უცებ მაგიდაზე დაგდებული ჟურნალი დავინახე და ტანზე ავიფარე..
-შენ აქ რას აკეთებ ?
- აააა... ბოდიშის მოსახდელად მოვედი... დაბნეული და გაღიმებული მესაუბრებოდა ...
- არ მჭირდება შენ ბოდიში არაფერში. ეხლა კი დროზე გაეთრიე აქედან უნდა ჩავიცვა. დაძალიან გთხოვ აღარასოდროს აღარ დამირეკო, მომწერო მნახო ან რაიმე ეგეთი.
-თამო მომისმინე ძალიან გთხოვ.... მე არ მინდოდა ასე გამოსულიყო.. აარ მინდოდა არც ნიასთან ერთად ყოფნა უბრალოდუ ცებ ნასვამი ვიაყვი და ასე გამოვიდა ....
-ანდრეა არ მაინტერესებს .. მაინც არ გისმენ და გთხოვ გადი
მოულოდნელად წამოდგა ლოგინიდან და კარებისკენ წამოვიდა სადაც მე ვიდექი ჟურნალით ხელში. მინდოდა ამ წამს მიწა გამსკდარიყო და შიგ ჩავეტანე. სირცხვილისგან ვერაფერს ვშვებოდი. თუმცა ერთი კარგ რამ მჩვევოდა. ეს გაუგებრობა სახის აწითლებით არ ხდებოდა როგორც სხვებთან. შემეძლო თავი ძალიან ჩვეუელბრივად დამეჭირა და სახეზე არაფერი შემეტყო თუმცა შიგნიდან. შიგნიდან სულ ვიწვოდი. მეგონა კარებში გავიდდა და ნელ-ნელა ვჩადე შეტრიალება რომ ჩემი უკანა შიშველი ნაწილი ნადრეას არ დაენახა თუმცა მოვიდა ზურგიდან ამეკრო და თავის ხელებს ჩემს მკერდსა და ტანზე ასრიალებდა. ანდრეას გახშირებუ სუნთქვას და მის ცხელი ტუჩების ჩემს კისერში სასიამოვნოდ ვგრძნობსდი.. არ მინდოდა ეს წამო დამთავრებულიყო თუმცა ასე არ შეიძლებოდა..
-ანდრეა გეყოფა... გადი........ -ანდრეა
-თამ .. გთხოვ... მე ვარ ადამიანი რომელიც შენ გჭირდება , გიყვარს .. ისევე როგორც მე მჭირდება და მიყვარხარ შენ.. მე არ მინდა შენს გარეშე ცხოვრება ... მაპატიე გთხოვ
-ერთ კითხვაზე მიპასუხე კარგი ანდრეა ?
-გისმენ ?
- შენ რომ მე თემოსთან დაგენახე.. რას გაააკეთებდი ? ეს რომ ვუთხარი შევამჩნიე წარბები როგორ შეკრა, სახე მოეღრუბლა , მუშტები შეკრა და გაბრაზებულმა მითხრა
-ეგ აღარ გაიმეორო კი არა არც კი გაიფიქრო... მე მე ვარ შენ შენ.
-რა მე მე და რა შენ შენ ? ზუსტად ისევე მჭირდება მეც მოფერება სიყვარული სექსი როგორც შენ .. ეს რა უცნაურია ?
- მოიცა შენ რა სექსი თუ გინდა რაღა თემოსთნ გარბიხარ ? ჩემი შეყვარებული ხარ ბოლო-ბოლო და რა მაგის თქმა არ შეგეძლო ჩემთვის ?
-ჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰა. ანდრეა ძალიან გთხოვ რა წადი.. იცოდე რომ, ყველაფერი დამთავრადა შენ ე გული მატკინე და ამ ერთ დღეში ზუსტად ისეთივე გულგრილი და საზიზღარი ვარ შენს მიმართ როგორც არავისთან არასდროს არ ვყოფილვარ... წადი და ჩაეხუტე შენს ძუკნებს... ”შენ ხომ სენ ხარ და მემე ”
- ნუ ამბობ ეგრე გთხოვ... მე შენ მიყვარხარ და შენ მინდიხარ შხვა არ მჭირდება/
-ხო აბა რა. ალბათ გუშინ ნიაც მე გეგონე და მაგიტომ მოგივიდა ეგ შეცდომა.
-თამო.. მომისმინე რა .. რატო არ მისმენ ?
- არაფერსაც არ გისმენ და საერთოდაც ეს 3 თვე და მერე მითუმეტეს 1 წელი ვეღარც შეიძლება მნახო ასე რომ .. უცებ მისკენ მივიწიე და საკმაოდ ვნებიანად ვაკოცე რის შემდეგაც მისი ხელი ჩემ ჟურნალ ქვეშ აღმოჩნდა... მმოულოდნელად ლოგინზე დავვარდით ვიგრძენი როგორ ვიწვოდი ვნებისგან როგორი მინდოდა რომ ეს ყველაფეირ არ დამთავრებულიყო. თუმცა, არ მივეცი გაჩერების საშუალება ,მისი ხელი ნელ-ნელა სასიამოვნოდ ეხებოდა ჩემს გამაგრებულ , წამოზრდილ კერტებს, ყველაფერი ისე მალე , სასიამოვნოდ, ცოტათი მტკივნეულად დამთავრდა ასე არ მოველოდი.. რატომღაც მეგონა ეს უფრო რთული მტკივნეული და ცუდი იქნებოდა... ღრმერთო ძალიან მაგარი იყო გულში ვფიქრობდი და თან ვცდილბდი ეს ყვეეალფეირა რ შემტყობოდა... შევამჩნიე როგორ იყო ჩემი თეთრეული წითლად მოსვრილი და გადასაფარებელი დავაფარე. ხოოო მოკელდ იმასგეუნბებოდი რომ შეიძლება მალე საერთოდ ვეღარც მნახო.. ასე რომ ნახვამდის.... პლედი ავიღე ტანზე შემოვიხვიე და კარისკენ გავყევი ანდრეას.
- მოიცა .მოიცა. ეგ რას ნიშნავს? სახეაწითლებული და ზლიან გაბრაზებული ჩანდა..
- ისეთს არაფერს მალე გაიგებ. ეხლა აკრგად ხომ მიიღე რაც გინდოდა ?
- ისეთი არაფერ მიქნია რაც შენც არ გინდოდა , ასე რომ ეგრე ნუ ამბობ ;)
- არა ეს უბრალოდ ჩემი საჩუქარი იყო შენთვის მხოლოდ იმიტომ რომ ამდენი წელი ბედნიერად გავატარეთ ერთად.. ეხლა კი დროა დამთავრდეს ეს ”ვითომ სიყვარულობანა ” ესეც შენი სექსი.. დიდი იმედი არ მაქვს რომ მოგეწონებოდა , რას ვიზამთ ყველა ნიას ნაირი გამოცდილი არა ვართ..
- თამთა სისულელეებს ნუ როშავ დ ამითხარი რა ხდება სადმიდიხარ?
-არსად ჯერ-ჯერობით.
- კარგი , კარგი. ხო და რაც შეგეხეება შენ... მომეწონე კი არა გამაგიჟე არასდროს მქონია ესეთი კარგი, ვნებიანი სექსი. იმიტომ რომ აქამდე არასდროს ვყოპლვარ ამსთან ვინც მართლა მიყვარს და მჭირდება.
-კარგად ანდრეა ..
კარები მივუხურე და ჩავკეტე..... მერე დავფიქრდი საკუთარ საქციელზე..
-ღმერთო ეს რა ვქენი.... რა იდიოტი ვარ... ტელეფონი ავიღე და ლენას დავურეკე.
-ლენ... რაშვები ?
- რავი ... სახლში მივდივარ
-შენ რა ტირი ?
-არა გეჩვენება..
-რას ქვია მეჩვენება ? ამოდი დროზე ჩემთან