უშენობა ვისწავლე 5
-ვაუ ემილი რა ფორმაში ხარ ირონიულად მიღიმის ნინი მერე ვაანალიზებ რომ უმოკლესი შორტი თეთრ ტოპთან ერთად მაცვია -ჯანდაბა ვბურტყუნებ ..სწრაფად ავდივარ ერთიან ზედას ვიცმევ და ისევ მათკენ მივდივარ -აბა აქ რას აკეთებთ? -რა სტუმართმოყვარეობაა ამბობს ალექსადრე -რა იყო გოგო არ შეიძლება რომ გინახულოთ? მხიარულად იწყებს გუგა -ჰო აბა სულ ჩემზე დარდობ -კარგი ჰო პროსტა ჩვენთან ერთად უნდა წამოხვიდე რა -ოჰჰ და რატომ? -დაურეკე დედიკოს და გეტყვის| ალექსანდრე პატარა ბავშვივიტ მეუბნება..მეც ვურეკავ დედას რომელიც მეუბნება რომ დღეს ბავშვებთან ერთად უნდა ვიყო რადგან ის ვერ დაბრუნდება ჩემი მარტო დატოვება კი არ უნდა -ახლა გაიგე? -ჰოო გავიგე მერე ერთი რომ მოსულიყავით ვერ გავიგებდი? -კარგი გეყოს ახლა ფეხზე ჩაიცვი და წამო დღეს თამაშია და შენც გვიყურე -მოვდივარ ჰო| სწრაფადვიცმევ და ბავსვებს მივყვები -მე ნატა და საბა ალექსთან დავჯჯდებით მესმის ნინის წრიპინა ხმა არც გამიხედავს მისკენ ისე ჩავჯექი გუგას მანქანაში სევატყვე ალექსანდრეს არ ესიამოვნა -ემილი რაც ბარში მოხდა.... -ისევ უნდა დაიწყო? -სერიუზულად გეუბნები გიორგისგან თავი შორს დაიჭირე -ვიცი რომ მასთან რაღაც პრობლემები გაქვთ მაგრამ ეს ჩემი საქმე არ არის ასე რომ ახლა გაჩუმდი და მითხარიო რა თამაშია ? -დღეს შეჯიბრი გვაქ -ვვაა ანუ კალათბურთი და ამბები? -ჰოო გაეცინა გუგას -ჩემი საყვარელი გოგო ჩემს ხელს იღებს და მკოცნის -კაიკაი გაჩე -უიუი შე მწარე მალევე მივედდით სპორტის სასახლესთან -ჩვენ გამოსაცვლელსი შევდივართ თქვენ წადით სერიუზული სახით დაიწყო ალექსანდრემ ბოლომდე არ ქონდა სიტყვა დასრულებული ზურგი რომ ვაქციე და წამოვედი მაინც გავიგონე ნინის ხმა -ალექსს წარმატებები ბუს ღმერთო ცუდად ვარ კიბესთან ჩავიკეცე ვაიმეე მუცელი მტკივაა რა ხმაზე ვიცინიი უკან გავიხედე ვხედავ ნინის ალექსანდრეზე შემოხვეყლს სახე სულ წითელი აქვს ნატასაც ეღიმება გუგა კიდე ძლივს იკავებს სიცილს აღარ მივაქციე ყურადღება გზა გავაგრძელე საკმაოდ კარგი ადგილი დავიკავე ყველაფერი კარგად ჩანს...ცოტა ხანსი ნინი და ნატაც შემოდის ჩემს მპირდაპირე მხარეს ჯდებიან ამათი თავი ნაღდად არ მაქვს თამაში იწყება ყველაფერი ჩვენი ბიჭების სასარგებლოდ მიდის..გუგას ჩანაგდებ ბურთზე წამოხტომას ვერავინ მასწრებს არა ისე ალექსანდრეც ძალიან კარგად თამაშობს გუნდის კაპიტანია ბიჭი....ტელეფონზე საათს დავხედე...ყვირილის ხმა გავიგე ალექსანდრე ძირს წევს გუგა მისკენ გარბის...მსაჯი თამაშს აჩერებს ალექსანდრე საკაცით გაყავთ ნინის ისტერიული წიკვინი თვინს მიჭამს ბიჭები მანქანებსი სხდებიან და სასწრაფოს მიყვებიან მათ არ გავყევი ტაქსით სახლსი წავედი საღამოს 7სათია ალექსანდრეზე ფირს თავიდან ვერ ვიგდებ -უნდა ვნახო სწრაფად ვიცმევ მანქანის გასაღებს ვირებ და მივდივარ გზაში გუგას გავიგე რომელ საავადმყოფოში დააწვინეს მაღაზიასთან ვჩერდები...კი მაგრამ თაიგულს ხომ არ ვუყიდი...უაზროდ დავდივარ მაღაზიაში წასვლას ვაპირებდი თვალში მომხვდა კალათბურთის ფორმის პატარა ტორტი -აი ეს მომწონს ტორტი ფრთხილად ჩავდე მანქანაშ მალევე მივადექი საავადმყოფოს შესასვლელშ დაცვა მაჩერებს -ქალბატონო მიღების საათები დასრულებულია -იცით აქ ჩემი მეგობარი წევს საჭმელი უნდა ავუტანო -რა ჭირს -ხელი მოიტეხა -ხვალ მობზძანდით -ძალიან გთხოვთ მელოდება -კარგი ოღონდ მალე ჩამოდით -მადლობაა სწრაფად ავიარე კიბეები 12პალატასთან გავჩერდი ყოყმანის შემდეგ კარზე ფრთხილად ვაკაკუნებ პალატაში თავს ვყოფ ვხედავ ალექსანდრეს ხელ ხელშეხვეულს -ემილი? შემოდი -გამარჯობა რაც შემიძლია თბილად ვიღიმი -არ რას აკეთებ თან ამ დროს? -რავი მინდოდა მენახე -ჰოო რა აცინებს -ჰო ხელი როგორ გაქვს? -არის რა -გტკივა? -ვითომ გადარდებდეს საერთონ არ უნდა მოვსულიყავი რაა -კარგი წავალ სწრაფად დავდე ტორტი ნაბიჯის გადადგმას ვაპირებდი ალექსანდრეს ხელმა გამაჩერა -არ წახვიდე ბარემ მოსული ხარ დაჯექი ამ ჯერად აღარ შევეწინააღმდეგე სკამი საწოლთან მივწიე და ჩამოვჯექი -დავიჯერო ასე მოგენატრე? -კარგი რა ახლა მაინც გაჩერდი ელემენტარული ზრდილობაა -კარგი ჰო ისევ გამიღიმა როგორ უხდება -ხელი გტკივა? -არა გამაყუჩებელი გამიკეთეს ცოტა ხნის წინ -აჰამ კარგია...ტორტი მოგიტანე და შეიძლება რომ ჭამო? -რავი კი მაგრამ ახლა არ მინდა -აუ მთელი მაღაზია მოვიარე და ახლა არ უნდა ჭამო? -შენც თუ შეჭამ კი ნამდვილად არ ველოდი -მე? რა პრობლემაა ვუკრიჭები -ახლა მე წავალ ქვევით რაღაც მაღაზიაა იქ თეფშს ვიყიდი და მოვალ -აღარ ამოგიშვებენ -ჰოო ამიტომ გეგმას დავსახავ გზაში როგორ გავექცეთ დაცვას სიცილს ვიწყებ ალექსანდრესაც ეცინება -მოიცადე მეც წამოვალ და ერთად გავექცეთ დაცვას -გაგიჟდი არც გაბედო ადგომა -ოჰ ამას დამიხედეთ გავუღიმე და უკვე ბრძანებლობს ხელი მაქ მოტეხილი ფეხი კი არა თან ხვალ მაინც მწერენ -აუ არა რა გარეთ ცივა იწექი მანდ მართლა მარე მოვალ ყურადღებას არ მაქცევს ფეხზე დგება კარადას აღებს და მოსაცმელს მაწვდის -დამეხმარე თუ შეგიძლია მარტო ვერ შევძლებ... ნელ ნელა ვიახლოვდები გული ლამის ამოვარდეს თვალებს უაზროდ ვაცეცებ ფრთხილად ვაცმევ მოსაცმელს ვუკრავ და უცებ ვიწევ უკან -იქნებ დარჩ... -წამოდი დროზე -მოვდივარ ჰოოო დერეფანსი არავინააა ჩუმად ჩავდივართ კიბეზე ჯანდაბა კართან დაცვააა -და ახლა რა ვქნათ ? -მოცადეე -არ უნდა წამოსულიყავი ახლა ორივეს გამოგვიჭერენ და საერთოდაც ხვალ შეჭამე ის ტორტი -ნუ წიკვინებ გაჩუმდი -შენ როგორ ბედა... სიტყვას ვერ ვასრულებ პირზე ხელს მაფარებს გაფართოებული თვალებით ვუყურებ -ცოტა ხნით გაჩუმდი დაცვა წავიდა ხომ ხედავ ახლა თავისუფლად გავალთ ხელი ჩამკიდა ძალიან გამიკვირდა სულ ცივი აქვს ხელები ვიცი ახლა ლოყები წითელი მაქვს რატომ მემართება ალექსანდრესთან ასე ემოციებს ვუმკლავდები და მეც ვერთობი სწრაფად შევდივარ მაღაზიაში ერთჯერაფ ტეფშებს კოკას ვყიდულობ და გამოვდივარ ისევ საავადმყოფოს სესასვლელთან ვართ ვიცდით როდის გავა დაცვა -ჯანდაბა გავიყინე -ძალიან გცივა? მზრუნველი ტონით მეუბნება -ჰო და არ უნდა წამოვსულიყავით რა წამიერი სიჩუმე თბილი ხელების მოხვევამ შეცვალა მთელი ძალით მომხვია ხელები კიდე ეს მინდოდა სულ დავიფერფლები -ცოტატი მაინც გათბი?....ემილი გათბითქო? -აა....აა კიკი გავთბი -როგორც იქნა წამოდი დაცვა წავიდა ჩვენც სწრაფად სევდივართ შენობაში კიბეებზე ავდივართ სულ რაღაც 5საფეხური დარჩა მაგრამ ზევიდან ვიღაც მოდის -ჯანდაბა მესმის ალექსანდრეს ხმა -ახლა რა ვქნათ? მოულოდნელად ტუჩემზე რაღაც რბილს ვგრზნობ ალექსანდრე მკოცნის კაცი უკვე კიბეზეა -უკაცრავად იღიმის და დერეფანში უჩინარდება ცოტა ხნით ერთმანეთს თვალებში ვუყურებთ ეს რატომ გააკეთა რა საჭირო იყოო სწრაფად მივაჩეჩე ნაყიდები -ნახვამდის -ემილი მოიცადე ყურადღებას აღარ ვაქცევ სწრაფად ჩავირბინე კიბეები ეს არ უნდა გაეკეთებინა დედა სახლსი გვიან ბრუნდება -არ მეგონა სახლში თუ დამხვდებოდი მეგობრებმა არ მოგაკითხეს -კი მაგრამ რაღაცეები მოხდა და სახლში წამოვედი -რა მოხდა დე? კალტაში თავი ჩავიდე და ყველაფერი მოვუყევი -გაკოცა? -ჰო მაკოცა ვიცი ფიქრობს რომ როგორც ნინი ყავს ისე ვეყოლები მაგრამ ვერ მოვართვი სხვა რამეს ვიზამდით არ შემეკითხა ისე მაკოცა -კარგი დაწყნარდი არ ვიცი რა გითხრა ეს შენ უნდა მოაგვარო -ჰო ვიციი -მიიდი დაიძინე ხვალ სკოლაში ხომ ხარ? -კიი...კაი წავედი მე ოთახსი შევედი საღამურები ჩავიცვი და ლეპტოპი მუხლებზე დავიდე და სოციალური ქსელს ვესტუმრე...ახალ ფოტოზე კომენტარებს ვუპასუხე ნატას კომენტარი გამიკვირდა მხოლოდ სმაილები იყო მაგრამ მაინც მას მხოლოდ მოვუწონე არ მიყვარს პირფერობა...ცოტა ხანსი მეგობრობის შემოთავაზება მომივიდა ალექსანდრესთან არ ვაპირებ დამატებას....მალევე მწერს -არ დამიმატებ -არა -რატომ გაბრაზდი? -შენი აზრით ასე ყველა ბიჭი მკოცნის? -კარგი რაა არ მითხრა პირველი კოცნა მომპარეო -ეგ შენი საქმე არ არის ასე არ უნდა მოქცეულიყავი მე ვიღაც ნაშა არ ვარ -კარგიი რაა აღარაფერი მიპასუხია ლეპტოპი სწრაფად გავთისე დაძინებას ვაპირებდი გუგამ რომ დამირეკა -ხომ არ ეძინა ჩემ გოგოს? -ნუ დაძინებას ვაპირებდი -რა გჭირს რა ხმა გაქვს -არაფერი ისეთი -ხომ იცი კარგად გიცნობ რამე მოხდა მეც ყველაფერი ვუამბე -მოიცა გაკოცა? -ხო და ძალიან გთხოვ არაფერი გააკეთო ჩემს გამო არ იჩხუბოთ -აი რას ვიზამ ეგ უკვე მე ვიცი -კარგი რა გუგაა -დაწყნარდი შენ -ყოველთვის მინდოდა ჩემთვის პირველად იმას ეკოცნა ვინც მიყვარს ამაზე უფრო გავბრაზდი უფლება არ ქონდა -ჩემი პატარაა პირველი კოცნა მოგპარა მაქ იდიოტმა ჰო? -ნუ დამცინი გუგაა -კარგი ჰოო მიდი დაიძინე -კარგიი გკოცნი გუგას ველაპარაკე და დავიძინე დილა ძალიან უხასიათოდ იწყება უაზროდ ვიცმენ სავ მაღალ წელიან შარვალს კედებს მოსაცლემს ვიცმევ და სკოლაში მივდივარ...შესვლისთანავე ყველა მე მიყურებს ვერ ვხვდები ასეთი რეაქცია რატომ აქვთ ჩემს გამოჩენაზე -შენს გამო გესმის შენს გამო უნდა იჩხუბოს ალექსმა და გუგამ ვიცი შენ ჩამოეკიდებოდი ყელზე საერთოდ რატომ მიდი მასთან ვიცი რაც ჩაიფიქრე გაიგე? ნამდვილი ბოზ.. ხარ გამწარებული ნინი მომვარდა სახეში გამარტყა და ყვირილი დაიწყო -შენ სულ გააფრინე ხო? როგორ ბედავ ასე მოქცევას ამდენ ხალხში? მთელი სკოლის სასაცილო გინდა გავხდე? ხელები დაამოკლე არავის არ ჩამოვკიდებივარ კისერზე აი შენი მსგავსი რომ იტყვის ჩემზე რამეს სწრაფად ვტოვებ იქაურობას სკოლის უკან მივრბივარ ვხევად გუგას როგორ მოკიდა ალექსანდრეს პიჯაკზე ხელი და კედელზე მიანარცხა სწრაფად მივდივარ მათთან -გუგა შეწყვიტე -შენ აქ რა გინდა გოგო? -გუშინ რა გთხოვე თქვენ ორის გამო ყველა ჩემზე ლაპარაკოსბ სკოლასი შემოსული არ ვარ ბატონი ალექსანდრეს სულელი ნაშა მოდის და ყველას თვალწინ ბოზს მიწოდებს -მოიცა ნინიმ შენ.. -ჰო ალექს თავი მომაბეზრეთ შეწყვიტეთ ეს ცირკი სასინლად გაბრაზებული გამოვდივარ სკოლის ეზოდან მანქანაში ვჯდები და წყნეთისკენ გზას ვადგები.... ყოველთვის მეგონა ჩემი სამშობლოში დაბრუნება ბედნიერი დღეებით სავსე იქნებოდა შეიძლება ეს არ არის ძაიან რთული მოსაგვარებელი თემა მაგრამ არ მინდა ჩემს გამო მეგობრები დაშორდნენ არ ვიცი რას ვგრძნობ ალექსანდრეს მიმართ მისი თითოეული შეხება მაფორიაქებს მეშინია ძალიან მეშინია იმ გრძნობის რაც ნელ ნელა აღწევს ჩემში არ უნდა შემიყვარდეს მხოლოდ თუ გამომიყენებს ისე როგორც ნინისთან აკეთებს ზოგჯერ შემცოდებია კიდეც ალექსანდრესთან მაგრამ დღეს სრულიად სხვანაირად ვფიქრობ ღირსია ისეთი მოქცევის...აგარაკზე ავდივარ ძალიან საყვარელი და ლამაზი სახლი გვაქვს ძალიან მიყვარს აქაურობა დიდი ხანია აღარ ამოვსლვარ სახლში შესულს ყველაფერი თეთრი ნაწრით დაფარული მხვდება სწრაფად ვასუფთავებ ყველაფერს და სამზარეულოში შევდივარ არაფერი გვაქვს ცოტას დავისვენებ და პროდუქტებზე წავალ...სარდაფიდან წითელი ღვინო ამომაქვს ბუხართაბ ვჯდები და ნელ ნელა ვსვამ ფიქრებით ისევ ასელსანდრესთან ვარ მისი გამოხედვა შეხება ყველაფერი აირია არ ვიცი რა გავაკეთო დავიბენი |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.