მანქანა დიდ ორ სართულიან სახლთან გაჩერდა ძალიან მომეწონა გარეთ მასპინძლებიც დაგვხვდნენ გავბედნიერდი მათ შორის ალექსანდრე რომ არ იყო დედას ხელი ჩავჭიდე და ამაყად წავედი წინ ბატონი ოთარი გაბრწყინებული თვალებით მიყურებდა
-ემილი ჩემო გოგო შენ...როგორ გაზრდილხარ
-ბატონო ოთარ როგორ ხართ?
კაცს გავუღიმე მანაც თბილად ჩამიკრა გულში
-ბატონო არა თავი მოხუცი მგონია
ამაზე ყველას გაგვეცინა
-სახლში შევიდეთ
უნდა ვაღიარო ამ სახლს ეტყობა როგორი დახვეწილი და თანამედროვე პატრონი ყავს ყველაფერი ძაიან ლამაზია
-მინდა სახლი შეგიქოთ
დედამ და ქალბათონმა ანამ მისაგებში დამსვეს თვითონ კი სახლის დათვალიერება დაიწყეს ნახევარი საათის შემდეგ ოთარმა დაუძახა მათ თან იცინოდა მოკვდა ბავშვი აქ ლოდინითო
მალევე დავსხედით სავახსმოდ რომ დაიწყეს ძველი დროის გახსენება აგარ გაჩერებულან მეც ბევრი ვიხალისე...ზოგადად ყოველთვის ასე ხდება როცა კარგ ხასიათზე ვარ რაღაცამ ხომ უნდა გამიფუჭოს ყველაფერი და აი გამოჩნდა კიდეც ალექსანდრე 12საათი იყო რომ შემოვიდა ღიმილი სახეზე შემაშრა
-ალექსანდრე მოდი გაიცანი ეს ჩვენი საყვარელი გოგონაა
-ემილი ეს ჩემი ბიჭია ალექსანდრე
-მამა ჩვენ ვიცნობთ ერთმანეთს ერთ სკოლაში ვსწავლობთ
ნაგად გამიღიმა და მამამისს გახედა
-ძალიან კარგი ალექს მოდი შემოგვიერთდი
დაჯდა ვაჟბატონი ჩემს პირდაპირ წვენი ავიღე ხელსი და ისე დავიჭირე თავი ვითომ ალექსანდრე არც არსებობდა ვგრძნობდი მის გაჭოლ მზარას და გული საშინლად მიცემდა ჯანდაბა რა მემართება ამ არსებამ როგორ უნდა ამაფორიაქოს
-ემილი ახლა შენზეც გვითხარი რაიმე
ესღა მაკლდა
-რა გაინტერესებთ
შევეცადე ღიმილი სახიდან არ მომეშორებინა რამდენად გამომივიდა არ ვიცი
-სწავლას რომ დაამთვარებ რას აპირებ?
-სავარაუდოდ სამართალზე ჩავაბარებ საქართველოში დიდხანს არ დავრჩები ალბათ
-რატომ არ მოგწონს აქაურობა?
-არა როგორ არა მაგრამ...
-კარგი ჯერ არ ხარ შეჩვეული მერე საერთოდ ვეღარ მოსორდები საქართველოს
-ვნახოთ გავუღიმე და ისევ წვენი მოვსვი
-კარგი აბა ახლა გვითხარი ვინმე თუ გყავს?
ამ კითხვას ნამდვილად არ ველოდი მაგრამ არც დავბნეულვარ
-არა არავინ მყავს
-კარგი ახლა გინდა თქვა რომ ასეთი ლამაზი გოგო მარტოა?
-ასე გამოდის ჯერ ჯერობით არავინ გამოჩენილა ისეთი ვინც შეძლებს ჩემი გულის მოგებას
გავიცინე და ალექსანდრეს გავხედე თვალებში მიყურებდა და იღიმოდა თითქმის შეუმჩნევლად მაგრამ მე მაინც შევატყვე
-საპირფარეშო საით არის?
-ალექსანდრე მიდი აჩვენე
წამოდგა წინ მიდიოდა მეც ვაკვირდებოდი მის განიერ მხრებს ძალიან კარგი აღნაგობისაა უნდა ვაღიარო
-აქ შედი
ერთ ერთ კარზე მიმითითა მეც გავაღე კარი და თან ვიგრძენი ბიძგი რომელმაც პირდაპირ შემაგდო ოთახში
-შენ რა გაგიჟდი რას აკეთებ?
-კარგი ძალიან კარგად ვიცი რაც გინდა ფისო რა რატო ჭირვეულობ?
-რა ჯანდაბა გინდა ალექსანდრე რით ვერ გაიგე რომ მე შენი ნაშა არასდროს გავხდები?
-რატომ ხარ ასეთი დარწმუნებული შენნაირებს ძალიან კარგად ვიცნობ თავიდან ვითომ თავს იფასებთ
ახლოს მოვიდა წელზე ხელი შემიცურა საკოცნელად დაიხარა მართალია მისი სიახლოვე ჩემზე ცუდად მოქმედებს მაგრამ ამ იდიოტს ჩკუას ვასწავლი...უცებ გადავუბრნე ხელი და ზურგინად ავეკარი
-ახლა მაჩვენებ სადაა სააბაზანო თორებ ბატონი ოთარი გაიგებს რომ მისი ბიჭი მისსავე სახლში აპირებს ძალა იხმაროს გოგოზე რომელიც შვილივით უყვარს
ეს ყვეაფერი ყურში ჩავჩურჩულე ვიგრძენი როგორ გააკანკანა ჩემ ხმაზე და კმაყოფილმა შევხედე კარი გააღო
-აი ეს კარია სააბაზანოსი...ეს არაფერს ნიშნავს ბოლოს მაინც ჩემთან მოხვალ
-ოცნებას არავინ მოუკლავს ალექს
მალევე გადავწყვიტეთ სახლსი წასვლა დამშვიდობების დროს ალექსანრე დაიხარა და ლოყაზე მაკოცა წამით დავდნი რა ჯანდაბა მემართებააა
როგორც იქნა მივაღწიეთ სახლში ეგრევე გავიძრე კაბა და დავიძინე
დილასაკმაოდ მხიარულად დავიწყე ნელ ნელა ზამთარი მოდსი ამოტომ ცოტა აცივდა ერთიანი ჯინსის კომბინიზონი თეთრი კედები და მოსაცმელი უკვე მზად ვარ დედას დავემსვიდობე მანქანა გამოვიკვანე და დავადექი გზას სკოლისაკენ
20წუთი იყო ზარის დარეკვამდე გარეთ ჩამოვჯექი ვხედავდი პატარებს როგორ დარბოდნენ და მახსენდებოდა ბავშვობაა...მალევე გაივსო ეზო ბავშვებით ორი მანქანა შემოვიდა ეზოში ერთიდან ალექსანდრე ნატა ნინი და მათი ერთი ძმაკაცი გადმოვიდა მეორედან კი გუგა და რამოდენიმე ბიჭი გუგა მაშინვე ჩემკენ წამოვიდა
-ოჰჰ ასე ადრე რამ მოგვიყვანაო?
-რავი აბა
გვერდით მომიჯდა და ხელი გადამხვია შევამჩნიე ნატას მზერა გამეღიმა მარტო მის თვალებში ჩანს როგორ უყვარს გუგა
-გუგა ნატას როდის დაელაპარაკები
-არ ვიცი მგონი ჯობია შევეშვა
-გაგიჟდი რატომ მიდი ცადე იქნებ და გამოვიდეს რამე
-=არამგონია საერთოდ არ მიყურებს თითქოს მისთვის არც ვარსებობ ყველასთან ძალიან კარგადაა მხოლოდ ჩემთან იქცევა ასე
-იქნებ შენ ფიქრობ ასე და იმაზე მეტ ყურადღებას გაგცევს ვიდრე გგონია?
-ანუ რას გულისხმოდ
-ოო მაცადე ახლა და წადი შენი სასტავი გელოდება ჩემ გამო ნუ ხარ მათგან შორს
-კარგი რა სულ მაგათთან ვარ
-გუგა წადი... მათთან მეგობრობ წლებია დამიჯერე არ მეწყინება
-აუუ ემილიი...
-მიიდი მიდი დროზე
ლოყაზე ვაკოცე და წამოვაგდე ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა ალექსანდრე თითქოს ჩემ ყველა მოძრაობას აკვირდება
ზარი დაირეკა ყველას კლასს მიაშურა ყველაზე ბოლოს ავდექი და ნელ ნელა სევლასლასდი სკოლაში დავინახე ალექსანდრე როგორ კოცნიდა ნინის კაბის ქვეს შეუცურა ხელი ამათ თავი სად გონით სწრაფად ავუარე გვერდი ვიცი რომ შემამჩნიეს
გაკვეთილზე გუგა დამიჯდა გვერდით ბევრი ვიცინე ვხედავდი ნატა როგორ გამოაპარებდა მზერას და ვრწმუნდებოდი იმაში რომ გუგა უყვარდა ვიცი ჩემზე ეჭვიანობს გაკვეთილი გამოვიდა თუ არა ნატასთან მივედი
-მე და გუგა ძალიან კარგი მეგობრები ვართ ასე რომ ნუ ეჭვიანობ
გავიღიმე გაონცდა ნამდვილად არ ელოდა
-კი მაგრამ....მე რა...საიდან მოიტანე რომ ვეჭვიანობ?
-საამისოდ კარგად გიცნობ
თვალი ჩავუკარი და დავტოვე გოგო გაწითლებული..დერეფანში მივდიოდი ალექსანდრეს სასტავს ჩავუარე გვერდი გუგაც იყო მაგრამ აღარ მიმიქცევია ყრადღება ტელეფონში რაღაცას ვეძებდი ვიღაც რომ მომიახლოვდა
-ემილი ხო?
-დიან
-მე გიორგი ვარ
საკმაოდ მაღალი კარგი აღნაგობის ბიჭი მომიახლოვდა
-სასიამოვნოა
-რაღაც მაინტერესებს
-გისმენ
-შენ და ალექსანდრეს რა გაკავშირებთ
-არაფერი გარდა იმისა რომ ერთ სკოლაში ვსწავობთ
-დარწმუნებული ხარ?
-რა გინდა გიორგი?
-ნუ ბრაზობ ლამაზო დამაინტერესა
-ჯერ ერთი სახელი მაქვს და მეორეც არამგონია ჟურნალისტობას აპირებდე
ამაზე ორივეს გაგვეცინა
-რა მწარე ხარ
-მადლობაა..კარგი წავედი ზარი დაირეკა
-მოიცადე დღეს შეიძლება სადმე დაგპატიჟი?
-გააჩნია სად?
-სადმე კარგ კლუბში წავიდეთ
-კარგი დიდი ხანია აღარ წავსულვარ
-ხოდა ძალიან კარგი რვაზე გამოგივლი