ტელეფონის გაბმული ზარი მირღვევს სიმყუდროვეს დედაჩემია ახლა არავისთან საუბრს თავი მაქვს..შეტყობინებას ვუტოვებ რომ კარგად ვარ და ერთი კვირა მარტო მინდ ყოფნა კველაფერს ვხსნი ისიც მიგებს
მალევე ზარებია გუგასგან ნატა ალექსანდრე თვითონ ნინიც მირეკავდა არავს ვუპასუხე საერთოდ გამოვრთე ტელეფონი
პროდუქტები საყიდლად უნდა წავიდე მაღაზია არც ისე ახლოსაა ამიტომ მანქანით მივდივარ ძალიან ბნება ნისლიც ჩამოწოლილა გზას ძლივს ვუყურებ...როგორღაც მივაღწიე მაღაზიას რაც მჭირდებოდა ვიყიდე და ისევ უკან დავბრუნდი..ძალიან მიყვარს სიმყუდროვე ხშირად მიწევს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღება ასე გამზარდეს ყოველთვის მასწავლიდნენ ცხოვრების კარგი მხრიდან დანახვას მახსოვს მამას სიტყვები „ყოველი დაცემა გაკვეთილი უნდა იყოს“
ბუხრის შქი ანათებს ოთახს მარტო ვზივარ ისევ ჩემს ფიქრებთან ვიცი დედა ახლა ჩემზე ფიქრობს დავბრუნდე? არა ცოტა ხნით აქ ყოფნა მჭირდება
დღეს კვირაა უკან ვბრუნდები ყველაფერი გავაანალიზე დავფიქრდი ახლა გადაწყვეტილებების მიღება უკეთ შემიძლია
სახლში ცუდამ შევდივარ ღიმილი სახეზე მაშრება როცა დედას ვხედავ ერთ წერტილს მიშტერებია თითქოს 10წლის სიცოცხლე დააკლეს გული მიკვდება სწრაფად ვეხვევი
-დედა მაპატიე არ მეგონა თუ ასე იქნებოდი
-ჩემო გოგონა როგორც ინქა დაბრუნდი
-ხომ მითხარი დარჩიო? რატომ არ მითხარი ასე თუ იქნებოდი არც წავიდოდი
-შენი ხასიათი ვიცი შენ ეს გჭირდებოდა..რომ იცოდე სახლი უშენოდ რა ცარიელი იყო
-მაპატიე რაა
-არაუშავს ჩემო პატარა საპატიებელი არაფერია
სწრაფად მოვკიდე ხელი სამზარეულოში შევედით
-მოდი რამე მოვამზადოთ რა
-შენ რაც გინდა
-გახსოვს პატარა რომ ვიყავი ხშირად მიკეთებდი დათვის ფორმის ნამცხვრებს
-როგორ არ მახსოვს
-ჰოდა კიდე გამიკეთე თან მეც ვისწავლი
მომზადება დავიწყეთ დედას ვაკვირდებოდი თუ რამე დაჭირდებოდა ვაწვდიდი თან ყვეკაფერს ვიმახსოვრებდი..მალევე დავხსედით მაგიდასთან და გემრიელად მივირთვით ნახელავი..ცოტა ხანი ვისაუბრეთ მოვუყევი ამ დღეებში რასაც ვაკეთებდი მოსაყოლი ბევრი არაფერი იყო მაგრამ მაინც
-დე წავედი მე დავიძინებ ძალიან დავიღალე
-მიდი დე
ლოყაზე გემრიელად ვკოცნი და საძინელებში შევდივარ..ტელეფონი ახლა გამახსენდა ჩავრთე უამრავი შეტყობინებაა სანდროსგან მთელი ჩემი კლასი მეძებდა? ხვალ რა გაძლებს კითხვებს მაგრამ პასუხს თუ ვერ მიიღებენ ალბათ შემეშვებიან
დილას ჩვეულებრივ ხასითზე ვიწყებ მოკლე ტანზე გამოყვანილ შავ გრძელ მკლავიან კაბას ვიცმენ ფეხზე კეტები მოსაცმელი და სოლაში მივდიბარ
გადმოსვლისაც ჰაერი ღრმად შევისუნთქე და ამაყად შევაბიჯე ეზოში...სხვადასხვა ემოციისგან დათვურთულ სახეს ვხედავ ზოგი გაკვირვებას ზოგი გაბრაზებას ზოგიც კი სიხარულს გამოხატავს სიხარული უმეტესად ჩემი კლასელებიდან მოდის ვხედავ ალექსანდრეს გუგას ნატას ნინის და მათ რამდენიმე ძმაკაცს გუგა იღიმის თითქოს მათკენ მივდივარ მაგრამ გვერდ ცივად ვუვლი და კლასელებთან მივდივარ ერთ ერთი წინ მოდის და ხელებ გაშლილი მიყურებს
-ეს ვინ დაგვიბრუნდა ტოო მოდი ჩემეხუტე
მეღიმება თორნიკეს საქციელზე ხლებს ვშლი და ვეხვები
-ემი მომე ჩანთა ამიტან და მოვალ
-მადლობა ნიკა
ნიკას ჩემი ჩანთა მიაქვს მეც თავისუფლად ვდგები და ბავშვების ბაასში ვერთვები გაცხარებული დებატები გვქონდა რეალი ბარსას თამაშზე მე როგორც მადრიდისტა ჩემი კლასის უმრავლესობის მოგერიება მიწევდა...მალევე ვიგრძენი თბილი ტუჩემის შეხება ლოყაზე ავიხედე და გაკრეჭილი გიორგი მხვდება
-როგორ ბრზანდებით დაკარგულო?
-კარგად გიო შენ?
-რავიცი აბა მომენატრეთ
-მე არა
-ასეც ვიცოდი
მხიარულად ვიწყებთ საუბარს გიორგიც ქულე აღმოჩნდა საშინლად მაბრაზებდა ბოლოს მივხვდი ამას სპეციალურად რომ აკეთებდა მოწონს მიჭს რომ ვბრახდები ზარი ირეკება მეც კლასისკენ მივდივარ უკან მომყვება ალექსანდრეს სასტავი ნინის ხმას მაინც ყველასგან ვარჩევ
-ოჰ იკადრა გოგომ გამოჩენა ძაან დაევასა ალბათ რომ ვეძებდით
-ნინი შეწყვიტე როგორ შეგიძლია იმის შემდეგ რაც ემილის უთხარი ასე ილაპარაკო მასზე
-რა იყო ნატა იცავ?
-იცი რასაც ვამბობ
-იცი რაა? ძალიან მომაბეზრე თავი შენ და ემილი შეეფერებით ორივე ერთნაირი სულელები ხართ
გაოცებული უყრებდა ნატა ნინის არ იცოდა რა ეთქვა ძალიან დამამცირებელი იყო მისთვის ამის მოსმენა ყველას თანდასწრებით არაფერი უთქვამს ზურგი აქცია და კლასში შევიდა ამილი დაიხანა რომელიც მარტო იჯდა და რაღაცას წერდა სწრაფად მივიდა და მის გვერდით ადგილი დაიკავა
ძალიან გამიკვირდა როცა გვერდით ნატა მომიჯდა ვიცი რაღაც მოხდა ღელავდა მაგრამ არ შემიმჩნევია არაფერს ამბობს გაკვეთილზე მასწავლებელი შემოდის ყველას გამოკითხა დავალება რამდენიმეს გვეწერა ძალიან გაბრაზდა
-ყოჩაღ ასე პატარა ბავშვებივით როგორ იქცევით?
-აუ მას ვერ გავიგეთ
-ხმაა!!!ხოდა თუ ვერ გაიგეთ შემდეგი გაკვეთილიდან მოხსნილები ხართ წამოხვალთ მეთორმეტე B კლასში ახლა უნდა ავხსნა და დაესწრებით
-აუ მას არაა რაა
-მეტს აღარ ვიტყვი
ოჰჰ ძალიან არ მინდა ალექსანდრეს და გიორგისთან ერთ გაკვეთილზე ყოფნა სხვა გზა არ არის ვერ გავიპარები მაინც მომაბრუნებს ეს ისეთი საძაგელი ქალია:დდდ გაკვეთილი გამოდის ბავშვები ნელ ნელა შევდივართ მეთორმეტეში ადგილი ვერსად დავინახე ამიტომ კედელს მივეყუდე და ტელეფონში სურათების თვალიერება დავიწყე....
-ემილი მოდი ჩვენთან დაჯექი-გუგას ხმა მესმის ალმაცერად ავხედე
-მადლობა არ მინდა მაინც ბევრნი ხართ-გუგა ნატა ალექსანდრე ნინი და კიდევ ვიღაც ბავშვებს სამი მერხი შეერთებული ჰქონდათ ადგილი იყო მაგრამ მათთარ ნამდვილად არ მივიდოდი
-აქ მოდი ადგილი გვაქ-ახლა გიორგი მოდის არც მაცდის რამის თქმას ჩანთას მართმევს და თავის გვერდით მსვამს
-იქნებ არ მინდა შენს გვერდით დაჯდომა?
-რატომ ცუდი სუნი მაქ?-უცებ აწია ხელი და თავის დაყნოსვა დაიწყო..სიცილი ვერ შევიკავე ყველა ვიცინოდით
-მასხარა ხარ რა
ტელეფონზე სეტყობინება მომდის
-სხვაგან გადაჯექი-ყურადღებას არ ვაქცევ..რამოდენიმეჯერ ერტი და იგივე შეტყობინება მომოვიდა ალექსანდრეს გავხედე გაცოფებული რომ მიყურებდა და მის დასანახად ტელეფონი გამოვრთე..ვიცი უარესად გავაბრაზე...მთელი გაკვეთილი მხიარულად გავიდა გიორგი რას არ აკეთებდა ჩემს გასართობად ნამდვილად კარგი ბავსვია რამოდენიმეს დავუახლოვდი კიდეც...ზარი დაირეკა დერეფანსი მე და გიო მივდიოდით ხელი მომხვია ზედ ამიკრა
-გაიწიე
-რა იყო გოგო შენ მაინც არ გყავს შეყვარებული
-ხელი გაუშვი-უკნიდან მესმის ხმა გიორგი ტრიალდება ხელს არ მიშვებს
-რამე პრობლემაა ალექს?
-ხელი გაუშვი ძალიან კარგად ვიცი ამას რატომაც აკეთებ
-ალექსადნრე რა გინდა ?-ახლა მეც ამოვიღე ხმა
-შენ გაჩუმდი-არაფრის თქმა მაცადა
-ახლა კარგად მომისმინე-უცებ დაეტაკა და მთელი ძალით დააჯახა კედელს
-ემილის შეეშვი ახლოს არ გაეკარო მან თუ არა მე მაინც ვიიცი ვინც ხარ და რისი გაკეთებაც შეგიძლიაა
-რაო გიო რატომ გადარდებს მე როგორ ვიქნები ემილისთან?
-ეგ შენ არ გეხება
-თუ ემილი მეტყვის რომ შევეშვა ახლოსაც არ გავეკარები
უცებ ვერკვევი
-ხელი გაუშვი-ალექსანდრეს ხელს დავეჯაჯგურე და გიორგის მოვაშორე
-თავს რის უფლებას აძლევ?შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს გიორგი რას გააკეთებს ჩემთან, დავიჯერო ასე გადარდებ?არაა ასე არ არის მითხარი მიზეზი რატომ უნდა მოვშორდე მას?
-შენ ბევრი რამე არ იცი არ იიცი ემილი დამიჯერე თავს აგირევს
-გიორგი წამოდი-ხელს ვკიდებ და სწრაფად გამყავს
-ერთ გაკვეთილს ჩემთვის გააცდენ ალბათ-არც ვუყრებ ისე ვეუბნები სკოლის უკან გარეთ გამყავს იქვე ვჯდებით
-უნდა მომიყვე ყველაფერი რატომ გელაპარაკა ალექსანდრე ასე?
-არ შემიძლია
-რატომ რა არის ასეთი მითხარი?
-ემილი ვერ მოგიყვები
-გთხოვ
-კარგი მაშინ კარგად მომისმინე
ორი წლის უკან მე და ალექსანდრეც ერთი სამეგობრო წრის ნაწილი ვიყავით ვერასდროს წარმოვიდგენდით ერთმანეთოთ ვერაფერს..ძმა არც ერთს გვყავს მხოლოდ სისხლი არ გვქონდა ერთი დანარჩენი ყველაფერი ერთი გვქონდა მას თუ უჭირდა მეც მიჭირდა არ მახსოვდა განსაცდელი მის გარეშე ერთი მტერი გვყავდა არც ერთი გარჩევის დროს არ მიგვიტოვებია ერთმანეთი ბევრჯერ დავჭრილვართ მახსოვს საავადმყოფოშ ვერ წავიყვანე ჩემი ხელით გავუკერე დანით მიყენებული ნაკერი ათი წლის სიცოცხლე დამაკლდა
-მაშინ რატოომ-გაკვირვებულმა ვკითხე
-ერთ ერთი შეკამათების დროს შემთხვევით ჩვენიანი დაჭრა სასიკვდილო ჭრილობა მიაყენა იმ დღეს დამთავრდა ყველაფერი თითქოს უსიცოცხლო ფიტულებად ვიქეცით რათქმაუნდა ალექს არ ვადანაშაულებდით ყველაფერი ჩვენი თვალით ვნახეთ დროებით დაიჭირეს მაგრამ ჩვენი ჩვენებიდან გამომდინარე მამამისმა მისი გამოყვანა შეძლო რა არ გავაკეთეთ რომ ჩვენსკენ გამოეხედა ჩაკეტილი გახდა ყოველ დღე სვამდა სკოლა საერთოდ დაიკიდდა..მისი გამოფხიზლება ვცადე სახლსი დავადექი ვიყვიროდი მირტყამდა ვიტანდი არაფერი მაინტერესებდა მეც დავარტყი რამოდენიმეჯერ არ ვიცი რა მოხდა ჩემი დადანაშაულება დაიწყო ბოლოს მუცლის არეში ტკივილი მახოსოვს გონს საავადმყოფოში მოვედი ბიჭებმა ყველაფერი მითხრეს არ მიჩივლია უბრალოდ სსამუდამოდ დავემშვიდობე....ეს არაფერია იმასთან რაც მაქ განაკეთებბი აქვს არ ვიცი რამ გააბოროტა ასე ახლა მის გვერდით ისინი არიან ვინც ალექსანდრეს თავიდანვე მონად ყავდაა...გუგააა...ის ყოველთვის ალექსანდრეს დაკრულზე დადიოდა..ორო ახალგაზრდა გოგონას სიცოცხლე შეიწია ძალა იხმარა..ერთ კარგად ვიცნობდი ვერასდროს წარმოვიდგენდი მას თუ ვინმე შეეხებოდა ვერ გაუძლო თავი მოიკლა...არაფერს გეტყვი მხოლოდ ერთი მისგან თავი შორს დაიჭირე ყველაფერს მე მაბრალებს თავისი საქციელების დასამალად
......................................................................
უბრალოდ გაოგნებული ვუსმენდი გიორგის ცრემლები თავისდა უნებურად წამომივიდა ასეთი არაადამიანი როგორ შეიძლება იყო თითქოს გულის არეში მესროლეს ვერასდროს წარმოვიდგენდი ალექსანდრე ნუთუ ამის გამკეთებელი იყო როგორ დავიჯერე რომ მასზე რაც ითქვა ყველაფერი ტყუილი იყო როგორ? ნამდვილი სულელი ვარ...აი რატომ არ უნდოდა ჩემი გიორგისთან ახლოს ყონდა იცოდა რომ სიმართლეს მეტყოდა მასკი ჩემი ხელსი ჩაგდების შანსი აღარ ექნებოდა შიშს ზიზღს და ტკივილს ერთად ვგრძმობ
-ემილი კარგად ხარ?
-მეე...კი
-მოდი დამეყრდენი არ უნდა მომეყოლა ფერი არ გადევს
-არა კარგად ვარ-ფეხზე ვდგები მაგრამ წონასწორობას ვერ ვიცავ ამ ამბავმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე გიორგის ვეყრდნობი და ეზოსკენ გავდივართ გაკვეთილები დამთავრდა ბავშვები სახლში მიდიან ალექსანდრეს და გუგას ვხედავ რაღაცაზე გაცხარებით საუბრობენ
-ემილი სახლშ გაგიყვან
-არა მარტოც შევძლებ
-დამიჯერე ცუდად ხარ აქ დაჯექი წყალს მოვიტან არ ადგე
თავი ხელებში ჩავრგე ცრემლები სახეს მისველებს მხარზე ხელის შეხებას გამოვყავარ საშინელი ფიქრებიდან
-რა გჭირს?-შეშინებული სახით მეკითხება ალექსანდრე რომლის გვერდითაც გუგა დგას ხელს ვიცილებ სწრაფად ვდგები მაგრამ წონასწორობას ვერ ვიცავ
-ფრთხილად-ალექსანდრე მიჭერს
-არ შემეხო-ზიზღით სავსე მზერა აშეშებს სწრაფად მიდვივარ გიორგისკენ რომელიც წყლით ხელში დგას
-ჩემო გოგო როგორ განერვიულე
-ვერასდროს წარმოვიდგენდი ამას
-ვიცი-სახლამდე გიორგის მივყავარ
-მანქანას საღამოს მოგიყვან
-კარგი მადლობა ყველაფრისთვის
სახლსი შესულს დედა მხვდება სამზარეულოში თითქოს ჩემი ცუდად ყოფნა იგრძნო შესვლის თანავე დამახვედრა ჩემი ცუდად ყოფნის წამალი ცხელი შოკოლადი საყვარელი ნამცხვრით

შეაფასეთ