-აუ ბავსვებო ემილის ვერ ვურეკავ გამორთული აქვს და ხომ არ იცით რა ხდება?-ნატა
-ვერ მე დავურეკე-გუგა
-დაველოდოთ იმედია ჩართავს-თორნიკე
-თქვენი მილოცვები რომ დომოდა ახლა აქ იქნებოდა-ნინიმ გამოყო თავი
-მოკეტე რა-ნატა
მიუხედავად იმისა რომ ემილის ვერ დაუჯავშირდა მაინც განაგრძო მხიარულება ყველა ცეკვავდა ალექსანდრეს გარდა მისი ფიქრები ემილისთან მიდიოდა მოლოდნელად მუსიკა გამოირთო ყველაფერი ჩაბნელდა
-რა მოხდა?-ნატა
-ალბათ მთავარი ჩამრთველი გაფუჭდა
გუგა წასვლას აპირებდა მოულოდნელად ისევ განათდა ყველაფერი
-ვაიმე როგორ თოვს ძლივს მოვაგენი სასტუმროს ბოდიშით შემთხვევით გამომერთო ჩამრთველი-ემილიმ შეწხებულმა დაიწყო საბარი ვითომ აქაც არაფერიო ყველა გასტერებლი უყურებდა გოგოს
-რა? არ ვიცოდი ასე თუ გეწყინებოდათ ჩემი მოსვლა თორემ არ მოვიდოდი-ვითომ მოწყენილმა თქვა და ბავსვებს ზურგი აქცია კარებისკენ მიდიოდა
-მოდი გოგო აქ სად წახვალ?-უცებ დაეტაკა გუგა იმდენი კოცნა ლოყები სულ აუწითლა
-ჩემი გოგო რა მაგარიაა-ნატამ აღარ იცოდა სიხარულისგან რა ექნა

-კარგით რა ამომასუნთქეთ აქა ვარ არსად მივდივარ-სიცილით ეუბნებოდა ემილი ბავშვებს
-რატომ არ გვითხარი თუ მოდიოდი?
-ჰო რავიცი აბა
-ამიტომ იყო შენი ნიმერი გამორთული..იმდენჯერ დაგირეკეთ
-არაუშავს
თვალებით ალექსანდრეს ეძებდა
-დივანზე ზის-ნატამ ჩაჩურჩლა ყურში
-ოჰ ნატაა-გოგოს ქცევაზე გაეღიმა
თვალები მაინც გაექცა და დაინახა კიდეც ალექსანდრე ცოტა ხანი ერთმანეთს უყურებდნენ მისი თვალებიც კი მონატრებია ძალიან უნდოდა მისულიყო და მოხვეოდა მაგრამ რათქმაუნდა სურვილი უკუაგდო და ბავსვებს შეერია
-მე არ უნდა მომესალმო?-ალექსანდრე
-გამარჯობა-ემილი
-დარჩენას არ აპირებდი?
-კი მაგრამ გადავიფიქრე
-კარგია
ბავსვებმა ოთახი აჩვენეს ნატა და ემილი ერთ ოთახში იქნებოდნენ ძალიან არ ესიამოვნა ნინის დანახვა ალექსანდრეს გვერდით მაგრამ სხვა გზა არ ქონდა..ჩემოდანი ზევით აიტანა და ისევ ბავშვებთან ჩავიდა..გამთენიისას წავიდნენ დასაძინელბლად ფეხზე ვეღარ იდგნენ იმდენი დალიეს ყველაზე საშნელი მომენტი იყო ნინი რომ დაინახა როგორ შედიოდა ალექსანდრეს ოთახში...როგორც დაებერტყნენ საწოლზე ისე დაიძინეს
დილით ყველა თავის ტკივილმა გააღვიძა
-ვაი თავი
-ნაბეღლავი არ გვაქ
-კი
-ვინ მოიტანს
-მე არა-ყველამ ერთად თქვა..მხოლოდ ნინი ადგა და ყველას მიაწოდა ნაბეღლავი ემილის გარდა გოგოს ჩაეცინა არაფერი უთქვამს
-აჰა დალიე-ალექსანდრემ მიაწოდა ბოთლი
-არ მინდა არ მიშველის
-გისველის დალიე
-შენთის მოიტანეს ჯერ შენ დალიე
ალექსანდრემ ბოთლი მიიყუდა ნახევარი თითქმის დალია ემილისაც მიაწოდა ჭიქასთან ერთად ეგონა მისი დანალევით არ დალევდა მაგრამ გოგომ ჭიქა მაგიდაზე დადო ერთი ამოსნთქვით დალია..ალექსანდრეს ამ ქცევაზე გაეღიმა ძალიან ესიამოვნა...გოგოებს აღარ ტკიოდათ თავი ამიტომ ბიჭებს წვნიანი მომზადეს მხოლოდ ნინი იჯდა ტელეფონით ხელში
-ამას არ ეკადრება?-ნატა
-კაი შეეშვი-ემილი
როგორც იქნა ყველა კარგად იყო გუშნდელი არეული სახლი უნდა დაელაგებინათ ყველა შედგა საქმეს გოგოები სიცილით კვდებოდნენ ყველაზე მაგარი ალექსანდრეს ცოცხით ხელშ დანახვა იყო შეწუხებული სახით რომ იყურებოდა
-აუ ეს რა ჯანდაბაა ტო როგორ უნდა დავიჭორო?
-აუ მგონი ორივე ხელით-გუგა
-მომეცით ბიჭებო მე გავაკეთებ-ნინი გაინაზა..ცოცხი ხელიდან უვარდებოდა ნახევარი მტვერი ისევ ძირს დაეყარა...სახლის დალაგებასაც მორჩნენ დაღლილები მიესვენენ დივანზე ემილის გუგას მუხლებზე ედო თავი ფეხები ნატას მუხლებზე ნინი ალექსანდრეს აწვებოდა თავით, ბიჭი შეწუხებული სახით იხედებოდა დანარჩენები ვინ ვისზე იწვა ვერ გაარჩევდით
-სასრიალოდ როდის წავიდეთ
-აუ მოვემზადოთ და წავიდეთ რა-ნინი
-მეც მინდა-ემილი
-კარგი მოემზადეთ და წავიდეთ
ყველა თავის ოთახში შევიდა ოც წუთში კარებთან იდგნენ
-წავედით
ჯარისკაცებივით მიდიოდნენ სანამ ემილიმ გუნდა არ ისროლა გგას მიმართულებით ბიჭმა თავი დახარა სამაგიეროდ ალექსანდრეს მოხვდა სახეში
-ვაიმე მე მართლა არ მინდოდა-ემილი სახიდან თოვლის ნარჩენებს აცილებდა თან სიცილს ძლივს იკავებდა ალექსანდრესაც გაეცინა თვალებშ უყურებდნენ ერთმანეთს და იცინოდნენ ნატა ბედნიერი სახით უყურებდა ემილი წინ წავიდა
-ვაიმეე რა საკალელი იკოო-ნატა
-სულელი ხარ რა
ასე გუნდაობა გუნდაობაში მივიდნენ დანისნულების ადგილზე
-გოოგებო თქვენ რამით გაერთეთ-ალექსანდრე
-მე სრიალს ვაპირებ და თქვენი არ ვიცი-ემილი
-მე არ ვიცი-ნატა
-არ მე-ნინი
-ჰოდა ემილიც თქვენთან ერთად დარჩება-ალექსანდრე
-არაფერიც მთიდან უნდა დავეშვა და თქვენ თუ არ იცოდით ვერ დარჩით სახლში?
-სახლში რა გაგვეკეთებინა უფფ
ემილის გარდა გოგონები ქვევით ჩავიდნენ და იქი ელოდებოდნენ ალექსანდრეს ეშინობა ემილის რამე არ მოსვლოდა მაგრამ ცოცხალი თავით არ იტყოდა ამას
-ვნახოთ ვინ მოიგებს-ემილი
-ვნახოთ ვნახოთ-გუგა
ერთდროულად დაეშვნენ მთიდან ემილი უდაოდ კარგად სრიალებდა მაგრამ ალექსანდრემ გადაუსწრო ასე ხან ერთი წავიდოდა წინ ხან მეორე ცოტაღა იყო დარჩენილი ემილი წინ იყო მაგრამ რას იფიქრებდა ალექსი თ გადაუსწრებდა მოულოდნელად ჩაუარა წინ მოულოდნელობისგან ემილი შეხტა წინ მდგარი ქვა ვეღარ დაინახა მთელი ძალით შეასკდა ჰაერსი რამოდენიმე ტრიალის შემგედ თოვლში ჩაეფლო ბიჭები უცებ მივარდნენ ალექსანდრე გაგიჟებლი მივარდა გულზე მოეშვა როცა ემილის მოკისკისე ხმა გაიგონა ცუდად იყო იმდენი იცინა
-აუუ ეს რა იყოო რა ბრუნები გავაკეთე-ემილი
-ეს ახლა ნორმალური თუ არის-გუგა
-გული გამისკდა ლამის-ნატა
-კარგით რა არაფერი მომსვლია
-მოიცადე ქუდი აიწიე-ალექსანდრემ ემილის შუბლზე წითელი ლაქა შეამჩნია
-რა არის?
-ამის დედაც სისხლი მოსდის-ალექსანდრე
-ოო არაფერია ოდნავ მივარტყი ქვას თავი
-რა ოდნავ გოგო გაგიჟდი?-
ცოტა ხანსი ემილის სახე სულ სისხლით მოესვარა ალექსანდრემ სწრაფად ჩასვა მანქანაში უახლოეს აფათიაქთან გააჩერა ემილიც შეიყვანა იქვე გადაუხვიეს საშიში არაფერი იყო
-არა რა არ უნდოდა მომეცა შენთის მთიდან დაშვების უფლება
-შენ ვინ გეკითხება ერთი
-ენა გააჩერე თორე მოგიწევს ფეხით წასვლა
-წავალ გააჩერე
-დაეტიე ახლა მანდ
-დროზე გააჩერე თორე თავად გადავალ-კარის სახელურს დაწვდა
-შენ სულ გააფრინე მგონი-სწრაფად ჩაკეტა კარები
-აბა რა არის ვერ გავიგე მამადლი?ხომ მოვყავდი გუგას რატომ უთხარი მე წავიყვანო თ ასე გაწხებ
-არ მაწუხებ უბრალოდ გაჩუმდი
გაბრაზებული ემილი სწრაფად გადავიდა მანქანიდან თითქმის მირბოდა უცებ აუცდა ფეხი და კი მოჯდა ძირს
-ვაიი დედა კუდუსუნის ძვალიიიიიი
-ოხ რა მეტის ღირსი ხარ სად გარბოდი?-ალექსანდრე
-ხელი გაწიე და წამოდგომაში დამეხმარე
-ხელი გავწიო თუ წამოგაყენო?-ალექსანდრე წაქცეულ ემილის უყურებდა და გულში იცინოდა
-ოო ვერ ვდგები ხომ ხედავ
ბიჭი დაიხარა ცალი ხელი წელზე ცალიც მხლებზე მოხვია და წამის მეასედებში ემილი ჰაერში იყო
-მე გითხარი წამომაყენეთქო
-ჩუ
სახლში შევიდნენ წყვილის დანახვაზე ნატას გაეცინა მაგრამ ემილიმ თვალები დაუბრიალა და უცებ დაკერა შეშინებული სახე
-კარგად ხარ?-ნატა
-კი-ემილი
-ფეხით ვერ წამოხვიდოდი ?-ნინი
-ნინი გაჩუმდი-ალექსანდრემ დაუყვირა გოგო უცებ ავარდა ზევით შეშინებული
-გუგა დამეხმარე რა ზევით ასვლაში
-რა გჭირს თავი ხო გაარტყი?
-ახლა სანამ შემოვიდოდი ავსრიალდი და წელი დავარტყი
-მოდი
გუგამ ოთახში შეიყვანა ნინიმ რაღაც მალამო საუსვა და დაძინებული დატოვა ოთახში ალექსანდრე ვერ ისვენებდა აინტერესებდა ემილის კიდევ ტკიოდა თუ არა წელი
-ნატა რამე წაუსვი წელზე?
-კი
-მერე კიდევ ტკივა?-ალექსანდრე
-არ ვიცი მიდი რა ნახე მე რომ წამოვეი ძინავდა და -ნატაა
სწრაფად ავიდა ზევით დააკაკუნა მაგრამ ხმა არავინ ამოიღო ფრთხილად შევიდა ოთახში სადაც ემილის ბავშვივით ეძინა გაეღიმა ახლოს მივიდა თმა გადაუწია
-ჯანდაბა როგორ მიყვარხარ-თავისთვის ჩაიბურტყინა და ცივი ტუჩები შუბლზე შეახო...ემილი ძილში გრძნობდა შეხებას მარამ სიზმარი ეგონა და ძილს აგრძელებდა საკმაოდ დიდხანს იყო ალექსანდრე ოთახში და მძინარეს უყურებდა რომ მიხვდა იღვიძებდა სწრაფად დატოვა ოთახი
----------------------------------------
წამალმა იმოქმედა ემილის წელი აღას ტკიოდა ამიტომ ბავსვებთან ისევ ჩვეულებრივად ერთობოდა..სამი დღე გავიდა უკვე ძალიან კარგად ერთობოდნენ ალექსანდრე თითქმის არც იმჩნევდა ემილის გოგოს ასე იყო თითქმოს არც კი არსებობდნენ ერთმანეთისთვის ძალიან მხიარულად ატარებდნენ დროს
-აუუ ლუდი გველევა და ვინ ჩავა წალაქში?-ნინი
-მე წავალ თან რაღაც საყიდი მაქვს
-კარგი მაშინ დავწერთ რა გვინდა და წამოგვიღე
-კარგი
ემილი საყიდლებზე წავიდა საკმაოდ შორს იყვნენ ქალაქიდან ამიტომ წინ მთიანი ოღრო ჩოღრო გზა ელოდა....ყველაფერი იყიდა კან ბრუნდებობა ამინდი საგრძნობლად შეიცვალა გზას თითქმის ვეღარ ხედავდა ტელეფონი რამოდენიმეჯერ შეამოწმა მაგრამ არ იჭერდა რამოდენიმეჯერ მანქანას ასვლა გაუჭირდა მარამ მაინც ძლივს წავიდა წინ ყველაფერი ნისლში იყო გახვეული
------------------------
-ბავსვებო ემილის ვერ ვკავშირდები გარეთ საშნელი ამინდია-ნატა
-კიდევ ცადე-ალექსანდრე
-როგორც ჩანს გამორთული აქვს ან არ ვიცი კვე აღარ შემიძლია დილით წავიდა და ჯერ კიდევ არ დაბრუნებულა გზა სულ ნისლშია
-უნდა წავიდე-ალექსანდრე
-ახლა სად მიდიხარ როგორი ამინდია ხედავ?-გუგა
-აბა რა გავაკეთოთ ვიცადოთ იქნებ რამე უჭირს და ჩვენი დახმარება ჭირდება
ალექსანდრე მანქანასთან მივიდა მაგრამ ძალიან დიდი თოვლის გამო ვერც კი დაძრა საშნლად ყინავდა
-----------------------------------------
ემილი ამ დროს გაყინული ცდილობდა როგორმე გზის დანახვას არ იცოდა სად მიდიოდა მაგრამ ვერც გაჩერდებოდა ან გაიყინებოდა ან მანქანა დაგორდებოდა სწვავიც ელეოდა
-ოღონდა ახლა არა რააა ესღა მაკლდა
ცდილობდა როგორმე სწორ ადგილამდე მაინც მიეღწია საშინელი ქარბუქი ნისლთან ერთად ყველაფერს აზანზარებდა რამოდენიმე ხე მოტყდა კიდეც მიუხედავად ასეთი ამინდისა ემილის იმედი ქონდა რომ სამშვიდობოს გავიდოდა
-ცოტაც და ავალ ცოტაც-თავის თავს იმედს აძლევდა ხის მოტეხვის ხმა გაიგო მაგრამ ვერ მიხვდა საიდან მოდიოდა ხმა გაზის პედალს მთელი ძალით დააჭირა ფეხი იმ იმედით რომ მანქანა სვლას გააგრძელებდა მაგრამ მოლოდნელად წინ ხე მოტყდა მანქანა მთელი ძალით დაეტაკა წაქცეულს ხეს რამოდენიმეჯერ დატრიალდა და ხევში გადავარდა საბედნიეროდ მანქანა თოვლში ჩაეფლო და მდინარეში არ გადავარდა...ემილი გონს მოვიდა სახე სისხლიანო ქონდა ძლიერ ტკივილს გრძნობდა თავის არეში ირგვლის მომოიხედა მაგრამ ტოვლის მეტი ვერაფერი დაინახა მანქანა დაქოქა მარამ აქამოდ საკმაოდ დიდ თოვლში იყო აჭედილი თან ხევში
-ახლა რა ვქნა აქ გავიყინები-ცდილობდა როგორმე კავშირზე გასულიყო მარამ ამაოდ
სიციმე უკვე მანქანაშიც აღწევდა გოგოს ნელ ნელა თვალები ეხუჭებოდა მელევე სიცივისგან გათოშილმა გონება დაკარგა
-------------------------------------------------
ყველა ნერვილობდა სამაშველო სამსახრსაც დაუკავშირდნენ ბიჭბი მათ გაყვნენ მაგრამ ამაოდ მთელი ღამე ეძებდნენ კვალიც არსად ჩანდა ყველაფერი თოვლმა დაფარა
-უკან უნდა დავბრუნდეთ ასეთ ამინდსი ვერაფერს გავხდებით
-ამის დედა შევე.. სერიოზულად ამ სიცივეში მარტო რამე რომ მოუვიდეს?-ალექსანდრე
-ვერაფერს გავხდებით ასეთ ამინდში ხვალ უნდა გაბაგრძელოთ ძებნა
-არავითარ შემთხვევაში თქვენ თუ არა მე წავალ ფეხით
-გვაპატიეთ მაგრამ ვერ გაგიშვებთ მითუმეტეს ჯერ არასრულწლოვანი ხართ
-ჯანდაბა ამის დედაც სად ხარ ემილი სად
ბიჭები სახლში დააბრუნეს ძებნას ხვალ განაახლებენ ახლა აზრი არ აქვს ნატა რამოდენიმეჯერ ცუდად გახდა
-ნატა თხოვ ჩემო პატარა ნ ტირი გპირდები ხვალ ემილის მოვიყვანთ ასეთი რომ გნახოს ძალიან ინერვიულებს
-გუგა რამე რომ მოუვიდეს? არა არააა არ შემიძლია
-ჩუუუ ყველაფერი კარგად იქნება-ეუბნებოდა მაგრამ თვითონაც ძალიან ეშინოდა ნატას გუგას მკავებშიი ჩაეძინა ბიჭმა ოთახში შეიყვანა შუბლზე აკოცა და ისევ ქვევით ჩავიდა ალექსანდრეს ტელეფონი ხელიდან არ გაუშვია იმედი ქონდა რომ ემილი კავშირზე გამოვიდოდა



ბავშვებო თუ მოგწონთ გავაგრძელებ შემიფასეთ