მალე სკოლის არდადეგები დაიწყება სიმართლე უნდა ვთქვა ალეწსანდრეს ნახვა აღარ მინდა თითქოს მისი მეშინია ჩემი ხელში ჩაგდება უნდა თან ამას თავისი პირით ამბობს აღარ ვენდობი მისთვის არ განვსხვავდები იმ გოგოებისგან ვის სიკვდილშიც დამნაშავეა ვფიქრობ მისგან თავი შორს უნდა დავიჭორი გუშინ გუგამ მომწერა ჩემთან საუბარი უნდა ამიტომ ადრე ავდეგი თბილი მოსაცმელი მოვიცვი და სკოლაში წავედი თითქმია არავინ იყო ჩემს გარდა კლასში შევედი გუგაც იქ დამხვდა ალექსანდრესთან ერთად ისე მოვიქეცი ვითომ არც არსებობდა
-როგორ ხარ?-გუგა მ დაიწყო
-კარგად შენ?
-არამიშავს
ცოტა ხანი არც ერთი ვიღებდით ხმას
-აქ ამისთვის თ დამიბარე მე წავალ-მომბეზრდა მისი დუმილი წასვლა დავაპირე მაგრამ გამაჩერა
-მოიცადე გთხოვ
-კარგი ისმენ
-დიდი ხანია აღარც გვისაუბრია მინდა შევრიგდეთ ძალიან მომენატრე არ მინდა ჩემზე ბრაზობდე
-ჩემს ადგილას შენც ასე იქნებოდი გამიმართედ ყველას თვალწინ ჭიდაობა
-ბოდიში მართლა ზედმეტი მომივიდა...მაპატიე რა-ახლოს მოვიდა მთელი ძალით ჩამეხუტა როგორ მომნატრებია მეც მოვხვიე ხელები
-კარგი ჰო მაგრამ ეს ბოლო იყოს გთხოვ
-გპირდები
-მეც ბოდიშს გიხდი-ალექსანდრეს ხმაზე ტანში უსიამოვნოდ გამცრა
-მართლა ? როგორ მოხდა თვით ალექსანდრე მიხდის ბოდიშს?
-გაჩერდი მართლა ვნანობ
-აღარ მაინტერესებს
-გუშინ გიორგიმ რა გითხრა ცუდად რომ გახდი?
-რატომ დაინტერესდი რამის ხომ არ გეშინია?
-უბრალოდ მიპასუხე
-ყველაფერი ვიცი-ორივე გაკვირვებული მიყურებდა გუგამ თავისკენ შემაბრუნა
-მოივა შენ?..
-ხო მე ყველაფერი ვიცი
-რა გითხრა მაგ პიდ..-ალექსანდრემ ძლივს გასაგონად თქვა
-კარგად იცი რასაც მეტყოდა
-თქვი რა გითხრა
-უბრალოდ თავი დამანებე ახლოს არ გამეკარო
-რატომ
-ვიცი რა გინდა
-რა მინდა
-გინდა მეც ისე დამტანჯო როგორც ის გოგოები
-რაზე ლაპარაკობ?
-გეყოფა თავის მოკატუნება ძალიან კარგად იცი რასაც ვამბობ
-ემილი მომისმინე-ახლოს მოვიდა ჩემი სახე ხელებსი მოიქცია
-დამიჯერე რაც მან გითხრა ყველა სიტყვა ტყუილია ამას თვითონ აკეთებდა გესმის თვითონ კი მოხდა რაღაც ისეთი რამაც შემცვალა მაგრამ...
-შეწყვიტე-ხელები სწრაფად მოვიშორე
-შენი ერთი სიტყვისაც არ მჯერა შევცდი მეგონა რასაც შენზე ამბობდნენ ყველაფერი ტყუილი იყო
-ასეცაა
-საკმარისია შეწყვიტე
-გთხოვ არ დაიჯერო რასაც ის ამბობს
-არა მისი მჯერა უბრალოდ მეზიზღები-ამ სიტყვებს მთელი ზიზღით ამბობდა ალექსანდრე უბრალოდ გაშეშდა ემილის თვალებდა მისმა შემოხედვამ გული მოუკლა
-------------------------------------------------------------
საკლასო ოთახიდან გამოვედი დერეფანში დავხეტიალებ ამ წელსაც გავუძლებ და მერე მორჩება სამუდამოდ წავალ აქედანა
სკოლა ბავშვებით გაივსო ემილი სესასვლელთან იდგა რამოდენიმე კლასელთან ერთად საუბრობდაა დაინახა ალექსანდრე გიორგი გუგა საბა და თორნიკე როოგორ გავიდა სკლიდან მაგრამ ყურადღება აღარ მიაქცია..გაკვეთილები გამოვიდა სკოლა შეკრებას გეგმავდა ამიტომ ემილისაც მოუწია მისვლა...მეორე სართულზე დიდ დარბაზში შევიდა და მისთვის განკუთვნი ადგილას დაჯდა..მელევე გვერით ნატა მოუჯდა
-დღეს გცალია-როგორც იქნა გაბედა რომ ეკითხა
-რატომ მეკითხები?
-ჩემზე ბრაზობ ხომ ასეა
-არა რატომ უნდა ვბრაზობდე შენი არჩევანი ნინია
-შევცდი
-არ მაინტერესებს
-იმ დღეს სკოლაში რომ სილა გაგაწნა და გამოგლანძღა აი მაშინ მივხვდი ვინც იყო მეც დამამცირა ორივეს სულელები გვიწოდა
-კარგია რომ მიხვდი ვინც არის სინამდვილეში
-ჩემთა ერთად წამოხვალ სადმე კაფეში დავსხდეთ და ვისაუბროთ
-კარგი რომ დამთავრდება კრება წავიდეთ
მასწავლებლებმა კრება მალევე დაასრულეს
-სად წავიდეთ?
-ერთი ძალიან მყუდრო კაფე ვიიცი
ნატამ მალევე გააჩერა მანქანა კაფესთან გადავიდნენ და სულ ბოლო მაგიდასთან დასხდნენ
-კავას დალევ?
-კი
ორი სულით უახლოსესი მეგობარი იჯდა ერთმანეთის წინ და არც ერთი ამბობდა სათქმელს ბოლოს ნატამ დაიწყო
-მენატრები ვიცი რომ დამნაშავე ვარ შენ და ნინის შორის კარგი და ცუდი რომ ვერ გავარჩიე თავიდან რომ მოხვედი ჩვენთან მეშინოდა ნინის დაკარგვის შენ გამო რადგან ვფიქრობდი რომ ახლა ის იყო ჩემი სულის ნაწილი მაგრამ შევცდი ბევრი მომითმენია მისგან სულ კუდში დავყვებოდი მან შენი ადგილი ვერ დაიკავა ვერც ვერავინ დაიკავებს
-ნატა ძალიან მიხარია რომ მიხვდი ნინი ვინც იყო მე ვცდილობდი დამეშორებინე ნინის არა იმის გამო რომ ისევ მე ვყოფილიყავი არამედ მინდოდა იმ საძაგელ გოგოს მოშორებოდი...ამდენი ხნის შემდეგ ისევ გინდა ჩემთან ახლოს ყოფნა? შევძლებთ კი? მეეჭვება მიყვარხარ მართლა ძალიან მიყვარხარ მაგრამ...
-გთხოვ დაფიქრდი უბრალოდ ვცადოთ
-არ ვიცი მე...
-ყველაფერი თავიდან დავიწყოთ
-კარგი დავიწყოთ
ნატას ბედნიერებას საზღვარი არ ქონდა ამ შანსს ხელიდან არ გაუშვებდა
ბევრი ისაუბრეს ამბები გაცვალეს სირათიც გადაიღეს სოციალურ ქსელში ნატამ მაშნვე ატვირთა იცოდა რომ ყველა ნახავდა
სახლშ გვიან დაბრუნდნენ ემილიმ გამოიცვალა და დაწვა თან ლეპტოპი მოიმარჯვა მისი და ნატას ფოტო ნახა ნინის კომენტარიც (ოჰ ისევ?) არ მიუქცევია ყურადღება გიორგის ერთ ერთმა მეგობარმა გაუგზავნა მეგობრობის თხოვნა რათქმაუნდა დაიმატა მალევე ბიჭმა მიწერა
-იცი ალექსანდრემ რა გააკეთა?
-არა რა გააკეთა
ბიჭმა გიორგის ფოტო გამოუგზავნა მთელი სახე დალურჯებული ქონდა
-ახლა როგორ არის?
-ახლა უკეთ ძინავს
-კარგი
ბრაზი ახრჩობდა ტელეფონი აიღო და ალექსანდრეს დაურეკა
-სწრაფად გამოდი სტადიონთან გელოდები
მხოლოდ ეს უთხრა და გათიშა მისულს ალექსანდრე იქ დახვდა...არაფერი აინტერესებდა მიუახლოვდა თუ არა მუშტი სახეში დაარტყა ლამის სახე მოეღრიცა ბიჭს
-შენ...როგორ გაბედე
-რაო მოვიდა შენთან და იტირა ალექსანდრემ მცემაო>?
-ნუთუ არ გცხვენია
-არა!!რაც დაიმსახურა ის მიიღო
-ანუ დამნაშავეა იმაში შენგან რომ დამიცვა>?
-ეგ აღარ გაიმეორო შენ ვერაფერს დაგიშავებ ამის ძალა არ მაქვს ვერასდროს გავნებ
-რატომ ის გოოგონები თუ გაიმეტე მე რა უოირატესობა მაქვს
-მისი თოთოეული სიტყვა ტყუილი იყო
-ბრალოდ სასაცილოა ასეთი მატყუარა როგორ ხარ
-ვიცი რაც გითხრა შენი შეშინება უნდა გამოგიყენეს ჩემზე შურის საძიებლად იცის რომ შენით მატკენს
-ჩემით? მე ვინ ვარ ასეთი
-ყველაფერი ხარ
-გეყოს ნუ სულელობ ეს რანე ახალია?
-შენ არ გესმის უბრალოდ მენდე და მისგან თავი შორს დაიჭირე
-არ შემიძლია
-ემილი...
-ვერ გენდობი შენი არ მჯერა
-ვიცი რომ გჯერა მაგრამ გეშინია..ჩემი არ უნდა გეშინოდეს
-არ მინდა შენი ერთ ერთი მსხვერპლი გავხდე...გუგა ჩემი მეგობარია ნატაც შესაბამისად შენი ნახვა ყოველ დღე მომიწევს გთხოვ თუ ოდნავ მაინც მცემ პატივს ჩემგან თავი შორს დაიჭირე ახლოს არ მოხვიდე
-არ შემიძლია როცა ვიცი იმ ს გჯერა და ჩემი არა...
-ჰო შენი არ მჯერა..უნდა წავიდე გაითვალისწინე რაც გითხარი
-კარგი ახლოს არ მოვალ მაგრამ იცოდე ყოველთვის თვალს გადევნებ სიმართლეს მაინც გაიგებ არ მივცემ უფლებას რამე დაგიშაოს
ძალიან ახლოს იდგა ემილის მთელი ძალით ჩაეხუტა გოგოს ემილი საშინელ ტკივილს გრძნობდა ხვდებოდა რომ ალექსანდრე უყვარდა მაგრამ ვერ ენდობოდა
ბიჭნა შუბლზე აკოცა და წავიდა
ალექსანდრემ სიტყვა შეასრულა საერთოდ არაფერს ამბობდა ემილის არ აწუხებდა არც კი ესალმებოდა მხოლოს უყურებდა უემოციო არაფრის მთქმელი სახით
ემილის ნატასთან ურთიერთობა დაულაგდა გუგასთანაც კარგად იყო მხოლოდ ალექსანდრე იყო მისი მოწყენის მიზეზი გული ტკიოდა მის ყურადღებობაზე იცოდა რომ ეს თვითონ თხოვა მაგრამ მაინც.... გიორგისთან ნეიტრალრი ურთიერთობა აქვს საეჭვოდ მიაჩნია მისი ქცევები ხშირად საუბრობს ალექსანდრეზე თითქოს ემილის ახსენებს მის ცოდვებს და აფრთხილებს...ზამთვირის არდადეგებიც დადგა სკოლის ბოლო დღეა ბავშვები გაკვეთილებს აცდენენ ერთობიან ემზადებიან ერთ თვიანი დასვენებისთვის და ერთმანეთთან მაქსიმალურ დროს ატარებენ
-ახალ წელს სად ხვდებით?
-კითხვა წამორა ნატამ
-საძმაკაცო ერთან ვხვდებით
-შენ ნინი?
-უკან ვბრუნდები
-მოიცა რა?-ნატას აშკარა გაკვირვება დაეტყო
-ხო ამ ახალ წელს აქ არ ვიქნები
-რატომ?
-დედას საქმეები აქვს და...
-შენ რომ დარჩე
-არ გამოვა
-ხომ ჩამოხვალ-გუგა
-ალბათ
-რას ნიშნავს ალბათ სამუდანოდ წასვლას აპირებ?-ნატა
-არ ვიცი სავარაუდოდ ჩამოვალ ჯერ ერთი თვეა
-იცოდე აუცილებლად ჩამოდი კიდევ ერთხელ ვერ დაგკარგავ-ტირილის ზღვარზე მისული ნატა ჩაეხუტა
-რომც წავიდე შენ მაინც არ დაგკარგავ
ალექსანდრემ ემილის წასვლის შესახებ გაიგო თუ არა მოსვენება დაეკარგა
-რატომ მიდის?-ალექსანდრე
-არ ვიცი-გუგა
-არ წავა-ალექსანდრე
-რატომ არ წავა ან შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს
-უბრალოდ...
-უბრალოდ მითხარი შეგიყვარდა ხომ ასეა?
-არა....
-გიყვარს ალექს გიყვარს
-სამაგიეროდ მას ვეზიზღები მითხრა უბრალოდ თავი დამანებეო ჩემი არ ჯერა
-უნდა იბრძოლო გიორგის გამო ისევ გიორგის გამო კარგად საყვარელ ქალს?
-ამჯერად არა გუგა
-ზუსტადაც აი ასეთი მომწონხარ..რის გაკეთებას აპირებ?
-ამ ეტამზე არაფერს გავაკეთებ თუ იქ დარჩენა გადაწყვიტა მაშინ სხვა რამის გაკეთება მომიწევს მაგრამ თუ დაბრუნდა თავიდან ვეღარ მომიშორებს..ვიცი რომ დაბრუნდება
ბავშვები სარამოს კლუბში წასასვლელად ემზადებოდნენ...ემილიმ ნატას გაუარა და ერთად შევიდნენ...ყველამ შოკი მიიღო ამ ორი საოცრების დანახვისას ნატა ტანზე მომდგარ მოკლე წითელ კაბაში იყო დამოწყობილი ემილი ტანზე მომდგარ შავ გრძელ კაბაში ფეხზე დიდი ჭრილით...ნინი თვალებიდან ნაპერწკლებს ისროდა
-ოო მაი გად-გუგა
-ვაა ეს ორი ანგელოზი ვის დაეკარგა?
-გოგოებო ძალიან კარგად გამოიყურებით
-მადლობა ბავშვებო
-აბა რას დალევთ?-გუგა ვერ ისვენებდა
-ჯერ ჯერობით წვენი მინდა-ემილი
-რა წვენი გოგო?-გუგა
-აბა ახლა გამოვთვრე?
-დიახაც
-ოო მიიდი რა რამე წვენი მომიტანეე
-მე ვისკი მინდა-ნატამ რიმილით უთხრა ბატონ გუგას
-რა გინდა?
-ვისკი
-აჰა ანუ ფორთოხლის წვენი კარგი
გუგა სწრაფად წავიდა ყველამ სიცილი დაიწყო ნატას გამომეტყველებაზე მალევე მიუტანა გოოგონებს ფორთოხლის წვენი ბიჭებმა ნელ ნელა დაიწყეს შეთრობა..ნატა გუგამ ააცეკვა ბავსვები ცეკვავდნენ მხოლოდ ემილი იჯდა მარტო აკვირდებოდა მათ და იღიმოდა
-თქვენ რატომ არ ცეკვავთ ქალბატონო ემილი?
-უბრალოდ ხასიათზე არ ვარა
-ცოტას თუ დალევ...
-მადლობა ალექსანდრე რჩევისთვის მაგრამ არ მინდა მიდი ნინის ეცეკვე ცუდადაა
-კარგი
ალექსანდრე ნინისთან მივიდა გოგოც უცებ წაყვა მთელი ეს დრო ამას ელოდა და
ემილი დაბღვერილი უყრებდა წყვილს
-რას ვეუბნებოდი საერთოდ ენა ვერ გავაჩერე? მეტის ღირსი ვარ
ბურტყუნებდა თავისთვის როცა ჰორიზონტზე გიორგი გამოჩნდა რომელმაც ემილი მარტო დაინახა და მისკენ წავიდა
-ამას ვის ვხედავ?
-ვა გიო
-წამო მეცეკვე
-აუ მეზარება
-წამო წამო
უცებ წამოაგდო ნელ ვალსზე დაიწყეს ცეკვა ალექსანდრეს მათი დანახვისას ყველა ძარღვი დაეჭიმა..ახალი წყვილის შემატება საცეკვაო მოედანზე გუგამაც დაინახა
-ეს დღეები საერთოდ არ გვისაუბრია-გიორგი
-ჰოო სასაუბრო არის რამე?
-მგონია რომ გამირბიხარ
-სისულელეა რატომ უნდა გაგირბოდე
-ალექსანდრე გეტყოდა ყველაფერი რაც გითხრა ტყუილიაო ხომ ასეა?
-არ მინდა ამ თემაზე საუბარი
-მხოლოდ ამ კითხვაზე გამეცი პასუხი
-ჰო მითხრა რომ მატყუარა ხარ და შენგან თავი შორს დავიჭორო
-ასეც ვიცოდი ამიტომ გამირბიხარ-გიორგიმ ემილი ძალიან ახლოს მიიზიდაა გოგოს უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა
-ემილი თავს ნუ მარიდებ მაინც ვერ მომიშორებ
-ნუ ცდილობ ჩემს შეშინებას
-არა არ გაშინებ
-დავჯდეთ რა აღარ მინდა ცეკვა
-კარგი
ემილი მაგიდასთან მივიდა
-მე მანდ ვერ დავჯდები
-რატომ?
-შენი აზრით ამათთან ერთად დავლევ?
-კარგი ჰო
-წამოდი იქით ჩემს მაგიდასთან
-ვერ წამოვალ
-კარგი როგორც გინდა
ცეკვა დაასრულეს და დალევა გააგრძელეს მოულოდნელად ალექსანდრემ ემილის კითხა
-რა უნდოდა?
-ვის?
-გიორგის
-არაფერი
-საოცარია ყოველთვის როგორ გაქვს ესეთი პასუხები რა
-ისევე როგორც შენ
-კარგით ახლა არ დაიწკოთ-ნატამ მობეზრებულად თქვა
ამჯერად ემილიმაც დალია საკმაოდ შეთვრა
-ახლა მაინც მეცეკვე-ალექსანდრე დაადგა თავზე რომელსაც ძალიან ბევრი ქონდა დალეული მაგრამ როოგორც ლოთს მასაც არაფერი ეტყობოდა
-კარგი ჰო ცეკვა მინდა
ემილი ცეკვის დროს ალექსანდრეს ხელს გრძნობდა ზურგზე თითქოს ცეცხლი ეკიდა თავს იწყევლიდა რას ავდექი საერთოდო მთვრალი იყო და ეშინოდა რამე არ ეთქვა ალექსანდრესთვის გრძნობების შესახებ
-მართლა მიდიხარ?
-მივდივარ
-სამდამოდ?
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს
-არანაირი
მიუხედავად ყველაფრისა ალექსანდრეს პასუხმა გული ატკინა ხელი გააშვებინა და სწრაფი ნაბიჯებით შევიდა საპირფარეშოში სარკეში იხედებოდა და თავს ძალას ატანდა არ ეტირა...ემოციები მოთოკა უკან ბრუნდებოდა დაინახა როგორ კოცნიდა ერთმანეთს ნინი და ალექსანდრე სწრაფად შეიმშრალა ცრემლები ბავშვებს დაემშვიდობა და იქაურობას გაეცალა