კარგი გამოვალ,მანდ იყავი და კაფეტერიაში ჩავიდეთ"
გაუთიშა და ძმისთვის არც შეუხედავს ისე გავარდა გარეთ.
ნინომ ქალიშვიკს გახედა და გაკვირვებულმა იკას გამოხედა.
-"დედააა,ეხლა რო არ ავდგე გავგიჟდები"
საყვარლად უთხრა დედას და სახე დამანჭა.
-"იკა,არააა!!"
მტკიცე უარი უთხრა შვილს.
-"აუ ჩემი რა, თქვენ ხო კაცს არ აცდით ცხოვრებას რააა"
გაბრაზებულმა დაიყვირა და სწრაფი მაგრამ ფრთხიი მოძრაობით გადაძდა ეტლში.
დედამისი თან მისდევდა თან უყვიროდა რატომ არ მიჯერებო.იკა პალატიდან გავიდა თუ არა მაშინვე ეკა შეეჩეხა.აი მხოლოდ ეს აკლდა ახლა სრული ბედნიერებისთვის.
ეკა ის გოგოა ყველას ყელზე რო ეკიდება და იკაც ერთ-ერთი მათგანია.
-"ვაიმეეე ,იკუშ როგორ ხააარ? რომ გავიგე მთეი დღე ვტიროდი...."
დაიწყო საშინელი საუბარი საღეჭი რეზინის ღეჭვით,თუმცა იკამ გააწყვეტინა.
-"ეკა დავაი რა!"
უთხრა და ეტლით ისე ჩაუქროლა თითქოს დიდი ხანია რაც ეტლში ზის.
ჯერ ეკას დააღწი თავი მერე ნინოს და საბოლოოდ კაფეტერიაშიც ჩავიდა.
მალევე შენიშნა სალომე და ზურგით მჯდარი ნინა.
ნელი სვლით მიუახლოვდა და როცა სალომემ შეამჩნია ,მეორე მხარეს გაიხედა.სალომე მიუხვდა ჩანაფიქრსძმას, გაეცინა წამოდგა და მის ძმასთან მივიდა ნინაც მობრუნდა და როცა ის ბიჭი დაინახა შერცხვა და თვალები გაუფართოვდა .
-"ნინა გაიცანი იკა"
ალბათ ამ დროს იკა გაინტერესებთ არა?
ხოოო, იკა სულ ნინას უყურებდა და ეღიმებოდა ,ტუჩის კუთხე ჩატეხილი ქონდა,ხან ერთ თვალს ოჭუტავდა ხან მეორეს ,საჩვენებელი და ცერა თითი ნიკაპთან ჰქონდა მიტანილი.
-"იკა ნინა ალბათ გახსოვს ხომ?"
-"კი,კარგად მახსოვს"იკა
ამბობდა და თან ნინას თვალს არ აშორებდა.
-"სალო იცი დედა გეძახის სასწრაფოდ მოვიდესო"საიდანღაც მოიგონა იკამ და დას ყალბად გაუღიმა.
სალომ ჯერ ეჭვის თვალით შეხედა შემდეგ ნინას დაემშვიდობა და უთხრა რომ ახლო მომავალში აუცილებლად დაუკავშირდებოდა და გაეცალა ორივეს.ნინა ისევ ისე იდგა იკამ გაიცინა და ჩაილაპარაკა
-"ნინა,ნინა"

* * * *
-"ნინა,ნინა"
ნინა გაფართოებული თვალებით უყურებდა ბიჭს და მხოლოდ ერთს ოცნებიბდა.როგორღაც აქედან გამქრალიყო.
-"ვერ გეტყვი ეტლის ტარებაში დამეხმარეთქო ,ვხედავ შენც არ ხარ კარგ დღეში,თუმცა იმედი მაქვს საავადმყოფოს უფერულ დერეფნებში ,მაინც გამიწევ პარტნიორობას"
იკამ თქვა და თან გაუცინა მის წინ მდგომ გოგონას .
-"კი კი რათქმაუნდა ,თან დედა მელოდება "
ენის ბორძიკით უოასუხა ნინამ და დერეფანს იკასთან ერთად გაუდგა.
ორივე ჩუმად მიდიოდა,იკას ეღიმებოდა ნინაზე და თან სიცილს იკავებდა.
როცა დერეფნის ბოლოს მოუხვიეს ნინო ა მაკა ერთად დაინახეს.
ჯერ ნინას დაეტყო განცვიფრება სახეზე შემდეგ იკას.
-"იკა დედი მოდი მაკა გაიცანი,ნინას დედა"
იკას ჩაეცინა და სახეზე მომხიბვლელი ღიმილი აიკრა,ნინას დედას ეტლით მიუახლოვდა. მაკას გამოწვდილი ხელი ჩქმორთმევის მაგივრად ხელში მოიქცი და ეამბორა
-"ძალიან სასიამოვნოა,ნინას ძალიან ლამაზი დედა ყოლია,გასაკვირი არც არის "
თქვა და ნინას გაუღიმა, რომელიც ამწვანდა და სირცხვილისგან ისედაც გაუხეშებულ ტუჩებს იწვალებდა.
-"ჩემთვისაც ძალიან სასიამოვნოა"
აღტაცებული იყოს მაკა ბიჭით.ნინო კი ამაყად უყურებდა ერთადერთ ვაჟს.
-"ძალიან გამიხარდა მაკა ,შენი გაცნობა იმედი მაქვს კიდევ შევხვდებით....უი,ლაშამ შვილის გადარჩენა უნდა ავღნიშნოთო,ეს კაცები ხომ მხოლოდ დალევაზე ფიქროვენ,ხოდა გელოდებით."
ჩამოარაკრაკა ნინომ და მხოლოდ შემდეგ დაამატა როცა ყოყმანი შენიშნა მაკას სახეზე
-"უარი არ მიიღება!"
იკამ კიდევ ერთხელ გაიაზრა როგორი საყვარელი დედიკო ჰყავს და გახარებული დაემშვიდობა ყველას.ნინასთვის არც კი შეუხედავს ჯერჯერობით ასე სჯობდა.
მშობლები ერთმანეთს დაემშვიდობნენ .ნინა კი სახში წავიდა აფორიაქებული .
იმავე დღეს იკას პალატა დემეტრემ შეაღო.
-"რას შვები არ გამოკეთდი?"
იკითხა როგორც ყოველთვის სერიოზული სახით დემეტრემ.
-"რა იყო რას დამადექი თავზე მიქელასავით არ მინდა ჯერ სიკვდილი."უპასუხა სიცილით იკამ.
-"აუ კაირა! ღადაობ სულ რა არ გაინტერესებს რა ხდება? რა გავარკვიე?!"
ეშმაკურად შეხედა მეგობარს დემეტრემ და ადგიკი დაიკავე იკას გვერდზე მდგომ სკამზე.
იკას გაახსენდა ძმაკაცის პირობა და დემეტრეს ბავშვურად შეაჩერდა სიტყვის მოლოდინში,აი ისე ბავშვი რომ ელოდება დედა კანფრტს როდის მისცემს.
დემეტრე უღიმის და ხმას არ იღებს.
-"აუუ მალე ეხლა თორე გადაგტეხე წელში"
წამოინთო იკა
-"კაი კაი ვსო"
გადაიხარხარა დემეტრემ და გააგრძელა
-"ნინა ყიფიანი, დაბადებული 2000წლის 5 იანვარს,სწავლობს პირველ ექპერიმენტულში სწავლობდა 161-ე საჯარო სკოლაში , ყქვს ორი დაქალი ანა ჯაჭვლიანი , მარი ანდრონიკაშვილი,ისე ანი კაი გოგოა, ხო, ყავს დები უფროსი ელენე,უმცროსი ლილე,ძმა თორნიკე.მშობლებს იცნობ მგონი ხო? თუ არ იცნობ მამა გუგა ყიფიანი , ღვინოს აწარმოებს საქართვრლოში .
მოკლედ ესაა რა "
ამოისუნთქა დემეტრენ და თავისი თავით კმაყოფულმა გაუღიმა ძმაკაცს
-"ცოტაა უფრო მეტი მინდა"
სერიოზუკად თქვა იკამ და დემეტრეს სახეზე შეახმა ღიმილი.
-"ბიჭო შენ ********** გაქ? რა მეტი მთელი დღე ამაზე დავრბივარ მეტი რა უნდა გაინტერე...."
შეჩერდა გაცეცხებული დმეტრე და იკას შეხედა.მერე გაეცინა ,მერე გადაიხრხარა.
-"არა ბიჭო შეყვარებული არ ყავს"
თქვა ძლივს დემეტრემ და გააგრძელა სიცილი,იკასაც გაეღიმა და მეგობარი გარეთ გაისტუმრა .

დღეები გადიოდა ნინა გამოკეთდა იკაც მის გზას დაადგა. ორივეს მომხდარზე ეფიქრებოდა, როგო გინდა მსგავს თემაზე არ იფიქრო?!
ნინომ მაკას დაურეკა ,მოიკითხა და ოჯახი მათთან დაპატოჟა .
ეს რომ ნინამ გაიგო,ჯერ დაფრთხა მერე სახეზე ახურდა როცა მიხვდა,რომ იკას ნახავდა შემდეგ კი დაქალებს დაურეკა და სასწრაფოდ მასთან დაიბარა.
გოგოებიც ჩვეულად წამში მივიდნენ დაქალთან.