კატო
ყავის სუნი ცხვირზე მალამუნება, თვალებს ზემოთ ვწევ, კიდევ მეღიმება იმ ფიქრით რაც გუშინ გავაკეთე, მერე კი მახსენდება რომ უპასუხოდ არ დარჩება და უკვე გული მეკუმშება რას მოიმოქმედებს, სახეს ვასწორებ
-კატუშ რაზე ჩაფიქრდი?
-ნიკაზე ვფიქრობ
-ოჰო უკვე შენი ფიქრები მას ეკუთვნის
-კარგი რა მარი...
-კაი ხო, მარა როგორ მინდოდა მისი სახის დანახვა, ამდენი ვიწვალე ბოლოს და ბოლოს და ყველაზე სახალისო მომენტი ვერ ვნახე
-ისე სანახავად კი ღირდა, მაგრამ არაუშავს ძაან მათხოჯი იყო და მერე კოშმარები არ აგცდებოდა
სიცილით ვკვდებით, ყავას ძლივს ვსვათ, ერთმანეთს ვუყურებთ და უაზროდ ვიცინით, მგონი ცოტა დებილები ვართ DDDDD
-მარ დღეს ვისვენებ და წამო გავისეირნოთ რაა
-სად გინდა ჩემო დაჩაგრულო??-მოდის და მეხუტება, არ გაგიკვირდეთ გვაქვს ხოლმე ასეთი სითბოს გამომჟღავნებები
თითს ნიკაპზე ვიდებ და ისეთ სახეს ვიღებ თითქოს ეს ფიზიკის ამოცანას ვხსინდე
-მოდი სადმე პარკში გავიდეთ და მერე ყავის სახლში შევიდეთ, ხელფასიდან ცოტა ფული გადავინახე
-კარგი გავიდეთ, ოღონდ მე ვიხდი
-კაი რა, ხო იცი არ მიყვარს ასე რომ ამბობ
-აბა ეხლა არ დამიწყო, როცა ნიკას გაყვები ცოლად მაშინ მიყიდე ხოლმე რაღაცეები
-ხო იცი რომ ნიკას არ გავყვები, ისე ხო რას ამბობ კაბის კათებს მახევს გთხოვ გამომყევიო
-ხოდა მაგიტომაც გითხარი
-ოხ მარი, ვინც არ გიცნობს რაა ნწ ნწ
-წამო, წამო ბევრი ლაპარაკი არ გვინდა და საერთოდ რას მევაჭრები ბაზარის გამყიდველს ვგავარ??-სერიოზული სახით შევხედე, შევათვალიერე
-კი კაი გამყიდველი გამოდოდა შენგან, ბიზნეს დაატრიალებდი
სიცილით ჩავრბივართ კიბეებს, იმდენი ვისეირნეთ, ჩვენი საყვარელი ადგილი თავისუფლების მოედანზე მეტროსთან პარკია და ამ ჯერადაც იქ მივედით, სიცილ ხარხარით, კაი მწეველებივით ვართ, პირიდან ბოლი გამოდის, ვიყინებით მაგრამ მაინც ერთად ყოფნა ამ ყინვაშიც ისე გვსიამოვნებს, ბოლოს ძაან გავიყინეთ, თითებს ვეღარ ვგრძნობდით და გასათბობად როგორც დავგეგმეთ ყავის სახლს მივაკითხევთ
-გამარჯობათ გოგებო, როგორ ხართ?
-კარგად თეკლა- მხიარულად გვიღიმის, ხშირად ვსტუმრობთ აქაურობას და უკვე ყველაც გავიცანით
-რას შვრები აბა, როგორ მიდის საქმეები აქ?-მარი
-რავი აბა, თქვენგან მივიწყებულები როგორ უნდა ვიყოთ, კლიენტებიც ცოტა შემოდიან
-არ მჯერა, აქ და ცოტა შემოდიან?
კარები გაიღო და შემოდიან ბიჭები, ქუდებში, სამი თუ ოთხი მაინც იქნება
-აი ხომ ხედავ, გითხარი რაც მოხვედით საქმეებიც უცებ კარგად წავიდა
-ხედავ რა კარგი ფეხი გვაქვს, მარჯვენა შემოვდგი და მაგის დამსაურებაა-მარი
-აბა შენი მარჯვენა რომ არ გყვავდეს ხო დავიღუპეთ- ვიცინივართ ხმამაღლა
-კაი გოგოებო მივმსახურო იმათ და თქვენ როგორ ყოველთვის?
-აბა რაა
-კატუშ ჩვენი ადგილი დაიკავეს, მაინც და მაინც იქ რატო დაჯდნენ
-გოგო დამმალე-მარის სასწრაფოს ამოვეფარე
-რატო? რა ხდება?
-გოგოო
-ღმერთო
-რა??
-უკვე შეგვამჩნია და ჩვენსკენ მოდის
-რა დავაშავე
-როგორ ხართ გოგოებო?
-ბატონო ნიკოლოზ, აქ რას აკეთებთ?
-კატო ეხლაც სამსახურში ხო არ ვართ, შეგიძლია ნიკუშა დამიძახო და შენ შენ ხო სამსახურის თაობაზე იყავი, თქვენ რა ერთმანეთს იცნობთ?
აი სად გამოგვიჭირეს
-კი მე ვიყავი, სასიამოვნოა თქვენთან შეხვედრა-მარიმ ხელი გაუწოდა ჩამოსართმელად- მგონი ცოტა დაგსველებით პალტო
-ხოო, ამ ბოლო დროს ძაან ხშირად ვსველდები
-რას იზამთ ბატონო ნიკოლოზ ხდება ხოლმე
-ნუ იტყვი კატო, ნუ, ხომ გთხოვე უბრალოდ ნიკა დამიძახეთქო, ისე არ გინდათ ჩვენთან დასხდეთ, მე და ჩემი რამდენიმე მეგობარია აქ
მე და მარი ერთმანეთს თვალი თვალში გავუარეთ, ერთმანეთს თვალებით შევუთანხმდით
-რატომაც არა ნიკა
-კატო, მარი გაიცანი ესენი ჩემი მეგობრები არიან სანდრო და ალექსი
-----------------------------------------------------------------------------------
მარი
ბიჭებთან უკვე საათ ნახევარია რაც ვსხედვართ და კარგადაც გვაცინებენ, ასე სახალისოდ სხვების გარემოცვაში დიდი ხანია არ გაგვიტარებია დრო, მაგრამ რათ გინდა რა ყველაფერი თუ არ ჩაგშხამდა, შემოვიდა ისეთი მაგარი გოგო, მეც კი რომ პირი ღია დამრჩა, რასაც ჰქვია ჯურნალიდან გადმოსულს ჰგავდა, პირდაპი ჩვენსკენ წამოვიდა
-ნათია აქ რას აკეთებ
-სან ხო იცი სად შენ ხარ მეც რომ იქ ვარ ძვირფასო-რასაც ჰქვია კისერზე ჩამოეკიდა
-როგორ ხართ ალექს
-ოღონდ შენ იყო კარგად და მეც მშვენივრად ვიქნები
-მოდი დაჯექი-სანდრო ადგა და სკამი მოუტანა, რა ჯენლტმენია, ეჰ რა დასანანია რომ დაკავებულია, არადა როგორო სიმპათიურია, გვერდებზე მოკლედ შეჭრილი თმები, გრძელი თმა კიდე გვერდზე დაყენებული, სულ ოდნავ მოშვებული წვერი, წინ წამოწეული წითელი ტუჩები
-არ გამაცნობთ ამ გოგოებს, თუ ზრდილობა სულ დაივიწყეთ, მაგრამ ზოგ-ზოგიერთებს საერთოდ არ აქვს
-ნათია ოღონდაც აქ არ დაიწყო რაა
-რა იყო ძვირფას ძამიკოს დის რცხვენია? სან უთხარი ჩემს იდოტ ძმას რომ არ ველაპარაკები და იმას გავაკეთებ და ვიტყვი რასაც მინდა
-კაი ნათ დაწყნარდი-აჰ უკვე ნათ არის, ჩემი შანსები ნულია, ეგ კი არადა მგონი მინუსებშიც გადავდივარ, კატო კიდე როგორ უხერხულად გრძნობ თავს დროა დავიხსნა ამ სიტუაციისაგან და წავიდეთ
-როგორც მივხვდი ნათია გქვია, მე მარი ვარ
-მე კიდე კატო, სასიამოვნოა შენი გაცნობა
-ჩემთვისაც გოგოებო, მიკვირს ამ არაგუნტაგების კოპანიაში როგორ ძლებთ
-როგროღაც-პასუხობს სიცილით კატო, მეჩვენება თუ ერთმანეთს შეეწყვნენ, მაგრამ მე ვერ გავუძლებ, კატოს ჩუმად გადავჩურჩულე ყურში
-კატუშ, წავიდეთ რაა
-რატო რა ხდება?
-მერე გეტყვი, ძაან გთხოვ ეხლა წავიდეთ რა
-კაი, კაი, როგორც გინდა
-ბიჭებო იცით საქმეები გვაქვს და უკვე გვაგვინადება, ჩვენი წასვლის დროა
-გაგაცილებთ- ერთხმად წამოხტნენ ნიკა და სანდრო, რა საცილოები იყვნენ
-არ იყოს ჩვნეთვითონ წავალთ, არ გივნდა
ბიჭებმა ერთმანეთს გადახედეს, რაღაც თავისი ჭკუით გადაწვიტეს გამოხედვაში და სანდრო ადგა და ჩაცმა დაიწყო
-იცით მეს საქმე მაქვს და მეც მივდივარ, ბარემ გაგიყვანთ, სად გინდათ რომ წაგიყვანოთ?
შენგან შორს მინდა და რას შვრები მღუპავ?? არა რა არ მინდა, მაგრამ როგრია უარი უთხრა, სამივე ერთად გავედით, ჩავსხედით მანქანაში
-უი სულ დამავიწყდა, მარი დედამ მითხრა მაღაზიებში გაიარეო და სანდრო წინააღმდეგი ხო არ იქნები რომ მარტო მარი გააცილო??
-დიდი სიამოვნებით, არ გინდა რომ გაგიყვანო?
-არა სანდრო მადლობა ყველაფრისთვის, კარგით აბა ნახვამდის-ოხ კატო, მოგკლავ რომ მოხვალ ჩემთან, რას მიკეთებ
-ხო მართლა, მარი რატო ზიხარ უკან, წინ დაჯექი
-ხო გადმოდი წინ
-რადგან თქვენ თქვით სხვა გზა არ დამრჩენია-სახეზე ღმილი გადავიკარი მაგრამ კატო ხო მიხვდებოდა რასაც ნიშნავდა ეს ,,ღიმილი"
-----------------------------------------------------------------------------------
აბა როგრია?? იმედია მოგეწონებათ ))) ველოდები თქვენს შეფასებას