ექიმებს გამოსვლა დააგვიანდა ერთი საათი ისე გავიდა პალატინად არავინ გამოსულა ძალიან უჭირდათ სიმშვიდის შენარჩუნება
-რა კანდაბაა ამის დედა შევე.. ამდენი ხანი რას აკეთებენ-საბა
უცებ გაიღო პალატის კარი მაღალი ჭაღარა თმიანი კაცი გამოვიდა
-გილოცავთ პაციენტი გონს მოვიდა
უბრალოდ შეუძლებელია იმ ბედნიერების აღწერა რაც მათ იგრზნეს ერთმაეთს ეხვეოდნენ და ულოცავდნენ ალექსადრეს გულზე ლოდი მოეხსნა თითქოს თავიდან დაიბადა ნატამ სიხარულისგან ხტუნვა დაიწყო
-ექიმო ნახვა როდის შეგვეძლება?-ნატა
-ამჟამად პაციენტს ძინავს სავარაუდოდ მთელი ღამე იძინებს პალატაში მალე გადაიყვანენ მაგრამ დიდი ხნით მაიც ვერ შეგიშვებთ ჯერ ჯერობით გირჩევთ ხვალ დილით მოხვიდეთ
ალექსანდრემ ძლივს დაიყოლია მეგობრები ყველა სახლში წავიდა მხოლოდ ის დარჩა დაინახა როგორ გამოიყვანეს ემილი რეანიმაციიდან მის სახეს მოკრა თვალი ლოყებზე წითელი ფერი შეპარვოდა გულმა გაორმაგებით დაუწყო ძგერა ექიმებს თხოვა პალატაში შესვლა სხვა გზა არ ქოდათ შეუშვეს ფრთხილად მიუახლოვდა ემიილის მისი ხელი თითებში მოიქცია და იქვე ჩამოჯდა უყურებდა მძინარეს და მისი სუნთქვის მოსმენით ბედნიერდებოდა დაღლილს როდის ჩაეძინა ემილის ხელზე ვერ გაიგო

ემილი
თვალებს ფრთხილად ვახელ ვცდილობ გავერკვე რა მოხდა ან სად ვარ ირგვლის მიმოვიხედე პალატაში ვარ მახსოვს სადღაც ჩავარდი მეტი არაფერი ხელზე სიმძიმესაც ვგრძნობ,თვალებს არ ვუჯერებ ალექსადრეს მშვიდად სძინავს ჩემს ხელზე უცებ მახსენდება მისი სიტყვები მახსენდება როგორ მთხოვდა მასთან დარჩენას არ ვიცი დამესიზმრა თუ მითხრა მაგრამ არა ალბათ დამესიზმრა...წარმომიდგენია როგორ ინერვიულეს ხელს ფრთხილად ვამოძრავებ ალექსადრეს მოზრდილ წვერზე ვეფერები მეღიმება მისი დანახვისას უცებ შეირხა თავი სწრაფად ასწია და თვალებში ჩამაშტერდა მისმა შავმა თვალებმა იმოქმედა ასე თუ ანტიბიოტიკმა არ ვიცი მაგრამ გული ლამის ამომივარდა შავი თვალები მომანათა
-ემილიი როგორც იქნა-ჩემთან ძალიან ახლოს მოდის და შუბლზე მკოცნის თავებით მიღიმის
-ძალიან შეგაშინეთ?-ძლივს შევძელი ხმის ამოღება
-ძალიან მეგონა დაგკარგავდი
-როდის ვიყავი შენი?
ჩემს ნათქვამზე გაეცინა
-აი ახლა კი ნამდვილად დაბრუნდა ალქაჯი ქალბატონო-სიცილით მეუბნებოდა მეც გამეღიმა
-დიდი ხანია აქ ვარ?
-თორმეტი დღე უგონოდ იყავი
-რაა? მართლა?
-საშინელებბა იყო ძალიან შეგვაშინე
-არც კი ვიცი რა ვთქვა...ალექსადრე რა მოხდა?
-როგორც ჩანს სულ ქვედა სართულზე ამოთხრილი ქონდათ საკმაოდ დიდი მანძილზე მიწა გაქცევას რომ შეეცადე სიბნელეში ვერ დაინახე და ჩავარდი
-გიორგი? სად არის?
-ნუ გეშინია ის ვერასდროს ვერაფერს გავნებს მამამისმა წაიყვანა საქართველოდან
რამოდენიმე წუთი სიჩუმე ჩამოვარდა ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით და არაფერს ვამბობდით
-მაპატიე-ძლივს გასაგონად ვთქვი და თვალი ავარიდე
-რა გაპატიო?-მართლა გაუკვირდა ალექსადრეს
-გიორგისი დავიჯერე მეგონა რასაც ის მეუბნებოდა ყველაფერი მართალი იყო მაპატიე გთხო...
-ჩუ ჩუ არაუშვას მთავარია ყველაფერი კარგად დამთავრდა და ისევ ჩვენთან ხარ-ხელი ტუჩებზე დამადო ჩემი ხელი ისევ თითებში მოიქცია და საწყის მდგომარეობას დაუბრუნდა
-ძალიან დაღლილი ვარ დავიძინოთ რა
-მოიცადე ასე როგორ დაიძინებ-შეწუხებული სახით ვუთხარი
-აბა სად წავიდე?-გაეღიმა
-დივანზე დაწექი
-არ მინდა ასე მირჩევნია
-კი მაგრამ ასე წელი გეტკი...
-ემილი დამშვიდდი ვიცი რომ ღელავ ჩემზე მაგრამ ძალიან ბედნიერი ვარ ასე რომ მაცადე დავიძინო-ისევ არ მაცადა სათქმელის დასრულება
-სულაც არ ვღელავ-ჩავიბურტყუნე გაბრაზებულმა
-მესმის

ალექსანდრე
დილით მზის სხივები მაღვიძებს სწრაფად ვახელ თვალებს ვხედავ ემილის მშვიდად სძინავს საკმაოდ ადრე გამეღვიძა ნელი ნაბიჯებით გავდივარ პალატიდან არ მინდა გავაღვიძო..მანქანა ქვევით მხვდება მაღაზიაში მივდივარ ემილისთვის ყვავილებს და წვენებს ვყიდულობ ისევ საავადმყოფოში ვბრუნდები ემილის პალატის კარი ღია მხვდება ხმა მესმის ყველა მოსულა მეღიმება მათი საუბრის მოსმენისას პალატის კარებს ღიმილიანი სახით ვაღებ
-ოჰ ეს ვინ მოსულაა-გუგა
-ვაიმე ემილი შენ მაინც უთხარი რამე ღამეებს აქ ათენებდა-ნატა
ემილიმ გაკვირვებულმა შემომხედა სწრაფად ავარიდე მზერა
-მარტთლა?-ემილი
-ჰო დედი მეც კი სახლში მიშვებდა და თვითონ სულ აქ იყო
-მადლობა ალექს-ჩემი სახელი ისე თბილად წარმოთქვა გამაკანკალა
არაფერი მითქვამს მხოლოს გავუღიმე დიდხანს არ დავრჩენილვარ სახლში წავედი და ამდენი ხნის შემდეგ მშვიდად დავიძინე

სამი დღის შემდეგ ემილი საავადმყოფოდან გამოწერეს ერთი კვირა სახლში დაისვენებდა და ისევ ძველებურად გააგრძელებდა ცხოვრებას სახლში მიიყვანეს ყველა დადიოდა მის სანახავად ალექსანდრეს გარდა
-ალექსანდრეს ხომ არ დაურეკავს?-ნატა
-არა
-არ ვიცი რა ეტაკა ამ ბიჭს ღამეებს ათენებდა საავადმყოფოში
-არ მაინტერესებს მადლობა გადავუხადე
-კარგი რა ვიცი რომ ძალიან გაგიხარდა მისი ყურადღება
-არ მითხოვია მისთვის
-ოჰჰ

ალექსანდრეს მოსვენება დაეკარგა ისე უნდოდა ემილის ნახვა მაგრამ სიამაყეს ვერ გადააბიჯა
-ხომ კარგადაა?
-დაურეკე და კითხე-გუგა
-არ ვაპირებ
-ჰოდა ეგრე გააგრძელე შორიდან გიყვარდეს
-არ მიყვარს
-კარგი რა მარტო ამ ერთი კვირის განმავლობაში დავრწმუნდი რომ ემილიზე გიჟდები და ძალიან გთხოვ ნუ უარყოფ წადი და ნახე
დიდი ყოყმანის შემდეგ ემილის სახლს მიადგა ემილის დედა ღიმილით შემოეგება და უთხრა რომ ოთახში ასულიყო ფრთილად დააკაკუნა კარზე
-შემოდი დე-ემილი ალექსანდრეს დანახვას არ ელოდა
-ალექს?-გაკვირვებულმა კითხვა
-გამარჯობა
-გამარჯობა მოდი დაჯექი
-როგორ ხარ?-ალექსადრე
-კარგად შენ?
-ვარ რა ჭრილობები შეგიხორცდა?
-კი თითქმის აღარც მტკივა ერთი სული მაქვს სკოლაში როდის დავბრუნდები ყველა მომენატრა-ემილი დიდი ენთუზიაზმით ესაუბრებოდა ალექსადრეს
-ჰო ჩვენც მოგვენატრე-დაუფიქრებლად უთხრა რომ მოენატრა კი ინან მაგრამ უკვე გვიან იყო ემილიმაც კარგად დაიჭირა მისი ნათქვამი მაგრამ ყურადრება არ მიაქცია ისე მინდა მისგან ამ სიტყვების მოსმენა მეჩვენებაო
-რამეს არ დალევ დედას ვეტყვი და ამოგიტანს
-არა არაფერი მინდა
ისევ სიჩუმე ამჯერად ემილიმ დაარღვია დუმილი
-ცუდად რომ ვიყავი პალატაში შემოსული იყავი?-ალექსადრე მოულოდნელმა კითხვამ დააბნია
-რატომ მეკითხები?
-არა ისე
-მითხარი რამე გაიგონე?
-ანუ შემოსული იყავი?
-ჰო
-რატომ შემოდი?
-ვიცი რომ ყველაფერი გაიგონე ნუ უარყოფ
-მაშინ კითხვას შევცვლი რატომ მითხარი ის ყველაფერი?-ალექსანდრე დუმდა სიმართლის თქმას არ აპირებდა
-დროებითი სისუტე იყო ჩემს ადგილად ყველა ასე მოიქცეოდა-გულზე ეკალივით მოხვდა ალექსადრე სიტყვები
-ჰო ალბათ მართალი ხარ
-უნდა წავიდე გამოჯანმრთელებას გისურვებ
-მადლობა
იმ დღის შემდეგ არც ალექსანდრეს მოუკითხავს ემილი და არც ემილის ალექსადრე
-აუუ დროზე ჩაიცვი რაა-აბაზანიდან გაკიოდა ნატა
-მე ჩაცმული ვარ უკვე-ემილი
-აუუ დღეს იმენა უნდა გაბერთოთ შენი დაბრუნების აღსანიშნავად
-აჰამ
-იცოდე შენს არ სვამ
-ოო კარგი ჰო სულ ცოტას დავლევ
-გოგო კლუბი არ დავახურინე ჩვენს გარდა სხვებიც იქნებიან
-მაინც?
-ნინი ალექსადრე და ბიჭები რა
-აუუ მოდი სხვაგან წავიდეთ
-კარგი რა დაიკიდე უკვე მიცემული მაქ შეკვეთა
-იმედია ჩვენი მაგიდა ცოტა შორს იქნება ნამდვილად არ მინდა ნინის ყურება
-ჰოო შეიძლება მოკვდე ეჭვიანობით ალექსანდრესთან ერთად რომ იქნება
-აუ სულ არ მადარდებს ეგ და მოკეტე რა
-შეხედე ამას
ასე მაიმუნობაში ორი ულამაზესი გოგო იგდაა კლუბის შესასვლელთან ნატას დანზე გამოყვანილი საკმაოდ მოკლე ლურჯი კაბა ეცვა ზურგი მთლიანად ამოღებული ფეხზე მაღლები აი ემილის კი ერთიანი კომბინიზონი ამშვენებდა მუქი შინდისფერი ნაჭერი საკმაოდ დიდი ჭრილებით გამოირჩეოდა
შესვლისთავანე მიიქციეს ყურადღება არც ალექსანდრეს გამორჩენია ემილის იქ ყოფნის ამბავი უყურებდა მომღიმარ გოგოს და მისი ტუჩების დაპატრონების სურვილი კლავდა ჭიქას ჭიქაზე ცლიდა მაგრამ არაფერი ეტყობოდა სიტუაციას კარგად აკვირდებოდა რათქმაუნდა ნინიმ ეს შენიშნა რას არ აკეთებდა ალექსადრეს ყურადღების მისაქცევად
ემილი და ნატა კლასელ გოგოებთა ერთად ერთობოდნენ ნატამ საკმაოდ ბევრი დალია რამოდენიმეჯერ იცეკვეს კიდეც მაგრამ მხოლოდ გოგონებდა ბევრი ეცადა ემილისთან ცეკვას მაგრამ გოგომ ყველა უკან გაისტუმრა თვალები ალექსადრესკენ გაექცა ბიჭიმა ჭიქა აწია რომელშიც სასმელი ესხა და ირონიულად გაუღიმა ემილიმაც ნიშნისმოგებით აწია ჭიქა ოღონდ იმ განსხვავებით რომ მის ჭიქაში ფორთოხლის წვენი ესხაა
-რა კარგად ვერთობით არა?-ნატა
-ჩემო სულელო გოგო რამდენი დალიე-ემილი
-აუ მოიცა რა დრეს მაგრად უნდა გავერთო
-არც იკლებ მეტი რა გინდა
-აუ ემილი შენს მაგივრად ნინის მე ვცემ მოაშორე ალექსადრეს
-რა გავაკეთო მოვვარდე ცხვირი გავუტეხო მოცილდი ალექსადრეს მე მიყვარსთქო?
-ზუსტადაც
-არა ისე კარგი აზრია
გოგონებს სიცილი აუტყდათ საკმაოდ ხმამაღლა იცინოდნენ
-რა გაცინებთ გოგო-გუგა
-შენ ჩუ-ნატამ თითები ტუჩებზე მიადო
-რამდენი დაგილევია ფეხზე ძლივს დგახარ-გუგას გაეცინა მის საქციელზე
-აბა გავედი მე გარეთ სუფთა ჰაერი ჩავყლაპო ნატას შე გაბარემ-ემილი
ემილი ხმამაღალმა მუსიკამ დაღალა ამიტომ აივანზე გავიდა რათქმაუნდა ალექსადრეს არ გამორჩენია ეს სწრაფად გაყვა
-რა მოხდა ცუდად ხომ არ ხარ?-ალექსადრე
-არა არა უბრალოდ დავიღალე
-ჯერ არ უნდა წამოსულიყავი ასეთ ხმაურიან ადგილას მაიც ახალი გამოკეთებული ხარრ
-მადლობა ყურადღებისთვის როგორმე მივხედავ თავს
-ნუ კაპასობ რა
-ოომიდი დაბრუნდი ნინი გელოდება ცოდოა გოგო
-შენ არ იდარდო
-არ ვდარდობ
-აბა ეჭვიანობ?
-შენ ასე ფიქრობ?
-ვფიქრობ არა დარწმუნებული ვარ
-იმედები უნდა გაგიცრუოო
-ნწ ნწ უბრალოდ შეგიძლია პირდაპირ მითხრა
-რა უნდა გითხრა-ემილის ნერვიულმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე
-სიმართლე
-მართლა ვერ ვხვდები რა გინდა
-მაშინ აგიხსნი
მოშისვლებულ წელზე ხელი შეუცურა ძალიან ახლოს მიიზიდა და თვალებში ჩააშტერდა
-ძალიან კარგად ვიცი რომ გაიგონე იმ დღეს რაც გითხარი ჩემთან დარჩენას გთხოვდი გითხარი რომ მიყვარდი.....ასეა მიყვახარ ძალიან მიყვარხარ მინდა სულ ჩემთან იყო მინდა თავისუფლად შემეძლოს შენი ტუჩების დაგემოვნება რომელიც პირველი დღიდან თითქოს კოცნას მთხოვს თავს ვიტყუებდი რომ უბრალოდ ამოგიჩემე მეგონა ისეთი იყავი როგორც გოგონების უმრავლესობაა მაგრამ აქაც შევცდი შენ ყველასგან განსხვავებული ხარ შენი სახე ხელები თვალები არ ვიცი ისინი უბრალოდ სასწაულებია მიყვარხარ ემილი ჯაფარიძე

უყურებდა ათრთოლებულ გოგოს რომელიც ძლივს სუნთქავდა თვალები ცრემლებით ქონდა სახე სწრაფად მიიზიდა და ფრთხილად დაუკოცნა თუჩები ნაზად და ფაფუკან კოცნიდა თითქოს რამეს ატკენდა..ემილი არაფერს ამბობდა გონებაში ალექსადრეს სიტყვებს იმეორებდა და ვერ იჯერებდა რომ მასაც უყვარდა
-რამე მითხარი....
-მე...არც კი ვიცი რა გითხრა
-ვიცი რომ ასე უცებ ვერ შემიყვარებ მაგრამ არ იფიქრო რომ თავს დაგანებებ აქედანვე უნდა იცოდე რომ შეგიყვარდები
-მართლა?-ემილი ხასიათზე მოვიდა და ალექსადრეს წვალება დაიწყო
-აჰამ-ბიჭი თვალებში უყურებდა და უღიმოდა მაძილი მათ შორის არ შეუცვლია
-ჰოო სამწუაროდ იმედები უნდა გაიცრუო
-რატომ?
-სხვა მიყვარს
-მერე რა გადაიყვარებ-ვითომ არაფერი ისე უთხრა
-ვერ გადავიყვარებ ძალიან მიყვარს
-ვინ არის?
-ვერ გეტყვი
-მართლა ძალიან გიყვარს
-ჰო ძალიან მიყვარს
-მასაც?
-მასაც
-მაშინ რატომ არ მოვიდა შენს სანახავად?
-საქართველოში არ ცხოვრობს გუშინ დავურეკე და ყველაფერი მოვუყევი
-ალბათ ჩამოვა ხომ?
-კი ჩამოვა
-იმედია გაგვაცნობ
-აუცილებლად
-სანამ ჩემი თვალით არ ვნახავ შენს შეყვარებუულს მანამდე არ დავიჯერებ ვიცი რომ მატყუებ და არავინ გიყვარს
-კარგი აი რომ გაგაცნობ იმედია შემდეგ კარგად მიხვდები რომ ვერაფერს გახდები
-ვნახოთ ვნახოთ
-კარგი ახლა გამიშვი უნდა შევიდე
-მიბრძანდი
კლუბში ორივე ერთად დაბრუნდა არავის გამოპარვია მათი ქცევა
-რა ხდება რა სახე გაქ?-გუგამ კითხა ალექსანდრეს რომელიც ღიმილს ვერ იშორებდა სახიდან
-სიმართლე ვუთხარი
-ვის ან რა სიმართლე
-ემილის ვუთხარი რომ მიყვარს
-რა ..მოიცა ანუ...გვეშველა ა?
-ჯერ ჯერობით კაპასობს სხვა მიყვარსო
-იმედია არ გჯერა
-არა რათქმაუნდა,ვნახოთ აბა იმედია მალე გაგვაცნობს ვითომ შეყვარებულს
-საღოო ძმა როგორც იქნა მოხვედი გონს ემილის რამეს მოვიხერხებთ
ბიჭები ახალმა ამბავმა გაახარა მხიალურება გააორმაგეს ვინ ვისთან ცეკვავდა ვერ გაიგებდი
----------------------------------------------
დილით ნატა საშინელმა თავის ტკივილმა და ემილის ყვირილმა გააღვიძა
-ადექი სკოლაში უნდა წავიდეთ
-აუუ არა რაა
-რას სვამდი მერე თუ არ სეგეძლო ძლივს მოგათრიე სახლამდე
-ნუ კივიხარ თავი მისკდება
-ადე ადე წამალი დაგიდე მანდ დალიე გიშველის
ნატას წამალმა ღარაც დოზით უშველა ამიტომ სკოლაში წავიდა...ემილიმ ისინიც ნახა ვინც კლუბში არ იყო ბავშვები სიყვარულით იკითხავდნენ გიორგის მეგობრებს თვალი აარიდა და სწრაფად ჩაუარა ცდილობდა მათგან თავი შორს დაეჭირა....სპორტის გაკვეთილზე ბავშვები გარეთ გავიდნენ მზიანი ამინდი იყო ამიტომ თავისუფლად ითამაშებდნენ ბიჭებმა ფეხბურთის თამაში დაიწყეს გოგონები სკოლის ეზოში ერთობოდნენ მათი სურვილებისამებრ....ნატა ემილის ტელეფონით ხელში დაზდევდა და ცდილობდა კარგი ფოტო გადაეღო
-აუუ მოიცადე ერთი ფორო მარტო ერთი
-ნატა გეყოს რაა არ მინდა ამ სურათის გადაღება რა გეტაკა გოგო?
-რაზე ბაასობთ ქალბატოებო?-გუგა როგორც ყოველთვის ქალიშხალივით დაეტაკა ემილის
-გაიწიე
-ოჰჰ
-მოკლედ რა თქვენ ორს რა დაგემართათ დრეს ვერ ვხვდები
-ჩვენ რაღაცა ვიცითო ემილიმას კარგად იცისოოო-წაიღიღინა გუგამ რათქმაუნდა ემილი მიხვდა რასაც გულისმობდა მაგრამ არ შეიმჩნია
-მერწმუნე მე ისეთები ვიცი შენ არც დაგესიზმრება-თვალი ჩაუკრა და კურტუმოს ქნევით შევიდა სკოლაში წყალს სვამდა ალექსადრე უცებ დდაუდგა წინ იმდენად მოულოდნელი იყო მისთვის ბოთლი ხელიდან გაუვარდა
-გაგიჟდი?
-შენ გამაგიჟე
-ოო შეწყვიტე ეს უაზრობა
-რავიცი რომ გკოვნიდი კი იყავი გატრუნული
-იცი რაა?-ემილი ახლოს მივიდა ალექსანდრესთან დაიხარა და სახესთან დაჩურჩულა
-მე ყოველთვის იმას ვაკეთებ რაც იმ მომენტში მინდა მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ კიდევ გავიმეორებ-
გაიმართა გაიღიმა წასვლას აპირებდა ალექსმა მოქაჩა და კალთაში ჩაისვა
-გამიშვი რას აკეთებ?
-მეც იმას ვაკეთებ რაც მინდა ასე რომ გაჩუმდი-ხელები ზურგს უკან გაუკავა
-აუ გამიშვი რაა
-სულ არ გეცოდები ხო მაცადე დავტკბე
-შოლოკადი მაქვს და მოგცემ უფრო ტკბილია
-ნწ შენზე ტკბილი არაფერი-ფრთხილად აკოცა ხელზე
-ალექსს...-ემილი ლამის ჩაადნა ხელში სიტყვების თქმაც კი უჭირდა
-მმმ რა გემრიელი ხარ ჩემი ტკბილი გოგო-სახე ემილის ყელში ჩამალა კოცნიდა და ეჩურჩულებოდა
ცოტა ხანი გაბრუვდა მაგრამ ჯაფარიძის ასე ადვილად მოგერიება ძნელია ალექსანდრე ხელებს ისე აღარ უკავებდა ამით ისარგებლა სწრაფად მოშორდა გაუღიმა
-ამდენი ტბილიც არ შეიძლება დიაბეტი არ დაგემართოს
-ოხ შე ალქაჯოო
-პაკაა-კარებიდან მოაძახა
-სულ ვერ გამექცევი-თავისთვის ჩაილაპარაკა ალექსმა


ვეცადე წინა თავის შემდეგ გამემხიარულებინეთ ველი თქვენს კომენტარებს ძალიან მახარებს თითოეული თქვენგანის შეფასება