დაჩის ამბების მერე ორი წელი გავიდა
ისევ მაკლდა და მენატრებოდა მაგრამ როგორც შემეძლო ამ გრძნობას ვინახავდი ჩემში
21აგვისტო
მიყვარს ბათუმი,ხალხმრავლობა
პირველი კურსის მერე ნამდვილად მჭირდებოდა ჩემს საუკეთესო მეგობრებთან ერთად დასვენება
ანი,სოფო,ლუკა და რატი.ესენი ჩემი ცხოვრების შეუცვლელი ნაწილები არიან
ბავშვობიდან.
ალბათ დაჩის ამბავიც სწორედ ამათმა გადამატანინეს
ამ დღეს განსაკუთრებით ცხელოდა ერთ ადგილას ვერ ვჩერდებოდი
აქეთ იქით გიჟივით დავდიოდი
დღეს რატის დაბადების დღე იყო და მისი ორი ძმაკაცი ლაშა და სანდრო კანადიდან დაბრუნდნენ. რატის ჩამოაკითხეს
საღამოს ძალიან გავერთეთ სახლში მოვაწყვეთ წვეულება,დავლიეთ,ვიცეკვეთ,ვიმხიარულეთ
მხოლოდ ამ ყველაფრის მერე გამახსენდა დაჩი მოვიწყინე და აივანზე გავედი სიგარეტის მოსაწევად
უკნიდან
ვიღაცის მზერას ვგრძნობდი,მაგრამ იმდენად ვიყავი ფიქრებში და მოგობებებში გაფანტული მიბრუნებაც კი ვერ შევძელი
ნელა მომიახლოვდა სანდრო
-ტასო არა?
-დიახ ტასო
გავუღიმე...
-ტასო მაპატიე, რომ ვერევი შენს ცხოვრებაში,მაგრან საშინლად არ გიხდება ცრემლები და სიგარეტი
არაფერი მითქვამს აშკარად ეტყობოდა,რომ კარგი ბიჭი იყო და ყოველგვარი ირონიის გარეშე მირჩია მან
სანდრო მთელი საღამო მიცინოდა
ვერ ვხვდებოდი რატომ ვაქცევდი მის სიცილს ესეთ დიდ ყურადღებას
დიდი დაკვირვებით ვუყურებდი ბიჭს და თვალს ვერ ვაშორებდი
მემგონი მიხვდა მე ავწითლი
გადიოდა დღეები ჩვენ ბათუმში დარჩენას დიდხანს ვაპირებდით
ერთ თბილ საღამოსაც გადავწყვიტე გასეირნება ბულვარში
ტელეფონი გამოვრთე და გზას გავუდექი
ვფიქრობდი ყველაფერზე მეგონა,რომ სანდრო დაჩის გამოგზავნილი ანგელოზი იყო და მიხაროდა ძალიან!
ამ საღამოს სახლში მისვლა ზედმეტად,რომ დამაგვიანდა და ტელეფონიც არ ჩავრთე თურმე ყველა მე მეძებდა
სახლისკენ ვბრუნდებოდი ვიღაცის ნაბიჯეიბის ხმა,რომ გავიგე მერე უმატა ნაბიჯებმა და მეც ვუმატე სიარულს
-ტასო გაჩერდი ტასო(ეს სანდრო იყო და ეხლა ესე ვინმეს დანახვა თუ გამახარებდა არმეგონა)
-სანდრო?
-ტასო ძალიან გვანერვიულე ყველანი სად წახვედი?
-ვფიქრობდი
-გინდა გამოვიცნო ვიზე ფიქრობრდი?
-აბა მიდი
-ჩემზე რათქმაუნდა მხოლოდ ჩემზე
მან ამ პატარა უაზრო ხუმრობითაც კი შეძლო ჩემი გამხიარულება
მივდიოდით სახლისკენ ხელიხელ ჩაკიდებულები სიტყვა არმითქვამს სანამ სახლის კარებთან არ მივედით
-სანდრო არმინდა სახლში გთხოვ
-კარგი ჩამსვა მანქანაში და მანქანა მოწყვიტა ადგილს
მე კიდევ რატომღაც ძალიან ვენდობოდი მას და ერთი წამითაც არ მიფიქრია,რომ ამ ადამიანს შეუძლია ვინმეს რამე დაუშავოს
მივედით ერთ დიდ სასტუმრომდე რომელიც მდებარეობდა მთაზე მის წინ იყო გადაშლილი ზღვა,უსასრულო ზღვა
-ტასო დღეს აქ ვრჩებით
დავიძაბე მაგრამ ხო არ შევიმჩნევდი
ამ დროს სანდროს ხმამ გამომაცოცხლა
-ორი ოთახი ავიღე მეორე სართულზე დაისვენე თუ გინდა ანასტასია
გული დამწყდა მინდოდა ჩამეხუტა და ეგრე დაგვეძინა მაგრამ შემრცხვა რათქმაუნდა თქმა
-ტასო მარტო გეშინია?
-კი სანდრო ძალიან და გავუღიმე
ღამე სანდრო ჩემთან დარჩა იქვე სკამზე უჯდა ვუთხარი დაწექითქო მაგრამ რატომღაც არ უნდოდა ზედმეტად შევეწუხებინე
ვიცოდი არ ეძინა მიყურებდა
არც მე მეძინა მაგრამ თვალებსაც არ ვახელდი
არც ის იძახდა რამეს ესე გავათენეთ ის ლამაზი ღამე
გამთენიას სანდროს,რომ ჩაეძინა აივანზე გავედი და ვუყურებდი ზღვას,ჰორიზონტს
როგორ მაწყნარებს აქაურობა როგორ მიყვარს
სიგარეტს გავუკიდე და დავიწყე სანდროზე ფიქრი სანდროზე ფიქრებმა ძალაუნებურად დაჩი გამახსენა
არვიცი მას ეწყინებოდა?
მაგრამ ის ისეთი კეთილი არის ამასაც გამიგებს
ვიცი სანდროს თავი მან გამომიგზავნა,რომ
გამუდმებით მასზე არ მეფიქრა
შემყვარებოდა სხვა და ვყოფილიყავი ბედნიერი..
ესე ფიქრებში გავიდა ერთი საათი,მაგრამ მაინც ვერ მივედი სწორ დასკვნამდე
მყვარებოდა დაჩი რომელსაც ვეღარასდროს ვნახავდი და შევეხებოდი
თუ მყვარებოდა სანდროს რომელიც შეძლებდა ჩემს ბედნიერებას
თითქოს,ხომ არაფერი მაგრამ სანდროს თვალებში ბევრ რამეს ვამჩნევდი
ამ ფიქრმა ბოლოს გამაგიჟა
ოთახში შესვლას ვაპირებდი და დაძინებას
როდესაც ჩემს ლოგინში სანდრო დავინახე
შემეცოდა სკამზე ეძინა ამდენი ხანი
გადავაფარე საბანი და გვერძე დავუწექი
-ტასო ხომ არ გაწუხებ?
-გაგიჟდი სანდრო? დაიძინე ჟერ 7საათია
-ტასო დაჩიზე ფიქრობდი?
გადმობრუნდა ჩემს მხარეს
მე დავიბენი,მაგრამ არმინდოდა მას ეს შეემჩნია
-ნაწილობრივ,იცნობდი?
-ბავშვობაში ვიცნობდი ტასო ძალიანნ გაუმართლაა მას შენ,რომ ყავდი
ვიბნეოდი მართლა პასუხსაც ვერ ვცემდი
-ტასო მას მართლა ძალიან უვარდი ტასო
ბავშვობიდან უყვარდი და ალბათ ძალიან ბედნიერი იყო,მაგრამ უნდა გააგრძელო ყველაფერი ისევ ისე როგორც მის გარეშე იქნებოდა
ის ყოველთვის შენთან იქნება ტასო
ყოველთვის,მაგრამ მასს ისიც ძალიან გაუხარდებოდა შენ ბედნიერს,რომ დაგინახავდა დამიჯერე
არაფერი მითქვამს ჩავეხუტე სანდროს და ჩამეძინა
12საათისკენ გამეღვიძა
სანდროს ისევ ტკბილად ეძინა ვუყურებდი სახეზე
და ეხლა მივხვდი თურმე რა სიმპატიური ყოფილა
გრძელი წამწამები,დიდი ტუჩები,ყავისფერი თმა და ულამაზესი ცხვირი
იდეალური ბიჭი იყო ვიცოდი არა ერთი გოგო ეყოლებოდა მასს
და ეს უფრო ცუდ ხასიათზე მაყენებდა
-ტასი რატომ მიყურებ?
ავწითლდი,მაგრამ არ დავიბენი
-რავი სხვა საქმე მაინც არ მაქვს და
გაეცინა,გამეცინა
ჩამეხუტა,ჩავეხუტე
კიდე ბევრი ვილაპარაკეთ მერე ვისაუზმეთ და დავბრუნდით ბათუმში
ისევ ხმაურში ხალხ მრავლობაში
ბათუმი დარჩება ერთ-ერთ მოგონებად ჩემში რომელ მოგონებასაც სანდრო ერქვა
ჩამოვედით უნივერსიტეტი დაიწყო სანდრო არ ჩანდა,მენატრებოდა მაკლდა
მაგრამ ხომ ქრ შევიმჩნევდი არავისთან
ერთ დღესაც ჩემთან იყვნენ ყველანი შეკრებილები
ბიჭები ჩემძმას ელაპარაკებოდნენ ნიკუშას
გოგოები ტყუპებს ეთამაშებოდნენ
მე და ჩემი ძმა სერგი კი ერთმანეთს ვუყვებოდით ახალ ამბებს
ეს ყოველდღიური სიტვაციააა სულ ესე ხდება
სულ ჩემთან
ბიჭები სულ ნიკუშასთან ან თამაშობენ ან სვავენ და ათასში ერთხელ თუ რამე სერიოზულს განიხილავდნენ
გოგოები სულ ტყუპებთან იყვნენ
და მე და სერგი კი სულ ერთმანეთს ველაპარაკებოდით
ამ ყველაფერს შორიდან ვუყურებდი
როგორ გავიზარდეთ ყველანი
რამდენი დრო გავიდა
რამდენი რამე შეიცვალა
და რამდენი რამე დროს გაყვა