დიდი ბოდიში რომ ამდენი ხანი ვერ დავწერე ახალი თავი, ამ სკოლის გამო საახალწლო სამზადასის გადამკიდე ვეღარ მოვახერხე დაწერა, იმედია მომიტევებთ, ახალი კი შემოგთავაზებთ შემდეგ თავს,

კატო
-მარი აუ გთხოვ რააა
-ნუ მთხოვ, ხო იცი ეს ამბავი განხილვას არ ექვემდებარება
-ვერ წავალ ასე, შემომხედე მაინც ნორმალურად, ძაან მოკლეა
-აბა აბა ეხლა არ დამიწყო, გეუბნები ამ საღამოს ყველაზე ლამაზი იქნები
-ხო მაგრამ...
-მორჩა, მალე ტაქსი მოვა და დაიკეთე ეგ საყურეები სარკის წინ რომ დავდე და მზად იქნები
-ისე..
-ეხლა რაღა, იცოდე ამ მაღლებს ჩაიცმევ
-კაი კაი ხო-დასჯილი ბავშვით ვიდექი და მარის მოთხოვნებს ვასრულებდი
-მარუსიი
-კიდევ რამე არ მოგწონს-შემომხედა დაეჭვებულად, ისეთი სასაცილო იყო, ცალი წარბი აწეული, დოინჯშემორტყმული და მაგრად მოკუმული ტუჩებით
-სასწაულად გამოიყურები, ნუ გაქვს ეგეთი მოწყენილი სახე, მერე რა რომ შეყვარებული ყავს, ეგეთები დაგიშურებია?!
-კაი რა შენ გეცინება და აბა მე მკითხე, რომ მომაცილა ხმაც კი არ გაგვიცია ერთმანეთისთვის, ბოლოს ერთი ნახვამდის მითხრა და ვსო
-კაი კაი,დღეს ეგეც იქნება ამ წვეულებაზე
-და შორიდან მაინც დავტკბე??
-არა! ვინმე გაიცანი და ცოტა მოგეშვება
-ეჰ იმედია
-კაი ხოო, უკვე ტაქსი მოვიდა, როგორ გადავდგა ნაბიჯი ისიც კი არ ვიცი
-ოოო გოგო, ნუ ხარ კომპლექსიანი, მშვენიერი კაბა მშვენიერი საღამოსთვის და ქუსლიანები კიდე პირველად არ გაცვია
-მართალია, ბოლოს მაღლები 8 წლის ასაკში მეცვა და ისიც დედაშენის, მერე ფეხი რომ გადამიბრინდა და ერთი კვირა რომ ვერ დავდიოდი მაგ დროზე მიყვები??-შევხედე დაეჭვებული სახით
-ნუ რა გითხრა ხათაბალა ბავშვი იყავი
ერთი სერიოზულად შევხედეთ ერთმანეთს და სიცილი აგვიტყდა
უკვე ტაქსში ვზივარ და საშინლად ვღელავ, არ ვიცი რატო? ალბათ კაბის ბრალია, მაგრამ ამ კაბას რას გადავეკიდე თქვენ ალბათ ის უფრო გაინტერესებთ სად მივდივართ და რატო ვიყინავთ თავს, ტაქსის მძღოლმა ისე გადმოგხვედა უეჭველი იფიქრა გეჯები არიანო, მოკლედ სეზონის გიჯებივით გამოვიყურებით. ნიკა კორპორაცულ საღამოს აწყობს, სადაც რათქმაუნდა ყველა თანამშრომელია დაპატიჯებული. მარიმ რომ გაიგო წვეულების შესახებ უკვე ყველაფერი გადმოყრილი ჰქონდა კარადიდან, ნუ ჩვენი ჩაცმა დახურვის თემა ძაან დიდი გამოვა რომ მოვყვე, ტაქსი კიდე უკვე მივიდა დანიშნელების ადგილამდე.


მარი
-კატოო?
-ხოო
-მარჯვნივ გაიხედე ოღონდ ნელა რომ არ შეგამჩნიონ
-ვინ არის იქ?
-შენი სატრფო, ჩემი ბუსუნა და შოლტა ნათია
-პირველი ნიკა ჩემი სატრფო არ არის, ეხლა მეორე როდის აქეთია სანდრო ბუსუნა გაქხდა და მესამე ნათია ისედაც იცოდი რომ მოვიდოდა, ბოლოს და ბოლოს ნიკას დაა
-კაი ხო, წავედი მე ბარისკენ, ალკოჰოლი მინდა
-მარი არ დაგავიწყდეს რომ აქ გართობისთვის მოვედით
-ხო, ხო
ბარისკენ მძიმედ მივდივარ, ერთი აზრი მიტრიალებს თავში უნდა დავლიო, თან ბევრი. გადაწყვეტილია და განხილვას არ ექვემდებარება.
-რას ინებებთ?
-სულერთია, ოღონდ მაგარი იყოს
-ეხლავე
ბარმენმა რაღაც სითხე დამისხა, საშინლად კი ყარდა მაგრამ პირდაპირ გადავუშვი ხახაში, მთელი ყელი ჩამწვა, ფუუ რა საზიღრობაა
-ჯერ ადრე არაა დალევა?
-თქვენი აზრი არ მიკითხვას-მკვახედ მივახალე უცნობს
-იქნებ რამე უფრო სუსტი დაგელიათ
-რატო ერევით სხვის საქმეში??-შევტრიალდი და რას ვხედავ, ისეთი სიმპატიური ბიჭი მიდგას რომ რაღა იყოს, ან ეს სასმელი საწაულებს აკეთებს და ყველა ბაყაყს პრინცად აქცევს, ან უკვე გალეშილი მთვრალი ვარ, ხოო ვარიანტები ბევრია, მაგრამ არცერთი არ მომწონს
-ორი ლუდი თუ შეიძლება, დალევთ ჩემთან ერთად?
-ეს რა კითხვაა
-ნუ, შეიძლება არც
ოჰო რა ღიმილი აქვს, დავდნი ღირის ქონივით, მომივიხედე, სანდრო აქეთ არც იხედება, ეჰ რაღა დამრჩენია, უნდა შევეგუო იმ ფაქტს რომ ჩემი ბუსუნა ჩემი არ არის
-მინდა სადღეგრძელო შემოგთავაზო
-ლუდი და სადღეგრძელო?
-რატომაც არა, მოდი ჩვენ შეხვდერას გაუმარჯოს, ბოლომდე ვსვათ
-კიდა რომ მომკლა? ამდენს ვერ დავლევს
-ნუ თუ არ შეგიძლია, არაა პრობლემა
-რას ნიშნავს არ შემიძლია, შემიძლია! რა თქვი ბოლომდე ვსვავთო?? ბოლმდე!
ერთი ამოსუნთქვაში მინდოდა დამელია, მარა მგონი არ გამომდის, ძაან ვთვრები, თვალებში მერევა და თვაბრუ მესხმის, უკვე ისე მომეკიდა სასმელი, საერთოდ უცხო ბიჭი რომლისთვისას სახელის კითხვაც კი დამავიწყდა , ისე ვცეკვავდი რომ შორიდან გეგონებოდათ კოჭლი ბატი ვყოფილიყავი, ზოგადად ცეკვა არ ვიცი და ამიტომ არასდროს მიცეკვია,ნუ მრცხვენია რაა, მაგრამ სიმთვრალეს ერთი პლიუსი აქვს, სულ ფეხებზე მეკიდა ეხლა რომ დასაცინი ვიყავი. რაღაც მომენტში გავითიშე და ცივი ჰაერის სუსხმა გამომიყვანა ცოტა მდგომარეობიდან, ვიღაცაე ვიყავი დაკიდებული, აა ეს ის ბიჭია, კი მაგრამ სად მივდივართ, არაფრის თავი არ მაქვს, ამიტომ როცა მანქანაში მსვავს არ კი არა ვერ ვაპროტესტებ, ვიღაც ყვირის, მერე ისევ სიცივე და მერე ისევ მანქანის სავარძელი, ჯანდაბა ვინც არ უნდა იყო ჩამოყალიბდი რაა, ნივთი ხო არ ვარ აქეთი იქით რომ გადამსვა გადმომვსა. ერთი კი ვიცი, ნაცნობი სუნია მანქანაში, მეკიდე ვერააფრით ვერ ვიხსენებ ვისია.
თვალები გავახილე, ოჰო რა რბილი საწოლია, გადავბრუნდი და თბილი სხეული ვიგრძენი
-კატო რა გინდა ჩემ საწოლში? კაი ხო რახან აქ ხარ, მოდი ჩამეხუტე - ხელები მოვხვიე, მაგრამ რაღაც ძაან გაიზარდა ეს ბავშვი სიგანეში თუ მე მეშლება, თან რაღაც არ გავს ეს გოგოს სხეულს, უკვე რაღაც ნიტოს ვგრძნობ
-ნუ დამახრჩვე გოგო-ეს ეს გოგოს ხმა არ არის, ეს სანდროს ხმააა,
ფეთიანივით წამოხვტი, ერთი რაღაც გრძელი მაიკა მაცვია და ეგაა, სადაა ჩემი კაბა?? ჯანდაბა არაფერი მახსოვს, ახია შენზე მარი, მომინდომა გოგომ ყველაზე ძლიერი დამისხით და ბოლომდე იმხელა კათხა ლუდის დალევა
-კი მაგრამ, იმ ბიჭს არ მივყავდი? შენთან როგორ აღმოვჩნდი?
-არ უნდა დათვრე და ყველაფერი გეხსომებოდა, ხოდა ეხლა იჭყლიტე ტვინი, ხო მართლა არ ვიცოდი თუ ასეთი გადარეუი და გიჯი იქნებოდი სიმთვრალეში, განსაკუთრებით აქ რომ მოგიყვანე, აწი ალკოჰოლს არ უნდა გაეკარო
-რა გავაფუჭეე? მოიცა მაგით რისი თქმა გინდა? ანუ... ჩვენ ერთად გვეძინა და სექსიც გვქონდა?
-შენ რა რისი თქმა გინდა რომ არაფერი გახსოვს გუშენდილე ღამიდან?
-უნდა წავიდე, მაპატიე თუ რამე ცუდად გითხარი ან გავაკეთე,- ლამის სანდროს წინ წლის ბავშვივით ავბღავლდებოდი, ეს რა გავაკეთე, სასწრაფოდ წამოვედი, ცრემლებს ვიწმენდ და ვცდილობ გავისენო მაგრამ არაფერი, არაფერი გამომდის

კატო
-კატოო, როგორ გამახარე რომ მოხვედი, შესანიშნავად გამოიყურები
-მადლობა ბატონო ნიკოლოზ
-ხო მართლა კატო ხო გახსოვს ჩემი და ნათია
-კი როგორ არა, როგორ ხარ ?
-ამის ხელში როგორ უნდა ვიყო, ჩემზე რატომღაც არ მოსწონს ეს მოკლე კაბები
-იმიტომ რომ ჩემი და ხარ, არც გიხდება, რაც შეეხება კატოს კი მას ყველაფერი უხდება შენგან განსხვავებით
-რა უჯმური ხარ რაა, დას რომ მაგას ეტყვი, წავედი მეე, ნახვამდის კატო, სასიამოვნო იყო შენი აქ ნახვა
-ჩემთვისაც, იმედია კიდე შევხვდებით
-კატო სულ დამავიწყდა, ჩემს მანქანაში საჩუქარი დევს, შენთვის ვიყიდე და დამრჩა, მანქანა ღია შენ მიდი და აიღე რაა, მე სტუმრებს ვერ მივატოვებ, ინვესტორებიც მოვიწვია დაა
-კარგით-რაღაც საეჭვოა, ამან და მე საჩუქარი მიყიდოს?? ნუ კაი, რა უნდა იყოს იმ საჩუქარშიც მაქსიმუმ კლოუნი, რომელიც საშინლად არ მიყვარს, უკვე მის მანქანასთან ვარ, მართლაც ღია დაუტოვებია, არ ეშინია რომ მოჰპარავენ? ვეძებ ჩემს საჩუქარს და აი ისიც, ნეტა რა არის?? როგორ მაინტერესებს, უცებ რაღაცამ დაიჩხაპუნა, მოიცა ეს რა ქნა ამ ჭკვიანმა თავის მანქანაში ჩამკეტა? იცინის ეგ დამპალი, არ იცის რომ შიგნიდანაც შემიძლია გავაღო, რა სულელია რაა, ამ კნოპკებს ხო ვერ გაარჩევ რისია, ხოდა ეს იმას ნიშნავს რომ ყველას ვაწვებით, ჰუჰ მგონი გაიღო, კარებს ვაღებ და არ დავებრესკვე უცებ, აქამდე როგორ ვერ შევამჩნიე, მიყინული ყოფილა ამას დამატებული ჩემი მაღლები და შედეგიც სახეზეა, მკლავი სულ დამეკაწრა, ოხ ამას არ გაპატიებ ბუსხრიკიძე, რაო რა თქვა ინვესტორებიც აქ არიანო, ხოდა მოემზადე რომ წითელ-ლურჯი ფანრებით განათდეს აქაურობა, 112-ში ვრეკავ
-გამარჯობათ, უკაცრავად რომ გაწუხებთ და ახლა გვერდზე ჩავუარე ერთ რესტორანს, არასრულწლოვნები მთვრალები დგანან გარეთ და მგონი რაღც აქვთ კიდე გაკეთებული, ხმაურობენ და მეშინია რამე არ მოუწიონ თავს
-ახალავე მოვახდენთ რეაგირებას, ზუსტად სად ხართ?
-მისამართს კი გეტყვით, მაგრამ მგონი რესტორანში გაყიდეს ეს ალკოჰოლო არასრულწლოვნებზე, შიგნით კი წვეულებაა გამართული და საშინელი ხმაური გამოდის, ეხლა კიდე გვიანია, იქნებ ამაზეც რამე გააკეთოთ
-თქვენი თხოვნა დაკმაყოფილებული იქნება, 7 წუთში იქნება დანიშნულების ადგილას საპატრულო პოლიცია
-მადლობა ყურადღებისთვის
ეხლა კიდე დროა აქედან სასწრაფოდ წავიდე და მარიც გავიყოლო, საწრაფოდ ავკრიფე მისი ნომერი, ზარი გადის და არავინ იღებს
-გისმენთ?
-სანდრო??
-ხო კატო, რა იყო?
-კი მაგრამ.. კაი მაგის დრო არაა, მარი სად არის?
-რისი დრო არაა, რა ხდება, მარი ჩემთანაა, ცოტა დათვრა და წამოვიყვანე
-კაი, დიდი მადლობა, მისი სახლი ხო იცი, წინაზე ხო მიაცილე
-კი კი ვიცი
-კარგი მაშინ
უკვე სირენების ხმა ისმის, დროა აქაურობას გავასწრო და მგონი ჯობია დავივიწყო ამ სამსახურზე ამის მერე, მარა ამად ღირდა და პლიუს საჩუქარიც შემრჩა, თუ იქიდან გველი არ გამოძვრა და არ დამგესლა, სახლში მივედი, ჩუმად შევიპარე ჩემს ოთხაში და გავხსენი ყუთი, რას ხედავს ჩემი თვალები ეს ხო ახლთ ახალი iphone 7-ია, უკვე ძაან ვნანობ რაც ჩავიდინე, ტელეფონს ვრთავ და არ ირთვება, რა ჭირს, იქვე ბარათია, ვხსნი და რაც წერია თვალებს ვერ ვუჯერებ
,,ძვირფასო კატო, ვიფიქრე რა ვუყიდო თქო და გადავწყვიტე ესეთი საჩუქარი გამეკეთებინა შენთვის, მაგრამ მგონი მაგ ტელეფონს შიგნით ნაწილები აკლია და შეიძლება არ ჩაირთოს, მაინც არ ვენდობი ამ ვაგზლის მეორადებში ნაყიდ ნივთებს, იმედია მოგეწონება პატივისცემით ნიკა“