ლონდონიდან ჩამოსულები თავი 4
----------------------------- მეორე დღეს 12 საათზე გავიღვიძეთ, ეკა სახლში აღარ იყო ამიტომ ხელს არავინ გვიშლიდა -გოგოებო იოანემ დამირეკა რაღაც საქმე გვაქო და მალე მოვალთო-თაკო უკვე 2 საათი იყო,მე მეცვა შორტი ტოპი და „საროჩკა“, მე და ნია ქვევით ჩავედით და ალექსანდრე ლაშა ნიკა და იოანე იქ იყო -აბა რას შვებით გოგოებო-იოანე -რავი აბა ვართრა, რაღაც თაკომ საქმეო და ამბავიო-ნია -აა ხო დღეს წვეულებაზე მივდივართ და ხომ არ წამოხვიდოდით-ლაშა -ხო აბა რა ვიცი-ნიამ გოგოებს გადმოგვხედა,მე თავი გავუქნიე, ნინამაც და ნიამაც მე მომბაძა,იოანეს შვევატყვე როგორ ეწყინა ნინას უარი, -არ მაინტერესებს მივდივართ ყველა-თაკო -კი როგორ არა,-თქვა ნიამ და ზევით ავიდა მერე მე და ნინაც ავყევით ,ვგრძნობდი ალექსანდრეს დაჟინებულ მზერას მაგრამ, ყურადღება არ მივაქციე --- როგორც ჩანს ისინი წასვლას აპირებენ და აქეთ-იქით დარბოდნენ კატო თაკო და ლანა ჩვენ კიდევ ვრჩებოდით სახლში არარომანტიკის მოყვარულები, -აუ ნატ აბა რომელი ჯობს?-თაკო მელაპარაკება და თან ორ კაბას აქეთ იქით ატრიალებს -თაკ იცი რაა, მოდი ეს ჩაიცვი-ჩემი უჯრიდან ჩამოვიღე შავი მაღალწელიანი ჯინსი თეთრი მაიკა და ჯინსის მოსაცმელი -კაი რა გოგო მეხუმრები?, ისე ცუდი არაა ხომ იცი-გაბრწყინებული თვალებით მითხრა და ჩაცმა დაიწყო ამასობაში ბიჭებიც მოსულან, ლანას და კატოს ორივეს კაბები ეცვათ ხოდა თაკო განსხვავებულად გამოიყურებოდა, ჩემი არჩეული ტანსაცმლით და ოდნავ მუქი მაკიაჟით -თქვენ არ მოდიხართ-ლაშა -არა, სახლში ჯობს-ნია -კიბატონო არ ინანოთ მერე ოღონდ-ნიკა -სულაც არა-ნია ----- დავრჩით მარტო რა გვეკეთებია და გიტარაზე დაკვრა დავიწყე, -ეე გო წამო გარეთ კოცონი დავანთოდ0ნინა -ხო მართლა წამო-მე ავდექით კოცონი დავანთეთ და ბევრი ვილაპარაკეთ ვიმღერეთ და ამასობაში ისინც მოვიდნენ. -ვავა აქ ნახე რა ცეცხლი გაუჩაღებიათ-ნიკა -აბა რა ქენით გაერთეთ-მე -მალე დამთავრდა და წამოვედით-დემე ირგვლივ ყველა ცეცხლს შემოვუსხედით :მე თაკო ნია ლანა კატო ნინა ეკა, დემე იო ნიკა გუგა ბექა ალექსანდრე და ლაშა. -მოდი სიმართლე თუ მოქმედება ვითამაშოთ-იოანე მას ყველა დავეთანხმეთ პირველი დატრიალებაზე მე და ნიკა ამოვედით -ნატ სიმართლე თუ მოქმედება -მოქმედება,- ჩემს გვერდით იჯდა ამიტომ ფეხზე ხელი ამისვა ამით რა ქნა არ ვიცი, -კაი არ გჭირდება მაგრამ ეპილაცია უნდა გაიკეთო ცეცხლზე, ანუ უნდა გადაახტე ცეცხლს. ავდექი იმხელაზე გადავახტი ცეცხლს არ მეგონა ამხელაზე თუ შემეძლო ხტუნვა. -ყოჩაღ კარგი გოგო ხარ ამჯერად ნიკასა და საბას შორის ამოვიდა -ნიკა სიმართლე თუ მოქმედება? -მოქმედება რათქმაუნდა -კაი მაშინ მიდი და რომელიმე გოგოს კალთაში ჩაუჯექი. ნიკა მოვიდა და მე ჩამიჯდა კალთაში თუმცა ისე სუსტია არც დამიწუწუნია ასე ვთამაშობდით სანამ ლაშასა და თაკოს შორის არ ამოვიდა -თაკო სიმართლე თუ მოქმედება? -სიმართლე, -კაი მაშინ მითხარი ვინაა აქედან ყველაზე სიმპატიური ბიჭი -ვაიმეე,რა ვთქვა ახლა მე, -თაკო ხომ იცი როგორი სიმპატიურივარ მე ახლა მაგას რათ უნდა ლაპარაკი-ნიკა -ხო ნუ რა ნიკაა აქედან ყველაზე სიმპაწიური ბიჭი. უკვე მოგვებეზღრდა ყველაფრის თამაში --- მეორე დღეს ნიას დაბიდუბი იყ, ხოდა დილით ადრე ავდექი და იოანეს დავურეკე სადღაც 5 ისნ ნახევარი იქნებოდა, -ალო იო მე ვარ, -ეგ ვიცი შენ, რომ ხარ მაგრამ რა სიკვდილი გინდა, ეტყობა მარტო არ იყო ბიჭების ხმაც მომესმა -რადა ბიჭო დღეს შენი გოგოს დაბადების დღეა მოდი და მიულოცე, -აუ ნატ მიყვარხარ ახლავე მოვდივარ უჩემოთ არ გააღვიძო კაი , -ხო მიდი დროზე თორე ვეღარ ვითმენ, ---- 10 წუთში აქ იყო მეგონა მარტო იქნებოდა და ჩვეულებრივად ოღონდ ცოტა ღიათ მეცვა, კარები გავაღე და ალექსანდრეც მოუყვანია, მე რომ ჩემომხედა ტუჩის კუთხე ჩატეხა, -ხო მოდი შემიდით -კაი სადაა მარტოა თუ.. -მოიცა ლანა წევს მის გვერდით და გავაღვიძო გინდა? -ხო მიდი აბა დროზე და ჩუმათ ლანა გავაღვიძე მაგრამ ძილს თავი ვერ გაართვა და თაკოს შეუწვა -ხო წადი ახლა მარტოა ნია -კაი ჩემო ცხოვრებავ- მოვიდა შუბლზე მაკოცა და კიბეებზე ავიდა ზევიდან მესმის ნიას ყვირილი ეს უფრო სასაცილოა. ჩვენ სახლი აქაც გვაქვს და უფრო შიგა სპფელშიც მთში მაღლა სადაც ბებია და ბაბუა ცხოვრობს ისინი დედაჩემის მშობლები არიამ თაკოს გარდაცვლილი ყავს, მაგრამ მაინც სულერთია ჩვენთვის. საღამოს მოვიდა დემეტრე და იოანე მე და თაკოს წასაყვანათ 2-3 დღე დავრჩებოდით და მერე ისევ დავბრუნდებოდით, სახლში ისე კარგად დაგვხვდნენ -ბებო როგორ გამხდარხართ-ბებია პირველად ამ სიტყვებით შემოგვეგება მე და თაკოს -მერე ბე გაგვასუქე შენ, რომ იცი კაი,-თაკო -აბა რას ვიზამ ბებო,-გადაგვკოცნა მე და თაკო ახლა ბიჭებს მიადგა-თქვენ კიდე ასე უნდა დამივიწყოთ ბებო? -კაი ბებო ახლა წამო გვაჭამე რამე, მაგათთან ლაპარაკს აზრი არ აქვს მაინც ხისთავიანები არიან-მე მერე ბაბუაც ვნახეთ ვჭამეთ ხოდა კაი ამინდი იყოდა გადავწყვიტეთ სასეირნოთ წასვლა,იმდენი ვიარეთ შემოგვაბნელდა მერე იქიდან ძაღლები გამოგვეკიდენ ჩვენ გავიქეცით ბიჭები„სეტკის“ ღობეს თავისუფლად გადაახტნენ გოგოები დავრჩით ისე, თაკო გადაძვრა მუხლები დაეკაწრა, მე ისე ვჩქარობდი ხელები, რომ მოვკიდე რაღაცა მწარედ შემერჭო ორივე ხელში, მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია უცებ გადავძვერი ახლა ძაღლები ღობის მეორე მხრიდან გვიყეფდნენ, მაგრან მაინც მივრბოდით, ხელიდან უკვე ისე მომდიოდა სისხლი და ისე მეწვოდა ვეღარ გავძელი და გავჩერდი, დემეტრემ შეძლებისდაგვარად შემიხვია მისი მაიკით, სახლში რომ მივედით მემიამ გამოგვხედა მე , რომ სისხლიანი დამინახა შეწუხდა ლამის ქალი -ბებო რაარი ეგი , ღობეზე თუ ვერ ძვრებოდით გადაგიყვანდენ ეგენი-მეუბნებოდა და თან სპირტიან ბამბას მადებდა, მე მტკიოდა მაგრამ მარტო ვიჭყანებოდი.ბიჭები ზევით იყვნენ თაკო გვერდით მეჯდა და მუხლზე სულს იბერავდა, ბაბუა კიდე იცინოდა მეტი არაფერი, აი აქ მივხვდი დედაჩემი ვის გავს ასე მშვიდი -კაი ქალო გაანებე თავი, ბავშვია ხან რას იტკენენ ხან რას. -კაცო შენ სულ შეიშალე, რამე რომ მოსვლოდა -კაი ბე დაწყნარდი ახლა არაფერი არ მომსვლი წავალ მე დავწვწბი კაი? -ხო წადით ბებო გენაცვალოთ დაისვენეთ. დილით ადრე ავდექით, ხელები მტკიოდა ძლივს ჩავიცვი, ვჭამეთ ეს დღე სახლში გავატარეთ, ბებიას და ბაბუას ყველაფერი მოვუყევით, მეორე დღეს კი დაბრუნება გადავწყვიტეთ დავემშვიდობეთ და გავუყევით გზას, ბიჭებთან მივედით გოგოებიც იქ იყვნენ, სახლში შევედით და ყველამ ჩემს შეხვეულ ხელებზე გადაიტანა ყურადღება, მეც ყველაფერი მოვუყევი, ყველამ სიცილი ატეხა, აი ალექსანდრეზე ვერაფერს ვიტყვი იჯდა წარბებ შეკრული არადა, ღიმილი როგორ უხდება,. სვანეთი მოგვებზრდა ხოდა გადავწყვიტეთ ბათუმში წასვლა.მე თაკო ნია ნინა ეკა დემე იოანე ალექსანდრე ლაშა ნიკა და გუგა,. იქ ნიკას ქონდა სახლი და არ დაგვჭირვებია ქირაობა და რამე. მივედით და ბიჭები უკვე სანაპიროზე წავიდნენ, მერე გოგოებიც გავყევით, მე დიდად არ მიყვარს ასეთი კუპალნიკები მაგრამ რა ვქნათ, რომ არ ჩამეცვა ტეხავდა.ჯერ მზეს ვეფიცხებოდით, უცებ ნიკა მოვარდა ზურგზე გადამიკიდა და წყალში შემიყვანა, იმას ეგონა ცურვა არ ვიცი ხო, პირიქით მე ვაყვინავე იქით , მერე ბიჭებმა წყლის ველოსიპედი ითრიეს და მე იოანე ალექსნდრე ნია დავჯექით. სახლში მივედით ვჭამეთ, მერე გოგოებმა ველოსიპედითვისეირნეთ, და სახლში გვიან დავბრუნდით, აქ უკვე 3 კვირაა რაც ვართ, ზაგარი კარგად გვეტყობა, ეს ბიჭები კი ისე სიმპატიურები არიან.......... აგვისტოს შუა რიცხვებია უკვე , დედაჩვენებიც ხვალ ჩამოდიან,. სავარაუდოდ სკოლაში ნიკას კლასელი ვიქნებოდი, დემემ და იოანემ დაიჯინეს სადაც ესენი იქაც თქვენო,თან ყურადღებასაც მოგაქცევენო,ჩვენც აღარ შევეწინააღმდეგდ, თან გოგოებიც იქ სწავლობენ. ეს დღეც მალე გავიდა,აეროპორტში წავედით ,მერე ისინიც ჩამოვიდნენ.ბევრს ვერთობოდით, ალექსანდრეც და ლაშაც უფრო კარგად გავიცანი,ისინიც მაყუთიანები ყოფილან, მამამისებს კი ვიცნობდი მაგრამ რა მეგონა ასე მხიარულ კაცებს აერთი უჟმური და სიმპატიური შვილებითუ ეყოლებოდათ, ლაშა ყიფიანია ლექსანდრე კი ნუცუბიძე სკოლის დღეც დადგა, სკოლის ბაღნებმა ერთად გადავწყვიტეთ წასვლა: მე თაკო ნიკა ალექსანდრე და ლაშა, ნინი ლანა და ნია მერე შემოგვიერთდებოდნენ.. შევედით თუ არა სკოლაში ყველას ყურადღება მივიქციეთ, ეტყობა ჩვენი ბიჭები ამ სკოლაში მაგარი გაჩითული ვიღაცეები ყოფილან, და აი რასაც ქვი ამდენი გოგოს თვალი „გვჭამდა“ მე და თაკოს. რაც დრო გადიოდა ალექსანდრეს მიმართ მით უფრო დიდი იმპატია მიჩნდებოდა. სანამ კლასებში შევიდოდით ეზოში ვიდექით, სასტავის სრული შემადგენლობით, ამასობაში ერთი გოგო მმოვიდა და რასაც ქვია ალექსანდრეს კისერზე ჩამოეკიდა, ცოტა არ იყოს ეჭვიანობამ ამიტანა, და რატო არ ვიცი.....ზარიც დაირეკა და კლასში შევედთ, თაკო ჩამს გვერდით დაჯდა, პირველი ჩვენი დამრიგებლის მათემატიკის გაკვეთილი გვქონდა, ყველა იმაზე საუბრბდა როგორ გაატარა ზაფხული,. არ ვიცი რატომ, მაგრამ თაკოს ისეთი კითხვა დავუსვი მეც კი გამიკვირდა: -თაკ როგორ გგონია ალექსანდრეს გასართობათ ვუნდივარ თუ...? -ხო აი სწორედ ალექსანდრე ნუცუბიძეს მეტი საქმე არ აქვს ახლა, მისი ძმაკაცის დასთან გაერთოს-ხელების ქნევით მიპასუხა -შენზე და ლაშაზე რას მეტყვი? -ოო, ეგ უკვე სულ სხვა თემაა, მგონი რაღაც გამოგვდის. -აჰამ, ძალიან კარგი და ეგროგორც გინდა იოანეს და დემეს ისე აუხსენი, ოკ? -მაგას ლაშა მოაგვარებს- თალის ჩაკვრით მითხრა, ზალრიც დაირეკ, ყველა ეზოში გავედით, ჩემს გვერდით ალექსალნდრე დადგა და ხელი გადამხვია, მისი ეს ქმედება არავის არ გამოპარვია , ნუ რასაკვირველია ჩვენებს ესიამოვნათ მაგრამ დანარჩენების რა მოგახსენოთ. უეცრად სკოლის შემოსასვლელისკენ მიიხედა ყველამ და უეცრად ლაპპარაკი დაიწყეს , ერთიდან მომესმა „ამ ბიჭებთან დიდი სიამოვნებით დავწვებიო“ მეც დამაინტერესა ვინები იყვნენ ასეთები და უკან მივიხედე, დეედა რას ხედავს თვალები იოანე და დემეტრე იყო, ამ დროს გამეღიმა, მაგრამ როგორც კი გამახსენდა, რომ ალექსანდრეს ხელი ქონდა გადახვეული გავწითლდი, გამიკვირდა არაფერი რეაქცია არ ქონია არცეთს, პირიქით გეგონებოდა მისი დაკვეთით თუ აკეთბდა. ვეცადე დოდო თავი გამომსვლოდა. და საერთოდ თუ ღირს გაგრძელება მითხარით :* |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.