სახლში შევედი და ბევრი ბარგი დამხვდა.
-დედააა დედააა სად ხარ??
უცებ მაღლიდან დედა ჩამოვიდა.
-აქ ვარ რაიყო??შეშინებული სახე ქონდა.
-უკვე მიდიხარ???ნაღვლიანად ვკითხე.
-სხვა გზა არ მაქვს...ცრემლ მორეულმა მითხრა და გადამეხვია,მეც მოვეხვიე.
-მომენატრები.უკვე ვტიროდი.
-მეც ძალიან ჩემო პრინცესა.თმაზე მეფერებოდა თან ცრემლებს იწმენდდა.
-გაგაცილებ რაა
-არაა სახლში იყავი ხვალ მოვა ლია(ჩემი "მომვლელია")
-კარგი მიყვარხარ დე.
-მეც ძალიან.
ბარგი გავატანინე და გავაცილე.სახლისკენ რო მივბრუნდი ვიღაცამ დამიძახა.შემოვბრუნდი და ჩემი მეზობელი ბიჭი იყო გიორგის ძმაკაცი(გიორგი ჩემი ძველი სიყვარული თბილისში რომ გადავიდა)კარგი მეგობრები ვიყავით და დიდი ხანიაა არ მინახია.
-ვაიმეეე ნიკაა.სიხარულით გავიქეცი და ჩავეხუტე.
-ნელა არ წამაქციო.სიცილით მითხრა და ძლიერად ჩამეხუტა.
-თავი მომანატრე დამპალოო. თმა ავუჩეჩე.
-მეც თბილისისკენ ვიყავი და რომ მომენატრე ჩამოვედი.
-ისევ აფერისტი დარჩი.სიცილით ვუთხარი და ვანიშნეშევიდეთ თქო.
-აბააა რა ხდება შენს ცხოვრებაში მომიყევი. დივანზე ჩამოჯდა ნიკა და ინტერესით მკითხა.
-რავი არაფერი ძველებურად ვარ ისევ...ჰოო ერთი ბიჭი გავიცანი დღეს და ეგარი სხვა ყველაფერი ძველებურად არის.
-ანუ გიორგი ისევ გიყვარს?? წარბები აათამაშა და გამიღიმა.
-ჰოო მაგრამ აზრი აქვს?? ის წავიდა სხვასთან ერთად თან დასავით მიყურებდა....
-იმ გოგოს დაშორდა და ენატრები ძალიან.
ამ სიტყვებზე ბრაზი მომერია.
-ვენატრები??? ეხლა ვენატრები ხო მე სათამაშო კი არ ვარ რო ჩემით გაერთოს და მერე მიმაგდოს და როცა სხვებთან საქმე აერევა ისევ მე მომადგეს არარი ეგ ჩემი სიყვარულის ღირსი.
-კაი დამშვიდდი დავივიწყოთ ეს თემა რა მოდი სადმე გავისეირნოთ კიდე როდის ჩამოვალ არ ვიცი კარგად გავერთოთ.
-კაი სად წავიდეთ??
-კლუბში გაწყობს??
-არ შემიშვებენ მე
-მაგაზე არიდარდო მიდი შენ ჩაიცვი და გავიდეთ.
ზემოთ ავედი და მოკლე შავი კაბა ჩავიცვი მაღლები არც მქომდა და არც მიყვარდა კედები გადმოვიღე თმა გავიშალე და ქვემოთ ჩავედი.
-მზად ვარ.
-ოჰოო რა ლამაზი ხარ მგონი შემიყვარდი. იცინოდა ნიკა.
-აფერისტო გეყო და წავიდეთ.მეც გამეცინა.
მივდიოდით და ვკისკისებდით ქალაქს ვაღვიძებდით ჩვენი სიცილით.ვაიმეეე როგორ მომნატრებია ეს დამპალი ისე მამხიარულებდა ყოველთვის,მაგრამ ეხლა გიორგის მახსენებდა და ცოტათი მტკიოდა.კლუბში მივედით დაცვას ფული მისცა და უპრობლემოდ შევედით.მაგრად გავერთეთ ვიცინეთ დავლიეთ ვიცეკვეთ და ძლივს წამოვედით სახლში.ერთმანეთზე ვკონწიალობდით თან ვხარხარებდით.სახლში მივედით და ეგრევეე დავწექით.

დილით თვალებო რომ გავახილე თავი და კისერი საშინლად მტკიოდა.ნიკა ჩემთან იწვა და ტანზე მომწებებოდა.გამეცინა და თავის დახწევა ვცადე.ავდეი და საათს რომ დავხედე ეხლა გამახსენდა რო სკოლაში უნდა წავსულიყავი.უკვე 10 იყო ამიტომ არც ვიდარდე და აბაზანაში შევედი.გამოვედი და ნიკას ეძინა ისევ ვიფიქრე ცოტაც გავისეირნებ თქო.ჩავიცვი ყურსასმენები ავიღე და ნიკას წერილი დავუტოვე : " სასეირნოდ გავედი თუ ნახვა მოგინდება სანაპიროზე მოდი.ხო მართლა ლია მოვა და აუხსენი რო ჩემი მეგობარი ხარ და მე გასული ვარ :D პ.ს რაც გინდა ჭამე მაცივარშია ყველაფერი "
გარეთ გამოვედი და ქალაქი შემოვიარე პირველი საათი ხდებოდა როცა სანაპიროზე მივედი და ნიკა დამხვდა.
-დიდიხანიაა აქ ხარ??? სიცილით ვკითხე.
-ამდენი ხანი ირბინე??? არ დაიღალე???
-ცოტა მაგრამ სირბილი მამშვიდებს.
-აუ დღეს ისევ თბილისში ვბრუნდები და არ მინდა.
-აუუ მომენატრები არდადეგებზე ჩამოდი რაა თორე დაგბრიდავ .სიცილით ვუთხარი და მასაც გაეცინა.
-აბაა უშენოდ რა გაძლებს.
-კაი წამო ვჭამოთ და რომელზე მიდიხარ??
-4ზე წავალ თორე მერეე ძალიან გვაინი იქნება.
-ჰოო კაი წავიდეთ მაშინ.
სახლისკენ რო მივდიოდით ბექა დავინახე და მისკენ წავედი.
-ბექა პრივეტ როგორ ხარ??
-პრივეტ რავი კარგად შენ?
-რავი მეც არამიშავს.
-სკოლაში რატო არ იყავი რამე მოხდა??
-არაფერი ნიკა ჩამოვიდა და ჰო მართლა ეს ნიკაა ნიკა ეს ბექა.
ხელი ჩამოართვეს ერთმანეთს და "სასიამოვნოა"-თი შემოფარგლნენ.
-კაი წავალთჩვენ და საღამოს მოდი თუ გინდა.ღიმილით ვუთხარი,ნიკას ხელმკლავიგავუყარე და ისე წავედით.
4ზე ნიკა გავაცილე დიდი კოცნა-ჩახუტებით და ბოლოს ამეტირა კიდეც.ბექას ველოდე მაგრამ არ გამოჩნა და მე მივაკითხე.