რა თქმა უნდა თამუნაც გამომყვა და მითხრა, რომ შოთიკოს გაოცებული სახე ჰქონდა, რაზეც სიცილს ძლივს ვიკავებდი, მაგრამ ჩემს ძმაზე ნაწყენი მაინც ვიყავი. არ მინდოდა ეს ძალიან შემემჩნია და საუბარი სხვა თემაზე გადავიტნე.
-ხო მართლა შენკენ რა ხდება?
-რავიცი ლევანისთან უფრო ახლო ურთიერთობის განვითარება მინდა, მაგრამ ის არ ჩქარობს და მე ხომ არ ვეტყვი მომწონხართქო?
-ხო, ეგეც მართალია. გოგო ხარ და თავის დაფასება უნდა შეგეძლოს. თან რაღაც ეგ ბიჭი არ მომწონს.
-ოჰო. რას ერჩი?
-არა გარეგნობით მართლა კარგი ბიჭია, მაგრამ მგონია, რომ შენი შესაფერისი არ არის, ძალიან ამაყი და თავდაჯერებული მეჩვენება. რავიცი აბა.
-შენი აზრი არ ვიცი მაგრამ მე ლევანი...
-(თამუნა უცებ გაჩერდა, გამიკვირდა რა ხდებოდა და უკან მივტრიალდი. ხელში ირაკლი შემრჩა, რომელიც გაშტერებული სახით უყურებდა თამუნას) რა გინდა ვაჟბატონო?
-აუ კაი რა ნუ მებუტები. ძმაკაცებთან ერთად რომ დავლიო არ შეიძლება? რაარი ამაში ცუდი?
-როდის მერე გახდა ერთი ვაჟბატონი შენი ძმაკაცი?
-ოჰო, ამას თურმე რა ღელვებს, კაი რა მართლა ძან მაგარი ბიჭია ისე რომ იცოდე. (მითხრა და თვალი ჩამიკრა)
-შენ ბიჭო საერთოდ გადაირიე? რეებს ბოდიალებ? გადი დროზე აქედან სანამ გამილახიხარ.
-კარგი ხო გავედი და გამოდით თქვენც. არ შეგჭამთ.
-ეგ შენი საქმე არა მე სად გამოვალ ან გამოვალ თუ არა საერთოდ. გაიგე ვაჟბატონო? (ცოტა ხანში ჩავიცვი. ჩმი გეგმა ხომ უნდა გამეხორციელებინა? გავედი და იკას დავუძახე წავედითქო რაზეც გაკვირვებულმა მკითხა:)
-სად მიბრძანდები?
-პაემანზე და თუ დამაგვიანდა არ ინერვიულო სახლამდე მომაცილებენ.
-არსად არ მიდიხარ ქალბატონო. ან საერთოდ ვის უნდა შეხვდე? მე ვიცნობ?
-არა არ იცნობ და არცაა საჭირო იცნობდე. (ამ დროს სმს მომივიდა თამუნასგან რომელიც ოთახში იყო)
-არსადაც არ მიდიხარ ქალბატონო. სანამ მე პირადად არ გავიცნობ ვინაა არსადაც არ წახვალ.
-ნუ ღელავ ახლა მომწერა რომ რაღაც მიზეზების გამო ვერ ახერხებს დღეს შეხვედრას.
-ხოდა ძალიან კარგი. გავერთოდ ერთად.
-არა არ მცალია. სამეცადინო მაქვს იკა, თან გართობის ხასიათზე არ ვარ (არადა ძალიან მინდოდა გართობა, მაგრამ უცხოებთან ერთად დროის ტარება არ მჩვევია.)
-რა სამეცადინო მელანო? მერეც იმეცადინებ ნუ ღელავ.
-შოთა სამეცადინო მაქვსთქო ვთვი მგონი უკვე. წავედი მე. (ამ დროს თამუნა შემოვიდა და გართობაზე თანხმობა განაცხადა, რის გამოც ჩემიუკმაყოფილო გამომეტყველება დაიმსახურა.)
-აუ თამუ მოაწრებ მეცადინეობას. ხვალისთვის არც ისე ბევი გვაქვს სამეცადინო.
-აუ კარგი ხო (მართალია თანხმობა განვაცხადე, მაგრამ მაინც უხასიათოდ ვიჯექი. ბავშვები სხვადასხვა თემაზე ლაპარაკობდნენ და იცინოდნენ, მე კი სულელად რომ არ ჩავთვლილიყავი ძალით ვიღიმოდი. ბოლოს საუბარი შოთას მანქანაზე ჩამოვარდა და კითხვა, რმელიც მე უნდა დამესვა თამუნამ ჰკითხა:)
-შოთა რას ნიშნავს BMG?
-ყველას ეგ აინტერესებს. ინგლისური ხომ იცი?
-კი როგორ არა.( გაზვიადების გარეშე მე დათამუმ კარგად ვიცით ინგლისური)
-Be my girlfriend ან უბრალოდ girl.
-ოჰო და მაგას ვის ეუბნები ძმაო? (იკა)
-არ ვიცი, მართალია შეყვარებული მყოლია მაგრამ ეს სიტყვები არცერთისთვის მითქვამს.
-ანუ ახლა თავისუფალი ხარ? (თამუნაც მიხვდა რომ ცოტა ზედმეტი გამოუვიდა) ბოდიში ცუდად გამომივიდა.
-არაფერია. კი თავისუფალი ვარ და ჯერ-ჯერობით არც არავინ მიყვარს.
-(მინდოდა რაღაც მეთქვა, მაგრამ არ ვიცოდი რა, უნებლიედ წამომცდა) არც არავინ მოგწონს?
-ოჰო, კიი. არის ერთი, მაგრამ ჯერ არაფერია.
-გეყოთ გოგოებო ნუ შეჭამეთ ეს საცოდავი ბიჭი, რატომ გაინტერესებთ მისი პირადი ცხოვრება? (იკა)
-კაი ხო ხმას არ ამოვიღებ საერთოდ, ან იქნებ ოთახიდანაც გავიდე. (საშინლად გავბრაზდი ამ სიტყვებზე და ოთახიდან გასვლაც კი დავაპირე, როდესაც შოთიკომ შემაჩერა.)
-კარგი რა შენს ძმას უსმენ? ხომ იცი როგორი ტიპიცაა? შემოდი, დაჯექი და დამისვი რა კითხვაც გინდა.
-კარგი ხო. (არვიცი რატომ, მაგრამ ორი წლის ბავშვივით ვემორჩილებოდი მას, მაგრამ ყოველთვის უხასიათოდ ვიყავი, რაც როგორც ჩანს შოთიკოს არ გამორჩენია და სმს მომივიდა)
-რატომ ხარ მოწყენილი? რაიმე ხდება?
-და შენთვის რა მნიშვნელი აქვს რა ხდება?
-ისე უბრალოდ. კარგი თუ არ გინდა თქმა არც დაგაძალებ. ისე შენტან საქმე მაქვს და დავილაპარაკოდ თუ წინააღმდეგი არ იქნები.
-და რა საქმე გაქვს შენ ჩემთან?
-რომ დაგელაპარაკები გაიგებ.
-კარგი.( სულ იმაზე ვფიქრობდი რის თქმა სურდა შოთას ჩემთვის. არვიცი რას წარმოადგენს ეს ბიჭი ჩემთვის, მაგრამ მასთან დაკავშირებით ყველაფერი მაინტერესებს, თითქოს იდუმლებით მოცული პიროვნებაა, რომელიც ერთი შეხედვით მხიარული ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებს, მეორე მხრივ კი მისი თვალები სევდის მომგვრელია. მინდოდა დრო რაც შეიძლება მალე გასულიყო)
-მელანო მე წავალ სახლშ კარგი? თორემ უკვე გვიანია.
-კარგი თამუ თუ გინდა გაგაცილებ.
-არა რად მინდა?(და ამაზე გაგვეცინა, რადგან თამუნა ჩემს გვერდით სადარბაზოში ცხოვრობს.) მადლობა ყველაფრისთვის კარგი დრო გავატარე.
-რის მადლობა. იკა მე გავაცილებ და მოვალ ახლავე. (თამუნას ჩუმად მოვუყევი, რაც შოთიკომ მომწერა და ისიც დაინტერესდა იმით თუ რა საქმე შეიძლებოდა ჰქონოდა და მითხრა, რომ როგორც კი დაველაპარაკებოდი მისთვის მიმეწერა)
-კარგი ხო როგორც კი დაველაპარაკები მაშინვე დაგელაპარაკები. აბა ხვალამდე თამუ. (როცა უკან დავბრუნდი ბიჭები დაშლას აპირებდნენ და გული დამწყდა, ვიფიქრე შოთა აღარ დამელაპარაკებათქო, მაგრამ ასე არ აღმოჩნდა)
-აპა დროებით იკა. მადლობა ყველაფრისთვის.( ემშვიდობებოდნენ ბიჭები ერთმანეთს, როცა ცოტანი დავრჩით შოთიკომ ირაკლის რაღაც უთხრა, შემდეგ კი ჩემთან მოვიდა)
-წამოდი მანქანით გავისეირნოთ და გეტყვი რისი თქმაც მინდოდა.
-კარგი მაგრამ (და ირაკლის გავხედე და როდესაც მისი კმაყოფილი გამომეტყველება შევამჩნიე გახარებული გავყევი შოთიკოს, მაგრამ არ ვიცოდი წინ რა მელოდა.)


იმედი მაქვს მოგეწონათ ახალი თავი. ველი კომენტარებს. მიყვარხართ <3