თვალი,რომ გავახილე ბექა არ იწვა.ავდექი შხაპი მივიღე ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.სამზარეულოში შევედი და ნაცნობმა ხმამ მკითხა.
-დედი როგორ ხარ??
-რავი კარგად შენ??-წლიან ჭიქას ხელი მოვკიდე და გავედი.უცებ რო გავიაზრე რა მოხდაა წამით ვიკივლე,მერეე ჭიქა გამივარდა და იმაზეც შევკივლე.შემოვტრიალდი პირზე ხელაფარებული და ტირილი დავიწყე თან მომენტებში ვკიოდი.დედისკენ გავექანე და ძლიერად მოვეხვიე.
-ვაიმეეე არ მჯერაა როგორ მომენატრე!!!! რა კაია რომ ჩამოხვედით!!!მიყვარხარ დეე!!-სლუკენით ვჩურჩულებდი და დედასაც ხელებს ვუკოცნიდი.ორივე ვტიროდით და ერთმანეთს ვეხუტებოდით.მერე მამას და ბექას მოვკარი თვალი საუბრობდნენ.მამასკენ გავექანე და შემ დანახვაზე წამოდგა და მაშინვე მოვეხვიე.
-მამას პრინცესა!!როგკრ მომენატრე მამი!!-თმაზე მეფერებოდა და თან მკოცნიდა.
-მეც ძალიან მომენატრეე!!! როგორ გამახარეთ თქვენი ჩამოსვლით!!მიყვარხარ მამი!!!-მისიცრემლიანი სახე ხელებში მოვიქციე და ტირილით ვეუბნებოდი მთელი გრძნობით წარმოთქმულ სიტყვებს.საღამოს ძლივს დაგვაშორეს მე და დედა ერთმანეთს.ვიჯექით და მე მთელ ამბებს ვუყვებოდი.მომნტში სიბრაზე დაეტყობნოდა და დამარიგებდა მერე თავზე ხელს გადამისმევდა და სითმოჩამდგარი ხმით მეტყოდა "დედასჭკვიანი გოგო ხარ შენ!!".ყველაფერი მოვუყევი და საღამოს ისევ ერთად დავჯექით.ეხლა გამახსენდა ბექა რომელიც გაბუსულივით იჯდა ბუხართან.სულ მახსოვდა მაგრამ მშობლების დანახვაზე ყურადღება აღარ მიმიქცევია.
-გამებუტა ჩემი ბიჭი??-ღიმილით ვუთხარი და კალთაში ჩავუჯექი.
-არასდროს!-სიცილით მითხრა და ძლიერად ჩამეხუტა.
-ბექუ სამუდამოდ???-ნაღვლიანად ვუთხარი.
-სამუდამოდ!!უსასრულოდ!!მთელი ცხოვრება!!-ღიმილით მითხრა და თუჩის კუთხეში მაკოცა.
ნელ-ნელა ვემზადებოდით ქორწილისთვის.დედა და მამა ძალიან გვეხმარებოდნენ.ქორწილის სიას ვადგენდითროცა ბექამ დაეჭვებული ხმით მკითხა.
-გიორგი იქნება??
-არ ვიცი,მაგაზე სულ ვფიქრობ თან მინდა თან არა.
-დედი ვიცი თქვენი ამბები და ყველაფრის მიუხედავად ზრდილობის მიზნით უნდა დაპატიჟოთ-თბილი ხმით გვითხრა დედამ და მე და ბექას გაურკვეველი თვალები ერთმანეთს უყურებდა.ბექამ ღიმილით დააქნია თავი თანხმობის ნიშნად და მეც გავუღიმე.გიოც დავპატიჟეთ,მაგრამ უარი გვითხრა არ მცალია მაგ დღესო და უემოციოდ ბედნიერება გვისურვა.ბექას ამ ამბავზე სიხარული შევატყე და ცოტა მეც გამიხარდა.არმინდოდა ჩემი ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი მომენტი ვინმეს ჩაეშალა და გაეფუჭებინა.ყოველდღე დავდუოდით მაღაზიებში,მაგრამ კაბა ვერ ავარჩიე.
-აუუ არ მომწონს ასეთი გაჩლილი კაბები!!-უკვე მეასედ ვებუზღუნებოდი სიარულით დაღლილ ბექას.
-ეს იცოდე ბოლო მაღაზიაა აქაც თუ არ მოგეწონა არ იქნებაქორწილი!!-ორივემ გადავიკისკისეთ და მაღაზიაში შევედით.ბექა სავარძელში მოკალათდა და მე დავიწყე კაბების ჩაცმა.ბექა ყველაზე მეუბნებოდა კაიაო მაგრამ მე არ მომწონდა.
-ბექაა მგონი ვიპოვეეეეე!!!!!-სიხარულით გამოვედი და ტელეფონში ჩაფლული ბექა შეხტა.და ძლივს აწიაა თავი რომ შემოეხედა.წამით გაჩტერდა და არაფერს ამბობდა.
-არ მოგეწონა??-ტუჩი მოვიკვნიტე და გაჩეჩებულ ბექას შევხედე.
-მომეწონა კი არაგავგიჟდი!!-ფეხზე წამიდგა და მომიახლოვდა.საოცრება ხარ!!ჩემი დედოფალი ხარ!!ყველაზე ლამაზი ხაარდა მარტო ჩემი ხარ!!-მისი თვალები მუქი ლურჯი გახდა,სითბოდა სიყვარული აღებეჭდა სახეზე და თვალებში.წელზე ხელი მომხვიაა დასხეულზე მიმიკრა.მერე ყურის უკან მაკოცა და ჩამჩურჩულა " ვყიდულობთ!!".
-ყიდულობთ??-ადგილზე გააჩერა კონსულტანტმა ბექა რომელიც ჩემი ტუჩებისკენ მიიწევდა.გულში კი შევაგინეთ ორივემ :D მერე ბექა ჩემოტრიალდა და უემოციოდ უთხრა "კი".გოგონა მიხვდა დაგაწითლებული მოშორდა ადგილს.გამოვიცვალე კაბა შეგვიფუთეს და სახლისკენ წამოვედით.მანქანაში ვისხედით როცა უცებ წამომეკივლა.
-ბექა!-სწრაფად დაამუხრუჭა ბექამ და გაფითრებულმა გამოხედა.მის ასეთ ქცევა სიცილი ამიტყდა,თვითონ კი ისევ შიში აკროდა სახეზე.ძლივს რო გავჩერდი მერე ვუთხარი.
-მიდიდაქოქე მანქანა და გეტყვი.
-კაი რა მიდითქვი.
-ხო ხედავ მანქანები გვისიგნალებენ მიდი წავიდეთ.
-ერთი მაგათიც.-სერიოზული სახითშევხედე.კაი ჰოო.მანქანა დაქოქა.
-აჰა თქვი!
-მეჯვერეები??-ვთქვი და ბექა გაბრაზებულ თვალებსგადავაწყდი.
-გიჟი ხარ!მეგონა რამე ცუდი მოხდა.
-აუუ ბოდიში.-სიცილით დავეჭყანე.
-რადგვინდა მეჯვარეები??ჩვენი,ორივეს მეჯვარე მამაო იქნება.ისიქნება ჩვენი ნამდვილი სიყვარულის მოწმე.-სითბოთი აღსავსე თვალებით მითხრადა ხელი ჩამკიდა.
-აუუ ბექუუ რა კარგი აზრია!!-სიხარულით ვუთხარიდა ლოყაზე ხმაურიანად ვაკოცე.მანქანა სახლთან გააჩერა და მომიბრუნდა.
-რაღაც გავიწყდება!
-რა მავიწყდება???-დაბნეულმა მოვიქექე ყველაფერი.ბექას სიცილი აუტყდა.თმებში შემიცურახელები,მისკენ მიმწია და ჩემს ტუჩებს რბილად შეეხო მისი ტუჩები....
-კოცნა რომ გაგვაწყვეტინეს ეგ გავიწყდებოდა!-სიცილით მითხრა.
-მაგას რადამავიწყებდა.კაი წავედი მელოდებიან სახლში.-ვაკოცედა მანქანიდან გადავედი.სახლში შევედი თუ არა ეგრევე ჩემს მშობლებს გადავეხვიე.
-თქვენ რომ არ მყავდეთ რა მეშველება!!-ორივეს ვკოცნიდი დავეხვეოდი.
-დაიღალე და ბოდავ რაღაცას წადი დაწექი-სიცილით მითხრა დედამ.
-კაიდეე.-შუბლზე ვაკოცედა ოთახში ავედი.შხაპი მივიღე და დავწექი.ეგრევე ბექაზე დავიწყე ფიქრი 2 დღეში ქორწილი გვქონდა.არ მეჯერა.მე და ბექა სამუდამოდ ერთად ვიქნებით.თავი სიზმარში მგონიაა.ამფიქრებში ჩამეძინა.დილით ხმაურმა გამაღვიძადა ქვემოთჩავედი.დედა და მამა კამათობდნენ.
-ასე არშეიძლება ჯერ ვიკას ვკითხოთ მე პირადად არ მინდა რაღაც წვლილი ჩვენც უნდა ჩევიტანოთ.-დედა ეუბნებოდა მამას.
-თუ ბექასეგრე უნდა ვიკასაც ის შეუთანხმდება.ჩვენ გვერძე უნდააგავდგეთ ცოტახნით თუ დავჭირდებით მერე ვიფიქროთ მაგაზე.-თბილად ეუბნებოდა მამა და დედას იხუტებდა.
-რახდება??-ჩემმა ხმამ უცებ დააშორა ისინი და დედამ დაიწყო.
-ბექას უნდა მთელი ქორწილის ხარჯები მან დაფაროს.
-კაი მერე მაგაზე რატო ჩხუბობთ!?-მივედი და ორივე გულში ჩავიკარი.მაგ ამბავს მე მოვაგვარებ.
-კაი დედას ლამაზო!მოდი ისაუზმე.-თბილილი ხმით მომეალერსა დედა.ვისაუზმე და ბექას დავურეკე.
-ჰოუ სიხარულო!
-სად ხარ??-ცოტა უხეშად გამომივიდა ეგრევე კითხვა და ტუჩი მოვიკვნიტე.
-რესტორანში ვარ რაიყო??-შიში დაეტყო ხმაში.
-არაფერი კაი მეც წამოვალ.
-კაი გელოდები.რესტორნისკენ წავედი და მანქანაში გულის რევის შეგრძნებამ ამიტანა.ძლივს მივაღწიე რესტორნამდე და ეგრევე საპირფარეშოში შევედი.ცოტა შემეშინდა,მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია რაღაც საჭმლის ბრალია ალბათ თქო.რესტორნის დარბაზში შევედი და შუაგულში შევამჩნიე მამაკაცის სილუეტი ჯიბეებში ხელებ ჩაწყობილი იდგა და მომსახურე პერსონალს ათვალიერებდა.ნელ-ნელა მივუახლოვდი.
-უკაცრავად ქალბატონო!-უკნიდან გამაჩერა ერთმა გოგომ.
-დიახ გისმენთ-შემოვბრუნდი.
-თქვენი დახმარება გვჭირდება!ქორწილს ეხება!საჭმელი რა დავამატოთ რა ამოვაკლოთ და მოკლედ წამობრძანდით.
-კარგით ეხლავე.-ეგრევე გავყევი უკან.სამზარეულოში,რომ შევედით საჭმლის ცხარე სუნმა ცხვირი ამიწვა და ისევ გულისრევის შეგრძნება მქონდა.ნუ მქონდა რა......მაშინვე წავედი საპირფარეშოში იქ გაჩერება აღარ შემეძლო.უკან,რომ დავბრუნდი გავაფრთხილე,რომ დედაჩემი იზრუნებდა საჭმელებზე.მე კი კაცის სილუეტისკენ წავედი რომელიც უკვე ერთ-ერთ მაგიდასთან იჯდა და რაღაც ჟურნალს ათვალიერებდა დროდადრო კი იქვე მდგარ გოგონას ჟურნალში რაღაცაზე მიუთითებდა.გოგონაც თავს უხრიდა უსიტყვოდ.მისკენ წავედი მამაკაცმა გოგონას რაღაც უთხრა და გოგონაც წამსვე გაეცალა ადგილს მერე ჩემსკენ წამოვიდა და წელზე ხელები შემომხვია.
-მომენატრე!!-მისი ცხვირი ჩემსას შეეხო და მისი სურნელი ვიგრძენი.
-მეც!!-ვთქვი თუ არა ბექა ჩემს ბაგეებს დაწვდა და მალევე გავაჩერე.
-სირცხვილია გეყო-გაჩერდა და ქორწილის ორგანიზატორისკენ წავედით.
-გამარჯობა!-თითქმის ერთხმად ვთქვით სამივემ შემდეგ გოგონა ქორწილზე გადავიდა.
-აქეთ ვაპირებ...-წამით გაჩერდა- რა ფერი მოგწონთ??-კითხვით მოგვიბრუნდა და მე და ბექამ ერთმანეთს შევხედეთ.
-რავი წითელი-ვთქვი მე და ბექამაც მალევე დაამატა-თეთრი ჯობია მაგრამ გააჩნიაა რატო გვეკითხებით?!
-კარგით იყოს წითელი და თეთრი ვარდები,რომელიც თქვენი მაგიდის უკანა ფონზე "გულს" გამოსახავს ასევე ყველა მაგიდაზე იქნება ვარდების თაიგულები ლამაზ ლარნაკებში ჩალაგებული-ხელით გვანიშნა ყველა მაგიდაზე-ხოლო რაც შეეხება მაგიდებს და სკამებს თეთრი იქნება ყველა და ერთნაირი გარდა თქვენი სკამებისა,ისინი ცოტა განსხვავებული იქნება შედარებით მაღალი საზურგეებით და მეტი ჩუქურთმებით მოკლედ რომ ვთქვა "მეფური" სტილის.ასევე,ტორტის შემოტანის დროს... თქვენ მაგიდასთან ორივე მხარეს ორ-ორი "მაშხალა" იქნება რომელიც მაგ დროს "იფეთქებს"-ხელით გვაჩვენა გოგონამ და სამივეს გაგვეცინა-დანარჩენი ყველაფერი ჩვეულებრივად იქნება თუ რამე არ მოგწონთ შევცვალოთ...-დაასრულა გოგონამ და მისი მზერა ხან ჩემზე ჩერდებოდა ხან ბექაზე.
-არა იყოს როგორც არის კარგია.-ვთქვი და ბექამაც თავი დააქნია.
-კარგით დაგტოვებთ მაშინ.-გაგვიღიმა გოგონამ და წავიდა.
-მე საქმე მაქვს სახლში დაგტოვებ წამო-მითხრა ბექამ და წელზე ხელი შემომხვია.
-კარგი-მის სხეულს მივეყრდენი და მასზე დამოკიდებული მივაბიჯებდი.რამდენიმე წუთში სახლში მიმიყვანა.შევედი თუ არა საჭმლის უსიამოვნო სუნი ცხვირმა შეიგრძნო და გულისრევის შეგრძნება გამიჩნდა.ეგრევეე საპირფარეშოში გავიქეცი.იქიდან გამოსული კარების წინ დედა დამხვდა.
-ორსულად ხარ???-თან მკითხა თან თითქოს მითხრაო.ადგილზე გავიყინე ნუთუ მართლა ორსულად ვარ???თვალები გამიფართოვდა ინსტიქტურად მუცელზე ხელი მოვისვი მერე კივილი დავიწყე და დედა თვალ მოჭუტული მიყურებდა.
-ვაიმეეეეეე არ მჯერა დედა მგონი მართლა ორსულად ვარ!!!!-დედას ჩავეხუტე მერე სახე დავუკოცნე.
-წადი დააზუსტე-ღიმილით მითხრა დედამ და შუბლზე მაკოცა.მაშინვე გავექანე აფთიაქში და წამში სახლში ვიყავი.მაშინვე სააბაზანოსკენ წავედი და ბუნდოვნად გავიგე დედას ხმა "ფრთხილად იარე არწაიცე!!" 20 წუთში კანკალით გამოვედი სააბაზანოდან და კედელს მივეყრდენი.ხელები მიკანკალებდა ტანში რაღაც სასჯამოვნო შეგრძნება მქონდა.კედელთან ჩავიკეცე,თავი ხელებში მოვიქციე და წავიჩურჩულე.
-ორსულად ვარ!ორსულად ვარ!.....-ავდექიდა ეხლა ვიყვირე.-ორსულად ვარ!! მე დედა გავხდები!!ჩემი პატარა უკვე როგორ უყვარს დედას!!ჩემი სიხარული!!-მუცელზე ხელი მოვისვი და დავყურებდი ჩემს პატარას,რომელიც ჩემში ცოცხლობდა.ჩემი სულის ნაწილი ჩემი და ბექას შვილი!ამისგაფიქრებაზე უფრო შემემატა არამქვეყნიური ძალა,ყველაზე ბედნიერი ვიყავი,მიხაროდა,რომ ჩემში ჩვენი,ჩემი და ბექას შვილი ცოცხლობდა.
-ჩემიგოგო!! ჩემი ორი ვაპატარა!!ბებიას პაწაწინა!!-დედის თბილი ხელები ჩემს მუცელს შეეხო,მერე მე გადამეხვია.
-დედა ბექას უნდა ვუთხრა ეხლავე!!-ბედნიერებისგან წამომეყვირა და ტელეფონს დავწვდი.
-კარგი თუ შეზვდები ფრთხილად იარე!!
-ბექუ სად ხარ??-ბედნიერებისგან ვბრწყინავდი და ალბათ ხმაშიცმეტყობოდა.
-ჩვენ ქუჩაზე,რომ პატარა კაფეა მანდ ვარ რა მოხდა??
-მოვალ და გეტყვი-არაფრის თქმა არ ვაცადე ტელეფონი გავუთიშე.კიბეებზე ჩავდიოდი და გონებაში ვიაზრებდი.დღეს 12 აგვისტოს 22:00 საათზე ზუსტად ამ დროს მე უბედნიერესი ადამიანი გავხდი მთელ დედამიწაზე.მე გავიგე ყველაზე მაგარი ამბავი,რო ელიც ყველა ამაბავს ჯობია!ყველა საჩუქარს!ყველაფერს ჯობიაა ეს ამბავი რაც მე გავიგე!!კიიბები ჩავიარე და გარეთ გავედი საღამოს ნიავი მესიამოვნდა და გზას გავუყევი.ისე ვიყავი ფიქრებში ჩაფლული ფიხის ხმა ვერც კი ჩევამჩნიე როგორ მომიახლოვდა.უცებ ყ ელაფერი დაბნელდა და გავითიშე......


ბოდიშით,რომ დავაგვიანე პაროლი დამავიწყდა და ვეღარ შემოვდიოდი.ალბათ რაღაც გამოვიდა.მადლობა ვინც კითხულობთ ველი შეფასებას ❤