მანქანას სასტუმროს სადგომზე ვაჩერებ. სწრაფად გადავდივარ,, გრილი ჰაერი სახეზე მელამუნება და თიტქოს მიმსუბუქებს მდგომაროებას. მარიამს კარს ვუღებ მისი მოახლოებაც საკმარისია და ძლივს გამოფხიზებულს ისევ საამოდ გაბრუებულს მტოვებს...
უკან მივყვები ...
ლიფტში შესვლისას ვამჩნევ როგორ კარგავს მოსვენებას, აქამდე მშვიდად მყოფი თანდათან იწყებს ემოციის გამოხატვას. შეხებაც კი მეშინია, რადგან ვიცი თავს ვეღარ გავაკონტროლებ.
სანამ მე ფიქრებში ვარ ჩძირული ოთახში შევდივართ. კარს ვხურავ. მარიამი წინ მიდის , უკან მივყვები უცებ ჩერდება და ისე სწრაფად მკოცნის ერთიანად იშლება ყველა უჯრედი. არ ვიცი როგორ ვახერხებ ამდენი ემოციის დატევას,როგორ შეიძლება ერთბაშად ამდენი რამ იგრძნო, სრული ქაოსი ტრიალებდეს შენ ირგვლივ და ეს იმდენად სასიამოვნო იყოს რომ თავიდაგავიწყოს. მხოლდო მარიამი არსებობდა ,მხოლოდ მას აღვიქვამდი . ვკოცნიდი ერთდროულად ფრთხილად, ნაზად, ვნებით და მთელი გრძნობით. არ მყოფნიდა,მისი არცერთი შეხება მაკმაყოფილებდა.მინდოდა სიამოვნებისგან შესლილიყო,მინდოდა სამუდამოდ დამესაკუთრებინა, პირველი შემთხვევა იყო როცა მინდოდა ეს ღამე მთეი ცხოვრება ყოფილიყო მეხსიერებაში...
მისი თვალები ,ვნებისგან აკიაფებული შავი ირისები , აწიღლებული ღაწვები , მთრთოლვარე ბაგეები და გულისცემა რომელიც ჩემს მფრინავ გულსაც კი აჭარბებდა დარტყმებით...
პერანგს სხეულიდან მაგლეჯს ,როგორც კი მეხება მაშინვე ვკარგავ სულ ოდნავ შერჩენილ თავშეკავებას და კაბას მთლიანად ვაშორებ სხეულიდან..
ნაჭერი შრიალით ეცემა იატაკს მე კი მისი მთრთოლვარე სხეულის გარდა ვერაფერს ვამჩნევ,თვალები მებინდება ,სისხლი ისე მაწვება საფეთქლებთან მგონია რომ მალე იხეთქებს...
საწოლზე ვაწვენ ისე რომ კოცნას არ ვწყვეტ .
მსუბუქი კვნესა ჩამესმის და ამით კმაყოფილი მის მოფერებას განვაგრძობ.
მგონია რომ ვერასდროს მოვწყდები ...
ვკოცნი ,თითოეულ მილიმეტს ვუკოცნი მაგრამ მაინც არ მყოფნის... მკერდზე ვაკრავ ტუჩებს რამდენიმე ადგილას ვკოცნი , გამობურცულ ძუძუსტავებს ტუჩებშორის ვიქცევ ,ენისწვერით ვაღიზიანებ და ვგრძNობ როგორ მკვრივდება თანდათან ... მარიამის ხმამაღალ კვნესას ჩემი ოხვრა ერთვის . ხელს მუცლიდან საცვალში ვაცურებ ისე რომ კოცნას არ ვწყვეტ. სხეული უფრო ეჭიმება , ფეხების შეერთებას ცდილობს ,მაგრამ ვერ ახერხებს ჩემ სახელს კვნესის დაბალი ხმით და თითებს მხრებიდან ისევ თმაში აცურებს ...
კოცნით ვაღწევ დაჭიმულ მუცელს ,ჭიპის ირგვლივ ვკოცნი , მსუბუქად ვკბენ და ტუჩებს შორის ვიქცევ კანს . წელი ეზნიქება, ტერფებს ზეწარზე ასრიალებს და ისევ კვნესის ჩემ სახელს ,სანამ გონს მოვა მის ტუჩებს ვუბრუნდები,ძლიერად ვკოცნი, ახურებულ ბაგეებს მოხერხებულად ამოძრავებს და ქვედა ტუჩს კბილსბს შორის იქცევს ისე აჭერს სისხლის გემოს ვგრძნობ ...
უკანასკნელ საფარსაც ვიშორებ სხეულიდან , მარიამი დაბინდულ მზერას არ მაშორებს მერე თვალებს ხუჭავს ,მუცელი ეკუმშება ფეხები ეჭიმება ჩემი შეხებისას თავს უკან სწევს და თითებს მხრებზე მიცურებს.
ყელში ვკოცნი და თვალების გახელას ვთხოვ
-შემომხედე
-დემეტრეე - ემოციისგან გადაღლილი კვნესის და თვალებში მიყურებს . მინდა მის ემოციას ზუსტად ვიგებდე ,წამით მგონია რომ შისს ვხედავ მის თვალებში სხეული ისე აქვს დაჭიმული თითქოს კუნთები სათითაოდ უნდა დაუწყდეს -მოდუნდი-ჩახლეჩილი ხმით ვეუბნები ,ისევ თვალებში ვუყურებ ჩემკენ იწევს ყელში მკოცნის .
არ გამომრჩენია პირველ ბიძგს მოყოლილი ხმამაღალი კვნესა, რაწვზე ეულად გადმოგორებული ცრემლი რომელსაც ტუჩებით ვუშროებ. გაუაზრებლად მწყდება სიტყვები და მანამ გაფანტულ ბგერებს უერთდდება. ვხედავ როგორ იკავებს სიამოვნების ნაპერწკალი ადგილს მის სხეულში და უფრო ღრმად შევდივარ,მეტად ძლიერად სრულიად ვიშლები , ჩემ მოძრაობას ჰყვება მისი სხეული .მის შავ სფეროებში ჩაძირული მასთანნ ერთად ვიძირები ჯერ არ განცდილი ,ყველაზე უცხო სიამოვნების მორევში საიდანაც გაღწევა არ მსურს. მინდა სამუდამოდ ჩემ მკლავებში მოქცეულს სიამოვნებისგან გაბრწყინებულს ვხედავდე,ჩამესმოდეს როგორ კვნესის შეშლილი ხმით ჩემ სახელს და ახურებული ტუჩებით ისევ მიკოცნიდეს ყელს, მხრებს, ტუჩებს .მისი ფრჩხილები მიკაწრავდნენ ზურგს და განუსაზღვრელ ორგაზმში ჩაკარგულს მხოლოდ მისი თვალები მაბრუნებდნენ ...
მის სახელს ვვოხრავ და ყელში ვკოცნი. ერთროულად ვათავებთ ,დაცვარული სხეულით უფრო მეტად მეკვრის, ერთიანად დუნდება, თითქოს ყველა უჯრედი ათასობით ნაწილად ეშლება , თავს მხარზე მადებს ...
სუნთქვაარეული ვშორდები, საწოლის მეორე მხარეს ვეშვები მაგრამ თვალს ვერ ვაშორებ. გულმკერდი სწრფად ეკუმშება და უფართოვდება აჩქარებული გულისცემის დასარეგულირებლად, დაწითლებული ბაგეები ისევ გახსნილი აქვს . თავს ვერ ვიკავებ,ისევ ვკოცნი . თავს უღონოდ მადებს გულ-მკერდზე და თვალებს ხუჭავს....
ისეთი ლამაზია ....
ისეთი არაჩვეულებრივი...
მინდა დაუსრულებლივ ვუთხრა ეს
არ მინდა მისი ცქერა შევწყვიტო.
ის ჩემია...
ეს საოცრება მხოლოდ ჩემია და ამავე დროს მთლიანად მისაკუთრებს.
ნელ-ნელა უდუნდება სხეული,უმშვიდდება სუნთქვა და ერთიანად ძალაგამოცლილს ჩემ მკლავებში ეძინება.
არ ვიცი რამდენ ხანს ვუყურებდი სუნთქვაშეკრული მისი ტკბილი ძილი რომ არ დამეფრთხო ,მაგრამ ამ ხნის განმავლობაში ახურებული სხეული ჩაუცხრა, აწითლებულმა ღაწვებმა პირვანდელი ფერი დაიბრუნეს, ტუჩები ღვინისფერი გაუხდა როგორც ყოველთვის, მშვიდად სუნთქავდა , მის თითოეულ ჩასუნთქვას ვისმენდი, გულისცემას ვითვლიდი და ადგილიდან არ ვიზვროდი. ბოლოს მეც ჩამთვლიმა,ემოციისგან გადაღლილს ცხოვრებაში პირველად მეძინა ასე ღრმად და ტკბილად.
კოცნა მაღვიძებს, მისი ტუჩების შეხება ერთიანად მაფხიზლებს. თვალებს ვახელ და მის შავ თვალებს ვეჩეხები
-ხელს თუ არ გამიშვებ ვერ წავალ - ჩურჩულით მეუბნება და ახლაღა ვხვდები რომ ორივე ხელი მის წელზე მაქვს მოხვეული- მეეჭვება წასვლა შევძლო ,მაგრამ მაინც უნდა გამიშვა-მომხიბვლელად იღიმის და ზემოდან დამყურებს. მკერდზე საბანი აქვს მიკრული და ხელს ისე უჭერს თითქოს ეშინია არ მოშორდეს.
-ხელის გაშვება არაა საჭირო - ყელში ვკოცნი და ხელს მუხლების ქვეშ ვუცურებ. სხეულზე ვიკრავ და მასთან ერთად ვდგები სწოლიდან. ერტიანად წითლდება, თვალები ჯერ უფართოვდება მერე ისე იგრიხება თითქოს დაიმალება სადმე. კივის კიდეც და ბოლოს სახეს მალავს ჩემ ყელში
-დემეტრეე... კარგი რა .გადი გთხოოვ . დემეტრეე - როგორც კი დუშის ქვეშ ვაყენებ მაშინვე ბრუნდება და „მემალება“ . ცოტაც და გავგიჟდები
-სად გაქრა ის ქალი რომელმაც საყვარლობა შემომთავაზა? თუ ისე არ მოგეწონა წუხანდელი გადაიფიქრე და ახლა მემალები უშედეგოდ ისე თითქოს თითოეული ნაწილი ნანახი და შესწავლილი არ მქონდეს -მშვიდად ვეუბნები თუმცა ღიმილი მეპარება, რა ვქნა მეცინება . უცებ ბრუნდება ,აშკარად რაღაცამ აღაშფოთა
-როგორ არ მომეწონა...არა არ მომეწონა კი არ მომეწონა გამაგიჟა . ჯანდაბა! როგორ ახერხებ ჩემი უაზრო ლაპარაკის გამოწვევას- უცებ ბურტყუნებს და მკოცნის- ხომ იცი რომ საოცრება ხარ და მე არასდროს ვცდები არჩევანში
-რა უცებ თამამდებით დედოფალო- სველ თმაში თითებს ვუცურებ შემდეგ მხრებს და ზურგს მივუყვები .მეორე ხელში შხაის გელს ვისხამ და მთელს სხეულს ნელი ,ნაზი შეხებით ვუქაფებ . ხმას არ იღებს,თავიდან გაპროტესტება სურდა აშკარად ,მაგრამ სიტყვა კოცნით შევაწყვეტინე. ახლა კი თვალებმილულული იდგა და ჩემი შეხებისგან ერთიანად იწვოდა . როცა თმიდან ქაფი მოშორდა და თვალების გახელა შეეძლო ხელები ყელზე მომხვია და წყლისგან დასველებული ტუჩებით დამაცხრა თავს. -მარიამ
-ჩშ - ტუჩებზე ხელს მაფარებს და თითებს ისევ ჩემ სხეულზე მიაცოცებს. როგორ ახერხებს ასე ჩემს გაოცებას და გადარევას. ცოტა ხნის წინ ძალაგამოცლილი და დასუსტებული არ იყო? ნუთუ სულ არაფერი აწუხებს - როგორ მირევ თავ გზას ...მაბრუებ- კოცნით ყელიდან მკერდზე გადადის
-დროა საძინებელში დავბრუნდეთ- ჩამწყდარი ხმით ვეუბნები და პირსახოცის აღებას უშედეგოდ ვცდილობ ,რადგან მუცლიდან ხელს ქვემოთ აცურებს და ისე მიჭერს სუნთქვა მეკვრის . თვალებში მიყურებს და იღიმის
-ვგრძნობ რომ წასვლა არ გინდათ- მრავლობით ფორმას მკაფიოდ გამოკვეთს და თითების მოძრაობას იწყებს
-ჯანდაბა მარიამ ! -ვვოხრავ და მის ტუჩებს გაცხოველებული ვეწაფები .კედელს ვაკრავ ხელებს თავთან ვუკავებ და სხეულზე ვეკვრი. კვნესის და კოცნას წყვეტს, ტუჩებიდან ყელზე გადადის კბილებს მასობს და უარესად მაგიჟებს ...
-ნუ მიწვევ მარიამ... გატკენ - ხელს ვუჭერ, ხელებს გრხიავს და ცდილობს თავის დახსნას ,არ ვანებებ,სამაგიეროდ ფეხს მხვევს ბარძაყზე და თავისკენ მიზიდავს . თითებს ფეხებს შორის ვუცურებ ,საჩვენებელი და შუა თითით ღრმად შევდივარ მაშინვე კვნესის და ლავიწყზე მკბენს. ისევ მეკვრის ,უფრო მაღლა ვწევ და თითების ადგილს ვიკავებ რადგან ვხვდები რომ მზად არის . ფრჩხილებს ამჯერად წელზე მაჭერს და შემდეგ ზემოთ მიჰყვება და ფეხებს უფრო ძლიერად მხვევას . მტანჯველად ნელი ბიძგებით ვავსებ , თვალები ეხუჭება თავი უკან უვარდება
-გთხოოვ ...
-რას მთხოვ მარიამ- ყურთან ვკოცნი . ვერაფერს ამბობს ტემპს ვუმატებ და მალე ორგაზმის წამლეკავი ძალაც გვატყდება თავს. წყლის წვეთებიც კი ვერ აღწევს ჩვენ შორის იმდენად მეკვრის სხეულზე. მის სახეზე კი შეუჩერებლად დაცურავენ წვეთები . ახურებულ სხეულს გრილი წყალიც ვერაფერს უხერხებს.
ძალაგამოცლილი ეშვება ისევ ძირს და მიბნედილ თვალებს ახელს. ხელს არ ვუშვებ , მეორე ხელით ვკეტავ ონკანს და პირსახოცს ვახვევ სხეულზე. ერთს წელზე ვიხვევ შემდეგ ხელში ვიყვან , თავს მხარზე მადებს ,იტრუნება და ჯერ კიდევ აჩქარებული გულსი დამშვიდებას ცდილობს. -მოუთმენელი გოგო რომ ხარ მაგის ბრალია
-შენი ბრალია...
-ჩემი?
-რით ვერ ხვდები რომ შორიდან დანახვაც კი აღმაგზნებს და შიშველს რომ გხედავ დუშის ქვეშ როგორ მეფერები შენი საოცარი ხელებით რა დამემართებოდა ნეტავ- პატარა ბავშვივით მირაკრაკებს და ტუჩებს ბრიცავს
-დღეიდან მეცოდინება
-კარგად დაიმახსოვრე- ეღიმება მასაც და მკოცნის. -ჯანდაბა ჩაცმის ძალაც არ მაქ - ბურტყუნებს და მკლავებს ყელზე მხვევს
კარადასთან ვაყენებ. პირსახოცს ვაშორებ და თვალებს რომ ჭყეტს მის გამშრალებას ვიწყებ
-გინდა ბოლო მომიღო ხო?
-ღმერთო რა გაყვნილი ქალი მყოლია გვერდით .... ალბათ რამდენჯერ მიხმარა ფანტაზიაში ამ თვეების განმავლობაში...მე კიდე კდემამოსილი ,წესიერი ქალი მგონია- მხარზე გადადებულ პირსახოცს თავზე ვახვევ ტანი ისევ რომა რ დაუსველოს თმებმა და საცვლებს ისე სწრაფად ვარგებ პასუხსაც ვერ ასწრებს უბრალოდ პირს აფჩენს და მერე იცინის
-კიდევ კარგი ახლა მაინც მიხვდი...
-ხოო? ანუ მართლა იძალადე ჩემზე?- კიდევ ამყვება ვითომ? ვეღარ უძლებს და მაინც ბრაზდება
-ცუდი ბიჭი ხარ...
-ხოოო? - უკვე თეთრი ლიფიდან მომზირალ მკერდზე ვკოცნი და ცხვირს ვუხახუნებ- დარწმუნებული ხარ რო ცუდი ვარ?
-ა არააა ხო ისა - ბუტბუტებს და ხელებს ბარძაყებზე იხახუნებს. უცებ ვუჭერ ხელს
-შეეშვი ჩემ ბარძაყებს ...-სიცილით ვეუბნები და მის ხელებს მხრებზე ვიწყობ- ხელები თუ გეავება აქ არ ვარ? - სანამ გონს მოვა ისე რომ თვალს არ ვაშორებ პირველივე პერანგს ვიღებ და ვაცმევ. ღილებს ვუკრავ და სანამ მკერდს დავფარავ კიდევ ვკოცნი=არადა შიშველი როგორი ლამაზია...
-შემდეგ ვშორდები და ჩემ ტავსაც ვაქცევ ყურადღებას. რაც უფრო დიდხანს დავრჩები ნახევრად შიშველი მით უარესი ჩემთვის...
თმას არ იშრობს პირდაპირ იკრავს და დივანზე ჯდება. სააბაზანოდან ფენი გამოვიტანე და დავუშალე შეკრული თმა
-არ მინდა ასე გრილად ვარ
-რომ გაციდვები მერე იქნები დამწვარი 40 რო გექნება ტემპერატურა
-ისე ნუ მელაპარაკები თითქოს მტუქსავ
-დატუქსვის და დასჯის მეთდოებს უკვე მოგვაინებით გაგაცნობ..არ იდარდო მაგაზე- ვეუბნები და თმაში თითებს ვუცურებ. იმსიგრძე თმა აქვს ძლივს ვასრულებ გაშორბას. შემდეგ სარჭს ხელში ვუბრუნებ- შეკვრა ნამდვიალდ არ ვიცი დაგაწიწკნი თმას...
უკან გამაქვს საშრობი და შემდეგ საუზმეს ვუკვეთავ. აივანზე ვიყავით ოთახის მომსახურება რომ მოვიდა. დამლაგებელმა ყველაფერი მიალაგა სანამ გარეთ ვისხედით. ფეხებმოკეცილი იჯდა ჩემ გვერდით და ყავას მიირთმევდა კრუასანთან ერთად. მე ფორთოხლის წვენს შევექცეოდი და ხედს ვუყურებდი
-რამდენი დღე დავრჩეთ?
-რადგან დედა აღარ მომიკითხავს და მათესთან გართობით იქნება დაკავებული შეგვიძლია დავრჩეთ კიდევ რამდენიმე დღე
-ხვალ შევხვდეთ ბატონ ჩარლის?
-მეეჭვება რამე საინტერესო შემოგვთავაზოს ...მაგრამ შევხვდეთ. მთლად გულგრილობა ცუდად გამოჩნდება და მაგ მოხუცის განაწყენება არ მინდა.
-ასე რატომ მიყურებ ...თითქოს რაღაცას ამოწმებ
-იცი მისი ცოლი ვინ არის?
-უნდა ვიცოდე? ეგეც დედაშენის საყვარელი ხო არ იყო და ახლა მის ცოლს ვერიდოთ
ეცინება და ისევ წრუპავს ყავას
-ის ქალია ლანა ... ქორწილში რომ შეგჭამა თალებით..აი ის კი ნამდვილად ძალადობდა იმ წამს თავის ფიქრებში შენზე
-ლანა? იმ მოხუცის ცოლია? მართლა ისეთი უპოვია როგორიც აწყობდა- გამიკვირდა და გამეცინა - რა გულისამრევია ღმერთო ჩემო
-ერთად იყავით ადრე?
-დაახლოებით ...
-ისე ახლოს იყავი როგორც ანუკისთან?
-არა! უბრალოდ სექსი გვქონდა ხოლმე
-ახლა გასაგებია რატომ იყო ასეთი ნაწყენი რომ მოიშორე...შეხვედრაზეც იქნება. მეუღლეს არ შორდება არცერთ შეხვედრაზე, ფაქტობრივად ის განაგებს ყველაფერს
-ჩემი შენთან ნახვა გაუკვირდება... რომ ვმუშაობ და თან შენნაირ დესპოტ უფროსთან გააოცებს
-ხოდა იყოს გაოცებული..არაფერი დაუშავდება . - იცინის ,ფინჯანს დებს და თავს მუხლებზე მადებს- მომენატრა აქაურობა... მგონი ამიტომაც ვჩერდები ამდენ ხანს
-რა გასაკვირია... აქ გაატარე მთელი 25 წელი . მე კი თბილისში ყოფნაც არ მიყვარს დიდად
-გეტყობა... ქუთაისში რომ სევედით სუნტქვაც სხვანაირად დაიწყე,მაგრამ სოფელში განსაკუთღებით ბედნიერი იყავი
-შაქროს და ლამროს გამო... ძალიან მიყვარს ორივე . ბავშვობის ყველაზე ტკბილი მოგონებები მათთან მაკავშირებს
-დედას და ბებოს ცუდი ურთიერთობა ჰქონდათ ყოველთვის. ბებო ქართველია , ბაბუა იყო რუსი . იცი რომ ბებიას სახელი მქვია? -უცებ ამბობს და იღიმის - თავად მოთხოვა დედაჩემს თურმე , ისიც ისეტი მკაცრი და უხეში ქალია როგორიც მე . უბრალოდ დედას იმიტომ ვერ უგებს რომ მისი ცხოვრების წესი არასდროს მოსწონდა. ბებოს მთელი ცხოვრება ვლადიმირი უყვარდა , ნატალიას მამა და არასდროს ესმდოა დედას „მრავალკაციანობა“. ფაქტობრიავდ არც აქვთ ურთიერთობა ... შესაბამისად მეც წელიწადში რამდენჯერმე ვნახულობ.
-ერთ ოჯახში ამდენი ალქაჯი ერთად...
-ნუ მეძახი ალქაჯს ...- უცებ მჩქმეტს ხელზე და წარბებს კრავს
-მეტკინა...
-საბრალო - ბუტბუტებს და მკოცნის მერე უცებ მკბენს იმავე ადგილას,შემდეგ ენის წვერით მეხება
-მაწამებ ! არადა არ მინდა რომ პირველივე დღეს შემომაკვდე
-მე გაწამებ?- ისეთი ხმით მითხრა ვერაფერი ვუთხარი ,მამუნჯებს და მხოლოდ მისი კოცნა მინდება . ხელში ვიყვან მუხლებზე ვისვამ და ვკოცნი, ფეხებს წელზე მხვევს და კრუტუნებს
-ხო შენ მაწამებ
-არააა - ისე ამბობს კოცნას არ ვწყვეტ .ტუჩიდან ნიკაპზე გადადის და მკბენს - წვერი მჩხვლეტს
-რაც გჩხვლეტს ყველაფერი რომ მოვიჭრა მერე რა გეშველება- სიცილის ვეუბნები , იღიმის და მაისურში ძვრება ცხვირით
-რომ მოიპარსო წვერი ასეთი სიმპატიური აღარ იქნები...ასე რომ წვერის მოშორებაც არ მაწყობს
-ანუ უწვეროდ აღარ მოგეწონები ? -პერანგის შიგნით ვუცურებ ხელს და თეძოზე ვუჭერ
-მე საერთოდ ვერ ვხვდები რატომ მომწონხარ ...ნუ წუხანდელამდე .ახლა ვიცი
-ღმერთო ჩემო როგორი გადარეული ქალი ხარ
-აბა რას ელოდი..ყველა ემოციას შენთან ვამჟღავნებ რაც კი მთელი ცხოვრება დავმალე ...
-ჩვენთან ბევრი რამ ხდება პირველად...
-ჩვენთან თუ ჩემთან
-სხვათაშორის ჩემთანაც
-ხოო? და მაგალითად რა
-ნუ ახლა ვაჟიშვილი არ ვიყავი
-რაღა მაგას მიადექი პირველად სხვა არაფერი მომხდარა ჩემთვის ?
-როგორ მაგიჟებ რომ გიჟდები- გამეცინა და ვაკოცე- არც კოცნით მიკოცნია პირველად შენთვის ასეთი ვნებით
-პირველი კოცნა არ იყოო
-ხოო?
-ნუ მიყურებ ასე საზიზღარო... შენ იმის თქმას აპირებდი პირველად რა მოხდა ჩემთან
-ალქაჯთან პირველად მქონდა სექსი...
-დემეტრეეე
-უფროსთანაც პირველად მქონდა სექსი ...
-ბავშვობ უკვე
-კარგი ხო ... პირველი ქალი ხარ ვისაც ამდენს ვუთმენ, ვემორჩილები და არ ვშორდები მიუხედავად იმისა რომ მისი ზოგიერთი ქცევა ჭკუიდან მშლის და ზოგჯერ მინდება მოგკლა
-მართლა?ანუ მხოლოდ მე მემორჩილები
-რა გასწორებულში ხარ ეე
-სასიამოვნოა ამის მოსმენა ...რადგან იგივეს მეც რომ ვგრძნობ ხომ იცი. სხვა არაფერია?
-კიდევ რა გინდა ქალბატონო...მთელი ჩემი ცხოვრების და სხეულის მართვა არ გაკმაყოფილებს?
-ხომ იცი სულ მეტი და მეტი მინდა . ახლა გასეირნება მინდა ,რადგან ტყუილად ყოფნა არ მომწონს
-წავიდეთ... ოღონდ ჩაცმა არ დაგავიწყდეს
-შენ რა გგონია ისე ვარ გაბრუებული რომ პერანგისამარა წამოვალ?
-არ მგონი ასე არის..
ქალბატონმა მარიამმა ქალაქიდან რომ გამიყვანა გამიკვირდა.
-აი ხომ ვამბობდი ქალი საჭესთანს აშიშია-თქო ... გული მიგრძNობდა რომ სადღაც დაბურულ ტყეში წამიყვანდი... იცოდე მაინც არ დაგნებდები
-დამშვიდდი გეფიცები თითს არ დაგაკარებ ...ხომ გჯერა ჩემი- მე მიკეთებს ამას? ხუმრობასაც არ მაცლის,არაფერს მითმობს . ტუჩს იკვნეტს, ხელს ჩემ ფეხზე დებს და ბარძაყზე მიასრიალებს ზემოთ მიჭერს და თვალს მიკრავს- ხომ გჯერა?
-მარიაამ...სად მივდივართ?- ვახველებ ხმა რომ დავიმორჩილო ის კი უცებ მაშორებს ხელს და ლაღად უბრუნდება საჭეს
-სადღაც...
-იმედია ნარკომოვაჭრეებთან არ მივდივართ... მითხარი რომ ჩუმ ჩუმად არ კაიფობდი
-პირდაპირ მაფიოზებთან უნდა მიგიყვანო... მექსიკელებთან -ისევ მშვიდად ამბობს და სიმღერას ხმას უწევს. საკმაოდ სწრაფად მიდის და მიკვირს , ის ხომ წესებს არ არღვევს...თუმცა ჩემთან ხო ცუდი გოგო ხდება
-იმედია საჭმელი ექნებათ თორემ ცუდად ვარ უკვე
-რამეს ვიშოვით ...
-არაფერს არ მანიშნებ მგონი ჩემ მოკვლასაც აპირებ...
-კარგი პანიკაში ნუ ვარდები დემეეე- მიყურებს წამით და ეშმაკურად იღიმის.
შემდეგ რაღაც შენობასთან აჩერებს დიდი გალავანია. საშვს აწოდებს კარი იღება და შევდივართ. მგონი რაღაც დაწესებულებაა.
-სად ვართ მეტყვი? ვერ ვხვდები
-საცხენოსნო კლუბია... წევრი ვარ . ეს ადგილი ძალიან მიყვარს..დღეს კი შესანიშნავი ამინდია ცხენებით სასეირნოდ.იმედია გიყვარს ცხენები და ისევ მხოლოდ ჩემ ტავზე არ ვიფიქრე-უცებ ჩერდება და წარბებსეკრული ბრუნდება
-შეჯიბრებას გაბედავ? იცოდე სოფელში ავიმარლე გამოცდილება...ბავშვობისას ,მაგრამ წესით უნდა სევძლო უნაგირიან ცხენზე ჯდომაც
-უუნაგიროზე იჯექი ხოლმე?
-მეზობლის ცხენებს არ ჰქონდათ უნაგირები როცა მინდორში იყვნენ და ბავშვები ვიჭერდით
-როგორ იჭერდით.. რომ გადმოვარდნილიყავი... ან რა ვიცი ტრამვა მიგეღო სპეციალური სამოსის და უნარიგის გარეშე ეს ხო საშიშია
-კარგი დამშვიდდი... შენ არასდროს ჩავარდები მაგ საქმეში - ვუღიმი და გვერდით მივყვები.
ფორმას გვაწოდებენ, გასაუბრების შემდეგ.მარიამის დანახვამ გააკვირვა ყველა . ისე დარბოდნენ აქეთ-იქით მეღიმებოდა. შემდეგ გასახდელში შევედით და ფორმა ჩავიცვით შარვალი, ჩექმები , მაისური კლუბის ლოგოთი და ქუდი რომელიც ჩაფხუტს ჰგავს. ნამდვილად არ მქონია მსგავსი გამოცდილება. ეს წესები მაგიჟებს. ჯინსით რომ დავმჯდარიყავი რამეს დავაშავებდი თუ რა უბედურებაა. ოტახიდან გავდივარ და მარიამს ვხედავ რომელიც იმ ქალს ესაუბრება ფორმები ვინაც მოგვცა მგონი მენეჯერი ისაა.
თმა ცხენის კუდივით აქვს შეკრული, მაისური შარვალში აქვს ჩატნეული, იმდენად სექსუალურია ამ ფორმაში რომ სხეულ მიხურს... მისი მოფერება საშინლად მინდება. უცებ ბრუნდება და მიღიმის
-წავიდეთ?
-თუ რაიმე წესი არ არსებობს კიდევ ...
-ცხენებს მოგვიყვანენ და გავიდეთ
-თავლაში არ შევალთ?
-გინდა შევიდეთ?ლინციი ჩვენ ავირჩევთ ცხენებს-უცებ აჩერებს ქალს და ისიც გვიღიმის.
-როგორც გგნებავთ ქალბატონო ... წამობრძანდით
წინ მიდის მე კი მარიამს ვუყურებ და თავს ვერ ვიკავებ რომ არ ვუთხრა როგორი სექსუალურია.
-ვფიქრობ ეს ქუდიც მოგიხდება- უცებ მარტევს ქუდს და მახურებს
-კარგი რა ...ვერ ვიტან ასეთებს .მარიამ ნუ ღელავ არ გადმოვვარდები ..ეს მათრახი კიდე რ აუბედურებაა არ ვაპირებ ცხენს ვუტყლაშუნო
-შეიძლება ახლა ესნეი ყველა გავუშვა აქედან და ახლავე შემოგაგლიჯო ეგ ტანსაცმელი ისეთი მიმზიდველი ხარ ... - ისე მეუბნება რომ არ მეხება, საერტოდაც გვერდით დგას და მიდის.
-რა გიშლის ხელს...
-შენი აზრით ამათ რომ დაგვინახონ ხვალ ყველას არ ეცოდინება ჩვენზე?
-ხო მაგრამ საკითხავია დაგვინახავენ თუ არა...
-შენ რა აპირებ... არა ! გამორიცხულია დღეს
-მე მხოლდო შენ სურვილებს ვასრულებ... დაფიქრდი, თუ ხელში არ ჩამადნები და შეძლებ გამოყოლას. თუმცა მეეჭვება ჯირითიც შეძლო ...ისე ეს ფაქტი გამომადგება
-რა ფაქტი...
-ის რომ ჯირითი შეგიძლია... ჩემზე ველური ბედაურს სად იპოვი
-ღმერთო ჩემო ! - გაოცებას ვერ ფარავს როცა ხვდება რაც ვუთხარი და წინ წასულს მომსდევს ჩქარი ნაბიჯებით.უკვე თავლაში ვართ. უზარმაზარი ადგილი.იმდენი ცხენია რომ წამით ვდუმდები. მათი ხმა ისმსი ყველა მხრიდან, ზოგი უკანა ფეხებზე დგას და ჭიხვინებს. საოცარი სანახავები არიან...
მარიამი ერთ-ერთი მათგანისკენ მიდის და სახეზე ეფერება, მბზინავ თმაზე ხელს უსვამს და ინგილურას ესაუბრება.
-ჩემი ცხენია... -მიხსნის და მიღიმის- მე ამით წამოვალ შენ აირჩიე
ქალი ეუბნება რომ მარიამის კვიცს ატარებს მუცლით და მის გაქროლებას ვერ შეძლებს . პატარა ბავშვივით უხარია მარიამს და მის გვერდითმყოფ ცხენს აკვრიდება...მგონი მამა ვიპოვეთ
-ცუღლუტები ესენი...
-დემეტრეე... -თვალებს მიბრიალებს და ქალს სხვა ცხენზე უთითებს. მე ყველაზე ემტად ერთერთი ყავისფერი ფაშატი მომეწონა,რომელიც ვერ ისვენებდა და გარეთ გამოსვლის სურვილი კლავდა.
ცხენები შეკაზმეს და აღვირში მოვკიდე ხელი.მარიამის ცხენი ძალიან მშიდი იყო და ნელ-ნელა მოგვყვებოდა .
-როგორც იქნა მოგვსორდა..მეგონა სასეირნოდაც გამოგვყვებოდა... იმედია ამ მოედანზე არ მარტყმევინებ წრეებს
-არა რა თქმა უნდა... იქეთ ხელოვნური ტბაა და გავისეირნოთ
-დაჯდომას არ აპირებ?
-ცოტა ხანს გავატარებ და შემდეგ ...
-ძალიან მომწონს ეს ადგილი. ე.ი რაღაც საყვარელი საქმე ქონდათ რაც სიამოვნებას განიჭებდათ თქვენ კი ისე უფერულად არმიწერეთ ბავშვობა
-როცა გაიძულებდნენ სწავლას, და გაწვრთნილ ცხენებთან ერთად შეჯიბრზე გამოსვლას სულ არ იყო სასიამოვნო
-იმარჯვებდი ხოლმე?
-ორჯერ წავაგეთ მხოლოდ...მედლების კოლექცია გვაქ მე და ჩემ ჰანას
-ჰანა ?
-ხო ასე ჰქვია ჩემ ცხენს... ის პირადად ჩემი ცხენია. ნატალიამ მიყიდა როცა გადაწყვიტა რომ ჯირითი უნდა მესწავლა. აქ კარგად უვლიან და მხოლოდ გამორჩეულ კლიენტებს აძლევენ მასზე დაჯდომის უფლებას. იმათ ვინც კარგად მოექცევიან
-გაკვირვებული ვარ..სასიამოვნოდ გაოცებული. მე ნამდვილად ვერ დაგიდებთ ტოლს ,მაგრამ ვცადოთ შეჯიბრება
-მიწვევ? და თუ მოვიგებ რას გააკეთებ?
-რაც გინდა...
-რაც მინდა იმას ისედაც რომ აკეთებ?
-ნუთუ ჩემგან სხვა არაფერი გინდა
-და შენ რა გინდა...არაფერი არც არაფერი გინდა
ისე სწრაფად შემოჯდა ცხენზე თვალის დახამხამება ვერ მოვასწარი. ქუდი მოირგო და დაელდოა როდის დავჯდებოდი. ვიფრინეთქო ვერ გეტყვით მაგრამ არც გამჭირვებია. აღვირი მოვქაჩე და გავაჭენე. საოცარი შეგრნძება იყო. ჩემ წინ მიქროდა და იცინოდა, მისი ცქერა ისე მახარებდა ღიმილს ვერ ვიკავებდი. პატარა ბავშვივით უხაროდა მალე მივაღწიეთ ტბამდე,იქ გაჩერდა და მეც ჩამოვედი. ირგვლივ არავინ იყო,მეტის მოთმენა აღარ შემიძლო და წამში დავუკოცნე ტუჩები
-ჩაცმულს გიხდება ჯირითი და დარწმუნებული ვარ ამათ რომ გავაშიშვლებ საოცრება იქნება- მკერდზე მოვუჭირე ხელი და ყურთან ვაკოცე
-მერე მე მიჩნდება გარყვნილი აზრები
-მე როგორც მაშინვე გაგანდე და დარწმუნებული ვარ პრეტენზია არ გინდება
ზურგიდან ჩავეხუტე და მასთან ერთად დავჯექი მინდორზე.
ხელებზე მეფერებოდა, მერე ზურგით მომეყრდნო გულ-მკერდზე და არაფერი უთქვამს, ასე მდუმარედ გასცქეროდა ტბას
-ბავშობაში ...სულ პატარა რომ ვიყავი მაშინ მინდოდა დიზაინერი ვყოფილიყავი... ძალიან ლამაზი კაბები შემექმნა რომელსაც გოგონები ჩაიცმევდნენ და ძალიან ლამაზები იქნებოდნენ. ოთხი წლის ვიყავი და ვხატავდი ... დედაჩემი შეიშალა ეს რომ ვუთხარი სულ მიყვიროდა ამის გამო. რადგან ეს პროფესია არ მოსწონდა, მკერავი არ გახდებიო მეუბნებოდა .ბოლოს იმდენი მოახერხა საკუთარ სამოსსაც კი არ ვარჩევ ისე შემზიზღდა შოპინგზეც კი არ დავდივარ . ხატვაც კი დამავიწყდა , როცა დამინახავდა რომ ფანქრები მეჭირა მართმევდა .ყველას დაავალა რომ ფანქრები წაერთმიათ ...ამიკრძალა ხატვა და მე ამაშიც კი დავემორჩილე.არადა ზოგჯერ ის ემინდებოდა ხატვა... ძალიან მინდოდა რამე ლამაზი დამეხატა. აქ რომ მოვდიოდი განსაკუთრებით მინდებოდა ამ ტბის, მინდვრის და ცხენების დახატვა. ნახატებს წარმოვიდგენდი .... ფანქარს ვიღებდი მაგრამ ვერ ვხატავდი მეგონა რომ დედა გამოჩნდებოდა და ...
-რატომ... ასე რატომ გეშინია მაგ ქალის... ასე როგორ ემორჩილებოდი შენ ხომ ყველას და ყველაფერს ერკინები. ახლაც არ ესაუბრე მას ...ახლაც ვერ დაუპირისპირდი რატომა ქვს ამხელა გავლენა,როგორ მოახერხა ეს ქალმა ,რომელიც თიტქმის არ ყოფილა შენ გვერდით- ვაკოცე და ცრემლები შევუმშრალე- აღარ იტირო... ვერ ვიტან ცრემლებს!
-არ მინდოდა ,მაპატიე.უბრალოდ შენთან ტირილი შემიძლია და მინდა თავისუფლი ვიყო
-აქ რომ წამოვედით მასთან დალაპარაკებას აპირებდი.
-მაგრამ აზრი არ აქვს. შენ ხომ ჩემთან ხარ ..უკვე გათხოვდა და მართლა შემეშვება .არაფერი მჭირდება სხვა სიმშვიდისთვის- ჩამეხუტა და მაკოცა.
ვგრძნობდი რომ რაღაცას მიმალავდა, უბრალოდ გახსენება არ უნდოდა და თემას ცვლიდა. ნამდვილ მიზეზს არასდროს მიმხელს...
უკან რომ დავბრუნდით იქ ვივახშმეთ. საოცარი ხედი იყო ,მშვიდი გარემო და ჩემი ლამაზი ქალი...
გვიან დავბრუნდით სასტუმროში. მთელი გზა ვუყვებოდი ჩემი და ცხენების კავშირს. როგორ დავდევდით ბავშვები ცხენებს ზაფხულის ცხელ დღეებში. ნახევრად შიშვლები შორტებით ვჯირითობდით და სულ შავები ვიყავით შუადღეს ცხენებით ქროლვის გამო.
მოვწესრიგდით და ძალაგამოცლილებმა დავიძნეთ. რომ დავწექი მივხვდი რომ მთელი ხერხემალი მტკიოდა, ასე ჩქარაც არ უნდა გამეჭენებინა ცხენი ...
-მარტო მე მტკივა ყველა ძალი?
-არა მეც...
-რატო არ მიკვირს ... როგორ სუნტქავ საერთოდ
-ნუ აჭარბებ ...და ნუ ხუმრობ რაა . დიდი ხანია არ დავმჯდარვარ და კუნთებს დაავიწყდათ
-მე მითუმეტეს ...ბოლოს 15 წლის ვიყავი მგონი. არა ბაკურიანში ვიჯექი ბოლოს ორი წლის წინ ,მაგრამ იქ არ მიქროლებია უბრალოდ გავისეირნე .
-დავიქანცე- ჩემკენ გადმობობღდა და ჩამეხუტა -ხვალ შეხვედრა საღამოს იქნება...
-როდის დაურეკე...
-თვითონ დამირეკეს... შუადღეს ოფისში მივალთ და საღამოს რესტორანსი გევპატიჟებიან.
-კარგი....
-ტკბილი ძილი
-შენ ჩამეხუტე და სურვილი აღარაა საჭირო- ვუცინი და კყოცნი .
მიღიმის, თვალებს ხუჭავს და მელევე იძნებს.
იმ წამს ვხვდები რომ სანამ მისი ცქერით არ დავტკბები მანამ ვერ ვიძინებ. შემდეგ კი თკბილად მეძინება.
დილით რომ გავიღვიძე საწოლში არ იყო.მე კი ბალიშზე მქონდა ხელები შემოხვეული და დიაგონალზე ვიწექი. ფეხსაცმლის კაკუნი რომ გავიგე მივხვდი უკვე მომზადებული იყო ქალბატონი . კარის გაღების ხმაც გაისმა, საუზმე მოიტანეს. მაგიდა თავად შემოაგორა ოთახში და მერე ჩემკენ დაიძრა. როგორც კი გადმოიხარა მაშინვე ხელი მოვხვიე და საწოლზე დავაგდე
-აააა რას აკეთებ ...
-დილამშვიდობის დედოფალოო - ზემოდან ვექცევი და ვკოცნი. რა თქმა უნდა ცდუნებას ვერ უძლებს და მყვება. ისეთი ტკბილია ,ისეთი გემრიელი ოხვრით ვშორდები-მალე უნდა წავიდეთ?
-ორ საათში იქ უდნა ვიყოთ და მალე თუ მოემზადები უმჯობესია... ხომ ციი დაგვიანებას ვერ ვიტან
-ამდენ ხანს მეძინა?
-მალე დაიღალე გუშინ ...
-შენთან არ დავიღლები სამაგიეროდ ... გინდა ახლავე
-არც იფიქრო! დღეს საქმიანი დღე გავქ და საერთოდ დაივიწყე ყველაფერი ! შენი უფროსი ვარ
-ოჰ როგორი მკაცრი ხართ პირდაპირ ცეცხლს მიკიდებ -ყელში ვკოცნი და სველი კოცნით ჩაღრმავებამდე ვაღწევ შემდეგ მეორე მხარეს მივუყვები და ყურის ბიბილოს ტუჩებს შორის ვიქცევ - რომ კრუტუნებ განსაკუთრებით მაშინ მეშინია...
-დემეტრე !
-ორი საათი დიდი დროა ...
-მანამ უნდა გადავხედო რაღაც დოკუმენტებს მოუმზადებელი ხომ არ მივალ და იმ ქალს ვაფიქრებინებ რომ ჩემი გასულელება შეუძლია
-კარგი ,როგორც იქტყვი . რომ გადაიფიქრებ იცოდე არ მიგიღებ- დემონსტრაციულად ვშორდები და სააბაზანოსკენ მივდივარ.
რა თქმა უნდა როცა საქმე ჩნდება ყველაფერი ავიწყდება და არ შემოსულა. შხაპი მივიღე, თავი მოვიწესრიგე და პირსახოცშემოხვეული გავედი ოთახში. თმა საგრNძობლად გამეზარდა და უკვე აგშრობა ჭირდება. პირსახოცით ვიმშრალებ სწრაფად და შემდეგ სველ გულ მკერდზე ვისვამ. კარადიდან ტანსაცმელს ვალაგებ და საწოლზე ვაწყობ ზურგიდან რომ მეკრობა შიშველი მკერდით და ხელებს პრესზე მიცურებს. ერთიანად მაწვება სურვილი და მთელს სხეულს ივლის. მხარზე მკოცნის შემდეგ ყელზე მიტოვებს სველი კოცნის კვალს და თითებს დაასრუალებს
-საათნახევარი გვაქ საუზმეს თუ დავივიწყებთ - მეჩურჩულება და ისევ მკოცნის
-დამიჯერე საუზმობასაც მოვასწრებთ- სწრაფად ვბრუნდები და ტუჩებს ვუკოცნი პერანგის ღილები უკვე გახსნილი აქვს სწრაფად ვხდი , და კოცნის ჩავდივარ მკერდამდე .ლიფს ვაშორებ და შიშველ მკერდს ხელში ვიქცევ ,მუცელზე ვკოცნი. ტანზე შემოტმასნილ კაბას ვაშორებ და თან საცვალსაც ვაყოლებ. კვნესის და თმაში თითებს მიცურებს , მუცელი ეკუმშება, ისევ ჭიპის ირგვლივ ვკოცნი შემდეგ კი ქვემოთ ვინაცვლებ .კრთება ,სხეული უთრთის ,კვნესის შემდეგ კი როცა ერთიანად იცლება გაგიჟებული მკოცნის და საწოლზე მაგდებს. ამ ქალისგან ყოველთვის ყველაფერი გასაოცარია მოსალოდნელი,ნეტა ოდესმე თუ შევაჩერებ ... სრულიად გაგიჟებულს უკვე მისი სურვილით აღვსილს ვკოცნი , ტუჩებზე მკბენს და კვნესის როცა შგინით ვაღწევ.ფეხებს წელზე მიჭერს და ჩემთან ერთად იწყებს მოზრაობას, ტემპს ყვება ერთიანად ვივსები და მასთან ერთად ვიცლები.... ზემოდან ვაწვები და დაცვარულ ყელს ვუკოცნი . ღრმად სუნთქავს. მკერდი სწრაფად აუდ-ჩაუდის ხელები სიევ მოხვეული აქვს. ფეხებს მაშორებს და იცინის
-ასე უარესად შემშლი ...
-ხომ ხედავ შხაპის მიღებასაც ვასწრებთ და საუზმესაც
-ერთად ?
-თუ არ გინდა შეგიძლია პირველი შეხვიდე
-არც იფიქრო... სწრაფად თორე მართლა დავაგვიანებთ
-ბოლომდე უნდა გამოვაცალო ძალა და რას გააკეთებს შეხვედრაზე არ ვიცი
-შენ თუ ამას ეძახი ძალის გამოცლას...- ხელიდან მისხლტება და სრულიად შიშველი საჯდომის რხევით მიემართება სააბაზანოსკენ.
-მიწვევ?
-რა თქმა უნდა გიწვევ...შენზე უკეთესს ვის გამოვიწვევ- უკვე კარში დგას ჩემკენ მობრუნებული და თვალს მიკრავს. ვუყურებ როგორ უშვებს წყალს და დუშის ქვეშ ზურგით დგება. ისევ იგივე ტალღამ დამიარა სხეულში და დიდხანს არ დავაყოვნე. იმდენად მაცდური იყო,იმდენად თავისუფალი, თითქოს ის მცირე დოზით არსებული მორცხვი მარიამიც გააქრო... მიწვევდა თითოეული შეხებით და კონტროლს მაკარგვინებდა. არ ვციი რამდენ ხანს ვიყავით იქ საერთოდ არ არსებობდა დრო ...
როგორღაც მივაღწიეთ შეხვედრაზე. ისე მშვიდად მიაბიჯებდა ,იმდენად ცივი,დაყენებული გამომეტყველებით ამ ქალის გრძNობათა ფეიერვერკში კიდევ ერთ ფერს ვხედავდი. მისი გამოხედვა,მოძრაობა, სიტყვები ყველაფრით ამბობს რომ მათზე ძლიერია. თავდაპირველად ვიცეპრეზიდენტი გვხვდება,ვირაც ახალგაზრდა ბიჭი და ბატონის კაბინეტისკენ მიგვიძღვება. იქ შესულს მოხუც ბიზნესმენთან ერთად ლანაც გვხვდება. მაშინვე კეკლუცი ღიმილით დგება და მარიამის მისალმებას აპირებს მე რომ მამჩნევს. წამში ენთება მზერა და გაოცების შემდეგ სახეზე კმაყოფილება ესახება. მარიამი ყველაფერს ამჩნევს და არაფერს იმჩნევს. ძალიან ჩვეულებრივად ხვდება ცოლ-ქმარს და სავარძელში დედოფალივით ჯდება. მე კი ქალბატონი ლანა მკოცნის ლოყაზე ხელის ჩამორთმევის შემდეგ
-მიხარია შენი ნახვა...-მეუბნება და ტუჩს ისე იკვნეტს მხოლოდ მე რომ სევამჩნიო. სემდეგ მეუღლესთან მიდის და მის გვერდით იკავებს ადგილს.
საუბარი რა თქმა უნდა საქმიან ვითარებაში გრძელდება, ქალბატონი აქტიურობს მარიამს უმტკიცებს ხელსეკრულების გაფორმების მიზეზებს, არგუმენტები მოჰყავს და მაქსიმალურად კარგად წარაჩენს თავის კომპანიას. აშკარად არწმუნებს ჩემ ალქაჯს ,თუმცა ის ისეთს არაფერს ეუბნება რომ გაახაროს ლანა. ფაქტობრივად საიმედოს არაფერს აცხადებს,გამომეტყველებაც ისევ ისეთი უმეტყველო აქვს.მხოლოდ მე ვიცი რომ დათანხმდება, საერთოდაც აპირებდა თანხმობის განცხადებას რადგან ჩვენთვისაც მომგებიანი იქნებოდა მათი პირველი პარტნიორი საქართველოში ჩვენ თუ აღმოვჩნდებოდით. ლანა ორ ფრონტზე ბრძოლას ახერხებს, ერთროულად მარიამს არწმუნებს და მეორე მხრივ ჩემ „შეცდენას“ ლამობს. თუმცა ჩემთან არაფერი გამოსდის. მისი ფეხზე მოსრიალე ხელიც მოვიშორე, არც ფეხმა გაჭრა, არც უხერხული მოძრაობებით მკერდის მოშიშვლებამ.მარიამმა რომ ტუჩის კუთხე ჩატეხა ლამის მივვარდი და იქვე დავუკოცნე ტუჩები...ნორმალური არაა ცემი მდგომაროება, ქალმა ლამის გამხადა და არაფერი ,მარიამის ერთმა ტუჩის აწევამ კი გამაგიჟა.
ქალბატონი ლანა აშკარად გაცხარებულია ჩემგანაც რომ ვერ მიიღო სასურველი რეაქცია და მარიამმაც რომ არ განუცხადა თანხმობა. მხოლოდ ის თქვა რომ დაფიქრდებოდა და მოგვიანებით ეტყოდა პასუხს. საღამოს კი რესტორანში მიპატიჟებას ღებულობდა და აუცილებლად ეწვეოდათ...
კაბინეტიდან რომ გამოვედით გამოგვაცილეს.ლიფტში შესულმა ,როგორც კი კარი მიიხურა კედელს მიეყრდნო და მალე აკისკისდდა
-რა ?- მიკვრის, ვერ ვხვდები რაზე იცინის
-ნუთუ ლანას ქცევა მხოლოდ ჩემთვის იყო სასაცილო
-მისი ხელი უნდა დამეტოვებინა ფეხზე და მის სავსე მკერდს კარგად ჩავშტერებოდი...მერ ეუკეთ გაიცინებდი
-ვინ დაგიშალა? თუ მოგწონდა მე ხომ არ აგიკრძალავ სიამოვნების მიღებას.მე არც არაფერი მაკლდება თუ ორივეს გაქაჩავ - იღიმის და ლიფტის გაღებისთანავე გადის. ვბრაზდები! ნუთ სულ არ ეჭვიანობს, ეცინება იმაზე რომ სხვა ქალი ჩემს შებმას ცდილობს? და რომ დავთანხმდე მერე რას გააკეთებს. იქნებ იცის რომ არ ვარ ამ კატეგორიის კაცი ერთი ქალის თვალწინ მეორეს ვეფლირტაო ...იქნებ ? რაღა იქნებ ის ხომ მარიამია ,ყველაფერს ხვდება ! ძალიან კარგად მიცნობს,თავისი გავლენის შესახებაც იცის და ამიტომაა ასე მშვიდად.
უკვე სადილობის დროა. დამღლელი საცობის შემდეგ სასტუმრომდე რომ მივაღწიეთ პირდაპირ რესტორნისკენ წავიდა. მსუბუქად ვისადილეთ , ძირითადად ისევ საქმეს განიხილავდა. ლუქსში ასვლის შემდეგაც მაგიდასთან დაჯდა ფურცლების გარემოცვაში და დაიწყო. ისე დაიწყო რომ მეც ჩამითრია... ყავა მიირთვა და რამდენიმე მობილური ზარის შემდეგ თქვა რომ კონტრაქტს გავაფრომებდით.
-მეც აუცილებლად უნდა წამოვიდე რესტორანში? ვერ ვიტან ხომ იცი ამ ოფიციალურ გარემოს.მითუმეტეს როცა საქმეზე არ ვსაუბრობთ და რეალურად მაინც საქმეზე გამოდის საუბარი
-გინდა მითხრა რომ ლანას გაგიჟებულ სახეს უნდა ვუყურო მთელი საღამო?- ისე იცხადებს მგონია რომ მე ვარ . შემდეგ ზურგს მაქცევს და კარადიდან რამდენიმე კაბას იღებს.
-ანუ ლანა როგორ დამიწყებს კეკლუცს მაგის ცქერა გაგახალისებს და მაგიტომ გინდა წამოვიდე?
-არ შეიძლება რომ გავერთო ცოტა? ეს კაბა ჩავიცვა თუ ეს
-ეს ჩაიცვი- გაშლილზე ვუთითებ და მეორეს მაშინვე კარადაში ვკდებ. საცვლებს ვიღებ და ავწოდებ- მაგათზე ესენი წავა...ეს შეგიძლია საერთოდ არ ჩაიცვა, ისე შეგიძლია ესეც არ ჩაიცვა
-ხოო? ჩემთვის არაა პრობლემა შენ თუ არ შეგაწუხებს „ფიქრები“
სულ გავაგიჟე ეს ქალი მგონი. ასე უცებ როგორ გააფრინა?
სააბაზანოდან ხალათით გამოვიდა, ასკარად არაფერი ეცვა შიგნით . ისე მომინდა მომეშორებინა ის ხალათი, მაგრამ თავი შევიკავე .
მაკიაჟი გაიკეთა, ძალიან მშვიდად და ნელა. შემდეგ საკუთარი თავი სეათვალიერა სარკეში და თმასაც მიხედა.
ბოლოს საწოლთან მოვიდა სადაც კაბა იდო ხალათი შეიხსნა ძალიან მშვიდად მოიშორა ,თითქოს იქ ვერ მხედავდა და კაბა გადაიცვა. შევცდი ქვედა საცვალი ეცვა...კაბა კი დეკოლტე იყო მკერდთან ჩახსნილი.
მე უკვე მზად ვიყავი. პიჯაკი მოვიცვი და გვერდით გავყევი.
-იმედია მალე წამოვალთ...
-არც ძალიან გვიან წამოსვლა იქნება სწორი და არც ძალიან ადრე.როცა დრო იქნება მაშინ წამოვალთ,ნუ რამე გაუთვალისწინებელი თუ არ მოხდა და ლანამ არ მოგიტაცა
-არც მაშინ დაგაკლდება რამე?
-დიდხანს არ დაგიტოვებს..თავისი ქმარუკას ფულებს ვერ შეელევა... ნუ მისი რამდენიმე მილიარდი რომ გქონდეს არც არასდროს მოგშორდება...შენ მილიონზეც არ მოგშორდებოდა - ბოლოს ამატებს და მკოცნის ლოყაზე! ლოყაზე კოცნა რაღა იყო ,თან ტუჩსაცხს მაშორებს და შემდეგ მშორდება.
მანქანაში ვსხდებით, მე მითმობს საჭეს. მასწავლის სად უნდ ამივიდე და როგორღაც ვაღწევთ დანიშნულების ადგილს. მანქანას ვაჩერებთ სასტუმროსთან გასაღებს ახალგაზრდა ბიჭს ვუწვდი და ქალბატონს გვერდ ვუმშვენებ.
ჩვენი მასპინძლები უკვე ადგილზე არიან და გველიან. ფეხზე დგებიან ჩვენი დანხვისას და ისევ ეს ხელის ცამორთმევა. თითქოს რამდენიმე საათის წინა რ შევხვდით. ისე მიწევს ჯდომა რომ მარიამსა და ლანას შორის ვარ . ეს ორი გამაგიჟებს ვატყობ. ლანა იმიტ რომ არ მეშვება და მარიამი იმით რომ ვერ შევეხები ...
ეს მშვიდი საუბარი, ნელა დინჯად ჭამა , ღვინოს წრუპვა და სისულელეებზე საუბარი ძილს მგვრის ზოგადად. თან ასეთი იდიოტების გარემოცვაში. კაცი რომელსაც ცოლი თავის თვალწინ ღალატობს, მისი მარჯვენა ხელი რომელიც აშკარად ლანას დათრევას ცდილობს, ნუ რომელი დაითრევს ეგეც საკითხავია,მაგრამ ასე ვტქვათ. ვიღაც ოჯახისწევრები მგონი ლანას მაზლი და მაზლიშვილი რომელთაც თავისი უშვილო ძმის და ბიძის ქონებაზე აქვთ თვალი და ლანას მტრობენ. საოცარი გარემოა ხომ? ამდენი მლიქვნელი ერთად რომლებსაც ერთი სული აქვთ რომელიმე როდის წაიქცევა რომ გადაუარონ. როგორც კი საუბარი მზაფრდება მაშინვე აქტიურდება ლანა
-ნუთუ აზრს არ შეიცვლი
-რასტან დაკავშირებით?
-დემეტრე
-ხომ იცი რომ აზრს არასდროს ვიცვლი !
-და მაინც იქნებ ერთხელ დაგეშვა გამონაკლისი შენი ძველი მეგობრისთვის ,რომლისგანაც მეეჭვება არასასიამოვნო მოგონებები გქონდეს
-ის მოგონებებიც სრულიად საკმარისია. შენი მეუღლე საკმაოდ ჭკვიანი კაცია
-საბუთების ჭიაა ... - სახეს მანჭავს და თვალები ზიზღით ევსება-გგონია სულ ვღალატობ?
-არ დავფიქრებულვარ!-ახლა რას აპირებს თავი უნდა შემაცოდოს იმის გამო რომ ქამრი ვერ აკმაყოფილებს? რა საცოდაობაა
-ისევ ისეთი კატეგორიული ხარ ანუ არაფერი გაჭრის
-შეგიძლია ვინმე სხვა გამოიყენო ვნებების ჩასაცხრობლად
-სხვა როცა შენ გვერდით ხარ? სისიულელეა
საუბრის გაგრძელებას ვერ ახერხებს რადგან რაღაცას ეკითხებიან,უმალ იღიმის და საუბარში ერთვება თითქოს სულ მათ უსმენდა .
მარიამს ის ბიჭი ცეკვას სთხოვს. ქალბატონიც უყოყმანოდ თანხმდება, თავაზიან შემოთავაზებაზე უარს ხომ არ იტყოდა. მაქსიმალურად ვცდილობ არ მივაქციო ყურადღება, ვერ ვითმენ ვდგები და ვხედავ რომ მარიამი მიყურებს. ქალბატონი ელის რომ მასთან მივალ და ეჭვიანობის სცენებს მოვაწყობ როცა ლანაზე რეაქცია არ აქვს. ნაბიჯს მისკენ ვდგამ,ეღიმება და შემდეგ დარბაზს ვტოვებ.დერეფანს მივუყები, უკანა ეზოში გავდივარ. შეთქმულივით მირეკავს დედაჩემი,ახლა იქ ალბათ დილაა . მოკითხვისა და თავისი ამბების მოყოლის შემდეგ წარმატებებს მისურვებს და მითიშავს. სიგარეტი მინდება მაგრამ სანთებელა არ მაქვს .. ჯიბეზე უშედეგოდ ვუტატუნებ ხელს . წინ რომ მიჩენს ვიღაცის ნაზი ხელი ,გვერდით ლანა დგას. სხვა ვინ იქნებოდა , ნუთუ არ მოჰბეზრდა
-ასე ნუ მიყურებ ძალის გამოყენებას არ ვაპირებ...ხომ იცი რომ ვერ ვიტან როცა ვინმე უარს მეუბნება.
-დაკავებული ვარ... ესაა და ეს . უნდა ვაღიარო რომ უფრო მიმზიდველი ხარ ვიდრე ადრე...ასე რომ მეეჭვება ვინმემ უარი გითხრას
-ვინ გიყვარს? არ მაჩვენებ?
-არ მიყვარს!
-არ გიყვარს და უბრალოდ ერთგულების ფიცი დადე? ასე შეიცვალე დავიჯერო? შენ მხოლოდ მაშინ არ მოგინდებე ერთის გარდა სხვა ქალი როცა შეყვარებული იქნები
-ან უბრალოდ სრულიად დამაკმაყოფილებს ის ქალი...ასე მარტივად
-აქ არის?
-არა ,მაგრამ ორი დღე არაფერს წყვეტს. საერთოდ რატომ მალაპარაკებ ამდენს.
-კარგი არ გაბრაზდე ...არ მინდოდა მაპატიე ზემდეტად ჩავერიე - სიგარეტს უკიდებს და თავადაც იწყებს მოწევას-რა სამწუხაროა..არადა რომ დაგინახე ისე გამიხარდა,მეგონა როგორც კი შესაძლებლობა გექნებოდა მაშინვე ჩემი ველური დემეტრე გახდებოდი= ეს ჩემი ისე მხვდება ყურში პირდაპირ ნერვზე უკაკუნებს. როგორი მომაბეზრებელია..არ იცვლება.ადრე ვაჩუმებდი და ახლა მოსმენა მიწევს.
-ყოველთვის ზედმეტი საუბარი გიყვარდა- არ ვუმალავ აზრებს და ეღიმება
-ყოველთვის სასიამოვნოდ მაჩუმებდი !
არაფერს ვეუბნები. ამდენი საუბარიც არ ღირს. სიგარეტს ვაგდებ და შენობაში ვბრუნდები. მარიამი მაგიდასთან ზის და იმ ბიჭს ესაუბრება,ის უღიმის და ეგება ფეხქვეშ ქალბატონი თავის ამპლუაშია...
გვერდით რომ ვუჯდები მხოლოდ მაშინ მაპყრობს მზერას ისიც წამით.
ცოტა ხნით ვრჩებით , შემდეგ კი ემშვიდობება ყველას და მივდივართ.
ამდენმა საუბარმა დამღალა, მეც მომიხდა ჩართვა და იმდენად მომაბეზრებელი იყო ეს ყველაფერი თითქოს ვეწამე.
მანქანაში მშვიდად ჩაჯდა ,ღვედი შეიკრა და კლაჩი ფეხებზე დაიდო ,თითებს ზედ ათამაშებდა და აშკარად რაღაცაზე ფიქრობდა.
მალევე მივედით სასტუმროში. ლიფტშიც ჩუმად იყო
-რატომ არ მეუბნები არაფერს...რაზე ფიქრობ . ხომ არ შეიცვალე აზრი
-არაა პირიქით . ჯორჯმა დამრწმუნა რომ სერიოზული ხალხი არიან და საქმეს შუა გზაში არ მიატოვებენ
-მაგას კონტრაქტიც უზრუნველყოფს
-ლანას რაზე ესაუბრე? - ჩემკენ მოდის და კაბას იხდის ,ერთი მარტივი მოძრაობით კაბა იატაკზე ეშვება ,მიყურებს და უნდა რომ რამე ვუპასუხო? პიჯაკს ვიშორებ პერანგის ღილების გახსნას ვიწყებ და მისკენ მივდივარ. უკან იხევს- მიპასუხე
-არ გვილაპარაკია...
-ვიცი რომ გახვედით
-ხოდა არც გვიცდია საუბარი - აზრზე არ ვარ რატომ ვატყუებ იქნებ მინდა რომ გაბრაზდეს. თუმცა სულ ტყუილად , ურეაქციო თითქმის ურეაქციო . არ უნდა ეკითხა საერთოდ თუ არ ადარდებდა ,რომ მკითხა სწორედ მანდ დაუშვა შეცდომა
-იმედია პრეზერვატ.ვი სულ გაქვს და რამეს არ აგკიდებს ის ქალი - მშვიდად მეუბნება იღიმის და მკოცნის
-ჯიბეში არ მქონდა სამწუხაროდ ...
-კარგი რა აღარ გეყო ტყუილი? თქვი რომ უბრალოდ ილაპარაკეთ გკითხა რატომ ეუბნებოდი უარს და შენ არ უთხარი რომ ჩემთან ხარ და უბრალოდ რა ვიცი რამე უთხარი- უცებ მისხლტება ხელიდან და სააბაზანოსკენ მიდის
-საიდან მოიტანე რომ გატყუებ? არ შეიძლება ისეთი მიმზიდველი ქალისთვის უარი არ მეთქვა და შემთხვევით მესარგებლა? შესანიშნავი საპირფარეშოებია იმ სასტუმროში სხვათაშორის ...კარი ჩამიკეტე?
-საპირფარეშო იმ მხარეს არ იყო სადაც გახვედი - მეუბნება და კარს აღებს-არაა ჩაკეტილი ...- უკვე აქაფებულ ჯაკუზში ჩადის ,თმა შეკრული აქვს თავს კიდეზე დებს. მთლიანად ქაფით იფარება.
-რატომ მკითხე საერთოდ...
-არ ვიცი ... უბრალოდ მაინტერესებდა რას მეტყოდი-თვალები დახუჭული აქვს და ნებივრობს
-მერე?
-ზუსტად ის მითხარი რასაც ვფიქრობდი რომ მეტყოდი ...
-ანუ არ ეჭვიანობ...
-არ ვეჭვიანობ...უბრალოდ ვბრაზდები
-გეტყობა როგორ ბრაზდები - რეაქცია არ აქვს ხელებზე ქაფი აქვს და თითებს მკლავებზე დააცოცებს . რატომ ვიცდი ამდენ ხანს მეც არ ვიცი ... რა დროს ლაპარაკია ცოტაც და დავიფერფლები .
ტანსაცმელს იატაკზე ვყრი და მის წინ ვთავსდდები . თვალებს არ ახელს უბრალოდ სხეული ეძაბება .არ ვეხები , არც ვუყურებ თვალბს ვხუჭავ და ცხელ წყალში ბოლომდე ვეშვები .თვალებს ახელს და მიყურებს ...
-მეც მინდოდა აბაზანის მიღება...მგონი ხელს არ გიშლი
-მიშლი ..ნერვულ დაბოლოებებს და რამეს თუ არ მოიმოქმედებ სისხლი ამ წყალზე ემტად გაცხელდება მალე -ასეთ წინადადებას ასე მშვიდად როგორ მეუბნება,მხოლოდ თვალებში ჩაბუდებულ ვნებას ვხედავ.
ნამდვილად სასიამოვნო დღე იყო ჩვენთვის... დასასრულიც შესაბამისად ვნებიანად გადატვირთული.
ზუსტად ვერ გეტყვით სააბაზანო როდის დავტოვეთ, ჯაკუზის გარდა კიდევ სად გავჩერდით და საწოლში დაწოლის შემდეგ როდის დაგვეძინა . მთელი ამ ხნის განმავლობაში უბრალოდ დედამიწაზე არ ვიყავი,არც დრო გადიოდა და მხოლოდ მარიამი არსებობდა...
ამჯერად მე მოვასწარი გაღვიძება...
მარიამი მუცელზე იწვა,თავი შემკენ ჰქონდა შმეობრუნებული ,მაგრამ სახეზე არეული თმები ეყარა მთელი ბალიში შავი დალალებით იყო დაფარული . აბრეშუმის ნაჭერი უფარავდა სხეულს და საოცარი მშვიდი სუნთქვა ჰქონდა.
მოშიშვლებულ მხარზე ვაკოცე და საწოლიდან ავდექი. სანამ მოვწესრიგდი,ჩავიცვი საუზმე შევუკვეთე და ჩემებთან საუბარი მოვახერხე ქალბატონი არც კი შეტოკებულა. უკვე სერიოზულად ავღელდი, ამდენ ხანს ძილი თან მარიამისთვის ავისმომასწავლებელი იყო. არადა ვცდილობდი ასე სწრაფად არ მემოქმედა, სულ რაღაც ორი დღეა რაც დაემშვიდობა თავის ძველ ცხოვრებას და ვიცოდი შეუჩვეველი იყო. არც შეჩვევა დამაცადა და საერთოდ ამირია თავგზა...ახლა კი ისეა ძალაგამოცლილი არც კი ტოკდება . უკვე მერამდენედ ვუყურებ , ნაკვთიც კი არ უტოკდება. თმები სახიდან დიდი ხნის წინ გადავუწიე, ახლა კი დაწითლებული ტუჩები ოდნავ გაპუბილი აქვს,ღრმად და მშვიდად სუნთქავს. მოდუნებული და მშვიდია... ნამდვილი ანგელოზია
ფანჯრიდან მზის სხივები პირდაპირ მის სახეს ეცემა , სახე ეჭმუხნება მგონია რომ ამჯერად მაინც გაიღვიძებს ის კი უბრალოდ გვერდს იცვლის ტრიალდება და მთელი ზურგი საჯდომამდე უშიშვლდება . ამჯერად ჩემ ბალიშს ეხვევა , ცხვირს უხახუნებს და კრუტუნებს.
მეღიმება ...
ვზივარ სავარძელში და თითქმის ნახევარი დღე მის ტკბილ ძილს ვდარაჯობ
ნორმალური რომ არ ვარ დიდი ხნის წინ ვთქვი ხომ?



აი დადგა ჩემი ჩაქოლვის დროც...
დაგვიანების შემდეგ ვერ გეტყვით რომ ეს თავი ნამდვილად მოგეწონებათ , ეჭვი მაქვს ბევრიც დაანებებს კითხვას თავს/ ახლა ბევრი რამის თქმა მინდა მაგრამ ვერ ვახსერხებ და შემდეგ კომენტარებზე გიპასუხებთ აუცილებლად. მადლობა ყველას ვინც დააკომენტარეთ