ბურთის დარტყმისგან თუ მოულოდნელობისგან შოკი მივიღე და რამდენიმე წამით თვალები დამეხუჭა.
თვალები, რომ გავახილე ტაისიას გაოცებული სახე დავინახე რომელიც ხან მე მიყურებდა და ხანაც ჩემს უკან იხედებოდა.
უკან, რომ გავიხედე დავინახე სამი "კაი ტიპი" და გულში ათასჯერ გავიმეორე სიტყვები რომლითახ ახლა დიდი სიამოვნებით გავლანძღავ ამ ლაწირაკებს.
-კრასავიცაა იზვინი რა მართლა ვერ მოვზომე მსუბუქად მინდოდა მორტყმა და თან უკნიდან ბიჭს გავდი ტოო
მოიცა მოიცა ახლა ამ იდიოტმა მითხრა, რომ ბურთი ძალით მომართყაა.
-ერთი ახლოს მოიწიე აბაა.
ამაზე გაეღიმა მივხვდი რაც გაიფიქრა და მომიახლოვდა...... ჰოოო და მუშტი ჯერ კუჭში მოხვდა და მერე ყბაში. გამწარებულმა კაპიშონში ჩავავლე ხელი და ამხელა ახმახი დავაჩოქე რაც შეიძლება ახლოს მივედი და ტკივილისგან დაბნეულს საკმაოდ გამაღიზიანებლად ჩავჩურჩულე
-მეორედ ჩემს ტერიტორიაზე არასპრავედლივად მოიქცევი და პირველი დარტყმა კუჭში აღარ იქნება.....კაცუნა.
მესმოდა ზოგი გაკვირვებით რომ ამბობდა გიჟიაო ზოგიც გემრიელად ხარხარებდა, ერთი ორმა ცერა თითიც ამიწია მოწონების ნიშნად რაზეც მსუბუქი ღიმილით შემოვიფარგლე.
თუმცა ბედი ბედად რჩება,
როგორც კი უნივერსიტეტისკენ დავიძარი მაშინვე რექტორი გადამიდგა წინ და წამაბუნცულა თავის კაბინეტში.
მეც მობეზრებულად გავყევი უკან და კაბინეტში შემიყვანა, სადაც რამდენიმე ლექტორი დამხვდა დაა ჯაანდაბა ვახ დაცხა მე დამცხა არ მჯერა წარმოიდგინეთ ტიპი რამდენად კარგი უნდა იყოს ჩემში რეაქციები, რომ გამოიწვიოს.
კაბინეტში ოთხი ხნიერი ქალი და ისს მაჩო იყო.
რექტორმა თავისი ადგილი დაიკავა და მანიშნა დაჯექიო.
მოკლედ ბევრი რომ არ ვილაპარაკო კარგად გამომლანძღა შენიშნვაც მომცა და გარეთ გამომაბუნცულა თუმცა გამოსვლამდე იიმის სახეს თვალი მოვკარი ტუჩის კუთხეს რომ ათამაშებდა და თავს ძლივს რომ იკავებდა გემრიელი გადახარხარებისგან.


მაინც ამაყად შევედი აუდიტორიაში და წინ დავიკავე ადგილი.
რამდენიმე წამში "ლაწირაკი" თავის სასტავთან ერთად შემოვიდაბდა და შემიღრინა, მე "საყვარლად" გავუღიმე და ამის შემდეგ ზედაც არ შევხედე, აუდიტორია ნელ ნელა შეიჩსო.და დაიწყო ჩემი ლექციაც საერთაშორისო სამართალზე.
ამ დროს მე უბრალოდ აღარაფერიი მახსოვს და მაქსიმალურად ვცდილობ ყველა დეტალი დავიმახსოვრო.
თუმცა მოიცა მე ისევ თავში ვიგრძენი დარტყმა, ოღონდ მსუბუქი უკან გავიხედე და "ლაწირაკი"
ისევე საყვარლად მიღიმოდა როგორც მე, ლექტორმა შენიშვნა მისცაა და მეც დავმშვიდდი , მაგრამ მეორედ რომ გაიმეორა იგივე მშვიდად წამოვდექი და წინ დავუდექი ისიც ადგა და ზემოდან გადმმომხედა.
არა ხომ ვუთხარი კუჭით აღარ დავიწყებ თქო,
საშინელი ტკივილი, რომ იგრძნო ჩაიკეცა ლექტორმა ერთი შეჰკივლა მაგრამ მერე სიცილი აუტყდა და ადგილის დაკავრბისკენ მომიწოდა იმ საცოდავსკი (რომლის შთამომავლობის გავრცელებაც უკვე საკმაოდ საეჭვო იყო) წყალი მიაწოდა და "კაკ რაზ" ზარიც დაირეკა.
მშვიიდად ჩავიარე კიბეები ბუფეტის მიმართულებით და ასევე მშვიდად მოვუყევი ყველაფერი ტასოს.
თქვეენ ვერ წარმოიდგენთ რამდენი იცინა და ყველა როგორი გაოცებით გვიუყრებდა თუცა ეს არსევა სიცილის შეწყვეტას არ აპირებდა.

რაღაც რაღაცები ტასოზეც გავიგე ლექტორისთვის დაუდგია ამ საცოდავს თვალი და იტანჯებოდა ცალმხრივი სიყვარულით.

რომ გენახათ როგორი თვალები აქვს როოცა იმ ქერა თმიან მაჩოს ახსენებს, მემგონი ერთადერთი რაშიც ძალიან გავნსხვავდებით ის არის რომ მე ქერები არ მომწონს და მას შავგრემნები.
თურმე ერთხელ დატააკებია შემთხვევით და იმას ისე გაუღიმია ამისთვის (ჩემთვის გაუგებარი ქიმიური მოვლენები თუ რაღაც )ერთი სათი გაშეშებულა, მოკლედ ასე და ამგვარად ეს ჩვენი გვრიტი შეყვარებულია.

სახლში დაბრუნება და ჩეკი ძმისშვილების მოვარდნა ერთია.
სახლში ორი რამიყიდე მყავს იოაკიმეს და მაქსიმეს სახით.
რიგორც აამბობენ მკაცრი მამიდა და დეიდა ვარ მაგრამ უბრაალოდ არ მინდა "ლაწირაკებად"ჩამოყალიბდნენ, თუმცა თუ გადამიტრიალდა მთელი დღე დავრბივართ და ვთამაშობთ.
სსწორად ასეთი სიტუაცია იყო ახლაც, იოს ბალიში გავუქანე და... და ეს ბალიში იოს კი არა იმას მოხვდა.
ამას აქ რაუნდა ჯანდაბა როგორ უხდება ეს კლასიკური სტილი, უფ რა ტუჩებიაა, თვალები თმები სხეული მხარბეჭი. გაშეშებული ვუყურებდი ჩემი ძმის განცვიფრებული და თა ღიმილშეპარული სახე, რომ დავინახე'
-ლაილა გაიცანი ჩემი კომპანიონი დიმიტრი ხარძიანი
რომ შევხეთე ვნახე როგორ შემომიბღვირა და შემრცხვა თან მართლა ძალიან ძალიან
-დიმოტრი ეს ჩემი და და ოჯახის უფროსი ლაილა ვიბლიანია.
ორივე დავუკარით თაავი ერთმანეთსს,რროდესაც გვერდით ჩამიარა მხარი გამკრა და მოსამსახურე უფრო მეგონეო მომაძახა.
ახლა ეს ხომ ღირსია გაავიგდო დამპალი იდიოტი.
ნერვებმოშლილი გარეთ გაავვარდი და სახლში იქამდე არ დავბრუნებულვარ სნამ ის იდიოტი იქ იყო.
სახლისკენ ბილიკს მივუყვებოდი საკმაოდ გვიანია და თვალთაახედვა მიჭირს ტელეეფონით ვანათებ გარემოს, არ მეშინია რავიცი სადაც სვანეთში მხეცებს არ დავუგლეჯივარ იმედია არც აქ ამკუწავს ვინმე.
უეცრად უკნიდამ ვიღაც მომეხვია ტელეფონი გამომართვა და ჩიხში შემიყვანა, ვერცვკი გავიაზრე ჩერბმივხვდი რა მოხვდა ისე ამაკრა კედელს და მაკოცა.
პირველი კოცნა ვიღაც ხულიგანმა მომპარა ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო და აორთქლდა.
გაოცებულმა ძლივს ავაღწიე ჩემს ოთახამდე და გონს მოსასვლელად ცივი წყალი ლამის მთელს ტანზე გადავივლე.
მეორე დღეს დაბნეული დავბოდიაალობდი, ანალოგიურად დაბნეული შევედი აუდიტორიაში თუმცაა დააგვიანებით და იქ დიმიტრი დავინახე რომელიც ლექციას ატარებდა.
როგოეც კი დამიმახა მაშინვე ჩემსკენ წამოვიდა და მთელი სრკაზმით მომახალა
-ქალბატონო ლაილს აქ თქვენი ფულები და გაავლენა არ ჭრის აქ წესებია და ის ყველამ უნდაა დაიცვას, ასე, რომ ახლა მიბრძანდით აუდიტორიიდან და მეორედ ჩემს ლექციაზე აღარ დაიგვიანოთ.
მინდოდა შევწინააღმდეგებოდი მაგრამ გააოცებული ბავშვების მზერას წავაწყდი ფული და გავლენა ჯანდაბს გაიგეს და ახლა ყველა გაოცებული მიმზერდა.
გამწარებული წავედი მისკენ.
-ბატონო დიმიტრი ახლს კი არა თქვენს ლექციას აღარც მომავალში დავესწრები და შეგიძლიათ საგანიც "შემატენოთ" თუმცა გაამიცდას აუცილებლად ჩავაბარებ და სულ კარგად მეყოლეთ ამის შემდეგ.
დავინსხე როგორ გამწარდა და მეც გაღიმებული გამოვედი აუდიტორიიდან.

იმედია მოგეწონებათ
#ვინე