ყველა ვსადილობდით,ვერთობოდით,გეგა ჩემს წინ იჯდა და ხშირად მიყურებდა,მე კი მსიამოვნებდა მისი ყურადღება მაგრამ არ ვიმჩნევდი,ლუკმა უნდა ჩამედო პირში რომ,ჩემი მობილური აწკრიალდა,ჯანდაბა ზუკა იყო ჩემი ყოფილი შეყვარებული,ხელები ამიკანკალდა,არ ვიცოდი რა მექნა მეპასუხა თუ არა?!საბოლოოდ ვუპასუხე და იმ წამსვე მისი ღრიალი გავიგე მობილურში
-სად ხარ შე ბო**!მე რა გითხარი ფეხი უჩემოდ არ გაადგათქო!სისხლში მისმა სიძულვილმა დაიწყო ჩქეფა
-ბო*ები შენსკენ მომიკითხე კრეტინო!და შემეშვი!საერთოდ არ გაბედო ჩემთან მოახლოება გესმის?თავი დამანებე!ხმამაღლა ჩავყვიროდი მობილურში და ხალს ყურადღებას არ ვაქცევდი,სახეზე სიმხურვალეს ვგრძნობდი
-ახლა მომისმინე წესიერად შენ ნაბ***არო რასაც მინდა იმას დაგიძახებ!სად ხარ დროზე მითხარი თორემ მე თვითონ გიპოვი და მოგკლავ!
-დავიღალე!ჩუმად დავიჩურჩულე და მობილური ხელიდან გამივარდა, ძირს მოწყვეტით დავეცი,ცრემლები არ წყვეტდნენ ჩემს თვალებზე დინებას,გული სწრაფად მიცემდა,მერე კი ყველაფერი სიბნელემ მოიცვა...
რომ გავიღვიძე ნომერში ვიწექი,მელო გვერდით მეწვა და მშვიდად ეძინა,ფანჯრისკენ გავიხედე,დაღამებულა...თავი ოდნავ წამოვწიე მაგრამ ტკივილი ვიგრძენი საფეთლებთან და ბალიშს დავუბრუნდი...მელანოს გვერდით ტუმბოზე ჩემს მობილურს გადავწვდი და ავიღე,
ზუკას 5 გამოტოვებული ზარი დამხვდა და 1 სმს შეტყობიმება,
სმს გავხსენი,უცხო ნომრისგან იყო,"ვერ შემოვდივარ თქვენთან,მაგრამ სულით და გულით შენთან ვარ ლიიი" დამოკლებულ სახეზე მივხვდი რომ გეგა იყო,სხეულში სითბო ჩამეღვარა,გამიხარდა მისი ასეთი ყურადღება,პასუხი დავწერე
"მადლობა<3 გამოვალ და დერეფანში გამო რა თუ არ გძინავს" პასუხი სწრაფად მოვიდა
-"შენ რა გღვიძავს?"
-"ჰო რომ მეღვიძება ვეღარ ვიძინებ:// გამოხვალ?"
-"კაი გამოვალ" წავიკითხე შეტყობინება და ფეხზე ჩუმად წ ამოვდექი თავი კი მტკიოდა მაგრამ ვცდილობდი ყურადღება არ მიმექცია,ტანსაცმელი არ მქონდა გახდილი ამიტომ ოთახიდან გავედი...
-როგორ ხარ?კედელზე მიყრდნობილი მიყურებდა მშვიდი გამომეტყველებით,
-უკეთესად!თავი მტკივა მაგრამ არაუშავს!გავიღრიჭე და ჩავეხუტე,ამ საქციელზე კი გაეცინა და მანაც მომხვია ხელები,
-აქამდე სკოლაში როგორ ვერ შეგამჩნიე...ჩამჩურჩულა ყურში,
დამაჟრჟოლა,კანი დამეხორკლა,მუცელში პეპლები ფარფატებდნენ...მან კი არ ვიცი ეს შეამჩნია თუ არა...იმედია არა.
-ლიი...დერეფანში გამეფებული სიჩუმე ჩემს გვერდით იატაკზე მჯდარმა გეგამ დაარღვია,
-ჰმმ...ზმუილით გავეცი პასუხი და თავი მხარზე ჩამოვადე..
-ის ბიჭი ასე რატომ გექცევა?
-მმხ...ისევ დავიზმუვლე,მიჭირდა..მიჭირდა ამ თემაზე საუბარი.
-კაი გასაგებია არ გინდა რომ მომიყვე!..
-ადრე ამ სკოლაში არ ვსწავლობდი...საჯარო სკოლაში ვსწავლობდი,ერთი ბიჭი იყო ზომბებს ხატავდა და რაღაც საშინელებებს...მისი ყველას ეშინოდა კლასიდან...ამიტომ ყველა ეუბნებოდა რა კარგი ნახატია და ამბები...ჰოდა მე რომ დავინახე და არ მომეწონა ვუთხარუ რა საშინელიათქო...იმის მერე დამდევდა ყველგან მეჩხუბებოდა,ვერ იტანდა რომ ყველაფერს პირში ვეუბნებოდი,მაშინ უფრო პატარები ვიყავით...ასე გრძელდებოდა ყოველ დღე...ერთხელ სკოლაში რომ,მივედი არ დამხვდა გაკვეთილებზეც არ იყო...მერე გავიგე რომ,ოთახში გამოუკეტიათ,თავისი კატა მოუკლავს...თანაც წამებით..ვიფიქრე რადგანაც მშობლებმაც გაიგეს მისი შეშლილობის ამბავი მიხედავენ როგორმეთქო მაგრამ ერთი კვირის შემდეგ ისევ გამოჩნდა,თვალები შავად ქონდა გაღებილი და ცხვირზეც პირსინგი გაუკეთებია,პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა,არ დამავიწყდება ის მომენტი...ყველა ჩვენ გვიყურებდა...ყელში წამიჭირა ხელი და კედელთან ამაკრო,მიყვიროდა შენი ბრალია!შენი!არ ვიცი რაში ვიყავი დამნაშავე...დირექტორმა დაინახა ეს ამბავი და ზუკას მშობლებს დაურეკა...უთხრა ამ გოგონას აეკიდა და არ ეშვებაო...მშობლებმა მხოლოდ ცრემლები გადმოყარეს არაფერი არ უთქვამთ...მძულს...ამავე დღეს ჩემიეგობრის დაბადების დღეზე მივდიოდი,დავინახე რომ უკან მომყვებოდა ვიღაც...ჩქარა გავიქეცი იქნებ შევასწრო და მეორეზე როგორმე ავიდეთქო...მაგრამ ისიც გამომეკიდა და სადარბაზოში მიმიმწყვდია...მჰჰჰ..ზედა მთლიანად შემომაგლიჯა...ჩემი უნდა იყოვო...სანამ დავიყვირებდი ხელები ამაფარა სახეში გაშლილი ხელი დამარტყა... და ქვედა ბოლო უნდა აეწია როცა ვიღაცამ იარაღი მიაბჯინა შუბლზე...ჩემი მეგობრის მამა იყო...გადამარჩინა...ამის მერე საჩივარი უნდა შემეტანა მაგრამ მისმა მშობლებმა დზალიან ბევრი მთხოვეს,მშობლები შემეცოდა და აღარ გავასაჩივრე...თუმცა საბოლოოდ ვინანე,იმის შემდეგ ორჯერ მცემა მუცელში მირტყა ფეხები,საავადმყოფოში ჩუმად დავდიოდი,ძლივს მოვირჩინე ჭრილობები...საშინლად მეშინია,მეშინია მისი ნახვის...მეშინია რომ მომკლავს,სახეზე ცრემლები ჩამომიცურდა...თავი მის კისერში ჩავმალე და ავქვითინდი..
-ლიი დამშვიდდი მე შენთან ვარ ნუ გეშინია,თავი ამაწერვინა და თვალის ქუთუთოზე ცხელი ტუჩები მომაკრო...სახე ისე ახლოს ქონდა მინდოდა ტუჩებს მივკარებოდი მაგრამ თავი მოვთოკე და ისევ მის კისერში ჩავმალე თავი...
-ამას არ ვყვები არავისთან,თითქოს მომეშვა რომ მოგიყევი..მადლობა გეგუ...
-გეგუ..დაიჩურჩულა და ვიგრძენი როგორ ჩაეღიმა...
თავი ავწიე და თვალებში შევხედე...
-რა ლამაზი თვალები გაქვს...დავიჩურჩულე და გავუღიმე...
-შენ კი ყველანაირად ლამაზი ხარ...ხარხარით მომაკრო ტუჩები შუბლზე,მერე წამოდგა და ხელი გამომიწოდა რომ,მეც ავმდგარიყავი...ქვემოთ ჩავედით..
-წამო გარეთ
-აუუ კაი წამო!სიცილით ჩავკიდე ხელი და გარეთ გავედით სასტუმროს გავცდით და ბუნებაში ვსეირნობდით...ის მის ცხოვრებაზე მიყვებოდა,და ჰყოლია რომელი ძალიან აწვალებს. ასე 40 წუთი ბუნებაში ვბოდიალობდით,მერე ერთი სამახსოვრო ფოტო გადამიღო მე მექნებაო.მერე კი სასტუმროში დავბრუნდით,ერთმანეთს დროებით დავემშვიდობეთ და სამ თვლაზე ორივემ ერთად შევაღეთ ოთახის კარები საბოლოოდ კი ის მის ოთახში მე კი ჩემს ოთახში ვიყავით...