მივრბივარ, მივრბივარ და ადგილიდან მაინც არ ვიძვრი, ვხედავ როვორ ინგრევა ჩემი ოჯახი და ვერაფერს ვაკეთებ, სასოწარკვეთილი ვკივი მაგრამ არავის არ ესმის ისინი კვდებიან მაგრამ ვერ ვშველი………
მტირალს მეღვიძება სულ მთლიანად გაოფლილი ვარ, გული გამალებით მიცემს,
უჰ სიზმარი ყოფილა, ჯერ 7 საათია მაგრამ დაძინება არ მინდა მეშინია ისევ იგივე არ დამესიზმროს, ამიტომაც ვდგები და მომზადებას ვიწყებ დღეს ის (ია ანუ ბიცოლა) უნდა ჩამოვიდეს ხვალ კი თბილისში მივდივართ. ჩემოდანი უკვე ჩალაგებული მაქვს მხოლოდ სახლი დამრჩა დასალაგებელი, უნდა ვაღიარო რომ ყოველთვის ზარმაცი ვიყავი და სულ თავს ვარიდებდი ამ პროცედურას, ხან თავი მტკიოდა ხან სამეცადინო მქონდა მაგრამ ახლა ყველაფერი შეიცვალა.
-ნასია ნასია!!! ფიქრებიდან ჩემმა ვითომდა მეგობარმა გამომიყვანა.
-რა ხდება ნატა? ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მისი აქ ნახვა
-მართლა მიდიხარ თბილისში? საოცრად მოწყენილი ხმით მკითხა თითქოს სწყინდეს ჩემი წასვლა
-კი მივდივარ, მშვიდად მივუგე თითქოს არც გავბრაზებულვარ ეს ჩემი ყველაზე მაგარი თვისებაა,
-ცუდია, მომენატრები ხომ ჩამოხვალ ჩემს სანახავად?
-ხო აბა შენს გარწშე როგორ გავძლებ. აი აქ კიდევ უკვე ნათლად გაჟღერდა ირონია ჩემს ხმაში, ქალბატონი რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ნიამ გააწყვეტინა რომელიც ოთახში ტირილით შემოვარდა და მომეხვია. ნია ჩემი საუკეთესო მეგობარი არის
-ნას გთხოვ არ წახვიდე რა ჩემთან დარჩი, ჩემთან იცხოვრე ოღონდ იქ არ წახვიდე , ტირილით ლაპარაკობდა და თან მეხვეოდა მე კი მისი ასეთ ქმედება ეგოისტურედ მსიამოვნებდა ვგრძნობდი რომ ვიღაცას ვუყვარდი და გული სიხარულით მევსევოდა.
- მაპატიე ნი მაგრამ უნდა წავიდე, აი ახლა კი ვეღარ ვინარჩუნებ სიმშვიდეს
- შემპირდი რომ ყოველდღე დამირეკავ და ხშირად ჩამოხვალ ჩემს სანახავად,
- კი ნინ ყოველდღე დაგირეკავ ჩამოსვლით კი არა მგონია ჩამოვიდე
- მო..მო.მენატ..რები სლუკუნით ძვლივს ამოთქვა და უფრო მომიჭირა ხელები
- მეც მეც ... აუ გოგოებოოო სახლი მაქვს დასალაგებელი
- ვაიმეე თავი მტკივაა თორემ დიდი სიამოვნებით დაგეხმარებოდით, კაი წავედი კეთილი მგზავრობა (ნატა)
- ვაიმე ოღონდ ეს გოგო გამაწეწია და ყველაფერზე ვარ წამსვლელი(ნია)
- სახლი უნდა დავალაგოთ! თვალები დავუბრიალე ჩემს ენა გრძელ გოგოს
- ხო კაი კაიი ერთი გემრიელად გადადაიხითხითა, ღმერთო როგორ მიყვარს ამ გოგოს სიცილი
სამ საათამდე ვფუსფუსებდით მაგრამ ვაი ამ ფუსფუსს ბოლოს ხელი ჩავიქნიეთ და გადავწყვიტეთ რომ დალაგებულია
- ნას იცი
- გამარჯობა გოგოებო (ია)
- ბიცო უკვე ჩამოხვედი? ვაიმე ვგიჟდები ამ ქალზე საოცრად თბილი და მზრუნველია
- ხო ნას მაგრამ დღესვე უნდა დავბრუნდეთ თბილისში ხვალ ინგლისიდან მნიშვნელოვანი სტუმრები ჩამოდიან და უნდა დავხვდე, მაპატიე პატარა მაგრამ რა ვქნა სხვა გზა არ მაქვს
- კარგი ბიცო არანაირი პრობლემა არ მაქვს აქ დარჩენა მაინც აღარ შემიძლია (მე)
- ანუ დღეს მიდიხართ? (ნია)
- ხო ნიაკო საღამოს წავალთ(ია)
ნია ბოლო წუთამდე ჩემთან იყო წამოსვლის დრო რომ დადგა ცრემლებით გამომაცილა. აი ახლა უკვე თბილისში ვარ და სუპერმარკეტისკენ მივისწრაფი კიბეები სწრაფად ავირბინე უეცრად რაღაც მძიმე შემასკდა წავბორძიკდი ალბად წავიქცეოდი ვიღაცას რომ არ დავეჭირე, გავსწორდი თუ არა იმ წამსვე იმ ადამიანის ლანძღვას შევუდექი
- ჰეი დაბრმავდი! თუ ჩემი მოკვლა გადაწყვიტე! ცოტა ფრთხილად რომ იარო არ შეიძლება?! უჰჰჰ რა არის რაა! ისეთი ხმით წარმოვთქვი გეგონება რამე სერიოზული დააშავა ( სად გაქრა მორცხვი ანასტასია)
- იქნებ მადროვო ბოდიშის მოხდა?
- ბოდიში დამტვრეულ ნეკნებს ვერ გამიმთელებს შევუღრინე იმ საწყალ ბიჭს
- ხოდა არც მოვიხდი არა ნაკლებ განსხვავებული ჩანდა ცისფერ თვალება
- არც მჭირდება გაბრაზებული გამოვვარდი მარკეტიდან



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

იამ მითხრა რომ დღეს ბავშვები ჩამოვიდნენ და ხვალ დილით გამაცნობს მათ, ამჟამად ყველაზე მეტად ჩემი სიზმრები მაღელვებს არ მინდა დავიძინო ამიტომაც ნაცნობ ხერხს მივმართავ აივანზე გავდივარ იქვე სკამზე ვთავსები და ვფიქრობ როგორ დავაღწიო ამ სატანჯველ ცხოვრებას თავი არ ვიცი როდის ჩამეძინა მაგრამ დილით მზის ხივებმა გამაღვიძეს დღეს პირველად მეძინა მშვიდად. წამოვდექი და ჩუმი ნაბიჯებით შევედი ოთახში იმ წამსვე საწოლზე დავვარდი და დამეძინა. და აი ისევ კოშმარი მესიძმრა სასწრაფოდ წამოვხტი საწოლიდან და კიბეები ჩავირბინე მისაღებიდან ხმაური გამოდიოდა ამიტომ მეც იქით გავწიე ოთახში რომ შევედი მინი ინფაქტი მივიღე ის თვალებ სავარძელში მოთავსებულიყო და ჩემს სამაჯურს ათამაშებდა ხელში
- ნასია გაიღვიძე შვილო?
- დილამშვიდობისა.... არ ვიცი რატომ მაგრამ აი ახლა ძველი მორცხვი ნასია დაბრუნდა
- ნასი მოდი ბავშვებს გაგაცნობ. ეს ნინია მინითითა იქვე მჯდომ ანგელოზზე რომელსაც ქერა თმები მხრებზე ჩამოყროდა და ცისფერ თვალებს საყვარლად დააცეცებდა
- სასიამოვნოა
- მე დიანა ვარ ეს კი ჩემი ძმაა დანიელი
დანიელი? ესეიგი ჩემს ცისფერ თვალებას დანიელი ჰქვია . ჰაჰ დანიელსა და დიანას შორის საოცარი მსგავსებაა ორივეს შავი თმები ცისფერი თვალები და დიდი წითელი ტუჩები აქვთ.

ვიცი დიდი თავი არ არის მაგრამ რაც არის ეს არის. ალბად ხვალ ვერ დავდებ მაგრამ ზეგ აუცილებლად იქნება, თან შევეცდები თავები გავზარდო
მადლობა ყველას ვინც ჩემს ისტორიას კითხულობთ