შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

იმედის ნაპერწკალი


17-02-2017, 19:20
ავტორი blackangel
ნანახია 1 334

ყველაფერი ძალიან "ჩვეულებრივად" ხდება ჩემს ცხოვრებაში . ერთი შეხედვით ყველაფერი ასე ჩანს გარედან მაგრამ რეალობა სხვაა . მე ვარ ერთი "ჩვეულებრივი" გოგო, ეს რათქმაუნდა ხუმრობით ახლა კი ასეთი უცნაური შესავლის შემდეგ დროა წარგიდგინოთ ჩემი თავი . მე გახლავართ თეონა იოსელიანი 18 წლის , ჩემი თავის აღწერა არ მიყვარს მაგრამ მოკლედ გეტყვით , 168 სმ და 67 კგ პუტკუნა ღია თაფლისფერი თმით და გრძელი ხვეული თმებით . მშობლები ... ეს თემა ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია, მშობლები(გია იოსელიანი,ირმა ანდღულაძე) და ჩემი და(ანი იოსელიანი) ავტო ავარიაში გარდაიცვალნენ სამი წლის წინ .იმ დაწყევლილ დღეს ..გახსენებაც კი მზარავს ყველაფერი ასე მოხდა :დედა და მამა თავის ბიზნესშეხვედრაზე მიდიოდნენ ოჯახითურთ სადაც მე და ჩემი დაც უნდა ვყოფილიყავით, მამა გავლენიანი ბიზნესმენი იყო ხოლო დედას მცირე ატელიე ჰქონდა დ კერავდა თავის დიზაინით ტანსაცმელს , ჩემი დ კი ფინანსებზე სწავლობდა და მაგისტრატურის გავლას პოლონეთში გეგმავდა , როგორც ავღნიშნე იმ ბიზნეს შეხვედრაზე ჩვენც აუცილებლად უნდა ვყოფილიყავით .მე უარი განვუცხადე მშობლებს წასვლაზე და არ დამაძალეს წასვლა თუმცა ერთი კარგად გამლანძღეს ყოველთვის უკმაყოფილო ნუ ხარ ამ შეხვედრითო მაინც არ მოვუსმინე და არ წავყევი .როცა წასვლის დრო მოვიდა ჩემი დ თავისი ქერა თმით და ცისფერი თვალებით ანგელოზს გავდა ,გრძელი შავი კაბა ეცვა დედაც იმავე ფერის სამოსითიყო შემოსილი , როცა მამამ დაინახა თვალები აუცრემლიანდ და გულში ჩაიკრა თავის ანგელოზები გასვლის წინ კი ვერ მოვითმინე და ჩავეხუტე სამივეს ისე თითქოს უკანასკნელად ვხედავდი მათ .მე ლეპტოპი ავიღე და კინო ჩავრთე კომედია იყო სათაურად ცუდი დედიკოები . გული ვერაფერს დავუდე საშინლად ვიყავი ყოველ წუთს ველოდებოდი როდის დამირეკავდნენ ჩემები მაგრამ ამაოდ , არ დამიძინია ველოდი მათ მოსვლას უკვე გამთენიისას კარებზე ზარი იყო მე სიხარულით წავედი კარის გასაღებად მაგრამ იქ ჩემი მშობლების ნაცვლად ჩემი დეიდაშვილი იდგა ვაჟა რონელიც შეწუხებული მიყურებდა : ჩემო სიხარულო -მე რაღაც უნდა გითხრა პატარავ-ის რამოხდაა-მე გთხოვ დამშვიდდი და გაგებით მოეკიდე ყველაფერს-ის რამოხდა თქვი დავიტანჯე-მე საავადმყოფოში უნდა წავიდეთ-ის კარგი ,მაგრამ ხო მშვიდობაა? კი პატარავ ყველაფერი კარგად არის ჩამეხუტა და წავედით საავადმყოფოში .
ვიცი პატარა თავია თუ მოგეწონათ გავაგრძელებ
მოგესალმებით,ეს არის ამ საიტზე ჩემი პირველი ისტორია რომელიც შეეხებაა ცხოვრებისგან დაჩაგრულ გოგოს რომელსაც მოულოდნელად ეწვევა სიყვარული



№1  offline მოდერი CeCe))

პირველ რიგში ძალიან პატარა თავია.
ზედმეტად პატარა იმისთვის,რომ
წესიერად შეძლო რამის გაგება.
სასვენ ნიშნებს საერთოდ არ იყენებ.
მხოლოდ წინადადების ბოლოს სვამ წერტილს და
ვსო...
ასე კი ძალიან ცუდი წასაკითხია მკითხველისთვის.
ცუდად ხვდებათ ყოველთვის თვალში.
დიალოგები დაიწყე ყოველთვის ახალი ხაზიდან და
დეფისით.
არც ამის მიწერა ჭირდება-"მე","ის".
ეცადე თავები გაზარდო,
წერის სტილიც დახვეწო,
გრამატიკულადაც გამართო,
სასვენ ნიშნებს ყურადღება მიაქციო,
დიალოგების წერის თავისებურ სტილსაც და
კარგი ისტორია გამოგივა,დამიჯერე.
დამწყებისთვის თუ ამ რჩევებს გაითვალისწინებ,მართლაც
გამოგივა ის,რაც
ჩაფიქრებული გაქვს.
კარგი იქნება თუ ბევრ ისტორიას წაიკითხავ ამ საიტზე.
ბევრს უდევს შესანიშნავი ისტორიები და
უფრო დაიხვეწები.
იმედი მაქვს არ გეწყინება...
თუ სურვილი გექნება შეგიძლია პირადში მომწერო და
ყველანაირად დაგეხმარები blush

 


№2  offline წევრი blackangel

რათქმაუნდა მივიღებ ამ რჩევებს და გმადლობთ ამისთვის , და თუ რაიმე დამჭირდა აუცილებლად მოგწერთ

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent