აბაზანიდან გამოვდივარ და ვფიქრობ ამ ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებზე, უაზროდ ბევრი რამ გადამხდა თავს აბ მოლო სამი თვის განმავლობაში, დავკარგე ჩემითვის უმნიშვნელოვანესი ადამიანები და შევიძინე არა ნაკლებ მნიშვნელოვანი, ყველამ ძალიან თბილად მიმიღო, სიმართლე გითხრათ არ ველოდი ასე თუ დავმეგობრდებოდი ამ ბავშვებთან მათი დახმარებით ვუძლებ ამ სატანჯველ ცხოვრებას. არ ველოდი მაგრამ დანიელთანაც კარგი ურთიერთობა ჩამომიყალიბდა ცოტა ფიცხი ხასიათი აქვსო დიანა იძახის მაგრამ მე ეგ არ მიგრძვნია ნუ ჯერჯერობით მანიც. ხვალ სკოლაში პირველი დღე მაქვს თან დანიელის მეგობარიც უნდა გავიცნო როგორც თვითონ მითხრა ჩემი მისი ძმაა. მოვემზადე და დასაძინებლად დავწექი ძალიან დაღლილი ვარ დღეს დიანასა და ნინოსთან ერთად შოპინგზე ვიყავი ამიტომაც მალევე დამეძინა თუმცა ჩვეულებისამებრ ისევ ის სიზმარი მესიზმრა და გამაოეღვიძამ მეც დაძინება აღარ მიცდია და სკოლისათვის მზადება დეავიწყე, კერძო სკოლაში დავდივარ და შესაბამისად ფორმაში გამოვეწყვე შავი ქვედა ბოლო და თეთრი საროჩკა მოვირგე თმები კი კოსად ავიწიე ფეხზე კეტები ჩავიცვი, შემდეგ მედა ია სკოლაში წავედით, გარედან შენობა არც თუ ისე დიდი ჩანდა თუმცა შიგნითრომ შევედი აღფრთოვანებული დავრჩი თუმცა კარგად დათვალიერება ვერ მოვასწარი, სკოლაში შევდგი ფეხი თუ არა იმწამსვე ვიღაც ქალი მოვიდა და ჩვენი დაკოთხვა დაიწყო როგორც აღმოჩნდა ეს ქალი ჩემი დამრიგებელია ბავშვების პარალელში მოვხვდი, თუმცა რას ვიზავთ სხვა გამოსავალი არ მაქვს .
-ანასტასია წამოდი შენს კლასს გაჩვენებ. ღმერთო რა უხეშია ამდენი ხანია გველეპარაკება და ერთხელ არ გაუღიმია, ამასთან როგორ უნდა ვისწავლო მტელი სამი წელი
-კარგით წავიდეთ ქალბატონო ნათია. (ოჰ რო ზრდილობიანი გოგო ვარ ) წინადადება დავამთავრე თუ არა იმწამსვე მოახდინა რიაგირება ნათიამ და ერთერთი კაბინეტისკენ დაძრა მეც უკან გავეკიდე. მეორე სართულზე პირველივე კაბინეტის კარი შეგლიჯა და ოთახში მრებში გამართული შევიდა
-ბავშვებო! ბავშვებო! ახლაი კლასელი გყავთ. ეს ანასტასია ცუხიშვილია ძალიან მკაცრი ტონით თქვა და ჩემზე მიუთითა შემდეგ კი კაბინეტი დატოვა.
-გამარჯობა ანასტასია, მჯერად შედარებით ხანში შესულმა ქალმა მომმართა ძალიან თბილი ხმა ქვს
-მე დალი მსხვილიძე ვარ შენი ქიმიის მასწავლებელი
-სასიამოვნოა ჩემი სახელი და გვარი უკვე იცით
-კარგი მიდი ბაჩოს გვერდით ადგილი დაიკავე
მიმითითა მესამე მერზე მჯდომ ბიჭზე რომელიც საკმაოდ კარგად გამოიყურებოდა.
1 წლის შემდეგ
დღეს დანიელის დაბადების დღეა ხვალ კი ინგლკისში მიდის სასწავლებლად, ძალინ უხასიათოდ ვარ არ მინდა რესტორანში წასვლა მაგრამ სხვა გზა არ მაქვს ეს დანიელის ნახვის უკანასკნელი შანსია. ოჰ უკვე ექვსი საათია და მზადებას ვიწყებ ბევრი არც მიფიქრია ტანძე გამოყვანილი შავი კაბა ჩავიცვი ფეცზე კეტები მოვირგე და თმები მაღლა ავიწიე. დაახლოვებით ერთ საათში მზად ვიყავი და ბექას ზარს არც დაუყოვნებია
_ნასი ჩამო რა გელოდები
ძვლივს ჩავფლახუნდი და ჩავესვენე მანქანაში, მთელი გზა ბექას ხმა არ ამოუღია ალბად მიხვდა უხასიათოდ რომ ვიყავი.

საღამო ნორმალურად მიმდინარეობს ცოტა არ იყოს მომწყინდა და გარედ გავედი იქვე მინდორზე ჩამოვჯექი და ცას მივაშტერდი, უეცრად ნაცნობმა ბოცმა ბარიტონმა გაიჟღერა
-ტასია აქ რა გინდა
-ისე პროსტა მოვიწყინე და. შენ ხვალ მიდიხარ ხო ?
-არა რამოდენიმე საატში გავფრინდებით მე და ბექა.
თვალებზე ცრემლები მომადგა, ლამისააა ვიტირებ, არ მინდოდა რომ დანიელს დავენახე მაგრამ მაგას რას გამოაპარებ უეცრად შეამცირა ჩვენს შორის მანძილი და ტუჩებზე დამეწაფა შემდეგ დაიჩურჩულა მომენატრებიო და გაქრა.



ბოდიში დაგვიანებისთვის და ნამდვილად არ ვიცი როდის დავდებ შემდეგს.
ყველას მადლობას გიხდით ვინც კითხულობთ ჩემს ისტორიას და კიდევ ბოდიში.
გ თ ხ ო ვ თ შ ე მ ი ფ ა ს ე თ