მხიარულად გავუდექით გზას ჩემდა გასაკვირად არამარტო სამსახურიდან არამედ სახლიდანაც გამიშვეს და კიდე უფრო მხიარულად ვიყავი, მე ერთი გოგო და 5 ბიჭი წავედით გამოვიდე თავი ამ ბიჭებში.
-მე რომ არ გყავდეთ რა გეშველებოდათ ?
-აუ აბა ბიჭო მაგ გიჟს რა დაკერავს მემგონი ნატასაც გაიჭირდება (ლაშა)
-მაგაში ეჭვი მეც მეპარება, მაგრამ არაა ნატა ძაან უყვარს მაგას და ვიმედოვნებრა მაინც (ლუკა)
-ჩემი ნატუსა მაგარი გოგოა მოუგვარებს ეგრევე. ამბობს გიორგი და თან იცინის
აშკარაა ახლა ირონიით რომ ამბობს უნდა რომ გამამაწაროს მაგრამ ვერ მოვართვი. ჩემთვის ჩუმად ვზივარ და გეგმებს ვაწყობ რა და როგორ ვუთხრა მარისმს. რომ დამინახავს ხომ გაუკვირდება სენ აქ რაგინდაო გაუკვირდება და გაგიჟდება კიდეც, ახლობელთან ვარ აქთქო რომ ვუთხრა არ დაიჯერებს რადგან ჩვენ ერთი სოფელი მამების მხრიდან გვაქვს ის კი დედის სოფელში.... ეეე თავი ამტკივდა ამ ფიქრებში
-მემგონი მოვედით
-აუუ ასე მალეე?
-ხო რაიყო ნატა არტქვა არ ვარ მზადო არ დამღუპო ახალგაზრდა კაცი (ლუკა)
-არა არა ნუ დარდობ. აბა ჰე , ერთი ორი და სამი წავედი წარმატებები მისურვეთ
-წარმატეებები რძალოო. ერთხმად დაიძახეს
წავედი , ნელ-ნელა მივუყვები გზას თან ვნერვიულობ მართლა გადარეულია ეგ გოგო იმის და მიუხედავად რომ ჩემე გიჟდება ლუკას გამო მეც არ გამომაგდოს მეშინია. ერთი ამოვისუნთქე და დავაკაკუნე.
-ღიაა მობრძანდიით. დაიყვირა მარიმ, მაგრამ მომერიდა არ შევსულვარ და ისევ დავაკაკუნე რადროსაც კარგი გააღო მაშინვე გაოცება აღებეჭდა სახეზე.
-ნატაა?
-ხო მე ვარ
-მოიცა ერთწამს, აქ რაგინდა, როგორ რანაირად, რატოოომ?
-თუ შემომიშვებ გეტყვი
-ხო, ხო მოდი.. ყვას ხო დალევ
-კი თან მომისმინე
-გისმენ
მოკლედ მარტოარ მოვსულვარ, მე ბიჭებთან ერთად ვარ აქ, იცი აქ არის და ჩვენ ყველას ერთად და ასევე ცალ-ცალკე გვინდა რომ შერიგდეთ და ერთად იყოთ, ლუკამ იმისთვის წამომიყვანა რომ იცოდა მას გამოაგდებდი მე კი არაა თავიდან ვიფიქრე რამეს მოვიტყუებითქო მაგრამ ტყუილი უარესი გამოვიდოდა და მოკლედ რა ძალიან გთხოვ შემოუშვი შენთან და აცადე რომ გელაპარაკონ.
-არა ნატა არავიტარ შემტხვევაში რა ჰგონიათ მაგათ ასე მიღალატებენ მერე გულს მომილბობენ 3 წელია ნატა ასე აკეთებენ უკვე ამომივიდა ყელში მეც ადამიანივარ ჩემი რატომ არ ესმით რამდენჯერ უნდა მივცე ეს ბოლო შანსი აღარ მინდა ასეთი არც სიყვარული და არც არაფერი.
-მესმის მარიამ კარგად მესმის, მე არ მეთქმის მის გასასამართლკებლად არაფერი მაგრამ აშკარა და ნათელია რო უნდა ერთად იყოს ბოლოჯერ მე ხომ შენთვის არაფერი არ მითხოვია ბოლოჯერ გთხოვ შემოუშვი და შეურიგდი მე გაძლევ დურ პირობას რომ არასდრო არ გთხოვ მომავალში თუ დაშორდები რომ მას შეურიგდე.
-არვიცი რა არვიცი...
-მოდი მე ახლა გავალ შემოვიყვან ლუკას ილაპარაკეთ თუ გინდათ ცემეთ ერთმანეთი და ზუსტად ნახევარ საათშ ჩვენ შემოვალთ მოსულა?
თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია, მეც მეტი რა მინდოდა ავდექი და გავექანე მანქანისკენ გავაღე საბარგული გაადმოვიტანე დიდი დათუნია დავაჭერინე ლუკას და ვუთხარი.
-ახლა კარგად მომისმინე ძალიან საყვარლად შეგაქ ეს დათუნია და შედიხარ, თავს ხრი და ბოდიშს უხდი ლუკა ყველანაირად მეცადე მთიანად დავიხარჯერ რომ მარიამი დამერმუნებინა ამის შემდეგ მე ვეღარ დაგხმარები ზუსტად ნახევარ საათში ჩვენც შემოვალთ.. მოუსვი ახლა
-ჩემი ოქრო ხარ ნატ, წავედტი.. ერთი მაგრად მაკოცა და გაიქცა ძალიან სასაცილო იყო.
ყველა გაოგნებული მიყურებდა რადგან მათ სულ უჭირდათ მარიამის დაყოლიება ყველაფერში მაგრამ მე ეს სულ რაღაც 10 წუთში მოვახერხე.
-ყოჩაღ ნატა არ ველოდი (ლაშია)
-არც მე ველოდი ლაშა მაგრამ გამომივიდა.
სიცილში გავატარეთ მთელი ერთი საათი შემდეგ კი გვრიტებს შევუერტდით კარგი წყვილი იყო მაგრმამ მათ შორის რარაც უხილავი დაბრკოლება ყოველთვის არსებობდა. მოვაგვარეთ მარიამის და ლუკას პრობლემა ყველაფერი კარგადაა ახლა კი განვაგრძოთ ისევ ჩემი ამბების თქხრობა.
რაც გიო გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში ბევრი რამე შეიცვალა ცოტა ჩამოვშორდი ჩემს დაქალ მარიამს გიორგის გამო. ანიმ პატიება მთხოვა მაგრამ ასე მალე ვერაფერსაც ვერ ვაპატიებ არ მჯერა მისი და მომავალში როგორ გავითარდება მოვლენები ვნახოთ, მეც და გიოსაც უკვე ჩვეულებად გვექცა ეჭვიანობა, ჩხუბი, სულ გამუდმებით რაღაცაზე კონფლიკტი და ძალიან ვდარდობდი ამაზე არმინდოდა ყურადღება გამემახვილებინა ამ ყველაფერზე მალე ისევ ჩემი გამოცდების დრო ახლოვდებოდა და იმისდა მიუხედავად რომ მიწევდა, მაინც აარმინდოდა მენერვიულა.
-ნატა ერთხელ და სამუდამოდ შეიგნე რა რომ მე ვარ კაცი ხან ვისკენ გავიხედავ ხან ვისკნე
-არა გიორგი არ გაქ შენ ამის უფლება, მე მახსოვს ჩვენ ერთმანეთს რასაც შევპირდით.
-მეც მახსოვს მაგრამ მე არ გღალატომ მე შენ მიყვარხარ მაგრამ იმ ბო**ბტან ვერთობი გაიგე რაა
-არ იყავი გიორგი შენასეთი არა. და აღარრ მინდა ამ ტემის გაგრძელება ერთხელადც იქნება დამტავრება ყველაფერი და სენ იქნები ამ ყველაფრის თავი და თავი. ახლა კი კარგად იყავი უნდა დავიძინო.
მეორე დღეს სამსახურში წავედი როგორც გავიგე ორი სმენა უნდა მემუშავა ვინაიდან და რადგანაც ჩემი თანამშრომელი შეუძლოდიყო ტელეფონი გავთუიიშე რომ არავის შევეწუხებინე. ოფრო სწორედ ხმა გავუთიშე და მთელი დღე თავ აუწევლად ვმუშაობდი როდეესაც ყველანაირ საქმეს მოვრჩით და დრო მოვიდა მაღაზიის დაკეტვის ავიღე ტელეფონი და ვხედავ რომ გიორგისგან 43 გამოტოვებული ზარი და ჩემი ძმისგან 2 გამოტოვებულოი ზარი მქონდა დავურეკე და ვკითხე.
-რაგინდა?
-გიორგი გეძებს რამდენიხანია სად ხარ?
-სამსახურში სად ვიქნები
-დაურეკე და უთხარი
მოგეხსენებათ ჩემი ძმა დედა და პატარა ძმა გიორგის იცნობდენე ამიტომაც ახლო ურთერრთბა ჰქონდათ. ჩემს გულს რა ვუთხარი თორემ საერტოდ არიყო გიორგი დარეკვის ღირსი
-გოგო სადგახარ აგიფეთქე ტელეფონი რატო არ მპასუხობ როგორ ვინერვიულე
-რა განერვიულებდა თავი კი არ მომიკლასვ, აქვე ვმუშაობ შენთან ახლოს გეკადრა და გენახე იქნებადა ვმუშაობდი
-კა ვსიო გვეყოს გამისკა გული რამე ხო არ მოხდათქო
-არა არაფერი სახლში მივდივარ ახლა არმაქვს სალაპარაკო კარგად იყავი. გავუთიშე ტელეფონი და განვაგრძე გზა. თრმე ინერვიულა ბიჭმა აი ნუ ასე 15 წუთს გზა იყო მიისი სხიდან ჩემს სამსახურამდე როგორც კი ეგ ვუთხარი ეგრევე დამაიგნორა სიბრაზისგან მეგონა რომ სახე სულ პომიდორივით წითელი მექნებოდა. ყოველგვარ სზღვარს ცდებოდა მისი საქციელი ეს ის ადამიანი არ იყო რომელიც მე შემიყვარდა და გული მტკიოდა ძალიან.
დრო გადიოდა სულ ასე ვკამათობდოთ ხან დავშორდებოდით ხან შევრიგდებოდით, ამ ჩხუბში გამოცდებიც დამეწყო ნერვიულობამ იმატა. პირველი გამოცდიდან რომ დავბრუნდი მეგონა რომ მესიჯი დამხვდებოდა რა ქენი? დაწერე? ან ტუნდაც ეს თუ არა როგორ ხარ? მაინც დამხვდებოდა მაგრამ არა ველოდე მაინც არ მომწერა ახლა ამ ყველაფერსრომ ვწერ და ვიხსენებ გული ზუსტად ისე მტკივა როგორც იმ მომენტში მტკიოდა. ისევ მე მივწერე და მოვიკითხე ვაჟბატონი ამბობენ რა მნიშვნელობა აქვს გოგო მისწერს პირველითუ ბიჭიო ჩემთვის ამას არ ქონდა მნიშვნელობა მაგრამ ამ ყველაფერსმა უკვე სისტემატიური სახე რომ მიიღო მეც გამიჩნდა თავმოყვარებოს გრძნობა.
-მოვედი გამოცდიდან მაგრამ შენი ერთ მესიჯიც არ დამხვდა
-რაუნდა მომეწერა რო?
-რავი ადამიანი თან შეყვარებული იმას მაინც იკიტავს როგორ დაწერე ან მსგასვსი რამ.
-დაწერდი ნატა რასიზამდი
-კაი გიო))
ამით დავასრულეთ იმ დღეს საუბარი ვაკვირდებოდი მტელი დღე თურმე ვაჟბატონი ცხვარიჭამიაში წასულა 2 დრე მანდ აპირებს დარჩენას მის მეგობრებთან ერთად და ჩემს გარეშე.. (მომდევნო გამოცდამდე დასვენება მქონდა 2 დღე მეც და შემეძლო წასვლა) მოკლედ რატო აგირიოთ ყველაფერი ასე გაგრძელდა რამოდენიმეჯერ და მაყველაფერს ჩვენი დაშორებაც მოყვა. ღამე და მომდის მისი მესიჯი:
-დავიძინებ მე წავედი
-ოჰ როდის აქეთ მაფრთხილებ?
-რატო მეიაზვები
-არ გეიაზვები როგორც იმზასუხებ ისე გესაუბრები
დამსინა და გავიდა ცოტახანში შემოდის და მწერს:
-უნდა დავშორდეთ
-რატო?
-არგამოვა ჩვენს შორის არაფერი, ავირიეთ აგვერია ყველაფერი
-არარ გიყვარვარ?
-არ არვიცი რარაც სხვა არის მარა არვიცი რა, მეთვითონ ვერ გავრკვეულვარ.
-კარგი კარგად იყავი.
-კარგად ნატა.