 ღმერთო სალომეე არარსებოობს.
 არსებობს, ჩამოვედიიი, აუ ხო ძაან გაგიხარდაა?
 სალომე გაგიჯდიი? აუ მესიზმრება ხო?
 გოგო რა გესიზმრება ჩამეხუტე რააა ძაან მომენატრე
 ვაიმეე რა გიჟი ხაარ, იდიოტო ძაან მომენატრე.
ვეუბნები (ჩემს დეიდაშვილს რომელიც ამერიკაში ცხოვრობს და ფაქტობრივად დები ვართ ბავშვობაში ერთმანეთის გარეშე არაფერს ვაკეთებდით, ამერიკაში წასვლასაც არ შეუცვლია დიდად ჩვენი ურთიერთობა უბრალოდ ერთმანეთს ვირტუალურად ველაპარაკებოდით)და არ მჯერა ჩემი გიჟი ჩემთანაა.
 აუ სად იყავი ამდენ ხანს, ორი საათია გელოდებიი
 გოგო მერე ვერ დამირეკეე?
 კაი რა სიურპრიზი მინდოდა რომ ყოფილიყო და გამომივიდაა
 აუ რა გიჟი ხარ, მოიცა დედას დავურეკავ და ვეტყვი რომ ჩამოხვედი.
 კაი მიდი მე დავიბან რა თორემ თვითმფრინავში გვერდით ვიღაც აყროლებული მეჯდა და საშინელი სუნი მაქვს.
 მიდი და დედაც მოვა.
დედაც მოვიდა და ერთი საათი გაოცებული იყურებოდა არ სჯეროდა რომ სალომე ჩამოვიდა, ბოლოს როგორც იქნა აზრზე მოვიდა და სალომეს ჩაეხუტა, იმდენი რაღაც კითხა ღმერთო გააბრუა ბავშვი
 აუ ნათიას დავურეკოთ რააა. თქვა სალომემ.
 კაი დავურეკავ. მეც ვუპასუხე
ნათიას ვურეკავ
 ნათ გამოდი რააა
 დებილი ხაარ? რას მაღვიძებ
 გოგო სალომეე ჩამოვიდა შენი დისშვილია სხვათაშორის და ამერიკაში იყო, რავი თუ მოგენატრა გამოდი.
 რეებს ბოდიალობ, ბევრი დალიე დღეეს?
 აუუ ნათიაა ნერვებს მიშლი უკვე, გამოდი რა მალე.
ვუთხარი და გავუთიშე. დაახლოებით ორმოც წუთში ნათიაც მოდის და ისეთი გაკვირვებული უყურებდა სალომეს.
 აუ გთხოვ რა ნათი შენ მაინც ნუ შემმხედავ ეგეთი გაშტერებული სახით თამუნა დეიდა ძლივს გამოვაცოცხლე
 გოგოო როგორ გასუქდი ნორმალური ხაარ?
 ნათია დაგვიბრუნდა.
ნათიას ყოველთვის ახასიათებს ასეთი ლაპარაკი მე და სალომეს ის ძალიან გვიყვარს ის ჩვენზე მხოლოდ 6 წლითაა უფროსი და ფაქტობრივად ერთად ვიზრდებოდით, თნ ძალიან განსხვავდება დედაჩმისგან და ჩემი მეორე დეიდისგან, ნათია ყოველთვის იყო და ეხლაც არის გართობის მოყვარული.
მთელი ღამე ლაპარაკში გავატარეთ. სალომემ საჩუქრები დაგვირიგა მე პოლაროიდი ჩამომიტანა ვერ ვხვდები რათ მინოდიდა ეს ჯართი მაგრამ თავი მოვაჩვენე ვითომ მომწონდა.
დილით სალომე მაღვიძებს მისი საშინელი წოლით ფეხები ჩემს თავზე უდევს და რომ არ გამღვიძებოდა ალბათ დამახრჩობდა, წოლის პრობლემა სალომეს ბავშვობიდან აქვს და ვერ შეეჩვია იმას რომ მთელი ღამე გაუნძრევლად იწვეს.
სალომეს ვაღვიძებ:
 რომელი საათია?
 თერთმეტს უკლი თხუთმეტი.
 აუ დებილი ხაარ? რა მაღვიძებ
 რას გაღვიძებ კიარა მე უნივერსიტეტში მივდივარ და შენ რას აპირებ დღეს?
 აუ მეც წამოვალ რააა
 სად გოგო
 უნივერიტეტში
 არა
 აუ რატოოოოო?
 იმიტომ, არ შეიძლება გადი ნინისთან ან რამე ქენი
 კაი ხო
 კაი მე წავედი და ჭკვიანად რამე სისულელე რა გააკეთო
 აუუუ წადიი
უნივერიტეტში მივედი და მარიამს სალომეზე მოვუყევი როდესაც ვუთხარი როგორ ჩამჩურჩულა ვიღაცამ გილოცავო მიშო ეგონა და ხტუნვა დაიწყო მაგრამ იმედები გაუცრუვდა რომ გაიგო რომ სალომე იყო.
სალომე მირეკავს:
 თეკლააა
 რა გაკივლებს გოგო
 აუ გამოდი რაა
 სად გაოვიდე?
 მე ნინი და ლიზი ვართ კლუბში და ძაან მაგრად ვერთოვბით გამოდი რა უჭველი
 არა არ მცალია უნდა ვიმეცადინოთ მე და მარიამმა.
 კარგიი რაა დაიკიდე ერთი დღე მეცადინეობა და გაერთე რა გთხოოვ ამისრულე ერთი სურვილი.
მარიამმაც მთხოვა რომ წავსულიყავით და მეც დავთანხმდი
 კარგი ხო მოვალთ ცოტახანში.
კლუბში ვართ, სალომე და მარიამი გაუჩერებლად ცეკვავენ, მე კი როგორც ყოველთვის დღესაც გამოვიღცეოდი ჩემი უჟმურობით, ბართან ვზივარ და ვსვამ. სალომეს ვეძახი რომ წავიდეთ მაგრამ პასუხსაც არ მცემს.
 შენ ისევ არ ეშვები ხო ესეთ ადგილებში სიარულს
მესმის უკნიდან ხმას ვცნობ და ტანში ერთიანად ჟრუანტელი მივლის
 მიშო? აქ რასაკეთებ. ვეკითხები დაუფიქრებლად
 მემგონი ამ კითხვას მე უნდა გისვამდე, იციან შენმა მშობლებმა რომ აქ ხარ?
 შენი საქმე არარის
 აჰაა, გასაგებია ესეიგი ჩემი საქმე არარის, კარგი მაშინ მე წავალ.
უკვე გასვლას აპირებს და ჩემდაუნებურად ვეუბნები
 არ დალევ ჩემთან ერთად?
ღმერთო რატომ გავაკეთე ეს, რა სისულელე ჩავიდინე ვფიქრობ გულში, ამდროს მიშო გაკვირვებული სახით მიყურებ და მთანხმდება:
 შენ დალიე უკვე?
 ცოტა. ვპასუხობ მე.
 კარგი დავლევ შენთან ერთად.
მპასუხობს და სასმელს უკვეთავს, შემდეგ მისი საოცარი თვალებით მე მიყურებს, მე თავს ძალიან უხერხულად ვგრძნობ და ვეკითხები:
 ასე რატომ მიყურებ?
 როგორ?
პასუხი უნდა გავცე და ამ დროს სალომე მოდის:
 თეკლა? რას აკეთებ?
 სალომე გაიცანი ეს მიშოა ჩემი მეგობარი, მიშო ეს კი სალომეა ჩემი დეიდაშვილი.
 ძალიან სასიამოვნოა ეუბნება მიშო სალომეს.
 ჩემთვისაც ამბობს სალომე და თან იცინის. კარგი მე წავალ და თეკლა სახლში დაგვიანებას თუ დააპირებ მითხარი კარგი?
 რაა რეებს ბოდავ?
 კარგი წავედიი.
 ესეიგი შენი მეგობარი ვარ? მეკითხება მიშო.
 აბა რა ხარ
 არვიცი
ორივეს გვეღიმება, სასმელს ვსვამთ და ასე გადის დაახლოებით ათი წუთი.
 უკვე გვიანია, მემგონი დროა წავიდეთ. მეუბნება მიშო
 არაა იციი მე ჩემს მეგობრებთაან ერთად წავალ
 მაშინ მე წაგიყვანთ ყველას
 არა არარის საჭირო, თან ესენი ჯერ დაშლას არ აპირებენ
 მაშინ მე და შენ წავიდეთ
 არაა იყოს.
 ნუ გეშინია არ მოგიტაცებ
 არ მეშინია
 მაშინ წამოდი
მეც ძალაუნებურად ვთანხმდები, მანქანაში ვჯდებით, სახლამდე ისე მივედით რომ ერთმანეთისთვის ერთი სიტყვაც არ გვითქვამს. უკვე მივედით მაგრამ არ მინდოდა რომ მივსულიყავით, მინდოდა დრო უსასრულოდ გაწელილიყო და მიშოსთან ერთად უსასრულოდ ვყოფილიყავი, მაგრამ ესე არიყო, უკვე დროა მანქანიდან გადმოვიდე მაგრამ ღმერთო არ მინდა გადმოსვლა.
 თეკლა მოვედით.
მეუბნება მიშო და ამ ფიქრებიდან გამოვყავარ, მე ვფიქრობ და უცბად ძალიან სპონტანურად მისკენ ვიხრები, თვალებს ვხუჭავ და ვკოცნი.

იმედია მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ