შემდეგ დღეს სკოლაში ისევ დააგვიანა,რის გამოც მასწავლებელმა მანდატურს ჩააბარა.ეგონა,რომ ზურა მივიდოდა,მაგრამ ქეთა მივიდა და კაბინეტში წაიყვანა,სადაც ზურაც იყო.
-მერამდენედ უნდა მოგცენ შენიშვნა დაგვიანებაზე.ეხლა ღირსი ხარ ოქმი დაგიწერო,რომ შემდეგისთვის ჭკუა ისწავლო
-დამიწერეთ მერე
-გიწერ - ღიმილით უთხრა ქეთამ
მარიამმა გველის თვალებით შეხედა და ბრაზობდა,რომ ვერ ჩხუბობდა.ზურა დამნაშავის თვალებით უყურებდა და განძრევას ვერ ბედავდა.დაუწერა და მარიამი უთქმელად გავიდა ოთახიდან.დერეფანში დადგა და როცა ზარი უნდა დარეკილიყო,დაინახა დერეფანში მომავალი ქეთა და ზურა როგორ იღიმოდნენ და ლაპარაკობდნენ.ამაზე ლამის ბოღმამ დაახრჩო და უფრო იეჭვიანა.ზურამ მისი გამომეტყველება შენიშნა და სწრაფად მოიშალა ღიმილი.ზარი იყო და კლასში შევიდა.დღემ უაზროდ ჩაიარა,გარეთ არც გასულა და არც ზურასთვის მოუკრავს თვალი.მხოლოდ წასვლისას დაინახა და ისეთი თვალებით შეხედა,თითქოს რამე დააშავა.
საღამოს წვიმა მოვიდა და გარეთ გასეირნება გადაწყვიტა.თან იმედი ჰქონდა,რომ ზურას ნახავდა.ყურსასმენები ეკეთა და ქუჩას მიუყვებოდა.უცებ ძალიან ახლოს გაუარა მანქანამ,ლამის დაეჯახა და მარიამმა სწრაფად გაიწია და თავი ძლივს შეიკავა,რომ არ დავარდნილიყო.ამ მომენტში უკვე გადაეკეტა.მანქანა გაჩერდა და მძღოლი გადმოდიოდა,თვითონ კი უკვე დიდი სალანძღავი ტექსტი გააშანშალა გონებაში
-ვაიმე,უკაცრავად,ძალიან დიდი ბოდიში - ეუბნეოდა შეწუხებული მძღოლი
მარიამი გვერდით ამაყად და ამპარტავნად იხედებოდა სპეციალურად,მძღოლს იქამდე არ შეხედა,სანამ არ გადმოვიდა მანქანიდან და ელოდებოდა ბოდიშს როდის მოუხდიდა.შეხედა და ახალგაზრდა,მაღალი,შავგრემანი ბიჭი დაინახა,25 წლამდე.
-ცოტა ნელა იარე,ლამის დამაჯახე - უთხრა გაწბილებულმა,თუმცა მძღოლის მობოდიშების გამო ის ტექსტი არ მიახალა,რაც მოიფიქრა
-ვიცი და დიდი ბოდიში,სწრაფად მოვდიოდი
-კარგი,არაუშავს
-მითხარი მისამართი და მე გაგიყვან
-არ მინდა მადლობა
-არა მართლა,არ ვიცი ბოდიში რითი მოგიხადო
-არაფრით.არ მინდათქო
-კარგი.კიდევ ერთხელ ბოდიში და კარგად
-კარგად - დაემშვიდობა მარიამი და გზას გაუყვა.ისევ ყურსასმენები გაიკეთა.სიარულისას იგრძნო,რომ ვიღაცამ ხელი ხელზე ძლიერად მოკიდა.შეშინებულმა მიიხედა და ზურა იყო.
-შემაშინე
-ყურსასმენები გეკეთა.წამოდი წავიდეთ
მარიამი უთქმელად წავიდა მისი მანქანისკენ.მანქანა ისეთ ადგილას გააჩერა,სადაც ხალხი საერთოდ არ დადიოდა.
-გუშინ გაბრაზებული იყავი? - კითხა ზურამ სერიოზული ტონით
-არა
-აბა რატო წახვედი ეგრე?
-როგორ ეგრე
-როგორც წახვედი
-რავიცი,ისეთი არაფერი მიქნია
-რატო იქცევი ეგრე
-როგორ ვიქცევი?
-ყოველთვის რაღაც პრობლემას ეძებ
-არ ვეძებ,არის და რაღა უნდა მოვძებნო
-და რა არის პრობლემა?ქეთაზე რომ უმიზეზოდ ეჭვიანობ?
-ჯერ ერთი უმიზეზოდ არა.მერე კიდე მაგ პრობლემებს ქეთაც ემატება
-და ხო შეგიძლია დაიკიდო და ყურადღება არ მიაქციო რაღაცეებს
-არ შემიძლია - გამომწვევად უთხრა მარიმმა
-კარგი რაა,პატარა ბავშვივით იქცევი
-ბავშვივით არა?სამაგიეროდ ხო გყავს დიდი ქალები - უთხრა გაბრაზებულმა
-კაი რა გოგო,რა გჭირს - ქეთას დედაც არ მოვ**ან?რას გადაეკიდე მაგ გოგოს
მარიამს ხმა აღარ ამოუღია.ფანჯრისკენ მიატრიალა თავი და ცრემლები წამოსცვივდა.ზურამ სიგარეტს მოუკიდა და გაბრაზებულმა ფანჯრიდან მოისროლა.
-კაი რა, ნუ ბრაზდები - უთხრა ზურამ და ხელი ლოყაზე დაადო.მარიამმა მისი ხელი სწრაფად მოიშორა. - აუუუ,კაი რა რატო იქცევი ეგრე - კითხა ზურამ შეწუხებული სახით.მარიამის ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა.დედამისი იყო.ახლა ყველაზე მეტად ეს გაუხარდა.
-ხო დე....ხო...მოვდივარ უკვე...კაი
-წავედით? - კითხა ზურამ
-ხო
მალე მარიამის ბინასთან იყვნენ.მანქანიდან ისე გადავიდა,რომ ხმა არ გაუცია და არ უკოცნია.ზურა ბინასთან იდგა,სანამ მარიამი თვალს არ მოეფარა.
შემდეგ დღეს სკოლაში ზურას თვალს არიდებდა.შემდეგ მთელი დღე სახლში გაატარა.საღამოს სახლში ყოფნა არ უნდოდა და გარეთ გასვლა გადაწყვიტა.გამოიცვალა და თეკლას შეუთანხმდა კლუბში წასვლაზე.საღამოს 9 საათზე უკვე კლუბში იყვნენ.
თეკლა ცეკვავდა და მარიამი მარტო იჯდა და სასმელს სვამდა.
-შეიძლება?
მარიამს უცნობის ხმა მოესმა და გვერდით მიიხედა
-დიახ - მხრები აიჩეჩა
-მარტო ხარ?
-არა
-მეგობრებთან ხარ?
-მეგობართან - მარიამი ისე სცემდა პასუხებს,რომ მისკენ არც იხედებოდა
-შენი მეგობარი სად არის?
-ცეკვავს
-შენ მოწყენილი ხარ?
-ცოტა
-საინტერესოა
-რა არის საინტერესო? - გაკვირვებით და ცინიკურად შეხედა მარიამმა
-დღეს ლამის მანქანა დაგაჯახე
მარიამს გაეღიმა და ბიჭი იცნო
-ვიცეკოთ? - შესთავაზა ბიჭმა
-არ მინდა
-ცუდია.მაშინ სასმელზე დაგპატიჟებ.რას დალევ?
-არ მინდა არაფერი,მადლობა - სიცილით უთხრა რამე
-ნუ ხარ უკარებას როლში.მე შევუკვეთავ და დავლიოთ
მარიამმა ღიმილით შეხედა
-ორი მოხიტო - შეუკვეთა ბიჭმა - შენი სახელი?
-მარი,შენ?
-გიორგი.სასიამოვნოა მარიამ
-ჩემთვისაც
-რამდენი წლის ხარ?
-17,შენ?
-21.ვისთან ერთად ხარ?
-მეგობართან ერთადთქო
-ბიჭთან?
-გოგოსთან
-სადაა?
-ცეკვავს - მარიამმა უკან მიიხედა და ერთ-ერთ მაგიდასთან ზურა,ქეთა და მათი რამდენიმე თანამშრომელი დაინახა.ქეთა ზურას გვერდით იჯდა.ყველა იცინოდა და აშკარად კარგ დროს ატარებდნენ.ზურამაც შენიშნა მარიამი.მარიამმა ისევ წინ მიიხედა.მარიამთან და გიორგისთან თეკლაც მივიდა.
-აუ დავიღალე - თქვა თეკლამ
-გაიცანი,გიორგი.მეც ახლა გავიცანი და გიორგი,გაიცანი ჩემი მეგობარი,თეკლა
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც - უპასუხა თეკლამ - რატომ არ ცეკვავთ?
-შევთავაზე შენს მეგობარს და უარი მითხრა - უპასუხა გიორგიმ - ამიტომ ბევრი დავლიოთ ახლა და მერე ვიცეკოთ.მართლაც ბევრი დალიეს.მარიამს სასმელი ცოტათი მოეკიდა და საპირფარეშოსკენ წავიდა.იმედი ქონდა,რომ ზურა გაყვებოდა.შევიდა და სახეზე ცივი წყალი შეისხა.უკან ვიღაცის შეხება იგრძნო.შეშინებულმა მიიხედა და ზურა იყო
-რა გინდა აქ - კითხა მარიამმა
-რა უნდა მინდოდეს,შენ გამოგყევი.მომენატრე
მარიამი ჯერ კიდევ გაბრაზებული იყო და ცივი გამომეტყველება ქონდა სახეზე.მიუხედავად გაბრაზებისა,უნდოდა მაგრად ჩახუტებოდა,მაგრამ საკუთარ პრინციპეპს არ უღალატა
-ისევ გაბრაზებული ხარ?
-ხო
ზურაც გაბრაზდა.მაგრამ მისკენ წავიდა და ჩაეხუტა
-დაქალებმა დაგპატიჟეს?
-რანაირად ლაპარაკობ.დაქალები არ არიან და არ დავუპატიჟებივარ.ისე წამოვედით
-ამათ შენ როგორ გამორჩებოდი - ცინიკურად უთხრა მარიამმა
-ისევ ჩხუბი გინდა? - უთხრა გაწბილებულმა ზურამ
-არა
-აბა რას მეუბნევი,ამათთან ერთად რატო წამოვედი?
-არა და წადი გაერთე რა დამანებე თავი - დაუყვირა მარიამმა
-გავერთობი,შენ კიდე იყავი ეგრე - წყნარად უპასუხა და გავიდა
მარიამი მის სიტყვებზე აქვითინდა,მაგრამ ცრემლები შეიმშრალა,წყალი შეისხა და გარეთ გავიდა.არ დაუშვებდა,რომ ამის შემდეგ მტირალი დაენახა.მივიდა თეკლასთან და გიორგისთან და გართობა დაიწყო.სინამდვილეში საშინლად იყო,თუმცა არ იმჩნევდა.
მარიამის,თეკლას და გიორგის წასვლა ზუსტად ზურას,ქეთას და მათი თანამშრომლების წასვლის დროს დაემთხვა.კლუბი იხურებოდა.ზურა მანქანით იყო,ცოტა ნასვამიც იყო.მარიამი მოძებნა და ჩუმად უთხრა
-დარჩი დღეს ჩემთან
-კაი.გადი და გამოვალ
ზურა გავიდა და მანქანაში ჩაჯდა.
-მე გაგიყვანთ გოგოებო - უთხრა თეკლას და მარის გიორგიმ
-მე მამაჩემი გამომივლის და ორივეს გაგვიყვანს.მადლობ გიორგი
-დედაჩემი გამომივლის მე - თქვა მარიამმა
-მარტო უნდა წავიდე?
-ეგრე გამოდის
გიორგის დაემშვიდობნენ და წავიდა.
-გოგო,მართლა დედაშენმა უნდა გამოგიაროს? - კითხა თეკლამ
-ხო გოგო
-კაი,გავედი მაშ მე და მამაჩემს დაველოდები
-კაი აბა,ხვალამდე
დაემშვიდობნენ ერთმანეთს.მარიამი ქუჩის მეორე მხარეს მივიდა,სადაც ზურა იყო და მის მანქანაში ჩაჯდა.ხმა არცერთს არ ამოუღია.როცა შუქნიშანზე გაჩერდნენ ცარიელ ქუჩაში,ზურა მისკენ გადაიხარა და აკოცა.მარიამმაც აკოცა.კოცნამ და სიმთვრელემ ორივე აღაგზნო.მალე მივიდნენ სახლში და შევიდნენ თუ არა,კოცნა დაიწყეს.ზურამ მისი კაბის ქვეშ შეაცურა ხელი და საჯდომზე მოუჭირა.მარიამმა მისი პიჯაკის ღილების შესხნა დაიწყო,თან საძინებლისკენ მიდიოდნენ.კაბა გახადა და იატაკზე დააგდო,პიჯაკიც იატაკზე აღმოჩნდა.ზურამ მარიამი ლოგინზე დააგდო და მის ზემოდან მოექცა.მარიამმა ირგძნო,როგორ გაუმაგრდა ასო და მისკენ წაიღო ხელი.კვნესა აღმოხდა,თან მარიამს კოცნიდა,შემდეგ დარჩენილი ტანსაცმელიც გაიხადეს და ლოგინში აღმოჩნდნენ.ნასვამი ზურა სწრაფად მოძრაობდა.სიამოვნების გასახანგრძლივებლად მარიამი მის ზემოდან მოექცა,ზურას კი მისი მკერდი ქონდა ხელში მოქცეული.მალე ორივემ მიაღწია კულმინაციას და დაგლილობის მიუხედავად მაინც განაგრძეს სექსი.მარიამი ახლა ლოგინზე წამომჯდარი ზურას კალთაში აღმოჩნდა.სინათლეები ჩამქრალი იყო,რაც ბევრად რომანტიკული იყო.გარშემო მხოლოდ სიბნელე იყო.ცოტა ხანში ორივე დაგლილი დაეცა ლოგინზე და ცოტა ხანს ლოგინზე ასე შიშვლები იწვნენ სიცხის გამო.მარიამი მისკენ გადაიწია და თავი მკერდზე დაადო.ოგრძნო,თუ როგორ მოენატრა მთელი ამ დროის მანძილზე.ზურამ თავზე აკოცა,შემდეგ სიგარეტი აიღო უჯრიდან და მოუკიდა.მარიამს უხმოდ გაუწოდა,თითქოს ახლა თვითონ იყო ნაწყენი და ხმას არ იღებდა.მარიამი მუცელზე დაწვა და ასე განაგრძო მოწევა.ზურამ ზურგზე აკოცა და თავი დაადო.მოწევა რომ დაასრულა გადაბრუნდა და ზურას მიეკრო.ორივეს შესცივდა და ერთმანეთს ჩაეხუტნენ.მარიამს მის მკლავზე ედო თავი.სასიამოვნო სიჩუმე იყო ოთახში.ხმას არცერთი არ იღებდა,მიუხედავად იმისა,რომ ორივეს უნდოდა ლაპარაკი.
-ისევ გაბრაზებული ხარ? - კითხა ზურამ
-არა.შენ?
-არა,მაგრამ ძაან მაბრაზებ
-შენც - რამდნიმე წამის შემდეგ მარიამმა განაგრძნო - იქ რა გინდოდათ?
-არაფერი.ისე წამოვედით.ის ბიჭი ვინ იყო?
-დღეს ლამის მანქანა დამაჯახა და მერე კლუბში ვნახე - უთხრა მარიამმა და მერე მოუყვა,თუ როგორ დააჯახა მანქანა (ლამის).ამის შემდეგ მარიამმა მამამისზე დაიწყო მოყოლა.
-მამაჩემმა დამინახა რამდენჯერმე შენთან ერთად მანქანაში
-რა?მერე?
-ტელეფონზე დამირეკა და მკითხა რაღაცეები,მერე ვუთხარი მე არ ვყოფილვართქო,მარა არ დაიჯერა
-და ტელეფონზე რატო დაგირეკა?ისე ვერ გითხრა?
-ჩემთან ერთად არ ცხოვრობს და ხშირად არ ვნახულობ ხოლმე
-სად დაგვინახა? - კითხა ზურამ და თან თმაზე ეფერებოდა
-რავი,ვისი მანქანიდან გადმოდიხარ ხოლმეო მკითხა
-რა უპასუხე
-არავისითქო - უპასუხა და თავი ისევ მკერდზე დაადო,ზურა ისევ თმაზე ეფერებოდა
-და დედაშენს რო უთხრას?
-არა,დედაჩემს ვერ ეტყვის,არ ელაპარაკებიან ერთმანეთს
-რატო?
-რომ დაშორდნენ იმის მერე აღარ ელაპარაკებიან
-რატო დაშორდნენ
-ნაგავი იყო და დაშორდა
-უი,ცუდია
-არა,კაია
-რატო?
-მაგისნაირ მოძალადესთან არ უნდა გაჩერებულიყო.ეხლა სხვა ოჯახი ყავს
-ნახულობ ხოლმე?
-არა,მაგრამ ამას წინათ მითხრა მნახეო.ეხლახანს დაიწყო რეკვა.ბევრჯერ არც მყავს ნანახი,კონტაქციტ არ მაქვს ხოლმე.საზიზღარი კაცია - ახლა იმ სითბოს,რომელიც მამისგან უნდა მიეღო,სხვა კაცისგან იღებდა,მასზე ბევრად უფროსისგან და ამას თვითონაც კარგად ხვდებოდა.
-ვახ,ცუდია - უთხრა და აკოცა.ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და მალე ჩაეძინათ.