თავი 1.
ხალხით სავსე ოთახში მალევე ამოვიცანი ჩემი მეგობრები.ღამდებოდა და წვეულებაზე ხალხის რაოდენობაც ნელ ნელა მატულობდა.სახლი,სადაც ეს წვეულება ტარდებოდა ძლივს უძლებდა მრავალრიცხვოვან ნასვამ მოზარდებს.ამ დროს საკმაოდ მომხიბვლელი ბიჭი შევამჩნიე რომელიც სამზარეულოს კარებიდან შემოსულიყო.ღიმილი სახეს უნათებდა და ყავისფერ თვალებს ვერ მაცილებდა.მორცხვად გავიღიმე,როდესაც ის ჩემი მიმართულებით წამოვიდა,მაგრამ მალევე იმედ გაცრუებამ შემიპყრო,რადგან ის შეჩერდა.მისი მზერა ჩემს უკან მდგარ მაღალ და ხუჭუჭ თმიან ბიჭისკენ იყო მიმართული,რომელიც მას მისჩერებოდა.ეს ხუჭუჭ თმიანი ყმაწვილი მალევე ამოვიცანი და ის ისტორია გამახსენდა რომლითაც ადრე ჩემი მეგობარი მაშინებდა.ამ ბიჭმა ერთხელ თავისი მეგობარი სცემა.არც არის გასაკვირი რომ იმ ყავისფერ თვალებიანმა ბიჭმა მის დანახვაზე მალევე უკან დაიხია.

ნერვიულობისგან პულსი ამიჩქარდა და ყელი გამიშრა.დროის გარკვეულ მონაკვეთში გაუნძრევლად ვიდექი,მაგრამ გონს მაშინვე მოვეგე როდესაც დავინახე თუ როგორ მიახლოვდებოდა ის ხუჭუჭ თმიანი ბიჭი,ის რომელიც საშინლად მაშინებდა.აღელვებულმა თავიდან ფეხებამდე ჩავათვალიერე.ჯინსები იდეალურად მორგებოდა მის საკმაოდ გამხდარ ფეხებს,თეთრი მაისური კი მის პრესს გამოკვეთდა.სულ რამდენიმე წამში შევხვდები იმ ადამიანს რომელიც მთელი წვეულების განმავლობაში თვალს არ მაცილებდა.

-მეცეკვე.-ჩახლეჩილი ხმით მომიგო.

პასუხის გასაცემა ვერც კი მოვასწარი რადგან მაშინვე საცეკვაოდ გამიწვია.ჭიქა კი,რომელიც ხელში მეჭირა დამივარდა.ხელის გული ზურგის ქვედა ნაწილზე დაედო და მისკენ მიზიდავდა.ხელები მის მკერდზე დამეწყო,ამით ჩვენს შორის მანძილის გაზრდას ვცდილობდი.მისმა უხეშმა ქცევებმა განმაცვიფრა,აქამდე არავინ მომპყრობია ასე.მაიძულა ხელები მის კისერზე შემომეხვია.თავი ავწიე და მოციმიმე თვალები დავინახე,რომლებითაც ეს ბიჭი მიცქერდა.მის მწვანე თვალებს ოდნავ ცისფერიც დაკრავდა.მალევე მივხვდი რომ ის მთელ ჩემ სხეულს ათვალიერებდა.შემრცხვა.
-რა გქვია?
-ბ-ბო,-ენა დამება.
მან გამიღიმა და ყურში ჩამჩურჩულა.
-მე ჰარი ვარ.
სანამ თავს გასწევდა მისი ტუჩები ყურის ოდნავ ქვემოთ შემეხო.თვალები დავხუჭე და ხელები კიდევ უფრო მჭიდროდ მოვხვიე.ღმად ამოვისუნთქე როდესაც მან თავისი თეძოები ჩემსას მიაბჯინა.რაღაც სიცილის მაგვარი მომესმა თითქოს ჩემი რეაქციით ტკბებოდა.არასოდეს განმეცადე რაიმე ამდაგვარი,რაც მისთვისაც აშკარა იყო.
-მომწონხარ.-ჩაიცინა-ისეთი უმანკო ხარ...
მისი მზერა ჩემს მკერდზე დაეცა.თავისი სიმაღლით სარგებლობდა და ზემოდან მათვალიერებდა.ხელები მოვაშორე.მისთვის სილის გარტყმის სურვილი ყოველ წამს მეზრდებოდა.თუმცა ვცდილობდი თავშეკავებული ვყოფილიყავი რადგან ჯერ კიდევ მეშინოდა მისი.ხელები ავწიე,მინდოდა რაც შეიძლებოდა მალე გავცლოდი მას,მაგრამ ის მაჯაში ჩამწვდა.
-ახლავე,ახლავე.-თავისი ხრინწიანი ხმით მეუბნებოდა.
ჰარიმ ხელები გამიშვა და ზურგზე შემეხო.გრძელი თითები ჩემი ჯინსების უკანა ჯიბეში ჩააძვრინა,როგორც ჩანს ჩემს ტელეფონს ეძებდა,მაგრამ ხელი გააჩერა და მალევე ნათელი გახდა რომ მხოლოდ ეს არ წარმოადგნენდა მის ერთადერთ მიზანს.საჯდომზე ხელი მაგრად მომიჭირა და როგორც იქნა ტელეფონის ამოიღო.თავი ვერ შევიკავე და ამოვიკვნესე რაზეც მან ღიმილით მიპასუხა.
ჩუმად ვიდექი,ჰარი ამასობაში ნომერს კრეფდა.რამდიმე წამის შემდეგ სიგნალის ხმა გავიგე და მივხვდი რომ ჩემი ტელეფონიდან თავისაზე მესიჯი გაეგზავნა.ახლა მას ჩემი ნომერი აქვს.რა ჯანდაბა ხდება? მეგობრებს მხოლოდ რამდენიმე წუთით ჩამოვშორდი,ახლა კი ვარ ბიჭთან რომელსაც მხედველობაში მხოლოდ ერთი რამ აქვს.მისი ცხელი სუნთქვა ყელზე ვიგრძენი,როდესაც მან ტელეფონი ისევ ჯიბეში ჩამიდო.ჰარიმ კვლავ მიმიზდა თავისკენ,ჩემი მკერდი მისაზე იყო მიბჯენილი,რაც დიდ სიამოვნებას ანიჭებდა.
-მორჩი.-ძალიან ჩუმად ვთქვი.
ვიბრაცია ვიგრძენი,რომელსაც მისი მკერდი გამოსცემდა-ის იცინოდა.ტუჩები კი ისევ ჩემ ყურებთან აღმოჩნდა.
-მე ასე არ ვფიქრობ პატარავ.ჩვენ ძალიან გავერთობით.
შევკრთი.ჰარი მაშინებდა მაგრამ ამჯერად შიში არ იყო ის,რამაც ამაზე წასვლა მაიძულა-სილა გავაწანი,რის გამოც მას მარცხენა ლოყა გაწითლებოდა.
-შენ შეიძლება პრობლემაც იყო,-უხეშად მომიგო-რაც მე ძალიან მომწონს.
თავი დახარა,ჩემი გვერდით გადაწია და ტუჩები ყელზე შემახო.ჰარიმ ხელები გამიშვა და ზურგზე მომხვია,რათა გაქცევის საშუალება არ მოეცა.პროტესტის ნიშნად მკერდზე გათავისუფლებული ხელები დავაწყვე და ვცდილობდი ჰარი მომეშორებინა,მაგრამ უცებ ვიგრძენი როგორ მიწოვდა ყელის ნაწილს.
-ჰარი.-ვევედრებოდი.
მის მაისურს ჩავეჭიდე,ტკივილი კიდევ უფრო გაძლიერდა როდესაც მან ყელზე კბილები ჩამასო.ის იცინოდა,მე კი ვცდილობდი მისი ხელები მომეშორებინა,ის კი ჩემი ყელის ღრღნას განაგრძობდა.ტკივილი ოდნავ შემიმსუბუქა როცა კბილები თავისი ნაზი ტუჩებით ჩაანაცვლა,თუმცა მან არ მომცა უფლება ამით დიდხანს დავმტკბარიყავი და კვალ კბენა დაიწყო.დაზიანებული ადგილი ალოკა და რამდენიმეჯერ მაკოცა.
ჰარიმ უკან დაიხია,როგორც იქნა მისგან თავი გავითავისუფლე.თითებით ნატკენ ადგილს ვეძებდი,ჰარიმ კი ისევ მოახლოება დაიწყო.
-შენ ახლა ჩემი ხარ.
ისევ ამათვალიერა,შემდეგ მიბრუნდა და ჰორიზონტს მიეფარა.გაოცებული ვიდექი,ბოლომდე ჯერ კიდევ ვერ გამეაზრებინა ის ყველაფერი რაც ახლახანს მოხდა.
-ჯანდაბა!
ხალხის გროვაში ვცდილობდი ჩემი მეგობრები ამომეცნო.როდესაც ბოლოს და ბოლოს მივაგენი მათ,ისინი მხიარულად მსჯელობდნენ რაღაც თემაზე და საერთოდ არ აქცევდნენ ყურადღებას იმას რაც სულ ორიოდე წუთის წინ მოხდა.პირი გავაღე რათა რაღაც მეთქვა,მაგრამ მათ დამასწრეს.
-რა მოხდა?-ზოუიმ მკითხა,მის ხმის ტონში აღელვება იგრძნობოდა.
-მე-მე...
მან თმაზე დამხედა.თვალები ყველას გაუფართოვდა,როდესაც მათ „ეს“ დაინახეს.
-ვინ გაგიკეთა ეს?-შარლოტას განცვიფრებისგან პირი დაეღო.
პასუხი არ გამიცია,მხოლოდ ერთ ადგილს ვიყავი მიშტერებული.მეგობრებმა დიდი ინტერესით მიაბრუნეს თავები იმ მიმართულებით საითაც მე ვიყურებოდი,რათა ენახათ რას ან ვის ვიყავი მიშტერებული.ჰარიმ პასუხის ნიშნად თვალს არ მაცილებდა და იცინოდა.დავინახეთ თუ როგორ დაემშვიდობა თავის მეგობრებს და როგორ გაემართა გასასვლელისკენ,თუმცა წასვლის წინ მან მაინც მოასწრო ჩემთვის თვალის ჩაკვრა.მე ისევ ჩემ მეგობრებს მივუბრუნდი.შარლოტას სურვილი კლავდა მომხდარზე კომენტარი გაეკეთებინა,მაგრამ აზრს ვერ აწყობდა.ლუსიმ როგორც იქნა დუმილი დაარღივა.
-ფუ ამის...

თავი 2.
ჩემი წილი გადავიხადე და ტაქსიდან გადმოვედი.სახლის კარებს მივუახლოვდი,გოგოები ტაქსიდან ხელს მიქნევდნენ.მათ თიქმის არაფერი უკითხავთ,იმის შესახებ რაც მე და ჰარის შორის მოხდა.მე ჯერ კიდევ შოკში ვიმყოფებოდი.
ოთახში შევედი თუ არა ტანსაცმელი გავიხადე და გასარეცხებში ჩავაგდე.გრძელი თმა უცებ დავივარცხნე და ტანსაცმლის კარადას მივუახლოვდი.მაისური გადავიცვი და სააბაზანოსკენ გავემართე.მძინარედ ავანთე შუქი,კბილის ჯაგრისი ავიღ, კბილის პასტა წავუსვი და გამოხეხვას შევუდექი.თმები მხარებზე გადავიწიე და თავი დავხარე,ჯაგრისი კინაღამ პირიდან გადმომივარდა.კანის ის ნაწილი,რომელზეც ჰარი მკბენდა იასამნისფერი გამხდარიყო.თითები ამ ადგილას მოვისვი,ჰარის ჩემთვის დაღი დაესვა.ამაზე ფიქრიც კი გულს მირევდა,ვცდილობდი დამევიწყებინა თუ როგორ მკბენდა და შემდეგ როგორც ცდილობდა ტკივილი ენით შეემსუბუქებინა.მისი სიტყვები „შენ ახლა ჩემი ხარ.“ გამახსენდა.შევეცადე ჰარი თავიდან ამომეგდო და კბილების გამოხეხვა განვაგრძე.
ძილისთვის მზადებას მოვრჩი და საწოლში ჩაწექი.ის ის იყო მოვკალათდი,რომ საბნის ქვეშ ვიბრაცია ვიგრძენი.მობილური ავიღე,მესიჯი მომსვლოდა.
ჰარი:
„იცი, სხვა დროს როდესაც გახდას გადაწყვეტ, ფარდები ჩამოაფარე ხოლმე. დიდი მადლობა შოუსთვის, პატარავ. –ჰარი.”
წამოვხტი და ფანჯარასთან მივირბინე.გადავიხედე თუ არა დიდი შავი მანქანა შევამჩნიე,რომელიც ქუჩის საპირისპირო მხარეს იდგა.დამბურძგლა.ჰარი მანქანას მიყურებოდა,სიბნელეშიც კი ვამჩნევდი მის დამცინავ გამომეტყველებას.მანქანას შემოუარა და მძღოლის ადგილას მოკალათდა.მან მისი აქ ყოფნის კვალიც კი არ დატოვა.
-რაში გავახვიე საკუთარი თავი...

-დილა მშვიდობისა ბო.
დედაჩემმა სამზარეულოდან გამომძახა,როდესაც მე კიბეებზე ვეშვებოდი.სარკეში ჩავიხედე,რომელიც მისაღებ ოთახში ეკიდა.კიდევ ერთხელ ჩავიხედე და მხოლოდ მაშინ გამახსენდა ის ნიშანი,რომელიც ჰარის დაეტოვებინა.მაშინვე თმები ერთ მხარზე გადმოვიყარე,რათა ყელი დამეფარა.იმის შემდეგ რაც დავრწმუნდი,რომ „ის“ დავმალე,სამზარეულოს კარები შევაღე.
-დილა მშვიდობისა,დე..
შევჩერდი,როდესაც მუქი ყავისფერი კულულები დავინახე...შეუძლებელია.სანამ დედაჩემს მისთვის ზურგი ჰქონდა შექცეული,მან ჩემი თავიდან ფეხებამდე დათვალიერება მოასწრო.
-ბო,ეს ყმაწვილი გარეთ გელოდებოდა,ამიტომაც შემოვიპატიჟე.
ჰარიმ გაიღიმა და მის ლოყებზე ფოსოები გამოუჩნდა.
-გამარჯობა,ჰარი-ზრდილობიანად მივმართე.
-გამარჯობა,ბო-თვალი ჩამიკრა.
-დე,ერთი წუთი გამოდი თუ შეიძლება.
ჰარის გავუღიმე და დედაჩემი მისაღებ ოთახში გავიყვანე.როგორც კი დავრწმუნდი,რომ მას ჩვენი არ ესმოდა,ლაპარაკი დავიწყე.
-რატომ შემოუშვი?-გაბრაზებულმა ჩავიჩურჩულე.
-მითხრა რომ შენი მეგობარი,თან ამავდროულად ძალიან საყვარელია.
-დე,ის შეიძლება მკვლელი იყო.-ტონს ავუწიე.
-რა თქმა უნდა ეს შეუძლებელია.ჰარი არაჩვეულებრივი ბიჭია.
თვალები გადავატრიალე,სრულიად ვიყავი დარწმუნებული იმაში,რომ ჰარი დედაჩემის ნდობის მოსაპოვებლად თავის შარმს იყენებდა.არ ვიცოდი რომელ მათგანზე უფრო მეტად ვიყავი გაბრაზებული,ჰარიზე რომელიც არავის დაუპატიჟებია,თუ დედაჩემზე რომელმაც ის შემოუშვა.
-საუზმე მოვამზადე,წამოდი.
დედამ ხელი მომკიდა და სამზარეულოს კარები შეაღო სადაც ჯერ კიდევ ჰარი იჯდა.მან ჩაიცინა,როდესაც მის გვერდით დავჯექი.ჰარიმ თავისი თბილი ხელი ფეხზე დამადო.მალევე მოვიშორე,რაზეც მან ჩუმად გაიცინა.საშინელი გრძნობა მეუფლებოდა,როდესაც ვხვდებოდი თუ როგორ სიამოვნებდა ჰარის,ის რომ მე მას წინააღმდეგობას ვუწევდი.დედა მიბრუნდა,რადგან საუზმესთვის მიეხედა.
-მმმ,-ჰარიმ ჩაიბურტყუნა.
ჰარი ჩემკენ გადმოიხარა,მაგრამ მისი შეჩერების მიზნით ხელი მხარზე დავადე.
-აქ რა გინდა?-ჩავიჩურჩულე.
-შენი ნახვა მინდოდა.-გამიღიმა.
არ მომწონდა,თუ როგორ მიყურებდა ჰარი მე.ვფიქრობ მისი აქ მოსვლის სხვა მიზეზიც უნდა არსებობდეს.შევხტი,როდესაც ჰარი ნიკაპზე შემეხო.
-მინდა ხვალ საღამოს სადმე წაგიყვანო.
გამაჭრიალა,მისი სიტყვები სულაც არ ჰგავდა კითხვას.თვალები გამიფართოვდა,როდესაც დედა მობრუნდა.სახეზე ღიმილი გადაფენოდა.
-რ-რა?-ენა დამება.
-მშვენიერი იქნებოდა,არა ბო?-დედაჩემმა მომმართა.
ჰარიმ ჩემს ნიკაპს ხელი გაუშვა და ფეხზე დამადო.მინდოდა უარი მეთქვა,მაგრამ დედაჩემი კვლავ ჩაერია ჩვენს საუბარში.
-დიდი სიამოვნებით წამოვა!
-უბრალოდ რომ დაგერეკა?რა საჭირო იყო აქ მოსვლა?-ვკითხე.
-რადგან უარს მეტყოდი.-მშვიდად ჩაიჩურჩულა.
-და რატომ ფიქრობ რომ ახლა დაგთანხმდები?-ვკთხე.
მან დედაჩემს შეხედა,რომელიც გულდაწყვეტილი ჩანდა,რადგან ჰარის წინადადებას არ ვთანხმდებოდი.თაყვანისმცემლების სიმრავლით ვერ დავიკვეხნიდი,ამიტომაც ჰარის აქ მოსვლას დედაჩემი გაეხარებინა.მისთვის ეს ყველაფერი ოცნების ასრულებასთან ასოცირდებოდა,რადგან სიმპატიური ბიჭი მის შვილს პაემანზე პატიჟებდა.ჩემთვის კი ეს ნამდვილი კოშმარი იყო.არა მარტო იმიტომ რომ ჩემი სურვილის საწინააღმდეგოდ მოიქცა და მიკბინა ,არამედ იმიტომაც რომ შიშველი მნახა და ეს ყველაფერი სურ რამდენიმე საათში მოხდა.სანამ მე ვცდილობდი მომხდარი გამეანალიზებინა,ჰარი და დედაჩემი უკვე საათზეც კი შეთანხმებულიყვნენ.
-ჩემი წასვლის დროა,დიდი მადლობა ბლინებისთვის მისის ელის.
-ჰეზერი დამიძახე.
ჰარიმ დედაჩემს გაუღიმა,სკამიდან წამოდგა და ლოყაზე მაკოცა.
-ბო,გააცილე ჰარი.

ეს ყველაფერი მაღიზიანებდა.სამზარეულოდან გამოვედით ,მე და ჰარი მარტო დავრჩით.ის არ კარგავდა და კედელთან მიმაბჯინა.შიშისგან თვალები დავხუჭე.ის არ მიშვებდა,პირიქით უფრო და უფრო მაგრად მეკვროდა სხეულით.ჰარის ჩემი ორივე მაჯა თავის დიდ ხელში მოექცია.ვცდილობდი,როგორმე თავი დამეღწია მისგან,მაგრამ ამაოდ.ის ჩემზე ძლიერი იყო,
-გეყოფა,საკმარისია-ვევედრებოდი.
ჰარიმ არც კი შეიმჩნია ჩემი სიტყვები,თითი ნაზად მომისვა ლოყაზე და მხარზე ჩამოფარებული თმები გადამიწია.ის იმ ჩალურჯებულ ადგილს მიშტერებოდა,რომელიც მისი გუშინდელი ქმედებებისგან დამრჩენოდა. მას ისევ ის მისთვის დამახასიათებელი ღიმილი გადაეფარა სახეზე.
-გიხდება.-ყურში ჩამჩურჩულა.
შევხტი,როდესაც მან ტუჩები ისევ ამ ადგილსკენ დამადო,მაგრამ ამჯერად სიფრთხილე გამოიჩინა.დავმშვიდდი,როდესაც თავი გასწია,იმედი მქონდა რომ ეს ჩემი ტანჯვის დასასრული იყო,მაგრამ სამწუხაროდ ეს სულაც არ ჰგავდა დასასრულს.ის კიდევ მიუახლოვდა ჩემ ყელს,მისი კულულები ლოყაზე მედებოდა.ჰარიმ კიდევ რამდენჯერმე მაკოცა „იმ“ ადგილას.
-საოცარი სურნელი გაქვს.
მაჯები კედელთან,ჩემი თავის მაღლა მიმაბჯენინა და სხეულით მომეკრა.თავი მხარზე ჩამოვადე,ვიგრძენი თუ როგორ მიკანკალებდა ფეხები.მკერდი ზემოთ ქვემოთ უთამაშებდა,რადგან სუნთქვა ყოველ წამს უფრო და უფრო უჩქარდებოდა.
ვერც კი შევამჩნიე,თუ როგორ დაიხია ჰარიმ უკან და კარებისკენ გაემართა.
-ხვალ საღამოს შევხვდებით,ბო.
თვალი ჩამიკრა და წავიდა.მე კი თავბრუ დამეხვა და კედელზე ჩავცურდი რომ ძირს დავჯდომოდი.
თავი 3
შემდეგი დღე.

-ხუმრობ?-ზოუიმ მკითხა.
-ნეტავ ვხუმრობდე...
თავი დავხარე და ღრმად ამოვისუნთქე.ლუსი ნელა ტრიალებდა ჩემ სკამზე,ის თავის ფიქრებში იყო გართული.
-და ახლა რის გაკეთებას აპირებ?-ზოუიმ მკითხა.
საწოლზე ჩემს გვერდით იჯდა.
-წარმოდგენა არ მაქვს.მან იცის ჩემი საცხოვრებელი ადგილი.
ჩემი ოთახის კარები გაიღო და ოთახში შარლოტა შემოვიდა.დაიხარა,ზონრები გაიხსნა და ფეხსაცმელი გაიხადა.
-ბოდიშით დაგვიანებისთვის,რა გამოვტოვე?
შარლოტამ თავისი ჩანთა ძირს დააგდო და გვერდით მომიჯდა.პასუხის მოლოდინში მიყურებდა,მაგრამ ლუსი ჩაერია.
-ბოს დასდევს საოცრად მიმზიდველი ბიჭი,მაგრამ ამავდროულად ძალიან სახიფათო,რომელიც მას სახლამდე გამოჰყვა,დაინახა საცვლებში, მეორე დღეს მის სამზარეულოში აღმოჩნდა და ახლა ის დედამისის საუკეთესო მეგობარივითაა.
შარლოტას თვალები გაუფართოვდა.
-და კიდევ,დღეს საღამოს მასთან ერთად მიდის პაემანზე.-ლუსიმ როგორც იქნა დაამთავრა.
-რ-რა?-მან თავი გააქნია და ეცადა ყველაფერი რაც ახლა მოისმინა გადაეხარშა.
სიჩუმემ დაისადგურა.
-ჰარი გითვალთვალებდა?ვიცოდი,რომ იმ ღამეს შენთან უნდა დავრჩენილიყავით.-ხელები ზემოთ აღმართა.
-არ შეგიძლია უბრალოდ უარო უთხრა?-ზოუიმ მკითხა.
-მან იცის სადაც ვცხოვრობ და დედაჩემი ფიქრობ რომ ის მსოფლიოში საუკეთესო ბიჭია.ნეთავ გენახათ გუშინ,ბედნიერებისგან მეცხრე ცაზე იყო.გარდა ამისა,ყველამ კარგად ვიცით როგორი რეპუტაციით სარგებლობს ჰარი და არ მინდა,რომ ვინმე დაშავდეს.
-და შენ რომ დაშავდე?-ჩუმად თქვა.
ხელები სახეზე ავიფარე,მინოდა წარმომედგინა რომ არასოდეს შევხვეროდი ჰარის.თავში უამრავი აზრი მიტრიალებდა,წარმოდგენა არ მქონდა სად შედგებოდა ჩვენი დღევანდელი პაემანი.თავი ზოუის მხარზე ჩამოვადე,მან ხელები მომხვია.
-ყველაფერი კარგად იქნება.-ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა.
მაგრამ მისი ინტონაცია სულ სხვაზე მეტყველებდა,ის არ იყო თავის სიტყვებში დარწმუნებული.

საწოლზე ვიყავი წამოწოლილი და თამბლერზე სიახლეებს ვნახულობდი.საათს რომ დავხედე ავღელდი.სულ ცოტაც და მე კიდევ ერთხელ ვნახავ მას.ხელები თავზე წამოვიწყვე,რომელიც შხაპის მიღების შემდეგ ჯერ კიდევ სველი მქონდა.
-ბო?-დედაჩემმა გარედან შემომძახა.
-შემოდი.
ის შემოვიდა და სახეზე გადაფარებული ღიმილი მალევე წაეშალა.
-რატომ არ ხარ მზად?ჰარი მალე მოვა.
მე თვალები გადავაბრუნე.ნეტავ იცოდეს როგორია ის სინამდვილეში.დედაჩემი კარადას მიუახლოვდა,მე უცებ წამოვხტი საწოლიდან და მას გადავეფარე.
-მე თვითონ.-დავიჭყანე.
-ეცადე მალე გაემზადო.
როგორიც კი დედა ოთახიდან გავიდა და კარები დახურა,ისევ წამოვწექი.თავი უკან გავაბრუნე,როცა ტელეფონის ხმა მომესმა.ავიღე და მესიჯი წავიკთხე.
„დღეს შენ ჩემთან ერთად ივახშმებ.რამე სექსუალური ჩაიცვი.ჰარი.“
პასუხი არ გამიცია,ტელეფონი საწოლზე მოვისროლე და კარადა გავაღე.მაისური ავიღე,რომელიც ნორმალური მეჩვენებოდა და არა „სექსუალური“. ხელები მაისურს შევახე და სანამ გავიხდიდი გავჩერდი.ფანჯარას მივუახლოვდი და ფარდები გადავწიე.მაისური სწრაფად გავიხადე,ძირს მოვისროლე და მოტკეცილი ჯინსები ამოვიცვი.
-ფუ შენი ამის..
ჩავიბურტყუნე,როდესაც კვლავ ტელეფონის ხმა მომესმა.ხელის კანკალით ავიღე,საბედნიეროთ ლუსი იყო.
„ფრთხილად იყავი,მე და გოგოები ვნერვიულობთ.“
სახეზე ღიმილი გადამეფინა.ვიცოდი,რომ ისინი ყოველთვის გვერდში მედგებოდნენ,მიუხედავად ყველაფრისა.ტელეფონი,გასაღები და სხვა საჭირო ნივთები ჩანთაში ჩავაწყვე.საათს დავხედე.ჰარი 10 წუთში უკვე აქ იქნება.ისეთი გრძნობა მეუფლებოდა,როცა ექიმს ელოდები და იცი რომ როცა მოვა ნემსს გაგიკეთებს.
ავუჩქარე,როცა მანქანის მოახლოების ხმა გავიგე.ფანჯარასთან მივვარდი,რათა მენახა თუ ვინ იყო იქ.ჰარი მანქანიდან გადმოვიდა,მე კარადიდან ქურთუკი ავიღე,ფეხსაცმელები ჩავიცვი და ოთახიდან გავედი.რაც უფრო მალე მორჩება ეს ყველაფერი მით უკეთესი.
-ბო! ჰარი უკვე აქაა.
-კარგი,მოვდივარ.
არ მინდოდა უხეში ვყოფილიყავი,მაგრამ ეს ყველაფერი საშნლად მაღიზიანებდა.კიბეებზე დავეშვი,თვალებით დედაჩემს ვეძებდი,რომელიც კარებთან იდგა.
-მშვენივრად გამოიყურები!-გამიღიმა.
-მადლობა,დე.
მე და დედაჩემი კარებისკენ მივბრუნდით,როდესაც კაკუნის ხმა მოგვესმა.ლოყაზე მაკოცა და კარებისკენ მიბიძგა.ღრმად ჩავისუთქე და ვცდილობდი თავი იმისთვის შემემზადებინა,რაც დღეს მოხდებოდა,მაგრამ ეს სარგებელს არ მომიტანს,რადგან არ ვფიქრობ რომ საერთოდ რაიმე ამ სიტუაციიდან თავის დაღწევაში დამეხმარება.სახელურს აკანკალებული ხელი ჩავავლე,კარები გავაღე და მომღიმარი ჰარი დავინახე.
თავი 4

-გამარჯობა, ლამაზო.
განძრევაც ვერ მოვასწარი, ისე მომკიდა ჰარიმ ხელი და საკოცნელად დაიხარა.მე მაშინვე გავწიე თავი და მისი მსხვილი ტუჩები ჩემ ლოყებს შეეხო.მან უკან დაიხია და გამიღიმა.თავი დავხარე და ჩანთაში რაღაცის ძებნას შევუდექი,ჰარი კი მთელი ამ ხნის განმავლობაში თვალს არ მაცილებდა.
-წავედით.
სახლიდან ტლანქი ნაბიჯებით გამოვედი.მოვტრიალდი რათა სახლის კარები მომეხურა და გასაღებით ჩამეკეტა.ის ის იყო გასაღები ჩანთაში ჩავიდე,რომ ჰარიმ თავისი თბილი ხელი ჩამჭიდა.ასე რომ არ მეშინოდეს მისი,ალბათ მომეწონებოდა კიდეც.ქუჩაზე ერთად გადავედით,სადაც მისი შავი მანქანა იდგა.ჰარიმ კარები გამიღო და ისევ მომაშტერდა.
-ჩაჯექი,პატარა.
იძულებული ვიყავი მას დავმორჩილებოდი.სუნთქვა ამიჩქარდა,როდესაც ჰარიმ კარები მოხურა.უკან მივტრიალდი,რათა მისი მანქანა დამეთვალიერებინა.ჩემდა გასაკვირად ყველაფერი მილაგებული იყო,რაც ამ ასაკის ბიჭისთვის არ არის დამახასიათებელი.ჰარიმ მანქანას მოუარა და მალევე ჩემს გვერდით აღმოჩნდა.ის ფაქტი,რომ მე ახლა მასთან პირისპირ ვიყავი,ცოტა არ იყოს მაშინებდა.
-ნუ ღელავ,ბო.-თვალი ჩამიკრა.
სანამ ღვედებს შეიკრავდა ,თავისი მწვანე თვალებით კარგად ჩამათვალიერა.მეც მის მაგალით მივყევი და ღვედები შევიკარი.ჰარიმ მანქანა დაქოქა,თვალი კიდევ ერთხელ ჩამიკრა და ჩვენ ჩემთვის უცნობ ადგილას გავემართეთ.
შევამჩნიე რომ პიჯაკის მკლავები აწეული ჰქონდა და როდესაც საჭეს ხელებს მჭიდროდ უჭერდა,მის დაკუნთულს ხელებს ვხედავდი.სახიდან რამდენიმე კულულა მოიშორა,რათა გზა უკეთ დაენახა.თვალს ვერ ვწყვეტდი და ვიცოდი რომ მას ეს შეუმჩნეველი არ დარჩენოდა.
-რამდენი წლის ხარ?-ჩუმად ვკითხე.
ჰარი წამით მომიტრიალდა,შემდეგ კი მზერა ისევ სარკისაკენ მიმართა.
-ოცი.
-ააა...

გზის დანარჩენმა ნაწილმა ჩუმად ჩაიარა.მზე ნელ ნელა ჰორიზონტს ეფარებოდა.როგორც იქნა ჰარიმ მანქანა გააჩერა.შევხტი,როდესაც ჰარიმ ხელი მუხლზე დამადო,თუმცა მისი შეჩერება მოვახერხე სანამ ხელს ცოტა უფრო მაღლა ააცურებდა.გაიცინა და მუხლიდან ხელი აიღო.
-ადგილზე ვართ.
ღვედები შევიხსენი და კარების გაღება დავაპირე,მაგრამ ის ჩაკეტილი იყო.ლოდინი მომიწია,სანამ ჰარი მას გარედან გააღებდა.იმის გაფიქრებაც კი მზარავდა. რომ მე და ჰარი ახლა მარტო ვიყავით ჩაკეტილ მანქანში.ჰარიმ ხელი გამომიწოდა,რომელელსაც თავი ავარიდე.ჰარის ჩემი ეს ქცევა,შეუმჩნეველი არ დარჩენოდა.ქურთუკი უფრო ძლიერად მივიკარი სხეულთან,რადგან ძლიერი ქარი ამოვარდა.ჰარი მომეხვია და ქუჩაზე გადამიყვანა.ჰაერი ღმად შევისუნთქე და ზღვის სურნელი ვიგრძენი.ჩვენ კუთხეში შევუხვიეთ და პორტში აღმოვჩნდით.მზერას ხან ერთ ნავს ვაპყრობდი,ხან კი მეორეს.ჩვენ ნაპირს გავუყევით და რაღაც რესტრონის წინ გავჩერდით.ჰარიმ ჩემი მხრიდან ხელი ჩამოიღო და თავისკენ მიმატრიალა.ამოვიკვნესე,როდესაც მან თავისი ხელით გადამიწია თმა.სახე გაუნათდა,გასაგები იყო რომ ის თავის დატოვებულ შრამს ათვალირებდა.
-იქნებ შემდეგში კიდევ ერთი ასეთი დამეტოვებინა?რათა ყველამ იცოდეს რომ შენ ჩემი ხარ.-თავისი ხრინწიანი ხმით ჩამჩურჩულა.
-არა!
უკან დავიხიე,მინდოდა ჰარის გავცლოდი,მაგრამ ის მაჯაში ჩამწვდა და თავისკენ მიმატრიალა.
-კარგი მოგვიანებით იყოს.-გამიღიმა.

ჰარიმ შესასვლელში მდგარ ოფიციანტს თავისი სახელი უთხრა,შემდეგ კი მან ჩვენი მაგიდისკენ გაგვიძღვა,რომელიც სულ ბოლოში იდგა.რაღაც მკარნახობდა, ჰარის ეს ადგილი იმიტომ აერჩია,რომ არავის დავენახეთ.ჰარის პირდაპირ დავჯექი და ქურთუკი სკამის ზურგზე ჩამოვკიდე.ოფიციანტმა მენიუ მოგვიტანა.ჰარიმ მალე შეავლო თვალი მენიუს და ვერც კი შეამჩნია როგორ ამოვიღე ჩანთიდან ტელეფონი.მენიუ ჩემს პირდაპირ მეჭირა და ტელეფონს ვფარავდი.შეტყობინება მომივიდა.
ზოუი:
„რას შვრები?ყველაფერი კარგადაა?“
ის ის იყო პასუხის მიწერას ვაპირებდი,რომ ჰარიმ მენიუ გამომგლიჯა.სანამ კვლავ მის მწვანე თვალებში ჩავხედავდი,ტელეფონი ჩანთაში ჩავმალე.მან არჩია არ შეემჩნია ახლახანს მომხდარი ინციდენტი და ამის სანაცვლოდ მკითა,თუ რას შევუკვეთავდი.
-არ მშია.-ვუპასუხე.
-შეუკვეთე ან ამას შენს მაგივრად მე გავაკეთებ.-მისი ტონი მაღიზიანებდა.
მე ვდუმდი,მან კი კიდევ ერთხელ მოუხმო ოფიციანტს.
-კიდევ რამე ხომ არ მოგიტანოთ?-ზრდილობიანად გვკითხა.
თვალებით ნელა ჯერ ჰარი შეათვალიერა,შემდეგ კი მეც.როგორც ჩანს ის ყველაფერს მიხვდა,მიხვდა რომ მე აქ ჩემი სურვილის საწინააღმდეგოდ ვიყავი.
-არა,მადლობთ.-გავუღიმე.
შემდეგ ჩვენ მარტონი დავრჩით.ჰარიმ თავი ოდნავ დახარა და შემომხედა.
-გაშინებ?
მინდოდა მეპასუხა რომ ეს სულელური კითხვა იყო,მაგრამ ვარჩიე გავჩუმებულიყავი.არ მქონდა სურვილი,გამოვტყდომოდი,რომ საშინლად მაშინებდა.დარწმუნებული ვიყავი,რომ ამას ის ისევ თავის სასარგებლოდ გამოიყენებდა.თუმცა ამავდროულად ვერ ვხვდებოდი,როგორ ვერ ამჩენვდა იმას რომ სიგიჟემდე მაშინებდა.
ჩემმა დუმილმა გამცა.მან კიდევ ერთხელ გამიღიმა და თავისი ფოსოები გამოაჩინა.ჰარის შეხება ჰქონდა განზრახული,მაგრამ თავისი გეგმის განხორციელებაში ოფიციანტმა შეუშალა ხელი,რომელიც სასმელებით ჩვენკენ მოემართებოდა.მას მადლობა გადავუხადე წყლის მოტანისთვის და გონებაში იმისთვისაც რომ ჰარის ხელი შეუშალა.თუმცა როდესაც ის წავიდა,მე კვლავ ჰარისთან მარტო დავრჩი.თავს არაკომფორტულად ვგრძნობდი,რადგან ის გამუდმებით მე მიყურებდა.
-აქამდე ვინმე შეგხებია?
-რ-რა?-დაბნეულმა ვუპასუხე.
მან არაფერი მიპასუხა,მაგრამ მე ისევ შევკრთი,როდესაც ჰარიმ მაგიდის ქვეშ ხელი შეყო და მუხლზე მომისვა.ჰარიმ გაიცინა და მაგიდიდან ადგა.თავისი სკამი ასწია და ჩემსას გვერდით მოუდგა,მისმა ამ ქცევამ გამაკვირვა.მისი ხელი ძველ ადგილს დაუბრუნდა.თითებს ბარძაყზე,ზემოთ-ქვემოთ აცურებდა.ჰარი ყურადღებით აკვირდებოდა თუ როგორ ადი-ჩადიოდა ჩემი მკერდი,აჩქარებული სუნთქვის გამო.კიდევ კარგი კაბა არ ჩავიცვი.ვინ იცის კიდევ სად შეძვრებოდნენ ეს ხელები.როდესაც მისი თითები კიდევ უფრო ზემოთ ავიდა,წამოვდექი და სკამი გავწიე.
-მ-მე საპირფარეშოში უნდა გავიდე.-ენა დამება.
მისი სიცილის ხმა მომესმა,როდესაც საპირფარეშოსკენ გავემართე.ჩანთის აღების დრო არ მქონდა,ახლა მხოლოდ ერთი რამ მჭირდებოდა-გაქცევა.
-დიდხანს ნუ შეყოვნდები.-ჰარიმ გამომძახა.
თავი 5

ნიჟარას ხელები ჩავჭიდე და მთელი სხეულით დავაწექი, ვცდილობდი სუნთქვა გამეკონტროლებინა .თავი ავწიე, ნსარკეში ჩავიხედე და ვცდილობდი დავმშვიდებულიყავი.ვერც კი ვიჯერებდი, თუ რა ღრმად შეეტოპა ჰარის. მას არ ანაღველბდა,რომ ჩვენს ირგვლის ხალხი იყო. ხელი ჯიბეში ჩავყავი, რათა ტელეფონი მეპოვა.
-ჯანდაბა!
მობილური ჩანთაში დავტოვე, მაგიდასთან სადაც ჰარი ზის. გულმა საშინლად სწრაფად დამიწყო ძგერა, როდესაც მივხვდი რომ დაკავშირებას ვერავისთან შევძლებდი. შიშისა და ნერვიულობისაგან კანკალი დავიწყე.
-ასე ვეღარ გაგრძელდება.-ჩემ თავს ვუთხარი.
კვლავ, ჩემ ანარეკლს შევხედე სარკეში. არასოდეს ვყოფილვარ ასეთი შეშინებული. უიმედოდ დავდიოდი იქით-აქეთ და ვცდილობდი ყველა ვარიანტი განმეხილა. მე ან უნდა დაბრუნებულიყავი ჰარისთან,ან უნდა გავქცეულიყავი. უცებ ჩემი ყურადღება ფანჯარამ მიიპყრო და მივხვდი რომ მეორე ვარიანტი საუკეთესო იყო.ხელი ფანჯრის სახელურს ჩავკიდე და რაფაზე აძრომას ვცდილობდი, როდესაც კარები ვიღაცამ შემოაღო. საბედნიეროდ ოფიციანტი იყო.
-თქვენ ბო ბრძანდებით?-მკითხა.
თანხმობის ნიშნად თავი დავუკარი და ველოდი როდის გააგრძელებდა.
-ბიჭმა, რომელთან ერთადაც იყავით მთხოვა შემემოწმებინა.
-ო ღმერთო.
ოფიციანტი მომიახლოვდა და თავისკენ მიმწია.
-ს-სად არის?
-კარებს მიღმა გელით.-ჩამჩურჩულა.
თვალები გამიფართოვდა.მან თავი ჯერ ღია ფანჯრისკენ მიატრიალა შემდეგ კი ჩემსკენ.როგორც ჩანს მიხვდა რის გაკეთებასაც ვაპირებდი.
-გაიქეცი,ვეტყვი რომ აქ არ დამხვდი.
-მადლობა.-გავუღიმე.
ფანჯრის რაფას ჩავეჭიდე,გადავიხედე რათა მენახა რა სიმაღლიდან მომიწევდა გადახტომა.
-რა?-კარებს მიღმა ყვირილი გავიგონე.
-ჯანდაბა.
ფანჯარაზე ვიჯექი,მაგრამ სანამ გადავხტებოდი კარები გაიღო და ჰარის მუქი თვალები ჩემსას შეხვდა.მისი გაბრაზებული მზერა მალე ღიმილმა შეცვალა.ეს მას სიამოვნებას ანიჭებდა.დროა გავიქცე.
ნაპირზე მივრბოდი, ისე სწრაფად როგორც შემეძლო.ჰაერი იმაზე უფრო ცივი იყო,ვიდრე როცა ჩვენ მოვედით.რესტორანის შესასვლელს გავცდი და ვიფიქრე რომ ახლა უკვე ყველაფერს გავუმკლავდებოდი რაც შეიძლენოდა შემდეგში გადამხდენოდა.უკან მივიხედე და ჰარი დავინახე,რომელიც მე მომსდევდა.
-ბო!
დანებებას არ ვაპირებდი,ჰარი როგორმე უნდა მომეშორებინა.მთელი ძალით მივრბოდი და მალე ფეხებიც ამტკივდა.ცივი ჰაერი არ მეხმარებოდა.კუთხეში შევუხვიე,უკვე ჰაერი აღარ მყოფნიდა.პანიკამ მომიცვა,რადგან მივხვდი რომ ის ის იყო გზა დამთავრდებოდა და ჩიხში აღმოვჩნდებოდი.გარშემო ვიყურებოდი და ვცდილობდი გასაქცევი ადგილი მომეძებნა.გავჩერდი და ჰარი დავინახე რომელიც ნელ-ნელა მიახლოვდებოდა.ჰარი მიღიმოდა და უფრო და უფრო მიახლობდებოდა,იცოდა რომ ახლა ვეღარსად გავექცეოდი.რამდენიმე ნაბიჟით უკან დავიხიე,რათა მოაჯირისთვის ფეხი გადამებიჯებინა,ეს ერთადერთი იყო რაც წყლას მაშორებდა.

-და საით გაგიწევია,პატარა?
ის კიდევ უფრო მიახლოვდებოდა,მე მარცხნივ გავიწიე,ვიფიქრე,რომ გაქცვას შევძლებდი.მე და ჰარის შორის მანძილი სულ რაღაც რამდენიმე მეტრი იყო,მე ზურგით კარებს ვიყავი მიყრდნობილი,რომელიც წყალს უკავშირდებოდა.უფრო და უფრო ძლიერად ვაწვებოდი კარებს და ამით ვცდილობდი ჩვენს შორის მანძილი გამეზარდა.ვიყვირე,როდესაც როგორც იქნა გაიღო,მე წონასწორობა დავკარგე და წყალში გადავვარდი.
-ბო!
ცივ წყალში აღმოვჩნდი.ხელები და ფეხები შეთანხმებულად მოძრაობდნენ,მაგრამ მიუხედავად ამისა სხეული მაინც ნელ-ნელა ქვემოთ ფსკერისკენ მიიწევდა.ახლა მე თავისუფალი ვიყავი,მართალია ეს საუკეთესო გადაწყვეტილება არ ყოფილა,მაგრამ რაც არ უნდა იყოს ახლა მე ჰარისგან შორს ვიყავი.ასე მეგონა სანამ ჩემგან არც ისე მოშორებით,წყლის შხაფუნის ხმა მომესმა.ვიღაცამ ძლიერი ხელი წელს გარშემო მომხვია და ზედაპირზე ამწია .ეს რა თქმა უნდა ჰარი იყო.ხელები მკერდზე დავაწყვე,მის მოშორებას ვცდილობდი.ჰარიმ თავისი სველი კულულები სახიდან გადაიწია და მე შემომხედა.მე კი ფეხი ჩავარტყი,რათა თავი გამეთავისუფლებინა.ჰარიმ ჩაიცინა,თავისი ფოსოები მიჩვენა,შემდეგ კი ლაპარაკი დაიწყო.
-ნუ საკმაოდ სწრაფად მოხდა ეს ყველაფერი.მე შენ პირველივე პაემანზე დაგასველე...

შემრცხვა.მასზე ჭორები დადიოდა,უფრო სწორად მასზე კი არა ,მის დამოკიდებულებაზე გოგონების მიმართ.კარგი მოცურავე არასოდეს ვყოფილვარ,მითუმეტეს იმის შემდეგ რაც ამდენი კილომეტრი გავირბინე,სხეული უფრო დამიუძლურდა.მიუხედავად ამისა,მაინც ვცდილობდი მისი მკლავებიდან თავი გამომეთავისუფლებინა.ხელები მოაჯრის ჩავჭიდე,მაგრამ სანამ მისი დახმარებით ზემოთ ავძვრებოდი,ჰარი მომეხვია.მან თავისკენ მიმატრიალა,მისი სხეული ისე ახლოს იყო ჩემთან.
-კარგად ჩამეჭიდე.-ჩამჩურჩულა.
ხელები წყალში მქონდა,გამუდმებით ვმოძრაობდი,რათა თავი ზედაპირზე შემენარჩუნებინა.ჰარიმ ხელები დამიჭირა და მის ყელს გარშემო მოხვია.მარჯვენა ხელით ჰარი ცდილობდა მოაჯირს ჩასჭიდებოდა,მარცხენა კი ჩემ წელზე მოეხვია.ჰარი თვალს არ მაცილებდა.იძულებული ვიყავი მას მივნდობოდი.სუნთქვა ამიჩქარდა,როდესაც ის ჩემსკენ გადმოიხარა.
-ჰარი,მცივა.-ჩავიჩურჩულე.
ჰარის ხელი გავუშვი და მოაჯირისკენ მივტრიალდი.ის წყლიდან ამოვიდა და მოსახმარებლად დაიხარა.მისმა ძალამ გამაკვირვა.ფეხსაცმელი რომ ავიღე,შემთხვევით რაღაცას ფეხი წამოვკარი და პირდაპირ ჰარიზე დავეცი.ჰარიმ გადაიხარხარა.ხელები მკერდზე დავადე,რათა ავმდგარიყავი,ფეხები წელზე მქონდა მოხვეული.
-მმმ,მე ყოველთვის მომწონდა გოგონების დომინანტური პოზიცია.
მისმა სიტყვებმა თავი შეუძლოთ მაგრძნობინა.ჰარიმ ჩემი ხელები თავისაში მოიქცია და ისე გადამატრიალა,რომ ახლა მე აღმოვჩნდი მის ქვეშ.
-მაგრამ მე მირჩევნია,როდესაც მე თვითონ ვარ დომინანტურ პოზიციაში.
წყლის წვეთები მისი კულულებიდან მე მეცემოდა.მწვანე თვალებით ჩემს სხეულს ათვალიერებდა,ჩემი სველი ტანსაცმელი ტანზე მიმკრობოდა.ჰარიმ თავი დახარა და მკერდზე სული შემიბერა.ჟრუანტელმა დამიარა,რაზეც ჰარის გაეღიმა.ვკანკალებდი.
-ბო.-ჰარიმ დამიძახა.
მან ჩემი ქვედა ტუჩი კბილით თავისკენ გაქაჩა.მე ნელა ვსუნთქავდი.ჩვენ ასეთ მდგომარეობაში იქამდე დავრჩით სანამ,ჰარიმ როგორც იქნა ადგომა გადაწყვიტა.ის ზემოდან დამყურებდა და იცინოდა.რა ჯანდაბა მოხდა ახლა?
-მოდიხარ?

მალევე წამოვდექი და იმ ხელს შევხედე,რომელიც ჰარის გამოეწოდებინა.მის ხელს ჩავეჭიდე,მან კი მისკენ მიმიზიდა.თვალებით მის სველ სხეულს ვათვალიერებდი.თეთრი მაისური სხეულზე მიკრობოდა,ასე მისი პრესი კიდევ უფრო კარგად ჩანდა.თავი მალევე მივატრიალე,მაგრამ მივხვდი რომ ჰარის ჩემი ეს ჟესტიც შეემჩნია.
ხელჩაკიდებულები ნაპირს გავუყევით.ჰარიმ ხელში ამიყვანა და რესტორნისკენ მიმავალ კიბეებზე ისე ავიდა.კიბეებზე რომ ავედით დამსვა და იმ ადგილისკენ წამიყვანა სადაც თავისი პიჯაკი დაეტოვებინა,როგორც ჩანს მან ის მაშინ გაიხადა,როდესაც ჩემს ამოსაყვანად წყალში გადმოხტა.თავისი ტელეფონი,გასაღები და საფულე აიღო,პიჯაკი კი მე მომაცვა.
-მადლობა.-ჩუმად ვუთხარი.

კაცი,რომელიც რესტორნის შესასვლელში იდგა,ჩვენმა დანახვამ გააოცა.ჩვენი ტანსაცმელი ჯერ კიდევ სველი იყო.რესტორანში ყველა ჩვენ გვიყურებდა.ისინი არ არიან დამნაშავეები,ჩვენ არ მოვაწყვეთ აქ დამდვილი შოუ?ჰარიმ დავისი საკრედიტო ბარათი გაუწოდა,რათა ფული გადაეხადა.
-შენი ჩანთა აიღე და წავიდეთ.-ყურში ჩამჩურჩულა.
მაგიდას მივუახლოვდი,ჩვენი ოფიციანტი თეფშებს ალაგებდა.როგორც კი დამინახა,მაშინვე ჩემსკენ გამოემართა.
-დიდი ბოდიშით,მან არ დამიჯერა,როდესაც ვუთხარი რომ თქვენ საპირფარეშოში არ იყავით.
-ნუ ღელავთ,თქვენ არაფერ შუაში ხართ.-გავუღიმე.-პირიქით ძალიან დიდი მადლობა.
შევხტი,როდესაც ჰარი უკნიდან მოგვიახლოვდა.მალევე ავიღე ჩემი ნივთები და რესტორანი დავტოვეთ.
** *
ჩვენ ჩემ სახლთან შევჩერდით.მიუხედავად იმისა რომ ლამპიონები ენთო,ქუჩაში მაინც ბნელოდა.ველოდი,სანამ ჰარი მანქანას მოუვლიდა და კარს გამიღებდა.მან ჩემი სახლის კარამდე მიმაცილა.ხელი ჩანთაში გასაღების ამოსაღებად ჩავყავი,რომელიც ხელიდან მაშინვე გამივარდა... ჰარიმ კარებთან მიმაყუდა,თავისი ტუჩები ჩემსას მიაბჯინა.ერთი ხელით თეძოზე მიჭერდა,მეორეთი კი ჩემი კისერი ჰქონდა დაჭერილი.
წინააღმდეგობის გაწევის ძალა აღარ მქონდა,მაგრამ მაინც შევძელი ცოტათი ხელი მეკრა.ამ კოცნამ დიდხანს არ გასტანა.ჰარიმ უკან დაიხია,მწვანე თვალებით მე მომჩერებოდა,მე კი ტუჩებს ხელით ვიწმდენდდი.
-კარგი რა,არც ისე ცუდი იყო არა?-ხუმრობით მკითხა.
თითები,რომლითაც ლოყაზე მედებოდა,სწრაფად მოვიშორე.
-ჩვენ აუცილებლად გავიმეორებთ ამას.-თვალი ჩამიკრა.
არ ვიყავი დარწმუნებული იმაში,რომ ჰარი კოცნას გულისხმობდა,მაგრამ მაინც ჟრუანტელმა დამიარა.შეცხედე თუ არა შევამჩნიე,რომ კულულები გაშრობოდა და ძალიან საყვარლად გამოიყურებოდა.მისი პიჯაკი გავიხადე და მას გავუწოდე.
-აი,აიღე.
თავი ბოლოჯერ დახარა და ნაზად მაკოცა.შემდეგ კი მიკრუნდა და მანქანისკენ გაემართა.
ეს პაემანი აუცილებლად დამამახსოვრდება.
თავი 6
ვიცოდი სახლში რომ შევიდოდი დედაჩემი თავზე კითხვებს დამაყრიდა იმის შესახებ,თუ რატომ ვარ სველი.ეს საუბარი როგორმე თავიდან უნდა ამეცილებინა,ამიტომ როდესაც სახლში შევედი დავიყვირე,რომ შინ ვიყავი და ეგრევე ოთახში შევიკეტე.მეორე დილით მკითხა თუ როგორ ჩაიარა გუშინდელმა პაემანმა,მე კი ვცდილობდი საუბარი სხვა თემაზე გადამეტანა.არ მინდოდა იმ საღამოზე ლაპარაკი,სადაც ფანჯრიდან გადავძვერი,შემდეგ ჰარიმ დამიჭირა და მერე ორივე წყალში აღმოვჩნდით.არ ვიყავი დარწმუნებული იმაში რომ ის ყველაფერს სწორად გაიგებდა,მას ხომ ჰარი ყველაზე იდეალურ ბიჭად ჰყავდა წარმოდგენილი.
** *
-უკაცრავად?
-გამარჯობათ,დაგეხმაროთ?-ჩემს წინ მდგარ ქალბატონს გავუღიმე.
-დიახ,ჯგუფ “Mcfly”-ს ახალ ალბომს ვეძებ.ჩემს ქალიშვილს ძალიან უყვარს ეს ჯგუფი და მინდა ეს ალბომი მას დაბადების დღეზე ვაჩუქო.
-რა თქმა უნდა. გამომყევით.
დახლისკენ წავიყვანე სადაც დისკები ეწყო და „M”-ს განყოფილებათან გავჩერდი.უცებ გადავათვალიერე დისკები და საჭირო მალევე მოვძებნე.
-აი,ინებეთ-გავუღიმე.-მშვენიერი ალბომია,თქვენ შვილს ძალიან მოეწონება.
-დიდი მადლობა დახმარებისთვის.
მან საპასუხოდ გამიღიმა და სალაროსკენ გაემართა.დისკებს ვაწყობდი და სხვადასხვა რაღაცებს ვფიქრობდი.თმა სახიდან გადავიწიე და ყურის უკან დავიმაგრე.მაღაზიაში ვიღაცის შემოსვლის ხმა მომესმა და თავი ავწიე.თვალები მომენტალურად გამიფართოვდა,როდესაც მუქი კულულები ამოვიცანი.
სწრაფად უნდა დავმალულიყავი.მუხლებზე დავეცი,გზას უიმედოდ ვიკვლებდი და ვცდილობდი უკანა ოთახში შეუმჩნევლად შევსულიყავი.საიდან გაიგო,რომ აქ ვმუშაობ?ირგვლივ მიმოვიხედე,ჩავთვალე რომ ის აქ არ იყო და კვლავ იატაკზე ხოხვა განვაგრძე.
-ბო?
გულში შევიგინე,როდესაც სტაილსის ხმა ამოვიცანი.არა,არა,არა!მისი ხმის გაგონებაზე ტემპს ავუჩქარე,მიზანს სულ ცოტა მაშორებდა.ამოვისუნთქე,როდესაც ჩემს წინ წყვილი თეთრი კონვერსები დავინახე.თვალები ჰარის გრძელ ფეხებს ავაყოლე და ბოლოს მის მწვანე თვალებსაც შევეჩეხე.გამიღიმა და თავისი ფოსოები გამოჩინა.
-გამარჯობა,ლამაზო.
ჰარიმ ხელი მომკიდა და ფეხზე წამომაყენა.თითებით სახეზე ჩამოყრილი თმა გადამიწია.
-იატაკზე რას აკეთებდი?-გაიცინა.
-მ-მე რაღაც დამივარდა.
გადაიხარხარა.ნათელი იყო,რომ მას ჩემთვის არ დაეჯერებინა.მიხაროდა რომ საზოგადოებრივ თავშეყრის ადგილას ვიყავით,რადგან აქ ჰარი თავს ვერ მისცემდა იმის გაკეთების უფლებას,რაც მაშინ რესტორანში გააკეთა.თუმცა ისიც ვიცოდი,რომ ჰარის გარშემო მყოფი ხალხი არ აღელვებდა.
-მესიჯზე რატომ არ მიპასუხე?
ეს რომ ვინმე სხვას ეკითხა,თავს დამნაშავედ ჩავთვლიდი,მაგრამ ეს ჰარი იყო.
-შენ მკითხე,თუ რა მეცვა.-გაღიზიანებულმა მივუგე.
-და შენ არ მიპასუხე.ვფიქრობ,შიშველი იყავი.-თვალი ჩამიკრა.
გამუდმებით ამაზე როგორ უნდა ფიქრობდეს?მივტრიალდი,რათა მას მოვშორებოდი,მაგრამ ის მაჯაში მწვდა,თავისკენ მიმიზიდა და ნაზად მაკოცა.მთელი ძალით ვკარი ხელი.ჰარი ადგილიდან არ დაძრულა,მაგრამ მინდოდა მისთვის მეჩვენებინა რომ მე ამ ყველაფრის წინააღმდეგი ვიყავი.
-ბო?

სტივმა შეგვაწყვეტინა,რამაც ჰარის გაღიზიანება გამოიწვია.
-კარგად ხარ?-მკითხა.
-ყველაფერი წესრიგშია.
სტივი ჰარიზე სულ ოდნავ დაბალი იყო,მისი ღია ფერის თმა მკვეთრად განსხვავდებოდა ჰარის კულულებისგან.ის ჯერ კიდევ ჩვენთან იდგა.მისი სახის გამომეტყველებაზე შემეძლო ამომეკითხა უნდობლობა,მას ჩემი პასუხის არ სჯეროდა.
-პოპის სალაროსთან დახმარება სჭირდება.
-კარგი.
ჰარის ჩემი მაჯა თავისი დიდი ხელებით დაეჭირა.ჩვენ ერთმანეთს ვუყურებდით.
-შენ კიდევ ერთხელ წამოხვალ პაემანზე.-თავისი ხრინწიანი ხმით მომიგო.
-ჰარი,-გავაფრთხილე.
ჰარიმ გამიღიმა,სტივს კი დაუნდობელი გამომეტყველებით შეხედა.ვცდილობდი მისი თითები,რომელიც ჩემს ლოყებზე დაედო,მომეშორებინა,მაგრამ ვერ ვახერხებდი.
-შენი წასვლის დროა.-სტივმა ჰარის მიმართა.
ჰარი არც განძრეულა.შევკრთი,როდესაც მან მაჯზე კიდევ უფრო მაგრად მომიჭირა.სტივმა ხელი მომკიდა და თავისკენ ფრთხილად გამქაჩა.ჰარი გაბრაზებული იყო.მას არ მოსწონდა,ის ფაქტი რომ სტივი ჩვენს ურთიერთობაში ჩაერია.შვებით ამოვისუნთქე,როდესაც ჰარიმ ხელი გამიშვა.
-მოგვიანებით შევხვდებით,ბო.
სანამ მიტრიალდებოდა და წავიდოდა,თვალი ჩამიკრა.დავინახე,როგორ დაეძაბა ზურგის კუნთები,როდესაც მაღაზიის კარებს ხელი კრა.
-ყველაფერი კარგადაა?
ჰარის მზერა მოვწყვიტე და სტივს მოვუბრუნდი.
-კი,მადლობა იმისთვის რაც გააკეთე.-გავუღიმე.
** *
-მადლობთ.
კლიენტს,პროდუქტებით სავსე პარკი გავუწოდე.
-სასადილოდ მივდივარ.-სტივმა განაცხადა.
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.სტივი კი სასადილოდ გაემართა.მე და პოპი კლიენტების მომსახურებაზე ვსაუბრობდით.მოვტრიალდი,როდესაც ჩემს უკან რაღაცის ხმა გავიგე.
-სტივ? მე მეგონა შესვენება გქონდა.
თვალები გამიფართოვდა როდესაც მან თავი ასწია.ცხვირიდან მუქი წითელი სისხლი სდიოდა.
-რა მოხდა?
მასთან მივირბინე,მაგრამ სტივმა ხელი იქამდე ასწია სანამ მივუახლოვდებოდი.
-ნუ ღელავ,უბრალოდ დავვარდი,სანერვიულო არაფერია.
-რამე ხომ არ მოგიტანო?
-არა,არ არის საჭირო.

** *
პოპის დასამშვიდობებლად ხელს ვუქნებდი.სტივმა დღეს დროზე ადრე გაგვათავისუფლა,რადგან დღის ბოლოსაკენ კლიენტების რაოდენობამ იკლო.პარკს მივუყვებოდი და ფეხით ქვებს ვათამაშებდი.თავი ავწიე,რათა გზა შემეთვალიერებინა.მანქანა არ მყავდა,ამიტომ ან ავტობუსით ან ფეხით სიარული მიწევდა.
გულმა გამალებით დამიწყო ძგერა,როდესაც ნაცნობ შავ მანქანს მოვკარი თვალი.თავი მივატრიალე,რათა პარკი დამეთვალიერებინა.თავი მოვატრიალე თუ არა ჩემს უკან მდგარი ჰარი დავინახე და შიშისგან შევხტი.შემომხედა თუ არა სახეზე მისთვის დამახასიათებელი ღიმილი გადაეფინა.
-ხომ არ წაგიყვანო?-მკითხა.
-მე..მე..
-წამოდი.

ხელი მომკიდა და თავისი მანქანისკენ წამიყვანა.დრო იმისთვისაც არ დამრჩა,რომ ამაზე რაღაც რეაქცია მქონოდა.ჩემი მზერა იმ ადგილს დაეცა,სადაც მე და ჰარის ხელები ერთმანეთს კვეთავდა.გავჩერდი.
-ხელზე რა დაგემართა?
ცერა თითი ძვლებზე გადავუსვი,წვრილ წვრილი ჭრილობები სულ ახალი ჩანდა.მას შევხედე,ის ყურადღებით აკვირდებოდა ჩემს ქცევებს.
-არაფერი.-მიპასუხა.
ტყუოდა.ცდილობდა ხელი გაეშვა ჩემთვის,მაგრამ ამაოდ.ჰარის მივუახლოვდი.
-ჰარი,შენ რა...
-ბო,გეყობა!-გამაწყვეტინა.
მან სტივი სცემა.
-უბრალოდ მანქანაში ჩაჯექი.- აგრესიულად მიბრძანა.
თავი 7

ავკანკალდი.ჰარის ხელი გავუშვი და უკან დავიხიე.მივტრიალდი,მინდოდა რაც შეიძლება შორს ვყოფილიყავი მისგან.როდესაც მოვტრიალდი,ჩემს უკან მდგარი ჰარი დავინახე.გრძელ ფეხებს თავის სასრგებლოდ იყენებდა,მისგან გაქცევა თითქმის შეუძლებელი იყო.
დავიყვირე,როდესაც ჰარიმ ხელი მომხვია და გაქცევის საშუალება არ მომცა.თავისკენ მიმიზიდა.საკუთარ ქმედებებს ვერ ვაკონტროლებდი და ვერც კი გავაცნობიერე ისე აღმოჩნდა ჩემი ხელი მის სახეზე.ჩვენი შეხვედრის მერე უკვე მეორეჯერ გადავწყვიტე მისთვის სილა გამეწნა,რაც აშკარად არ სიამოვნებდა.მისი მწვანე თვალები პირდაპირ ჩემსკენ იყო მიმართული.
ხელები თეძოებზე დამადო,ამწია და თავის მხარზე ჩამომკიდა.მუშტებს ზურგში ვურტყამდი,რათა ჩამოვესვი.თუმცა ჰარი მე ყურადღებას არ მაქცევდა და თავისი მანქანისკენ მიიწევდა.
-ჰარი!
მის მაისურს ჩავეჭიდე.
-გამიშვი!
რამდენიმე წამის შემდეგ როგორც იქნა ჩამომსვა.ჰარი ჩემსკენ მოიწევდა,მე კი უკან დავიხიე და მის მანქანას შევეჯახე.
-შენ ის სცემე!-ყვირილი დავიწყე.
-ხო.-ისე მიპასუხა თითქოს განსაკუთრებული არაფერი ჩაედინა.
-რატომ?
-ის გზაზე გადამეღობა.-მშვიდად მიპასუხა.
არაფერი მიპასუხია,ან რა უნდა მეთქვა?
-მანქანში ჩაჯექი.
ჰარიმ ხელი ჩემი მაჯისკენ მომართა,მაგრამ მე მისი გაწევა მოვასწარი.იმის ნაცვლად,რომ ჩხუბი დაეწყო,მანქანის კარები გამიღო და მელოდებოდა სანამ არ ჩავჯდებოდი.ზურგით ჯერ კიდევ მანქანის კარებს ვიყავი მიყრდნობილი და ადგილიდან არ ვიძვროდი.ბოლოს იძულებული გავხდი მანქანში ჩავმჯდარიყავი.მანქანაში სიჩუმეს დაესადგურებინა.დრო და დრო გავხედავდი,საჭესთვი მჭიდროდ ჩაეჭიდა ხელები.ჰარიმ მანქანა ჩემს სახლთან გააჩერა.
-ხვალ ცხრაზე მოგაკითხავ.
მას არც კი გამოუხედავს ჩემი მიმართულებით,ჩემზე რატომაა გაბრაზებული?მან ისე უბრალოდ სცემა სტივი და ის რომ მე სილა გავაწანი მისთვის ტრაგედიაა.მის მარჯვენა ხელს დავხედე,პატარა ჭრილობები მის გაბრაზებას და ფეთხებად ხასიათს მახსენებდა.ნამდვილად არ მიღირდა მისი გაღიზიანება.ღვედები შევიხსენი და ველოდი სანამ ჰარი მანქანას შემოუვლიდა და კარებს გამიღებდა.მანქანიდან გადმოსვლისთანავე სახლისკენ გავემართე,ისე რომ ჰარისთვის არაფერი მითქვამს.
-ბო.
მივტრიალდი,ჰარიმ ხელი ჩამჭიდა,დაიხარა და ლოყაზე მაკოცა.
-ხვალამდე.
თავი დავუქნიე,მან ხელი გამიშვა და თავისი მანქანისკენ გაემართა.

მეორე დღეს.
-იმის მერე რაც მაშინ რესტორანში მოხდა,შენ კიდევ მიდიხარ მასთან ერთად პაემანზე?-შოკში მყოფმა ლუსიმ მკითხა.
მიკროფონი ჩავრთე,შემდეგ კი ტელეფონი საწოლზე დავაგდე.
-შენ ფიქრობ მინდა?ნეტავ გენახა რა უქნა სტივის სახეს.
-კიდევ ერთი მიზეზი,რატომაც არ უნდა წახვიდე.-ლუსიმ მიპასუხა.
შევხტი,როდესაც კარებზე ხმა მომესმა.
-ბოდიში ლუსი,უნდა წავიდე.
დამემშვიდობა და ყურმილი დაკიდა.
-ღიაა.-დედას შევძახე რომ შემოსულიყო.
კარისკენ ზურგით ვიყავი მიტრიალებული,კარადასთან ვიდექი და ტანსაცმელს ვარჩევდი.
-დე,რა...

შემოვტრიალდი და ის რაც ხელში მეჭირა ძირს დამივარდა.ჰარი ცინიკური ღიმილით მომჩერებოდა.თავს უხერხულად ვგრძნობდი,რადგან შორტისა და მაისურის ამარა ვიდექი.თავიდან ფეხებამდე შემათვალიერა და როგორც იქნა ლაპარაკი დაიწყო.
-იმედი მქონდა რამე უფრო სექსუალურს ჩაიცვამდი.-თვალი ჩამიკრა,ის იმ ტანსაცმელს გულისხმობდა რომელიც ახლახანს დამივარდა.

არ ვიცოდი რა მეპასუხა.ამასობაში ჰარი ჩემს საწოლს მიუახლოვდა და მასზე წამოწვა.ჰარიმ ოთახს თვალი შეავლო,შემდეგ კი ჩვენი მზერები ერთმანეთს კვლავ შეხვდნენ.
-მე.. აქ საიდან?
-დედაშენმა შემომიშვა.
მე აუცილებლად უნდა დავლაპარაკებოდი დედას ამ საკითხთან დაკავშირებით.
-ჯობია კაბა ჩაიცვა.-განაგრძო.
-არა.
კაბა,უკანასკნელი რამ იყო რასაც ახლა ჩავიცვამდი,მითუმეტეს მაშინ როდესაც ჰარისთან და მის მოძრავ ხელებთან ვიმყოფებოდი.მივტრიალდი,რათა შავი მოტკეცილი შარვალი ამომეღო.ამოვიკვნესე,როდესაც მივტრიალდი და მისი ახლოს ყოფნა ვიგრძენი.ჰარიმ გამიღიმა,მის მკერდი ფაქტიურად ჩემსას ეხებოდა.
-უნდა გამოვიცვალო.
-აქაც შეგიძლია ამის გაკეთება,მე არ ვარ წინააღმდეგი.-ჩაიცინა.
გაღიზიანებულად ამოვიხვნეშე,ხელი ვკარი და გამოსაცვლელად აბაზანაში შევედი.დავრწმუნდი თუ არა რომ კარები ჩაკეტილი იყო,გამოცვლას შევუდექი.
** *
გამოცვლილმა კარები გავაღე და კარადასთან მდგარი ჰარი დავინახე.
-ჰარი.
შემობრუნდა,გამიღიმა და კვლავ თავისი ფოსოები გამოაჩინა.პირი დავაღე,როდესაც დავინახე თუ რა ეჭირა ჰარის ხელში.
-ეს მომწონს.-თვალი ჩამიკრა.
სწრაფად მივირბინე მასთან და ხელიდან ჩემი საცვალი გამოვგლიჯე.უკან უჯრაში ჩავდე და დაკეტე.
-რა გჭირს?-რიტორიკულად ვკითხე.
ლოყები გამწითლებოდა,ის კი დამცინოდა.მივტრიალდი ფეხსაცმელები ჩავიცვი და ქურთუკი და ჩანთა ავიღე.
-ძალიან მიმზიდველი ხარ.-ყურში ჩამჩურჩულა.
სუნთქვა ამიჩქარდა,რადგან მან მოულოდნელად წელზე ხელი მომხვია.თვალები დავხუჭე,მან კი სახიდან თმა გადამიწია.ტუჩები ყურების ოდნავ ქვემოთ შემახო,კანის ნაზად წოვას შეუდგა შემდეგ კი ყურის ბიბილოზე მიკბინა.
-ჰ-ჰარი.-ენა მებმოდა.
ჰარიმ ხელი მომკიდა და ოთახიდან გამიყვანა.
თავი 8

ჰარიმ თავისი ძლიერი ხელები მხრებზე ჩამომადო და მის თბილ სხეულს მივეკარი.ქუჩას სუსტად მოციმციმე ფანრები ანათებდა,თუმცა მაინც ბნელოდა.უცნაურია,ჰარი ძლიერ მაშინებდა მაგრამ ამავდროულად მასთან თავს დაცულად ვგრძნობდი.
-ამას ყველა გოგოსთან აკეთებ?
ჰარი დაიხარა,რათა ჩემთვის შემოეხედა.
-რას გულისხმობ?
თავი ძირს დამეხარა და სიარულს განვაგრძობდი.
-აშინებ მათ,რომ მერე შენთან იყვნენ.-ჩუმად ვთქვი.
ჰარიმ გადაიხარხარა და მხარზე ხელი მომიჭირა.
-ანუ,გაშინებ.-საკუთარ თავს უთხრა.
ცოტა ხანი პაუზა გააკეთა,შემდეგ კი ლაპარაკი განაგრძო.
-შენ ერთადერთი ხარ ასეთი,გოგონების უმეტესი ნაწილი თავიდანვე თანახმაა.
ქარმა თმა ამიჩეჩა.ცოტა შევკრთი,როდესაც ცივი ჰაერი ჩემს ყელსა და მკერდის ზედა ნაწილს შეეხო.ჰარიმ მისკენ მიმიზიდა და ქურთუკი ჩამაცვა,რომელიც ხელში მეჭირა.
-დედაშენმა მითხრა,რომ დღეს ღამე სახლში არ იქნება.შენ შეგიძლია ჩემთან დარჩე.
-რა?არა!-გავჩერდი.
-მინდა რომ შენ ჩემთან დარჩე.-თავისი ხრინწიანი ხმით მომიგო.
-ჩემ სახლში დავრჩები.მარტო.
შევამჩნიე თუ როგორ დაიძაბა,როდესაც უარი განვაცხადე,მაგრამ არჩია ამ თემაზე აღარაფერი ეთქვა.
** *
ისითი შთაბეჭდილება დამრჩა,თითქოს ჰარი იცნობდა კლუბთან მდგარ დაცვას.მათ ერთმანეთს ხელი ჩამოართვეს,შემდეგ კი კარგი აღნაგობის მამაკაცმა კლუბში შეგვიშვა.ერთმანეთს ხელები ჩავკიდეთ და უკანა მხარეს მდგარ მაგიდისაკენ გავემართეთ.იქ ხალხის ჯგუფი დაგვხვდა.მაგიდაზე ცარიელი ჭიქები ეწყო.ყველა ერთმანეთში საუბრობდა.ჰარი ჩამეხუტა,შემდეგ კი იქ მყოფ ახალგაზრდებს ჩემი თავი წარუდგინა.ზრდილობიანად გავუღიმე და ლამაზი გოგონას გვერდით ჩამოვჯექი,რომელიც საპასუხოდ მიღიმოდა.
-ბო,რას ფიქრობ ჰარიზე?-ჰეილიმ მკითხა.
ლაპარაკის დროს თავის შავ თმას ყურს უკან იწევდა.ჰარის შევხედე,რომლიც ჩემგან არც ისე შორს მჯდარ ბიჭს ელაპარაკებოდა.
-მმ,მისი პრობლემა ისაა რომ არ შეუძლია თავისი ფეთქებადი ხასიათის კონტროლი.-ვუპასუხე.
ჰეილიმ გაიღიმა,რადგან მე სავსებით აშკარა ფაქტზე მივუთითებდი.ის კიდევ უფრო ახლოს მომიჯდა,მხარზე ხელი დამადო და თავისკენ მიმწია.
-შენ მას მოსწონხარ.
გაიწია თუ არა თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია.მეც გავუღიმე,შემდეგ კი შევხტი რადგან ვიღაცამ მოულოდნელად მხარზე ხელი დამადო.ზემოთ ავიხედე და ჰარი დავინახე,მან პიჯაკი გაიხადა და დივანზე გადაკიდა.
-წავალ ჩვენთვის რამე დასალევს მოვიტან.
-მადლობა.
ვაკვირდებოდი როგორ მიემართებოდა ბარისკენ,ამ დროს კი ჰორიზონტზე სხვა ბიჭი გამოჩნდა,
-მე ჯეიკი ვარ.-მითხრა და გვერდით მომიჯდა.
-ბო.
რამდენიმე წუთში ჰეილიმ ხელზე მომიჭირა,თან მიღიმოდა.
-საცეკვაოთ წავალთ.
დავინახე როგორ გაარღვია ჩემს მაგიდასთან მჯდარი ახალგაზრდების ნაწილმა ხალხის ჯგუფი და საცეკვაო მოედნისკენ გაემართა.მხოლოდ მე და ჯეიკი დავრჩით.თვალებით ჰარის ვეძებდი,ის ბართან იდგა.
-ანუ,ახლა შენ ჰარის შეყვარებული ხარ?
თავი ჯეიკისკენ მივატრიალე.ნელ ნელა ჩემსკენ მოიწევდა,მისი მუხლი ჩემსას ეხებოდა.
-არა,-უარის ნიშნად თავი გადავაქნიე.
არ მინდა რომ ვინმეს ვეკუთვნოდე.უიმედოდ ვცდილობდი,ხალხის ბრბოში ჰარის ამოცნობას.მძიმედ ამოვისუნთხე,ბარძაყზე ხელის შეხება ვიგრძენი.ქვემოთ დავიხედე,ჯეიკი კანზე თითებს მისვამდა და ნელ ნელა ზემოთ მიიწევდა.
-მაშინ ყველაფერი გაცილებით მარტივია.-გამიღიმა.
მისი თითები ჩემი სხეულიდან მოვიშორე,ვცდილობდი გავწეულიყავი მაგრამ ის მაჯაში მწვდა.ამიყვანა და თითქმის ჩაბნელებულ კუთხეში გამიყვანა.
** *
-მომშორდი-მისი ძლიერი ხელებიდან თავის დაღწევას ვცდილობდი.
-ჰარი მართალი იყო,მაგარი გოგო ხარ.
დავიყვირე,როდესაც მან უკანა კარებისკენ წამათრია.დამიჭირა,როდესაც მისი ხელის დაკავებას ვლამობდი.
-ფრთხილად-ჩაიცინა.
ქუსლებს უფრო ძლიერად ვაწვებოდი,რათა როგორმე გავჩერებულიყავი.ჯეიკი კი ჯიუტად მიმათრევდა.მუსიკის ხმა ნელ-ნელა წყდებოდა.მხარში ჩამწვდა და კედლისკენ მკრავდა ხელს.შიშისგან თვალები დამეხუჭა.როდესაც თვალები კვლავ გავახილე,ჯეიკის მზერა ჩემი მკერდისაკენ იყო მიმართული.თითებით დაიწყო იმ ადგილზე შეხება.ადგილზე გავშრი და ვცდილობდი გამეანალიზებინა,ის რაც ახლა ხდებოდა.ახლა მხოლოდ ერთს შეეძო ჩემი გადარჩენა.
-ჰარი!-მთელი ძალით დავიყვირე.
ღრმად ჩავისუნთქე და კიდევ ერთხელ დასაყვირად ვემზადებოდი,მაგრამ მას ჩემ პირზე ხელის აფარება მოესწრო.
-მოკეტე.
ვიცოდი,რომ დიდი არჩევანი არ მქონდა,მაგრამ ამ შემთხვევაში ჯეიკის მაგივრად ჰარის ავირჩევდი.მიუხედავად იმისა,რომ ის სიგიჭემდე მაშინებდა, მისი დახმარების იმედი მაინც მქონდა.ამოვიკვნესე,როდესაც ჯეიკმა თითები ბარძაყებზე მომიჭირა,ამით ის ჩემს ადგილზე დაკავებას ცდილობდა.
-რა ჯანდაბას აკეთებ?-ჯეიკის უკან ვიღაცამ ჩაილაპარაკა.
მან ხელი მაშინვე გამიშვა.შვებით ამოვისუნთქე.
-უბრალოდ ვერთობი.-სიცილი დაიწყო.
-მასთან არა,-ჰარიმ მოახლოება დაიწყო.-ის ჩემია.
იმის მერე რაც ჰარი გავიცანი,მისი ჩემთან ყოფნა პირველად მიხაროდა.ჰარი გაბრაზებული იყო,ამაზე მისი შეკრული მუშტი მეტყველებდა.როდესაც შემომხედა,მისი მწვანე თვალები უფრო მუქი მეჩვენებოდა.
-ბო.
ჰარიმ ხელი ჩემი მიმართულებით გამოიშვირა.მზერა მის მიერ გამოშვერილი ხელიდან,მის სახეზე გადავიტანე.ხელი სწრაფად ჩავჭიდე და ჯეიკს შევეჯახე,როდესაც ჰარიმ თავისი მიმართულებით გამქაჩა.
-კარგი რა,ჰაზ.-ჯეიკმა გადაიხარხარა.-უბრალოდ ვერთობოდით,არა ბო?
ჯეიკი პასუხის მოლოდინში მიყურებდა,მე კი ვდუმდი.ამის ნაცვლად ჰარის მაისურს ჩავეჭიდე.
-გეყოფა,პატარავ.მე მეგონა,რომ კარგი დრო გავატარეთ.
მისი ფეხის ნაბიჯები ხმა მესმოდა,ის ჩვენ გვიახლოვდებოდა.ჰარი თავდაჯერებულად იდგა.
-ბო,შიგნით შედი.-ჩემსკენ ზურგით მდგარმა ჰარიმ მომიგო.
მისი მაისურისთვის ხელი ჯერ არ გამეშვა.ის მოტრიალდა და ჩვენი მზერები ერთმანეთს შეხვდნენ.
-მიდი.
დავუჯერე და კარიდორს გავუყევი,რომელიც კლუბის კარებისკენ მიდიოდა.კარებთან შევჩერდი,მოვტრიალდი და ვიღაცის ხმა გავიგე,თუმცა რთული იყო იმის დადგენა თუ ვის ეკუთვნოდა ეს ხმა.თუმცა სიტუაციაში გავერკვიე,როდესაც დავინახე როგორ დაარტყა ჰარიმ მუშტი ჯეიკს.ჰარის ცოტათიც კი არ უყოყმანია,ისე ჩაარტყა ჯეიკს მუცელში.იმის შემხედვარე, თუ როგორ დაიხარა ჰარი და გაუჩერებლად ჯეიკის ცემა დაიწყო,წამოვიყვირე.ამის ყურება აღარ შემეძლო.ჰარი მას მოკლავს,თუ ახალვე არ დაიხევს უკან,რასაც ზუსტად ვიცი რომ არ გააკეთებს.მათთან მივირბინე.ჰარის მხრებში ჩავწვდი,ვცდილობდი ჯეიკისგან შორს დამეჭირა,თუმცა ჰარი ადგილიდანაც არ დაძრულა.
-ჰარი,ჰარი,გაჩერდი!
მან ხელი ასწია და კიდევ ერთხელ დაარტყა ჯეიკს.მე მას მხრებზე მოვეხვიე.
-შენ მას მოკლავ!
მისი მხრებიდან ხელის აღება მომიწია. და კიდევ ერთხელ მისი მუშტი ჯეიკის სახეზე აღმოჩნდა.ჰარი ჯეიკს კლავდა,მე კი ვიდექი და ვერაფერს ვაკეთებდი.ახლა ვხვდები,რატომ ეშინია ხალხს ჰარის ასე ძლიერ.ჯეიკის სახე სისხლით,ჭრილობებითა და ჩალურჯებებით იყო სავსე.პანიკამ შემიპყრო.მე მკვლელობის თვითმხილველი ვიქნები,დაუყონებლივ რაიმეს თუ არ მოვიმოქმედებ.
-შენთან დავრჩები.-დავიყვირე.
ჰარიმ თავი ჩემსკენ სწრაფად შემოატრიალა,კულულები სახეზე ჩამოცვენოდა.თმა გადაიწია და მე მომაშტერდა.
-შენთან დავრჩები,მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ გაჩერდები,გთხოვ ჰარი.
მას გადაწყვეტილების მისაღებად რამდენიმე წამი დასჭირდა.ადგა,ხელი მომკიდა და კარებისკენ წამიყვანა.სისხლში ამოსვრილ ჯეიკს გავხედე,რომელსაც ადგომის ძალა არ შესწევდა.მიუხედავად იმისა,რომ ის საშინელი ადამიანი იყო,სასიკვდილოდ არ მემეტებოდა.
მე და ჰარი კარიდორს მივუყვებოდით,სადაც საპირფარეშო იყო.არ ჰქონდა მნიშვნელობა იმას თუ რა ძლიერ მაშინებდა ჰარი,მთავარია ის ჩემს გადასარჩენად მოვიდა.მიუხედავად იმისა,რომ მათ თითქმის მოკლა ის ვინც ჩემს გაუპატიურებას ცდილობდა,მე მისი მადლობელი ვიყავი.უცებ გავჩერდი,ჰარი მოტრიალდა.
-ბო,რა...
მაგრამ მან სათქმელის დასრულება ვერ მოასწრო,რადგან მე კედელს მივაკარი.ის შოკირებული ჩანდა,როდესაც მე მას ხელები მხრებზე დავაწყვე.სახეზე ცხელი სუნთქვა ვიგრძენი და ნაზად ვაკოცე,მისი წამწამები კი ლოყაზე მეღუტუნებოდა.ცოტა ხანს გავჩერდი,რათა მის რეაქციას დავკვირვებოდი.როგორც იქნა,თეძოებზე,მისი ხელები ვიგრძენი.მისი ცხვირი ჩემსას ეხებოდა.მას მე მჭიდროდ ვეჭირე და ელოდა რას გავაკეთებდი.თუმცა მე უკან დახევას არ ვაპირებდი.მისი ტუჩები თბილი ტუჩები ჩემსას ეხებოდნენ.ნაზი მოძრაობებით მკოცნიდა და არა ისე როგორც აქამდე.
-ბო-ჩაილაპარაკა.
-მმმ..
თვალები დამეხუჭა.
-ჩვენი წასვლის დროა.
ჰარიმ კვლავ ჩამკიდა ხელი.ჩვენ მალე გავიარეთ საცეკვაო მოედანი და ის მაგიდა სადაც მაშინ ჯეიკი მომიჯდა.ძლივს მოვასწარი ქურთუკის და ჩანთის აღება,რომ მან ისევ მომკიდა ხელი.
-ბო!
ჰარის ყურადღება არ მიექცია,მაგრამ მე უკან მივიხედე და ჰეილი დავინახე,რომელიც ანერვიულებული მიყურებდა.ერთადერთი რისი გაკეთებაც შემეძლო,იყო ისეთი სახის გამომეტყველება მიმეღო თითქოს ძალიან ვწუხდი.ჰარიმ გასასველისკენ წამიყვანა.რთული იყო ხმაურიანი ბრბოს გარღვევა.თითები მისი ხელებიდან მიცურავდა.უნებურად დავიყვირე,როდესაც ვიღაცამ ხელი წელზე მომხვია.აშკარად ეს ჩემი დღე არ იყო.მივტრიალდი და იმ ბიჭს შევხედე,როგორც ჩანს მთვრალი იყო.
-მოშორდი.-ჰარიმ დაუყვირა.
ჰარიმ იმ ბიჭის მიმართულებით გაემართა,მაგრამ მე მას წინ გადავეღობე.მკერდზე ხელები დავაწყვე,ასე ჰარის შეჩერებას ვცდილობდი.
-ჰარი,-ვევედრებოდი.-გთხოვ,არ გინდა.
ის მომენტი როდესაც ჰარი ჯეიკს სცემდა ჯერ კიდევ თვალწინ მედგა.არ მინდოდა რაღაც ამდაგვარი კიდევ მომხდარიყო.ჰარი ღმად სუნთქავდა,ამას ვგრძნობდი,რადგან ხელები ჯერ კიდევ მის მეკრდზე მეწყო.შვებით ამოვისუნთქე,როდესაც ხელი მომკიდა და წინ სვლა განაგრძო.მალე,როგორც იქნა დავაღწიეთ იქაურობას თავი და სუფთა ჰაერი შევიგრძენით.
-უნდა წავიდეთ
თავი 9

ჰარის სახეზე შევხედე,ის დაძაბულად მიემართებოდა მანქანისკენ.ვცდილობდი მასთან ახლოს მეარა,მაგრამ ის თავისი გრძელი ფეხებით დიდ ნაბიჯებს დგამდა და საბოლოოდ მე მაინც მის უკან აღმოვჩნდი.ცოტა ხანში ის გზა ამოვიცანი სადაც მისი მანქანა იყო დაყენებული.ის ის იყო შვებით ამოვისუნთქე,რომ ჰარი უცებ გაჩერდა.თითები მარცხენა ხელზე მოვუჭირე,ვერ გამეგო ახლა რა ხდებოდა.
-ჰარი?
მან პასუხი არ გამცა.მზერა იმ ადგილს დაეცა,რომელსაც ჰარი მიშტერებოდა.თვალები ოდნავ მოვჭუტე,ვცდლობდი დამენახა თუ ვინ იჯდა ჰარის მანქანის საპირისპირო მხარეს მდგარ მანქანაში.გული საგულეში აღარ მქონდა,როდესაც წინა სავარძლებზე მსხდარი ბიჭები ამოვიცანი.ისინი ჯეიკის მეგობრები იყვნენ.ისინი ელოდებოდნენ სანამ ჰარი თავის მანქანაში ჩაჯდებოდა?
მე და ჰარი რომელიღაცა შენობის კედელს მივეკარით.მხოლოდ მე და ჰარის სუნთქვის ხმა ისმოდა.თვალები სავხუჭე,მიხაროდა რომ ბიჭებს ვერ შევემჩნიეთ.ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,როდესაც ჰარიმ სახიდან თმა გადამიწია.მისი მუქი კულულები შუბლზე ჩამოჰფენოდა,მწვანე თვალები პირდაპირ ჩემსკენ ჰქონდა მომართული.ჰარი ერთ ერთი ყველაზე მომხიბვლელი ბიჭი იყო,რომელესაც ოდესმე შევხვედროდი.თუმცა ის ამავდროულად ერთადერთი იყო,რომელიც საშინელ შიშს მგვრიდა.
-ჩემთან უნდა წავიდეთ,აქედან არც ისე შორსაა.-ჩაიჩურჩულა.
ნერწყვს ნერვიულად ვყლაპავდი.პასუხად არაფერი მითქვამს.ჰარის თითები სისხლში ამოსვროდა,რთული იყო იმის დადგენა თუ ვისი იყო ეს სისხლი,ჯეიკის თუ ჰარის,მაგრამ ამას არსებითი მნიშვნელობა არ ჰქონდა.ჰარიმ ხელი ნიკაპზე მომკიდა,მისი ტუჩები იმ ადგილს შეეხო სადაც ჩემი ყბა ყელს უერთდებოდა.ნიკაპიდან ხელი თეძოებზე გადაიტანა.მთელი ამ ხნის განმავლობაში თვალები დახუჭული მქონდა.ჰარი გაჩერდა და ჩემს ტუჩებს დახედა,თუმცა მან ლოყაზე მაკოცა,შემდეგ კი ტუჩების წვეროებზე გადავიდა.როდესაც მიხვდა რომ წინააღმდეგობას არ ვუწევდი,ტუჩებში მაკოცა.ეს კოცნა ხანმოკლე და ნაზი იყო.ჰარიმ ხელი თეძოს შიგნითა ადგილას მომისვა.
-არა!-დავიყვირე.
ჰარიმ უკან დაიხია,თან მიღიმოდა.როდესაც მას ვუყურებდი,სუნთქვა მიჭირდა.ჰარიმ ბოლოჯერ მაკოცა,ხელი მომკიდა და თავისკენ მიმწია.
-წავედით ჩემთან.-თვალი ჩამიკრა.

** *
მაქსიმალურად ვცდილობდით სიფრთხილე გამოგვეჩინა,რათა ჯეიკის მეგობრებს არ დავენახეთ.ჰარიმ გადაწყვიტა,თავისი მანქანისთვის ხვალ დილით მიეკითხა.
დიდ ხანს სიარული არ მოგვიწია.უკანა ჯიბიდან გასაღები ამოიღო.ხელი ჩემს მხარზე ჰქონდა გადახვეული და სახლისკენ მიბიძგებდა.მკერდი ადი-ჩამდიოდა,თვითონ ის ფაქტიც კი მაშინებდა რომ მე მასთან მართო ვრჩებოდი.მის სახლში.ირგვლივ მიმოვიხედე,რათა სახლი,რომელიც ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს იდგა,გარედან შემეთვალირებინა.რამდენიმე წამში ქალი დავინახე,რომელიც ერთ ერთი ფანჯრიდან პირდაპირ ჩვენ გვიყურებდა,როგორც კი მიხვდა,რომ ჩვენ ის შეგვემჩნია,ფარდები გადაწია.როგორც ჩანს,ის ამოწმებდა,თუ ვინ მოჰყავდა ჰარის ამჯერად.ამან ჰარის შეყვარებულების რაოდენობაზე დამაფიქრა.მან სწრაფად შეაღო შესასვლელი კარები.შიგნით შევიდა და მისაღებ ოთახში სინათლე აანთო. მე ჯერ კიდევ შესასვლელი კარების წინ,კიბეებზე ვიდექი.შესვლა მეშინოდა.
თავი 10

-ხომ იცი, შეგიძლია შემოხვიდე.-ღიმილით შემომძახა.
ღრმად ამოვისუნთქე და მის სახლში შევედი. ჰარი ჩემს უკან დადგა,რათა ქურთუკის გახდაში მომხმარებოდა.თავი მხარზე ჩამომადო და ყელში მაკოცა. მისი ცხელი სუნთქვა ყელზე მიღუტუნებდა.
ჩემი ქურთუკი ჩამოკიდა. მას მივუტრიალდი, ისიც ჩემკენ მოაბიჯებდა,სახეს ფოსოები უმშვენებდა. ერთი ნაბიჯი უკან გადავდგი და ჩვენს შორის მანძილი გავზარდე.
-მე..-სათქმელის ჩამოყალიბება მიჭირდა.
ჰარი მელოდა,ლაპარაკს როდის გავაგრძელებდი,თავი ოდნავ გვერდით გადაეხარა.
-მადლობა..ჰარი.-ჩუმად ვთქვი.
მან იცოდა რასაც ვგულისხმობდი.თავი ძირს დავხარე და ჩემი ფეხსაცმელების თვალიერებას შევუდექი.ჰარიმ მოახლოება დაიწყო,კანკალმა ამიტანა.ჰარი დაიხარა,ტუჩები ყურებზე შემახო.
-ამას კიდევ გავაკეთებ,თუ ვინმე შეგეხება.-თავისი ხრინწიანი ხმით ჩამჩურჩულა.
ჩემი პატარა ხელით მის თითებს შევეხე,შემდეგ კი ცერა თითით მოვეფერე. გამიკვირდა,როდესაც ხელი გასწია და კარიდორისკენ მიბიძგა.სიჩუმეს მხოლოდ მოშვებული წყლის ხმა არღვევდა.ჰარიმ ცოტა ხნით მარტო დამტოვა.სახლი მილაგებული იყო.სასტუმრო ოთახში შევიხედე,რომელიც ჩემდა გასაკვირად კარგად გამოიყურებოდა.კარგი ავეჯი,პატარა მაგიდა,ტელევიზორი.აქ რომ მოვდიოდი,არ ვიცოდი რას ველოდი,ალბათ რაღაცას რაც შემაშინებდა,მაგრამ ყველაფერი პირიქით აღმოჩნდა.
-ჰარი?
-მმმ.?-მისი ხმა მომესმა.
სამზარეულოში შევედი,ჩემი მზერა ჰარის ზურგს დაეცა.ის ონკანთან იდგა და ცივი წყლით მკლავებს იწმენდდა.კარებთან ვიდექი,ჰარი შემობრუნდა და მე შემომხედა.თითებს ნერვიულად ვათამაშებდი.ჰარი ისევ მიბრუნდა.ხელებზე მისი კუნთები კიდევ უფრო გამოიკვეთა,როდესაც მან ონკანი დასაკეტად გადააბრუნა.მაგიდიდან ბინტი აიღო და დაზიანებულ ხელზე გადაიხვია.ჰარი მაგიდაზე ახტა,მწვანე თვალებით მე მიქცერდა,სახეზე ღიმილი გადაფენოდა.
-მოდი ჩემთან.
ნელ-ნელა ვუახლოვდებოდი.მისგან რამდენიმე მეტრის დაშორებით გავჩერდი.
-ვინმესთან ერთად ცხოვრობ?
-არა.
მისი პასუხის მოსმენაზე გულმა უფრო სწრაფად დამიწყო ძგერა.იმედი მქონდა,აქ ვინმე მაინც იქნებოდა,ვინც ჩემ დახმარებას შეძლებდა,იმ შემთხვევაში თუ რამე გაუთვალისწინებელი მოხდებოდა.ცნობისმოყვარეობით აღსავსე თვალებით მიყურებდა,შემდეგ ლაპარაკი განაგრძო.
-შეგიძლია ჩემს საწოლში დაწვე.
სუნთქვა გამიხშირდა.ის კიდევ უფრო ახლოს მოვიდა,კულულები თვალებში ეჩხირებოდა,ამიტომაც გადაიწია.
-არა...არა,დივანზე დავწვები.
-ყველაფერს ნუ ართულებ.უბრალოდ ჩემთან დაწექი.-საკმაოდ უხეშად თქვა.
-არა.
წარბები შეკრა,მუქი თვალებით მიყურებდა.ალბათ არ იყო მიჩვეული,როდესაც ხალხი მას არ ემორჩილებოდა,მაგრამ მე მაინც ჩემს აზრზე ვრჩებოდი.ეს იქამდე გრძელდებოდა სანამ ხელში არ ამიყვანა.თავისი ძლიერი ხელი წელზე მომხვია და გულში ჩამიკრა.
-დამსვი!
მას არც ახლა მიუქცევია ჩემი წინააღმდეგობისთვის ყურადღება.ვგრძნობდი,როგორ მიჭერდა ზურგზე თითებს,რომ კარგად დავეკავებინე.მას ისე მივყავდი,როგორც პატარძალი მიჰყავთ ხოლმე.სამზარეულოდან მისაღებში გამიყვანა.კინაღამ დავვარდი,როდესაც მან ფეხი კარებს მიარტყა,რომ გაეღო.ოთახში ბნელოდა.ხელები ავტომატურად ყელის გარშემო მოვხვიე.ყოველთვის მეშინოდა სიბნელის.ჰარიმ ოთახი სწრაფად გაიარა,შვებით ამოვისუნთქე,როდესაც მან რაღაც რბილზე დამსვა.ხელებით მოვსინჯე,ის რაზეც ვიჯექი და მივხვდი,რომ ეს მისი საწოლი იყო.ჰარიმ შუქი აანთო.ჰარი კარადას მიუახლოვდა და ტანსაცმელი ამოიღო,რომელიც შემდეგ მე გამომიწოდა.
-ეს ჩაიცვი.
მაისური და შორტები თავდაუჯერებლად ავიღე და მისგან მოშორებით დავდექი.მას არაფერი უთქვამს,უბრალოდ ოთახიდან გავიდა და კარები მოხურა.ოთახის თვალიერებას შევუდექი.საწოლზე ჩამოვჯექი,ღრმად ჩავისუნთქე.კედელზე რამდენიმე ფოტო ეკიდა,კუთხეში კი გიტარა იდგა.ფეხსაცმელები და ჯინსი უცებ გავიხადე და შორტები ამოვიცვი,რომელიც ჰარიმ მომცა.ზედაც გავიხადე,როდესაც ჰარის მაისურის ჩაცმა დავიწყე,კარები ისევ გაიღო.თვალებით მთელი ჩემი სხეული აათვალიერა.სახეზე ცინიკური ღიმილი დასთამაშებდა.
-მმ,ჩემს ტანსაცმელში ძალიან კარგად გამოიყურები.
მის ნათქვამს არანაირი ყურადღება არ მივაქციე,დავიხარე რათა ჩემი ტანასცმელი ამეღო,მაგრამ ეგრევე ხელიდან გამივარდა.ჰარიმ წელზე ხელები მომხვია.ჰარიმ თავი გადასწია და შიშველი ადგილის კოცნა დაიწყო.ზურგი მის მკერდზე მქონდა მიკრული.
ვერ ვინძრეოდი,რადგან ის უფრო და უფრო ძლიერად მიკრავდა.თავისუფალი ხელი მაისურის ქვეშ შეაცურა.თითებით მუცელზე მიღუტუნებდა,მის ცხელ სუნთქვას ყურებზე შევიგრძნობდი.კანკალმა ამიტანა,როდესაც ის ჩემს მკერდს შეეხო.ხელი ჩაავლო და მოუჭირა.თავი მხარზე ჩამოვადე,თვალები დახუჭული მქონდა.
აქამდე არასოდეს მეგრძნო რაიმე ამდაგვარი,ტანში ჟრუანტელმა დამიარა.როგორც იქნა მივხვდი რასაც აპირებდა და მისი მკლავებიდან თავის გათავისუფლება გადავწყვიტე.მან სიცილით ხელი გამიშვა.კარებთან მივვარდი,სახელურს ჩავჭიდე ხელი და გაღებას შევეცადე.
-ბო.-გამაფრთხილა.
ის ზუსტად ჩემს უკან იდგა.ხელი კარებს მიადო და სწრაფად დახურა,რომ გაქცევა არ მომესწრო.თვალები მაღლა ავწიე,რომ ჩვენი მზერები ერთმანეთს შეხვედროდა.სუნთქვა გამიხშირდა,როდესაც მან ნელა მოსწია ტუჩები ჩემს ყურთან.
-მინდა,რომ თავი კარგად გაგრძნობინო.-თავისი ხრინწიანი ხმით ჩამჩურჩულა.
თავი 11

ჩემს ტუჩებს დაეწაფა, მერე მხრიდან თავისი ზედა ჩამომიწია მხარზე მიკბინა რამაც ერთნიად ამათრთოლა საბოლოოდ გავქვავდი როცა მისი დიდი ხელები ჩემს სხეულს შეახო, თეძოებზე ხელი წამავლო მაგრამ სანამ შემეხებოდა უკან გავიწიე ჰარის თვალები ჩემი მეხსიერენიდან არასოდეს არ ამოიშლება, თითები თავისი უზარმაზარი ხელებით დამიჭირა სუნთქვა გამიძნელდა, საწოლის კიდესთან დავვარდით , მის ფეხებს შუა მომაქცია გული ლამის გამიჩერდა როცა ხელები კვლავ თეძეობზე შემომხვია...
მთელს საწოლზე გადაწვა ხელები მკერდთან მივადე რომ ინერციის ძალით მას არ მივყოლოდი, ხელები ზედას მოვუჭირე და გაწევა ვცადე, ჩემი მოქმედება და უცებ მისი ზედა იატაკზე აღმოჩნდა თვალებით მის გარუჯულ კანს მივაშტერდი როგორც კი ხელით მისკენ მიმზიდა ამოვიკვნესე.
-გთხოოვ...-შემევედრა
ჰარის ხელებმა ჩემი ტანი დატოვეს მაგრამ ჩემმა საქციელმა გამაკვირვა, ჩემი ნაზი ხელებით მის ძლიერ მკვრივ მკერდს შევეხე, ჰარიმ ტუჩზე იკბინა, მის გამოსუნთქულ ცხელ ჰაერს ვგრძნობდი და სიამოვნებას მგვრიდა, მის პრესებს დავუწყე ცქერა ჰარი თვალს არ მაშორებდა, უეცრად მის გამოკვეთილ V ხაზებს შევეხე, რომელიც ჯინსის ზედა ნაწილში მთავრდებოდა, ადგილზე გავშრი როცა ჰარიმ ქამრის შეხსნა დაიწყო თვალები დავქაჩე, როცა ადგომა ვცადე მოძრაობა დააჩქარა ერთი ხელი თეძოზე შემომხვია ხელი ნელი მოძრაობით თეძოდან უფრო ქვევით ჩააყოლა, რამოდენიმე წუთი ესე ვიყავით ჩემი მძიმე სუნთქვა ჰარის სუნთქვას აწყდებოდა უცებ ხელი უკანალზე მიმაჭირა და მასთან უფრო მჭიდროდ მიმწია, ამ გრძნობით გართულა ამოვიკვნე, მისი ცხვირი ჩემს ლოყას ეხებოდა და თითქოს კოცნის უსიტყო ნებართვას მთხოვდა, მეც უმალვე თავით მის წინაშე აღმოვჩნდი და ვაკოცეთ.
ჰარის ხელები ჩემი ფეხებიდან გაუჩინარდა, ოხვრით ვსუნთქავდი ოდნავ გავიწიე რომ ჰარის თითები მენახა მას თვალები დახუჭული ჰქონდა და უფრო ძლიერად ქმედებდა, მოძრაობები დააჩქარა ვერ ვჩერდებოდი, შუბლზე ჩამოყრილი თმა ხელით უკან გადავუწიე, სახეზე ოდნავი ღიმილი მოეფინა.
ასეთი არასოდეს მენახა, თითქოს ტკივილისგან იტანჯებოდა ჯეიკთან ჩხუბის დროსაც დამინახია ეს ყველაფერი ჰარიში... ახლა უკვე შედარებით მშვიდად ოხრავდა და მიღებული გრძნობით სიამოვნებას ღებულობდა ალბათ იმიტომ რომ ყოველთვის მინდოდა თავი ძლიერად მეგრძნო მაშინ როცა ჰარი მეკარებოდა ასეა თუ ისე იმის სურვილი მკლავდა რომ ჰარის სინანული ეგრძნო. თვალები იმ წამსვე გაახილა როცა ხელები მის მუცელს შევახე და მისი ნახევრად გახდილი ჯინსებისკენ წავიღე, უმალ ამოვიოხრე როცა ხელები მისსაში მოიქცია შემომხედა და მაჩვენა თუ როგორ შევხებულიყავი, უფრო მაგრად დავაჭირე ხელები, ჰარი ამაზე შეტოკდა
-უფრო მაგრად!!..-მშვიდი ხმით დამარიგა
ჰარის დავუჯერე და გავაგრძელე, ამან მისი კვნესა და პირიდან გამოსუნთქული ცხელი ჰაერი უფრო დააჩქარა, ვერ ვიჯერებდი იმას რაც ხდებოდა და არც უნდა მომხდარიყო მაგრამ საკუთარი თავის შეჩერება არ შემეძლო ჰარის სახეზე ჩანდა თუ რამხელა სიამოვნებას განიცდიდა და მოძრაობები გაახშირა.
სანამ მეორე ხელი სხვა საქმით მქონდა დაკავებული ჰარის კისრის უკანა ნაწილს შევახე და ტუჩები მისი ცხელი კანისკენ წავიღე ხელები ჩემს ზრუგს შემოხვია როცა კისრის წუწნა დავიწყე, ჩემს თავს ვერ ვაკონტროლებდი რაც თუ ძალა და ღონე მქონდა დაჩემებული ჰარის ყელს ვექაჩებოდი ენით, მინდოდა ცოდნოდა თუ რა გრძნობა იყო ეს. ჩემი კბილები წითლად შეიღება და მაინც არ ვნებდებოდი.
ოთახში ჩვენი კვნესის ხმა იყო გამეფებული, ჰარი მძიმედ სუნთქავდა ხელი უფრო ახლოს მოიტანა და სქესობრივი კავშირის დასამყარებლად თეძო ჩემსას შეახო
-ბო.
ჰარის კვლავ ვუკბინე, ხელები გათიშული მქონდა და გადართული ვიყავი მხოლოდ იმ საქმეზე რასაც ვაკეთებდი ერთი მაგრად ამოიკვნესა და როლები გავცვალეთ, ახლა სიმძიმე ჩემს ზემოდან იყო ჩემი ორივე ხელი მის ერთ უზარმაზარ ხელში მოიქცია და თავის ზევით გადამატანია თვალები მაგრად დახუჭა როცა მისი თითები ჩემს სხეულს შეეხო რაღაცნაირად გავოცდი როცა ამ ყველაფერს ღიმილი შეურია
-სამაგიერო გადამიხადე?-ღიმილით მკითხა,მე პასუხი არ გავეცი
-ასეთებს ხშირად გაგიკეთებ-ჩაიცინა-სასაცილოა.
წამწამების ხამხამით დავხუჭე თვალი როცა მხურვალედ მაკოცა. ჰარის ერთი ენის შეხება ჩემს ზედა ტუჩზე და გრძნობა დავკარგე, ხელები მტევნებზე წამავლო და „ჩამოვიდა“ და ოთახის მეორე მხარეს გაუყვა მე ვისვენებდი და მისი კუნთების მოძრაობის ცქერით ვტკბებოდი მისი ქამარი კვლავ გახსნილი იყო როცა ჩემსკენ შემობრუნდა და სანამ აბაზანის კარს დაკეტავდა გამიღიმა. საწოლზე თავი გადავდე და წყლის მოშვების ხმა გავიგონე ხელები ტუჩთან მივიდე, ჰარის კოცნას ახლაც ვგრძნობდი.
კარს ვუყურებდი, ჰარი მალევე გამოჩნდა და ტანსაცმელი სარეცხი მანქანის კალათაში შეყარა წყლის მიუხედავად მისი თმებს კვლავ ხვეულები ერია წყლის წვეთები მაშინვე აკაშკაშდა როცა მის კისერს და მკერდს შეეხო ჰარის ძლიერმა სხეულმა ჩემი მზერა მიიპყრო
ახლა ჩემი თვალები მის მშვენიერ სახეზე გადავიტანე რომელსაც ერია ღიმილი და დიდი ღრმულები, ის ძალიან ლამაზი იყო.
-ასეთს რას ხედავ-სიცილით თქვა მერე კი მისი სიცილი მთელ ოთახში ისმოდა როგორც კი საწოლს მოუახლოვდა უცებ ავდექი
-ბოოო-სანამ რამეს იტყოდა ტუჩები ნერწყვით დაისველა
-სად მიდიხარ?-მისმა გარუჯულმა სხეულმა ჩემი ყურადღება მიიპყრო მაგრამ მალევე მოვედი გონს
-დივანზე
-აქ დარჩი-და მანიშნა მასთან მივსულიყავი აღელვებულმა იქ მივედი სადაც ის იდგა, ცხვირი ლოყაზე მიმადო და მერე მაკოცა, მე წამწამები დავახამხამე
-ამოდი...
მე ჯერ კიდევ მეშინოდა იმ ინტიმური მომენტისა მიუხედავად რომელიც ცოტა ხნის წინ გვქონდა, ჰარი ცნობისმოყვარეობით მაკვირდებოდა როცა ხელი მისი კისრისკენ წავიღე.
ოდნავ უკან დაიხია როცა ხელები კისერს შევახე და ლაქებს დავუწყე ცქერა, ჰარიმ თავი დახარა მის ნიშნად რომ უფლება მომცა გამეგრძელებინა ვიბრაციით ვიგრძენი როგორ წაილუღლუღა.
საწოლზე დავწექი და თავი შემოფარგლულ კიდეს დავადე, იმასაც ჰარის სურნელი ასდიოდა
-გაინძერი საყვარელო-ჰარიმ თვალი ჩამიკრა მე მას ავაშტერდი
-ეერმ.. მეეე....-ჰარი ჩემს პასუხს აღარ დალოდებია და მეორე მხარეს გადავიწიე მისი ცხელი სხეული ჩემს გვერდით მოკალათდა ჩემს მკლავს ოდნავ გაჰკრა, გადაიწია და შუქი ჩააქრო
მძიმედ ამოვისუნთქე როცა ხელი წელის ქვეშ შემიცურა ახლა მის წინ ვიყავი, კისერზე თმა ხელით გამიწია
-არ იღელვო,ამჯერად შეგიწყალებ-ჩამჩურჩულა,ზუსტად მივხვდი რა იგულისხმა როცა თითები მაიკის შიგნით შემომიცურა და ჩემს სხეულს შეეხო გაწევა რომ დავაპირე უფრო მაგრად ჩამჭიდა
-ჰარიიი..
კისრის უკან ნაზად მაკოცა და ფეხები ჩემსაზე შემომხვია ჰარის ცხელი ჰაერი ჩემს კანს ეხებოდა,ჰარის ჩაეძინა იმავე პოზაში როგორშიც ვიყავით, მძინარეც არ მიშვებდა ხელს.
მე ვიწექი დარცხვენილი და ვფიქრობდი რა ხდებოდა ჩემი ჩვეულებრივი ცხოვრების გარშემო, ჰარი....
თავი 12

ამოვიოხრე,საწოლში დარჩენის მეტი არაფერი არ მინდოდა. ხელი ბალიშისკენ წავიღე რომ თავ-ქვეშ დამედო მაგრამ თავგზა ამებნა როცა ჩემს ქვემოდან რაღაც თბილი შევიგრძენი
თვალები დავქაჩე როცა ჩემს ყურამდე სიცილის ხმა მოვიდა ვიბრაცია მთელს სხეულში მოგზაურობდა
-დილა მშვიდობისა მშვენიერო-მაშინვე გადავიწიე როგორც კი გავაცნობიერე რომ ჰარის შიშველ მკერდზე მეძინა, მისი ხვეულები მთელს ბალიშზე იყო
მოფენელი, კისერზე მის მკვეთრად დამჩნეულ მუქ ლაქებს დავაკვირდი რომელიც მე მივუჩინე.
-თუ კვლავ მოგინდება რამედ გამოგადგე უბრალოდ მკითხე-დაამატა და თვალი ჩამიკრა
შემრცხვა.. ეს ჩემს ლოყებსაც დაეტყო, ჰარის მძიმე სუნთქვამ გუშინდელი მოვლენები აღადგინა ჩემს გონებაში და ავწითლდი, ვერც კი შევამჩნიე როდის მოახლოვდა ჰარი ჩემთან,
ჩემმა ფიქრებმა მთლიანად მიმიპყრო.
- ეს იმის ნიშანია რომ არ დამინდე..
ჩვენმა სიახლოვემ ლამის საწოლიდან გადმომაგდო,
ჰარიმ ხელები ჩემს მკლავებთან მოაცურა, კანზე მისი თბილი ჰაერი ვიგრძენი საწოლიდან უცებ წამოვხტი და შემთხვევით საწოლის კიდეს დავეჯახე ხელები ნათურისკენ წავიღე რომელიც იატაკზე დავარდნილიყო,მძიმედ ამოვისუნთქე და თავის ადგილას დავაბრუნე. მარდად მივბრუნდი ჰარისკენ რომელიც ჩემი მოუქნელობის ცქერით ერთობოდა.
-კარგად ხარ?
თავი გავაქანე და თმა ჩამომეყარა რომელმაც ჩემი ახურებულ ლოყები დაფარა
ხელი ტანსაცმელისკენ წავიღე რომელიც იატაკზე ეყარა წინა ღამიდან. მაშინვე წამოვხტი როცა ჰარი ჩემს წინ გამოჩნდა, არ ვიცოდი საით გამეხედა ის კვლავ თავის საცვლებში იდგა თვალები მაშინვე დავხუჭე როცა ჩემი ნიკაპი თავის დიდ ხელებში მოიქცია თვალები გავახილე როცა ვიგრძენი რომ ჩემი სახე მის პირდაპირ იყო როგორც კი ჩემს ზედა ტუჩს შეეხო თითქოს ყელში ბურთულა გამეჩხირა და სუნთქვა შემიწყდა...
ამის ჩაშახშობად უკან მიიწია და ენა ტუჩებზე გადაისვა, მაშინვე თვალები მოვაშორე ვერ შევძელი მისი ყურება, როგორც კი მივხვდი რომ მისგან თავი დავაღწიე ტანსაცმელი ავიღე და მკერდთან ნელა მივიდე, ჰარის ტუჩებმა ჩემი სახე დატოვა და მისგან წამოვედი
-თუ გინდა შეგიძლია იბანავო
-გმადლობ-მშვიდი ხმით ვუთხარი და სააბაზანისკენ წავედი ფეხის ხმა რომ გავიგონე ტანსაცმელი მეორე მხარეს გადავდე, შევბრუნდი რომ დამენახა ჰარი კარებში მდგარი სახეზე ღიმილ გადაკრული მისი დიდი ხელები კარებზე ჰქონდა მიდებული და თითქოს მაფრთხილებდა რომ დამეკეტა როცა მიყურებდა თვალები უბრწყინავდა
-ყოველთვის შემოგიერთდები რომ წყალი დავზოგო, სულ ეს არის...
მისმა ღიმილმა იმ აზრამდე მიმიყვანა რომ წყალზე სულაც არ ღელავდა
-არა მგონი კარგად ვიქნები, გმადლობ..
გაიცინა და ხელები კარიდან ჩამოუშვა სანამ რამეს იტყოდა ხელები ლოყებზე შემახო
-აზრს თუ შეიცვლი მაცნობე საყვარელო..
ნაბიჯი გადავდგი და დაველოდე ჰარის წასვლას, სანამ წავიდოდი მხურვალე კოცნა დატოვა ჩემს ლოყაზე. მე კარი დავხურე და უმალვე გადავკეტე მერე რამოდენიმეჯერ გადავამოწმე იყო თუ არა დაკეტილი, ტანსაცმელი მალევე გავიხადე კაბინაში შევედი და წყალი მოვუშვი, ორთქლში ახვეული ვიყავი როცა კარებზე კაკუნი მოისმა
-ბოო-ჰარის მკვეთრმა ხმამ ჩემამდე მოაღწია
-დიახ
-მანქანის გამოსაყვანად მივდივარ, ბინაში დარჩი არ დავიგვიანებ
-შემიძლია ავტობუსით წავიდე
-არა!!
-არა!!-მოკლედ მომიჭრა-სახლში მე მიმყავხარ!!
მისი გაბზარული ხმა იმაზე მეტყველებდა რომ ჯობდა გამეკეთებინა ის რასაც ის ამბობდა და არ მეკამათა მასთან, მოგვიანებით კარის მიხურვის ხმა გავიგონე რაც ჰარის წასვლის მანიშნებელი იყო.
შიშველი ფეხებით living room-ში გამოვედი. იმდენი წყალი მინდოდა რამდენიც ჩემს ზურგს ასველებდა. ძალიან კარგი ახლა დრო ვიხელთე და შემეძლო ჰარის გარეშე ყველაფერი გადამეთვალიერებინა. იქაურობა ისეთივე სუფთა იყო როგორიც წინა ღამეს მაგრამ უფრო განსხვავებული ალბათ დღის შუქის გამო.
ცნობის მოყვარეობით დავხედე წინა კარს სანამ მივიდოდი. სახელურს მარჯვენა ხელი მოვკიდე მაგრამ ვერ გავაღე, ნამდვილად არ გამიკვირდებოდა თუ არ გაიღებოდა. ჰარის ჩემი ჩაკეტვა შეეძლო, ალბათ იმიტომ რომ ეშინოდა არ გავქცეულიყავი.
უაზროდ living room-ის ირგვლივ დავიწყე სიარული, რამოდენიმე სურათმა ჩემი მზერა მიიპყრო, უმეტესობა მეგობრებთან ერთად იყო მაგრამ ერთი მხოლოდ ჰარისი იყო, გოგონა დაახლოებით მისი ახლანდელი ასაკის ალბათ დედა იყო. ის შუაში იდგა და მის ღრმულებს აჩენდა, მათი ბედნიერი სახის დანახვაზე გამეღიმა.
ვერც გავიგონე კარის გაღების ხმა, ისევ ამ სურათით ვიყავი შეპყრობილი
-ბოო-უცებ უკან დავიხიე და დავინახე ჰარი როგორ მიცქეროდა, ჯინსები თეძოებზე მოსჭეროდა და ზედა თავის სხეულს უფარავდა მისი მწვანე თვალები ჩემი სახიდან სურათზე გადაიტანა
-მეეე... რაღაცას ვეძებდი რომ თმა შემეკვრა..
ჰარი უჯრასთან მივიდა და გამოაღო მალევე გამოჩნდა ზორტით ხელში რომელიც თითებზე ჰქონდა შემოხვეული, მისი სიმაღლის გამო თავის მაღლა აწევა მომიხდა, რეაგირება არ მქონია როცა ჩემს თმას შეეხო და ნაზად თმის დამაგრება დაიწყო, როგორც კი დაამთავრა თმა მარცხენა მხარზე გადმომადო.
-გმადლობ-მშვიდად ვთქვი
-მანქანა გარეთაა
სასტუმრო ოთახში დავბრუნდი ნივთების ასაღებად და მაშინ გამახსენდა რომ ფეხსაცმელი ოთახში დამრჩენოდა, ჰარის ოთახისკენ აჩქარებული ნაბიჯებით წავედი ავიღე და მალე სასტუმრო ოთახისკენ მივბრუნდი, ჰარიმ ის სურათი აიღო რომელმაც დამაინტერესა მე კარებში ვიდექი და მას ველოდებოდი მართალია ჩემსკენ ზურგით იდგა მერე კი შემობრუნდა მიყურებდა და შუბლზე თმა ეყრებოდა.
შემობრუნებამდე სურათი თავის ადგილას იყო, შეკრთომით იდგა და მძიმედ სუნთქავდა
-მზად ხარ
***
ჰარი ფიქრებში ჩაძირულიყო როცა სახლში მივედით, ისეთ გრძნობა დამეუფლა თითქოს ის არ იყო უბრალო სურათი, იყო მასში რაღაც უფრო მეტი ვიდრე უბრალო ფოტო, მაგრამ დარწმუნებულიც არ ვიყავი მინდოდა თუ არა მცოდნოდა ამის შესახებ, ჩემი სახლის მოპირდაპირე მხარეს გავჩერდი და მე შემომხედა
-წინა ღამით ძალიან ვისიამოვნე-ჩაიღიმა
ხელი გამომიწოდა და მაგრად ჩამჭიდა, ისე მაგრად ჩამეხუტა ქამარიც შემეხსნა
-არ იღელვო, თითებს გამოყენებას სხვა დროისთვის შემოვინახავ- გადავიტან და გავიგონე მისი სიხილის მივხვდი რომ ჰარის არ ერიდებოდა ინტიმურ თემებზე საუბრის, მისი დიდი ხელები ჩემს თეძოზე გადაიტანა
-და ტუჩებსაც..-დაამატე
მისი სველი და ცხელი ენით ჩემს კისერზე სისველე დატოვა, ვერც კი შევამჩნიე როდის დავხუჭე თვალები და მჭიდროდ ვუჭერდი თვალებს სანამ არ გავახილე
ჰარიმ გაიწია და სახეზე ღიმილი დაედო, მერე თვალი ჩამიკრა ჩემს მხარეს გადმოვიდა და კარი გააღო, დიდი ხელებით გადმოსვლაში დამეხმარა
ჰარიმ თითები ჩემს თითებს გაუყარა და ასე სიარულით გავაგრძელეთ გზა ჩემს სახლამდე, მალე კარებს მივუახლოვდით ჰარიმ მისკენ შემომაბრუნა და თვალებშ ჩამხედა სანამ ჩემს ლოყებს მის ტუჩებს შეახებდა ხელით მომეფერა მერე კი ვიგრძენი როგორ შეახო ტუჩები ჩემს ტუჩებს, კოცნას აპირებდი მაგრამ მე უარზე ვიდექი.
ჰარი გაიწია, თავი გააქანა და გაიცინა
-მალე გნახავ ბო.
წასასვლელად შებრუნდა მაგრამ უცებ მომიბრუნდა და ტუჩის კუთხეში მაკოცა,
ხელები მის მკერდს მივადე და გავწიე.
-ნახვამდის ჰარი-ვუთხარი
სახეზე ღიმილი მოედო, თვალი ჩამიკრა და მისი შავი მანქანისაკენ წავიდა, მე კარი გავაღე და შევედი, იატაკს მივეყრდენი და იატაკზე ჩავცურდი დავჯექი და ვუსმენდი მანქანის მოძრაობის ხმას რომელიც მალევე მოშორდა გზას, სიჩუმე გამეფდა ჩემს ფიქრებთან მარტო დავრჩი და მაინც რის გაკეთებას ვაპირებდი შემდეგში..
თავი 13

პირჩაღმა ვიწექი და იდაყვებზე ვიყავი დაყრდნობილი, თავისუფალი დრო მქონდა და თამბლერში ვიყავი. რაღაც საინტერესო მომყვა და „დავარებლოგე“, დედაჩემი ცოტა ხნით სახლში არ იყო, ავადმყოფ ნათესავს სტუმრობდა რომელსაც მე არც კი ვიცნობდი, დილით მას დავურეკე და ვკითხე რა ხდებოდა მაგრამ მის ხმაში ცოტა იმედ გაცრუება შევნიშნე, წარმოდგენაც კი არ ქონდა როდის დაბრუნდებოდა მაგრამ ვუთხარი არაფერზე არ ეღელვა.
თავი უცებ შემოვაბრუნე როცა მობილურის ვიბრაცია ვიგრძენი ძალიან გავცხარდი, არ მინდოდა ჩემი კომფორტული პოზიდან განძრევა. ზანტად შემოვბრუნდი და მობილური ავიღე, ზო’ს სახელი ამოაგდო ეკრანზე, შეტყობინება გავხსენი
ზო: „ჰეი უბრალოდ მინდოდა მეთქვა რომ ამაღამ ჩემთან ფილმს ვუყურებთ. ნაყინი წამოიღე!! Xx
სანამ პასუხს გავცემდი გავიღიმე, ჩვენი ფილმის ყურება ასე დაიწყო: სულ დაგვავიწყდა რა გადიოდა ტელევიზორში და გადავერთეთ „ჩათაობაზე“
ისინი დიდი ხანია არ მყავდა ნანახი და გული მიგრძნობდა ჰარიზე ამბების მოყოლით დაინტერესდებოდნენ.
„შესანიშნავია!! მოგვარებულად ჩათვალეთ“-ვუპასუხე
მობილური გამივარდა,ავიღე და ლეპტოპის ეკრანს შევხედე რამოდენიმე წუთის შემდეგ სიცილი დავიწყე.. თითებით მობილურს ბლოკი მოვხსენი მაშინაც კი როცა შეტყობინება გავხსენი მთელი ჩემი ყურადღება თამბლერზე იყო გადატანილი
ჰარი: „რა არის შენი მიდლ ნეიმი? X” (ინგლისურად უფრო კარგად ჟღერს)
ცოტა დავიბენი და ეკრანს კვლავ შევხედე, მანამდე მეგონა ჰარი ამ შეკითხვას არასოდეს დამისვამდა არ ვიცოდი უნდა გამეხმაურებინა თუ არა ეს ინფორმაცია
- „Grace“
ზედა ტუჩზე ვიკბინე როცა „გაგზავნა“-ს ვაჭერდი. როგორც კი ჭორიკანა დუგი საწოლზე ამოძვრა და თმით შემეხო ყურადღების მისაქცევად. მე გავიღიმე, ყურის უკან მომდგარი დუგის თითების გავკაწრე და მობილურის ეკრანს დავხედე, მალე მივამატე შეტყობინებას
-„მე Grace და შენ?“

ჩემმა მობილურმა ბზუილი მთელი ღამის განმავლობაში განაგრძო. ერთმანეთს შეტყობინებებს ვწერდით და ვეკითხებოდით ჩვენი ცხოვრების შესახებ მაგრამ ჰარი ინტიმურ კითხვებს მისვამდა ხოლმე და მაწითლებდა
*მომდევნო ღამე*
მ-მან გადაგარჩინა? ჰარიმ გადაგარჩინა?!-მე თავი დავაქნიე
გოგოები ჩემს ნათქვამზე განცვიფრდნენ, ყველანი ზო’ს ბალიშებით სავსე მისაღებში ვიწექით, ახალ ამბებს ვუყვებოდი გოგონებს თან ნაყინს მივირთმევდით და ტელევიზორს ყურადღებას არ ვაქცევდით
-და შენ.. შენ მას კარგად იცნობ?-ენის ბორძიკით წარმოთქვა შარლოტმა
ლოყები ამიწითლდა როცა გოგოებს მოვუყევი თუ რა მოხდა ჰარის საძინებელში მათთან სრულიად გულახდილი ვიყავი, რაღაცამ ძაან დაგვაახლოა. ჩემი ყურადღება მობილურზე მქონდა გადატანილი, სანამ შეტყობინებას გავხსნიდი ეკრანზე Harry-ს სახელი აჩვენა
ჰარი: „რა ფერის საცვალი გაცვია? X”
ამ შეტყობინების წაკითხვაზე ლოყები უფრო ამიწითლდა, მისმა გამბედაობამ ცოტა არ იყოს გამაკვირვა, მობილური პასუხის გარეშე დავდე.
-ალბათ ისეთივე ცუდიც არაა როგორიც გვეგონა? ჰარი კარგი ბიჭი ჩანს-ლუსიმ გამოთქვა თავისი აზრი
ალბათ აღელვება დამეტყო
-რა მოხდა?-ზომ მკითხა
-უმმ, ტუალეტში გავალ-უცებ ვთქვი
ოთახიდან ჩქარა გამოვედი და სააბაზანოში შევედი, გულში გამიარა რომ მობილური დამრჩა, რამოდენიმე წუთის შემდეგ გავბრუნდი გოგოები ჩუმად და არაკომფორტულად ისხდნენ, ჯანდაბა!! ალბათ შეტყობინებებს ნახავდნენ..
მობილურს დავხედე თუ არა თვალები გამიფართოვდა იმ შეტყობინებაზე რაც ჰარიზე გაუგზავნიათ
„შავი ზონარი x“-თავი გავაქანე
-ღმერთო ჩემო, ვერ ვიჯერებ რომე ეს გააკეთეთ!!!-უცებ წამოვიყვირე
მათი ხმა ვიბრაციით ხელთან მოვიდა. მობილურს მივაშტერდი და გული შემეკუმშა როცა შეტყობინება გავხსენი
Harry: ჯანდაბა.. სურათი გამომიგზავნე! X
წამწამები აათამაშეს და ჩემს რეაქციას ელოდნენ, შარლოტამ დრო იხელთა და სანამ პირდაღებული ვიდექი მობილური ხელიდან გამომგლიჯა
-ოოო ღმერთო ჩემო...
მობილურით ზოს და დუგის ჩაუარა რომლებიც დივანზე ისხდნენ, მიყურებდნენ და იღიმოდნენ
-მას მოსწონხარ-გაჯავრდა ზო
ჩემთან მოვიდა და მობილური მომაწოდა, მისი ხელები მოვიშორე როცა ხუმრობით გაღიტინება სცადა. თავი დივნის ზურგს დავადე და თვალები დავხუჭე
-რა საშინელებააა!-წავიბუტბუტე
***
დასამშვიდობებლად მაგრად ვეხუტებოდით ერთმანეთს
-შენთვის ტაქსს გამოვიძახებ-ზომ შემომთავაზა
-არა არაფერია, ჩემი სახლი არც ისე შორსაა-ფეხი გარეთ გადავდგი თუ არა ისევლე შემოვბრუნდი
-და დარწმუნებული ხარ რომ არ გინდა დარჩენა?-მე ხელი ჩავჭიდე და მოვუჭირე
-მართლა გეუბნები, არაუშავს
-კარგი, მომწერე-ზო გაჩერდა მერე კი განაგრძო-თუ ჰარისთან ჩათაობით არ ხარ დაკავებული..
რაღაც წავებუტბუტე რომ გამეჩერებინა.. ერთმანეთს დავემშვიდობეთ და სახლისკენ წავედი ქარი ქროდა და ჩემს პიჯაკს სხეულთან უფრო აკავშირებდა, როცა ავიხედე მთვარე კაშკაშად ანათებდა. ქუჩის შუქები იქაურობას ანათებდა, მანქანები ერთ მწკვრივში ჩაწყობილიყვნენ და როგორც კი სახლებს მოვშორდი რაღაც შუქი დავინახე. კუთხისკენ მივბრუნდი და ერთ სამიკიტნოს დავაკვირდი რომელიც არც თუ ისე შორს იყო და საიდანაც ხარხარის ხმა გამოდიოდა.
ნაბიჯებს დავუჩქარე, მინდოდა ალკოჰოლიან ატმოსფეროს მოვშორებოდი მაგრამ კიდევ უნდა გადამეხედა შენობის გვერდით ჩამობნელებულ ადგილას, მიუხედავად იმისა რომ ქუჩა უკვე გადაკვეთილი მქონდა მაინც ვიცანი მისი მაღალი ფიგურა და ხვეული თმები. უცებ გავჩერდი გაშტერებით ვუყურებდი ჰარის რომელიც ერთ პოზიციაში მდგარ კაცებში ამოვიცანი ჰარიმ ერთი ბიჭი უხეშად გაწია, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა გონება მკარნახობდა რომ იქაურობა უნდა დამეტოვებინა მაგრამ ვერ შევძელი სული დამეხუთა როცა დავინახე როგორ მიაყენა ერთერთმა ჰარი კედელთან და მეორემ მაგრად ჩაარტყა მუცელში
-ჰარი!!
თავი14

მსუბუქად შემობრუნდა და წარბები შეყარა როცა ვიღაც კაცმა მისი სახელი დაიძახა, ჰარი მე მომაშტერდა.. ერთერთმა დრო იხელთა და ჰარის სახეში მაგრად დაარტყა. შოკში ჩავვარდი და ხელები უცებ პირზე ავიფარე. კვლავ რატომ ჩხუბობდა? ფიქრებიდან გამოვედი და მეორე მხარეზე გადავირბინე. ჰარი კედელზე მიკრული იყო როცა კიდევ ერთი დარტყმა მიიღო, ტანში ჟრუანტელმა დამიარა როცა ვიცანი ის მამაკაცი რომელიც ჰარის ურტყავდა. ჯეიკი. მის ხელებს ჭრილობები არ ეტყობოდა მაგრამ თვალებში ტანჯვა წავიკითხე. ჯერ მარჯვენა მერე მარცხენა. მიუხედავად ამისა სახეზე მაინც ღიმილი ეფინა. როცა მივვარდი ვიღაცამ მკვლაებზე შემავლო და უკან გამათრია, არ შემეძლო ამის ყურება განსაკუთრების ჰარიზე ყურება, ბრაზისგან ნიკაპი შეეყარა.
-სასიამოვნოა კვლავ შენი ნახვა ბო-ჯეიკმა გაჯავრებით თქვა
მისი ყურადღება ჰარიზე იყო გადატანილი რომელიც თვალს არ მაშორებდა ეს მანამდე სანამ ჯეიკმა კიდევ ერთხელ ჩაარტყა მუცელში, ჰარიმ ამოიოხრა მივხვდი რომ დალეული იყო ჰაერში ალკოჰოლის სუნი იყო ჯეიკმა კვლავ დაარტყა
-არ გინდა!!-შევევედრე
იდაყვი ჩავარტყი მუცეში იმ კაცს რომელიც მიჭერდა,ის უცებ გაუჩინარდა. უცებ ჰარის და ჯეიკის შუაში ჩავდექი. ჯეიკმა ჩაიხითხითა და თითები ჩემი სახისკენ წამოიღო მაგრამ უცებ მოვიშორე.
-მასთან ყოფნით თავს არ უნდა იწუხებდე პატარავ.-და თვალი თვალში გამიყარა
-ყველაფერს მოგცემ რაც გჭირდება-დრო არ მქონდა იმის გასაცნობიერებლად თუ რას ვაკეთებდი, მარჯვენა ხელი ავიღე და სახეში ვგლიჯე ინერციის ძალით თავი გააბრუნა, ჩემს უკნიდან ჰარის ჩაცინების ხმა გავიგონე, ჯეიკმა გაჯავრებული სახით შემომხედა შემდეგ ჩემს უკან მყოფ ჰარის შეხედა
-დასაცავად გოგოს იყენებ-ირონიულად თქვა
ორივემ მივხვდით რომ ეს მას გააღიზიანებდა, ჰარი კედელს მოშორდა და ჯეიკს მიუახლოვდა
-ღვთის გულისთვის. ჰარი! გაჩერდი.
ძლიერად ვუბიძგე მაგრამ არც კი განძრეულა, ჩემმა ქმედებამ უფრო აღაგზნო.
კულულები შუბლზე ჩამოჰყროდა და თოჯინასავით მწვანე თვალები აკაშკაშებოდა, სახიდან წყენა მოშორდა როცა ჯეიკს დააარტყა, მე დავბზრიალდი და ზურგით ჰარის მკერდს შევეხე. ხელები ამიკანკალდა როცა ჯეიკის სულელურ ღიმილს შევხედე.
-უბრალოდ წადი!!-ვუთხარი ჯეიკს
გავოცდი როცა ჯეიკი ნელა შებრუნდა და ნელი ნაბიჯით გზას გაუყვა
-კვლავ შევხვდებით სთაილს!
მე ნელა შევბრუნდი ჰარისკენ, მისი თბილი სუნთქვა ჩემს კისერს ეხებოდა. უცებ გავთავისუფლდი
-საუცხოოდ ხარ..-ჩემმაკომენტარმა ჰარი ცოტათი გააღიზიანა,ვეცადე ადგილიდან არ განძრეულიყო ხელები მის სახეს მოვკიდე
-არა არა-ვუთხარი-შემომხედე-ნაზი ხმით რომ დამემშვიდებინა
არ განვძრეულვართ სანამ არ დავრწმუნდით რომ ჯეიკი წავიდა, ჰარი ისევ მძიმედ სუნთქავდა, მისი ნიკაპი ხელში მოვიქციე ოდნავ ჩამოვწიე რომ მისი იარები შემეთვალიერებინა. ლოყაზე ნაკაწრები ქონდა, წარბთან გაჭრილიც წითლად ჰქონდა შეფერადებული მისი სახე ჩემი გონებიდან არასოდეს წაიშლება
-ჰარი-ჩუმად ვთქვი
ის აშკარად მთვრალი იყო, რამოდენიმე ნაბიჯი გადადგა მე ხელი ავაწევიე და მხარზე დავიდე, სცადა მისი წონით არ დამყრდნობოდა
-მე ვმართავ-წაიბუტბუტა
ჰარიმ ჯიბეში ხელი ჩაიყო და მისი გრძელი თითებით გასაღები ამოიღო.
-არა არა!! ნუ სულელობ ჰარი!-მკაცრი ტონით ვუთხარი, მან ჩაიცინა და ხუმრობად ჩათვალა მაგრამ ჩემი მაინც გავიტანე, ჰარის გასაღები გამოვართვი და ჯიბეში ჩავიდე მეორე მხარეს რთულად გადავიყვანე წუთიერად გაბრაზდა მაგრამ მერე ნება დამრთო სიტუაცია მეკონტროლებინა
-ჩემთან დავბრუნდეთ..
გადაწყვეტილებით ბედნიერი ჩანდა მისი დიდი ხელი ჩემს უკან გადაიტანა და უკანალზე მომიჭირა, მე ხელი მოვიშორე და ისევ მხარზე გადავიდე სანამ ჰარი იცინოდა, გზას გავუყევით ვცხარდებოდი როცა ხელს უკანალზე მიჭერდა
უხალისო ჟესტები ჰარის უფრო აქეზებდა, სახლის კარს რომ მივუახლოვდით შვებით ამოვისუნთქე, მაჯაზე ხელი მოვკიდე და ჩავებღაუჭე.. იმის შიშმა მომიცვა თუ რას იფიქრებდნენ ჩემი მეზობლები ახლა რომ დავენახეთ..
ჰარის რამოდენიმე ჭიქა დავალევინე იმის იმედით რომ გამოფხიზლდებოდა, კიბეზე ასვლა იმაზე მარტივი აღმოჩნდა ვიდრე ველოდი ძლიერი მკვლავები კვლავ ჩემს მხრებზე ეწყო როცა ოთახში შევიყვანე, მერე მოვიცილე და საწოლზე დავარდა
-აქ დარჩი!!-ვუთხარი
შევბრუნდი თუ არა მისი ზედა მაშინვე იატაკზე აღმოჩნდა, ვუყურებდი როგორ მორცხვად უყურებდა დიდ წითელ ლაქებს მუცელზე, მუცელზე იჩხვლიტა და ტკივილისგან შეკრთა
-აუ-წაიბუტბუტა და კვლავ საწოლზე დაეხეთქა
ვერ ვიჯერებდი რა ბავშვურად იქცეოდა, როგორც კი კარებში შემამჩნია კბილების კრეჭით წამოდგა, მასთან მივედი უცებ მისი დიდი ხელებით ჩამებღაუჭა და მის კალთაში დავეცი
-ჰარი, არა..
წარბი შეკრა როცა მის წინ დავჯექი, სხეულიდან სითბოს ასხივებდა ინტერესით ჩამაცქერდა როცა ხელი აღვმართე სისხლის მოსაწმენდად და ოთხად დაიკლაკნა :დ
-მშვიდად!
მოსმენა არ უნდოდა ხელები მხრებზე დავადე და ისევ საწოლზე გადავაწვინე
-ჰმმმ ეს მხარე მომწონს ძალიან ცხელია (hot)-მე თვალები გადავატრიალე და ნაჭერი ტუჩზე დავადე ჰარი მწველი მზერით მიცქეროდა რამდენიმე წუთი ჩუმად ვიყავით სანამ ჰარიმ სიჩუმემ დაარღვია
-რატომ დავიცავი?
შეკითხვამ გამიტაცა, მეც არ ვიცოდი ამ კითხვის პასუხი
-ბო?
-შ-შენ გტკიოდა-შევცბუნდი
ჰარიმ წარბები შეყარა და როგორც კი ხელი მომაშორა წამოვხტი
-ჩემს თავზე თვითონ ვიზრუნებ!!-გაბრაზებულმა თქვა
ადგა და კარების წინ დადგა, ხელი კარს რომ მიარტყა მაშინვე წამოვხტი.
ჩემგან ზურგ შექცევით იდგა და ღრმად სუნთქავდა, ჰარი ნელა შემობრუნდა მისი მწვანე თვალები ჩემს შეშინებულ სახეს მოუბრუნდა, ნიკაპი შეკუმშა და დავმშვიდდი როცა სახე დაუმშვიდდა, ღრმად სუნთქავდა თავის დასამშვიდებდა სული მოვითქვი როცა საწოლისკენ დაბრუნდა და კიდეზე ჩამოჯდა მისი დიდი ხელები ჩემსკენ წამოიღო მაგრამ მე ნაზად გამოვიწიე ამაზე წარბები შეკრა, არ იცოდა რა ექნა.
ალკოჰოლის სუნი თანდათან დოვებდა მის სხეულს, ხელი გამბედავად წავიღე მისკენ და წითელი ლაქების მოწმენდვა დავიწყე რომელიც სახეზე ჰქონდა..
თავი 15

სააბაზანოში გამოვიცვალე და ოთახში გავბრუნდი, როგორც კი შევედი ჰარი წამოდგა და იდაყვებს დაეყრდნო. საბანი მკერდს უფარავდა და იმედი მქონდა ისევ ნახევრად შიშველი არ იქნებოდა საბანი ასწია რომ დავწოლილიყავი მეც მივედი, თბილი იყო, მაგრამ როგორც კი ჰარიმ მისი ძლიერი მკვლავებით ახლოს მიმწია მაშინვე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა... სიჩუმე იყო მაგრამ გონება იმ სურათზე გადავიტანე რომელიც ჰარის ბინაში ვნახე. ვერ გავჩერდი და რაც მომივიდა აზრად ის ვთქვი
-იმ სურათში შენთან ერთად ვინ იყვნენ?
ხელის ნაზად წელზე შემოხვევა ვიგრძენი, როგორც ჩანს ამან გააღიზიანა ტანი მისკენ შევატრიალე და ახლა ჩვენი სახეები ძალიან ახლოს იყო ერთმანეთთან, ჰარის ხვეულები ბალიშს მოსდებოდა და მისი დიდი მწვანე თვალები გამალებით მიცქერდნენ როცა მისი თბილი სუნთქვა ჩემს კანს შეეხო სადაცაა უნდა მეთქვა რომ არ ეღელვა ამაზე მაგრამ მშვიდად დაიწყო საუბარი
-დედა და ჩემი და ჯესი.
შევნიშნე რომ ვიზუალურობით ჰარი და თავისი და ერთმანეთს საერთოდ არ ჰგავდნენ
-ლამაზები არიან. მათ ხშირად ხედავ?
ჰარიმ თავი მსუბუქად შეატრიალა და მზერა მომარიდა, ვიტყოდი რომ რაღაც არ იყო კარგად მის თვალებში ტკივილი ამოვიკითხე
-ჰარი-თავი ნელა შემოვატრიალებინე-რა მოხდა?
მოთმინებით ველოდებოდი როცა სათქმელ სიტყვებს ეძებდა

*თხრობას განაგრძობს ჰარი*
მანამდე არავის არ შეუკითხია ჩემთვის მათ შესახებ, ბოს ცისფერი თვალები ჩემსაში მოგზაურობდნენ და მელოდებოდა რას ვიტყოდი, ალბათ ალკოჰოლით გაბრუებული ვიყავი და მინდოდა ამეცილებინა ამაზე საუბარს თავი, მაგრამ გავოცდი როცა რამდენიმე სიტყვა წარმოვთქვი
-მ-მამაჩემი დედაჩემს სცემდა-ენის ბორძიკით ვთქვი
მის თვალებში დანაღვლიანება შევატყვე
-მისი შეჩერება ვცადე, მაგრამ საკმარისად ძლიერი არ ვიყავი...
თვალები, მაგრამ დავხუჭე ტკივილიანი მოგონებების გახსენებაზე, დედაჩემმა უცებ ჩემი დის ოთახში შემაგდო რომ მას მოვშორებოდით, მახსოვს როგორ ვიჯექი დივანზე ჯესთან ერთად, მახსოვს როგორ ვუჭერდით ხელებით ერთმანეთს მე და ჯესი და ვცდილობდით დაბლიდან ამოსული ხმის ჩახშობას ვცდილობდით
-მაგრამ რამოდენიმე წლის შემდეგ დედაჩემმა სახლიდან გამოაგდო, დაშორდნენ და ძალადობასაც წერტილი დაესვა, აი ამიტომ არ მჯეროდა როცა ჯესიმ სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით მხეცთან დაიწყო სიარული, სახლში დალურჯებული მოდიოდა და როცა ვეკითხებოდა ამის შესახებ მეუბნებოდა რომ უბრალოდ წაიქცა ან რაღაცას გამოჰკრა.... მითხრა რომ ის უყვარდა.!
გადავხედე ბოს რომელმაც გრძელი თმა სახიდან გადაიწია, როცა გავაგრძელე მზერა ისევ მომაპყრა
-ერთხელ ღამით ჯესმა ის სახლში მოიყვანა..

*გადავინაცვლოთ უკან*

დივანზე ვიწექი და ტელევიზორში რაიმე კარგ არხს ვეძებდი რომ მეყურებინა, მაგრამ როცა სადარბაზოდან რაღაცის ხმამ ჩემი ყურადღება მიიპყრო, ხმას ჩავუწიე რომ სიტყვები გამერჩია რასაც ამობდნენ
-კარგი რა თუ ღმერთი გწამს, უბრალოდ დაემშვიდობე და წავიდეთ!-მოითხოვა
კედელზე რაღაცის მირტყმის ხმაგავიგონე და ხმას გავყევი დავინახე ჩემი და კარის წინ ხელები მის ხელებში ჰქონდა მოქცეული და ის მაგრად უჭერდა ცრემლებთან ერთად სახეზე ეტყობოდა რომ იტანჯებოდა..
-მტკეენ-ჩუმად თქვა
თავი ჩემსკენ შემოაბრუნა როცა დაინახა მისკენ მივდიოდი
-გაუშვი!-დავიყვირე
სწრაფად დავავლე ხელი მხრებში და უკან მოვისროლე, ჯესი მის ხელებს გამოვსტაცე და მაშინვე წაიქცა ხელები მისი ზედისკან წავიღე და გარეთ გამოვაგდე, უკვე იმაზე დიდი და ძლიერი ვიყავი ვიდრე მაშინ როცა მამაჩემი ჩვენთან იყო
-ბალღო რის გაკეთებას აპირებ?-გესლიანად თქვა
არც მიფიქრია პირველი რაც გავაკეთე იყო სახეში დარტყმა, კვლავ და კვლავ და იატაკზე გამოვაგდე სანამ კვლავ არ დავარტყი, მისი სახე სისხლით დაიფარა და როცა კვლავ დავარტყი ჩემი ხელები სისხლში დაიფარა იმ დროს დედაჩემი წარმოვიდგინე ჩემს ქვემოდან და მასზე ვფიქრობდი ვნატრობდი ნეტავ ისიც მეცემა,მეცემა კაცი რომელსაც სავარაუდოდ დედაჩემი უყვარდა
-ჰარი! შეჩერდი!
გონებაში დედამ გამწია
-ჰარი მე ის მიყვარს. გტოვ შეჩერდი!-ტიროდა ჩემი და ხელების ტკენამდე ვცემდი. ავდექი არც შემიხედავს ის არეულობაზე შევხედე დედაჩემს რომელიც ჩაბღაუჭებოდა ჩემს დას რომელიც ტიროდა
-დედა.
მისკენ წავედი მაგრამ ის უკან დაიხია ტკივილი იმისა რომ დედას ჩემი ეშინოდა აუტანელი იყო
-დედა გთხოვ-შევევედრე, მაგრამ მან თავი გააბრუნა ჩემი და სახლში უცებ შეიყვანა

*გადმოვინაცვლოთ აწმყოში*
უცებ ბოს სახეს შევხედე რომელიც იაზრებდა იმას რაც მოვუყევი. პოზიციიდან არ განძრეულა ჩემს გვერდით იწვა იყდავზე დაყრდნობილი
-ჩვენს უკანა ბაღში რამის მოვკალი-მშვიდად ვთქვი.
მზერა გადავიტანე მის პირზე რომელიც გაღებული ჰქონდა, მაგრამ ხმას არ იღებდა აღელვებულმა თითების მოძრაობა დაიწყო
-ეს ამბავი გაშინებს?
გული შემეკუმშა რადგან არანაირი რეაქცია არ წამოსულა მისიდან
-მე გაშინებ?
-არა!!-პასუხის გაცემაც არ დააყოვნა
ვიგრძენი როგორ გახსნა ჩემი ხელები და ჩამკიდა
-უბრალოდ მინდოდა ორივე დამეცვა-გავჩერდი და მისკენ მივიწიე-მინდა დაგიცვა-ჩუმად ვთქვი.
როცა გავიწიე თვალები დახუჭა და მერე კვლავ გაახილა როცა ჩემი ხელი პირთანმიიტანა,მისი ნაზი და თბილი ტუჩები ჩემს ხელებს შეეხო და აკოცა თან თვალებში მიყურებდა, ნება დავრთე მხარზე ებიძგა და ახლა უკვე ზურგით ვიწექი ბომ გაბედულად ჩემი წელი ფეხებს შუა მოიქვია, მისი პატარა ხელები ჩემს მკერდზე დაეხეტებოდნენ სანამ თავით დაეშვა და კანზე სველი კოცნა დატოვა, ხელებს მის თეძოზე ვასვენებდი უცებ მსუბუქად წამოხტა მაგრამ მოქმედება განაგრძო. არ მახსოვს ბოლოს ასეთი გულკეთილი ვინ იყო ჩემს მიმართ.
ფრჩხილები და კბილები კანზე ნაკვალევს ტოვებდნენ მაგრამ ეს თითქოს იმიტომ ხდებოდა რომ ბოს ჩემთვის დაევიწყებინა მტკივნეული მოგონებები
ბომ გამაოცა როცა ლაქა დატოვა ჩემს კისერზე და ოხრა გამოვუშვი, უცებ უკან დაიხია და ჩემს თვალებთან კავშირი დაამყარა, მისი გრძელი თმა ტანზე ეყრებოდა
მე კი ვაკვირდებოდი როცა კვლავ დაიხარა, თავი მეორე მხარეს გადავწიე რომ უფრო კარგად მისწვდომოდა კისერს, პირი გავაღე და თვალები დავხუჭე როცა მისი თბილი ტუჩები ჩემს კანს შეეხო და მოწოვა დაიწყო..
რამოდენიმე ხნის შემდეგ გაიწია, მაგრამ მანამდე ჩემს ნატკენ ტუჩზე ნაზი კოცნა დატოვა, ხელები თმაში შემიცურა და ფრთხილად ხელებს აყოლებდა ხვეულებს ოდნავ წავიღიღინე როცა მეორე ხელიც თმაში შემიცურა გრძნობა რომელიც ბოდან მოდიოდა ყველა კუნთს მითიშავდა სანამ ჩემს გვერდით დაწვებოდა წამწამები ჩემს კანს შეახო და კისერზე მაკოცა
-ბო-ხელები მკლავებში წავავლე და მივიხუტე, თავი მკერდზე დავადებინე და ხელები ზურგზე შემოვხვიე, ის არ განძრეულა მომწონდა ის გრძნობა რასაც ჩემს სხეულზე გრძნობდა
-მესმის-მშვიდად თქვა.
თავი 16

ქუხილის ხმამ შემარხია და გავიღვიძე, ფარდის მიუხედავად ოთახში კაშკაშა ნათება მაინც აღწევდა, ჩემმა ჩქარმა განძრევამ ჩემს ქვემოდან რაღაც შეარხია.. ჰარი. შვებით ამოვისუნთქე და შევმსუბუქდი ბედნიერი ვიყავი რომ იმ საზარელს სიზმარს თავი დავაღწიე, ძილის დროს ძველი მოგონებები მიტივტივებდა თავში.
სხეული დავასვანე დავრწმუნდი რომ მას ბნელ ვიწრო ქუჩაში არ ეძინა და ეს მხოლოდ კოშმარი იყო... შევცბუნდი როცა სინათლემ კვლავ შემოანათა, ჰარის სახე მშვენიერი ერთანად ანათებდა სანამ ოთახი კვლავ წყვდიადმა სიბნელემ არ მოიცვა.
თუნდაც იმ სიბნელეში მაინც ვხედავდი ბალიშზე გახლართულ კულულებს და გრძელ წამწამებს რომლებიც ლოყის თავზე ისვენებდნენ, თვალები ტუჩებზე გადავიტანე დარტყმისგან ზედა ტუჩი ოდნავ ამოზნექოდა ასე მშვიდი ჰარი ჯერ არასოდეს მენახა.
ახლა გონება იმ ამბების გახსენებაზე მქონდა გადატანილი რომელიც დაძინებამდე მომიყვა გული დამეწვა როცა აშკარა გრძნობები ავსახე წარმოსახვაში და დისა და დედის მოგონებები, ხელი მის ცხელ მუცელს დავადე რომელსაც საბანი არ ეფარა ხელი ნელა მის მკერდზე ავაცურე და კისერს დავაკვირდი.. შუბლიდან თმები გადავუწიე და თითები ტუჩებს შევახე.
ჰარის მათი დაცვა უნდოდა მაგრამ დედამისის რეაქციამ გული დაუფლითა, მას უდიდესი სურვილი ქონდა დაეცვა იცინი მაგრამ მისმა ძალადობამ ცუდი ზეგავლენა მოახდინა ცხოვრებაში მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვან ქალებზე.
ვიტყოდი რომ იმაზე დიდ გამოცდილებას ვერ მიიღებდა ვიდრე მშობლების ჩხუბს. სწორედ ამიტომ სცემა მისი დის შეყვარებული.
ვერ გავამართლებდი იმ ძალადობას რომელიც ჰარიმ განახორციელა მაგრამ მისი ნამდვილად მესმის, ახლა მივხვდი რომ ჰარის ქცევები არის ისეთი რამ რისიც უნდა მეშინოდეს. ფიქრებიდან მაშინვე გამოვაღწიე როცა ჰარიმ თვალები გააღო, ამინდმა ძილი დაუფრთხო. ხელები ავტომატურად გამოვწიე და როცა მძიმე სუნთქვა დაიწყო სხეულზე გადავიტანე.
-ჰარი უბრალოდ ქუხილია-ჩუმად ვთქვი რომ დამემშვიდებინა
ხელები სხეულზე შემომხვია თითქოს ჩემი დაცვა უნდოდა
***
თვალები ფარდისკენ ავაპყარი რომლიდანაც სინათლე მოდიოდა, ჰარის კვლავ ეძინა ოდნავ პირი ღია ჰქონდა და მკერდი იზნიქებოდა მერე სწორდებოდა. ხელები ჩემი სხეულიდან გავაშვებინე და საწოლიდან თავი დავაღწიე, ჰარი გადმობრუნდა და სახით ბალიშს დაეყრდნო თან ოდნავ ხვრინავდა.. ხელები ნელა წავიღე უჯრისაკენ ტანსაცმელი ამოვიღე რომ ბანაობის შემდეგ ჩამეცვა.
თავი შემოვაბრუნე და დავხედე მძინარე ჰარის მერე კი სააბაზანოში შევედი და კარი დავკეტე, ვიბანავე და მალევე ჩავიცვი, სარკეში ჩემი გარეგნობა გადავამოწმე და გრძელი თმა მხარზე გადმოვიდე. ხელი კარის სახელურს შევახე და გავაღე, იმედგაცრუებულმა არეულ საწოლს მივაშტერდი ჰარი არსად არ ჩანდა,ის წავიდა..
საწოლზე ჩამოვჯექი და საზურგეს მივეყრდენი ცოტა ხნის მერე ავდექი როცა ჩემმა მობილურმა ბზუილი დაიწყო, ჩანთას ხელი დავავლე რომელიც კარის გარეთ დამრჩენოდა მობილური ამოვიღე და ბლოკი მოვხსენი
Harry: “ხვალ საღამოს 9-ზე მზად იყავი, ისევ მიმყავხარ. ჩემთვის კაბა ჩაიცვი. X”
*მომდევნო საღამოს*
ჰარიმ სხვა კლუბში წამიყვანა, ქალაქისგან მოშორებით ჯერჯერობით ყველაფერი ჩვეულებრივი ჩანდა მაღლმა კაცმა ჰარი იცნო და შესვლის ნება დაგვრთო სანამ რიგში ჩამდგარი ხალხი შეუშვა. ვიღაც ძლიერმა კაცმა ხელი მხარზე გადამხვია და მასთან ახლოს მიმწია
-ამ კაბაში შენი უკანალი საოცრად გაქვს-ყურში ჩუმად მითხრა
მივხვდი რომ მამოწმებდა, ზოზინით შევაღწიეთ კლუბში ჰარი კი უკანალზე მიჭერდა, ყოველთვის როცა ხელს ვაშვებიებდი იცინოდა და რამოდენიმე ხნის მერე ამ ყველაფერს კომენტარს უკეთებდა.
მას ავხედე ის ჩემს მკერდს მიშტერებოდა სანამ ჩემი მზერა დაიჭირა, ჩაიცინა და ბართან მიმიყვანა სადაც ქერათმიანი გოგონა გვემსახურებოდა ურცხვად ცდილობდა ჰარისთან ფლირტს, ჰარი მის ქცევებს ვერ ამჩნევდა ან უბრალოდ არ იმჩნევდა ის მაშინ მხოლოდ ჩემზე იყო დაინტერესებული ის რაც აღმოვაჩინე იყო რომ ბარმენი ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა, სასმელი მომაწოდა და გადავკარი
ჰარის პოზიცია მაშინ შეიცვალა როცა ორი ჭიქის დალევას ერთი საათი მოვანდემა, ხელი უკან შემომხვია და მასთან ახლოს მიმწია, ამაზე ამაჟრიალა.
მასში ვიყავი გახლართული სანამ ტუჩები ყურთან მოწია და მითხრა
-ჩემთვის იცეკვე-მივხვდი ჩემსგან რასაც მოითხოვდა, პასუხი არ გამიცია და საცეკვაო მოედნისკენ გაიხედა რომელზე უამრავი ადამიანი ცეკვავდა ხმაურიან მუსიკაზე გავბრუნდი და ჰარიმ ხელი ჩამომაშორა, ორ ჭიქაზე მეტი რომ დამელევია ალბათ ეს იდეა ჭკუაში ჩამიჯდებოდა კვლავ შემოვბრუნდი ჰარისკენ რომელიც ჩემს წინ იდგა და მისი ღრმა მზერა ჩემზე ჰქონდა მოპყრობილი, უცებ იდაყვებით ბარს დაეყრდნო და დაელოდა როდის დავთანხმდებოდი შემოთავაზებას.
აქამდე კლუბში ნაცეკვი მქონდა, მაგრამ ვიღაცის გამო არასოდეს! ნელა შემოვბრუნდი არც კი ვიცოდი რას ელოდა ჰარი ჩემსგან, გონება მერეოდა მაგრამ გადავწყვიტე ყველაფერი დამელაგებინა და მოვქცეულიყავი ისე როგორც სხეული მკარნახობდა.
ალკოჰოლი ჩემს ორგანიზმში ჩემს ქცევებსაც დაეტყო მზერა კვლავ ჰარისკენ აღვაპყარი თეძოებს იქით-აქით ვამოძრავებდი, ჰარის მშვენიერ სახეს გულუბრყვილო ღიმილი უფრო ამშვენებდა.
სხვა მამაკაცებიც უყურებდნენ როგორ ვამოძრავებდი თეძოებს და ცოტა არ იყოს შემრცხვა, მაგრამ არცერთ მათგანს არც უცდია ჩემთან მოახლობა, იცოდნენ რომ მე ჰარის ვიყავი. აქამდე ესე არავის ყურადღება არ მიმიპყრია მე მაინც ვაგრძელებდი ცეკვას მხოლოდ მაშინ შევჩერდი როცა ერთი ხვეულთმიანი ბიჭუნა ადგა და ბარზე ავიდა, თავისი სასმელიც აიყოლია და ტუჩთან მიიტანა, თავი უკან გადავწიე ისეთი გრძნობა დამეუფლა თითქოს კლუბში მხოლოდ ჩვენ ორნი ვიყავით.
როცა ჰარი თავის ადგილს დაუბრუნდა გავიღიმე და ჩემსკენ მოვიდა, მე მის გულუბრყვილო ღიმილს ვუყურებდი, უეცრად თვალი ჩამიკრა მე ნელა მოვბრუნდი და „მოცეკვავეების“ ცხელ სხეულს ჩემიც შეემატა, თმა კანზე მეკრობოდა ტუჩები კბილებს შუა მოვიქციე. თვალების საოცრად გუგები გაუფართოვდა ამაზე რატომღაც ხითხითი დავიწყე. უფრო ძლიერად მოძრაობდა და ხალს იქით აქით სწევდა რომ გზა დაეთმოთ მისთვის, გოგოები მის მაღალ ფიგურას მიაშტერდნენ მაგრამ ამას ჰარი ყურადღებას არ აქცეოდა, მისი ყურადღება მხოლოდ ჩემზე იყო გადმოტანილი.
კლუბის ჩაბნელებულ კუთხეში აღმოვჩნდით, მაგრამ შემობრუნებისთვის დრო არ მქონდა უცებ ხელები უკნიდან ჩემს თეძოებს შეახო
-სად მიდიხარ საყვარელო?-ხრინწიანი ხმით მითხრა
მძიმე მაგრამ ნელი სუნთქვით ვსუნთქავდით,ჰარის ძლიერი ხელები ჩემი წელის ირგვლივ აღმოჩნდა მაგრამ მარჯვენა ხელი თეძოზე დატოვა.. ტუჩები კისერს დაადო და მუსიკას ავყევით სუნთქვა გამიძნელდა როცა თეძო თეძოზე მომადო
-შეგიძლია ეს შეიგრძნო?
თითქოს სასუნთქი გზები გადამეკეტა, და რაღაცამ დამიარა კანში
-აი რამდენად მინდიხარ-ყურში მითხრა
მისი ხრინწიანი ხმა ჩემს მთელ ტანში მოგზაურობდა, თავი მხარზე დავადო როცა თეძო თეძოზე უფრო მაგრად მიმადო და თვალები მაგრად დავხუჭე
-ჰარი-ამოვიკვნესე როცა მისი ოხვრა მთელს ტანში ვიგრძენი, ცხვირი კისერზე მედებოდა და მკოცნიდა
-მითხარი რა გინდა რომ გავაკეთო..
ხელი ჩამოვიღე და კისრის უკანა ნაწილს მოვკიდე
-მითხარი..-ჰარიმ შემომძახა
თავისუფალი ხელი ჰარის ზედაში წავავლე
-შემეხე გთხოვ..
-დიდი სიამოვნებით-ჩაიცინა
იმ წუთს ვერავინ კლუბში ვერავინ ვერ გვამჩნევდა, მისი მაღალი ფორმა მეც მფარავდა მათი ყურადღება თავიანთ ცეკვის პარტნიორზე იყო გადატანილი.
სუნთქვა ისევლე შემიწყდა როცა ხელი თეძოში ჩააცურა და კაბის შეხსნა დააპირა
პირი ღია დამრჩა როცა ხელებით საცვალს ეჯაჯგურებოდა და ზონარი მოაგლიჯა ამაზე ამოვიოხრე, თეძო უფრო მაგრად მიმაჭირა.. ჰარის ღრმა სიცილი ვიბრაციით მის მკერდზე ვიგრძენი.
სული დამეხუთა როცა საცვლის ჩემი სხეულიდან მოშორება დააპირა, მაგრამ ხელები მაჯაზე მოვუჭირე და შევაჩერე
-აქ არა, გთხოვ!!-შევევედრე
წამებში ჰარიმ ხელზე წამავლო და გასასვლელისკენ წამიყვანა...
თავი 17
ჰარის თავისი ბინისკენ მივყავდი მე კი ხელებით მასზე ვიყავი ჩაბღაუჭებული როცა კარი ძლიერად გააღო ისეთი გრძნობა დამეუფლა თითქოს გული პირში მქონდა, დრო არ დაუხარჯავს ისეთ წვრილმანზე როგორიცაა პიჯაკის დაკიდება, ჰარის თბილად შემეხო და მისაღებიდან მეორე კარის მიმართულებით წამიყვანა მივხვდი რომ ის საძინებელი იყო უცებ გონებაში ამოტივტივდა წინათ ჩემი აქ ყოფნის დროს მომხდარი კადრები.
სანამ ჰარი ჩემს უკან მოვიდოდა გავიგონე კარის დახურვა.. ცოტათი შევირხიე როცა თმაზე ხელი მომკიდა და მეორე მხარეს გადამიწია, მისი სქელი ტუჩები ჩემს კისერს დაეწაფა და ლოკვა დაიწყო, თავი შემოვაბრუნე და სახე სახის წინ გავუსწორე, მისი მკერდის ნაწილი სწრაფად იწეოდა და ჩაიწეოდა. ჰარიმაც შეამჩნია როგორ ვღელავდი და ჩემი აცახცახებული ხელი მისსაში დაიჭირა, მხედველობითი კავშირი არ გაუწყვეტია მაშინაც კი როცა ჩემი ხელი ტუჩებთან მიიტანა და მსუბუქად აკოცა
-გულკეთილი ვიქნები-ჩუმად თქვა დაიხარა და ფეხების ერთმანეთზე მირტყმით კონვერსები გაიძრო, მისი დიდი ხელი ფეხიდან მარჯვენა ბარძაყზე ააცურა, მას თვალს ვერ ვაშორებდი
-ასე.. ნაზად-ფეხი ამიწია და მხარზე დაიდო სანამ ფეხსაცმელს მხდიდა, პროცესი მეორე ფეხსაცმლის გახდით გაგრძელდა მალე ადგა და ჩემს წინ გაჩერდა, ჰარიმ მანიშნა საწოლისკენ მივსულიყავი და მეც მივყევი.
საწოლზე დამაჯინა მაგრამ მაშინვე მოვარიდე თავი როცა ხელები წელზე შემომხვია და მანძილი რომელიც ჩვენს შორის იყო შეავსო. როგორც კი თავი ჰარის მხრისკენ ტუჩები ჩემს ყურთან მოიტანა, კანში ჟრუანტელმა დამიარა როცა ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი დიდი ხელი ჩემს მკერდს და მოუჭირა. ჭიასავით დავიკლაკნე და ხელი მომაშორა ხელი თეძოს შიგნიდან შემიცურა ისევე როგორც კლუბში გააკეთა, ამოვიკვნესე როგორც კი ჰარის შეხება ვიგრძენი საცვლის ზედა ნაწილში მგრძნობიარე ნაწილში მაზელდა ჰაერის ფილტვებამდე მიწოდება მინდოდა მაგრამ მისი თითების შეხება გონებას მიფანტავდა, ჩემი უკანა ნაწილი მის თეძოებს ეხახუნებოდა და ამ დროს ყურში გარყვნილობებს მიჩურჩულებდა, შოკში ჩავვარდი როცა მითხრა თუ რა უნდოდა გამეკეთებინა.
-ჰარიიი-მძიმედ ამოვისუნთქე
ჰარიმ ამოიკვნესა და თითები საცვლის წინა მხარეს ჩადო, სრულიად გავოცდი მანამდე აქ არავინ შემხებია, ჩემი სხეული მისსაში იძირებოდა ჩემი აცახცახებული ფეხები ხელს მიშლიდნენ წამოდგომაში....
ჰარიმ თეძო ჩემი ჩემი სასქესო ორგანოს ზემოთ მოაქცია პირი დავაღე და მაგრად ამოვიკვნესე
-მმმმ-ხრიწიანი ხმით ჩამიჩურჩულა ყურში..
სანამ ჩემზე სიამოვნების მონიჭებას განაგრძობდა კისერზე მკოცნიდა, ცოტათი შევკრთი როცა ხელი წამავლო საწოლის კიდესთან გადამიყვანა და კალთაში დამისვა, მე სახე ავარიდე
-ადექი-განკარგულება გასცა
თხოვნა შევასრულე, კაბას უხეშად წამოსდო ხელი და გამხადა, დიდი ხელები თეძოებზე შემომხვია, თავი ზანტად შევაბრუნე როცა ჰარის შთაბეჭდილების მოსახდენად თითები თავის ტუჩებზე დაიწყო და სანამ ხელს ჩამოუშვებდა მანამ წუწნიდა, მისი უხეში ხელები კვლავ საცვლებში ჩამიყო როგორც მაშინ მაგრამ ამჯერად მისი შუა თითი შესასვლელში გამიყარა, ყველაფერს ფრთხილად აკეთებდა.. მაშინაც კი არ გაჩერებულა როცა ვოხრავდი, თავი მის მხარზე დავასვენე და რაც უფრო მაგრამ ჰყოფდა ხელს მით უფრო მიძნელდებოდა სუნთქვა, იმის ნიშნად რომ თავი დავაღწიე იმას რასაც შვრებოდა
-კარგი გოგო-ხრინწიანი ხმით მითხრა ყურში, თითები მიკანკალებდა როცა კვლავ შეჰყო და კვლავ გამოიღო შუია თითი, თითქოსდა ურყევმა ნებართვამ დამაძლევინა და ჰარის თითებს შევუერთდი, ზურგზე ვგრძნობდი ჰარის მძიმე სუნთქვას და ვამჩნევდი რა სწრაფად მოძრაობდა მისი მკერდი
-კარგი შეგრძნებაა?
მუხლები ფეხებს შუა უფრო შეიტანა
-ბო-მოითხოვა ჰარიმ
ხმას ვერ ვიღებდი მაგრამ ხელები შუბლზე მოვუჭირე, ის სიამოვნება რომელსაც ჩემი სხეული განიცდიდა ყველაზე ძლიერი იყო წამწამებს ვახამხამებდი და მიჭირდა თვალების გახსნა, ჰარი გაიწია მაგრამ მანამდე სველი კოცნა დატოვა ჩემს მხარსე, უცებ თეძოზე შემავლო ხელი და ამაყენა როგორც თვითონ, დიდი ხელები მკლავებში ჩამჭიდა ოდნავი ბიძგით საწოლისკენ მიმიყვანა
-დაჯექი-საბნანზე ჩამოვჯექა, აზრზე არ ვიყავი ახლა რის გაკეთებას აპირებდა, ჰარი დამაწვა და ახლა უკვე თვალი თვალის წინ გვქონდა, მისი შუბლი ჩემსას ეხებოდა და მწვანე თვალები ჩემს თვალებს არ ტოვებდნენ როგორც კი ხელი საცვალს შეახო ამოვიკვნესე, მისი გრძელი თითი კვლავ ჩემს შესასვლელს ეჯაჯგურებოდა რამდენიმე წუთის მერე გამოიღო და მშვიდად ეს ხელი პირში ჩაიდო, თვალები დავქაჩე როცა პირში ჩაიდო და ლოკვა დაიწყო.. ვარდისფერი ენა გამოყო და ტუჩებზე გადაისვა
-ღმერთო ჩემოოო-ამოისუნთქა-მინდა პირდაპირ გაგსინჯო..-ამ სიტყვებზე სხეული გამეყინა. მთელი ძალით დამაწვა და მითხრა მეც მემოძრავა როცა საწოლის ზევითკენ აცურდა შორს გავიწიე
-არა ასე შორსაც არა-ჩაიცინა
ხელები კოჭზე მომკიდა და მის წინაშე დამაყენა, ჰარი ჩემს ზემოდან თითქოს ჰაერში დაფრინავდა ტუჩებში მაკოცა და ენა ჩემი ნიკაპიდან ყურამდე აუსვა, როცა თითები მხარზე დავადე ყურის ბიბილოზე მიჩქმიტა.. ყურადღება გამეფანტა როცა ხელები საცვალში ჩააცურა სულ მალე საცვალი ფეხებზე ჩამომიტანა, სახეზე ავწითლდი ჰარიმ საბანი საწოლზე დააგდო მისი ძალა ჩემს თეძოებს აწვებოდა ჰარიმ შემომხედა ქვედა ტუჩი კბილებს შუა მოიქია მერე კი გაიცინა
-შენს თავს შეეხე
-რ-რააა?-ენა ბლუობით ვთქვი
-მინდა საკუთარ თავს შეეხო-ხმა დაუბოხდა
ხელები წამავლო და ჩემს ფეხებს შუა მიიტანა, პირი დავაღე მის საქციელზე წარბები შეკრა და იმისკენ მიბიძგა რომ გამეგრძელებინა
-გააგრძელე-წამაქეზა
თვალები მაგრად დავხუჭე, ვერ შევძელი ჰარიზე ყურება როცა ხელი წინ და უკან მიმქონდა ჩემ ახურებულ ადგილზე, ჰარის მძიმე სუნთქვა კიდეც ისმოდა ლოყებზე აწითლებული ვიყავი და მინდოდა თავი ამერიდებინა ამ ქმედებაზე მაგრამ ჰარი ამაზე იყო გადართული, თითებით ის საქმე გავაგრძელე რასაც ვშვრებოდი და ჩემს საქციელზეც ვკვნესავდი
-ჯანდაბა!-დაიწყევლა
თვალები გავახილე როცა ხელი მაჯაზე დამავლო და ჩემი სხეულიდან მომაშორა, მოთმინების ფიალა ევსებოდა და დიდხანს მოთმენა აღარ შეეძლო
-მინდა თავი კარგად გაგრძნობინო-ამოიკვნესა
თეძოების შიგნით ვგრძნობდი მის ხვეულ თმებს ვკვნესავდი როცა ჰარი იმ ადგილს ეხებოდა და ვგრძნობდი მის თბილ სუნთქვას ჰარიმ ამოიხედა და თვალი ჩამიკრა ხელი იმ ადგილას დააბრუნა თეძოები გამაშლევინა რომ გაეგრძელებინა რასაც მანამდე შვრებოდა, ჩემი პირიდან ამოსულ კვნესას ვერ ვაკონტროლებდი არ ვიცოდი ხელი სამკენ წამეღო ვიგრძენი მისი ოხვრა, ვიბრაციამ გრძნობა კიდევ უფრო განამძაფრა და უფრო მაგრად ამოვიკვნესე, უფრო წამოვიყვირე როცა მისი ენა ჩემი სასქესო ორგანოს შესასვლელს შეეხო ჰარი ცდილობდა ნაზად ემოქმედა და განაგრძობდა სიამოვნების მიმნიჭებელ მოძრაობებს, ხმამაღლა ამოვიოხრე როცა მისი ცხვირი ჩემს სასქესო ორგანოს შეეხო, ღრმად ჩაიცინა და ენის წვერი კვლავ მასში შედო, მთელი ჩემი სხეული სიამოვნებაში იყო გარინდული ჰარიმ გაიწია და სანამ დამაწვებოდა რამდენიმე წამი ერთ ადგილას მიყურებდა
-ჰარი-ამოვიკვნესე
ის არ გაჩერებულა, ჩემი მკერდის სწრაფ აწევა-ჩაწევასთან ერთად მისი ტუჩები და ენაც ერთად მუშაობდნენ, მერე კი როცა ლოკვა დაამთავრა ტუჩები ყველაზე მგრძნობიარე ადგილას შემახო ჩემი სხეული მალევე შეეგუა ახალ მიღებულ გრძნობას ნახევრად დაღებული პირიდან მაინც მძიმედ ვსუნთქავდი მისი ერთერთი ხელი ჩემს თეზოს შეახო და მეორე ხელის შუა თითის ღრმულში შედება განაგრძო თავი გავაბრუნე მაგრამ არაფრის გაკეთება არ შემეძლო იმის გარდა რომ მეგრძნო როგორ შედიოდა მისი ენა ჩემს საშოშიში.
ჰარისთან კავშირის გაწყვეტაზე თავი შემოვაბრუნე ჩემს გაშლილ ფეხებში თავი წამოყოფილი ჰქონდა და გამიცინა, მთელი ძალით დაწვა ჩემს წინაშე, ერთი ხელით მისი წონის დაყრდნობა უნდოდა მეორეს კი ჩემს თეძოზე ასვენებდა. ჰარის ტუჩები ჩემსას შეეხო და ძლიერად მაკოცა შემეხო თუ არა მისი სიცილი ვიგრძენი ხელი თეძოდან კვლავ „შესასვლელში“ გადაანაცვლა და რამდენიმეჯერ შეაცურა.
პირი დავაღე როცა ჩაიწია უფრო მაგრად ამოვიკვნესე როცა თითი უფრო ღრმად შეყო და უფრო ჩქარა აკეთებდა იმას რასაც მანამდე
-ეს კარგი შეგრძნებაა?-ჩემთან ახლოს ამოვიდა და თმები ჩემს შუბლს შეეხო
თეძოები მას და სიამოვნების მომანიჭებელ მოძრაობებს ავარიდე და თვალები მაგრად დავხუჭე როცა სიცხელემ მუცელზე გადაინაცვლა. მინდოდა ფეხების დახურვა მაგრამ ჰარის სხეული რომელიც ჩემს ფეხებს შუა იყო მოქცეული ამაში ხელს მიშლიდა.
-შემომხედე..
თვალის დახამხამებით გავახილე თვალები, მწვანე თვალები მზერას არ მაშორებდა
-ჰარი.. ჰარი-მშვიდად ამოვიკვნესე, ოდნავ პირი დავაღე და ძლიერი სუნთქვა ამოვუშვი
-ჩემთვის გააკეთე.... შენ უსაფრთხოდ ხარ.-ჩუმად თქვა
ჰარიმ თითები მალევე ჩემს თითებში გაუყარა, თავი ჩემს კისერზე დახარა კოცნიდა და ლოკავდა ჩემს კანს, მიღებულ სიამოვნებაზე უფრო მაგრად ვუჭერდი ხელებს
-ბოო-ბუტბუტებდა ჰარი ჩემს კისერთან
თვალები მაგრად დავხუჭე როცა ჰარიმ მისი გრძელი თითით მი**ტი-ს კეთება განაგრძო ვგრძნობდი როგორ ეხებოდა თბილი ჰაერი ჩემს საშოს და მერე ამ ჰაერმა ჩემს ყურთან გადმოინაცვლა
-დაგიცავ-თქვა ხრინწიანი ხმით მაგრამ მშვიდად
თავისუფალი ხელი კისრის უკანა ნაწილას დავადე და სანამ ყურზე მკოცნიდა არ ვუშვებდი

-ღმერთო ჩემო..
ესეთი გრძნობა მანამდე ჯერ არ მქონია, საწოლის კიდეს ვეჯახებოდი ნახევრად ღია პირიდან კი ნაწყვეტ-ნაწყვეტ ოხვრას ვუშვებდი, უცებ ვიგრძენი როგორ შეეხო ჩემი გამოფიტული სხეული მატრასს ჰარი ისე მაგრად მიჭერდა თითქოს ეშინოდა გავუჩინარდებოდი და მკოცნიდა, მე ზანტად ვმოძრაობდი შეუძლებელი იყო იმის შემდეგ ძალის გამოვლინება რაც გავაკეთეთ
-კარგი გოგო..
თვალები ხამხამით გავახილე, ჩემი სხეული მაინც იმას ჩასჭიდებოდა რაც იმ გრძნობისგან იყო დარჩენილი ჰარიმ ჩაიცინა და ბარძაყებზე მატერია გადამაფარა,
ჰარიმ გადმოგვაბრუნა და ახლა უკვე მთელი ჩემი წონით ჰარის ვეყრდნობოდი, მკერდი სწრაფად ადიოდა და ჩადიოდა, ყური ჰარის მკერდზე მქონდა დადებული და მის გულისცემას ვუსმენდი ერთი ხელი წელზე შემომხვია და მეორე თმაში შემიცურა,
-ჰარი-ამოვისუნთქე
ხელები კისერზე შემოვხვიე, არ ვაპირებდი მის გაშვებას ის კი ბალიშზე შემოჯდა
-შშშშ-ჩუმად თქვა და თავზე მაკოცა, ასე ცოტა ხნის განავლობაში ვიწექით ერთადერთი რაც გვესმოდა ჩვენი გახშირებული სუნთქვა იყო, ხელები ჰარის ზედაში მქონდა შეცურებული მინდოდა მისი ნაზი კანი მეგრძნო
***
*ჰარის გვიამბობს*
იმედი გამიცრუვდა როცა ბომ მისი სითბო ჩამომაშორა და საწოლიდან ადგა ხელებით თმა ავიბურძგნე და მეორე მხარეს გადავიყარე, იდაყვებით დავეყრდენი და თვალს ვადევნებდი მის მოძრაობებს ოთახის გარშემო არ ვიცოდი რის გაკეთებას აპირებდა, ვერ ვეხმარებოდი მაგრამ მის აწითლებულ ლოყებზე ვიცინოდი :დ
ხალიჩიდან საცვლები აიღო, გაბრუნდა და ფეხები გაუყარა, მე ჩავიცინე ცოტათი უცნაური იყო ის ფაქტი რომ მას შემდეგ რაც გავაკეთეთ ჩემი რცხვენოდა, უჯრაში ხელი ჩავყავი და ჩემს ზედას ვეძებდი, როგორც კი ვიპოვე მასთან მივედი და აკანკალებული ხელი ჩემსკენ წამოიღო, მისი მუქი ცისფერი თვალები გრძელი წამწამებით დაჩრდილულიყო, ვარდისფერი ტუჩები იმაზე მეტად გამუქებოდა ვიდრე ჩვეულებრივ გაშეშებული იდგა როცა მის სახეც მივწვდი და გრძელი თმა ყურთან ნაზად გადავუწიე
ზედა ხელში მეჭირა, ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეხვდნენ მაგრამ რამოდენიმე წამის მერე მის ყურთან გადავანაცვლე
-ამით ისიამოვნო?-გავჩერდი-რადგან უდავოდ ასე გავაკეთე
ჩემს სიტყვებზე შესამჩნევად გააცახცახა, ხელები ზურგზე ჩავაყოლე სანამ კაბის ელვას ვიპოვიდი, ნელნელა კაბის ჩახსნა დავიწყე
-ჰარიი-ბომ ჩუმად თქვა
ძალიან მიყვარდა მისი პირიდან გამოსული ჩემი სახელი, ელვის შეხსნა გავაგრძელე,მძიმედ სუნთქავდა როცა ზოლი მხრიდან ჩამოვუშვი მაგრამ სანამ იატაკზე დაეცემოდა დაიჭირა, მე წარბები შევკარე
-მომეცი უფლება ვნახო..
არც გაინძრა ამიტომ ხელები ნაზად ჩამოვაშვებინე, კაბა მის ფეხებთან დაეცა ქვედა ტუჩი კბილების შუა მოვიქციე როცა თვალი მის ტანს ავაყოლე, ხელები გადაააჯვარედინა და მკერდის დასამალად წაიღო მაგრამ სანამ ამას შეძლებდა გავაჩერე ლიფის შეკვრამდე საცვალი ჩაეცვა, სანამ იატაკზე დავიხედებოდი მზერას არ მაშორებდა მისი ფორმა ჰაერს მაცლიდა მაგრამ ისეთი გრძნობა მქონდა ვერც ხვდებოდა თუ რა მომხიბვლელი იყო
-ულამაზესი ხარ...
ზედის ჩაცმაში მოვეხმარე და მზერა გადავიტანე ბო-ზე რომელიც საწოლზე ავიდა და საბანში შეძვრა, ხელი თავზე შემოიხვია და სანამ ბალიშზე მოხერხებულად თავს დადებდა თმა მხარზე გადმოიტანა. რამდენიმე წუთის განმავლობაში მხედველობითი კონტაქტი დავამყარეთ მაგრამ მერე წარბი შევკარი და თავი გავაბრუნე. ხვეულები შუბლზე მეყრებოდა და მეორე მხარეს მიმქონდა მაიკა გადავიძრე და იატაკზე მივაგდე ცოტა გაუკვირდა როცა იქედან გამოვედი...
ხელი წყლის ბაკანს მაგრად მოვუჭირე, არასოდეს მყოლია გოგო რომელიც ჩემთან დარჩებოდა, ისინი ყოველთვის მიდიოდნენ მას შემდეგ რაც ერთმანეთს ვაკმაყოფილებდით, მაგრამ ეს ცოტათი უცნაური იყო ჩემთვის, ყოველთვის მინდოდა ისეთი გოგოს გვერდით გამეღვიძა როგორიც ბოა, ის სიამოვნება რასაც ვანიჭებდი არ იყო ის რაც მე მჭირდებოდა, ეს არის ის რაც მანამდე ჩემს თავს არასოდეს არ მომხდარა, მან დამამშვიდა ალბათ ფიქრებით შორს შევტოპავდი რომ არ შემემჩნია ვიღაც კარში
-ჰარი?
შემოვბრუნდი ბოსკენ, ის კარებს მიყრდნობოდა და ხელები მასზე შემოეხვია, სანამ ცისფერ თვალებში შევხედავ მზერა მის გარუჯულ ფეხებს მივაპყარი
-ს-საწოლში არ ბრუნდები?
როცა პასუხი არ გავეცი ცივ იატაკზე გადმოაბიჯა და ჩემთან მოვიდა, მისი პატარა ხელები ჩემსას ჩაეჭიდა და ჩაიცინა ვუყურებდი როგორ მიიტანა ბომ ჩემი ხელი თავის პირთან და ნაზად აკოცა, მერე მშვიდად უკან გაიწია ჩემს ხელს კვლავ არ უშვებდა, სამზარეულოდან გამიძღვა და მეც მივყევი
ბომ ოთახში შემიყვანა საწოლთან, ჯინსები ჩავიხადე და საბანი დავიფარე რომელიც ბომ გამომიწოდა, ზედა რომელიც მას მივეცი მშვიდად ირხეოდა და შავი ბიკინიც უჩანდა ჩემი ხელი მაშინვე მოიშორა როცა მის უკანალს მოვუჭირე ვიცოდი რომ ამას გააკეთებდა.
საბანში ჩაწვა რომ გაქცეოდა ჩემს დაუმორჩილებელ ხელებს მე სიცილი დავიწყე და დუვეტი ავწიე ოდნავ გავცხარდი როცა ბო საწოლის მეორემხარეს გადავიდა მაგრამხელი წელზე შემოხვიე და ჩემთან ახლოს მოვიყავნე, მისი ზურგი ჩემს მკერდს შეეხო
-ამიერიდან აღარ უნდა გრცხვენოდეს საყვარელო-ჩავიცინე და საცვლის ზედა ნაწილას არსებულ კანს შევეხე, ჩემს შეხებაზე მისი ოხვრა გავიგონე
-გასიამოვნე?-ჩუმად ვთქვი და კისერზე უკნიდან ვაკოცე
ბოს ხშირი სუნთქვა ერთადერთი რამ იყო რაც პასუხად მივიღე, ხელები მაჯაზე წამავლო და გამაწევინა
-ღმერთოო.. მინდა კვლავ ვნახო რომ ჩემთან მოდიხარ... მალე
-გთხოვ-ჩუმად თქვა
ხელები უფრო შორს წავიღე, ბოს ყურადღება არ მიუქცევია როცა ფეხები თავის ფეხებს შევუერთე, მაოცებდა თუ როგორ ეწყობოდა მისი სხეული ჩემსას სახეზე ღიმილი გადამეკრო როცა ვიგრძენი როგორ გამიყარა თითები თითებში, ჩემი დიდი ხელები ჩავახშე როცა დასაძინებლად ჩემს მკვლავებში მოკალათდა...
თავი 18

თითქმის ერთი საათის გაღვიძებული ვიყავი, შეუძლებელი იყო ტანი დამეხსნა ჰარის ძლიერი მკვლავიდან რომლითაც მაკავებდა,ზურგით ჰარის წინა ნაწილისკენ ვიყავი ოდნავად თუ შევირხეოდი ავტომატურად უფრო მაგრამ მუშტში ჩემი ზედა ჰქონდა მოქცეული. ოდნავ ჩავიხითხითე და როგორც ჰარისგან თავის დაძვრენა დავაპირე ხრინწიანი ხმით წაიბუზღუნა გავოცდი როცა უცებ თეძოებს ხელი წაავლო და შემაბრუნა რომ პირდაპირ მისკენ ვყოფილიყავი, თვალები დახუჭული ჰქონდა მაგრამ მივხვდი რომ ღვიძავდა, მუქი ხვეულები ბალიშზე არეულად „იწვა“
-ბოო-ახალგაღვიძებულის ხმით წაიბუზღუნა
ჰარიმ თვალები რამდენჯერმე დაახამხამა სანამ სახეს ჩემსკენ მოატრიალებდა..
მთელი უძილობა გავატარე იმის ფიქრში თუ რა სიტუაცია იქნებოდა ჰარის ოჯახში
გული დამეწვა იმის წარმოდგენაზე თუ რა გადაიტანეს ჰარის დედამ და დამ, არავინ არ იმსახურებდა ესეთ მოპყრობას მას ვერ დავეხმარებოდი მაგრამ მიფიქრია რამდენჯერ დაუდანაშაულებია ჰარის თავისი თავი და რამდენჯერ უგრძვნია უძლურება იმის გამო რომ მამამისი ვერ შეაჩერა
-ჰარიიი..
თვალი თვალში გამიყარა, მე ტუჩზე ვიკბინე და ვცადე დამელაგებინა სიტყვები გონებაში, არზრზე არ ვიყავი როგორი რეაქცია ექნებოდა მას... რაღაც მხრივ მეშინოდა მაგრამ გამბედაობა მოვიკრიბე და ვთქვი
-მე-მე ვფიქრობ დედას უნდა დაუკავშირდე..
შუბლი შეკრა და ტუჩები ერთმანეთთან მიაერთა დაველოდე პასუხს და გულის ძგერა გამიხშირდა... მაგრამ ის კვლავ თავის პოზიციაში დარჩა
-მას უნდა დაურეკო-მშვიდად ვთქვი
წყვეტილად უშვებდა ჰაერს ცხვირიდან და თავის გაქანებაზე კულულებიც შეერხა
ჰარიმ მისი დიდი ხელები საბნის ქვეშ შეაძურა და ადგა, ტყვიასავით გავარდა მისაღებში რაღაც მხვრივ ვიცოდი რომ ასეთი რეაქცია ექნებოდა, თვალები მაგრად დავხუჭე და ჩემი თავი წავაქეზე რომ მივსულიყავი მასთან, საწოლიდან წამოვდექი და რბილ ხალიჩაზე დავდექი..
ხმამაღალმა ნგრევის ხმამ შემარხია ხმის ექო მთელს ოთახში მოძრაობდა
• ***
•
• თვალები ჩავაყოლე იმ არეულ და დამსხვრეულ თეფშებს რომელიც სამზარეულოში ეყარა, ჰარი სახეს მარიდებდა, მისი მძიმე სუნთქვის ხმაც მესმოდა რამდენიმე წუთი ჰარის უკან ვიდექი ჩუმად, ფეხის წვერებზე წამოდგომილი მბასრი ნატეხების ირგვლივ.. ყოყმანის გარეშე ხელი ავიღე ჰარის მხრისკენ და ნაზად დავადე მის გლუვ განს
-მათ შენზე რამის გაგება ენდომებათ..
შევკრთი როცა ჰარი უხეშად შემობრუნა, მის სახეზე გაბრაზება ამოვიკითხე, მწვანე თვალები ჩემს ცისფერ თვალებს მოაპყრა, ხვეული თმები სახეზე ჩამოჰყროდა.. ვუყურებდი როგორ კუმშავდა ჰარი ნიკაპს და როგორ ეტყობოდა სქელი ძარღვები კისერზე
-შენ ეს არ იცი!-მკაცრი ტონით მითხრა
ვუყურებდი მის დაჭიმულ მკლავებსა და მკერდს, ვაკვირდებოდი როგორ იწეოდა და თავის ადგილს უბრუნდებოდა მისი ძლიერი მკერდი.
-არც შენ არ გეცოდინება.. თუ არ ცდი!!-შევეპასუხე
სული შემეხუთა როცა ჰარიმ დახლთან მიმაყენა, ჩემი შეშინებული გამომეტყველება მივაპყრე ჰარის როცა ჩემს თეძოებს შეეხო, სახის ნაკვთებზე დამშვიდება მაშინვე დაეტყო როცა ხელი თეძოში ჩამიცურა, იძულებული გავხდი მის განიერ მხრებზე ხელი ჩამებღაუჭებინა როცა დახლის თავზე შემომსვა.. ხელი მაშინვე ჩავჭიდე როგორც კი გაბრუნება დააპირა
-ჰარიი-მისი ხელი ჩემს სხეულთან ნელა მოვიტანე და ახლოს მოვწიე, ის დამყვა
-გთხოვ სცადე..
მისი სხეული ჩემი გაშლილი ფეხების შუაში იყო მოქცეული, ცოტა ხნით ესე ვიყავით ვუსმენდი ჰარის შენელებულ სუნთქვას როცა მარჯვენა ხელით კისრის უკანა ნაწილს ხელი შევახე და მისკენ მივიწიე, ჰარიმ თვალი ხამხამით დახუჭა როცა ლოყაზე ვაკოცე და ტუჩები ყურთან მივუტანე
-ისინი კვლავ შენი ოჯახი არიან... მათ უყვარხარ-ყურში ვუთხარი
სანამ გავიწეოდი გავიღიმე და როგორც კი ჩემს ნათქვამზე ფიქრი დაიწყო ხელები ჩამოვაშორე, ხელის გულები მკერდზე დავადე მერე კი ლავიწის ძვალზე შემოვუჭირე
ვგრძნობდი მისი გული რა ძლიერად ფეთქავდა ახლა ჰარის მზერა ჩემსკენ იყო გადმოტანილი, თვალების დახამხამება დავიწყე როცა მისი ცხვირი ჩემსას შეეხო
-ამას შენთვის გავაკეთებ..-ჩუმად თქვა
ხელი უფრო მაგრად მოვუჭირე მაგრამ მერე მკერდთან მივიტანე,ხელი წამავლოუნდოდა ეგრძნო თუ რა გამიკეთა.. სისხლის მიმოქცევა გარედანაც იგრძნობოდა, მისი გული ჩქარა ცემდა. ხელი რომელიც ჩემს ზედაში ქონდა უცებ მოვაშვებინე, როგორც კი ხელი მკერდიდან ჩამოვასრიალე ჰარიმ გაიღიმა და ლოყებზე ღრმულები გამოაშინა, ოდნავი ბიძგით თავი შემაბრუნებინა და კისერზე ნაზად მაკოცა ჰაეროვნად დავიკვნესე როცა კისრის წოვა დაიწყო მაგრამ როცა ჩემი გულის პულსი იგრძნო სიცილი დაიწყო და გაბრუნდა
-მიყვარს ის ფაქტი რომ ეს ჩემთვისაა..
სირცხვილის გრძნობა ლოყებზეც დამეტყო როცა შემედა, ჰარიმ ჩემს მკერდს შეეხო და მერე მისი დიდი თითი ლოყაზე მიმადო, ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი ცერი ჩემს ლოყას
-მპირდები რომ ბოლოს და ბოლოს იფიქრებ ამაზე?-ჩუმად ვიკითხე
ჰარიმ თავი დახარა მე კი გავიღიმე და ლოყაზე ვაკოცე
-შენთვის..-ჩამიჩურჩულა
მე გავიღიმე და ხელები მკვლავებზე შემოვხვიე რომ დახლიდან ჩამოვეყვანე მაგრამ ჰარი თეძოებზე მიჭერდა ხელს და არ მიშვებდა მაგრამ მერე ჩემს ადგილას დამაბრუნა
-სად მიდიხარ?-მკითხა
-დასალაგებელია და უნდა დავასუფთავო
-არა აქ დარჩი, მაგას მე ვიზამ!-შემობრუნებამდე თქვა
-არა ეს მეც შემიძლია!
-არ მინდა რამე იტკინო, აქ დარჩი ბო..
თავი გავაქანე როცა დაიხარა და ნამსხვრევების ალაგება დაიწყო, სიფრთხილის გარეშე იღებდა ნამსხვრევებს იატაკიდან ასეა თუ ისე უფლებას მაინც არ მომცემდა რომ ეს მე გამეკეთებინა.. ფრთხილად წავედი მისკენ და თავს ვარიდებდი მბასრ ნაწილებს, დავიხარე და უფრო დიდი ნატეხების აღება დავიწყე
-ბო შეეშვიიი..
-გაჩერდი, ჰარი. არაფერია..
ჰარიმ შემომხედა ჩემი უპავიცემულობის გამო სიბრაზისგან ნიკაპი შეკვრა ვიცოდი ის მიჩვეული იყო იმის მიღებას რაც უნდოდა მაგრამ ამიერიდან უნდა მიჩვეულიყო იმასაც რომ ყველამ არ უნდა შეასრულოს მისი მოთხოვნები!! მზერა მომარიდა, მიუბრუნდა იატაკზე დაყრილ პატარ-პატარა ნამსხვრევებს და მათი აკრეფა განაგრძო.

იატაკზე ბევრი ნამსხვრევი აღარ იყო დარჩენილი მე იატაკისკენ დავიხარე რომ ისინი სანაგვე ყუთში ჩამეყარა, ჰაერი ცხვირის მაგივრად პირიდან გამოვუშვი და ხელზე დავიხედე რომლიდანაც სისხლი წვეთავდა
-მე რა გითხარი?!-უხეშად მომმართა ჰარიმ
ხელი მაჯაზე წამავლო და ონკანისკენ წამიყვანა, მე მას ნება მივეცი ხელი აეღო..
სანამ ჩემს ხელს შეუშვერდა მანამდე წყალი მოუშვა, ავტომატურად უკან გავიწიე როცა წყალმა სისხლი მომაშორა ჰარი დაძაბული სახით იდგა.
როცა ჭრილობა გასუფთავდა ხელი უკან გამომიწია
-შენ ყველაფრისგან ვერ დამიცავ..-მშვიდად ვთქვი
სახე მოულბა, მისი კაშკაშა თვალები ჩემს სახეს მიაპყრო და თქვა
-შემიძლია ვცადო!!..
თავი 19
ჰარი საწოლის კიდეზე იჯდა და ელოდებოდა როდის ვიბანავებდი და ჩავიცმევდი. გადავწყვიტე შორტები და მაიკა ჩამეცვა, ცხელ ამინდში სხვა ვარიანტი არ გამოიძებნებოდა, თმა სახიდან გადავიწიე და შევიკარი
- ჩემთვის სულერთია სად გამოიცვლი-გავიგონე ჰარის ხმა
-არ ვაპირებ იგივე განმეორდეს!!-ვუპასუხე და მისი სიცილის ხმა გავიგონე
ამ სიტყვებზე დავიმორცხვე, ამას არასოდეს არ დავივიწყებდი, გონება გადაკეტილი მქონდა და ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი გარდა იმისა თუ როგორ მეხებოდა ჰარი მისი დიდი ხელებით, მისი თითები, ტუჩები, ენა.. ამისთანა რამ ჯერ არასდროს განმეცადა, ფიქრებიდან კარზე კაკუნის ხმამ გამომიყვანა
-ბოო..
კარი გავაღე ჰარი იდგა წინ და ლამაზი ღიმილი უმშვენებდა სახეს; მუქი თმები შუბლზე ჩამოჰყროდა და მწვანე თვალები ჩემი სხეულის გასწვრივ მოგზაურობდნენ
-ჯანდაბა! უკვე ჩაგიცვამს..-გაჯავრებლმა თქვა
მე თავი სარკისკენ მივაბრუნე და თმის მოწესრიგებას უკვე ვასრულებდი რომ უცებ ვიგრძენი უკან თეძოზე როგორ შემეხო მისი თბილი ხელი და გრძელი თითებით მაიკა ნაზად წამოსწია
-მაგრამ ამის გახდას ყოველთვის შევძლებთ..
ჰარის ხელი გავაშვებინე და სიცილი დაიწყო
-წავედით!!-სააბაზანოდან გავათრიე

.

პარკში სეირნობის დროს თითები ერთმანეთში გვქონდა გაყრილი, მზე ჩადიოდა ბავშვები კი დამალობანას თამაშობდნენ, ზოგი ფეხბურთს.. მე მათ ვუყურებდი, მიკვირდა როგორ უძლებდნენ ბავშვები ამ ამინდს, მათი ყურებით მე მცხელოდა
•
თვალებს ვერ დავუჯერე როცა კიდევ ერთხელ შევხედე მათ. ჯეიკი.. ვლოცულობდი რომ ჰარიმ ვერ შეამჩნია და სხვა მიმართულებით გადაყვანას ვცდილობდი მაგრამ უკვე გვიანი იყო
-ყველაფერი რიგზეა საყვარელო?-ჯეიკმა მე მომმართა
ჰარიმ თავი შემოაბრუნა სანამ ხელს გამიშვებდა მაგრამ მომიჭირა, ვუყურებდი და ვხედავდი როგორ უმუქდებოდა თვალის გუგები.. წარბები შეკრა, ხელი ჰარის მკერდს მივადე რომ გამეწევინა
-ჰარი, შეჩერდი, პრობლემას ძალადობით ვერ მოაგვარებ, ვიცი რომ ამაზე ჭკვიანი ხარ..-განვაცხადე
-ბო წადი და აქვე ახლომახლო დამელოდე-შემოხედვის გარეშე თქვა
-არა..
ჰარიმ გადმომხედა, სახის ნაკვთებზე გაბრაზება ეტყობოდა, მაჯებზე ხელი წამავლო რომ გავეყვანე მაგრამ მე არ გავაკეთე ისე როგორც მოითხოვდა
-ბავშვებს შეხედე, ვიცი რომ მათი შეშინება არ გინდა, უბრალოდ.. წამით დაფიქრდი რას აკეთებ..
ჰარის კაშკაშა მწვანე თვალები ჩემსაში ჩაიბეჭდა, და რეალური თვალით გადახედა იმ სიტუაციას რომ შუა დღე იყო და ჩვენ ბავშვებით სავსე პარკში ვიყავით ახლა ჯეიკთან ჩხუბის არც დრო იყო და არც ადგილი
-შენ აქ რჩები!-ვუჯიკე
ჰარი ღრმად სუნთქავდა, მისი მკერდის მოძრაობა გახშირებულიყო, არც განძრეულა როცა პატარა მანძილი გავიარე და მივედი ჯეიკთან რომელიც მიყურებდა და სულელურად იღიმოდა, სანამ ჰარის გახედავდა თვალი ჩამიკრა, მე მივბრუნდი რომ ჰარიზე მეთქვა „არა, გთხოვ!“ პირის მოძრაობით ვუთხარი და ამოვიოხრე
-ძალიან კარგიიი.. ჰაზ მაგარ რაღაცაზე ხარ მიბმული,ვერც კი ვიფიქრებდი თუ ვინმე ამხელა ზეგავლენას იქონიებდა შენზე და შენს გაკონტროლებას შეძლებდა..-მერე ჩემსკენ მობრუნდა-ალბათ ლოგინში გასაოცარი ხარ-ჩუმად თქვა
გაბრაზებულმა ამოვიგვნეშე
-თუ მე ან ჰარის კვლავ მოგვიახლოვდები პოლიციაში წავალ და განვაცხადებ რომ იმ ღამით კლუბში ჩემი გაუპატიურება გინდოდა.. გესმის?!-მკაცრი ტონით ვუთხარი
-მგონი დაგავიწყდა რა გააკეთა შენმა პატარა „ბოიფრენდმა“ იმ ღამეს, დარწმუნებული ვარ პოლიციელები დაინტერესდებიან იმაში თუ როგორ გაჩნდა ეს ჭრილობები ჩემს სხეულზე..
-თავდაცვისთვის.. ჰარის უნდოდა შენსგან დავეცავი, ასეა თუ ისე.. როგორ ფიქრობ პოლიცია რომელს უფრო დაუჯერებს?-უფრო ახლოს მივედი-მე თუ შენ?
ჯეიკმა ჩაიცინა და სანამ რამეს იტყოდა უკან დავბრუნდი
-ჰარი ზუსტად შენნაირის ღირსია, bitch!-შემეპასუხა
თვალები მაგრად დავხუჭე, ჯეიკი სულელურად იღიმოდა და იმით კმაყოფილდებოდა რომ მისმა კომენტარმა მწყობრიდან გამომიყვანა, აშკარად არ იცოდა თუ რის გაკეთებას ვაპირებდი რამოდენიმე ხნის მერე, ხელი მისი მხრისკნ წავიღე და მუხლი მაგრად ჩავარტყი, ტკივილი სახეზეც დაეტყო
-ჯანდაბა....
შემოვბრუნდი რომ მენახა ჰარი, ის მიღიმოდა მერე კი როცა მივუახლოვდი სიცილი დაიწყო
-მეგონა თქვი რომ ძალადობა არ იყო პასუხი
-ვთქვი მაგრამ წვალებას იმსახურებდა..
ჰარი კვლავ იცინოდა როცა კისრის უკან ხელი წავავლე და დაბლა დავწიე ჩემს პირდაპირ ხელები წელზე შემომხვია და ტუჩები ერთმანეთს შევახეთ, ჩვენი სხეულები ერთმანეთთან უფრო ახლოს მივიტანეთ, ჰარის ოხვრა ვიბრაციით მკერდთან მოდიოდა და მკერდიდან ეს ვიბრაცია ჩემს ტუჩებს გადმოეცემოდა..
ავტომატურად ვიყვირე როცა ჰარიმ მხრებზე შემომისვა და ბალახიანი ადგილის საპირისპირო მიმართულებით წამიყვანა
-წავედით საყვარელო..-ჩაიცინა

ჰარის თავი ჩემს კალთაში ჰქონდა მოქცეული და ისვენებდა მე კი მის ნაზ კულულებს ვეთამაშებოდი, ხის ქვეშ ვისხედით და მისი ჩრდილი სიცხისგან გვიცავდა, შევამჩნიე ჰარის როგორ ესიამოვნა როცა თითები თმაში შევუცურე, მეგონა ეძინა მაგრამ მერე ბოხი ხმით დაილაპარაკა
-ბო
-ჰოოო
-მამაშენი სად არის?
ჯერ შევყოყმანდი, და ჰარის თმას ხელი მოვაშორე, ამ შეკითხვამ დამაბნია
-ბოო?
-მეე... ეერმ...
ის ადგა და კალთიდან თავი მომაშორა, მის გაბურძღნულ თმებზე გამეღიმა მერე კი მეორე მხარეს გადაიწია
-ი-ის მაშინ გარდაიცვალა როცა 11 წლის ვიყავი...-სანამ გავაგრძელებდი ხელებს დავხედე-ავტოკატასტროფაში....
ჰარიმ ხელი ჩამჭიდა
-ვწუხვარ-ჩაიბუტბუტა
თავი ავწიე რომ მისი მშვენიერი სახე მენახა, მის მწვანე თვალებში სევდა წავიკითხე, სანამ ხელებს გაშლიდა და ჩამეხუტებოდა გავიღიმე.. ჰარიმ ბალახზე გამაწვინა იმ წუთას თავს დაცულად ვგრძნობდი, თავზე ნაზად მაკოცა
-შენ ის გიყვარდა-მშვიდად თქვა
-კიი..-წავიბუტბუტე
ცოტა ხნის განმავლობაში ჩუმად ვიყავით, ჰარი თითებზე თბილ კანზე მისვამდა
-მომწონს როცა თმა დაბლა გაქვს დატანილი-ჩუმად თქვა
არც გავნძრეულვარ როცა საჭერით თმა დამიმაგრა და მხარზე გადმომიდო
-ასე უკეთესია..
ხელი მის მკერდზე გადავიტანე რომ ლოყაზე მეკოცნა მაგრამ თავი მაშინვე გადმოაბრუნა და ტუჩები ჩემსას დაუკავშირა, როცა უკან გაიწია სახეზე ღიმილი დაედო, თვალებიანა იღიმოდა
-ჰეიი-გავეთამაშე და მხარზე დავარტყი
-მშვენიერიიი...
თავი 20

ჰარი ჩემს უკან იდგა სარკეში, მე ვუყურებდი როგორ წაიღო ხელი კისრის უკანა ნაწილისგენ და ვერცხლის ჯაჭვის სამაგრი გახსნა, ყელსაბამი რამდენჯერმე ეკეთა..
შევხედე ყელსაბამს რომელიც ჰარისთვის მნიშვნელოვანი იყოო, წამწამები დავახამხამე როცა ჰარიმ თავი დახარა და ტუჩები ჩემს კისერს შეახო, მე მივუახლოვდი და გასაქანი მივეცი როცა თავისი კბილები შემახო მერე კი ენა გამოჰყო.
თვალები გავახილე როცა ვიგრძენი ცივი ვერცხლის შეხება მკერდზე, ჰარიმ ფრთხილად დამაბა ყელსაბამი დაკულონი მკერდის შუა დადო, მას წინასწარ ჰქონდა განზრახული ჩემი ქმედებები რეფლექსზე, და ცდილობდა მალე მოთვაბულიყო ეს, ხელი ჩემს კისერზე არსებული ახალი დანამატისკენ წავიღე
-მე-მე...-სიტყვები ვერ წარმოვთქვი
-მინდა შენ გქონდეს-ჩუმად თქვა
კულულები ჩემს კანს შეეხო როცა ლოყაზე მაკოცა
-ჰარიი-მშვიდად ვთქვი
-ხალხს ეცოდინება რომ ჩემი ხარ..
-ერთადერთი მიზანი თუ რატომ მიგყავარ ამ საღამოს ყურადღების მიქცევაა?
ხელი მკერდზე მივადე მანძილის გასაზრდელად, ჰარიმ წარბი შეკრა, გაცხარებულა ჩემი საძინებლისაკენ წავედი, სუნთქვა შემეკრა როცა ჰარი გადამეღობა კარის წინ სანამ შევიდოდი
-მშვენივრად იცი რომ ეს ასე არაა!-ხმაში გაბრაზება დაეტყო
-მაშინ მითხარი..
ჩემს მოთხოვნაზე თვალები გაუმუქდა, გაღიზიანდა. მაგრამ მე არ მაინტერესებდა ეს,
მივაშტერდი მის ტუჩებს რომ გაემოძრავებინა და რამე ეთქვა მაგრამ მან ეს არ გააკეთა, თვალები მოვაშორე, თავს უფლება ვეღარ მივეცი შემეხედა მასზე, ჰარი ხელით გავწიე, მან უფლება მომცა კარი გამეღო და ოთახში შევსულიყავი, საწოლის ბოლოში დავჯექი და ხელებს ვამოძრავებდი ნერვიულოდა, ჰარი ნელა შემოვიდა ოთახში და ჩემთან მოახლოებას ყოყმანობდა
-მინდა ჩემთან იყო-მშვიდად თქვა
დიდი ხელები მხრებზე მომხვია და საწოლზე გადამაწვინა, ჩემი თმა დუვეტზე გაიხლართა, ჰარი ჩემს ზემოდან იყო, თავი დახარა და ჩემსას მიადო, წამწამების დახამხამებით დავხუჭე თვალები როცა ტუჩები ყურთან მოიტანა
-შენ ძალიან ლამაზი ხარ, ჭკვიანი-ყურზე მაკოცა-საყვარელი-ლოყები ამიწითლდა როცა ჰარიმ ჩაიცინა-უმანკო-მისი ხმა უფრო ბოხი მაგრამ დაბალი იყო, ამოვიოხრე როცა მისი დიდი ხელი თეძოში ჩაიტანა, ტონი ანცი გაუხდა. ფრთხილებით ჰარის მხრებს ვეცი როცა მკერდის შუა ხაზთან ენამიიტანა და კულონი კბილებში მოიქცია ხუმრობით მივკარი ხელი და კულონი კვლავ ჩემს მკერდს დაეცა.
მინდა გქონდეს ის..-ჰარი გაჩერდა-რომ გამოვხატო თუ როგორი მნიშვნელოვანი ხარ ჩემთვის-მშვიდად ვთქვი
ჰარი ჩამაცქერდა, გული ამიჩქარდა ამ სიტყვების გაგონებაზე და სახეზე ღიმილი დამეტყო, ლოყები აწითლებული მქონდა, შვება იგრძნო იმით რონ პანიკაში არ ჩავვარდი და არ მივაგდე, ხელები მისი კისრისკენ წავიღე და დავახრევინე, ტუჩები ყურთან მივიტანე დაჩუმად ვუთხარი
-ჩემთვისაც მნიშვნელოვანი ხარ!!..

ჰარის მეგობრის სინის მიერ მოწყობილ საღამოზე მივედი. მას მხოლოდ ერთხელ შევხვედრილიყავი, ღამის კლუბში რომელის გონებიდან ამოგდებასაც ვცდილობ.
ის თანამედროვე ხელოვნების გალერიაში იყო, სინის ნამუშევრები თეთრ კედლებზე იყო. მე კი მაცნობდნენ ხალხს რომელთა სახელებსაც ვერასოდეს ვერ დავიმახსოვრებდი :დ
უამრავი ხალხი მსჯელობდა ნამუშევრებზე რომლებიც კედლებზე ეკიდა, როცა ჰარი სასმელის მოსატანად წავიდა შემოვბრუნდი და აღმოვჩნდი ერთი სურათის წინ რომელმაც ძალიან გამიტაცა, მუქ ფერებს მივაშტერდი, ნახატს მივუახლოვდი ცნობისმოყვარეობით აღძრულმა. ის იყო ბიჭი და გოგო, ბიჭს ხელები შემოეხვია გოგოს პატარა ფიგურაზე, მისი გრძელი ყავისფერი თმა თითქოს გაშეშებულიყო, ისინი ერთმანეთს ისე მაგრად უჭერდნენ ხელს თითქოს ეშინოდათ გაშვების პირი დავაღე როცა მზერა ბიჭს მივაყპარი,ის უფრო მაღალი იყო მუქი ხვეული თმით. მათი სახის დანახვა შეუძლებელი იყო. ის ადგილი რომელიც სურათში ასახული იყო ნახატს ბუნებრივობას ანიჭებდა
-აიღე-ჰარიმ ჭიქა გამომიწოდა
-მეეე...მეეეე...
-რა?-ჰარიმ გაიღიმა
ნახატს კვლავ მივუბრუნდი, ჰარი ჩემსუკან იდგა ხელები ჩემს წელზე ჰქონდა შემოხვული და ნიკაპი ჩემს მხარზე დადებული ჰარიმ ხელები უფრო მაგრად შემომხვია როცა ჩვენს წინ მყოფ ნახატს თვალი შეავლო
-მოგწონს?
გავოცდი როცა სინი მოვიდა და ჩვენს გვერდით დადგა, თავი მისკენ შევაბრუნე ჰარიმაც მას შეხედა და ჩემს მხარს მოშორდა. მე თავი გავაქანე
-ლამაზია, როგორც ჩანს ერთმანეთს უყვარს..
ჩემს სიტყვებზე გაიღიმა, ნახატს თვალი გადაავლო და ჩვენ მოგვიბრინდა
-თქვენიდანაა შთაგონებული... თქვენ ორიდან-თავი შეარხია
ალბათ ცოტა შეცბუნებული სახე მქონდა ნახატზე ყურებისას, ჰარი მოვიდა რომ ჩემს გვერდით დამდგარიყო. გონება გადატანილი მქონდა ამ ყველაფრის პროცესირებაზე.
აშკარა იყო რომ ხვეულთმიანი ბიჭი რომელსაც დაცულად ჩაეჭიდა ხელი გოგოზე ის უყვარდა, მას უნდოდა ის დაეცვა, ჰარიი...
-მოგვიანებით გნახავთ-სიჩუმე დაარღვია სინმა
არც განვძრეულვარ როცა სინი წავიდა, რამოდენიმე წამის მერე ვიგრძენი მისი თბილი ხელი რომელიც მკლავზე შემავლო მერე კი თითები ერთმანეთში გავუყარეთ და მაგრად ჩავჭიდეთ, ცერი კანზე ამისვა, მე კი მას უფრო მივუახლოვდი
-ჰარიიიი?!-ხრინწიანი ხმის ექომ მოაღწია
თავი 21

ჰარი შემობრუნდა და მეც მასთან ერთად, როცა დაინახა წითელ-თმიანი რომელიც გვიახლოვდებოდა. შავი ძალიან მოტმასნილი კაბა რაღაც წარმოდგენებს მიქმნიდა უკვე მასზე, თმა მხარზე ჰქონდა დატანილი
-ჯანდაბააააა!-ამოსუნთქვას მოაყოლა ჰარიმ
ხელიუფრო მჭიდროდ მომხვია, მე თვალი შევავლე გოგონას რომელიც გვიახლოვდებოდა
-ღმერთო ჩემო,არ მჯერა რომ ეს შენ ხარ!!-თქვა გოგომ
მზერა მის გარეგნობას მივაპყარი, ძლიერი მაკიაჟი და დიდი საყურეები, ალბათ სახეზე ამდენი კოსმეტიკური დანამატის გარეშე უფრო ლამაზი იქნებოდა, წარბები შევკარი როცა ხელი ჰარის მკერდთან მიადო, გონება მეუბნებოდა რომ ჰარის მანამდეც იცნობდა, საკმაოდ შეუგნებლად იქცეოდა არ ვიცი რა დავარქვა იმას რასაც იმ წამს სხეულში ვგრძნობდი, ერთადერთი რაც მინდოდა მეთქვა იყო ჰარიზე ხელი მოეშორებინა
-გამარჯობა კიმ-ჰარიმ თითქოს ტკივილით მიესალმა
პირი დავაღე როცა ის ჰარის სხეულს მოუახლოვდა, ჰარი კი არაფრისმთქმელი შეხება მაღიზიანებდა,ჰარი კი შემკრთალი იყო რასაც სახეზეც ვამჩნევდი
-რამდენი ხანი არ მინახავხარ, სად იყავი დაკარგული თვალისმომჭრელო?-იკითხა
ნუთუ მე საერთოდ ვერ მხედავდა?! თავი დავიმშვიდე, თვალები ჩემსას მოაპყრო სახეზე გაღიზიანება დაეტყო
-ეს ვინ არის?
ჰარიმ უფრო ახლის მიმწია, მეორე ხელი კი ჩემს თეძოზე ჰქონდა
-ეს ბოა, ბო ეს კიმია
-თქვენ ორი ერთად ხართ?
თვალები დავქაჩე, მისი სიდებილე აზრს მიფანტავდა, სანამ ერთერთი ჩვენგანი რამეს იტყოდა გავიგონეთ სინის ხმა რომელმაც ჰარის დაუძახა რომ მეგობარს შევხედროდა
-მეეე მმმმ...-ჰარის ენა დაება
-მიდი, მას მე მოვუვლი-კიმმა თქვა
ჰარიმ მადლობის ნიშნად გაიცინა, მაგრამ ვერ შეამჩნია როგორ ააყოლა კიმმა თვალები მის სხეულს, მე არ მჭირდებოდა ვინმეს „მოვლა“, კიმის სახეს თვალი შევავლე, მის სახეზე ეჭვიანობა ამოვიკითხე, დიდი მწვანე თვალები ჰარიმ მომაშორა და კიმს მიაპყრო
-წადიი-წააქეცა კიმმა
-წუთში აქ ვიქნები-თქვა და ლოყაზე მაკოცა
სახიდან ღიმილი წამეშალა როცა ჰარი წავიდა და დავრჩი წითელ-თავიანთან. მან ჩემი ხელი დაიჭირა და წამიყვანა სკამისკენ რომელიც ნამუშევრების წინ იდგა, როგორც კი კიმი დარწმუნდა რომ ჰარის არ ესმოდა ყალბი გამომეტყველება მიიღო
-შენნაირი გოგო ჰარის არ უნდა შერეოდა...ის ძალიან საშიშია
ვიცოდი რომ კიმი ფიქრობდა ჰარისთვის ზედმეტად მიამიტი და უმანკო ვიყავი, ისეთი შეგრძნება მქონდა კიმს სჯეროდა რომ ის უფრო შეეფერებოდა ჰარის, ორი აზრი არ იყო იმაში რომ ის და ჰარი ერთად იყვნენ, თავი მისკენ შევაბრუნე
-არა, ის არ არის საშიში..
ჩემს პასუხზე ირონიულად გაიცინა
-აშკარად არ გინახავს ის უამრავიდან ერთერთ ჩხუბში მაინც-ინსცენირებულად გაიცინა
-მინახავს.. თანაც ორჯერ )
ის იარები რომლებიც ჰარიმ ჯეიკს დაუტოვა არ იყო მარტივად დასავიწყებელი, არც ჰარი იყო ადვილად დასავიწყებელი როცა ჯეიკი სამაგიეროს უხდიდა. როცა კიმისკენ შევბრუნდი წარბები ნაზად გახსნა, და სახეზე გაოცება დაეტყო
-და შ
-და შენ კვლავ მასთან ხარ, მეგონა ეს შეგაშინებდა.. თანაც, იციი? ასე რომ ხედაავ... ხანდახან მართლა საშიშია..
სანამ კიმი გააგრძელებდა საუბარს წიქა პირთან მივიტანე
-მისი ხასიათის მიუხედავად, ჰარისთან სექსი ყველაზე მაგარი იყო იმათ შორის ვისთანაც ოდესმე ვყოფილვარ...
სასმელი პირიდან გადმოვაქციე რაზეც გაიცინა აშკარად სირცხვილის გრძნობა არც კი გააჩნდა ისეთ თემებთან საუბარზე წარსული სექსუალური ცხოვრება.
ვიცოდი რომ ჩემი რეაქცია მის სიტყვებზე წინასწარ იყო ის რისი მიღებაც უნდოდა,
ამან უფრო წააქეზა ის და კიდევ იმის ცოდნამ რომ მე და ჰარი ერთმანეთთან ახლოს ვიყავი
-ოოო ღმერთო.. ის რასაც ენით შვრება...
მზერა ჰარის მივაპყარი რომელმაც ენა გამოჰყო და ტუჩები დაისველა, გული შემეკუმშა როცა თავი ჩვენსკენ შემოაბრუნა და ღიმილთან ერთად თვალიც ჩამიკრა
-უჰ და ეს სქელი ტუჩებიი..-შევნიშნე ხელი როგორ მიიტანა სახესთან და ნიავი მიიქროლა,მერე გაიცინა მე კი მისკენ შევბრუნდი
-სანაძლეოს დავდებ აზრზე არ ხარ რა შეუძლია ენას-კიმმა ჩაიხითხითა
ალბათ არ იცოდა რომ ეს ყველაფერი გამოცდილი მქონდა, აშკარა იყო რომ ჰარის მხოლოდ სექსუალური მხრიდან უყურებდა, მაგრამ ეს გასაკვირი არ იყო.
მისი გონება არ უღრმავდებოდა უფრო მეტს ვიდრე უბრალოდ იმას რითაც ჰარი პირით შვრებოდა, თავი გავაქანე, ჰარი იმაზე უფრო უკეთესი იყო რაც გააკეთა, დიალოგი იმაზე მიუთითებდა რომ არ იცოდა ჰარის წარსულის შესახებ და უბრალოდ უნდოდა ეს მაცდური ბიჭი, ჰარი მენდობოდა, მან ნდობით მითხრა ის რაც არავისზე არ ჰქონდა ნათქვამი, მზერა კიმს მივაპყარი რომელმაც გამიღიმა.
მე თავი გავაქანე, არ მეგონა თუ ჯერ წავიდოდა მაგრამ წავიდა.. მერჩივნა ვყოფილიყავი ჩემთვის მარტო ვიდრე მის წრეში..თვალებით ჰარის ვეძებდი მაგრამ მის მუქი თმა არსად არ ჩანდა.
ნახატს თვალი შევავლე როცა სხვა ნამუშევრებით გატაცებულ ხალხში შევერიე,
თითქოს ლაბირინთში ავიხვვიე, იმდენ თავში ალბათ ჰარის სახეს ვერ ვიცნობდი, შევკრთი სიცილის გაგონებაზე რომელიც ჩემს ყურებთან აღწევდა. როცა უფრო მივუახლოვდი მისი წითელი თმა მარტივად ამოვიცანი.
მალევე მივხვდი თუ რატომ შეწყდა გამაღიზიანებელი ხმა, როცა კიმს ვუყურებდი გულში ვგრძნობდი რომ ის ჩემი ტუჩები იყო, მისი ტუჩები ჰარის მჭიდროდ ეხებოდა, ისინი იდგნენ დამალულ კუთხეში მე კი მათ უკან მაგრა ვიცოდი რომ უნდოდა დამენახა ეს ყველაფერი, ხელი ჰარის მაიკაში შეუყო, მეორე ხელი კი თმაში..
თვალებში სისველე ვიგრძენი, ის რაც ჩემს წინ ხდებოდა გულს მიკლავდა, ავღელდი..
ჰარის თურმე მიამიტივით ვენდობოდი....
თავი 22

*ჰარის ნაწილი*
ხელები კიმის მხრებისკენ წავიღე რომ მომეშორებინა, ჩემი საქციელით გაკვირვებული ჩანდა, გავცხარდი როცა სახეზე ირონიული ღიმილი მოეფინა, ენა გამოჰყო და ტუჩებზე გადაისვა, სიამოვნებისგან ამოიოხრა, სანამ კვლავ ხელს მკერდზე დამადებდა მაჯაზე მაგრად მოვუჭირე.
ეს მაშინ მოხდა როცა ის დავინახე, ბოო..ის დიდი მანძილის მოშორებით იდგა, მოგვშტერებოდა და წყლიანი თვალები ცრემლის მოლოდინში იყო, როგორც კი ჩვენი მზერა ერთმანეთს შეხვდა ცრემლის წვეთი უცებ მოიშორა, თავი მარჯვნისკენ გააბრუნა, მე ზუსტად ვიცოდი რას აპირებდა, გაქცევას.
ვუყურებდი როგორ ერეოდა ოთახში ხალხს, უცებ გაუჩინარდა მის სხეულს უამრავ ადამიანში ვეღარ ვხედავდი, ვაპირებდი გავყოლოდი და კიმმა მისი გრძელი ფრჩხილები კუნთზე დამადო და მოლოდინში განაბულმა შემომხედა, ბრაზი უფრო იზრდებოდა ჩემში, ტუჩები მის ტუჩებს გამოვგლიჯე და ხელი ვკარი.
თვალები შიშით დაქაჩა როცა კედელთან მივამწყდიე
-მეორედ ჩემთან და ბოსთან მოახლოებაც აღარ სცადო! გესმის?!-დავუყვირე
ვიცოდი რომ ეშინოდა, მაგრამ ამ წამს ყველაზე ნაკლებად ეს მაინტერესებდა, კიმმა ახლა ისე აღმიქვა როგორც მტერი, ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ ჩემი ძალადობა უკვე მასვე მიუბრუნდა, მაგრამ არც ის და არც სხვა გოგო არ ყოფილა ჩემი მიზანი. მინდოდა ბრაზი ქალზე არ გადამეტანა როგორც მამაჩემი იქცეოდა, კიმს კანკალი აუტყდა როცა ხელები მის მაჯებს მოვაშორე, და გეზი გასასვლელისკენ ავიღე.
კარი გავაღე, ჩაბნელებულ ქუჩაში ბოს კვალი არ იყო, მაგრამ რამოდენიმე ხნის მერე ვიცანი, მისი გრძელი მუქი ფერის თმით მირბოდა ბო და ყველა მისით მოხიბლული თვალს აყოლებდა
-ბოო!!
ის არ გაჩერებულა და ჩემი ხმის გაგონებაზე სიჩქარეს მოუმატა, მე კი მასთან საუბარი მჭირდებოდა, არ მაინტერესებდა თუ ეს რაიმე სცენის დადგმას გავდა, ერთადერთი რაც ახლა მაინტერესებდა ბო იყო
-ბო დაიცადე!
-ჰარი თავი გამანებე!-იყვირა
დავიბენი როცა შენელდა, ხელი ფეხსაცმელებს დაავლო და გაიხადა ოდნავ წაბორძიკდა მაგრამ მერე წონასწორობა დაიჭირა, როცა ტროტუარზე გადავიდა ნაბიჯებს დაუჩქარა, ფეხსამელი კი მარჯვენა ხელში მჭიდროდ ჰქონდა დაჭერილი, ის მირბოდა მე კი მას ვედევნებოდი, გულმა ველური სიჩქარით დაიიწყო ძგერა როცა განაგრძო სირბილი ისე რომ მანქანების მოძრაობას ყურად არ იღებდა, სამარისებური ხმის ექო გამეფდა ღამის არეაში, მაგრამ ბო ამას არც კი იმჩნევდა, გულს მტეკნდა ის რომ ბოს ასე საშინელი სურვილი ჰქონდა იმისა რომ ჩემგან გაქცეულიყო
-ბო, შეჩერდი!
მიდევნება გავაგრძელე, მისი ჩქარი ნაბიჯები მაოცებდა მიუხედავად ჩვენი განსხვავებული წონისა და ჩემი მასზე გრძელი ფეხებისა, ის კვლავ აგრძელებდა სირბილს მე კი ვცდილობდი დამეჭირა, ბომ პარკში გამიძღვა.
აუზის წინ გარშემოწერილობა ბუნდოვნად ნათელი იყო, ბუნების მაცდურმა სილამაზემ მეც გამიტაცა. მაგრამ ხეებს შუა არსებული სიბნელე მაინც არ იყო სასიამოვნო საყურებელი, არცერთ შემთხვევაში მას არ გავუშვებდი, აქ არა! უცებ შევნიშნე მისი პატარა სხეული რომელსაც დაღლა ეტყობოდა, ამით ვისარგებლე და მისი დაჭერა ვცადე.
*ბოს ნაწილი*
ადრენალინი რომელსაც გამოვყოფდი თანდათან ქრებოდა, გონება გადატანილი მქონდა ფეხის კუნთების დაღლაზე, პანიკაში ჩავვარდი როცა გავაცნობიერე როგორ ახლოს იყო ჰარი ჩემთან, მისი მძმე სუნთქვის ხმას კი მესმოდა და ამას ჩემი გაძნელებული სუნთქვაც ერწყმოდა რომელსაც პირიდან ვუშვებდი
-გიჟი ხარ?! შეიძლება მომკვდარიყავი! მეორედ ასე აღარ გაიქცე!
ავცახცახდი როცა ხელი მაჯაზე მჭიდროდ დამავლო და მისკენ შემაბრუნა,
ჰარის გამბედავი ქცევებით გაოცებული ვიყავიი და ფეხსაცმელი ბალახზე დავყარე,გონებაში უცებ გამიელვა იმ საშინელმა მომენტმა რაც ცოტა ხნის წინ დავინახე, რასაც კიმი და ჰარი შვრებოდნენ კბილის კრაჭუნით მივიტანე ჩემი მარჯვენა ხელი მის ლოყასთან მან ავტომატურად თავი შემოაბრუნა
-გამიშვი!-უხეში ტონით ვუთხარი
თუმცა ჰარი ამ სიტყვებზე არც შეღონებულა, ხელები გამიშვა. მე ზურგით ხესთან ვიყავი, ჰარის დიდი ხელის შეხება ჩემს ლოყაზე და მაშინვე უკან გავიწიე, პირისპირ ჰარისთან თვალის გასწორებას თავს ვარიდებდი ჰარი კი ცდილობდა მისი გაეტანა
-გაჩერდი!-დავიყვირე
მას თვალებში ვერ ვუსწორდებოდი, ტკივილი გულის არეში რომელიც რამოდენიმე ხნის დავინახე კიდევ უფრო მძიმდებოდა
-მე მასზე არ მიკოცნია!-ხმა გაზარდა
-ამას როგორ უარყობ?! მე დაგინახე!-გაოცებულმა წარმოვთქვი ეს სიტყვები
თავი გააქანა და შესაბამისად კულულებიც შეირხია
-მან მაკოცა..
მე წარბი შევკარი და მზერა მივაპყარი ჩვენს შუაში არსებულ მიწას, ჩემი ფეხები ჰარის ფეხებთან განსხვავებით ძალიან პატარა ჩანდა და ნესტიანი ბალახი ჩემს ფეხებს აგრილებდა, სიბრაზე თითქოს ნელმა ნიავმა წაიღო.
თვალები დავხუჭე და ვიხსენებდი იმ ჰარის არასასიამოვნო სახეს კიმის მოახლოებისას
-ბო-თქვა ჰარიმ მშვიდად
რატომ აკოცებდა ჰარი კიმს თუ მას ის არ მოსწონს?
ჩემს კანზე მის მძიმე სუნთქვას ვგრძნობდი, ეს გრძნობა კი ჩემს მთელ სხეულს ათბობდა, თავი შევაბრუნე, მისი ცხვირი ჩემს ლოყას შეეხო, მისმა მაცდურმა სურნელმა გადაიტანა ჩემი ყურადღება
-ბო,უნდა მენდო
ჰარის თბილი ტუჩები ჩემი ტუჩის კუთხეს მიადო, მე არ განვძრეულვარ კოცნით ჩემს ლოყებამდე ავიდა და ახურებულ ლოყებზე კოცნა დატოვა, ჩემი გონება ამ ინტიმურმა შეგრძნებებმა წაშალა, ხელი თმაში შევუყავი. მან ჩუმად ამოიკვნესა როცა მისი კულულები ჩემს თითებში მოვიქციე და ჩემსკენ მივწიე რომ მანძილი ჩამეხშო
-მინდა იცოდე რომ ეს სიმართლეა!..
მის თვალებში ამოკითხულმა სიძლიერემ სუნთქვა შემიკრა, მან თავი უძლურად მაგრძნობინა.. ის უფრო მომიახლოვდა და ხვეულები ხელებში ამებნა
-მე შენი ვარ-ჩუმად თქვა-თუ შემინარჩუნებ შენი ვიქნები..
მისმა სიტყვებზე სუნთქვა კვლავ შემიწყდა, მის ლამაზ სახეს ვერ ვშორდებოდი. ვუყურებდი როგორ იღიმოდა როცა მის ფეხებს უახლოვდებოდი,
ტუჩები მისსას შევახე, ჰარიმ კაშკაშა თვალები მაშინვე დახუჭა როცა ზედა ტუჩი "ავლოკე" დიდი ხელი ჩემს თეძოს შეახო და როგორც კი დავილაპარაკე თითები უფრო მაგრად მომხვია
-მინდიხარ!-ჩუმად ვთქვი
დავიხარე ჩემი სხეული ჰარის სხეულში იყო გახლართული მის მხრებს ვეჭიდებოდი რომ არ ჩავკეცილიყავი, მივხვდი რომ საქმე უფრო რთული იყო ვიდრე ჩანდა როგორც კი ჰარიმ მისი თეძო ჩემსას შეახო, მისი ხვეული თმის შეხება ვიგრძენი როცა კისრის წოვა და კბენა დაიწყო, დარწმუნებული ვიყავი რომ ეს თბილი მომენტი ყოველთვის მემახსოვრებოდა.
ჩვენი სუნთქვა მაშინაც მძიმე იყო როცა ჰარიმ გაიწია, ქვედა ტუჩი კბილებში მოიქცია და მომაშტერდა
-ჩემი შეყვარებული იყავი..-მშვიდად თქვა
არც კი ვიცოდი ეს შეკითხვა იყო თუ უბრალოდ სიახლ, მაგრამ არც მაინტერესებდა, როგორც კი თანხმობის ნიშნად თავი დავხარე მაშინვე მის მშვენიერ სახეს ღიმილი მოეფინა და ღრმულები გამოაჩინა, ხელები მის წელს შემოვხვიე და მაგრად ჩავეხურე, სანამ მომეხვეოდა გავიგონე მისი სიცილის ხმა, ის ჩემს თავს ეამბორებოდა მე კი მისი სურნელით ვტკბებოდი, ჩვენს ირგვლივ სიბნელე არ მაშინებდა ჰარის თბილი ჩახუტება დარდსა და შიშს კარგავდა ჩემში და თავს უსაფრთხოდ ვგრძნობდი
-წავედით..
მივდიოდით მაგრამ ჰარის წელს ხელებს არ ვუშვებდი, თითებით კი ფეხსაცმლის ქუსლებზე ვიყავი ჩაჭიდებული სანამ ბილიკს მივუახლოვდებოდით ჰარიმ ხელი მხარზე შემომხვია. ჰარიმ გაიღიმა, ჩემი ტუჩებს კი მის ლოყებს მაშინაც არ ვაშორებდი როცა მივდიოდით
***
ჩემი კარის წინ დავდექით, მორცხვად გავიღიმე როცა ჰარიმ ჩემი ხელი მის ტუჩებთან მიიტანა და სანამ დააბრუნებდა აკოცა, მისი შეხება ძალიან ნაზი და თბილი იყო, მიახლოვდებოდა და მზერას არ მაშორებდა, კოცნა ძალიან ვნებიანი იყო, ჩვენი ენა ერთად მოძრაობდა რომ ერთმანეთი შეგვეგრძნო
სუნთქვა მიძნელდებოდა, თითებით ტუჩებს ვეხებოდი რომ გადამემოწმებინა ეს კოცნა ნამდვილი იყო, ჰარიმ ენა გამოჰყო და ჩემი ტუჩების გემო რომელიც მისზაზე დარჩენილიყო კვლავ დააგემოვნა
-ღამით აქ დარჩი..-ჩუმად ვთქვი
მან თავი გააქანა,თითები ერთმანეთს გავუყარეთ და შიგ შევედით, ჰარიმ კარი ჩაკეტა....
თავი 23

-კარგად ხარ?-იკითხა ჰარიმ
ნამდვილად დარწმუნებული არ ვიყავი უნდა მიმეძღვნა საკუთარი თავი ჰარისთვის თუ არა და უსიტყვოდ მივხვდი რომ ჰარიმ ეს იცოდა.. ის საწოლის ბოლოში დადგა და მკერდი გამომიჩინა, ღილი გაიხსნა და ელვაც ჩაიხსნა, მე კი ვუყურებდი როგორ იხდიდა ჩემს წინ.. მისი გლუვი გარუჯული სხეულის დანახვაზე ჩემმა გულმა ძგერას უმატა, მე საცვლები მეცვა, ფართო მაიკა ჩემს სხეულს ფარავდა.
ჰარიმ მისი მზერა მომაპყრო და ქვედა ტუჩი კბილებში მოიქცია, მე მორცხვულად გავიღიმე და ამან ჩემი ლოყები ააწითლა. გავიგონე მისი სიცილის ხმა როცა შარვალი ჩაიხადა და გადმოაბიჯა, ჩემთან კავშირის დამყარებაზე თვალები უფრო გაუმუქდა.
ნერვიულობისგან ნერწყვი გადავყლაპე როცა ჰარი ნელ-ნელა მიახლოვდებოდა.
თხელი ზეწარი ჩემს თეძოს ეხებოდა მაშინაც კი როცა ჰარი სხეული ჩემს თეძოებში ჰქონდა მოქცეული, სახე გამისწორა, მისმა სქელმა ტუჩებმა კოცნა ჯერ ლოყაზე მერე კი ჩემს ტუჩებზე დატოვეს, მაოცებდა ის ფაქტი თუ რა ფრთხილად მოქმედებდა ის ჩემს თეძოებში, მიუხედავად ჰაერისა სუნთქვა მეკრებოდა, მოძრაობები იმაზე უფრო ინტიმური იყო ვიდრე პარკში, ატმოსფეროს შეცვლა, მაგრამ არა საშინლად. ქმედებები უფრო ნელი, უფრო ძლიერ რომანტიული. მეც და ჰარიც ტანსაცმელში შემოსილნი ვიყავით, ეს კი უფრო სითბოს ეფექტს მატებდა ამ ყველაფერს.
ბუნდოვნად მოკაშკაშე შუქში ჰარის სახე ნათლად ასხივებდა, როცა თვალი თვალში გავუყარეთ სიამოვნებისგან პირი დააღო, მეც წავიბლუქუნე, ჩვენი ტანსაცმელი თეთრ ზეწარს ერთდროულად ეხებოდა. ჩვენს თბილ მოძრაობებს ჰარიზეც ნათლად იგივე ზეწოლა ჰქონდათ მოხდენილი, მუქ საცვალში ამოზნექილობა ჩემს პირისპირ უფრო იზრდებოდა.
ტუჩები ჩემსაზე ჰქონდა მოპყრობილი და მკოცნიდა, ჩვენი პირიდან გამოშვებული ხმა ერთმანეთს იჭერდა და ერწმყოდა. ხელი ჰარის თმისკენ წავიღე და ნაზი თმა ჩემი თითების შუა მოვიქციე, ჰარი კი ოხრავდა.მანძილი ჩვენს სხეულებს შორის მთლიანად დაფარული იყო და ჩემი მკერდი მის მკერდს ეხებოდა, ხელი ხვეულ თმაში კვლავ წავალე და თავი მეორე მხარეს გადავაწევინე რომ კისერში მეკოცნა.
ჰარი რეაქცია თავის საცვლებშიც აისახა როცა საოცრად გაიზარდა მოცულობა,ამ შეზღუდვის დატანჯული ჩანდა, მე კი მინდოდა მისთვის მესიამოვნებინა, ჩემს ოდნავი გამოცდილების მიუხედავად ვიცოდი რომ ჰარი უდიდეს სიამოვნებას მიიღებდა უბრალოდ ჩახუტებით შემოფარგვლის გარეშე. ხელები ყოყმანით მივიტანე მასთან და როგორც კი ჩემი ხელები მის ელასტიურ თეძოებს შევახე მწვანე თვალის გუგები უფრო გაუფარდოვდა.
-ბო?-ჰარიმ მკითხა
-არაფერია-ჩუმად ვთქვი
მზერა ჰარის სახეს მივაპყარი, საცვალი ნელნელა მშორდებოდა, ჩვენი მძიმე სუნთქვა მთელს ოთახს ათბობდა. ჰარიმ დიდი ხელები საბანში შემოაცურა გამხადა და იატაკზე დააგდო ამოვიკვნესე როცა მისი შიშველი სხეული მთლიანად მე დამაწვა, თხელი ზეწარი ერთადერთი ბარიერი იყო იმისა რომ მისი ცხელი ძლიერი კანი მეგრძო. თითები მხარზე დავადე და ფრთხილები დავაჭირე როცა ვიგრძენი როგორ აამოძრავა სხეული ჩემს ფეხებს შუა, მთელი სხეულის წონა ჩემს შუბლზე იყო მოქცეული, და როგორც კი ჰარიმ მასზე მიცემული თავისუფლება იგრძნო ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხო და უხეში კოცნა გამოგვივიდა.
თხელი ზეწარი თითქოს სულს მიხუთავდა, ჰარის მოძრაობები უფრო მყარი გახდა,მე თითებით მის უკანა ნაწილს ვეხებოდი და მოძრაობის დროს ოფლს გამოჰყოდა, გავიგონე როგორ ჩაიცინა როცა ჩემი პატარა ხელები მის უკანალს შეეხო და მოუჭირა, მხოლოდ ჰარისთან მქონდა გამოცდილი ის სიამოვნება რომელსაც ვენებშიც ვგრძნობდა, ის სიტუაცია რომელშიც ჩვენ ვიყავით იმისკენ მიმანიშნებდა რომ დაცული ვიყავი, ორი აზრი არ იყო იმაში რომ ჰარი ყოველთვის დამიცავდა.
-ბოო-ჰარიმ ხრინწიანი ხმით წარმოთქვა ჩემი სახელი
ვიცოდი რომ ის ახლოს იყო, მისი სახე ჩემს კისერს ეხებოდა და კბილები ჩემს კანზე იფანტებოდა..
-ჰარი, გაუშვი-ჩუმად ვთქვი
მე ვუყურებდი როგორ მოაბრუნა თავი ჰარის სხეული ნელ-ნელა მშორდებოდა და ძლიერი მკერდი და ლავიწის ძვლები ჩერდებოდა, პირი ნახევრად დავაღე თვალს ვერ ვაშორებდი იმ სილამაზეს რომელიც ჩემს ზევიდან იყო, მე კი თითქოს ვეჩვეოდი იმ შეუცდომელ სიბნელეს რომელიც ჰარის ეჭირა, მაგრამ ეს საოცრად რთული დასაჯერებელი გახდა, გაოცებული თვალები მას მივაპყარი.
ის ანგელოზს გავდა, ლამის ვიგრძენი რომ ვეღარ შევეხებოდი და იმის შიშით ვიყავი შეპყრობილი რომ გაუჩინარდებოდა,სახე შემოაბრუნა და ვიგრძენი როგორ შეეჯახა მისი ცხელი სუნთქვა ჩემს კანს და თვალები მაგრად დახუჭა იმ სიამოვნების მიღებაზე რომელიც კანში პულსივით აუვარდა.
-ჯანდაბა!-სუნთქვას მოაყოლა
მე გავიღიმე, მისი საქმეში ჩახედულობა უფრო ადამიანურ საქმედ ჩაითვალა, სველი სითბო რომელიც ჰარიმ გამოჰყო ზეწარზეც იგრძნობოდა,ჰარის მოძრაობები უსწორმასწოროდ მომეჩვენა, სხეულს ძალღონე მისულივით ამოძრაობდა, ვუყურებდი როგორ გამოჰყო ვარდისფერი ენა პირიდან, და ტუჩებზე გადაისვა.ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი წამწამები ჩემს კანს როცა ლოყაზე საკოცნელად თავი დაჰხარა, გაიღიმა და თვალებიც გაუნათდა, ჰარის ხელის ზეწრის ქვეშ ჰეცურება უნდოდა, სანამ საცვლის ადგილას გადავიდოდა ვიგრძენი მისი შეხება მუცელზე მაგრამ სანამ თავის გრძელ თითებს შიგ შეჰყოფდა გავაჩერე, სახეზე დაბნეულობა დაეტყო.
-შენ არ დაგისრულებია!..-ამიხსნა
ხელები წამოიღო რომ გაეგრძელებინა ის რასაც მანამდე თავი ავარიდე,
-არა!
ხელები წელზე შემოვხვიე და ზევითკენ ამოვწიე
-არაფერია-ვუთხარი
ვფიქრობ არ მჭირდებოდა გაცნობიერება, უბრალოდ იმის ყურებაც კი უდიდესს სიამოვნებას მგვრიდა თუ როგორ მოძრაობდა ჰარი ჩემს ზევიდან, ის ცნობის მოყვარეობით მომაშტერდა მაგრამ მერე მის სქელ ტუჩებს ღიმილი მოეფინა
-ვცდილობ აღგისახო..-თქვა მშვიდად მაგრამ მის ხმაში გაღიზიანება შევატყვე
****
ჰარის გადახარხარების ექო მთელს ოთახს მოედო, თვალები მაგრამ დავაჭირე ერთმანეთს როცა საწოლიდან ადგა, წინანდელი გამოცდილებიდან ვიცოდი რომ ინტიმურ შემთხვევებში ჰარი სულაც არ იყო მორცხვი, ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ჰარი ეფექტის მოხდენას არა მარტო ჩემზე არამედ იმ გოგოებზე ცდილობდა ვისაც ის ტანსაცმლის გარეშე ენახათ. მაგრამ ფიქრიდან გამომდინარე გავაცნობიერე რომ ჰარის მაშინაც იგივე ზეგავლენა ჰქონდა ჩემზე როცა მთლიანად შემოსილი იყო
-ბო ეს არ მაწუხებს-მითხრა
ბრმად ვუსმენდი მის სიტყვებს, ვიცოდი რომ მისი ეს კომენტარი იმისი მითითება იყო მასზე-შიშველზე მეყურებინა, მაგრამ თვალებს ვერ ვახელდი. არ ვიცი რატომ, ალბათ იმიტომ რომ მის თავდაჭერილობას პატივს ვცემდი
უცებ ზეწარი მომაშორა, ალბათ ეს იმიტომ გააკეთა რომ წელზე შემოეხვევია,მე თვალები გავახილე და ამღვრეულ შუქთან კიდევ ერთხელ შეგუება დავიწყე, კედლებზე ჩამოკიდებულ ნათებებს ჯერ კიდევ დაჰკრავდა მხურვალება, ყურადღება ჰარის მოძრაობების ხმაზე გადავიტანე როცა გაიარა.
თვალები გამიფართოვდა როდესაც ჰარი აბაზანის კარისკენ წავიდა, ის ჯერ კიდევ სრულიად და მოხდენილად შიშველი იყო, ჩემსკენ ზურგ შექცევით იდგა მაგრამ თავი შემოაბრუნა, ფართო თვალებით დამშვენებულმა თვალი ჩამიკრა, ჩემი ხელების ფათურის შემდეგ მუქი წაბლისფერი ხვეულები გაწეწოდა, როგორც კი მოძრაობა დაიწყო კუნთებიც აუმუშავდა.. ვუყურებდი მაშინაც როცა ზეწარი სარეცხი მანქანის კალათაში შეაგდო და ხელში საცვლების ამარამ აბაზანაში უმალ გაუჩინარდა...
თავი 24

გავიღიმე და სანამ სამსახურს დავტოვებდი ფოფის დავემშვიდობე, სახლისკენ მიმავალი ვანსებს ტროტუარზე ვათრევდი, მხარზე გადაკიდებულ ჩანთაში გულმოდგინედ დავიწყე ჩხრეკა, ამოვიღე Ipod-ი და ყურსასმენები გავიკეთე და სიმღერის მოძებნა დავიწყე, მალევე მოვძებნე ჩქარი სიმღერა.
რატომღაც მზერა გზას მივაპყარი, გარემოს ყურებაში დიდი დრო არ დამიხარჯავს.
ჰაერი ნელა ქროდა და ჩემი თმა მხარზე გადაჰქონდა. კუთხესთან შევბრუნდი, და როგორც ყოველთვის პარკის გადაკვეთისას ჩქარა გადავირბინე, მაგრამ უცებ თვალში მომხვდა დიდი შავი მანქანა, როცა მას მივუახლოვდი ყურსასმენის ერთი მხარე მომძვრა, ალბათ მისი მანქანა იყო თანაც მანქანის ნომერიც ვიცანი.
მე შევბრუნდი და დავიწყე მაღალი ხვეულთმიანი ბიჭის მოძებნა რომელმაც გული ამიჩქარა, მაგრამ იმედგაცრუებამ მეც გამაოცა, მზერა იმ დიდ შენობაზე გადავიტანე რომელიც პარკს ეკუთვნოდა, სავარჯიშო დარბაზს გავდა. ცნობისმოყვარეობამ შემიპყრო და შესასვლელის ძიება დავიწყე, ხელები შუშის კარებს მივადე და ხელი მივაბჯენი რომ გამეხსა. როგორც კი შევედი ყურსასმენები მოვიხსენი და ჩანთაში ჩავაგდე, მიმღების სივრცე ძალიან დიდი იყო, კარის ნომრები შენობის სხვადასხვა მხარეს იყო განლაგებული, თეთრს კედლებს ვარჯიშთან დაკავშირებული პოსტერები „ამშვენებდა“.
მაგიდასთან მჯდომმა ქალმა გამიღიმა როცა ჩემი ჟესტიკულაცია შენიშნა
-მის თქვენი დახმარება შემიძლია?
მე თავი შევაბრუნე და შევხედე მაღალ, დაკუნთულ კაცს, მისმა დიდმა ფიგურამ დამაფრთხო, მგონი ჩემი ნერვიულობა მანაც შენიშნა და მეგობრული ღიმილით გამიღიმა
-მეეეეე.... ეერმ, ჰარი აქ არის?-ვკითხე დაიმედებულმა
რამოდენიმე წამით გაჩერდა და ჩემი გარეგნობა აათვალიერა, სანამ დაილაპარაკებდა სახეზე დაბნეულობა დაეტყო
-სთაილსი?-ბოხი ხმით მკითხა, მე თავი გავაქანე
-დიახ აქ არის...-თავი მეორე მხარეს გააბრუნა-წამომყევით..
მე მივყევი კაცს საწვრთნელ ოთახამდე, შევიგრძენი უქაური სუნი,რამოდენიმე ადამიანი იყო,ყველა მუშაობდა, წონას იგდებდა, ზოგი პრესებს აკეთებდა, ზოგი კი რაღაც ჩანთებს ურტყავდა, თვალები ჰოლის შუას მივაპყარი, რინგის დიდ გარშემოწერილობას რომელიც ბადეებით იყო გარშემორტყმული
-ის აქ არის საყვარელო..
ხელი კუთხისაკენ გაიშვირა, მე მადლობა გადავუხადე და ველოდი როდის წავიდოდა მაგრამ ამ სიტუაციით დაინტერესებული ჩანდა, მე მივედი ორ ახალგაზრდა ბიჭთან რომლებიც იდგნენ ცისფერი მატერიაზე, ჰარის ხვეულები მალევე ამოსაცნობი გახდა ჩემთვის ამას ოფლიან კისერზე გაჩენილი ნაკაწრებიც დაემატა, ნაცრისფერი მაიკის სახელო მთელს კუნთებზე ჰქონდა შემოხვეული, მზერა მის გრძელ ფეხებს მივაპყარი რომელიც დაფარულიიყო მუქი ლურჯი შორტებით, ის კვლავ ჩემსკენ ზურგშექცევით იდგა როცა მეორე ბიჭი მის ფეხებთან წაიქცა
-კიდევ ერთხელ!-ჰარიმ ხრინწიანი ხმით დაიყვირა
ბიჭი ჰარის წინაშე დადგა, ჰარიმ კი მას ინსტრუქცია მისცა და უთხრა მარცხნიდან ებიძგა.
ამით ხელი არ შემშლია, ამის მაგივრად მივედი ერთ მაგიდასთან რომელიც კედელთან იდგა და ფეხებგადაჯვარედინებულმა ჩამოვჯექი, ჩანთიდან თასმა ამოვიღე და ჩემს გვერდით დავდე. ვიჯექი და ინტერესით ვუყურებდი ყველა იმ მოძრაობას რომლებიც ჩემს წინ ხდებოდა, ჰარის მოძრაობების დროს კუნთები ეჭიმებოდა...ის ჩემსკენ ზურგშექცევით იდგა მაგრამ ბიჭი რომელიც ხელებს იქნევდა და ურტყავდა ცნობისმოყვარეობით მომაშტერდა ჰარის მიმართულებით.
უეცრად წამოვიყვირე როცა ჰარიმ თავში ჩაარტყა ხელი დიდი ხელთათმანით შეიარაღებულმა
-მოწინააღმდეგეს თვალი არ მოაცილო-ჰარიმ უთხრა
ორივემ გაიცინა და ხუმრობით მხარში ხელი დაახალეს
-ეერმ, მისკენ რომ გაიხედო არა?-უთხრა ჰარის
ჰარი შემობრუნდა რომ ენახა რაზე ეუბნებოდა, დამაკვირდა და ოფლიან სახეზე დაბნეულობა დაეტყო, ლოყებზე ღრმულები გამოაჩინა, სახეზე ღიმილი მოეფინა, მე თავი გაავქანე
-მოდი შევისვენოთ..-ჰარიმ უთხრა იმ ბიჭს რომელთან ერთადაც ვარჯიშობდა
ხელთათმანები გაიხადეს და სანამ ჰარი ჩემთან მოვიდოდა დაიხარა და იატაკიდან ბოთლი წყალი აიღო
-გამარჯობა მშვენიერო..
-გამარჯობა x
ის ჩემს წინ გაჩნდა
-როგორ მიპოვნე?-იკითხა
-ეერმ, სახლში მივდიოდი და გარეთ უეცრად შენი მანქანა შევნიშნე ;)-ვუპასუხე
ჰარი მომაშტერდა, მე კი ლოყები ამიწითლდა, მისი ერთი შემოხედვა ამ კაშკაშა მწვანე თვალებით და ჩემს მუცელში პეპლები იწყებდნენ ფრენას, ვარჩიე თემა შემეცვალა მის მზერას ვეღარ ვუძლებდი
-შენ პირადი ტრენერი ხარ?
-არა-მუქი კულულები გადაიწია და გაიღიმა
-არა?-ვკითხე
-ბოქსინგის ტრენერი ვარ..
თვალები გამიფართოვდა
-ვოოოოვ-წავიბლუქუნე
მან გაიცინა, მაიკის ზედას ხელი მოუჭირა და შუბლზე ოფლი მოიწმინდა.. მე მის მუცელზე შევჯერდი მაშინ როცა კუნთები გამომიჩინა, ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ ამას ჩემი დაკმაყოფილებისთვის აკეთებდა, მაიკა თავის ადგილზე დააბრუნა და მის სქელ ტუჩებს ღიმილი მოედო,მისი შუბლი ოფლისგან კაშკაშებდა.. მორცხვად გავიღიმე როცა თვალი ჩამიკრა, ჰარიმ ბოთლი პირთან მიიტანა და დალია, როცა საცობით ფარავდა ბოთლს ენა გამოჰყო და ტუჩებზე გადაისვა
-როგორ მოხდა რომ შენ ბოქსის ტრენერი ხარ?-ვკითხე
თვალები მე მომაპყრო და ოდნავი ღიმილი დაეტყო, ჰარი შემობრუნდა რომ მაგიდაზე ჩემს გვერდით ჩამომჯდარიყო, პასუხი არ გამცა, მე კი ხუმრობით მხარზე გავკარი, სანამ ჩემსკენ შემობრუნდებოდა გაიცინა
-ეს საქმე გაბრაზებასთან დაკავშრებულ პრობლემებში მეხმარება-მშვიდად თქვა-ასეა თუ ისე...
სანამ ჰარი გრილდებოდა ვიჯექით და ვსაუბრობდით, შევამჩნიე როგორ შემოგვხედეს რამოდენიმე ადამიანმა,მათმა დაბნეულმა გამომეტყველებამ გამიჩინა ერთ შეკითხვა, ჰყავდათ თუ არა ჰარი ნანახი ასეთ საქციელებში გოგოს მიმართ? გაგონილი მქონდა რომ ქალების მიმართ რეპუტაცია არ ჰქონდა კარგი, ჰარის ხრინწიანმა ხმამ ფიქრებიდან მალევე გამომიყვანა
-უნდა წახვიდე?-გაიღიმა
-oh.. მეეეე...
-კარგი რააა-გაიცინა
ჰარი ადგა და ბოთლი ჩემს გვერდით დადო,თითები ჩემი კაპიშონისკენ წამოიღო და გამხადა, მერე დაიხარა და ფეხსაცმელი გამხადა, მერე წინდებიც.. ხელები თეძოებზე წამავლო და მაგიდიდან წამომაყენა, ჩემი ფეხები მალევე ცივ იატაკს შეეხო. თითები მის თითებში მქონდა გაყრილი მაშინაც როცა რინგისკენ მივიწევდით, ვუყურებდი როგორ ავიდა ჰარი რინგზე და ხელი გამომიწოდა მერე კი დამქაჩა და ამიყვანა.
მე კი შემოვბრუნდი იმით დაინტერესებულმა თუ სულ რამდენი რინგი იყო იქ, ჩემი მზერა მალევე ჰარის მივაპყარი რომლიც ღიმილმა ჩემზე ძლიერი შთაბეჭდილება მოახდინა, სხეულით თოკების პირისპირ იყო
-შენ ჩხუბობ?-ვიკითხე
ჰარიმ თავი გააქანა
-იმათმააა... ეეერმ... იმათმა მითხრეს რომ ჩემთვის ჩხუბი საშიში იყო, ამიტომ ვარ ტრენერი..
მე თავი მეორე მხარესგავაბრუნე, საერთოდ ვერ მივხვდი ჰარის ახსნილის ვერაფერი, ეს მანაც შეამჩნია
-საერთოდ ჩემი წონის კლასის გამო-ჰარი გაჩერდა-ეს ჩემი მოწინააღმდეგისთვის საფრთხის შემქმნელი იქნებოდა...
ჩემი პირის მოყვანილობა O-ასოს დაემსგავსა, პასუხი ვერ გავეცი, ჰარიმ თავი გააქანა.
მივხვდი რომ აგრესიის გადატანა ჰარის სხვა მამაკაცებზე უწევდა, ეს მიუთითებდა იმაზე რომ ჰარის საკმარისი ძალა ჰქონდა ეცემა მასზე ბევრად უფრო დიდი ადამიანი,
მაგრამ იმას ვერ მივხვდი რომ ჰარი უბრალოდ ამითი შეპყრობილი იყო, შეპყრობილი იყო ეჩხუბა ბრაზის გარეშე. გონება გადავიტანე იმ ღამეზე როცა ის ჩემთან წავიყვანე, ის ღამე როცა ჯეიკმა სცემა, ჰარი მთვრალი იყო.. მას არ შეეძლო თავის დაცვა რადგან საკმარისად „დალაგებული“ არ იყო..
ჰარიმ ხელი მოუჭირა რინგის გარშემო მყოფ თოკებს, მე კი მას მივყევი. მარჯვენა ხელი მას გავუწოდე და მკვლავზე შემოვხვია. ლამის შევიგრძენი ის სიძლიერე რომელიც ჰარის ხელთ იყო, ძალა რომელსაც დარტყმისას იყენებდა. ჰარის სიმაღლე ლამის მფარავდა, რომ შემობრუნებულიყო ალბათ წავიქცეოდი რაღაც ნიავმა ჩემს სხეულში გაინავარდა, უეცრად ყური ჩემს თავთან ისე მოიტანა მეგონა ჩემს ფიქრებს კითხულობდა, შუბლი ჰარის მხარზე მედო და როცა ლაპარაკი დაიწყო ხელები მის თბილ კანზე მქონდა დაწყობილი
-მე არასოდეს არ გატკენ!!-ჩამჩურჩულა
მე თვალები დავხუჭე, მისმა სიტყვებმა თავი დაცულად მაგრძნობინა, ამ ყველაფერში უეცრად ვიღაც კაცის სუნთქვის ხმა გავიგონეთ, თავი შემოვაბრუნე და დავინახე კაცი რომელმაც მანამდე ჰარისკენ მომიძღვა მას მანამდე ეფინა ღიმილი სახეზე სანამ ჰარიმ არც თუ ისე ზრდილობიანად უთხრა რომ წასულიყო... კაცმა გაიცინა და კარისკენ წავიდა...
***
-მანამდე ესეთი რამ გაგიკეთებია?-ჰარიმ იკითხა და ხელთათმანების ჩაცმაში მომეხმარა
-არა,მაგრამ თავს გამოცდილად ვგრძნობ...
ამ კომენტარზე ჰარიმ გაიცინა
-ეერმ, ვფიქრობ ორივემ ვიცით რომ შენზე ორჯერ უფრო დიდ ადამიანს ვერას დააკლებ
-ჰეიიიიი-სიცილისთან ერთად პროტესტი განვაცხადე :დ
მარჯვენა ხელი ხუმრობით მხარზე დავარტყი, მან გაიცინა და ხელი გადაიტანა.მე შევაჩერე, ჰარი შემობრუნდა რომ ჩემს წინ დამდგარიყო
-ასეა, ეს მარტივი თავდაცვაა, შენ შუბლს ესე სწევ მაღლა რომ დარტყმისგან დაიცავო, მას „block“-ი (ბლოკირება) ეწოდება...
ვუყურებდი როგორ აიტანა ჰარიმ ორივე მკვლავი მაღლა თავის დასაცავად
-ესეე?-და ვცადე მისთვის მიმებაძა
-დიახ, მაგრამ ეცადე მაღლა არ აიყვანო, ამით შენს შუა ნაწილს საფრთხეში აგდებ :დ..
ხუმრობით მუცელთან ვუჯიკე, ჰარი ჩემს უკან დადგა, მე გავიცინე. ჩვენ უამრავი ადამიანის წინ ვიყავით შუა ჰოლში მაგრამ ჩემი ყურადღება ჰარიზე იყო გადატანილი.. ჰარიმ ხელები ჩემს წინ გადმოიტანა და ჩემი ზურგი მის მკერდს შეეხო, ხელები ჩემს იდაყვებს შეახო და უფრო ქვევით ჩამატანინა
-ეს არის...

*ტომი’ს ნაწილი*
რამოდენიმე ბიჭი უყურებდა ჰარის თუ როგორ ასწავლიდა გოგოს, ეს სიგიჟე იყო, ასეთი ჰარი მანამდე არავის გვენახა, თუ როგორ წინდახედულად ექცეოდა ის მას როგორ უღიმოდა, მან [ბომ] თავი შემოაბრუნა და მის გრძელ თმას მზერა მოაშორა და როცა ჰარი მის დასაჭერად მივიდა მისი სიცილის ექომ იქაურობა მოიცვა.. თმა ყურზე გადაუწია
-ეს არის ის გოგო?
მე შემოვბრუნდი და დენი დავინახე
-გოგო? ეერმ.. ბო?
-მე ასე ვფიქრობ
რომ მეკითხა ხვდებოდა თუ არა ჰარი ვინმეს ჩვეულებრივ გაიცინებდა და თავს გააქანებდა, მას არასოდეს ქონია რაიმე სერიოზული ურთიერთობა გოგოსთან, სიმართლე ითქვას, არასოდეს არ მიფიქრია რომ ის ოდესმე ნათლად მიიჩნევდა ურთიერთობას მაგრამ როცა რამოდენიმე დღის წინ ეს შეკითხვა დავუსვი სხვანაირად მოიქცა, მკაცრი სახე მიიღო და თითქოს პასუხის გაცემას თავი აარიდა აშკარა იყო რომ გოგონამ მისი გონება მთლიანად მოიცვა, ერთადერთი ინფორმაცია რასაც ვფლობდი იყო ის რომ მისი სახელი ბო იყო და ჰარი მას იცავდა.
მე ვიდექი და ვუყურებდი როგორ ეთამაშებოდნენ ერთმანეთს, არასოდეს მენახა ჰარი ესეთი ბედნიერი და როგორც კი ხელი ჩაჰკიდა მისი თვალები ბედნიერებამ მოიცვა.
ბარიდან როცა მოვდიოდით ჰარი ყოველთვის პირველი იყო რომელიც ინიციატივას იჩენდა და მეც ვხვდებოდი რომ ის გოგოებს მისი შავბნელი საქმეებით იზიდავდა და მისი ცუდი ბიჭის წარმოსახვა ნათლად მოქმედება საპირისპირო სქესის წარმომადგენლებზე.
ცნობისმოყვარემ კედელს მივეყრდენი და ბოთლიდან წყალი მოვსვი, დენი თავის წვრთნას მიუბრუნა მე კი ვუყურებდი როგორ შორდებოდნენ ისინი უფრო და უფრო ჩემს ხედვას, ბო არ იყო ჰარის ჩვეულებრივი ტიპი და დამაინტერესა ის თუ სად შეხვდნენ ისინი ერთმანეთს,როგორ შეეძლოთ ამ ორ სრულიად განსხვავებულ ადამიანს ერთმანეთის ასე მოხიბვლა? ისინი ხომ ერთმანეთის შესაფერისები არ არიან..
ერთადერთი რამ რითაც ჩემს წინ მყოფ ურთიერთობას ავღწერდი იყო სიბნელე და სინათლე..
ჰარი დაიხარა და გოგოს რაღაც გადაუჩურჩულა მისი სახე განათდა და მზერა რინგის იატაკს მიაპყრო, ჰარიმ კი გაიღიმა და გოგოს ლოყაზე აკოცე, გოგომ მუცელში მსუბუქად ჩაარტყა მერე კი წამოხტა და ჰარის მხრების დაკავება შეეცადა.
ჰარიმ ხელები თეძოებზე წაავლო მაგრამ მალევე ორივე ზურგით იატაკზე აღოჩნდნენ

*ბოს ნაწილი*
ჰარი ჩემსკენ შემობრუნა და მისი ზედა ნაწილისკენ მიმწია,მე ჩავიხითხიე, ჰარიმ ამოიოხრა და თვალები მაგრად დახუჭა მერე კი ჩემი შუბლი თავის ხელებში მოიქვია
-კვლავ გეჭიროს...-გაიცინა
დიდი ხელები ჩემი ხელთათმანებისაკენ წამოიღო რომ გაეხადა, როგორც კი ხელთათმანები მომშორდა მაჯებზე ხელი წავავლე და რინგის იატაკზე დავანარხცე, მწვანე თვალები გაუნათდა და მის ვარდისფერ შევსებულ ტუჩეებს ღიმილი დაეტყო
-ჩაგბარდი-გაიხუმრა
მე ხელები მის თბილ კანს დავადე
-გავიმარჯვე?
მან გაიღიმა, მისმა ძლიერმა ღიმილმა თავი უძლურად მაგრძნობინა.
-შენ გაიმარჯვე-ჩუმად თქვა
მაგრამ ჩვენი სამყაროდან მალევე გამოვედით,ლოყები ამიწითლდა როცა მეორე მხარეს გავიხედე, ჯერ კიდევ ჰარის ზემოდან ვიყავი მოქცეული, სულ დამვიწყებოდა რომ შუა დარბაზში ვიყავით, ცენტრში მყოფ რინგზე რამოდენიმე წყვილი ბიჭი ჩანდა
-ოი ოი-ბიჭმა ჰარის შესძახა-შემოდი სთაილს..
-ეს ის არის..-მოულოდნელად წამოიძახა ჰარიმ
ჰარიმ მის სხეულიდან გადმომაგორა და ადგა.. ხელი გამომიწოდა და მხარზე შემომსვა....
თავი 25.
*ბო*
-აბაზანას მივიღებ,ტანსაცმელს გამოვიცვლი და მორჩა.დიდი ხანი არ დამჭირდება.-მითხრა ჰარიმ და მაკოცა.
მე ვიდექი და ვაკვირდებოდი თუ როგორ ავარჯიშებდა ჰარი სხვებს,ცოტა ხანში გაკვეთილიც დასრულდა.მოწყობილობები შეალაგეს და ახლა დარბაზი სრულიად ცარიელი იყო.ნათელი იყო რომ ჰარის ეს საქმე დიდ სიამოვნებას ანიჭებდა,თუმცა იმასაც ვგრძნობდი რომ მას რინგზე ყოფნა უფრო უნდოდა ვიდრე სხვების მომზადება.არც იმით ვიყავი გაკვირვებული,რომ ჰარის ჩხუბის უფლებას არ აძლევდნენ.გაფიქრებაც კი,იმაზე თუ როგორი შესახედავი იქნება მისი მოწინააღმდეგე ბრძოლის დასასრულს,შიშს მგვრიდა.
მე ჰარის ვუყურებდი,ის უცებ მოულოდნელად მიტრიალდა,მაგრამ რამდენიმე წამში ისევ შემობრუნდა და მე შემომხედა.სხეულით კედელთან მიმაკრო.დიდი მწვანე თვალები გაუბრწყინდა,როცა თეძოებზე შემახო ხელი.კანზე მის ცხელ სუნთქვას შევიგრძნობდი,კულულებით ყელზე მიღუტუნებდა.მისი სმსხილი ტუჩები ყურთან მომაბჯინა.
-არ გინდა შემომიერთდე? -მაცდურად ჩამჩურჩულა.
მისი ხრინწიანი ხმის გაგონებაზე,ტანში ჟრუანტელი მივლიდა.ვცდილობდი დავმშვიდებულიყავი.ჰარი ცხვირით ყელზე შემეხო,მე სიცილი ვერ შევიკავე და მისი მოშორება ვცადე.
-კარგი,კარგი,მაშინ აქ დამელოდე,პატარავ.-გამიღიმა.
*ჰარი*
ჩანთა მხარზე გადავიკიდე,შევამოწმე ყველფერი მედო თუ არა და გასახდელიდან გავედი.ბო იქ იყო სადაც დავტოვე,მაგრამ ამჯერად ტომი მას გვერდით ეჯდა.ვერ შეამჩნიეს თუ როგორ დავდექი მათ წინ,კარზე მიყურებული.ისინი საუბრობდნენ.ტომი ბოთლიდან წყალს სვამდა.ტომმა რაღაც თქვა და ბომ სიცილის შეკავების მიწნით,ხელი პირზე აიფარა.მე იმ ადგილის მივუახლოვდი სადაც ისინი ისხდნენ. ბო მიღიმოდა,მაგრამ მე მას კი არა ტომს ვუცქერდი.
-ყველაფერი კარგადაა,მეგობარო ?
თავი დავუქნიე.
-ბო,მივდივართ.
ბოს შეკამათება არ უცდია,ჩანთა მხარზე გადაიგდო და ფეხზე წამოდგა.ტომიც მის მაგალითს მიჰყვა,ადგა და გვერდით დამიდგა.ტომმა ხელი ბოსკენ გაიწვდინა რათა მას მიხმარებოდა,ამის დანახვაზე მუჭები შევკარი.ვცდილობდი სიმშვიდე შემენარჩუნებინა.
-მე თვითონ დავეხმარები.-სერიოზული ტონით ვუთხარი ტომს.
ტომმა კოპები შეკრა და ბოსთვის გაწვდილი ხელი ჩამოსწია.
-ჰარი?-ბომ მკითხა.
ბოს ხელი ჩავჭიდე და ჩემსკენ მოვიზიდე.მან ძლივს მოასწრო ტომთან გამომშვიდობება,რადგან კარებისკან სწრაფად გავემართეთ.მანქანისკენ მიმავალ გზაზე სწრაფი ტემპით მივდიოდით.ღამე იყო მაგრამ ლამპიონების შუქი იქაურობას ანათებდა.
-ჰარი,რა ხდება ?
ვიგრძენი ბოს შეხება ხელზე,რათა როგორმე გავეჩერებინე.ჩანთა მხრიდან ძირს გადმომივარდა.ბომ უჩვეულო ხმა გამოსცა,როცა თეძოებზე ხელი წავავლე და მანქანაზე შემოვსვი.ბომ ფეხები წელზე შემომხვია.მას ჩანთა მოვხსენი და იქით ვისროლე სადაც ჩემი ეგდო.ბოს ხელი დავიჭირე და ჩემი პირისკენ წამოვიღე.მის ნაზ კანზე პატარ-პატარა კოცნებს ვტოვებდი.თითოეულ ჩემს შეხებაზე მისი სუნთქვა უფრო ხშირი ხდებოდა.ჩემი მზერა მხოლოდ მისკენ იყო მიმართული.
-შენ ის მოგწონს? -კოცნებს შორის ვკითხე.
-რა? ვინ?
გამეცინა.მივხვდი რომ ჩემი ქმედებები მას აბნევდა.სხეულით კიდევ უფრო დავუახლოვდი მას და თავისუფალი ხელით მის ფეხს შევეხე.ბარძაყებზე ხელს ვუსვამდი და დრო და დრო ვუჭერდი.
-ტომი. მოგწონს?
პულოვერის მკლავები უფრო მაღლა ავუწიე რათა ტუჩებით მისი ხელის შიგნითა მხარეს შევხებოდი.
-კი.ტომი საყვარელია.
ბოს ამ სიტყვებმა ბრაზი მომგვარა.ბოს კიდევ უფრო მაგრად მოვუჭირე ხელი.პირი მის კანს მივაბჯინე და უხეშად ვკოცნიდი ყოველ ადგილს.მე მხოლოდ მას ვუყურებდი.ბომ უნებურად პირი დააღო,როგორც ჩანს ეს გაკვირვებამ და დისკომფორტმა გამოიწვია.ის ფართხალებდა,თავის გათავისუფლებას ცდილობდა მაგრამ არაფერი გამოსდიოდა.
-ჰარი.
რამდენიმე წამის შემდეგ,ბოს ხელი გავუშვი.თითებით გაწითლებულ კანს შეეხო და შეწუხებული დაჰყურებდა ნატკენ ადგილს.ბომ თავი ასწია,მე შემომხედა გაკვირვებული სახით,მან არ იცოდა თუ რისთვის ერგო მას ჩემგანა ასეთი სისასტიკე.პატარა ხელებით მკერდზე მიტყაპუნებდა,მაგრამ მისმა ცდებმა უშედეგოდ ჩაიარა.ტუჩებით მის ყელს შევეხე.
-გინდა მისი კოცნა ? -ჩავჩურჩულე.-გინდა მასთან ღამის გატარება ?
ბომ ხელზე მომიჭირა რომელითაც მის ბარძაყს ვიჭერდი და მისი მოცილება სცადა.
-გამიშვი.-დაიწუწუნა და ხელები მკერდზე შემომაწყო.
მანქანიდან ჩამოძვრა.მე მას გამოვეცალე.ბოს სახეზე გაღიზიანება აღბეჭდოდა.გავოცდი როდესაც ბომ ხელი მწარედ მკრა.
-ო ღმერთო.შენ ყველაფერზე ზედმეტად მკაცრად რეაგირებ,ჰარი.
ის მანქანას მოშორდა.კბილი კბილს დავაჭირე და მას გავყევი.შევჩერდი და ჩვენი ჩანთები მანქანაში ჩავყარე,შემდეგ კი ისევ ბოს გავეკიდე. როგორც იქნა დავეწიე,თითები მკლავს შევახე და ჩემსკენ მოვიზიდე.თავი მის ყურთან მივწიე.
-ის ვერასდროს გაგრძნობინებს თავს ისე კარგად,როგორც ამას მე ვახერხებ.-ჩავჩურჩულე.
ტუჩებით მის კანს შევეხე,ყურის ოდნავ ქვედა ნაწილს და ნაზად დავიწყე წუწვნა.მომწონდა როდესაც მას სიამოვნებას ვანიჭებდი.გრძნობას რასაც მე განვიცდიდი,როცა უყურებდი თუ როგორ გმინავდა ის ყოველი ჩემი შეხებისას,სიტყვებით ვერ ავღწერდი.მინდოდა მისი სუნთქვისთვისა და კვნესისთვის დამეგდო ყური,მაგრამ ამჯერად საწადელს ვერ მივაღწიე.მაშინაც კი როდესაც ყელზე ვეხებოდი,ბო გაუნძრევლად იდგა.დანებებაზე უარს ამბობდა.მისმა წინააღმდეგობამ სახეზე ღიმილი მომგვარა.
-ვნახოთ,რამდენი ხანი გაძლებ.-ეს გამოწვევა იყო.
ენა ყელზე ავუსვი,თავი ავუწიე,მისი ცისფერი თვალები ჩემსას შეხვდა.ხელებით ჩემსკენ მოვწიე და მკერდზე მივიბჯინე,შემდეგ კი თვალი ჩავუკარი და მანქანისკენ გავემართე.მანქანის უკანა კარები გავაღე და ბო ტყავის სავარძელზე დავსვი.ბო ცდილობდა მეორე ფანჯრისკენ მიწეულიყო,როდესაც დაინახა რომ მეც ჩავჯექი მანქანაში და კარები ჩავკეტე.გამეცინა,ხელები ფეხებზე ჩავავლე და ჩემსკენ მოვწიე.სხეულით ბო მანქანის სავარძელზე გადაეშვა.ჩანთა გავხენი,პულოვერი ამოვიღე და ბოს თავის ქვეშ შევუცურე.ბო მთელი ამ ხნის განმავლობაში დაძაბული იყო.

-მინდა რომ შენ ყველაფერს თვალყურს ადევნებდე.-ჩავჩურჩულე
ბო არ შემეწინააღმდეგა ,რამაც გაკვირვებული დამტოვა.ფეხები ავუწიე,მუხლები მოვუხარე და გვერდებზე გავუწიე ის რომ მე მის ფეხებს შორის ავღმოჩნდი.
-ვიცი,რომ მოგწონს.
მისი ყელის კოცნას შევუდექი და მისი კანის თითოეულ მონაკვეთს ნაზად ვწუწნიდი.
-სანაძლეოს დავდებ,რომ მან არ იცის თუ როგორ გსიამოვნებს როდესაც მე ამ ადგილს ვეხები.-ჩავჩურჩულე და იმ ადგილის კოცნა დავიწყე სადაც მისი ყელი ძვალს უერთდებოდა.
გავიწიე.სახეზე ღიმილი გადამეფარა როდესაც მივხვდი რომ მთელი იმ ხნის განმავლობაში როცა ყელზე ვკოცნიდი,ბოს თვალები დაცუჭული ჰქონდა.ბომ თვალები გაახილა და ჩემსას შეხვდა.ცოტა ხანში კი გაუფართოვდა რადგან მე მისი ხელი ჩემი პირისკენ წამოვიღე და ტუჩები მაგრამ მივაბჯინე.მისი თითები ჩემს თმაში შევაცურე.ბომ იცოდა რომ ეს ჩემი სუსტი წერტილი იყო.ისიც ვიცოდი რომ ბოს ძალიან მოსწონდა ჩემს კულულებთან თამაში,მაგრამ ის ჯერ კიდევ მეჯიუტებოდა.ეს თამაში კი მე დიდ სიამვნებას მანიჭებდა.
-მე მის დავიწყებას გაიძულებ,პატარავ.-ჩავიბუტბუტე.
ბო მომჩერებოდა.მე ჟაკეტი გავუხსენი,რათა მისი სხეულისთვის შეძლებისდაგვარად მეცქირა.ბოს ჟაკეთის შიგნით მხოლოდ თხელი მაისური ეცვა.მისი კანის სინაზე,ერთ ერთი რამ იყო რაც ძალიან მიყვარდა მასში.არ ვიცი რატომ მახსენებდა მისი კანი იმას თუ რა უმანკოა ის. თავი დავხარე,ტუჩებით ნაზად ვეხებოდი მის მუცელს.მაგრამ ერთადერთი პასუხი რომელსაც ვიღებდი,იყო სუნთქვის მხოლოდ ოდნავ აჩქარება.ცხვირით ჭიპის ზედა ადგილს შევეხე,ბო ოდნავ შეკრთა მე კი გამეღიმა.
გაღიმებულმა ბოს შევხედე,მას სახეზე არანაირი ემოცია არ აღბეჭდოდა.ზემოთ მივიწევდი რათა მას ზემოდან დავწოლოდი.ბომ ხელი კისერზე მომხვია.თავისუფალი ხელით მის მკერდს შევეხე,ნელ-ნელა ზემოთ ზემოთ მივიწევდი და ბოლოს ყესაც მივადექი.ბოს მაისური ნელა ავუწიე.მას შევხედე და ენა ტუჩებზე მოვისვი.ახლა მე შემეძლო მისი მუცლის და მკერდის ზედა ნაწილი დანახვა. მაგრამ ბო მხოლოდ იწვა და არანაირ ემოციებს არ ავლენდა.მის ყელზე ცეპი შევამჩნიე,რომელიც მე ვაჩუქე და იმის შემდეგ აღარ მოუხსნია. კბილებით ცეპს ვეთამაშებოდი.
-მმმ,მშვენიერი სურნელი გაქვს.
ენით მკერდზე სველ ლაქებს ვუტოვებდი,შემდეგ კი ამ ადგილებზე სულ ვუბერავდი რათა მას ცოტა სიცივე შეეგრძნო.უცებ თითებით მან ჩემს კულულებთან თამაში დაიწყო.მან ხმამაღლა ამოიხვნეშა.მე გავიმარჯვე.ხუმრობით მის კანზე კბენა დავიწყე.ბო შეკრთა როცა ხელით მუცელზე შევეხე.ბომ კიდევ უფრო მჭიდროდ მომიჭირა თმებზე ხელი,როდესაც მისი ჯინსების ღილს შევეხე.
-ჰარი.-ამოისუნთქა
მე არ ვჩერდებოდი სანამ მან ხელით არ ამიწია თავი.
-ჩვენ შენზე ვსაუბრობდით.... მე ტომს შენზე ვეკითხებოდი რაღაცეებს.
მე მას მივაჩერდი და ნათქვამზე ფიქრს შევუდექი.პირი გავაღე რათა რაღაც მეთქვა მაგრამ მაშინვე დავხურე,რადგან არ ვიცოდი თუ რა პასუხი გამეცა მისთვის.
-ის მე არ მჭირდება.-ბომ თავი გააქნია.
მე გავშრი,როცა ბომ მისკენ მიმწია.
-მე მხოლოდ შენ მჭირდები.-ჩამჩურჩულა.
გავიღიმე და შუბლი მისას მივაბჯინე.ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხო,თუმცა არ გვიკოცნია.ჩემთვის არავის არასოდეს ეთქვა ასეთი სიტყვები,აბსოლუტურად არავის.მიუხედავად იმისა რომ ბევრ გოგოსთან ვყოფილვარ,არცერთს არ უთქვამს ჩემთვის რომ მათ მხოლოდ მე ვჭირდებოდი.ბოლოს როდესაც ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს კოცნით შეხვა,გულმა უფრო სწრაფად დაიწყო ძგერა.
მე არავინ მჭირდებოდა მის გარდა,ბოს გარდა. ჩემი ბოს გარდა.
თავი 26.
*ბო*
მე და ჰარი მანქანაში ერთმანეთს ვკოცნიდით,ამ დროს კი ჰარის ტელეფონის ხმა გაისმა.
-ჰარი.-ჩავიბუტბუტე.
ჰარიმ ზარს არ უპასუხა და ტუჩებზე ნაზად კოცნა განაგრძო.თითებით მხრებში ჩავეჭიდე და უკან გადავწიე.მისგან თავის დაძვრენას ვცდილობდი.თუმცა იმის მაგივრად რომ გაწეულიყო,ის კიდევ უფრო მაგრად მეკრობოდა.თითებს ზურგზე ვუსვამდი,ჰარი კი ყელში მკოცნიდა.ხელი მისი ჯინსის უკანა ჯიბეში ჩავაძვრინე,რომ ტელეფონი ამომეღო.ამაზე ჰარის გაეცინა.ამოვიღე თუ არა,ტელეფონი მაშინვე ჰარის გავუწოდე.გავუღიმე.კულულები რომლებიც სახეზე ჩამოჰფენოდა გვერდით გადავუწიე.
-უპასუხე ზარს.-ჩავჩურჩულე.
თითებით ეკრანს შეეხო,მისი დიდი მწვანე თვალები ისევ მე მომჩერებოდნენ.ჯერ კიდევ ჩემზე მწოლიარმა ჰარიმ,ტელეფონი ყურისაკენ წაიღო.
-გისმენთ.-თავისი ხრინწიანი ხმით თქვა.
მისი სახე ცოტა არ იყოს შეიცვალა,როცა გაიგო თუ ვინ ელაპარაკებოდა ტელეფონში.ჰარიმ ტელეფონს ხელი დააფარა და მე შემომხედა.
-უნდა დაველაპარაკო,კარგი? -ჩაიჩურჩულა.
-რა თქმა უნდა.-გავუღიმე.
სანამ ჰარი ადგებოდა,მას ლოყაზე ნაზად ვაკოცე.ტელეფონიდან ვიღაცის ხმა მომესმა „ის არის? ბო?“. ჰარიმ ჩაახველა და მხოლოდ რამდენიმე წუთის შემდეგ მივხვდი რომ ჰარიმ გააკეთა რათა არ გამეგო თუ რას ლაპარაკობდა ის ვიღაც ტელეფონის მიღმა.როგორც ჩანს მან ვისაც ახლა ჰარი ელაპარაკება იცის ჩემს შესახებ ? ისეთი გრძნობა მქონდა თითქოს ჰარი არ ეუბნებოდა ხალხს ჩემს შესახებ და ჩვენს ურთიერთობას არ ამჟღავნებდა.ამ ყველაფერს ის ჩემს დასაცავად ჩადიოდა.მაგრამ ამ ადამიანმა იცოდა ვინც ვიყავი,როგორც ჩანს ჰარი მას ენდობა.
ჰარი კარებისკენ მიჩოჩდა და გააღო.ჰარიმ უკანა სავარძელზე ჩაფიქრებული დამტოვა,თვითონ კი იმ ადამიანთან საუბარი განაგრძო.ავდექი და მეც მანქანიდან გადმოვედი. ვაკვირდებოდი თუ როგორ დადიოდა წინ და უკან ჰარი,თან ყურზე ტელეფონი მიებჯინა და განერვიულებული ლაპარაკობდა.
-არა,ჩვენ არაფრით ასეთით არ დავკავებულვართ.-ჩაიბუტბუტა და ცოტა არ იყოს გაწითლდა.
მე არასოდეს მენახა დამორცხვებული ჰარი.შეწითლებული ლოყები მას კიდევ უფრო ახალგაზრდას ელფერს სძენდა.ის შესანიშნავად გამოიყურებოდა.იშვიათად თუ ვხედავდი ასეთს.სიცილის შეკავება ვერ შევძელი,რაზეც ჰარიმ თავისი მზერა მე მომაპყრო და დაინახა თუ როგორ ვხურავდი მანქანის კარებს.ცოტა არ იყოს ანერვიულებული ჩანდა.გავუღიმე და წინა სავარძელეზე გადავჯექი,ამ დროს მას დაძაბულობა თითქოს გაუქრა.ჰარის თვალყურს მანქანის ფანჯრიდან ვადევნებდი,შემდეგ რადიო ჩავრთე,თავი უკან გადავწიე,თვალები დავხუჭე და ჯესი ჯეის სიმღერის მოსმენა დავიწყე.
რამდენიმე წუთის შემდეგ მძღოლის კარები გაიღო.თავი გადავატრიალე და მანქანაში მჯდომი ჰარი დავინახე.
-ყველაფერი კარგადაა?
პასუხის ნიშნად თავი დამიქნია და გრძელი თითებით კულულები სახიდან მოიშორა.
-მე.... სახლში უნდა წაგიყვანო.-მას ხმაში დანაშაულის გრძნობა გარეოდა.
-დამშვიდდი,დილით დედაჩემმა დარეკა,საღამოსთვის უკვე სახლში უნდა იყოს.-ვუთხარი და სახეზე ღიმილი გადამეფარა.
-კარგი.-ჰარიმ ამოისუნთქა,
მან მანქანა დაძრა,მე კი ღვედები შევიკარი.
ჰარიმ მანქანა ჩემი სახლის მოპირდაპირე მხარეს გააჩერა.შუქი არ ენთო,შესაბამისად სახლში არავინ იყო.ჰარის მივუტრიალდი,რომელიც ცნობისმოყვარეობით აღსავსე თვალებით მიყურებდა.ღვედების გახსნას ვაპირებდი,თუმცა შევამჩნიე რომ ის უკვე დიდი ხნის წინ გაეხსნათ.მშვიდი მუსიკა იყო ჩართული,რომელიც საერთოდ არ მაინტერესებდა,რადგან ჩემი ყურადღება ჰარსკენ იყო მიმართული,მან ქვედა ტუჩზე იკბინა,შემდეგ კი ტუჩზე ენა გადაატარა. მას ეს ჟესტი ჩვევაში გადაზრდოდა და მე ეს ძალიან მომწონდა.
ჰარისკენ მივიწიე და ბარძაყზე ხელი მოვუსვი.ჰარის სხეული სითბოს გამოსცემდა.ის იყო მის ტუჩებს უნდა შევხებოდი,როცა რაღაც ხმამ შემჩერა.მისი მკერდი ვიბრაციას გამოსცემდა.თვალები გამიფართოვდა როდესაც ჰარის სასქესო ორგანოს შემთხვევით ხელი შევახე,რომელიც სიამოვნებისგან პულსირებდა.
-ო ღმერთო,მაპატიე.-ავლაპარაკდი.
ჰარის სახე დაეჭიმა,ტუჩები ერთმანეთისგან ოდნავ დაეშორებინა.უხერხულობა ვიგრძენი და ხელი მალევე მოვაშორე,რაზეც ჰარის სიცილი აუტყდა.
-რ-რა? -ვკითხე.
-გოგონების უმეტესობა ამ დროს ბოდიშს არ მოიხდიდა.-მიპასუხა.
სიცხემ ამიტანა,როდესაც მივხვდი თუ რას გულისხმობდა ჰარი.უცნაური იქნებოდა ჩემს შეხებებს ჰარი რომ არ აღეგზნო.სირცხვილისგან თავი დავხარე.ნაცნობი სიცილი მომესმა,შემდეგ კი ჰარიმ ნიკაპზე თითები დამადო და თავი ამაწევინა.
-მომწონს,რომ ჩემს გამო წითლდები.-ჰარიმ მითხრა თან თითებს ლოყაზე ნაზად მითათუნებდა.
ღმად ჩავისუნთქე,როდესაც ის ჩემსკენ გადმოიწია და ტუჩები ყელისკენ მიმართა.
-შენ არაფრის არ უნდა გრცხვენოდეს.-ჩამჩურულა.
უნებურად ის ინტიმური მომენტები გამახსენდა რომლებიც მე და ჰარის გადაგვხვდა.მახსენდებოდა ჰარის შეხებები,რომლებიც ნაზი და ნელისგან უცებ ზედმეტად უხეშში გადაიზრდებოდა.ჩვენ ჩვენი სამყარო გვქონდა შექმნილი სადაც მხოლოდ ჩვენ ვიყავით.ეს ყველაფერი ჩემთვის სრულიად ახალი იყო.ჰარის მოსწონდა რომ იყო ადამიანი რომელიც მე საკუთარი თავის შეცნობაში მეხმარებოდა.რაც უფრო დიდ დროს ვატარებდით ერთად,უფრო მეტად ვრწმუნდებოდი იმაში რომ მის მიმართ რაღაც ღრმა გრძნობებს განვიცდიდი.
წარსულიდან,აწმყოში მაშინ გადავინაცვლე როდესაც ყელზე ჰარის ტუჩების შეხება ვიგრძენი.სულ რამდენიმე წამის შემდეგ კი ჩემს კარებს აღებდა და გადმოსვლაში მეხმარებოდა.ჰარიმ მანქანიდან ჩემი ჩანთან გამოიღო,ხელი ჩამკიდა და გზის მეორე მხარეზე გადამიყვანა.ჩვენ ერთად მივუახლოვდით ჩემს სახლს.ჰარი გადმოიხარა რათა ჩემთვის შუბლზე ეკოცნა.ჰარი დამემშვიდობა და მანქანისკენ გაემართა.თითქოს მას სადღაც ეჩქარებოდა.მე კიდევ უფრო დავინტერესდი იმ პიროვნების ვინაობით ვისაც ჰარი ესაუბრებოდა ტელეფონით და იმით თუ სად მიიჩქაროდა ახლა.გასაღები უკვე კლიტეში მქონდა შერჭობილი,მაგრამ უცებ ჰარისკენ მივბრუნდი რომელიც მანქანას აღებდა.
-ჰარი!-დავუყვირე.
ჰარი წამსვე მოტრიალდა,მისი დიდი მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა.მელოდებოდა სანამ საუბარს განვაგრძნობდი.
-მე ვფიქრობ,ძალიან სექსუალურია ის რომ შენ ტრენერი ხარ ბოქსში.-ტუჩზე ვიკბინე.
ჰარიმ გაიცინა და თავისი კუნთების დემონსტრაცია მოახდინა.ხუმრბოთი სახეზე ხელი ავიფარე,თითქოს გონებას ვკარგავდი.მე ვიდექი და მას ვუყურებდი,ის კი მე მიახლოვდებოდა.რამდენიმე წამის შემდეგ ჰარი უკვე ჩემს პირაპირ იდგა.მე და ჰარი იმდენად ახლოს ვიდექით ერთმანეთთან,რომ ჩვენს შორის ადგილი არ რჩებოდა.პირი გავაღე და ამოვიკვნესე.ჰარიმ ძლიერი ხელები თეძოებზე მომავლო,მე მას შევახტი და ფეხები წელზე მოვხვიე.ჰარის მწვანე თვალები აუციმციმდა როდესაც გავუღიმე.ზურგი კედელზე მქონდა მიბჯენილი,რომელიც შესასვლელი კარებიდან მარცხნივ მდებარეობდა.ჰარისთვის ჩემი დაჭერა სირთულეს არ წარმოადგენდა.მისი ტუჩები ჩემსას შეეხო.ჩვენი ეს კოცნა მღელვარე და ველური იყო.ჩვენ უიმედოდ ვცდილობდით ერთმანეთის ბოლომდე შეგრძნებას.მისმა ენამ ჩემი ტუჩები ერთმანეთს ოდნავ დააშორა,რათა პირში შეჭრილიყო.თითები ჰარის კულულებში შევაცურე.
-მე მართლა უნდა წავიდე.-ჩაიბუტბუტა.
ლაპარაკის დროს ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს ეხახუნებოდა.გავუღიმე და ლოყაზე ნაზად ვეამბორე.ხელები ჯერ კიდევ მის კისერზე მქონდა მოხვეული.ფეხები მის წელს მოვაშორე .
-მიდი.-ჩურჩულით ვუპასუხე.
ჰარი გადმოიხარა და ოდნავ გასიებულ ტუჩებზე კიდევ ერთხელ მაკოცა.
-მალე შევხვდებით,პატარავ.
ვაკვირდებოდი თუ როგორ უახლოვდებოდა ჰარი მანქანას,როგორ ჩაჯდა შიგნით და როგორ გაემართა ჩემთვის უცნობ ადგილას.
თავი 27.

დედის დაბრუნებას რამდენიმე საათი ველოდი,მაგრამ თერთმეტი საათისთვის ძალა სულ მთლად გამომლეოდა,ფეხზე ძლივს ვიდექი.ჩემი ნაცრისფერი,ზოლებიანი კატა კომპანიას მიწევდა,მე კი სანაცვლოდ მის ფუმფულა ბეწვს ვეფერობოდი.ის მუცელე იწვა,მე ყურების უკანა ადგილს ვფხანდი,მისი კვნესა კი სიამოვნებას მანიჭებას.
საწოლიდან წამოვდექი,აბაზანაში შევედი,უცებ გამოვიხეხე კბილები,თმები შევიკარი შემდეგ კი ისევ საწოლში ჩავძვერი.
-მოდი ჩემთან,დუგ.-ჩავიჩურჩულე.
თანხმობის ნიშნად,გვერდით მომიწვა.ლამპა რომელიც საწოლუის გვერდზე მოთავსებულ პატარა ტუმბოზე იდგა ჩავაქრე.თვალები სულ რამდენიმე წამის დახუჭული მქონდა,როდესაც მობილურის ვიბრაცია ვიგრძენი.დავამთქნარე,თითი მობილურის ეკრანს შევახე და როცა ტელეფონი სახესთან ახლოს მივიტანე,თვალები მომეჭუტა.
ლუსი:
„არ წავიდეთ ხვალ სადმე? „
გავიღიმე და პასუხის წერას შევუდექი,რომელშიც მის წინადადებაზე თანხმობას ვაძლევდი და კაფეში შეხვედრას ვთავაზობდი.ცხელი სასმელების მოყვარული არასოდეს ვყოფილვარ,თუმცა ისინი მართლა ძალიან კარგ ხილის სმუზის აკეთებდნენ.შარლოტა და ზოუიც უნდა შემოგვიერთდნენ.ახლა მივხვდი თუ როგორ მომენატრნენ ჩემი მეგობრები.ჩვენი ბოლო შეხვედრის შემდეგ ბევრი რამ შეცვლილიყო.ჰარისთან ძალიან დიდ დროს ვატარებდი და მათთვის ჩემი და ჰარის ერთად ყოფნის ამბავიც კი არ შემიტყობინებია.გოგონებს ჰარიზე ყველაფრის ცოდნა სურდათ,ეს ნათელიც იყო,ჩვენ ხომ ძალიან ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან,მაგრამ მიუხედავად ამისა მათ არაფერი არ უნდა გაიგონ ჰარის წარსულის შესახებ.ეს არის ის რაც სამუდამოდ მე და ჰარის შორის დარჩება. არ არის საჭირო მათ მამამისის შესახებ რაიმე გაიგონ ან ის რაც ჰარიმ ჩაიდინა.

კიდევ ერთი მესიჯი მომივიდა,ამჯერად ეს ჰარისგან იყო. ჰარის თითქოს ეგრძნო რომ მასზე ფიქრში ვიყავი გართული.
ჰარი:
„ძილინებისა,პატარავ.“
ამ უბრალო სიტყვბა,ღიმილი მომგვარა.იმ ღამეს ჩემი ყველა სიზმარი მხოლოდ ჰარის უკავშირდებოდა,ჩემს ჰარის.

***

გვერდზე გადავწექი,დავამთქნარე და მხარზე ვიღაცის ხელის შეხება ვიგრძენი,რომელიც ჩემ გაღვიძებას ცდილობდა.
-ბო.
-არ მინდა ადგომა...
ვიღაცამ ხმაურიანად გადაიხარხარა.რამდენიმე წამი დამჭირდა ამ უცნობი ადამიანის სიცილის ამოსაცნობად.როგორც კი მივხვდი რომ ეს დედაჩემი იყო,შევახტი და მაგრად ჩავეკარი.
-დეე.-გავიღიმე-მომენატრე.

დედამ მაკოცა.შემდეგი ერთი საათის განმავლობაში დედა ოთახში იყო ჩემთან ერთად და სხვდასხვა თემებზე მესაუბრებოდა.ჩვენი ნაცრისფერი კატა,დედას მუხლებში მოექცია და ეფერებოდა.ავადმყოფი ნათესავი,რომელსაც დედა უვლიდა,საავადმყოფოში წევს და მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობაც ნელ ნელა უმჯობესდება.დედა ფიქრობს რომ ის სავარაუდოდ ერთ კვირაში გამოკეთდება.ეს მისი საკუთარი დასკვნა იყო.იმის გამო რომ დედა დიდი ხანი არ იყო აქ,მას უფრო მეტი ღამის ცვლის გატარება მოუწევს საავადმყოფოში რომელშიც მეტ დათ მუშაობს.ახლა სახლშია,მაგრამ ამ საღამოსვე მოუწევს სამუშაოზე დაბრუნება.გული დამწყდა თუმცა სხვას ვერაფერს გავაწყობდი.

***

საწრუპს,ხილის სასმელში ვაქანავებდი,თან კი ჩემი მეგობრების საუბარს ვუგდებდი ყურს.ფიქრები სულ სხვა თემისკენ გამირბოდა.წემოთ ავიხედე,შარლოტას თავი ჩემსკენ მოებრუნებინა,თვალებით კი ჩემს სახეს აკვირდებოდა.
-მაინტერესებს,სადამდე შეტოპეთ შენ და ჰარიმ? ნუ ხომ ხვდები რასაც ვგულისხმობ.
თვალები მოულოდნელობისგან გამიფართოვდა და უხერხულმა ხველებამ ამიტანა.კაფე დავათვალიერე,სხვების მაგიდებს შევცქეროდი,რომ დავრწმუნებულიყავი იმაში რომ არავის ესმოდა ჩვენი ლაპარაკი.ლოყები ამწითლებოდა.
-შეგიძლია არ გამცე პასუხი,უბრალოდ დავიტერესდი.
ამ დროისთვის,დანარჩენი გოგონებიც ჩემს პასუხს ელოდებოდნენ.ლუსი თავისი სასმელის წრუპვას შეუდგა.ხმა რომელსაც ის გამოსცემდა,ყურადღებას მიფანტავდა.
-ამმმ.-მათ სახეებს შევხედე.
არ ვიცოდი,სწორად როგორ ამეხსნა მათთვის.ამ თემაზე აქამდე არასოდეს გვისაუბრია.თვალებით კიდევ ერთხელ შევათვალიერე,ჩვენს ირგვლის მდგომი მაგიდები.
-ისს...ჰ-ჰარი... ჩვენ პეტინგით ვიყავით დაკავებულები.-ბლუყუნით წარმოვთქვი.
თავი უხერხულად ვიგრძენი,როდესაც შევამჩნიე თუ როგორ აქნევდა ზოუის უკან მჯდომი ქალი თავს.ის მაგიდიდან ადგა,წიგნები აიღო და კაფე დატოვა.ჩემი შერცხვენილი მზერა გოგონებისკენ მივმართე.ლუსიმ პირი დააღო,გაოცებით თავი გადააქნია და ჩემს ახსნა განმარტების ლოდნიშნი მომაშტერდა.
-ჩვენს შორის გადასაფარებელი იყო... ისევ ისე მოძრაობ და ეხებით ერთმანეთს უბრალოდ ის შენს სხეულში არ შედის.-ავუხსენი.
-ანუ თქვენ ორივე შიშვლები იყავით და თქვენს შორის გადასაფარებელი იყო ?-ზოუიმ იკითხა.
თავს ჯერ კიდევ უხერხულად ვგრძნობდი და მაბრაზებდა ის ფაქტი რომ ჩვენ ამ თემაზე საზოგადიებრივ შეკრების ადგილას ვსაუბრობდით.
-არა,არა.ჩვენ ქვედა საცვლები გვეცვა.-თავი დავხარე,მათი გამოხედვების თავის არიდების მიზნით.-მაგრამ ჰარიმ თავისი საცვალი გაიხადა.-როგორც იქნა დავასრულე.
ხარხარი მომსმა,მაშინვე მივხვდი რომ ეს ლუსი იყო.
-ანუ ის შენთან დაკავდა სექსით გადასაფარებლის თანხლებით? -შარლოტამ მკითხა.
მე სახეზე ზიზღი აღმებეჭდა.
-ეს რომანტიკული იყო.-ეს სიტყვა ნერვებს მიშლის,ისეთი გრძნობა მეუფლება თითქოს ჩამოუყალიბებელი თინეიჯერები ვიყოთ.მირჩევნია ამას „სექსი,შიგნიშ შესვლის გარეშე“დავარქვა.
-თქვენ ისედაც ხომ ჩამოუყალიბებელი თინეიჯერები ხართ,ჯერ ჯერობით.-ლუსიმ ჩაიცინა.
-ჰარი ოცი წლისაა.-ჩუმად ვუპასუხე.
-ჰმმ,მე კი ჩვენი ტოლი მეგონა.
მეგობრებმა მხრები აიჩეჩეს,შემდეგ კი ისევ მე მომაშტერდნენ.
-კიდევ რა გააკეთეთ? -ზოუი დაკითხვას განაგრძნობდა.
ვიცოდი,რომ მათ უბრალოდ ცნობისმოყვარეობა აწუხებდათ.მე პირველი ვიყავი ჩვენს შორის,რომელსაც ბიჭთან სექსუალური ურთიერთობის გამოცდილება ჰქონდა.ბუნებრივი იყო,რომ ისინი ასეთ კითხვებს მისვმადნენ,მაფრამ სიმართლე რომ ვთქვა,თავს არაკომფორტულად ვგრძნობდი.თან ისიც არ ვიცოდი,თუ როგორ ამეხსნა ეს ყველაფერი სწორად.
-ის..ჰმმ,მაკმაყოფილებდა ორალურად.-გავეცი თუ არა პასუხი,ლოყები მაშინვე გამიწითლდა.
-ო ღმერთო.-შარლოტამ კომენტარის გაკეთებისგან თავი ვერ შეიკავა.-და როგორი იყო ?
არ ვაპირებდი,ამ ყველაფრის დეტალურად მოყოლად.
-არ ვიცი როგორ ავხსნა,მაგრამ ნამდვილად კარგი გრძნობა იყო.
ჰარის ოთახში გატარებული დრო გამახსენდა და სიცილი ვერ შევიკავე.
-და შენ გაგიკეთებია მისთვის რამე?
ამ კითხვამ ჩიხში შემიყვანა.ჰარის არასოდეს მოეცა ჩემთვის ამის საშუალება.იქნებ მას უბრალოდ არ უნდოდა ჩემზე ზეწოლის მოხდენა? თუმცა დარწმუნებული ვარ, ჰარის აქვს სურვილი იმისა რომ ეს გავაკეთო.გამოცდილების უქონლობა,ერთადერთი მიზეზი იყო,რისგამოც ამის გაკეთებისგან თავს ვიკავებდი.
-იქნებ ღირს რომ ცადო? ანუ იცი რას ვგულისხმობ... ის ხომ გამოცდილია,რა მოხდება რომ გითხრას თუ როგორ კეთდება და რა ანიჭებს მას სიამოვნებას.
ეს ზედმეტად მარტივი ჩანდა,მაგრამ როგორც კი წარმოვიდგენდი თუ როგორ უნდა გამეკეთებინა ეს ჰარისთვის,თავს ცუდად ვგრძნობდი.ჰარი ყოველთვის პირველი იჩენდა ჩვენს ინტიმურ ურთიერთობაში ინიციატივას,ის ყოველთვის დომინანტი იყო.საერთოდ როგორ დაველაპარაკო ამ თემაზე? წამით ჩავფიქრდი,შემდეგ კი გამახსენდა რომ ჰარის ასეთი რაღაცეების არ სრცვენოდა.
-მაგრამ ეს ხომ ჰარია.-გავწითლდი.
-მით უმეტეს.-ლუსიმ ჩაიცინა.

***
დედა სამსახურში წავიდა და მე ისევ მარტო დავრჩი.საწოლზე ახალი წიგნები იყო მიმოყრილი და ვერა და ვერ ამერჩია პირველად რომლის კითხვა დამეწყო.გოგონებთან ინტიმური საუბრის შემდეგ,თითქმის მთელი დღე წიგნების მაღაზიაში გავატარე,რათა ახალი წიგნები ამერჩია.ავიღე წიგნი,რომელსაც გლუვი,შავი ყდა ჰქონდა და სხვა რომანებთან ერთად იდო.დედა ყოველთვის ამბობდა,რომ იმდენი წიგნი მქონდა,შემეძლო საკუთარი ბიბლიოთეკა გამეხსნა.
მთელი გონებით წიგნში ვიყავი ჩართული,ამიტომ ვერ შევამჩნიე თუ როგორ გაიღო კარები.საწოლზე ვიწექი და წიგნი სახესთან ახლოს მიმეწია.ცოტა იყოს შევშინდი,თუმცა ზუსტად ვიცოდი იყო.მან ჩაიცინა და თავისი დიდი,თბილი ხელები ფეხებზე დამადო.წიგნი ჯერ კიდევ სახესთან მქონდა მიბჯენილი და ვცდილობდი არ გამეცინა.
-შენ რა მაიგნორებ?
წიგნი გამომართვა და გვერდით გადადო.ლოყებზე ფოსოები გამოუჩნდა,როცა მხიარული მზერა მომაყპრო.
-როგორ შეიძლება შენ გაიგნორებდე ?
ჰარიმ ჩაიცინა.
-გამარჯობა,პატარავ.
ტუჩებით ნაზად შემეხო და მაკოცა,მაგრამ მისი სახის გამომეტყველება წამში შეიცვალა.თავხედური ღიმილი სადღაც გამქრალიყო.
-იცი,ჯობია შემოსასვლელი კარები ჩაკეტო ხოლმე.-ცოტა არ იყოს შეიჭმუხნა.
-მ-მე არ ვიცოდი,რომ ღია იყო.-ჩუმად ვუპასუხე.
-ნებისმიერს შეეძლო შემოსვლა.-განაგრძნობდა,ხმაში გაღიზიანება ეტყობოდა.
-მართალი ხარ.
ჰარი დაიძაბა,როცა ჩემი პასუხი მოისმინა.იგი არ იყო კმაყოფილი იმითი თუ როგორი დამოკიდებულაბა მქონდა ჩემი საკუთარი უსაფრთხოების მიმართ.
-უბრალოდ ჩაკეტე შემდეგში,კარგი?
მის ტონში აშკარად გამოკვეთილი იყო სიმკაცრე.მისი მზვანე თვალები ცოტა არ იყოს გამუქდა.თავს პატარა ბავშვად ვგრძნობდი,რომელსაც ხულიგნობის გამო ეჩხუბებოდნენ.ვფიქრობ,მიხვდა თუ როგორ ვნერვიულობდი.სახის ნაკვთები ცოტა შეუმსუბუქდა.ჰარი ჩემსკენ მოიწია და ლოყაზე მაკოცა.
-უბრლოდ მინდა რომ არანაირი საფრთხე არ გემუქრებოდეს,ბო.-ჩამჩურჩულა.
-ამიერიდან ყოველთვის ჩავკეტავ.
-კარგი გოგო ხარ.-გამიღიმა.
თავისი ცხვირი ჩემსას გაუხახუნა და თავი ჩემს ყელში ჩარგო.მკოცნიდა და ცდილობდა ჩემი ყურადღება მის ხელებს არ მიეპყროთ,რომლებიც ჩემი მაისურის შიგნით შეძრომას ცდილობდნენ.შევხტი როდესაც ჰარიმ ღუტუნი დამიწყო.ჩემს ხარხარზე კი მასაც ეცინებოდა.ხელები ნაზად ვკარი და ვაიძულე ჩემს გვერდით დაწოლილიყო.
სახეზე ღიმილი გადაჰფენოდა და როგორც ყოველთვის ლოყებზე ღრმულები გამოუჩნდა.ჰარისგან გამოვითავისუფლე თავი,ავდექი და ძირს დავარდნილი წიგნი ავიღე.გამალებით ვეძებდი გვერდს რომელზეც შევჩერდი.მთელი ამ ხნის განამვლობაში ჰარი მაკვირდებოდა.როდესაც სასურველი გვერდი ვიპოვე წიგნი ტუმბოზე დავდე.
-გინდა პარკში წასვლა?-უცებ დამისვა ჰარიმ შეკითხვა.
-ატრაქციონებზე?-კითხვითვე ვუპასუხე.
ვერასოდეს წარმოვიდგენდი ჰარის ატრაქციონებზე.მეგონა ასეთ რამეებს მოსაწყენად მიიჩნევდა.მისი ბნელი ქცევები კი ისეთ შთაბეჭდილებას მიტოვებდა თითქოს ის არ მიეკუთვნებოდა ისეთი ადამიანების რიცხვს რომლებსაც მხიარული ატრაქციონები და ბამბის ნაყინი უყავრთ.
-ანუ... არ გაძალებ... მაგრამ ჩემმა...-წამით გაჩერდა.-ნუ,მე მითხრეს რომ გოგონებს უყვართ ასეთი ადგილები.
სიცილი ვერ შევიკავე.ეს მის ხასიათს სულაც არ შეეფერებოდა.ფაქტი რომ ჰარის ასე შერცხვა ჩემი ატრაქციონების პარკში დაპატიჟება,მაიძულებდა მეფიქრა,თითქოს მას არასოდეს დაუპატიჟებია გოგონები პაემანზე ისეთ ადგილას,სადაც ალკოჰოლი და კლუბები არ შედიოდა.მისმა აწითლებულმა ლოყებმა ჩემი ვარაუდი დაადასტურა.ჰარი შეიჭმუხნა,კალთაში ჩამისვა,სახე კვლავ ჩემს ყელში ჩარგო.
-მორჩი,ნუ დამცინი.
შუბლიდან კულულები მოვაცილე და ლოყაზე რამდენჯერმე ნაზად ვაკოცე.
-დიდი სიამოვნებით წამოვალ შენთან ერთად,ატრაქციონებზე.-გავუღიმე.
თავი 28.

ჰარი წამოდი ეშმაკის ბორბალზე- და ჰარის ხელზე მოვუჭირე.
ვცდილობდი წინ გადაადგილებას მაგრამ იგი გაქვავებული იდგა.მისი მზერა პირდაპირ ატრაქციონის მწვერვაზე ეცემოდა.პატარა ბავშვები მხიარულობდნენ,და ქვემოთ მდგარ მშობლებს ხელებს უქნევდნენ.

-რა მოხდა? - მე ვკითხე.
-დარწმუნებული ხარ რომ რაიმე სხვა ატრაქციონზე არ გინდა დაჯდომა?-მან ირგვლივ გაიხედა.
ჰარიმ ფეხები გადააჯვარედინა და არ ინძრეოდა.ის რაღაც სხვანაირი გახდა,მის თვალებში შიში იგრძნობოდა,მე გავუღიმე როდესაც მან უკან გაიხედა.
-ჰარი შენ რა სიმაღლის გეშინია?- ჩუმად ჩავიცინე.
ცოტა ხანი ჰარი ხმას არ იღებდა,დაძაბულობა იგრძნობოდა.
-არა,მე არ მეშინია-მან უარყოფა დაიწყო. - მე უბრალოდ არ მომწონს მიწიდან ასე მაღლა ყოფნა.-ჩაიბურღუნა და თითით ბორბალზე მიუთითა.

სიცილის შეკავება არ შემეძლო,მაგრამ როდესაც ჩემს წინ მდგომ შესანიშნავ ბიჭს შევხედე დავწყნარდი.

-ბო- ჰარიმ მკაცრად ჩაილაპარაკა.
-ყველაფერი კარგადაა,ჩემით წავალ.

მივბრუნდი და რიგში ადგილის დასაკავებლად მივდიოდი,როდესაც ჰარის ხმამაღალი სუნთქვა მომესმა,უკან მოვიხედე და ისევ ისეთ დაძაბულ ჰარის ვხედავდი.

-არა-მან მალევე მიპასუხა.მძიმედ ამოიოხრა და თქვა- შენ არ წახვალ იქ მარტო.

ზოგჯერ მისი ასეთი დაცვა,საზღვრებს ცდებოდა.იგი ყურადღებით მაკვირდებოდა,უცებ მას მხარზე ხელი დავადე და ფეხის წვერებზე ავიწიე.
-ნუ ღელავ,თუ გინდა ხელს მოგკიდებ.
-ბო,გეყოფა ამდენი დაცინვა!-მითხრა როდესაც სიცილი დავიწყე.

***
-ეს საშინელება იყო!- ყვიროდა ჰარი.
-მოგეწონებოდა,მთელი დრო თვალები დახუჭული რომ არ გქონოდა,მშვენიერი ხედი იყო.-მე გავიღიმე.

მის უკან რაღაც საინტერესო დავინახე და მის ლაპარაკს აღარც ვუსმენდი.

-წამოდი! - ხელი ჩავჭიდე.
და სათამაშოებიშ დახლს მივუახლოვდით.

- ეს კუ ჩემია!-საყვარელ რბილ სათამაშოს შევხედე.
ჰარიმ ჩაიცინა,და გამყიდველს ხურდები გადასცა.
-ამის ნახვა მინდა- დაცინვა დამიწყო.

მინდოდა მისთვის დამემტკიცებინა,რომ შევძლებდი.გამყიდველმა ამიხსნა რომ ჩემგან ოდნავ მოშორებით 3 ქილა უნდა წამექცია,სამი პატარა მწვანე ბურთი მომცეს.პირველმა-ორმა ბურთმა ქილებს ახლოს ჩაუქროლა და ოდნავ შეეხო კიდეც.ჰარი თვალს მადევენებდა და სახეზე ღიმილი უთამაშებდა.

-მიდი მიდი!
ჰარიმ ჩაიცინა.
-დაიცადე მე უკვე ჩემს მიზანთან ახლოს ვარ,უბრალოდ ყურადღება უნდა მოვიკრიბო.
-მე ვცდი-თქვა და გვერდით გამწია.
თვალს ვადევნებდი,თუ როგორ წააქცია ჰარიმ სამივე ქილა ერთი სროლით.ჩემსკენ მოტრიალდა და თვითკმაყოფილების გრძნობით იღიმოდა.

-მე სპეციალურად არ წავაქციე,რომ მერე შენ წაგექცია-ღიმილით ვუთხარი.
- კი,კი - მომცა კუ რომელიც მან მოიგო.
-მადლობა-და ლოყაზე ვაკოცე.

ჩვენ უკვე წასვლას ვაპირებდით როდესაც პატარა ბავშვი დედასთან ერთად ჰარის მიუახლოვდა.პატარა ბავშვი დედის ხელს ებღაუჭებოდა და მის უკან იმალებოდა,როდესაც დედამისმა ჰარი შეაჩერა.
-დიდი ბოდიშით,რომ გაწუხებთ,მაგრამ ჩემს ქალიშვილს ძალიან უნდა ის სათამაშო დათვი.მან ხელით დათუნიაზე უჩვენა რომელსაც წითელი ბაბთა ამშვენებდა-მაგრამ მე გამოუსადეგარი ვარ ასეთ თამაშებში და იქნენ ითმაშოთ მისთვის?

-რა თქმა უნდა-ჰარიმ ღიმილით უპასუხა.
ქალმა ფული კაცს მისცა რომელიც დახლთან იდგა,რომელმაც ჰარის სამი ბურთი მისცა.მე მათთან ვიდექი და ჩვენ ტაში დავუკარით როდესაც ჰარიმ სამივე ქილა წააქცია.იგი ბედნიერი სახით მობრუნდა და ბავშვისკენ დაიხარა.

-აი პატარაც- ღიმილით მისცა ჰარიმ ბავშვს სათამაშო.
-რა უნდა უპასუხო ?-დედამ შეახსენა.
-მადლობა - ბავშვური ხმით უთხრა პატარამ.
-არაფრის:)

ჩვენ მათ გამოვემშვიდობეთ და ხელ ჩაკიდებულები წავედით.მე უკან მოვიხედე რათა შემეხედა ბავშვისთვის რომელსაც მკერდთან ახლოს მიეჭირა სათამაშო დათვი.

-ძალიან საყვარელი საქციელი იყო შენი მხრიდან.

ჰარიმ პასუხი არ გამცა,უბრალოდ თავი ჩახარა,მაგრამ მე მაინც შევძელი იმის დანახვა თუ როგორ გაუწითლდა ლოყები.

***

გავიგონე თუ როგორ შეიგინა ჰარიმ,როდესაც მობილური უკანა ჯიბიდან ამოიღო.იგი ეკრანს მიაჩერდა,როდესაც სახელი წაიკითხა იმისი ვინც რეკავდა.მე ვერ დავინახე და დაუფიქრებლად ვთვი:

-ვინ არის?

ჰარიმ თავი ასწია,მისი მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა.იგი აშკარად არ იყო პასუხის გაცემისთვის მზად.

-ემმმ
-შენ არ ხარ ვალდებული,რომ მიპასუხო,უბრალოდ დავინტერესდი.-მე გავჩერდი,ჰარი ჯერ კიდევ მიყურებდა,ტელეფონი კი რეკვას აგრძელებდა.-უბრალოდ შენ ისეთი ბედნიერი ჩანდი როდესაც სახელს დახედე რომ ვიფიქრე....
-ეს უბრალოდ ძველი მეგობარია.-მან თავი დამიქნია,ისე თითქოს თავისი თავის დარწმუუნებას ცდილობდა.
-აა კარგი- და ტუჩზე ვიკბინე.
მან ზარს უპასუხა,უცებ უთხრა უცნობ პიროვნებას რომ მოგვიანებით გადაურეკავდა,შემდეგ კი ისევ შემომხედა.

-შენ არ უნდა დარჩე,სერიოზულად გეუბნები ბო,არსად არ წახვიდე.
მისი დაჟინებული მზერა ერთ ადგილას მაჩერებდა.

-კარგი-ვუპასუხე და ხელი დავუქნიე.
-ორ წუთში დავბრუნდები არსად არ წახვიდე.

მისი გამუდმებული დაცვა,თავს პატარა ბავშვად მაგრძნობინებდა.ვიცოდი რომ ის უბრალოდ ნერვიულობდა,მაგრამ ეს უკვე ნერვებზე მოქმედებას იწყებდა.
თვალს ვადევნებდი მას,თუ როგორ იკვლევდა გზას პარკში მყოფ ხალხს შორის.მე ხელში ჩემი კუ მეჭირა როდესაც მან უკან გამოიხედა,ის რა არ მენდობა ?ტელეფონი თავთან მიედო,მეორე ხელს კი ყურზე იჭერდა,რომ ხმაური დაეხშო.
ვიცოდი რომ იგი გაღიზიანებული იყო.კოპებ შეკრული მიყურებდა და მიჩვენებდა რომ იმ ადგილას ვმდგარიყავი.

პატარა კონტეინერზე ვიჯექი,ფეხებს ვაქნევდი,ჰარის ველოდებოდი და ცოტ ცოტა ბამბის ნაყინს ვჭამდი რომელიც ჰარიმ მიყიდა.

-შენ მარტო ხარ?

მივიხედე და ბიჭების მცირერიხცვოვანი ჯგუფი დავინახე.შესახედავად 15 -16 წლის თუ იქნებოდნენ,ზოგ მათგანს კაპიშონი ეხურა,ისინი მე მიყურებდნენ.თავი ცოტა არა კომფორტულად ვიგრძენი.

-არა
თავი მოვაბრუნე,იმ იმედით რომ მათ ჩემი ნათქვამი გაიგეს,მაგრამ გულმა სწრაფად დამიწყო ძგერა,როდესაც მათ კითხვების დასმა გააგრძელეს.

-დარწმუნებული ხარ?-მათგან ყველაზე მაღალმა მიპასუხა.
ქუჩაში ჯერ კიდევ ბევრი ხალხი იყო და თვალებით ჰარის ძებნა დავიწყე.ისევ ბიჭებს შევხედე,ისინი არც ისე მეგობრული ღიმილით მომჩერებოდნენ.

-მე ჩემს შეყვარებულს ველოდები.

დავინახე თუ როგორ ჰკრა ხელი ერთეთმა მეორეს,რომელიც როგორც ჩანს ჯგუფის ლიდერი იყო.მათმა გამჭრიახმა გამომეტყველებამ,ამანერვიულა და ცოტა არ იყოს დამბურძგლა.

-ჩვენ შეგვიძლია კომპანია გაგიწიოთ.
-არა მადლობთ,არ არის საჭირო,ის მალე დაბრუნდება.
მე გვერდით გავიწიე და სათამაშოც თან გავიყოლე,მაგრამ ერთ ერთი მადგანი გვერდით მომიჯდა.ასაკის მიუხედავად ის ფიზიკურად ჩემზე დიდი იყო.დანარჩენები თვალყურს გვადევნებდნენ,თან მას ანიშნებდნენ რომ მოქმედება დაეწყო.

-შენს ადგილას მე არაფერს არ გავაკეთებდი-გავაფრთხილე.
ამ დროს ვიგრძენი თუ როგორ მეხებოდი ხელით იგი ბარძაყზე,მე სათამაშო ავიღე და კეფაზე დავარტყი.ფეხზე წამოვხტი,შიშმა ნელნელა გამიარა როდესაც ჩვენსკენ გაბრაზებული გამომეტყველებით მომავალი ჰარი დავინახე.

-ბო!
კონტეინერიდან ჰარის დავყურებდი,ფრთხილად მოვეხვიე მას და ქვემოთ ჩავდიოდი როდესაც იმ ბიჭმა კვლავ დამიწყო ბარძაყზე ხელების ფათური.
-არ შეეხო მას ,იდიოტო!-ჰარიმ დაუყვირა.

იგი ბიჭს ტერფზე ჩაებღაუჭა და წააქცია,დანარჩენმა ბიჭებმაც დაინახეს თუ როგორ დაენარცხა იგი კონტეინერის თავსახურს.მისი ყვირილი გავიგონეთ და დავინახეთ თუ როგორ ტრიალდებოდა ერთი მხრიდან მეორეზე.
ჩვენ უკვე წასვლას ვაპირებდით როდესაც ერთ ერთმა ბიჭმა დაიყვირა:

-ამაზრზენი იდიოტი!
ხელებით უფრო მივეყრდენი მას,ტუჩებით მის ყურებს ვეხებოდი და ვიგრძენი თუ როგორ მიტრიალდა იგი ბიჭებისკენ.

-არა გთხოვ ჰარი არ გინდა!-მე ვევედრებოდი.

ბიჭები შეკრთნენ როდესაც ჰარიმ თავისი გამწარებული მზერით შეხედა.მან იგრძნო თუ როგორ ეცემოდა მის ლოყებზე ჩემი ცრემლები.მისი კუნთები ჯერ კიდევ დაძაბული იყო,მაგრამ ცოტა მომეშვა როდესაც ვიგრძენი თუ როგორ ტოვებდა იქაურობას ჰარი.

-მადლობა- მე ჩურჩულით ვთქვი- მადლობა რომ წამოხვედი,ნადვილად არ მინდა ჩემი შეყვარებულის ციხეში მონახულება.
ჰარი ბრბოს შორის გზას იკვლევდა.
-შენ მომინახულებდი მე ციხეში? -ჰარიმ ცოტა დამშვიდებული ხმით მითხრა.
-არა ჰარი,საქმე იმაშია რომ არ მოგინახულებ.
მისი ამოსუნთქვის ხმა მომესმა.
-შენ მოგიწევდა ჩემი მონახულება,რომ არ შეგეჩერებინე.

გავიფიქრე თუ არა ეს თვალები დავხუჭე.
-ჩვენს შორის ხომ ყველაფერი კარგადაა?
-კი ყველაფერი კარგადაა- ჰარიმ მიპასუხა და მარჯვენა ხელზე ნაზად მაკოცა.
თავში გამიელვა აზრმა,რა მოხდებოდა რომ არ შემეჩერებინა?ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,ამან სხვა საზიზღარი აზრიც მომაწოდა. ყოფილა ოდესმე ჰარი ციხეში ?მე გავოცდი როდესაც მან ლაპარაკი დაიწყო,ის თითქოს ჩემს აზრებს კითხულობდა.

-არა,ბო მე არასოდეს არ ვმჯდარვარ ციხეში.მე მას თავი მხარზე ჩამოვადე თან ვაკვირდებოდი ატრაქციონისთვის მოლოდინში მდგარ ხალხს.
-მაგრამ მე რამდენჯერმე დამაკავეს.-მან დაამატა.
მისმა გულწრფელობამ გამაოცა,თან ის ისეთი გულგრილობით საუბრობდა ამ თემაზე.
-დამშვიდდი,ბო,ეს დიდი ხნის წინ იყო.
იგი ფიქრობდა რომ მე ეს დამამშვიდებდა,რადგან მას არაფერი არ გაუკეთებია ჩვენი ურთიერთობის განმავლობაში,მაგრამ მე თავი უხერხულად ვიგრძენი.რა ჯანდაბა გააკეთა ჰარიმ,რომ ის დააპატიმრეს ?
-რატომ ხდება ისე რომ,რამდენჯერაც არ უნდა დაგტოვო მარტო,ვიღაც არამზადებია გეკიდებიან?

მიუხედავად იმისა რომ მისი სუნთქვა ჯერ კიდევ,ჩვეულებრივზე სწრაფი იყო,მხიარული ნოტი ვიგრძენი მის ლაპარაკში,იგი თემის გადატანას ცდილობდა.

-ვფიქრობ ეს ჩემი ერთ ერთი თვისებაა.
-ნამდვილად განსაკუთრებული თვისებაა- ჩემი დაცინვა დაიწყო.
მე მას ნაზად ვაკოცე ლოყაზე,ჩემმა შეხებამ თითქოს ის გააქვავა.
-როგორც ჩანს ჩემი დროის უმეტესობას,იმაში ვხარჯავ რომ ვიღაც იდიოტებისგან გიხსნა.-მან თითები ბარძაყებზე მომიჭირა- არა მე არ ვწუწუნებ ...

-იქნებ მეც ერთხელ მაინც უნდა გიხსნა შენ ?
-შენ მას სათამაშო ჩაარტყი? -ჰარიმ სიცილით მკითხა.
მიხვდი რომ ის თავის თავს დაუბრუნდა როდესაც ჩემთან ერთად ხუმრობა დაიწყო.
-ეს ერთადერთი რამ იყო,რითიც თავდაცვლა შემეძლო.
ჰარის მე ისევ ზურგზე ვყავდი მოკიდებული,კუ ჩემს მკერდს და ჰარის ზურგს შორის ჩავდე და თავისუფალი ხელით ბამბის ნაყინის ჩამა დავიწყე.
-შენ რა უკვე ნახევარზე მეტი შეჭამე?-ჰარიმ ღიმილით მკითხა.
მე გამეცინა და თავი მხარზე დავადე.ბამბის ნაყინის პატარა ლუკმა,პირთან მივუტანე,ჰარიმ მას კბილები ჩასჭიდა და თითებიც დამიწუწნა...მე მის გამოკვებას ვაგრძელებდი სანამ ვლაპარაკობდით და ცოტა ბამბის ნაყინი ჩემთვისაც დავიტოვე.
29.

ჩვენ ვიდექით და მზის ჩასვლას ვუყურებდით,ჰარის ხელები ჩემს მხრებზე იყო. მკვეთრი ფერები ანათებდნენ ცას,ჰარი უფრო მაგრად შემომეხვია.მე არაფრის გაკეთება არ შემეძლო იმასთან თუ როგორ მოქმედებდა ჩემზე ბამბის ნაყინი.
მიმოვიხედე და დავინახე ახლაგაზრდა წყვილები.ზოგი ერთმანეთს ეხვეოდა ზოგიც კოცნიდა,ამან ჩამაფიქრა.გამახსენდა ჩემი საუბარი გოგონებთან და ჟრუანტელმა დამიარა.შემოვბრუნდი ჰარის მაჯაში ვწვდი და წავათრიე,ის გაურკვევლობაში იყო...ჩვენ მივდიოდით და თან ხალხს ვეჯახებოდით.
როდესაც პარკის გასასვლელს მივუახლოვდით მე უკვე გავრბოდი ჰარიც მომდევდა,რომ არ ჩამორჩენილიყო.ჩვენ მივაღწიეთ ავტოსადგომამდე სადაც უამრავი მანქანა ეყენა,მე არ ვიცოდი სად იყო ჰარის ავტომობილი.
-სად არის მანქანა?
-ამმ,აი იქ...მიმანიშნა ჰარიმ
მე მაშინვე იქით გავიხედა სადაც ჰარიმ მანიშნა.
-ბო,ყველაფერი კარგადაა? თავს როგორ გრძნობ?
მე მისი კითხვები დავაიგნორე და წავიყვენე,ჩემი თავის მეც მიკვირდა.როგორცკი მანქანასთან მივედით ჰარი მაშინვე მას მივაყუდე,ჩემსკენ ჩამოვწიე და კოცნა დავუწყე ჩემი ხელები კი მისი უკანა ჯიბისკენ წავიღე რომ გასაღები ამეღო.
-ეი,ეი...გააპროტესტა ჰარიმ.
კარი ღია იყო.
-ჩაჯექი,ჩაჯექი...უთხარი მე
-ბო,შენ თითქოს კაიფში ხარ,-მითხრა ჰარიმ ოდნავ მოღუშულმა
ამოვიფრუტუნე სანამ მანქანაში შევაგდებდი.კალთაში ჩავუჯექი და კარი მოვიჯახუნე.რბილი სათამაშოები და სხვა რაღაცეები უკანა სავარძლებზე ეყარა.ჩემი ხელები ღილაკს შევახე,რომ საზურგე გადამეწია.
-ბო...
არ დავამთავრებინე... ტუჩებით შევეხე მის მუცელს მანამდე სანამ თითით ჩავუყვებოდი მის ქვედა ნაწილს.ხმადაბალმა ოხვრამ მოიცვა მანქანა.მე გამოვიწიე,უშედეგოდ ვცდილობდი მისი ქამრის გახსნას.ეს უბრალო „დავალება“ მეტად რთული აღმოჩნდა ჩემი ნერვიულობის და ჩემს სისხლში დიდი რაოდენობით შაქრის გამო.განაწყენებული გამოვიწიე და შევხედე მის ქამარს,რომელიც ისევ შეკრული რჩებოდა.
ორივე შევხტით როდესაც სიგნალის ხმა გავიგეთ,ეს გამოიწვია ჩემი ზურგის რულთან შეხებამ.
-ბო,-გაიცინა ჰარიმ.
მე მას ვაიგნორებდა მანამდე სანამ მაჯებში არ მომკიდა ხელი და ჩემი ხელი მოაშორა მის ქვედა ნაწილს.მე მოვიღუშე როდესაც დავინახე როგორ ჩაიხითხითა.
ბო,გეყოფა,-მითხრა ჰარიმ თვითდაჯერებული ღიმილით.
თავი მის მკერდს დავადე,მან კი თავი ჩემს თმებში ჩარგო და თან სიცილს ვერ იკავებდა.
-რის გაკეთებას ცდილობ?-მკითხა ხუმრობით.
როცა მე არ ვუპასუხე მან ნიკაპი ამიწია და თავისკენ მიმიზიდა.ღიმილი დასთამაშებდა, როდესაც ინტერესით მაკვირდებოდა პასუხის მოლოდინში.მას ალბათ უკვე ქონდა რაღაც აზრები,მაგრამ მე იმედი მქონდა არ იტყოდა,რომ არ შემრცხვენოდა.
-ჰმმ,-ის ჯერ კიდევ ელოდა პასუხს.
-მე მინდოდა შენთვის რაღაცის გაკეთება,-ჩუმად ვუპასუხე.
მან ოდნავ მოღუშულმა წარბები შეკრა.თავი გავაბრუნე და გავწითლდი,მისი გრძელი თითებს ჯერ კიდევ ეჭირათ ჩემი ნიკაპი და მისკენ მაბრუნებდა.
-რა?
-ნუ,შენ გააკეთე ეს ჩემთვის,მე უბრალოდ...ენა დამება.
მე გავჩუმდი აღარ ვიცოდი რა მეთქვა.მან პირი გააღო როდესაც მიხვდა თუ რას ვგულისხმობდი.თითით ქვედა ტუჩზე მეფერებოდა ,მაგრამ არაფერს ამბობდა.
-შენ არ გინდა?-ვკითხე
მან გაიცინა.
მე მინდა,რომ შენ ეს გააკეთო ჩემთვის-ის გაჩერდა,თან ხელისგულზე მკოცნიდა.-მაგრამ შენ არ ხარ ვალდებული.-დაამატა.
გაურკვევლობაში ვიყავი,იქნებ იმიტომ მითხრა ეს,რომ თავი უკეთ მეგრძნო.ხვდებოდა,არ ვიყავი დარწმუნებული.მისმა ხელებმა უფრო მაგრად მიმიკრო და მაკოცა ყურის ქვემოთ.
-აღმაფრთოფანებს,იმის გაფიქრებაცკი თუ როგორ მეხება შენი რბილი ტუჩები,-დაიჩურჩულა მან.
მან დამიჭირა და მისი ბარძაყი ჩემსას მიეყრდნო.მე ვიგრძენი როგორ ამოიბერა მისი შარვალი.მისმა თითმა გაიარა ჩემ ტუჩზე როდესაც გავიღიმე.მან ვნებიანად მაკოცა და გაიწია.
-სხვა დროს,-დაიჩურჩულა.
ხალხმა დაიწყო მანქანებში დაბრუნება,ზოგმა ჩვენს გვერდით ჩაიარა.მე ყველაფერი ვერ გავთვალე,რათქმაუნდა ჩვენ ვერ გავაკეთებდით ამას აქ.თავი სულელურად ვიგრძენი ყველაფერი დაწყევლილი ბამბის ნაყინის ბრალია.
მე ვიყურებოდი ფანჯარაში,ჰარის გრძელმა თითებმა შემომაბრუნა და მისმა ფუმფულა ტუჩებმა დატოვეს კოცნა ჩემს ლოყებზე,შუბლზე ცხვირზე,ყველგან...მე ჩავიხითხითე და თან მის მოცილებას ვცდილობდი.ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს გაეხახუნა სანამ გვერდითა სავარძელზე გადავჯდებოდი.
-მეორედ აღარ მოგცემ ბამბის ნაყინს,-გადაიხარხარა ჰარიმ.
დიდი ხელი შეეხო ჩემს მუხლს შემდეგ კი ბარძაყამდე აუყვა.
-ან იქნებ ღირს...თვალი ჩამიკრა
მე მოვიშორე მისი ხელი,როდესაც მან გაიცინა.შემდეგ დაიხარა და ლოყაზე მაკოცა.
***
-პატარავ,-დაიჩურჩულა ხმამ
მსუბუქი კოცნა იყო დატოვებული ჩემს ტუჩებზე.ვცდილობდი თვალები გამეხილა თუჩები გავილოკე და გავიგე ჰარის სიცილი.
-გაიღვიძე,მძინარე მზეთუნახავო.
მე მივეკარი მის თბილ სხეულს,როდესაც ჰარიმ მანქანიდან გადმომიყვანა.ხელები ყელზე შემოვხვიე.
-რა მოხდა?-ამოვილუღლუღე
-გელაპარაკებოდი,როდესაც მოვიხედე უკვე გეძინა,-გაიღიმა,ცუდი მოსაუბრე ხარ.
-ბოდიში.
ჰარიმ აიღო ჩემი ფეხსაცმელი,რომელიც მისი მანქანის წინა მხარეში მქონდა დატოვებული.საჩვენებელი თითით შევეხე მის მაისურს და ჩამოვწია,რომ კოცნა დამეტოვებინა მის ყელზე.სახლის გზა თითქმის გავიარეთ,როდესაც გამახსენდა რაღაც მრჩებოდა.
-გაჩერდი,გაჩერდი.ჩემი კუ დამავიწყდა.
ჰარიმ გაიცინა და მობრუნდა,ისევ ხელში ვეჭირე და თან მანქანისკენ მიდიოდა.ერთი ხელით გამოაღო კარი და შიგნით შევძვერი.ჩემი სათამაშო სავარძლის ქვემოთ ვნახე ავიღე და მივიხუტე.
-წავედით.
ჩავიხითხითე და ჰარის ურგზე ავძვერი,ფეხები კი წელზე მოვხვიე.
***
მე უცებ გავიხეხე კბილები სანამ ვიბანავებდი და ჩავიცვამდი ძველ მაისურს.თმები მარჯვენა მხარეს გადმომეყარა,დავარცხნის დროს.როდესაც სააბაზანოს კარი გავაღე აღმოვაჩინე საწოლის კუთხეში მჯდომი ჰარი,რომელსაც თავი დაწეული ქონდა და ტელეფონს ჩაჰყურებდა.ის ჯერ ისევ ჩაცმული იყო.
-არ დარჩები ჩემთან?-ვკითხე მე.
-ხვალ შენ სამსახური გაქვს,ისევე როგორც მე -მიპასუხა მან.
მზერა დიდ ხანს არ შეუჩერებია ჩემს სახეზე,მისი მოციმციმე თვალები მოგზაურობდნენ ჩემს სხეულზე.მაისური ძლივს მიფარავდა შიშველ ფეხებს.ღიმილი ვერ შევიკავე როდესაც მან გასწია მუხლები,რომ მე მათ შორის დადგომა შემლებოდა.გრძელი ხელები ჩემს ზურგს შეეხნენ და დაბლა დაუყვნენ.ჩუმად ამოვიოხრე,როდესაც მან უკანალზე მომიჭირა.
-ჩემს მოთმინებას ცდი.-ამოილუღლუღა მან.
ჩემი თითები მის ხუჭუჭებს შეეხო,როდესაც თავი ჩემს მუცელს მოაყრდნო.
-არა,არა შენ უნდა დაიძინო.-თქვა მან
მე შევხტი როდესაც ის უცებ წამოხტა და ჩემს წინ დადგა, სანამ გადასაფარებელს ასწევდა.
-შეძვერი,-მითხრა
დავუჯერე და გადასაფარებლის ქვეშ შევძვერი
-გთხოვ, დარჩი,-დავიჩურჩულე
დავინახე როგორ დახუჭა თვალები და ჩუმად ჩაისუნთქა,სანამ შემომხედავდა.მან გაიხადა თავისი ქონვერსები , თავი ბალიშში ჩარგო და მუცლით დაწვა.
-დავრჩები სანამ დაგეძინება.
-ნუ ეს ბოლო ღამეებია ძილის პრობლემა მაქვს,ასე რომ...-დავიწყე მისი გაბრაება
-ბო,გამაფრთხილა და თან ღიმილის შეკავებას ცდილობდა.
ის ზურგით იწვა,თავი ჩემსკენ შემოაბრუნა.ის ისეთი ლამაზი იყო,ყავისფერი თმა,მწვანე თვალები და ფუმფულა ტუჩები.
-დახუჭე თვალები,რომ დაგეძინოს.
-მირჩევნია შენ გიყურო.
მე მისკენ უფრო ახლოს მივიწიე.ველოდი მსუბუქ კოცნას,მაგრამ ეს სხვა რაღაცაში გადავიდა.ჩვენი ტუჩები ვნებიანად ეხებოდა ერთმანეთს,თითებით კულულებზე ვუჭერდი,ჰარის ენა ჩემს პირშეი შემოვიდა და ენითაღუწერელ სიამოვნებას მანიჭებდა.მაგრამ როდესაც უფრო ახლოს მივიწიე მან ფრთხილათ მომიშორა.ორივე გახშირებულად ვსუნთქავდით.
-ნუ მაიძულებ,-დაიჩურჩულა მან.
მე არ მინდოდა ჩემს ადგილას დაბრუნება,ისევ ჰარის ვუყურებდი.ჩვენ ცოტა ხანი ჩუმად ვიწექით,სანამ მე ლაპარაკს წამოვიწყებდი.
-შენ გაქვს ისეთი გრელი წამწამები,-ვთქვი მე.
მან ოდნავ დაბნეულმა გაიღიმა.
-ეს კარგია?
მე თავი დავუქნიე,როდესაც ჰარიმ ფრთხილად მომაცილა თმები სახიდან.სუნთქვა შემიკავდა როდესაც ის ჩემსკენ დაიხარა.ჩავიხითხითე,მან დაიწყო ჩემი ლოყის ღიტინი წამწამებით,შემდეგ კი მაკოცა.
-დაიძინე,ბო.
***
მაღვიძარის წყალობით გამოვფხიზლდი და რამდენჯერმე დავახამხამე თვალები,რომ სინათლეს შევგუებოდი...მაშინვე გამეღიმა როდესაც იმ ადგილას სადაც, ჰარი იყო დავინახე სათამაშო კუ.ბუნდოვნად მახსოვდა როგორ მეფერებოდა და ღიღინებდა ის,რომ ჩამძინებოდა.
თავი 30

ჰარიმ ადგილი დაიკავა სკამზე,რომელზეც ჩვეულებრივ მე ვიჯექი როდესაც ის ხალხს ავარჯიშებდა. საერთოდ მე წიგნი მომაქვს ხოლმე და ველოდები თუ როდის მორჩება იგი მუშაობას.ტომი სულ ცოტახნის წინ შემოგვიერთდა. მე ისევ რომანის კითხვას ვაგრძელებდი ისინი კი ბოქსზე საუბრობდნენ,მაგრამ ჩემი გონება ისევ რეალობაში დაბრუნდა მაშინ როდესაც რაღაც საინტერესო მოვისმინე მათი დიალოგიდან. ჩხუბი.გავიგე თუ არა ეს სიტყვა წიგნი ეგრევე გვერდით გადავდე.ჰარიმ შეამჩნია ჩემი უცაბედი ინტერესი რომელიც მათი საუბრის მიმართ გამოვავლინე,მე მას დაინტერესებული მივჩერებოდი.მათ ლაპარაკი შეწყვიტეს,როდესაც ჰარიმ ხელი მომკიდა.

-ბო,მე ჩხუბი მომიწევს-მითხრა მან.
მან ხელი გამიშვა და მიბრუნდა რათა ტომთან საუბარი გაეგრძელებინა.

-დაიცადე, რა? -გაოგნებულმა თავის ქნევა დავიწყე-შენ მითხარი რომ,არ მონაწილეობდი ჩხუბებში.
-ვიცი,მაგრამ რაღაც შეიცვალა... პარასკევ საღამოს.

მათ საუბარი განაგრძეს მე კი მათთან ახლოს ვიჯექი... ვიჯექი,ჩემს ხელებს დავყურებდი და თითებს ვათამაშებდი,თან ვიხსენებდი თუ როგორ მეუბნებოდა ის რომ მას ხშირად უჩხუბია თავისზე ძლიერებთანაც კი მაგრამ ყოველთვის იგებდა.სახე შემეჭმუხნა და ჰარის მხარზე ჩავჭიდე ხელი,მან გამომხედა და ცოტა არ იყოს გაოცებული ჩანდა.

-ის შენს წონის კატეგორიას მიეკუთვნება ?

იგი დუმდა,თან მე მიყურებდა,თითქოს თავისთავს ებრძოდა რომ არ ეთქა თუ რა ხდებოდა სინამდვილეში.
-ჰარიი..-უკვე ტონს ავუწიე.
მე თითები კანში ჩავაჭირე,მაგრამ იმედგაცრუება ვიგრძენი როდესაც მან უბრალოდ ჩაიცინა.
-შენ საყვარელი ხარ როდესაც ბრაზობ.
მე გავიწიე ის კი ხელებს ლოყებზე მითათუნებდა.იგი ცდილობდა ჩემი ყურადღება რაიმე სხვაზე გადაეტანა და მისი გეგმა მოქმედებდა იქამდე სანამ ჩანაფიქრს მივუხვდი.

-მორჩი ამას და გამეცი ჩემს კითხვაზე პასუხი-მკაცრად ვუთხარი მე.
იგი შეიჭმუხნა როდესაც ჩემ ტონს მოუსმინა,გაიღიმა და ლოყებზე პატარა ღრმულები გამოუჩნდა.
-არა..

ჰარიმ თავი გვერდით გადახარა,იღიმებოდა და პასუხს ელოდა.
-არა ?- კოპეპშეკრულმა ვკითხე.
-იგი ჩემს შემდეგ წონით კატეგორიას მიეკუთვნება.

ტომი დიდი ინტერესით ადევნებდა თვალს ჩვენს საუბარს,როგორც ჩანს ჩემი ტონით გაოცებული იყო.მე გადავხედე მას და ჩემი მზერით მისგან მხარდაჭერას ვითხოვდი.

-ბო,ნუ ღელავ,ჰაზა მალევე გაუსწორედება ამს.
ტომმა რბილად დაარტყა ჰარის მხარში და ჰარიმაც გაიცინა.

-ტ-ტომ ნუ ამხნევებ მას! ბ-ბიჭი რომელსაც უნდა შეებრძოლოს,მასზე დიდია,ეს სახიფათოა!
მე ნერვიულობა დავიწყე,არ მინდოდა რომ ჰარი დაშავებულიყო.იმაზე ვფიქრობდი თუ სად მოხდებოდა ეს ყველაფერი,ტრენაჭორების დარბაზში სადაც ისინი მუშაობენ,არ არის ნება დართული იმ ადამიანებს შორის ჩხუბი რომლებიც განსხვავებულ წონით კატეგორიას მიეკუთვნებიან,მაშინ მივხვდი რომ ჰარის მათთვის არაფერი უთქვამს.

-ჰარი,ეს ორთაბრძოლა არაკანონიერი ხომ ? -ვკითხე და თან ხელი მაგრად ჩავჭიდე.
-ტექნიკურად არა... ჰარიმ ტუჩები ენით დაისველა.
-ო არა ჰარი,შენ არ შეგიძლია ამის გაკეთება!
-ტომ,შეგიძლია ერთი წუთით დაგვტოვო ?
- რა თქმა უნდა ჰარი.- გაგვიღიმა და დაგვტოვა.

მან ხელი მომკიდა და გასახდელისაკენ წამიყვანა,ის ჩემს პირდაპირ იდგა და ზემოდან დამყურებდა.ამივისუნთე,მისმა გრძელმა თითებმა კი სახიდან თმა გადამიწიეს.

-ბო,მე მივიღებ ამ ჩხუბში მონაწილეობას.-ჰარიმ მშვიდად მითხრა.

იგი ცუდ ხასიათზე დადგა როდესაც ტელეფონის ზარმა ჩვენ საუბრაი გაგვაწყვეტინა.უკვე ვიცოდი რაც მოხდებოდა-მე იძულებული ვიყავი დამეცადა სანამ ის ლაპარაკს დაასრულებდა.მას არაფერი უთქვამს უბრალოდ დამტოვა და გასახდელისკენ გაემართა.გაბრაზებული ვიყავი და ჰარის მეც უკან გავყევი,როდესაც გასახდელში შევედი დანარჩენი ბიჭები გაოცებულები მიყურებდნენ,ჰარი კი მხოლოდ შორტების ამარა იდგა.
-მისმინე,მე უკვე შემექმნა ბოსთან პრობლემები ეხლა კიდევ შენ არ დამიწყო.-ტელეფონზე ლაპარაკობდა.

საერთოდ რატომ აპირებს ჩხუბს ?მე მუშტები შევკარი.ის უამრავ ტრამვას მიიღებს,მხოლოდ იმიტომ რომ თავისი სიმამაცე გამოავლინოს. მე ღმად ჩავისუნთქე.

-მე უკვე გითხარი რომ ეს შენი გადასაწყვეტი არ არის-ჰარიმ ტელეფონში ვიღაცას ჩაჰყვირა-მე გავაკეთებ იმას რაც მომინდება!

მეყო.ამდენის მოთმენა უკვე აღარ შემეძლო გაბრაზებულმა ჰარის მივუახლოვდი და ტელეფონი ხელიდან გამოვგლიჯე.

-გამორთე ეს ტელეფონი ჰარი!

მე მათი ლაპარაკი შევწყვიტე,ტელეფონი კი ჰარის სპორტულ ჩანთაში ჩავაგდე.ამოსუნთქვაც კი ვერ მოვასწარი რომ ჰარიმ თავისი დიდი ხელები ჩამავლო.მე შევკრთი როდესაც კედელთან მიყურებული ავღმოჩნდი.მას პირი დაეღო და სუნთქვა გახშირებოდა,საშინლად გაბრაზებული იყო,მისი შიშველი მკერდი ზემოთ ქვემოთ მოძრაობდა.მე უიმედოდ ვცდილობდი განთავისუფლებას მაგრამ მისი ხელებიდან თავის დაღწევა შეუძლებელი იყო.მე არასოდეს მენახა ასეთი სიბნელე მის თვალებში,მისი ცხვირი სულ რამდენიმე მილიმეტრით იყო ჩემი ცხივირისგან დაშორებული.ხმის ამოღება ძლივს გავბედე.

-შენ დაგირეკა ვიღაცამ ვინც გითხრა რომ ეს სულელური იდეაა ?-საკმაოდ უხეშად ვუთხარი-ჯობია დაუჯერო მას ჰარი!
-მათ ერთ დროს შენზეც იგივე თქვეს.-ჰარიმ ჩურჩულით მიპასუხა.

-რა გჭირს ? -ჰარიმ მკითხა- ეს ჩემი გადაწყვეტილებაა და არ მაინტერესებს ის შენ მოგწონს თუ არა!-ბოლო ხმაზე ყვიროდა.
არ ვიცი შეამჩნია თუ არა,მაგრამ თითოეული მისი სიტყვის ზარმოთქმისას უფრო და უფრო ძლიერად მიჭერდა მარცხენა ხელზე.
-ჰარიმ მტკივა.

ჰარის სახე იმ წამსვე გაუფითრდა და ხელი გამიშვა.მე ატკიებული ხელი მკერდთან მივიჭირე.მისი თითები ჯერ კიდე დამჩნეულიყო ჩემს კანზე.

-ბო.. -ჰარიმ ჩემსკენ გადმოდგა ნაბიჯი.
თვალებში შიში მეტყობოდა,ვცილობდი რაც შეიძლებოდა მაგრად მივყუდებოდი კედელს რომ ჩვენს შორის დაშორება გამეზარდა,მაგრამ ამაოდ.
-ო არა,გთხოვ ოღონდ ეს არა... -ჰარი მევედრებოდა.

მის თვალებში ამოკითხული ტკივილი გულს მიკლავდა,ზედმეტად შეშინებული ვიყავი იმისთვის რომ მეფიქრა თუ რა მომემოქმედა.ის მუხლებზე დაეგო,მე ჯერ კიდევ პირადაპირ ვიყურებოდი,ვერ ვბედავდი ქვემოთ ჩახედვას.მან თავი მუცელზე მომადო და მაგრად მიმწია მისკენ.
-ბო,გთხოვ.. მ-მე ძალიან ვწუხვარ,მე არ მინდოდა შენთვის ტკივილის მოყენება,ეს უკანასკნელი რამაა რაც კი შეიძლება მინდოდეს..მაპატიე.

მე თვალები დავხუჭე,ლოყები ცრემლებს დაესველებინა.მისი სხეული მათბობდა,მინდოდა როგორმე დამემშვიდებინა მაგრამ არ ვიცოდი როგორ.ერთ წერტილს მივშტერებოდი,ის პატარა ბავშვს ჰგავდა რომელიც,მარტოსული და დაკარგული იყო,ბავშვს რომელიც სიყვარულს ეძებდა.არ მინდოდა რომ ის მარტო ყოფილიყო.

-გთხოვ-ჩურჩულით თქვა მან.
ცრემლები ჯერ კიდევ მომდიოდა,მე ხელი კეფაზე დავადე,ვამშვიდებდი და ხელებს თმაზე ვუთათუნებდი.ჩვენი სუნთქვა ნელდებოდა როდესაც ჰარის ვანიშნე რომ მასზე არ ვბრაზობდი.ვიცოდი რომ მას არასდროს არ უფიქრია ჩემთვის ტკივილის მოყენებაზე.ერთ ხელით იგი ჩემს მუცეს შეეხე,მე ქვემოთ ჩავიხედე და დავინახე რომ მას ტკივილისგან თვალები დაეხუჭა და თან დატკენ ხელს ეფერებოდა.იგი ნაზად მკოცნიდა გაწითლებულ კანზე და ცდილბდა შიში გაექარწ....ბინა.

-ძალიან ვწუხვარ პატარავ..-ჩაიბუტბუტა,თან ჩემს კანს ეფერებოდა.
-ყველაფერი კარგადაა,ყველაფერი კარგადაა ჰარი.-ნაზან ვუპასუხე.

მის ნიკაპს შევეხე,ჩემთან ახლოს მოვიწიე. მას თვალები ჯერ კიდევ ცრემლიანი ჰქონდა და თვალს ვერ მისწორებდა.

-მე არ მინდოდა-ჩუმად მითხრა მან.

მან თავისთან ახლოს მიმიწია,ჩვენ ერთმანეთს ვეხუტებოდით და თან ლოყაზე ნაზად ვკოცნიდი.

-შენ მე მჭირდები ჰარი,არ მინდა რომ დაშავდე მე უბრალოდ ვნერვიულობ შენზე.
-ბო,მე მაინც ვიჩხუბებ ( არ რა შეუგნებელია რა )
მისმა ამ სიტყვებმა გული მატკინა,მაგრამ ვარჩიე წინააღმდეგობა არ გამეწია. ვიცოდი რომ ამ შემთხვევაში ისევ იგივე განმეორდებოდა.

-შენ დარჩები?
-კი.

***

ზოტა უცაური იყო ჰარის ვარჯიშისთვის თვალის დევნება.იგი მობილიზირებული და ძლიერი ჩანდა.მისი ყურადღება მხოლოდ ვარჯიშისკენ იყო მიმართული.მას სურდა თავისი გაბრაზება იმაში ჩაექსოვა რაშიც ძლიერი იყო.
-ის კარგად იქნება-ტომმა მითხრა.
მას მას გავხედე,ტომი ჩემს გვერდით იჯდა,წიგნი კი მუხლებზე მედო.
-გითხრა ვისთანაც იბრძოლებს ?
მე თავი გავაქნიე.თუმცა განსაკურებულად არც მინდოდა ამის ცოდნა.ჩხუბზე ერთ გაფიქრებაშიც კი დამბურძგლა.
-ის ტიპი ნამდვილი იდიოტია-ტომი ამბოდა ამას და თან თავს აქნევდა,შემდეგ კი განაგრძო-კარგადაა ცნობილი ის რომ იგი თავის ყველა მეგობარ გოგონას სცემს.

ხელი პირზე ავიფარე იმდენად შოკირებული ვიყავი.

-შენ ხომ შეხვედრილხარ ჰეილის ?-ტომმა მკითხა.
-ემმ-დაბნეულმა ვუპასუხე.

ვცდილობდი ყველა ადამიანი გამეხსენებინა რომელიც ჰარიმ გამაცნო.უცებ გამახსენდა ვისზეც იყო საუბარი,მე მას შევხვდი მაშინ როდესაც ჰარიმ კლუბში წამიყვანა,იმ ღამეს როდესაც მე ჯეიკს შევხვდი.

-ჰეილი,ჰარის მეგობარი-ტომმა მითხრა.
-ხო მახსოვს.

იგი ლამაზი იყო,გრძელი მუქი თმა ამშვენებდა,ჩვენ ვილაპარაკეთ და იგი სასიამოვნო პიროვნება იყო,ვერ ხვდებოდი თუ რა შუაში იყო აქ ჰეილი სანამ ტომმა ხმა არ ამოიღო.

-მას შუბლზე შრამი აქვს.

გაგრძელება აღარც იყო საჭირო.გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა,ახლა ზუსტად ვიცოდი თუ რის გამო ჰქონდა მას ეს შრამი.აი თურმე რატომ უნდოდა ჰარის ასე ძალიან იმ ბიჭთან ჩხუბი.მან ჰეილი სცემა.

მე უკან გავიხედე რომ ხუჭუჭ თმიანი ბიჭისთვის შემეხედა,იგი ვარჯიშს უკვე მორჩენილიყო,ხელთათმანები მოეხსნა და წყალს სვამდა.იგი შეიჭმუხნა როდესაც დაინახა ჩემი გაბრაზებული სახე.ჩემი მზერა წიგნს ეცემოდა,არ მინდოდა მისთვის თვალებში შემეხედა.

-შენ გაბრაზებული ხარ ჩემზე-ჰარიმ მითხრა.

მე არ ვბრაზობდი უბრალოდ ვღელავდი მასზე.იგი ტუჩებით ყელს მიკოცნიდა მაგრამ მე გულგრილად ვრჩებოდი.მე ამოვისუნთქე როდესაც მან ხელი ჩამჭიდა.მე მის თვალებში ტკივილი ამოვიკითხე როდესაც ის ნატკენ ადგილს უყურებდა.მან თვალები დახუჭა და მითხრა :
-წამოდი შენ ჩემი მოტივაცია იქნები.

მე და ჰარი ერთად ვარჯიშობდით,თან მეხვეოდა და მეხუტებოდა,მაგრამ გასახდელში მომხდარი ინციდენტი ჯერ კიდევ ვერ დამევიწყებინა და თვალქინ მედგა. ჰარი დაიწია და მისი ტუჩები ნაზად შეეხო ჩემსას.

-ბო.-თქვა და ჩაიცინა.

ვვარჯიშობდით თან ერთმანეთს ვეფერებოდით და ვკოცნიდით.
-მმ მომწონს შენთან ერთად ვარჯიში.. მე არ შემიძლია ამის ტომთან ერთად კეთება - ხუმრობით მითხრა ჰარიმ.
-ჰაჰაჰ კარგია რადგან მე არ მინდა შენი განაწილება.

კიდევ რამდენიმეჯერ მაკოცა შენდეგ კი ადგა.ჰარი დიდი ყურადღებით მადევნებდა თვალ ყურს, და ჩემი ხასიათის შეცვლაც არ გამოჰპარვია.

-რა მოხდა ?-ჰარიმ მკითხა.
-მე ვიცი თუ რატომ აპირებ მასთან ჩხუბს... ჰეილის გამო- გაუბედავად ვუპასუხე.

ჰარი ნელნელა დაიძაბა,ხელებით მუშტებს კრავდა და სწრაფად სუნთქვას იწყებდა.
-ის ნამდვილი ნაგავია,ჰეილი არ იმსახურებდა ამას,მის არცერთ შეყვარებულს არ დაუმსახურებია ეს.- უხეშად თქვა.
ჰარიმ პატარა პაუზის შემდეგ განაგრძო- მას დიდი ხნის წინ უნდოდა ჩემთან ანგარიშის გასოწრება,ახლა კი აქვს ამის შანსი.
-მე მაინც არ მინდა რომ შენ იჩხუბო,მაგრამ ახლა მე მესმის შენი.-მე ვუთხარი.
იგი ნახად და სიფრთხილით ჩამეხუტა.მე მის მაისურს ხელი ჩავკიდე ის კი რბილად მკოცნიდა კანზე,რომელიც ჯერ კიდევ წითელი იყო.

-მაპატიე,ბო...-ჰარიმ მითხრა.-მე მინდა რომ შენ ჩემთან თავს უსაფრთხოთ გრძნობდე.. მე შენი დაცვა მინდა.

-მაშინ ნუ გააკეთებ ისეთ რამეს რაც ჩემში შენდამი შიშს გამოიწვევს.
31.

შავ კარზე დავაკაკუნე...სულ რამდენიმე წამი გავიდა სანამ ჩემს წინ მაღალი ხუჭუჭა ბიჭი გამოჩნდებოდა.ის ჯერ ისევ სპორტულ ფორმაში იყო გამოწყობილი და ფეხშიშველი იდგა.

-გამარჯობა ლამაზო,-გამიღიმა ჰარიმ.
-გამარჯობა,-მორცხვად გავუღიმე.
იგი ხელებში მწვდა და მისი ბინის მისაღებ ოთახში გამათრია.

-მე შემეძლო მოვსულიყავი და წამომეყვანე,-მითხრა და თან მხრიდან ჩანთას მხსნიდა.
-არაუშავს,ყველაფერი კარგადაა.

მე ისევ ჰარის დაცვის ქვეშ ვიმყოფებოდი.ამჯერად მან დამრთო უფლება მის ბინამდე მარტო მივსულიყავი მასთან ტელეფონით ლაპარაკის შემდეგ,მაგრამ ეს მოხდა მისი 10 წუთიანი რწმუნების შემდეგ.

-მაგრამ მადლობა შემოთავაზებისთვის,-გავუღიმე.

მე მინდოდა ჰარი მიმეხვედრებინა თუ რამხელა მნიშვნელობა ჰქონდა ჩემთვის მის ასეთ დაცვას.მასთან თავს უსაფრთხოდ ვგრძნობდი.ვიცოდი ეს დაკავშირებული იყო მის ბავშვობასთან,ძალიან სწრაფად გაიზარდა და სახლში ერთადერთი კაცის როლი დაიკავა.

ჩემი ფიქრები მოულოდნელად შეწყდა,როდესაც რბილი ტუჩები ჩემსას შეეხო.კოცნა იყო ტკბილი და გრძელდებოდა რამდენიმე წამი,სანამ ჰარი გაიწია და თავისი ცხვირით ჩემსას მოუღიტინა.ხელები მის მკერდზე დავაწყე,ვიგრძენი მისი ძლიერი კუნთები თეთრი მაისურის შიგნით და ვიბრაცია,როდესაც მან ამოიგრგვინა და ამით მიმანიშნა, მას მოსწონდა ჩემი შეხება.მისი ბარძაყები დავიჭირე და შორტები ოდნავ ჩამოვწიე.

-მე მომწონს ეს შორტები,-ვაღიარე და გავუღიმე.
-მართლა?-მკითხა მან წარბების აწევით.

ჰარი მაჯავრებდა,მისმა გრძელმა თითებმა მომაშორა სახეზე ჩამოყრილი თმა.

-მმმ,ლამაზი ფეხები გაქვს ჰარი.
მის ლოყაზე კოცნა დავტოვე,ხოლო როდესაც გამოვიწიე მარჯვენა თვალი ჩავუკარი.ოთახიდან გამოსვლას ვაპირებდი მაგრამ მან ხელები დამიჭირა.

-შენ რა თვალი ჩამიკარი? მკითხა და თან ოდნავ ჩაეღიმა.

მხრები შევკუმშე და ვცდილობდი ღიმილი შემეკავებინა.

-შენ ჩემივე წინააღმდეგ იყენებ ჩემს ხერხებს,-წყნარად მითხრა მან.
-ვინ თქვა,რომ შენებია?-ნაგლურად ვუპასუხე.

მისი ხრინწიანი სიცილის ხმა ექოდ გავრცელდა.მან ჩემი ხელი პირთან მიიტანა,ფუმფულა ტუჩებმა კოცნა დატოვეს ჩემს ხელზე.

-შესანიშნავი ხარ,-დაიჩურჩულა მან.

ღრმად ამოვისუნთქე,როდესაც ჰარიმ მისკენ მიმიზიდა,ჩემი ხელები მის წელს შემოეხვია და უფრო ახლოს სწევდა.მან თავი დახარა და ჩემი ყელის კბენა დაიწყო, ამ მოქმედებებმა თითქმის დამავიწყა მომავალი ბრძოლა,თითქმის!

ორი დღე,ორი დღე და ჰარი რინგზე გავა! არ მანაღვლებდა ვინ მოიგებდა ჩემთვის მთავარი იყო ჰარი ცოცხალი დარჩენილიყო!ვიცოდი ჰარის ძალიან შეუპოვარი ხასიათი ჰქონდა,იგი უარს ამბობდა ჩემთან ესაუბრა მომავალ შეჯიბრზე.მე კი უშედეგოდ ვცდილობდი გადამეფიქრებინა მისთვის ამაში მონაწილეობა.ჩემმა ბოლო მცდელობამ ჰარი აიძულა ხმა აემაღლებინა,ტანი კედელს იყო აკრული,არ მინდოდა მისი გაბრაზება,ორივემ ვიცოდით,რომ ჩალურჯებული ადგილი ჯერ ისვე არ გასულიყო ჩემი ხელიდან.

თითქოს ჩემი აზრები წაიკითხა,სუნთქვა შემეკრა როდესაც მან ჩემი მაჯა ფრთხილად აიღო.კანზე მისი თითების და ძლიერი მოჭერის კვალი იყო,რომელიც მახსენებდა რამდენიმე დღის წინ მომხდარს.მაღიზიანებდა ის,რომ სწორედ ეს მახსენებდა თუ როგორ გამოვიდა ჰარი წყობიდან.ვერ აცნობიერებდა,რომ ტკივილს მაყენებდა.ჰარი ბევრად ძლიერი იყო,ეს მაშინებდა.მისი ნერვიულობა შესამჩნევი იყო,ჰარიმ კოცნა დატოვა კანზე,ჩალურჯებულ ადგილას.მთელი ამ დროის განმავლობაში მისი მზერა მხოლოდ ჩემსკენ იყო მომართული.
-რაღაც საქმე მაქვს,ამან ბევრი დრო არ უნდა წაიღოს.

მან ხელზე მომიჭირა და გამიღიმა.

-კარგი.-თავი დავუქნიე

ლოყაზე ვაკოცე სანამ გავიდოდა, მეც უკან გავყევი.ვუყურებდი როგორ დაჯდა,აიღო ნოუთბუქი და ხელები გადააჯვარედინა.კარებზე მიყრდნობილი ვიდექი და ინტერესით ვაკვირდებოდი როგორ ბეჭდავდა.მისმა მწვანე თვალებმა შემომხედა სანამ გავიდოდი.
***

მისი საწოლის კიდეზე მჯდომი ნერვიულად ველოდი ჰარის,მუხლები მიკანკალებდა.ნაბიჯის ხმა გავიგე და მივხვდი ჰარი მეძებდა,მან ხელი ჰკრა და კარი ჭრაჭუნით გაიღო,დავინახე მაღალი ხუჭუჭა ბიჭი.ი ისეთი ლამაზი იყო.იგი ინტერესით მიყურებდა.

-აქ რასაკეთებ?-ოდნავ დაბნეულმა გამიღიმა.

საწოლიდან ავდექი და სწრაფი ნაბიჯით გავემართე მისკენ.

-კიდევ ერთხელ მინდა ვცადო,-დავიჩურჩულე.

ჰარი მაშინვე მიხვდა რას ვგულისხმობდი.მისი ხელი უკანა ჯიბეში ჩაცურდა,მოვიღუშე როდესაც დავინახე როგორ ამოიღო ტელეფონი,შემდეგ მივხვდი რისთვისაც,გულმა ძგერა დაიწყო როდესაც გამორთო და გვერძე გადადო.

-მთლიანად შენ გეკუთვნი,-მშვიდად თქვა ჰარიმ.
თვალები გამიფართოვდა,როდესაც მან მაისური უცებ გაიხადა,კულულები სახეზე ჩამოეყარა როდესაც იგი ძირს დააგდო.ჰარიმ კარი მიაჯახუნა.

პირი გამიშრა როდესაც მის ქამარს შევეხე.ჩვენი შუბლები ერთმანეთს ეხებოდა,მისი გახშირებული სუნთქვა სახეზე მეცემოდა.ღილი გავხსენი შემდეგ კი ელვა შესაკრავი ჩამოვწიე.ისეთი გრძნობა გამიჩნდა თითქოს სრულიად ნათელი იყო,რომ არავინ,არასდროს არ გამიხდია.შორტები მოუხერხებლად იყო ჩამოწეული მისი თეძოებიდან შემდეგ კი ძირს დაეცა.ჩემი ნერვიულობა გამოჩნდა როდესაც აკანკალებული ხელით შევეხე კანს ჰარის მუცელზე.ჩაისუნთქა,მისი თითები ჩემს ლოყებს ეფერებოდა შემდეგ კი ქვედა ტუჩზე გადავიდა.მოციმციმე მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა.

-ჩუუ,ყველაფერი კარგადაა პატარა,-დაიჩურჩულა ჰარიმ.

თვალები დავახამხამე,როდესაც მისი შუბლი ჩემსას შეეჯახა.ჩემი აკანკალებული ხელი მისმა დაფარა,მისი ბოქსიორებისკენ მიმართა და გახდაში დამეხმარა.ჩემი მზერა ჯერ ისევ ჰარისკენ იყო მიმართული როდესაც ისინი ძირს დაეცნენ.არ ვიყავი დარწმუნებული იმაში თუ რა უნდა გამეკეთებინა,მაგრამ თავი ვაიძულე პირველი მოქმედება გამეკეთებინდა,ეჭვები მოვიშორე.ჰარის პირი ოდნავ გაიღო როდესაც ხელში ავიღე მისი უკვე პულსირებული ერექცია.სიგრძე იყო სქელი და მაგარი ჩემს ხელებში.გამაოცა ნაზმა და რბილმა შეგრძნებებმა მისი კანიდან.მან ოდნავ ამოიკვნესა სანამ მისი ხელები ჩემების ქვეშ მოექცა.

-ხელი ამოძრავე.-დაიჩურჩულა სუნთქვაშეკრულმა.

მე ნელა ვამოძრავებდი ჩემს მაჯებს წინ და უკან.ხუჭუჭა თმები ჩემს შუბლს უღიტინებდნენ,ცხელმა ამოსუნთქულმა ჰაერმა მოიცვა ჩემი სახე.ვიგგრძენი როგორ მოუჭირა მისმა ხელმა ჩემსას.ჰარის ტუჩები ჩემსას შეეხო სანამ ქვემოთ ჩავიხედებოდი.ღრმად ჩავისუნთქე,თვალები გამიფართოვდა მისი ზომის გამო.

-უფლება მომეცი,-დავიჩურჩულე.

მან თავისი ხელი მომაშორა,მე კი ვაგრძელებდი ჩემის მოძრაობას.ხმები რომლებსაც იგი გამოსცემდა მიმახვედრა,რომ ყველაფერს სწორად ვაკეთებდი.მისი შიშველი მკერდი ადიოდა და ჩადიოდა.ხელებში მწვდა და მომაშორებინა.ვაპირებდი ბოდიში მომეხადა იმისთვის,რომ რაღაცას არასწორად ვაკეთებდი,მაგრამ მან გამიღიმა.

-ჯერ ადრეა.-გაიცინა.

ვერ ვიჯერებდი,რომ თითქმის ორგაზმამდე მივიყვანე ასეთ მოკლე დროში.სანამ ხალიჩაზე დავეშვებოდი თეძოები დამიჭირა.

-დაწყებამდე მაკოცე,-დაიჩურჩულა ჰარიმ.

დავთანხმდი.კოცნა ის იყო რასაც სწორედ ჰარისთან მივეჩვიე.მისი თბილი ენა ჩემს პირში შემოვიდა და გრძნობების ნაკადი გამოიწვია.ხელები კისერზე შემოვხვიე და მივეკარი.ოდნავ შევხტი როდესაც ვიგრძენი მისი ერექცია ჩემს მუცელზე.ის იმდენად იყო დაკავებული ჩემით,რომ ვერ შენიშნა ჩემი უეცარი შიში.სანამ ის ტოვებდა კოცნას ყელზე მე შევეხე მის კეფას შემდეგ კი კულულებს.როდესაც გაიწია მის სახეზე ღიმილი გაჩნდა.

-დარწმუნებული ხარ?

თავი თავუქნიე სანამ კოცნას დამიტოვებდა ლოყაზე.

მის წინ ჩავიმუხლე.სუნთქვა გახშირებული მქონდა როდესაც მის პენისს მივაჩერდი,ხელით შევეხე ამან ჰარი კვნესა გამოიწვია.შევხედე და დავინახე,რომ თვალები დახუჭული ჰქონდა ქვედა ტუჩი კი კბილებს ქვეშ მოექცია.კვლავ ქვემოთ ჩავიხედე და გავაგრძელე ხელის მოძრაობა ამდროს ჰარიმ წამომაყენა,ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი ჩემს მუცელს,როდესაც ჩვენს შორის მანძილი შემცირდა.

-რას ვაკეთებ არასწორად?-ვკითხე
-საწოლზე გავაგრძელოთ.

დავთანხმდი...იგი საწოლის კუთხეში ჩამოჯდა,კვლავ ჩავიმუხლე.ჰარიმ ნიკაპზე მომკიდა ხელი და დაიხარა.

-შენ არ ხარ ვალდებული!
-მე მინდა ეს.

ხელი ნიკაბიდან მომაშორა და გამიღიმა.ჩემი ხელები მის მუხლებე ეწყო,თვალები დახუჭული ჰქონდა.მარცხენა ხელი მუხლზე დავტოვე ხოლო მეორეთი თამამად შევეხე მის ერექციას.ყურადღებით მაკვირდებოდა თუ როგორ ვტოვებდი მსუბუქ კოცნებს და ენით „გზა“ გამყავდა მის პენისზე.თვალები გაუბრწყინდა როდესაც შევხედე.

-ყველაფერი კარგადაა,-მითხრა და ღრმად ამოისუნთქა.

ენა ისევ იგივე ადგილს შევახე,ჰარის ბარძაყები მოუსვენრად მოძრაობდა მატრასზე.მის ბაგეებს კვნესა სწყდებოდა,მაგრამ შევატყე რომ თავის შეკავებას ცდილობდა არ უნდოდა სხვა რამეზე გადავრთულიყავი.კონცენტრაცია მის სახეზე მოვახდინე სანამ ვცდილობდი სიამოვნება მიმენიჭებინა,მინდოდა მისი კვნესა კვლავ გამეგო.მაშინვე გამოვიწიე,როდესაც ჰარის გააჟრჟოლა და კბილები ერთმანეთს დააჭირა.

-მაპატიე,მაპატიე,-მოვუბოდიშე.

თავი გააქნია და გაიღიმა,კულულები სახეზე ჩამოეყარა.მისი შეხება მათბობდა,თითი ჩემს ქვედა თუჩზე გაატარა იცოდა ეს დამამშვიდებდა.

-არანაირი კბილები!-გაიცინა მან.

მორცხვად დავუქნიე თავი და ლოყები გამიწითლდა.ვიგრძენი ნერვიულობას ვიწყებდი,მაგრამ გავაგრძელე ჰარის ინსტრუქციების მიყოლა.ვიცოდი პირველ ჯერზე არ იქნებოდა იდეალური.თავში გამიჩნდა ფიქრები იმის შესახებ თუ რა გამოცდილი იყო ჰარი.მოვიღუშე მან ალბათ იცოდა,რომ მე ამაში სუსტი ვიყავი.ამოვიოხრე,მძიმედ ვსუნთქავდი,როდესაც გამოვიწიე.

-ნუ ჩქარობ,-წყნარად მითხრა მან.

მისმა ხელმა ჩემი დაფარა გამიკვირდა,როდესაც ჰარი დაიხარა და მისი ფუმფულა ტუჩები ჩემსას შეახო.გაიწია,გამიღიმა და ლოყებზე ნაჩვრეტები გამოუჩნდა.მისი მეჭირა და მასზე ენას ვატარებდი.ჰარი მაკვირდებოდა და მის ტუჩებს დაძაბული კვნესა სწყდებოდა.ვცდილობდი პირით უფრო ღრმად დამეჭირა,თვალები დახუჭული მქონდა,როდესაც მისი ხელი მხარზე შემეხო და ფრთხილად გამწია.

-ნუ აიძულებ საკუთარ თავს.-შეწუხებულმა მითხრა.

გადავწყვიტე ხელი გამომეყენებინა და მთელ სიგრძეზე გამეტარებინა,ჩემი პირი კვლავ შეეხო მის პენისს.მან გამიღიმა როგორც ჩანს კმაყოფილი იყო ჩემი მოქმედებით,კუნთები მოუდუნდა.ჰარის შუბლზე ოფლის წვრილი წვეთები იყო,კულულები მიეკრო.შევამჩნიე თუ როგორ ძალიან ჩამოცხა ოთახში ფანჯრის გამოღება მომინდა.

მოქმედებები დავაჩქარე,მისი თვალები დახუჭული იყო,პირი ოდნავ გაეღო.სუნთქვაგახშირებულმა შემომხედა ნიკაპი ამიწია და ლოყაზე მომეფერა.

-ნელა პატარავ,ნუ ჩქარობ.-მითხრა მან.

ტემპი შევანელე,რომ ჰარის მოსწონებოდა.გავიწიე,პირიდან მისი გამვიღე,მარილიანი გემო ვიგრძენი.იგივეს კეთება განვაგრძე.

-მოუჭირე,-ენის ბორძიკით მითხრა.

დავემორჩილე.მომწონდა ასეთს,რომ ვხედავდი.ამოიკვნესა როდესაც თითებით ფრთხილათ მოვუჭირე.

-აჰჰ,კ-კი ბო ისევ გააკეთე ეს.

როდესაც ეს გავიმეორე ჰარიმ თავი უკან გადააგდო და პირით სუნთქვა დაიწყო.როდესაც შემომხედა მისი თვალები გამუქებული იყო,გრძელმა თითებმა ფრთხილად გადამიწია ჩამოყრილი თმა ყურზე.ჩემი ენა კვლავ მის პენისზე დასრიალებდა და ახალ შეგრძნებებს ანიჭებდა.

-გაიხადე მაისური ჩემთვის,-თქვა ჰარიმ და თან მძიმედ სუნთქავდა.

ასეც მოვიქეცი,ჩემი მაისური ძირს დავარდა და ჰარის ტანსაცმელს შეუერთდა.მაშინვე დავუბრუნდი ჩემს წინა მოქმედებებს და ვაგრძელებდი მანამ სანამ ჰარი მხარს დამიჭერდა.

-ბო,-ჰარი დაიძაბა.

ფრთხილად გამწია მისი ჩემი პირიდან გამოცურდა.ხელი გამოიშვირა,რომ საკუთარ თავს შეხებოდა,მაგრამ გავაჩერე.დავიჭირე და მისი ხელი ჩემით შევცვალე.ჩემი სახელი მოსწყდა მის ბაგეებს და მალე დავინახე თეთრი სითხე.დამაჟრიალა როდესაც ის ჩემს მკერდზე აღმოჩნდა.სითბომ მოიცვა ჩემი სხეული,ახალი სიამოვნებების მოზღვავება ვიგრძენი.ჰარიმ ამოიკვნესა და საწოლზე გადაეშვა.

-ო ღმერთო!-ამოილუღლუღა მან.

კიდევ ერთხელ გავატარე ტუჩები მის პენისზე და ვიგრძენი თუ როგორ დასუსტებული იყო.იატაკიდან ავდექი და საწოლზე მის გვერდით დავწექი.ჰარი დაქანცული იყო მისი მკერდი ადიოდა და ჩადიოდა.

-თავი გვერძე გადმოაბრუნა თავი დამიქნია და დამეკრიჭა.მე ვფიქრობდი,რომ მან ხმა დაკარგა . რამოდენიმე წუთი ჩუმათ ვიწექით,მაგრამ ჰარიმ ხელი დამიჭირა,როდესაც წამოდგომა ვცადე,რომ ფანჯარა დამეხურა.გავიღიმე და შუბლზე ჩამოყრილი კულულები გადავუწიე.ვაკვირდებოდი თუ როგორ აიღო თითით თეთრი სითხე ჩემი მკერდიდან და ტუჩებთან მომიტანა.

-როგორია?

-თავი დავუქნიე,როდესაც მის თითს ვწუწნიდი.მარილიანი.როდესაც თითი მომაშორა მისკენ გადავბრუნდი და ჩავეხუტე.

-მოგეწონა?-მკითხა ჰარიმ და გამიღიმა.
-მე მომწონდა შენი ყურება.-დავიჩურჩულე და ოდნავ ავწითლდი.
-იგივეა.-დამცინა ჰარიმ.-ეს იყო გასაოცარი-თქვა მან.

გავიგე თუ როგორ ჩაიხითხითა მან, როდესაც შერცხვენილი გადავბრუნდი.ორივემ ვიცოდით,რომ მჭირდებოდა ვარჯიში რათა უკეთ გამომსვლოდა.

-კარგი იყო აღიარა ჰარიმ.-მივხვდი,რომ იმაზე ჩაიხითხითა თუ როგორ გავიდა ჩემი პირველი მოუხერხებელი გამოცდილება.

მისმა სიტყვებმა მანუგეშა.

-ახლა კი ვიბანავოთ.-მითხრა ჰარიმ.

ჰარიმ ხელი მომკიდა და საწოლიდან წამომაყენა,როდესაც ჩავიხითხითე.
თავი 32

*ჰარი*

ჩვენ აბაზანის ფარდის მიღმა ვლაპარაკობდით,უნიტაზისათვის თავსახური დამეხურა და ისე ვიჯექი.არ შემეძლო ღიმილი შემეკავებინა როდესაც იმას ვიხსენებდი რაც ჩემს ოთახში სულ ცოტა ხნის წინ მოხდა.ბოს ტუჩების გემო აღუწერელი იყო.ეს ბოსთვის პირველი იყო,ამიტომ მოუხერხებლობა მოსალოდნელიც იყო მაგრამ ეს ყველაფერი იმას კიდევ უფრო მშვენიერს ხდიდა.

-ჰარი?
-მმ- მე ფარდისკენ შევბრუნდი.

რამდენიმე წამი ხმას არ ვიღებდით,ამ დუმილს მხოლოდ წყლის შხაპუნის ხმა თუ არღვევდა.

-ყველაფერი წესრიგშია ?- ვკითხე და თან წამოვდექი.
-ვ-ვ ისთან ლაპარაკობდი ტელეფონით? - ბომ პირდაპირ მკითხა.

მისი გამბედაობა არც იყო გასაკვირი რადგან ჩვენ ერთმანეთს ფარდა გვაშორებდა,იგი ვერ გაბედავდა ამ კითხვის პირის პირ დასმას.მე გულწრფელად ვიმედოვნებდი რომ ეს იმიტომ არ იყო ასე რომ მას ჩემი ეშინოდა,მაგრამ რაღაც მკარნახობდა რომ ზუსტად ეს იყო მიზეზი.იქნებ ბო ვერ ხვდება რომ მე თავისუფლად შემიძლია ფარდის ჩამოგლეჯვა.

-დაამთავრე? -მის კითხვაზე კითხვით ვუპასუხე.
-ემმ კი.- მან ამოიკვნესა.

წყალი გამოერთო,მე კი გადავიწიე რომ დიდი პისახოცი ამეღო.მუქი თმა მხრებზე ჩამოყროდა,მე პირსახოცი მაღლა ავწიე რომ ბო მასში გამეხვია.

-თვალები დახუჭე- ბომ ჩაილაპარაკა.
-ბო,მე უკვე მყავხარ შიშველი ნანახი,უბრალოდ გადმოდი მაქედან.- დამცინავი ტონით ვუპასუხე.
- არა! დახიჭე თვალები.

მე ჩავიცინე,სანამ მის თხოვნას შევასრულებდი.როგორც კი გავიგე თუ როგორ გადმოვიდა იგი აბაზანიდან,მის წელზე ხელები ნაზად შემოვხვიე.თვალები გავახილე,ბოს უკვე მოესწრო შიშველი ტანის პირსახოცით დაფარვა.მე ყურადღებით ვაკვირდებოდი თუ როგორ მშორდებოდა ბო და აბაზანის კარებს უახლოვდებოდა თან ხელით პირსახოცს იჭერდა და თან ბოლოებს ისწორებდა.

არ შემეძლო სიცილი შემეკავა როდესაც ვხედავდი თუ როგორ იქექებოდა ბო ჩემს გარდერობში,რომ ჩემი შავი საცვალი ეპოვა.მან მე შემომხედა,შემდეგ კი გარდერობის კარებს უკან დაიმალა რათა საცვალი ჩაეცვა.როდესაც კარებს მოშორდა,პირსახოცი ხელით ეჭირა.ზემოდან ჩემი მაისური ეცვა რომელიც როგორც ჩანს ჩემს გარდერობში ქექვისას იპოვა,მაისური საჯდოს უფარავდა. ბო მშვენივრად გამოიყურებოდა!მე არასოდეს არ ვაძლევდი ვიღაც გოგოებს ჩემი ტანსაცმლის ტარებას,მაგრამ ბოსთან ყველაფერი სხვაგვარად იყო.ის ჩემი იყო. მსიამოვნებდა მისი თვალყურის დევნა,თუ როგორ დაიდოდა იქით აქეთ ამ ტომარასავით მაისურში.

ბომ იგრძნო თუ როგორ ვათვალიერებდი მის სხეულს.მისი ცისფერი თვალები ჩემსას შეხვდა.მე მას მივუახლოვდი და მის პატარა ხელებს ნაზად შევეხე მან შემომხედა.მე მის ვარდისფერ ლოყებზე პატარ პატარა კოცნებს ვტოვებდი და თან ნელ-ნელა ისევ საწოლისკენ მივიყვანე და ლეიბზე დავაწვინე.ბოს კისერზე ხუმრობოთ ვკბენდი,მისი სიცილი კი მთელ ოთახს ავსებდა.როდესაც მისი მკერდი ჩემსას შეეხო,მივხვდი რომ მას მაისურის შიგნით არაფერი არ ეცვა.მე გავუღიმე,მაისურის ქვეშ ხელი ნაზად შევაცურე და ნელ ნელა ზემოთ აწევა დავიწყე.მას თვალები გაუფართოვდა როდესაც მიხვდა რის გაკეთებასაც ვაპირებდი.

-არა!-მკაცრად მითხრა ბომ.
მისი პატარა ხელები მაისურს შეეხო და ისევ ქვევით ჩამოწია.მისმა ასეთმა ნაბიჯმა ჩიხში შემიყვანა.თავი ჩავწიე ცხვირით ბოს იმ ხელს შევეხე რომლითაც მას მაისური ეჭირა.ის აღარც განძრეულა,მე კი მას სხეულზე ნაზად ვკოცნიდი.

-რატომაც არა ?
პასუხს არ მცემდა მხოლოდ თავს აქნევდა.
- გინდა მეც გავიხდი მაისურს? ჩვენ მათ გარეშეც შეგვიძლია ყოფნა. -მე გავუღიმე თან მის გამხნევებას ვცდილობდი.

ბოს სხეული ნელ ნელა დაეძაბა, მე თავი ჩავხარე და ჩურჩულით დავიწყე ლაპარაკი.
-მინდა რომ შენი არაჩვეულებრივი სხეულის თითოეულ ნაწილს მივუახლოვდე.- ხელებით მის მკერდს მოვუჭირე და ჩურჩული განვარგძე-მათ შორის ამ ნაწილსაც.

მან ამოივნესა როდესაც ჩემმა ხელებმა ნაზად მოუჭირეს მის მკერდს,მას მივჩერებოდი და მკერდს ვუზელდი.მიუხედავად იმისა რომ ბოს მაისური ეცვა,მაინც ვგრძნობდი თუ როგორ გაუმაგრდა მკერდის თავები.ბო დუმდა თუმცა მისი სხეული თითქოს ცოტა მოდუნდა.მან თვალები გამოსწორა,მაგრამ არ ინძრეოდა.ვერ ვხვდებოდი რა სჭირდა,იქნებ ჩემი ეშინია ? არა.

-შეიძლება?

მან თავი ნაზად დამიქნია.ჩემმი თითები ნელ ნელა ეხებოდა ნაცრისფერ მაისურს და მას ზემოთ წევდა.მისი მკერდის ბოლოსაც მივუახლოვდი და მაისური მთლიანად ავუწიე,ახლა მას მთელი მკერდი გაშიშვლებული ჰქონდა.

ვიღიმოდი და თან მას დავყურებდი,მისი კანი უფერული და საოცრად ლამაზი იყო,მე მოვდუნდი და იმასაც მივხვდი რომ მის სხეულს აქამდე არასდროს მიეღო მზის აბაზანები.არ მინდოდა რომ ვინმეს ეცქირა იმისთვის რაც ჩემი იყო.

იგი დაიძაბა,ბოს სუნთქვა გაუხშირდა როდესაც ჩემი თითები მის მარცხენა მკერდს შეეხო.ჩემი შეხებისას მისი მკერდი ზემოთ-ქვემოთ მოძრაობდა.მისი კანი ისეთი რბილი იყო,მან თვალები დახუჭა როდესაც მე შრამი დავინახე რომელიც მის ლამაზ კანს არ შეეფერებოდა.აი თურმე რატომ არ უნდოდა რომ მე მისი მკერდი მენახა.მტკივნეული იყო ასეთი ბოს ყურება,რომელიც არ ინძრეოდა და თვალები დაეხუჭა.

-რა მოხდა?-მე ჩუმად ვკითხე.

ბო გადაბრუნდა,მას არ შესწევდა ჩემს თვალებში ჩახედვის ძალა.ნიკაპი ნაზად ავუწიე,თან თითით ცრემლებს ვუზმენდდი რომლებიც თვალებიდან ღაპაღუპით მოსდიოდა.

-მ-მე მამაჩემთან ერთად მანქანში ვიჯექი.-ჩუმად ჩაილაპარაკა- უკანა სკამებზე.მე გადავრჩი ის კი ვერა- ბოს ხმა დაეძაბა როდესაც ეს ბოლო რამდენიმე სიტყვა წარმოთქვა.

მას სახე შეეცვალა,როგორც ჩანს თავში ისევ ის ძველი მოგონებები უტრიალებდა.

-ეს შრამი ნამდვილი სიმახინჯეა,მძულს!-გაბრაზებულმა დაიყვირა ბომ.

გული ნაფლეთებად მექცა როდესაც ჩემს გოგოს,ჩემს ბოს ვუყურებდი და იმას თუ როგორ ცდილობდა ცრემლების შეკავებას.მე თავი გავაქნიე,ქვემოთ დავიწიე და მას შრამზე ნაზად კოცნა დავუწყე.მან ამოიხვნეშა,მისი პატარა თითები ჩემს კეფას შეეხო. ცოტა მოვშორდი,მან კი დრო იხელთა და მაისური ისევ ჩამოიწია. მან დაიფარა ის ადგილი რომელიც აქამდე არავის ენახა.

ვერ ვიტანდი ასეთი ბოს დანახვას,იგი მშვენიერი იყო,ჩემთვის იდეალურიც კი.მას ეტყობოდა რომ ცოტაც და ატირდებოდა,ამიტომ მე სწრაფად დავიწყე მოქმედება,მაისური გავიძრე და მუხლებზე დავიჩოქე,მე არასოდეს არავის არ ვაჩვენებდი ჩემს შრამებს,თუმცა რამდენიმე გოგონამ დაინახა ისინი როდესაც ჩვენ ინტიმური საქმეებით ვკავდებოდით,მაგრამ მე ყოვლეთვის ვმალავდი და არავის არ ვუმხელდი თუ რისგან გამიჩნდა ეს შრამები.

-რ-რ ა-ბოს ხმა უკანკალებდა თან თავისუფალი ხელით წელზე შემომხვეოდა.

-მ-მე დედაჩემის დაცვას ვცდილობდი... მამას კი ბოთლი ჰქონდა.

მან ამოიხვნეშა მის მშვენიერ ცისფერ თვალებში შიში იგრძნობოდა,ის გვერდით მომიჯდა და თავისი წვრილი თითებით ჩემს შრამებს ნაზად ეხებოდა.

-ოჰ ჰარი.. ნაბალ ხმაზე ჩურჩულებდა ბო.

იგი ჩემსკენ გადმოიწია მისი ნაზი ტუჩები ჩემს კანს თბილად კოცნიდნენ.სანამ ბოს შევხვდებოდი ყველა უხეშად მეპყრობოდა, არავინ მექცეოდა ისე როგორც ბო.

მე ბოს ნიკაპი ავუწიე ნაზად ვაკოცე ლოყაზე და საწოლზე გავადაწვინე.

-ჩვენ ისინი გვძულს მაგრამ ეს შრამებიც ჩვენი ნაწილები არიან.-მე ეს სიტყვები ჩუმათ და ნელა წარმოვთქვი.

ბოს თითებით ჩემ ხელს ჩასჭიდებოდა,მეორეთი კი მაისურს იწევდა,მან თავისი მკერდი გააშიშვლა ჩემთვის. ოო ღმერთო ეს უბრალოდ მშვენიერი იყო.ჩვენ ერთმანეთს თვალი თვალში გავუყარეთ,ბო ჩემსკენ გადმოიწია მე კი ისევ შრამზე დავუწყე ალერსი.

-ეს სულაც არ არის სიმახინჯე... რადგან შენ არაჩვეულებრივი ხარ ბო!

მე ტუჩებით მის მკერდის თავს შევეხე და ცოტათი ჩემსკენ მოვიწიე,ბოს რეაქცია მაინტერესებდა,ის თითოეულ ჩემს შეხებაზე კვნესოდა,მეორე ხელით კი მის მარჯვენა მკერდს შევეხე.მე გავიღიმე როდესაც მან თავისი ხელი ჩემსას დაადო,ჩვენ სუნთქვა ყოველ წამს უფრო და უფრო ხშირდებოდა.

იგი პატარაზე შეხტა როდესაც მკერდის თავზე ვუკბინე,მივხვდი რომ ეტკინა,ამიტომ პირი გავაღე და სულის შებერვა დავიწყე.

-ჰ-ჰარი- ბომ ამოიხვნეშა.

-რა გინდა ? -მხიარულად ვუპასუხე.

- ჰარიი - ბომ ჩურჩულით წარმოთქვა ჩემი სახელი.

მე ისევ მოვუჭირე მის შიშველ მკერდს და ვუპასუხე- მშვენიერი ზომაა.

ბომ ჩაიცინა,ხელი მკრა მე ისევ ჩემსკენ მივიზიდე,ხელები მის პატარა წელზე შემოვხვიე,თბილად ჩავეხუტე და ჩვენ ასე ვიწექით ცოტახანი,სრულიად სიჩუმეში.თუმცა კითხვა რომელიც მან აბაზანაში დამისვა ჯერ კიდევ თავში მიტრიალებდა,მინდოდა რომ მას ამაზე პასუხი ცოდნოდა.

*ბო*

მე ჰარის გრძელ თითებს ვეთამაშებოდი თან მის სხეულზე მჭიდროდ ვიყავი მიკრული.სახეზე ღიმილი ამითამაშდა როდესაც ვიგრძენი თუ როგორ მკოცნიდა ჰარი კისერზე.მისი ფეხები ჩემსას ეხებოდა.

-დედაჩემი და ჩემი და იყვნენ.
-რ-რ ა? გაკვირვებულმა ვკითხე,თან მისკენ მივრბუნდი.

ჩვენ სახეებს შორის დაშორება თითქმის არც იყო რადგან ერთმანეთის პარარელურად ვიწექით.

-ნუ ძირითადათ ჩემი და ის ისეთივე გამაღიზიანებელი და მოსაბეზრებელია როგორიც ადრე იყო.-ჰარიმ ღიმილით მიპასუხა.

მე პირი გავაღე რადგან რაღაცის თქმას ვაპირებდი მაგრამ ლაპარაკის უნარი წამრთმეოდა.როგორც ჩანს ჩემმა სახის გამომეტყველებამ გააოცა ჰარი და მან ახსნა განაგრძო.

-შენ აბაზანაში მკითხე.. ისინი მირეკავდნენ ტელეფონზე.
-ო ღმერთო - ჩავილაპარაკე და ხელები პირზე მივიფარე.

ჰარის სახეზე ღიმილმა გაიელვა როდესაც ჩემი რეაქცია დაინახა.მან ხელებზე კოცნა დამიწყო.

- ეს ყველაფერი შენი დამსახურებაა- მისი მწვანე თვალები ჩემსას უყურებდნენ.
-ჩ-ჩემი? - გაოცებულმა წარმოვთქვი, ეს ყველაფერი შოკის მომგვრელი იყო.
-შენ ერთადერთი ხარ ვინც მათთან დარეკვა მაიძულა,არც კი ვიცი თუ როგორ გადაგიხადო მადლობა ბო.მე ჩემი ოჯახი დავიბრუნე და ეს შენი დამსასურებაა- ჩუმად წარმოთქვამდა ამ სიტყვებს ჰარი.

მე ვდუმდი.

-შენ ხომ არ ბრაზობ? ეს აქამდე რომ არ გითხარი ?-მის ხმაში იმედგაცრუება იგრძნობოდა.
-არა ,არა რა თქმა უნდა არ ვბრაზობ ჰარი,პირიქით მე ძალიან გამახარა ამ ფაქტმა.
-მე შენ არ გეუბნებოდი-მან თავი გააქნია-მე არავისთვის არ მითქვამს ამის შესახებ,რადგან აუცილებლად რაღაც ცუდი მოხდებოდა,მე ყოველთვის ყველაფერს ვაფუჭებ ბო.მ-მე არ მინდოდა რომ ყველაფერი ისევ საშინლად დასრულებულიყო.

მე თავი მკერდზე დავადე და მისი სხეულის სითბოს ვგრძნობდი.

-დიდი მადლობა ბო.-ჩურჩულით თქვა ჰარიმ.

*ფლეშბექი*

თვალები გავახილე,ვცდილობდი დილის მზისთვის თვალები გამესწორებინა.ჩემი სხეული ზედმეტად თბილი იყო,მივხვდი რომ ეს იყო გოგონა რომელიც ზემოდან მაწვა.ბოს გრძელი თმა მის ლამაზ სახეს უფარავდა,როდესაც ის ჩემს მკერდზე იწვა.მე გავიღიმე თან ვცდილობდი გამეხსენებინა თუ როდის ვიყავი ბოლოს ასეთი ბედნიერი.არასოდეს არ ვდგებოდი ადრე დილით მაშინაც კი როდესაც სულ პატარა ვიყავი.მოზარდობის პერიოდშიც კი საოცრება უნდა მომხდარიყო რომ შუადღის პირველ საათზე ადრე ავმდგარიყავი.მე ნაზად გადავუწიე ბოს მუქი თმა სახიდან.

ვიხსენებდი ბოსთან გატარებულ დროს. ის იყო ერთადერთი რომელიც დაინტერესდა ჩემით,არა გარეგნობით არამედ ჩემი პიროვნულობით.

მე ტუჩზე ვიკბინე,რათა ყურადღება მომეკრიბა და ბო არ გამეღვიძებინა.იგი ნამდვილ ანგელოზს ჰგავდა,ჩემს ანგელოზს.ბოს სიტყვები გამახსენდა " ისინი ჯერ კიდევ შენი ოჯახის წევრები არიან...მათ უყვარხარ" იქნებ ჯობია ვცადო?მის გამო.

გადავწყვიტე ჩემი მეგობრისთვის დამერეკა.

-ლუი,ლუი ჰარი ვარ,მე შენი დახმარება მჭირდება.. ვიღაც ვიღაცეები უნდა ვიპოვო
33.

*ფლეშბექი გრძელდება*

-ვიმედოვნებ ეს სწორი ნომერია,ლუ-გაბრაზებულმა ვთქვი.
-ჰაზ,მეგობარო დამშვიდდი ჩვენ არც ისე ბევრჯერ ვცადეთ-მითხრა მან
-ოცჯერ.ნაგლურად ვუპასუხე.-მეგონა შენ იყავი ძალიან მაგარი ამაში,იმ გოგოს ნომრისა და მისამართის გასაგებად სულ 3 წუთი დაგჭირდა.

სიცილს ვერ ვიკავებდი,ლუი კი ისევ ჩუმად იყო.

-ნუ გახსოვს მას ჰქონდა ისეთი დიდი...
-მახსოვს,მახსოვს-შემაწყვეტინა მან.-და მეგონა შევთანხმდით,რომ ამას არასდროს აღარ გავიხსენებდით.

ტელეფონი ჯერ ისევ ყურთან მქონდა,როდესაც ოთახში შევედი ჩაის ჭიქით ხელში.რამდენიმე ყლუპი მოვსვი და შევხედე მშვენიერებას,რომელსაც ჯერ ისევ ჩემს საწოლზე ეძინა.

-მგონი ვიპივე!-თქვა ლუიმ.

უცებ მიკარნახა ნომერი ,რომელიც ფურცელზე ჩავიწერე.

-დარწმუნებული ხარ?

არ მინდოდა ისევ არასწორი ნომერი მიმეღო და ისევ სხვა ხალხისთვის დამერეკა.

-კი ,მონაცემების ბაზაში წერია „სთაილსი“.-მითხრა მან.-ჰაზ,იცოდე ჩემთან ვალში ხარ თუ გამომიჭერენ...
-დაწყნარდი!-ვუთხარი იგივე ტონით როგორითაც აქამდე ლუი ლაპარაკობდა.-ჩვენ ორივემ ვიცით,რომ დიდიხანია ამით ხარ დაკავებული და გაჩერებას არ აპირებ.
-ეს საქმეს არ ეხება.-მიპასუხა მან.
ჭიქა საწოლის გვერძე მდგომ ტუმბოზე დავდგი და ბოს გავხედე,რომ დავრწმუნებულიყავი ყველაფერი რიგზე იყო.სამზარეულოში გავედი.ჩემი ნერვიულობა აშკარად შესამჩნევი იყო,ამის გაგება ტელეფონითაც კი შეეძლო ლუის.

-ჰარი წარმატებები!-წყანარად მითხრა
-მადლობა,ლუ.

ტელეფონი დავკიდე,ფურცელზე ჩაწერილ ციფრებს დავაკვირდი.თავი გავიქნიე და კულულები მოვიცილე შუბლიდან.შიშმა შემიბყრო.ისინი ზურგს შემაქცევენ,ჩემი ოჯახი არ ისურვებს ჩემს ნახვას.სწორედ ამის მეშინოდა ყველაზე მეტად,მაგრამ ჯერ ისევ მქონდა სულ მცირე იმედი,რომ ისინი მიმიღებდნენ.
***
#თხრობას აგრძელებს ჯესი.

ველოდებოდი სანამ დედა დაბრუნდებოდა მაღაზიიდან და ჩაის მოიტანდა.უმიზნოდ დავეხეტებოდი მისაღებში.მას სახლი ყოველთვის სუფთად ჰქონდა,გამახსენდა როგორ აიძულა ჰარის ჭუჭყიანი ნასკების აკრეფა ის კის საპასუხოდ ღრიალებდა.გამეღიმა როდესაც მზერა მივაბყარი სურათს,რომელიც კუთხეში მდგომ პატარა მაგიდაზე იდო.მასზე მე დაჰარი ვიყავით,მისი კულულები გაჩეჩილი იყო და ორივე კამერას ვუღიმოდით.

ხშირად ვუფიქრდები თუ სად არის ის ,რითია დაკავებული,ვენატრებით თუ არა.4 წელი გავიდა მას შემდეგ,რაც ბოლოს ვნახეთ.ჩემი უმცროსი ძმა,ის სულ რაღაც 16 წლის იყო,როდესაც ჩემს მაშინდელ შეყვარებულს თავს დაესხა.თავი გავიქნიე,მინდოდა დამევიწყებინა ის საშინელი მოგონებები.ჩვენ შოკში ვიყავით,ის ისე სწრაფად გაიზარდა და საკუთარ თავზე აიღო ოჯახში მთავარი კაცის მოვალეობა.როდესაც ჰარიმ ის სიკვდილამდე მიიყვანა,მივხვდი როგორი იყო ჩემი შეყვარებული სინამდვილეში-სასტიკი და საზიზღარი.მაგრამ უკვე გვიანი იყო იმ საღამოს ჰარი წავიდა.

ჩვენ უშედეგოდ ვცდილობდით მის პოვნას,თითქოს მიწამ ჩაყლაპა...წამოვხტი,როდესაც ტელეფონმა დარეკა,ცრემლები მოვიწმინდე.ჩავახველე სანამ მწვანე ღილაკს დავაჭერდი.

-გისმენთ.
-ოუ,გამარჯობათ,ეს,ამმ ქეით სთაილსი ხართ?-ჩახლეჩილი ხმა გავიგე.
ოდნავ მოვიღუშე.

-არა,ის გასულია.მე მისი შვილი ვარ,რამე გადავცე?

ყუთი გავხსენი,პასტის და ჩანაწერების რვეულის ძებნა დავიწყე.ჩავახველე,ვცდილობდი პასუხი მიმეღო უცნობისგან,მაგრამ ის ჩუმად იყო.

-შემიძლია გადავცე,რომ დაურეკეთ.-გავაგრძელე მე.

ვაპირებდი გამეთიშა,ვიფიქრე კავშირი გაწყდა,მაგრამ ისევ გავიგე კაცის ხმა.

-ჯესი?-დაიჩურჩულა მან.

ნერვიულად ჩავისუნთქე,გულის ცემა საშინლად გამიხშირდა.შეუძლებელია...მან დარეკა...

-ო ღმერთო!

ტელეფონი გამივარდა და ძირს დაეცა.თვალები დავხუჭე,ფიქრებში დავიკარგე და რეალობას მოვწყდი.რამდენიმე წამში ძალები მოვიკრიბე ჩავიმუხლე და ტელეფონი ავიღე.

-ჰ-ჰარი?-ენის ბორძიკით ვიკითხე.
-კარგად ხარ?-მკითხა მან.

მის ხმაში სიხარული შევნიშნე.

-ჩემი უმცროსი ძმა.-თვალცრემლიანმა ამოვილუღლუღე.-სად ხარ?
-ჩემს ბინაში-მიპასუხა.
-ო ღმერთო შე ბინა გაქვს.-ჩუმათ ვთქვი.-და შენი ხმა ისეთი უხეში გახდა.
ჩემთვის ის ისევ თექვსმეტი წლის მოუხერხებელ მოზარდად რჩებოდა,აბურდული კულულებით.

-ჯესი,მე უკვე ოცის ვარ.-ისე თქვა თითქოს არაფერი მომხდარა.

ლოყებზე ცრემლები ჩამომიგორდა-ჩვენ მისი ცხოვრების ოთხი წელი გამოვტოვეთ.მთელი ამ დროის განმავლობაში იგი სრულიად მარტო იყო.არ შემეძლო იმის წარმოდგენა თუ რისი გადატანა მოუხდა.იმ ამბავმა აიძულა ეფიქრა,რომ ხალხს, რომელიც უყვარს ეშინიათ მისი.

-გვენატრბოდი ჰარი.-დავიჩურჩულე.-ო ღმერთო,როგორ ძალიან გვენატრებოდი.

ტირილს ვუმატე,კედელიდან იატაკზე ჩავცურდი და ტელეფონი ყურზე მივიჭირე,რომ მისი ხმა გამეგო,მეშინოდა ისევ არ დამეკარგა.

-გთხოვ ჯეს, ნუ ტირი.-მითხრა მან.
-შენი ნახვა მინდა.-ვუპასუხე.

***

#თხრობას აგრძელებს ჰარი.

ღიმილს ვერ ვიკავებდი,როდესაც ოთახისკენ გავემაღთე.ჩვენ შევხვდებით.ოთხი წლის შემდეგ ისევ ვნახავ დედას და დას.თვალები ავწიე,როდესაც ბო შევამჩნიე.ის იყო ამის მიზეზი-ლამაზი და ენერგიული გოგონა ჩემს წინ.ის რომ არა მე არც ვცდიდი და მთელიი ცხოვრება ვიფიქრებდი,რომ ჩემს ახლობლებს არ უნდათ,რომ ჰქონდეთ რამე საერთო ჩემთან.

მან გაიღვიძა,ფეხებმოკეცილი იჯდა,და ზურით საწოლს ეყრდნობოდა.მისი ხელი თმებს შეეხო და ლოკონები მოიშორა სახიდან.

-გამარჯობა,ლამაზო.
მორცხვად გამიღიმა და წყნარად მომესალმა.

საწოლის კუთხეში ჩამოვჯექი,ბომ ქვედა ტუჩზე იკბინა.

-ეს ჩემი ჩაია?-ეშმაკურად მკითხა
-უკვე ჩემია.

მომწონდა,როდესაც მეთამაშებოდა.გავეკრიჭე,ხელიდან გამოვაცალე ჭიქა და ისევ ტუმბოზე დავაბრუნე.დავიჭირე და რამდენიმე წამის შემდეგ ის ჩემს ქვემოთ აღმოჩნდა.მის კანს შევეხე და გავიღიმე.

-შენ კი ჩემი ხარ,-დავიჩურჩულე.
***
#თხრობას აგრძელებს ჯესი.

-როგორ გგონია მოვა?-ვკითხე დედას.
-რათქმაუნდა,-მიპასუხა და გამიღიმა,მაგრამ ვატყობდი ნერვიულობდა ისევე,როგორცმე.-ის უბრალოდ აგვიანებს.

გავიცინეთ.ის არასდროს მოდიოდა დროზე.საწრუპს ჭიქაში ვურევდი და ვუყურებდი როგორ ამოდიოდა ბურთები მაღლა.ჰარის გამოჩენამ მე და დედა დაგვაახლოვა.ფიქრი ოჯახის კიდევ ერთი წევრის დაკარგვის შესახებ მაშინებდა.მარტო ყოფნა...ჩემი უმცროსი ძმა სრულიად მარტო იყო.

-ფიქრობ ვიცნობთ მაას?-ვიკითხე მე.

ვიმედოვნებდი,რომ მისი თმა არ იყო შეცვლილი.კულულები და ნაჩვრეტები ყოველთვის გამოყოფდა მას სხვებისგან.როდესაც დედამ არ მიპასუხა მას შევხედე ,მისი ყურადღება კი კარისკენ იყო მიბყრობილი-პირი გააღო,სანამ ჩემს ხელს თავისით დაფარავდა.მოვბრუნდი და დავინახე მაღალი ბიჭი, ხუჭუჭა თმით.მისი მწვანე თვალები ოთახს ათვალიერებდა,სახეზე ღიმილი მოეფინა,როდესაც ჩვენ შეგვნიშნა.ვერ ვნძრეოდი ისევე,როგორც დედა.ალბათ დავეცემოდი ადგომა,რომ მომენდომებინა.

ის ჩვენსკენ გამოემართა.შავ ტანზე მომდგარ მაისურში და თეთრი ქონვერსებში იყო გამოწყობილი.თავები მაღლა ავწიეთ,როდესაც იგი ჩვენს წინ დადგა.უფრო დიდის შეხედულება ჰქონდა,გამაღლებულა.მის სახეს დავაკვირდი.ყბა უფრო გამოკვეთილი გამხდარიყო.ჰარის თმა დაგრძელებულა,ისევ კულულები ჰქონდა,მაგრამ არა ისეთი,როგორიც ბავშვობაში.მისმა თვალებმა ყველაზე მეტად მიიქცია ჩემი ყურადღება...მწვანე და მუქი...

დედაჩემი პირველი მოეხვია ჰარის,მანაც გაიღიმა და უფრო ძლიერად მიიკრო.მეორე ხელით კი მე მიხმო.სასწრაფოდ წამოვხტი და მას მივვარდი თავი მკერდზე დავადე,ცრემლები მოგორავდა ჩემს ლოყებზე.

-ჰარი.-ვტიროდი მე.

დედა ჯერ ისევ ეხუტებოდა,როდესაც მე გამოვიწიე და სახეზე მივაშტერდი. ვერ ვიჯერებდი,რომ ის იყო.ამდენი წლის შემდეგ არ მეგონა თუ ისევ შევხვდებოდით.

-შენ ისეთი მაღალი ხარ.-ვუთხარი მე.
-ან თქვენ ხართ ძალიან დაბლები.-ხუმრობით მიპასუხა.
-ხმა გაგიუხეშდა.
-ეს უკვე მითხარი ტელეფონით.-გადაიხარხარა.

ღიმილი ვერ შევიკავე,როდესაც მისი სიცილი კვლავ გავიგე.მის სხეულს ვათვალიერებდი.თითებით მის თავისუფალ ხელს შევეხე.პირი დავაღე,როდესაც მის ბიცეფსს მოვუჭირე.

-ჯანდაბა...შენი კუნთები.-გაუაზრებლად წამოვიძახე.

ჯერ ისევ ვერ ვივიწყებდი თექვსმეტი წლის მოუხერხებელ ბიჭს,მაგრამ უნდა ვაღიარო ჩემს წინ უკვე კაცი იდგა.

-ახლა შენ ვეღარ შეძლებ ჩემს წვალებას.-მაბრაზებდა ის.
-ვერ ვიჯერებ,რომ ეს შენ ხარ.

გამახსენდა მის გარეშე განვლილი დრო.არ შემეძლო საშინელი მოგონებების შეჩერება:დედაჩემი ყოველ ღამე ტიროდა,მისი წასვლის შემდეგ ორივეს დეპრესია დაგვეწყო.თითქოს ის მოკვდა.

უცებ მოვაშორე ხელი,ჰარი დაბნეული ჩანდა.მუშტი მკერდში ჩავარტყი.

-აუუ,ჰარიმ ხელი ნატკენზე მოისვა.
-შენ მიგვატოვე,-წამოვიყვირე,-მიგვატოვე როდესაც ძალიან გვჭირდებოდი.

მისი გამოხედვა შეიცვალა.დედა მაშინვე ჩემთან დადგა,როდესაც იგი ჩვენსკენ წამოვიდა,ერთმანეთთან ახლოს დავდექით ჩემი თითები მის ხელს შეეხო.

-მ-მე მეგონა არ გჭირდებოდით,-ჩუმად თქვა.მას შემდეგ რაც მოხდა...

მისმა სიტყვებმა გული მომიკლა.ის გამოიყურებოდა,როგორც პატარა დაკარგული ბიჭი.

-ჰარი იდიოტი ხარ!რათქმაუნდა გვჭირდებოდი.შენ ჩემი ძმა ხარ და ყოვეთვის მეყვარები.

ტუჩზე იკბინა და თავი ჩახარა,კულულები შუბლზე ჩამოეყარა.ხელები ჩაგვკიდა თითქოს ჩვენი დაკარგვის ეშინოდა.ისევ.

-მაპატიეთ.-დაიჩურჩულა.

უშედეგოდ ვცდილობდი ცრემლების შეკავებას.

-ო ღმერთო.-ამოილურლუღა დედამ.

თავისუფალი ხელი ყელზე მოხვია და თავისკენ მიიზიდა მეორეთი კი ისევ ჩემი ხელი ეჭირა.ჰარის თავი მის მხარზე იდო დედა მას თმებზე ეფერებოდა.მესმოდა ჩემი ძმის სლუკუნი.

-მაპატირთ.-გაიმეორა მან
-ყველაფერი კარგადაა პატარა.-უპსუხა დედამ.

***
მაგიდას მივუჯექით.შოკი,რომელიც ჰარის დანახვისას მივიღე თანდათანობით ქრებოდა.

-სადარის შენი კულონი?-ვკითხე.

ეს ჰარის მის მეთექვსმეტე დაბადებისდღეზე ვაჩუქეთ.არსდროს იხსნიდა.

-ვიღაც სხვა ატარებს მას.

მოვიღუშე,ვერ გავიგე რატომ მისცა ვიღაც სხვას, ეს ხომ მისთვის იმდენს ნიშნავდა.აჰჰ შემდეგ მივხვდი ჩავისუნთქე და გავიღიმე მანაც საპასუხოდ მორცხვად გამიღიმა.

-რაქვია იმს გოგოს?...თუ ბიჭს?

მან თავი გააქნია და გადაიხარხარა.

-ჯესი მე გოგოები მიყვარს.-თვალი ჩამიკრა.

ვაპირებდი რაღაც მეთქვა,მაგრამ ოფიციანტი (ქალი) მოგვიახლოვდა ჩვენი სასმელებით.მთელი ყურადღება ჰარისკენ ჰქონდა მიმართული,მას კი როგორც შევატყე საერთოდ არ აინტერესებდა ის.

მისი ბლუსკა ჩამოიწია,როდესაც იგი ჰარისკენ დაიხარა.

-არა არაფერი არ გვინდა.-და ჩვენ შემოგვხედა.

ჩემი მუცელი ყმუოდა,რადგან არაფერი არ მიჭამია,ძმასთან შეხვედრის წინ,ძალიან ვნერვიულობდი.მადა არ მქონდა.ჩვენ თანხმობის ნიშნად ოფიციანტს თავი დავუქნიეთ ის წავიდა.ჰარის შევხედე,რომელმაც ვერც კი შენიშნა თუ როგორ ეფლირტავებოდა ის ქერა.

-და,აშკარაა გოგოებსაც უყვარხარ.

მან კულულები მოიქნია და გაიღიმა.რესტორნის სხვა მაგიდები შევათვალიერე,გოგონების ნახევარი მხოლოდ მას უყურებდა.მათი მზერ მის ტანს ათვალიერებდა.ის ჩემი უმცროსი ძმა იყო ისნი კი მოურიდებლად მისჩერებოდნენ,ამიტომ ერთ-ერთ გოგოს განრისხებული სახით შევხედე.

-მოგვიყევი მის შესახებ.-დედას გაეღიმა.

მე მათ მივუბრუნდი,ძალიან მაინტერესებდა ვინ დაიბყრო მისი გული.

-რა ქვია?რამდენი წლისაა?სად გაიცანით ერთმანეთი?...გაგვაცნობ?
-ჯესი,გაჩერდი,-გაიცინა ჰარიმ.

ნერვიულად იკბინა ქვედა ტუჩზე ხან მე მიყურებდა,ხან დედას.გამეღიმა როდესაც მოუსვენრად დაიწყო სკამზე მოძრაობა.

-მას ბო ქვია.-თავი ჩახარა,რომ აწითლებული ლოყები დაემალა.-ულამაზესია.ჩუმად თქვა.

-ღმერთო,ჰაზ,შენ ისეთი საყვარელი ხარ.-წამოვიძახე.

***
*ფლეშბექი დასრულდა*

#თხრობას აგრძელებს ბო.

მისი პირი ოდნავ იყო გახსნილი.გამეღიმა-მთელ ბალიშზე აჩეჩილი კულულები ეფინა.ფიქრებით დავუბრუნდი იმას რაც ჰარიმ წინა ღამით მითხრა.ის დაუკავშირდა თავის ოჯახს და მისი გამოხედვით მივხვდი,რომ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა.ტელეფონი განათდა მივხვდი ეს იყო დედამისი ან მისი და,რომლებსაც მისი ამბის გაგება უნდოდათ.

ჰარიმ ამოისუნთქა როდესაც მისკენ მივიწიე.ადიალა გადავხადე და მის მკერდს შევხედე,რომელიც ადიოდა და ჩადიოდა.ვეაფერი იგრძნო,ძილი გააგრძელა.ისეთი ლამაზი იყო...

ტუჩები მის მუცელს შევახე შემდეგ კი დაბლა ჩამოვაცურე და მარცხენა ბარძაყზე ვაკოცე.ჰარი ოდნავ შეირხა.მას ავხედე ,გრძელი წამწამები ჯერ ისევ ვარდისფერ ლოყებზე ეფინა.ბოქსიორებს შევეხე და ქვემოთ ჩამოვწიე.

ტუჩზე ვიკბინე,რომ არ გამცინებოდა.დაბლა ჩამოწევას ვაგრძელებდი,ჩემს მიზანს მაინც ვერ მივაღწიე.ჰარი მაჯებში მწვდა და თავისკენ მიმიზიდა,თვალები ისევ დახუჭული ჰქონდა,როდესაც მას დავაწექი.

-რას მიკეთებ ადამიანო?-ნამძინარევი ხმით მითხრა.

ლოყაზე მივეფერე და ვაიძულე გაეხილა მწვანე თვალები,რომლებიც მე ასე ძალიან მიყვარდა.

-დილამშვიდობისა ჩემო საყვარელო.-გავუღიმე.

გამეკრიჭა და შემომხედა.

-ჩემი გაღვიძება „იმ გზით“ გადაწყვიტე?

შემრცხვა და თავი მის ყელში ჩავმალე.ჩემს გეგმებში არ შედიოდა მისი ასე გაღვიძება,მაგრამ არ ვუარყავი და ჰარის მივეცი უფლება დაეჯერებინა,რომ ეს ჩემი სურვილი იყო.ალბათ სხვა დროს ვასიმოვნებ...ამის გაფიქრებაზე ლოყები მთლიანად ამიწითლდა.

-მე შემიძლია ისევ დავიძინო,შენ კი კიდევ სცადე...-ეშმაკურად მითხრა მან.

ამ შემოთავაზებაზე გამეღიმა და მკერდში ოდნავ ჩავარტყი.

მისი გაღვიძების შემდეგ ვიბანავე და სამსახურში წასასვლელად მოვემზადე.ჰარის საპოვნელად სამზარეულოსკენ გავემართე როდესაც კაკუნის ხმა მომესმა.

-ბო, გააღებ?
-რათქმაუნდა.

კარისკენ წავედი და თან მაისურის ჩაცმას ვასრულებდი.გამოვაღე და მაშინვე უკან დავიწიე,როდესაც მაღალი კაცი დავინახე ის ჩემს წინ აღიმართა.პირი გამიშრა,როდესაც მას შევხედე.თავმომწონედ გაიღიმა.

-ჰმმ,ვიღაც უფრო მაღლის ხილვას მოველოდი,-მითხრა მან.-ჰარი სახლშია?

მისი ხელი სავსე იყო ტატუებით და შრამებით.შევეცადე შიში მომეცილებინა თავიდან და ჰარის დასაძახებლად მივბრუნდი.

-ჰარი,-დავუყვირე.

შევხტი,როდესაც მისი ოფლიანი ხელი მხარზე შემეხო.ადგილს მივეყინე,ხელი ჩემს ყელზე ააცურა და ნიკაპი დამიჭირა.მისი ღიმილი არცთუ ისე მეგობრული იყო,როდესაც ჩემს მკერდს შეხედა.

-ჰარის შეყვარებული ხარ?

გამახსენდა,როდესაც უკანასკნელად ეს მკითხეს ვუპასუხე „არა“,მაგრამ მას შემდეგ უამრავი რამ შეიცვალა.ბიჭი ბნელი,მწვანე თვალებით ჭკუიდან მშლიდა,კარგი გაგებით.

-კი,უცბად ვუპასუხე და მისი ხელი მოვიშორე.-ჰარი!-მთელი ხმით ვიყვირე.

ხუჭუჭა ბიჭი რამდენიმე წამის შემდეგ გამოჩნდა და თან მაისურს იცვამდა.კართან მდგომს შეხედა და მივხვდი საერთოდ არ იყო კმაყოფილი მისი ხილვით.უცებ მომკიდა ხელი და გამომწია.

-წადი და მისაღებში დამელოდე.-წყნარად მითხრა

სანამ გავიდოდი ნაზად მოვუჭირე ხელზე.ჰარის მზერა არასასურველ სტუმარზე იყო შეჩერებული.მისაღები ოთახის კართან დავდექი და ვაკვირდებოდი რა ხდებოდა.

-რისთვის მოხვედი?-ჰარიმ კბილები ერთმანეთს დააჭირა.
-გამომგზავნეს,რათა დავრწმუნებულიყავი არ შეგეშინდება და ნამდვილად მოხვალ საბრძოლველად.-დაცინვით თქვა მან.
-მოვალ.-უხეში უპასუხა ჰარიმ

შეშინებული ვაკვირდებოდი მათ,როდესაც მან ჰარი ჩემსკენ შემოაბრუნა.მის ღიმილზე ჟრუანტელმა დამიარა იმის მიუხედავად,რომ ვიცოდი ჰარი დამიცავდა.

-მინდა რომ ისიც იქ იყოს.-თავმომწონედ გაიღიმა კაცმა.

ავკანკალდი.ჰარის მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა,მაგრამ მათში სინაზე მაშინვე გაქრა,როდესაც იმ კაცს მიუბრუნდა და ხელი ჰკრა.

-წადი შენი.-განრისხებულმა თქვა ჰარიმ.
-დიდი სიამოვნებით გავერთობოდი მასთან ერთად (ბოსთან)-გაიცინა იმან.

ჰარიმ კარი მაშინვე მიაჯახუნდა და თავი ჩაღუნა, ვერ მიყურებდა, ცდილობდა დაწყნარებულიყო.ფრთხილად შევახე ხელი თავზე და თითები მის კულულებში ავხლართე,ვიცოდი ეს დაამშვიდებდა.ამოისუნთქა და მიმახვედრა ყველაფერი რიგზე იყო,ფრთხილად მივიწიე მისკენ და ლოყაზე მსუბუქი კოცნა დავუტოვე.

ჩემი ხელი თავისაში მოიქცია და ფრთხილად მეფერებოდა.

-რამე დაგიშავა?-აღელვებული ხმით მკითხა.
-არა,-ვუპასუხე მე.არ მინდოდა სიმართლის თქმით კიდევ უფრო გამემწვავებინა სიტუაცია.

-როდესაც გავიგე როგორ ყვიროდი...-მითხრა და ხელზე მომიჭირა.
-მან უბრალოდ შემაშინა-შევაწყვეტინე.

ჰარი დამშვიდდა,მისი რბილი ტუჩები ჩემსას შეეხო.თავისი შუბლი ჩემსას მიადო,მისი ამოსუნთქული ჰაერი სახეზე მეცემოდა,გრძელი წამწამები მიღიტინებდა.

-მასთან უნდა იჩხუბო ამ საღამოს?-ჩუმად ვკითხე.
-არა,არა ეს იმის მეგობარია ვისთანაც ჩხუბი მექნება.-გაღიზიანებულმა მიპასუხა.

ჩემმა თითებმა მისი დაიჭირა,ყელში თითქოს ბურთი გამეჩხირა.

-არ მინდა რომ იჩხუბო.-თვალცრემლიანმა დავიჩურჩულე.

ჰარიმ ძლიერი ხელები შემომხვია და ჩამეხუტა.

-ვიცი პატარა.
თავი 34

*თხრობას განაგრძობს ჰარი.*

უყურედღებოდ ვათვალიერებდი ტელეფონში შემოსულ მესიჯებს,მეორე ხელით მანქანის საჭეს ჩავჭიდებოდი და ბოს მოლოდინში "The Vaccines" ვუსმენდი.ტელეფონი გადავდე შემდეგ კი საათს დავხედე.რას აკეთებს ბო ამდენ ხანს? უკვე მის მოსაძებნად წასვლას ვაპირებდი როდესაც დავინახე თუ როგორი გაიღო მაღაზიის კარები. ბო კარებიდან მოუხერხებლად გამოდიოდა,როგორც ჩანს რაღაცას წამოედო,არც მიკვირს ეს ხომ ბოა?მაგრამ ჩემი ყურადღება მამაკაცმა მიიპყრო რომელიც მას გვერდით მოჰყვებოდა.მარჯვენა ხელი საჭეს მაგრად ჩავჭიდე,როდესაც დავინახე თუ როგორ მოჰკიდა მან მკლავზე ხელი დასახმარებლად. რა ჯანდაბა ხდება? რა უფლებით ეხება ის ბოს?

ბომ მას გაუღიმა,იმ კაცმა კი მას თავისი ტელეფონი მისცა. საერთოდ რა ხდება აქ ?მე კულულები შუბლიდან გადავიყარე და ყურადღებით დავიწყე იმ მამაკაცის მოქმედებებზე დაკვირვება.არ მსიამოვნებდა ის თუ როგორ უყურებდა იგი ბოს და როგორც ეხებოდა,მაგრამ მანქანაში დარჩენა ვარჩიე რადგან ვიცოდი რომ თუ ჩავერეოდი ბო ძალიან გაბრაზდებოდა.რაც უფრო მეტად ვაკვირდებოდი მათ მით უფრო მაგრად ვუჭერდი ხელს საჭეს.

როდესაც ბო მას შორდებოდა,მისი მზერა მაინც ბოსკენ იყო მიმართული,აშკარა იყო რომ მიშტერებოდა.მაშინაც კი როცა ბო მანქანაში ჯდებოდა,კაცს თავი დაეხარა.. იგი ბოს საჯდომს აკვირდებოდა... ბო*ისშვილი.

-ვინ იყო ? -პირდაპირ ვკითხე მე.
-მადლობა რომ მომესალმე ჰარი- სარკაზმით მიპასუხა შემდეგ კი ლოყაზე ნაზად მაკოცა.
-ვინ იყო? - შეკითხვა ისევ გავიმეორე,ოღონდ ახლა უფრო გაბრაზებული ტონით.

ბო კარგად ხვდებოდა რომ ხუმრობის ხასიათზე სულაც არ ვიყავი.მისი სახის გამომეტყველება მკარნახობდა რომ მას ჩემი რეაქციის ეშინოდა.

-დენი- ჩუმად თქვა მან და თავის ხელებს დახედა.
- და?-
მის სიტყვაძუნწობას უკვე წყობიდან გამოვყავდი.
- და მან ახლხანს დაიწყო მაღაზიაში მუშაობა.
-რატომ მოგცა დენმა თავისი ტელეფონი?
ბომ თავი ასწია და მე შემომხედა.
- დენი ახალია და აქაურობას არ იცნობს,მან მკითხა შემეძლო თუ არა ნომრის მიცემა,რომ ახლო მომავალში ყველაფერი დავათვალიერებინო.-ჩუმი ხმით მიპასუხა ბომ.
ის ნერვიულად ათამაშებდა თითებს და თავი ისევ დახრილი ჰქონდა.
-შენ არაფერს არ დაათვალიერებინებ მას! - გაბრაზებული ტონით მივუგე.

არავითარ შემთხვევაში! მე არ დავუშვებ რომ მას საერთოდ შეხება ჰქონდეს ბოსთან.გაოცებულმა ბომ შემომხედა,ვიცოდი რომ შეწინააღმდეგება სურდა მაგრამ ენას კბილი დააჭირა,ის მაინც ვერ შემაცვლევინებდა აზრს.

-უთხარი რომ შენ თავისუფალი არ ხარ?

მე ტონს დავუწიე რომ უფრო რბილად მესაუბრა,მისი შეშინება სულაც არ მინდოდა.თითებით ნიკაპზე შევეხე,თავი მაღლა ავიწიე და საჩვენებელი თითით ქვედა ბაგეზე დავუწყე მოფერება.

-ა-არა ჩვენ არ გვისაუბრია ამ თემაზე.

მე ხელი ჩამოვიღე და დენისკენ გავიხედე რომელიც ჯერ კიდევ მაღაზიის კარებთან იდგა და ჩვენ გვაკვირდებოდა.

- ის ძალიან სასიამოვნო პიროვნებაა,ჰარი.

მისი ტონით მივხვდი რომ ის ჩემს გადარწმუნებას ცდილობდა,გაღიზიანებულმა თვალები დავხუჭე შემდეგ კი ჩემს გვერდით მჯდომ ბოს გადავხედე.მას წარმოდგენაც არ ჰქონდა თუ როგორ ათვალიერებდა დენი მის საჯდომს ორიოდე წუთის წინ.ბოს საქციელი ჩემში გაოცებას უწვევდა და არ ვაპირებდი დენისთვის საშუალება მიმეცა რომ მას ბოს გულუპრყვილობით ესარგებლა.

-მე წავალ და მას დაველაპარაკები- მკაცრად განვუცხადე ბოს.
ბო მოტრიალდა რომ ხელზე ჩამჭიდებოდა.
- ჰარი,არ არის საჭირო!
მაგრამ მე უკვე მანქანიდან გადმოვსულიყავი.

*თხრობას განაგრძობს ბო*

მე ჩემი ჩანთა ავიღე და უკან გადავგდე.ჩემი კარების გაღება მხოლოდ გარედან შეიძლებოდა ამიტომ მძღოლის სკამზე გადავძვერი ფანჯარა ჩავწიე,თავი გადავყავი და ჩემს წინ მდგარი ჰარი დავინახე რომელიც ღილაკს აჭერდა რითაც მანქანა მთლიანად ჩაკეტა.ვცდილობდი მანქანა გამეღო სახელურს ვაწვალებდი,მივხვდი რომ ჰარის მანქნაში ჩავეკეტე და პირი დავაღე.

-ჰარი! -ვყვიროდი და ფანჯრიდან ვიყურებოდი.
მას ყურადღება არ მოუქცევია ჩემთვის და დენისკენ განაგრძო სვლა.ახლა მე მიწევდა იმის ყურება თუ როგორ გააბამდა ჰარი დენთან ლაპარაკს.ჰარი სპეციალურად ზურგით დადგა რომ მისი სახე ვერ დამენახა. ჰარი უკვე აჭარბებს,დენი ძალიან კარგი ადამიანი ჩანდა,ჩვენ ვისაუბრეთ ისე როგორც ჩვეულებრივმა მეგობრებმა,განსაკუთრებული არაფერი არ ყოფილა,მაგრამ ჰარიმ ყველაფერი ისეც ზედმეტად სერიოზულად მიიღო რაც ყველაზე მეტად მაღიზიანებს.

მე ჯერ კიდევ მძღოლის მხარეს ვიჯექი,როდესაც დავინახე თუ როგორ უახლოვდებოდა მანქანას ჰარი,მან ღილაკს დააჭირა და კარები გაიღო,როგორც კი ეს მოხდა მე ეგრევე გადმოვედი საშინლად გაბრაზებული ვიყავი. თვალებში ჩახედვა არ მინდოდა ამიტომ იმ წამსვე მივტრიალდი და უკნიდან ჩემი ჩანთა ავიღე. როგორ გაბედა ჩემი მანქანაში ჩაკეტვა? საერთოდ რაზე ფიქრობდა ?

-ჯანდაბა ბო სად მიდიხარ?

ჰარიმ მაჯაზე მომკიდა ხელი და მანქანაზე ამაყუდა,ჩემ თითებს ჯერ კიდევ ძლიერად ეჭირათ ჩანთა.

- ბო, დადე.
ჰარიმ ჩუმი ხმით მითხრა,ვხვდებოდი რომ მას სურდა ყველაფერი მშვიდად გაეკეთებინა ამიტომ ჩანთას უბრალოდ ხელი გავუშვი.როგორც კი ჩანთის დაცემის ხმა გავიგონე მაშინვე ჰარის შევხედე,მისი სხეული ჩემსას ეკვროდა და მათბობდა,თან გაქცევის საშუალებასაც არ მაძლევდა,გულმა სწრაფად დამიწყო ძგერა,სუნთქვა გამიხშირდა,ჩემი მაჯები მანქანაზე იყო მიყრდნობილი,ჰარის თვალებში ჩავხედე ... ისინი სულ გაშავებოდა.მე ნერვიულად გავწიე თავი მარჯვნივ და დავინახე დენი რომელიც ჩვენ გვიყურებდა,მე უკვე მივეჩვიე ჰარის ასეთ მოქმედებებს,მაგრამ ღმერთმა იცის თუ როგორი რეაქცია ექნებოდათ ამაზე სხვებს.მე თავი ისევ მისკენ მივაბრუნე და მისი ყვირილი გავიგონე.

-შენ ჩემი ხარ!
მას სახე თითქოს დაურბილდა,შემდეგ დენს გახედა რომლის მზერაც ხან ჰარიზე ხან კი ჩემზე ეცემოდა.ჰარი ჩემსკენ მოიწია უცებ ბაგეებზე მეძგერა რითაც ძალიან გამაკვირვა,მისმა ცხელმა ენამ მთელი ჩემი პირი მოიარა.მე თვალები ჯერ კიდევ დახუჭული მქონდა ის კი მთელ ძალას იყენებდა რომ მანქანას კარგად მივყრდნობოდი.

იმაში რომ მე მას კოცნითვე არ ვუპასუხე თვითონაა დამნაშავე,მაშინ მან გადაწყვიტა ჩემი ხელები აეწიე და თავის კულულებთან მიეტანა.მე მინდოდა,რომ ჰარის გაეგო თუ როგორი წინააღმდეგი ვიყავი მისი ასეთი საქციელის თან ამ ყველაფერს ხომ დენი თვალყურს ადევნებდა!მაგრამ მისთვის წინააღმდეგობის გაწევას ვერ ვახერხებდი,ჰარიმ როგორღაც მოახერხა და მის წელზე ფეხები შემომახვევინა.ის ამას არ დაჯერდა და ყელში დამიწყო ალერსი,ამ დროს მისდამი სიბრაზე გამინელდა. ჰარიმ ნამდვილად იცოდა თავისი საქმე.

-თქვი!-მითხრა თან მძიმედ სუნთქავდა.

მე ვდუმდი.ის კი ყელზე ალერსს განაგრძობდა,თითები კი მის კულულებში გამხვეოდა.

-თქვითქო!-ჰარის ამ სიტყვებში გაღიზიანება იგრძნობოდა.

-მ-მე შენი ვარ... ჰარი მე შენი ვარ!

ჰარი ცოტა არ იყოს მოეშვა,ყელზე ნახად მაკოცა,მე კი მუშტებს მკერდში ვურტყავდი.

-გამიშვი ჰარი!

მე მიწაზე დავეშვი,ჩანთა ავიღე და წასასვლელად გავემართე,დენი უკვე აღარ იდგა მაღაზიის კარებთან,მადლობა ღმერთს. მე ჰარის მოვშორდი და ქუჩის მეორე მხარეს გადავედი.

-ბო!

მე გავჩერდი,ქუთუთოებზე ცრმელის წვეთები მოგორავდნენ მაგრამ მე უცებ მოვახერხე თითებით მათი მოშორება.

-შენ წამოხვალ ბო?

მე შეუმჩნევლად შევხტი,როდესაც ჩემს უკან ფეხების ხმა მომესმა.ქვედა ტუჩზე ვიკბინე და ასე გაშეშებული ვიდექი რადგან არ ვიცოდი როგორ უნდა მოვცქეულიყავი ახლა.მე ჯერ კიდევ ჰარის საქციელზე ვფიქრობდი.

- შენ მე იქ მჭირდები... გთხოვ.

გულმა უფრო ჩქარა დამიწყო ძგერა როდესაც მივხვდი რომ მისი ჩახლეჩილი ხმა კიდევ უფრო ახლოს იყო ვიდრე მე ვფიქრობდი.

-რატომ გააკეთე ეს ? - მე ვკითხე.
-მან უნდა იცოდეს-ცივად მიპასუხა-რომ შენ მხოლოდ ჩემი ხარ და სხვისი არავისი. არავის არ შეუძლია შენთან ყოფნა .. არავის.
-შენ მე არ მენდობი- იმედგაცრუებულმა მივუგე.
- რა თქმა უნდა გენდობი,შენ და სხვა არავის მათ შორის არც მას.

პირი გამიშრა როდესაც მის სახეს შევხედე.

-ბო შენ ხომ მოხვალ ?

მის თვალებში ნერვიულობა და სინანული აღიბეჭდებოდა,თანხმობის ნიშნად ჰარის მკერდზე მივეკარი და ძლიერად ჩავეხუტე.

-შეიძლება გაკოცო? - ჰარიმ თითქმის ჩურჩულით წარმოთქვა ეს სიტყვები.

ამ სიტყვების გაგონებაზე გული მეტკინა.მის სახეზე შიში აისაღებოდა,მან იცოდა რომ მისი ცოტა ხნის წინანდელი საქციელი საზღვრებს ცდებოდა.ერთადერთი რაც მინდოდა იყო ის რომ მის მკლავებში კიდევ ერთხელ ავღმოჩენილიყავი და მას დავემშვიდებნე რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. ამ ჩხუბის დავიწყება მსურდა.

-კი- ჩუმად ვუპასუხე.

ვიგრძენი თუ როგორ ეხებოდა ჩემი თუჩები მისას,ნაზად და რბილად.როგორ შეუძლია მას იყოს ასეთი სასტიკი შემდეგ კი ასეთი რომანტიკული გახდეს ?

-ბო

მან ხელი გამომიშვირა,პატარა ჟესტი ზოგჯერ რამდენს ნიშნავს ხოლმე.მე მის სახეს შევხედე შემდეგ კი მის გამოშვერილ ხელს.ეს მე იმ ღამეს მახსენებდა როდესაც ჰარიმ გადამარჩინა,მე მას მივენდე. შევამჩნიე რომ ჰარის გაუქრა შიში იმისა რომ ის მე არ მჭირდებოდა ისევე როგორც არ სჭირდებოდა მის ოჯახს.

მე მის ხელებს შევეხე,მის სახეზე ღიმილი აღიბეჭდა.ჩვენ უკვე მანქანაში ვსხდებოდით როდესაც გამახსენდა თუ რა უნდა მომხდარიყო რამდენიმე საათში.ის რისიც საშინლად მეშინოდა. ჩხუბი.
35.

ერთი შეხედვით შენობა მიტოვებულს გავდა.ჰარისთან ძალიან ახლოს დავდიოდი, ხელი ჩემს მხრებზე ჰქონდა შემოხვეული.გამიკვირდა ამდენი ხალხის დანახვა,ზოგი ჩვენთან მოვიდა. ჰარის წარმატება უსურვეს და გაამხნევეს.

არ მომწონდა ატმოსფერო,ციოდა,თეთრი კედლები საერთოდ არ ქმნიდნენ კომფორტს.ჰარის და მისი ჯგუფის ოთახში ვიჯეგი,მას საბრძოლველად ამზადებდნენ.გზაში,სანამ ამ საშინელ შენობაში მოვიდოდით სულ ჩუმად ვიჯექი,არ შემეძლო არცერთი ისეთი სიტყვის თქმა,რომელიც ჰარის დაეხმარებოდა.ვიფიქრე უმჯობესი იქნებოდა ხმა საერთოდ არ ამომეღო ვიდრე ნერვიულობა გამეგრძელებინა.ტანსაცმელი მანქანაში,უკანა სავარძლებზე გამოვიცვალე.დაბურული მინები არ აძლევდა სხვებს საშუალბას,რომ დავენახე.სხვა დროს ჰარი ალბათ თავხედურად გამიღიმებდა,მაგრამ წყნარად იჯდა და ტელეფონში იყურებოდა,სანამ დავასრულებდი.

კუთხეში,მაგიდაზე ვიჯექი,ფეხები ჩამოკიდებული მქონდა.ვაკვირდებოდი თუ რა ხდებოდა ოთახში.ჰარის რამდენიმე მეგობარი კედელთან მიმდგარ სავარძელზე იჯდა.ის კი შუახნის მამაკაცს ელაპარაკებოდა,თვალს ჩემსკენ აპარებდა.მალევე დაემშვიდობა და მომიახლოვდა,ინტერესით შემომხედა შემდეგ კი ტომს დაუძახა.მანაც უცებ მოირბინდა მზერა ჩემიდან ჰარიზე გადაიტანა.

-ყურადღება მიაქციე.-უთხრა ჰარიმ ტომს.

მოვიღუშე,როდესაც ის ჩემს გვერდით დაჯდა.არავის პატრონობა არ მჭირდებოდა,აჰჰ...ისევ ჰარის გადაჭარბებული მზრუნველობა.ჯანდაბა მე ხომ 18 წლის ვარ.შევხტი როდესაც ვიღაცამ დაიყვირა,რომ ბრძოლა 15 წუთში დაიწყებოდა.ჰარი გაქრა,ალბათ თავის მეგობრებთან ბოლოჯერ სალაპარაკოდ წავიდა.მე ტომთან დავრჩი.

-კარგად იქნება,ბო.

მისკენ შევბრუნდი.

-რატომ ხარ ასეთი დარწმუნებული?აჰჰ...არ მჯერა,რომ ამის გაკეთების უფლება მიეცი!

ტომს პასუხისთვის დრო არ ჰქონდა,რანდგან ოთახში რამდენიმე ბიჭი შემოვიდა სიცილით.მაგიდიდან ჩამოვძვერი და საპირისპირო მხარეს გავემართე,ტომმა მისი მეგობრებიდან ყურადღება ჩემზე გადმოიტანა.

-სად მიდიხარ?
-წყალზე.

თავი დამიქნია,მზერა გამომაყოლა სანამ ქულერამდე მივიდოდი.პლასტმასის ჭიქა ონკანის ქვემოთ მოვათავსე.როგორცკი ცივი წყლით გაივსო ტომისკენ მივბრუნდი,ისევ ინტერესით მაკვირდებოდა,ოდნავ გავუღიმე და ჭიქა ტუჩებთან მივიტანე.რამდენიმე წამის შემდეგ ის გაბრუნდა და მეგობრებთან საუბარი განაგრძო.ცოტა ხანი დავიცადე,რომ დავრწმუნებულიყავი აღარ მიყურებდა.

ჭიქა მაგიდაზე დავდგი,მომენტითნ ვისარგებლე და კარში გავედი.აქეთ იქით ვიყურებოდი,როდესაც დერეფანს მივუყვებოდი.არ ვიცოდი სად წავსულიყავი,შენობა უცნობი იყო ჩემთვის.ფიქრები ამერია,გადავწყვიტე მარცხნივ შემეხვია.ბევრი სიარული არ მომიწია,გაღებულ კარში შევედი,ხმები ექოდ ვრცელდებოდა ოთახში.

-მის,თქვენი აქ ყოფნა არ შეიძლება.

დავაიგნორე გამაღიზიანებელი ხმა და კონცენტრაცია მაღალ კაცზე მოვახდინე.ის ჩამოჯდა,წყალი მოსვა და თან მე მიყურებდა.მუქი თმები შუბლზე ეკრობოდა,მარჯვენა ხელი მთლიანად ტატუებით ჰქონდა დაფარული.მისი თვალიერება შევწყვიტე,როდესაც მე მომმართა.

-რისთვის მოხვედი,პატარა?-გამიღიმა.

მისი გამომეტყველება არმეგობრული იყო.

-უარი თქვი ბრძოლაზე,-მოვითხოვე.

ჩემმა ნათქვამმა გააკვირვა,თავხედურად გამიღიმა.თვალები გამიფართოვდა,როდესაც ფეხზე წამოდგა .ჰარის სიმაღლის იყო.არ მინდოდა მეჩვენებინა ჩემი შიში,შეუპოვრად ვიდექი იმის მიუხედავად,რომ გაგონილი მქონდა თუ როგორ ექცეოდა გოგოებს.

-და რა გქვია?

წყობიდან გამოვყავდი,ისე მელაპარაკებოდა,როგორც პატარა ბავშვს.ნერწყვი ჩავყლაბე,როდესაც ჩემსკენ დაიხარა.შიში და ბრაზი ერთმანეთში აირია,აშკარა იყო სერიოზულად არ მიმიღო.

-უბრალოდ გააუქმე ბრძოლა.-ხმას ავუწიე.

წარბები მაღლა ასწია,როდესაც გაიგო,როგორ ველაპარაკებოდი.

-აჰჰ როგორი თავხედი ხარ.-დაცინვით მითხრა.

თავი უცებ შევაბრუნე,ჰარის ჩახლეჩილი ხმა მომესმა.დერეფნიდანაც კი შეგეძლო მისი გაგება.

-შენი დედაც,სად არის ბო?

ჩემს წინ მდგომმა კაცმა ჩაიხითხითა.

-შენ ხარ ბო?არამგონია ჰარის გაუხარდეს შენი აქ დანახვა,-დამცინავად თქვა.-ახლა კი მაპატიე,ვაპირებ შენი ბიჭი სიკვდილამდე ვცემო.-მისი ხმა მძვინვარე იყო.

სიამოვნებას იღებდა ჩემი სასოწარკვეთილებით.ვიოცდი,ვიცოდი,რომ არ დანებდებოდა ისევე როგორც ჰარი,მაგრამ იმედი მაინც მქონდა.ჰარის შეეძლო წასულიყო,და ყველა დაივიწყებდა რა მოხდა,მაგრამ ასე არ მოხდებოდა.ცრემლები მომადგა ტომს მაჯაში ვწვდი.

-გთხოვ...გააუქმე ბრძოლა.-ავქვითინდი.

ზუსტად ამ დროს ძლიერი ხელები უკნიდან წელზე შემომეხვია.ჩემი ფეხები მიწას მოსწყდა,ამწია და ოთახიდან გამიყვანა.ჩემს კეფაზე მძიმე სუნთქვას ვგრძნობდი.სულ ცოტა გავიარეთ,როდესაც ფეხებს ქვეშ მიწა დამიბრუნდა,უცებ შემომაბრუნა,განრისხებული იყო.

-გაგიჟდი?ბო,მე ხომ გითხარი ტომთან დარჩი მეთქი-უფრო ძალიან გაბრაზდა-ხომ იცი იმ კაცმა რა გააკეთა,მაგრამ მაინც წახვედი მასთან.რაზე ფიქრობდი?

პასუხის გაცემა არ შემელო,თავი დავხარე.ჰარის გაუკვირდა,როდესაც მივვარდი და ყელზე შემოვეხვიე.ტირილი დავიწყე.

-გ-გთხოვ არ ქნა ეს.-მის მკერდზე ვტიროდი,ჩემი ცრემლები მაისურს უსველებდა.

მძიმედ ამოისუნთქა,საპასუხოდ ძლიერად შემომეხვია.ნიკაპით თავზე მეყრდნობოდა,ნელნელა სუნთქვა დაუწყნარდა.მხოლოდ ერთი წუთი ვიდექით ასე,შემდეგ კი გავიგე თუ როგორ დიძახა ვიღაცამ მისი სახელი.დერეფანში მივდიოდით ჩემს მოშორებას ცდილობდა,მაგრამ უფრო ძლიერად მივეკარი.მუხლები მიკანკალებდა,ჰარიმ მკერდზე მიმიხუტა.
***
-დარბაზში შევხვდებით მეგობარო.-უთხრა ტომმა.

ჩემსკენ შემობრუნდა ელოდა,რომ გავყვებოდი.

-ჩემთან დარჩება,-თქვა ჰარიმ

ტომმა თავი დაგვიქნია და ოთახიდან გავიდა,ისევ მაგიდაზე დავჯექი.ჰარის მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა,მაისური უცებ გაიძრო.ვაკვირდებოდი როგორ გაიხადა ჯინსები და მის მაგივრად შორტი ჩაიცვა.

ჩემთან მოვიდა,სახეზე მსუბუქი ღიმილი დასთამაშებდა.უფლება მივეცი ჩემი მუხლები გაეშალა,ჩემს ფეხებს შორის დადგა.დიდი ხელები ზურგის უკანა ნაწილზე დამაწყო და უფრო ახლოს მოიწია.მისი კულულები კანზე მიღიტინებდა,ჩემი ყურისკენ დაიხარა.

-გპირდები კარგად ვიქნები,ცოცხალი გამოვაღწევ.-ხუმრობით მითხრა.

თავი დავუქნიე,ყურის ქვემოთ კოცნა დამიტოვა.გაიწია, მისი მწვანე თვალები ჩემს სახეს ჩააშტერდა.თავი უცებ გავაბრუნე,როდესაც ჰარი ჩემი ტუჩებისკენ დაიხარა.გაოცებული იყო ,რომ კოცნაზე არ ვუპასუხე ისევე,როგორც პირველ შეხვედრაზე.ცხვირი ლოყაზე მომადო და ჩემგან პასუხს ელოდა.

-მე რა,ვერ მივიღებ კოცნას?-დაიჩურჩულა მან.

თვალები დამეხუჭა მისი ხმის გაგონებაზე,მასში დიდი ტკივილი იგრძნობოდა.თითებით მაგრად მოვეჭიდე მაგიდის კუთხეს.

-წარმატებას გისურვებ.

სანამ ჩუმად ვიყავი,მან ჩემი ხელი აიღო.თითებზე ფრთხილად მეთამაშებოდა.დავიძაბე,როდესაც მისი ტუჩები ლოყაზე შემეხო.

ჟრუანტელმა დამიარა, გაიწია და საშინელი ოთახის კუთხეში მარტო დამტოვა.ვაკვირდებოდი როგორ აიღო ხელთათმანები შემდეგ კი გასასვლელისკენ გაემართა.ისე გავიდა უკან არ მოუხედავს.გული გიჟივით ფეთქავდა.

ასე ვერ გავუშვებდი,არ მინდოდა ჩემზე ენერვიულა,მითუმეტეს რინგზე გასვლას აპირებდა.მოწინააღმდეგეზე უნდა ეფიქრა და არა ჩემზე.უცებ ჩამოვხტი მაგიდიდან და ოთახიდან გავედი.მაშინვე დავინახე მისი შიშველი ზურგი,ვიწრო დერეფანს ფეხშიშველი მიუყვებოდა.

-ჰარი!

ჩემს ხმაზე უცებ შემოტრიალდა,თვალები გაუფართოვდა.მისკენ გავიქეცი და ყელზე ჩამოვეკიდე,ჩემსკენ მივიზიდე და მთელი სახე დავუკოცნე.ხელთათმანები ძირს დაყარა,მისი ძლიერი ხელები წელზე შემომეხვია.ჩვენი კოცნა დიდხანს გაგრძელდა,ის იყო ვნებიანი და ნაზი.როდესაც ერთმანეთს ტუჩები მოვაშორეთ ორივეს სუნთქვა გახშირებული იყო და ჩვენი შუბლები ერთმანეთზე იყო მიბჯენილი.

-მაპატიე.-დავიჩურჩულე მე.

გაეღიმა და ჩემი მაისურიდან თვითმფრინავის ფორიმის კულონი ამოიღო.ჩემი ხელი მკერდზე მიიდო და გაშიშვლებულ კანზე უფრო ძლიერად მიიჭირა.

-ჩემი გული შენ გეკუთვნის...გაუფრთხილდი.-დაიჩურჩულა მან.

ამ სიტყვების გაგონებაზე ტუჩები გამეხსნა,დავიხარე და კოცნა დავტოვე იმ ადგილას სადაც აქამდე ჩემი ხელი იყო.

-გავუფრთხილდები!

ბოლო კოცნა ჩემს ტუჩებზე იყო დატოვებული.დაიხარა , ხელთათმანები აიღო და წავიდა...

-ჰარი.

შემობრუნდა,მისი თმები აჩეჩილი იყო.

-Kick his arse (ზუსტი თარგმანი არ აქვს...ბოდიშით)

გავიგე როგორ გადაიხარხარა რინგისკენ მიმავალმა.
***

მციოდა ამ უზარმაზარ ოთახში.მაღალი ჭერი,ცენტრში რინგი.ეს მაფიქრებდა თუ ახლა სატრენაჟორაო დარბაზია,რა იყო ამ შენობაში ადრე...

გარშემო ყველა მომავალ ბრძოლაზე ლაპარაკობდა.რამდენი ხანი ელოდნენ ამას?უსიამოვნო გრძნობა დამეუფლა-სანაძლეოს დებდნენ,ერთ-ერთი აუცილებლად წააგებს,ვიღაც ამით ფულს იშოვის.გულს მირევდა ეს ფიქრები.

ჰეილი ღიმილიანი სახით ახლოს მომიდგა.ყველაფერი მის გამო იყო.მთელი ეს სიტუაცია მხოლოდ მისი ბრალი იყო!არ ვიცოდი რა დამოკიდებულება მქონდა ამის მიმართ.მივხვდი ის მიხვდა ჩემს გაურკვევლობას,თბილმა ხელმა სწრაფად დაიჭირა ჩემი.მაგრამ სანამ რამეს იტყოდა ჰარი და მისი მოწინააღმდეგე რინგზე გამოვიდნენ.პუბლიკა ძალიან ხმამაღალი იყო და მიჭირდა იმის გარკვევა თუ რას ამბობდა.ჰეილიმ თავისკენ მიმიზიდა.

-მე არ მითხოვია მისთვის,არმინდოდა,რომ ჰარის ეს გაეკეთებინა,ბო-სასოწარკვეთილი ლაპარაკობდა.-ძალიან ჯიუტია.-ჩაისუნთქა.

მას მივაშტერდი,მივხვდი,რომ ყველაფერს გულწრფელად ამბობდა,დამშვიდდა,როდესაც ხელზე მოვუჭირე.არ მინდოდა თავი დამნაშავეთ ეგრძნო,ჰარის ძალიან კარგად ვიცნობდი,მისი შეჩერება შეუძლებელია.

მისი ხელი მეჭირა, ნერვიულად ვუყურებდით რინგს.სუნთქვა გამიხშირდა,როდესაც ჰარის მწვანე თვალებმა შემომხედა.ასეთი არსადროს არ მინახავს,დაძაბული ჩანდა,ძლიერი,მტკიცე.თითქოს ყველაფერი იგრძნო რაც ჩემს შიგნით ხდებოდა.გაბრუნდა,როდესაც ტომმა პირში gumი ჩაუტენა (gum-რეზინის დამცავია,რინგზე გასვლის წინ პირში იდებენ ხოლმე),ზურგზე დაარტყა რინგი დატოვა და ჩვენსკენ გამოემართა.მაშინვე გავიგე,რომ მის მოწინააღმდეგეს სკოტი ერქვა,ზოგი მის სახელს ყვიროდა და ამხნევებდა.დავინახეთ,მუშტები ერთმანეთზე მიარტყეს ეს ნიშნავდა-ისინი მზად არიან.

როგორცკი ზარმა დარეკა ჰარიმ მაშინვე ჩაარტყა სკოტს სახეში.ის აგრძელებდა თავდასხმას,ვკანკალებდი.ვიცოდი ჰარი კარგი იყო იმაში რასაც აკეთებდა.მაგრამ ვერ წარმოვიდგენდი,რომ ასე მარტივად გაუმკლავდებოდა იმას ვინც შემდეგ წონით კატეგორიაში იყო.მისმა ოსტატობამ გამაკვირვა.ჩვენ ყველანი ვაკვირდებოდით ორ ბიჭს რომლებიც სერიოზულ ზიან აყენებდნენ და საშინლად სცემდნენ ერთმანეთს.ჰარი სწრაფი იყო,ბევრად უფრო სწრაფი ვიდრე მისი მოწინააღმდეგე,სწორედ ეს გამოყოფდა და მისი მძვინვარება ყოველ დარტყმაში.

არ ვიცოდი რამდნს ხანს გაგრძელდებოდა ეს,ჰეილის მაგრად მოვუჭირე ხელზე,როდესაც ჰარიმ ძლიერი დარტყმა მიიღო მკერდის მარცხენა ნაწილში.ჰარი უფრო სერიოზულ დარტყმებს იღებდა ვიდრე სკოტი.აჰჰ რატო მოდუნდა ასე?ხელები ასწია,რომ შემდეგი თავდასხმისგან თავი დაეცვა.სასოწარკვეთილმა ჰეილის შევხედე,ტომიც მის გვერდზე იდგა,ჰარიმ დაიყვირა.

-რა...-წინადადების დასრულება ვერ შევძელი.
-ნუ ღელავ ბო,სკოტის სუსტი წერტილის პოვნას ცდილობს.-ამიხსნა მან.
-არ მესმის...-მოვიღუშე და თავი გავაქნიე.
-ყველა ადამიანს აქვს სუსტი წერტილი,ჰარიმ ის უნდა იპოვოს,რომ გაიმარჯვოს.
-მაგრამ,მას შეუძლია უფრო სწრაფად გააკეთოს ეს,უბრალოდ დგას და დარტყმებს იღებს.-ავტირდი.

ფიქრები ერთმანეთში ამერია,ვიაზრებდი ჰეილის ნათქვამს.მე მეგონა ჰარის არ ჰქონდა ფიზიკური ნაკლი,ყოველ შემთხვევაში მე ასე მეგონა.

-რ-რომელია ჰარის სუსტი წერტილი?-ვსლუკუნებდი.

შემომხედა და გაიღიმა.

-შენ...-დაიჩურჩულა მან.

გულმა სწრაფად დაიწყო ფეთქვა.რაც უფრო მეტს ვფიქრობდი ვხვდებოდი,რომ ჩემი სუსტი წერთილიც ის იყო.მაღალი,ხუჭუჭა ბიჭი რომელიც უეცრად შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში და აღარ მინდოდა მისი გაშვება.

რთული იყო ჩემსთვის იმის ყურება თუ როგორ იღებდა ჰარი დარტყმებს,დარწმუნებული ვიყავი ჩხუბის შემდეგ მის სხეულზე უამრავი ჩალურჯება გაჩნდებოდა.ერთადერთი რაც მინდოდა-ჰარი ცოცხალი გამოსულიყო იქიდა.

-იქ ჰარი!-ხმამაღლა დაიყვირა ჰეილიმ.

უფრო ახლოს მიმიზიდა,ხელი ასწია და სკოტზე მიმითითა.ავკანკალდი,როდესაც ჰარიმ კიდევ ერთი დარტყმა მიიღო,მაგრამ ამის საშუალებით ჩვენ დავინახეთ,რომ სკოტმა საშინელი ტკივილი იგრძნო მარჯვენა მხარში.ჰეილიმ წამოიყვირა,მისი სუსტი წერტილი დაინახა და იმედოვნებდა ჰარიმაც შენიშნა ეს.მის სახეზე ღიმილი იმის დასტური იყო,რომ უკვე მანაც იცოდა,მაგრამ არ ქონდა მოქმედების საშუალება,რადგან სკოტის მარჯვენა მუშტი მუცელში მოხვდა.ხელი პირთან მივიტანე,და სასოწარკვეთილმა შევხედე ჰარის,ის თოკებზე იყო დაყრდნობილი,თვალები დახუჭული ჰქონდა და ტკივილის ბლოკირებას ცდილობდა.ჰეილის ხელმა ჩემსას მოუჭირა მის თვალებშიც ისეთივე შიში იყო,როგორიც ჩემსაში.თვალები გამიფართოვდა,სკოტი ჰარის მუახლოვდა.მდუმარედ ვეხვეწებოდი ხელები აეწია და თავი დაეცვა,გამიკვირდა როდესაც სკოტიმა არ გამოიყენა ეს მომენტი და არ დაარტყა ჰარის.ამის ნაცვლად ხელი მხარზე მოხვია,ჰარის თავი სკოტის შუბლზე იყო მიდებული.

ჰარის სახე დაემანჭა იმ სიტყვების გაგონებაზე რაც სკოტმა უთხრა.მოიღუშა,ტუჩები მაგრად ჰქონდა ერთმანეთზე დაჭერილი.ჩვენ ვერ ვიგებდით რაზე საუბრობდნენ.ამოვიოხრე,როდესაც ჰარის მზერა მე დამეცა.არ ჰქონდა მნიშვნელობა რა უთხრა სკოტმა,ფაქტია ამან გამოიწვია სიბნელე მის თვალებში.ყბა დაეჭიმა,სუნთქვა გაუხშირდა,ვიცოდი გაბრაზებული იყო მისი მუცლის კუნტები დაიჭიმა,როდესაც მე შემომხედა.

-მიდი სთაილს!-დაიყვირა სკოტმა.

შეძახილები ისმოდა.ის ისევ მე მიყურებდა,როდესაც წამოდგა და ტუჩის კუთხიდან სისხლი მოიწმინდა.სკოტი დამცინავად იღიმოდა,იცოდა ჰარის გრნობებს შეეხო.ადრეც მინახავს გაბრაზებული მაგრამ ეს რაღაც სხვა იყო.სკოტმა შემომხედა,შიშმა დამიარა.თვალი ჩამიკრა,გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა.ამ ჟესტმა ჰარი კიდევ უფრო გაამძვინვარა.

აღარ შემეძლო ამის ყურებ.იქიდან უნდა წავსულიყავი.დარბაზში ხმაურმა კიდევ უფრო იმატა.ჩემს წინ თითქმის ვერაფერს ვერ ვხედავდი,ჩემი ცრემლიანი თვალების გამო.

-ა-არ შემიძლია...-ვუთხარი ჰეილის.

სახე შეწუხებული ჰქონდა.ჩემი ხელი დავიხსენი და ხალხში სწრაფად ვიკვლევდი გზას.ტომი და ჰეილი ჩემს სახელს ყვიროდნენ,მაგრამ სირბილს განვაგრძობდი.
***

თითქმის ოცი წუთი გავიდა მას შემდეგ რაც მეტალის მოაჯირძე ვიჯექი.გრილი ნიავი თმებს მიფრიალებდა.ჩემი ყურადღება მანქანები ძრავების ხმამ მიიპყრო,ბრძოლა დამთავრდა,ხალხი სახლებში ბრუნდებოდა.ავკანკალდი,ტანში ჟრუანტელმა დამიარა.
წამიერაგ გამიჩნდა თავში ის აზრი,თუ როგორ იწვა ჰარი რინგზე უგონოდ.ისევ ავტირდი.ერთ ღამეში ამდენი ცრემლი არასდროს დამიღვრია.მაშინებდა ტკივილი გულში,ჩემი გღზნობები ჰარი მიმართ უფრო ძლიერი ხდებოდა.არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა,ქვითინი არ მაძლევდა ფოკუსირების საშუალებას.

წამოვხტი,როდესაც მხარზე შეხება ვიგრძენი.უცნობს მუშტი მუცელში ჩავარტყი,ბიჭი ტკივილისგან მოიკეცა.

-ჯანდაბა,ტომ მაპატია.-ვუთხარი მე.

ხელი ზურგზე დავადე,დავიხარე,რომ დავრწმუნებულიყავი არაფერი უჭირდა.

-კარგი მარჯვენა დარტყმა გცოდნია,ბო.-ხუმრობით მითხრა.

გავიცინე,ის წელში გაიმართა.

-ჰარიმ მასწავლა.-დავიჩურჩულე.

ჩემს ნათქვამზე ჩაიხითხითა.

-სთხოვე,რომ კიდევ რამე გასწავლოს.
-დარწმუნებული ხარ,რომ ყველაფერი კარგადაა?
შემომხედა და თავი დამიქნია.ჩავისუნთქე,მისი სახიდან ღიმილი გაქრა.უფრო და უფრო იძაბებოდა სიტუაცია.მას ვუყურებდი,ლოყებიდან ცრემლები მოვიწმინდე.

-შენი ნახვა უნდოდა.
თავი 36

გული საშინლად სწრაფად მიძგერდა როდესაც გასახდელს მივუახლოვდი.მეშინოდა იმის გაფიქრებაც კი თუ როგორი შესახედავი იქნებოდა ჩხუბის შემდეგ ჰარი.ღრმად ამოვისუნთქე და თავს ვაიძულე შევსულიყავი.ჩემი ყურადღება ეგრევე ჰარიმ მიიპყრო,ოთახი სუსტად იყო განათებული ამიტომ მისი სახის დანახვა შეუძლებელი იყო,ის ერთ ერთ სკამზე იჯდა.თავი დაეხარა,კულულები კი შუბლზე ჰქონდა დაყრილი.

-ჰარი-ჩუმად დავუძახე.

როდესაც მან ჩემი ხმა გაიგონა,თავი ეგრევე ასწია.ყინული გადადო რომელიც სახის მარცხენა ნაწილზე ჰქონდა მიდებული.მასზე ვღელავდი და არ ვიყავი დარწმუნებული,ღირდა თუ არა ჩემი აქ დგომა,თან ვცდილობდი მისი სახე დამენახა.

-მოდი აქ- ჩუმად მითხრა ჰარიმ.

მე ნერვიულად ვათამაშებდი თმის ბოლოებს,ქვედა ტუჩს ვუკბინე და ფრთხილად გავემართე მისკენ.მან თავი ასწია და ჩემთან დასალაკარაკებლად გაემზადა,შუბლზე თმა ჰქონდა მიკრული.ისიც აღელვებული იყო.მე თავს ყველაზე ცუდისთვის ვამზადებდი,თუმცა მისმა გარეგნობამ გამაოცა. მართალია ნაკაწრები ჰქონდა და სისხლიც მოსდიოდა,მაგრამ ის სულაც არ გამოიყურებოდა ის ცუდად როგორც ველოდი.

ჰარი ცნობისმოყვარეობით აღსავსე სახით მიყურებდა და ჩემს რეაქციას ელოდა.მან თავისი დიდი ხელი გამომიწოდა და მეც იმ წამსვე ჩავეჭიდე მას.მე მას კალთაში ჩავუჯექი და მისი სახის თვალიერება დავიწყე.მის სახეს ფრთხილად შევეხე და თითებით ,ლოყებზე ვეფერებოდი,შუბლიდან რამდენიმე კულულა გადავუწიე,მთელი ამ დროის განმავლობაში ჰარის ჩემთვის თვალი არ მოუცილებია.ცხვირიდან სისხლი მოსდიოდა,მაგრამ საბედნიეროდ გატეხილი არ ჰქონდა.

-ბო.

ლოყიდან მის მკერდამდე ჩავედი,ჰარის კი ხელები ზურგზე შემოეხვია.მუცლის თვალიერება დავიწყე,მინდოდა დავრწმუნებული ვყოფილიყავი იმაში რომ ყველაფერი წესრიგში ჰქონდა.

-ბო,დამშვიდდი კარგად ვარ.-ჰარიმ ჩაიცინა.

მე მის ნიკაპს ხელი მოვკიდე და აქეთ იქით ვაქნევდი,მისი სიტყვებისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია.როგორც ჩანს მიხვდა რომ ჯობია ხელი არ შემიშალოს.ჰარი უბრალოდ იჯდა და იღიმოდა,მე კი მის სხეულს ვათვალიერებდი.ჰარი უცებ შეხტა,მე კი მის ქვედა ტუჩს შევეხე რომელიც მრავალრიცხვოვანი დარტყმებისაგან გასიებოდა.მე გადავიხარე და ნატკენ ადგილზე ნაზად ვეამბორე. ჰარის რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ ამ დროს მე პირში დიდი თითი ჩავუდე.

-რას აკეთებ?- გაოცებულმა მკითხა.

მე თვალი დავხუჭე და მისი პირის გამოკვლევა განვაგრძე.

-ვნახულობ,ყველა კბილი თავის ადგილას არის თუ არა.

ჰარიმ ჩაიცინა,სწრაფად მოჰკიდა ჩემს მაჯას ხელი,ენით კი მთელი თითი დამიწუწნა.

ჰარიმ გაიღიმა და თავისი თეთრი კბილები მაჩვენა,მისმა ღიმილმა დამარწმუნა რომ კბილებთან ყველაფერი კარგად იყო.ამოვისუნთე თითქოს ზურგიდან ლოდი ჩამომხსნესო და თავი მხარზე მივადე.არ მაინტერესებდა ის რომ საშინლად ოფლიანი იყო,მინდოდა რაც შეიძლება ახლოს ვყოფილიყავი მასთან და მთელი ძალით ვეხუტებოდი.

-ღმერთო,მთელი 18 წლის განმავლობაში მე არასოდეს არ ვყოფილვარ ასეთი შეშინებული.-ვთქვი.
- არ გაინტერესეს როგორ მოვახერხე მე ეს ?
-ჩემთვის არ აქვს ამას მნიშვნელობა,მთავარია კარგად ხარ.
- მე პირველივე რაუნდში კარგად გავუსწორდი მას,მეორეში კი ნოკაუტიც მოვახდინე.-ამაყად მითხრა ჰარიმ.
-რ-რა ? - ყურებს ვერ ვუჯერებდი.
-ბო,მე გავიმარჯვე.

მოვისმინე თუ არა ეს სიტყვები,მაშივნე ჰარის გადავეხვიე.აღტაცებას ვერ ვფარავდი.მე ჰარის ტუჩებს დავეწაფე,ცოტა ხანში უკვე მის წემოთ ვიწექი,მაგრამ ამ დროს ვირგძენი თუ როგორ შერხა ჰარი.

- ცოტა ფრთხილად.-თქვა მომღიმარმა ჰარიმ.

თვალები დახუჭული ჰქონდა ცოტა ხანში კი მან ისევ გაახილა და მე შემომხედა.

-დღეს მაინც ხომ შევძლებ შენთან ერთად დროის გატარება-მხიარულად მითხრა ჰარიმ.
-ვერც კი ვიჯერებ...-ჯერ კიდევ სიტუაციაში გარკვევას ვცდილობდი.
-ბო,ხომ გეუბნებოდი რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა.-ღიმილით მომიგო.

ჰარიმ მივეყრდენი და თავი რბილად მივადე მკერდზე.

-შენ დაუჯერებელი ხარ,ჰარი.

ჰარიმ ამ ჩემს კომპლიმენტზე ჩაიცინა და თავზე რბილად მაკოცა.

-ახლა რა ბედი ეწევა სკოტს ?

ჰარიმ კიდევ უფრო მიმწია მისკენ,როდესაც მისი სახელი გაიგონა.მისმა რეაქციამ დამაფიქრა,რაზე ლაპარაკობდნენ ისინი რინგზე ჩხუბის დროს ?სიტყვები რომლებაც მასში გაბრაზება გამოიწვია,რაც მას მოგებაში დაეხმარა.მოხარული ვიყავი რომ იმ ჩხუბის მომსწრე არ გავხდი,ეს სანახაობა ალბათ დიდ ფსიქიკურ ტრამვას მომაყენებდა.

-არ ღირს მასზე ნერვიულობა ბო,ის აღარ წარმოადგენს ჩვენთვის პრობლემას.

მივხვდი რომ ამ თემაზე საუბრის გაგრძელება არ იყო საჭირო,მიუხედავად იმისა რომ ძალიან მაინტერესებდა თუ რა მოხდა მათ შორის,გაჩუმება ვამჯობინე და მის ნატკენ ლოყას ნაზად ვაკოცე.

***

ჰარი ცდილობდა ჩემს დათანხმებას რომ მასთან და მის მეგობრებთან ერთად ბარში წავსულიყავი,ამ გამარჯვების აღსანიშნავად მაგრამ მე მისი შემოთავაზება ვუარყავი.არ მინდოდა მათთვის საღამოს გაფუჭება,ვიცოდი რომ მისი მეგობრები დიდად გახარებული არ იქნებოდნენ იქ ჩემი ყოფნით.უკვე დარწმუნებული ვიყავი იმაში რომ ჰარის საფრთხე არ ემუქრებოდა ამიტომ ვარჩიე მშვიდად გამეტარებინა ეს საღამო სახლში.დედა სამსახურში იყო,კიდევ ერთხელ მოუწია საავადმყოფოში მორიგეობა.

ტელევიზორის ყურება მალევე მომწყინდა მინდოდა რამე სხვათი დავკავებულიყავი.დიდი ხანი არ მომიწია რაიმე საქმის გამოძებვნაზე ფიქრი.ბალახზე წიგნით ხელში წამოვწექი.სანთლის მკრთალი განათება საშუალებას მაძლევდა წიგნი წამეკითხა,მაგრამ აზრები მაინც იმ სიმპატიური ბიჭისკენ გამირბოდა რომელმაც ჩემი გული დაიპყრო.წინადადები რომლებსაც მე ვკითხულობდი არაფერი იყო,იმასთან შედარებით ვინც ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა.ჰარიმ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა,ის არასოდეს არ იქნება ისეთი როგორიც იყო და მე არც მაქვს ამის სურვილი.

ვცდილობდი კითხვა გამეგრძელებინა.სახეზე ღიმილი გამიჩნდა როდესაც ვიგრძენი რომ ჩემს გვერდით კიდევ ვიღაც იყო,თავი გავწიე თუ არა გვერდით ჰარი დავინახე,რომელიც გვერდით მოწოლილიყო.გამიღიმა,ხელიდან წიგნი გამომართვა და ძირს დადო,ჩემსკენ გადმოიხარა და ლოყაზე მაკოცა.

-გამარჯობა,ჩემო ულამაზესო.-ხმის რბილი ტონით მითხრა მან.

გავიღიმე და რამდენიმე კულული გადავუწიე.

-მე მეგონა, რომ შენი გამარჯვების აღსანიშნავად წახვედი.
-არ მინდოდა,უბრალოდ შენთან ერთად მინდოდა დროსი გატარება.

გრძელმა თითებმა ნელა ამიწიეს მაისური,და მათი შეხება ვიგრძენი ჩემს შიშველ მუცელზე,მაისური მკერდის ქვედა ნაწილამდე აეწია.მან მუცელზე ღუტუნი დამიწყო.

-მეღუტუნება,ჰარი..- სიცილით ვუთხარი.
ჰარი ჩემსკენ მოიწია და ყურში ჩამჩურჩულა-ნამდვილი ანგელოზი ხარ.-ასეთი ლამაზი,მშვენიერი ხარ ბო.

ამ მომენტში მე ვიცოდი რომ ეს ჰარი იყო,ჩემი ჰარი.მინდოდა რომ მას ბოლომდე მივნდობიდი,მისი გავმხარიყავი.

ჰარიმ თავი დახარა რომ ყელზე ალერსი დაეწყო,მე კეფაზე ხელი ჩავჭიდე და გონება მოვიკრიბე.

- ჰარი,დაკავდი ჩემთან სექსით.

ჰარიმ გაიგონა,მას ტუჩები გაქვავებოდა და ჩემს ნათქვამს აანალიზებდა,მან არ იცოდა რა ექნა,ჩვენი სუნთქვა გახშირდა,როდესაც მისი შუბლი ჩემსას შეეხო.

-ჰარი...

ვხვდებოდი რომ ჰარის აქამდეც ჰქონია სექსი,ეს დღესავით ნათელი იყო.მისი ცოდნა და გამოცდილება ამ სფეროში ზოგჯერ მაშინდებდა,რადგან მე უფრო გამოუცდელი ვიყავი და ზუსტად არ ვიცოდი რა როგორ უნდა გამეკეთებინა.

-ბო,დარწმუნებული ხარ რომ გინდა ამის გაკეთება?

მე თავი დავუქნიე და მის კულულებს ხელი გავუშვი,მისმა დასიებულმა ტუჩებმა კი სანთელი ჩააქვრეს,ახლა კი ერთადერთის სინათლის წყარო სავსე მთვარე იყო.მთვარის შუქი ჰარის სახეს ანათებდა,ის ისეთი ლამაზია..მე ყურადღებით ვაკვრიდებოდი თუ როგორ ადგა ის და ხელი გამომიწოდა,მისი შეხება ისეთი სასიამოვნო იყო,ჰარი მეფერებოდა თან სახლისკენ მივიწევდით.მე უკვე სახლის კარის სახელურზე მეკიდა ხელი ის კი შეჩერდა,ცოტა ხანი მიყურებდა შემდეგ კი მაკოცა,ჩვენი ცხივრები ერთმანეთს ეხახუნებოდნენ,ამ ალერსში ჰარის უკვე სახლში შევეყვანე და კარებიც მოეხურა.
37.ჰარიმ საძინებლის კარი დახურა.ლამპის ჩასართავად გავიწიე.როგორცკი ოთახი განათდა,ჰარისკენ მივბრუნდი.ჯინსის უკანა ჯიბიდან გასაღებს,ტელეფონს და საფულეს იღებდა.მისი ღრმა,მწვანე თვალები მე მიყურებდნენ.თითებს ერთმანეთში ვხლართავდი.

მივხვდი ჩემი ნერვიულობა შესამჩნევი იყო,ჰარის ოდნავ გაეღიმა.

-მოდი აქ.

ხელი გამომიწოდა,მისკენ წავედი.დამშვიდებას ვცდილობდი ,ქვედა ტუჩს ვკბენდი.ჰარის მარცხენა ხელი ჩემს წელზე ჩამოცურდა და თავისკენ მიმიზიდა.

-შენ ყოველთვის უსაფრთხოდ იქნები,მე დაგიცავ,-დაიჩურჩულა მან.

მას დავუჯერე.ვიცოდი ჰარი ჩემს დასაცავად არაფერზე დაიხევდა უკან.რთულია ვინმეს მოუყვე როგორ დაიწყო ჩვენი ურთიერთობა და როგორ ვითარდებოდა ისინი.ჰარის ბოლომდე ვენდობოდი.ალბათ ამას ნიშნავს იყო შეყვარებული?იყო ვიღაცით იმდენად შებყრობილი,რომ მზად ხარ მას ყველაფერი მისცე.

ჰარიმ უკვე მომცა თავისი გული.

კოცნა იყო დატოვებული ჩემს ტუჩებზე.ერთმანეთს მოვშორდით,მაგრამ ტუჩები კვლავ ეხებოდნენ.მისი შუბლი ჩემსაზე იყო მობჯენილი,მუცელზე შევეხე.ხელები მიკანკალებდა,მაისურის ბოლოს წავწვდი და გავხადე.მოვიღუშე როდესაც მის სხეულზე ბრძოლის დროს მიღებული ტრამვები შევნშინე.ამისდამიუხედავად არაჩვეულებრივად მშვენიერი იყო.თითებით ხაზებს ვატარებდი,მის მუცელზე, გარუჯულ რბილ კაზე...

-შენ ანგელოზი უნდა იყო.-დავიჩურჩულე,ჰარის სახეს ვათვალიერებდი.

სახის ნაკვთებს ჩემი ლაპა უნათებდა.მუქი კულულები,ნაჩვრეტები,შესანიშნავი ღიმილი,გასაოცარი მწვანე თვალები და ფუმფულა ტუჩები.ისე ლამაზად გამოიყურებოდა,როგორც არავინ.
-მე არ ვარ ნაგელოზი,პატარა.-მითხრა მან და ხელებზე შემომხედა.

ვიცოდი ის იმით იყო დაკავებული რაც არ შეიძლებოდა,და ჯერ კიდევ არ ვიყავი დარწმუნებული განთავისუფლდა თუ არა სიბნელისგან,რომელმაც დაიბყრო.მაგრამ მე არ მინდოდა,რომ ჩემს გამო შეცვლილიყო.

-მე კი ვფიქრობ რომ ხარ.

მისი ხელი პირთან მივიტანე და ვაკოცე.

-რატომ?-მკითხა და წარბები ასწია.
-როგორ შეიძლება ვინმე გამოიყურებოდეს ასე საოცრად და არ იყოს ანგელოზი?-წყნარად ვთქვი.
-ეს ერთადერთი განმარტებაა.-გავიღიმე.

ჩუმად გაეცინა ჩემს ნათქვამზე და ცხვირზე მაკოცა.ჩემი ხელი მის ძლიერ მხრებზე დაცურავდა.დაკუნთულ მკლავებზე ფრთხილად ვუჭერდი.ვერ ვიჯერებდი რომ მან მოიგო,ჯერ ისევ გაკვირვებული ვიყავი მისი მოხერხებულობით რინგზე.ხასიათი უცბად შემეცვალა როდესაც გამახსენდა რა მოხდა იქ.

-რა გითხრა მან?-რბილი ხმით ვთქვი და ჰარის შევხედე.

არ იყო საჭირო სახელის თქმა,ჰარი ისედაც მიხვდა.დაიძაბა და თვალებში შემომხედა.თითებით მას შევეხე ვცადე დამეწყნარებინა,ამან თითქოს მოადუნა.

-მართლა გინდა იცოდე?-ცოტა მკაცრი ტონით მკითხა.

მინდოდა რომ მცოდნოდა?ეს კითხვა მოსვენებას არ მაძლევდა მას შემდეგ რაც მისი და სკოტის ბრძოლა ვიხილე.ვიცოდი ამას შეეძლო ცუდი რეაქცია გამოეწვია,მაგრამ ძალიან მინდოდა გაგება.

-კი.

ახლოს მიმიზიდა,მისი კულულები კანზე მედებოდა,თავი დახარა.

-დეტალების გარეშე გეტყვი.-თქვა მან ზიზღით.მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდა.-მითხრა,რომ შენ თავს წამართმევს.-სუნთქვა გაუხშირდა.

შიშმა მომიცვა,თითები დამეჭიმა ამ სიტყვების გაგონებაზე.ჰარიმ იცოდა შეშინებული ვიყავი ამიტომ უფრო ძლიერად მიმიკრო.

-არავის მივცემ ამის გაკეთების უფლებას.მოვკლავ თუ სცდის...ვერავინ წამართმევს შენს თავს.-ჟრუანტელმა დამიარა.

ჩემი წართმევა?რას გულისხმობდა?სკოტს ჩემი მოკვლა უნდა?ჰარიმ შიშველ მკერდზე მიმიკრო.მის ძლიერ მკლავებში თავს დაცულად ვგრძნობდი,მაგრამ ცუდი ფიქრები მაინც რჩებოდა ჩემს თავში.ჰარი არ მისცემს ამის უფლებას,ის დამიცავს,ის ყოველთვის აკეთებდა ამას.

ხელები წელზე მოვხვიე,არვიცი რამდენხანს ვიდექით ასე.ჰარის ჩახუტება მამშვიდებდა ისევე როგორც მისი ხრინწიანი ხმა.ლოყაზე მაკოცა ჩემს გაღიმებას ცდილობდა.

-კარგად ხარ?-დაიჩურჩულა მან.

თავი დავუქნიე ის უფრო ძლიერად მომეხვია.

-კარგი...ახლა კი მომეცი უფლება შენთან სექსით დავკავდე.

წინად მომხდარმა ამბებმა მაშინვე დატოვეს ჩემი ფიქრები.ჩემს წინ მდგომ მშვენიერ ბიჭს მორცხვად გავუღიმე.როგორ უცებ შეუძლია ყველაფერის შეცვალა.ნაბიჯი უკან გადავდგი,მისი ხელები წელიდან მოვიშორე.მწვანე თვალები არ მტოვებდნენ,ხელები გადავაჯვარედინე მაისურის ბოლოს ვწვდი,ტუჩზე ვიკბინე და მაღლა ავწიე.თვალებში დამიბნელდა,როდესაც მის გახდას ვცდილობდი,ჯერ ისევ ვნერვიულობდი.სიცილის ხმა გავიგე,შემდეგ კი ვიგრძენი როგორ შემეხო თბილი ხელები და ტოპის გახდაში დამეხმარა.ჰარიმ ჩვენს შორის მანძილი შეამცირა,ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეხვდნენ.არ ვეწინააღმდეგებოდი,სხეული თვითონ ემორჩილებოდა მას.ჰარის შეეძლო ჩემი ყველაფერი ჰქონოდა,უფრო მეტიც კი.მხოლოდ მისი ვიყავი.

ხელები ყელზე მოვხვიე.გულმა სწრაფად დაიწყო ფეთქვა,ვიგრძენი დიდი თითები,რომლებიც ჩემი ჯნსის ღილების გახსნას ცდილობდნენ.ამოვიოხრე როდესაც მან შარვალი დაბლა ჩამოქაჩა.

-ტსს,-დამამშვიდა ჰარიმ,-ყველაფერი კარგადაა პატარა.

მისმა სიტყვებმა დამაწყნარა,ჯერ ისევ ვთრთოდი.გაიღიმა,ჩამოვწიე,რომ კიდევ ერთხელ მეკოცნა.ცხვირები ერთმანეთს უღიტინებდნენ.გავშეშდი,როდესაც მისი ხელები შარვალში ჩაძვრნენ და გახდა დამიწყეს.მკერდზე ვეფერებოდი,ვეხებოდი იარებს,რომლებიც მოწინააღმდეგემ ბრძოლის დროს დაუტოვა.თითით ძუძუს თავზე შევეხე ამან ჰარის კვნესა გამოიწვია.კიდევ გავიმეორე ეს მოქმედება,შემდეგ კი ამ ადგილისკენ დავიხარე.

-ბო...-სუნთქვა შეკრულმა მითხრა.

მკერდზე ვკოცნიდი და კანს ვუწუწნიდი,მაგრამ გაწევა მომიხდა,როდესაც ჩემი ჯინსები უკვე კოჭებამდე იყო ჩაწეული,ჰარიმ ხელი ჩამკიდა და მათგან ამოსვლაში დამეხმარა.თმა მხრებზე ჩამომეყარა,შავლ ლიფლს მიფარავდა.

-ჯანდაბა,-თქვა ჰარიმ და თან მათვალიერებდა.

მისი თვალები ჩემს სხეულზე მოგზაურობდნენ,თავიდან ფეხებამდე.არ ჩქარობდა ჩემი ტანის ყველა ნაწილს ათვალიერებდა.არასდროს გავრუჯულვარ,ამიტომ ძალიან ფერმკთალი ვიყავი.მაგრამ მასთან ყოველთვის ლამაზად ვგრძნობდი.მის სახეზე ღიმილი შევნიშნე,როდესაც დამინახა როგორ ვხლართავდი თითებს ერთმანეთში.

-ლამაზი ფერია.-ღიმილით მითხრა.
-მადლობა,-მორცხვად დავიჩურჩულე.

მინდოდა მისი სხეულის სითბო მეგრძნო.მეტის მოთმენა აღარ შემეძლო.მარცხენა ხელისგული მთელ ჩემს ტანზე გაატარა,კანზე მეფერებოდა.კოცნისას გაეღიმა,როდესაც იმ ადგილს შევეხე რომელიც ასე უყვარდა.თითებმა მისი კულულები დაიჭირეს.

-შენ ისეთი ლამაზი ხარ,-ამოილუღლუღა.

ამოვიოხრე,ერთი ხელი კულულებში დავტოვე მეორეთი კი ყელზე მოვეჭიდე.საწოლისკენ წამიყვანა,შიშველი ფეხები ერთმანეთს ეხებოდნენ,საწოლთან გავჩერდით.ჭკუიდან მშლიდა,ისეთი მშვენიერია,ჩემი ჰარი...

ჰარიმ დამაწვინა,თმები გადასაფარებელზე გაიშალა.გაოცებული მიყურებდა,სხეულიდან არ მაშორებდა მზერას.

-ჰარი...-სუნთქვაშეკრულმა დავიჩურჩულე.

მისკენ მივიწიე უფრო ახლოს მნდოდა მყოლოდა,დამიჯერა, ჩემს ფეხებს შორის მოთავსდა.ჩემი ხელი აიღო,კანზე მსუბუქ კოცნას ტოვებდა.დიდი ხელით ჩემს სამაჯურებს შეეხო,ჯერ კანს მაღლა აუყვა მხრამდე შემდე კი ისევ ქვემოთ ჩამოვიდა,ვუყურები როგორ ფრთხილად მხსნიდა სამკაულებს.სახიდან თვალს არ მაშორებდა.ჰარიმ თავი დახარა და უკვე განთავისუფლებულ ხელზე კოცნა დამიტოვა.

ზურგზე ვიწექი,ის კი აგრძელებდა ჩემს მოფერებას.გული სწრაფად მიცემდა,ჩემს ზემოდან იყო,გამიღიმა ჯერ ჩემს ყელს შეეხო მერე ყურს და ერთი მეორეს მიყოლებით მომხსნა საყურეები.

ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდნენ,ჩემი მარჯვენა ფეხი აიღო.მისი ხელი დასეირნობდა ჩემს ბარძაყზე,მუხლზე,წვივზე...და თან კოცას მიტოვებდა გლუვ კანზე.

-ისეთი რბილია...-ამოილუღლუღა.

ჩემი ფეხი მის მკერდზე იყო მიჭერილი,ვაკვირდებოდი როგორ მომხსნა კოჭიდან ბრასლეტი და სხვა სამკაულებთან ერთად დადო.სიცილი ვერ შევიკავე როდესაც ჰარიმ ფეხი მაღლა ამიწია თითი გამილოკა (:////) . მეღიტინებოდა,მან გამიღიმა და ნაჩვრეტები გამოაჩინა.

-ჰარი,-ჩავიხითხითე,მის მოცილებას ვცდილობდი.

როდესაც დაასრულა ერთადერთი სამკაული ჰარის თვითმფრინავი იყო,კულონი რომელიც ჩემს მკერდზე იდო.კულონი ასწია და ჩემსკენ დაიხარა,ტუჩებით ყურზე შემეხო.

-ამას დაგიტოვებ.-ხრინწიანი ხმით მითხრა.

თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად.მას შემდეგ არ მომიხსნია რაც ჰარიმ მაჩუქა.მისი ხელები ჩემს სხეულს შეეხო,მკერდზე მომიჭირა.ჟრუანტელმა დამიარა.იცოდა რამხელა გავლენა ჰქონდა ჩემზე და ამით სარგებლობდა.თავი გვერდზე გავაბრუნე.

-არა, მე შემომხედე,-მითხრა მან.

თვალები გავახილე მის დაძაბულ მზერას შევხვდი,თითები ჩემს მუცელს შეეხნენ.ყოველი სულ მცირე შეხებაც კი უდიდეს სიამოვნებას იწვევდა ჩემში.ჰარი საწოლის კუთხისკენ იწევდა და თან მგძნობიარე კანს მიკოცნიდა.მისი მოძრაობები იყო ცხელი,თავბრუდამხვევი.რომ არ ვწოლოლილიყავი დიდი შანსი იყო იმის,რომ დავვარდებოდი.ამოვიოხრე როდესაც ვიგრძენი როგორ შეეხეო ჩემს ქვედა საცვალს.

-იცი რომ მე ის მომწონს...-ტრუსი თავისკენ გასწია,-მინდა,რომ გაგხადო ის,მაგრამ ახლა არა...-თვალი ჩამიკრა.

თავი დასწია,კოჭები დამიჭირა და ფეხები გამაშლევინა.მისი ღია პირი ჩემი ქვედა საცვლის წინ იყო.ცხელმა ჰაერმა გაიარა თხელი მატერია,როდესაც იქ დაუბერა.

-აჰჰ ამის დედაც...-ვთქვი მე.

ვკანკალებდი,ამაზე გაეღიმა.არ შემეძლო ფეხების განძრევა.ჩაიხითხითა და ჩემი ბარძაყის შიდა მხარეს შეეხო.ჩემს კოჭებს ხელი გაუშვა,საცვალი გვერძე გასწია და მისი ენა შიგნით შემოძვრა.ასეთი მოქმედებისთვის არ ვიყავი მზად,მაგრამ ჰარის ეს მოსწონდა.ტუჩები და ენა ერთად მუშაობდნენ,ეს იწვევდა ჩემს კვნესას,მის სახელს ვყვიროდი.ოდნავ წამოვიწიე,კიდევ მინდოდა.გავიგე როგორ გაიცინა,ენა ჯერ ისევ ჩემს შიგნით იყო.ხელებით გადასაფარებელს მოვეჭიდე,ჰარი აგრძელებდა ჩემთვის სიამოვნების მონიჭებას.დავიძაბე,სუნთქვა გამიხშირდა ის შეეხო და ტუჩებით მაღლა ასწია.

ჰარი წამოიწია და გამიღიმა.

-კარგად ხარ?

თავი დავუქნიე,ხმის ამოღების ძალა არ შემწევდა.თვალები დახუჭული მქონდა,ჰარის კულულებს ვეძებდი.მისმა ცხვირმა ჩემს მოუღიტინა.

-ვერც კი წარმოიდგენ როგორი გემო აქვს...-ამოილუღლუღა მან.

მისი სიტყვები კიდევ უფრო აღმაგზნებდა,მივხვდი რომ ვეღარ შევძლებდი ორგაზმის შეკავებას...ბარძაყები შევკუმშე მისი თავი ისევ მათ შორის იყო,მისი ენა ეხებოდა ყველაზე მგრძნობიარე ადგილებს ჩემს შიგნით...გაიწია.

-ჯერ ადრეა პატარა.-მითხრა მან.

ვგრძნობდი რომ მოძრაობა არ შემეძლო.ჰარი ბალიშზე დაწვა ხელით ბარძაყები დამიჭირა და თავისკენ მიმიზიდა.ჩემი ზურგი მის მკერდზე იყო მიჭერილი,ფეხები გამაშლევინა.მე ვცდილობდი ფრთხილი ვყოფილიყავი მისი ტრამვების გამო,მაგრამ მას ისინი საერთოდ არ ანაღვლებდათმები ერთ მხარეს გადამიწია,მკერდზე ფრთხილად მომიჭირა და ხელი ასწია.

-გალოკე,-ხრინწიანი ხმით მითხრა.

მისი თითი პირში ჩავიდე,წამოიკვნესა როდესაც მთელ სიგრძეზე ენა გავატარე.

-კარგი გოგო ხარ.

დროს არ კარგავდა,თითებით ჩემს ქვედა საცვალს შეეხო.წამოვიყვირე,როდესაც საცვალი გასწია,ჩემი ფეხები მის ბარძაყებს მიეკრო.ძლიერ ხელს ვეჭირე,როდესაც მისი მოქმედებების გამო ვიკლაკნებოდი.ბიცეფსზე მაგრად ვუჭერდი,მისი თითი ჩემში შემოდიოდა.

-ჰ-ჰარი გთხოვ.

ვცადე მისგან ჩამოვსულიყავი,მაგრამ ამის უფლება არ მომცა და უფრო ძლიერად დამიჭირა.

-არა,არა საჭიროა.ბო,დარჩი ჩემთან.-მითხრა მან.

თავი მხარზე დავადე,მსიამოვნებდა მისი შეხება.ვიგრძენი ამოზნექილობა ჩემს უკან.მისი გული გიჟივით ცემდა,ასეთი არასდროს არაფერი მიგრძვნია.

-ორს ვცდი.-წყნარად მითხრა.

არ მიპასუხია,რადგან არ შემეძლო.კუნთები დამეჭიმა,როდესაც კიდევ ერთხელ სცადა ჩემში შემოსვლა.

-ბო უნდა მოდუნდე.

თვალები დავხუჭე,კიდევ ერთი თითი შემოყო ჩემში.ახალი გრძნობები დამეუფლა.ფრთხილობდა,არ უნდოდა ჩემთვის ძალა დაეტანებინა.ჩემი პირიდან ამოსულ კვნესას ვერ ვაკონტროლებდი,ტემპი დააჩქარა.

-შენ ისეთი ვიწრო ხარ.

პირი გავაღე,მისი თითები ისევ ჩემში იყო.ნაზი შეხება გონებას მირევდა.უფრო მაგრად დავიწყე კვნესა,როდესაც თითებით მოძრაობდა დაიწყო ჩემს შიგნით.სიამოვნებას რომელსაც ვიღებდი ახალი იყო ჩემთვის,ასეთი რამ არასდროს გამომიცდია.

-ჰ-ჰარი ,მინდა გაკოცო.-ვეხვეწებოდი.

არ მომწონდა,რომ მის სახეს ვერ ვხედავდი,მინდოდა მას დავკვირვებოდი სახის ყველა ნაკვთი დამეთვალიერებინა.ღრმად ჩავისუნთქე,ჰარიმ ფრთხილად გამოიღო თითები ჩემგან.მაჯიდან ხელი მომაშორა და უფლება მომცა მის გვერდით დავწოლილიყავი.მივბრუნდი ბიჭისკენ რომელმაც ორჯერ მიმიყვანა ორგაზმამდე,ასეთ მოკლე დროში.

თვალები გამიფართოვდა,თითები პირთან მიითანა,თვალები დავხუჭე,როდესაც გალოკა ისინი.ჩემსკენ მობრუნდა,პირიდან თითები გამოიღო,ტუჩები გაილოკა.მწვანე თვალები მე მიყურებდნენ,ქამარს იხსნიდა.ღილები გახსნა და შარვალი ქვემოთ ჩამოქაჩა.

-დამეხმარები?-ეშმაკურად მკითხა.

სახიდან თმები მოვიშორე,ძალა მოვიკრიბე და მისკენ მივიწიე.ლოყაზე ვაკოცე სანამ ჯინსების გახდას შევუდგებოდი,ჰარის ბარძაყები მაღლა იყო აწეული,რომ უფრო გამადვილებოდა.როგორც იქნა შარვალი ძირს დავარდა.

შევხედე,მის სახეზე ნაჩვრეტები გაჩნდა.უმშვენიერესი ბიჭი ჩემს საწოლზე იწვა,ის ჩემი იყო.ჩემი მოჩხუბარი,ჩემი დამცველი,ჩემი ანგელოზი.

-მარტო ვგრძნობ თავს,-ხუმრობით გაიბუტა ჰარი.-შემომიერთდები?

ხრინწიანი სიცილის ხმა ექოდ გავრცელდა ოთახში.ჰარიზე ვიწექი.ტუჩები ერთმანეთს შეხვდნენ,კბილებით მისი ქვედა ტუჩი გამოვწიე.მის ძლიერ მკერდს შევეხე,რომელიც ჩემს დაბლა ადიოდა და ჩადიოდა.ამოვიოხრე,ჰარიმ ლიფი გამიხსნა.მე ისევ ჰარის კალთაში ვიჯექი,როდესაც ის წამოჯდა.შავი ლიფი ჩემი მკერდიდან ჩამოვარდა.

მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდნენ.დიდი ხელები ჩემი წელის გარშემო იყვნენ და თავისკენ მიზიდავდნენ.თვალები დავახამხამე,როდესაც ჩვენი შიშველი მკერდები ერთმანეთს შეეხნენ.მან თავი უკან გადასწია და ნასიამოვნებმა ჩაისუნთქა.ვერცხლის კულონს ვგრძნობდი,რომელიც ჩვენს შორის იყო.

-ჰარი.

მისი კანი თბილი იყო,მიყვარდა მისი ჩახუტება.ვისარგებლე იმით,რომ მოდუნებული იყო და კისერზე კოცნას ვუტოვებდი.ჰარის დამათრობელი არომატი გონებას მირევდა.მინდოდა არასდროს გავეშვი.არასდროს!ვკოცნიდი,ხელები მხრებზე დავაწყე და ოდნავ ვუბიძგე,რომ დაწოლილიყო.დამემორჩილა,მაგრად მიჭერდა.გავიღიმე,ცხვირით გამეთამაშა შემდეგ კი ტუჩის კუთხეში მაკოცა.შუბლზე ჩამოყრილი კულულები ფრთხილად მოვაშორე.

-შენი ვარ!-დავიჩურჩულე.

ჩემი სიტყვების გაგონებაზე ჰარის ტუჩები გაეხსნა.თვალები დახუჭა იაზრებდა იმას რაც ვუთხარი.

-გაჩვენებ როგორ ძალიან მჭირდები.

ახლა მე აღმოვჩნდი ჰარის ქვემოთ.ვაკვირდებოდი როგორ დახარა თავი,კულულები კანზე მიღიტინებდნენ,ჩავისუნთქე,თბილი ტუჩებით შეეხო შრამს ჩემს მარცხენა მკერდზე.მან იცოდა რომ არ მსიამოვნებდა,როდესაც ვინმე ამ ადგილს ეხებოდა,რომელიც საშინელ წარსულს მახსენებდა.მაგრამ ასევე იცოდა,რომ ერთადერთი იყო ვისაც შეეძლო შემხებოდა.მე მას ვენდე.

ქვედა საცვალი გამხადა.ჩემს სხეულზე არ დარჩენილა ადგილი,რომელსაც ტუჩებით არ შეეხო.სრულიად შიშველი ვიყავი.მშვენიერი ბიჭი,რომლისაც ადრე მეშინოდა ახლა შიშველს მხედავდა.თავისი ბარძაყი ჩემების შორის მოათავსა.ამოზნექილობა მის ბოქსიორებში უფრო და უფრო შესამჩნევი ხდებოდა.ვერ შევნიშნე რგოე შევწყვიტე მისი ყურება,ჰარიმ მარჯვენა თვალის კუთხეში მაკოცა.

-დამანახე ეს ლამაზი ლურჯი თვალები.-დაიჩურჩულა ჰარიმ.

ისევ მას შევხედე,გამიღიმა და ნაჩვრეტები გამოაჩინა.ჩემი ხელები მისებთან შედარებით ძალიან პატარები ჩანდნენ,როდესაც ისინი თავისი ბოქსიორებისკენ მიმართა.ვიცოდი რისი გაკეთებაც უნდოდა.ვცდიოლობდი მომეშორებინა ბოლო ნივთი,ტანსაცმელი რომელიც ჩვენს შორის იყო.ჰარის ერექცია ვიგრძენი,როდესაც ბოქსიორები ჩამოვწიე.

პატარა ხელებით ავიღე,ამან მისი კვნესა გამოიწვია.ტუმბოსკენ დაიხარა სადაც დატოვებული ჰქონდა ნივთები თავისი უკანა ჯიბიდან.საფულიდან კვადრატული ფორმის,ვერცხლისფერი პაკეტი ამოიღო.გამიღიმა და ტუჩებზე კოცნა დამიტოვა,შემდეგ კი უცბად მომშორდა.ვუყურებდი როგორ გახსნა კბილებით პაკეტი,პრეზერვატივი გაიკეთა და ფოლგა გვერდზე გადააგდო.

ისევ ჩემს ზემოდან მოექცა.მისი ხელები ჩემი თავის ორივე მხარეს დააწყო.დაიხარა,ერთმანეთის ცხელი სუნთქვა სახეზე გვედებოდა.გული გიჟივით მიცემდა.

-მზად ხარ?მისი თვალები ჩემსაში სულ მცირე ეჭვს მაინც ეძებდნენ,მაგრამ ის არ იყო.

თავი დავუქნიე.მთელი ჩემი ყურადღება ჰარის სახისკენ იყო მიბყრობილი,მისი ხელი ჩვენს შორის ჩაცურდა.თვალები დახუჭა,კულულები სუბლზე ჩამოეყარა.კუნთები დამეჭიმა,როდესაც ვიგრძენი როგორ მომეკრო ჰარი.ამოვისუნთქე მივახვედრე,რომ კიდევ ეცადა.ჩვენი თითები ერთმანეთსი გადაიხლართა.ჰარი უფრო ზალიან მომეკრო,გრძნობა,რომელიც არასდროს განმიცდია უსიამოვნო იყო.

-რომ შემეძლოს ყველაფერი შენს მაგივრად ვიგრძნო,გავაკეთებდი ამას.-დაძაბულმა თქვა.

თითებზე მოვუჭირე,მინდოდა მეჩვენებინა,რომ ყველაფერი კარგად იყო.

-მთელ ტკივილს წავიღებ პატარა,შენი გულისთვის ბო.

და მე წამითაც არ შემიტანია ეჭვი მის სიტყვებში.ის ყოველთვის ამტკიცებდა,რომ მუდამ დამიცავს.ამ შემთხვევაშიც ასე იყო,მაგრამ ეჭვი მეპარებოდა,რომ მარტო ამას არ გულისხმობდა.ის ლაპარაკობდა ყველა ტკივილზე რაც კი ოდესმე განმიცდია.ჩემი ცრემლიანი თვალები უყურებდნენ ჩალურჯებებს მის გარუჯულ კანზე.

-ნუ ტირი,ლამაზო.

ჰარის ტუჩები ლოყებს მიკოციდნენ,ცრემლებს მიშრობდა.არასდროს არ მდომებია ვინმესთან ასე ახლოს ყოფნა,როგორც ჰარისთან.ჰარის ზურგს ჩავებღაუწე,როდესაც მან პოზიცია შეიცვალა,უსიამოვნო გრძნობა იზრდებოდა.

-ვიცი პატარა,ვიცი.-სასოწარკვეთილი ლაპრაკობდა,ლოყაზე მკოცნიდა ცდილობდა ჩემი ყურადღება სხვა რამეზე გადაეტანა.

მისი სხეული ჩემს ზემოდან იყო,ისევ მიცავდა მთელი სამყაროსგან.მისი სახე ისევ ჩემს წინ აღმოჩნდა.მინდოდა რომ შემეგრძნო ის.

-გააკეთე ეს კიდევ ერთხელ.-დავიჩურჩულე მე.

პირი გააღო და მომაჩერდა.სუნთქვა ორივეს გახშირებული გვქონდა,ჩემსკენ დაიხარა და თბილ კანზე მაკოცა.ჩემში იყო,მაგრამ არ მოძრაობდა.

-გთხოვ.-წყნარად ვთქვი.

მუქი კულულები კანზე მომედო,როდესაც თავი გააქნია.ვიცოდი არ უნდოდა ჩემთვის ტკივილის მოყენება,მაგრამ მეტის მოთმენა აღარ შემეძლო.ბარძაყები ავწიე,ვცდილობდი მეიძულებინა,რომ ემოძრავა.ამოვიკვნესე,როდესაც მისმა ხელმა ბარძაყი დამიჭირა.

-გაჩერდი.-მითხრა მან.
-ჰარი... მინდა გიგრძნო.

თავი დახარა ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს შეეხნენ,ცხელი ჰაერი სახეზე მედებოდა.სუნთქვა შემეკრა როდესაც დავინახე ტკივილი მის თვალებში.

-მჭირდები,-დავიჩურჩულე მე.

ბარძაყიდან ხელი მომაშორა და ასწია,ჩვენი თითები ერთმანეთში აიხლართა.მისი შუბლი ჩემსაზე იყო მიყრდნობილი.ფრთხილად მიჭერდა ხელზე როდესაც ჩემგან გამოსვლა დაიწყო.დამაჟრიალა,ბარძაყებით ისევ მომეკრო.დისკომფორტი გაქრა,მაგრამ მაინც მტკიოდა.არ ვკოცნიდიტ,მაგრამ ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს ეხებოდნენ.

-მაპატია.-მითხრა ჰარიმ.

ტავი მკერდზე დამადო,ლავიწებზე მკოცნიდა.ვგრძნობდი როგორ წოვდა ჩემს კანს სანამ გაიწეოდა.თავისუფალი ხელი ყელის უკანა ნაწილზე მოვკიდე და ტითები კულულებში ავხლართე.მკერდებს შორის ადგილზე მაკოცა,და თვითმფრინავი კბილებით აიღო.გამეღიმა,გავიაზრე,რომ ეს იყო ერთადერთი რამ რაც ჩემზე დარჩა.ჰარის ხრინწიანი კვნესა აღმოხდა,ჩემს შიგნით მოძრაობდა.უცბად ვიკბინე ტუჩზე,რომ არ მეტირა.მისი სახე ჩემთან დაბრუნდა,მწვანე თვალები ჩემს ლურჯებს შეხვდნენ.უფლება მომცა რომ ჩემსკენ ჩამომეწია.ცივი ვერცხლის კულონი ჩვენს ტუჩებს შორის იყო.

ცხელი ჰაერი თითქოს მთელ ტანს მითბობდა.მისი ბარძაყები მოძრაობას განაგრძობდნენ,ტემპი ცოტა ააჩქარა.ღრმად ვსუნთქავდი და ყველანაირად ვცდილობდი მოდუნებას,მაგრამ არ გამომდიოდა.

-ბ-ბო შენ ისეტი ვიწრო ხარ.-ენის ბორძიკიტ წარმოთქვა მან.

თითები განმითავისუფლდა,ჰარის დიდი ხელი საწოლის ზურგს ჩაებღაუჯა.ხელის კუნთები დაეჭიმა,მისი ბარძაყები ჩემებთან „შეხვედრას“ განაგრძობდნენ.ცეპი ჩემი ტუჩებიდან ჩამოვარდა.სუნთქვა გახშირებული ჰქონდა,თვალები დახუჭული.როდესაც გაახილა შემაშინა სიბნელემ,რომელიც მათში იყო.კაშკაშა მწვანე შავმა შეცვალა.ტირილი დავიწყე,როდესაც ძალიან ძლიერად შემოვიდა ჩემში.ფრჩხილებით შიშველ ზურგს ვუჩხაპნიდი.საპასუხოდ ამოიკვნესა,ბარძაყი დამიჭირა.მისი თითები უხეშად შეეხნენ კანს,ბარძაყი ისევ ეჭირა და განაგრობდა ჩემში შემოსვლას.არ იყო კოცნა და ნაზი შეხებები.აი ამას გრძნობდნენ სხვა გოგოები?კიდევ ერთი უხეში ბიძგით ყველაფერი ნათელი გახდა.ჰარი არ იყო მიჩვეული სინაზეს.ყველა გრძნობა მოიშორა,სექსთან დაკავშირებით.

-ჰარი,-წამოვიკვნესე.

ცრემლები მოგორავდნენ ჩემს ლოყებზე.მინდოდა ჩემთვის ეკოცნა,დაბრუნებულიყო მზრუნველი ბიჭი,რომელიც შემიყვარდა.სახეზე შევეხე ვცდილობდი მისი ყურადღება მიმექცია.

-გ-გთხოვ.-ვტიროდი.

ჩემმა შეხებამ აიძულა ოდნავ შეენელებინა ტემპი.დაბლა ჩამოვწიე ჩვენი შუბლები ერთმანეთს შეეხნენ.მისი მოქმედებები აღარ იყო მტკივნეული.კაშკაშა მწვანე თვალები ნელ-ნელა მიბრუნდებოდა.გარდაქმნა გასაოცარი იყო და გამიჩნდა კითხვა ,იცოდა თუ არა მან რა მოხდა ცოტა ხნის წინა.დამშვიდებულმა ამოვისუნთქე...მეგონა დავკარგე ის.

-ბო,-დაიჩურჩულა მან.

მისი ტუჩები ჩემსას ვნებიან კოცნაში შეხვდნენ,შემდეგ კი მთელი სახე დამიკოცნა.ხელები საწოლის საზურგეს მოაშორა,ჩემს ბარძაყს გაუშვა,ისე ცხელოდა...ოფლი წვეთავდა სველი თმიდან, ქვემოთ კისერზე ჩამოსდიოდა.მკერდით ჩემზე იყო მოკრობილი.

-ნელა მოგწონს?-დაიჩურჩულა მან.

დაღლილმა თავი დავუქნიე,ხმის გაცემა არ შემეძლო.ის დაკავებული იყო ჩემთან სექსით,ნელა და რომანტიკულად.ჰარის გარდა ვერაფერზე ვფიქრობდი.ძველებურად დისკომფორტს ვგრძნობდი,ატანა შეიძლებოდა.ხელი მის
თავი 38

-კარგად ხარ ?-ჩურჩულით მკითხა ჰარიმ.
-მმმ...

ჰარიმ გამიღიმა,თავისი ცხვირი ჩემსას მოადო,დიდი თითით ლოყაზე მეფერებოდა და მე მიყურებდა,კაშკაშა მწვანე თვალებით.ამოისუნთქა და თავისი ტუჩებით ჩემსას შეეხო.მისმა კოცნამ ყურადღება გამიფანტა და შევამჩნიე თუ როგორ გამოვიდა ჰარი ჩემგან და როგორ გასწია თავისი თეძოები უკან.ეს გრძნობა ჩემთვის ახალი იყო,არასდროს მეგრძნო ისეთი რამ როგორიც მაშინ როდესაც ჰარი ჩემში პირველად შევიდა.ჩემი სხეული ნელ-ნელა შეეჩვია უსიამოვნო გრძნობებს.ჰარიმ ჩაისუნთქა,ხელი ჩამჭიდა და როგორც იქნა ჩვენ აღარ ვიყავით ერთი მთლიანი,ჰარი დაკმაყოფილებული ჩანდა.

კუნთები საშინლად მტკიოდა,ვიწექი და ვაკვირდებოდი თუ როგორ გადმოტრიალდა ჰარი და ჩემს მხარეს დაწვა.ჰარის გრძელმა თითებმა სწრაფად მოიხსნეს პრეზერვატივი და სანაგვე ურნაში მოისროლეს.თმა სულ ასჩეჩვოდა,ღიმილს ვერ ვიკავებდი რადგან ვიცოდი რომ მის თავზე ამ აურზაურის მიზეზი სწორედ მე ვიყავი.სულ რაღაც წამებში ჰარი ისევ ჩემთან იყო,და თავისი დიდი ხელებით ნაზად ეალერსებოდა ჩემს სხეულს,ჰარიმ ჩემ მგრძნობიარე კანზე კოცნა დამიწყო.უცნაურია მაგრამ ახლა მე სულ აღარ მრცხვენოდა მის წინ აბსოლუტურად შიშველი ყოფნა. ჩემთვის უკვე სულ ერთი იყო.ერთადერთი რასაც ახლა ჩემთვის მნიშვნელობა ჰქონდა ეს იყო ჰარი და მისი აქ ყოფნა. ჰარიმ ჩემი მარჯვენა ხელი დაიჭირა და ალერსი განაგრძო.

-შენ შესანიშნავი იყავი,პატარავ-ჩაილაპარაკა.

მუქი კულულებით მუცელზე მიღუტუნებდა,ჰარის თბილმა შეხებამ კუნთების ტკივილი სულ გადამავიწყა.წუთით თვალები დავხუჭე მაგრამ მაშინვე ჰარის ჩავავლე ხელი. არ მინდოდა რომ ჰარის ის ჩალურჯებული ადგილები ენახა,რაც მისი უხეში შეხებიბისგან დამრჩა.მან გაფართოებული თვალებით შემომხედა,პირი პატარაზე გააღო როგორც ჩანს რაღაცის თქმას აპირებდა,მაგრამ დუმილი არჩია.

-ჰარი-ჩუმად ჩავიჩრუჩულე.

ჰარიმ ნაზად მოკუმა ჩემი თითები,ახლა მის ლამაზ სახეს პირდაპირ ვუყურებდი.მე ჩავიცინე როდესაც მან ცხვირი ჩემს ლოყაში ჩაყო.ჰარი მოხარული იყო იმითი რომ მე ვიცინოდი,ყბასა და ყელზე მკოცნიდა.ცოტა ხანში მკერდამდე ჩამოვიდა,მკერდის თავს თავისი ენის წვეროთი შეეხო.

-კიდევ ცოტა ხანიც იწვები ჩემთან ერთად ?- ჩუმად ვკითხე ჰარის.
-რა თქმა უნდა - თბილად მიპასუხა.

ჰარი სითბოს მაგრძნობინებდა,რომელიც ტკივილს მიქარწ....და,ჰარიმ გამიღიმა,ნაზად მაკოცა შემდეგ კი მარცხნივ მომიწვა.ჰარი უფრო მომიახლოვდა,მე კი მის სახეს ვათვალიერებდი და თითებით ლოყებზე ღრმულებს ვეხებოდი რომელიც ღიმილის დროს უჩნდებოდა.ჩვენ სულ ცოტა ხნის წინ დავკავდით სექსით.სიმართლე რომელიც ჯერ კიდევ არ მასვენებდა,მტკიოდა,ლაპარაკის ძალაც კი არ შემწევდა,ჩემს თავში არ ვიყავი დარწმუნებული,მაგრამ ჩემი სულის რაღაც ნაწილმა იცოდა რომ,ჰარიში კიდევ დარჩენილიყო რაღაც ბნელი,რის გაკონტროლებასაც ცდილობდა ჩვენი ინტიმური კავშირის დროს. და ეს ყველაზე მეტად მაშინებდა...

* თხრობას განაგრძობს ჰარი*

ბო გაიწია,ის ისეთი სუსტი ჩანდა,კუნთები სტკიოდა როდესაც დაჯდომას ცდილობდა,მაქსიმალურად ცდილობდა ის დისკომფორტი დაემაფარა რომელსაც ახლა გრძნობდა,ტკივილი რომელიც მე მივაყენე.

-რა ხდება? რამე გჭირდება?- მე ვკითხე.

მინდოდა მასზე მეზრუნა და ის ტკივილი ამენაზღაურებინა რაც მივაყენე,ნებისმიერი გზით.

-ჰარი ყველაფერი კარგადაა.-ბომ მიპასუხა.ვიცოდი რომ ბო ჯიუტი იყო,მიუხედავად იმისა რომ ის ყველაზე ჩუმი იყო ჩემი შეყვარებულებიდან,ბო ასევე გამოირჩეოდა იმ სიძლიერით რომელიც სხვებს არ ჰქონდათ.

-ყველაფერს მოგიტან რაც გჭირდება-ჩახუტებულმა ვუთხარი.

მზერით მის სახეს ვეძებდი თუმცა ის დუმდა,მისი გრძელი,მუქი თმა ბალიშზე გადაფენოდა,ის ისეთი ლამაზი იყო.დავიხარე და ნაზად ვაკოცე,ის კი თავს მარიდებდა.

-ბო?

მან თავი ბალიშში ჩარგო და სიცილი დაიწყო,მისი სიცილის შემხედვარე მეც მეცინებოდა.

-რა იყო ახლა ეს?-შევხედე მას და ვკითხე.

ბო ცოტა არ იყოს ხვანცალებდა,საბანი მაღლა აიწია რომ შიშველი მკერდი დაეფარა.ბო ისევ გაურბოდა ჩემს მზერას.

-ჩემი საცვალი... შეიძლება ჩავიცვა ?-ცოტა არ იყოს დარცხვენილმა მკითხა.ბომ შემომხედა მე კი სიცილი ამიტყდა.
-ძალიან საყვარელი ხარ.-გავიცინე და ლოყაზე ვაკოცე.
იატაკიდან საცვალი ავიღე და ბოს ჩაცმაში დავეხმარე,ბოს სახეზე ღიმილი აღიბეჭდა როდესაც მე მას საცვალს ვაცმევდი და თეძოების აწევა ვთხოვე რომ საცვალი კარგად ჩამევა მისთვის.შემდეგმეც ბოს მივბაძე და მეც ამოვიცვი ჩემი საცვალი,ამ დროს კი ბო ლოგინიდან ადგა.

-სად მიდიხარ ბო ?- ვკითხე. ბო მოტრიალდა და სახეზე მიკრული თმა გადაიწია.
-შხაპი უნდა მივიღო.
- აა,კარგი-მე უხერხულად ჩამოვჯექი ლოგინის კიდეში,არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.
მე არასოდეს ვიქცეოდი ასე გოგონას ირგვლივ.ბო ჩემი სისუტე იყო,მე ის მჭირდებოდა.თითებს ვათამაშებდი,კულულები კი შუბლზე ჩამომყროდა,ვცდილობდი ღიმილი შემეკავებინა როდესაც ჩემს წინ ორი პატარა ფეხი დავინახე.

-ლამაზი ფერია-ბოს უკვე მეორეჯერ ვუკეთებდი კომპლიმენტს ამ ღამეს.ბო ცნობისმოყვარეობით შემომჩერებოდა,გრძელ,მუქ თმას ბოს მკერდი დაეფარა,მე ავდექი და მას მივუახლოვდით,ჩვენ ორივე მხოლოდ საცვლების ამარა ვიდექით.სახიდან ღიმილი გამიქრა როდესაც ქვემოდ ჩავიხედე,ჩემი მზერა მის თეძოებზე დაეცა,პატარა ჩალურჯებულ ადგილებზე რომლებიც საერთოდ არ უხდებოდა მის იდეალურ კანს.

--ა-არა მე არ შემძლო-დაბნეულმა ვკითხე,თავს აქეთ იქით ვაქნევდი,კულულები სახეზე გადამეყარე.

ვერ ვიხსენებდი რა შეეხო ბოს იმ ადგილას,იმ შემთხვევაშიც კი თუ ეს მე ვიყავი,მე არ შემეძლო ასეთი ჩალურჯება გამომეწვია,სუნთქვა გამიხშირდა,ბოს თვალებს ვერ ვუსწორებდი.

-ძალიან გთხოვ გამეცი პასუხი ეს ჩემს გამო დაგილურჯდა ?
ბომ თავი სუსტან დამიქნია,რამაც ჩემი დანაშაული მაგრძნობინა,ეს რა გავაკეთე? ბო ხომ ასეთი ნაზი იყო,რატომ მაშინვე არ მითხრა?
-ბო,გთხოვ მაპატიე- ჩავილაპარაკე.
-არაუშავს,ყველაფერი წესრიგშია-ნაზად გამიღიმა.

მაგრამ არა! არფერი არ იყო წესრიგში,ის ფაქტი რომ ბო დუმდა,ამტიკეცბდა რომ მე დამნაშავე ვიყავი.
-რა მოხდა?-ჩუმად ვკითხე თან პასუხის მეშინოდა.
ვიცოდი რომ მას არ სურდა ახლა ლაპარაკი,ბო სახეზე ხელებს მისმევდა და მიყურებდა,მისი მზერა ნერვიულობით აღსავსე იყო,მე ვაკვირდებოდი თუ როგორ მძიმედ ამოისუნთქა მან,თითქოს ძალას იკრებდა.

-ჰარი შენი თვალები..-ბომ როგორც იქნა ხმა ამოიღო-ისინი სულ ჩაშავებულიყვნენ-ბო გაჩერდა,შემომხედა,ნერვწყვი გადაყლაპა და განაგრძო-შ-შენ არ ექვემდებარებოდი კონტროლს.

ემოციები მომაწვა,მე არ ვიყავი ასეთი პასუხისთვის მზად.

-არა..- იმედგაცრუებულმა თავი გავაქნიე.-მე ძალიან ვწუხვარ,გპირდები ეს აღარსდროს განმეორდება ბო!.

გულმა ფეთქვა უფრო სწრაფად დამიწყო,როდესაც ვიხსენებდი იმ ჩალურჯებულ ადგილებს რომლებიც ბოს ჩემსგამო აქვს.

-მე ძალიან უხეში ვიყავი?- გაუბედავად ვკითხე.

მისი დუმილი,ჩემ კითხვაზე პასუხის ტოლფასი იყო.

-ჯანდაბა-მკაცრად ჩავილაპარაკე,თან თვალები დახუჭული მქონდა.-ო ღმერთო ბო,ეს ხომ არ იყო შენთვის პირ- წინადადების დასრულების ძალა არ შემწევდა.ბოს ეს ადგილები მაშინ ჩაულურჯდა როდესაც პირველი ღამე ჰქობდა,მაშინ მე ზედმეტად უხეში ვიყავი.ზოგიერთ გოგონას მოსწონდა ის სიბნელე რომელსაც მე ვასხივებდი,მე უხეში და სასტიკი ვიყავი,მათ მოსწონდათ ეს,მე არასოდეს მახსოვდა ის რაც სექსის დროს ხდებოდა,მათ უნდოდათ რომ მე უხეში ვყოფილიყავი,მათ ეს სიამოვნებას ანიჭებდათ და ორგაზმს განიცდიდნენ.

რეალობას მაშინ დავუბრუნდი როდესაც ვიგრძენი თუ როგორ მომადო ბომ თავისი ხელები მკერდზე.

-შენ დაბრუნდი ჩემთან- მან მითხრა.
-რას გულისხმობ ?

მისი თითები ჩემს ლოყებს შეეხო,ბო ნაზად და რბილად მეხებოდა.მომწონდა მისი დამოკიდებულება ჩემს მიმართ.არავის არ ჰქონია ჩემდამი ისეთი დამოკიდებულება როგორიც ბოს აქვს.

-მე შენ სახეს შევეხე.-ეს სიტყვები ბომ საოცარი სინაზით წამორთქვა.-შენი თვალები...ჰარი შენ დაბრუნდი ჩემთან.

ბოს ამ სიტყვებმა გამაოცა,არავის არ შეეძლო იმ სიბნელის მართვა რომელსაც ჩემ სხეულში დაესადგურებინა,თვით მეც კი.

-მე ყოველთვის ვბრუნდები შენთან..-ჩავიჩურჩულე,ხელი მვკიდე რომ მისთვის მეკოცნა.

*ნაწილი 2*

*თხრობას აგრძელებს ბო*

სააბაზანოს კარები მოვიხურე და ცხელი წყალი მოვუშვი.თითებით საცვალი ჩამოვიწიე,მაგრამ გულმა უფრო სწრაფად დაიწყო ძგერა როდესაც სისხლი შევამჩნიე,ამოვისუნთხე და საცვალი გვერდით გადავაგდე.თბილი წყალი მოდიოდა,და ნატკენ ადგილებში მესხეოდა,თან თმას მისუფთავებდა,ფარდის გადაწევის ხმა გავიგონე,უკან მიხედვა არ მჭირდებოდა ისედაც ვხვდებოდი თუ ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო.მისი აქ ყოფნა ჯერ კიდევ იქამდე ვიგრძენი სანამ ჩვენი სხეულები ერთმანეთს შეეხებოდნენ.ჰარის დიდი ხელები ჩემს თეძოებს ეალერსებოდნენ,თან თავისკენ ახლოს იწევდნენ,ის მხრებზე მკოცნიდა და კულულებით ყელზე მიღუტუნებდა.მისკენ მივტრიალდი,შუბლზე კულულები მიჰკვროდა,რომელიც შემდეგ მე გადავუწიე.მისი მწვანე თვალები ჩემსას შეხვდნენ.

-გამარჯობა ჩემო ლამაზო

მე გავიღიმე და მის უკან მგდარი გელი ავიღე.მინდოდა მისი სხეული გამესუფთავებინა და თითებით მისი კანის სირბილე მეგრძნო,მაგრამ მან არ მომცა ამის უფლება.ჰარიმ გელი გამომართვა,თითზე ცოტა გადმოისხა.

-მოტრიალდი,პატარავ.

მისი თხოვნა შევასრულე და სახით კაფელის კედლისკენ მივბრუნდი,მე ისევ ადგილზე ვიდექი ის კი ღრუბლეს (ე.წ.გუბკა) ნატკენ ადგილებში მისვამდა,ცდილობდა ტკივილი შეემსუბუქებინა.ჰარი მთელ სხეულზე მეალერსებოდა.მე დავიკვნესე როდესაც ჰარი ჩემს მკერდს შეეხო და მკერდის თავებზე მასაჟის კეთება დამიწყო,ჰარი მკერდს უფრო მეტ დროს უთმობდა რადგან იცოდა თუ რამხელა სიამოვნებას მანიჭებდა ეს მე.

-კარგი გოგო ხარ- ჩაილაპარაკა ჰარიმ.

ჰარი ხელებით მუცელზე და თეძოებზე მეხებოდა,შემდეგ ის უფრო ქვემოთ ჩავიდა და სასქესო ორგანოზე მომიჭირა,რამაც ჩემი კვნესა გამოიწვია.თბილი წყალი მესხმეოდა,ჰარის ძლიერი ხელები ჩემი წელის გარშემო შემოეხვია,თან კანის ყველა ნაწილზე ალერსს აგრძელებდა.ვიგრძენი თუ როგორ შემიყო ხელი სასქესო ორგანოში,ჩემი მზერა ძირს იყო მიმართული როდესაც ჰარიმ უცებ ხელი გასწია.

-ჯანდაბა-მის ხმაში დანაშაულის გრძნობა გამოიხატებოდა.

ვიცოდი რაც დაინახა,ჩემი პატარა ხელებით ჰარის ხელი მოვკიდე და წყალს შევუშვირე,სისხლი რომელიც ჰარის ხელზე იყო წყალში აირია.

-გთხოვ,მომეცი იმის საშუალება რომ სიამოვნება მოგანიჭო-თითქმის მევედრებოდა-მხოლოდ აქ- და ხელით კლიტორზე შემეხო-სხვაგან არსად.

ჰარიმ ჩემი დუმილი თანხმობად მიიჩნია და ფრთხილად დაიწყო თითების ტარება ჩემს მგრძნობიარე კანზე.ის ნატკენ კანს ეხებოდა და ყურში სასიამოვნო სიტყვებს ჩამჩურჩულებდა.

-ბო-ჰარიმ ჩამჩურჩულა.

ჰარი ალერსს განაგრძობდა,მთელ სხეულზე.მისი ასეთი სიტბოსგან თან დავბრუ მეხვეოდა თან დაძაბულობას ვგრძნობდი,მუცელში პეპლები დაფრინავდნენ.

-ჰ-ჰარრიი- ხმამაღლა ამოვიკვნესე.

მას არ ესმოდა ჩემი,წყლის შხაპუნის ხმა ჩემსას აჭარბებდა.

-ჰარი ახლა მე გული წამივა!-ჰარის ვუთხარი შევეცადე წყლის ხმა დამეფარა.
-ბო!-გაოცებულმა წარმოთქვა ეს სიტყვები.

მან ხელებით მასთან ახლოს მიმწია,მაგრამ უკვე გვიან იყო,ფეხები ჩამეკეცა და ძირს დავარდი.

***

-ბო-მამაკაცის ხმა იყო.

თვალები გავახილე,მან სახიდან თმა გადამიწია.დაღლილობას ვგრძნობდი.ზემოთ ავიხედე და ჰარი დავინახე.

-გამარჯობა,ჩემო ლამაზო,თავს როგორ გრძნობ ?
-უკეთესად.-ჩუმად ვუპასუხე.

მან ცოტათი გამიღიმა და დაძაბულობა მოხსნა.

-ასეთი რამ არასოდეს არ მომსვლია,გოგონას გული წაუვიდა ისე რომ ორგაზმიც კი არ განუცდია.-მწარედ ჩაიცინა.
-თავ ასეც ნუ იქებ,იქ უბრალოდ ზედმეტად ცხელოდა.

მხოლოდ მაშინ მივხვდი რომ ჩვენ უკვე ოთხაში ვიყავით,ჰარის მაისური და ახალი საცვალი მეცვა.მას ჩავუცვივარ და ლოგინში ჩავუწვენივარ.

-შენ ჩამაცვი ?-თბილად ვკითხე

მან ტუჩები აილოკა და სუსტად დამიქნია თავი.მე ხელები თვალებზე ავიფარე.სირცხვილისგან ვიწვოდი.მან კი ხელები ჩამომაწევინა და ჩაიცინა.

-ბო,ჩვენ სექსი გვქონდა,ერთად მივიღეთ აბაზანა.მე აქამდეც მყავდი შიშველი ნანახი.
-ეს სხვა რაღაცაა,მე ხომ უგონოდ ვიყავი.
ჰარის ჩემს სიტვებზე გაეცინა და თავი დახარა.

-ნუ ღელავ,მე არ ვიყავი შენს შიშველ სხეულზე მოჩერებული-სიცილით მიპასუხა.-
-ფუ ჰარი!-აღშფოთებულმა მივუგე.
-კარგი კარგი-ჰარიმ გადაიხარხარა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა.

ჰარის მივეცი უფლება ხელში ავეყვანე,მანაც ამიყვანა და ლოგინზე დამაწვინა,ისიც მომიწვა და საბანი გადაგვახურა.მაგრამ პატარაზე დავიყვირე როდესაც მან ხელი თეძოებზე მომადო,სადაც ჩალურჯებული მქონდა.

-ბოდიში არ უნდა დავივიწყო თუ რა ნაზი ხარ.

მე გავუღიმე და ხელები ჩავჭიდე.

-უბრალოდ,გთხოვ უფრო ნაზად მომექეცი,ყოველშემთხვევაში იქამდე სანამ შენ ქცევებს მივეჩვევი ... გთხოვ ჰარი. -ჩემს ხმაში სევდა ირეოდა.

ჰარიმ თავი დამიქნია,ნამდვილ ბავშვს გავდა,კულულებს მთელი მისი სახე დაეფარათ,რომელიც ცოტა ხანში მე გადავუწიე.

-მე ჯერ კიდევ შემიძლია გაგექცე.

ჰარი ხვდებოდა რომ უბრალოდ ვაწვალებდი.

-ოჰ,პატარავ ჩვენ ორივემ ვიცით რომ შენ ვერ შეძლებ ამის გაკეთებას.-ჰარიმ ჩაიცინა

მეც გამეღიმა,მომწონდა ჰარისთან ასეთი თამაშები.

-დავიმალები- მხიარულად ვუპასუხე.

-მე მაინც გიპოვი-ჰარიმ ჩაიჩურჩულა.-ყოველთვის გიპოვი.

ამ სიტყვებში უდიდესი აზრი იდო,ეჭვიც არ მეპარებოდა რომ ჰარი ყველაფერზე იყო წამსვლელი.მახარებდა ის ფაქტი რომ ჰარი ჩემს გამო ყველაფერზე იყო წამსვლელი,ეს ხომ რაღაცას ნიშნავს,მაგრამ ყველაზე მეტად ის მაოცებდა რომ მეც ზუსტად იგივეს ვგრძნობდი ჰარის მიმართ.მეც ყველაფერს გავაკეთებდი იმისთვის რომ ჰარი მეპოვა.არ მინდა რომ მან როდესმე მიმატოვოს.მხოლოდ ახლა ვიგრძენი ცრემლის წვეთები ჩემს ლოყაზე.

-ბო,რამოხდა? -აფორიაქებულმა ჰარიმ მკითხა როდესაც შეამჩნია თუ როგორ ვტიროდი.
-არა ,არაფერიი-უცებ ვუპასუხე და ცრემლები მოვიწმინდე.
-უკვე გვიანი პატარავ,დროა დაიძინო.-ჰარიმ თმა გადამიწია და შუბლზე ნაზად მაკოცა.
39.
გადასაფარებლის ქვეშ ვიწექით ჰარის თავი ჩემს მკერდზე იყო,გაჩეჩილ კულულებზე ვეფერებოდი.ხელები ჩემს წელზე ჰქონდა შემოხვეული.ოდნავ გაწევა ვცადე,მაგრამ უფრო ძლიერად მომეხუტა.ისე ლამაზად გამოიყურებოდა...მისი კულულები,ვარდისფერი,ფუმფულა ტუჩები...ვუყურებდი მის წამწამებს,რომლებიც ლოყებზე ეფინნენ.ღრმად ჩაისუნთქა შემდეგ კი ისევ ჩემს მკერდზე მოთავსდა.სუნთქვა ნელი გაუხდა,ეს მამშვიდებდა.

როდესაც გამეღვიძა ის იგივე პოზაში იწვა.ბალიშები უწესრიგოდ ეყარა საწოლზე.ჰარი ჩამეხუტა,წელზე ხელები მომხვია.შეშინებული ჩანდა,პატარა ბიჭს მაგონებდა,რომელიც სითბოს და სიყვარულს ეძებს.მისი ფეხები ჩემსაში აიხლართა.

დარწმუნებული ვიყავი,რომ ის თუ როგორ ვეჭირე და,როგორ ახლოს იწვა ,გამოწვეული იყო ჩემი დაკარგვის შიშით.მაგრამ მას არაფერი აქვს სადარდებელი.არსად არ გავქრები.მათბობდა ის გრძნობები რასაც ამ ბიჭის მიმართ ვგრძნობდი,ასეთი რამ არასდროს გამომიცდია.

არ ვიყავით მზად ჩვენი გრძნობების გასამხელად.ვიცოდი,ჰარი ზრუნავდა ჩემზე,ეს არაერთხელ უთქვამს.მაგრამ გულის სიღრმეში მაინც ვშიშობდი,რომ ჩემი გრძნობები მისსაზე ძლიერი იყო.აქამდე არასდროს მქონია ასეთი ურთიერთობები,არასდროს მდომებია ვინმესთან ასე ახლოს ვყოფილიყავი.

აღარაფერზე აღარ შემეძლო ფიქრი,მთელი ყურადღება ჰარისკენ მქონდა მიმართული.ჩემს სახელს ბუტბუტებდა,ხელი გადასაფარებლის ქვეშ ჩააცურა.წამის შემდეგ,მივხვდი,რომ ჩემს პატარა ხელისგულს ეძებდა.მას შევეხე,მისი გრძელი თითები ჩემსაში გადაიხლართა და კულულებისკენ წაიღო.გამეღიმა-ჰარის სიზმარშიც კი უყვარს,როდესაც ვეთამაშები.ღრმად ჩავისუნთქე და ქვედა ტუჩზე ვიკბინე.

-მგონი მიყვარხარ,-დავიჩურჩულე.

გულმა სწრაფად დამიწყო ფექვა,ვიგრძენი ეს ჰარიმაც შენიშნა.მისი ხელები კიდევ უფრო ძლიერად შემომეხვია,სუნთქვა გამიჭირდა.ვცადე ფრთხილად მომეშორებინა.ის ჩემში იყო აბლანდული.მისი სხეულის სიძლიერე მაშინაც კი შესამჩნევი იყო,როდესაც ეძინა.ჰარიმ რაღაც ჩაიბუტბუტა,ვცადე ფეხი მისი თეძოსგან განმეთავისუფლებინა.ხმა უფრო მაღალი გახდა,როდესაც მის ხელს ვუძალიანდებოდი,ის კი ცდილობდა უფრო ძლიერად მივეკრე.მთელი ამ დროის განმავლობაში ვერ ვხედავდი მის მწვანე თვალებს.ლოყაზე კოცნა დავუტოვე,თითებით კულულებზე შევეხე,ამან მოადუნა.ამიტომ ადვილად შევძელი მისი თეძოსგან ჩემი ფეხი განმეთავისუფლებინა.

როგორციქნა თავი გამოვიხსენი ჩემი დამცველის ხელებიდან.ჰარიმ შუბლი შეკრა,როდესაც იგრძნო მასთან აღარ ვიყავი,თვალები ისევ დახუჭული ჰქონდა.მისი უკმაყოფილება გრძელდებოდა მანამ სანამ არ გადავიდა იმ ადგილას სადაც აქამდე მე ვიყავი.გრძელი ფეხები გადასაფარებლიდან გამოყო.ღიმილი ვერ შევიკავე,ვარდისფერი ტუჩები გაეხსნა, ლოყაზე ნაზად ვაკოცე.ბალიში დავუდე და დავტოვე.
***

სხვადასხვა რაღაცეებზე ვფიქრობდი,ტოსტებს ვჭრიდი და თან ჯემ ვუსვამდი.ვერ გავიგე თუ როგორ შემოვიდა ჰარი სამზარეულოში.გამეღიმა, უკნიდან წელზე მომეხვია,ყურის ოდნავ ქვემოთ მაკოცა და თავი მხარზე დამადო.ყელზე თავისი ფუმფულა ტუჩებით მიღუტინებდა და თან კანზე ნაზ კოცნას მიტოვებდა.

-არ მიყვარს მარტო გაღვიძება,-დაიჩურჩულა მან.-მეგონა გამექეცი.

მისმა სიტყვებმა დაამტკიც ჩემი ვარაუდი,ის შეშინებული იყო.

-შენი გრძელი ფეხებისგადამკიდე შორს ვერ გავიქცევი,-ვაბრაზებდი.

ამან უფრო აღაგზნო,კბილებით მხარზე მკბენდა.მისკენ მივბრუნდი,ჯერ ისევ ვეხუტებოდი.ამ დროს სამზარეულოს კარადას მიმაკრო.მისი მზერა ჩემს პირზე დაეცა,როდესაც ქვედა ტუჩზე ვიკბინე.ვუყურებდი როგორ გაილოკა ტუჩები.

-ოუ მე...

ორივე სწრაფად მოვბრუნდით და კარში მდგარი დედაჩემი დავინახეთ.არ იცოდა სად გაეხედა,ჰარის მხოლოდ ბოქსიორები ეცვა.მაგრამ ეს საერთოდ არ ადარდებდა,გაუღიმა,წელზე ხელები მომხვია და თავზე მაკოცა.ჰარის მაისური მეცვა,და ძალიან ბედნიერი ვიყავი იმით,რომ შორტიც ჩავიცვი.თმები მხრებზე მქონდა გადმოყრილი.

-მე...უბრალოდ...

დედა უცბად შებრუნდა და მისაღებისკენ გაემართა.არ მოელოდა ჩვენს ასეთ ფორმაში ხილვას,მაგრამ მე ყველაფრის ახსნა შემეძლო.ბიჭი რომელიც ყელზე მკოცნიდა,სრულიად გულგრილი იყო იმის მიმართ,რაც ახლა მოხდა.ლოყაზე ვაკოცე და კარისკენ გავემართე.ჩავიხითხითე,ხელი დამიჭირა და თავისკენ მიმიზიდა.ნაზად მაკოცა შემდეგ კი თავი დამიქნია იმის ნიშნად,რომ შემეძლო წავსულიყავი.წამოვიყვირე,როდესაც უკანალზე მიჩქმიტა.

-წადი და მაისური ჩაიცვი,-გავიცინე.

ვუყურებდი როგორ მოკბიჩა ტოსტი და ჩემი ოთახისკენ წავიდა.ღრმად ჩავისუნთქე,დედასთან სასაუბროდ მოვემზადე.დივანზე იჯდა,შემომხედა როდესაც ოთახში შევედი.

-ბო,-გამიღიმა.

წამოდგა და მოულოდნელად ჩამეხუტა.გამეღიმა, მან კი ლოყაზე მაკოცა.მხრები დამიჭირა და ინტერესით დამიწყო ყურება,წაბლიფერი თმები უკან ჰქონდა შეკრული,ცისფერი თვალები ჩემსას შეხვდნენ.ის ჯერ ისევ მედდის ფერმკთალ ფორმაში იყო გამოწყობილი-ერთადერთი რაც არ უყვრდა თავის სამსახურში.

-ესეიგი შენ და ჰარი.

ლოყები ამიწითლდა და თავი დავუქნიე.მიჭირდა მისთვის თვალებში ყურება.

-თავს იცვდით?-მკითხა და წარბები ასწია.
-ო ღმერთო,კი,დედა.

დამშვიდებულმა თავი დამიქნიე,სახეზე კვლავ ღიმილი მოეფინა.ლოყები ისევ ამიწითლდა,თმებით სწრაფად დავფარე ლაქა,რომელიც ჰარიმ ყელზე დამიტოვა.წინა ღამის სახსოვარი...დედამ რაღაც თქვა ახალგაზრდობაზე და გაიცინა.

-გეუბნდებოდი,რომ ის საყვარელია.

ვერც კი წარმოიდგენდა რა მოხდა მას შემდეგ რაც ჰარი ბოლოს ნახა,მაგრამ ის მართალი იყო.

-როგორ გიყურებს...მამაშენიც ასე მიყურებდა.

ამ სიტყვებზე გული შემეკუმშა.ვიგრძენი როგორ მომადგა თვალზე ცრემლი.ბავშვობაშიც კი ვხედავდი როგორი სიყვარული ჰქონდათ ჩემს მშობლებს.ერთმანეთზე გიჟდებოდნენ.როდესაც მამამ დაგვტოვა,დედა განადგურებული იყო.ასეთი არასდროს მინახავს.მისი სიტყვები ისე ბევრ ნიშნავდნენ.
საუბარი შევწყვიტეთ,როდესაც კარში ჰარი გამოჩნდა.ჯინსები დაბლა ედგა თეძოზე,შავი ბოქსიორები ჩანდნენ.ჩვენ გვიყურებდა ჯერ ისევ უმაისუროდ იყო.

-დაგტოვებთ,-დედამ ხელზე მომიჭირა,-სასიამოვნო იყო შენი ნახვა ჰარი.-უთხრა დედამ და გვერდზე ჩაუარა.
-თქვენიც მისის ელის.
-ჰეზერ,-შეუსწორა მან.

ჰარიმ გაუღიმა დაჩემსკენ წამოვიდა.

-მეგონა მაისურს ჩაიცვამდი.-ჩავიხითხითე.

თითებით ჩემი მაისურის ბოლოს შეეხო,ხელები თეძოებზე დავადე,ჩემსკენ დაიხარა.

-ჩემს მაისურს შენ ატარებ და როგორც არ უნდა გიხდებოდეს მე მჭირდება,-გამეკრიჭა.

თითები მის დაკუნთულ სხეულზე გავატარე,ამოიკვნესა.კულულებზე დავუწყე მოფერება.

-ჯერ დამიჭირე სთაილს!-დავიჩურჩულე.

ჰარის მოვცილდი,ეშმაკურად შემომხედა.ისე სექსუალურად გამოიყურებოდა...ბრძოლის დროს მიღებული ჩალურჯებები ჯერ ისევ ემჩნეოდა სხეულზე.იმედი მქონდა დედამ ეს ვერ შენიშნა,ის ხომ იფიქრებდა,რომ ჩემი გაკეთებული იყო.

-გამოწვევა მიღებულია,-ხრინწიანი ხმით მითხრა მან.

მის ხმაზე ჟრუანტელმა დამიარა.კარისკენ გავიქეცი.კიბეებამდე ძლივს მივედი,როდესაც დიდმა ხელმა მაისური დაიჭირა.თავის დახსნა მოვახერხე მივბრუნდი,ტუჩებზე კოცნა დავუტოვე,რომ ყურადღება გადაეტანა.კიბეზე ავირბინე ჰარიც მომყვებოდა,დედაჩემის სიცილი გავიგე,როდესაც დავიყვირე.ჩემს ოთახში შევვარდი.
ჰარიმ კარი დახურა,გასაქცევი არსად მქონდა.უკან დავიხიე ის კი კმაყოფილი ღიმილით გამოემართა ჩემსკენ.

-როგორც ჩანს მოვიგე,-გამოაცხადა მან.

თითებით კანზე შემეხო და მხრიდან მაისურის ჩამოწევა დამიწყო,ჩვენს შორის მანძილი შეამცირა,სისუსტე ვიგრძენი.მისი შეხებები ჩემს თეძომდე მივიდნენ.

-გაგხადო ეს მაისური?-დამცინა მან.

თვალებ დავახამხამე,დიდი ხელები ჩემს თეძოს შეეხნენ და მაისური გახდა დაიწყეს.ჩავიხითხითე.ცხელი ჰაერი ვიგრძენი ყელზე,სიცილი შევწყვიტე.ჰარიმ კანზე კბენა დამიწყო.

-ამ დილას ზედმეტად აღგზნებულს გამეღვიძა,-ამოილუღლუღა მან.

თავბრუდამხვევი შეხებებით ჩემი ტანსაცმლელს გახდას აგრძელებდა.

-მეწყინა,რომ იმ მომენტში ჩემთან არ იყავი.

მაისური ფრთხილად გამხადა,მკერდი გახსნილი იყო ჩემს წინ მდგომი მწვანეთვალება ბიჭისთვის.

-იქნებ შემდეგ ჯერზე...-გამეკრიჭა.

მარჯვენა ხელი ავწიე და მკერდი დავფარე,ამაზე გადაიხარხარა.მას სხვა მაისურის მოძებნა ვთხოვე,მაგრამ მისი არჩევანით არ ვიყავი კმაყოფილი.ლოყები ამიწითლდა როდესაც ის გამომიწოდა.მივბრუნდი რომ ჩამეცვა.

-ჰარი,ის თითქმის გამჭვირვალეა.-ვთქვი მე.
-ვიცი,-ეშმაკურად დამეთანხმა.

გამჭვირვალე ტოპი ჩავიცვი.თავს პატარა ბავშვად ვგრძნობდი,როდესაც მეხმარებოდა.თავისკენ მიმაბრუნა და გამიღიმა.მაგრამ მოვიღუშე,როდესაც ნაჩვრეტები და მისი კარგი განწყობა გაქრა.ჰარიმ თეძოზე შემომხედა,მისი თითები მოვიშორე,სცადა მაისური აეწია და ჩალურჯებისთვის შეეხედა.

-მაპატიე რომ გატკინე,-თქვა მან.

სიმართლე რომ ვთქვა ეს საერთოდ აღარ მანაღვლებდა.გამეღიმა,გავიაზრე,რომ მე და ჰარი ორივე ჩალურჯებულები ვიყავით.დაზიანებები,ნაკაწრები და სხვა ნიშნები-გუშინდელი ღამის დამამტკიცებელი.მაგრამ ეს არ იყო ის რაზეც ვდარდობდი.

-შენ უბრალოდ ძალიან...-გავჩუმდი.

ისეთი გრძნობა გამიჩნდა თითქოს ჰარიმ იცოდა რაც უნდა მეთქვა.შეამჩნია,რომ ვნერვიულობდი.

-შენი სხეული შემეჩვევა.რაც უფრო ბევრჯერ გვექნება სექსი მით უფრო ადვილად მოხდება ყველაფერი,-ამიხსნა.

ტუჩები ჩემს ყელიზე მგრძნობიარე კანს შეახო,შემდეგ კი ყურისკენ გაიწია.უფრო ძლიერად მიმიხუტა ჩვენი მკერდები ერთმანეთს მიეკვრნენ.

-არ იქნება ტკივილი,მხოლოდ სიამოვნება.-დაიჩურჩულა.

მის ბოლო სიტყვებზე ლოყები გამიწითლდა.მისი ხმა ყოველთვის იყო ჩემი სუსტი წერტილი.სუნთქვა შემეკრა,როდესაც გაიწია და მისი თვალები ჩემსას შეხვდა.

რა მოხდა?-მოიღუშა.

ჩემი ხელი თავისაში მოიქცია და მოფერება დამიწყო.

-შენ გინდა კიდევ დაკავდე ჩემთან ამით?-ვკითხე.

გაიღიმა და თავი დამიქნია.სახეზე ჩამოყრილი თმები მომაშორა
***

არ მინდოდა რომ ჰარი წასულიყო,ჩვენი დასამშვიდეობებელი კოცნა იყო ვნებიანი.დარწმუნებული ვიყავი მასაც ისევე არ უნდოდა დაშორება როგორც მე.არ მომცა იმის უფლება,რომ მანქანამდე მიმეცილებინა ამიტომ კარის ზღურბლზე ვიდექი და ვუყურებდი,როგორ გავიდა გზაზე შავი მანქანა.

როგორ ეხება ჩემს ტუჩებს თავისით,ფრთხილად ხლართავს ჩვენ თითებს ერთმანეთში-ვიცოდი ის მიცავდა.ჰარის უნდოდა,რომ უსაფრთხოდ ვყოფილიყავი.მითუმეტეს ახლა,როდესაც ჩვენი ურთიერთობები ახალ საფეხურზე გადავიდნენ.ამ ღამეს არასდროს დავივიწყებ,ჩვენი კავშირი უფრო მეტად გაძლიერდა.

ჰარი შემპირდა სამსახურიდან დამირეკავდა,ამიტომ მაშინვე ღიმილი მომეფინა,როდესაც ტელეფონის ეკრანზე მისი სახელი გამოჩნდა.პოპის უცებ ვუთხარი,რომ უნდა მეპასუხა,მანაც უფლება დამრთო და უკანა ოთახისკენ გავემართე.შეუმჩნეველი არ დამრჩენია ის,თუ როგორ შემომხედა დენმა.

-გამარჯობა ლამაზო.-ჰარი ჩვეულებრივი მოსალმება.
-გამარჯობა.

ოთახში,მაღაზიის უკანა ნაწილში,მაგიდაზე ვიჯექი.ფეხები ნაპირიდან გადმოკიდებული მქონდა და წინდაუკან ვიქნევდი.

-თავს როგორ გრძნობ?-ხრინწიანი ხმით მკითხა.
-ცოტა დავიღალე,ისე ყველაფერი რიგზეა.რახდება სამსახურში?

მგონი მიხვდა,რომ ტელეფონით არ ღირდა იმის გარჩევა თუ როგორ მტკიოდა სხეული.

-არაფერი ისეთი.ახალ კლიენტს ველოდები,-არც ისე აღტაცებული ჩანდა.

წელში მოვიხარე,კუნთები მოვადუნე.მინდოდა კომენტარი გამეკეთებინა მის „ენთუზიაზმზე“,მაგრამ ისევ ლაპარაკი წამოიწყო.

-დღეს ვერ შევძელი მაისური გახდა,-გამომიცხადა.

შუბლი შევკარი,ტელეფონი უფრო მივიჭირე,დამაინტერესა...

-რატომ?
-ვიღაცამ მთელ ზურგზე ნაკაწრები დამიტოვა.-მითხრა მან.

ამ სიტყვებზე თვალები გამიფართოვდა.დამვიწყდა,რომ ფრჩხილებით ჰარის ნიშნები დავუტოვე.არ იქნებოდა რთული იმის მიხვედრა,რომ ეს ნაკაწრები ცხელი ღამის შედეგი იყო.

-ო ღმერთო,მაპატიე ჰარი.

გაეცინა ჩემს ასეთ შეშფოთებაზე.

-არ ღირს,ცხელი იყო...-წამით გაჩერდა,-შენ თითქოს დამნიშნე.

გამაოცა მისმა ტონმა,რომელზეც ჟრუანტელმა დამიარა.გამიჩნდა კითხვები,იქნება თუ არა წინააღმდეგი თუ სხეულზე ჩალურჯებებს (hickeys) დავუტოვებ.გავწითლდი,როდესაც წარმოვიდგინე ჩალურჯებები მის ლავიწებზე.ჩვენი საუბარი შეწყდა,როდესაც დენმა კარს ხელი ჰკრა და შემოვიდა.

-სტივი გეძახის,-სწრაფად თქვა.

თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად,მაგრამ ის მაინც კართან იდგა.

-ეს ისარის,შენი შეყვარებული?-ტელეფონისკენ მანიშნა.

მას არმოსწონდა ჰარი,ეს აშკარა იყო.თავი დავუქნიე და შევბრუნდი.

-ვინ არის?-მკითხა ჰარიმ-ის სულელი შენი სამსახურიდან,ხო?-ხმას აუწია.

რთული იყო ორივე ბიჭზე მომეხდინა კონცენტრირება,რომლებიც ჩემგან პასუხს ელოდნენ.

-ბო?-დამიძახა დენმა.
-გავიგე,ორ წუთში მანდ ვიქნები,-ვუპასუხე.

არ მინდოდა მასთან ჩხუბი,დენმა დამტოვა,როდესაც ჩემი გაღიზიანება შენიშნა.გასვლისას კარი ღია დატოვა,ჰარი აგრძელებდა ჩემთან საუბარს.

-მართლა ბო,თუ არ მოგეშვება სერიოზულად ვცემ.

ვხვდებოდი,რომ გაბრაზებული იყო,ამას მის ტონზე ვამჩნევდი.მისი მუქარა არ იყო ტყუილი.და როდესაც არ ვუპასიუხე,გავიგე როგორ მიჯახუნდა კარები მეორე ხაზის ბოლოში.

-ჰარი რასაკაეთებ?-ვკითხე.
-მოვდივარ.-სწრაფად მიპასუხა.
-ო ღმერთო ჰარი გაჩერდი!-დავიყვირე,-დარჩი მანდ.

გავიგე როგორ ელაპარაკებოდა ტომი რაღაცას.ბედნიერი ვიყავი,რომ ის მასთან იყო.სხვებისგან განსხვავებით ტომს მისი არ ეშინოდა.

-ჰარი?-რამოდენიმე წამი გავიდა,მაგრამ ვიცოდი ის ჯერ კიდევ ხაზზე იყო.მისი მძიმე სუნთქვა მესმოდა-ახლა მანდ რომ ვიყო,მოღუშულ შუბლზე გაკოცებდი.

დავიძაბე მისი პასუხის მოლოდინში.

-ვიცი რასაც აკეთებ,-ამოილუღლუღა.
-ძალიან სექსუალურად გამოიყურები როცა ბრაზდები,-ვაგრძელებდი მე.

მსუბუქი სიცილი იმის ნიშანი იყო,რომ შევძელი მისი დაწყნარება.

-კიდევ სად მაკოცებ?-ნელა მკითხა.
***

დენი სალაროსთან აღმოვაჩინე,მივუახლოვდი,არ მობრუნებულ.მაგრამ შემომხედა,როდესაც ხელზე შევეხე.ღია წაბლისფერი თმა თვალებიდან მოიშორა.გამაოცა მისმა მომხიბვლელობამ.დენი სიმპატიური იყო,მაგრამ მხოლოდ მეგობრად მიმაჩნდა,ჰარის ვერავინ შეედრება.

-მაპატიე,-მოვუბოდიშე.

ამსიტყვების გაგონებაზე გამომეტყველება შეეცვალა.

-ყვეაფერი კარგადაა,-გამიღიმა.-მაგრამ როგორც ჩანს არ უნდა გელაპარაკო.

ოდნავ შერცხვენილი მოვიღუშე.მეგონა მეგობრები ვიყავით.ჩვენი ინტერესები ემთხვეოდა,ერთად დიდ დროს ვატარებდით,პროდუქციის თაროებზე გადანაწილების დროს.მასთან ადვილი იყო,ყოველთვის შეეძლო ჩემი გაცინება.

-რატომ?
-შენს შეყვარებულს არ უთქვამს?

მაგრამ ახსნის დასრულება ვერ მოასწრო.დავუცადე სანამ კლიენტს მოემსახურებოდა.რათქმაუნდა ვიცოდი ის და ჰარი თავიდანვე ანტიპატიურად განეწყვნენ ერთმანეთის მიმართ,მაგრამ აქ რაღაც სხვაა.

-დენ,-უფლება მივეცი.

მისი თვალები ჩემსას შეხვდა,სახეზე მაკვირდებოდა.

-მას არმოსწონს,რომ ერთად ვმუშაობთ.
-ჰარი უბრალოდ ჩემს დაცვას ცდილობს,-განვუმარტე.
-უბრალოდ დაცვას?-მის ხმაში სარკაზმი იგრძნობოდა.-ჯანდაბა,მან მითხრა,რომ მომკლავს,თუ ოდესმე შეგეხები...ეს კიდევ რბილად ნათქვამია.

არ ვიყავი დარწმუნებული რა მეპასუხა,მაღაზიაში სიჩუმე ჩამოწვა,სალაროები თავისუფალი იყო.

-კარგი რა ბო,შენ ხომ გეშინია მისი,-მოღუშულმა მითხრა.

გამაღიზიანა იმან რაც მითხრა.არც დენმა და არც სხვა ნებისმიერმა არ იცის არაფერი ჩვენი ურთიერთობების შესახებ.

-მე ჰარისი არ მეშინია,-უხეშად ვუთხარი.

თვალებში მიყურევდა,თითქოს რაღაც გადაწყვეტილებას იღებდა.

-შენმა შეყვარებულმა მითხრა,რომ ადვილად ამოიღებს იარაღს და თავზე მომადებს,თუ ერთ არასწორ ნაბიჯს მაინც გადავდგავ,-დენი გაჩერდა,თვალები გამიფართოვდა,ღრმად ჩავისუნთქე,-ახლა გეშინია?
თავი 40.

*ჰარი*

ბო ამ ბოლო დღეებში,ცოტა არ იყოს უცნაურად იქცეოდა.თითქოს რაღაცაზე ფიქრობდა,თუმცა რაზე უცნობი იყო ჩემთვის.იმედს ვიტოვებდი რომ ის ჩემთან სექსით დაკავებას არ ნანობდა.მის ირგვლის მაქსიმალურად ვცდილობდი თავშეკავებული და ფრთხილი ვყოფილიყავი რადგან კიდევ უფრო მეტი ტკივილი არ მიმეყენებინა მისთვის.თავს ჯერ კიდევ უხერხულად ვგრძნობ,ბოს ოთახში მომხდარი ინციდენტის გამო.ჩემს თავზე ვარ გაბრაზებული რადგან კონტროლი დავკარგე,ბოს არ უნდე ენახა ჩემი ბნელი მხარე!

მისაღებ ოთახში შევედი და ზურგით მდგარი ბო დავინახე რომელიც ჩანთაში იქექებოდა და რაღაცას ეძებდა.მას მუქი ფერის პერანგი ეცვა,სახელოები კი აეკეცა,ბოს ჯინსები შესანიშნავად მომდგარიყო მის გამოყვანილ ფეხებზე.გავიღიმე და მივუახლოვდი,ბოს დაბურძგლა როდესაც უკნიდან თბილად ჩავეხუტე,ნიკაპი მხარზე დავადე და მის სასიამოვნო სურნელს ვისუნთქავდი.ერთი ხელით მის მკერდს შევეხე და გახშირებული გულის ცემა შევამჩნიე.

-ბო,კარგად ხარ?- აღელვებულმა ვკითხე.
-კ-კი ნორმალურად ვარ,უბრალოდ შემაშინე.

ლოყაზე რამდენჯერმე ნაზად ვაკოცე რომ ცოტა დამემშვიდებინა,მაგრამ იმედგაცრუება ვიგრძენი როდესაც ბომ თავი გასწია.ის მომშორდა და სხეული ლეპტოპით გადაიფარა როცა მიახლოვება ვცადე.ჩემმა დაბნეულმა გამომეტყველებამ ბო აიძულა ლაპარაკი დაეწყო.

- iTunes-თან რაღაც პრობლემები მაქვს,დამეხმარები? -მკითხა.
ფრთხილად შემომხედა და ქვედა ტუჩზე იკბინა.მან მორცხვად გაიღიმა როდესაც ლეპტოპი გამოვართვი.

-რა თქმა უნდა-ვუპასუხე.
-დიდი მადლობა,მე აბაზანაში შევალ.- ლოყაზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა.

*ბო*

კარები რაც შემეძლო ჩუმად მოვიხურე,არ მინდოდა ჰარის თავის ოთახში დავენახე.დავხურე თუ არა კარები ოთახის დათვალიერებას შევუდექი.მაშინვე ძებნა დავიწყე,კარადები გამოვაღე და ჰარის ნივთებში დავიწყე ქექვა,ის სადღაც აქ უნდა ყოფილიყო!

მისი ტანსაცმლის კარადა გაღებული იყო,მუხლებზე დავეშვი და ქვედა თაროს თვალიერება დავიწე.ცოტა ხანში მივხვდი რომ აქ არაფერი იყო და ზემოთ ავიხედე,თითის წვერებზე დავდექი რათა ზედა თაროზე კარგად შემეხედა,მაგრამ არაფერი გამომოვიდა.გაბრაზებულმა სკამი მოვიდგი და მეორედ ვცადე თაროს დათვალიერება.ჩემმა წვალებამ უშედეგოდ ჩაიარა რადგან იქ არაფერი არ იყო,შევიგინე და სკამიდან ჩამოვედი.

ჰარის საწოლის გვერდზე პატარა ტუმბოს წავაწყდი.ლოყები ამიწითლდა როდესაც, პრეზერვატივების მთლიანი შეკვრა დავინახე.თავი გავაქნიე,უჯრა დავხურე და ძებნა შევწყვიტე როდესაც გავიგე თუ როგორ მოდიოდა ჰარი აქეთკენ.დრო არ მყოფნიდა იმისთვის რომ სკამი თავის თავდაპირველ ადგილას დამებრუნებინა.

-ბო შენი iTunes წესრიგშია.- ჰარი მეძებდა და ჩემს სახელს იმეორებდა,ვცდილობდი ყველაფერი მომეწესრიგებინა მაგრამ იმ ტანსაცმლის შელაგება რომლებიც შემთხვევით გამომივარდა ვეღარ მოვასწარი.ჰარი ოთახში შემოვიდა.ის შერცხვენილი ჩანდა როდესაც ჩემს მიერ შექმნილი არეულობა დაინახა.ფეხით კარები მიხურა და ჩემსკენ წამოიწია.

-იპოვე? -მითხა.
ვცილობდი სიმშვიდე შემანარჩუნებინა,საოცარი იყო თუ რა უცებ ეცვლებოდა ჰარის ხასიათი,ახალ ის ისეთივე შემზარავი იყო,როგორც ჩვენი შეხვედრის პირველ დღეს.

-რა უნდა მეპოვნა?-შეჭმუხნულმა ვკითხე.
-ის რასაც ეძებდი.-უემოციოდ მიპასუხა.
-მე არაფერს არ ვეძებდი-ჩავიჩურჩულე.
გული ამიჩქრდა,როდესაც ჰარი კიდევ უფრო ახლოს მომიახლოვდა,თავი გვერდით გადამიწია და ტუჩები ყელზე მომადო,თვალები დაცუჭული ცრემლების შეკავებას ვცდილობდი.
-ორივემ ვიცით რომ იტყუები.
მშვიდი ტონით საუბრობდა,თუმცა მის ხმაში გავლენაც იგრძნობოდა,მეშინნოდა იმის გაფიქრებაც კი თუ რა შეიძლებოდა მოხდარიყო ამიტომ ნაბიჯი უკან გადავდგი.

-მითხარი!
თავის ნერვიულად ქნევა დავიწყე.
- არაფერს არ ვეძებდი.
-ნუ მატყუებ!-ჰარიმ ტონს აუწია.

მის ყელზე ვენები გამოკვეთილიყო,ეს გაღიზიანების ნიშანი იყო.შეშინებულმა კარებისკენ გავიწიე,მაგრამ ჰარიმ გზა გადამიღობა და სახელურს ხელი ჩასჭიდა.
-გამატარე -მშვიდად ვუთხარი,არ მინდოდა ის კიდევ უფრო გამეღიზიანებინა.
-არა,სანამ არ მეტყვი რას ეძებდი!-მკაცრი ტონით მომიგო.

სხეულით მასზე ვიყავი მიყრდნობილი,ჩემდა გასაკვირად სულაც არ მეშინოდა მისი.

-რა უთხარი დენს?

მის სახეზე მოულოდნელობა აღიბეჭდა,კარების სახელურს ხელი გაუშვა თითქოს ჩემი წასვლა სურდა.ჰარი არ ელოდა ასეთ შეკითხვას... ის გაურბოდა მასზე პასუხის გაცემას.

-ჰარი..

ის დუმდა,არ იცოდა საით გაეხედა და რა ექნა.

-გამოდის რომ ეს სიმართლეა.... იარაღი გაქვს?

ჰარი პასუხს არ მცემდა,მხოლოდ დუმდა და ძირს იყურებოდა. არ იყო მიჩვეული როდესაც ასე ელაპარაკებოდნენ,განსაკუთრებით გოგონები.მსხვილი ვარდისფერი ტუჩები ერთმანეთს მოშორდნენ,თითქოს მას რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ ვერაფერი გავიგე.ჰარიმ არ იცოდა თუ როგორ გამოესწორებინა სიტუაცია.ხელების კანკალი დამეწყო.მე სიმართლის ცოდნა მჭირდებოდა.

-შენ დენს ემუქრებოდი.

ტუჩზე ვიკბინე და მოვტრიალდი,საოცარ იმედგაცრუებას ვგრძნობდი,ჰარისთან ურთიერთობა სახიფათო იყო!.

-მაპატიე ასეთი არეულობისთვის,ყველაფერს მივალაგებ და წავალ.

ტანსაცმლის იატაკიდან ალაგება და კარადაში შეწყობა დავიწყე.ჰარი მიხვდა თუ რა ხდებოდა სინამდვილეში.მისი სხეული მიახლოვდებოდა,ხელი გამომიწოდა,პატარა დაუცველი ბავშვივით შემომხედა და მითხრა:

-გთხოვ არ წახვიდე,არ დამტოვო!

მინდოდა ხელი ჩამეჭიდა და ჩავხუტებოდი,მაგრამ თავი შევიკავე.

-გაბრაზებული ვიყავი და არ ვფიქრობდი ჩემს სიტყვებზე.-მორხცვად წარმოთქვა ეს სიტყვები.

მე ვდუმდი ჰარი კი ნერვიულად კბენდა თავის ქვედა ტუჩს,იფიქრა რომ წასვლა მინდოდა და კარებს მოშორდა.ჰარისკენ გავიხედე,მისი მწვანე თვალები გაფართოებოდა და ჩემსკენ ჰქონდა მომართული.

-ჰარი იარაღი შენ გაქვს თუ ვინმე სხვას?
ორივე იატაკს მივჩერებოდით.
- სხვას...-ჩაილაპარაკა.
ამ სიტყვებმა გამაბრაზა.
-რატომ ურთიერთობ ისეთ ადამიანთან რომელსაც იარაღი აქვს?

ჩვენი მზერები ერთმანეთს შეხვდნენ,ჩემი სახის გამომეტყველებით მიხვდა რომ არსად წასვლას არ ვაპირებდი ამიტომ საუბარი განაგრძო.

-გახსოვს გითხარი რომ ერთხელ დამაპატიმრეს.

თავი დავუქნიე და ვანიშნე რომ ლაპარაკი გაეგრძელებინა.

- კლუბში რომელშიც ადრე მე დავდიოდი ჩხუბი იყო... იმ ღამეს ყველამ ზომაზე მეტი დალია,ერთმა ბიჭმა რომელიც ჩემს გუნდში იყო რამდენიმე ნასროლი განახურციელა.არავინ დაშავებულა და მე წარმოდგენა არ მქონდა რომ იქ ვიღაცას იარაღი ჰქონდა.

თავი მშვიდად დავუქნიე,ჩემი რეაქციის დანახვისთანავე დაწყნარდა.

-პოლიცია მოვიდა,და განყოფილებაში ყველა იქ მყოფი წაიყვანა.არ მომწონდა დენის დამოკიდებულება შენს მიმართ! შენ ჩემი ხარ და ყველაფერს გავაკეთებ რომ დაგიცვა!
-ჰარი არ ღირს დენზე ნერვიულობა- ვცდილობდი დამემშვიდებინა.
-ხომ იცი რომ არასოდეს მოგაყენებ ზიანს? - ჩუმად მკითხა ჰარიმ.
-ვიცი.. ჰარი ვიცი.

აბაზანიდან გამოვედი თუ არა შევამჩნიე რომ ჰარი იქ აღარ იდგა სადაც დავტოვე,აქეთ იქით მიმოვიხედე და ვიგრძენი რომ რაღაც მაკლდა.ღმად ამოვისუნთქე და ოთახისკენ გავემართე.მუსიკის ხმა მომესმა და მას გავყევი.

მუსიკის ხმამ სასტუმრო ოთახამდე მივეყვანე,სადაც დივანზე მჯდომი ჰარი დავინახე,რომელსაც მარჯვენა მუხლზე გიტარა დაედო,როგორც ჩანს თავისი ოთახიდან გამოეტანა.შუბლზე კულულები ჩამოყროდა და ცდილობდა ფოკუსი გიტარაზე გაეკეთებინა.მისი ხრინწიანი ხმა მთელ ოთახში ჭღერდა.ჰარი მუსიკოსად არასოდეს წარმომედგინა,მაგრამ როდესაც მოვისმინე თუ როგორ იღებდა ლამაზ ბგერებს თავისი ჩახლეჩილი ხმით გულმა სწრაფად ძგერა დამიწყო. საკუთარი თავის შეკავება არ შემეძლო,ის უბრალოდ შესანიშნავი იყო!
სავარძელს უკნიდან მივუახლოვდი,ჰარი გაჩერდა როდესაც ჩემი იქ ყოფნა იგრძნო,შემომხედა მე კი ლოყაზე ვაკოცე.

-გთხოვ გააგრძელე-ჩავჩურჩულე.

მან სიმღერა გააგრძელა :

“But if I kiss you, will your mouth read this true,
Darling how I miss you, strawberries taste how lips do,
And it’s not complete yet, mustn’t get our feet wet,
‘Cause that leads to regret, diving in too soon,
And I’ll owe it all to you, oh, my little bird, my little bird.”

(Ed Sheeran - Little Bird)

მე მოხიბლული ვიყავი ბიჭით რომელიც გვერდით მეჯდა,მისი სახის ნაკვთების ცვილიება სიმღერი დროს დაუჯერებელი იყო.მისი მუქი წამწამები კიდევ უფრო გრძელი ჩანდა როდესაც მას ვუყურებდი,ის მშვიდი და გაწონასწორებული ჩანდა და სულაც აღარ იყო სიბნელეში გახვეული.

როდესაც სიმღერა დასრულდა,ჰარიმ გიტარა გვერდით გადადო და მომიბრუნდა.მისმა ოდნავ გაწითლებულმა ლოყებმა მიმანიშნა რომ არ იყო ვიღაცის წინ სიმღერას შეჩვეული.

-შენ შესანიშნავი ხარ! ... არ ვიცოდი რომ სიმღერა შეგეძლო.-გავუღიმე.
-დიდი ხანია რაც არ მიმღერია.-ჩუმად მიპასუხა.
-რატომ ? -ცნობისმოყვარეობით აღსავსემ ვკითხე.
-ჩემ დას ვუმღეროდი ხოლმე,რომ არ გაეგო თუ როგორ ბრუნდებოდა მამაჩემი სახლში ნასვამი.ის ყოველთვის ამბობდა რომ,ეს მისთვის დაძინების ერთადერთი გზა იყო.როდესაც მამაჩემი ჩვენგან წავიდა,მე უკვე სიმღერის საბაბი გამიქრა.-ცოტა ხანი თავ ჩახრილი იჯდა და არაფერს ამბობდა,შემდეგ კი დაამატა: -თუმცა ახლა ყველაფერი სხვაგვარადაა.

თავი ასწია და თბილად გამიღიმა.ხელები მუცელზე მომხვია და ფერება დამიწყო.
-მოგწონს ჩემი ხელები? -ხუმრობით მკითხა.
მე გავიღიმე და თავი დავუქნიე.
-ჰარი უზარმაზარი ხელები გაქვს!-სიცილით ვუპასუხე.

ჰარიმაც ჩაიცინა და ხელები ჩამჭიდა.
-იქნებ შენ გაქვს ზედმეტად პატარა ხელები და ამიტომ გეჩვენება ჩემი უზარმაზარი ?
სიცილი დავიწყე როდესაც ჰარიმ ჩემი კიდურების ზომაზე დაცინვა დამიწყო,თან შეუჩერებლად მიღუტუნებდა.

-კარგი,სერიოზულად შენი ხელები არანორმალურად დიდია!- ვთქვი თუ არა ეს ჰარიმ გულიანად გადაიხარხარა.
- მე თითებს შორის კოკაკოლის გაჩერებაც კი შემიძლია!-თავისი თავით კმაყოფილმა ჰარიმ მიპასუხა.
-დაუჯერებელია! უნდა ვნახო ეს !- წამოვიყვირე,ჰარის ხელი ჩავჭიდე და სამზარეულოსკენ წავიყვანე.

***

ჩვენი დავამთავრეთ პატარა ექსპერიმენტი რომელიც სხვადასხვა ნივეთების ერთი ხელით დაჭერას გულისხმობდა.ჩვენ ისევ სასტუმრო ოთახში დავბრუნდით,ფაქტიურად ჰარის ვაწექი და თან ამ დროს ფილმს ვუყურებდით. ფილმ "007" -ს ყურებამ დამაფიქრა.მთავარმა გმირმა კი ბევრ რამეზე მაიძულა დაფიქრება რაც ჰარისთან პირდაპირ კავშირში იყო.იმის შემდეგ რაც ფილმის მესამე ბოროტმოქმედი მოკლეს ჰარის მივუბრუნდი.

-ოდესმე იარაღი ხელში გჭერია?-ვკითხე.
შუბლზე ჩამოყრილი კულულები ყურზე გადავუწიე,თან ჰარის ვუყურებდი ის კი ჩემს სახეს შეისწავლიდა.
-კი.
-გისროლია?
-კი.
-ვის ესროლე?-პირღიამ ვთქვი.

ჰარის თავისი მწვანე თვალები გაუფართობდა და მასთან ახლოს ჩამიკრა გულში.
-არა,არა ეს ტირში იყო. ისე არავისთვის მისროლია ბო.
-ჰარი,შენ მართლა შეძლებდი დენის მოკვლას ?-ჩუმად ვკითხე,თავი მის მკერდში ჩავყავი და მის პასუხს შეშინებული ველოდებოდი.
-დენს შენ რომ გაენაწყენებინე,არ ვიცი რას გავაკეთებდი!

ეს იყო პასუხი რომელსაც მოველოდი.მან კიდევ ერთხელ გამოამჟღავნა თავისი დამცველობითი ხასიათი.

-მე სულაც არ დამჭირდებოდა იარაღი... მე მას შიშველი ხელებით გავუსწორდებოდი.
41. -გამარჯობა ბო.

ქუსლებზე მოვბრუნდი და ჩემს უკან მდგომი დენი აღმოვაჩინე.მზერა თაროზე გადავიტანე,ის ჩემგან მარცხნივ მეტალის კარებს მიეყრდნო.

-ყველაფერი რიგზეა?-ვკითხე.
-კი,უბრალოდ შენთან დალაპარაკება მინდოდა.

ვუყურებდი როგორ მოიშორა შუბლიდან ღია წაბლისფერი თმები და ლურჯი თვალებით შემომხედა.დენი ჩემს წინ აღიმართა-მეჩვენებოდა,აბსოლიტურად ყველა ჩემზე მაღალი იყო.ჩაახველა,მოთმინებით ველოდი.ჩემი ტელეფონის ეკრანს ჩავხედე ჰარი უკვე ადგილზე უნდა ყოფლიყო და წავეყვანე.

-მისმინე,ვიცი მე და შენი შეყვარებული ვერ ვეწყობით...მაგრამ ჩვენ ხომ შეგვიძლია ვიყოთ უბრალოდ მეგობრები?ვიცი ის არ მოგვცემს უფლებას სამსახურის გარეთ შევხვდეთ,მაგრამ...

თავი გავაქნიე და მოვიღუშე.ჩემი სახის გამომეტყველებამ დენი გააკვირვა.

-მე...
-ჰარი ხანდახან ზედმეტად ემოციურია,მაგრამ მე მისი საკუთრება არ ვარ.არავინ მეუბნბა რა უნდა გავაკეთო.მე უბრალოდ არ მინდა გავანაწყენო ის,ეს ბევრ პრობლემას გამოიწვევს,მე კი არ მინდა,რომ თქვენ იჩხუბოთ.

ამის გაგონების შემდეგ დენმა ოდნავ გამიღიმა,იმედგაცრუებული ჩანდა.

-გასაგებია.სამსახურში ვიკონტაქტებთ ,ხო?
-რათქმაუნდა,-გავუღიმე.

წუთით შეჩერდა,შემდეგ კი ხელები გაშალა.

-ჩამეხუტები?

დენს გაკვირვებულმა შევხედე,ჩემი უჯრა დავხურე და მისკენ წავედი.თავის დიდ ხელებში მომიქცია.სიცილი ამიტყდა-ღუტუნი დამიწყო.

-უნდა წავიდე.ჰარი მელოდება.

ღრმად ჩაისუნთქა,მისი ხელებისგან განმათავისუფლა,მოვცილდი.მუქი ლურჯი თვალები ზუსტად ტუჩებზე მიყურებდნენ.

-შეხვედრამდე,ბო.
-კარგ საღამოს გისურვებ.

„მოხდენილად“ შევბრუნდი,კარების ჩარჩოს დავეჯახე.ჩემს უკან დენმა გადაიხარხარა.გასასვლელისკენ წავედი,პოპი დავინახე დამშვიდობება მინდოდა,მაგრამ კლიენტებით იყო დაკავებული.მოვიღუშე,მაღაზიის კუთხეს მივაშტერდი.თავჩაღუნული ბიჭი რომელიც იქ იყო ზურგით იდგა.არ ვიცოდი რატომ მიიქცია მან ჩემი ყურადღება.მაღაზიაში ხომ ყოველდღე უამრავი მყიდველი შემოდიოდა.ალბათ,მისი ტატუების დიდი რაოდენობით დამაინტერესა,ამაზე ფიქრის დრო აღარ მქონდა,რაღაც მაგარს შევეჩეხე.

-მაპატიე,-ვთქვი მე.

ხრინწიანი სიცილის ხმა გავიგე,შემდეგ კი ზურმუხტის თვალები დავინახე.

-გამარჯობა,ლამაზო.

ლოყებზე ნაჩვრეტები გამოუჩნდა.ჰარიმ ჩემი გაოცება შენიშნა,მის მაღაზიაში ნახვას არანაირად არ მოველოდი,ყოველთვის მანქანაში მიცდიდა ხოლმე.ჩვენგან მოშორებით მდგომი სტივი სიფრთხილით უყურებდა ჰარის,რომელმაც ცხვირი გაუტეხა.

-როგორც ყოველთვის ზუსტად დროზე მორჩი,-თქვა ჰარიმ და საათს შეხედა.

ხელები მაჯებში მოვკიდე,კულულები ქუდიდან გამოყოფილი იყო.მისი დამცველობითი ბუნება ძლიერი იყო როგორც არასდროს.ხანდახან ეს მაწუხებდა,მაგრამ ვერ ვუარყოფ იმ ფაქტს,რომ მიყვარს,როდესაც ჰარი ჩემზე ზრუნავს.ვერც იმას,რომ ამ დროს ძალიან სექსუალურია,ყბა ეძაბება,შუბლს კრავს.ერთადერთი რაც მინდოდა მივსულიყავი და დამეკოცნა სახე,დამევიწყებინა ყველაფერი რის გამოც მის არაჩვეულებრივ თვალებში სიბნელე იპარებოდა.ეს ჰარის ყოველთვის შველიდა,ვეხმარებოდი გრძნობების მოთოკვაში.

-წავედით ,პატარა.

ხელი ჩამკიდა და გასასვლელისკენ გამიძღვა.მისი ძალით მოხიბლულუ ვიყავი,შუშის კარები ერთი ხელით გააღო და გამატარა.ჩემი ჩუმი <<მადლობა>> დაიმსახურა.

ღრმათ ჩავისუნთქე, წვიმის სუნი ვიგრძენი.ეს ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი არომატი იყო.წვიმის სუნი და ჰარის.ისევ მოღრუბლული იყო,მაგრამ აღარ წვიმდა.

-ზონარები გაგეხსნა,-მითხრა ჰარიმ და ზირს დაიხედა,-წაიქცევი.
-ოუ.

დახრა დავიწყე,მაგრამ თბილმა ხელმა შემაჩერა.

-მეთვითო.

მორცხვად გავიღიმე,ჰარი ჩემს წინ მუხლებზე დადგა.მისი მზერა პირდაპირ გულში მომხვდა.ის ისე უმანკოდ გამოიყურებოდა,ვარდისფერი ტუჩები გაეხსნა,თვალები გაუფართოვდა.წამწამები დაახამხამა,როდესაც სახიდან კულულები მოვაშორე.თითები ლოყაზე ჩავუცურე,სანამ თავს დახრიდა ზონარების შესაკრავად.რაღაც ამოილუღლუღა,როდესაც კულულებზე ვეთამაშებოდი.

კარის გაღების ხმამ ჩემი ყურადღება მიიპყრო,მაგრამ მხოლოდ მაშინ შევბრუნდი,როდესაც დაიხურა .ტუჩები ერთმანეთზე დავაჭირე,ავტოსადგომს თვალი მოვავლე.დავინახე ბიჭი,რომელიც შეუმჩნეველი არც მაღაზიაში დამრჩენია.სუნთქვა გამიხშირდა,პირი გამიშრა მან ოდნავ მოაბრუნა თავი ,შევძელი მისი სხეულის შეთვალიერება,შემდეგ კი კუთხეს მოეფარა.

-ბო?
თავი დავხარე,ჰარის ისევ იქ დანახვას მოველოდი,მაგრამ უკვე ფეხზე იდგა,ჩემი ზონარები შეკრული იყო.

-ბო, კარგად ხარ?-მოიღუშა ის.
-მ-მე...კი,კარგად ვარ,-ენის ბორძიკით ვუთხარი,-მადლობა.

ჩემი პასუხი არ მოეწონა,მაგრამ მანქანისკენ წამიყვანა.ჰარისთან თავს უსაფრთხოდ ვგრძნობდი.ჩემი ხელი მისსაში იყო,ის არასდროს არავის მისცემს უფლებას ტკივილი მომაყენოს.კარი გამიღო,ჰარი მომშორდა ,მელოდა როდის ჩავჯდებოდი მანქანაში.ვერ შევნისნე როგორ მივაშტერდი.

რა?-გამიღიმა.

დიდ ხელს ჯერ ისევ ეჭირა კარი.კუნთები დაეჭიმა შავი პერანგის ქვეშ,რომელიც მას ეცვა.გახსნილი იყო და დავინახე თეთრი მაისური,მისი ბოლო ქამარს ძლივს სწვდებოდა.მას ვათვალიერებდი,გაეღიმა.მიყვარდა მისი კულულები,ნაჩვრეტები.რატომღაც ჰარის გამოსდიოდა ყოფილიყო საყვარელი და სექსუალური ერთდროულად.

-ძალიან საყვარლად გამოიყურები.
-საყვარლად?-გადაიხარხარა ჰარიმ.
-შენი ქუდი,ნაჩვრეტები...მშვენიერი ხარ.

თითებით ქუდიდან გადმოყოფილ კულულებზე ვეთამაშებოდი.

-ბო მე არ უნდა ვიყო მშვენიერი...ბიჭი ვარ.
-მე კი ვფიქრობ,რომ მშვენიერი ხარ.

ხელი მოაშორა კარს,მიჯახუნდა.შევხტი.მომრიმარ ჰარის შევხედე.მისი მზერა მტაცებელს მაგონებდა,რომელიც თავის მსხვერპლს მისდევს.დაიხარა და ყურში ჩამჩურჩულა.

-გაჩვენებ ვინ არის აქ მშევნიერი,-ამოილუღლუღა.

ამიყვანა,ფეხები წელზე მოვხვიე.ხელები უკანალზე მომკიდა და მომიჭირა.ჰარიმ მომენტი გამოიყენა თბილი ტუჩებით ჩემს ყელს შეეხო და კბენა დაუწყო.ამოვიოხრე,ხელებით თავზე მაგრად ვუჭერდი,ფეხები კი უფო ძლიერად შემოვხვიე.

ჭვიმის წვეთი ლოყაზე დამეცა,შემდეგ ცხვირზე.სიცილი დავიწყე,ჰარი კი განაგრძობდა იმის დამტკიცებას ვინ უფრო მშვენიერი იყო.დანსაცმელი კი უკვე დაგვისველდა.

-ჰარი,-სუნთქვა შეკრულმა ვუთხარი.

რბილი ტუჩები ყელს მიკოცნიდნენ.

-ნუ იცინი მომენტს აფუჭებ,-ამოილუღლუღა ჰარიმ.
-წვიმს,-ეშმაკურად ვუთხარი.

უფლება მომცა მიწაზე დავბრუნებულიყავი.

-გაგრძელება იქნება,-გაისმა მისი ხრინწიანი ხმა.

კარი ისევ გამიღო,წვიმის წვეთები ფანჯრის მინას ეხეთქებოდნენ.

***

მანქანაში ერთმანეთს გავხედავდით ხოლმე,მომხდარი ჯერ ისევ იყო ჩვენს გონებაში.ჰარიმ გზას ყურადღება მოაშორა,როდესაც ხელი მუხლზე დავადე.თვალებში ვნება ჩანდა,ჩემი შეხება მის მარცხენა თეძომდე მივიდა.წითელზე გავჩერდით,ხელი უფრო მაღლა ავაცურე.ჰარის მკერდი ადიოდა და ჩადიოდა,ტუჩებს ილოკავდა,ცდილობა კონცენტრირება მოეხდინა.ღიმილი ვერ შევიკავე-ჩემმა შეხებამ ჰარის სუნთქვა გაუხშირა,თეთრმა ქონვერსებმა პედალს მიაჭირეს,კუნთები დაეჭიმა.

-ჩვენს მოკვლას ცდილობ?-ღმილით მითხრა.

ასეთი აღელვებული არ მინახავს,ლოყები ვარდისფერი გაუხდა,მე შეხებას განვაგრძობიდ.ახლა ყველაფერი შეიცვალა.მე მქონდა ხოლმე პრობლემები თვითშეკავებასთან.ფერი წითელიდან ყვითელზე შეიცვალა,ოდნავ შევეხე მის ქვემოთა ნაწილს.მისი გაკვირვება ბუზღუნში გადაიზარდა.ჩემი სიცილი ექოდ გავრცელდა,უკნიდან გაღიზიანებულები გვისიგნალებდნენ.

რამდენიმე წამში მანქანა დაიძრა.

-ვფიქრობ უკეთესი იქნება შენი ხელები შენთან დატოვო,სანამ რულთან ვარ.

გავიცინე და თავი დავუქნიე,ცოტა ხანში ჩემი სახლის მოპირდაპირე ტროტუართან გავჩერდით.ჩემი მზერა მისას შეხვდა,ჰარიმ ტუჩზე იკბინა.

-შემოხვალ?-მშვიდად ვკითხე.
-კი,-უცბად მიპასუხა.

ჰარიმ ჩქარა გახსნა ჩვენი ქამრები მანქანას შემოუარა და კარი გამიღო.ძლიერი ხელები წელზე დამადო,როდესაც გზაზე გადავდიოდით.გასაღებს ვიღებდი,ჰარი უკნიდან მეხვეოდა,მის სუნთქვას ყელზე ვგრძნობდი.

კარი მიჯახუნდა და ჰარიმ ჩქარა გაიხადა თავისი ქონვერსები.ვიცოდი დედა ალბათ არ იყო სახლში.მისაღები ოთახის კარს შევაღე,ვიღაცეების ღმა გავიგე.თვალები გამიფართოვდა,დივანზე მჯდომმა ჩემმა მეგობრებმა ხელი დამიქნიეს.მათ გავუღიმე,სანამ კარს მივხურავდი და ჰარის მივუბრუნდებოდი.მან თავისკენ მიმიზიდა,საერთოდ არ აქცევდა ყურადღებას იმ ფაქტს,რომ სხვა ოთახში ხალხი იყო.

-გახსოვს,გეუბნებოდი,ჩემს მეგობრებს შენი გაცნობა უნდატ მეთქი?

მისი ტუჩები ჩემსას ეხებოდა,ამოილუღლუღა >>კი<< .ქუდი თავიდან მოვაშორე.

-ნუ,ახლა ისინი მისაღებში სხედან.

ჩემი სიტყვები კოცნამ დაახშო.გავუღიმე,როდესაც ფრთხილად მომშორდა მხრები დამიჭირა და თვალებში შემომხედა.

-რა?-წარბები ასწია.
-ისინი ახლა დივანზე სხედან,-გავუღიმე.
-ახლა?-დაბნეულმა იკითხა.

თავი დავუქნიე.
მზერა მისაღები ოთახის კარზე შეაჩერა.რამდენიმე წამის შემდეგ უკანა ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო.

-რას აკეთებ,რეკავ რომ აქედან გაიქცე?-გავეკრიჭე.
-არა.

ტელეფონი ყურზე მიიდო,მე მიყურებდა.ზარი გავიდა, სწრაფად შემომაჩეჩა.ძირს დავიხედე ვერ გავიგე რახდებოდა.დავიბუზრუნე,როდესაც ეკრანზე სახელი წავიკითხე.

-ჯესი რეკავს,-ეკრანი განათდა.
-ჰარი,-გავაფრთხილე.

მაგრამ ის უკვე მისაღებისკენ წავიდა,შემობრუნდა.

-წარმატებას გისურვებ ჩემს დასთან,-გადაიხარხარა.

არ ვიცოდი რა გამეკეთებინდა,გათიშვა არ შემეძლო.კედლის აქეთ მესმოდა როგორ ესალმებოდნენ ჩემი მეგობრები ჰარის.

-ჰარი,როგორ გამოიმუშავებ ფულს ?-იყო პირველი კითხვა ზოუისგან.

მომწონდა,რომ ჩემმა მეგობრებმა კითხვები დააყარეს,ღირსი იყო მას შემდეგ რაც გამიკეთა.ხმამ ჰარის ტელეფონში გამომაფხიზლა.

-ჰარი?მანდ ხარ?

ტელეფონი ყურთან მივიტანე.

-ოუ,ემ ,გამარჯობა,ბო ვარ...მისი შეყვარებული,-ვუთხარი მე.
-ო ღმერთო,ოღმერთო....დედა!!!

დავიმანჭე,ტელეფონი მოვიშორე,ჯესი კი ისევ დედამისს ეძახდა.ტელეფონი მარცხენა ყურთან მივიდე,ახლა მე მომმართა.

-გამარჯობა,ბო,ისევ მანდ ხარ?
-კი,აქ ვარ,-გამეღიმა.
-დედაჩემი სახლში არაა,ამიტომ მარტო ვარ.რამაგარაი,ჰარის იმდენი ხანი ვთხოვდი რომ შენთან შევეხვედრებინე.არ ფიქრობ,რომ ეს შეხვედრაა,მაგრამ ჩევნს ხომ ვსაუბრობთ,ჰარი მანდ არის? შემიძლია ორივეს გესაუბროთ?
-ოუ,არა ის ჩემს მეგობრებთანაა დაკითხვაზე,-გავიხუმრე.

ჯესის გაეცინა,გამახსენდა ჰარიმ მითხრა,რომ მას ლაპარაკი უყვარდა.

-იმდენი რამ მინდა გითხრა და გკითხო,მაგრამ ყველაფერი რაც თავში მქონდა დამავიწყდა,-მითხრა მან.
-შენ ზუსტად ისეთი ხარ,როგორც ჰარიმ ამიღწერა.-გავიღიმე.

ინფორმირებული ვიყავი მისი დის ყველა მანერაზე და რეაქციაზე.

***

ოთახში შევედი,ჰარის სახეზე სიხარული შევნისნე.უცებ წამოხტა ლოყაზე მაკოცა,შემდეგ კი უკან დამიდგა.აჩეჩილ კულულებს შევხედე-მისი ნერვიულობის ნიშანი,და იმის რომ ხელით არაერთხელ აირია.

ხელები წელზე მომხვია და მიმიკრო,ცოცხალ ფარად მიყენებდა.თავი მივატრიალე და ყელში ვაკოცე.

-შენი და მომიყვა ესპანეთზე,-დავიჩურჩულე.

თვალები გაუფართოვა,უფრო ძლიერად მომიჭირა ხელები.სიცილი შევიკავე და ჩემს მეგობრებს მივუბრუნდი.

-ვინმეს უნდა დალევა?

დაქალებმა თავი დამიქნიეს,ჰარის ხელებისგან თავი განვითავისუფლე,კარისკენ წავედი ისიც სამზარეულომდე გამომყვა.

-მან არ იცის რას ლაპარაკობს,-ამოილუღლუღა.

ჩავიხითხითე,კარადიდან ჭიქები გადმოვალაგე,ის მაგიდის კუთხეს მიეყრდნო.

-ვიფიქრე ეს იყო სახალისო,რატომ ბანაობდი შიშველი?
-ეს იყო სუა ღამეს,და მე იძულებული გამხადეს.

მე და ჯესის სახალისო საუბარი გვქონდა,ძირითადა ჰარის უხერხულ ისტორიებიმომიყვა,ჩემი ერთ ერთი საყვარელი-ოჯახური დასვენება ესპანეთში.

-მე დღემდე არ მიპატიებია მისთვის,რომ მომპარა საცურაო შორტი და ტილო.

ჩაფიქრდა.

-ეს იქნებოდა ნორმალური რომ არა ის უხერხული სიტუაცია ლიფტში.
-ო ღმერთო,მომიყვი.-გადავიხარხარე.
-არა,არავითარ შემთხვევაში,-თავი გააქნია,ნერვიულად თამაშობდა მისი პერანგის ერთ-ერთ ღილზე.-წვეულება იქნება.ჰეილისთან,შემდეგ კვირაში.-თემის შეცვლას ცდილობდა.
-შენ მიდიხარ?-გავუღიმე,თან ჭიქებში სასმელს ვასხამდი.

შევნიშნე როგორ დამიქნია თავი.

-და შენც,-გაჩერდა.-ემ,თუ გინდა.

გავხედე,ჩემი თვალები მისას შეხვდა.

-სიამოვნებით.
-შესანიშნავია...ოუ,და...აღარ დამტოვო შენს მეგობრებთან მარტო,-ფრტხილად დაამატა.

კარისკენ იხედებოდა,ცოტა შეშინებული ჩანდა.

-რატომ?-მოვიღუშე.
-მათ მთხოვეს მაისურის გახდა,რომ დამემტკიცებინა მართლა ბოქსის ტრენერი ვარ.
-ო ღმერთო,-გადავიხარხარე.
42
ჰარიმ მისი თითები ჩემსას მოაშორა და ყავის მაგიდისკენ გადაიხარა რათა მობილურისთვის ეპასუხა. მე მის იდეალურ პროფილს გაოცებაში მოვყავდი. ტუჩები ოდნავ დაებერა როდესაც სცადა კონცენტრირება შემოსულ მესიჯზე, რომელიც ახლახანს მოუვიდა. ჩემკენ შემოტრიალებისას სახეზე ღიმილი გადაეფინა.
-შონი გახსოვს? - მკითხა ჰარიმ.
- ხო, შენი მეგობარი -მხატვარი.
ჰარის ჩემს ნათქვამზე გაეღიმა.
- ის ამჟამად ქალაქში არ იმყოფება, ხოდა ამიტომ მთხოვა გამევლო და მისი სტუდია შემემოწმებინა, აინტერესებს ყველაფერი რიგზეა თუარა. წამომყვები?

თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.
- ახლა? -ვკითხე წარბაზიდულმა.
- ხო.
- ფეხსაცმელები უნდა ჩავიცვა.

ფეხები ჰარის მუხლებიდან ჩამოვიღე და დივნიდან წამოვდექი. როდესაც ჰარისთან ერთად წასასვლელად გამზადებული დავბრუნდი , მას უკვე ტელევიზორი გამოერთო და კონვერსებიც ჩაეცვა.
-წავედით.
***
ჰარიმ მანქანა შეაჩერა და ადგილი დაიკავა ავტოსადგომზე, მანამ სანამ გადმოვიდოდა და გასაღებებს ამოიღებდა. გამიღიმა და ლოყებზე ნაჩხვრეტები დამანახა, მე მანქანიდან გადმოვედი. ჰარი როგორც ყოველთვის კარებთან მოვიდა და გადმოსვლაში მომეხმარა. ახლა მე უკვე შემეძლო გადავსულიყავი იქ, სადაც ვიმყოფებოდი. ისე, ქალაქის ამ ნაწილში არასდროს არ ვყოფილვარ. სიბნელეშიც კი ეს ადგილი მხატვრულად გამოიყურებოდა. უცებ კაფეში პატარა კაფეში მჯდარი ხალხი შევნიშნე, რომლებიც თავიანთ ალომებში რაღაცას იხატავდნენ. აქ შერწყმული იყო ძველებური და თანამედროვე არქიტექტურა. მთელი გზის სიგრძეზე მაღალი ხეები იყო ჩამწკრივებული.
-ბო.
მე მივტრიალდი და დავინახე , რომ ჰარი ხელს მიწვდიდა. ჩვენი თითები ერთმანეთს გადაება, როდესაც მან ხელი ჩამკიდა და უსასრულობისკენ წამიყავანა.
- ჰარი, სად არის შონის სტუდია?
- აი იქ.
მე ქვევით ჩამიყავნეს და ორ შენობას შორის მდებარე ვიწრო გზას გავუყევით. რკინის კარიბჭესთან შევჩერდით, ჰარიმ უკანა ჯიბიდან გასაღები ამოიღო და ჭიშკარი შეაღო. მე მოთმინებით ველოდი, სანამ ის საღებს კლიტეს არგებდა და შიგნით შესული ჩამრთველს ეძებდა. როცა იქაურობა განათდა, მე ცოტათი გაოცებული ვიყავი, რადგან კიბე შევნიშნე.
- ზევით ადი, ერთ წუთში შემოგიერთდები.
ჰარის სიტყვების გაგონებისთანავე ავედი კიბეებზე და თვალები გამიფართოვდა, როდესაც მიზანს მივაღწიე. იქ მოთავსებული იყო მოდელები, ჩანახატები, პროექტები... შონის ნამუშევრები აქეთ-იქით იყო მიმოფანტული.
-აბა, რას ფიქრობ?
ჩემს უკან ჰარის სხეული ვიგრძენი, მანამ სანამ იგი ჩემს ‘’ქვედა ნაწილს’’ ხელით შეეხებოდა.
- ეს გასაოცარია. - ვუპასუხე დამწუხრებულმა.
მან მსუბუქად გაიცინა, ლოყაზე მაკოცა და მარტო დამტოვა ოთახის დასათვალიერებლად. მე თვალწინ გადამეშალა წარმოუდგენლად ლამაზი ქალის სურათი, ფუნჯით მისი უზადო სახის ყველა ნაკვთი იყო შეღებილი. იყო თუარა ის შონის მეგობარი გოგონა, თუ მხოლოდ მისი ფანტაზიის ნაყოფი? ჩემი ფიქრების მთავარ სუბიექტად ისევ ჰარი გადაიქცა. მე არ გამაჩნდა იმის უნარი და მოთმინება, რომ ვინმე დამეხატა. თუმცა ახლა ოთახში , რომ, ყოფილიყო, აუცილებლად დავხატავდი ჰარის... მე დარწმუნებული ვიყავი, რომ სტუდია ყველა საჭირო ნივთით იყო აღჭურვილი, მაგრამ ეჭვი მეპარებოდა, რომ მისი ტუჩების ფერი იარსებებდა... მისი ვარსდისფერი პირი ჩემი საყვარელი ტონალობა იყო, ისევე როგორც ჰარის თვალების სიმწვანე.
ამ დიდი ოთახის სივრცე იყო ცარიელი, რაც მე ცოტა უცნაურად ჩავთვალე. მე ქვევით ჩავიხედე, როდესაც რაღაცის ტკაცუნის ხმა შემომესმა. მე ქაღალდის უზარმაზარი ნაგლეჯი დავინახე, რომელიც თითქმის მთელს იატაკს იკავებდა. როდესაც შევტრიალდი, რათა ჰარისთვის ნანახის შესახებ მეთქვა, დავინახე, რომ ჩემთვის არ ეცალა და ფანჯარაზე მიკრულ შეტყობინებას კითხულობდა.
-ჰარი - დავუძახე მე.
ჩემი ხმა ექოსავით მოედო დარბაზს.
- რა არის ეს? -ვიკითხე მე.
მან ღიმილით ასწია თავი.
-შონს სურს, რომ თავიის პროექტისთვის გამოგვიყენოს.
- რომელ პროექტზე ლაპარაკობ? იატაკზე დაგდებულ იმ ფურცელს რამე უნდა ვუქნათ?
ჰარიმ თავი დამიქნია, და ფურცელი გადადო.მე ყურადღებით ვაკვირდებოდი ჰარის, მანამ სანამ ის საღებავის ქილას უახლოვდებოდა.
-მას უნდა, რომ მთელი ფურცელი გადავღებოთ. მან გვითხრა, გამოვიყენოთ მთელი ჩვენი სხეული... ხელები, ფეხები, მკერდი...
-მას ესე არ უთქვამს - ვუთხარი აუღელვებელი სახით.
- მართალია, მაგრამ მე არ ვიქნები წინააღმდეგი თუ შენ ასე მოიქცევი. -თვალი ჩამიკრა ჰარიმ. - მოდი ეს ყველაფერი საინტერესო გავხადოთ.
მე მას ხელი ვკარი. ჰარის ბოხმა სიცილმა მთელს ოთახში გაიჟღერა.
-შონმა დამიბარა, აქ სადმე კამერა უნდა იყოს, უნდა , რომ სამახსოვრო ფოტო გადავიღოთ.
მე კუთხეში მდგარი კარადიდან ფოტოაპარატი გადმოვიღე და მაგიდაზე დავდე, მანამ სანამ ჰარის საღებავის ფურცელზე გადატანაში დავეხმარებოდი. ჰარიმ ფეხსაცმელები და ნასკები გაიხადა. მე მის საქციელს მივბაძე და ჯინსები გავიძრე.
- ცივა -დავიწუწუნე მე. ჰარის გაეცინა.
მე ვაკვირდებოდი ჩემს სხარტ ბიჭს, რომელიც მარდად ანაწილებდა საღებავს ქაღალდზე, რომელიც მთელ ოთახში იყო გაფენილი. ის მოტრიალდა და შეხედა თავის ნამუშევარს და თან გამიღიმა. მე ფრთხილად გადმოვედი საღებავიდან. ჩვენი მზერა ერთმანეთს შეხვდა. მე ცხვირი ავიბზუე, როდესაც მარჯვენა ხელი ასწია. მე მის მოწვევას დავთანხმდი და მისკენ შეძლებისდაგვარად სწრაფად გავიქეცი. ჰარიმ ხელსი ამიატაცა, მაღლა ამწია და ყელში მწვდა. ძირს დამსვა, და შემომატრიალა.
- თითქოს გაუჩინარდი... -თქვა მან.
მართალიც იყო, ის რაც ახლა უჩინარი იყო, დასანახი ხდებოდა. მეორე საღებავის ქილასთან წამიყვანა. მე მისი ზურგიდან ჩამოვცოცდი და ხელები შავ საღებავში ჩავაყოფინე. მისმა ღიმილმა უხერხულ სიტუაციაში ჩამაგდო, როდესაც ჩემს წინ წამომიმართა.
- არა, არა და არა -ვიყვირე მე.
მაგრამ უკვე გვიანი იყო. ხელის ერთი მოძრაობით მთელი მაისური შავად შემიღება. მე პირი დავაღე როდესაც ჰარის ნამოქმედარს შევხედე.
-ჰმმ იცი რა? მემგონი ეს უნდა გაიხადო. თვითკმაყოფილების კვალი წაეშალა სახიდან, როცა მე მისკენ შევტრიალდი. მისი მაისური ახლა თეთრი კიარა ჭრელი იყო. მე მქონდა საკმარისი დრო იმისათვის, რომ ნარინჯისფერ საღებავში ჩამედგა ფეხი და მისგან გავქცეულიყავი. ჰარი მაშინვე მოსწყდა ადგილს და ჩემსკენ გამოქცა. გზადაგზა ფეხის ანაბეჭდებს ტოვებდა. როდესაც მე ფურცლის ბოლოს მივაღწიე, მაშინვე ჰარისკენ ვისკუპე. ჰარის შავი, წებოვანი ხელის გამოწვდა და ჩემი გაჩუმება ერთი იყო. ჩვენი თითები ერთმანეთს გადაება. ხელი მაღლა ავიწე, რომ ჩემი დატრიალება შესძლებოდა. მეგონა, რომ ულამაზესი კაბა მეცვა და დიდ, ლამაზ საცეკვაო დარბაზში ვიყავით. ჰარის მზერა დავიჭირე, ფართოდ გაიღიმა. მე ხელი კისერზე შემოვხვიე. ყვითელი საღებავი ახლა მის კანზე გადავიდა. ფეხისწვერებზე შევდექი, რომ მისთვის ყელში მეკოცნა. მაისურზე მსუბუქად მოვუჭირე ხელი.
-გაიხადე -ჩავჩურჩულე მე.
სიცილისას მისი მკერდიდან გამომავალი ვიბრაცია ვიგრძენი.
-მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ შენც ყველაფერს გაიხდი - გამომაჯავრა ჰარიმ.
შევიშმუშნე და თავი დავუქნიე. თეთრი მაისური ნელ-ნელა მაღლა იწევდა.
თავი დავხარე და გვერდზე მივაბრუნე, რომ დამენახა თუ როგორ ეჭიმებოდა ჰარის მძლავრი კუნთები და როგორ ანთავისუფლებდა მატერია მის სრულყოფილ სხეულს. თავზე კონტროლი დავკარგე, ეს სხეული თავისკენ მიზიდავდა თავისი სითბოს მეშვეობით.
-შენი ჯერია- შემახსენა.
მე უკან დავიხიე, როდესაც ჰარი ჩემსკენ წამოვიდა. ჩვენი მოძრაობები ფურცელზე აისახებოდა. გაიღიმა, როდესაც მეორედ მომიახლოვდა, თუმცა ამჯერად მე უფრო სწრაფი აღმოვჩნდი. მან ყელზე სუსტად მიკბინა და შემდეგ ხუმრობით დაიღრიალა. ჩვენი სხეულები ერთმანეთს შეეჯახა და ხმამაღლა გავიცინეთ როდესაც ფურცელზე დავენარცხეთ. მე მის სასქესო ორგანოზე ვიჯექი, ჰარიმ ხელი მკრა და გადამაგდო, ახლა ისე გამოვიდა, რომ მე მის ქვემოთ მოვექეცი.
მე ვცადე ხელი მის კულულებში შემეცურებინა, მაგრამ თითებში მწვდა და მაღლა ამაწევინა.
-შენ ჩემგან ასე იოლად ვერ გაიქცევი... -მაცდურად დაიჩურჩულა მან.

დაახლოებით ერთი საათის შემდეგ,ტილო სხვადასხვა ფერებში იყო შეღებილი და ჩვენი ნაკვალევი ეტყობოდა.მისი სხეული,რომელიც სულ საღებავში იყო ამოთხვრილი,მათბობდა.ჩვენი ე.წ. ჩხუბი უმეტეს შემთხვევაში იმით მთავრდებოდა რომ მე ჰარის სხეულის ქვეშ ავღმოჩნდებოდი.თუმცა მოვახერხე,მისი სხეულის მოშორება და ლოყაზე შავი საღებავის წასმა.ხუმრობით ვეუბნებოდი რომ ის ამერიკელ ფეხბურთელს მაგონებდა,ის კი ხმამაღლა ხარხარებდა ღუტუნს მიწყებდა.

ჰარის ხელები მოვიშორე და მაგიდას მივუახლოვდი სადაც კამერა იდო.ჩემს დახეულ შარვალს შევეხე რათა საღებავი ჩამომებანა,კამერა ავიღე და ჰარისკენ გავემართე.მოწყობილობა მარტივი და თანამედროვე იყო რამაც ძალიან გამახარა.თექნოლოგიები ყოველთვის ჩემს სუსტ წერტილს წარმოადგენდნენ.ჰარიმ გამიღიმა,ზურგზე გადაწოლილიყო და მე მიცდიდა. მისი სხეული სხვადასხვა ფერის საღებავებს დაეფარათ.მივუახლოვდი და სურათი გადავუღე,ჰარის კი ლოტების ისევ დაჩუტვოდა.

-ბო,მოდი აქ.

მუხლებზე დავდექი და ჰარისკენ მივიწიე,მან კამერას ხელი დასტაცა,ჩემსკენ მოატრიალა და სურათების გადაღება დამიწყო,მე კი ვიცინოდი და ხელებით სახეს ვიფარავდი.ჰარი ჩამეხუტა,ყელზე ნაზად მაკოცა და სურათები გადაღება განაგრძო.ბოლოს როდესაც მოვრჩით ამ ყველაფერს,ფოტოაპარატი გადაჭედილი იყო ჩვენი ფოტოებით.ზოგზე მე და ჰარი ვიყავით გამოსახული სადაც ის ლოყაზე მკოცნიდა,ზოგზე კი მხოლოდ მე. რამდენიმე სურათმა გაწითლება მაიძულა,თუმცა ჰარიმ არ მომცა მათი წაშლის უფლება.

ფუნჯები ავიღე და ჰარის მკერდზე წითელი საღებავით გული დავახატე,მიხვდა თუ არა რაშიც იყო საქმე თბილად გამიღიმა.

-და შემთხვევით მეორე მხარეს ხომ არ უნდა დაგეხატა ?-თქვა თუ არა,თითებით მკერდის მარცხენა მხარეს შეეხო.

-არა! გული ზუსტად იმ ადგილასაა სადაც უნდა იყოს,უბრალოდ მარცხენა ნახევარი უფრო დიდი გამომივიდა-თავი გავაქნიე და საკუთარი ნამუშევარით კმაყოფილმა მივუგე.

-მაშინ შენ ჩემი გულის მარცხენა ნაწილი ხარ - ყურში ნელ-ნელა და გამოკვეთილად ჩამჩურჩულა ეს სიტყვები.

ამ სიტყვების გაგონებაზე,გულმა არანორმალურად სწრაფად დამიწყო ძგერა.ვერც კი გავაცნობიერე თუ როგორ მივუახლოვდი მის ტუჩებს და ნაზად ვაკოცე.ჰარიმ თითებით ჩემს შიშველ კანს ეხებოდა,მე კი სიცილს ვერ ვიკავებდი.ჰარი შეიჭმუხნა როდესაც ჩვენი კონტაქტის გაწყვეტა ვარჩიე,მან კი კიდევ უფრო ახლოს მიმიზიდა და ჩემს ტუჩებთან მაცდურად თამაში განაგრძო.

-ბო ?

ბოლოჯერ შევეხე მის ტუჩებს,მე მისი სხეულის ქვედა ნაწილზე ვცოცდებოდი,ჰარი კი ამ დროს შეკრული წარბებით მომჩერებოდა.ცხვირით მისი საცვლის რეზინას შევეხე,თითებით კი მის ქამართან თამაში დავიწყე.ჰარის სახეზე ფართო ღიმილი,მიმანიშნებდა რომ ის ხვდებოდა თუ რის გაკეთებას ვაპირებდი,ამან დამამშვიდა.

ნაზად შევეხე მის საცვალს და ჩემსკენ გამოვწიე,შემდეგ კი საცვალის შიგნით ხელი შევაცურე.ვაკვირდებოდი თუ როგორ შორდნებოდნენ მისი მსხვილი ვარდისფერი ტუჩები ერთმანეთს,მისი მზერა მხოლოს მე მეცემოდა.ხელებით მის სასქესო ორგანოს ჩავჭიდე ხელი და საცვალიდან ამოვწიე.

ღმად ჩავისუნთქე როდესაც დავინახე თუ როგორ დაძაბულიყო მისი ორგანო, თითებს ზემოთ ქვემოთ დავატარებდი,თან იმ თითოეულ ბგერას შევისწავლიდი რომელსაც ჰარი გამოსცემდა.მისი რაც უფრო იძაბებოდა მით უფრო მძიმე ხდებოდა.დიდი თითი,სასქესო ორგანოს თავზე გადავატარე რამაც ჰარის შეაკრთო.

-ნუ მაწვალებ-პირდაპირ მითხრა ჰარიმ.

ჰარის ეს სიტყვები ისე რომ წარმოეთქვა როგორც ჩვენი შეხვედრის პირველ ღამეს,შემეშინდებოდა,მისი ხმის ტონის,მაგრამ ახლა ის ჩემი გავლენის ქვეშ იყო.მისმა გამოხედვამ გაღიმება მაიძულა,ახლა მე ვაკონტროლებდი სიტუაციას და ეს ძალიან მომწონდა.

-ბო.

ჰარიმ არ იცოდა რა გაეკეთებინა,ადგომა დააპირა მაგრამ მე წინააღმდეგობა გავუწიე,ამან ჰარი გააბრაზა,მას ყბა ყბაზე დაეჭირა და მე მომჩერებოდა.გულწრფელად უნდა ვაღიარო,დამაფიქრა იმან თუ როგორ აღებინებდა ჰარი წარსულში თავის თავს სიამოვნებას.უკვე ეჭვი მეპარებოდა ჩემს გდაწყვეტილებაში,საერთოდ რატომ წამოვიწყე ეს ყველფერი! თუმცა გაჩერება არ მინდოდა.

-არ გაინძრე.-სრული სერიოზულობით ვუთხარი ჰარის.

ჰარი სიამოვნებისგან თავი თავს უკვე ვეღარ აკონტროლებდა,სულ გაშავებული თვალებით ჩემს სხეულს მიაშტერდა.უცებ მისი განწყობა შეიცვალა,ქვედა ტუჩს უკბინა შემდეგ კი ენით დაისველა.

-კარგი ბიჭი ხარ.

ჩემმა შექებამ,გაღიმება აიძულა.იცოდა რომ ხმა არ უნდა ამოეღო რადგან მის სიტყვებს მისსავე საწინააღმდეგოდ გამოვიყენებდი.ჰარი მოთმინებით აღსავსე თვალებით მიყურებდა თუ როდის გადავიდოდი მოქმედებაზე.არც მე დავაგვიანე,მის ფეხებს შუა თავი ჩავყავი და ენით შევეხე მის ერექციას.ჰარის მოდუნების საშუალება არ მივეცი და მისი სასქესო ორგანო პირში ჩავიდე.ამ დროს ჰარის გახშირებული სუნთქვა მომესმოდა.მისი აკანკალებული ხელი ჩემსკენ გამოიშვირა რათა სახედან თმები გადაეწია.ჩვენი მზერები ერთმანეთს შეხვდნენ,ჰარი ცოტა არ იყოს აღელვებული ჩანდა,თუმცა ეს კიდევ უფრო მეტ სტიმულს მაძლევდა.

-დამშვიდდი,ყველაფერი კარგადაა.

მინდოდა მისთვის მეჩვენებინა რომ არ იყო საჭირო ყოველთვის სიფრთხილით მომპყრობოდა,მაგრამ მიხაროდა რომ მის ქცევებთან დაკავშირებით ჩვენს უკანასკნელ საუბრის შემდეგ შეცვლილიყო.მისი სასქესო ორგანო პირიდან გამოვიღე,აქეთ იქით ენის მოსმა დავიწყე.შევჩერდი როდესაც ჰარის რეპლიკა გავიგე:

-მე ჩუპაჩუფსი კი არ ვარ.

ჩამეცინა,წუთით ჩემი ქმედებები შევწყვიტე,შემდეგ კი ისევ გავაგრძელე.მარცხენა ხელი მის მუცელზე მიმეჭირა.მის თეძოებს შევაჯექი,ვფიქრობ ჰარის გაუკვირდა ის რომ მე ჩემი საკუთარი სიამოვნებისთვის ჰარის სხეული გამოვიყენე.იქით აქეთ მოძრაობა დავიწყე და მის თეძოებს შორის ადგილს ვეხახუნებოდი.

-ბო,აღარ შემიძლია.

უხეში ხმის ტონით წარმოთქვა ეს სიტყვები,ახლა პირი ხელით შევცვალე და ახლა უკვე თითებით განვაგრძობდი მის სასქესო ორგანოზე მოფერებას.მარცხენა ხელით ვეცადე მისი ხელი ჩემი თმიდან მომეშორებინა,რადგან ვიცოდი ჰარი ხელის შეშლას ეცდებოდა იმაში რის გაკეთებასაც წუთი წუთზე ვაპირებდი.როგორც კი გამოვეთავისუფლე,მაშინვე ჩავიდე მისი სასქესო ორგანო უკან პირში.მინდოდა კარგად გამეგო ჰარის გემო,მის ბნელ თვალებში ჩანდა რომ მან იცოდა ჩემი გეგმების შესახებ.

-შენი დედაც...

ჰარი ჩემ სახელს გაჰყვიროდა და ბოლოს და ბოლოს ორგაზმმა გადაფარა იგი. ფირში რაღაც სითბო ვიგრძენი,ისეთივე გემო ჰქონდა როგორიც მაშინ როცა ჰარიმ თავისით გამასინჯა.

-ბო.-მის ხმაში თხოვნა იგრძნობოდა.

ჰარის მუდარა არ შევიმჩნიე.მუცლის ენით ლოკვა დავიწყე და თეთრი ნივთიერების ნარჩენებს ენით ვკრებდი.

-ღმერთო ჩემო-ჩუმად თქვა ჰარიმ.
-მოგეწონა ?
-ბო,მე სიტყვები არ მყოფნის.

ჰარიმ გამიღიმა, ენა ტუჩებზე გადამიტარა და როგორც იქნა მთელი გრძნობით მაკოცა.თითებით რამდენიმე კულული რომელიც შუბლზე ჩამოჰყროდა გვერდით გადავუწიე.ის ნაზად შეეხო ჩემს ზურგს თავისი თითებით,ამ დროს მე ჯერ კიდევ ზემოდან ვაწექი.შემდეგ კი ამაყენა,საცვალი ჩაიცვა რათა თავისი ღირსება დაეფარა.

-სახალისო იყო- ჩავიცინე.
ჩაიცინა,მე კი გავუღიმე და თბილად ჩავეხუტე.

-სულ გაყინულხარ.

სულ გადამავიწყდა თუ სად ვიყავით,სტუდიაში ცოტა არ იყოს ციოდა და ჩვენ ორივენი ნახევრად შიშვლები ვიყავით,ჩემი ბიუსტჰალტერი რომ არ ჩავთვალოთ.

-ნუ ნერვიულობ,კარგად ვარ.ცოტა მისალაგებელია აქაურობა.

ილოს ვაკვირდებოდი და შევამჩნიე რომ ჰარის ნაკვალევი უფრო გამოკვეთილად ეტყობოდა ვიდრე ჩემი.უცებ შემოვტრიალდი როდესაც კარის მიჯახუნების ხმა შემომესმა.გული საშინლად სწრაფად მიცემდა,რადგან თვალწინ დღევანდელი დილა წარმომიდგა როდესაც შემხვდა კაცი,რომელმაც ჩემთვის უცნობი გზით გაიგო ჩემი სამუშაო ადგილი.მის წინააღმდეგ არანაირი შანსები არ მქონდა,მიუხედავად იმისა რომ ჰარიმ უკვე მოუგო მას ჩხუბში,ამ ადამიანმა უამრავი ჩალურჯება დაუტოვა ჰარის სხეულს ამიტომ მეშინოდა მისი.

-ბო ?

გულს სწრაფად ძგერა,ჯერ კიდევ არ შეეწყვიტა როდესაც უკნიდან ტანსცამლით ხელში ჰარი მომიახლობდა.

-ისე გამოიყურები თითქოს მოჩვენება ნახეო.
-ა-არა ყველაფერი კარგადაა.

სულელურ სიტუაციაში ვიყავი,როგორ ვიფიქრე რომ ვიღაც სხვა შეიძლებოდა ყოფილიყო.რა თქმა უნდა ეს ჰარი იყო,მან რამდენიმე წუთი დამტოვა რომ მანქანიდან სუფთა ტანსაცმელი ამოეტანა.მან საღებავით მოთხვრილი მაისური გაიხადა,სიცილის შეკავება ვერ მოვახერხე როდესაც მის ლოყებზე გათხუპნული საღებავი დავინახე.ჯინსი ქვემოთ ჩაიწია და თან მე შემომხედა.

-მიდი,მიდი გაიხადე.

ჯინსი გავიხსენი და მეც გახდა დავიწყე,ცოტა ხანში როდესაც მოვბრუნდი სუფთა ტანსაცმლის ასაღებად,ჰარი უკვე ჩაცმული იყო.შორტები ამოვიცვი,ცნობისმოყვარეობამ მძლია და ტანსაცმლის შეკვრიდან ქუდი ამოვიღე.

-ეიეი ეს ჩემია-მხიარულად მითხრა ჰარიმ და ხელიდან ქუდი გამომართვა.ყურადღებით ვაკვირდებოდი თუ როგორ მალავდა თსვის კულულებს ქუდის ქვეშ.არასოდეს არ მეგონა რომ ვინმეს შეეძლო ასეთი ლამაზი ყოფილიყო,შემდეგ ჰარის შევხვდი და აზრიც შემეცვალა.

-მშვენივრად გამოიყურები-თვალი ჩავუკარი.

ჰარი გაწითლდა და მორცხვად ჩაიცინა,ჩემი ასეთი კომენტარი მისთვის მოულოდნელი იყო.

-მადლობა,პატარავ.. არც შენ გამოიყურები ცუდად.-მითხრა და ჩემი სხეულის თვალიერება დაიწყო.

ზუსტად ამ წუთას გავიაზრე რომ ზემოთ ჯერ კიდევ არაფერი მეცვა ბიუსჰალტერის გარდა.

-აი-ჰარიმ ჟაკეტი მომაწოდა და მის ჩაცმაში მომეხმარა,ელვა შემიკრა ოღონდ არა ბოლომდე.მკერდთან გახსნილი დამიტოვა,მე თვალები გადავატრიალე და მუშტი ხელში დავარტყი შემდგ კი ჟაკეტი ბოლომდე შევიკარი.

-წვიმს

მე ვიდექი და ველოდებოდი თუ როდის აიღებდა ჰარი ნივთებს,რომ წავსულიყავით.ჰარიმ თავისი მწვანე თვალებით შემომხედა მე კი მორცხვად ჩავიცინე.ჰარი მომიახლოვდა და თითები ლოყაზე გადამისვა.

-საყვარელი ხარ
-შენც ასევე.

ჰარიმ გაიცინა,დაიხარა და იატაკზე დარჩენილი ტანსაცმელი აიღო.ჰარის უკვე ჩაიცვა თავისი კონვერსები მე კი ფეხსაცმელს ვიცმევდი,თუმცა ცოტა არ იყოს გაკვირვებული დავრჩი როდესაც ჰარიმ ხელიდან ფეხსაცმელები გამომართვა.მე გაოცებულმა შევხედე მან კი თავისი ჩახლეჩილი ხმით მითხრა:

-შენ ტანსაცმელი წამოიღე და მე შენ წაგიყვან ხელით.

ჰარიმ გასაღები,ჟაკეტის ჯიბეში ჩადო რომელიც მე მეცვა,ხელში ამიყვანა და კიბეებზე დაიწყო ჩასვლა.ჰარის ძალა ყოველთვის მაოცებდა,მას არაფრის არ ეშინოდა და მისთვის წინააღმდეგობის გაწევა ფაქტიურად შეუძლებელი იყო.როდესაც კიბეებზე ჩასვლა დავამთავრეთ,ჰარიმ შენობაში შუქი ჩააქრო.ჰარიმ კარგად მიმწია მისკენ და კარები ფეხით გააღო.

-პატარა,ახლა დავსველდბით ჯობია ვიჩქაროთ.

სველი მაისური მას წარმოუდგენლად სექსუალურს ხდიდა.

-ერთ წუთს კარებს დავხურავ.-ვცდილობდი კარები დამეხურა,თუმცა არ გამომდიოდა და სიბრაზისგან გინება დავიწყე.

-ბო!

როგორც იქნა სიგნალიზაციის ხმა მოგვესმა რაც ნიშნავდა რომ სტუდია დაკეტილი იყო.ჩვენ ქუჩას გავუყევით,უკვე სულ დასველებულები ვიყავით,მაგრამ ჰარის თბილ სხეულს მიკრული ვერაფერს ვგრძნობდი.უზომოდ ბედნიერი ვიყავი რადგან გვერდით ასეთი ადამიანი მყავდა. ჰარი ყველაზე ლამაზი ბიჭი იყო მსოფლიოში!

-ვფიქრობ ჩვენ კიდევ ერთხელ უნდა ვცადოთ ერთმანეთის შეღებვა ჰმმ მაგალითად შოკოლადით! და შემდეგ შენი დაუვიწყარი სხეულიდან რომ ავლოკო,რას ფიქრობ ?
-ჰარიი! -გავწითლდი და ხელების აქეთ იქით ქნევა დავიწყე.
43.მე და დენი ბოლოები დავრჩით,მაღაზია ჩვენ უნდა დაგვეკეტა,რადგან სტივი ქალაქში არ იყო-ოჯახის მოსანახულებლად წავიდა.ალბომებს ვნახულობდი და ანბანის მიხედვით ვალაგებდი.ეს ჩემს მოვალეობაში შედიოდა,რომელსაც უკვე მივეჩვიე,კლიენტები ყოველთვის არასწორ ადგილას დებდნენ დისკენს.მაღაზია ცარიელი იყო,დენი ამოწმებდა შეკვეთებს უკანა ოთახში.

მთელს შენობაში კარის გაღების ხმა გაისმა,მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე და ჩემი საქმე გავაგრძელე.

-მაპატიეთ,ჩვენ დახურულები ვართ,-დავიყვირე.

„თ“ სექციისკენ გავემართე.დავფრთხი,როდესაც ჩემს უკან მძიმე ნაბიჯის ხმა გავიგე.გული მიგრძნობდა,რომ ვინც არ უნდა ყოფილიყო-წასვლას არ აპირებდა.

-გამარჯობა ლამაზო.

დავიძაბე.ეს ხუჭუჭა ბიჭის მოსალმება ჩემში ყოველთვის ჟრუანტელს იწვევდა.ქვედა ტუჩი ამიკანკალდა,მუცელი ამიწრიალდა.პლასტმასის ჩავარდნის ხმაზე შევხტი,დისკი რომელიც მეჭირა ხელიდან გამივარდა.აკანკალებული ხელი პირისკენ წავიღე,რომ დამემალა აჩქარებული სუნთქვა,რომელიც მალე სლუკუნში გადაიზრდებოდა.სითბოს ვგრძნობდი,რომელიც ჩემს უკან მდგომისგან მოდიოდა.

ეს არ იყო ჰარი.

ვერ ვინძრეოდი,ადგილს მივეყინე.ის სწრაფად მწვდა ხელში და თავისკენ მიმაბრუნა.ჩემი მოლოდინი გამართლდა-დავინახე ადამიანი,რომელიც ჰარიმ რინგზე დაამარცხა.შანსი არ მქონდა.ის იყენებდა სიმაღლეს შესაშინებლად-ეს იყო მისი მიზანი,როდესაც მომიახლოვდა.ტატუები მის ხელზე გამოირჩეოდნენ,მათ ჩემი ყურადღება ადრეც მიიპყრეს.ამ ბიჭთან მარტო დარჩენის არანაირი სურვილი არ მქონდა.ერთადერთი ვინც მჭირდებოდა იყო-ჰარი.

-ნუთუ შენ არ გაგიხარდა ჩემი ნახვა,ბო?-გამიღიმა სკოტმა.

მის ღიმილზე დამბურძგლა.

-შემეშვი,-დავუყვირე და ხელი გამოვგლიჯე.

სკოტს ამაზე გაეცინა.

-აჰჰ,როგორი ბრაზიანები ვართ,-მაღიზიანებდა.

ყავისფერი თვალები მკერდზე მიყურებდნენ.გამიკვირდა,როდესაც თითები ჩემს ცეპს შეახო.კარს გავხედე,გაქცევა არ გამომივიდოდა.

ჰარი ჩემგან 10 წუთის სავალზე იყო თუ გავიქცეოდი 5.

-ეს მისია?-მკითხა სკოტმა და თავი დახარა.

მისმა კითხვამ ჩემი მზერა ისევ წინ მდგომი შემზარავი ფიგურისკენ დააბრუნა.კულონი ხელიდან გამოვგლიჯე და მაისურის შიგნით დავმალე.მისთვის ეს სახალისო იყო.

-იქნებ ღირს ჰარის დავუბრუნო...შენს თავს გაახსენებს ხოლმე,მმმ?-ბოლო სიტყვებზე ხმა უფრო გაუმკაცრდა.

შიშმა მომიცვა,წიგნების თაროს დავეჯახე.გული საშინლად მიცემდა.სკოტი ჩემს მოკვლას აპირებს.მაშინვე გავიაზრე,ყველაფერი მოაწყო,იცოდა გულს ატკენდა ჰარის-ის ისე ახლოს იყო,რამდენიმე კილომეტრში,მაგრამ ვერაფრის გაკეთებას ვერ შეძლებდა.იქნებ სკოტი ჰარის დაელოდოს,უნდა მომკლას ბიჭის წინ,რომელიც მიყვარს.

სკოტის ღიმილმა ჩემში ზიზღი გამოიწვია,მას მოსწონდა ეს,სიამოვნებდა,რომ მეშინოდა.ჰეილი გამახსენდა,როგორ შეძელო ურთიერთობა ჰქონოდა ასეთ საზიზღარ ადამიანთან.მისმა ხელმა დამიჭირა,როდესაც გაქცევა ვცადე.ჩემი თმები ხელში მოიქცია და მომქაჩა.დავიყვირე,საშინლად მტკიოდა.

-იყვირე პატარა...-ღიმილით მითხრა.-მინდა ჰარიმ იცოდეს,რომ უყვიროდი...საშველად უხმობდი.

ლოყებზე ცრემლები მოგორავდნენ,ხელით მაჯაზე ვუჭერდი,მან თავი გვერდზე გადამიწია,ისევმომქაჩა.

-იყავი კარგი გოგო,უყვირე მას.-დაიჩურჩულა.

არ ვაპირებდი დამორჩილებას,მე არ ვიქნებოდი მისი შემდეგი მსხვერპლი.კბილები ერთმანეთს დავაჭირე და ფეხზე ფეხი დავაბიჯე.მან ტკივილისგან იყვირა,თავის დახსნას ვცდილობდი,ბღუჯა თმები მის ხელში რჩებოდა.საშინელ ტკივილს ვგრძნობდი.მორიგმა ღიმილმა მის სახეზე მიმახვედრა,რომ მოსწონდა ეს სიტუაცია.

-თითქოს სახალისოა.დასაწყისისთვის გავალამაზებთ შენს მშვენიერ სახეს,კაი?

ამ მომენტში წინააღმდეგობის ტალღამ დამიარა.დავიღალე,რომ ვიყავი სუსტი სამყაროში,სადაც მმართავს ერთი ბიჭი.ხელები ავწიე,თავის დასაცავად,როგორც ჰარიმ მასწავლა,სახე დავფარე.სკოტი გაოცდა, მისი მუშტი დავბლოკე,რომელიც უეჭველად მომკლავდა.წავბარბაცდი,მაგრამ არ დავცემულვარ.სკოტი უფრო მიახლოვდებოდა,მთელი ძალით დავარტყი სახეში,ცხვირში მოხვდა.თვალები გამიფართოვდა,ორივე ნესტოდან სისხლი მოსდიოდა და ხელზე მეწვეთებოდა.

-შე პატარა ძუკნა!-დაიღრიალა.

დავიყვირე,სახეში ისეთი ძალით დამარტყა,რომ წავიქეცი.დიდი შავი ბათინკები ჩემს წინ აღმოჩნდნენ.სწრაფად გავიწიე,ჩემი მუცლისკენ დამიზნებული დარტყმა ავიცილე.დრო აღარ დამიკარგავს,იმის მიუხედავად რომ საშინლად მეწვოდა ტუჩი გავბობღდი სალაროს დასადგამისკენ..მაგიდაზე ავბობღდი,ძველი ფირფიტა ავიღე,რომელიც დიდი ხანია იქ იდო.პანიკაში ჩავვარდი,როდესაც მდევარი ჩემსკენ გამომეართა.ნივთი მოვიქნიე და ვესროლე.სახისკენ არ ვუმიზნებდი ამიტომ გამიკვირდა,როდესაც ფირფიტამ მარცხენა წარბი გაუხეთქა.ჭრილობიდან სისხლი წამოუვიდა ამან კიდევ უფრო გააბრაზა.

ჩემი მიზანი იყო უკანა კარიდან გასვლა და ჰარისკენ გაქცევა.თუ მას ვერ ვიპოვიდი დარწმუნებული ვიყავი მის მეგობრებთანაც დაცული ვიქნებოდი,სატრენაჟორო დარბაზში.მაგრამ სანამ ხელს ვკრავდი უხეშად დამიჭირა,თეძო ჩვენს შორის მყოფ დასადგამს შეეჯახა.ის საშინელ მდგომარეობაში იყო,თავი გვერდზე გადასწია და ცხვირიდან პირში ჩასული სისხლი გადააფურთხა.ტუჩი მიხურდა,ხელები დალურჯებებით იყო დაფარული,მაგრამ მაინც უფრო უკეთეს ფორმაში ვიყავი ვიდრე ის.

-ბო!

თავი შევაბრუნე და დავინახე თვალებგაფართოვებული დენი.დამავიწყდა,რომ მე და სკოტი სრულიად მარტონი არ ვიყავით.დენი სასოწარკვეთილი შეხედავდა ხან ჩემს სახეს,ხან ხელს,რომელიც მკლავს მიჭერდა.ტკივილმა გაქრობა დაიწყო,დენმა თავისკენ მიმიზიდა და დაიყვირა:

-გაეთრიე!

დაბნეული ვიყავი,შენობას ვათვალიერებდი და როგორც იქნა თვალებით ვიპოვე სკოტი.ცხვირს იწმენდდა,მის მზერაში მძვინვარება ჩანდა.გაღიზიანებული იყო-მკველელობის მცდელობა ვიღაცამ ჩაუშალა.სუნთქვა შემეკრა,პირდაპირ თვალებში შემომხედა.

-გირჩევნია ჩუმად იყო,-კბილებში გამოსცრა.-თორემ შენს ბიჭს მოვკლავ.

***

-ვინ ჯანდაბა იყო?-მკითხა დენმა და გასახდელში გამომყვა.

ხუთი წუთი გავიდა სკოტის წასვლის შემდეგ,ფიქრები,ემოციები ყველაფერი არეულ-დარეული მქონდა.შიშით გავიწიე,როდესაც დენმა ხელი გამომიწოდა.მან თანაგრძნობით აღსავსე თვალები მომაბყრო,შემდეგ კი დაბლა ჩაიხედა.

-ეს შენი სისხლია?

ერთადერთი რასაც ვგრძნობდი-ზიზღი,შევხედე შემხმარ,წითელ,ბლანტ სითხეს.ხელების გაწმენდა დავიწყე,ეს სკოტის სისხლი იყო.ამის გაცნობიერებაზე გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა.

-დამეხმარე ამის ჩამობანაში,-ხმა აკნკალებულმა წარმოვთქვი,საპირფარეშოსკენ გავემართე.-დენ!-დავიყვირე.

წუთის შემდეგ იქ გაჩნდა,ხელები ამიკაპიწა და კრანს შეუშვირა.ვტიროდი,როდესაც ის საპნით მბანდა.ცივი წყალი მიციებდა ისედაც გაყინულ სხეულს.ტილო აიღო და გამიმშრალა,მის თითებზე კიდევ იყო წვეთები,ნიკაპი მაღლა ამიწია,თით ლოყაზე გაატარა,იმ ადგილას უეჭველად ჩალურჯებული იყო.

-გთხოვ არ გინდა,-ვსლუკუნებდი.

გახეთქილი ტუჩი მწველმა ტკივილმა მოიცვა,ვიცოდი მის მოსარჩენდა დრო იყო საჭირო.ტკივილისგან ყურადღება გადავიტანე,როდესაც თბილმა თითებმა ხელზე მომიჭირეს.

-ეს ჰარისთანაა დაკავშირებული ხო?-იმ ბიჭმა რაც გაგიკეთა...ყველაფერი ჰარის გამო მოხდა.

ვიცოდი დენს ვეღარ გადავარწმუნებდი.მათ სძულთ ერთმანეთი.

-უნდა უთხრა.
-არა,-თავი გავაქნიე.-სკოტმა თქვა...-ხმა ჩამიწყდა,წინადადების დამთავრება ვეღარ შევძელი.

დენის სახის გამომეტყველება არ შეცვლილა.მან თავი დახარა,თბილი ჰაერი სახეზე მეცემოდა,იძულებული ვიყავი პირდაპირ თვალებში მეყურა მისთვის.

-ის არ არის საკმარისად კარგი შენთვის ,ბო.საბოლოო ჯამში მოგაყენებს ზიანს,იმის გამო ვინც არის...ჰარი საშიშია.
-არა,-ხრინწიანი ხმით ვთქვი.

ჩემი თითები მისიდან გამოცურდა,ვუარყავი მისი ნათქვამი.ის რა ფიქრობს,რომ ჰარის მივატოვებ?მივხვდი დენი განაწყენდა,ჩემსკენ წამოიწია მაგრამ მოვცილდი.

-თუ ღმერთი გწამს,ბო.შეხედე შენს სახეს.

ღრმად ჩავისუნთქე,როდესაც კვლევ დამიჭირა ნიკაპი და სარკეში ჩამახედა.შევშინდი ნაცემი გოგოს დანახვაზე.ტუჩზე სისხლი შემახმა,სკოტის დარტყმებისგან ლოყები მუქი ვარდისფერი გამიხდა.

-ხედავ რა გაგიკეთა?

დენი გაიოცდა ჩემი ხმამაღალი სიტყვების გაგონებაზე.გასახდელში დავბრუნდი,ჩანთა ავიღე,თმები მხრებზე გადმოვიყარე.ერთი დღისთვის მეტისმეტად ბევრი რამ მოხდა.

-ბო!
-მაღაზია თვითონ დაკეტე,-წყნარად ვუთხარი და სწრაფად მოვშორდი ამ ჯოჯოხეთს.

***

შევხტი,როდესაც ჩემი ტელეფონის ვიბრაცია ვიგრძენი.ჩანთაში ძებნა დავუწყე.მიმოვიხედე,ბიჭი,გზის მეორე მხარეს,ტროტუარზე მშვიდად მიდიოდა.ღრმად ჩავისუნთქე.იმდენად შევშინდი,რომ გზაზე გადასვლაც მეძნელა.ვცდილობდი სულ ძირს მეყრა,რომ ჩემი ჭრილობები დამეფარა.მწვანე ღილაკს დავაჭირე და ტელეფონი ყურზე მივიდე.

-გამარჯობა ლამაზო.

სუნთქვა გამიხშირდა,გულში რაღაცამ მწარედ გამკრა.ბოლო ადამიანმა ვინც ეს მითხრა,მტკივნეული კვალი დატოვა ჩემს სახეზე.

-ბო?პატარა,კარგად ხარ?-ხრინწიანი ხმით თქვა ჰარიმ.

ვცდილობდი არ მეტირა.

-მ-მე კარგად ვარ,-არადამაჯერებლად ვთქვი.

ჰარი წამით შეჩერდა შემდეგ კი საუბარი განაგრძო.

-ძალიან მინდა შენი ნახვა,-ნაცნობმა სიცილმა დამამშვიდა,-შემიძლია წამოგიყვანო?

თვალები გამიფართოვდა,ვერ დავუშვებდი,რომ ასეთ მდგომარეობაში ვენახე.სკოტის სიტყვები ექოდ გაისმა ჩემს თავში,არავის მივცემ ჰარის მოკვლის უფლებას.უნდა დავიცვა და თუ ტყუილია საჭირო ამასაც ვიზამ.

-ა-არა მე...მეგობართან მივდივარ.
-ოუ,კარგი,-მისმა განაწყენებულმა ხმამ გული მომიკლა,-ამ,მე შემიძლია მიგიყვანო იქამდე,-შემომთავაზა.
-არა ჰარი...ფეხით გავივლი,-წყნარად ვუთხარი,არ იცოდა,რომ მაღაზიიდან დიდი ხნის გამოსული ვიყავი.
-დარწმუნებული ხარ,რომ ყველაფერი კარგადაა?რაღაც მოწყენილი ხარ.
-არაფერია,უბრალოდ დატვირთული დღე მქონდა სამსახურში,-ვიტყუებოდი,მან არ უნდა იცოდეს რა მოხდა სინამდვილეში.
-იმ ბიჭის გამო მაღაზიიდან?-ვცემ იმ იდოტს თუ გაწყენინა.

თვალები დავხუჭე.ტიპიური ჰარი.ჩემი სახე, რომ ენახა რამდენიმე დარტყმაზე ბევრად მეტს იზამდა.ამ ფიქრებმა ცუდად გამხადა.სახლისკენ გზა გავაგრძელე.

-არა,შენ არ გჭირდება არავის ცემა,-გამეცინა.

სიცილი ირეოდა მარილიან წვეთებთან ნატკენების გარშემო.

-კარგი,-ხმაში სიხარული შევატყე,-მინდა ვახშამი მოვამზადო...ჩვენთვის,-გაჩერდა.-ნუ,როდესაც ვამბობ მოვამზადო ვგულისხმობ შეკვეთას.დამთანხმდები ხო?
-რათქმაუნდა,-გამეღიმა,წამით დამავიწყდა მომხდარი,მაგრამ რეალობას მალევე დავუბრუნდი.ჩემი სახლის შესასვლელში,სარკში ჩემს გამოსახულებას მივაჩერდი.
-ჰარი, უნდა გავთიშო.-ვთქვი მე.
-კარგი,მოგვიანებით ვილაპარაკოთ პატარა.
-კარგად,-დავიჩურჩულე.
-კარგად ლამაზო.

საუბარი დავასრულე,ტელეფონის ხელში ჭერა აღარ შემეძლო.სახლში შესვლისთანავე ძირს დავვარდი,ფეხები მოვკეცე,ზურგით კარებს მივეყრდნე და ავსლუკუნდი.ჯერ ისევ შეშინებული ვიყავი,ტირილს ვერ ვწყვეტდი
თავი 44

საბანში გახვეული,ორი დღე ვიწექი და თავს დაცულად ვგრძნობდი.დაზიანებულ ადგილებს დავხედე თუ არა შიშმა ამიტანა.ტუჩებზე დასიებას ჯერ კიდევ არ გადაევლო,ყელზე კი უმნიშვნელო ჩალურჯებები მქონდა.ტელეფონმა ვიბრაცია დაიწყო,თითებით ტელეფონს შევეხე,დავხედე,ჰარის სახელი დავინახე და ნერწყვი გადავყლაპე. რაც შეიძლება მშვიდი და გაწონასწორებული ხმა უნდა მქონოდა,რადგან ჰარის ნერვიულობის საბაბი არ მიცემოდა.

-ბო?
-ჰარი...
-შენ არ გითქვამს რომ თავს ცუდად გრძნობდი,დღეს მოგაკითხე რათა წამომეყვანე თუმცა პოპიმ მითხრა რომ არ იყავი კარგად.
-ბოდიში ჰარი,უნდა შემეტყობებინა შენთვის-სიმართლე რომ გითხრა არც მიფიქრია ამაზე.
-ახლა როგორ გრძნობ თავს? -ჰარიმ ეს სიტყვები ცოტა არ იყოს უცნაური ტონით წარმოთქვა.
-ყველაფერი წესრიგში მაქვს,მადლობა ჰარი.
-მოგვიანებით მოვალ შენს მოსანახულებლად.
-არა,არა დღეს თავს გაცილებით კარგად ვგრძნობ,არ არის საჭირო.
-სულ ერთია,მე ყველა ვარიანტში მოვალ შენს სანახავად დღეს.
-მ-მე მე თვითონ მოვალ-ჩუმად ვთქვი და ტელეფონი გავუთიშე.

***
ჰარისთან დამოუკიდებლად მისვლა უკეთესი იყო,რადგან ამ შემხვევაში საკმარისი დრო მექნებოდა თავის მოსაწესრიგებლად და სახლის ჩემთვის ხელსაყრელ დროს დასატოვებლად,მაგრამ როდესაც ჩემი თავის ანარეკლი დავინახე,ჩემს გადაწყვეტილებაში ცოტა არ იყოს ეჭვი შემეპარა.რაც არ უნდა ბევრი მაკიაჟი წამესვა,ზოგიერთი ჩალურჯების დაფარვა მაინც შეუძლებელი იყო.წარმოდგენა არ მქონდა თუ როგორ უნდა დამეფარა,ტუჩზე ჭრილობა და არ მეგონა თუ რაიმე საშუალება არსებობდა ამის გასაკეთებლად.ტირილისგან თვალები სულ გამსიებოდა.

კიდევ ერთხელ ჩავიხედე სარკეშიშემდეგ კი ,ქურთუკი და ჩანთა მოვიმარჯვე.ჩემდა გასაკვირად დედა სულაც არ ჩანდა აღელვებული,როდესაც ჩემს ჭრილობებს ათვალიერებდა.როდესაც ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი,ყოველთვის ვიზიანებდი სხეულის რომელიმე ნაწილს.მუდამ ვიქცეოდი ან რამეს ვეჯახებოდი,ამიტომ კარებზე შეჯახება საკმაოდ დამაჯერებელი გასამართლებელი საბუთი იყო.

რეალობაში მხოლოდ მაშინ დავბრუნდი როდესაც ავტობუსის უცაბედი გაჩერება ვიგრძენი და შიშის გრძნობა დამეუფლა.ავტობუსში ფრთხილად ავედი რათა ხალხი არ შემეწუხებინა. ცოტა ხანში როდესაც ჩემს სასურველ გაჩერებათან შეჩერდა ავტობუსი,მძღოლს მადლობა გადავუხადე და ტროტუარზე გადმოვედი.კიბეებზე ასვლა რომლებსაც ჰარის სახლამდე მივყავდი საკმაოდ რთული ბარიერი იყო ჩემთვის.ძალები მოვიკრიბე,დამშვიდება შევეცადე შემდეგ კი კარებზე დავაკაკუნე.მისი ფეხების ბაკუნის ხმა გავიგე თუ არა ჰარიმ კარების ამ დროს გამოაღო,ის მომჩერებოდა შემდეგ კი სახლში შემიპატიჟა.ნერვიულობისგან სუნთქვა შემეკავებინა და ვერაფერს ვამბობდი.ჰარიმ ღმად ამოისუნთქა და თვალებში ჩასახედად მოემზადა.ჩემდა გასაკვირად მის თვალებში სიმშვიდე ამოვიკითხე.

-სახეზე რა დაგემართა ? -ჰარიმ ეს კითხვა თითქმის ჩურჩულით დამისვა,კითხვა რომელსაც ვერსად გავექცეოდი.-თითები იმ ჩალურჯებულ ადგილებს გადაუსვა რომლის დამალვასაც ვცდილობდი.
-არ მინდოდა რომ გენერვიულა... მე წავიქეცი,სულ ეს არის.-სხვა გზა არ მქონდა ამ კითხვაზე პასუხი უნდა გამეცა.
-შენ ფიქრობ რომ მე ასეთი გულუბრყვილო ვარ რომ ამას დავიჯერებ? -თავისი ხრინწიანი ხმით ჩაიჩურჩულა.
ბაგეები ერთმანეთს მოშორდა,თვალები გამიფართოვდა.ჰარიმ უკან დაიიხია,მისი სიმაღლე ახლა მე მაშინებდა.

-არ ვიცი რა უფრო მაბრაზებს,ის რომ შენ არაფერი მითხარი ამის შესახებ,თუ ის ვისგანაც გავიგე.-მკაცრად თქვა ჰარიმ.
ის გაჩერდა და ჩემს პასუხს ელოდა,მაგრამ მე წარმოდგენაც კი არ მქონდა თუ რა პასუხი უნდა გამეცა მისთვის.
-ბო,შენ თავს დაგესხნენ.-უხეშად თქვა-ჯანდაბა ბო მან შენ ფიზიკური შეურაცჰყობა მოგაყენა!

მისი ხმის უცაბედმა ცვლილებამ ჩემში შიში აღძრა და ცრემლები ღაპა ღუპით ჩამოედინებოდნენ ჩემს ლოყებზე.ჩვენ ჯერ კიდევ შემოსასვლელში ვიდექით,სადაც ჰარი მეგებებოდა და მხიარულად მკოცნიდა ხოლმე,მაგრამ ეს მოგონებები თითქოს ძალიან შორს იყვნენ,ბიჭი რომელიც ახლა ჩემს წინ იდგა რადიკალურად განსხვავდებოდა იმ მხიარული ჰარისგან.

-და იცი ვინ მახარა ეს ამბავი? -ჰარიმ ირონიულად დამისვა ეს კითხვა.

მე ვდუმდი და ჰარის თვალებში წარმოქმნილ სიბნელეს ვაკვირდებოდი.მისი არანორმალურად სწრაფი გარდაქმნა მოსიყვარულე და თბილიდან უხეშ და გაუწონასწორებელ ადამიანამდე შემზარავი იყო.

-იმ შენმა იდიოტმა თანამშრომელმა,დენმა.

როდესაც ჰარის ეს ირონიით წარმოთქმული სიტყვები მომსემსა,მხოლოდ მაშინ მივხვდი რომ ის პოპის კი არა დენს ესაუბრებოდა ტელეფონით.ვაკვირდებოდი თუ როგორ ჩამიარიარა ჰარიმ გვერდით,ისე რომ არც კი შემოუხედავს.სამზარეულოს კარები გააღო,თავი ონკანს მიუშვირა,დავინახე თუ როგორი დაძაბული ჯქონდა ზურგი.

-კიდევ უნდა დავლიო.-თავისთვის ჩაიბურტყუნა.

გულის ცემა ამიჩქარდა როდესაც დავინახე თუ როგორ გაემართა ჰარი იმ მხარეს სადაც რამდენიმე ბოთლი არაყი იდო.დავინახე თუ როგორ გადაღვარა ჭიქაში დარჩენილი ცოტაოდენი არაყი,შემდეგ კი თავიდან აავსო.პულსი ამიჩქარდა. ერთდაერთი შემთხვევა როდესაც ჰარი მთვრალი ვნახე ეს იყო მაშინ როდესაც მას ჩემს სახში მისვლაში ვეხმარებოდი და თან ჩხუბში მიღებული ჭრილობების მოშუშებას ვცდილობდი.იმ ღამეს ის ბავშვივით საყვარელი და დაუცველი იყო,მაგრამ ახლა ყველაფერი სხვაგვარად იყო,ის სიბნელით იყო მოცული და მე ეს საშინლად მაშინებდა.

ჭიქა მაგიდაზე დადო. მე კი უცებ უკან დახევა დავიწყე,როგორც ჩანს ჩემმა ამ მოქმედებამ ჰარი კიდევ უფრო გააბრაზა,ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდნენ.მან ჩემსკენ გადმოდგა ნაბიჯი,დაბნეულობისგან აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა,ამიტომ უბრალოდ გაქცევა ვარჩიე.

ჩემდა უნებურად ჰარის ოთახისკენ გავქცეულიყავი.მივრბოდი,ჰარი კი მომსდევდა და მიყვიროდა.ოთახში შევვარდი და შეშინებულმა ოთახის კარები ხმაურიანად მოვიჯახუნე.ტირილს ვერ ვიკავებდი,რატომღაც მეგონა რომ აბაზანაში თავს დაცულად ვიგრძნობდი,ამიტომ თავიდანვე იქ შევვარდი და კარები კარგად ჩავკეტე.

სულ რამდენიმე წამის შემდეგ,ჰარის მუშტები კარებზე ბრახუნი გავიგე.მუშტების ბრახუნი უფრო და უფრო ხშირდებოდა,როგორც ჩანს მთელ თავის სიბრაზეს კარებზე ანთხევდა.

-ბო,გააღე კარები!

მე მხოლოდ სიმშვიდე მინდოდა და მეტი არაფერი.

-ბო,გააღე ეს კარები! - ჰარიმ ყვირილი დაიწყო.

ეს მისი ბოლო სიტყვები იყო,სანამ ის კარგს შემოანგრევდა.ფარდა სულ ჩამოეხია,მე კი მაქსიმალურად ვცდილობდი ხელებით სახე დამეფარა.ჰარი პირ დაღებული მომჩერებოდა,მას აქამდე არასდროს ენახა ასეთი შეშინებული,აბაზანის კუთხეში აყუდებული,სახეზე ხელებ აფარებული ბო.

მისკენ მიმწია და ფეხებს შუა ჩამისვა.მკლავები მაგრამ მოეხვია და თავი ჩემს მხარზე ჩამოედო.

-მე ჯერ კიდევ გაბრაზებული ვარ შენზე-ჩუმად ჩაილაპარაკა.
-ვიცი-ძლივს ძლივობით აღმომხდა ეს სიტყვა.

ასე ერთი საათი ვისხედით,აბაზანაში წლის ქვეშ.უცებ თავში ერთი კითხვა ამომიტივდივდა.

-ახლა რის გაკეთებას აპირებ? -შეშინებულმა ვკითხე.
-ჯერ არ ვიცი.
-ჰარი,გთხოვ ნურაფერს გააკეთებ.-მუდარით მივუგე.

ჰარიმ კიდევ უფრო მაგრამ მომხვია ხელები,მაგრამ მის ხელებში სიბრაზე იგრძნობოდა და არა სიყვარული.

-შენ აქ არაფერს არ წყვეთ-ჩუმად თქვა ჰარიმ-შენ არ გაქვს უფელბა იმისა,რომ რაიმეს გაკეთება დამიშალო.

ჩუმად ვკნესავდი,მის სიტყვებში არ იგრძნობოდა ცოტაოდენი სითბოც კი.

-ყველაფერი გასაგებია?-მკაცრად დამისვა ეს კითხვა.

-კ-კი.-ენის ბორძიკით ვუთხარი.

წყალი გამოირთო,ჰარიმ ფეხზე დამაყენა.ხელი ჩამჭიდა და აბაზანიდან ამოსვლაში მეხმარებოდა.ჰარი პირსახოცის ასაღებად გადაიხარა და კულულების შემშრალება დაიწყო.ჰარიმ პირსახოცი მეც მომაწოდა და თმების გამშრალება დავიწყე.ჰარი დაკვირვებულად მიყურებდა,შემდეგ კი მისი თითები ჩემი ჯინსის ღილებს შეეხო.მან დაიყვირა როდესაც ჩემი სხეულიდან მისი ხელები მოვიშორე,უნებლიედ ჰარი ჩემს დაზიანებულ კანს შეეხო.

მისი მწვანე თვალები დაწვრილებლით აკვირდებოდნენ ჩემს მოძრაობებს და თუ როგორ ვიძრობდი სვეს ქურთუკს. ჰარიმ თავისი ხელებით გამხადა მაისური.ქვედა ტუჩზე იკბინა,როდესაც სხეულზე სისხლჩაქცევებს მოჰკრა თვალი.თვალები ტკვილით დახუჭა,და ზონრების გასახსნელად დაიხარა.
გაუნძრევლად ვიდექი,ჰარი კი ჩემი ჯინსების გახდას მეორედ შეეცადა.

ვერც კი ვიგრძენი როგორ მივიდა იგი ჩემს საცვლამდე,ჩემი სხეული სულ გაყინულიყო. ვერაფერს ვგრძნობდი.სულ სველი ვიყავი,ვკანკალებდი,ჰარიმ ბიუსტგალტერი გამაძრო შემდეგ კი საცვლისგანაც გამათავისუფლა.

მე სრულიად შიშველი ვიდექი მის წინაშე.ჰარის თვალები ცივად ათვალიერებდნენ ჩემს სხეულს.შემდეგ მან ქამარი მოიხსნა,შარვალი გაიხადა,შარვალს საცვალიც მოჰყვა და შიშველი წელის გარშემო პირსახოცი მოიფარა. და უბრალოდ წავიდა....
მან მე მარტოდმარტო დამტოვა ოთახში.სახე ხელებში ჩავრგე და ქვითინი დავიწყე.

როდესაც ჰარის ოთახში შევედი ის შარვალს იცმევდა.ვაკვირდებოდი თუ როგორ წვებოდა საწოლში,ჩვენი თვალები ერთმენეთს კიდევ ერთხელ შეხვდნენ.პირსახოცს ჩავჭიდე ხელები და კომოდისკენ გავემართე,მთელი ამ ხნის განმავლობაში ჰარის თვალი არ მოუცილებია,მერე კი გადაბრუნდა. არაფერი დარჩენილიყო იმ ადამიანისგან რომელსაც ჩემს ფიქრებში საპატიო ადგილი დაეკავებინა.

მე მისი მაისური ჩავიცვი,ჰარის რამდენიმე საცვალი ვიპოვე და ისინიც ამოვიცვი.ჰარის საბანი გადაეძრო, მე მომშტერებოდა და სახით მისკენ მიხმობდა.

-მოდი და გამათბე.

გულს მტკენდა ის ფაქტი რომ ახლა მე მისთვის მხოლოდ სითბოს წყაროღა ვიყავი.ჰარის თავის სიტყვებში არანაირი ემოცია არ ჩაექსოვა.ხელები მის მკედზე დამეწყო,ცრემლები კი მის კანზე ეცემოდნენ,ის კი არაფერს აკეთებდა ჩემს დასამშვიდებლად... საერთოდ არაფერს.

ადამიანი რომელიც ჩემს გვერდით იწა,სრულიად უცხო გამხდარიყო. მე ჰარის ვუყურებდი,მისი რბილი კულულები,ღამის ნათურის შუქზე ბზინავდნენ.ჩვეულებრივ,ჰარი არ ტოვებდა შუქს ანთებულს,ის სრულ სიბნელეში არჩევდა ძილს.ჰარიმ იცოდა რომ მე ჯერ კიდევ მაშინებდა მომხდარი.

ჰარის თვალები დაეხუჭა. მე მის რბილ კულულებს შევეხე,მან კი უცებ მაჯაში ხელი ჩამჭიდა და მომიშორა.

-გთხოვ ჰარი.- მუდარით ვუთხარი.

ჩვენ ერთმანეთთან ახლოს ვისხედით მაგრამ ის არ მაძლევდა მასთან მიახლოვებისა და შეხების უფლებას.მე ვკანკალებდი,მისგან რაიმე დამამშვიდებელ ჟესტს ველოდი,მაგრამ ამაოდ.

-მე ეს შენთვის გავაკეთე.-ჩავიჩრუჩულე.

თავლები დავხუჭე,ჰარიმ მკერდზე დავადე თავი,მინდოდა რას შეიძლებოდა მალე დამეძინა.
თავი 45

*ჰარი*

სიცივეს ვგრძნობდი,სითბო რომელიც ჩემს გვერდით მწოლიარე ადამიანისგან მოდიოდა ძალიან მაკლდა.საბანზე ხელებს ვარტყამდი რათა ბო მეპოვა,მაგრამ როდესაც ბოს სხეულის მაგრივრად სრული სიცარიელე ვიგრძენი,გუშინ მომხდარი ამბავი თვალწინ დამიდგა.ალკოჰოლი,ყვირილი,შიში და ბოს სახეზე სისხლჩაქცევები.საწოლიდან წამოვხტი,დილის სინათლე თვალებს ძალიან მტკენდა,გული არანორმალურად სწრაფად მიცემდა,თვალებს აქეთ იქით დაცეცებდი და ბოს უშედეგოდ ვეძებდი.

ვნანობ,რომ ბოს ვუყუვირე და უფრო მეტიც... მე ის შევაშინე.

თითები კარებს შევახე და უხეშად გამოვაღე.ჯანდაბა სად არის ბო ? ვერსად ვერ წავიდოდა.

გაბრაზებული და ნასვამი ვიყავი,ბომ გადაწყვიტა არაფერი ეთქვა,იმ ადამიანზე რომელიც მას სამსახურში უცაბედად ესტუმრა.როგორ უნდა დავიცვა ის,თუ არაფერს მეუბნება ? გუშინ საღამოს,როდესაც ბოს სახე ვნახე,მივხვდი რომ დენი სრულ სიმართლეს მეუბნებოდა.

შუბლიდან კულულებს ვიშორებდი,კარიდორს მივუყვებოდი და სამზარეულოსკენ ვუმიზნებდი რათა იქ მაინც მეპოვა ბო.სიცარიელე... ჩემდაუნებურად გეზი სასტუმრო ოთახისკენ ავიღე.კარები ჩუმად შევაღე და ოთახის დათვალიერებას შევუდექი,უკვე უკან გამობრუნებას ვაპირებდი,მაგრამ ჩემი ყურადღება მუქმა თმებმა მიიპყრო.

ის ფანჯრის რაფაზე იჯდა,ფეხები მკერდზე მიებჯინდა და ფანჯრიდან უკაცრიელ ქუჩას აკვირდებოდა,თავისი პატარა ხელებით ფინჯანი ეჭირა და ჩაის წრუპავდა.

როგორც ჩანს შემამჩნია და თავი ჩემსკენ მოაბრუნა.მისი ცისფერი თვალები ჩემსას შეხვდნენ,მისი სახე ჯერ კიდევ დაიარებული იყო.ტუჩები დასიებოდა,ნიკაპი სულ ჩალურჯებოდა.

-ჩაი გაგიკეთე-თავის ქნევით მითხრა.

თვალებით მის სხეულს დავუწყე თვალიერება და ჩემი მაისური ამოვიცანი.

-თუმცა ალბათ უკვე გაცივდებოდა,არ მინდოდა შენი გაღვიძება.

ერთადერთი რისი გაკეთებაც ახლა მინდოდა ეს იყო მისი ჩახუტება,მაგრამ გარკვეული მიზეზების გამო ჩემს თავს მასთან მიახლოვების უფლებას ვერ ვაძლევდი.გუშინ მესმოდა თუ როგორ ტიროდა ბო,მისი ცრემლები ჩემს მკერდს ეცემოდნენ,მაგრამ მე არაფრის გაკეთება არ შემეძლო.ბო ყოველთვის სიურპრიზებით აღსავსე იყო მაგრამ ბოლო ნამდვილად მოულოდნელი აღმოჩნდა ჩემთვის.რატომ არ მითხრა მან მე?

-მადლობა-ჩუმად ვთქვი მე.

*ბო*

ეს უკვე სასაცილო იყო,ორი დღე გასულიყო ჩვენი ჩხუბიდან.მეგონა რომ ჰარის ჩვენს ურთიერთობაში პატარა პაუზის აღება მოუნდებოდა რადგან ამ ბოლო დროს ხმასაც არ მცემდა.ამიტომ ძალიან გამიკვირდა როდესაც მეორე დღეს სამსახურის დასრულებისას ჰარის მანქანა შევამჩნიე.ჩვენ მის სახლში დავბრუნდით.მანქანაში სიჩუმე სუფევდა.

დენი არ იყო დღეს სამსახურში,რამაც ჩემი ვარაუდები დაადასტურა,დენი ზემდეტად მშიშარა იყო იმისთვის რომ მე შემხვედროდა.მან ყველაფერი მოუყვა ჰარის ჩემს ზურგს უკან.თუმცა სულაც არ მინდოდა ახლა დენთან საქმეების გარჩევა,პრობლემები ჩემს ხუჭუჭა ბიჭთანაც მყოფნიდა რომელსაც ჩემს თვალებში ჩახედვის ძალაც კი არ შესწევდა.

ჰარის ასეთი საქციელი უკვე დამღლელი და გამაღიზიანებელი იყო.კი,მე მოვატყუე მას მაგრამ მისი საქციელი ფარგლებს ცდებოდა.თავის სახლში ჩაკეტილი ვყავდი,მაგრამ ჩემთან დასალაპარაკებლად სიმამაცე არ ჰყოფნიდა.
ამიტომ გადავწყვიტე მეთვითონ განმემუხტა სიტუაცია.

სამზარეულოს კარებთან ვიდექი და ზურგით კედელს მივყრდნობოდი.როდესაც ჰარი გამოჩნდა მაშინვე მისკენ მივიწიე,ჰარიმ აქეთ იქით ადგამდა ნაბიჯებს,მეც მის მოძრაობებს ვიმეორებდი და ვციდლობდი გზა ჩამეკეტა მისთვის.მას წარბები შეეკრა,მივხვდი რომ ჩემს შეშინებას ცდილობდა.ის ბრაზობდა.

-ჰარი ასე გაგრძელება აღარ შეიძლება,დამელაპარაკე

შევამჩნიე თუ როგორ გაიხედა ჰარიმ გვერდით,ჩემი მზერის თავიდან აცილების მიზნით. ჰარიმ მალევე აიყვანა თავისი თავი

-ან შენთვითონ გამეცალე,ან მერე უკვე სხვა ზომებს მივმართავ-უხეშად მითხრა ჰარიმ.
არ მესმოდა თუ რატომ იყო ჰარი ასეთი ცივი ჩემს მიმართ.

-როდესაც დალაპარაკება გთხოვე,უხეშობა არ მიგულისხმია ჰარი.

მივხვდი რის გაკეთებასაც აპირებდა როდესაც წელზე მომიჭირა,მაგრამ მას არაფერი გამოუვიდა.ხვანცალი დავიწყე და მას ჩემი უკან მიწაზე დაშვება მოუწია.მან კიდევ მიმიწია მისკენ,მე კი მთელი ძალიან მკერდზე ვურტყამდი ხელებს რომ როგორმე მისგან თავი დამეღწია.

-გეყოფა!-ტირილით დავუყვირე.-შეწყვიტე ამის კეთება,მე პატარა ბავშვი არ ვარ ,რომელიც შეგიძლია უბრალოდ გადააგდო როდესაც მასთან ლაპარაკი არ გინდა.

ვყვიროდი,მაგრამ ჰარი ყურადღებასაც კი არ მაქცევდა.ხელის გულები თვალებზე ავიფარე.ჰარიმ კი ცივად ჩამიარა და მხრების ჩეჩვა დაიწყო.ვიგრძენი თუ როგორ გაღიზიანდა ჰარი როდესაც მე მას კვალდაკვალ გავყევი და სასტუმრო ოთახში მასთან ერთად შევედი. ჰარი სავარჯელზე ჩამოჯდა.

მე მას თვალყურს ვადევნებდი. მან მაგიდიდან დისტანციონი აიღო და ტელევიზორი ჩართო.არხი რადმენჯერმე შეცვალა და როგორც იქნა იპოვა რასაც ეძებდა. ის ფეხბურთის მატჩის ყურებას შეუდგა. მეხუმრება?

-ჰარი.

ჰარი შეიჭმუხნა და ტელევიზორის ყურება განაგრძო. მე ტელევიზორს მივუახლოვდა და ეკრანს ავეფარე.

-ტელევიზორის ყურება უფრო სასიამოვნო იყო-ცივად და უხეშად მითხრა.
-ჩემთვის სულერთია.-მკაცრად მივუგე.

ტელევიზორის ხმა უკვე ჩემში გაღიზიანებას იწვევდა,მე ველოდი სანამ ჰარი რაიმეს გაკეთებას გადაწყვეტდა.მისი მწვანე თვალები მაშინებდნენ.მივბრუნდი და ტელევიზორი გამოვრთე რადგან,ეს ხმები ზედმეტად გამაღიზიანებლები იყვნენ ჩემთვის.

-ჰარი დამელაპარაკე!
-რატომ არაფერი მითხარი ამ ამბის შესახებ?

მისი ხმის ტონი უცებ შეიცვალა,რამაც ჩემში შიში კიდევ უფრო გაზარდა.მე არ ვიყავი ასეთი მოულოდნელი კითხვისთვის მზად.

-იმიტომ რომ მე შენი დაცვა მინდოდა! მან მითხრა რომ მოგკლავდა,თუ მე კრინტს დავძრავდი.

რაც არ უნდა მეცადა ემოციების გაკონტროლება,ცრემლები ღაპა-ღუპით მომდიოდა.ჰარი ადგა,მე კი შიშისგან უკან დავიხიე.გასაოცარი იყო თუ როგორი საშიში შეიძლებოდა გამხდარიყო ჰარი.

-მე შემიძლია ჩემ თავზე ზრუნვა,შენგან განსხვავებით!

მე კიდევ უფრო ძლიარად დავიწყე ტირილი.როგორ ბედავს.მე მშვენივრად ვზრუნავდი ჩემს თავზე,იქამდე სანამ ის არ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში.

-მე არაფერი არ გითხარი,რადგან არ მინდოდა რამე დაგშავებოდა!-ვყვიროდი-იმიტომ რომ მიყვარხარ!

ეს სიტყვები დაუფიქრებლად წარმოვთქვი.ჰარის თვალები გაფართოვებოდა,პირი დაეღო და ისე შემომჩერებოდა.დამაყრუებელმა სიჩუმემ დაისადგურა,ქვედა ტუჩი მიკანკალებდა.ყელში თითქოს რაღაც გამჩხეროდა,სასტუმრო ოთახის კარებს მივჩერებოდი,ჩანთას ხელი დავტაცე,ჩემი ნივთების ჩალაგებას შევუდექი შემდეგ კი კარებისკენ გავექანე.ჰარი კარებს აეფარა და ცდილობდა რაიმე გამართული წინადადება ჩამოეყალიბებინა.

-მე სახლში მივდივარ.-მშივად ვუთხარი ჰარის.
-ბო.

გავიგე თუ არა მისი ჩახლეჩილ ხმა,შევიგინე.კარების გამოღება დავიწყე,დახევრად გავაღე მაგრამ რატომღაც მთლიანად ვერ შევძელი. ცრემლები არ მიჩერდებოდა. როგორც იქნა მოვახერხე კარების მთლიანად გამოღება და გარეთ გავიქეცი.

მე და ჰარის ახლა კარები გვაშორებდა რომელიც მაგრად მოვიბრახუნე.კიბეებს ჩავუყვებოდი,მაგრამ რაღაცას ფეხი წამოვდე და წავიქეცი.რა ჯანდაბა მოხდა ახლა? სულ ახლახანს ჰარის სიყვარულში გამოვუტყდი შემდეგ კი სახლიდან გამოვიქეცი.ერთადერთი კითხვა რომელიც ახლა მაწუხებდა იყო ის თუ რატომ დატოვა ჰარიმ ჩემი სიტყვები უპასუხოდ ?

საბოლოოდ რეალობაში დავბრუნდი და ცრემლები მოვიწმინდე.უკან გავიხედე და კიბეებზე მდგომი ჰარი დავინახე,რომელის მზარეშიც ტკივილი აღიბეჭდებოდა.ჰარიმ კიბეებზე დაშვება დაიწყო.მე უცებ ავდექი,თავი მოვიწესრიგე და ჰარის სახლს მოვშორდი.

-ბო!-ყვიროდა-ბო დაიცადე!

და ამ რამდენი დღის მანძილზე მე უკვე მეორედ და ალბათ უკანასკნელად წამოვედი მისგან.
თავი 46.

*ბო*

ჩემი სახლის კარები შევაღე,დასველებული ჩანთა და ქურთუკი იქვე მივაგდე.
გული ჯერ კიდევ სწრაფად მიცემდა,თუმცა ეს არც იყო გასაკვირი,მე ხომ ძალიან სწრაფად მოვრბოდი.არ მინდოდა გზად ვინსმეს შევხვედროდი ამიტომ,ხალხით გადაჭედილი ავტობუსით მგზავრობას,ფეხით წამოსვლა ვარჩიე.ნელ სიოს,ჩემი ნერვები დაეწყნარებინა და ლოყაზე ღაპა-ღუპით დაღვრილი ცრემლები სულ დაეშრო.დავიხარე და ზონრების გახსნა დავიწყე თან მომხდარზე ვფიქრობდი,ვცდილობდი საღი გონებით მეაზროვნა.ახლა მხოლოდ და მხოლოდ,საწოლში დაწოლა და რეალობისგან მოწყვეტა მჭირდებოდა.მჭირდებოდა რაღაც,რაც ჩემს გულის ტკივილს გაანელებდა,მაგრამ შევჩერდი როდესაც კარის ხმამაღალი ბრახუნი გავიგე. ჰარი.

მე უიმედოდ ვაწვალებდი კარების კლიტეს.ბოლოს როდესავ კარების გაღება შევძელი,ის დავინახე ვის დანახვასაც ახლა ყველაზე ნაკლებლად ველოდი,ტომი.ტომი ჩემს პირდაპირ იდგა,მძიმედ სუნთქავდა და შუბლზე ოფლი წურწურით ჩამოსდიოდა.მისი სახის გამომეტყველება მასში მოჭარბებულ შიშს გამოხატავდა.

-ტომ? რა მოხდა?-გაკვირვებულმა ვკითხე.
-ახლავე უნდა გამომყვე- მან ხელი ჩამჭიდა.
-რატომ? რა ხდება? სად არის ჰარი? - კითხვები უცებ მივაყარე.
-წამოდი,ყველაფერს გზაში აგიხსნი.

მე ქურთუკის ჩაცმას მაგივრად ჩანთიდან გასაღები ამოვიღე,კარები მოვიხურე და ტომს მანქანისკენ გავყევი.მანქანაში უცებ ჩავჯექი,ტომმა იმდენად სწრაფად დაძრა ის რომ ღვედების შეკვრაც კი ვერ მოვასწარი.

-ბო,მან ვეღარ მოითმინა. ჰარი სკოტის საძებნელად წავიდა.
-ტომ,-მის დამშვიდებას შევეცადე.
-მან იპოვა სკოტი.

მე არასოდეს მიმგზავრია მანქანით ასე სწრაფად.გული საგულეში აღარ მქონდა,ტომმა კი გაზს კიდევ უფრო მეტად დააჭირა.ჩვენ რაიონს მივუხლოვდით რომელიც ქალაქის ბოლოში იყო.გაჩერდა თუ არა მანქანა,გადმოვედი და სწრაფად გავიქეცი ბარისკენ რომელიშიც ტომის თქმით ჰარი იმყოფებოდა.

-ბო,გაჩერდი!

კარები შევაღე და ხალხით სავსე შენობაში შევვარდი.თვალებით ჩემს ხუჭუჭ თმიან ბიჭს ვეძებდი.იმ მომენტში მე არ მაინტერესებდა ის რომ ჩემი გრძნობები ჰარის უპასუხოთ დაეტოვებინა.ერთადერთი რამ მჭირდებოდა იყო ის რომ ახლა ჰარი მეპოვა და მორიგი სისულელის ჩადენისგან მეხსნა.

ჩემი გაფართოვებული თვალებით ორ ბიჭს შევხედე.ვიცოდი რომ ერთერთი მათგანი ჰარი იყო.მიუხედავად იმისა რომ მას კულულები,ქუდის ქვეშ დაეფარა,მის გამხდარ სხეულს შორიდანაც კი ვარჩევდი.დიდი ხელებით,სკოტის მაისურს ჩასჭიდებოდა და ხელი კედლისკენ კრა,სადაც საპირფარეშო ოთახი იყო.ორივე ერთი და იგივე სიმაღლისა იყვნენ.

გულმა უფრო სწრაფად დამიწყო ძგერა,როდესაც ჰარიმ კიდევ უფრო ახლოს ააყუდა სკოტი კედელთან.ხელმა რომელიც ვიღაცას ჩემს მხარზე ჩამოედო,ცოტახნით გაფანტა ჩემი ყურადღება.ტომმა მე შომომხედა,შემდეგ კი მის მეგობარს რომელსაც სკოტი ჩაბნელებულ კარიდორში წაეყვანა.მეც მათ გავყევი.არც ერთ მათგანს არ ჰქონდა წარმოდგენა იმაზე რომ მე და ტომი აქ ვიყავით და მეტიც,მათ უკან მივყვებოდით!

ისევ იგივე მეორდებოდა. ჰარის ისევე დაეკარგა კონტროლი როგორც მაშინდელი რინგის დროს.მე ტომს მივყვებოდი რომელიც ჩემს წინ მიდიოდა.უკვე გარეთ გასვლად ვაპირებდი,მაგრამ ყურადღება ჰარიმ მიიპყრო რომელმაც სკოტს მუცელში მუშტი ჩაარტყა,სკოტი კი ტკივილისგან კინაღამ წაიქცა.

-არარაობა ხარ!-ხმამაღლა დაიყვირა ჰარიმ-რომელი კაცი მიაყენებს ქალს ფიზიკურ შეურაწჰყოფას?

ტომი,ჩემი იქიდან გაყვანას ცდილონდა და თავისთვის იმეორებდა რომ მე აქ არ უნდა მოვეყვანე.მე წასვლაზა უარი ვუთხარი,რადგან ჩემს წინ მიმდინარე ჩხუბს თვალს ვერ ვწყვეტდი.ჰარი სკოტის მხარს დაყრდნობოდა და მუცელში რტყმას განაგრძობდა.

-გთხოვ ტომ,უთხარი გაჩერდეს.

ვიდექი და შიშისგან სულ ვკანკალებდი.თან თვალს ვადევნებდი ბიჭს რომელსაც შეეძლო რბილი და მზრუნველი ყოფილიყო,ახლა კი მთელი ძალით სკოტს უსწორდებოდა რომელსაც ჩემს კანზე შრამები დაეტოვებინა.სკოტი ისეთი ძლიერი ჩანდა როდესაც ჩემთან მარტო იყო,მაგრამ ახლა ის დასუსტებულიყო და იატაკზე მგდარი ჰარის შემოტევებს ვერ უმკლავდებოდა.

ტომმა დამიჯერა,ჰარის მხარზე ხელი ჩასჭიდა და უკან სწევდა.
დავინახე თუ როგორ უხეშად მოიშორა ჰარიმ ტომი,ის იმდენად გართული იყო სოტის ცემაში რომ თავისი მეგობრისთვის ყურადღება აღარც მიუქცევია.ამჯერად სკოტს ჰარის მუშტები მხრაბში მოხვდა და ტკივილისგან ამოიკვნესა.
არც გამიკვირდება სკოტი აქედან ძვლებ დამტვრეული რომ წავიდეს,თუ კი საერთოდ შეძლებს წამოდგომას.ჰარიმ ზედმეტად შორს შეტოპა.ვცდილობდი ბიჭებს მივახლოებოდი და რაიმე მომემოქმედა,მაგრამ ტომი წინ გადამეღობა ამიტომ ვერაფრის გაკეთებას ვეღარ შევძლებდი.

-ბოლოს მოგიღებ!-ყვიროდა ჰარი.

ხელზე პირი ავიფარე,რათა ტირილის ხმა დამეფარა.ამჯერად ტომი უფრო დარწმუნებული იყო თავის თავში და უფრო თამამად იღებდა გადაწყვეტილებებს.

-გაჩერდი ჰარი,გეყოფა! ბოს აშინებ.

მან ნაცნობი მწვანე თვალები მე მომაპყრო,როდესაც ტომმა ძალით აიძულა ჰარის ჩემს მხარეს გამოეხედა.წუთით თითქოს დამშვიდდაო,შემდეგ კი მისი სახის ნაკვთები ისევ დაიძაბა.

-წაიყვანე,არ მინდა რომ მან ამ ყველაფერს თვალყური ადევნოს.

თავს ნერვიულად ვაქნევდი,მუქი თმა შუბლზე ჩამომშლოდა.

-შენ მას დაკარგავ ჰარი. თუ არ გაჩერდები,შენ დაკარგავ საუკეთესო რამეს რაც კი გქონია მთელი შენი ცხოვრების განმავლობაში.

ჰარის თითები სულ გაწითლებოდა. წითელი საფრთხეს აღნიშნავდა. ყველა ხომ იმას მეუბნებოდა რომ ჰარისთან ურთიერთობა საფრთხით იყო მოცული.ის უემოციოდ მიყურებდა,მის მზერას დავეტყვევებინე.როგორც ჩანს ჰარი ტომის სიტყვებმა დააფიქრა.სანამ ჰარი მე მომშტერებოდა,სკოტმა დრო იხელთა,წამოდგა და ქუჩის მიმართულებით გაიქცა.სკოტი მთელი ჩხუბის განმავლობაში მხოლოდ დუმდა,ალბათ მან იცოდა რომ გამარჯვება არ ეწერა.რომ არა მე და ტომი,ის ახლა მკვდარი იქნებოდა.

ტომი ძლივს აჩერებდა ჰარის,რომ ის სკოტს არ გადევნებოდა.ვიცოდი რომ სკოტის გაქცევა ჰარის ძალიან აბრაზებდა,რადგან მან შური ბოლომდე ვერ იძია სკოტზე.

რამდენიმე წუთში,ჰარიმ უკვე ნორმალურ ტემპში დაიწყო სუნთქვა.ტომმა ჰარის ხელი გაუშვა,მან კი მე შემომხედა. ჩემმა რეაქციამ მეთვითონვე გამაკვირვა,რადგან უკან დავიხიე როდესაც ჩემსკენ მომავალი ჰარი დავინახე.

-სახლში წავიყვან-მშვიდად თქვა ჰარიმ.

მე ტომს ზურგს უკან ამოვეფარე და ბიჭს რომელიც ასე უიმედოდ მომჩერებოდა,თავი ავარიდე.მას გული სტკიოდა,რადგან ახლა ჩემი დაცვა სხვამ მოახერხა.ეს სხვა კი ტომი იყო.

-მგონი არ არის საჭირო.ის ჯერ კიდევ კანკალებს.-ტომი ჰარის მიუახლოვდა და მხარზე ხელი დაადო.

მე მწვანე თვალებში რომლებიც ჯერ კიდევ მე მომშტერებოდნენ,შიში ამოვიკითხე.

-უფლება მომეცი რომ გამოვემშვიდობო-ჩაიჩურჩულა.

ჰარიმ ტომს გადახედა,როდესაც მიხვდა რომ მე გამოსვალს არ ვაპირებდი.ისევ ტომის ზურგს ამოვფარებოდი.

-ტომ,ის ჯერ კიდევ ჩემი შეყვარებულია.

მე კიდევ უფრო ავკანკალდი,როდესაც ჩემი ერთდაერთი დაცვის საშუალება გაიწია და გზა ჰარის დაუთმო.თვალები დავხარე,მე არ ვიყავი ჰარისთან საუბრისთვის მზად,იმის მე რაც სულ რამდენიმე წუთის წინ მოხდა.

თვალებზე ცრემლი მომადგა როდესაც დავინახე თუ როგორ მოიწმინდა ჯინსით,თითზე მიმხმარი სისხლი.რამდენიმე წუთის შემდეგ,ჰარის თითებით ჩემი ნიკაპი ეჭირა.ვერაფერი გამეგო.ის ნამდვილ ანგელოზს ჰგავდა.მოციმციმე თვალები,მსხვილი ტუჩები.როგორ შეიძლება ამხელა სიბრაზეს და სიძულვის აფრქვევდეს ადამანი რომელიც ასეთი მშვენიერია? მე ფრთხილად მოვიშორე მისი ხელები ჩემი სახიდან.ხელებით ქუდი მოვხსენი და შუბლიდან თმა გადავუწიე.

ნერწყვი გადავყლაპე,ჰარი ფრთხილად მოიწია ჩემსკენ,მაგრამ მე თავის გვერდით გაწევა მოსავწარი.ეს პირველი შემთხვევა იყო როდესაც მე ჰარის კოცნაზე უარი ვუთხარი.ჰარის თვალები ტკივილით იყო სავსე.

-მე შენ მიყვარხარ,ბო-ყურში ჩამჩურჩულა.

გულის ცემა ამიჩქარდა,როდესაც მისი ლოყა ჩემსას შეეხო და ის კიდევ უფრო ახლოს მოიწია.არასოდეს გამეგონა თუ ვინმეს ასე გულწრფელად შეეძლო თავი გრძნობებზე საუბარი.

-გაიმეორე- ჩუმად მეხვეწებოდა.-გთხოვ,მითხარი რომ შენც გიყვარვარ.

შევკრთი,როდესაც ჰარიმ ხელი დამტაცა და დარჩენილი სისხლი კანზე შემაწმინდა.მე უიმედოდ შევხედე ტომს,ის წინ წამოიწია როდესაც შეამჩმნია თუ რა შიშით აღსავსე თვალებით ვუყურებდი.ტომმა ფრთხილად ჩამჭიდა ხელი და ჰარის მომაშორა.

-წადი და კარებთან დამელოდე.

თავი დავუქნიე და მის სიტყვებს დავემორჩილე.ჩუმად კედელს ამოვეყუდე და მათ საუბარს დავუწყე მოსმენა.

-ჯანდაბა,მე ის დავკარგე.
-არა არა,ახლა ის უბრალოდ შოკშია,ნუ ღელავ ყველაფერი კარგად იქნება.-ტომი მას ამშვიდებდა.
-მას ჩემი ეშინია. ეშინია! მე ეს მის თვალებში ამოვკითხე.მას არ უნდოდა რომ შევხებოდი.
-ყველაფერი კარგად იქნებათქო.ბო უფრო ძლიერია ვიდრე შენ ფიქრობ.

სიჩუმემ დაისადგურა.

-მე ის მიყვარს.

მე მოვბრუნდი,აგურისთვის ხელი ჩამეჭიდა და კუთხიდან ვიყურებოდი.ჰარის თვალები ქვემოთ ჰქონდა დაშვებული,შემდეგ კი ტომს შეხედა.ჩემი და ჰარის თვალები წუთით ერთმანეთს შეხვდა.მას გული სტკიოდა,რადგან არ იცოდა თუ რა გაეკეთებინა.

-დამირეკე,როდესაც სახლში მივა.
-რა თქმა უნდა.
-მადლობა,ტომ ყველაფრისთვის.
-რა პრობლემაა ბო. ყოველთვის შენს გვერდით მიგულე.

ვაკვირდებოდი,თუ როგორ ემშვიდობებოდნენ ისინი ერთმანეთს.ჰარი კი მე მადევნებდა თვალყურს როდესაც კუთხეს მოვშორდი. შიშსაც უკვე გაევლო.ტომმა ხელი მომკიდა და გზაზე გადამიყვანა.

-წამოდი ბო.

მაგრამ მე არ შემეძლო წასვლა,ასე არა.ჰარიმ ზემდეტად ბევრი დრო დახარჯა იმ ადამიანის ძებნაში რომელსაც არ შეეშინებოდა მისი და გულწრფელად შეიყვარებდა მას.ტომს ხელი გავაშვებინე და ჰარისკენ გავეშურე,რომელიც მარტოდმარტო მდგარიყო ბნელ შენობაში.მისი მოციმციმე თვალები,ყურადღებით აკვირდებოდნენ ჩემს მოძრაობებს.შიშს აზრი აღარ ჰქონდა.კისერზე ხელები შემოვხვიე და ლოყაზე ნაზად ვაკოცე,შემდეგ კი მაშინვე ტომისკჯენ გავემართე.მან ხელი ღიმილით გამომიწოდა.

-მე შენ მიყვარხარ-ჩავილაპარაკე.

გულმა არანორმალურად სწრაფად დამიწყო ფეთქვა როდესაც გავიგონე თუ როგორ იმეორებდა ჰარი ჩემს სიტყვებს.
თავი 47.
.

ორივემ წარმოვთქვით ეს სიტყვები.ორივემ წარმოვთქვით სიტყვები,რომლის სათქმელად გამბედაობა არ მყოფნიდა და მხოლოდ ხუთი დღის წინ მოვახერხე ჩემი თავი მეიძულებინა მეთქვა ეს ჯადოსნური სიტყვები.უკვე რამდენი ხანია რაც ჰარი არ მინახავს.ის ბოლო რამდენიმე წამი სამუდამოდ ჩამრჩა გონებაში,როდესაც ის უხმოდ ჩურჩულებდა სიტყვებს " მე შენ მიყვარხარ."

თითქოს ამ ფრაზას ჩემთვის ყველანაირი მნიშვნელობა დაეკარგა,მაგრამ როგორც ჩანს ჰარიმ ამ სიტყვებს სხვანაირი ხიბლი შესძინა.მისი ოჯახის შემხედვარე მეეჭვებოდა ჰარის ოდესმე ვინმე სხვისთვისაც ეთქვა ეს სიტყვები.იქნებ მას არ სურდა ვინმესთან სერიოზული ურთიერთობის გაბმა ? ზემდეტად ბევრი ემოცია,გადაჭარბებული ინტიმურობა.

ჰარის სიტყვებმა სტიმული და ძალა შემმატა.მან დამაძლევინა შიში რომელიც მაშინ გამიჩნდა როდესაც უკნიდან ვიღაცის ფეხის ხმა მომესმა.ზოის სახლს ვტოვებდი,უკუნითი სიბნელე იყო.ჩანთან ფრთხილად გავხსენი რათა პატარა ბალონი ამომეღო,არ მინდოდა მორიგი შეშინების მსრხვეპლი გავხმდარიყავი.

-ფუ ამის..-რაღაც ქვას წამოვკარი ფეხი.

მარჯვენა ხელით ბალონი მაგრად მეჭირა და ჩემს წინ მდგარ ფიგურას ვანათებდი.

-ჯანდაბა.

მხოლოდ გარკვეული დროის შემდეგ ამოვიცანი ამ ადამიანის სახის ნაკვთები.
ჰარიმ ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია,ელოდა თუ როდის ჩამოვწევდი ხელებს.ჰარის დანახვაზე მშვიდად ამოვისუნთქე.

-ეს წიწაკის ბალონია ?-გაკვირვებულმა მკითხა.ჰარიმ ბალონი ხელიდან გამომგლიჯა და გარეკანის კითხვას შეუდგა-საიდაც გაქვს ?

ჰარიმ დამიბრუნდა მე კი ის უკან ჩანთაში ჩავიდე.
-ლუსის მამა პოლიციაში მუშაობს.შენ არ გაქვს უფლება ასე ჩუმად მომეპარო!-ვუსაყვედურე.

-მე ნამდვილად აღარ გავიმეორებ ამას.

მიუხედავად მისი ირონიული ტონისა მივხვდი რომ ჰარის ჩემი მისდამი დამოკიდებულება აკვირვებდა.ცოტა ხანში გამაღიზიანებელმა სიჩუმემ დაისადგურა.მე მის პირისპირ ვიდექი და არ ვიცოდი რა მეთქვა.ჩვენი ბოლო საუბრის დროს ერთმანეთს სიყვარულში გამოვუტყდით,მაგრამ ახლა რაღა უნდა მეთქვა ?

მზერა ჰარისკენ მივმართე,ის ქვედა ტუჩს კბენდა რაც ნერვიულობის გამომხატველი ჟესტი იყო. ამან დამამშვიდა... ის ისეთივე მდგომარეობაში იყო როგორშიც მე.

-წავიდეთ.
-კარგი..

ჩვენ მივდიოდით.. ჰარის კი ხელი სულ უკანკალებდა. არ ვიყავი დარწმუნებული იმაში რომ მას შეეძლო ჩემთვის ხელი ისე ჩაეჭიდა როგორც ადრე.

-მათ შეამჩნიეს ჰარი-კითხვა უცებ მივახალე პირში.
-რა?-გაკვირვებულმა დამისვა შეკითხვა?-ვინ შეამჩნია და რა?
-ჩხუბი,ის რინგი ბარში-თავი სუსტად გადავაქნიე,ამით მის გვერდით სიარული გავაპროტესტე.-პოლიციამ იცის. ჰარი მისმინე მე უბრალოდ მინდა რომ ცოტა სიფრთხილე გამოიჩინო.უკვე გითხარი რომ არ მსურს შენი ციხეში მონახულება და არ ვაპირებ აზრის შეცვლას.
-კარგი-ჩუმად მიპასუხა.
-ასე უბრალოდ?

მე როგორც მინუმუმ პროტესტს მაინც ველოდი მისგან.მისმა ჩუმმა პასუხმა,შუა გზაში გაჩერება მაიძულა.ის ჩემსკენ მოტრიალდა და თავისი თბილი ხელი გამომიზოდა,მაგრამ მალევე გასწია გვერდით.

-მე არ დაგკარგავ.თუ ეს გულისხმობს იმას რომ მე უფრო ფრთხილი უნდა ვიყო,მაშინ სხვა რა გზაა ... შევეცდები!

მისმა სიტყვებმა ჩემში ერთდროულად გაკვირვება და აღფრთოვანება გამოიწვია.ჰარი ძალზედ ჯიუტი იყო. ის არასდროს ითვალისწინებდა იმას რასაც მისთვის ძვირფასი ადამიანები ამბობდნენ.

-მადლობა.

ჰარიმ მორცხვად გაიღიმა.ჰარის ხასიათში იყო ნიუანსები რომლებიც მალევე შემიყვარდა და ვფიქრობ მე ერთადერთი ადამიანი ვიყავი ვისთანაც მის ასეთ ხასიათს ავლდენდა.

-წამოდი წამოდი,შონის ჩვენება ორმოც წუთში იწყება,შენ კი ჯერ არ გამოგიცვლია მე კი ვიცი რამდენი ხანი სჭირდებათ ამისთვის გოგონებს.-ბოროტად ჩაიცინა.
-ჰარი მე აღშფოთებული ვარ!-ხუმრობით შევეპასუხე.

მის სიცილზე მეც ჩამეცინა.

-ხო ხო წავედით.

მიუხედავად იმისა რომ ჩვენს შორის ყინული უკვე გამღვალიყო,ჩვენ მაინც ვერ ვაძლევდით ჩვენ თავებს ერთმანეთის შეხების უფლებას.სიარულის დროს თავი შევაბრუნე რათა ჰარისთვის შემეხედა.აქამდე მე მისი კარგად შეთვალიერების დრო არ მქონია,მაგრამ ახლა შევამჩნიე თეთრი მაისური რომელიც მას ეცვა და პიჯაკი.შავი ჯინსი ეცვა და ფეხსაცმელი რომელიც აქამდე არასდროს მენახა.

-შენი ვარცხნილობა მომწონს.

ჩვეულებრივ მის თმაზე სრული ქაოსი სიფევდა ახლა კი თმა ტალღასავით დაეყენებინა.როგორც ჩანს გზაში ბევრჯერ გადაევარცხნა თითით.

-მადლობა-ჩაიცინა.

***
დედაჩემი მე და ჰარის კარებში თბილად შემოგვეგება.სახლში შეგვიპატიჟა და სამსახურში წასვლამდე ცოტა წახემსება შემოგვთავაზა.

-წავალ მე გამოვიცვლი.

ჰარიმ თავი დამიქნია და მეც კიბეებზე ავაბიჯე.ჯერ კიდევ იმაზე ვფიქრობდი ამომყვებოდა თუ არა ჰარი ზემოთ.დედაჩემს ჰარის ყურადღების მიპყრობა სურდა ამიტომ მას სახელით მიმართა და ამ მცდელობამ გაამართლა კიდეც.ჰარი ქვედა სართულზე დედასთან ერთად დარჩა მე კი ამ დროს უკვე კიბეებზე ავსულიყავი.

-შენ ალბათ შეამჩნიე რომ ბოს მთელი სახე დასახიჩრებული აქვს-მე კიბეებიდან ჩუმად ვუსმენდი და მათი საუბრის გაგრძელებას ველოდი,არ მეგონა თუ დედაჩემი ჰარისთან დაიწყებდა ამ თემის განხილვას.-ბომ მითხრა რომ კარებს შეეჯახა თუმცა მე ცოტა არ იყოს ეჭვი მეპარება ამაში.არ იფიქრო რომ ვერ ვხედავ თუ როგორ ზრუნავ მასზე,მაგრამ ძალიან ვღელავ.ამ ბოლო დროს შენ უფრო ხშირად ხედავ ბოს ვიდრე მე.უბრალოდ მინდოდა მეკითხა შეძლებ თუ არა კარგად ადევნო მას თვალყური?

გამიკვირდა რომ დედამ ჩემი ტყუილი არ დაიჯერა.

-რა თქმა უნდა შევძლებ.არ ღირს ნერვიულობა.ბო ჩემთან დაცული იქნება.-ჰარიმ უპასუხა.
-დიდი მადლობა.

მე ჯერ კიდევ ზემოთ ვიდექი. ჰარის დავუყვირე :

-ჰარი შეგიძლია ამოხვიდე და კაბის შერჩევაში დამეხმარო ?

***

-მოგწონს ?

ჰარიმ როგორც იქნა ყურადღება მომაპყრო და ტელეფონი გვერდით გადადო.მე ვაიძულე აქ მჯარიყო და ეყურებინა თუ როგორ ვარჩევ კაბას.

-ეს კარგია-ჰარიმ თავი დამიქნია და ხელით მწვანე კაბაზე მიმითითა.
-შენ ოთხივეზე ამას ამბობ!-ამოვიხვნეშე.
-იმიტომ რომ შენ ოთხივეში არაჩვეულებრივად გამოიყურები.

მაინტესებს ჰარის დედამისმა და თავისმა დამ ასწავლეს თუ როგორ უნდა მოქცეულიყო ისეთ სიტუაციაში როდესაც რამდენიმე სიტყვითაც კი შეიძლება გოგო გაანაწყენოს.ჩემმა სახის გამომეტყველებამ ჰარი აიძულა კიდევ ერთხელ დაეხედა კაბებისთვის.

-იასამნისფერი.

მან ხელით მიუთითა კაბაზე რომელიც კარადის კარებზე ეკიდა. ოჰ ეს ბიჭები! მინდოდა რომ ჰარის ერთ ერთი მათგანი აერჩია მაგრამ არა ეს!საკიდი ხელში ავიღე,წინ მივიფარე და კაბის აქეთ იქით ფრიალი დავიწყე.ჰარიმ ცოტა არ იყოს სახე შეჭმუხნა.

-ჰმმ,მგონი ის მუქი ლურჯი ჯობია.

როგორც იქნა.

- ეს ზუსტად ისაა რაც მე მჭირდება!

ჰარიმ გამიღიმა,როგორც ჩანს თავისი არჩევანით ძალიან კმაყოფილი იყო.

-კარგი არჩევანია სტაილს.

ჰარი აბაზანაში შესულიყო მე კი მაკიაჟს ვიკეთებდი.მძიმედ ვსუნთქავდი და თმა ვივარცხნიდი.სავარცხელი გვერდით გადავდე როდესაც დედის ხმა გავიგე.

-ბო!

ფეხშიშველმა ხალიჩაზე გავირბინე და ჩემი ოთახის კარებისკენ გავემართე.კარები გამოვაღე თუ არა დედაჩემის თვალებში ნერვიულობა ამოვიკითხე.

-დე,რ მოხდა ?
-ჰარი სადაა ?-კითხვაზე კითხვით მიპასუხა და ოთახს თვალი შეავლო.
-აბაზანაშია.რა ხდება ?-შეშინებულმა ვკითხე.-დე?-ხელი ჩავჭიდე.

-მე მეგონა რომ ქუჩაში იყავით.

მისმა სიტყვებმა საბოლოოდ დამაბნია.

-არა,გარეთ ძალიან ბნელა და ჩვენ არტ-შოუსათვის ვემზადებით.
-ასეც ვფიქრობდი-ჩუმად თავისთვის ჩაილაპარაკა.-ბო,ვფიქრობ რომ გარეთ ვიღაც არის. სამზარეულოში ვიყავი.... იქ მგონი ვიღაც არის სახლის უკან.
თავში ეგრევე სკოტის სახელმა გამიელვა.მისი სიბრაზე და შური რომელიც ჯერ კიდევ ბოლომდე ვერ ეძია.იქნებ მან გაიგო თუ სად ვცხოვრობ?მამას ეცოდინებოდა რა უნდა გვექნა ასეთ სიტუაციაში.ის ყოველთვის ზრუნავდა ასეთ პრობლემებზე.მე და დედას განსაკუთრებული არაფრის გაკეთება არ შეგვეძლო.არ მინდოდა მისთვის სკოტზე მომეყოლა მაგრამ თუ სახლის უკან მართლა სკოტი იმალება მაშინ ეს უკვე დედასაც ეხევა და სხვა გზა არ მაქვს.

სკოტზე ფიქრმა იმდენად გამიტაცა რომ ვერც შევამჩნიე თუ როგორ გამოვიდა აბაზანიდან ჰარი.

-ყველაფერი კარგადაა?
-გარეთ ვიღაცაა-ჩუმად ვთქვი.

ვიცი რომ ჰარიმაც პირველივე ის გაიფიქრა რაც მე.სკოტი.მისმა მუქმა თვალებმა წინ მდგარ ორ ქალს შეხედეს.

-გავალ და შევამოწმებ.

ვერც კი მოვასწარი ჰარის სიტყვებზე რეაგირება,ისე ჩაგვიარა მან მე და დედას და კიბეებზე ჩაირბინა. მეც უკან გავყევი.ხელი გავწიე და პიჯაკზე ჩავეჭიდე.

-ჰარი!

გამობრუნდა და გაბრაზებულმა შემომხედა.იცოდა რომ მე არ მინდოდა მას კიდევ რაიმე სისულელე ჩაედინა და გარეთ გასულიყო.

-დედაშენთან ერთად დარჩი.

ვღელავდი არ მინდოდა რომ ჰარის მარტო დავეტოვებინე.ჰარის სახე ცოტა არ იყოს გაუნათდა როდესაც ჩემს სახეზე ჩამოცვენილი თმა ყურს უკან გადამიწია.

-შენ ამ კაბაში არაჩვეულებრივად გამოიყურები.

მისი ხმის ტონი დაბალი და დამამშვიდებელი იყო.

-მე მინდა რომ შენ სახლში დარჩე დედაშენთან ერთად.
-ფრთხილად იყავი-ჩუმად ვუთხარი.
-გპირდები რომ ჩუმად ვიქნები.

მე და დედა კიბეებზე ვისხედით და ჰარის გამოჩენას მოუთმენლად ველოდით.უცებ რაღაც ბრახუნის ხმა გაისმა,ჩვენ შეშინებულები წამოვხტით მაგრამ ამოვისუნთქეთ როდესაც დაივნახეთ რომ ეს ჰარი იყო,რომელიც სახლში შემოვიდა და კარები ცოტა უხეშად მოხურა.

-არავინ არაა.
-დიდი მადლობა რომ შეამოწმე,ჰარი.

ჰარიმ დედაჩემს თავი დაუქნია რამაც მისი ღიმილი გამოიწვია.მე და ჰარის შორის მანძილი შევამცირე,მივუახლოვდი წელზე ხელები მოვხვიე და ჩავეხუტე.პასუხად ისიც ჩამეხუტა,მაგრამ გულწრფელად რომ ვთქვა ჩემი თავისგან ასეთ საქციელს არ ველოდი.

-ბო,ყველაფერი წესრიგშია.

სახეს მის მკერდში ვმალავდი და მის სურნელს ხარბად ვისუნთქავდი.ჰარიმ მარჯვენა ხელი ზურგზე მომითათუნა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა.ლოყები გამიწითლდა,უკან დავიხიე რადგან გამახსენდა რომ ჩვენ დედაჩემი გვიყურებდა.

-ორივე ისეთი საყვარლები ხართ... სამსახურში მაგვიანდება.

დედაჩემმა ისე უცებ შეიცვალა ხასიათი რომ სიცილი ვერ შევიკავე. ჩანთას უცებ ხელი დასტაცა და ჩვენ შემოგვიბრუნდა.

-მოხარული ვარ რომ ყველფერი წესრიგშია.დროის კარგად გატარებას გისურვებთ.-სწრაფად თქვა თან სამზარეულოს ათვალირებდა.- და ის რაზეც ჩვენ ვლაპრაკობდით..- დედას ეს სიტყვები ჰარისთვის იყო განკუთვნილი.
-მე ყველაფერს ვაკონტროლებ-ჰარიმ დავდაჯერებულად მიუგო.
-და კიდევ.. თქვენ შეგიძლიათ დღეს ერთად დარჩეთ. ჰარი თუ გინდა ღამე აქ გაათენე.მორჩა სამსახურში მაგვიანდება.

მე არასოდეს მენახა ასე სწრაფად მოსიარულე დედა. ფაქტიურად ის დარბოდა რათა სამსახურში დროზე მისულიყო.

-სასაცილო დედა გყავს.

მას ეს ხუმარა ტონი მალევე შეეცვალა.მხარზე ხელი ჩამომადო და ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდნენ.

-აღარ ინერვიულო.მე ორივეზე ვიზრუნებ,შენზეც და დედაშენზეც.

მისი სიყტვები გულს მითბობდნენ,ვიცოდი რომ ის მართლაც მზად იყო ჩვენზე ეზრუნა.ჩვენ მამის გარეშე ზედმეტად დიდ ხანს ვიყავით და როგორც იქნა გამოჩნდა ადამიანი რომელიც ყურადღებას მოგვაქცევს.

-შენ დამპირდი-მე მას ჩვენი საუბარი გავახსენე რომელიც მისი ემოციების ხელში აყვანად გულისხმობდა.
-არ დამვიწყებია-ჩუმად ჩაილაპარაკა.-მაგრამ ახლა ჩვენი წასვლის დროა-საათს დახედა და კარებისკენ მიბიძგა.

***
ჩვენ სამხატვრო სტუდიას მივუახლოვდით,ირგვლივ ბევრი ხალხი მოგროვებულყო და მათი რაოდენობა ყოველ წამს კიდევ უფრო იზრდებოდა.ჰარიმ მანქანა გამორთო,ორივემ ღვედები მოვიხსენით.მე ვაკვირდებოდი თუ როგორ გადმოდიოდა ჰარი მანქანიდან,თან კარების გაღებას ვცდილობდი.ჩემდა გასაკვირად კარები გაიღო.ჰარი გადმოსვლაში დამეხმარა.

-მზად ხარ?-მკითხა.

თავი დავუქნიე,ხელი ჩავჭიდე და ხალხის გროვას შორის გავიარეთ,რომლებიც გარეთ იდგნენ.ხალხის ჯგუფში რამდენიმე ადამიანი ჩემთვის ნაცნობი ადამიანი ამოვიცანი. ჰარის მადლობელი ვიყავი რადგან მან ისინი გამაცნო.მანცვიფრებდა ის ფაქტი რომ ჰარი მისი თქმით მაღალი საზოგადოების წამომადგენლებს ზედაც არ უყურებდა.ჰარი ასეთ ხალხს,ბოროტად და ქედმაღალ ადამაინებად წარმომიდგენდა მაგრამ შონი რომელიც ჩვენ შემოგვეგება სულაც არ შეესაბამებოდა ჰარის აღწერებს.

-მოგწონთ?
-რა?-გავუღიმე.
-ქვემოთ დაიხედეთ.

შონის სიტყვებს დავემორჩილეთ და ქვემოთ დავიხედეთ და საღებავებით მოხატული იატაკი დავინახეთ.ზემოდან მინა იყო გადაფარებული ამიტომ შეგვეძლო გვეარა და თან ნახატები დაგვეთვალიერებინა.

-შესანიშნავია!
- ზუსტად ასეთ რეაქციას მოველოდი.-ჩაიცინა.-რეზულტატით ძალიან კმაყოფილი ვარ. დიდი მადლობა ორივეს.
-რა პრობლემაა.
ხალხი სიარულისას ნაკვალევს ტოვებდა,ზოგი უფრო გამოკვეთილი იყო ზოგი კი მკრთალი.გამოფენაზე დაკვირვებისას,ფოტოები დავინახე რომლებიც მე და ჰარიმ გადავიღეთ.ვერც კი წარმოვიდგენდი რომ ფოტოები ასეთი შესანიშნავები გახდებოდნენ.შონის საბოლოო შტრიხებმა მე და ჰარის ნამუშევრები სრულიად შეცვალა და უკეთესი გახადა.

ჰარი გვერდით გაწეულიყო.მე იმ ადგილს შევხედე რომელსაც ჰარი შეჭმუხნული სახით მისჩერებოდა.უცებ ვიგრძენი თუ როგორ გამიწითლდა ლოყები.ტილოზე ჰარის სხეულის დანახვა შეიძლებოდა.ვლოცულობდი რომ ვერავის შეემჩნია იასამნისფერი ლაქები რომლებიც ჩემს მუხლებს დაეტოვებინა.ნაკვალევები იმის დამამტკიცებელი საბუთი იყო რაც იმ დღეს სტუდიაში მოხდა.

ჰარიმ დაბნეულობის დაფარვის მიზნით ჩაახველა.

-ჰმმმ გავალ ვიღაცეებთან დალაპარაკება მსურს.
-კარგი.

ყურადღებით ვაკვირდებოდი თუ როგორ მტოვებდა ჰარი. მისი სიმაღლის გამო ის ვერ შეერეოდა ბრბოს.

-ბო,მე ადგილი აღარ მქონდა რომ ესენიც გამომფინა.-შონმა გამიღიმა და რამდენიმე ფოტო გამომიწოდა.-ვფიქრობ მოგეწონება.
მადლობელმა ფოტოები გამოვართვი.
-დიდი მადლობა.
-შონ!

ვიღაცამ შონის სახელი დაიყვირა და მანაც უკან გაიხედა.

-ბოდიში ბო,მოგვიანებით შევხვდებით.

როდესაც მარტო დავრჩი,რამდენიმე სურათს გადავხედე,სადაც ჰარი სასაცილო სახეებს იღებდა.ერთ ერთ ფოტოზე,ჩვენი სახეები იყო გამოსახული რომელიც მთლიანად საღებავს დაეფარა.ჰარის თვალები დაეხუჭა და მისი გრძელი წამწამები ჩემს ლოყებს ეხახუნებოდა როდესაც ის მკოცნიდა.ვიღიმოდი და თან შავ ხაზებს ვიხსენებდი რომლებიც მის კანზე დავტოვე.

შემდეგი სურათის ნახვამ სუნთვა შემიკრა.რა თქმა უნდა ჰარი მშვენივრად გამოიყურებოდა.თვალები რომლებიც უციმციმებდა და ლოყებზე გაჩენილი ღრმულები.შევსებული ვარდისფერი ტუჩები რომლებიც კამერისაკენ იყო მიმართული.

-საოცარია,არა?-ყურში ქალის ხმა ჩამესმა.

არ ველოდი რომ აქ ვინმე იქნებოდა,ამიტომ ფოტო მალევე ჩანთაში შევინახე.უკან მივბურნდი და ჩემთან ახლოს მდგარი ქალბატონი დავინახე.მოკლე და ოდნავ გაჭაღარავებული თმა,მხრებზე უსწორმასწოროდ გადაშლოდა მხრებზე.კაბა რომელიც მას ემოსა იატაკს თითქმის იხებოდა.მისმა ბრჭყვიალა საყურეებმა ჩემი ყურადღება მიიპყრეს,ის კი ჩემი პასუხის მოლოდინში იდგა.

-... დიახ მართლაც რომა საოცარია.
-შონს უნიკალური ნიჭი აქვს.

თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე და ჩვენ შონის შემოქმედების დათვალიერება განვაგრძეთ,თუმცა დუმილმა დიდხანს არ გასტანა. ჰარის დანახვაზე ქალმა ზიზღით რაღაც ჩაიბუტბუტა.ჰარის ხალხის ჯგუფი გაერღვია და ჩვენსკენ მოემართებოდა.

-და რაც შეეხება მას...ის არასოდეს არ მოიტანს არანაირ სარგებელს.-თქვა ეს და კინაღამ გადმოაფურთხა.-როგორც ვიცი ის ჩხუბებში იღებს მონაწილეობას,მისი ციხეში ჩასმაა საჭირო,ამით ჩვენ ყველა დავისვენებთ და საფრთხეს თავს ავარიდებთ.

მისმა საუბარმა ჩემში გაღიზიანება გამოიწვია.მან ხომ არაფერი არ იცის.
-თქვენ არ გაქვთ ადამიანის განსჯის უფლება,მით უმეტეს მაშინ როდესაც არც კი იცნობთ მას.-საკმაოდ უხეშად ვუპასუხე.
-ნუ,ის აშკარად არ არის ისეთი ბიჭი რომელთანაც მივცემდი ჩემს ქალიშვილს შეხვედრის უფლებას.

მის სიტყვებს და საშინელ კაბას წყობიდან გამოვყავდი.

-ძალიან კარგი,რადგან ჩვენ ერთად ვართ.

ჩემი სიტყვების მოსმენის შემდეგ,მას პირი ჩამოუვარდა.უგემოვნო საყურეები ისევ ისე ქანაობდნენ აქეთ იქით.წასვლა დავაპირე მაგრამ უცებ გავჩერდი და გონება მოვიკრიბე.

-ო და ის საწოლში საოცრად კარგია.
-როგორ ბედავთ?!!!
-მომშორდით.

ამ ქალს მოვშორდი და ხალხი გროვაში ჰარის თვალებით ძებნას შევუდექი.ხალხში ჰარის კულულები მალევე ამოვიცანი.ის მხრებში გასწორებულიყო და შონის ნამუშევრებს ათვალიერებდა.ახლა მხოლოდ მის თმასთან თამაში მსურდა.მივუახლოვდი,მის ხელებს ნაზად შევეხე.

-სად გაქრი ?
-შენს სახელს ვიცავდი.
-მართლა?
-დიახ!
-.. მადლობა.-მხიარულად მიპასუხა.

ჩვენ ორივემ კედელზე გამოკრულ ტილოს შევხედეთ.მუქი საღებავის წვეთებით იყო მთლიანად ტილო მოთხვირილი,რომელიც ქმნიდა რაღაცას რასაც აბსურდს უფრო ვუწოდებდი ვიდრე ხელოვნებას.

-წარმოდგენა არ მაქვს თუ რას ვუყურებთ ახლა ჩვენ.
-არც მე.-ჰარიმ მიპასუხა.-ვფიქრობ რომ ეს სულიერების ამსახველი ფოტოა ან რამე ეგეთი.ამ ნამუშევრების ნახევარი ჩემთვის სრულიად გაუგებარია.
-ჩვენ ეს გვაერთიანებს.

ვფიქრობდი რომ ეს შესანიშნავი მომენტი იყო იმისთვის რის თქმასაც ახლა ვაპირებდი.

-შენ მე ნება მომეცი დამოუკიდებლად გადმოვსულიყავი მანქანიდან.-ღიმილით მივუგე.
-ვცდილობ შევიცვალო.-პატარა პაუზის შემდეგ მითხრა.

მისი ნერვიულობა შეუმჩნეველი არ დამრჩენია.მან სწრაფად გადაინაცვლა შემდეგ ნახატზე.

-შევამჩნიე.
-არ მინდა დაძაბული იყო,ანუ არ მინდა რომ ჩემი გეშინოდეს.-თქვა და ტკივილისგან თვალები დახუჭა.-ბოლო რამდენიმე დღეა რაც სულ ჩვენზე ვფიქრობ.იმაზე რაც გვაქვს და არ მინდა რომ ეს ყველაფერი დასრულდეს.
-არც მე.-ჩუმად ვაღიარე.-მაგრამ ჩვენ მთლიან არ ვიცვლებით.ზოგჯერ მომწონს შენი "ცუდი ბიჭის"როლი.

მისმა სიცილმა გამაცინა.

-მიყვარხარ-ჰარიმ ჩუმად თქვა და ბარძაყზე მიჩქმიტა.

წითელი ლოყები,ჰარიზე იშვიათად მენახა.მაგრამ სანამ პასუხის გაცემას შევძლებდი,იმ უხეშმა ქალმა კიდევ ერთხელ მიიპყრო ჩემი ყურადღება.

-ის არის.-იმ ქალმა თითი ჩემსკენ გამოიშვირა,თან დაცვას ელაპარაკებოდა.

ჰარის ხელი დავტაცე და ხალხის ბრბოში შევტოპეთ,რათა დაცული ადგილი მეპოვა.სკამზე ჩამოვჯექით.

-და ვისგან ვიმალებით?-ჰარიმ მკითხა.

მხარზე ხელი ჩავჭიდე,ჩემსენ მოვწიე და ყურში ჩავჩურჩულე.

-მეც მიყვარხარ.

ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეერწყა.თითებით მის კულულებში შემეცურებინა,მას კი მისი ხელები ჩემს წელზე შემოეხვია.ხალხი ისე ჩაგვივლიდა ვერც კი ამჩნევდნენ ჩვენს ქმედებებს,გარდა ერთისა.

-ის არის! ის უხეშად რომ მელაპარაკა.

ჰარი მომშორდა და მზერა იმ ქალისკენ მიმართა.
-რა თქვი? ეს მაშინ მოხდა ჩემს სახელს რომ იცავდი?

-ორივეს გავაგდებ აქედან!!!-ქალი დაცვას თავს აბეზრებდა თუმცა როგორც ჩანს მათ დიდად არც ადარდებდათ.

მე მას უბრალოდ არ მივაქციე ყურადღება.ხელი ჰარის ფეხებ შუა ჩავუდე და ოდნავ მოვუჭირე.ვიცოდი რომ ისიც იმას იგრძნობდა რასაც მე.

-შენთან წამიყვანე.
-დიდი სიამოვნებით.

ქალბატონმა ფეხები რაღაცას წამოკრა და თავის შესაკავებლად გაბღენძილ კაცს ჩაეჭიდა.ჰარიმ ხელი მომკიდა.ქალი გაიწია და მე და ჰარის გზა დაგვითმო.

-მოგვიანებით შევხვდებით იენ.-ჰარი დაცვას დაემშვიდობა.
-კარგი ჰაზ.

ის აქ რა ყველას იცნობს? თავში ამ აზრმა გამიელვა და თან შონთან დასამშვიდობებლად გავემართეთ,რომელიც ხალხით იყო შომოფარგლული და ხელოვნებაზე საუბრობდნენ.მალევე ჩვენ სუფთა ჰაერზე ავღმოჩნდით.ჩვენი სხეულები ერთმანეთს მიჯაჭვოდა.

-ერთი სული მაქვს თუ როდის გაგხდი ამ კაბას.-ჰარიმ დაიყვირა.

გაოგნებული ვიყავი როდესაც მისი მკერდიდან გამოსხივებული სითბო ვიგრძენი.ჰარიმ ხელი ჩამჭიდა და მანქანისკენ წაიმყვანა.
თავი 48.

ტერფები ჰარის წელზე შემოვხვიე,ის კი მის სახლში მიმავალ კიბეებზე ადიოდა.სანამ ჰარი სახლსი კარებს გააღებდა მე კულულებს ვქაჩავდი და ყელზე ვკოცნიდი.ჰარიმ კარები ფეხის მირტყმით გააღო,კედელთან მიმწია და თან თითებით ცდილობდა კარები ჩაეკეტა.ცხვირი ჰარის ყელში ჩავრგე და ხელები პიჯაკის ქვეშ შევუცურე.თავი უსაფრთხოდ ვიგრძენი როდესაც ჰარის კიდევ უფრო ძლიერად მივეკარი და მისგან გამოსხივებული სითბო ვიგრძენი.მაგრამ ახლა ყველაფერი ლტოლვასა და ცხოველურ სურვილში გადაიზარდა. ნაზი კოცნები,მის ყელზე ჩემს მიერ ტუჩებით დატოვებულმა ლაქებმა შეცვალა.ჰარიმ ჩაისუნთქა და ჩემს სასქესო ორგანოზე ხელი მომიჭირა.

-მინდიხარ,ძალიან მინდიხარ.
-გამიშვი-ჩავიცინე.

მიწაზე დავეშვი,ფეხებით იატაკს შევეხე.როდესაც ჰარიმ ჩემთან მოახლოება ცადა უკან დავიხიე.ოთახში სუსტი განათება იყო,მაგრამ მისი მაცდური ღიმილის დანახვა სულაც არ იყო რთული.ერთმანეთს მხოლოდ რამდენიმე მილიმეტრი გვაშორებდა.მისი თვალები ჩემსას შეხვდა,ჰარიმ მუქი პიჯაკი გაიხადა და ძირს დააგდო.

-მინდა რომ შენთან სხვანაირი ვიყო,უფრო ცუდი.

ჩვენი შუბლები ერთმანეთს შეეხო,კაბის ქვეშ ხელი შემიცურა და მოუთმელად დაიწყო ბარძაყის შიდა მხარის ფერება.მის ლოყებზე ღრმულები წარმოიქმნა როდესაც მას წინააღმდეგობა გავუწიე.

-მოთმინება იქონიე.

ჰარის ხელები პერანგში ჩავავლე და კედელზე მთელი ძალით მივანარცხე.მისი მსხვილი ტუჩები სიამოვნებისგან ერთმანეთს დაშორდნენ,თვალები დახუჭული ჰქონდა.ჩვენს შორის დაშორება შევამცირე და ჰარის პერანგის შეხსნას შევუდექი.მისმა მოულოდნელმა მოძრაობამ მაიძულა პერანგის ორივე ნაწილზე ხელი მაგრად ჩამეჭიდა და ძალით მომეგლიჯა.მომძვრალი ღილები ძირს დაიყარა.

ასეთ ვნებას ცხოვრებაში პირველად განვიცდიდი.ხელებით ჰარის მუცელსა და მკერდს ვეალერსებოდი.ის ანგელოზს ჰგავდა,რუჯიან,დაკუნთულს და ჩემს.

-მომწონს როდესაც ჩემთან უხეში ხარ.-თქვა ჰარიმ.

წინადადების თქმა დასრულებული არც კი ჰქონდა როდესაც მის წელზე ფრჩხილები გავუსვი რათა ჩემი უხეში ქმედებების კვალი დამეტოვებინა.ჰარიმ ყბა ყბას დააჭირა და შეიგინა.

-ჩემს საწოლში წაგიყვან.

მისი ბოლო სიტყვების მოსმენისას გულმა საგრძნობლად სწრაფად დამიწყო ძგერა.ჰარის ტუჩებზე ვკოცნიდი და მის სუთქვას ვგრძნობდი.სამწუხაროდ მის ტუჩებს მოვწყდი რათა დერეფანში მისი საძინებლისკენ გზა გამეკვლია.ფეხსაცმელები გავიხად და ჰარის საძინებლის კარებთან დავდექი ამ დროს უკნიდან ჰარის ფეხის ნაბიჯების ხმა მომესმა.უკან მივიხედე და აღმოვაჩინე რომ ჰარი ჩემს თითოეულ მოძრაობას აკვირდებოდა.

ჰარი ჩემს სხეულს ისე უყურებდა რომ ერთი სული ჰქონდა როდის გამხდიდა ტანსაცმელს.ჩვენ ერთმანეთის პირაპირ ვიდექით,ჰარი თავისი განიერი მხრებიდან ტანსაცმელს იძრობდა.ჰარის სხეული სრულყოფილებასთან ახლოს იყო,ყოველ შემთხვევაში მე ასე მეგონა.მისი შრამები რომლებიც ამა თუ იმ ჩხუბებიდან დარჩა მის სხეულს უფრო გამოკვეთავდა და მე აღმაგზნებდა.
ხელი ავწიე და საჩვენებელი თითით ჰარი ჩემსკენ მოვიზიდე.

-მოდი აქ.

სახეზე ღიმილი გადაეფარა.ჰარი ფეხსაცმელებს იხდიდა და ჩემსკენ მოიწევდა.ჩვენ მალევე მის საძინებელ ოთახში აღვმოჩნდით.როგორც კი შუქი ავანთე,ჩემი ყურადღება ისევ ჰარიმ მიიპყრო რომელიც ჩემს წინ ფეხშიშველი,მხოლოდ შავი ჯინსების ამარა იდგა.ჰარი თვალები აენთო როდესაც ხელი გავიშვირე და მას ჩემთან მოახლოების უფლება არ მივეცი.თითებით კაბის ბოლოს შეეხო,მის ქვეშ შეაცურა.ბოლოს საცვალსაც მიადგა და ფეხებზე ჩამომიწია.საცვალი ფეხებიდან გავიძვრე და ძირს გადავაგდე.მისმა გამოხედვამ გამაწითლა,ფაქტიურად ის თავისი თვალებით მხდიდა ტანსაცმელს.

ჰარიმ ჩაიცინა როდესაც მე სარკესავით გავიმეორე მისი შემდეგი მოძრაობა.როგორც ჩანს ის ამ თამაშისგან დიდი სიამოვნებას იღებდა და მიზნად მოგება ჰქონდა დასახული რათა ბოლოს და ბოლოს ჩვენს შორის დისტანცია შეემცირებინა.მე სწრაფად დავწექი საწოლზე,მაქსიმალურად ვეცადე მომხიბვლავი ვყოფილიყავი,ჰარიც მალევე შემომიერთდა.

-სად მიდიხარ პატარავ ?

მისი ხმის გაგონებისას ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,გული საგულეში აღარ მქონდა.მთხოვა დავწოლილიყავი,თვითონ კი თითებით ჩემს ბარძაყებს შეისწავლიდა.ისინი ერთმანეთს დააშორა და ფეხეს შორის აღგზნებულ ორგანოს შეხედა.ლოყები გამწითლებოდა,ხელებით ჰარის კისერზე შევეხე და ჩემსკენ მოვწიე.

-მე რაღაც სხვის გასინჯვა მსურს.

მე უცებ დავჯექი და გაშიშვლებული ადგილი კაბით დავიფარე.ჰარიმ გაიცინა,ვფიქრობ იგრძნო რომ ვღელავდი.

-არაფერი ისეთი,-დამამშვიდა-უბრალოდ ახალი პოზა.

***

-ჰარი,მე არ ვფიქრობ...
-მიდი პატარავ.-თავისი ხრინწიანი ხმით თქვა.

ჰარი საწოლზე დაწვა და თავი მის კუთხეში მოათავსა.მე ჯერ კიდევ გაუნძრევლად ვიჯექი,ჰარი კი დამცინოდა,ენა გამოეყო და ტუჩების ირგვლის ისვამდა.მუცლის კუნთები დამჭიმვოდა.მე ზუსტად ვიცოდი რასაც აკეთებდა და რაც ჰქონდა ჩაფიქრებული.

-ჩემ ტუჩებს შენი ტუჩებთან შეხება სწადიათ.

მე ჰარისთან მივცოცდი,ჩვენ მთელი გულით ვეხუტებოდით ერთმანეთს და გაშვების ძალა არ შეგვწევდა.სამწუხაროდ ჰარის მოშორება დამჭირდა რათა ჰაერი ჩამესუნთქა.

-ძალიან კარგია...მაგრამ მე შენი სხვა ტუჩები მქონდა მხედველობაში.

ტანში ჟრუანტელმა დამიარა როდესაც მივხვდი თუ რის გაკეთებას აპირებდა ჰარი და კაბაც ნელ ნელა ზემოთ იწეოდა.ჰარიმ ისე მიმწია მისკენ რომ ბოლოს მის მკერდზე ავღმოჩნდი ზუსტად ჰარის ნეკნებიტ ზემოთ.ხელები ბარძაყებზე ჩამჭიდა,მე ის მოვიშორე როდესაც ჰარიმ ჩემი უფრო ახლოს მიწევა დააპირა.

-ყველაფერი წესრიგშია.-ჩუმად თქვა.

ღიმილი რომელიც მის სახეზე წარმოიქმნა შესანიშნავი იყო.მისი მოციმციმე თვალები პირდაპირ ჩემსკენ იყო მომართული.უხეში ხელები კაბის ქვეშ შემიცურა და წემოთ ამიწია.მიუხედავად იმისა რომ ახლა მე დომინატ პოზიციაში ვიმყოფებოდი,მაინც ვგრძნობდი რომ ირგვლივ ყველაფერი ჰარის კონტროლს ექვემდებარებოდა.თითები კულულებში შევუცურე და თავი საწოლზე დავადებინე,ის კი ჩემი სხეულის მის ტუჩებთან ახლოს მიწევას ცდილობდა.

-გაჩერდი,გაჩერდი.-პანიკაში ჩავარდნილმა ვუთხარი.
-ყველაფერი ისე იქნება როგორც ადრე.-ამიხსნა.
-ყველაფერი რადიკალურად განსხვავებულია ჰარი.-ვთქვი და ვოცდებოდი იმით თუ რა მშვიდად ეკიდებოდა ის ყველაფერს.
-რატომ? ჩემი სახე ჯერ კიდევ შენს ფეხებს შუაა.

ჰარი ზოგჯერ ნამდვილი ბავშვივით იქცევა,მაგრამ მან ჩემი გაღიზიანება მალევე იგრძნო.მე ბარძაყები თავზე მოვუჭირე მას კი გაეცინა.

-კარგი,კარგი-როგორც იქნა დანებდა.

ხელები რომლებიც მის კულულებში მქონდა ჩარგული მოიშორა და თავი ჩემი ძალისგან გაინთავისუფლა.

-თუ შენ თავს კომფორტულად არ გრძნობ მაშინ არაფერს არ გავაკეთებთ.

მან გამიშვა და საწოლზე დამსვა,თუმცა თავისუფლებამ დიდხანს ვერ გასტანა.ტერფზე ხელი ჩამჭიდა,მისკენ ახლოს მიმწია და ხრინწიანი ხმით ყურში ჩამჩურჩულა.

-უბრალოდ იცოდე რომ ჩემი შემოთავაზება ძალაში რჩება.

ჩემმა რეაქციამ ჰარი გააკვირვა-მე მას მხარში ჩავარტყი.

-სხვა დროს.-თავისივე ნებით შემომთავაზა ჰარიმ.

დრო ვერ ვიხელთე რომ საკუთარი თავი ხელში ამეყვანა.ბარძაყების შიგნითა ნაწილიდან სითბო ვიგრძენი.ჰარიმ კაბა ამიწია და მოშიშვლებულ ადგილებზე კოცნას შეუდგა.ჰარიმ ხელი მომკიდა და თავის თმებზე მომაკიდებინა,რათა ისევ დამეწყო მისი კულულების მოქაჩვა ისე როგორც მას უყვარს.

-დამიჭირე-თქვა ჰარიმ.

ჰარი ჩემსკენ მოიწია და თვალი თვალში გამიყარა.მე ექსტაზში ვიმყოფებოდი,მაგრამ მე პირველი ალაპარაკება მოვასწარი სანამ ჰარი კვლავ ჩემთვის სიამოვნების მოყენებას შემომთავაზებდა.

-ჩვენ შეგვიძლია საბნის ქვეშ შევძვრეთ,არა ?

გაიღიმა და ჩემი საყვარელი ღრმულები კვლავ გამოაჩინა,თვალები უციმციმებდა და სითბოს ასხივებდა.

-რა თქმა უნდა შეგვიძლია მაგრამ მე ჯერ მინდა ეს კაბა გაგხადო.

ჩვენ საწოლის ბოლოსკენ გადავინაცვლეთ.მე ჩემი კაბის გახდას ვცდილობდი,როდესაც ჰარის ხარხარი გავიგე რადგან ვერა და ვერ შევძელი კაბის გახდა.

-მომეხმარე-ვთხოვე.

ხელებით კაბას შეეხო და ზემოთ აქაჩა.

-როგორ ჩაიცვი ?-ხუმრობით მკითხა.
-ძლივს ძლივობით.
-ვხედავ.

ჩემი კაბა იატაკზე მოვისროლე,რომელსაც შემდეგ ჰარის ჯინსებიც მიჰყვა.სრულიად შიშველი ვიყავი,მხოლოდ ბიუსჰალტერი მეცვა.ჰარიმ მალევე შეამჩნია ჩემი სიმორცვა,ლოყების ცერის სწრაფი ცვილილების გამო.ჰარი თითებით თავის საცვალს შეეხო და ქვემოთ ჩამოიწია.მისი სითამამე ყოველთვის გამაოგნებელი იყო.ის უფრო და უფრო ახლოს მოიწევდა,ხელები მის ყელს შემომეხვია,ჩვენი ტუჩები კი ერთმანეთს შეხვედროდნენ.თვალები დავხუჭე,ჰარის კი ლეიბისკენ მივყავდი.

ჰარი ჩემს მუხლებზე დაეშვა,მე თავი მის ყელში ჩავრგე.ჰარის ცხელი სუნთქვა მათბობდა,ჰარიმ ცოტა მარჯვნივ გადაინაცვლა და ტუმბო გამოაღო ,მთელი ამ ხნის განმავლობაში მისი ყელის კოცნას განვაგრძნობდი.

მე მოძრაობა შევწყვიტე და ყურადღებით ვაკვირდებოდი ჰარის,რომელიც პრეზერვატივს იკეთებდა.ის ტუჩებში მოცნიდა და ჩემი ყურადღების რაიმე სხვაზე გადატანას ცდილობდა.ხელები მის მხრებზე ჩამომეწყო,როდესაც ქვემოთ ჩავიხედე,ჩვენი ლოყები ერთმანეთს გაეხახუნა.პატარა ბოთლს თავსახური მოხსნილი ჰქონდა,გამჭირვალე სითხეს ჰარის თითები დაეფარა.ჰარიმ ბოთლი გვერდით გადადო და სითხე თავის ერექციაზე წაისვა.როგორც კი თავის საქმეს მორჩა,ყურადღება მე მომაპყრო.მის თითებზე კიდევ სულ ცოტა სითხე ღა დარჩენილიყო.მისი ტუჩები ჩემსას შეერწყა,შემდეგ კი მისმა მზერამ ქვემოთ გადაინაცვლა.

-მინდა რომ ეს სწორად გავაკეთო.-ჩუმად თქვა ჰარიმ.

თითები ზურგზე გადამიტარა და მასთან კიდევ უფრო ახლოს მიმწია.

-მცივა-ვთქვი მე.
-ბოდიში,ჯერ უნდა გამეთბო.

გამიღიმა,თითები ერთმანეთს გაუსვ-გამოუსვა და ფეხებს შორის კიდევ ერთხელ შემეხო.

-ასე ნორამლურია ?

მე თავი დავუქნიე და ისევ საწოლზე დავეშვი.მის მოქმედებებში,მერყეობა შევნიშნე,მის თვალებში კი ღელვა.

-ჰარი,მე შენ გენდობი.-ვუთხარი და შუბლიდან თმა გადავუწიე.
-მაგრამ წინაზე..-გაჩუმდა.
-შენ თქვი,რომ ეს აღარ განმეორდებოდა და მე შენ გენდობი.

ჰარიმ ტუჩებზე მაკოცა.

-კარგი.

ჰარი თითებით ზურგზე მეფერებოდა,ის ისეთი ნაზი იყო,ფრთხილად მკოცნიდა ტუჩებზე და თვალებში მიყურებდა.მარცხენა ფეხი ზურგზე მოვხვიე და ჩემსკენ მოვიზიდე.მე ვიგრძენი თუ როგორ შეეხო მისი სასქესო ორგანო ჩემს მუცელს ორჯერ.ჰარიმ საბანს ჩაავლო ხელი და შემომახვია ისე რომ ორივეს დაფარვა შეძლო.ვიცოდი რომ ტემპერატურა ყოველ წუთს გაიზრდებოდა მაგრამ ახლა ყველაფერი შესანიშნავად იყო.ჰარიმ ნელ ნელა ჩემში შესვლა დაიწყო,მე კი რამდენჯერმე ამოვიკვნესე.თითებით ზეწარს ჩავეჭიდე,ჯერ კიდევ ვერ შევჩვეოდი იმ ფაქტს რომ ყველაფერი ასე ინტიმურად ხდებოდა.ჩვენ ხომ ასე ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან.უცნაური გრძნობა მქონდა მაგრამ ყველაფერი სხვაგვარად იყო,არა ისე როგორც ჩვენი პირველი სექსის დროს.

-ყველაფერი კარგადაა?
-კი
-შემიძლია კიდევ უფრო ღრმად შევიდე?-ის თითქმის მეხვეწებოდა.
ჩემმა მსუბუქმა კვენსამ ჰარის აგრძნობინა რომ შეეძლო უფრო ღრმად სემოსულიყო ჩემში.
ორივენი მძიმედ ვსუნთქავდით და ვხვნეშოდით... ვნების ექსტაზში ვგრძნობდი სულ უფრო და უფრო როგორ ვიძირებოდი... არასდროს ვყოფილვარ სხვა ადამიანთან ასე ახლოს.არასდროს განმიცდია ასეტი რამ
-ღმერთო ჩემო..
ჩემი ფრჩხილები უფრო ღრმად ესობოდა მის ზურგს... განტვირთვა ვცადე...ამაში ჰარის სინაზე მეხმარებოდა,მისი ნაზი შეხებები.ჩვენმა პოზამ,დრო და საშუალება მომცა იმისა რომ მოვფერებოდი...მთლიანად მეგრძნო ის....
ყრუ კვნესა აღმოხდა ჰარის შუაზე გაპობილი ტუჩებიდან.მისი თვალები სითბოს ასხივებდნენ როდესაც ვეხებოდი.მის თითოეულ ნაწილს ვეხებოდი და შეუპოვრად ვუყურებდი მას, იმ დროს ,როდესაც ჩემთვის სრულიად უცხო მოძრაობებს ვაკეთებდი,,და ვტკბებოდი იმ რეაქციით რასაც მე ვიწვევდი ჰარიში,რასაც ჩემი ქმედებები იწვევდა...მსუბუქმა ღიმილმა შეარხია ჰარის ამობურცული ვარდისფერი ტუჩები. როგორც იქნა ოდნავ ამოვიკვნესე სიამოვნებისგან.
-გთხოვ ნება მომეცი ვიმოძრაო-მითხრა დაძაბულმა
მისი თეძოები ამოძრავდნენ ნელა,აუჩქარებლად... ენით აუწერელად სასიამოვნო იყო.ჩვენ მთელი ღამე გავატარეთ ასეთ მდგომარეობში.ჩვენი მკერდი ერთმანეთს ეხებოდა.ჩემი სხეული გრძნობდა ჰარის ძლიერ,მკვრივ ტანს.... თითოეულ ადგილზე ვეფრებოდი სადაც შემეძლო.მკლავები მჭიდროდ შემოვხვიე...ჰარი მოდუნდა... ვგრძნობდი მის წონას ჩემს ზემოდან.
-მე ასე ნელა არასდროს გამიკეთებია-დაამატა ჰარიმ-და მე ეს მომეწონა-ნელა გაიღიმა
ჩემი ხელები ლოყაზე დავადე,როდესაც ჩვენი ტუჩები შეეხნენ ერთმანეთს.შეხება აუჩქარებელ კოცნაში გადაიზარდა.საბანი ჰარის ზურგზე ეფინა.მე გადავხადე და ქვევით ჩამოვწიე.
- ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდი იმ კაბაში დღეს ღამით.
მე გამეცინა მის საყვარელ კომპლიმენტზე.გამართო იმ ფაქტმა რომ ჩვენ გვქონდა საუბარი იმ დროს როდესაც გვქონდა სექსი.უეცრად მომაფიქრდა და გამახსენდა რომ, შესაძლოა ეს ჰარის მორიგი ხერხი იყო ყურადღების გადასატანად რადგან პირველი სექსის დროს მომხდარი შეცდომები არ დაეშვა და კონტროლი არ დაეკარგა...
-დიდი მადლობა.იმედია მართლა ასე ფიქრობ-მძიმე ოხვრა თითოეულ სიტყვას მაწყვეტინებდა.
ჰარის თეძოები დაეშვა და ჩემსას შეეხო.სახე ძალიან ახლოს ქონდა ..ჩვენი სუნთქვა ერთმანეთის სახეებს ეცემოდა.ჩვენ ერთმანეთის ჰაერს ვსუნთქავდით.
-მასე ვფქრობ...
უეცრად მკვეთრი ბიძგი ვიგრძენი და თავი გადავატრიალე.თვალები მაგრად დავხუჭე,თეძოზე მჭიდროდ ჩავალე ხელი.მე არ მტკენია მაგრამ უცანური გრძნობა იყო.უცნაურად სასიამოვნო.
-მაპატიე-მითხრა მტკივნეული ხმით
-არაფერია-ვუთხარი თბილად და დასამშვიდებლად ვაკოცე-განაგრძე...
ჰარი ჯერკიდევ ჩემს ზემოთ იყო მოქცეული.მთელი სხეული წინამხრებზე ჰქონდა დაყრდნობილი.მისმა კულულებმა სახეზე მომიღუტუნეს როდესაც ნელა დაიხარა და მწველი კოცნა დამიტოვა ყელზე.
-შენ ისეთი სასიამოვნო სურნელი აგდის...-ბევრს ვლაპარაკობ არა ?-განაგრძო ჰარიმ...
მისი ხმა დახშულად ჟღერდა.მის ლოყებზე სიწითლემ ჩემთვის ცნობილი გახადა,რომ ის ცოტათი შეცბუნებული და დარცხვენილი იყო.შეუმჩნევლად ჩამეღიმა.ჰარი იმ დროს ძალიან საყვარელი იყო,რაც სრულიად არ შეეფერებოდა მის ზოგჯერ უხეშ და მკაცრ გარეგნობას და ქცევებს...
-კი-ჩავიხითხითე
-მაპატიე.უბრალოდ...... უბრალოდ მე არასდროს ვყოფილვარ ასეთ სიტუაციაში,ასეთი რამ არ გამიკეთებია...
-მე არ მაინტერესებს,უბრალოდ გააგრძელე მოძრაობა-მსუბუქად ვუკბინე ტუჩზე
მას ხმამაღალი სიცილი აღმოხდა სანამ მარცხნივ გადაინაცვლებდა.პირი გამეხსნა სიამოვნებისგან,როდესაც მან იპოვა ყველაზე მგრძნობიარე ადგილი ჩემს შიგნით.ჩემს ბაგეებს მისი სახელი აღმოხდა.სიამოვნებისგან მისი სახელი დავიყვირე.ჩვენი სხეულები უფრო და უფრო ხურდებოდა.ჰარი ისევ ნელა მოძრაობდა ჩემში მაგრამ სიღრმე უფრო და უფრო მცირდებოდა და ტემპსაც უკლებდა..
-გთხოვ-შევევდრე
ჰარის ეშმაკური ღიმილი აეკრა სახეზე.მას სიამოვნებდა,რონ ვეხვეწებოდი არ გაჩერებულიყო.ისევ მოუმატა ტემპს მაგრამ იგივე გააკეთა.ბოლოჯერ შემოვიდა ჩემში და გაჩერდა ...არ მოძრაობდა.ფეხები შემოვხვიე წელზე და მჭიდროდ მივეკარი.უცბად ხელები გავშალე,როდესაც ჰარი ისევ შეეხო ჩემ G-Spot წერტილს.სიამოვნებისგან ისევ მოსწყდა ჩემს ტუჩებს ყვირილი...ჩემი სხეული სიამოვნებისგან დაიკლაკნა.ხელები მოწყვეტით დამივარდა საწოლზე.მთელი ტანით ავიწიე.მინდოდა ჰარის მივწვდომოდი და მეკოცნა მისთვის ძლიერად.მხრები მოწყდა მატრასს და შევეხე მის ფუმფულა ტუჩებს.
-აქ?- მითხრა მან
სიამოვნებისგან ისევ ხმამაღლა დავიკივლე,როდესაც ჰარი ისევ შეეეხო იმ წერტილს.ჩემი კვნესა და ყვირილი ოთახს აყრუებდა. ხელები მთელს სხეულზე შემოვიხვიე.ჰარიმ ტემპს დაუკლო და ქვევით დაიწია როდესაც ნიკაპზე მივეფერე.ჩვენ შორის მანძილი აღარ იყო,ხელები მკერდიდან მომაშორებინა,ჰარის ცხელი კანი ჩემსას ეხებოდა.თითქოს მის სხეულს მთლიანად ვყავდი შეპყრობილი ისე ვყავდი ჩაბღუჯული.ვგრძნობდი მის წონას ზემოდან.ჰარიმ ხელები მხრებზე წამავლო,თავის შეკავება ძლივს მოვახერხე,როდესაც ყელში დამიწყო კოცნა.არაფრის გაკეთება შემეძლო ისე ვიყავი ვნებისგან ძალაგამოცლილი,მაგრამ წელზე ფეხები მჭიდროდ შემოვხვიე,როდესაც მან კვლავ ვნებიანად დამიწყო კოცნა ტუჩებზე.ჰარიმ უცებ შეიგინა.
ხელები გავინთავისუფლე.ჩემი ხელები ჰარის სახეზე შევახე და ვუბიძგე რომ დახრილიყო საკოცნელად.
-გთხოვ ნება მომეცი შენში ვიყო,როდესაც გაათავებ-შემევედრა ხრინწიანი ხმით
არასოდეს განმიცდია ორგაზმი,სანამ სექსი გვქონდა.იყო ასეთი შემთხვევა რომ მივედი ორგაზმამდე მაგრამ პიკს არ მიმიღწევია..ასე,რომ ეს ჩემთვის მოულოდნელი და ამაღელვებელი იყო,თავს მზად ვგრძნობდი.ამოვიკვნესე,ძალა აღარ შემწევდა რომ სიტყვებით დამედასტურებინა და თანხმობა მეთქვა მისთვის...
-მითხარი როდესაც მიუახლოვდები......
ჩვენ ჯერკიდევ ერთმანეთში ვიყავით ახლართული,ჰარი საყვარელ კოცნებს მიტოვებდა ლოყებზე,როდესაც ოდნავ მარცხნივ გავიწიეთ,ის იცავდა ჩემს სხეულს...ხელები მჭიდროდ მომხვია და გულში ჩამიკრა.მისი თეძოები ისევ მოძრაობდა.ჩემი ხელი მისი წელიდან ჩამოვაცურე და მუცელზე მივადე...
-მზად ხარ ?
ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს ეხებოდა.ჰარის თვალები ჩემსას შეხვდნენ.ოდნავ ავიწიე და ხელი ნაზად შევახე ჩვენი შეერთების ადგილს.მაგრამ რამდენიმე წამში ვიღაცამ მომაშორებინა. მიბიძგა და ჩემი წელი საწოლს მჭიდროდ დაეხეთქა...
-უფლება მომეცი...
ჰარის სწრაფი თითები შეეხო ჩემს მგრძნობიარე ნერვებს,ვეღარ გავუძელი და ხელი მჭიდრორდ ჩავავლე კისერზე..სხეული უფრო და უფრო მიხურდებოდა.ნეტარებისგან თვალები დავხუჭე.მთელი ტანით ავეკარი... მუცელი შიგნიდან მიხურდა.ჰარის თვალები გაუფართოვდა და ტუჩები გაეხსნა როდესაც შემომხედა...მისი ლამაზი, შიშველი სხეული ქვევით დაეშვა
-მე გყავარ... -მითხრა დარწმუნებით-ყველაფერი გამოგივა ,შენ უსაფრთხოდ ხარ
მე ნება დავრთე ჰარის მიეღო ის რაც უნდოდა....
ორგაზმი მთელ სხეულზე მომედო... ვერაფერს ვაკეთებდი.ჰარიმ ხელები მომუშტა,ყრუ კვნესა აღმოხდა.შეგრძნებები სულ სხვანაირ იყო,ამას მთელი ჩემი სხეული გრძნობდა.მძიმედ ვოხრავდი,ოხვრა კვნესაში გადაიზარდა,კვნესა-ყვირილში.მისი სახელი სწყდებოდა ჩემს ბაგეებს.ზურგს ვუკაწრავდი,რათა შემეკავებინა ყვირილი,მაგრამ არ გამომდიოდა...თითები ჰარის კულულებში შევაცურე,მან შემომხედა ამღვრეული,არეული თვალებით,მაგრამ მე ჯერ კიდევ ორგაზმის ქვეშ ვიმყოფებოდი,ამიტომ არ შემინიშნავს ჰარიმაც როდის მიაღწია პიკს.მესმოდა მხოლოდ მისი კვნესა...
რამდენიმე წუთში ჰარი სანამ გამოიღებდა პენისს ნაზად მაკოცა ტუჩებზე.მე ჯერ კიდევ ფიქრებში და ექსტაზში ვიყავი,თვალებდახუჭული სადღაც შორს ვიყავი,თითქოს დავფრინავდი.... არაქათგამოცლილი, მისავათებული ვესვენე ლოგინზე...ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს ეხებოდა...ცოტა გამოვფხიზლდი როცა ჰარი მარცხნივ გადაგორდა.საბანი შიშველ მკერზდე დამაფარა და პრეზერვატივი მოიხსნა.ყურადღება მასზე გადავიტანე,ვუყურებდი ლამაზ სახეზე.
-ვინ იფიქრებდა რომ შენ ასეთი მყვირალა იქნებოდი-მითრხა ეშმაკური ღიმილით.
2 წუთი დამჭირდა იმის გასააზრებლად თუ რა მითხრა მან ...
-რაა ??
ხელი შევახე მას.
-მე არასდროს შევხვედრილვარ შენს მეზობლებს,მაგრამ მათ ჩემი სახელი უკვე იციან ... (:D )...-ხარხარი აუტყდა
- ხარ (:D ) ...-მისუსტებული ,შურის მაძიებლური ხმით ვთქვი
ის ჯერ კიდევ იცინოდა.როგორღაც მოვახერხე და ზევიდან მოვექეცი.მაჯები 'დავუჭირე' და წარუმატებლად ვცდილობდი ლოყა გამეკრა ცხვირზე... უცბად გადავვარდი ლოგინზე...ჰარიმ ბალიში ჩამარტყა...გავყვიროდი როდესაც თავის ხელებში მომიქცია და განძრევის საშუალება არ მომცა...
-მმმ,აი მე ძალიან მომწონს შენი უკანალი...
მისი ეშმაკურ ტონით მივხვდი რომ მეთამაშებოდა...
-მოკეტე-გამომწვევად ვუთხარი
-მიდი მომაკეტინე...-დაბალი 'საშიში' ტონით მითხრა....
მე ნაზად გავიღიმე.თავი დავხარე რათა ჰარის ცხელ მკერდზე მწველი,ვნებიანი კოცნა დამეტოვებინა.სწრაფი რეაქცია ჰქონდა... მარცხენა ძუძუს თავზე ენა ავუსვი და მოვწოვე ( -____- )... ხელი გამიშვა,როცა კოცნას ვაგრძელებდი,დავინახე სიამოვნებისგან როგორ დახუჭა თვალები.თავმომწონედ ჩამეცინა როდესაც თვალი გადავავლე ჩემს მიერ დატოვებულ ლაქებს.თავი ისევ დავხარე და მთელი ყელის სიგრძელე დავუწყე კოცნა.ენას ნაზად ვუსვავდი მის ფაქიზ კანს.მსუბუქ კბენებს და ლაქებს ვუტოვებდი .მისი კანი ისეთი გემრიელი იყო,რომ ვერ ვწყვიტავდი ტუჩებს.მისი კვნესა უფრო მიწვევდა და მახალისებდა.ტუჩები ყურთან მივუტანე.
-მე მინდა ეს კიდევ ერთხელ გააკეთო-ვუჩურჩულე
ეჭვი მქონდა რომ ჰარის დუმილი წამის წინ მინიჭებული სიამოვნებისგან იყო გამოწვეული.მან შეცბუნებულმა შემომხედა,როდესაც აზრებს ერთად უყრიდა თავს და წყნარდებოდა...
-მიეცი ბიჭს უფლება შემოვიდეს შენში....- გაიხუმრა (-_-)
ზევიდან დავაწექი და მკერდზე თავი დავადე.ვიგრძენი როგორ შემოცურდა ჰარის თითები ჩემს თმებში...
-უფლება მომეცი ვიცოდე...
-გარანტიას გაძლევ პირველი იქნები ვინც ამას გაიგებს...
უბრალოდ ვერ ვაანალიზებდი რაზე მელაპარაკებოდა.უეცრად მან თეძოებზე ხელი მჭიდროდ მომხვია და მის გარშემო დამალაგებინა.ჩემი ტანი მაღლა აიწია.თვალებში შევხედე.
-ასე?მოგწონს??
მე მართლა ვერ ვხვდებოდი რაზე მეკითხებოდა.მისი ლამაზი სახე თბილმა ღიმილმა მოიცვა.ცერა თითი ტუჩებზე გადამისვა.
-ისეთი საყვარელი მყავხარ...-ცხვირზე მაკოცა
მისი ერექცია ტუჩების მოძრაობასთან ერთად იზრდებოდა.ჩემს გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა...მივხვდი რომ ჰარის სურდა ზევიდან მე ვყოფილიყავი...დავფიქრდი,წარმოვიდგინე ეს ყველაფერი ფიქრებში.ეს ჩვენ არასოდეს გაგვიკეთებია.გამომივა მე ეს ???იდეამ დამაინტრიგა.მაგრამ აზრები სწრაფად გამეფანტა როდესაც ჰარიმ ჩაიცინა.
-ბო,შენ თუ გინდა რომ ზევიდან იყო,ერთადერთი რამ, რაც უნდა გააკეთო ის არის რომ უნდა მითხრა ამის შე
თავი 49.

მთელი ღამე მე და ჰარი ერთმანეთთან ახლოს ვიწექით,ჰარი ზემოდან იქამდე მაწვა სანამ არ გავაღვიძე და გვერდით არ გავწიე.დაახლოებით ერთი საათის შემდეგ ვიგრძენი თუ როგორ შემეხო ჰარი ლოყაზე თითებით და როგორ გამაღვიძა.როგორც ჩანს მთელი საბანი ჩემთვის მქონდა გადაფარებული და ჰარის ღუტუნი დაეწყო.კარგად მახსოვს თუ როგორ მიწოდა ჰარიმ "ცომში შეხვეული სოსისი" თან ხუმრობით მებრძოდა რათა თავისი კუთვნილი საბნის ნახევარი დაებრუნებინა.როდესაც ჰარიმ ამ პატარა ორთაბრძოლაში გამარჯვება მოიპოვა,მის ცივ სხეულს მივეკარი და ვცდილობდი გამეთბო.თითებით მის ლოყებს ვეხებოდი. ოთახში შემოჭრილი სინათლე მისი ღიმილის დანავის საშუალებას მაძლევდა რომელიც მხოლოდ ჩემთვის იყო განკუთვნილი.მე ჰარის ლოყებში წარმოქმნილ ორმოებს ვეთამაშებოდი ის კი ამ დროს მძინარე ხმით იცინოდა.

-საყვარელი უკვე გვიანია. მოდი დავიძინოთ.

როდესაც დილა დადგა და გავიღვიძე,მუცელზე მწოლიარე ჰარი დავინახე.მე ზურგზე ვიწექი და მუცელზე ჰარის ხელს ვგრძნობდი,ის ძილშიც კი არ მიშვებდა.

*ჰარი*

სიცილი.ეს იყო ის რაც მე მომესმა როდესაც ჩემს კისერზე თბილი სუნთქვა ვიგრძენი.ბომდე მხოლოდ მაღვიძარა ან სინათლის სხივები თუ მაღვიძებდნენ,მაგრამ ბოსთან ყველაფერი სხვაგვარად იყო.თითქოს მას ახალი მეთოდები ჰქონდა შემუშავებული რომელების მეშვეობითაც მაღვიძებდა.თავი მარჯვნივ მივატრიალე და ბოს წელზე ხელები შემოვხვიე.თვალები დახუჭული მქონდა რადგან ძილის შებრუნება მსურდა მაგრამ ჩემს სურვილს ახდენა არ ეწერა.ახლა მე თბილი სუნთქვა მარჯვენა ლოყაზე ვიგრძენი.

-ჰარი-ჩაიჩურჩულა ბომ.

-ჰარი მიიწიე.

ბომ მითხრა რომ მე თითქმის არ დამეტოვებინა მისთვის ადგილი საწოლზე.ვფიქრობ ეს რთულია რადგან მე ყოველთვის მარტო ვიწექი,მაშინაც კი როდესაც სახლში გოგონები მომყავდა ღამე არცერთი მათგანი არ რჩებოდა.თითქოს მათ იცოდნენ რომ სექსის გარდა არაფერი გვექნებოდა.არავითარი ემოცია,არავითარი სინაზე.დილით ყოველთვის ცარიელ საწოლში ვიღვიძებდი.მარტო.დღევანდელ დღემდე ვერ ვაცნობიერებდი თუ როგორ მაკლდა დილით ვიღაცასთან ერთად გაღვიძება.

-ჯერ ძალიან ადრეა-ჩავიბუტბუტე.

ბომ გაიცინა როდესაც მოუხერხებლად ზურგზე გადმოვწექი,ის ჩემსკენ მოიწია და სხეულზე მომეკრო.არ ვიცი როგორ ავხსნა.. მაგრამ უბრალოდ სასიამოვნოა იმ ადამიანთან ერთად გაღვიძება ვისაც აღმერთებ.როდესაც ეხუტები და ყურში ჩასჩურჩულებ თუ რა ძლიერ გიყვარს.გრძელი თმა ყელზე მეხახუნებოდა ხოლო დიდი ცისფერი თვალები პირდაპირ ჩემსკენ იყო მომართული.ჩემი პატარა ლამაზი იყო.

-თბილი ხარ.-ვთქვი მე როდესაც ბო კიდევ უფრო ძლიერ მომეკრო,მისი სხეული ჩემსას ათბობდა.-და შიშველი-გავაგრძელე.

ბომ ჩემი ხელი მოიშორა როდესაც მისი შეხება ვეცადე.ჩემმა სიცილმა ბო აიძულა მარცხენა მკლავში ჩაერტყა.

-რა დროა?
-ადგომის დროა
-ან...-მისკენ მივტრიალდი-დროა ჩაი გამიკეთო.

გავიღიმე იმ იმედით რომ დამთანხმდებოდა.

-ხუმრობ?

-მიყვარხარ
-მმმ-ჩაილაპარაკა და ლოყებზე თითი გადაატარა-მეც მიყვარხარ მაგრამ მე მაინც არ გაგიკეთებ ჩაის,ხუჭუჭა იდიოტო.-გაიცინა,ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს შეეხო.ბომ ხელი მკრა და ისევ ლეიბზე დამაგდო.
-კარგი

საბნანში ვიყავით გახვეულნი და ვსაუბრობდით,ჩვენი შემდეგი ერთი კვირის გეგმას განვიხილავდით.ჰეილის წვეულება ჩვენი საუბრის თემა გახდა შემდეგ კი დღევანდელი დღის განრიგისკენ გადავინაცვლეთ.

-მე არასოდეს მიკეთებია ასეთი რამ.
-რას გულისხმობ? -ბო სახით ჩემსკენ მოტრიალდა.

ბოს ცოტა არ იყოს სახე შეეჭმუხნა როდესაც მე ლაპარაკი განვაგრძე.საბანი რომელიც მის მკერდს ფარავდა ჩამოუვარდა მაგრამ მან მალევე აიფარა,თუმცა მოვასწარი რამდენიმე წითელი ლაქის დანახვა რომლებიც ღამე დავუტოვე.ლაქები მოვარდისფქრო ფერში იყო რომლებიც იასამნისფერში გადადიოდნენ.ეს ჩვენი მღელვარე ღამის ნიშანი იყო.

-საუბარს- ჩემმა ნათქვამმა ბო გააკვირვა-უბრალოდ ვსაუბრობ,რაღაც თემას განვიხილავ და მე ეს მომწონს.

ბომ ზურგზე რამდენიმე ნაკაწრი დამიტოვა.ჩემთვის განსაკუთრებული პატარა ჩალურჯებული ადგილია რომელიც ძალიან მომწონს,რომელიც ჩემი ყელის ქვედა ნაწილშია მოთავსებული.ვიცოდი რომ ეს ლაქები დროებითებია მაგრამ მართლა ძალიან მომწონს თითოეული მათგანი.ბო ზემოდან მკერდზე მაწვა და ჩემი ჩაფიქრებული სახე არ გამოყპარვია.

-შენ არავისთან არ გგქონია რაიმე ამდაგვარი ?-ცნობისმოყვარეობით აღსავსემ მკითხა და თავის ჩველ პოზიციას დაუბრუნდა.
-არა,ყველაფერი დაახლოებით ასეთი იყო " დიდი მადლობა სექსისთვის,შეგიძლია წახვიდე."-ბოს ავუხსენი-როდესაც სახლში გოგონები მომყავდა,ურთიერთობა და ერთმანეთში საუბარი ჩემთვის პრიორიტეტული არ ყოფილა.
-რამდენი გოგო გყავდა?

ვიცოდი რომ ეს შეკითხვა ბოს აღელვებდა.ჩვენ ორივენი ერთმენთის პირისპირ ვიწექით.

-შენ არ გინდა რომ გიპასუხო,არა?-შევისვენე და პასუხი გავეცი-არც ისე ბევრი,ამას რაიმე განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს?
-უბრალოდ შენ იმდენი რამ იცი,მე კი..
-არა არა პატარავ.ყოველი გოგო უნიკალურია,მაგრამ მე ახლა შენთან ვარ.ნუ ფიქრობ ამაზე,ისე შენთვის ეს უფრო მარტივია.
-რატომ ?
-შენ არ გქონია სხვა გამოცდილება-ჩემმა სიტყვება ბო გააწითლა.-არცერთმა სხვა ბიჭმა არ იცის თუ როგორი ხარ შენ საწოლში.შენ მხოლოდ ის იცი თუ როგორ უნდა მომანიჭო მე სიამოვნება და ვერც კი წარმოდგენ თუ როგორ მომწონს ეს მე.

ბოს მორცხვმა ღიმილმა სიტუაცია გაამრტივა.ყელზე ნაზად ვაკოცე და ცოტა ხანში ისევ მის ზემოთ მოვექეცი.თმა მთლიან ბალიშზე გადაშლოდა ზუსტად ისევე როგორც ძილის დროს.ვიღიმოდი და თან სახიდან თმებს ვუწევდი რომ მის ყურს მივახლოებოდი.

-მომწონს რომ ჯერ კიდევ იმის გამოკვლევაში ვარ,რომელ ადგილებში შეხება აღგაგზნებს.

ბომ თვალები დახუჭა მე კი მის მკერდს შორის ადგილს ენა გადავავლე.ბომ თვალების ხმახამი დაიწყო როდესაც მის მარცხენა მკერდს ხელი მოვუჭირე.

-ვიცი რომ შენ ჯერ კიდევ არ მენდობი ბოლომდე,ამ ადგილზე შეხებისას.-ვთქვი და ბოს შრამზე თითები გადავუსვი.

მას შეეშინდა.საშინელი გრძნობააა როდესაც იცი რომ ეს მას სიამოვნებას არ ანიჭებს თუმცა ამავდროულად ისიც ვიცოდი რომ ბოს ნელ ნელა უადვიდებოდა.

-გთხოვ-მევედრებოდა.

ბოლოჯერ ვაკოცე მის შრამს და ისევ ლეიბზე გადავწექი.ბო კანკალმა აიტანა როდესაც ის ჩემსკენ მოვწიე.

-ბოდიში.-ბომ მომიგო.
-საბოდიშო არაფერი გაქვს.

*ბო*

-ტუალეტში უნდა გავიდე.-ვუთხარი ჰარის და შევეცადე მისი მკლავებისგან თავი განმეთავისუფლებინა.

თმა ავუჩეჩე რომ მისი ყურადღება რამე სხვაზე გადამეტანა და მანამდე თავის დაძვრენა მომესწრო.

-გადი მერე-გაეცინა.

საბანი ავწიე რათა საწოლიდან გადმოვსუიყავი თუმცა არ გამომივიდა რადგან ჰარის მუშტით ჰქონდა საბანი ჩაბღაუჭებული.

-არა.-თქვა ჰარიმ.

როდესაც საქმე ჰარისთან ბრძოლაზე მიდიოდა მე უძლური ვიყავი.

-ჰარი უნდა გავიდე.-ვევედრებოდი.
-საბანი დატოვე.
-მაგრამ... ჰარი არაფერი არ მაცვია.

ქვედა ტუჩზე ვიკბინე და იატაკზე ტანსაცმლის ძებნას შევუდექი.იქ არაფერი იყო ისეთი რის აღებასაც შევძლებდი.მაისური სკამზე იყო გადაკიდებული,მაგრამ ის მისასვლელად ადგომა დამჭირდებოდა.

-არაუშავს,მე არ ვარ წინააღმდეგი.

აჰ რა თქმა უნდა ჰარი არ იქნებოდა ამის წინააღმდეგი.მართალია ასე გასვლა ძალიან მეუხერხულებოდა მაგრამ მართლა მესაჭიროებოდა ტუალეტში გასვლა.ფრთხილად წამოვდექი საწოლიდან და ვიგრძენი თუ როგორ გამაყოლა ჰარიმ თვალები.სიცივისგან შევკრთი და ჰარიმ გასამხნევებლად უკნიდან ხელი მომარტყა,ამან მართლაც მაიძულა სიარული.

-მიდი პატარავ-შემომძახე მე კი აბაზანის კარები მოვიბრახუნე.

როდესაც ბუნებრივი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებას მოვრჩი,ჰარის შესახვედრად მოვემზადე თუმცა ჯერ კიდევ არაფერი მეცვა.

-შორტები და მაისური კარების სახელურზე კიდია-ჰარიმ გარედან შემომძახა.

კარი ოდნავ შევაღე და ტანსაცმელი აღმოვაჩინე რომელიც ჰარის ჩემთვის გაემზადებინა.მადლობა ჰაეროვანი კოცნით გადავუხადე რომელიც ჯერ კიდევ საწოლში მწოლიარემ მიიღო.მაისური მეცნობოდა,ეს ის იყო რომელსაც გამუდმებით ვიცმევდი.ბნელოდა და მაისურიდან ჰარის არომატს შევიგრძნობდი.შორტები ამოვიცვი და ოთახში დავბრუნდი სადაც ჰარი მელოდებოდა.ის ჯერ კიდევ საბანში იყო გახვეული და მომღიმარი სახით მიყურებდა.

-ახლა რადგან უკვე მზად ხარ,შეგიძლია ჩაი მომიმზადო.

აი თურმე რა ჰქონდა გეგმაში.

-მაგრამ შენ უნდა ამდგარიყავი რომ კარებზე ტანსაცმელი ჩამოგეკიდა.

ჰარიმ უდანაშაულო თვალებით შემომხედა და მხრები აიჩეჩა.

-კარგი!
-კარგი გოგო ხარ.
-მოთმინებიდან ნუ გამოგყავარ-შევიგინე ჰარიმ კი გულიანად გადაიხარხარა.

ტუმბოდან თმის რეზინა ამოვიღე და თმა შევიკარი.ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოსკენ გავემართე.რადიო ჩავრთე და ჩემი საყვარელი ჯგუფის ახალი სინგლის მოსმენა დავიწყე.შემდეგ კი ჭიქები გადმოვიღე.

წარმოდგენა არ მქონდა თუ რატომ ინახავდა ჰარი ჭიქებს ასე მაღლა.ჭიქების ჩამოსაღებად მაგიდაზე აძრომა მომიწია.ქვემოთ დავეშვი თუ არა ჭიქებში ჩაის ფერები ჩავდე და ჩაიდნის ადუღებას ველოდებოდი.შემოსასვლელში ხმაური იყო თუმცა მას მუსიკის ხმა ფარავდა ამიტომ ჩავთვალე რომ ეს უბრალოდ პოსტალიონი იყო რომელმაც წერილი შემოაგდო.მაცივარი გამოვაღე,დავიხარე და რძის ძებნას შევუდექი.შევკრთი.

-ჰარი!-დავიყვირე-ჰარი,შენ ისევ შედე გახსნილი რძე!

როდესაც საქმე ასეთ რამეებს ეხებოდა ჰარი ძალიან უყურადღებო იყო.ჰარისთვის აქამდეც მქონდა ნათქვამი რომ გახსნილი რძის პაკეტი თუ მაცივარში დევს მისი გადაგდება მომიწევდა.გავბრაზდი როდესაც ჰარიმ ხმა არ გამცა.იქნებ იცოდა რომ გაღიზიანებული ვიყავი და გაჩუმება არჩია?რაც არ უნდა ყოფილიყო მიზეზი,მასთან სერიოზულად დალაპარაკებას ვაპირებდი.ოთახში შევედი,საბანი გადავწიე და ცარიელი საწოლი დავინახე.შემდეგ სააბაზანოსკენ გავემართე.ჰარი არც იქ არ იყო.

-ჰარი?

ჰარი მისაღებ ოთახში იდგა და კარებისთვის ზურგი შეექცია.მას მხოლოდ შარვალი ეცვა რომელიც იმდენად ჰქონდა ჩამოჩაჩული რომ საცვალიც კი უჩანდა.ვერ ვხვდებოდი თუ რატომ დუმდა ჰარი,შემდეგ კი ჩემი ყურადღება ორმა ქალბატონმა მიიპყრო.თავს საშინლად ვგრძნობდი რადგან მეგონა რომ მათ საუბრას ხელი შევუშალე,მაგრამ ამ გაუგებრობამ სულ ცოტახანს გასტანა.

რძის პაკეტი ხელიდან გამივარდა როდესაც ამ ორი ქალბატონიდან უფროსი ყელზე შემომეხვია.სუნამოს ტკბილი სურნელი ვიგრძენი. ქალს თვალებიდან ცრემლის წვეთები გადმოუცვივდა,მე ჩავეხუტე რათა გამემხნევებინა,თუმცა ჯერ კიდევ ვერ გავრკვეულიყავი საქმის ვითარებაში.

-დიდი მადლობა საყვარელო რომ ჩემი ბიჭი დამიბრუნე.-ტირილით მითხრა
50:
-დედა.

ქალი ისევ მაგრად მეხუტებოდა,როდესაც ჰარი ჩვენთან მოვიდა.

-დედა,-გაიმეორა ჰარიმ,როგორც ჩანს დედის საქციელის შერცხვა.

მან ხელები მომაშორა,გამიღიმა და თვალები ხელსახოცით მოიწმინდა.ჩავიხითხითე,ახალგაზრდა გოგონას სიცილის გაგონებაზე.ღია ფერის თმები მხრებამდე ძლივს სწვდებოდა,მისი თვალები ისეთივე მწვანე იყო როგორიც ჰარისი.ალბათ ეს ჯესია.

-ბო ეს დედაჩემია ქეითი და და ჯესი.-თქვა ჰარიმ.-არ ვიცოდი რომ აქ გაჩერდით.

მისი ტონით თუ ვიმსჯელებთ ოდნავ გაღიზიანებლი იყო.ჰარის ვიცნობდი და ვიცოდი ის ისეთ შეხვედრას მოაწყობდა რომ მე კომფორტულად მეგრძნო თავი.მაინც გახარბული ვიყავი,როგორც იქნა გავიცნობ მათ.

-აქვე ახლოს ვიყავით.
-ძალიან სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა,-გავიღიმე.
-ჩვენთვისაც,საყვარელო.

ოთახში სიჩუმე ჩამოვარდა,ჰარიმ ხელები წელზე შემომხვია და მეფერებოდა.ორი ქალი ჩვენ მოგვაჩერდა,გაეღიმათ იმაზე რაც დაინახეს.მათმა სიყვარულით აღსავსე მზერამ მიმახვედრა,რომ ასეთი ჰარი არასდროს უნახავთ.გამიჩნდა კითხვა უნახავთ თუ არა ის საერთოდ გოგოსთან ერთად.

-თქვენ ჯერ ისევ ბიჟამოებში ხართ,-მოულოდნელად თქვა ჰარის დედამ და გიცინა.

ჰარიმ ხელი მომიჭირა და უფრო ახლოს მიმწია მასთან.

-დედა,ჩვენ ჯერ ახლა ავდექით.
-უკვე შუადღეა შვილო.

ქეითის თვალებში აღელვება დავინახე,ბოლო ოთხი წლილის განმავლობაში ის შვილს ყურადღებას ვერ აქცევდა.ალბათ მისთვის რთული იყო იმასთან მიჩვევა რაც ახლა ხდებოდა.ჰარი უგზოუკვლოდ გაქრა პატარა ასაკში.სანამ ვინმე რამეს იტყოდა სასიამოვნო ხმა გავიგე.

-ნუ ალბათ ისინი რამე უფრო სახალისოთი იყვნენ დაკავებულები ვიდრე უბრალო ძილით,-თქვა ჯესიმ და სიცილის შესაკავებლად პირზე ხელი აიფარა.

ლოყები კიდევ უფრო გამიწითლდა,როდესაც ჰარის შიშველი მკერდი ინტერესის საგანი გახდა.სილურჯეები,რომლებიც წინა ღამით დავუტოვე კარგად ჩანდნენ.ამ სიტუაციამ დამაფიქრა იმაზე თუ რას იფიქრებდა დედაჩემი ასეთი რამ მას რომ ენახა.ამ შეხვედრით მათ ჩემზე შთაბეჭდილება უნდა შეჰქმნოდათ,მე და ჰარი კი ახალი ამდგრები ვიყავით საოცარი სექსის შემდეგ.ვლოცულობდი ჩვენი საუბრისთვის რამეს შეეშალა ხელი,სულ ერთი იყო რას.

უცბად ჰარის წინა დავდექი,რომ დამეფარა ის რაც მის კანზე დავტოვე.თეძოებზე ხელი მომიჭირა,ჯესი ჯერ ისევ იცინოდა.ჰარის მივუბრუნდი,რომ მეთქვა:
-წადი და მაისური ჩაიცვი.-მკაცრად დავიჩურჩულე.

გააკვირვა ჩემმა ტონმა და გაეღიმა.

-ჩემთან ერთად წამოდი.

კარისკენ წამათრია და სწრაფად დავტოვეთ ოთახი.

-გვაპატიეთ ჩვენ უნდა გამოვიცვალოთ,თავი ისე იგრძენით როგორც საკუთარ სახლში,-ეს თქვა და ტყავის სავარძლისკენ მიუთითა მათ.

***

-ო,ღმერთო,-ვთქვი და საწოლზე დავეხეთქე,სახე ხელებით დავფარე.-არ მჯერა,რომ ეს მოხდა.

გადასაფარებლები ჯერ ისევ არეული იყო.

-ბო,ყველაფერი რიგზეა.
-არა,-სწრაფად ვუპასუხე,-არ არის რიგზე,შენმა დამ ესესაა გაგვცა შენი დედის წინაშე.ეს არც თუ ისე კარგ შთაბეჭდილებას დაუტოვებდა.

რატომ არ გრძნობს ის იმავეს რასაც მე?ხელი მომკიდა და წამომაყენ,ლოყაზე კოცნა დამიტოვა და ჩამეხუტა.

-შენ არ უნდა ინაღვლო,-დამაჯერებლად გამიღიმა,-მე წყლის გადავლება მჭირდება,მათთან სასაუბროდ კიდევ ერთ შანსს გაძლევ.

შემდეგ ჰარიმ სუფთა ტანსაცმლის ძებნა დაიწყო,მას გავყევი.

-მარტომ? რაზე ველაპარაკო?
-არ ვიცი,ქალურ რაღაცეებზე,-თქვა და ძებნა განაგრძო,-ქალები ყოვეთვის გამონახავთ სასაუბრო თემას.
-ძალიან აზვიადებ.
-ბო,ისინი ხომ არ იკბინებიან.

ჰარი მომიბრუნდა და როდესაც ჩემს სახეზე ღიმილი ვერ შენიშნა,მომიახლოვდა,ჩემი სახე ხელებით დაიჭირა.

-ისინი შეგიყვარებენ,-ცხვირი ცხვირზე გამიხახუნა,-იმიტომ რომ მე მიყვარხარ.

ეს ფრაზა ჯერ კიდევ უცხო იყო ჩვენთვის,ამ სიტყვებმა ჩემს მუცელში პეპლების აფრენა გამოიწვია.

-ახლა კი წადი,-ჰარიმ შემაბრუნა და გასასვლელისკენ მიბიძგა.

გაბრაზებულმა შევხედე მან კი ტუჩი გადმოაბრუნა,თვალი ჩამიკრა და სააბაზანოში შევიდა.სულ რამდენიმე წუთი დამჭირდა თავის წესრიგში მოსაყვანად,აქ დატოვებული ჩემი ტანსაცმელი მოვძებნე,თმა შევიკარი და ჯინსის შარვალი ამოვიცვი.კარზე კაკუნის გაგებისთანავე სწრაფად შემოვბრუნდი.ჯესი კარის ზღურბლზე გაჩნდა საერთოდ არ ანაღვლებდა ჩემი აღელვება,ჰარი ოთახში ისე შემოვიდა როგორც თავისაში.

-ვიფიქრეთ გვემალებოდი,-გადაიხარხარა,-წამოდი.

ხელი მომკიდა და მისაღებში შემიყვან,ჰარი დედა ისევ სავარძელში იჯდა.

***

უცნაური იყო,მათთან გატარებული დროის სიმცირის მიუხედავად თავი კომფორტულად ვიგრძენი.ქეითი ჯესისთან შედარებით წყნარი იყო,რომელიც ლაპარაკისას გამუდმებით ჟესტიკულაციას მიმართავდა.მივხვდი ჯესისთვის სულ ერთი იყო რას ფიქრობდნენ მასზე,ამან მომხიბლა.ისეთი გრძნობა გამიჩნდა ჰარის სრცხვენოდა მისი დის ასეთი ქცევის,როდესაც პატარები იყვნენ.

როდესაც მათ ვუყურებდი რაღაც ნაკვთებს ვცნობდი.ნათელი იყო, მუქი კულულები ჰარის დედისგან გამოჰყვა.როდესაც ჯესიმ გაიცინა ჰარი გამახსენდა და მისი იუმორი.

ვიჯექი და ვისმენდი სახალისო ამბებს ჰარის ბავშვობიდან.დრო და დრო წყალს ვსვამდი ყელის დასარბილებლად ტოსტის ჭამის შემდეგ.მათ ზრდილობიანად მითხრეს უარი ჩაიზე.მეჩვენებოდა რომ სიამოვნებდათ საუბარი ჩემზე და ჩემს მომავალ გეგმებზე.მაგრამ ისევ ჰარის დავუბრუნდით.

-როგორი იყო ბავშვობაში?-საუზმე დამთავრე და ვიკითხე.
-ვფიქრობ,როგორც მოზარდების უმრავლესობა,მოჩხუბარი იყო.მაგრამ ძალიან საყვარელი,ყოველთვის მზად იყო სხვის დასახმარებლად.მუდამ ცდილობდა ჩვენ დაცვას.

კარგად ვიცოდი რა შორს შეეძლო ჰარის წასვლა,მისთვის მნიშვნელოვნი ხალხის დასაცავად.არ გამკვირვებია,რომ ეს ადრეულ ასაკშივე გამოავლინა.საინტერესოა როგორ დაიწყო ეს,რამ იმოქმედა ჰარიზე.უცბად შეიცვალა თუ ეს თანდათანობით ხდებოდა.გული მეტკინა როდესაც წარმოვიდგინე პატარა ბიჭი,რომელიც ველოსიპედით სეირნობის მაგივრად ოჯახის უსაფრთხოებაზე ფიქრობდა.ყველა იმსახურებს ბავშვობას.

-ადრე მას ჰქონდა ნერვული შეტევები.-წამოსცდა ჯესის.
-მართლა?ეს იმის გამო...-მაშინვე გავჩუმდი.-მაპატიეთ.
-ნუ გვებოდიშები,-ღიმილით მითხრა ქეითმა.-როგორც მივხვდი გითხრა ხომ ჰარიმ?

თავი დავუქნიე იმის ნიშნად,რომ ჩვენ ამაზე ვისაუბრთ.

-მიხარია,რომ მას შეუძლია ილაპარაკოს ამაზე ვინმესთან.ჰარის პრობლემები ჰქონდა ემოციების კონტროლთან.

ქეითმა შეხედა ჯესის მან კი ხელი მოჰკიდა.

-რა მოხდა?-ვიკითხე.

ფეხებს ერთმანეთს ვუსვამდი, ვცდილობდი ჰარის ნათხოვარი წინდები გამესწორებინა.

-ჰარი ჩხუბობს?
-ოუ,მე...
-ვიცით,რომ ის ტრენერია ბოქსში,მაგრამ გვაინტერესებს სამსახურის გარეთ ის იღებს მონაწილეობას ბრძოლებში?

არ ვიცოდი როგორ მეპასუხა ამ კითხვაზე.მეწყინა,როდესაც მათ თვალებში გაურკვევლობა დავინახე.როგორც ჩანს ჰარი ბოლომდე არ მოუყვა მათ ახალი ცხოვრების შესახებ.

-ამას მხოლოდ იმიტომ გეკითხებთ,რომ ვღელავთ.
-მან მიიღო რამდენიმ ბრძოლაში მონაწილეობა,მაგრამ მე დაველაპარაკე.შემპირდა,რომ ეს აღარ განმეორდება.

შვებით ამოისუნთქეს.ჩემი პასუხის შემდეგ შესამჩნევი იყო- დაწყნარდნენ.

-მიხარია ამის გაგონება.

ხასიათი მაშინვე გამოუკეთდათ და ჯესის სახეზე ჰარის ღიმილი დავინახე.

-ჩვენთან დაჯექი,-შემომთავაზა ჯესიმ,-ისე შორს ხარ.

სიხარულით წამოვდექი,ორივემ ჩაიწია,რომ შუაში ჩავესვი.

-ისეთი ბედნიერი ვარ,რომ მას ყურადღებას აქცევ.
-ვფიქრობ ის უფრო ზრუნავს ჩემზე,-გავიხუმრე.
-ფიზიკურ ძალას არანაირი საერთო არ აქვს ემოციურთან.ბო,შენ ეხმარები მას.არ ვიცი მადლობა როგორ გადაგიხადო,საყვარელო.

მისი პასუხის შემდეგ დავფიქრდი,მივხვდი როგორ ვზრუნავდი ჰარიზე.გრძნობები,რომლებიც ღრმად იყო მასში თანდათან სააშკარაოზე გამოდიოდნენ.

-როგორი სიხშირით ჰქონდა მას ნერვიული შეტევები?
-არც ისე ხშირად,მაშინ როდესაც ბრაზდებოდა,-ჯესი წამით ჩაფიქრდა.-მაგრამ ვფიქრობ მან იპოვა ის რაც ეხმარება.

ვიცოდი ის ამბობდა ბოქსზე.მთელ მის ენერგიას და სიბრაზეს ამაზე ხარჯავდა.

-მას ემართებოდა ისინი,როდესაც ერთად იყავით?
-არა,არ მინახავს-თავი გავაქნიე.
-ადრე მისი დაწყნარება ადვილი იყო.ხალხის უმეტესობა შეტევისას თავს ჩაკეტილად გრძნობს,მაგრამ ჰარის უყვარდა ეს.ეს მას თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებდა,ისეთი საყვარელი იყო.

ჯეისი ბოლო სიტყვებზე ჩავიხითხითე.

-თუ გინდა შემიძლია განახო როგორ ვაწყნარებდი ადრე.
-რათქმაუნდა.

ვიფიქრე ის ყველაფერს მარტო მაჩვენებდა,გამიკვირდა როდესაც იატაკისკენ დამქჩა.ჯესი დაჯდა და ზურგით დივანს მიეყრდნო,თბილად იღიმოდა.უცნაური იყო.მაშინაც კი არ მიგრძვნია თავი უხერხულად,როდესაც მასთან დაჯდომა მთხოვა.

ხელები შემომხვია,თავისკენ მიმიზიდა.ქეითი იჯდა და გვაკვირდებოდა.

-ასე ვაკეთებდი,რომ სუნთქვა გასთანაბრებოდა.-ხელები გადამიჯვარედინა.

ჩემი სხეული მისი ფეხებს შორის იყო.

-შემდეგ მის დამშვიდებას,წყნარი ლაპარაკით ვცდილობდი და მის საყვარელ სიმღრებს ვღიღინებდი.
-ჰარის მშვენიერი ხმა აქვს,-დაუფიქრებლად ვთქვი.
-შენ მოისმინე როგორ მღეროდა?

თავი დავუქნიე,მისმა რეაქციამ გამაკვირვა.

-არ მეგონა თუ მის სიმღერას ოდესმე კიდევ გაიგებდა ვინმე.

ჰარი მისაღებში გაჩნდა.მე და მისი და უცნაურად ვიჯექით ძირს,მისი ხელები ჩემს გარშემო იყო.ამაზე დიდხანს აღარ მიფიქრია.ის ისეთი მშვენიერი იყო.შავი ჯინსი და Rolling Stonesის მაისური.შუბლიდან თმა მოიშორა.

-დედა,-ჰარიმ დედამისს შეხედა,რომ გაეგო რა ხდებოდა.

როდესაც პასუხი ვერ მიიღო თავის დას შეხედა.

-ჯეს,რას აკეთებ?-იკითხა და პირი გააღო.
-შენ გოგოს ვეცნობი.

მე და მან გავიცინეთ,როდესაც ჰარი ჩვენთან მოვიდა.

-მაპატიე ბო,ჩემმა დამ არ იცის რა არის საკუთარი სივრცე.

ხელი გამომიწოდა და ჯესის ჩახუტებისგან გამათავისუფლა.მივეკარი,მკერდზე ლოყა მივადე.

-იცი,ნორმალური ოჯახები აჩვენებენ ძველ ოჯახურ ფოტოებს,სასაცილო ისტორიებს ყვებიან.მაგრამ არა,ჩემმა დამ ჩემი შეყვარებული ძირს დასვა და...საერთოდ რას აკეთებდი?

სანამ ვინმე რამეს იტყოდა ქეითმა ჩანთა გახსნა და საფულე ამოიღო.

-მე მაქვს ბავშვობის სურათბი,-გაიღიმა.
-ო ღმერთო.

***

-შენი ოჯახი ისეთი საყვარელია.შენც ისეთი შესანიშნავი იყავი,მერე რა მოხდა?
-ეი!-ხუმრობით მითხრა.
-შენ ნაჩვრეტები მაშინაც გქონდა,როდესაც პატარა იყავი,-ვუთხარი და ლოყაზე თითი მივაჭირე,-პატარა საყვარელი ჰარი.

ჩემი ხელი მოიშორა და გაღიზიანებულმა რაღაც დაიჩურჩულა.

-მეგონა არასდროს წავიდოდნენ.
-ნუ ლაპარაკობ ასე შენს ოჯახზე.
-შენც ასევე იფიქრებდი დედაშენ,რომ მოენდომებინა ეჩვენებინა სააბაზანოში გადაღებული უამრავი ფოტო,-დაიბღვირა,-ო ღმერთო,ჩემი და ისეთი უცნაურია...
-მე მომეწონა ის.
-მიხარია,-გამოცოცხლდა ჰარი.

მისი სახის გამომტყველებით თუ ვიმსჯელებთ,ჩვენს გაცნობაზე ღელავდა.მისი ოთახისკენ წავედით,ლოყაზე კოცნებს მიტოვებდა.

-წყალს გადვივლებ.
-კარგი.

სააბაზანოსკენ გავემართე,მაგრამ შემოვბრუნდი და დავინაე ჰარი,რომელიც მომყვებოდა,ხელი მკერდზე მივაჭირე.

-მე ვიგულისხმე მხოლოდ ჩემი თავი...
-მმმ,მოსაწყენი ხარ,-თქვა და ტუჩები დაბერა.

***

ბანაობის შემდეგ აღმოვაჩინე,რომ სუფთა საცვალი აღარ მქონდა.სწრაფად შემოვიხვიე ტილო,გამოვიხედე,დავრწმუნდი რომ ოთახში არავინ არ იყო და კარადისკენ გავემართე.

-რამე გაცვია ტილოს ქვეშ?

ჰარის ხრინწიანი ხმის გაგონებაზე შევხტი.გაქცევა დავაპირე,მაგრამ უკვე ჩემს წინ იყო.

-შევამოწმო?
-ჰარი!-შეშფოთებულმა ვთქვი.

თითი ჩემს ყელზე გაატარა შემდეგ ლოყაზე,მისი შეხება მაწყნარებდა.

-საიდუმლოს გეტყვი პატარა,-უფრო ახლოს მოვიდა და ტუჩები ყურზე შემახო.-ჩემი ტანსაცმლის ქვეშაც არაფერი არაა.

გამეცინა,მან კი ლოყაზე მაკოცა.

-იმის სათქმელად შემოვედი,რომ მაღაზიაში ჩავდივარ რძეზე.
-ოუ,კარგი.

შუბლზე მაკოცა სანამ გასასვლელისკენ წავიდოდა.

-მალე მოვალ.

***

როდესაც ნაცნობი ხმა ვერ გავიგე მივხვდი რმდენი ხნის წინ წავიდა ჰარი.მის არ ყოფნაში ვიბანვე,გამოვიცვალე,შევიღებე და თმა დავიყენე.

-ჰაზ,მოდიხარ?

სავარძლიდან ავდექი და ტელევიზორი გამოვრთე.ტომი მისაღებში ჩემგან ზურგით იდგა,როდესაც მეორედაც დაუძახა ჰარის.მას ეცვა ლურჯი ფერის მაისური,მუქი შარვალი და ქონვერსები.

-სად?
-ჯანდაბა,-ის შეხტა,-არ დამინახიხარ ბო.
-ჰარი არ არის სახლში?
-არა.

თმა მხარზე გდმოვიტანე,ტომის პასუხის მოლოდინში.მან შუბლი შეჭმუხნა გაურკვევლობაში იყო.

-მითხარა რომ დამიცდიდა.-თავისთვის თქვა.
-აბა სად აპირებთ წასვლას?
-ხუმრობის გარეშე ბო,არამგონია მას უნდოდეს შენი იქ ნახვა.

ამ სიტყვებმა კიდევ უფრო დამაინტერესეს.

-რატომ?

პატარა ბავშვს ვგავდი,რომელსაც ყველაფერი აინტერესებს.სად ჯანდაბაშია ჰარი?ნათელია მაღაზიაში არ წასულა.

-შენთან ერთად წამოვალ რა.
-რა?
-სადაც არ უნდა მიდიოდეთ,თქვენთან ერთად მინდა.

გასასვლელ კართან მივედი და ტომი პირველი გავუშვი.

-ჰარი მომკლავს.-დაიჩურჩულა თავისთვის.

***

-ის იქაა,-ტომმა მიმითითა სატვირთო მანქანასთან მდგომ ჰარიზე.

მე და ტომი მანქანიდან გადმოვედით და მისკენ წავედით,სულ შავებში იყო ჩაცმული თეთრი ქონვერსების გამოკლებით.

-ჰაზ.

თავისი სახელის გაგონებაზე შემობრუნდა.სახის გამომეტყველება უცბათვე შეეცვალა.

-რას აკეთებს ბო აქ?
-მას შეუძლია იყოს ძალიან დამაჯერებელი,-უპასუხა ტომმა.

მარჯვენა ხელი ავწიე და ჰარის ყელზე შემოვხვიე ის დაიხარა და კოცნის დროს გაეღიმა,როდესაც ფეხები წელზე შემოვხვიე.

-გამარჯობა პატარა,-ამოილუღლუღა ჰარიმ.
-ახლა გული ამერევა...

კარგი იდეა გამიჩნდა,როდესაც ჰარიმ გვერდზე გაიხედა მთელ ყელზე კოცნებს ვუტოვებდი.ჰარიმ გაიცინა და მეგობარს შუა თითი აუწია.

-აჰ,მადლობა ჰაზ.-გაბრაზებულმა თქვა ტომმა.

ფეხები მიწაზე დავდგი,ჯერ ისევ ჰარის ვეხვეოდი.

-მას ვინმე გოგო უნდა ვუპოვოთ.
-კარგი იდეაა,-დამეთანხმა ჰარი.
-ვიცი,რომ იმყოფებით ქვენს სიყვარულის „ბუშტი“,მაგრამ საერთოდ მე მესმის.
-ვიცით.

გამიხარდა მისი ნახვა,იმის მიუხედავად,რომ სულ ცოტა ხნის წინ წამოვიდა.მის ერთ გაღიმებაზეც კი გული მიფანცქალებდა.

-რას უყუებდი სანამ მოვიდოდით?-ვიკითხე.

დავინახე,როგორ გახედა ჰარიმ ტომს,ატმოსფერო დაიძაბა.როდესაც ტომმა თავი დაუქნია ჰარიმ წამიყვანა სატვირთო მანქანასა და ცისფერ ავტომობილს შორის ადგილისკენ.

ის ჩემს უკან იდგა,ორივე ვათვალიერებდით ყველაფერს რაც ჩვენს გარშემო იყო.დავინახე ახალგაზრდა ბიჭი და მის გვერდზე ძაღლი ხმამაღლა ყეფდა.გარშემო ბევრი პოლიციელი იყო ისინი საუბრობდნენ სანამ ხმაურს გაიგებდნენ.კარი გაიღო და დავინახე ბიჭი,რომელიც მთელი ხმით ყვიროდა.როდესაც გავარჩიე ვინ იყო უკან დავიხიე.

-ყველაფერი კარგადაა,საყვარელო.

ხელზე მაგრად მომიჭირა.

-ეს სკოტის ძმაა,ჰარი რა ხდება?
-ჩუუ,უბრალოდ უყურე.

კიდევ რამდენიმე პოლიციელმა მიირბინა კართან,მეორე ადამიანიც გამოიყვანეს გარეთ.სკოტი.მისი შეკავება რთული იყო.გაქცევას ცდილობდა,როდესაც ბორკილებს ადებდნენ.რაღაცას ღრიალებდა და გარშემომყოფებს აგინებდა.ცუდად ვიგრძენი თავი მას ვერ აკავებდნენ,ვიცოდი რაზე იყო წამსვლელი ეს ადამიანი.მან თავისი ძალა გამოავლინა და ოფიცერს ხელი ჰკრა.

ამოვისუნთქე,მანქანაზე მაგრად მიაჭირეს შესაკავებლად.როდესაც ყველაფერი ჩაწყნარდა ჰარის მივუბრუნდი.

-რატომ დააპატიმრეს ისინი?
-სკოტი და მისი ძმა ნარკოტიკს ყიდდნენ,ძალიან ფრთხილობდნენ სახლში არასდროს იანახავდნენ...დღემდე.-ჰარიმ გამიღიმა.

ჩემთვის რთული იყო გამეგო რა ხდებოდა,კიდევ ერთხელ გავიხსენე მომხდარი.

-მოიცა,რა?
-პოლიციას შეატყობინეს,რომ ისინი ნარკოტიკს ინახავდნენ.

ამის გაგონებაზე თვალები გამიფართოვდა.

-შენ,ეს შენ გააკეთე?
-არა,მე არა.
-აბა ვინ?
-ძველმა მეგობარმა,რომელთანაც ადრე ვმუშაობი...ჩემთან ვალში იყო.

დავინახე როგორ მიაშტერდა ჰარი იმ ადგილს სადაც ბიჭი იდგა,მან თავი დაუქნია ნიშნად „საქმე შესრულებულია“.

-რა გააკეთე მისთვის?
-მე უნდა წავიდე,-გამოაცხად ტომმა და მანქანისკენ წავიდა.

მიხვდა ახლა უკეთესი იყო მარტოებს გველაპარაკა.მაგრამ მე არ მინდოდა წასულიყო,იქნებ ყველაფერს ნათელი მოჰფენოდა თუ დარჩებოდა.

-კარგი მოგვიანებით შევხვდებით.-უპასუხა ჰარიმ.

როგორცკი ტომი წავიდა მას მოვუბრუნდი.მივხვდი არ იცოდა როგორ დაეძვრინა ამ სიტუაციიდან თავი,რაც უფრო მეტი დრო გადიოდა მეტად ვნანობდი,რომ ეს ვიკითხე.მაისურიდან ცეპი ამოვაძვრინე და თამაში დავიწყე.

-ფულს ვაგროვებდი.
-რისთვის?
-ვალებს ძირითადად.
-და რა მოხდებოდა თუ ისინი ვალს არ გადაიხდიდნენ,ჰარი?

პასუხად სიჩუმე მივიღე.ვიცოდი ის კაცი იყენებდა ჰარის და მის აგერსიულ ხასიათს ხალხის დასაშინებლად.ჰარი სცემდა მათ ვინც ვერ შეძლებდა ფულის დაბრუნებას.

-მე ამით აღარ ვარ დაკავებული.

ტუჩებზე კოცნა დამიტოვა.

-მიყვარხარ,-სიტუაციის განსამუხტად თქვა.
-ეს ყველაფერი მეტისმეტია,-უემოციოდ ვთქვი.

არ ვიცოდი რას ვგრძნობდი,ვიცოდი ჰარის ბნელი წარსულის შესახებ,მაგრამ ეს ახალი ინფორმაცია მოსვენებას არ მაძლევდა.

-ბოდიში,ვიცი...არ მინდოდა შენი შეშინება.
-ყველაფერი კარგადაა.
-ეს იყო ადრე,და მე...
-მოდი არ გვინდა ამაზე,-შევაწყვეტინე და მისი ხელი ავიღე.

მართალი გითხრათ მეშინოდა,მაგრამ არ მინდოდა ჩხუბი...არ მინდოდა შემშინებოდა ჩემი საყვარელი ბიჭის.

-კარგი,-ჰარიმ თავი დამიქნია.

მასთან მივედი,ხელები ყელზე მოვხვიე.თავი მკერდზე მივადე,გულისცემა დაუწყნარდა.მის სუნთქვას კანზე ვგრძნობდი,უფრო ძლიერად მიმიხუტა და თავზე მაკოცა.

ერთადერთი რაც მინდოდა იყო მისი ტკივილის წღება,მინდოდა დაევიწყებინდა და ახალი ცხოვრება დაეწყო.

-არ გიმსახურებ.-ჩუმად თქვა ჰარიმ

უფრო ძლიერად მოვუჭირე ხელები,მინდოდა მისი სიბნელის ნახევარი მაინც გადმოსულიყო ჩემში და მასთან მარტოს არ ებრძოლა.

-ყველა იმსახურებს იმას,ვისაც უყვარს.

გაიწია და თბილად გამიღიმა.

-მიყვარს შენი ღიმილი.

ამ სიტყვებზე კიდევ უფრო გაეღიმა და საკოცნელად დაიხარა.

-წამოდი,ჭიქა ჩაი გაქვს ჩემი ვალი.

მხრებზე მომხვია ხელები და გზას გავუყევით.მაგრამ უცბად გავჩერდი.

-რა მოხდა?

ჩვენ უკვე აღარ ვიდექით ფურგონთან პოლიციის მანქანები წავიდნენ.როდესაც მანქანამ ჩაგვიარა უკანა სავარძელზე დავინახე სკოტი,მას შესამჩნევი ზოლი ჰქონდა ცხვირზე.

-ბო.
-მისი ცხვირი,-თითები ცხვირზე მივიდე,რომ მენახებინა რას ვგულისხმობდი.
-ო კი,ეს შევამჩნიე როდესაც ვცემდი.
-მე ვიყავი,-გაუბედავად ვთქვი და ჰარი შევხედე.
-რა?
-არ მინოდა,ვიფიქრე უბრალო სისხლდენა იყო...-გავჩუმდი.

ჰარიმ თავი გაიქნია.

-მოიცა,მოიცა...ბო, შენ მას ცხვირი გაუტეხე?

თავი დავუქნიე და ტუჩი მოვიკვნიტე.ჰარის გაეცინა

-კიმაგრამ როგორ?

მთლიანად ჩემსკენ შემობრუნდა და ეშმაკურად გამიღიმა.

-ჩემი მუშტით,-ხელი მაღლა ავწიე.
-არ გითქვამს,რომ ასე შეგიძლია.
-მე და ჩემმა ნათესავებმა ერთ ზაფხულს გადავწყვიტეთ თავდაცვაში გვევარჯიშა...უბრალოდ გავიხსენე ყველაფერი.
-ტომი ბევრს იცინებს,როდესაც ვეტყვი ეს შენ იყავი.

სიამყე ვიგრძენი,როდესაც დავინახე ჩემი მოქმედებით აღფრთოვანებული ჰარი.იქნებ იმაზე მეტი ძალა მაქვს ვიდრე მგონია.როდესაც ჰარი ჩემს წინ დაიხარა მაშინვე ზურგზე შემოვახტი.ხელბი ყელზე ფეხები კი წელზე შემოვხვიე.

-რამდენი გოგო ვარჯიშობს თქვენთან სატრენაჟორო დარბაზში?

თავი მხარზე დავადე,მისი კულულებილოყაზე მიღუტუნებდნენ.

-ადმინისტრატორი ჯილი,და მეტი არ ვიცი...რა არის?
-მე ვფიქრობ ამით უნდა დაკავდე.
-რითი?
-ფიტნესით,ბოქსით,თვდაცვის გკვეთილებით.მაგრამ გოგოებისთვის.

მისმა სიჩუმემ მიმახვედრა,რომ ჩემს წინადაებაზე დაფიქრდა.

-დარწმუნებული ვარ ასეთ გაკვეთილებზე ბევრი გოგო ივლის.
-შენ ივლიდი?-მაშინვე მკითხა
-კი.
-ნათელია შენ არ გჭირდება ისინი,-გაიხუმრა ჰარიმ და უკანალზე მომიჭირა.-მოსინჯავ რამე ილეთებს ჩემზე?
-ეს იყო ადრე და არაფერი აღარ მახსოვს.
-გთხოვ,მაინტერესებს შეძლებ თუ არა ჩემს დამარცხებას.

***

-არ მინდა გატკინო.

ჰარიმ გაიცინა დაჩემს უკან დადგა.სავარძლები კედლებთან იყო მიდგმული,რომ ჩევნ მეტი ადგილი გვქონოდა.

-მე დამცინი?-გაღიზიანებულმა ვკითხე.
-არა,პატარა.-მიპასუხა.-მე უბრალოდ ვფიქრობ,რომ არ უნდა ინაღვლო.წარმოიდგინე,რომ ვიღაც სხვა ვარ.
-კარგი მოდი.-ნაგლურად ვუთხარი.

ხელები წელზე მომკიდა მე კი მუცელში დავარტყი,ამას მისი ხმადაბალი კვნესა მოჰყვა.არ მივეცი აზრზე მოსვლის საშუალება და მთელი ძალით ჩავარტყი ფეხში.მისი ჩახუტებისგან გამათავისუფლა.როგორცკი ხელი ასწია დავუჭირე და უკან წავაღებინე.

შეიგინა,ჩემს წინ მუხლებზე დაეცა,ტუჩები ერთმანეთს დააშორა,შუბლი შეკრა.ხელი მარცხენა ფეხზე მომკიდა და მეც ზედ დავეცი.

ორივე მძიმედ ვსუნთქავდით მისაღებ ოთახში ძირს ვიწექი ჰარიც ახლოს იყო.

-სახალისო იყო,კიდევ ვცადოთ.
-მე დაგნებდი,-ვთქვი და ენა გამოვუყავი.

მან ჩაიხითხითა.

-ხომ გითხარი ეს არ გაგეკეთებინა.
-არა მგონი მუშტის სახეში მიღება გინდოდეს,ორივემ ვნახეთ ამას რაც მოჰყვება.

გაიცინა,მისთვის ეს ჯერ ისევ თამაში იყო.

-ჩემი ბოლო დარტყმა იქნებოდა შენს ფეხებს შუა.

ლოყები ოდნავ გაუწითლდა,ნერწყვი ჩაყლაპა.ჩემს ზემოდან მოექცა და დაიხარა.

-ამას არ გავაკეთებთ.
-კომ გითხარი,-თვითკმაყოფილმა ვთქვი.
-ლამის თითები მომატეხე.
-ამაზე ტომი ნამდვილად იცინებს.
თავი 51.

-და შენ ნოკაუტში ხარ!-დავიყვირე.

მე ჰარის ზურგის ქვედა ნაწილზე ვიჯექი,მისი თეძოების ოდნავ მაღლა,ის მუცელზე იწვა ხოლო მე ორივე მუხლი მისი წელის გარშემო მქონდა გადადებული.თავს ცოტა არ იყოს უცნაურად ვგრძნობდი,გულის სიღრმეში კი ვამაყობდი,ჰარის მარჯვენა ხელი ზურგთან მივუტანე და მაგრამ დავუჭირე.მიუხედავად იმისა რომ ეს მხოლოდ თამაში იყო,ერთი კითხვა დამებადა-იქნებ ჰარი ადრეც ყოფილა ასეთ სიტუაციაში?მუწაზე გართხმული,ხელბორკილებით,შემდეგ კი ციხის საკანში.

სახალისო და ამაღელვებელი იყო ჰარისთან ერთად ასეთ პოზაში ყოფნა,მაგრამ ვიცოდი რომ ის თავს იკავებდა რათა ჩემთვის თამაშის საშუალება მოეცა.ჩვენს ძალებს შორის განსხვავება მაშინ გახდა ნათელი როდესაც ჰარის ტელეფონმა დარეკა.თავისუფლად შემეძლო ჰარის მაჯისთვის ხელი გამეშვა და მისთვის ტელეფონის აღების უფლება მიმეცა მაგრამ მე არ მსურდა ჩემი კომფორტული პოზის დატოვება.

-ფრთხილად.-გაკვირვებულმა ჰარიმ მითხრა როდესაც ხელი მისი ჯინსის უკანა ჯიბეში ჩავყავი მობილურის ამოსაღებად.

ჰარის საჯდომთან ხელის ნაზად ჩაცურებაზე უარს ნამდვილად არ ვიტყოდი.როდესაც ტელეფონის ეკრანს დავხედე მივხვდი რომ ეს ჰარის ერთ ერთი მეგობარი იყო.ტელეფონს ბლოკი მოვხსენი და ყურთან მივიტანე.

-გამარჯობა ჰეილი.
-ბო,-ჰარიმ ჩემი დაცინვა დაიწყო.

მე ცოტათი წინ გადავიწიე და მის ხელს ისევ დავაწექი.

-აჰ,ბო სწორედ შენთან მინდოდა საუბარი.ტელეფონზე გირეკავდი მაგრამ გამორთული გქონდა.

თითქოს ვიღაცა ჰეილის ყურადღებას უფანტავდა,რაღაც უცნაური ხმები ისმოდა,იქამდე სანამ კარები არ მოხურა.

-ხო,დასატენია.

ბოლო სიტყვები წარმოვთქვი თუ არა ჩამეცინა რადგან ჰარი შეეცადა ამდგარიყო თუმცა ჰარის ცდამ წარუმატებლად ჩაიარა.როგორც ჩანს ჰეილიმ ვერაფერი შეამჩნია და ლაპარაკი განაგრძო.

-უბრალოდ მაინტერესებდა,რამე გაქვს ჩასაცმელი წვეულებაზე რომელიც პარასკევს იმართება?ხვალ ვაპირებ მაღაზიებში გავლას,ხომ არ შემომიერთდებოდი?
-კარგი იქნებოდა.
-ბო,-ჰარი ჩვენს ლაპარაკში ჩარევას შეეცადა.

მე ტელეფონი ყურსა და მხარს შუა მოვიქცია რათა ხელებით ჰარი გამეკავებინა.

-ყველაფერი წესრიგშია? ჰარი სადაა?
-ახლა ის ლაპარაკის ხასიათზე არ არის-ვიცინოდი თან ჰარის მაჯები მის ზურგს უკან მომექცია და ხელით მეჭირა.
-ჰაჰაჰა ძალიან სასაცილოა-ჰარიმ დაიყვირა.
-კარგი მაშინ მე კაფესთან შეგხვდები,რომელიც კინოთეატრთანაა პირველ საათზე.
-შეიძლება ჩემი მეგობრებიც წამოვიყვანო?
-რა თქმა უნდა,იქ დაგელოდები.
-ხვალამდე.

ტელეფონზე საუბარს მოვრჩი და კიდევ ერთხელ გადავიწიე წინ რომ ჰარისთვის ლოყაზე მეკოცნა,რამაც მისი ყმუილი გამოიწვია,ჩემთვის ნათელი იყო რომ ეს ყველაფერი ჰარის აღიზიანებდა.

-ახლავე,ახლავე-ჩუმად ვთქვი-მგელივით ნუ ყმუი.
-ახლა გიკბენ.-უხეშად მიპასუხა.

მინდოდა მისთვის სარკაზმით მეპასუხა,მაგრამ ვხვდებოდი რომ აზრი არ ჰქონდა.თვალები დავხუჭე და როგორც იქნა ჰარიმ მთელი თავისი ძალა გამოამჟღავნა და ხალიჩაზე დამაწვინა.მისმა სისწრაფე განმაცვიფრა.

-აუ!-დავიყვირე.

ტელეფონი ხელიდან გამისხლტა.მე მხრები ავიჩეჩე როდესაც ჰარი შეეცადე ჩემს ყელს შეხებოდა.

-მე გაგაფრთხილე.იცი რომ უპირატესობას მხოლოდ ამ პოზას ვანიჭებ-მისი ხმის ტონში თვითკმაყოფილება ამოვიცანი.
-შენ რა,მომაგებინე?

როდესაც მივხვდი თუ რა მოთმინებას იჩენდა ჰარი ჩემთან მიმართებაში და რა საყვარელი იყო,გამეღიმა.

-შენ მჯობიხარ ინტელექტუალური თვალსაზრისით,მაგრამ როდესაც საქმე ფიზიკურ ძალასთან მიდის..

მე ხელი ლოყაზე მოვუთათუნე,ჰარი კი ჩემსკენ გადმოიწია.

-მე ვფიქრობ,რომ შენ ჭკვიანი ხარ.

სახეზე ყურებამდე ღიმილი გადაეფარა და ცხვირზე მაკოცა.

- და მეც ოდესღაც მოგაგებინებ.

მე მკერდზე ოდნავ დავარტყი,ამ დროს ის მე მომშორდა და ზურგზე გადაწვა.ტელევიზორი ჯერ კიდეც ჩართული იყო,ჰარი დაჯდა და ზურგით სავარძელს მიეყრდნო.ჰარიმ მხიარული ღიმილი მომაპყრო,მე კი გადავწყვიტე მის მოკუმულ ფეხებს შორის ჩამვჯდარიყავი.ჩვენ გარკვეული დროის განმავლობაში ასეთ პოზაში ვიჯექით,ჰარის თავი ჩემს მხარზე ჰქონდა ჩამოდებული,მე კი ჩემს მეგობრებს მესიჯს ვუგზავნიდი.ორი წუთიც არ გასულიყო,რომ მეგობრებისგან მესიჯი მომივიდა,მათ ჩემს წინადადებაზე თანხმობა მომცეს.

- მიდიხარ ჰეილისთან ერთად სასეირნოდ?
-კი,ხვალ.
-წაგიყვანო?-შემომთავაზა.

შემდეგი ორი საათი "ზებუნებრივი"-ს ყურებაში გავატარეთ,ამ სერიალის ყურებას მე ვაძალებდი.სერიალმა ჰარი მალევე ჩაითრია.

-ლუსი,შარლოტა და ზოუიც ჩემთან ერთად მოდიან.
-მშვენიერია,მათაც გავუვლი.

***

-მზად ხარ წასასვლელად?-ჰარიმ შემომძახა.
-ერთ წუთს დამელოდე!

ყველაფერს რაც გასაკეთებელი მქონდა ბოლოსთვის ვიტოვებდი ხოლმე,ახლა კი ოთახში დავრბოდი და საჭირო ნივთებს ვაგროვებდი.რამდენიმე წამში დავინახე ჰარი,რომელიც ჩემი ოთახის კარებთან იდგა და თვალს მადევნებდა როდესაც აქეთ იქით დავრბოდი.

-შენ მითხარი,რომ უკვე ყველაფერი მზად გქონდა.
-მართალია მაგრამ ხომ მიცნობ?

ჰარი დამელოდა სანამ სააბაზანოში შევიდოდი,მან კი გეზი ჩემი საწოლისკენ აიღო.მე სარკეში ვიყურებოდი და დავინახე თუ როგორ დაჯდა ჰარი საწოლზე და აიღო ბლოკნოტი რომელიც შემთხვევით იქ დავტოვე.

-რა არის ეს?-თქვა და შემომხედა.
-არაფერი.
მაისურში ჩემი კულონი გავახვიე რომელსაც თვითმფრინავის ფორმა ჰქონდა და ჰარისკენ გავემართე.მას ხელში ჩემი ჩანაწერები ეჭირა.ჰარის ხელი გავუშვირე რათა ბლოკნოტი დამებრუნებიდა მაგრამ მან ყურადღება არ მომაქცია.

-წერ?
-კი,მაგრამ ჯერ ჯერობით არც ისე კარგად გამომდის.-ვთვი და ხელი ბლოკნოტის გამოსართმევად გავუწოდე.

ის ადგა,ხელი მაღლა ასწია და ბლოკნოტის აღების საშუალება არ მომცა.

-ჰარი.-ჩავიჩურჩულე.

ჰარი ისევ და ისევ არ მაქცევდა ყურადღებას,ოთახში დადიოდა და ბლოკნოტის გვერდებს ათვალიერებდა.მე მას გულში ვწყევლიდი რადგან ასეთი მაღალი იყო.

-თვალებში ცეცხლის ალი მოჩანდა...-შეიჭმუხნა, წინადადების კითხვა ჩუმად განაგრძო და მე შემომხედა.-ეს ჩემზეა? -აღელვებულმა მკითხა.
-არა.-მისი სიტყვები უარვყავი და მაღლა ავხტი რომ როგორმე ბლოკნოტს მივწვდომოდი.

ჰარი ადვილად მიგერიებდა და ბლოკნოტს კიდევ უფრო მაღლა სწევდა.

-თითქოს ჩემზეა.
-არ არის შენზე. უბრალოდ რაღაც ისტორიაა.-სწრაფადვე ვუპასუხე.

ჰარის მკერდზე მსუბუქად დავარტყი და საწოლზე დავაგდე.ახლა მისი სიმაღლე სულაც აღარ მაშინებდა.მეც საწოლზე ავცოცდი და ხელიდან ჩემი ბლოკნოტი გამოვგლიჯე.როგორც კი ეს განვახორციელე,ჩანაწერები ეგრევე ჩანთაში შევინახე.

-რისთვისაა?-ცნობისმოყვარეობით აღსავსე ტონით მკითხა.
-ვაგვიანებთ-საათს დავხედე და გეზი კარებისკენ ავიღე.

კიბეებზე ნახევრად ჩასული ვიყავი როცა ჰარიც დამეწია,თან ჩემს ჯინსის კურტკას კეცავდა რომელიც მე ოთახში დამრჩა.

-მადლობა-სახეზე ღიმილი გადამფენოდა.
-ბო,ხომ მომიყვები ?

კარებთან გავჩერდი და მისკენ მოვბრუნდი.ხელები ჯიბეებში ჩაეწყო,თმა კი უკან გადაევარცხნა.

-შენ არ ხარ ვალდებული მომიყვე,მე ...მე უბრალოდ მაინტერესებს.-ამიხსნა.

ჰარი ჩემსკენ გადმოიწია და კარები გააღო.მზის სხივი ირგვლივ ყველაფერს ანათებდა.ჰარიმ გასაღები გამომართვა,სახლი დაკეტა,ამ ხნის განმავლობაში კი მე ტროტუარზე ვსეირნობდი.

-მე ხომ ვამბობდი რომ უნივერსიტეტში მინდა სწავლის პროგრამის გასვლა.
-მმმ...-ჩაიბურდღუნა და ხელი ჩამჭიდა.

ამ თემაზე ჩვენ რამდენჯერმე ვისაუბრეთ,ჰარი ყოველთვის იღებდა ამ საკითხის განხილვაში მონაწილეობას მაგრამ ვგრძნობდი რომ დიდად არ იყო დაინტერესებული.ის ფაქტი რომ მე შეიძლება წასვლა დამჭირვებოდა,მას საშინლად აშინებდა.

-ხოდა,მეც ვიფიქრე იქნებ მათ ჩემი ნამუშევრების წაკითხვა მოესურვათ,იმ შემთხვევაში თუ გასაუბრებაზე მოვხვდებოდი.

ჩვენ ჰარის მანქანას მივუახლოვდით,მისი მხიარული განწყობა უცებ რადიკალურად შეიცვალა.

-კარგი იდეაა.-ისე ჩაიბრუდღუნა გარკვევით ვერც გავიგე რას ამბობდა.

სახეზე სუსტი ღიმილი დასთამაშებდა,მაგრამ მე მისი ეს ჟესტი დავაფასე.

-თუ ჩაბარება მოვახერხე და წასვლა მომიწია,შაბათ-კვირას ჩამოვალ ხოლმე,ან შენ ჩამოხვალ,ამ შემთხვევაში ჩვენ შევძლებთ ერთმანეთის ნახვას.
-ხო.-თავი დამიქნია და ხელი კიდევ უფრო მაგრად ჩამჭიდა.
-უფრო მარტივი იქნებოდა...
-ბო,-ჰარიმ ლაპარაკი შემაწყვეტინა.

მე გავჩუმდა და მზერა მას მივაპყარი.ჰარიმ ნერწყვი გადაყლაპა.

-შეიძლება რაიმე სხვა თემაზე ვისაუბროთ?
- რა თქმა უნდა.-ჰარიმ მანქანის კარები გამიღო და მეც ჩავჯექი.-ბოდიში რომ თავი შეგაწყინე.
-ეს ასე არ არის.-ჩემსკენ გადმოიხარა და ტუჩებში მაკოცა.

***

-ო ღმერთო.

ჰარის თვალები გაუფართოვდა როდესაც ჩვენსკენ მომავალი ჩემი სამი მეგობარი დაინახა.მათ ჩაიცინეს და ყველა ერთად ჩამეხუტა.ამ ჩახუტებამ ჰარის აქ ყოფნა სულ გადაგვავიწყა,ის მხოლოდ მაშინ შევამჩნიეთ როდესაც ჩვენი ყურადღების მისაქცევად ჩაახველა.თუმცა ყურადღების ცენტრში ყოფნამ მას თავი არაკომფორტულად აგრძნობინა.

-გამარჯობა ჰარი.-ლუსიმ გაუღიმა.
-გამარჯობათ გოგონები,წაგიყვანოთ? -იკითხა და მანქანის უკანა კარები გააღო.
-კარგი იქნებოდა.

ჰარის სახეზე გაოცება ამოვიკითხე როდესაც მას მანქანაში ჩაჯდომამდე ზოუი გადაეხვია.

***
ჰარიმ მანქანა კუთხეში გააჩერა.

-აღარასოდეს.-შეშინებული ჯარი მანქანიდან გადმოხტა.
-ეს არც ისე ცუდი იყო.-ვთვი და ტროტუარზე მის კვალს გავყევი.

გოგონებმა მანქანიდან გადმოვიდნენ და ქუჩა გადაჭრეს,თან საუბარიც განაახლეს.

-დარწმუნებული ვარ რომ ზოგიერთ ქვეყანაში ეს წამების ერთ ერთ ფორმათ მიიჩნევა.-ჰარი

ჰარი მანქანას მიეყრდნო,ცდილობდა როგორმე მდგომარეობიდან გამოსულიყო.

-ნუ სულელობ.
-სერიოზულად ბო,მე არ მინდა ჯერემი რენერის უკანალზე საუბრის მოსმენა,ან ბიკინზე რომელიც ცვილისგანაა დამზადებული.

სიცილის შეკავება ვერ შევძელი,ჰარის ასეთს აღელვებულს პირველად ვხედავდი.გზაში გოგონებისგან მან ბევრი ახალი რამ გაიგო. ისინი კი შეუწყვეტლივ ლაქლაქებდნენ.

-სანერვიულო არაფერი გაქვს,ჩვენ არც გვქონდა სურვილი რომ შენ ჩვენ ლაპარაკში მონაწილეობა მიგეღო.
-მადლობა ღმერთს-ამოისუნთქა.
-მოდი აქ.- და ტუჩებით მის ბაგეებს შევეხე.

ჩვენ ის ის იყო მოვრჩით როდესაც გოგონებმა ქუჩაში ბოლო ხმაზე დაიყვირეს.

-მოდი,ბო მაღაზიებში გავიაროთ და მერე თუ გინდა სულაც სექსით დაკავდი.

ლოყებზე წითელი ფერი დამკრავდა,სირცხვილისგან სახე ჰარის მხრებში ჩავრგე.

-წადი.
-მადლობა.-ლოყაზე ვაკოცე.

ჩვენ გავბრუნდით,შარლოტამ კი ჰარის დაუყვირა.
- დიდი მადლობა რომ მოგვიყვანე ჰარი!

მას პასუხი არ უთქვამს მხოლოდ ხელი ასწია.

ჩვენ ჰეილის შევხვდით და სავაჭრო ცენტრში შევედით.მაღაზიებში სიარულის დროს,შევამჩნიე რომ უკან ვიღაც მომყვებოდა.

-ბო.
-მმმ-ჩავილაპარაკე,თან ვეძებდი რაიმეს მოსაზომად.
-ტომი მოგწონს? -ცნობისმოყვარეობით აღსავსე თვალებით შემომხედა ჰეილიმ.

ამ კითხვამ იმ მომენტში დამაბრუნა როდესაც ჰარიმაც ზუსტად ეს კითხვა დამისვა.რა თქმა უნდა მე არ ვღელავდი იმაზე თუ რა შეიძლებოდა მას გაეკეთებინა ჩემი პასუხის მიღების შემდეგ,მაგრამ მაინც რაღაც უცნაური გრძნობა იყო.

-ის ყოველთვის კარგად იყო ჩემს მიმართ განწყობილი.-ვუპასუხე-და რა იყო ?
-არა ისე უბრალოდ-თავი გააქნია.
-მითხარი-ხუმრობით მხარზე ჩავარტყი.

მან მორცხვად მიმართა მზერა მაისურისკენ რომლის მოზომვასაც აპირებდა.

-ნუ,მომწონს.
-მართლა?-ჩავიცინე.
-ხო.
-ვფიქრობ რომ ტომი შენთვისაა შესაფერისი.-გავამხნევე.-კიდე ვინმესთან გილაპარაკია ამ თემაზე?
-არა-მან ტუჩზე იკბინა და ჩემსკენ მობრუნდა.-და გთხოვ ჰარის არაფერი უთხრა,თორემ მაშინვე დაცინვას დაიწყებს.

ხელი მხარზე დავადე რათა ჰეილის აღარ ენერვიულა.

-არა არ დაიწყებს,პირიქით დაგეხმარება რომ ტომთან რამე გამოგივიდეს.-მომღიმარი სახით ვუთხარი.

დანარჩენს გოგონებსაც მალე შევხვდით და ერთად გავემართეთ გასახდელისაკენ.სასაცილო იყო იმის ყურება თუ როგორ ვაწვდიდით ერთმანეთს იმ ტანსაცმელს რომელსაც ჩვენგან რომელიმე ვერ ირგებდა.როდესაც გასახდელებიდან გამოვედით,რათა ერთმანეთი შეგვეფასებინა შევამჩნიე რომ ტანსაცმელი რომელიც ზოუიმ აიღო ახლა ლუსის ეცვა.

-ძალიან გიხდება-ზოუმ შარლოტას კომპლიმენტი გაუკეთა.
-მადლობა.
-ეი,ბო-მივტრიალდი როდესაც უკნიდან ჩემი სახელი გავიგე-აბა ეს მოიზომე.

მე ჯინსის შორტები მომაწოდეს,რომელიც უფრო მოკლე იყო ვიდრე ის შორტები რომლებსაც ჩვეულებრივ ვიცვამ ხოლმე,მაგრამ მაინც გადავწყვიტე მომეზომა.

-ბო,საცურაო კოსტუმი გაქვს?-ჰეილიმ მკითხა.
-ბატონო?
-საცურაო კოსტუმი,წვეულებისთვის- ის ლაპარაკს აგრძელებდა,სანამ მე ვდუმდი.-იქ ბასეინიც იქნება,ჰარიმ არ გითხრა ამის შესახებ?
-ალბათ დაავიწყდა.

დარწმუნებული ვიყავი რომ ჰარის არ სურდა რომ მე ბასეინის შესახებ მცოდნოდა.

-ხოდა გაქვს ?
-არ მაქვს ისეთი,რომელიც შეიძლება წვეულებაზე ჩავიცვა და ჰარის დავენახო.-ვთქვი და სახეზე ღიმილი გადამეფინა.
-მაშინ დღეს უნდა ვიპოვოთ რაიმე.

ჰეილის საუბარი ჩემმა მეგობრებმა შეაწყვეტინეს.როდესაც მე მათი სიცილი გავიგე,გასახდელის ფარდებს მივუახლოვდი.ფარდები გადავწი და დავინახე შარლოტა რომელიც ამაოდ ცდილობდა ლუსისთვის შეეკრა მოტკეცილი ჯინსის ღილი,ლუსი კი მუცელს ისრუტავდა რათა შარლოტასთვის საქმე გაეადვილებინა.

-განაგრძე!-ამბობდა შარლოტა-ჩვენ ვუახლოვდებით მიზანს.
-ბო,ნუ იცინი.ჯობია მოგვეხმარო.

ჩემი კაბა ჯერ კიდევ არ მქონდა უკნიდან შეკრული,მაგრამ მუხლებზე დავეშვი რომ მეგობარს მივხმარებოდი.ჰეილი და ზოუი სიცილით კვდებოდნენ,მე და შარლოტა კი ვცდილობდით როგორმე ლუსის შარვალი შეგვეკრა.

-ჩვენ ეს შევძელით!-შარლოტამ დაიყვირა.

ვიგრძენი რომ გასახდელი აპლოდისმენტებმა მოიცვა,როდესაც გოგონებმა რგორც იქნა მოახერხეს დაწყებული საქმე ბოლომდე მიეყვანათ.როდესაც გასახდელში კაბის შესაკრავად შევედი,გარედან სიცილი მომესმა.

-ბო,აბა ეს გაიზომე.

უცნობ ხელს,საკიდი გამოვართვი.

-რა არის ეს?-ვკითხე,თან ხელში თითქმის გამჭირვალე ტანსაცმელი მეჭირა.
-რაღაც,რაც გეცმევა და ამით ჰარიც დაკბება.-სხვისი ხმა მომესმა.

ტანსაცმელი დავატრიალე,ის თითქმის სრულიად გამჭირვალე იყო და რაღაც მაქმანებით იყო გაწყობილი,კიდევ კარგი მე და გოგონებ ერთმანეთისგან ფარდა გვაშორებდა,წინააღმდეგ შემთხვევაში შეამჩნევდნენ თუ როგორ გავწითლდი.

-უხ,ვერ გიტანთ!
თავი 52

მთელი დღის განმავლობაში წვეულებასა და ჰარისთან შეხვედრაზე ფიქრი არ მასვენებდა.დღის უმეტეს ნაწილში ვცდილობდი დენისთვის თავი ამერიდებინა და ეს კარგად გამომდიოდა იქამდე სანამ დენი საცავში არ შემოვიდოდა,რომელიც ჩემს ე.წ. თავშესაფარს წარმოადგენდა.მე ოთახის ყველაზე შორეულ კუთხეში ვიდექი,სინათლე მხოლოდ რამდენიმე თაროს ეცემოდა.სინათლის შეკეთება ჯერ კიდევ ერთ თვის წინ გახდა აუცილებელი,სიბნელეში მუშაობა,არც ისე კარგი ვარიანტია.

-ბო?-დამიძახა.

დენი კაფელის იატაკზე ადგამდა ნაბიჯებს და ამის ხმა მთელ ოთახში იფანტებოდა.

-ჯანდაბა-ჩავილაპარაკე,როდესაც რომელიღაცა თაროს შევეჯახე.

მაინც ვერ მოვახერხე დამალვა.სიარულისას ფეხი ყუთს წამოვკარი,რომელიც მეთვითონვე დავდე ძირს.დისკები და ამდაგვარი წვრილმანები იატაკზე გადმოიყარა,სწორედ ამან გამცა.დენი თავზე მადგა,თმები შუბლზე გადმოსცვენოდა და ხელი ჩემთვის გამოეწოდა.მეც მივიღე მისი ეს ჟესტი და ხელი ჩავჭიდე.ერთი სული მქონდა ტანსაცმლიდან მტვერს როდის ჩამოვიფერთხავდი.

დენს მადლობა ჩუმი ხმით გადავუხადე,თავი მსუბუქად დავუქნიე და რამდენიმე წამის შემდეგ ზურგი შევაქციე.ვიცოდი რომ ჩემი ეს საქციელი უხეშობაში ჩამეთვლებოდა თუმცა სათქმელიც არაფერი მქონდა.ამ ბოლო დროს აღარ ვსაუბრობდით,განსაკუთრებით იმის შემდეგ რაც გავიგე რომ ჩემს ზურგს უკან მოქმედებდა.მას არ უნდა ეთქვა ჰარისთვის.არა ამ გზით.

ისევ დავიხარე და ავიღე ის რაც ჩემს გამო გადმოვარდა ყუთიდან.დენმა მოხმარება დაიწყო,რამაც გაკვირვებული დამტოვა.ტუჩის ბოლოები უთრთოდა,რაც იმაზე მეტყველებდა რომ ჩემთვის რაღაცის თქმას აპირებდა.

-მაპატიე ბო.ვიცი რომ არ უნდა მეთქვა,და ამის გამო თავს დღემდე საშინლად ვგრძნობ.მე უბრალოდ ძალიან ვღელავდი შენზე,ამიტომაც ჩავთვალე რომ ჰარის უნდა სცოდნოდა.

დენი პანიკაში ჩავარდა როდესაც ჩემგან პასუხი ვერ მიიღო,დისკები თაროზე ჩამოდო და გვერდით მომიჯდა.ჩვენ უბრალოდ ვისხედით.დენისგან ბოდიშის მოხდას ნამდვილად არ მოველოდი.

-როგორმე რომ შემეძლოს დანაშაულის შემსუბუქება,აუცილებლად გავაკეთებდი.-დენი საუბარს განაგრძნობდა.

მე ფრთხილად შევეხე ჩემი ხელით მისას,რომელიც მუხლზე ედო.ვიმედოვნებდი რომ თითებს არ გამიყრიდა რადგან ჩვენ მხოლოდ მეგობრები ვიყავი და მეტი არაფერი.

-თავიდან ძალიან გაბრაზებული ვიყავი შენზე-ვაღიარე.-მაგრამ ვხვდები თუ რატომ მოიქეცი ასე,შენ უბრალოდ ღელავდი ჩემზე და მე ძალიან ვაფასებ ამას,დენ.

დენის თვალებში სიმშვიდე ამოვიკითხე.ჩემი ხელი მისას მოვაშორე და მუხლებზე შემოვიწყვე.

-ყველაფერი ხომ ისევ ისე იქნება როგორც ადრე? მომწონდა შენთან ერთად სამსახურში დროის გატარება.-გამიღიმა.
-კი,ოღონდ აქაურობის მილაგებაში დამეხმარე.-ხელით ჩვენს ირგვლივ გაჩენილ ქაოსზე მივუთითე.
-რა თქმა უნდა.

ორი ერთად უფრო სწრაფად გავუმკლავდით სამუშაოს,ყუთები თაროებში შევაწყვეთ და როგორც იქნა საცავიდან გამოვედით.ყურადღება იმაზე გავამახვილე რომ დენი ჩემთან მიმართებაში ბევრად უფრო თავშეკავებული იყო.მიუხედავად იმისა რომ შევრიგდით,ჩვენს ურთიერთობაში აშკარად რაღაც შეიცვალა.შეიძლება ის როგორც იქნა მიხვდა თუ რამდენად სერიოზული ურთიერთობა გვაქვს მე და ჰარის.

-სამსახურის მერე დაკავებული ხარ ?-მკითხა ,თან კლიენტს გაუღიმა და ხურდა დაუბრუნა.
-კი,ჩვენ წვეულებაზე მივდივართ.
-ჩვენ?

თმები ერთი ხელით დავიჭირე და მხარზე გადავიწიე.

-მე და ჰარი,ქალაქგარეთ ვიქნებით წვეულებაზე.

ჯიბეებზე ხელები რომ დავიტყაპუნე,ტუჩსაცხი ვიპოვე რომელსაც ამდენი ხანი ვეძებდი.ტუჩსაცხს ვისვამდი და დენი დავაფიქსირე რომელიც ჩემს მოძრაობებს აკვირდებოდა.

-ალბათ კარგად გაერთობით-სახეზე მკრთალი ღიმილი გადაეფინა.
-და შენ რას აკეთებ?

ხელიბით ვიტრინას მივეყრდენი,და ვეცადე დავმჯდარიყავი.დენმა კი მაშინვე შემომხვია ხელები წელზე,რამაც ჩემში გაკვირვება გამოიწვია.შოკში მყოფმა,თავი მის მხარში ჩავრგე და ნაკენი ადგილის ხელით ზელვას შევუდექი.

-კარგად ხარ?

ის პირდაპირ მე მიცქერდა და ხელები ჯერ კიდევ წელზე ჰქონდა შემოხვეული.მე ნერვიულად დავიწყე სიცილი და მისი დარწმუნება იმაში რომ ყველაფერი წესრიგში იყო.მხოლოდ მაშინ გამიშვა მან ხელი დაუკან დაიხია.მისი შეხება არაფერი იყო ჰარისთან შედარებით,რომლის შეხებები მაელექტროვებდნენ,მუცელში პეპლებს მიჩენდნენ და მათბობდნენ.

-ალბათ მეგობრებს შევხვდები და კალათბურთის სათამაშოდ წავალთ.
-არ ვიცოდი,რომ კალათბურთს თამაშობდი.
-ვთამაშობ,მართალია ძალიან კარგად არა მაგრამ ვერთობი.-მისი ბავშვური ნერვიულობისგან გამეღიმა.-და შენ იცი თამაში?
-ოო არა,საერთოდ არა.-ვაღიარე.

ჩემს სკოლაში აუცილებელი იყო მონაწილეობა მიგეღო იმ თამაშში რომელშიც ბურთი ფიგურირებდა თუმცა კოორდინაციასთან დიდად არ ვმეგობრობდი.დროის უმეტეს ნაწილში დებილივით ვიჯექი სტადიონზე,მაგრამ ჩემთვის რომ მოეცათ რაიმე რაც ბურთის მოგერიებაში დამეხმარებოდა მაგალითად ბეისბოლის კეტი,მაშინ ვფიქრობ ყველაფერი გამომივიდოდა.

-მე ძემიძლია გასწავლო.-დენმა გამიღიმა,
-არ ვფიქრობ რომ კალათბურთი ჩემი სპორტია.-ხუმრობით ვუთხარი და ფეხიბის აქეთ იქით ქნევა დავიწყე.

სიცილი შევწყვიტე,თავი მაღლა ავწიე და დენის თბილად მომღიმარი სახე დავინახე.ცოტათი უკან დავიხიე როდესაც დენმა თვალებზე ჩამოფხატული თმები გადამიწია.

-ჩვენ ვუმუშავებთ ამაზე.-ჩუმად თქვა.

***

დენმა გადაწყვიტა ჰარის მოსვლამდე დამლოდებოდა.ჩვენ მაღაზიასთან 10 წუთის განმავლობაში ვსაუბრობდით შემდეგ კი ნაცნობი შავი მანქანაც გამოჩნდა.

-აი ჰარიც მოვიდა.-დენს ვუთხარი.
-კარგი,მაგრამ მალე შევხვდებით ბო.-დენმა გამიღიმა,ჩემსკენ გადმოიხარა რათა მეგუბრულად ჩამხუტებოდა.

დავიძაბე,როდესაც მანქანის კარების გაღების ხმა გავიგე,და ჩვენსკენ მომავალი ჰარი დავინახე.

-იმედია დასვენების დღეებს კარგად გაატარებ.-დენს მივუგე.

ჰარის გაღიზიანებული სახის დანახვისას, დენი მალევე გაუჩინარდა შესახვევში.ჰარი პირდაპირ ჩემსკენ მოიწევდა.ხელები ჯიბეებში ჩაეწყო.

-რატომ მოიქცა დენი ასე?-მომიახლოვდა თუ არა,ეს სიტყვები უხეშად მომახალა.-მან ოცოდა რომ მე აქ ვიყავი. რატომ მოიქცა ასე?

მისი რიტორიკული შეკითხვა,უპასუხოდ დარჩა.მხარზე დავარტყი და ვაიძულე,ისევ იმ მხარეს გაბრუნებულიყო საიდანაც მოვიდა.

-ჰარი,გთხოვ მანქანაში ჩაჯექი.

მისი სიჯიუტე ვიგრძენი და ფაქტიურად მეთვითონ ჩავტენე მანქანაში.

-თქვენ ისევ მეგობრები ხართ?

მეც ჩავჯექი და მისკენ მივბრუნდი.გაღიზიანებული მიყურებდა,მის შუბლზე წარმოქმნილი ნაკეცები კიდევ უფრო შესამჩნვი ხდებოდა.ახლა მე მხოლოდ მისი კოცნა მინდოდა.

-კი,ჩვენ დღეს დავილაპარაკეთ.
-მას ხომ არაფერი გაუკეთებია?-ჰარი შეკრთა.
-არა-თავი გავაქნიე.-და მე შემიძლია იმასთან ვიმეგობრო ვისთანაც მომინდება.-ჰარისთან ამ თემაზე საუბარი უკვე ყელში მქონდა ამოსული.
ჰარიმ თვალები დახუჭა,ხელები საჭეს ისე მაგრად მოუჭირა რომ თითები სულ გათეთრებოდა.

-მე არ გეუბნები რომ არ შეგიძლია,მე ვერ დაგიშლი რაიმეს კეთებას.-მითხრა-მაგრამ ბო,ის ხომ იდიოტია.

მისი აგრესია ჩემს მიმართ კი არა არამედ დენის მიმართ იყო მიმართული.ჰარისი არ მეშინოდა,ვიცოდი თუ როგორ უნდა გავმკლავებოდი მის ისტერიკებს.

-ჰარი!
-ის იდოტია!

ჩვენმა ყვირილმა ხალხის ყურადღება მიიპყრო რომლებიც ახლოს მდებარე მაღაზიებიდან გამოდიოდნენ და თავიანთი მანქანებისკენ მიემართებოდნენ.

-შენ ან დამშვიდდები,ან მე არსადაც არ წამოვალ!.-უხეშად ვუპასუხე.

მისი სახის გამომეტყველება ბრაზსა და ტკივილზე მიანიშნებდა რომელიც შიგნით ჰქონდა დაგროვილი.ჰარიმ ზურგი მაქცია,კარები გააღო და მანქანიდან გადმოვიდა.მანქანა კარების მიბრახუნებისგან შეირყა და მე მარტო დავრჩი.ფანჯრიდან ყურადღებით ვაკვირდებოდი.ხელებით ფანჯარას მიყრდნობოდა,თავი დაეხარა.ღმად სუნთქავდა ამით წონასწორობის შენარჩუნებას ცდილობდა,რომელიც როგორც ჩანს დაეკარა.

მზად ვიყავი მანქანიდან გადმოვმხტარიყავი როდესაც დავინახე როგორ მოშორდა ჰარი მანქანას და სავარაუდოდ დენის მოსაძებნად წავიდა.თუმცა ჰარიმ სულ სხვა მხარეს შეუხვია ამიტომ სანერვიულო არაფერი მქონდა.თავი ცუდი აზრებისგან გავითავისუფლე და ჰარის უკან გავყევი.ჰარის მივუახლოვდი,იგი ხელის გულებით აგურებს მიყრდნობოდა.ჰარი ოდნავ გადაიხარა და შემთხვევით ძირს დავარდა.

მე მასთან ახლოს დავდექი,ცოტა ხნით მარტო დატოვება ვარჩიე რაც მას სუნთქვისთვის სტაბილური სახის მიცემის საშუალებას მისცემდა.თითებით მისი თმის ვარცხნა დავიწყე.

-კარგად ხარ? -ცოტა არ იყოს ანერვიულებულმა ვკითხე.
-ნორმალურად.-დაიყვირა.

ჰარი უფრო დამშვიდებული ჩანდა.მაოცებდა თუ როგორ შეეძლო ერთ შეხებას ადამიანისთვის ასეთი კომფორტი შეექმნა.

-კარგია.

ჰარი ადგა,მხრებში გაიმართა,მე კი მკერდზე მივეკარი.მას ჯერ კიდევ კოპები ჰქონდა შეკრული თუმცა ამჯერად ტუჩების დაპრუწვამდე არ მისულა საქმე.ამის მაგივრად ტუჩები რბილი და ოდნავ შესიებული ჰქონდა.ცდილობდა სათქმელი როგორმე გადმოეცა.

-არ მინდოდა...
-მიხარია რომ დამშვიდდი.-შევაწყვეტინე.
დანაშაულის გრძნობა ერთადერთი რამ იყო რისი შემოთავაზებაც შეეძლო მაშინ როდესაც ხვდებოდა რომ ტონს აუწია.თუმცა მე მის წასლვას ვამჯობინებდი,რადგან ამ მდგომს ბრაზი ემატებოდა.ზოგჯერ უბრალოდ საჭიროა ყველაფერს მოშორდე და განმარტოვდე,ჰარი ნელნელა სწავლობდა ამას.

-ყველაფერი კარგადაა.

ლოყაზე ნაზად ვაკოცე,რითიც ვუჩვენე რომ ყველაფერი კარგად იყო და სანერვიულო არაფერი ჰქონდა.

-ჩვენ წვეულებაზე ვართ წასასვლელები,არა?

მან სუსტად გაიღიმა,ღმრულები რომლებიც ასე მიყვარდა კვლავ გამოჩნდა მის სახეზე.ჰარიმ თავისი შესაძლებლობები ბოქსში გამოამჟღავნა,ის ასე მიგერიებდა მაშინ როდესაც ვცდილობდი თითებით მის ლოყებს შევხებოდი.ის ყოველთვის ჩემზე სწრაფი იყო.

-უნდა წავიდეთ.-მომღიმარი სახით მიპასუხა.

ხელი მოვკიდე და მისი მანქანისკენ გავემართეთ.ამჯერად ჰარი მანქანაში ჩაჯდომაში მომეხმარა და ხელი საჯდომზე მომარტყა რამაც ცოტა არ იყოს გამაბრაზა.ჩვენ ჩემ სახლში დავბრუნდით,ხასიათი ორივეს გამოგვკეთებოდა.ჰარის უკვე გამოეცვალა ტანსაცმელი და ჩემს ოთახში მელოდა,მე კი ამ დროს სააბაზანოში ვიცვლიდი.გამოსვლამდე შევამოწმე თუ როგორ გამოვიყურებოდი,თმის რამდენიმე ღერი გავისწორე,რომელებიც "კუდიდან" გადმოვარდნილიყვნენ.მაისური და ის ჯინსის შორტი გავისწორი,რომელიც მეგობრებთან ერთად ვიყიდე.

-ბო,დაუჩქარე.-ჰარიმ შემომძახა.
-დამაცადე.

სარკეში ბოლოჯერ ჩავიხედე და დავრწმუნდი რომ მზად ვიყავი.სააბაზანოდან გამოვედი და ჩემი ჩანთისკენ გავემართე.მიუხედავად იმისა რომ ჰარისგან ზურგით ვიდექი,მაინც ვგრძნობდი თუ როგორი მზერით მიცქერდა.შევკრთი როდესაც ჰარიმ შორტები ქვევით ჩამიწია.

-რას აკეთებ?-ვკითხე და მისკენ მივბრუნდი.

ჰარის თავზე კეპი ეხურა,რომელიც მის კულულებს ფარავდა.მოტკეცილი შავი მაისური,რომელზეც ზემოდან პერანგი ჰქონდა მოცმული,ჯინსები და ნაცრისფერი ბოტასები ჩაეცვა.

-ვცდილობ შენს შორტს რაიმე ვუპოვო.-და შორტი ისევ დავისკენ გაქაჩა.

შევხტი და გაღიზიანებულმა მისი ხელი მალევე მოვიშორე.

-შორტებს არაფერი არ სჭრის!

ჩვენ ერთად ვიდექით ის კი ჩემს თმას ეთამაშებოდა და თითებით მივარცხნიდა.თავი მისკენ გადავხარე,მკერდზე მივეკარი და მისი გულის ცემას დავუგდე ყური.

-შენთვითონ შეარჩიე?

ხელები წელზე შემომხვია,რამაც თავი დაცულად მაგრძნობინა.

-არა,ჰეილიმ აარჩია.
-ჰმ-ჰარი ჩაფიქრდა.

ჩემი მისდამი ლტოლვა დავძლიე და მოვშორდი.ჰარი კიდევ ცდილობდა ჩახუტებას,ხელებს მკლავებზე მითათუნებდა,მე კი მისკენ მივბრუნდი,ფეხის წვერებზე ავიწიე და ხელები კისერზე მოვხვიე.

-არ მოგწონს ?-ჩემს ხმაში იმედგაცრუება გამოირეოდა.

რაც არ უნდა მეცადა სიმაღლეში მაინც ვერ ვეწეოდი.

-მომწონს და დარწმუნებული ვარ რომ წვეულებაზე მყოფ დანარჩენ ბიჭებსაც ძალიან მოეწონებათ.
-მაგრამ მე სხვები არ მაინტერესებს.-და ვაკოცე.-მხოლოდ შენ.

ჰარის გაცინება მაშინ შევძელი როდესაც საჩვენებელი თითით ცხვირზე შევეხე.კარადასთან მივედი რათა მოსაცმელი მეპოვნა რომელიც ჩემს ჩაცმულობას მოუხდებოდა.

-ფეხზე რას ჩაიცმევ?
-არ ვიცი,მე ფეხშიშველი წამოსვლაზე ვფიქრობდი.

ფეხზე ჩემი საყვარელი მუქი ლურჯი მანიკური წამესვა,რომელიც როგორს ჩანს ჰარისაც ძალიან მოსწონდა.

-სასაცილო ხარ.
-არა,მე მხიარული ვარ.-მოვუბრუნდი,ხელში კი იასამნისფერი მოსაცმელი მეჭირა.
-კი,რა თქმა უნდა. -სიცილით მომიგო.

ჰარი დაიხარა,საწოლის ქვემოდან სანდლები გამოიღო და გამომიწოდა.მის ხელებში სანდლები ჩვეულებრივზე უფრო პატარები ჩანდა.

-არ მინდა ამის ჩაცმა.
-მაშინ რამე სხვა შეარჩიე.
-ჩემი ვანსები შენთან დამრჩა ?
-არა,ვფიქრობ წამოიღე.-ჰარიმ მიპასუხა.

საწოლზე გადაკოტრიალდა და ჩემს ჩანთაში ჩხრეკა დაიწყო.

-აი,აქ არის!-წამოვიძახე გახარებულმა.
-აი სხვებიც.

ჰარი მუხლებზე დაეშვა.ფეხები ჰაერში მქონდა გაწყობილი.

-იქნებ ჩამაცვა?.-გავუღიმე,იმის მოლოდინში რომ პასუხად ისიც გაიღიმებოდა.
-არამგონია რომ კარგად მქონდეს.-ჰარი ფეხსაცმელებს დაჰყურებდა,რომლებიც ხელში ეჭირა.
-მე ჩემ თავს ვგულისხმობდი!

მის ხუმრობაზე გამეცინა და ფეხები მუხლებზე შევაწყვე.მან ძალიან იოლად ჩამაცვა ცალი ფეხსაცმელი და ზონარის შესაკრაად დაიხარა.

-ეი.-ჰარიმ ცოტა უხეშად მომახალა როდესაც თავიდან კეპი მოვხადე.

კეპი უკან შევაბრუნე და თავზე წამოვიცვი,ჰარი ყოველთვის ასე ატარებდა.ჰარის ქაოსურად გადაფენილ კულულების შემყურე სიცილს ვერ ვიკავებდი.

-ოი,მიჭერს.

ჰარიმ უფრო სუსტად შეკრა ზონრები.

-ახლა?
-კარგია,მადლობა.-ვუპასუხე.სახეზე ღიმილი გადამფენოდა.

ფეხზე ადგა და ქუდი მომხადა.

-ეს ჩემია.
-ჩვენ შეგვიძლია გავიყოთ,არა?
-არაა.-მხიარული ტონით მიპასუხა.

ჰარის სწრაფ პასუხს,კოცნები მოჰყვა.

-წავიდეთ!

ისეთი შეგრძნება დამეუფლა თითქოს მუცელში პეპლები დაფრინავდნენ,როდესაც ჰარი ჩემსკენ გადმოიწია და ლოყაზე ნაზად მაკოცა.ჰარი გამეცალა და მანქანაში ბენზინის ჩასხმა დაიწყო.მე ნიკაპი ხელის გულზე ჩამომედო,იდაყვით კი მუხლზე ვიყავი დაყრდნობილი და ჰარის ვაკვირდებოდი.
-იქ ბევრი ხალხი იქნება? -ვკითხე.
-ხო,ალბათ.ჰეილის საკმაოდ დიდი სახლი აქვს.
-ეს მისი სახლია თუ მშობლების?
-სახლსი ბიძამისისაა,თუმცა არასოდეს არ ცხოვრობს იქ სწორედ ამიტომაა რომ ჰეილი ამდენ დროს ატარებს იმ სახლში თავის მეგობართან ერთად.
-დასანანია.
-რა? -მკითხა,თან ხელი ჯიბეში ჩააცურა,რათა საფულე ამოეღო.
-ის,რომ მას არავინ ჰყავს.
-მას ჩვენ ვყავართ და სხვა მეგობრებიც.-მხრების ჩეჩვით მომიგო.-მაღაზიაში გინდა რაიმეს ყიდვა?

თავი იქვე მდებარე მაღაზიისკენ გადააქნია.ჩემი პასუხის მოლოდინში,კეპი გაისწორა.
-შენთან ერთად წამოვალ.-ვთვი და კარები გავაღე.
-არ ხარ ვალდებული,ბო. გინდა რაიმე სასმელი?
ჰარიმ ხელი ჩამჭიდა და მანქანიდან გადმოსვლაში მომეხმარა.ჰარის შევეჩეხე როდესაც კარები ზედმეტად ხმაურიანად მივხურე.ვიცოდი რომ ჰარი ამაზე განერვიულდებოდა.ბიჭები და მათი მანქანები....მე მხოლოდ ჩუმად ბოდიშის მოხდა მევალებოდა.

-ტკბილეულის ნახვა მინდა.-ვთქვი და მაღაზიის შესასვლელისკენ გავემართე.
-რა თქმა უნდა გინდა.-ჩუმად ჩაიბუტბუტა.
-ყველაფერი მესმის,ჰარი.

მაღაზია არც ისე დიდი იყო,მის უკანა ნაწილში რამდენიმე მაცივარი იდგა რომლებიც არაალკოჰოლური სასმელებით იყო გამოტენილი.ვიტრინებში ძირითადათ მხოლოდ ცოტაოდენი ტკბილეული,ჩიფსები და პორნო ჟურნალები ეწყო.

ბიჭის დანახვისას რომელმაც თვალი ჩამიკრთა,უნებურად შევკრთი.ის ჰარიზე ცოტა უფროსი ჩანდა.ღია ფერის აჩეჩილი თმა და გამოკვეთილი ყავისფერი თვალები ჰქონდა.უცებ შევამჩნიე რომ ჰარის ხელი ჩემს წელზე მოეხვია,ის ჩვენ ორს შორის ჩადგა.
-მოშორდი-უხეშად უთხრა ჰარიმ იმ უცნობ ბიჭს.
ვცდილობდი ამ უხერხული სიტუაციისთვის ყურადღება არ მიმეცქია და შოკოლადის ძებნას განვაგრძობდი.

-აარჩიე რამე?

ჰარი დაბრუნდა,ის ბიჭი კი უგზოუკვლოდ გაქრა.მადლობის ნიშნად ხელი მუვუჭირე,მან კი თბილად დაიწყო ჩემი მოფერება.
-მმმ...-წინ გავიწიე და ჰარის ხელი გავუშვი.
- M&M ‘s-ი? -გავუღიმე,ხელში ჩანთან მეჭირა.
ჰარიმ ჩემი შემოთავაზებაზე უარი კოპების შეკვრით მითხრა და ხელი გამაწევინა რომელშიც კანფეტები მეჭირა.
-არ მიყვარს თხილი.
-რაა? რატომ?
არ მინდოდა რომ ხმაში წყენა გამრეოდა.რატომ ვხდებოდი ასეთი ემოციური რაღაც შოკოლადის გამო ? ან უფრო მნიშვნელოვანი კითხვაც მაწუხებს.რატომ არ უყვარს ჰარის თხილი?
-არ ვიცი,უბრალო შოკოლადს ვანიჭებ უპირატესობას.-ჰარიმ ხელები ჯინსის წინა ჯიბეებში ჩააწყო და ჩემს დაჟინებულ მზერას თავი აარიდა.
მეც ჰარის გავყევი,ჰარის და ვიტრინას შორის ჩავდექი,ჯერ კიდევ შოკოლადის არჩევაში ვიყავი გართული.
-თუ შენ თხილის გარეშე გინდა მაშინ შეგიძლია “Smarties” აიღო..
-მართალი ხარ.-ჰარის სახე გაუბრწყინდა.
-არააა,ეს ის არაა რაც ვიგულისხმე.

არც მე და არც ჰარი არ ველოდით რომ საჭმლის არჩევა ამხელა დროს წაგვართმევდა.შვიდი წუთის განმავლობაში ვათვალიერებდით ტკბილეულს და ჯერ კიდევ ვერაფერი აგვერჩია.
-ესე იგი,მოდი ასე მოვიქცეთ.შენ იყიდე ის რაც გინდოდა,მე მთლიან შოკოლადს მოვაჭამ შენ კი თხილი დაგრჩება.

ჰარიმ გადაიხარხარა თითქოს ეს მისი საუკეთესო იდეა ყოფილიყო.ახლა ის ისე ახალგაზრდათ გამოიყურებოდა....ჰარი ბედნიერი იყო,მე ასეთი არასოდეს მენახა.ადრე მისი თვალები უბრალოდ ბრაზით ივსებოდა.
-და მე რას ვიღებ ამ იდეიდან? თხილს რომელიც აქამდე შენ გამოივლე პირში?
-კი მაგრამ შენ თქვი რომ გიყვარს თხილი.
-მიყვარს,მაგრამ არა შენი დადორბლილი.-ვუთხარი და თავი გავაქნიე.
-კარგი რა ბო,ჩვენ ხომ ვკოცნით ერთმანეთს.ეს ნორმალურია.

მისი პასუხის გაგონებაზე მხარში ჩავარტყი.
-ხო კარგი კარგი,ჩვეულებრივ შოკოლადს ავიღებ,შენ კიდე რამე თხილიანი აარჩიე.
-მშვენიერია.-გავუღიმე.

სანამ ჩვენ ვარჩევდით თუ რა უნდა გვეყიდა,უზარმაზარი რიგის ბოლოში მოგვიწია დგომა.ჰარის ხელში შოკოლადი ეჭირა,მე კი მჭიდროდ მქონდა ხელი მისთვის ჩაკიდული.
-შენ არ უნდა გეთქვა რომ წვეულება ბაღში იმართება,ბასეინთან ახლოს?-ვკითხე.
ჰარი დაიძაბა.
-ჩვენ ვილაპარაკეთ ამ თემაზე.-ჰარისთვის რთული იყო ჩემთვის თვალი გაესწორებინა.
-არა,არ გვილაპარაკია.-უარვყავი.
-აა,ნუ ჰეილიმ მე სულ ახლახანს დამირეკა.
-როდის?
-აი შენ რომ აბაზანაში იყავი.

მისი ისტორია კიდევ უფრო ნაკლებად დამაჯერებელი ხდებოდა.ჰარი არ იყო იმდენად სწრაფი რომ ჩემთვის ხელი შეეშალა,მაშინ როდესაც მის შავ მაისურს მაღლა ვუწევდი.მე მისი მუცლის პრესი დავინახე,თუმცა ეს ის არ იყო რაც მჭირდებოდა.თითებით ოდნავ გამოვწიე მისი მოტკეცილი ჯინსი რათა მენახა ეცვა თუ არა შიგნით საცვალი.
-შენ საცურაო კოსტუმი გაცვია.თუ ჰეილიმ იმ დროს დაგირეკა როდესაც მე სააბაზანოში ვიყავი,მაშინ ვერ მოასწრებდი გამოცვლას.
-დამთხვევა?-მკითხა,პატარა ბავშვის სახით,რომელიც ხვდებოდა რომ ამჯერად სიტუაციიდან ვერ გამოძვრებოდა.
-სისულელეა.
-კი მაგრამ შენ არც ისე კარგად ცურავ.
-მართალია,თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას რომ ჩემთვის უნდა დაგემალა.
ჰარიმ მხრები აიჩეჩა და ხელებიდან ტკბილეული გაუვარდა.ჰარიმ უცებ აკრიფა და ისევ მე მომიბრუნდა.
-ნუ ყოველ შემთხვევაში,სხვებს მაინც დააკვირდები.-თვალი ჩამიკრა.
-რაც არ უნდა სასაცილოდ ჟღერდეს,მეც ვიცურავებ.
-ვერა.შენ საცურაო კოსტუმი არ გაქვს.
სწორედ ამ დროს მივხვდი რომ ჰარი არც აპირებდა თქმას ,რადგან არ სურდა რომ იქ გამეხადა.ღიმილს ვერ ვიკავებდი,როდესაც მაისური ჩავიწიე და ჰარის საცურაო კოსტუმი დავანახე.
-შენ იცოდი? -ჩუმად მკითხა.
-კი,ჰეილიმ მითხრა მაღაზიაში.
ჰარი კიდევ ერთხელ შეეხო ჩემს მაისურს და ქვემოთ ჩამოსწია რათა ენახა ის რაც მის შიგნით იყო.
-ცოტა პატარა გაქვს.
-რა?-და წარბები ზემოთ ავქაჩე.
-შენ თუ ზემოთ ქვემოთ დაიწყებ ხტუნვას,საბოლოოდ მის გარეშე დარჩები.-თქვა და ხელით ჩემს მკერდზე მიუთითა.

ყველაფერი რომ ისე ყოფილიყო როგორც ჰარი ამბობდა,მე მთელი წლის განმავლობაში ჯინსებით და პულოვერით მომიწევდა სიარული.მაგრამ ამჯერად გადავწყვიტე ცოტა წავთამაშებოდი.
-მოგწონს? -ვკითხე და მის წინ ხტუნაობა დავიწყე.
ჰარის თვალები გაუფართოვდა,როდესაც ის ჩემს მოძრაობებს ადევდნებდა თვალყურს,უფრო სწორად ჩემს მკერდს.
-კარგი,კარგი ყველაფერი გავიგე.-მოწყენილმა მითხრა და მხრებში ჩამავლო ხელი რომ გავჩერებულიყავი.
თავი 53.

-შენ მაისური გეცმევა?

ჰარის ყურადღება ქუჩისკენ იყო მიმართული,სადაც მრავალი მანქანა დადიოდა თუმცა ვხვდებოდი რომ კითხვა რომელიც მან დამისვა არ ასვენებდა,მიუხედავად იმისა რომ გარეგნულად მშვიდი ჩანდა.მაგრამ როდესაც მის კითხვაზე პასუხი არ გავეცი და ჩემი კითხვით შევუტიე,მისი საქციელი საგრძნობლად შეიცვალა.

-და შენ საცურაო აუზში მაისური გეცმევა?
-არა-გადაიხარხარა.

მან თავისი ხმის ტონით მაგრძნობინა ტომ ჩემს კითხვას აბსურდულად მიიჩნევდა.

-მაშინ ჩემგანაც ნუ ელი რომ მაისურში ვიქნები.-ვთქვი და კიდევ ერთი M&M's შევჭამე.-დარწმუნებული ვარ რომ ძალიან ბევრი გოგო მოგაშტერდება,თუმცა მე არ ვარ ამის წინააღმდეგი.

ჰარის ასე ვუთხარი მაგრამ გონებაში უკვე ვწყევლიდი იმ გოგონებს,რომლებიც მას მიაშტერდებოდნენ.ჩემი პოზიცია თითქოს მინდოდა რომ გოგონებს ეცქირათ ნახევრად შიშველი ჰარისთვის,უბრალოდ მოჩვენებითი იყო.ყოველთვის ვამჩნდევდი თუ როგორ იპყრობდა ჰარი სუსტი სქესის ყურადღებას,მიუხედავად იმისა რომ თვითონ ის მათ მიმართ ინტერესს არ იჩნედა.მას შეეძლო თავზე ყუთი წამოეცვა,მაგრამ გოგონებს იგივე რეაქცია ექნებოდათ.თუმცა დრო როდესაც ვერავინ ეკარებოდა ჰარის,დრო როცა მის თვალებში მგონი ბრაზი შეინიშნებოდა,რომელიც მის ირგვლის მყოფ ყველა გოგოს აშინებდა.მაგრამ მე იქ ვიყავი,მაშინაც კი როდესაც ისინი მის წარსულს განსჯიდნენ,მე ჰარის მხარეს ვრჩებოდი.

-კარგი.-დაიყვირა და იპოდზე შემდეგი სიმღერა ჩართო.
-კარგი ბიჭი ხარ.-თავზე ხელი გადვუსვი და საჩუქრად შოკოლადის კანფეტი შევთავაზე.
-ძაღლი არ ვარ,ბო.
როდესაც კანფეტი აიღო,ტონი დაუწია.
-არა.-ვუთხარი.-ძაღლი არა,უფრო პატარა ლეკვს ჰგავხარ.
რბილი ხმა,რომლითაც მე ველაპარაკებოდი როგორც ჩანს აღიზიანებდა,რადგან საჭეს ხელი გაუშვა და ჩემი მოშორება სცადა როდესაც მე მას ლოყებზე ვჩქმეტდი.
-ყურადღებით იყავი.-ვთქვი და რამდენიმე კანფეტი სავარძელზე დამივარდა.-მე უბრალოდ მინდოდა ცოტა ალერსი.
-ბო,ოღონდ მანქანაში არა.

სანამ დავარდნილ კანფეტებს ვკრეფდი,ჰარი მზერას არ მაცილებდა.ეს მხოლოდ ერთადერთხელ მოხდა,მხოლოდ ერთხელ დამესხა მანქანაში შემთხვევით კოკა-კოლა ახლა კი მას პარანოია დაეწყო,რადგან ნებისმიერ მომენტში შეიძლება მანქანა დავუსვარო.დარწმუნებული ვარ,წვეულებაზე რომ არ გვაგვიანდებოდეს,ჰარი მაიძულებდა შოკოლადი გარეთ შემეჭამა.

***

-ღმერთო.-აღფრთოვანებულმა შევკივლე.

ჰარიმ მანქანა დააყენა,მე კი ფანჯრებს ხელის გულებით მივეყრდენი.მე არასოდეს მენახე ასეთი ლამაზი სახლები.ჰარის დაზუსტებით არ უთქვამს ჰეილის სახლის სიდიდესა და სილამაზის შესახებ.

-ვიცი-ჰარიმ გამიღიმა.

ქუჩაში მიმოვიხედეთ და შევამჩნიეთ რომ ზოგიერთი მანქანა კარგად არ იყო დაყენებული.ამ მანქანებს შორის მხოლოდ ჰარისი იყო შავი ფერის.
ჰარის მივუახლოვდი,ფეხქვეშ კენჭები ჭრიელებდნენ.ჰარის მივეკარი,მან ხელი მხარზე გადამხვია,ეს ჟესტი ნიშნავდა რომ მე ყოველთვის მისი დაცვის ქვეშ ვიქნებოდი.

მე და ჰარი სახლისკენ გავემართეთ,ჩვენი თითქმის მუსიკის რითმში ვმოძრაობდით,რომელიც სახლიდან ისმოდა.ვცდილობდი უფრო დიდი ნაბიჯები გადამედგა რადგან ჰარის ჩამოვრჩენოდი.უზარმაზარი,წითელი აგურისგან აშენებული სახლი იყო.მუსიკა მაღალზე იყო აწეული.შესასვლელი კარები კი ორივე მხრიდან ყვავილებით იყო მორთული.

-უკანა კარებიდან შევიდეთ.
ნათელი იყო რომ ამ სახლში პირველად არ იმყოფებოდა.მე და ჰარი უკანა შესასვლელისაკენ გავემართეთ,ჰარიმ ხელი მომხვია და თან კარებისკენ მიბიძგებდა.

-არ არის საჭირო ზარის დარეკვა,უბრალოდ შედი.
ჰეილის სახეზე ფართე ღიმილი გადაჰფენოდა,მან გულში თბილად ჩამიკრა და მხოლოდ ამის შემდეგ მიუბრუნდა ჰარის.
-გელოდებოდით.
ჰეილის ლურჯ კაბა,მის მკრთალ კანს ძალიან უხდებოდა და ყავისფერ თვალებს კარგად გამოკვეთდა.
-მადლობა,რომ დაგვპატიჟე.
-მიხარია,რომ აქ ხართ.
ჰეილიმ ხელი ჩამჭიდა და სამზარეულოს მეორე მხარეს გამიყვანა,ამისთვის ჩვენ ხალხის გროვაში გასვლა დაგვჭირდა.ჰარი,როგორც ყოველთვის უკან მომყვებოდა,როგორც ჩრდილი.ჩრდილი ჩემთვის ყოველთვლის სიცივესთან და ბოროტებას ასოცორდებოდა.თუმცა ეს იქამდე იყო სანამ ჰარის გავიცნობდი.
-გინდა რაიმე დასალევი?-ჰეილიმ მკითხა.
თავი დავუქნიე.ჰარი ხელით მხარზე დამყრდნობოდა.ის ცოტა წინ გადაიწია რათა ჰეილისთვის ყურში რაღაც ეთქვა.მისი ტუჩების მოძრაობით ნათქვამის გამოცნობა ვერ მოვახერხე.
-რა თქმა უნდა, არა.-ჰეილიმ ჰარის უპასუხა.
რაღაც გრძნობა მკარნახობდა თითქოს ჰარიმ უთხრა თუ რა დოზის ალკოჰოლის მიღება შემეძლო და როდესაც ჩემს ჭიქაში ჩასხმული სულ ცოტა სითხე დავინახე,ჩემი ეჭვებიც გამართლდა.ჰარისთან პრეტენზიები არც მქონია რადგან დალევის დიდი მოყვარული არასოდეს ვყოფილვარ.
-ჰაზ,იქ ლუდია.
-საჭესთან ვზივარ.
-ერთი ბოთლი ლუდი არ გაწყენდა.
ჰარიმ თავი დამიქნია და ხალხის გავლით მაცივრისკენ გაემართა.რამდენიმე ახალგაზრდას შეეჯახა,თუმცა არავის არაფერი უთქვამს რადგან იცოდნენ რომ ეს ჰარი სტაილსი იყო.ფრაზას „წინ იყურე“ ჩხუბის გამოწვევა შეეძლო,რაც არცერთი მათგანისთვის არ იყო სახარბიელო.
საბედნიეროდ არაფერი მომხდარა.ბიჭმა რომელიც როგორც ჩანს ჰარის ნაცნობი იყო,ბოთლს თავსახური მოხსნა და მას გაუწოდა.ბიჭმა ხუმრობით მხარში ჩაარტყა,ჰარიმ კი მხოლოდ გაიცინა და მასთან საუბარი გააბა. მე ირგვლივ მდგომ ხალხს შევყურებდი.აქ ყველა უცხო იყო ჩემთვის,ჰარის კი უამრავი მეგობარი ჰყავდა.
-ბო,ყინული არ გინდა ?
მივბრუნდი და ჰეილი დავინახე რომელმაც ღიმილით ჭიქა გამომიწოდა.ალკოჰოლი,ლიმონადში იყო არეული.ჩემს სახელს კიდევ ერთხელ მოვკარი ყური,მაგრამ ახლა უკვე ჰეილი ყინულს მთავაზობდა,რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ გამოეღოთ მაცივრიდან.
ჩემს თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი,მთლიან ტანზე დამბურძგლა,ლოყების სიმხურვალეს ვგრძნობდი,როდესაც წინა ღამეს მომხდარი მახსენდებოდა.მაშინ ჰარიმ შემომთავაზა რაღაც განსხვავებული გაგვეკეთებინა:მას ყინულის კუბიკი კბილებით ეჭირა.მისი მაცდური ხელებით საერთოდ არაფერს აკეთებდა.მე ჰარის ქვევით ვიწექი,ის კი ცივი ტუჩებით,ყელსა და მკერდზე მეხებოდა.ნელ ნელა ყინულსი ტანზე მადნებოდა,ის კი ახალ-ახალს იღებდა და ჩემს წვალებას განაგრძობდა.
-ამ ბოლო დროს ზედმეტად ცხელი იყავი,ვნახოთ თუ შევძლებ შენს ოდნავ გაცივებას.
ჰარის ამ სიტყვებს ვერასოდეს ვიგდებდი თავიდან,განსაკუთრებით მაშინ როდესაც იმას ვიხსენდებდი რაც იმ ღამეს საწოლში მოხდა.ჰარი კი ამას ხვდებოდა,ახლაც კი როცა ლუდის ბოთლით ხელში სამზარეულოს მაგიდასთან იდგა.მისმა ღიმილმა მიმახვედრა რომ ჰარიმ მშვენივრად იცოდა თუ რატომ გამწითლებოდა ლოყები.
გული გამალებით მიცქერდა,თვალები დავხუჭე,რათა გამეხსენებინა მომენტი,როდესაც ყინულის კუბიკი,ჩემს ტუჩებთან აღმოჩნდა.კუბიკი კბილებით მეჭირა იქამდე,სანამ არ მაკოცა და ყინული ტუჩებით არ გამომართვა.მე არასოდეს განმეცადა ამდაგვარი რამ.არასოდეს ცხოვრებაში არ მიგვრძნია სიცხე და სიცივე ერთდროულად.
-როდესაც ის მთლიანად დადნება,მე კიდევ ერთხელ გაკოცებ.
სხეულის ტემპერატურა საგრძნობლად გაიზარდა,როდესაც წარმოვიდგენდი როგორ მიკრობოდა მისი ტუჩები ჩემსას,ის ყველაფრისთვის იყო მზად რომ ყინული რაც შეიძლებოდა მალე გადაექცია წყლად.მხარზე მსუბუქმა დარტყმამ რეალობაში დამაბრუნა,ჰეილის თვალებში ნერვიულობა ამოვიკითხე.
-არა,მადლობა-უარი ზრდილობიანად ვუთხარი.
ჭიქა ავიღე და კარებისკენ ავიღე გეზი,რათა სირცხვილი როგორმე დამემალა. ჭიქიდან სასმელი ცოტათი გადამესხა როდესაც ჰარიმ უკნიდან ხელები მომხვია და მისკენ მიმიზიდა.
-დარწმუნებული ხარ,რომ არ გინდა ყინული ?
-მოკეტე.-ჩავიბუტბუტე.
ჰარიმ ჩაიცინა.მე არანაირი სურვილი არ მქონდა,მომეყოლა ვინმესთვის თუ რითი ვიყავით გუშინ დაკავებულები.
-როგორც მახსოვს,შენ ეს მოგწონდა.
-ჰარი,თუ არ გაჩუმდები,მთელ სათლ (ვედრო) ყინულს ჩაგიყრი შარვალში.
-მმმ,რატომაც არა.
თავისუფალი ხელით მუცელში ჩავარტყი.
-ეიი,ფრთხილად პატარავ.
თავი ზემოთ ავწიე და თეთრ მაისურიანი ბიჭი დავინახე,რომელიც ჩვენ გვიღიმოდა.მუქი ფერის თმა,ცისფერი თვალები და მხიარული აურა.ხელში მასაც ბოთლი ეჭირა,რომელიც როგორც ჩანს პირველი არ იყო,რადგან ხელით კარებს ეყრდნობოდა რათა წონასწორობა დაეცვა.
-ლუი,ეს ბოა.
გავიღიმე,როდესაც ჰარის ხმაში სიამაყე ვიგრძენი,როდესაც ლუის ჩემი თავი გააცნო.
-სასიამოვნოა შენი გაცნობა ბო,მე ლუი ვარ.
ხელი ჩამოვართვი,რომელიც თვითონვე გამომიწოდა.
-საკმაოდ მჭიდრო ხელის ჩამორთმევა გაქვს,ასეთი ნაზი გოგონასთვის.-გამიღიმა-დარწმუნებული ვარ შენ ეს გეხმარება,ჰარი.
მე უხეშად გამოვწიე ხელი როდესაც ხუმრობას მივუხვდი.არც ისე კარგი დასაწყისია.
-ჯობია გაჩუმდე,სანამ ჩემი ფეხი შენს საჯდომს შეხვედრია.
ჰარის მუქარა არ იყო საკმარისი,იმის გათვალისწინებით რომ ასეთი საქციელი ჩვეულებრივი რამ იყო ბიჭების წრეში.
-რა ჯანდაბას ლაპარაკობ ?
ლუის სხვა ბიჭიც მიუახლოვდა,რომელიც მთლიანად ტატუებში იყო დაფარული.ვცდილობდი არ მივშტერებოდი რადგან შეიძლებოდა ეს მისთვის სასიამოვნო არ ყოფილიყო.არ მინდოდა მის თვალში უზრდელი გამოვჩენილიყავი.
-ზეინი.-ტატუებიანმა ბიჭმა მომიგო.
-სასიამოვნოა შენი გაცნობა,მე ბო ვარ.
მანაც გამომიწოდა ხელი,ისევე როგორც ლუიმ თუმცა ამჯერად მე უფრო რბილად ჩამოვართვი ხელი.ზეინის ღიმილზე,ღიმილითვე ვუპასუხე.მათ ლაპარაკი გააბეს,რომელსაც მეც ყურს ვუგდებდი და თან ჩემს სასმელს ვსვამდი.ნათელი იყო რომ ისინი ერთმანეთს დიდი ხანი იყო რაც იცნობდნენ,შესაძლოა სკოლიდანაც კი.
-საცურაო აუზთან ხომ არ დასხდებოდით ?-ჰეილიმ შემოგვთავაზა.
თავი დავუქნიე თან მისი სახლის დათვალიერებაც მინდოდა.როდესაც შემოსასვლელი გავიარე,მივხვდი რომ აქ 5 ოთახი იყო უმეტესობა დაკავებული.ეზოში სასიამოვნო სურნელი ტრიალებდა.ბიჭების მოგვყვებოდნენ და ერთმენეთს ხუმრობით ურტყავდნენ.
-ეს კიდევ საცურაო ბასეინია.
-ვაუ,რამხელაა.-ვთქვი მე.
ბასეინი საკმაოდ დიდი ზომის იყო,გარშემო კი ბალახი ჰქოდა მორტყმული.ხალხი უკვე ჩასულიყო და ერთმანეთს წუწავდა.
-აქ არ არის ასეთი მხიარულება,როდესაც სახლში მარტო ცხოვრობ.
რთული იყო მის ხმაში ნაღველი არ ამოგეცნო.ჰეილი შემეცოდა.ახლა უკვე არ მიკვირდა თუ რატომ ატარებდა იგი ამდენ დროს მეგობრებთან.არც მე არ მომინდებოდა აქ მარტო ცხოვრება.
-ბიძაჩემი არასოდეს არაა სახლში.
-ხო ვიცი,ჰარიმ მითხრა.
ჩვენი საუბარი მალევე მიუახლოვდა დასასრულს,როდესაც საცურაო აუზთან მჯდომი რამდენიმე ადამიანი გავიცანი.გავიგე რომ ისინი იმ ბიჭების შეყვარებულები ყოფილან რომლებიც ახლახან გავიცანი. ( მიკვირს რომ ლუის საერთოდ შეყვარებული ჰყავს.)ჰარი გვერდით მედგა,ხელში კი ჯერ კიდევ ეჭირა ლუდის ბოთლი.

*ლუი *
-მე ვფიქრობ რომ პატარ პატარა რომანტიკული დეტალებიც კი ბევრ რამეს ცვლის ურთიერთობებში.-თქვა ნიკოლმა.
რატომ არასდროს მეუბნებოდა ნიკოლი ამას? ეს ყველაფერი უფრო ადრე რომ მცოდნოდა ,ბევრად უკეთესი ურთიერთობა გვექნებოდა.
-მართლა? -ვკითხე.
-რა თქმა უნდა.
გოგონებმა ყველამ ერთად დამიკრეს თავი.ჰმმმ ნამდვილად ღირებული ინფორმაციაა.გულში თავს ვიწყევლიდი,რადგან კალამი და ფურცელი თან არ წამოვიღე.საინტერესოა შევძლებდი თუ არა ამ ყველაფრის ტელეფონში ჩაწერას.თუმცა ეს იდეა სულ გადამავიწყდა როდესაც შევამჩნიე ბო,რომელიც თითქმის არაფერს ამბობდა.საინტერესოა.
-ბო,შენ და ჰარი რას აკეთებთ ხოლმე ?
არ ჰქონდა რომელმა გოგონამ დაუსვა ბოს ეს კითხვა.გამეცინა,რადგან ვიცოდი რომ ჰარი არ იყო ურთიერთობაში რომანტიკული რაღაცეების მოყვარული.
-ჰარი დიდად არ გამოირჩევა ასეთი რაღაცეებით.
გოგონებმა გაბრაზებულმა სახით შემომხედეს თან მუქ თმიანი ბოს პასუხს ელოდნენ.
-ჰმმ.-ბო მერყეობდა,არ იცოდა რითი დაეწყო.-ჩვენ გვიყვარს როდესაც ერთმანეთის ხელები გვიჭირას,ასევე ჰარის ძალიან მოსწონს როდესაც მის თმას ვეთამაშები.-ბომ შემთხვევის ლოყის შიგნით იკბინა და მზერა იქით მიმართა სადაც ჰარი იდგა.-ჩვენ „პეპლის კოცნას“ ვცვლით ერთმანეთში,ზოგჯერ არ ვიძინებთ და უბრალოდ საბნის ქვეშ ვსაუბრობთ.

გოგონებმა ერთხმად წარმოთქვეს რაღაც თბილი სიტყვები და ჰარისკენ გაიხედეს,რომელიც ღიმილით გვიახლოვდებოდა.ის ბოს გვერდით დაჯდა და მხოლოდ ახლა დავაფიქსირე თუ როგორ უხდებოდნენ ისინი ერთმანეთს ვიზუალურად.
-რა „პეპლის კოცნები“ ?
კიდევ ერთი რამ რაზეც არასდროს არაფერი მსმენია.როგორც მივხვდი ეს ისევ გოგონების მოფიქრებულია რადგან არამგონია ასეთი რამ მართლა არსებობდეს.თვალ წინ ტუჩებიანი პეპლები წარმომიდგა.
-ეს არის როდესაც კოცნის დროს ერთმენთს წამწამებს უხახუნებენ.ძალიან საყვარლობაა.-ჰეილიმ წამოიძახა.
-ჰარი ამას არ გააკეთებდა.
ჩემს მეგობარს გადავხედე და მივხვდი რომ ანერვიულებულიყო.ბომ ისე ჩაჭიდა ხელი,რომ კიდევ უფრო ახლოს დაჯდომა მოუწია.ბო რაღაცას ჩურჩულებდა,ეს მათი პირადი საუბარი იყო და არავის გვიცდია მასში ჩარევა.
-შენ ჩემი რეპუტაციის განადგურებას ცდილობ? -ჰარიმ კოპები შეკრა.
ვიცოდი რომ ჰარის არასოდეს მოსწონდა ეს და ამით თვითკმაყოფილებას განვიცდიდი.
-არა.-უკმაყოფილო სახით მიუგო ბომ.
-ნუ იბუტები.
-ლუის არ სჯერა ჩემი.
ჩემმა მეგობარმა ღმად ამოისუნთქა,ჰარის თითოეულ მოძრაობას ყურადღებით ვაკვირდებოდი.ის წინ გადაიხარა.ბომ მისი სახე ხელებით დაიჭირა,შემდეგ კი ჰარი თავისი წამწამებით მის ლოყას შეეხო. ბომ გადაიხარხარა და ისე მიბრუნდა რომ მათი მზერები ერთმანეთს შეხვედროდნენ.ბომ ჰარი სენტიმენტალურ იდიოტად გადააქცია.რა ჯანდაბა ხდება ?
-ჩვენ რატომ არასოდეს ვაკეთებთ ამას? -რუბიმ ზეინს შეხედა.
მე ამ წყვილს ეჭვის თვალით შევხედე.ბო და ჰარის ერთმანეთისთვის ხელები ჩაეკიდანთ,ჰარი კი ცერა თითით ბოს თითებს ეფერებოდა.ჰარი საკმაოდ მაღალი იყო და ეს კიდევ უფრო შესამჩნევი გახდა მაშინ როდესაც ბოს ჩაეხუტა.ბო ტანით პატარა იყო,ეს თავიდანვე შევამჩნიე და ზედმეტი სიგამხდრითაც არ გამოირჩეოდა.თუმცა ეს ცუდი არ არის. ჰარი არასოდეს არ მიეკუთვნებოდა ისეთი ტიპის ბიჭებს,რომლებისთვისაც მთავარი გარეგნობაა.ჰარიმ დაიწყო იმაზე ლაპარაკი თუ რა ძლიერ უყავრდა ბო.ალბათ ეს ალკოჰოლის დიდი დოზის ბრალი იყო.
-ჰაზ,შენ ნელ-ნელა იდიოტი ხდები.-ხუმრობით უთხრა ზეინმა.
მე მას ვეთანხმებოდი.ჰარი რომელსაც მე ვიცნობდი თავს გაგიტეხავდა,ბარში შემთხვევით იდაყვი რომ გაგეკრა.
-მე არ ვფიქრობ რომ შენ იდიოტი ხარ.-ბომ უთხრა და ხელი მოუჭირა.
ის ჰარის ჩაეხუდა და ზურგზე ხელი მოხვია.
-ბო ჩვენს ლაპარაკში ნუ ერევი.
-რატომ?-გაოცებულმა ბომ ჰკითხა.
ეს რა არ არის ნათელი ?
-იმიტომ რომ შენ ნებისმიერ შემთხვევაში მას შესანიშნავად ჩათვლი.შენ ყოველთვის გაამართლებ ჰარის რადგან მასთან წევხარ!
მე მეგონა რომ ის ისევ განაგრძობდა მის დაცვას,მაგრამ ჩემმა კომენატრმა მას თავი უხერხულად აგრძნობინა.გავოცდი,რადგან ბოს მხოლოდ ლოყები გაუწითლდა და ჰარის ხელი ბარძაყზე ჩასჭიდა.ცოტა უცნაური იყო შეყვარებული ჰარის ყურება.
-ის საკმაოდ კარგია საწოლში.-მშვიდად მიპასუხა და ჰარის გადახედა.
-ეი,ეი!-ნაილის ყვირილის ხმა მოგვესმა.
თავი 54.
*ლუი*
-მეგობრულად გეუბნები,ჰარი შენ სენტიმენტალური იდოტი გახდი!
ხელში ლუდის ბოთლს ვატრიალებდი,მხედველობიდან არც ის გამომჩენია რომ ბოთლი თითქმის ცარიელი იყო და შანსი იმისა რომ ნაილი ახალს მომიტანდა თითქმის არ არსებობდა რადგან იგი გოგონებთან ფლირტით იყო დაკავებული.
-რატომ? -ჰარიმ გადაიხარხარა.
-არ გახსოვს ცოტა ხნის წინ რას აკეთებდი? შენ შეიცვალე.
-მე ამაში ცუდს ვერაფერს ვხედავ.პირიქით მომწონს კიდეც.
ჰარი აღარ იყო ისეთი უხეში როგორიც ადრე და ეს ყველაფერი ბოს დამსახურებაა.პატარა საყვარელი ბოს.
-შენ სხვანაირი ხდები.არავინ შემოგხედავს სერიოზულად შენ თუ ასე გააგრძელებ მოქცევას.
-მე არ ვარ .....-თავის დასაცავად წამოიყვირა.
ღიმილის შეკავება ვერ შევძელი როდესაც მხარში ჰარის მუშტი ვიგრძენი.მექანიკურად ლუდის ბოთლს ჩავჭიდე ხელი რათა მასში დარჩენილი ალკოჰოლი შემენარჩუნებინა.ძველი ჰარი ჯერ კიდევ არსებობდა,სადღაც ღრმად,ის იმ რომანტიკოსის ქვეშ იმალებოდა რომელსაც ვარდისფერი გულები და საშინელი ყვევილები უყვარდა. არმგონია ჰარის ამ ყველაფრის მის უკან დატოვება შეეძლოს,ძალიან კარგად მახსოვს რაც იმ სახლში ხდებოდა როდესაც უფრო ახალგაზრდები ვიყავით.უბრალოდ შეუძლებელია დამარხო ყველა ეს მოგონება,არ აქვს მნიშვნელობა თუ რა დიდი ნიჩაბი გაქვს.
-მე ჯერ ჯერობით ისევ შემწევს ძალა დაგარტყა.-ჰარი ჩემს შეშინებას განაგრძობდა.
სულ გადამავიწყდა თუ რა მარტივად შეიძლებოდა მისი გაბრაზება.ის არაჩვეულებრივი ადამიანია,იმ შემთხვევაში თუ კარგი ურთიერთობა გაქვს მასთან მაგრამ თუ მას რაიმე სახის შეურაცყოფას მიაყენებ,ჩათვალე რომ წამში ძირს გართხმული აღმოჩნდები.ზოგიერთი ვეღაც დგებოდა და ეს ყველაფერი მე საკუთარი თვალით მაქვს ნანახი.
-ამაში ეჭვიც არ მეპარება.-გავუღიმე.
ჰარიმ ჩემს შეთავაზებულ ლუდზე უართი თქვა.მაშინაც კი როდესაც ჩემს ადგილს ვუბრუნდებოდი,ჰარის მზერას უკნიდანაც კი ვგრძნობდი.თავი ოდნავ გვერდით მივაბრუნე და გოგონას შევხედე რომელიც საცურაო აუზთან იდგა,მან გაიცინა როდესაც წყლიდან ჰეილიმ შესძახა.
ბომ შემთხვევით რაღაცას ფეხი წამოკრა,რაზეც ჰარი შეხტა.მისმა ამ მოძრაობამ გამაოცა,ის თითქოს მზად იყო ახლავე ამდგარიყო და მასთან მიერბინა.ბომ მალევე აღიდგინა წონასწორობა და ნიშნად იმისა რომ ყველაფერი წესრიგში ჰქონდა ,ჰარის გაუღიმა.
-ეს რა იყო ?
-რა?-ჰარიმ შემომხედა,მე კი მას გვერდით მივუჩექი.
თავით ბოზე ვანიშნე.
-აა,ბო კარგად ვერ ცურავს.მე უბრალოდ არ მინდა რომ წყალში გადავარდეს.-მან კიდევ ერთხელ შეხედა ბოს.-მოგვიანებით ერთად ჩავალთ საცურაო აუზში.
-ეი ჰაზ!- შორიდან ვიღაც ბიჭმა ჰარის დაუძახა.
-ნაილერ!
გოგონებთან საუბარში გართულმა ნაილმა ჰარის მისალმების ნიშნად ორი თითი აუწია.შემდეგ როგორც იქნა მოახერხა გოგონებისგან თავი დაეძვრინა,ჰარის მიუახლოვდა რის მერეც ისინი ერთად შევიდნენ სახლში.
მე მთხოვეს რომ ბოსთვის ყურადღება მიმექცია.ის სავარძელზე გაწვა,მე კი მასთან საუბრის წამოწყებას ვაპირებდი.მაინტერესებდა მისი გეგმები მომავლისთვის,სად ხედავს საკუთარ თავს 5 წლის შემდეგ და რას აპირებს ის ჰარისთან.რა თქმა უნდა ამ ყველაფერს ზრდილობიანად ვკითხავდი.
-ესე იგი,შენ და ჰარი?-ლაპარაკი დავიწყე.
ბო ჩემს პირდაპირ დაჯდა,სასმელი აიღო რომელიც აქამდე მაგიდაზე ჰქონდა დატოვებული.
-და რა მოხდა?-გამიღიმა.ჭიქა ტუჩებისკენ წაიღო.
-შენ მისგან ბავშვების გაჩენა გინდა?
მე გონებაში ჩემს თავს ტაშს ვუკრავდი ასეთი კითხვისთვის.ბომ ძლივს ძლივობით გადაყლაპა სასმელი.
-მეე...ა მმ ჯერ კიდევ ძალიან ადრეა ამაზე ფიქრი.არც ისე დიდი ხანია რაც ჩვენ ერთად ვართ.
მის პასუხს ყურადღება არ მივაქციე,თუმცა ის საკმაოდ ჭკვიანი ჩანდა.ჰარის სჭირდება ასეთი გოგო გვერდით ?მასთან ყოველთვის ტატუებიან გოგონას წამოვიდგენდი,რომელსაც უამრავი პირსინგი აქვს და სხვებთან ჩხუბზე უარს არ ამბობს.ბო რადიკალურად განსხვავებული იყო. შეიძლება მას ჰქონდეს ტატუ,მაგრამ მხოლოდ ისეთი რომლის არსებობის შესახებ მარტო ჰარიმ იცის.მე ამ თემას გადავუხვიე.
ბო წრიალებდა,თითქოს თავს არაკომფორტულად გრძნობდა.ჯობია განვაგრძო.
-მაგრამ ცოლად გაჰყვებოდი ?
-მე არასოდეს მიფიქრია ამაზე.თუმცა მაინტერესებს როგორ გამოიყურება ჰარი კოსტუმში.
ბომ პოზა შეიცვალა,ოდნავ წინ გადმოიხარა,თითქოს ჩემი შემდეგი კითხვისთვის ემზადებოდა.
-და რას საქმიანობ?
ფეხები გავჭიმე ,ერთმანეთზე გადავაჯვარედინე და ლუდი მოვსვი.თავში გამიელვა,რომ ამდენი არ უნდა დამელია,მაგრამ ეს აზრი ამშინვე გაქრა როდესც მუცელმა ბუყბუყი დაიწყო და თავბრუ დამეხვა.
-მე მუსიკალურ მაღაზიაში ვმუშაობ,ჩვენ ძველ კასეტებს და ახალ დისკებს ვყიდით.
არც ისეთი მოსაწყენია,როგორსაც მოველოდი,შეიძლება ბომ რაიმე სარგებელიც მოიტანოს.
-იმ იდოტ დენთან ?
ზიზღისგან ცხვირი დამეჭმუჭნა.ჰარი ხსირად მიყვებოდა მის შესახებ.მიუხედავად იმისა რომ არასოდეს შევხვედროდი დენს,მე მას უკვე იდოტად მივიჩნევდი.
-დენი ჩემი მეგობარია.-ბომ მიპასუხა.
მე მას ვაწყენინე.მე მინდოდა კიდევ უფრო გამეღიზიანებინა იგი,მაგრამ მის სახეს რომ შევხედე ამის სურვილი გამიქრა.არ მინდოდა საზღვრებს გავცდენოდი.
-უნივერსიტეტში სწავლობ ?
ბოს გამომეტყველების და საქციელის ცვლილებამ ცოტათი ამანერვიულა.ბოს ტონი შეეცვალა,ისევე როგორც განწყობა.შეიძლება ეს მისთვის უსიამოვნო თემა იყო.
-ჰარი გელაპარაკა ამ თემაზე?-ბომ კითხვაზე კითხვითვე მიპასუხა.
რამდენიმე ადამიანი წყალში გადახტა და სულ მთლიანად გაგვწუწა.ადრე ცურვაზე დავდიოდი,თუმცა ახლა ამ იდიოტების დაჭერას ვერ შევძლებდი.ბომ წარბები აწია.რამდენიმე წამი დამჭირდა რომ საუბარი გამეგრძელებინა.
-რა თემასთან დაკავშირებით?
მეჩვენებოდა რომ ცოტა გაუგებრად დავიწყე სიტყვების წარმოთქმა.
-ოო,როგორც ჩანს არა.ჰარის არ უნდა რომ მე უნივერსიტეტში წავიდე,თუმცა მე დიდი სიამოვნებით წავიდოდი და გავივლიდი სწავლის კურსებს.
აი რაშია პრობლემა.ყოველშემთხვევაში მას ჰქონდა გეგმები,რომ ამ ყველაფრისთვის თავი დაეღწია.არც ისე დიდია პერპექტივა მეოცნებე ადამიანებისთვის.ეს იყო ის რასაც მე და ჰარი ვაკეთებდით:ყველასგა გავრბოდით,როდესაც ჩვენს ძველ უბანში ვცხოვრობდით.არაფერი კარგი არ იყო არც იქ და არც აქ.
-და შენ რას საქმიანობ,ლუი?
დავახველე.მართლაც რომ არ ვიყავი მზად მისი კითხვებისთვის.ეს ჩემი დაკითხვა იყო,აქ კითხვებს მე ვსვამდი და ბოს არ შეეძლო ასე უცებ შეეცვალა ყველაფერი.მაგრამ ჩემს თავს ვიცნობდი და ვიცოდი რომ გაჩუმებას ვერ შევძლებდი.
-პოლიციაში ვმუშაობ.
-პოლიციაში ?
ეს კითხვა ყოველთვის ასეთ რეაქციას რატომ იწვევს ხალხში? მე ხომ არ ვაპირებ მას ხელბორკილები გავუკეთო და განყოფილებაში წავიყვანო.
-ნუ ნერვიულობ.ოფიცერი არ ვარ,მე ქაღალდებთან და ტექნიკასთან ვმუშაობ.
-ესე იგი კომპიუტერები გიყვარს? მე არაფერი მესმის ტექნიკის.
ბომ გამიღიმა.მისი ნახევრად გარუჯული კიდურები,კრუასანთან ასოცირდებოდნენ ჩემთვის.როგორც ჩანს მომშივდა.
-ძალიან მოსახერხებელია.
შემდეგი კითხვის დასმაში მას არც ვამტყუნებდი,მეც იგივეს ვიკითხავდი.
-რატომ?
ტვინი მკარნახობდა რომ უნდა გავჩერებულიყავი,მაგრამ ჩემი პირი არ იყო საიდუმლოების შენახვის ხასიათზე არ იყო.
-შენ შეგიძლია ხალხი იპოვო,მათზე რაც გინდა ის გაარკვიო.წაშალო ფაილები და შენთვის საჭირო ინფორმაცია იპოვო.
ჯანდაბა! ხელები პირთან წავიღე.ბომ გადაიხარხარა როდესაც ჩემი ეს ჟესტი დაინახა.რა იდიოტი ვარ!
-არ უნდა მეთქვა.
ბოთლი ხელიდან გამივარდა და სავარძლის ქვეშ შეგორდა.
-არავის არ ვეტყვი.
-ამის გამო შეიძლება სამსახური დავკარგო.
პანიკაში მყოფმა ვერ შევამჩნიე რომ ჩვენი მდგომარეობა შეიცვალა.ჩვენს ერთმანეთს მაგიდა აღარ გვაშორებდა,ბო მარჯვენა მხარეს მეჯდა და ხელი ჩაეკიდა ჩემთვის.
-ყველაფერი კარგადაა ლუი.არავისთვის არ ვაპირებ თქმას.
ბოს ხმა დამამშვიდებელი იყო და მისი ბრწყინავი ცისფერი თვალები პატარა ბავშვებს შორის დადებულ ფიცს მახსენებდა.ის არავის არაფერს არ ეტყვის.შეიძლება ამიტომაც მოსწონს ის ჰარის.ის მას ენდობა.და იმ ყველაფერი საშინელების გამო რაც ცხოვრებაში გამოიარა და რაც გულთან ახლოს მიჰქონდა,მას ვიღაც სჭირდებოდა და ეს ვიღაც ბო იყო.
-საყვარელი ხარ,ბო.-მადლობის ნიშნად ვუთხარი.
-ნუ,მადლობა-მადლობა გადამიხადა და ხელი გამიშვა.
ავდექი,გახარებული ვიყავი იმითი რომ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა.ვცდილობდი საუბრისას, ზედმეტი სიტყვებისგან თავი შემეკავებინა.
*ბო.*
ზემოთ ავიხედე და ბალიში გამოვიძრე რომლეზეც ვიწექი.თავი გვერდით გადავაბრუნე,ჩემი და ლუის მზერა ერთმანეთს შეხვდა.
-მე რაღაც ვიპოვე შენი შეუვარებულის შესახებ.
-ჰარი ? რა?
ვიცოდი რომ ჰარის ქმედებები სულაც არ შეესაბამებოდა მის ანგელოზურ გარეგნობას.მიუხედავად მისი ღიმილის,ლოყებზე ღმულების და კოცნისა ,მასში მეტი სიბნელე და ბოქსის სიყვარული იყო.
-ოღონდ არ წამოგცდეს.რაღაც რაც მანქანას უკავშირდება,გამოსაძიებელი არც არაფერი იყო.ეს „ყვავილების პარკში“ მოხდა.
ის მიუყრებდა და ჩემს რეაქცია ელოდა.იქ არ ხდებოდა ბევრი მანქანასთან დაკავშირებული დანაშაული.მხოლოდ რამდენიმე მოპარული მანქანა,არაფერი სერიოზული.
-რა მოხდა?
-ჰარი ნაწყენი იყო.-მიპასუხა.-და ხანძარი წარმოიქმნა.
-ერთ წუთს.ეს ის მანქანა იყო როუზ პარკში? მათ თქვეს რომ ვიღაცამ ბეისბოლის კეტით მანქანა დაამტვრია,შემდეგ კი ცეცხლი წაუკიდა.-დაუბნეულმა ვეცადე ყველაფერი გამეხსენებინა.-ეს ჰარიმ გააკეთა?
-ჩუუუ.-ლუიმ გაიცინა და თითი ტუჩზე დამადო.
მე ვნახე ეს მანქანა. მეგობრებთან ერთად ბაღის გავლით სკოლაში მივდიოდი,როდესაც გზა მაღალმა პოლიციელმა გადაგვიღობა.მას არ უთქვამს თუ რატომ იყო გზა გადაკეტილი და რითი იყო ეს გამოწვეული მაგრამ ბავშვები ყოველთვის გამოირჩევიან ცნობისმოყვარეობით.ჩვენ ჩუმად შევძვერით აკრძალულ ადგილას,მოთმინებით ველოდით როდის გაიწეოდა ოფიცერი.ჩვენ დამწვარი მანქანა დავინახეთ რომელსაც ფანჯრები და სახურავი დამტვრეული ჰქონდა.რამდენიმე დღის შემდეგ გაზეთში წავიკითხე,რომ პოლიციას არანაირი სამხილი არ ჰქონდა იმისთვის რომ საქმე გამოეძიებინათ.ახლა ვანდალიზმი ჰარის კანონდარღვევების სიას მიემატა.პატარა ჰარის გამოსახულება თვალწინ წარმომიდგა:სახე რომელიც შავი ლაქებით იყო დაფარული,მკერდის ზემოდან ქვემოთ მოძრაობდა,თვალები უციმციმებდა,მანქანის შემყურე რომელიც ცეცხლის ალში იყო გახვეული.ჩემი პრობლემული ანგელოზი.
დრო აღარ მეყო რომ ლუისთვის კიდევ ერთი კითხვა დამესვა,რადგან ვიღაც გამზარებულად ყვიროდა ჩემს სახელს.
თავი 55
*ჰარი*
-გოგონები ჩხუბობენ!
ნაილი უცებ მოეგო გონს,აქეთ-იქეთ ყურება დაიწყო,ცდილობდა ის ადგილი მოეძებნა სადაც ჩხუბი მიმდინარეობდა,მაგრამ რადგან ვერაფერი ვერ აღმოაჩინა,მზერა ისევ ლუდის ბოთლისკენ მიმართა.წუთიერი დუმილის შემდეგ,ცისფერ თვალება ქერა თმიან ბიჭს ცნობისმოყვარეობამ ისევ შეაწუხა.
-ბო სად არის?-აღელვებულმა მკითხა.
მე ბო ბასეინთან დავტოვე ლუისთან ერთად,იმისთვის რომ ჩემს არ ყოფნაში,ლუს მისთვის ყურადღება მიექცია.ვიმედოვნებდი,რომ ეს მათ დალაპარაკების საშუალებას მისცემდათ,თუმცა ეჭვი მეპარება რაიმე სერიოზულ თემაზე ესაუბრათ,რადგან ლუი ნასვამი იყო,და ერთადერთი თემა რომლის განხილვაც შეეძლო,ეს მისი წინდების ფერი იყო.ის კიდევ უფრო სასაცილო იყო მაშინ,როცა მისი ჭიქა ალკოჰოლური სასმელით იყო სავსე.
ნაილი კი ისევ მე მომჩერებოდა და პასუხს მოუთმენლად ელოდა.ვიღაც უკნიდან შემეხო,მოვბრუნდი თუ არა,უცნობი ბიჭი დავინახე,რომელსაც თმა აჩეჩოდა,პერანგი ნახევრად გაეხსნა,რომელზეც ალკოჰოლის ლაქა ემჩნეოდა.

-წამოდი ბაღში,ვიღაც გოგოებმა ნამდვილი აურზაური ატეხეს!
უცნობი ბიჭი იმ გზას გაუყვა საიდანაც მოვიდა.... ფუ შენი.
არა,რა თქმა უნდა არა.ეს ვერ იქნებოდა ბო.ბო უკანასკნელი ადამიანია რომელსაც შეეძლო მონაწილეობა მიეღო ჩხუბში,თუმცა ბოლომდე დარწმუნებული არ ვიყავი,რამაც მაიძულა დივანიდან ავმდგარიყავი და გარეთ სახლის უკანა კარიდან გავსულიყავი.ნაილიც მე მომყვებოდა.ბასეინი ეზოს უკანა მხარეს იყო,ამიტომ ხალხის ბრბოს გარღვევა მოგვიწია,ხელს ვკრავდი,რათა ისინი მომეშორებინა და საერთოდ არ მაინტერესებდა მათი რეაქცია.
-ბო!
გული საგულეში აღარ მქონდა,როცა ბო შევამჩნიე,რომელიც დაცვის პოზიციაში იდგა ჰეილის უკან.მახსოვს თუ როგორ მიმაბჯინა ბომ კედელთან მაშინ,როდესაც ფეხზე ძლივს ვიდექი,ის სიბრაზისგან თავის დაღწევაში მეხმარებოდა.იმ ღამეს ბომ ფაქტიურად მიმათრია სახლამდე,იმ ღამეს როდესაც მას მამაჩემზე ვუამბე.
როდესაც მე და ნაილი ბასეინს მივუახლოვდით,გარკვევით შემეძლო იმის ნახვა რაც იქ ხდებოდა.
მათ ბევრი ხალხის ყურადღება მიეპყროთ,მათი რაოდენოდა ნელ ნელა იზრდებოდა.სამი გოგონა ცენტრში იდგა და ერთმანეთს უყვიროდნენ,მესამე გოგონას სახელი არ ვიცოდი,ის დანარჩენ ორზე უფრო მაღალი ჩანდა,რაც ქუსლების დამსახურება იყო.
-გაუშვი!-ჰეილი ყვიროდა.
ბოს თმა იმ გოგოს მუშტით ეჭირა და თავისკენ ქაჩავდა.როდესაც საბოლოოდ მივუახლოვდი ბასეინს,დავინახე თუ როგორ ებღაუჯებოდნენ გოგონები ერთმანეთს ფრჩხილებით,რაც მათ სხეულებზე ნაკაწრებს ტოვებდა.აქამდეც ბევრი გოგონების ჩხუბი მენახა,მაგრამ ასეთ სერიოზულ შერკინებაში არასოდეს გადაზრდილან.უკეთეს შემთხვევაში გოგოები სილის გაწნით შემოიფარგლებოდნენ,ასეთი ჩხუბის მიზეზი კი ყოველთვის ბიჭი იყო,რომელსაც ეგონა რომ ორ გოგოსთან ერთად შეხვედრა გაუვიდოდა.
ყველაფერი ისეთი არა რეალური ჩანდა,ვერ ვიჯერებდი იმას,რომ ბო ამაში მონაწილეობას იღებდა და მის თმას ახლა აგრესიული გოგონა ჩაბღაუჯებოდა.ვცდილობდი,როგორმე მიმეღწია გოგონებამდე.
მხარზე ვიღაცის ხელის შეხება ვიგრძენი,მაგრამ მაშინვე მოვიშორე.მალევე მივხვდი ვინც იყო და ხელი ვკარი.
-დააცადე,დაწყებული ბოლომდე მიიყვანონ.-თქვა,მე კი ალკოჰოლის სუნი მეცა.
რა თქმა უნდა მას უნდოდა ჩხუბით დამტკბარიყო,არაფერი იმაზე საინტერესო ვიდრე გოგონებს შორის გაჩაღებული ბრძოლა,რომლებიც ამის საშუალება რომ ჰქონოდათ ტანსაცმელსაც კი შემოახევდნენ ერთმანეთს.
-მომშორდი.-დავუყვირე.
ჩემი ყვირილის გაგონებაზე,ცოტა არ იყოს შეკრთა.ბოლო რამდენიმე წელიწადია რაც ეს ნორმალური გახდა,ადამიანები შიშს ემორჩილებოდნენ,როდესაც ახლოს გამიცნობდნენ.
ბოსთან მიახლოების სურვილი მკლავდა,გზიდან ყველას ვიშორებდი და ვცდილობდი როგორმე მასთან მიმეღწია.ჰეილი ცდილობდა ბოს თმა,იმ მაღალი გოგოს ხელიდან გამოეთავისუფლებინა,მაგრამ როგორც ჩანს ბოს სულაც არ სჭირდებოდა დახმარება.ბომ ძალა მოიკრიბა,მხრები ასწია,რათა როგორმე ფრჩხილები მოეშორებინა,რომლებიც იმ გოგოს მის ყელში ჩაერჭო.ბომ მოახერხა მისი ყურადღების გაფანტვა,და მოგებული დრო იმისთვის იხმარა,რომ მუცელში მუშტი ჩაერტყა.გოგონა მოიხარა,ხელები მუცელზე აიფარა და როგორც იქნა ბოს თქმა ხელიდან გაუშვა.
მაღიზიანებდა ის თუ რა ხმაური მოჰყვა ბოს ამ ქცევას.მეტი აღარ შემიძლია.
-გამატარეთ!
რამდენიმე ადამიანმა გაფართოებული თვალებით შემომხედეს და გზა დამითმეს.ახლა შევძელი იმის დანახვა თუ რა ძლიერად ჩაურტყამს მისთვის ბოს.გოგონა წინ მიიწევდა,რათა ბოსთვის სახეში მუშტი გაერტყა,მაგრამ ჰეილი მათ შორის ჩადგა და დარტყმა საკუთარ თავზე მიიღო და წაბარბაცდა.
ჰეილის წელზე ხელი მოვხვიე და ჩემსკენ მოვწიე,შემდეგ კი მეორე ხელით ბოს ჩავეჭიდე.ბო უშედეგოდ ცდილობდა,ჩემი ძალისთვის წინააღმდეგობის გაწევას.მან თავისი ჯიუტი ხასიათი ახლა ბოლომდე გამოავლინა.
-ბო.
როდესაც წელზე კარგად ჩავებღაუჯე,ვეცადე ჩემთან ახლოს მომეწია,როგორც იქნა მოვახერხე მისი კარგად დაჭერა.
-გამიშვი!-ყვიროდა.
ცდილობდა,როგორმე თავი გაეთავისუფლებინა.აქამდეც მენახა თუ როგორი ხდებოდა ბო როდესაც ემოციებს ვეღარ იკავებდა,მაგრამ ახალ ყველაფერი სხვაგვარად იყო,ბო ბრაზობდა.
-ბო,დამშვიდდი.
რთული იყო ჰეილისა და ბოს ერთად დაჭერა,რადგან ორივეს თავში მხოლოდ ერთი აზრი ჰქონდათ ჩანერგილი,მათ როგორმე თავი უნდა დაეღწიათ ჩემგან და მესამე გოგონასთვის საკადრისი პასუხი გაეცათ.მალევე გამოჩნდა ბიჭი,რომელსაც ვერ ვცნობდი,მაგრამ სავარაუდოდ იმ მესამე გოგოს შეყვარებული უნდა ყოფილიყო.
-ნაილ,ვეღარ ვაკავებ მათ!
ნაილი კი იდგა,ფართოდ გახელილი თვალებით და წარმოდგენა არ ჰქონდა თუ როგორ უნდა მოქცეულიყო.პირველი შემთხვევა იყო,როცა ნაილს ასეთ რამეში მონაწილეობის მიღება უხდებოდა,ჩვეულებრივ ის აქეთ-იქეთ ღიმილიანი სახით დადიოდა და სასაცილო ანეგდოტებს ჰყვებოდა,მაგრამ არა დღეს.
მადლობელი დავრჩი,როდესაც გვერდით ტომი დაივნახე,რომელმაც ჰეილი დაიკავა.მან ნამდვილად გამიიოლა საქმე.
*ბო.*
იდიოტი.იქედან მიბღვერს.იდიოტი,რომელიც არავის არ დაუპატიჟებია.
მას კიდევ ერთხელ შევხედე და მუშტები შევკარი. ჰეილი წასულიყო,მაგრამ ვიცოდი რომ მას არანაირი საფრთხე არ ემუქრებოდა.ბოლომდე არ ვიყავი დარწმუნებული იმაში,თუ ვინ შეაჩერა ჩვენი ჩხუბი,რადგან ირგვლივ უამრავი ადამიანი შეკრებილიყო.თუმცა ვიგრძენი სხეული,რომელზეც მიკრული ვიყავი,ეს მამაკაცის სხეული იყო.მას ძლიერი მარჯვენა ხელი ჰქონდა,მაგრამ ჩემთვის ტკივილის მოყენებას არ ცდილობდა.მისი ხელებიდან გამოვძვერი.სულ რამდენიმე წამი დამჭირდა,რომ ჩემს მოწინააღმდეგესთან მიმერბინა და მის მხარს შევხებოდი.არ დავარტყი,ამის მაგივრად უფრო ბავშვურ ხერხს მივმართე,დავამცირე.უბრალოდ არ მომწონდა მისი კაბა,ამიტომ ის და მისი შეყვარებული,მალევე ბასეინში აღმოჩნდნენ.როდესაც ზედაპირზე ამოყვინთეს,იმ გოგოს ტუში სულ გათხაპნოდა,მე კი ბასეინის პირას მდგარი ვუღიმოდი.

ხალხი ხმაურით მეგებებოდა,ყვიროდნენ და მილოცავდნენ.მათთვის ეს გართობა იყო,მაგრამ ჩემი მზერა მხოლოდ ერთი ადამინისკენ იყო მიმართული.
ჰარი იატაკზე იჯდა,მძიმედ სუნთქავდა და გაკვირვებული მომჩერებოდა.გამახსენდა ის დღე როდესაც მას სიყვარულში გამოვუტყდი,შემდეგ კი გავიქეცი.ჰარის მივუახლოვდი,ხელი გავუწოდე და ადგომაში დავეხმარე.თავს ბავშვად ვგრძნობდი,რომელიც მშობლებს არ უჯერებდა და ცუდად იქცეოდა.სანამ ბოლომდე არ გაიმართა,ხელს არ მიშვებდა,შემდეგ კი ნაკლებად ხმაურიან ადგილას წამიყვანა.
-რა ჯანდაბა მოხდა?
-ის საშინლად ექცეოდა ჰეილის.არ ვაპირებდი ეს მომეთმინა.ის არც არავის დაუპატიჟებია და როდესაც ჰეილიმ წასვლა სთხოვა,პირდაპირ ეცა,ჰარი.ჰეილიმ მე დამიძახა და ასე დაიწყო ჩხუბი.
მისი დარწმუნება ვერ შევძელი.თითი ნიკაპზე მიედო და ისე მისმენდა.
-და ამიტომ დაარტყი?
-პირველმა თვითონ დაიწყო!-კინაღამ ავყვირდი,როგორც ზედმეტად გათამამებული ბავშვი.
-შენ ჩემთვის უნდა დაგეძახა.-გაღიზიანებულად მომიგო.
ცოტა მოეშვა და თავი ჩახარა,რომ პირდაპირ ჩემთვის თვალებში ჩაეხედა.
-შენ ყოველთვის ჩემს გვერდზე ვერ იქნები,მე თვითონ უნდა მოვაგვარო ჩემი პრობლემები.-ავუხსენი.ჰარიმ ხელი მომკიდა.
-მესმის,მაგრამ არ მინდა რომ ვიღაცეებს ეჩხუბო ხოლმე.
-რა თვალთმაქცი ხარ ჰარი!
მზად ვიყავი მისი ხელი მომეშორებინა,მაგრამ ჰარი მშვიდად საუბარს განაგრძობდა,ისე რომ ტონს ოდნავადაც კი არ უწევდა.მისი უნარი გამკლავებოდა თავის ემოციებს,აღმაფრთოვანებდა.
-ეს ჩემი საქმეა და არა შენი.
-მაგრამ შენ ის ერთადერთი ადამიანი ხარ,რომელმაც ეს მასწავლა.-თითით იმ ადგილზე მივუთითე სადაც ეს მოხდა.-მასწავლა,თუ როგორ უნდა დავიცვა საკუთარი თავი.
ხალხი სასმელსა და საუბრებს დაუბრუნდნენ,ამიტომ წყნარი გარემო შეგვექმნა.
-ბო,შენ მას მუშტი მუცელში ჩაარტყი.-ჰარიმ მითხრა და მძიმედ ამოისუნთქა.
ჯანდაბა,არ შემეძლო იმის თქმა,რომ ის რაც მე ჩავიდინე ჩემი თავდაცვისთვის იყო.ფაქტიურად მე მას დარტყმაზე დარტყმითვე ვუპასუხე.
-არ მეგონა,თუ შენ ეს დაინახე.-ვთვი-მაგრამ დაიცადე,მე არ დამვიწყებია,რომ ცერა თითი მუშტის გარეთ უნდა მოვაქციო,როგორც შენ მასწავლე.
ჰარის ვუყურებდი და შემთხვევიტ ლოყას შიდა ნაწილზე ვიკბინე.ჰარი ცდილობდა ღიმილისგან თავი შეეკავებინა,მაგრამ როდესაც მისი ტუჩები ერთმანეთს დაშორდნენ,ტკივილი გამიქარწყლდა.გამიკვირდა,როცა ჰარის ხმამაღალი სიცილი მომესმა და გულში ჩამიკრა.
-კარგი გოგო ხარ.-მითხრა და ლოყაზე მაკოცა.
ლოყით მის მკერდს მივეკარი და მისი გულის ცემა შევიგრძენი.მას უამრავჯერ ჰქონდა ნათქვამი,თუ როგორ დიდ ადგილს ვიკავებდი,მის გულში.ჰარი მეუბნებოდა,რომ მარცხენა მხარე მხოლოდ მე მეკუთვნოდა და მარჯვენითაც შეძლებს ცხოვრებას,სანამ მის გულს მე ვინახავ.
ჩემი გული მისი დაცვის ქვეშ იმყოფებოდა,მე ვენდობოდი ჰარის.
-ხომ იცი რომ ნებისმიერი დარტყმა შემიძლია ჩემ თავზე მივიღო.მე ყოველთვის დაგიცავ,ბო.
მინდოდა მეთქვა,რომ არ იყო ამის გაკეთება საჭირო.მინდა კოშკში გამოკეტილი პრინცესა ვიყო,რომელსაც მხოლოდ ერთი ადამიანი იცავს.მინდა მასთან ერთად ხელჩაკიდული ვიდგე და ჩვენ ყველაფერი ერთად გავიაროთ.
-შენ არასოდეს არაფერს არ იგრძნობ.-ჰარი გამომიტყდა.
ამ სიტყვების მერე,თავი საოცრად კომფორტულად ვიგრძენი.არასოდეს შევხვედროდი ადამიანს,რომელიც ჩემს უსაფრთხოებას საკუთარზე უფრო მაღლა აყენებდა,გარდა ჩემი მშობლებისა.
ვგირძენი,თითქოს ჩვენთან მდებარე ბუჩქებში რაღაც გამოძრავდა,რამაც მაიძულა ჰარის მკერდიდან თავი ამეწია.მხარზე ხელის დადება ვიგრძენი.
-შენ ჩემი ყველა იმედი გაამართლე!-ლუი გამოტყდა.-ეს შესანიშნავი იყო!
-ლუი,-ჰარიმ ეს სიტყვა კბილი კბილზე დაჭერილმა წარმოთქვა.-შენ მისთვის თვალყური უნდა გედევნა!
-ვადევდნებდი კიდეც.-თქვა,თან ხელში ლუდის ბოთლი ეჭირა.-მე მას ვამხნევებდი და ყველაფერი მშვენივრად გააკეთა,მისი მუცელში დარტყმა ნახე?
ლუი ფეხზე ძლივს იდგა,ალკოჰოლი ბოთლიდან გამოესხა და გინაღამ ჰარის ფეხსაცმელი დასვარა.
-ჯანდაბა,ლუი რამდენი დალიე?
-მან მითხრა რომ შენ მანქანაში ცეცხლი გააჩინე.-ჩავერიე.
-ფუ შენი დედაც..-ჰარიმ შეიგინა,თვალები დახუჭა და თავისთვის რაღაც ჩაილაპარაკა.
-და ის რომ მან შენ დაგიცვა.-ავღნიშნე.
ლუის შერცხვა და როგორც ჩანს ინანა კიდეც რომ ენაზე კბილის დაჭერა არ შეუძლია.
-არ იღელვო მეგობარო,მე არ მითქვამს იმ კვადროციკლების შესახებ,რომლებსაც გოლფის მოედანზე ვატარებდით.
ჰარი ლუის ტუჩზე თითი მიადო,რომ გაეჩერებინა.
-თქვენ კვადროციკლი გქონდათ?-გაკვირვებულმა ვკითხე.
-ამ..-ჰარიმ დაიწყო-ჩვენი არ იყო..
-მოიპარეთ?
დრო და დრო უფრო კარგად ვხვდებოდი რომ ჰარი ადრე სულაც არ იყო ბავშვური გასართობების მოყვარული.ვანდალიზმი,ქურდობა,ჩხუბი-ნათელია რომ ჰარი ამ ყველაფერში გამოცდილი იყო.
-არაა,ვიტყოდი რომ მე უბრალოდ ვითხოვე,ნებართვის გარეშე,მაგრამ ლუიმ დაამტვრია რის გამოც უკან დაბრუნება ვერ მოვახერხეთ.
ჰარი კისერს იფხანდა და ჩემს რეაქციას ელოდა.სადღაც წაკითხული მქონდა,რომ ასეთი ქცევა ბიჭებს მაშინ ახასიათებთ,როდესაც დისკომფორტს განიცდიან.
-რამდენი რამ გაქვს დამწვარი და გატეხილი.მითხარი რატომ გადაწვი ის მანქანა?
-ახლა აღარაა მნიშვნელოვანი ის რაც დიდი ხნის წინ მოხდა.-ჰარიმ ჭკვიანურად აარიდა ამ თემას თავი.-მოდი იმას მივუბრუნდეთ რაც ახლახანს მოხდა.-ჰარიმ წელზე ხელები მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა.
-ანუ?
-შენ მაგრა ჩაუტარე იმ გოგოს.-ჩუმად მიპასუხა.
-დაიცადე,მოგეწონა?-ვკითხე და თავი ოდნავ ჩავხარე.
ხელები მის ზურგზე ჩავაცურე და მისი ჯინსების ჯიბეებში ჩავდე,ჰარიმ გადაიხარხარა როდესაც საჯდომზე ხელები მოვუჭირე.
-კარგიაა.იქნებ ჩვენც გვეცადა?
მისი კითხვის არსს კარგად ვერ ჩავწვდი.რისი თქმა უნდა?
-ჰარი,შენთან ჩხუბს არ ვაპირებ.
-არა,მე ეს არ მქონია მხედველობაში.მე ვიგულისხმე რომ საძინებელში ჩვენ შეგვეძო...ნუ ხომ ხვდები.მინდა რომ შენ იყო დომინანტრუ პოზიციაში.-როგორც იქნა პასუხი გამცა.
-დამაბი,მინდა დამფხაჭნო,თმები მომქაჩო და მითხრა რომ კარგად მოვიქცე.
ჰარის ისე ახლოს მივეკარი მასთან,რომ სუნთქვა მიჭირდა.ვერასოდეს წარმოვიდგენდი,რომ ჰარის რაიმე ასეთის გაკეთებას მთხოვდა.ყოველთვის მეგონა,რომ არავის მისცემდა უფლებას,ემბრძანებლა.
-შემდეგ კი,როდესაც მე გემუდარები და შეხების ნებას გთხოვ,შენ მომცემ უფლებას...
ჰარი ისეთი გრძნობით წარმოთქვამდა,ამ სიტყვებს,რომ ფეხზე დგომა მიჭირდა.
-გავაკევეთებ,ყველაფერს რასაც მეტყვი.-მომიგო.
ჩავფიქრდი,თავში მხოლოდ ეროტიული აზრები მიტრიალებდა.ჰარის ჩავეჭიდა და მისგანაც იგევე ვიგრძენი.ის ძლიერი,დაკუნთული იყო,მე კი მასთან შედარებით სრულიად უსუსური.ჯანდაბა,სხვა არაფერი დამრჩენოდა,მის შემოთავაზებას უნდა დავთანხმებოდი.
კარდიგანი ამიწია და თითებით ჩემს თეძოებს შეეხო.არანაირი სურვილი არ მქონდა თავი გამომეთავისუფლებინა,რადგან ჰარისთან ვიმყოფებოდი,ჩემს ჰარისთან.მე მთლიანად მასზე დამოკიდებული გავხდი,როდესაც მან წარმოთქვა „სექსში ჩემს ენას გამოვიყენებ.“
-ო ღმერთო.
-იყავი ბინძური ჩემთან.-მამხნევებდა.
-არასოდეს გამიკეთებია ასეთი რამ აქამდე.
ჰარიმ გამიღიმა,თვალს ვერ მწყვეტდა და გამომეტყველებაზე ეტყობა,რომ მზად იყო აქვე დაკავებულიყო სექსით.
-უბრალოდ მითხარი,ჩემთან რისი გაკეთაბა გსურს?-მიხსნიდა.-რა მოგწონს?
ვთქვი ის რაც პირველი მომადგა ენაზე და რაც შედარებით სარისკო ჩანდა.
-კბენა.
ჰარიმ გადაიხარხარა და წელზე ხელები უფრო მჭიდროდ მომხვია.
-მაინც რისი კბენა?
-შენი ბარძაყების.
-ჩემი?-გაკვირვებულმა მკითხა.-რატომ?
-მინდა რამე ნიშანი დაგიტოვო.
მისი ბარძაყები ჩემთვის აუხსენი მიზეზის გამო ყოველთვის მიზიდავდნენ.მისი V-ს ხაზი,რომელიც მუცლიდან ქვევით მიემართებოდა და ცუდი რაღაცეების გაკეთებას მაიძულებდა.
-წამომყევი.-ხელი მომკიდა და ბაღის გავლით სახლისკენ წამიყვანა.
არემარეს ვათვალიერებდი,იქამდე სანამ სახლში არ შევედი.
-გამატარე.
რამდენიმე ბიჭი კიბეებზე ჩამომსხდარიყვნენ და საუბრობდნენ,მაგრამ ჰარის დანახვაზე მაშინვე დაიშალნენ.სწრაფად ჩავილაპარაკე „უკაცრავად“ მაგრამ მათ ჩემი მობოდიშება ცუდად მიიღეს.
-ცოტა ცივი წყლის დალევა არ გაწყენდათ.-ხუმრობით მივუგე,თუმცა პასუხად უარი მივიღე.
ჰარიმ სახლში რამდენიმე კარები შეამოწმა,მათი უმეტესობა დაკავებული იყო,იმ ხალხით რომლებიც ისეთი უხამსი საქმეებით იყვნენ დაკავებულები.
როგორც იქნა გაგვიმართლა და ბოლოს წინა ოთახი თავისუფალი აღმოჩნდა.შევედით,ჰარი უცებ მომშორდა,კარებიც დაიკეტა და ბნელ ოთახში მარტო დავრჩი.
-ჰარი?
-მე ჯერ კიდევ აქ ვარ უბრალოდ მჭირდება...

ოთახის ბოლოში რომელიც ნორმალური ზომის და თანამედროვე დიზაინის იყო,ნათურა აინთო.ოთახს უზარმაზარი ფანჯარა და საკუთარი სააბაზანო ჰქონდა.საწოლი,რამდენიმე სხვადასხვა ფერის დეკორატიული ბალიშებით იყო მორთული.ჰარის სრულიად არ აინტერესებდა ის რაც მის გარშემო იყო,ის მომიახლოვდა და ტუჩები ყელზე გადავისვა.მისი ხელები ყველგან იყო! მიჭერდა და უბრალოდ დიდ სიამოვნებას მანიჭებდა.
ოთახში მუსიკის ხმა ისმოდა რომელიც პირველ სართულზე იყო ჩართული.
-დაიცადე.
ჰარი გაჩერდა როდესაც ჩემი წინააღმდეგობა იგრძნო.თმაზე შემეხო და თამაში დამიწყო.
-რა მოხდა?
-ეს სიმღერა ძალინ მიყვარს.
სახეზე ღიმილი გადაეფარა და ლოყაზე კოცნა განაგრძო.ჰარიმ უცებ ამოისუნთქა,როცა თითი ჩამოვქაჩე და ყელზე კბილების შეხება ვიგრძენი.
-კარგია.-ჩამჩურჩულა.-რადგან სწორედ ამ მუსიკის თანხლებით ვაპირებ შენთან სექსით დაკავებას.
-არ მინდა ამის სხვის საწოლზე გაკეთება,ჰარი.
არ მინდოდა რომ ჰარის ეფიქრა თითქოს პატარა ბავშვივით ვიქცეოდი.თუმცა ჰარის ეს სულაც არ აღელვებდა,მას ჩემი თმისთვის ჯერ კიდევ არ გაეშვა ხელი.
-ჩვენ ამას კედელთან გავაკეთებთ,ფეხზე მდგარები.
როგორც ჩანს ისევ მომიწევს მას დავემორჩილო,მიუხედავად იმ შემოთავაზებისა რომელიც მან ცოტა ხნის წინ გამიკეთა.თუმცა მოხარული ვიყავი რომ შემეძლო პერანგი გამეძრო და ქამარი გამეხსნა.ეს ჰარისაც ახარებდა.
მისი ჯისნები მალე იატაკზე აღმოჩნდა,ჰარი შორტებს მხდიდა სანამ მე ვდილობდი პრეზერვატივი გამეხსნა,რომელიც ჰარიმ საფულედან ამოიღო და გამომიწოდა.ჰარიმ კედელთან მიმაბჯინა.
-არა.-მკაცრად მივუგე.-ქუდი დატოვე.
ჰარიმ ჩაიცინა და თმები ისევ ქუდის ქვეშ დამალა,რომლის მოხდაც უნდოდა.ჰარიმ ცხვირი ჩემს მხარში ჩაყო,შემდეგ კი პირველი ბიძგი გააკეთა რამაც არარეალური სიამოვნება მომანიჭა.
*ლუი*
-ჰარი!
მათ გავყევი მაშინვე როცა დავინახე თუ როგორ არბოდნენ კიბეებზე.ჰარი მჭირდებოდა რათა სიმთვრალეში რაიმე სისულელე არ ჩამედინა.
პირველი ოთახის კარები გავაღე და წყვილს შევეჩექე,რომლებიც ისე იყვნენ სექ სით დაკავებულები,როგორც ნამდვილი კურდღლები.კარიდორს გავყევი და შემდეგი ოთახის კარებს ყური მივადე თუ არა ნაცნობი ხმები მომესმა.
-ჰაზ.-ვთქვი,გავიღიმე,როდესაც ოთახში ხმაური შეწყდა.-მეგობარო,ვიცი რომ მანდ ხარ და დარწმუნებული ვარ რომ ასევე ბოც შენთანაა.
დუმილი.
ხელი სახელურისკენ გავიშვირე.ჯერ კიდევ ნასვამ მდგომარეობაში ვიმყოფებოდი,ბოლომდე არ ვიყავი დარწმუნებული ღირდა თუ არა ამის გაკეთება.
-ლუი მომშორდი!ორ წუთში ვიქნებით!-უკმაყოფილო ხმა მომესმა.
რა თქმა უნდა ეს ჰარი იყო.
-ორ წუთში?-გადავიხარხარე.-მიეცი ბოს,ორ წუთზე მეტი!
-მიდი რა!
სიცილს და სლოკინს ვერ ვიკავებდი,რომელიც ალკოჰოლს გამოეწვია.
-კარგი,შევხვდებით როდესაც თქვენ საქმეებს მოათავებთ.
*ბო*

-ჯანდაბა.-კმაყოფილად ამოვისუნთქე.
ჰარი მოიხსნა პრეზერვატივი,საცვალი და ჯინსებიც ამოიცვა.ვაკვირდებოდი თუ როგორ მოიხსნა მან ქუდი და მე გამიკეთა,შემდეგ კი კულულები შუბლიდან გადაიწია.
-წამოდი მე წაგიყვან.
წინააღმდეგობა არ გავუწიე,რადგან დაღლილი ვიყავი და არ ვიცოდი შევძლებდი თუ არა კიბეზე ჩასვლას იმის შემდეგ რაც ახლა აქ მოხდა.ჰარიმ გამიღიმა,როდესაც ხელები კისერზე მოვხვიე და ზურგზე შევაჯექი.
ფიქრებმა გამიტაცეს-როგორია ლუი,როდესაც ნასვამ მდგომარეობაში არ იმყოფება?
პირველ სართულზე დავეშვით შემდეგ კი ბასეინისკენ გავემართეთ.თავი მხარზე ჩამოვადე,მხარზე რომელზეც 10 ჯერ მაინც ვუკბინე,ექსტაზში ყოფნისგან ყვირილის დროს.ბასეინში რამდენიმე ადამიანი იყო.ლუი იქვე იჯდა,ფეხები კი წყალში ჩაეყო.მას თვალები ისევ ისე აღარ უბრწყინავდა,თუმცა ჯერ კიდევ მხიარულ განწყობაზე იყო.
ჰარის ზურგიდან ჩამოვძვერი,ბალახზე დავდექი და ხელი ჩავჭიდე.
-არასოდეს არ მიგიჩნევდი ისეთ ბიჭად,რომელსაც შეეძლო დაეკვნესა „ჩემი სახელი დაიძახე,ჩემი სახელი დაიძახე“ჰაზ,-ეს იყო პირველი რაც ლუიმ თქვა როდესაც მას მივუახლოვდით.
ჰარი ტანსაცმლის გახდას შეუდგა.გულმა ისევ გამალებით დამიწყო ძგერა,როდესაც ჰარი მხოლოდ საცლების ამარა დავინახე.ვიმედოვნებდი,რომ ნაკაწრები და ნაკბენები შეუმჩნეველი დარჩებოდა.
-მოდიხარ?
თავი დავუქნიე,კარდიგანი გავიხადე და იმ ადგილას მოვისროლე სადაც ჰარის ტანსაცმელი ეყარა.შორტები ცოტა მორცხვად გავიხადე,მაისური კი ჰარიმ თვითონ გამხადა.
-ო ღმერთო.
მორცხვად გავიღიმე,როდესაც ჰარის მზერა დავაფიქსირე.
-საოცრად გამოიყურები,მაგრამ თუ რომელიმე ბიჭი შემოგხედავს ისე როგორც ახლა მე გიყურებ,კარგი დღე არ დაადგება.
ტიპიური ჰარი.

-არ ვიცოდი,რომ ტომიც მოვიდოდა.-ღიმილით ვთქვი.
მე და ჰეილი ერთად ვცურავდით,სადაც არც ისეთი სიღრმე იყო.
-მე დავპატიჟე.
ჰეილი იქით იყურებოდა საითაც ბიჭები იყვენენ და შედარებით უფრო ღრმა წყალში ცურავდნენ.ტომმა თვალი ჩაუკრა,რამაც ჰეილი გააწითლა.
-რა საყვარელია.-ხუმრობით მივუგე.
-გაჩუმდი!

კიდევ ვაპირებდი ცოტა გამებრაზებინა,მაგრამ უცებ ჩემს წინ მოცურავე ჰარი დავინახე.
-ქალბატონებო,-თავი დაგვიქნია.-ხომ არ მოგეხმაროთ?
ჰეილიმ ჩვენს გვერდით გაცურა და ჰარისთან საუბარი გააბა,მე კი ამასობაში ზურგზე შევახტი.ხელების ჰარის ყელზე მოვხვიე და სველი ლოყით მხარზე მივეტმასნე.
-ლიამი აქაა.-ლუიმ გადმოგვძახა.
-მართლა?
-ხო,მაშინ მოვიდა,როდესაც თქვენ ოთახში რაღაცით იყავით დაკავებულები.
ჰეილიმ სიცილი დაიწყო,მე კი მინდოდა ჩამეყვინთა,რომ ეს ყველაფერი არ გამეგონა.რატომ გვარცხვენს ლუი?საბედნიეროდ ირგვლი მყოფმა ხალხმა ბურთით თამაში განაგრძო და ჩვენთვის ყურადღება არ მოუქცევიათ.
-ლიამს უნდა დაელაპარაკო.მან რაღაც გაიგო ჰაზ.
ლუი უკვე აღარ ჰგავდა ძველ ლუის,კოპები შეეკრა და ჰარის მიაჩერდა.
-მაინც რა?
-უცნაურ რაიონთან დაკავშირებით.ვფიქრობ რომ ეს შეიძლება უბრალო ჭორი იყოს,მაგრამ ლიამის ნათქვამი ზედმეტად დამაჯერებელი ჩანდა.
ლუიმ შემომხედა და უცებ მივხვდი რომ არ უნდა ვყოფილიყავი აქ და მათი საუბრისთვის ყური არ უნდა დამეგდო.ჰარის ზურგიდან ხელები მოვაშორე,ჩამოძრომას ვაპირებდი მაგრამ მან ჩემს ჩამოსმაზე უარი განაცხადა.
-დარწმუნებულია?
-არ ვიცი.რთულია ამის თქმა.მაგრამ ვფიქრობ მასთან დალაპარაკება ღირს.
თავი 56.

ჩვენ განვიხილეთ,ის რაც ლიამმა წვეულებაზე მოყვა.რთული იყო იმის გარკვევა,თუ ვის გულისხმობდა ის.ჰარი არაფერს ამბობდა ადამიანზე,რომლისკენაც გონება გაქცეოდა.თუმცა ამას არ ჰქონდა მნიშვნელობა,ის მე მელაპარაკებოდა ამიტომ ყველაფერს ჩვეულებრივად აღვიქვამდი.რამდენიმე კვირა გავიდა იმის შემდეგ რაც გადავწყვიტეთ იმ რაიონში წავსულიყავით,სადაც ადრე ჰარი ცხოვრობდა.როდესაც მისი დის სახლს ვტოვებდით,ჰარიმ მანქანა პარკთან ახლოს გააჩერა.
-ადრე მე და ჯესი აქ საქანელაზე დასაჯდომად ყოველ შაბათს მოვდიოდით.დედაჩვენი ორივეს ცოტაოდენ ფულს გვაძლევდა,რათა ნაყინი გვეყიდა,მაგრამ ჩემს წილს ყოველთვის ჯესის ვაძლევდი.
უჩვეულო სიჩუმეს დაესადგურებინა.ზაფხულის გრილი დღეები,შემოდგომის კაშკაშა ფერებს შეეცვალა.ჰარიმ ხელი ჩამკიდა და ერთად მისთვის ნაცნობ ბილიკს გავუყევით.ჩვეულებრივი პარკი,სკამებითა და ხეებით,რომელიც მიწის სუნით იყო გაჟღენთილი და ბავშვობის წლებში მაბრუნებდა.
ჩემს წინ რკინის კარები გაიღო.აზრობრივად მხარს ვუჭერდი ჰარის ამ საქციელს,რომელიც მის ჯენტლმენულ ხასიათს ამჟღავნებდა.წინ სრულიად ცარიელი მოედანი იყო.გამეღიმა როდესაც აღფრთოვანებული ბავშვის ხმა მომესმა,რომელიც მამამის დამალვოდა.
საქანელაზე ჩამომჯდარ ჰარისკენ მივემართებოდი,მხოლოდ ფოთლებიც ჭრიალის ხმა ისმოდა.ქურთუკი,რომელიც მას ეცვა ყელამდე შეეკრა,ასე ის ქარისგან თავს იცავდა.ხელები ჯიბეებში ჩავიყავი,შემთხვევით ჩვენი ფეხები ერთმანეთს შეეხო.ჰარიმ თბილად გამიღიმა.
-ჩვენ ნაყინს ვყიდულობდით და აქ მოვდიოდით.მას უნდოდა ჩიფსი და შოკოლადის „ხლოპიები“ გვეყიდა.-სახეზე მშვიდი ღიმილი გადაეფინა.-აქვე რამდენიმე ბიჭისგან შემდგარი ჯგუფი იყო,მათგან რამდენიმეს ვიცნობდი,რადგან ჩვენ მეზობლად ცხოვრობდნენ.მათ ჯესის ჩიფსი წაართვეს და დაცინვა დაუწყეს.
საქანელაზე ჰარის გვერდით ჩამოვჯექი და მისი სიტყვების წარმოდგენა შევეცადე.ყველაფერი თვალწინ დამიდგა,მოზარდი ჯესი და მისი უმცროსი ძმა ჰარი.მათი პატარაობის სურათები მქონდა ნანახი,ჰარის როგორც ახლა მაშინაც ხუჭუჭა თმა და ლოყებზე ფოსოები ჰქონდა.
ფეხები გავჭიმე და ქანაობა დავიწყე.
-იმ ბიჭს ხელი ვკარი და ვუთხარი აქედან მოშორებულიყო.მისმა ერთერთმა მეგობარმა საპასუხო დარტყმა ხიდისკენ განახორციელა.-ჰარიმ თვალებით პატარა ხიდისკენ მანიშნა,რომელიც სასრიალოსა და სავარჯიშო ძელს აერთებდა.-სახეში გავარტყი,მანაც საპასუხოდა დამარტყა.მაშინ საშინლად ნაცემი ვიყავი,მაგრამ ერთადერთი რამ რაზეც ფიქრი შემეძლო,იყო ჯესი.მას სახლში ფაქტიურად ხელში აყვანილი მივყავდი,თან ამბობდა რომ ჩემი მხრიდან ჩხუბის წამოწყება ძალიან დიდი სისულელე იყო.მახსოვს როგორ გვიყვიროდა დედაჩემი,თან ჭრილობებს წყლით მისუფთავებდა,შემდეგ კი დასაძინებლად წამიყვანა,სანამ მამა მოვიდოდა.
მთელი ამ ხნის განმავლობაში ჰარი არ მიყურებდა,მას თავი ჩაღუნული ჰქონდა,როგორც ჩანს მოგონებებში იყო ჩაფლული.ფეხსაცმლით მიწას შეეხო,თავისი გრძელი ფეხები გაჭიმა და ისევ გაქანდა.
-ვფიქრობ ზუსტად მაშინ მიხვდა დედაჩემი,რომ ძველი ჰარი არ ვიქნებოდი.. და ეს მას აშინებდა.
** *
-ეს შენი სახლია?
ორსართულიანი სახლი,წითელი კარებითა და ლამაზი ბაღით.ირგვლივ სიჩუმეს დაესადგურებინა,ძაღლით ხელში ქალი მოგვესალმა,როდესაც მას გვერდით ჩავუარეთ.
-იყო.
-ცუდად არ გამოიყურება,ჰარი.
-ცხოვრება,რომელიც მის შიგნით ჩქეფდა,არ შეესაბამება სახლის ფასადს.
სუსტად გაიღიმა,თუმცა მის ღიმილში შიში იგრძნობოდა.ის იდგა იმ სახლის წინ,რომელშიც ადრე მრავალი რამ ხდებოდა.
-შევიდეთ,თუ გინდა.-ვუთხარი,თან ვღელავდი,რადგან მეგონა,რომ ეს ყველაფერი შეიძლებოდა ცუდად დამთავრებულიყო.
არ მინდოდა ჰარის სინდისის ქენჯნა ეგრძნო,იმის გამო რაც ადრე ამ სახლში ხდებოდა.მეგონა,რომ აქ მოსვლა მას წაადგებოდა,მაგრამ როგორც ჩანს ამას ბევრად მეტი დრო დასჭირდებოდა,ვიდრე მანქანით ჩვეულებრივ გასეირნებას,იმ სახლში რომელთანაც უამრავი მოგონება და ემოცია გაკავშირებს.
გვერდი-გვერდ ვიდექით,ჰარის ჩემთვის ხელი ისე ჩაეჭიდა თითქოს მას სჭირდებოდა ვიღაც ვინც რეალობას აღქმის უნარს დაუბრუნებდა და მოგონებებისგან თავის დაღწევაში დაეხმარებოდა.მყარად იდგა,თუმცა ოდნავ შეკრთა,როდესაც სახლის გარაჟიდან ხმაური მოესმა.არ მეგონა ამას თუ რაიმე არსებითი მნიშვნელობა ჰქონდა,სანამ ჰარიმ არ წამიყვანა.

როდესაც უკანა კარებს მივუახლოვდით,რაღაცის დარტყმის ხმა მომესმა.ეს ხმა არ იყო ისეთი,რომელიც რემონტისა და მშენებლობის დროს გვესმის.თითქოს ჩიტი დრო და დრო ფანჯარას ეხეთქებოდა,რათა როგორმე თავი გაეთავისუფლებინა.
-ჰარი?
-უბრალოდ შევამოწმებ,რა ხდება.
კარებს მიეყრდნო,რომელიც ოდნავ შეღებული იყო და ხელი ჰკრა.წინ ადამიანის სილუეტს მოჰკრა თვალი.როგორც ჩანს ჩვენი აქ მოსვლა,შეუმჩნეველი დარჩენილიყო,იმ ადამიანისთვის, რომელიც ოთახში დადიოდა და კედელს ენარცხებოდა.ის მთვრალი იყო.
ნაბიჯი უკან გადავდგი,როდესაც მან ჩვენთან შესაგებად წინ წამოიწია.შევათვალიერე:ორმოც წლამდე,საშუალო სიმაღლის,სახის მყარი ნაკვთები. ის ჰარის უემოციო სახით უყურებდა.
-ქეითი სადაა?
ეს მამაკაცი ჰარის დედას იცნობდა.რაღაც მკარნახობდა,რომ ეს უბრალო დამთხვევა არ ყოფილა.მისი უხეშ შეკითხვაში,იგრძნობოდა,რომ ის ჰარის რაღაცაში ადანაშაულებდა.
-ჩვენ აქ აღარ ვცხოვრობთ.-სწრაფად უპასუხა.-ეს შენი სახლი არაა,შენ აქ არ უნდა იყო.
ჰარის ხმის ტონი,იმაზე მიუთითებდა,რომ ჰარის ამ კაცის აქ ყოფნა დიდად არ ახარებდა.ის დაუპატიჟებელი სტუმარი იყო და არ ჰქონდა უფლება ყოფილიყო იქ სადაც ჰარია.
-შენი ველოსიპედი ღობესთან იდგა.
-ჩემი ველოსიპედი ლურჯი იყო,დედამ დაბადების დღეზე მაჩუქა,როდესაც 7 წლის გავხდი.შენ მას სიმთვრალეში შენი მანქანით გადაუარე და ამაში მე დამადანაშაულე.
ჰარის სიტყვებმა გული მატკინა.მას ხომ ყველაფერი ასე დეტალურად ახსოვდა.ეს მოგონებები მას წლების განმავლობაში არ ტოვებდნენ.
ამ სიტყვების შემდეგ ყველაფერი ნათელი გახდა,ეს ჰარის მამა იყო.მამა რომელიც დაბრუნდა.ის იყო ადამიანი,რომელზეც ლიამი ლაპარაკობდა.ჭორები,რომლებზეც ყველა ლაპარაკობდა,მას უკავშირდებოდა.თითქოს ის სახიფათო ადამიანი იყო.
-მე ვტიროდი,შენ კი მიყვიროდი.-ჰარიმ ლაპარაკი განაგრძო.-მაშინ მე სულ რაღაც 7 წლის ვიყავი.
უიმედოდ მინდოდა იმ წუთას მასთან ვყოფილიყავი,ბიჭთან,რომელიც ტიროდა,რადგან ნანატრი საჩუქარი დაკარგა.მამა უნდა ყოფილიყო ის ადამიანი,რომელიც მას დაამშვიდებდა,თუმცა მას ეს არ გაუკეთებია.
-დედას არ შეეძლო ჩემთვის ახალი ეყიდა.შენ ბოდიშიც კი არ მოგიხდია.
ჰარის ჩემთვის მისი სახელი არ უთქვამს,ის არ ღირდა ამად.სახედან ჩაფიქრებული გამომეტყველება გაუქრა.ის რამდენიმე წამით მიბრუნდა და ჰარისგან მომავალი დაძაბულობა ვიგრძენი.ამ კაცში ალკოჰოლი და სიბრაზე ერთმანეთში ირეოდა.მას ემოციები დაგროვებოდა რაც კიდევ უფრო ამძაფრებდა სიტუაციას.
-შენ პატარა იდიოტი იყავი.არასოდეს იქცეოდი ისე როგორც გეუბნებოდნენ.
თვალწინ პატარა,შეშინებული ჰარი მედგა.სისულელეა,ასეთ მამას არ დაუჯერო.
-შენ კი საცოდავი მამა იყავი.იცი რა იყო ჩემი დაბადების დღის სურვილი?-რიტორიკულად ჰკითხა ჰარიმ.-როდესაც სანთლები ჩავაქრე,ვნატრობდი,რომ შენ ავტობუსს გაეტანე.
-მე ჯერ კიდევ მამაშენი ვარ.
მისი ნადმვილი პიროვნება ახლა უკვე ვეღარ იმალებოდა,ალკოჰოლზე დამოკიდებული ადამიანის მასკის ქვეშ.ის ნამდვილი მონსტრი იყო.
-საერთოდ რისთვის მოხვედი?-ჰარიმ ჰკითხა.
-რათა შენ მოპოვნე.
-ჩვენ სხვაგან გადავედით,ახლა ჩვენ ჩვენი ცხოვრება გვაქვს და შენ უკვე მის ნაწილს აღარ წარმოადგენ.დედას არ უნდა შენთან არანაირი საერთოს ქონა.
კაცი შეკრთა,როდესაც თავისი ყოფილი ცოლის სახელს მოჰკრა ყური.იმ შემთხვევაშიც კი,თუ ჰარის სიტყვები მას გულს ატკენდა,ის არ აპირებდა საუბრის დასრულებას.
-როგორც ჩანს,ახლა შენ კარგი ცხოვრება გაქვს.-თქვა,თან ჰარისთვის თვალი არ მოუცილებია.-მე ვამაყობ შენით.
ჰარი მისი ბოლოს სიტყვების მოსმენისას გაშრა.ვგრძნობდი,რომ ჰარისთვის თვითონ ფაქტი,რომ მამამისი მისით ამაყობდა,ამაზრზენი იყო.მან ყველაფერს საკუთარი შრომით მიაღწია.
-ეს ჩემთვის არაფერს ნიშნავს.
მამამისმა გაიღიმა.ჩემში ზიზღს იწვევდა,ის რომ მამამისი სიამოვნებას შვილის წამებით იღებდა.მისი მზერა ახლა ჩემსკენ იყო მომართული.შიში ვიგრძენი.
-ლამაზი შეყვარებული გყავს შვილო.-თქვა და ჩაიცინა.-რა გქვია საყვარელო?
მისთვის არც შემიხედავს,აქეთ-იქეთ ვიყურებოდი,რათა ჰარის ხელი მეპოვა.ვიცოდი,რომ ჰარი ყოველთვის ჩემს გვერდით იყო,მაგრამ მაინც ვღელავდი.ჰარის თითები ჩავჭიდე და გასასვლელისკენ გავქაჩე.
-ჰარი,წავიდეთ.-ცოტა არ იყოს დაურწმუნებლად ჩავილაპარაკე.
-მე არ ვარ შენი შვილი და შენ მასთან არანაირი შეხება არ უნდა გქონდეს.-ცივად მიუგო ჰარიმ.
მის ზურგს ამოვეფარე,მისი სურნელით ვტკბებოდი.
-ნუ გეშინია.-მამისმა თითქოს დამამშვიდებელი ტონით თქვა.
არ მინდოდა,ის ჩვენთან ახლოს მოსულიყო,მაგრამ ჰარი წასვლას არ აპირებდა.
-ნუ ღელავ,არ ვაწყენინებ.-ტუჩები გამობზიკა.
-ისევე როგორც დედაჩემისთვის არ გიწყენინებია არასდროს,ხო?
-ამის მიზეზი თვითონვე იყო.
მალევე უპასუხა.ვგრძნობდი,რომ ჰარის უკვე უჭირდა თავის დაჭერა.
-გაეთრიე!-ჰარიმ დაუყვირა.

ის შეკრთა.მაგრამ მივხვდი,რომ ცოტათი დამშვიდდა,როდესაც მე მას შევეხე.დამამშვიდებლად გადავატარე ხელი მის ზურგზე,თან ჩავჩურჩულებდი სიტყვებს,რომლებიც მხოლოდ მისთვის იყო განკუთვნილი.თავს დედასავით ვგრძნობდი,შვილს რომ ამშვიდებს,რომელსაც ღამით კოშმარი დაესიზმრა და ეუბნება,რომ ყველაფერი კარგად იქნება.თუმცა მე არ შემეძლო მისთვის,ამის გარანტიის მიცემა,განსაკუთრებით მაშინ როდესაც ჰარის კოშმარი ჩვენს თვალწინ იდგა.
-შენზე ბევრი რამ გავიგე,კარგი რეპუტაცია შეგიქმნია შენი თავისთვის,შვილო.-თქვა და მზერა ჩემსკენ მომართა.-ასევე ისიც გავიგე,რომ შენ ერთადერთი ხარ,რომელის დამსახურებითაც ჰარი თავის შეკავებას ახერხებს.
-გთხოვ.-ჩავიჩურჩულე.-ჰარი,სახლში წასვლა მინდა.
ხელი ჩავკიდე და ჩემსკენ გამოვქაჩე.მინდოდა მანქანაში ჩავმჯდარიყავი და წავსულიყავი,რათა რაც შეიძლება მალე დამევიწყებინა ეს ყველაფერი.
-სახლში წამიყვანე.
ჩემი გაუგებრად ნათქვამი სიტყვები,პასუხგაუცემელი დარჩა.
-გიყვარს?

მარცხენა ხელი წელზე შემოვხვიე და ლოყა ზურგზე მივაბჯინე.ყველაფერს მივცემდი,ოღონდ ახლა სახლში,ტელევიზორის წინ ვმჯდარიყავი,ჰარი კი ჩემს გვერდით ყოფილიყო წამოწოლილი,ჩვეულ ამპულაში და ჩემს თმებთან ეთამაშა.მაგრამ როდესაც თვალები გავახილე,სამწუხაროდ კიდევ აქ ვიმყოფებოდით.
ჰარიმ მასთან კიდევ უფრო ახლოს მიმწია.
-ო,რა თქმა უნდა გიყვარს.-ცნობისმოყვარე ტონით წარმოთქვა მამამისმა.
-შენი არ მეშინია.-ჰარიმ მკაცრად უპასუხა.
-ეშინია თუ არა მას შენი,აი რაში მდგომარეობს შეკითხვა.
-არა.-პასუხი ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე გავეცი.
-დარწმუნებული ხარ?-თავდახრილმა მკითხა.
ამ კაცის სურვილი,დავემცირებინე,უკვე ნერვებზე მოქმედებდა.შემეძლო ჰარისთვის ჩემი სიცოცხლეც კი მიმენდო.მამამისი ვერასოდეს გაიგებდა,თუ რა ძლიერ ვენდობოდა ჰარის და როგორ მჯეროდა მისი,რაც სავსებით ნორმალურია ადამიანისთვის,რომელსაც უყვარს.სიყვარული,რომელიც მას ბავშვებისა და მეუღლეს მიმართ განიცდიდა,გაქრა მაშინ,როდესაც ის პირველად შეეხო ხელით ქეითს.
-ჰარი არაფერს დამიშავებს.
ეს იყო პასუხი,რომელსაც იგი ელოდა.მან ცინიკურად ჩაიცინა,რამაც ზიზღის გრძნობა გამოიწვია.მას არ შეეძლო იმ ფაქტის მიღება,რომ ჰარი შეხვდა ადამიანს,რომელსაც ის შეუყვარდა.ალბათ ის ფიქრობდა,რომ ჰარის ცხოვრებაც ისევე წარიმართებოდა,როგორც მისი.
-მან გითხრა,საიდან მაქვს მე ეს?
ჰარის მამამ,თავი მარჯვნივ გადაწია და ყურის ქვემოთ მდებარე დიდი შრამი მაჩვენა.
-გთხოვ.-ჩუმად ვთხოვე ჰარის.-არ გინდა.
გაოგნებული დავრჩი,როდესაც ჰარიმ ხელი გამიშვა.გულნატკენი ჩანდა,თვალებით თითქოს ჩემგან პატიებას ითხოვდა.თუმცა წარმოდგენა არ მქონდა,რა ხდებოდა აქ.ჰარიმ თავი გადააქნია და ხელები მხარზე ჩამომაწყო.
-შენმა შეყვარებულმა ყელთან დანა მომაბჯინა.ის ამით სიამოვნებას იღებდა.არ მოუყოლია შენთვის ეს?
გავშრი,მოძრაობის უნარი წამერთვა.ჰარიმ ხელები სახეზე მომისვა.
-როგორც ჩანს,არა.-მამამისმა გამიღიმა.-პატარა ჰაზა სულ რაღაც თოთხმეტი წლის იყო,არა?ის ცდილობდა ჩემთვის ძილში ყელი გამოეჭრა.
ჰარი გათეთრდა.სიხარული,რომელიც მუდამ მის თვალებში აისახებოდა,სადღაც გაქრა და მხოლოდ სიძულვილი დარჩა.თავისთავისა და მამამისის მიმართ.სიცარიელე.ძველი ჰარი სადღაც გაუჩინარდა.მას ჩემი სახე ჯერ კიდევ თავისი ხელებით ეჭირა.თვალებზე ცრემლები ადგა.
-მან ეს დაიმსახურა?-ვკითხე.
-დედაჩემი,მას დაარტყა...
თავი გავაქნიე.
-მან ეს დაიმსახურა,ჰარი?
-კი.
ეს იყო ერთადერთი რისი გაგებაც მჭირდებოდა.სახედან მისი ხელები მოვიშორე.უაზრობა იქნებოდა,წარმომედგინა რა ცდებოდა მაშინ მის თავს.ამის ცოდნის სურვილი არც მქონდა.
-მე მას მოვკლავდი კიდეც,რომ მცოდნოდა,ის აღარასოდეს შეეხებოდა დედას.
ასეთი პრობლემური ბიჭი.მასთან ერთად ყველგან წავიდოდი,მიუხედავად ყველაფრისა.
-მიყვარხარ.
მის სახეზე მკრთალი ღიმილი გამოჩნდა.ჰარიმ იცოდა,რომ მიყვარდა.
-შენ ჩემი გულის მარცხენა მხარე გეკუთვნის.გაუფრთხილდი მას.გახსოვს?
-რა თქმა უნდა.
ჰარიმ ხელი გამიშვა,ღიმილი გაუქრა და სადღაც სიბნელეში გაუჩინარდა,მას მხოლოდ თავისი მიზნის დანახვა შეეძლო.
აქამდეც მენახა ჰარის ჩხუბი,მაგრამ ეს სულ სხვა შემთხვევა იყო.მის დარტყმებში საოცარი ბრაზი გამოიხატებოდა.ჩამოვჯექი და შორიდან ვადევდნებდი თვალს იმას,თუ როგორ სცემდა ჰარი მამამისს,სისხლის დენამდე.მაშინ როდესაც ჰარიმ მუხლი მუცელში ჩაარტყა,მამამისის მაისური უკვე სულ მთლიანად დაგლეჯილი იყო.
-დედაშენი როგორაა?-ხველებით იკითხა.
ჰარი დუმდა.მან ზუსტად იცოდა,როგორ უნდა გაებრაზებინა თავისი შვილი.
-ჯესის....
-მისი სახელი არ ახსენო.
მამამისმა ყურადღებით შეხედა ჯერ ჰარის,მერე კი მე.
-მაინც არ მეტვი მის სახელს?
ხელი პირზე ავიფარე,რომ ყვირილისგან თავი შემეკავებინა,მაშინ როდესაც დავინახე როგორ დავარდა ჰარი.როცა ჰარი მოტრიალდა,რათა ენახა კიდევ აქ ვიყავი თუ არა,მამამისი ყელში სწვდა.თვალები ორივეს გვეცრემლებოდა,თუმცა განსხვავებული მიზეზების გამო: მე მეტირებოდა,მას კი ჰაერი არ ჰყოფინდა.თითებით მამამისის ხელების მოშორებას ცდილობდა,ფრხილები მის კანში ჩაერჭო.
-შეხედე! მას შეხედე!-მამამისმა წამოიყვირა.-შენ მას არ იმსახურებ.შენ არ იმსახურებ იმ სიყვარულს,რომელსაც ის გაძლევს.
მეგონა რომ ყველაფერი რაც მუცელში მქონდა,მალე გარაჟის იატაკზე აღმოჩნდებოდა.
-მეზიზღებით.-დავიყვირე.-როგორ უბედავთ მას ამის თქმას? თქვენ ამაზრზენი და სასტიკი ადამიანი ხართ.თქვენი შვილები... მათ თქვენ სჭირდებოდით,თქვენ კი მხოლოდ სასმელი გჭირდებოდათ.ჰარი ზრუნავდა დედამისსა და დაზე,როდესაც თქვენ წასული იყავით.თქვენ არაფერს წარმოადგენთ! თქვენი სიტყვები არაფერს ნიშნავს.
მან დარყმას მოუკო,ჰარიმ თავის გათავისუფლება შეძლო.
-ასე ნუ მელაპარაკები.
-რა გჭირთ?-გაბრაზებით დავიყვირე.-ვინ ხართ,რომ ჰარის უთხრათ თუ რას იმსახურებს ის?ლაჩარი ხართ.
მამამისმა ხელი გაუშვა და ჰარიმაც სუნთქვის აღდგენა შეძლო.ხელებით ყელს შეეხო.თუმცა ჩემმა სიმშვიდემ დიდხანს ვერ გასტანა,რადგან მამამისმა გეზი ჩემსკენ აიღო.ზუსტად მაშინ დამარტყა მან მე.ჰარის კოშმარი ახლა ჩემიც გახდა.წავიქეცი.
-მე ჯერ კიდევ არ ვიცი შენი სახელი.თუმცა არც არის აუცილებელი თქმა,ჰარი ცოტახანში შენს სახელს თავისივე ნებით დაიყვირებს.-მის ტონში თვითკმაყოფილება იგრძნობოდა.
მან კედელს მიმანარცხა და თავის დაღწევის საშუალება არ მომცა.მართალია მის დამარცხებას ვერ შევძლებდი,მაგრამ ის სათანადოდ არ აფასებდა ჩემს ოსტატობას,რომელიც მისმა შვილმა მასწავლა.ჰარიმ ბევრი დრო დახარჯა,იმისთვის რომ ჩემთვის თავის დაცვის რამდენიმე ხერხი ესწავლებინა.ის ამ გაკვეთილებს უბრალო გართობათ აღიქვამდა,მაგრამ საბედნიეროდ ყველაფრის დამახსოვრება შევძელი რასაც ის მეუბნებოდა.
მოხერხებულად ავარიდე თავი მის მუშტს,რომლის სახეში მორტყმა უნდოდა.უცებ შემოვუარე.ახლა მე და ჰარის შორის აღარაფერი იყო.მასთან მივირბინე,ჩემს ბიჭთან,რომელსაც ჩემი გული ეკუთვნოდა.ის მე მელოდა.
-ჩემს უკან იყავი.
ჰარი მზად იყო,ფეხზე თავდაჯერებულად იდგა.ბოროტებას მოეცვა,რომელიც აქამდეც მენახა.სურვილი რომც მქონოდა,მაინც ვერ შევძლებდი ჰარის გაჩერებას.მამამისის გონება ალკოჰოლურ სასმელს დაებინდა,რომელიც მან ცოტახნის წინ მიიღო.მას არ შეეძლო ჰარის დარტმებისთვის თავი აერიდებინა.გარკვეულ მომენტში თვალები დავხუჭე,რათა არ მენახა ის რაც ახლა აქ ხდებოდა.
აქამდე არასოდეს გამეგო,გადამტყდარი ნეკნების ხმა,მაგრამ როდესაც ჰარიმ მას დაარტყა,გადამტყდარი ნეკნების დათვლაც კი შემეძლო.იმის შემდეგ რაც თვალები გავახილე,წინ შემდეგი სურათი გადამეშალა:
-შენ ღობე ზუსტად იმ დროს დაამტვრიე,როცა ჩემი ველოსიპედი.დედა იძულებული იყო ყოველ ორშაბათს სკოლაში წავეყვანე და აეხსნა მასწავლებლისთვის თუ რატომ არ მქონდა თან საჭმელი,ჩვენ უბრალოდ არ გვქონდა ამის საშუალება.ის ფულს აგროვებდა,იმისთვის რომ ჩემთვის ახალი ველოსიპედი ეყიდა,თავდაუზოგავად მუშაობდა და ფულს გიმალავდა,რათა შენ ის სასმელში არ გაგეფლანგა.თუმცა სულ ტყუილად აგროვებდა ფულს,მას ხომ ღობე ჰქონდა გამოსაცვლელი.შენ ჩემი და ჯესის შიმშილის მიზეზი იყავი.
ჰარის ვუსმენდი და სუნთქვა მიჭირდა.ჰარი ამ სიტყვებს ისეთი ცივსისხლიანობით წარმოთქვამდა,რომ სულაც არ ჰგავდა იმ ბიჭს,რომელსაც რამდენიმე წუთის წინ ვხედავდი.ძალა მოვიკრიბე,ჰარის ხელი ჩავჭიდე და ჩემსკენ გამოვწიე.მან მე შემომხედა.
პოლიციის ხმა მომესმა,როგორც ჩანს რომელღაცა მეზობელმა დარეკა და შეატყობინა თუ რა ხდებოდა აქ.ჰარი მალევე მიხვა რაშიც იყო საქმე და როგორ შეიძლებოდა ეს ყველაფერი დამთავრებულიყო.ხელები სახეზე მოვხვიე.
-მომეცი უფლება ამჯერად მე გადაგარჩინო.
-წამოდი ჩემთან.-ხელით მისკენ მიმწია.
მე შევეწინააღმდეგე.
-უნდა გაიქცე.
ჰარიმ მაკოცა,ტუჩებით ცრემლებს მიწმენდდა.სახსა და ყელზე სულ ჩალურჯებები ჰქონდა.მარცხენა წარბს ზემოთ უმნიშვნელო ნაკაწრი.კოცნა ერთადერთი რამ იყო რისი გაკეთებაც ახლა შეგვეძლო.
-გაიქეცი.
ჰარის მოვშორდი,თუმცა მის აქ ყოფნას მაინც ვგრძნობდი.
-ის შენ გულს გატკენს.-უკნიდან აკანკალებული ხმა მომესმა.
ჰარის მამის გამომეტყველება,რომლითაც მიყურებდა თავს უარესად მაგრძნობინებდა.მიუხედავად ჩემი მოუხერხებლობისა,სერიოზულად არასოდეს დავზიანებულვარ,თუმცა ეს არ მიშლიდა ხელს იმაში,რომ მისი მოტეხილი ხელი დამეფიქსირებინა.
-ჰარი არ არის ისეთი,როგორიც თქვენ და არც არასოდეს იქნება.თქვენ მონსტრი ხართ.
-ყოველ შემთხვევაში მე ვიცი,რომ მონსტრი ვარ და არ ვცდილობ გამოვჩნდე ისეთი, როგორიც არ ვარ.
თავი 57.
პოლიციას ჰარი შემთხვევის ადგილას რომ ეპოვა,მაშინვე ხელბორკილებს გაუკეთებდნენ და განყოფილებაში წაიყვანდნენ.მიუხედავად იმისა რომ ჰარი მაქსიმალურად ცდილობდა თავი აერიდებინა თავისი კრიმინალური წარსულის შესახებ საუბარს,მაინც ვიცოდი თუ რა ურთიერთობა ჰქონდა მას ხელისუფლებასთან. ერთი შეხევდა და ისინი მას მაშინვე დამნაშავედ ჩათვლიდნენ.
ვამჯობინე პოლიციას გარეთ დავხვედროდი ამიტომ ძირს მწოლიარე კაცი დავტოვე და პოლიციის მანქანისაკენ გიჟივით გავექანე. ყველაფერი ისეთი რთული იყო.ცრემლები მდიოდა,მაგრამ ეს არ იყო საკმარისი დამამტკიცებელი საბუთი იმისა,თუ რა მოხდა ცოტა ხნის წინ აქ.ნაკაწრები ლოყებზე-აი ეს კი ნამდვილად მიუთითებდა იმაზე თუ რა შემემთხვა.
-აქეთ!-დავიყვირე.
ნერვიულობისგან ვკრთოდი,პოლიციელი კი მეკითხებოდა ყველაფერი წესრიგში მქონდა თუ არა და ჩამოჯდომა ხომ არ მჭირდებოდა.ჩემი დუმილი მიღებული შოკის შედეგი იყო,თუმცა მათ წარმოდგენაც კი არ ჰქონდათ.
ცოტა ხანში დავინახე,რომ ჰარიმ მამა სასწრაფო დახმარების მანქანაში მოთავსებულ საკაცეზე იწვა.ჰარის მამა ხმამაღლა ტიროდა,ცდილობდა უდანაშაულო გამოჩენილიყო,რაც ჩემს აღშფოთებას იწვევდა.გამიხარდა,როდესაც მას რაღაც ნემსი გაუკეთეს,რათა გაჩუმებულიყო.
** *
აქამდე არასოდეს ვმჯდარვარ პოლიციის მანქანაში.ჩვენი მანქანას უკან კიდევ რამდენიმე მოჰყვებოდა და ისინი არც კი ცდილობდნენ ჩვენს გასწრებას.დარწმუნებული ვიყავი,რომ როგორც კი გავუჩინარდებოდით,დანარჩენი მანქანები ჩვეულ რითმს დაუბრუნდებოდნენ-გადაჭარბებული სისწრაფე და ერთმანეთის გასწრების დაუოკებელი სურვილი.
პოლიციის განყოფილებაში კვლავ მთხოვეს ჩემი სახელი მეთქვა.თავს მარტოსულად ვგრძნობდი.ჰარის შეხებები მაკლდა და ვცდილობდი წარმომედგინა თუ როგორ ეჭირა ჰარის ჩემი ხელი.ის ამას ყოველთვის ღიმილით აკეთებდა.ახლა არავინ მყავდა გვერდით ისეთი,ვინც მანუგეშებდა და მხარს დამიჭერდა.
** *
-მის?
ახალგაზრდა ოფიცერს მივუტრიალდი,რომელიც ჩემს წინ იჯდა.მან პატარა ფინჯანი გამომიწოდა,რომელშიც ცხელი ჩაი ესხა.ფინჯანს ხელები მოვხვიე,გათბობას ვცდილობდი.ოთახში საკმაოდ დიდი დრო გავატარე და სიტუაცია ნელ-ნელა გამაღიზიანებელი ხდებოდა.აქ შემოსვლამდე ყველაფერი სხვაგვარად წარმომედგინა,მეგონა ბნელ ოთახში შემიყვანდნენ,თვალებში შუქს მომანათებდნენ და „სიმართლის“ თქმას მომთხოვდნენ,მაგრამ არა.რბილ სავარძელში ვიჯექი,გვერდით ჟურნალებისთვის განკუთვნილი პატარა მაგიდა იდგა,კედლებზე კი ნახატები იყო ჩამოკიდებული.
ჩვენ „არაოფიციალური საუბარი“ უნდა გვქონოდა.
„არ ეცადო დამნაშესავით მოიქცე.“-თავში მხოლოდ ეს აზრი მიტრიალებდა.
-დაპატიმრებული ვარ?
ხმა მიკანკალებდა.მიუხედავად ლამაზად მოწყობილი ოთახისა,მაინც ჭერის მარჯვენა კუთხეში დამალულ კამერას ვეძებდი.
-არა,მის.-ღიმილით მიპასუხა.
ოფიცერი სხეულით წინ,ჩემსკენ მოწეულიყო,თითქოს მას ჩემი ნათვამი სიტყვებიდან არცერთი გამოტოვება არ უნდოდა.თითქოს თითოეული ბგერა,ჩადენილი დანაშაულის ამოსახსნელი გასაღები იყო.
-ანუ შემიძლია ნებისმიერ დროს წავიდე აქედან?
-ჯერ რამდენიმე კითხვას დაგისვამთ.-მითხრა და თავის ჩაის სული შეუბერა.
-რა კითხვებს?
-მნიშვნელოვან კითხვებს.
მისი ქცევები და გამოხედვები არ მაშინებდა,თუმცა თავს მაინც რაღაც ცუდად ვგრძნობდი.მათ ჩემი ჩანთა წაიღეს,რთული იყო მათი ჩემს ცნობისმოყვარეობა არ შეგემჩნია.ნეტავ რა იფიქრეს,როდესაც შემთხვევის ადგილას მე დავხვდი.მიუხედავად იმისა რომ ბევრმა პოლიციელმა უდანაშაულოდ მცნო,ცუდი წინათგრძნობა მაინც არ მასვენებდა.
-მის,რამე დაინახეთ? იცით ვინ ჩაიდინა დანაშაული?
ჩემი ცხოვრების უმეტესი ნაწილი ზედმეტად მორცხვი და ჩუმი ვიყავი.ზოგჯერ მინდოდა სხვანაირი ვყოფილიყავი,მინდოდა საშინლად თავხედურად მოვქცეულიყავი.შემეძლო მისთვის ხელი და ნეკნები გადამეტეხა.შემეძლო საშიში ვყოფილიყავი,მაგრამ არა.
-არა.
თვალებს ირგვლის კანი ჩაშავებოდა და მაინტერესებდა თუ რას გამოეწვია ეს.
-არის რაიმე,რისი მოყოლაც გსურთ?
-რა გააკეთა?
უხეში ტონით მივუგე,ახლა მისი ნერვიულობის დრო იყო.მომაშტერდა,ეს შესაძლოა ცუდად დამთავრებულიყო.მე ზედმეტი კითხვების დასმა დავიწყე,მაგრამ როგორც ჩანს ამას არ ჰქონდა მნიშვნელობა.
-მმმ?-წარბები შეკრა.
-რა გააკეთა კაცმა რომელიც მე ვიპოვე?
ახალგაზრდა ოფიცერი სიმშვიდეს ინარჩუნებდა და თავის ჩაის სვამდა.არ ვიცოდი,ჰქონდა თუ არა მას ასეთი ინფორმაციის გაცემის უფლება.კიდევ რამდენიმე კითხვის დასმა გადავწყვიტე.
-ის რომ მას პოლიციელები აცილებდნენ,ნიშნავს,რომ ხელისუფლებისთვის ის ცნობილი პირია.მაგრამ როდესაც ვიპოვე,მოძრაობაც არ შეეძლო.მოკლედ რა გააკეთა?
სახის ნაკვთები თითქოს შეეცვალა,როდესაც კითხვა დავუსვი.დარწმუნებული ვიყავი,რომ მე მათზე ნორმალური შთაბეჭდილება დავტოვე.ისინი ფიქრობდნენ,რომ იმ ადგილას სრულიად შემთხვევით აღმოვჩნდი.
-პროტოკოლისთვის არაა ეს მის.-ჩემსკენ გადმოიწია.-ის ძებნაშია.
-ძებნაში?რის გამო?
-ცამეთი წლის ბიჭი და დედამისი საავადმყოფოში მოხვდნენ,რაც მისი ბრალი იყო.-მიპასუხა.
გავშრი,ვეცადე ჩაის ფინჯანი მაგიდაზე ფრთხილად დამედო,მაგრამ კინაღამ გადმომესხა,რადგან ხელები მიკანკალებდა.სუნთქვა მიჭირდა.
-მან მათ ზიანი მიაყენა? ამდაგვარი რამ აქამდეც გაუკეთებია?
-დიახ,სხვა შემთხვევებიც ყოფილა.პირველი ქორწინებიდან შეძენილი ვაჟი საავადმყოფოში ღრმა ჭრილობების გამო მიიყვანეს,ისინი ფიქრობდნენ,რომ ყველაფერი გათეხილი ფანჯრის ბრალი უნდა ყოფილიყო.
ჰარი.
-ეს რამდენიმე წლის წინ მოხდა.დიდი დრო დაგვჭირდა იმისთვის რომ ინფორმაცია სრულად შეგვეკრიბა და ეს კაცი დაგვეპატიმრებინა.ძალიან დიდი ხანი ვეძებდით მას.ჩემი აზრით ის ნამდვილი მონსტრია,ჩვენ ინტერესებში ნამდვილად არ შედის,იმის გამოძიება თუ რატომ იყო ის ასეთ მდგომარეობაში,როდესაც თქვნ იპოვეთ.თუმცა,თქვენ თუ ფლობთ რაიმე სახის ინფორმაციას,მაშინ მე როგორც ოფიცერი,გთხოვთ გვითხრათ.
-მე არაფერი ვიცი.
** *
ქარი თმას მიწეწავდა,რის გამოც თმის ღერებს სახე დაეფარათ.კაპიშონი წამოვიხურე,წვიმას აპირებდა.გული გამალებით მიცემდა,შიგნიდან რაღაცა ტკივილს მაყენებდა,იქამდე სანამ კიბეებზე ჩამომჯდარ ჰარის არ მოვკარი თვალი.ჰარის თავი დაეხარა,პერანგი გახსნილი ჰქონდა,სიცივეს ყურადღებას არც აქცევდა.მივუახლოვდი,მისმა გამომეტყველებამ შემაჩერა.
-მაპატიე,ბო.-ჩუმად მითხრა.
მასთან მივირბინე,კაპიშონი მომძვრა და თმა ისევ ამეჩეჩა.როგორც კი მივუახლოვდი,სახეზე ხელები მოვხვიე,ის კი თითებს ჩემს ხელებს უსვამდა.
-ნუ ამბობ ამას.
-ძალიან ვწუხვარ.-იმეორებდა,თავი ჩემს თმებში ჩაეყო.
ნაზად მივეკარი.ჰარი მძიმედ სუნთქავდა.ის უკვე აღარ კანკალებდა,მის თმებს შევეხე და თვალები დავხუჭე.ერთმანეთს ვეხუტებოდით და მალე ორივე დავმშვიდდით.ვგრძნობდი,რომ ცოტაც და ავტირდებოდი,თუმცა ჰარიმ რეალობაში დამაბრუნა.მის მარჯვნივ ჩანთა დავინახე.
-სადმე მიდიხარ?
-მხოლოდ გარკვეული დროით.-ჩაიჩურჩულა.
-მარტო?ჩემს გარეშე?
თავი დამიქნია და ეს ასატირებლად საკმარისი იყო.მუხლზე ხელის ჩამოდება დააპირა,მაგრამ ფეხი გავწიე,მინდოდა მისთვის თვალებში ჩამეხედა,მაინტერესებდა ოდნავ მაინც თუ აწუხებდა სინდისის ქენჯნა.მის სახეზე აღბეჭდილმა ტკივილმა ყველაფერი დაადასტურა.
-თუ ამას მამაშენის გამო აკეთებ,იცოდე რომ ჩემთვის სულ ერთია.ვიცი,რომ შენ სულ სხვანაირი ხარ.მას არ შეუცვლია შენს მიმართ ჩემი გრძნობები.
-აღარ შემიძლია....-მიპასუხა.-ვერ გავრისკავ,მითუმეტეს შენთან ერთად.
მინდოდა მისი სიტყვებისთვის ყური არ დამეგდო.ცოტა მოვდუნდი,როდესაც თითი ლოყაზე გადამისვა.ტირილი შევწყვიტე.
-მორჩი,ნუ ადარებ შენ თავს მას.იბრძოლე ჩემთვის,მე კი შენთვის ვიბრძოლებ.
-დავიღალე,ამ მუდმივი ბრძოლით.-ამოიხვნეშა.
-და ამიტომ ნებდები?
სუსტად გაიღიმა,თუმცა ჯერ კიდევ დამწუხრებული იყო.თავისი შუბლი ჩემსას მოაბჯინა.
-არა.-თავი გადააქნია.-უბრალოდ უნდა გაგიშვა.
ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს დანაზე ვიწექი,რომელიც ძაფით იყო დამაგრებული და მხოლოდ ერთ ადამიანს რომელსაც ყველაზე მეტად ვენდობოდი,შეეძლო ახლავე გაეწყვიტა ეს ძაფი.ეს ადამიანი ჰარი იყო.
თვალწინ წარმომიდგა ის ყველაფერი რაც ჩვენ გადაგვხდა,რაც ერთად გამოვიარეთ.გამახსენდა მომენტები,როდესაც ჰარის მაცდურ ღიმილს ვხედავდი,ლოყებზე რომ ფოსოები გასჩენოდა.ყველა ეს მოგონება ქვეცნობიერში ღრმად შევინახე,რათა ჰარის თან არ წაეღო,როდესაც წავიდოდა.
-შეიძლება გაკოცო?
-არა,თუ ეს გამოსამშვიდობებელი კოცნაა.-მშვიდად ვუპასუხე.
მისი ტუჩები არ შეხებია ჩემსას.
კოცნის მაგივრად მან მჭიდროდ ჩამიკრა გულში.მე კალთაში ვეჯექი,ხელები ჰარის ყელზე მომეხვია.ისე ახლოს ვიყავი მასთან,თითქოს ერთი მთლიანი ვყოფილიყავით და შეუძლებელი იყო ჩვენი განცალკევება.ყელში ვკოცნიდი და თავს ვარწმუნებდი,რომ ის ჯერ კიდევ ჩემს გვერდით იყო.
-ნუ გეშინია.შენთვის ნათქვამი მაქვს,რომ საფრთხე არ დაგემუქრება და არ ვაპირებ პირობის დარღვევას.
ისევ ავტირდი,ის კი ხელებს თმაზე მისვამდა.ახლა სხვა არავინ და არაფერი მადარდებდა.დრო და დრო ხალხი ჩაგვივლიდა,რომლებიც ამაოდ ცდილობდნენ თავიანთი ცნობისმოყვარეობის დამალვას.ახლა ჩემთვის მხოლოდ ეს ბიჭი იყო მნიშვნელოვანი,რომელსაც ვკარგავდი.
-თვალყურს აუცილებლად გადევნებ,ბო.-ხანმოკლე პაუზა გააკეთა.-უბრალოდ არ შემიძლია შენთან ყოფნა.
ჰარის პერანგს ჩავეჭიდე,თითქოს გადარჩენისთვის ვიბრძოდი.მისი თმები ლოყაზე მეხახუნებოდა.
-წარმოდგენაც კი არ გაქვს თუ რა ძლიერ მინდა შენთან ყოფნა.
მიუხედავად მისი მშვიდი ტონისა,სახეზე ტკივილი აღებეჭდებოდა.
-ხოდა იყავი.-ვევედრებოდი.
-რომ,შემეძლოს.
თვალები დახუჭა და თავისი ცხვირი ჩემსას შეახო.მინდოდა მეთქვა,თუ რამდენს ნიშნავდა ის ჩემთვის,მინდოდა მეთქვა რომ მისი წასვლის შემდეგ ჩემი ცხოვრება სამუდამოდ შეიცვლებოდა.მან ჩემს ცხოვრებას თავისი სახით დაღი დაასვა.
ჰარი არ აპირებდა ჩემს ასე დატოვებას.ჩვენ ყურში ერთმანეთს სასიყვარულო სიტყვებს ვეუბნებოდით.შემდეგ კი ჰარი ადგა,ჩანთა აიღო და ბოლოჯერ მაკოცა ლოყაზე.
-მშვიდობით,ბო.
თავი 58.
მზის სხივი ჩემს პატარა ოთახში შემოიჭრა და გონებაში ავღნიშნე რომ კიდევ ერთ უძილო ღამეს ჩაევლო.ცარიელ სივრცეს მივჩერებოდი,რომელსაც ადრე ადამიანი ავსებდა,ის ვისთან ყოფნაც აღარ შემიძლია და მე ის მძულს ამის გამო.
დღეები სულ ამრეოდა და ისიც კი არ ვიცოდი,ვმუშაობდი თუ არა.ტელეფონს დავხედე და მივხვდი,რომ შაბათი იყო.ამოვიხვნეშე და კვლავ საწოლში ჩავწექი.უკვე მერამდენე დღეა რაც კოშმარებს ვებრძვი.იმედი მქონდა,რომ ჩამეძინებოდა და სიზმარში მას ვნახავდი.თუმცა დედაჩემს სულ სხვა გეგმები ჰქონდა.
-დილა მშვიდობისა.
გავშეშდი,თავზე საბანი გადავიფარე და შევეცადე ძილს მივცემოდი.დედა გვერდით მომიჯდა და მხარზე ხელი გადამისვა.
-ბო,მიდი.ხომ დამპირდი.
რბილი,მაგრამ ოდნავ დაძაბული ტონით მომმართა.ის დაღლილიყო იმ ფაქტით,რომ გამუდმებით ოთახში ვიკეტებოდი.მეც დავიღალე.თავის მოწესრიგებას ალბათ მთელი დღე მოვუნდები.
-ჩაი მოგიტანე.
თავი ჩემი „თავშესაფარიდან“ ამოვყავი და გვერდით მდგარი ჩაის ჭიქა შევნიშნე.მართლაც რომ მჭირდება თავის მოწესრიგება.
-მადლობა.
დავჯექი და საბანიც ჩემსკენ მოვქაჩე.დედაჩემი კიდევ გვერდით მეჯდა და საბნის თავზე წამოცმის საშუალებას არ მაძლევდა.მან ძალიან კარგად იცოდა,რომ ჩემი მიზანი საკუთარ პრობლემებში ჩაძირვა იყო.
-უნდა ადგე,გარეთ ცოტა არ იყოს გრილა,მაგრამ მზიანი ამინდია.
-და მერე?
როგორც კი ჩემი უხეში პასუხი მოისმინა,სახიდან ღიმილი წაეშალა.სინდისმა მაშინვე შემაწუხა,როდესაც ეს სიტყვები წარმოვთქვი.მაგრამ ის დედაჩემი იყო და ესმოდა,რომ მიუხედავად მცირეოდენი პროგრესისა,სულ უმნიშვნელო რაღაცასაც კი შეეძლო ჩემი გულის ტკენა და ჩვენ იმ დღეებს დავუბრუნდებოდით,როდესაც ჩემი ოთახის ოთხი კედლის დატოვებაც კი არ მსურდა.
-საყიდლებზე ხომ არ წავსულიყავით?ან იმ კაფეში შევიდეთ,პატარაობაში ძალიან რომ გიყვარდა.ან თუ არ გინდა,შეგვიძლია უბრალოდ გავისეირნოთ.

დედა ტყუილად ცდილობდა.რას მომცემს ეს გასეირნება? ჩემში წარმოქმნილი ბზარები,კიდევ უფრო ღრმა ხდებოდა.
-არ ვიცი რა ვქნა.
-არაუშავს,მერე გადაწყვეთ,ისაუზმე და ჩვენ..
-არა.-თავი გავაქნიე და ტირილი დავიწყე.-დე,საერთოდ არ ვიცი რა უნდა ვქნა.
მიხვდა,რასაც ვგულისხმობდი და ხელები მომხვია.დედა ახლა ზუსტად ისე ჩამეხუტა,როგორც ექვსი წლის ასაკში,როდესაც საქანელადან ჩამოვვარდი.იმავეს შევიგრძნობდი.თუმცა მერჩივნა მუხლები დამეზიანებინა,ვიდრე ის მეგრძნო რასაც ახლა განვიცდიდი.
-ო,ბო.-დანაღვლიანებულად მომიგო.
-მენატრება.
-ეს ბუნებრივიცაა.შენ არც უნდა დაივიწყო ჰარი.
ვტიროდი,ის კი მამშვიდებდა.მისი ტანსაცმელი ჩემს ცრემლებს დაესვნებინა.თავი მის მხარში ჩავრგე,რათა ცოტა ხნით მაინც დამევიწყებინა ის ფაქტი,რომ ჩემი ცხოვრების ერთადერთი სიყვარული განადგურდა. რაც არ უნდა მეცადა,ჰარის ვერ გავაჩერებდი. ორივე ჩვენგანს ერთნაირად გვეტკინა გული.
-რაც არ უნდა რთული იყოს,ცხოვრება უნდა გააგრძელო. ამის გაკეთება მარტო არ მოგიწევს,რადგან მე და შენი მეგობრები დაგეხმარებით. ეს ტკივილი სამუდამოდ არ გაგრძელდება,ბო.
მინდოდა უგრძნობი,უემოციო და სასტიკი ადამიანი ვყოფილიყავი,რათა ყოველ დილით გაღვიძების დროს,საკუთარ საცოდაობას არ დავეტანჯე.
-მე დღემდე ვფიქრობ მამაშენზე.
მისი სიტყვები ნაღველით იყო აღსავსე,რასაც იმედს მაძლევდა,რომ ამ ყველაფერთან გამკლავებას შევძლებდი. დედაჩემმა ხომ შეძლო.
-ადექი,ნამცხვარი ვჭამოთ.-შემომთავაზა.
** *
ამ საღამოს მეგობრები მესტუმრნენ.მისაღებ ოთახში ვისხედით.ისინი კარტს თამაშობდნენ და ტკბილეულებს შეექცეოდნენ,რისი დამსახურებითაც ალბათ ნორმაზე ორჯერ მეტი კალორია მიიღეს.ბოლო კვირების განმავლობაში,ეს პირველი ღამე იყო,როდესაც კოშმარები არ მტანჯავდა და როგორც იქნა განტვირთვა მოვახერხე.ჩავთვლიმე,ჩემი მეგობრები კი საუბარს განაგრძობდნენ.
ორშაბათს ადრე ადგომა მომიხდა.სბრუნდები მაღაზიაში,ის სადაც ყველა მითანაგრძნობს.
დენი მთელი ამ ხნის განმავლობაში ჩემს გვერდით იყო.მას მხოლოდ ჩემდამი მეგობრობა ამოძრავებდა,მაგრამ მუდმივი კითხვებით უკვე თავს მაბეზრებდა.
-ეს მოგიტანო?
მისი წინადადება ზრდილობიანად ვუარყავი.სკამზე შევდექი და ზედა თაროდან ყუთი ავიღე.დენი უკან მედგა.
სამუშაოს დავუბრუნდი,რაღაცეები გადავარჩიე და მტვრისგან გავათავისუფლე.ცოტახანში ისევ საწყობში შესვლა მომიწია,რათა ყუთი ჩამომეღო,რომელიც იმაზე უფრო მძიმე აღმოჩნდა ვიდრე მეგონა.ყუთის წონას ვერ გავუმკლავდი და პირდაპირ მხარზე დამეცა.ძირს დავვარდი და მარცხენა ხელი გადავიფარე,თავი რომ არ დამერტყა.
-კარგად ხარ?
დენმა შემოიხედა და ასეთ მდგომარეობაში რომ დამინახა,მაშინვე დასახმარებლად წამოიწია.
საბედნიეროდ,ყუთი არ დაზიანებულა,რადგან მყარი მატერიალისგან იყო დამზადებული.რასაც ჩემზე ვერ ვიტყვით.სისხლი არ მდიოდა,მაგრამ ალბათ რაღაც ადგილები ჩამილურჯდებოდა.ტირილმა დამღალა,მიუხედავად იმისა,რომ ეს ტკივილი განსხვავდებოდა,იმ ტკივილისაგან,რომელიც ჰარიმ წასვლის დროს მომაყენა.მაინც აღარ შემეძლო ცრემლების ღვრა.
-ყველაფერი კარგადაა.-დენისგან თავი გამოვითავისუფლე.
-ძლიერად დაეცი,ბო.
-უარესიც მომსვლია.
-შენ გჭირდება ვიღაც,ვინც ყოველთვის შენს გვერდით იქნება,რომ დაგიჭიროს.-იხუმრა და ძირს დაყრილი დისკების აკრეფვას შეუდგა.
მისი ეს განცხადება არც ისე მნიშვნელოვანი იყო,თუმცა რომანტიკული ქვეტექსტი მაღიზიანებდა.სულაც არ ვარ დაუცველი.
-საჯდომით არაერთხელ დავცემულვარ. ძიძები არ მჭირდება.-ეს აბსოლუტური სიმართლე იყო.
-ვიცი,რომ ძლიერი ხარ,მაგრამ დრო და დრო მზრუნველობა ყველას სჭირდება.
-დედაჩემი და ჩემი მეგობრები ზრუნავენ ჩემზე.
დისკების გადარჩევას განვაგრძბოდი.შერის CD-ი ავიღე,რომელსაც როგორც ჩანს დღის შუქი ოცი წელი მაინც არ ენახა.ნაგვის ყუთში ჩავაგდე,შემდეგ კი სინდისის ქენჯნა ვიგრძენი და კვლავ საჭირო დისკების თაროზე დავაბრუნე.
-მე შენი მეგობარი აღარ ვარ?
მისი სახის გამომეტყველებამ მაიძულა ცოტა ხანს სამუშაოს მოვწყდომოდი.
-დენ,რა თქმა უნდა შენ ჩემი მეგობარი ხარ.-ვცდილობდი დამერწმუნებინა.-არ გეწყინოს,უბრალოდ.. ამ ბოლო დროს ბიჭების გვერდით თავს ცოტა არ იყოს უცნაურად ვგრძნობ.
და ეს სიმართლე იყო.მამრობითი სქესის ყველა წამომადგენელი ჩემთვის რაღაც გამოცანას წარმოადგენდა.დენი კედელს მიეყრდნო და ხელი მკერდზე გადაიჯვარედინა.
-ყველა მას კი არ ჰგავს.-სწრაფად ამოღერღა.
რამდენიმე წამის განმავლობაში ხმა არ ამომიღია,ვცდილობდი მისი ნათქვამი გადამეხარშა. არა,ვერცერთი ბიჭი ვერასოდეს,იქნებაისეთი როგორიც ჰარია,ან ისეთი როგორსაც ჰარის წარმოვიდგენდი. და არა,ვერავინ მატკენს გულს,ისე როგორც ჰარიმ მატკინა. მათ ამის შანსს არ მივცემდი.
საპასუხოდ ჰარი არ დამიცვია. არ აქვს აზრი იმაზე ჩხუბს,რაც უკვე დიდი ხნის წინ დამთავრდა.
დენს ხელი ჩავკიდე.
-დამეხმარე.
ჩემმა ღიმილმა არამარტო დენი,არამდეც მეც დამაბნია.
** *
ოფისიდან წერილი წამოვიღე,ვცდილობდი გამეხსნა,რაც ჩემთვის პრობლემას წარმოადგენდა.კონვერტზე მაინც ვერ მოვახერხე იმის დაწერა,თუ ვის უნდა მიეღო იგი.
-ხომ არ გაგიყვანო?
ჩვეულებრივი კითხვა იყო,თუმცა რაღაც მკარნახობდა,რომ დენს ეს ტანჯავდა.მისმა ხმის ტონმა ცოტა არ იყოს გამაოცა და ყველაფერი ძირს დამივარდა,რაც კი ხელში მეჭირა.ორივე ერთად ჩავიკუზეთ და ჩემი ნივთების აკრეფვას შევუდექით.
- ეს ჩემია.
ეს სიტყვები ხმის კანკალით წარმოვთქვი,რის გამოც შემდეგ თავს ვიწყევლიდი. კონვერტისკენ გადავიწიე,რომელიც დენს ხელში ეჭირა.გამოვართვი და ჩანთაში ჩავიდე.
-ხო,რას ფიქრობ,შემიძლია სახლში წაგიყვანო.
დენი ადგა და მეც ამაყენა. ორივე მხრებში გავიმართეთ.
-არა,არ არის საჭირო. კიდევ სადღაც უნდა შევირბინო, საქმე მაქვს.
თავი დამიქნია,პალტო აიღო და კარებისკენ გაემართა.თითები სახელურს ჩასჭიდა,თუმცა გაღებას არ ცდილობდა.თავიდან ბოლომდე შევათვალიერე და მის ქვედა ტუჩს შევხედე,რომელზეც სუსტად იკბინა.
-და მაინც,იქნებ გაგიყვანო? ხომ იცი რომ არ არის პრობლემა.
-სიმართლე რომ გითხრა,მირჩევნია მარტომ გავისეირნო.
-გასაგებია.-სწრაფად მიპასუხა.
კარები გააღო და გასვლის წინ გამომემშვიდობა.ქარმა ისე ძლიერ დამიბერა,რომ პალტოს შეკვრაც ვერ მოვახერხე.
-ხვალინდელ დღეზე რას იტყვი?
დაუფიქრებლად ვკითხე.ქარი თმას მიჩეჩავდა,კაპიშონი ძლივს დავიხურე,რაზეც დენს ჩაეცინა.
-რა თქმა უნდა.ხვალამდე.
** *
ჰარის ქუჩას მეგობრულობის ელფერი დაეკარგა. მისი სახის დანახვისას ტანში ჟრუანტელი მივლიდა,თუმცა ახლა ამას აზრი აღარ ჰქონდა,რადგან მას არ ვჭირდები. არაერთხელ მიფიქრია,რომ მას სახლში დავდგომოდი და მეთქვა,რომ არ უნდა იყოს ასეთი იდიოტი და ჩვენ სიყვარულს კიდევ ერთი შანსი მისცეს.
ამ პრობლემის სათავე მამამისი იყო,რომელმაც ჰარის ჩაუნერგა,რომ მხოლოდ ერთი გამოსავალი არსებობდა. ჰარი თავის წარმომავლობას შხამთან აიგივებდა, რომელიც მის სულს წამლავდა. ეს გულს მტკენდა,რადგან ვიცოდი როგორი მოთმინებისა და ტოლერანტობის პატრონი იყო,რომელიც ალბათ დედამისისგან ხვდა წილად.
უცებ სიცილის ხმა მომესმა და ჰარის მიერ დატოვებული მოგონებები გონებიდან წამიშალა. კედელს ავეკარი,რომელიც სახლებთან მდგარ ნაგვის ყუთებამდე გრძელდებოდა.თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა,როდესაც დავინახე,როგორ გამოდიოდნენ იმ სახლიდან ჰეილი და ტომი,რომელიც სავარაუდოდ ჰარის ეკუთვნოდა. ხელი-ხელ ჩაკიდებულები რომ არ ყოფილიყვნენ მივესალმებოდი. ვკითხავდი,როგორ გრძნობენ თავს,ჰეილი ტომს ისე რომ არ უყურებდეს,თითქოს ის მისთვის ყველაფერია. მათი ბედნიერება მეც გამახარებდა,ის რომ არ მახსენდებოდეს რაც დავკარგე.
მაინტერესებდა,ჰარისაც ტანჯავდა თუ არა ეჭვიანობის გრძნობა,ისე როგორც მე. მის ადგილას,მათ კარებს არ გავუღებდი. და აი ახლა დავამტკიცე თუ რა საცოდავი ვარ. სხვისი ბედნიერების მშურს.
ხელებით ცრემლები მოვიწმინდე და ჰარის სახლის გზას გავუყევი. რამდენიმე წუთში უკვე იმ კიბეებზე ვიდექი,სადაც ადრე ჰარის დარჩენას ტირილით ვთხოვდი. მაშინ დედაჩემმა წამომიყვანა. არასოდეს მენახა დედა ასეთ გაურკვევლობაში. მისი შვილი ძლივს სუნთქავდა.
მხოლოდ ახლა ვხვდები,თუ რა მოხდა აქ.ხელი ავწიე,რათა კარებზე დამეკაკუნებინა,თუმცა გადავიფიქრე.რას ვეტყვი?ერთი შეხედვაც საკმარისია,რომ ჩიხში მივემწყვდიე. მისი ნებისმიერი ქმედება,იმ დონემდე მიმიყვანს,რომ ფეხზე დგომასაც კი ვეღარ შევძლებ.არა.
ხელი ჩანთაში ჩავყავი და საჭირო ნივთის გამალებით ძებნას შევუდექი. ლოყები მიხურდა. მინდოდა კონვერტი აბსოლუტურად სუფთა დამეტოვებინა,მაგრამ ვერ მოვახერხე და მისი სახელი მივჯღაბნე.
-ჯანდაბა.
კონვერტს ბოლოჯერ დავხედე და საფოსტო ყუთში ჩავაგდე. ეს კონვერტი უკეთეს მოპყრობას იმსახურებდა. როდესაც დავრწმუნდი,რომ ყველაფერი წესრიგში იყო კიბეები ჩავირბინე. არ მინოდა ჰარის ნახვა.
** *
*ჰარი*
უემოციოდ მივშტერებოდი თუ როგორ შეიცვალა ეკრანზე 12:59-ი 01:00 -ით. მთელი სხეული მტკიოდა და დასვენება მჭირდებოდა,მაგრამ ჩემთვის დაძინება არც ისე ადვილი იყო. ბოლო რამდენიმე კვირის განმავლობაში დედაჩემის სახლში არაერთი საშინელი ღამე გადავიტანე. თავის მოტყუებას იმით არ ვაპირებდი,რომ ჩემს სახლში ყველაფერი სხვაგვარად იქნებოდა.
დივანზე დაჯდომისას,ბალიშები ძირს გადმოვარდა. ტელევიზორისკენ გავემართე, რათა გამომერთო გადაცემა რომელიც მუდმივად მეორდებოდა. გამომშრალ ტუჩებზე ენა გადავისვი და მისაღები ოთახის გზას გავუდექი. თავი კინაღამ კედელს მივარტყი.
იდაყვით სამზარეულოში შუქი ავანთე. პიცის ნარჩენები შევაგროვე და გარეთ მდგარ სანაგვე ურნაში მოვისროლე. ჩემი ყურადღება თეთრმა კონვერტმა მიიპყრო,რომელიც დანარჩენი ნაგვისგან გამოირჩეოდა. მისი ხარისხი სარეკლამო განცხადებებისგან განსხვავებული იყო. ჩემი სახელი შავი მელნით იყო მიჯღაბნილი,როგორც ჩანს კონვერტის მფლობელი აქ იყო მოსული.
სხვა ყველაფერი გვერდით გადავდე და ეს კონვერტი დიდი ინტერესით შევათვალიერე. თითი გადავუსვი და გახსნას შევეცადე. არანაირი შეტყობინება,არანაირი წარწერა,რომელიც კონვერტის მფლობელის ვინაობას გაამხელდა,თუმცა ეს არც იყო საჭირო. კონვერტი გადმოვაბრუნე,საიდანაც ვერცხლის ცეპი გადმოვარდა,რომელზეც ქაღალდის თვითმფრინავის ფორმის კულონი იყო ჩამოკიდებული.
გულმა გამალებით დამიწყო ძგერა. ისეთი გრძნობა მეუფლებოდა თითქოს ორ ნაწილად ვიხლიჩებოდი. მუჭი იმხელა ძალით შევკარი,რომ ცეფი კანში შემერჭო.არ მინდოდა მისი დავიწყება,ან როგორ შემეძლო? მისთვის მტკივნეული იყო ამ ნივთის შენახვა,ამიტომაც მომიტანა მე და საბოლოოდ დაასრულა ყველაფერი რაც გვქონდა.
ცეპი სამზარეულოს მაგიდისკენ მოვისროლე,თუმცა ავაცილე და ძირს დავაგდე. ცრემლები წამსკდა და ძირს დავვარდი.
-არა.
ეს ნამდვილი კოშმარი იყო.მან ჩვენს შორის ყველა კავშირი გაწყვიტა,რომლებსაც მე ასე უიმედოდ ვებღაუჭებოდი. საშინლად ეგოისტი ვიყავი,ჩემი ეს თვისება გულს მირევდა. ვიცი რომ სისასტიკეა,გინოდეს მას ძლიერ უყვარდე,მაშინ როცა შინაგანი დემონების გამო,შენთვითონვე თქვი მასზე უარი.
მისი ბრალი არაა,მე რომ ასე ჩავფლავდი. უკვე აღარ მქონდა მასგან სიყვარულის მოთხოვნის უფლება,მაგრამ მე არასოდეს დამჭირვებია ის ისე,როგორც ახლა მჭირდება.
ტელევიზორს კინაღამ მივეჯახე.როგორც იქნა საძინებლამდე მივაღწიე. არყის კიდევ ერთი ჭიქა მოვისროლე.უკვე ყელი მეწვოდა.
ბოთლი საწოლის გვერდით დავდე,იმ შემთხვევისთვის,თუ კიდევ მომინდებოდა ტკივილის ჩახშობა. ტანსაცმელი გავიხადე და საწოლში ჩავწექი. წარმოვიდგინე,თუ როგორ მიცურებდა თმაში ხელს,როგორ მეჩურჩულებოდა და დაწყნარებაში მეხმარებოდა. სულ ესაა რაც მინდოდა. მხოლოდ ბო.
თავი 59.
ოდესმე გქონიათ ისეთი გრძნობა,თითქოს ვიღაც თვალს გადევნებთ?თითქოს მათთვის ძვირფასი და უსუსური ადამიანი ხართ,რომელსაც დამოუკიდებლად არაფრის გაკეთება შეუძლია.ოდესმე დაგუფლებიათ ასეთი გრძნობა?
*ჰარი*
მანქანა გავაჩერე და უსაფრთხოების ღვედები შევიხსენი.ჩემს ხელებს ადგილი ვერ მოეძებნათ,მანქანის ტარების დროს ხელები საჭეზე მეწყო,ახლა კი არ ვიცოდი სად წამეღო.თითქოს ისინი სხვა ცხოვრებას ეწეოდნენ,როდესაც ჩასაჭიდი აღარაფერი მქონდა.მუშტს ვკრავდი და შემდეგ ისევ ვხსნიდი.მე მართლაც აქ ვიყავი.უკვე მერამდენედ.
გამშრალ ტუჩზე ვიკბინე და თვალებზე მუშტი გადავისვი.უშედეგოდ ვცდილობდი უძილო ღამეებთან გამკლავებას.პალტოს მკალვები ოდნავ ავიწიე და საათს დავხედე.ოთხი წუთი.
სარკეში ჩასახედად ძალა ძლივს მოვიკრიბე.თვალების ქვეშ შავი რგოლები გამჩენოდა.ჩემს თავს აღარ ვგავდი.ვიცოდი,რომ ყველაფერი რაც მოხდა ჩემი ბრალი იყო. საკუთარი თავის ხელში აყვანა აღარ შემეძლო.
17:14 წუთზე წამოვედი სამსახურიდან მხოლოდ იმიტომ,რომ მომესწრო.ამჯერად ტომი შემხვდა და მითხრა,რომ ძალიან ღელავს რადგან უკვე ერთი თვეა რაც ვერანაირ პროგრესს ვერ ხედავს.კლიენტებს ვკარგავდი,სავარჯიშებელიც არავინ მყავდა და სწორედ ამიტომაც კვირაში მხოლოს სამი დღე ვმუშაობდი.
სამი წუთი.
ქუდი სარკის წინ შევისწორე და მანქანიდან გადმოვედი.ხელები მიკანკალებდა,თითები გამყინვოდა და ფრჩხილები კანამდე მქონდა მოკვნეტილი.იმდენად აღელვებული ვიყავი,რომ გასაღებსაც ვერ ვიჭერდი ხელში,რათა მანქანა ჩამეკეტა.ორი წუთი.სუნთქვა მიჭირდა.თითქოს ყველანაირი შიში,რაც კი ოდესმე განმიცდია გაერთიანებულიყო და მიტევდა.შუბლი ცივ მანქანას მივადე.
-ამის დედაც...-პანიკაში მყოფმა შევიგინე.
ამოვისუნთქე და ვიგრძენი,როგორ გაიარა ცივმა ჰაერმა საყლაპავი მილი.ჯანდაბა.როგორც იქნა დავძლიე თავდაუჯერებლობა და წელში გავიმართე.
ისევ ჩვეულ ადგილას ვიდექი და საათს დავყურებდი.17:32.ზურგით ძველი შენობის აგურებიან კედელს მივეყრდენი.გამიმართლა,რომ აგურის კედელი იყო და არა მინის,რადგან ამ შემთხვევაში ის დამინახავდა.
თითქმის ზუსტ დროს გამოვიდა მაღაზიიდან.აქედანაც კი შემეძლო მისი ვარდისფერი ლოყებისა და აწითლებული ცხვირის დანახვა.ვაკვირდებოდი,როგორ იხვევდა შარფს ყელის გარშემო.ბო ხან ერთ ფეხზე დახტებოდა ხან კი მეორეზე,ამგვარად გათბობას ცდილობდა.გარეთ იმდენად ციოდა,რომ ამოსუნთქული ჰაერის დანახვაც კი შეიძლებოდა.საინტერესოა,მისი ხელებიც ისევე გაყინულია როგორც ჩემი?
მან ჩემს სამყაროში სიმშვიდე შემოიტანა,რისი გაკეთებაც მე თვითონ ვერ შევძელი.მან ცხოვრება გამიადვილა და შეძლო იმ თვირთის ჩამოხსნა,რომელსაც ამდენი ხნის განმავლობაში ზურგით ვატარებდი და რომელიც ბოლოს მიღებდა.
დენი გამოჩნდა და უცებ ბედნიერება,რომელსაც განვიცდიდი სადღაც გაქრა.კარებს კეტავდა,თან კი ბოს ესაუბრებოდა.ისინი ისე მშვიდად და მარტივად ურთიერთობდნენ.ერთმანეთს არ ეხებოდნენ,თუმცა ნათელი იყო,რომ დენს ერთი სული ჰქონდა,თუ როდის გადახვევდა ხელს მხარზე.
ახლა დენის მაგივრად იქ,რომ მე ვყოფილიყავი,გავიცინებდი ცხვირზე ვუჩქმეტდი და მის გათბობას შევეცდებოდი.ხელებს ზურგზე მოვუსვავდი,რათა სიცივე არ ეგრძნო.იქ მე რომ ვყოფილიყავი,ვაკოცებდი.
მაგრამ სამწუხაროდ მე იქ არ ვიყავი.
ახლა მისი ღიმილის მიზეზი დენი იყო და არა მე.იმის გაფიქრებაც კი,რომ იქ ჩემი მისვლა აღარ უხაროდათ,გულს მტკენდა.ბო ძველებურად აღარასოდეს შემომხედავდა,და საპიროსპიროზე ოცნებაც კი სისულელე იყო.ისინი დენის მანქანას მიუახლოვდნენ.დენმა ბოს მანქანის კარები გაუღო და ისიც ჩაჯდა.ზიზღს ვგრძნობდი.
-იდიოტი.-ჩავილაპარაკე,უკან გავბრუნდი და სადღაც გავემართე.წარმოდგენა არ მქონდა სად მივდიოდი.
** *
რაღაც უცნაური გრძნობაა.მფარველი ანგელოზის შესახებ ზღაპარს ჰგავს.
** *
-შენი დედ...
ის კიდევ იქ იყო.ბოლო ორი დღე სულ მასთან იყო. რამდენჯერ გააფუჭა მომენტი,როდესაც ბოს ნახვა მინდოდა.ვცდილობდი ძალა მომეკრიბა.
არანაირი გეგმა არ მქონია.არანაირი მიზანი,რომლისთვისაც უნდა მიმეღწია.უბრალოდ უნდა მიმეცა ის რაც ახლა ხელთ მქონდა.გზაზე გადავედი და მაღაზიისაკენ გავემართე.დენმა ვიღაცას გადასძახა,შემდეგ კი მეც შემამჩნია.
ახლა მივიდოდი და ყბაში მუშტს გავარტყმადი,დარწმუნებული ვიყავი,რომ ისიც სწორედ ამას ელოდა.ჩემი თეორია მაშინ დამტკიცდა,როდესაც შეშინებულმა ნაბიჯი უკან გადადგა.შემეძლო გამერტყა,მაგრამ ახლა ამისთვის არ ვიყავი მოსული.ჩვენს სიმაღლეებს შორის პატარა განსხვავება აღინიშნებოდა,მაგრამ ვიცოდი ვინც იყო აქ მთავარი,თუმცა არ მინდოდა მისთვის ამის შეხსენება.
-ეს მიეცი.
მკერდზე ხელი ვკარი,რომლითაც ის ნივთი მეჭირა.
-რა?
დენი ელოდა,რომ გავბრაზდებოდი და როგორც ჩანს ჩემი სიმშვიდე აღიზიანებდა.დარწმუნებული ვიყავი,რომ დიდი სიამოვნებით მოუყვებოდა თავის მეგობრებს,თუ როგორ ჩხუბში მოყვა და რა თქმა უნდა მოგებულის ვინაობაზე იცრუებდა.
-უბრალოდ მიეცი.
დენმა მშვენივრად იცოდა ვიზეც იყო საუბარი,უბრალოდ ყველაფერს ართულებდა.
-მას შენგან აღარაფერი უნდა.
-ახლა მის მაგივრად შენ ლაპარაკობ?
ხმას არ იღებდა.
-თვითკამტოფილი იდიოტი რომ ხარ იცი?-მკაცრად მივუგე.
დენმა გაიცინა.თავი არ დაუცვია,არც იყო საჭირო.
-ნუ ეს თვითკამყოფილი იდიოტი,-ეს სიტყვები გამოკვეთილად წარმოთქვა.-ახლა დროს შენ ყოფილ შეყვარებულთან ატარებს.
-ვიცი რაც გინდა მისგან.
-და მე ვიცი რომ შენ ის მიატოვე და ისიც ვიცი,რომ მას სურს წინ სვლა განაგრძოს.
-შენთან ერთად?-ცინიკურად ჩავიცინე.
-იცის,რომ ტკივილს არ მივაყენებ.
-აი მე კი ასე არ ვფიქრობ.
დენს საყელოზე ხელი ჩავჭიდე და თვალებში ჩავხედე.ბოს გავანაწყენებდი,მაგრამ აქამდეც გამიკეთებია ეს,ამიტომ დიდად არ მაღევებდა.ხელი ავწიე და მუშტი შევკარი.ლურჯი თვალებით მიყურებდა.შოკში იყო,მაგრამ არა იმიტომ რომ დარტყმას ვაპირებდი.
-ჰარი?
ძალიან ჩუმი ხმით წარმოთქვა.ჯერ ხელი ჰაერში გავაჩერე,შემდეგ კი გვერდით გავიწიე.საკუთარი გულის ძგერა მესმოდა,ყელი გამომიშრა,სუნთქვა კი არათანაბარი გამიხდა.ბოს მალულად ხშირად ვადევნებდი თვალყურს,რათა დავრწმუნებულიყავი,რომ უსაფრთხოდ იყო.თუმცა პირისპირ მასთან შესახვედრად მზად არ ვიყავი.
-ბო,არ გინდა.-დენმა მიუგო.
ბომ მისი ნათქვამი არ შეიმჩნია,გვერდით ჩამიარა და დენს ამოუდგა.პალტო ეცვა,რომელიც ბევრად ჯობდა იმ ქურთუკებს,რომლებსაც აქამდე იცვამდა.ბოს თვალებში სულაც არ აღბეჭვდოდა გაოცება.
-დარტყმა უნდოდა.-როგორც იქნა დენმა ხმა ამოიღო.
-შეგიძლია უბრალოდ თქვა,რომ დამნაშავე არ ყოფილხარ და მორჩე მის პროვოკაციას?-რიტორიკულად ჰკითხა დენს.-წადი.
მუცელში რაღაც გადამიტრიალდა,როდესაც მივხვდი რომ ბო დენს ჩემგან იცავდა.დენი ჩემსა და ბოს შორის იდგა,შემდეგ კი ბომ იგი მის უკან მოიქცია.ვგრძნობდი,რომ აქ არავის ვჭირდებოდი.
-უბრალოდ წადი და მანქანაში დამელოდე!
ბო ასეთი გაბრაზებული სულ რამდენჯერმე მენახა.
-მასთან არ დაგტოვებ.-დენმა წინააღმდეგობა გაუწია.
-მაშინ მოკეტე!
როგორც ჩანს ბოს დენის აქ ყოფნა აღიზიანებდა.დენმა „კარგი“ ჩუმად ჩაილაპარაკა და დაგვტოვა.მანქანის კარების ხმამ დაადასტურა,რომ ჩვენ როგორც იქნა მარტონი დავრჩით,იმის შემდეგ რაც ბო აცრემლიანებული,ჩემი სახლის კიბეებზე დავტოვე.
-მე..
-ეს შენია.

მეშინოდა,რომ ჩემს მოტანილ ტანსაცმელს არ აიღებდა.ცოტა შეიშმუშნა,სანამ მაისურს გავხსნიდი.გაოცებული ჩანდა.თავდაპირველად ჩემი გეგმა იმაში მდგომარეობდა,რომ ეს ნივთი უბრალოდ მაღაზიის კარებთან დამეტოვებინა და წავსულიყავი,მაგრამ შემდეგ დენი დავინახე.
ბომ გამომართვა და მაისურს თითები მოუჭირა.აშკარა იყო,რომ მაისური მონატრებოდა.შეიძლება,უბრალოდ ზრიდლობიანი ჟესტი იყო,მაგრამ მაინც იმედი მქონდა,რომ მის ასეთ დამოკიდებულებას ამ მაისურის მიმართ ის განაპირობებდა,რომ მაისური მე მეკუთვნოდა.
-ჰარი,აქამდე აქ ყოფილხარ?კი,ყოფილხარ...
-არ მინდოდა შენი შეშინება.
-არ ვარ შეშინებული.-ოდნავ გამიღიმა და მაისურს დახედა.
-უბრალოდ...მინდოდა დავრწმუნებულიყავი,რომ კარგად ხარ..მე ხომ დაგპირდი...
-ვიცი.
წამიერად მზერა დენისკენ მივმართე,რომელიც მანქანაში იჯდა.მისი სახის გამომეტყველება,მხოლოდ დამამტკიცებელი საბუთი იყო იმისა,თუ რა ძლიერ ვძულდი და როგორ ღიზიანდებოდა ბოსთან მოლაპარაკეს რომ მხედავდა.ვიცი ახლა რასაც ვამბობ ძალიან ბავშვურად ჟღერს,მაგრამ ბოს პირველად მე შევხვდი,ისინი ერთმანეთს ჯერ კიდევ არ იცნობდნენ,მაშინ როდესაც ბო უკვე ჩემი იყო.
-ნორმალურად იკვებები?
-არა?
-უბრალოდ,სახეზე რაღაც სხვანაირად გამოიყურები.
ბომ ხელი ლოყაზე მომისვა,ცოტა არ იყოს დავიძაბე,მას კი თვალები აუცრემლიანდა.სპეციალურად უკან დავიხიე,რადგან ვიცოდი თუ რა გრძნობებს მიღვიძებდა ბოს შეხება.ლოყებზე ცრემლის წვეთები ჩამოუგორდა.
-თავს არც ისე კარგად ვგრძნობ.
მან თავი გაიქნია.არ მინდოდა მეყურებინა,თუ როგორ ტიროდა ბო.ჩავეხუტე.ერთი ხელი ყელის უკანა ნაწილზე დამადო,მეორე კი კეფაზე.თავი ყელში ჩავუყავი და მის თბილ კანს ტუჩებით შევეხე.
-შეხვედრამდე.-ჩავჩურჩულე.
ბო შეხტა,მე კი ჩემთან ახლოს მივიკარი.მან ჯერ ყელში მაკოცა,შემდეგ კი ლოყაზე.მივხვდი,რომ იმის მერე რაც ბო მივატოვე,ჩემში სიცოცხლის ხალისი ჩამკვდარიყო.ერთმანეთს ხელები ჩავკიდეთი,თითებით მოვეფერეთ,შემდეგ კი ჩვენს შორის კავშირი გაწყდა.
** *
მანქნას მივუახლოვდი თუ არა,ჩემი სული კვლავ სიბნელემ მოიცვა.
ზუსტად მანქანის გვერდით დავვარდი.ფეხები გულმკერდთან მივიბჯინე და ხელები მუხლებს მოვხვიე.ეს არასოდეს შედიოდა ჩემს გეგმაში.ყველაფერი ჩუმად უნდა გამეკეთებინა.ასეთ შემთხვევაში ტკივილს მხოლოდ ერთ-ერთ ჩვენგანს მივაყენებდი.
თავი 60.
წვიმას ჩვენი დღევანდელი გეგმებისთვის არანაირად არ შეუშლია ხელი.ლუსიმ ქოლგა აიღო,რომლის ქვეშაც თავი შევაფარეთ.ზოი კი წინ სწრაფად გადახტა,რათა ჩვენთვის კარები გაეღო.მე კი მადლობის ნიშნად ლოყაზე ვაკოცე,გარდა ამისა მან ხომ ჩვენს გამო თავისი ვარცხნილობა გასწირა.
-ხო,ხო შევედით რა.-ზოიმ თქვა,თან ისე იქცეოდა თითქოს გაბრაზებული იყო.
„Black Dog”-ი ხალხით იყო სავსე.ეს ერთ-ერთი იყო იმ რამდენიმე კლუბიდან სადაც ბილიარდისა და დარსტის თამაში შეიძლებოდა.ამავდროულად აქ ბევრად სასიამოვნო გარემოა,ვიდრე სხვა კლუბებში.თავისუფალი ადგილის ნაკლებობის გამო ცეკვას ვერ ვახერხებდით,შორეულ კედელზე კი მაგნიტაფონი იყო დამაგრებული,საიდანაც „Arctic Monkeys“-ის ახალი სიმღერა ისმოდა.
შარლოტამ კუთხეში მაგიდა დაგვიკავა და გაბრაზებული ტონით ყველას მოგვიხმო,რათა ჩვენ მისვლადე ვინმეს სკამები არ აეღო.
-ეი,ეი!-ზოიმ ბიჭს შესძახა,რომელიც მისი სკამის წაღებას ცდილობდა.-ჩემია.
ბიჭმა ზრდილობიანად დადო ზოის სკამი და დაჯდომა შესთავაზა.ზოიმ მადლობა გადაუხადა და დაჯდა.ლოყები თითქმის მისი თმის ფერის მსგავსად გაუწითლდა.
-დასალევს მოვიტან.-ვთქვი და ტონს ცოტათი ავუწიე,რათა ამ ხმაურში მათთვის ჩემი ხმა გამეგონებინა.
-ხომ არ წამოგყვე?-ლუსიმ მკითხა და ჩოლკა შეისწორა.
-არა,მადლობა.ყურადღება მიაქციე ჩემ ადგილს.სხვამ არ დაიკავოს.
საპასუხოდ აწეული ცერა თითი და ღიმილი მივიღე.ხალხის ბრბო გავარღვიე და ბარისკენ გავემართე.
როგორც კი ბარამდე მივაღწიე,ეგრევე ბარის სკამზე ჩამოვჯექი.საწყალი ბარმენი გოგონა აქეთ-იქეთ დარბოდა.ის და მენეჯერი მუდმივად ერთმენთს ცვლიდნენ,რათა ახალ კლიენტებს მომსახურებოდნენ.ამ დრომ მივხვდი,რომ ჩემი რიგი კიდევ დიდი ხანი არ დადგებოდა.
-მგონი უფრო მაღალი ქუსლები გჭირდება.
მარჯვნივ გავიხედე და ყავისფერ თვალება,სასიამოვნო ღიმილის მქონე ბიჭი შევნიშნე.
-რა?
-ნუ,რომ დაგინახონ.-მითხრა და ბარზე მიუთითა.
როგორც კი ხალხი თავიანთ კუთვნილ სასმელს იღებდნენ,მათ ადგილს მაშინვე სხვები იკავებდნენ.ჩაკეტილი წრის მსგავსი სიტუაცია იყო.
-არაა პრობლემა,დავიცდი.-გავუღიმე.
ბარის მხარეს მივტრიალდი და მაგიდას დავეყრდენი,რათა როგორმე ბარმენის ყურადღება მიმექცია.
-უფრო ვულგალური უნდა იყო.-თქვა,თითები პირთან მიიტანა და დაუსტვინა.
დასტვენის ხმამ მუსიკაც გადაფარა.გაგვეცინა,როდესაც ბარმენი სტვენის ხმის გაგონების თანავე ჩვენსკენ გამოიქცა.
-გაამართლა!-გახარებულმა წამოვიყვირე.
–ეს ყოველთვის ამართლებს– მიპასუხა და თვალი ჩამიკრა.მხოლოდ ახლა შევნიშნე,თუ რა ახლოს ვიდექით ერთმანეთთან.
-ნება მომეცი სასმელზე დაგპატიჟო.
-მადლობა არ არის საჭირო,მეგობრებთან ერთად ვარ.
თავით მაგიდისაკენ ვანიშნე,სადაც მეგობრები ისხდნენ.იმედი მქონდა,რომ ლუსიმ პირობა შეასრულა და სკამზე არავინ დაუსვამს.
-კარგი რა.-ხუმრობით მომიგო.
-არა,სერიოზულად.
ლუდის ფული გადაიხადა.მე კი საკმარისად სწრაფი არ გამოვდექი იმისთვის,რომ სასმელი შემეკვეთა და კვლავ რიგის ბოლოში მოვექეცი.ამოვისუნთქე და საფულე ბარის მაგიდაზე დავდე.
-ხოო,-განაგრძობდა.-რომელიმე ბერძენ ღმერთს ხვდები?
გამეცინა და გაუგებრობის ნიშნად სახე შევიჭმუხნე.
- აი მაღალი,დაკუნთული,ერთი დარტყმით რომ მოუღებს ყველას ბოლოს.
ლუდი აიღო და ისევ მე შემომხედა.
-რა იცი იქნებ,ქალღმერთს ვხვდები?-ვუპასუხე.
-სექსუალური იქნებოდა,ყურების უფლებას მომცემ?
გავუღიმე,მან იდაყვი ოდნავ ამაწევინა,რათა ლუდი თავის ადგილას დაედო.სახე ჩემი ყურისკენ გადმოსწია.თითებით კანზე მომიჭირა,რასაც ასე გადაჩვეული ვიყავი.ერთადერთი ბიჭი რომელთანაც ასეთი სიახლოვე მინდოდა,უკვე ჩემი ჩემი ცხოვრების ნაწილი აღარ იყო.თუმცა შემიძლია დავიფიცო,რომ რამდენჯერმე მისი გვერდით ყოფნაც მიგრძვნია. ფარულად მიცავდა.
-რა გქვია?
-ბო.-ცოტა აღელვებულმა ვუპასუხე.
-მე დარენი.
-მეგობრებთან უნდა დავბრუნდე.
წასასვლელად მივტრიალდი,მაგრამ მასში რაღაც ამოუცნობი დავინახე.
-ეი.
ხელი მაჯაზე ჩამჭიდა და სახით მისკენ მიმატრიალა.თუმცა როგორც კი ჩემს თვალებში ნერვიულობა ამოიკითხა,მაშინვე ხელი გამიშვა.
-რა მოხდა,ჯერ სასმელები ხომ არ მოუტანიათ?
-არამგონია თუ ოდესმე მომიტანენ,იმდენი ხალხი დგას რიგში.მოგვიანებით დავბრუნდები.-ერთი სული მქონდა ხალხის ბრბოში როდის დავიკარგებოდი.
-ხომ გითხარი დაგპატიჟებ თქო.
-და მე უარი გითხარი.-მყარად ვუპასუხე.
თითები მხარზე არ ისე მეგობრულად შემახო.პირი გააღო,თუმცა ვერაფრის თქმა მოასწრო,რადგან ვიღაცამ შეაწყვეტინა.
-გარეთ ვიღაცას შენთან დალაპარაკება უნდა.
მე და დარენი ამ ბიჭს მივშტერებოდით,რომელიც როგორც ჩანს ახლახანს შემოსულიყო კლუბში,ამაზე მისი სველი პალტო მეტყველებდა.დარენი ჯერ კიდევ ძალიან ახლოს იდგა ჩემთან.
-ვინ არის?
-არ ვიცი,-უცნობმა თქვა და მხრები აიჩეჩა.-ქუჩაში დგას.
შემთხვევა გამოვიყენე და მეგობრებთან დავბრუნდი.დარენმა ჩემი სახელი ორჯერ დაიძახა,მაგრამ უკვე მაგიდასთან ვიყავი.
** *
მაგიდამდე სახსალამათმა მივაღწიე და გოგონებს ავუხსენი,თუ რატომ ვერ მოვახერხე სასმელების ყიდვა.დიდად გული არ დასწყვეტიათ.საუბრობდნენ და დრო და დრო ბილიარდს თამაშობდნენ.მე კი ცნობისმოყვარეობით აღსავსე თვალებს კარებისკენ ვაპარებდი,დარენის დაბრუნებას ველოდი.
სულ რამდენიმე წუთის შემდეგ კარები გაიღო და ვიღაც შემოვიდა.დავინახე თუ არა ვინც იყო,ფერი დავკარგე.ფეხზე ავდექი და კარებისკენ გავემართე,მეგობრების შეძახილებისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია.თმა ცოტა აჩეჩვოდა,მარჯვენა თვალი ჩალურჯებოდა,ცხვირიდან კი სისხლი სდიოდა.მოკლედ საშინლად გამოიყურებოდა.
-ხომ მითხარი არავის ვხვდებიო?-მიყვიროდა.
-არც ვხვდები.
ჩემმა პასუხმა გააკვირვა და სისხლი მოიწმინდა,რათა პირში არ მოხვედროდა.
-მაშინ ის ვინ ჯანდაბა იყო ქუჩაში?
გვერდით ჩავუარე და კარებისკენ გავემართე.გავაღე და ლონდონის ქუჩაში გავვარდი,სადაც საშინლად წვიმდა.დიდი დრო არ დასჭირვებია მის შემჩნევას,ჩემი მფარველი ანგელოზის შემჩნევას.თითები გაშალა,შემდეგ კი კვლავ მუჭი შეკრა.
კლუბის გარეთ ვიდექი და ქუჩის მეორე მხარეს მდგარ ჰარის ვადევნებდი თვალს.როგორც მივხვდი,მანაც დამინახა.ბნელოდა და წვიმდა.სიცივისგან ტანში ჟრუანტელი მივლიდა.თუმცა ამას არ ჰქონდა მნიშვნელობა. ის აქ იყო.
კაპიშონი მოიხადა,თმაზე ბენდენა ეკეთა.ჰარი თვალს არ მაშორებდა.მთელი ამ თვეების განმავლობაში ისეთი გრძნობა მეუფლებოდა,თითქოს ის მაინც ჩემს გვერდით იყო. გული გამალებით მიძგერდა,ისე რომ ამას მთელ სხეულში ვგრძნობდი.შესაძლოა,მცირეოდენი სურვილი მქონდა,იმისა რომ ,გამოეჩინა სიბნელე,რომელსაც ის გამუდმებით ებრძოდა.

იმ ღამის შემდეგ მის ჩემს სიახლოვეს ყოფნას ვეღარ ვგრძნობდი.აღარ იყო ჩემს დასაცავად.
ახლა ამის კეთება მე თვითონ უნდა მესწავლა.

დასასრული.


მეგობრებო. თუ მოგეწონებათ თქვენი აზრი აუუუუუუცილებბლაადდდდ დაწერეთ კომენატრებშ ეს მეხმარება. იმედი მავს მოგეწონებათ. თუ უმეტესობას ოეწონება და არცერთი "დისლაიქი" არ მექნბა კიდევ ბევრი მოთხრობა დაიდება სრულად
მადლობაა
ს.მ