ორივე უხმოდ ვიჯექით მანქანაში, მხოლოდ ჩემი ოხვრა თუ არღვევდა სიმყუდროვეს.
შუაღამე იქნებოდა როცა ტყის შუაგულშ შევედით, ბილიკი იყო თუმცა ტრანსპორტიც ჩვეულებრივად გაივლიდა, მანქანის ფარების შუქზე ჩანდა უსწორმასწორო გზა, ხის მორები და დიდი ლოდები ეყარა გზაზე. ოსტატურად უვლიდა გვერდს მძღოლი.
დაახლოებით ოც წუთში მივუახლოვდით ორ სართულიან თეთრ სახლს, წინ არცისე დიდი ეზო ჰქონდა, პირიქით სახლის წინ დაღმართი იყო და ხრამის შთაბეჭდილებას ტოვებდა.
ძრავი გამორთო ჩემმა თანმხლებმა და ღვედი შეიხსნა
-გადადი. ისევ ეს სიმკაცრე, მემგონი სვანია და გულში ჩადება იცის გავიფიქრე ჩემთვის.
გადავედი თუარა სუსხი ვიგრძენი მკლავებზე, მხოლოდ მაისურით ვიყავი და მიუხედავად თბილი ამინდისა შუა ტყეში მაინც ციოდა მითუმეტეს ამ შაღამისას.
სახლი მთლიანად ჩაბნელებული იყო, დარწმუნებული ვიყავი რომ აქ მართლაც ვერავინ გვიპოვიდა. მასთან მარტო დარჩენის არ მეშინოდა, ასეთი ფიცხი იყო მაგრამ შინაგანად მის სითბოს ვგრძნობდი ჩემ მიმართ. უკან მივყვებოდი და ვათალიერებდი მის განიერ მხარ-ბეჭს, შავი მანტო ეცვა და საკმაოდაც უხდებოდა მის სტილს, ჯიბეებში ჰქონდა ხელები ჩაწყობილი და ძლიერი მამაკაცური მიხვრა-მოხვრით მიიწევდა სახლისკენ, მეკი გზააბნეული ბატივით მივდევდი უკან.
კართან რაღაც კოდი შეიყვანა და ისე შევედით. სინათლე აინთო და ულამაზესი ინტერიერით გამართული შესასვლელი ოთახი განათდა, უნდა აღვნიშნო რომ მთლიანად შუშის კარით იყო გარშემორტყმული სახლი, გარედან არაფერი ჩანდა, შიგნიდან კი ყველაფერს ადევნებდით თვალყურს. მაღალჭერიან შესასვლელში ულამაზესი ჭაღი ეკიდა, მარჯვენა მხარეს დივანი, მის წინ მრგვალი შუშის მაგიდა იდგა, რომლის გარშემოც პატარა რბილი სკამები ელაგა. უფრო შიგნით შევედი და მარცხენა მხარეს ამოჭრილი იყო კედელი რომელსაც სამზარეულოს ფუნქცია ჰქონდა, ბარივით იყო მოწყობილი საკმაოდ კომფორტულად, იქვე მეორე სართულზე ასსავლელი კიბეები იყო, კიბეების ქვემოთ კი მგონი ოთახები. თვალიერებაში ვიყავი გართული როცა უცნობის ბარიტონი გავიგე
-მოკლედ ამაღამ მშვიდად დაიძინე მერე კი საქმეს მივხედოთ
-რა გქვია, სრული სერიოზულობით ვკითხე, ახლა ღლაბუცის და ცანცარის ნერვები არ მქონდა
-ეშმაკის მონადირეს მეძახიან
-როგორც DEVIL HUNTER ?
-უბრალოდ დევილიც საკმარისი იქნება რომ დამიძახო
-ასეთი რა გაქვს ჩადენილი?
-არ არის საჭირო რომ იცოდე, მოკლედ მომიჭრა
-შენ მაინც რა გინდა ჩემგან?
-მე შენგან არაფერი არ მინდა, იმათგან გიცავ ვისაც შენ უნდიხარ
-რატომ ? რაში გჭირდება ეს ყველაფერი? ვცდილობდი მყარი ტონი მქონოდა და ვახერხებდი კიდეც
-შენ ჩემი კოვზირი ხარ მათ წინააღმდეგ, ამ წინადადებას მიცი მზაკვრული ღიმილი მოყვა
-გასაგებია, უემოციოდ ვუთხარი-სად ვწვები?
-სადაც გინდა, სულერთია. აღარაფერი მითქვამს, ჩემი ცნობისმოყვარეობის გამო მეორე სართულის დათვალიერება გადავწყვიტე და თეთრ კიბეებს ავუყევი, ძალიან მომწონდა აქაურობა, სიმსუბუქის და ბედნიერების ემოციებს აღმიძრავდა. კიბეებიდან დიდ დერეფანში აღმოვჩნდი, დაახლოებით რვა ოთახი იქნებოდა, ყველას თეთრი კარი ჰქონდა, გულში გავიფიქრე თვალებს დავხუჭავ და რომელ კარსაც დავეჯახები იმ ოთახში დავიძნებ მეთქი თან ცოტას გავერთობოდი, კმაყოფილმა დავხუჭე თვალი, დერეფნის შუა გულში დავდექი და სამჯერ დავტრიალდი რომ ორიენტაცია ამრეოდა, ჩემივე ქცევაზე გამეცინა, სასიამოვონ შეგრძენება მქონდა, თავისუფლებას ვგრძნობდი მიუხედავად ამ მდგომარეობაში ყოფნისა. ხელები წინ გავწიე თვალდახუჭულმა და დავიძარი, ორი ნაბიჯი წინ, ერთი გვერძე, ერთი კიდევ წინ, მერე მარცხნივ შევბრუნდი და ერთი ნაბიჯიც წინ გადავდგი და მომესმა კიდეც ბრახუნი და ჩემი თავი ერთ-ერთ კარს მიეჯახა, ხელები პირზე ავიფარე სიცილის შესაკავებლად, ძლივს გავმხიარულდი
-ნამდვილი გიჟი ხარ, ზურგს უკან მომესმა ღიმილნარევი ხმა, შევხტი მოულოდნელობისგან მაგრამ მაინც გავაგრძელე სიცილი
-რატომ მითვალთვალებ? სიცილი შემდეგ ვუთხარი, რასაც მისი ირონიული ღიმილი მოყვა
-მეტი საქმე არ მაქ
-ხო აბა რა აქამდე ჩემი ფეხით მოვედი არა? თვალი ჩავუკარი და ოთახში შევედი. უზამრმაზარი ორსაწოლიანი იდგა ფუმფულა ბალიშებიანი, მარჯვნივ კარადა, საწოლის ორივე მხარეს პატარა ტუმბოები, მარცხნივ სააბაზანოს კარი იყო. კარადის მხარეს აივანი რომელსაც შუშის კარები ეყენა და თეთრი ფარდები იყო ჩამოფარებული.
-ეს ჩემი ოთახია ასე რომ სხვაგან მოგიწევს დაძინება
-მომისმინე ეშმაკო, მისკენ შევბრუნდი და ხელები გადავიჯვარედინე-უკვე მითხარი სადაც მინდოდა იქ დამეძინა, მე აქ მინდა ასე რომ არ ვაპირებ უკან დახევას და შეგიძლია სხვაგან დაიძინო, ხელოვნურად გავუღიმე და სანამ რამეს მეტყოდა აბაზანაში შევვარდი...
გამოსვლისას დევილი ოთახში არ დამხვედრია, მეც მშვიდად მოვირგე კარადაში მოძებნილი მისი მაისური და ფუმფულა ლოგინში შევწექი.
უკვე ჩაძინებას ვაპირებდი ოთახში ნაბიჯების ხმა რომ გავიგე, გული ამიჩქარდა, ვიფიქრე ვიღაც შემოიპარა მეთქი, არცერთი წუთით გამივლია გონებაში დევილის შემოსვლის ვარიანტი, არც შემშინებია, თავი მოვიმძინარე და დაველოდე მის მოქმედებას, როგორც კი საწოლი მეორე მხარეს საბანი გადაიწია და ზედ რაღაც სხეული დაეშვა, მაშინვე სწრაფად გადავბრუნდი სილუეტისკენ, ხელები ყელზე მოვუჭირე და საწოლზე დავახეთქე, ზემოდან დავაჯექი ისე რომ მაიკა ამეწია და ჩემი ხორბლისფერი კანი კარგად გამომიჩნდა, მთვარის შუქზე კარგად დავინახე ამ იდიოტის ჭრელი თვალები, მერე მისი თეთრი კბილებიც რომლების ღიმილის შედეგად გამოუჩნდა
-თუ ველურ სე*სს ანიჭებ უპირატესობას მე თანახმა ვარ, ხელები საჯდომზე მომიჭირა და სიამოვნებისგან რამის ამოვიკვნესე, ხელები მომიდუნდა და მისკენ დავიხარე სულ ოდნავ, ისე მინდოდა მეკოცნა საკუთარ თავს ვერ ვცნობდი რა ჯანდაბა მჭირდა, თავი უკანასკნელი კახ*ა მეგონა, ჯერ მხოლოდ 19 წლის და ასეთ რამეებს ვფიქრობდი მგონი არ იყო ნორმალური, ერთ დღეს სხვასთან იწვე და მეორე დღეს სხვის მიმართ გქონდეს დაუოკებელი ვნების სურვილი მემგონი არასწორია, თუმცა საკუთარი თვის გამართლებას მხოლოდ იმაში ვპოულობ რომ ალექსმა მომატყუა და გამომიყენა... დევილის თვალებში აკიაფებული ვნების ცეცხლი არ გამომრჩენია, ჭინკები უხტოდნენ და მეც მათში ვიძირებოდი
-იდიოტო რა ჯანდაბა გინდა აქ, იგივე პოზაში ვიყავით და გაბრაზებული ვეუბნებოდი
-ჩემს საძინებელში ვაპირებდი ძილს მაგრამ მგონი სხვა რამე გინდა და არ მაქ პრობლემა, დამცინა
-რამის თავი მაინც გქონდეს, ისევ და ისევ სისიულელე წამოვაყრანტალე რასაც მისი ქმედება მოყვა, მთლიანად ჩემი სხეულით ამიტაცა და საწოლის მეორე მხარეს დამახეთქა, ახლა თვითონ იყო ჩემს ზემოდან.
-გინდა ვცადოთ? წარბები აზიდა. ხელები მკერდზე მივადე
-მომშორდი, ძალიან სუსტი იყო ჩემი ხმა, მეც კიარ დამიჯერებია საკუთარი ნათქვამისთვის
-დარწმუნებული ხარ? ხრინწიანი გახდომოდა ხმა, ჩემკენ დაიხარა, ოდნავ მეხებოდა ცხვირით ცხვირზე, თავის გატრიალება მინდოდა მაგრამ ვერ ვახერხებდი იმდენად ახლოს იყო ჩემთან რომ ვერაფერს მოვიმოქმედებდი, სურვილიც კიარ მქონდა და ყველაზე მეტად ამაზე ვბრაზდებოდი. ტუჩები ნიკაპზე შემახო, არ უკოცნია უბრალოდ შემახო, მერე ყელისკენ ჩავიდა, თითოეულ წერტილს ეხებოდა, მის ცხელ ჰაერს ვგრძნობდი და ერთიანად ვიწვოდი
-გეყოფა, ხმაჩამწყდარმა დავიჩურჩულე. უკვე ვეღარ ვუძლებდი ასეთ წამებას მაგრამ სიამაყე არაფრის გაკეთების საშუალებას არ მაძლევდა, არც ვშორდებოდი და არც ვუახლოვდებოდი.
-რა მეყოფა? ტუჩები არ მოუშორებია ისე მკითხა. მისი დაბალი წვერი ყელზე მეხებოდა და მიბუსუსებდა. მკერდამდე რომ ჩავიდა და იქ ვიგრძენი მისი გავარვარებული ტუჩების შეხება რამის სული განვუტევე
-ნუ აკეთებ ამას, ვნებისგან ათრთოლებული ტონით ვუთხარი.
-შემეწინააღმდეგე! მბრძანებლური იყო მისი ხმა, რა უნდა მექნა რაც არ შემეძლო, ჯანდაბა ნებისოფა არ მაქვს დავიჯერო? ხელები უფრო მეტად მივაბჯინე მხრებზე და მისი გაწევა ვცადე, მისი ერთი ხელი ვიგრძენი ფეხთან მეორემ კი ისე გამიკავა ჩემი ორივე კიდური რომ აზრზე ვერ მოვედი, მისი შეხებისგან განცდილ სიამოვნებას ცაში ავყავდი და ღრუბლებს შორის ფრენის საშუალებას მაძლევდა.
როცა მაისურის ქვეშ ვიგრძენი მისი თლილი თითები კვნესა ვეღარ შევიკავე და ტუჩზე ვიკბინე, თავი უკან გადავწიე და ღრმად ამოვიოხრე, მოულოდნელად მომშორდა
-ესეც ასე, თქვა კმაყოფილი და ირონიული მზერით და თავის მხარეს გადაწვა, გაოგნებული შევყურებდი მის ქმედებებს
-რა გააკეთე ახლა? უკვე საბანგადაფარებული ვეკითხებოდი მკაცრი ტონით
-დაგტესტე
-რა ქენი? გაკვირვება ვერ დავმალე
-შენ საყვარელო ( ჩემკენ გადმობრუნდა და იდაყვებს დაეყრდნო) იმაზე მეტად ხარ ჩემზე დამოკიდებული ვიდრე იმ ახ*არ ალექსზე
-ის რა შუაშია საერთოდ
-შენ გრძნობებში რო გაერკვევი მიხვდები, ერთი ჩაიცინა და საწყის პოზიციას დაუბრუნდა.
გაყურსული ვიწექი და მის სიტყვებზე ვფიქრობდი, ძილი აღარ მეკარებოდა და მალმალე ვწრიალებდი საწოლში. ამ იდიოტისგან ზურგშექცევით ვიწექი როცა მუცელზე მისი ხელის შემოხვევა ვიგრძენი და როგორც მჩატე საგანი ისე მსუბუქად მიმწია მისკენ, ზურგიდან ამეკრო და ხელი უფრო მაგრად მომიჭირა რასაც ჩემი მხრიდან უაზრო ფართხალი მოყვა
-ნუ ფართხალებ თორე გადაგაგდებ ლოგინიდან!
-ნუ მეხები! კბილებში გამოვცერი
-წეღან კარგად კრუსუნებდი... მივხვდი რომ ჩაეღიმა მეკი სირცხვილისგან ალმური მომედო
-კრინტი აღარ დაძრა! გამაფრთხილებელი იყო ჩემი ტონი, რასაც ისევ მისი ჩუმი სიცილი მოყვა, მერე ოდნავ გადმოიხარა ჩემკენ, მხარზე მომაკრო ცხელი ტუჩები და მშვიდად სუნთქვა განაგრძო...
.............
მიყვარხართ ყველა ჩემო მკითხველებო <3 ველი თქვენს შეფასებებს <3