თავი 6

-დროა ყველაფერი ამიხსნა, დროა ვიცოდე რა ჯანდაბა ხდება შენს თავს, უნდა ვიცოდე როდიდან აღარ ვარ შენს ცხოვრებაშ
-კაილა მაპატიე, არ მინდოდა ჩემი ცხოვრების საგიჟეთში ჩამეთრიე
-არა არ გაპატიებ, შენი ცხოვრება ჩემი ცხოვრება. ახლა კი მითხარი რა ჯანდაბა ხდება შენს თავს
-მე ჯადოქარი ვარ
-შენ რა თავი მიარტყი რაიმეს?
-დაჯექი და ყველაფერს დაწვრილებით მოგიყვები -კაილა გვერდით მომიჯდა, მე მოვუყევი ყველაფერი ჩემი ოჯახის, მათი წარსულის და ჩემი მომავალი შურისძიების შესახებ, კაილა ყურებს ვერ უჯერებდა. იჯდა გაოცებული და არაფერს ამბობდა, მეგონა რომ სამუდამოდ გაიქცეოდა ჩემგან, ამის ნაცვლად კი სხვა პასუხი მივიღე
-მაგარია შენ ჯადოქარი ხარ, შეშლილი ნათესავბეი გყავს, მაგარი სახლი გაქვს. აბა მე რომელ ოთახში დავიძინებ?
-ანუ აქ დარჩები?
-რა თქმა უნდა ეს სახლი კი არა ნამდვილი სასახლეა, არ დამათვალიერებინებ
-სიმართლე გითხრა მეც არ მინახავს ბოლომდე, აქ უმარავი ოთახია
-მაშინ დროულად დავიწყოთ დათვალიერება
-სანამ ექვსკურსიას დავიწყებთ, სახლის სხვა მცხოვრებლებს გაგაცნობ -მე და კაილა კაბინეტიდან მისაღებში ჩავედით, უილიამს ვთხოვე ყველა მისაღებში მოეყვანა
-კაილა გაიცანი მსახურთუხუცესი უილიამი, მისი მეუღლე ვიქტორია და მისი შვილიშვილები ჯეიკობი და ჯოზეფი
-სასიამოვნოა, ჯოზეფს უკვე ვიცნობ მან მომიყვანა სახლში
-მის ალექსანდარ თქვენს მეგობარს ოთახი მოუმზადოთ?
-ვიქტორია გთხოვთ ჩემს ოთახთან ყველაზე ახლოს მდებარე საძინებელი მოუმზადეთ
-დიდი ხნით დარჩებით მის კაილა? -ჯოზეფა ეშმაკური გამოხედვით დაუსვა კაილას შეკითხვა
-შვილო ეს რა კითხვებია
-ყველაფერი რიგზეა ვიქტორია, აქ მანამ დავრჩები სანამ ალექსი არ გამაგდებს
-როგორც ჩანს კარგად გავერთობით -ეს სიტყვები წარმოთქვა ჯეიკობმა, უსაყვარლესად გაგვიღიმა და ოთახიდან გავიდნენ. მე და კაილამ კი სახლის დათვალიერება დავიწყეთ, ყოველი ოთახი უფრო და უფრო დიდ აღფრთოვანებას იწვევდა ჩვენში. სახლის დათვალიერების შემდეგ ეზოში გავედით
-ასეთი სახლი მხოლოდ ფილმებში მინახავს
-აქამდე მეც მაგრამ ახლა ეს ყველაფერი მე მეკუთვნის
-გასაგებია, ალექს რას აპირებ დედაშენის ოჯახთან დაკავშირებით?
-ამ ეტაპზე რაც ვიცი ის არის რომ, მურების საგვარეულოს ბევრი ჯადოქარი ყავს და საგვარეულოს უხუცესი ანუ ბაბუაჩემი მეთაურობს
-დედაშენის მამა რიჩარდ მური?! მათ არ იციან აქ რომ ხარ?
-არა ბებიას არ უნდოდა რომ ვინმეს ცოდნოდა, სანამ მაგიას არ დავეუფლებოდი
-და ეს როდის მოხდება?
-უკვე მოხდა კაილა -ჩვენ ბაღში ვიდექით, ჩვენს გარშემო კი საშინელი ამინდის ცვლილება მოხდა, ქარი, ჭექა-ქუხილი და წვიმა
-ეს შენ გააკეთე?
-ჰო, ბებია მართალი იყო უსაზღვრო ძალა მაქვს
-ეს იგი დროა ოჯახმა გაიგოს რომ აქ ხარ და მზად ხარ ყველაფერი დაიბრუნო
-ჰო მაგრამ ეგ როგორ გავაკეთო?
-ები სწორად მოიქცა რომ გამომგზავნა
-რა მოიფიქრე?
-დროა სმიტების საგვარეულო სახლში მეჯლისი გავმართოთ
-რა მეჯლისი გაგიჟდი?
-არა, ჩვენ მოვაწყობთ მეჯლის დავპატიჭებთ ქალაქის ყველა ჯადოქარს და მიშვნელოვან პირს
-და მიზეზი?
-სმიტების მემკვიდრის ქალაქში დაბრუნება, ამაზე დიდი მიზეზი რა გინდა
-ხომ იცი რომ გჟი ხარ
-კი და სწორედ მაგიტომ გიყვარვარ, ახლა კი წამოდი დროა უილიამს და მის მეუღლეს წვეულებაზე ვესაუბროთ, უამრავი საქმე გვაქვს
-როგორც იტყვი -მე და კაილა სახლში შევედით დანარჩენები სამზარეულოში იყვნენ. კაილამ უილიამს ყველაფერი უთხრა მეჯლისის შსახებ, უილიამი დიდად მოხიბლული არ დარჩა იდეით, ის ღელავდა იმაზე მზად ვიყავი თუ არა, მაგრამ წინააღმდეგობა არ გაუწევია, კაილამ და ვიქტორიამ მენიუს შედგენა დეკორაციებზე და ათას წვრილმანზე დაიწყეს ფიქრი, მე კი ჯეიკობს და ჯოზეფს ფოკუსებს ვაჩვენებდი, წყლის ცეცხლად ქცევა, ნივთების გადაადგილება, მოკლედ კარგად ვერთობოდით. მსჯელობის დასრულების შემდეგ კაილა და ვიქტორია შეთანხმდა რომ მეჯლისი ერთ კვირაში იქნებოდა. მე კი გადავწყვიტე ებისთვის დამერეკა და ყველაფერი მომეყოლა. ტელეფონი ავირე და ბაღში გავედი
-როგორ ხარ ები?
-ჩემო კარგო მე კარგად ვარ შენ როგორ ხარ?
-მეც კარგად, ები მადლობა რომ კაილა გამოგზავნე
-ხომ იცი შენთვის ყველაფერს გავაკეთებ
-ები ერთ კვირაში ყველა გაიგებს ჩემს შესახებ
-რას აპირებ?
-კაილამ და ვიქტორიამ მეჯლისის მოწყობა და სალემის საზოგადოებისთვის ჩემი წარდგენა გადაწყვიტეს
-მზად ხარ?
-ისე როგორც არასდროს, მაგრამ არ ვიცი ამას უშენოდ როგორ შევძლებ
-შენ ძლიერი ხარ ჩემო კარგო ყველადფერს შეძლებ. -მე და ებიმ დიდხანს ვისაუბრეთ, შემდეგ ტელეფონი გავთიშე და ბაღში სკამზე ჩამოვჯექი, გარშემო მიმოვიხედა. მიუხედავად თავდაჯერებულობისა არ ვიცოდი მზად ვიყავი თუ არა ოჯახურ გარჩევებში ჩასაბმელად, ფიქრები ერთმანეთში მერეოდა, თავში ნამდვილი ქაოსი მქონდა. მოულოდნელად მხარზე შეხება ვიგრძენი, შემოვტრიალდი და დავნიახე რომ ეს ჯეიკობი იყო
-მის ალექს კარგად ხართ?
-ალექსი დამიზახე ჯეიკ
-კარგი ალეს კარგად ხარ?
-არა არ ვარ, არ ვიცი აქ რატომ ვარ, ღირდა კი სალემში გადმოსვლა
-ვიცი რომ ღელავ მეჯლისის და წარდგენის გამო, მაგრამ დამშვიდდი შენ ყველაფერს შეძლებ, შენ ჯადოქრების არსებობის ისტორიაში საუკეთესო ხარ
-რა იცი რომ საუკეთესო ვარ?
-მე არ ვიცი შენი ძალის შესახებ, მაგრამ ვიცი რომ საუკეთესო ადამიანი ხარ, პირველად აქ მუშაობის მანძილზე მე და ჩემს ოჯახს თავი ადამიანებად გვაგრძნობინე და არა დაქირავებულ მუშახელად
-ვწუხვარ ყველაფრის გამო რაც ჩემი ნათესავების გამო გადაიტანეთ
-დაივიწყე წარსული პატარა ქალბატონო, წინ მომავალია დროა დაუმტკიცო შენს ამპარტავან ბაბუას რომ მასზე ძლიერი და კარგი ხარ
-იმედია გამოვა
-კარგი მე უნდა წავიდე არ მოიწყინო პატარა ქალბატონო შენ ყველაფერ შეძლებ -ჯეიკობი შეტრიალდა და წავიდა, ძალიან ვეცადე თავი შემეკავებინა მაგარ ვერ შევძელი, სკამიდან წამოვდექი დავედევნე და შევაჩერე
-ყველაფერი რიგზეა ალექს?
-ჯეიკ იქნები ჩემი მეწყვილე მეჯლისზე?
-მე?
-ხო შენ
-დარწმუნებული ხარ რომ მოსამსახურესთან ერთად წასვლა კარგი აზრია?
-შენ მოსამსახურე არ ხარ, შენ ადამიანი ხარ, ჯეიკობ ანდერსონ იქნები ჩემი მეწყვილე?
-ჩემთვის დიდი პატივია მის სმიტ -მე და ჯეიკობმა გადავიხარხარეთ და სახლისკენ გავემართეთ სადაც ნამდვილი ქაოსი იყო, კაილამ ნამდვილი არეულობა მოაწყო სახლში. მეჯლისისთვის მზადება იმაზე შემაწუხებელი აღმოჩნდა ვიდრე ველოდით.