ღმერთო რა ჯანდაბა უნდა გულში ვფიქრობდი.... მისი მზერა ისედაც გახურებულ სხეულს კიდევ უფრო მეტად მწვავდა, ვხვდებოდი როგორ ერთბაშად ვდნებოდი მის დანახვაზე. -ისევ არ იშლი არა შენსას? -უკაცრავად? ვითომ ვერ გავიგე მისი ნათვამი რას გულისხმობდა. -გსიამოვნებს არა ვიღაც გამო****ბული ხელებს რომ გისმევს და ლამისაა მთელ ხალხში გაგხადოს და გაგ**მოს . თუმცა რაღა უნდა გაგხადოს ისედაც შიშველი ხარ მოსული. -ჯერ ერთი სიტყვები შეარჩიე. და კარგად დაფიქრდი ვის ელარპაკები. მეორეც შენი საქმე არაა მე ვისთან რას და როგორ გავაკეთებ , შენ უკვე დიდიხანია ჩემი ცხოვრებიდან ამოგშალე და მესამე სად წავიდა შენი ნაშოჩკა ? - კეკე. რა გინდა ? რატო გადაგყავარ ჭკუიდან ? ღმერთო, საოცრად გამოიყურები... 2 წელი... 2 წელი გავიდა რაც არ მინახიხარ. წარმოგიდგენია ? კიდევ უფრო გაზრდილხარ . დამშვენებულხარ. აღარ ხარი სეთი კეკე მე რომ მიყვარდა...... - რეზი.. გეყოს... მგონი ეს ყველაფერი დიდიხანია რაც წარსულს ჩაავაბარეთ.. ნახვამდის. , მთელი სისწრაფით გავექანე საპირფარეშოსკენ რომ ცრემლები შემეჩერებინა საპირფარეშოში შევედი თუ არა შევამოწმე ვინმე ხომ არ იყო და მთელი ძალით ვტიროდი.. სიგარეტს მოვუკიდე ფანჯარა გამოვაღე და ფანჯრის რაფაზე შემოვჯექი. ვფიქრობდი ჩემი და რეზის განვლილ ურთიერთობაზე. 6 წელი... 6 წელი რომელიც ერთად გავატარეთ ერთი ხელის მოსმით დაინგრა.. მიზეზი კი ის იყო რომ რეზი.. რეზი საშაზე ეჭვიანობდა. საშა რომელიც ბავშვობიდან ჩემი მეწყვილე იყო და მაშინ როდესაც ჩვენ წარმატების მწვერვალზე ვიყავით და ევროპის რამდენიმე ქვეყანაში გასვლა უნდა გვქონოდა რაც ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო.. მაშინ რეზიმ საშჳნელი ეჭვინაობა დაიწყო. ყოველი გაკვეთილის მერ ეპანიკებს მიწყობდა.... და ერთ დღეს როდესაც ნაჩხუბრები ვიყავით და გადავწყვიიტე რომ მასთან ოფისში მივიდოდი კინოთეატრის ბილეთებით ხელში შევრიგდებოდით და დროს კარგად გავატარებდით. ის ნაკოსთან ერთად დამხვდა. თავის კაბინეტში. რომელსაც პერანგი სულ შემოგლეჯოდა და რეზის მთელი მონდომებით კოცნიდა კისერში. ამ ყველაფრის შემდეგ კი. დროებით ჩემებს განვუცხადე რომ ცოტახანი დასვენება და განტვირთვა მჭირდებოდა. და ყველას ავუკრძალე რომ რეზისთვის ცემს შესახებ რაიმე არ ეთქვათ. ის 2 თვე რაჭაში ჯოჯოხეტურად იქცა მხოლოდ ჩემმა შობლებმა, ნიკომ და საშამ იცოდნენ სად და როგორ ვიყავი... მთელი დღეები ვსვამდი. ვეწეოდი არაფერს არ ვჭამდი და ერთ საღამოს, როდესაც საშამ და ნიკო ჩამომაკითხეს და სრულიად მთვრალი და გათიშული დავხვდი ბუხართან დაგდებული მაშინ მითხრეს რომ უკვე საკამრისი იყო და ასე გაგრძელება აღარ შეიძებოდა. მალევე გამოვფხიზლდი დ აფეხზე წამოვდექი. არ მინდოდა არანაირი რეზის ხსენება. გამოვცვალე მობილური ნომერი, დავბლლოკე სოციალური ქსეელბიდან და გადავიწყვიტე რომ ჩემი ცხოვრება ახალი ფურცლიდან უნდა დამეწყო . ყველანაირი რეზის და განვლილი 6 წლის გარეშე..... ამ ფიქრებშჳ ვიყავი როდესაც საპირფარეშოში , რეზი შემოვიდა კარები ჩაკეტა და მომვარდა.. -რას აკეთებ აქ? - შემეშინდა სად წავიდათქო -როდის აქეთ დარდობ ჩემზე? - კეკე გთხოვ. მთვრალი ხარ წამოდი სახლშჳ წაგიყვან. - არ მჭირდება შენი წაყვანა ლეო ან გიგი წამიყვანს. -კეკე ყველანი გავუშვი ეხლა ტაქსით ძალიან მთვრალები იყვნენ. წამოდი გთხოვ წაგიყვან. -არა მეთქი დათოს ვთხოვ და გამაცილებს. შევხედე როგორ მოექცა სახე სიბრაზისგან. -არავითარი დათო. იცი მაინც ვინ არის. როგორ გისმევდა ხელებს ტანზე. ღმერთო როგორ დაასრიალებდა შენს თეძოებზე ხელებს. გსიამოვნებდა არა ? ეს გსიამოვნებდა? - შენ არავინ გეკითხება. ამის არაფერი გესმის. შენ არ შეგიძლია წარმოიდგინო ს რას ნიშნავს ჩემთვის. შენ არ შეგიძლია წარმოიდგინო თითოეულ მოძრაობას რამხელა ემოცია , რამხელა გრძნობა აქვს, არ შეგიძლია ეს გაიაზრო .. ეს შენთვის მხოლოდ ხელის ”ფათურია” ესა არა? და საერთოდაც რატო გიხსნის ამ ყველაფერს? ფეხი წამოვდექი და წასვლა დავაპირე როდესაც მკლავზე ძიერად მომიჭირა , მთელი ძალით შემომატრიალა , წინააღმდეგობა ვერ გავუწიე , ძალიან ახლოს ვიდექით ერთმანეთთან.. -ხელი გამიშვი , ძალიან წყნარად ვუთხარი როდესაც მის სუნთქვას ვგრძნობდი ჩემს ტუჩებთან. -აღარ გიყვარვარ? - დიდი ხანია უკვე ჩემი ცხოვრებიდან ამოგშალე. გთხოვ გამიშვი. გთხოვ. უკვე თვალები ცრემლით მევსებოდა როცა ვეღარ მოვითმინე და მთელი ძალით ვუყვირე. -რაგინდა რა , რატო გამოჩნდი საერთოდ. ივს მოგიშორე გაგაქრე ჩემი ცხვორებიდან. ეხლა ? ეხლა კიდე დაბრუნდი არა ? რატო ჩამოხვედი საერთოდ ? ცხოვრება რომ გამიმწაროპ ? შემეშვი წადი ... მე და შენ სხვადასხვა ვართ. ჩვენ ვერასოდეს ვიქნებით ერთად. დავიღალე. დავიღალე გესმის ? შენ ჩემ პროფესიას ვერ იტან. შენ ვერ იტან იმას რითაც მე ვცოხცლობ. რითაც მე თავს უკეთ ვგრძნობ. შენ არ შეგიძია ეს აღიქვა. არ შეგიძლია გაიგო..... წადი... ნაკოსთან...... მე შემეშვი..... გაჩუმებული მისნედა თუმცა ხელი ერთი წამითაც არ შეუშვია.. -კეკე. გთხოვ წამოდი გთხოვ მიგივყან უბრალოდ სახლამდე და მეტი არფერი. თავს დაგანებებ,. მხოლოდ სახლამდე მიგიყვან. -კარგი წამოგყვები... მხოლოდ ამ ერთხელ . გავედით თუ არა რესტორნიდან ცვენი ბავშვები მართლა დაშლილიყვნე მხოლოდ მე და რეზი ვიყავით დარჩენილები. წასვლამდე დათჴს ხელი დავუქნიე დ ამადლობა გადავუხადე . მანქანაში ჩავჯექით. სახლამდე საკმაოდ გრძელი გზა იყო ორივენი ჩუმად ვიაყვით. ხმას არ ვიღებდით. მივხვდი რომ იმ ადგილას მივდიოდით სადაც მე და რეზი ხშირად დავდიოდით. ადგიალს სადაც ჩვენს მეტი არავინ იყო ხოლმე კოჯორში რეზის დაცა ქონდა. თუმცა ისეთი გათიშული ვიყავი ჩხუბის თავი აღა მქონდა. მე ჯერ კიდევ მთვრალი ვიყავი როდესაც სახლში რუმბას ჰანგები გავიგონე. -გთხოვ გააჩერე ეს მუსიკა. , ვთხოვე და რითმული მოძრაობით ავაყოლე თეძოები მუსიკას. ვერც მივხვდი უკნიდან როგორ მომიახლოვდა რეზი ხელები წელზე შემომხვია მისკენ მიმატრიალა და ტუჩებზე დამეტაკა. თავის დაღწევა არც მიფიქრია . მთელი ვნებით მკოცნიდა და მეც ვყვებოდი არ მინდოდა გავჩერებულიყავი და არ ვიფქრობდი სადამდე შეიძლებოდა მივსულიყავი. მიყვარდა ეს ადგილი მე და რეზიაქ ამოვდიოდით მინდორზე ვწვებოდით და ვარსკვალვებს ვუყურებდით ხოლმე. -რეზი... აღმომხდა ვნებისგან .. რეზი არ ჩერდებოდა მთელი მონდომებიტ მიკოცნიდა ტუჩებს და ყელს. ვიგრძენი როგორ გადამაძრო ჩემი მოკლე კაბა ღრმა დეკოლტეთი.
-რეზი გთხოვ.. -გინდა გავჩერდე? -არა .. ამის თქმა იყო როცა ლოგინზე დამაწვია ზემოდან მომექცა და კვნესა აღმომხდა.
ვინც კითხულობთ ამ ისტორიას. მადლობელი დაგრჩებით თუ შემიფასებთ როგორია ან რა შევასწორო.
