ერთ საათში განცდილი ყველა იმ ემოციისგან დაღლილს სავარძელზე მიმეძინა. ალბათ ერთი საათიც არ მძინებია ვიღაცამ რომ შემანჯღრია.
-ჟენია გაიღვიძე... ჟენია აგიფეთქეს ტელეფონი-ყურში ჩამყვიროდა ირაკლი
-ა ჰოო.-ნელა გავსწორდი და აბურძგნულ თმაზე ხელი გადავისვი. ტელეფონს დავხედე და ნიკო გამწარებული რეკავდა
-ალოო-ვუპასუხე დაბოხებული ხმით
-გეძინა კუწუ?-მკითხა თბილად
-ნიკო ეს შენ ხარ? რა გიქნა ამნაირი კატამ?-ვკითხე დაეჭვებით
-აუ გაიარე თუ დახარ რა მომწყდა წელი ვის გაუგია ამ დროს ძილი-ამოიოხრა-თან იატაკზე-რაღაცის თქმას ვაპირებდი რომ დამასწო
-იმხელაა ეს კიდე რამ გაზარდა ამხელა უიმეე-შეიცხადა ბებერი ქალივით
-ნიკო გავიგე რომ მოგეწონა მაგის სათქმეად გააღვიძებინე ამათ ჩემი თავი?-ვკითხე ნაწყენმა
-არა ნუცუკა რა ამბავი გავიგეეეე-გაწეა ძერსკულად
-დროზე და სახელს ნუ მიახინჯებ-ვუთხარი გაბრაზებულმა
-კაიიიი-მობეზრებულად მითხრა-არ ხარ ღირსი-და ტელეფონი დაკიდა. გაბრაზებულმა იქვე მაგიდაზე მივაგდე და ბიჭების გაოცებული მზერა დავაიგნორე. ათი წუთი ესე ვიჯექი ნიკოს მესიჯები რომ მომივიდა. არ დავხედე ვიცი ეგ იყო ცოტა იწვალოსთქო ამ ნაგავმა კი უარესი ქნა და მწერდა.
,,ნუციკო ახალაიავ! აგახიეს ძმა ძერსკმა თბილისელებმა“
,,ნუ მებუტები შენს ძმას მოკითხე’’
,,ნუციკოო’’
,,ნუცუნა’’
,,ნუცა მაბრაზებ’’
,,კაი ხო გეტყვი.’’
..ინტრიგა’’
,,მაინც გეტყვი, მყარად დაჯექი’’
,,შენს ძმას ეღირსა უნივერსიტეტის დამთავრება ბენკეტი აქვს 27 ივნისს არ იცის რომ ჩამოხვედი და მაგარმა იდეამ გამკრა ხელი. კაროჩე დაადექი და დაიბყარი მთელი თსუ არ გინდა?’’
,,იცოდე შენი ნებაა, თუ დაგაინტერესებს დამირეკე და მისამართს გეტყვი. ნუ მიბრაზდები ნუცა შენს მეტ ხოიცი არავინ მიყვარს გაკოჩე ბევრი.’’
ამასობაში ცოტნემ მოავლო თვალი და პირი დააღო
-ნუცა გქვია?-მკითხა პირის მოძრაობით მე კი ტუჩებზე მივიდე თითი
-ცოტნე ირაკლის ადგილს ვერ გაუცვლი?-ვკითხე ხმამაღლა
-რატომაც არა აეგდე იკა-მხარზე დაკრა ხელი ძმაკაცს
-კაი-და იკამ მხრები აიჩეჩა ცოტნეც გადმობობღდა და მიჩურჩულა
-ნუცა გქვია? რატო მოგვატყუე?
-ოოოე ჩუმად შენ გგონია ჩურჩულებ? ნომერი მითხარი შენი სასწრაფოდ-ცოტნემ ნომერი მომცა და დაუმესიჯე
,,ხო ნუცა მქვია მერე?’’
,,რომ გეძინა იკა ამბობდა ჟენიარა პონტში ქვიაო, მერე ლექსომ თქვა არ ქვია ჟენია ნუცაა ახალაიაო’’
,,მაგან რა იცის არ კითხე?’’
,,კი და ესე მიპასუხ ჩიკაგოში ჩემთან ერთად რომ ყოფილიყავი ნახავდი რა ექიმიაო’’
,,სად ვყავარ ნანახი თუმცა შეიძლება გაზეთებში მნახა’’
,,გაქტია გიცნო’’
,,ხო რავი რა’’
-კარტი გინდათ?-იკითხა იკამ
-არა-ვთქვი მე
-რატო?-გაიკვირვა ირაკლიმ
-არ მიყვარს და იმიტომ-ხელი ავიქნიე
-თუ არ იცი?-მკითხა ლექსომ
-ვიცი თუ ძაან გაინტერესებს, მაგრამ გეგმა მაქვს შესადგენი ამიტომ არ მინდა-ვიუარე და ავხსენი მიზეზი
-კაი რა ჟენ... გთხოვ რა-ყელი გამოიწელა იკამ
-არათქო და ვსო!-ვთქვი კატეგორიულად და ძველ რვეულში დავიწყე ქექვა.
მთელი გზა გეგმას ვადგენდი. დავიღალე და რვეულთან ერთად ისევ დამეძინა. თალები,რომ გავახილე სადღაც ვიწექი მეცნო ძალიან მეცნო ეს ის სახლია იზა ბებოს სახლი აქ ვაფარებდი თავს კუთხეში ჩემი ზურგჩანთა და ჩემოდანი იდო. წამოვჯექი და დავიწყე ფიქრი თუ როგორ ავღმოვჩნდი აქ.უცებ კარი იზა ბებომ შემოაღო
-ჩემო ლამაზო გოგო, რამხელა გაზრდილხარ, დამშვენებულხარ დაქალებულხარ...-გულში ძლიერ მიკრავდა ქალი
-ჩემი იზა ბებო-მაგრად ვუჭერდი მეც ხელებს
-გოგო ისევ ისეთი ღრმა ძილი გაქ-ოთახში შემოვარდა ბექა ადამიანი, რომელიც მიცავდა აქაურობისგან და ჩემი განუყრელი მეგობარი იყო.
-რას ვიზამთ და აქ როგორ ავღმოვჩნდი?!-ვკითხე მას
-ვიღაცამ მოგიყვანა-კეფა მოიქექა-შენი რვეულით მოუგნია აქამდე
-აჰა კაი-ლოგინზე გადავწექი-მადლობა მაინც უთახრი?-ვკითხე ბექას
-კი მაგრამ არ მიიღო მისგან მინდაო ასე მითხრა და წავიდა-ამოიფრუტუნა მან
-ხო კაი-კატის თვალებით შევხედე
-ვიცი ეგ თვალები... ეგრე ნუ მიყურებ ჩემმა საცოლემ დილით,რომ გვნახოს თავს წამაჭამს-ამოიბურტყუნა მან
-აუუუუუ ნაგავო გადი არ დამენახო-გავაგდე ოთახიდან და კარი ჩავკეტე
-აუ კაი რა ნუცააა-მეძახდა კარს იქიდან
-დაზე თუ იეჭვიანებს გადააგდე სადმე რა გამანებე თავი-ამოვისლუკუნე გაბრაზებულმა
-კაი ტოო რა გატირებს-მოლბა უცებ-ხო იცი არა ვგიჟდები შენზე-ზუსტად ვიცი კარს ჩამოუსვა ხელი
-გამანებე თავითქო რა... და მაგ შენს გოგოს გადაეცი ეჭვიანობა და ბოღმა კლავსთქო-ეს ვუთხარი და საწოლში შევწექი.
დილით ხმაურმა გამაღვიძა და ოთხიდან გავედი იქ კი ბექა დამხვდა ვიღაც გოგოსთან ერთად მე კი პიჟამოებით ვიყავი. უცებ წამოხტა და ბექას ეცა
-შე არაკაცო ეს როგორ ჩაიდინე ჰა? ამის ღირსი ვარ მე? მითხარი რა დავაშავე რა?! ეს ვის გადავეყარე ვის... ამ ბო*ში როგორ გამცვალე შე არაკაცო ნაგავო-წიკვინებდა ბოლო ხმაზე მერე მე მომიტრიალდა და სახეში გამარტყა. გაშეშებული ვიდექი ბექამ ერთი შემომხედა და მითხრა
-კმაყოფილი ხარ? გააკეთე რაც დაგეგმე? ეჭვიანი ბავშვი ხარ ან ჩაგეცვა ან ხმა მაინც ამგეღო-მიღრიალა ბექამ და სახლიდან გიჟივით გავარდა. იქვე კედელთან ჩავიკეცე და არ ვიცი რამდენ ხანს ვიჯექი ასე. იზა ბებოს თბილმა ხელებმა გამომიყვანა ბურუსიდან.
-რა მოხდა ბები? კარგად ხარ?-მკითხა თბილად
-არა იზა ბებო არა...-ავსლუკუნდი-ბექამ მიყვირა თავისი შეყვარებულის გამო და გიჟივით გავარდა არადა მართლა არ მინდოდა რა ვიცოდი აქ ერთად თუ იჯდებოდნე.-იზამ მაგრად მიმიხუტა
-უყვარს ბებია რა ქნას-მითხრა მან-ადე ახლა ზეზე და ხელ-პირი დაიბანე რას გიგავს სახე შენ მოგიკვდი მე-აქაქანდა იზა. უხმოდ გავედი სააბაზანოში ხელ-პირი დავიბანე. გამოვიცვალე და ბარგით გავედი მისაღებში.
-მივდივარ იზა ბებო-ვთქვი თავ ჩახრილმა-შემოგივლი ერთხელ სანამ წავალ-სანამ რამეს იტყოდ მაგრად ჩავეხუტე და კარები გამოვიხურე. იზა გამომეკიდა დარჩიო რა საქციელიაო მაგრამ ბექასგან სულიერი ძმისგან ეს მეტინა ძაან ამას ვერ ავიტანდი ამიტომ უნდა წავსულიყავი სასწრაფოდ. მეორე გეგმა რომლის შესახებ არც ბექამ და არც იზამ იცოდა ძველი სასტუმრო იყო. ჩვეულებრივი და სითბოთი გაჟღენთილი. სამწუხაროდ თედო პაპა გარდაცვლილი იყო სამაგიეროდ მისმა ცოლმა ნანულიმ ისევისე თბილად მიმიღო და ოთახში დამაბინავა.


პ.ს რაც შემეძლო გავადიდე. შეცდომები არ ვიცი მაქვს თუ რა სამწუხაროდ თვალის ადავლებას ვერ ვასწრებ. ბოდიში დაგვიანების გამო.