69 დღე ტყვეობაში
მეოთხე თავი
დღე მეორე *გაგრძელება*
-ამის დედაც...-შეიგინა ლიამმა-ან შენი ახლავე მოკვლა მომიწევს ან შენი გადამალვა!
ლილემ შეშინებულმა შეხედა,ლიამიც გაბაზებით უყურებდა,ბოლოს ამოიოხრა ,ლილეს ხელი მაჯაში ჩაავლო და კიდეები აიარა,ლილე რათქმაუნდა ცდილობდა მის მოძრაობებს აჰყოლოდა და კიბეებზე მასთან ერთად ასულიყო,მაგრამ არ გამოუვიდა და რამდენჯერმე წაიქცა,ლიამმა თვალები გადაატრიალა ,ხელი უფრო ძლიერად ჩასჭიდა და მის ოთახში შეათრია.
შემდეგ კი კარადასთან მივიდა და კარადიდან გამოღებული ტანსაცმელი ლილეს მიაწოდა.
-ჩაიცვი,არ მინდა ნაილმა შიშველი დაგინახოს!-გაბრაზებულმა წარმოთქვა და ოთახიდან უკანმოუხედავად გავარდა,შემდეგ კი კარი მოიჯახუნა,ლილე შიშისგან შეხტა და უბრალო თეთრ მაისურს,ბუსგალტერს,ტრუსს და შავ შარვალს დახედა. ლიამმა გარედან მისი ოთახის კარები დაკეტა და როდესაც საწამეებელი ოთახისკენ შეტრიალდა,რომელიც მისი ოთახის საპირისპიროდ იყო ზარის ხმა გაისმა.
-ჯანდაბა!-ჩაიბურტყუნა,ლილეს საწამებელ ოთახში გაყვანას ვერ მოსწრებდა ამიტომ დისპლეიზე კოდი აკრიფა და საწამებელი ოთახის კარი კედლით დაიფარა,თითქოს იქ კარი არც არადროს არსებულა.
სწრაფად ჩაიარა კიბეები და მალევე ეზოში გალავნის წინ აღმოჩნდა,დისპლეის თითი მიადო და საიდუმლო სიტყვა რომლითაც კარი იღებოდა ჩურჩულით წარმოთქვა.
-ლილე ბლეიქი!-ჩაიჩურჩულა და გალავნის კარებიც გაიღო,პოლიციელებს ძალით გაუღიმა და ნაილს გახედა. პოლიციელები სიტყვის უთქმელად შევიდნენ ეზოში.
-გოგო ჩემს ოთახშია,გადამალვა ვერ მოვასწარი!რამე მოგიფიქრე!-გადასჩურჩულა ლიამმა მეგობარს და პოლიციელებს წინ გაუძღვა.
იმ დროსითვის როდესაც ოთახში კარები გაიღო ,ლილე უკვე ჩაცმული იყო,სწრაფად გახედა ოთახში შემოსულ ქერათმიან ბიჭს.ბედნიერებისგან თვალები გაუბრწყინდა,მორჩა გადარჩა!
-გამიყვანეთ აქედან,ის მანიაკია!-წამიყვირა გოგონამ ,მარა მოქმედების გააზრება ვერ მოასწრო როდესაც ბიჭმა ხელი ზურგსუკან ამოუტრიალა და კიდევ ერთხელ რომ არ ეკივლა პირზე ხელი ააფარა.
-ლიამ,შემოეთრიე!-იღრიალა ბიჭმა და და ლიამიც წამებში ოთახში შემოვიდა,ნაილის და ლილეს დანახვაზე ჩაეღიმა და კარები მიხურა.
-სულ ერთნაირები რატომ?-გაეცინა ნაილს-გემოვნება არ გაქვს.
-ყველაფერი მისით დაიწყო და მისითვე დამთავრდება.
-ანუ ბოლო მსხვერპლია?
ლიამმა მეგობარს თავი დაუქნია,ლილე ყველანაირად ცდილობდა რომ თავი დაეღწია ნაილის მარწუხებისგან მაგრამ არაფერი გამოსდიოდა.
ლიამი კამოდთან მივიდა და უჯრიდან შპრიცი და ფლაკონი ამოიღო,ლილემ კიდევ ერთხელ გაიბრძოლა,როდესაც დაინახა რომ ლიამმა ფლაკონი გამოცალა და შპრიცი გაავსო,ნაილის ხელებმა უფრო ძლიერად შებორკეს და მალევე ვენაში ჩხვლეტა იგრძნო,დამაძინებელი სისხლში მალევე გაიფანტა,ლილეს სხეული მოდუნდა და გოგონას თვალები მიეხუჭა,ნაილმა ხელები გაუშვა,ლიამმა კი ხლები მოკიდა და საწოლზე დააწვინა.
-იმის გამო რომ გადარჩენა გსურდა სასჯელს მიღებ!-ყურში ჩასჩურჩულა ნახევრად გონს მყოფ ლილეს-შენს ყველა ხვრელს ვიხმარ!
ლილეს თვალები საბოლოოდ მიეხუჭა,ისე რომ ლიამის სიტყვების გააზრება არც დასცალდა,ლიამი ნაილისკენ შეტრიალდა და "HI FIVE" გააკეთეს,შემდეგ კი ოთახიდან სწრაფი ნაბიჯებით გამოვნენ.
-ოთახი სუფთაა!-აცნობა ნაილმა თანამშრომლებს და ლიამს ეშმაკურად გაუღიმა.
-სახლი სუფთაა!-დაიყვირა ერთერთმა,შემდეგ კი ლიამს გახედა-ბოდიში შეწუხებისთვის.
*Flashback
-ყოველთვის ისეთ რამეში რატომ ერევი რაც შენი საქმე არ არის?-შეუღრინა ლიამმა და მის წინ მდგარ გოგონას გახხედა,სწრორი შოკოლადისფერი თმები სახეზე ჩამოყროდა და ლიამს შეშინებული მიშტერებოდა.
-ბოდიში-ამოილუღლუღა ლილემ.
-რატომ მოყევი?-დაიყვირა ლიამმა-ხომ გითხარი რომ ეს ჩვენი საიდუმლო უნდა ყოფილიყო!
-რამდენჯერ უნდა მოგიხადო ბოდიში რომ მაპატიო?-ამოიჩურჩულა გოგონამ,სახიდან თბეი გადაიწია და ცრემლები მოიწმინდა.
-შენ შიგ ხომ არ გაქვს გოგო?-დაიყვირა ლიამმა და გოგონა ძლიერად შეანჭღრია-რატომ უთხარი ბავშვთა სახლის დირექტორს რომ სექსი გვქონდა?
-მტკივა!-ამოიჩურჩულა ლილემ
-კითხვას ორჯერ არ გავიმეორებ ლილე!-მხრებზე ხელი უფრო ძლიერად მოუჭირა.
-მან..მან მკითხა....მეც ვუპასუხე.
-იცი რა მოხდება ახლა?-დაიყვირა ლიამმა.
-რა?-აკანკალებული ხმით წარმოთქვა.
-მე სხვაგან გამაგზავნიან,მაგრამ გპირდები გიპოვი და მოგკლავ ამის გამო!
*End Of Flashback
დღე მესამე.
ზოგჯერ ვერ ვიხსენებთ შეხებას,ფიქრებს და ჯაჭვებივით გადაბმულ მოგონენებს,ზოგჯერ ჩვენთვის უსიამოვნო მოგონებებს იმდენად ვბლოკავთ რომ ის ახლიდანაც რომ წარმოჩინდეს,მაინც არ გაგვახსენდება...
როდესაც ლილე ბავშვთა სახლიდან წამოიყვანეს,ლილეს მთელი 6 თვე დასჭირდა რომ ჰიპნოზის მეშვეობით დაევიწყებინა,ბავშვთა სახლში მომხდარი...
ამიტომ მას უბრალოდ არ ახსოვდა და ალბათ არც უნდოდა გაეხსენებინა,მართალია საყვედური ლიამის და ლილეს საქმეში შევიდა მაგრამ ლილემ უფრო დიდი დრო გაატარა ბავშვთა სახლში რადგან ,ლიამზე პატარა იყო.
სტატუსის გვერდით პირად საქმეში "სექსუალურად გაუწონასწერებელი" ეწერა,რაც იმას ნიშნავდა რომ მისი შვილად აყვანა არც არავის ენდომებოდა.
მაგრამ სამი წლის შემდეგ ის იშვილეს და აიძულეს ჰიპნოზურ თერაპიაზე ევლო,გონებიდან ამოუშალეს მოგონებები ლიამზე,პირველ იმედგაცრუებულ სიყვარულზე,ცრემლებზე და ტკივილზე.
ხოლო ლიამის ცხოვრება უფრო ცუდად აეწყო.. ერთი წლის შემდეგ ,როდესაც სრულწლოვანი გახდა,ბავშვთა სახლის კარები ცხვირწინ მიუხურეს,ღამეების ქუჩაში გატარება უწევდა,შემდეგ ქურდობისთვის დააპატიმრეს,იქ გაიცნო ნაილი რომელმაც მის სახლში შეიფარა და ფეხზე დააყენა,შემდეგ კი ყველაფერი თავისით აეწყო,პირველი მკვლელობა შემთხვევითობა იყო,მეორესთვის მოტივი ჰქონდა...მესამე მკვლეობა უკვე მანიაკალიზმზე მიანიშნებდა და ასე დაიწყო ყველაფერი.
ლილეს ძებნაში ბევრი მხვერპლი ჰყავდა და აი ბოლოს ისიც იპოვა....
-ოდესმე გაიღვიძებ თუ უკვე ქვესკნელში ჩაეშვი!-ჩაიბუზღუნა ლიამმა და ლილე შეანჯღია,ლილემ რაღაც ამოთქვა,ქუთუთოები დამძიმებოდა და ძლივს ახელდა,ისევ საწამებელ ოთახში იყვნენ,ლილეს ლიამის ბოლო სიტყვები გაახსენდა და გააჟრჟოლა.
-მოდი ცოტა გავერთოთ!-ჩაიცინა ლიამმა და მაგიდისკენ წავიდა,ლილემ თვალები ძლიერად დახუჭა და შიშისგან ხელები მომწუჭა,ჯაჭვებმა გაიჟღაუუნეს როდესაც ლიამმა მათ ხელი მოკიდა და მისკენ მისწია. ლილეს სხეული ლიამისას შეეჯახა. ლილემ შიშისგან თვალები გაახილა და ლიამის ხელში მისთვის უცნობი იარათის დანახვისას შეკრთა,ლიამმა თვალები გადაარტრიალა და ოთხიდან სწრაფად გავიდა,მალევე ოთახში დაბრუნდა,ხელში იარაღი ეკავა რომლის ერთ ბოლოსაც ნაჯერი ჰქონდა შემოხვეული,სიცხის გამო ლიამს სწორედ ეს მხარე ეჭირა.
-ტყვიის მშხეფავი!-ღიმილით წარმოთქვა ლიამმა-შენი ჭკუით გაქცევა გინდოდა?
ლილემ ემბრიონის პოზაში მოიკუნტა იატაკზე და შეშინებული შეხედა როდესაც გაიაზრა რა იყო ტყვიის მშხეფავი.
ეს ინსტრუმენტი წარმოადგენს გრძელი სახულურის ბოლოში მიმაგრებულ სფეროს, რომელსაც შიგნით სათავსო აქვს. სფერო ორი ნაწილისგან შედგება და მათი გაცალკევება შესაძლებელია . წამების დაწყებამდე სფერო ივსება გამდნარი მეტალით, ადუღებული ზეთით, მდუღარე წყლით ან გუდრონით. სფეროს მეორე ნაწილს ნახვრეტები აქვს, ამიტომ დაბმული მსხვერპლის სხეულის ზემოდან გადატარებისას სითხე იღვრება და უკიდურესად ცხელი მასა ადამიანებს ესხმევათ.
ლიამმა ჩაიცინა ,ტყვიის მშხეფავი მაგიდაზე დადო ,ლილეს მიუახლოვდა,მაიკის ბოლოებში ხელი მოჰკიდა და მაიკა გადააძრო,ლილეს შიშისგან გააკანკალა როდესაც ლიამმა ლიფიც შეუხსნა და ისევ მაგიდისკენ წავიდა. თვალები დახუჭა.
-გემუდარები-ამოილუღლუღა ლილემ როდესაც ლიამის მოახლოება იგრძნო-არ გინდა...
-ცდები ლილე,ეს ის არის რაც მინდა და რაც მჭირდება!-ჩაიჩურჩულა ლიამმა-მიყვარს როცა მეხვეწებიან!
ლიამის სიტყვებს ტყვიის მშხეფავის მკერდზე გადატარება მოჰყვა.მდუღარე,ყვითელი მასამ გამოჟონა და ლილემ ტკივილისგან წამოიკივდლა,მდუღერე ზეთმა კანის დამწვრობა რამდენიმე წამში გამოიწვია,ზეთის წვეთები ქვევით.. მუცლისკენ მიიწევდნენ,კიდევ ერთი გადატარება მეორე მკერდზე,შემდეგ ყელზე... ლილეს უკვე კივილი აღარ შეეძლო,ხმა ჩაეხლიჩა,მდუღარე ზეთი საშინლად წვავდა მის სხეულს,ეგონა რომ ცეცხლზე წვავდნენ.
-გ..თ.ხო..ვ-ამოილუღლუღა ლილემ,საბოლოოდ გატყდა როდესაც ლიამმა მისი ცრემლები დაინახა,ლიამს გაეღიმა მაგრამ უკან არ დაწეულა,პირიქით უფრო ახლოს მოიწია. მალევე ტყვიის მშხეფავი მის მხარზე გადაატარა და ლილემ ისეევ ტკივილისგან წამოიკივლა.. რას გრძნობდა ახლა? ტკივილის და სიძულვილს,მეორე მხარზე გადატარების შემდეგ კი მხოლოდ სიძულვილი დარჩა.
ლიამი წამოდგა და ლილეს გახედა,რომლის სახეც ცრემლებით იყო დანამული.ბოლო 4 წლის მანძილზე ის პირველად ტიროდა,პირველად იყო სულიერადაც და ფიზიკურადაც განადგურებული,სხეული საშინლად ეწვოდადა ტკივილი მთელს სხეულში გამჯდარიყო,ლიამმა ჩაიცინა და ოთახიდან გავიდა ,მის უკან კი კარები მოხურა .
შუქი საწამებელ ოთახში ჩაქრა და სრულმა წყვდიადამა დაისადგურა,უფანჯრო ოთახში სუნთქვა ჭირდა,ლილეს განძრევაც არ შეეძლო ტკივილისგან და ცრემლებმა ახლიდან გამოარღვიეს ჯებირები როდესაც ლილემ გაიაზრა ამ მანიაკის ხელში კიდევ 66 დღე სიცოცხლე მოუწევდა,თუ მანამდე ლიამს წამებისას არ შემოაკვდებოდა.