დილით ლიზამ კარადაში ვერაფერი რომ ვეღრ იპოვა მძინარე გაბრიელს გამომცედლად დახედა და ფანჯარასთნ მივიდა რომ ოთხი გაენიავებინა მაგრამ თვალები შუბლზე აუვიდა მისი საღმოს კაბა რომელიც საშობაო ვახშმისთვის წამოიღო იქვე ხეზე მიყინულიყო და არ ინძრეოდა.
-გაბრიელ ახლავე გაიღვიძე,-დაიყვირა გაბრაზებულმა გოგონამ და გაბრიელს თავში ბალიში დაუშნა
-რა გინდა ალქაჯო?-შეუღრინა ბიჭმა
-სადაა ჩემი ტანისსამოსი?
-გარეთ მოძებნე წუხელ ფანჯრიდან ვისროდი
-როგორ ბედავ?
-აი ასე გავაღე ფანჯარა და შენი ჩემოდანი გადავპირქვავე,-მხრები აიჩეჩა ლიზის რეაქციით გამხიარულებულმა გაბრიელმა და გვერდი იცვალა
-მე შენ გიჩენებ როგორ უნდა ჩემთან ხუმრობა,-ლიზამ იქვე კომოდზე დატოვებულ გაბრიელის საათს ხელი წამოავლო და აბაზანისკენ გაიქცა
-არცკი გაბედო ეს ჯაშუში საათი მხოლოდ ორი არსებობს
-დღიდან ერთი იარსებებს,-დაიყვირა ლიზიმ და სააბაზანოს მეთლახზე დაანარცხა საათი
-ლიზი ეგ საათი მინისტრის საჩუქარია
-ფეხებზე ეს კაბა შანელის იყო და თავის დროს ათობით დოლარი გადავიხადე რომ მეყიდა,-შუაზე გადახსნილი საათვი პირსაბანში ჩააგდო და წყალი მიუშვა
-ადამიანი კი არა ნამდვილი ჯინი ხარ
-რომელი ჯინი?-დაინტერესდა გოგონა
-ლამპრის ჯინი ნამდვილად არა
-ანუ ავსული ჯინი?
-დიახ
-ანუ შენი უახლესი მობილურიც მივაყოლო საათს?
-არა მოვირტან შენს ტანსაცმელს ახლავე,-გაბრაზებულმა გაბრიელმა გაყინული ტანის სამოსი მოაგროვა და ოთხში აბუზული დაბრუნდა
-აქ ყველაფერი არაა,-დაიყვირა ლიზიმ ნივთების დათვალიერების შემდეგ
-ჰოო? როგორც სჩანს ციყვებს რაღაც მოეწონათ
-ხო? ჩემი საცვლები მოსწონებიათ
-ოჰო!
-ხო საყვარელო ახლავე ჩადი და მოძებნე თორემ ვერ გადამირჩები
-ლიზი სულ გაგიჟდი?
-არა ოქროს ძაფებით იყო შეკერილი
-მეკაიფები?
-ცოტას,- გადაიხარხარა გოგონამ
-მისმინე ვინ აანაზღაურებს ჩემი საათის საფასურს?
-ჩემი საქმრო სანამ დავშორდები მანადე
-ერთი სული მაქვს როდის დასრულდეება ეს ყველაფერი
-ვინ გექაჩებოდა ენაზე რტომ დასთნხმდი?
-იმიტომ რომ სიკეთის გაკეთბა მინდოდა.


ლიზი კმაყოფილი ჩავიდა ქვედა სართულზე კრუასანები რძე და წვენი მოიტანა მაგრამ ოთახი ცრიელი დაუხვდა
-როგორც ჩანს იდიოტი გაბრიელი მამასთან ერთდაა,-მხრები აიჩეჩა და სააბაზანოს კარი შეაღო
-ახლავე გავალ,-სარკისწინ წელს ზევით შიშველი გაბრიელი წვრეს იპარსავდა და გაბრაზებული დაჰყურებდა ლიზის სარკიდან რომელიც ქვედა ტუჩს იჭამდა და თვალს არ აშორებდა
-რამოხდა?
-რას გულისხმობ?
-რატომ მიყურებ ასე,-მკერდის კუნთები სასცილოდ შეათმაშა ბიჭმა
-გეყოფა, როგორ გიყურებ
-აი ასე,- გაბრიელი მიაუახლოვდა დაბნეულად მომზირალ გოგონას და წინ აესვეტა
-იმიტომ რომ.... იმიტომ რომ ერთი ღერი თმა კიდევ დაგრჩენია მოსაშრებელი,-ამოიბლუკუნა ლიზიმ და გაბრიელს ხელის კუნთებს თითი ააყოლა რასაც გაბრიელის პულსის აჩქარება მოჰყვა
-რაა?-არ იცოდა რას ამბობდა უბრალოდ უხერხული სიჩუმის დარღვევა სურდა
-ერთი ცალი თმა აი აქ,-ლიზი გაბრიელის მკერდზე ეულად ამოსულ თმის ერთ ღერს ჩაებღაუჭა და ძლიერად მოსწია
-ააუჩ,-ლიზი ახარხარდა
-ეგეც შენ ლაზარის ვეტყვი როგორ მიყურებდი,-ტკივლისაგან გონ წასულმა გაბრიელმა გოგონას ხელს ძლიერად შრემოხვია თითები და თვისკენ მოსწია
-რა ჯანდაბას აკეთბ?
-გცდი როგორი მეგობარი ხარ,-მხრები აიჩეჩა ლიზიმ
-ესეიგი ასე არა? ხო და ესეც უთხარი ლაზარის,-გაბრიელმა გოგონა ხელში აიყვანა და აბაზანაში ჩააგდო მერე წყლი მოუშვა და ამოსვლის საშუალება მოუსპო
-ცივია იდოტო მომშორდი
-ცივია არა? საინტერესოა მხოლოდ შენი თავი რატომ გგონია ცივ სისლიანი დამსჯერლი?
-გაბრიელ გავიყინე ახლავე გამიშვი,-მხოლოდ ახლა მოაფიქრდა ბიჭს წყლის ტემპერატურის შემოწმება და ის მართლაც ცივი აღოჩნდა ლიზის მოშორდა და დამნაშვედ შეხედა წარბების ქვემოდან.
ერთიანად გაყინული ლიზი კანკალით ამოვიდა აბაზნიდან თმა გაისწორა პირსახოცი შემოიხვია მერე სველი ტანსაცმელი იქვე დაყარა და საწოლში შეწვა
-ლიზი მაპატიე კარგი
-ჩემმა ფილტვებმა გაპატიონ,-ამოიბლუკუნა ბრაზით გოგონამ და ზურგი შეაქცია
-აი აიღე ჩემი ტანსაცმელია ცოტას გაგათბობს
-არ მჭრედება შენი ტანსაცმელი მომწყდედი თვიდან,-გაბრაზებული გაბრიელი ოთახიდან გავიდა და კარი გააჯახუნა,-ლიზამ მთლი დილა საწოლში გაატარა და ადგომა მხოლოდ მაშინ ინება როცა საშრობზე მიფენილი მისი ტანსაცმლის ნაწილი გაშრა.
-მამიდაა,-მიეგება ქვემოთ ჩასულ ლიზას პატარა მატილდე
-როგროხარ ჩემო პატარავ?
-ცუდად მეძინა მამიდა ისე კარგად
-არაუშავს ეგ გაივლის,-ლიზიმ გოგონას ღაწვზე ხელი გადაუსვა და ისევ იატაკზე დააბრუნა.
-ლიზი რახდება უკვე გახდი ცნობილი პიანისტი?
-ვერა? საიდან მოიტანე?
-რავიცი მშიდობიანი შუადღეცკი არ გისურვებია
-მაპატიე ცოტა არ იყოს მცივა და უხასიათოდ ვარ
-შენი საქმროს პატრონს რომ გცივა ცოტა უცნაურია თუ ეს ბიჭი სამოდელო სააგენტოში დაიქირავე?
-ვერა,-მიჩმა ცოლს ხელზე ხელი მოუჭირა მაგრამ ვერამ არ შეიმჩნია და განაგრძო,- ჰო ჩვენი გასულელება მარტივია ისე გვინდა რომ შენ ბედნიერი იყო რას არ დავიჯერებთ
-მისმინე ვერა ეს ჩემი პირადი ცხოვრებაა და ის შენ არ გეხება გასაგებია
-მიჩ გააჩერე,-დისისნა სემმა
-ვერა გაჩუმდი
-რაიყო ძვირფასო შენმა დამ ისედაც კარგად იცის რომ ამ ოჯახში თეთრი ყვავია
-ჰო ვერა კარგად ვიცი მართლი ხარ მაგრამ შენ რა უფლებით ერევი ამ ოჯასის საქმეში?
-ეგ როგორ გავიგო?
- როგრც გითხრეს
-ხო სხვას რას უნდა ელოდო წარუმატებელი ქალისაგან
-ვერა!-გაისმა ისევ მიჩის ყვირილი
-არა დააცადე ბოლომდე თქვას
-ხო დამაცადე. შენ თავი კიტრად მოგაქვს მაგრამ ერთი საცოდავი უპერსპექტივო გოგო ხარ რომელმაც რაღაც ძალით მოხიბლა ეს საცოდავი მდიდარი მამიკოს ბიჭი და ახლა მისი წამება გადაგიწყვეტია
-ვერა ახლავე გაჩუმდი
-რატო ხომ გინდოდა სიმართლე ხო და მოდი ბოლომდე ვთქვათ. სემმა საშინელი შეცდომა დაუშვა შენ რომ აგიყვანა შვილად,-ამ სიტყვებზე ოთახში ყველას სახეზე ფერი შეეცვალა ლიზამ დანას წამოავლო ხელი და ვერასკენ გაიქცა.
..................................
წინა თავის სათაური შეცდომით დამიწერია და „ა“-ს გამორჩენა ძალიან უხეშად მომხვდა თვალში.