შუაღამით დაბრუნდნენ ნომრებში ალექსი ასეთ მდგომარეობაში პირველად იყო საწოლზე ტანსაცმლიანად დაემხო ისეთი საყვარელი გამომეტყველება ჰქონდა მთვრალსაც კი მარიამს ეღიმებოდა
-არ აპირებ გამოცვლას სანდრიკო?
-ნწ -უთხრა და პატარა ბავშვივით გააქნია თავი უარყოფის ნიშნად
-აბა ასე უნდა დაიძინო?
-აჰამ
-ხშირად უნდა დაგათრო-სიცილით უთხრა მარიამმა, ფეხზე გაიხადა პერანგი აიღო და სააბაზანოსკენ წავიდა. მალე გამოვიდა და პირდაპირ საწოლისკენ წავიდა ,სანდროს უკვე ეძინა ჯერ ფეხსაცმელი გახადა მერე საწოლზე ავიდა და ისე დაიწყო პერანგის ღილების გახსნა როცა მორჩა ხელი ინსტიქტურად დააყოა მის სხეულს, იგრძნო როგორ დაეხორკლა კანი ალექსანდრეს და ტუჩის კუთხე ჩატეხა . გამოფხიზლდა და შარვლის ღილების გახსნა დაიწყო როცა მაჯაში წვდა ეხლად გამოფხიზლებული ქმარი
-მარიამ რატო მიწვევ?
-გამოფხიზლდი ასე მალე? - ქმარს ქვემოდან ახედა რადგან უკვე მის ზემოთ იყო მოთავსებული
-ჩემი მოუსვენარი ცოლის დამსახურებაა რომელმაც არ იცის რომ მთვრალ ქმარს რომელსაც ჭკუას აკარგინებს ხელები არ უნდა უფათუროს - მისკენ დაიხარა ამღვრეული თვალებით და ტუჩზე ნაზად შეეხო თან ლაპარაკობდა შემდეგ როცა ხელების შეხება იგრძნო წელზე რომელიც ნელა მიუყვებოდა მხრებისკენ ვნებიანად დაუკცნა ტუჩები ხელი მის ქვემოთ შეაცურა და ოდნავ წამოწია . მარიამმა პერანგი მოაშორა სწრაფად სხეულიდან და კომფორტულად მოათავსა ფეხები ისე რომ სანდრო მათ შორის მოაქცია , ხელები მის თმებში ახლართა და სწრაფად დაიწია უკან
-ამის გახდას ვაპირებდი ეხლა შეგიძლია გადაბრძანდი შენს ადგილას არც ისე მთვრალი ყოფილხარ
-შენ გამომაფხიზლე -ხელები დაუკავა და ყელზე გადაინაცვლა
-ხოდა შენ თითონ გაიხდი
-და შენც გაგხდი -ხელი პერანგის ქვეშ შეაცურა და ზემოთ აუყვა თითებით-მაგრამ არა არ შეიძლება - ისე ლაპარაკობდა კოცნა არ შეუწყვეტია , შემდეგ ტუჩებზე აკოცა და თავის ადგილს დაუბრუნდა
-არ შეიძება? ეგ რაღაც ახალია აქამდე არ მინდაო
-მეძინება- შარვალი გაიხადა იატაკზე დააგდო და დაწვა
-პასუხის გაცემა არ გინდა როგორც ყოველთვის -თქვა და მისკენ მიიწია აკოცა -ძილინებისა-გადაბრუნდა ბალიში გაასწორა და დაძინებას შეეცადა . რამოდენიმე წამის შემდეგ მისი მოახლოება იგრძნო , გაიგო როგორ მოიქცია მისი თმები ხელში და სურნელი შეიგრძნო მერე ყელზე დარჩა კოცნის კვალი , გულის ძგერამაც იმატა
-მინდა მაგრამ არ შემიძლია -ძალიან ჩუმად თქვა ხელები მოხვია , ყელში აკოცა და სახე მის თმებში ჩამალა .
მარიამმა ყველაფერი გაიგონა მაგრამ არაფრის თქმა არ უნდოდა უბრალოდ მისკენ შებრუნდა, ზედ აეკრა ყელში აკოცა და გაიტრუნა, ალექსანდრესაც არ დაურღვევია სიჩუმე.
მეორე დღეს ვოიაჟი განაგრძეს და გადატვირთული ხალისიანი და ამავდროულად დამღლელი დღის შემდეგ თბილისში დაბრუნდნენ გოგოები დილით ძალიან ადრე გაფრინდნენ იტალიაში ძალიან კმაყოფილები და მოხიბლულები საქართველოთი.
-სახლი მომნატრებია - შესვლისთანავე თქვა და ჩანთა იქვე დააგდო- ძიძაა დავბრუნდიით-დაიძახა და ნანაც წამში გამოჩნდა
-ჩემი გოგო როგორ დაისვენეთ? -ქალი მოეხვია ჯერ თავის გოგოს მერე ალექსს
-ძალიან მაგარი იყო ფოტოებს გაჩვენებ მერე -გახარებულმა უთხრა როგორც ყოველი მოგზაურობიდან დაბრუნებულმა -მომენატრე- ლოყები დაუკოცნა ქალს და ისევ მოეხვია-შენი საჭმელები და წვენებიც მომენატრა
-ესეც ვიცოდი და შენი საყვარელი ხილის წვენი მოვამზადე ეხლავე მოგიტანთ
-ზემოთ ვიქნებით ჩვენ და ამოგვიტანე ხო?-ალექსს შეხედა რომელსაც ჩანთები აქონდა ზემოთ და ისიც იქეთ წავიდა-ჩემი , ჩვენი ოთახი მომენატრა ძალიან - თქვა და კიბეები უსკუსით აიარა შემდეგ ოთახში შევიდა და პირდაპირ საწოლზე ავარდა მერე მოისროლა ფეხსაცმელები დატრიალდა და ზედ დაეცა
- ნამდვილი პატარა ბავშვი ხარ -სიცილით უთხრა ალექსანდრემ და ჩემოდნები გარდერობში გაიტანა
-რატო ვარ პატარა ბავშვი- ტუჩებ დაბრეცილმა უთხრა და უკვე მისკენ იყო შებრუნებული ისე რომ მუცელზე იწვა და იდაყვებს ეყრდნობოდა ფეხებს კი უკან არხევდა
-შენი თავისთვის რომ შეგეხედა მიხვდებოდი- მისკენ დაიხარა და აკოცა-წავედი მე შხაპს მივიღებ
-მეც მინდაა
-გამოვალ და შედი ნუ თუ ჩემთან ერთად არ გინდა -გაიცინა და სააბაზანოში შევიდა ,მარიამმა კი განაგრძო საწოლზე ტრიალი სანამ ძიძამ წვენი არ მიუტანა . შემდეგ ის დალია და ალექსიც გამოვიდა. აათვალიერა როგორც იცის და თვითონ მიბრძანდა.
საღამოს მიწვევა ქონდა დაბადების დღეზე ხომ არ გამოტოვებდა ამიტომ ალექსთან ჩავიდა რომელიც აუზში ცურავდა
-სეწყვიტე ცურვა სანდრიკო უნდა წავიდეთ
-სად?- ნაპირთან მიცურა და ისე უთხრა
-კლუბში ჩემი ნაცნობის დაბადებისდღეა საჩუქარიც უნდა ვაყიდიო ვინმეს და მოვემზადო შენ არ წამოხვალ?
-ცოტას გავცურავ და წამოვალ -შებრუნდა და ისევ ცურვა განაგრძო მაიამმა საჩუქრის ყიდვა დაავალა ერთ-ერთ თანამშრომელს და მომზადება დაიწყო. აბაზანიდან გამოსვლის შემდეგ მივიდა ალექსი და თვითონ შევიდა შხაპის მისაღებად. მარიამი მოემზადა ლამაზი მოკლე კაბა ჩაიცვა სესაფერისი ფეხსაცმელი , მაკიაჟი ვარცხნილობა და მზად იყო. ალექსი როგორც ყოველთვის მალევე მოწესრიგდა ამჯერადაც მისი მანქანით წავიდნენ . იქ შესვლისთანავე მივიდა იუბილარი და მიესალმა ,საჩუქარი გადასცა და ერთ-ერთი მაგიდისკენ წაიყვანა
-ამას აქ რა უნდა -გაბრაზებულმა თქვა და თავის ბიძაშვილ ლიკუნას შეხედა რომელიც აშკარად მათკენ იხედებოდა შემდეგ ალექსანდრეს უყურებდა და როცა დაინახა ქმრის მზერაც მისკენ იყო მიმართული მანდ გაჭედა-იცნობ რათქმაუნდა ეს ვის არ იცნობს ვისაც ფული და გარეგნობა აქ
-ვისზე ამბობ
-თავს რატო იშტერებ
-შენს ბიძაშვილზე ამბობ?
-ბიძაშვილზე არა მე არავინ ა მყავს ის უბრალოდ ლიაა
-ლიკა არ ჰქვია?
-ბებიას ეაფირისტა დედამისი და ლია დაარქვა მერე ტყუილად გაოუვიდა დარქმეული და ეხლა სვეცკური რო გახდეს ლიკას ეძახის
-რას გიშავებს
-ძალიან კარგად იცი ვინ რას მიშავებს მე და ვისთან მაქ პრობლემა დავიჯერო ეგ არ იცი მარტო?
-ლიკუნაზე უნდა მელაპარაკო ეხლა? რამე დავლიოთ გაშრა ყელი
-ლიკუნა მიმართვის ფორმა მაგრად შეგირჩევია რა ვერაფერს იტყვი დავლიოთ ხო მე მოვიტან- უთხრა და უცებ მივიდა ბართან ორმაგი ვისკი გაამზადებინა მერე ნაცნობს შეხვდა იმას გამოელაპარაკა და მაგიდასთან მისულს იქ ლიკა დახვდა აშკარად რაღაც უხერხულ თემაზე ელაპარაკებოდა ისე შეეცვალა გამომეტყველება ალექსანდრეს მისი დანახვისას
-ვა ლია როგორ ხარ? სახლი იშოვეთ თუ ვერა
-ძალიან გიყვარს იმის მისაკუთრება რაც შენ არ გეკუთნის ვიცოდი რო წამართმევდი იმ საღამოსვე
-ლიკა გეყოს და წადი -ეგრევე გააჩუმა ალექსანდრემ
-მოიცადე-ხელით ანიშნა და ჭიქები დადო- შენ რამე საკუთრება გაგაჩნდა და მე წაგართვი?
-ძალიან კარგად იცი რასაც გეუბნები იმ საღამოსვე მოგეწონა ალექსანდრე და იმაზე გაგიჟდი ჩემთან რო იყო და შენ საერთოდ არ მოგაქცია ყურადღება და ეხლა დარწმუნებული ვარ არც გიყვარს უბრალოდ სათამაშოდ გყავს როგორც ყოველთვის მაგრამ ეგრე არ იქნება სულ -თქვა და წავიდა მარიამი კი დატოვა გაანჩხლებული, ჯერ ქმარს გახედა რომელსაც აშკარად არ ქონდა კმაყოფილი სახე შემდეგ კი მაგიდაზე დაეყრდნო ხელებით თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა
-ამ ბოზ.. იყავი და მე ეს არ ვიცოდი?- მაქსიმალურად შეიკავა თავი რომ არ ეყვირა , მაგრამ გაბრაზება ეტყობოდა-ამ იდიოტის დასაცინი როგორ გამხადე მიპასუხე
-შენ ჩვენი ურთიერთობა დაგავიწყდა მგონი და ზედმეტს ითხოვ
-ზედმეტს ხო? კარგი მაშინ შენც ნუ გაგიჟდები ეხლა ვინმემ ფლირტი რო გამიბას და მეც ავყვე
-არ გაბედო იცოდე ვინმესთან მიკარება მაშინვე გამოუტან განაჩენს ...
-გაბრაზდი ხო? ჩვენი ურთიერთობა შენც დაგავიწყდა ალბათ -ჭიქა აიღო დაჯდა და ეგრევე გადაკრა მერე მიმტანს დაუძახა და რამდენიმე ჭიქა მიყოლებით დალია - რომელ საღამოზე ამბობდა
-არ ვიცი
-იცი ძალიან კარგად, შენ ყველაფერი იცი რაც გეხება
-გაგიცნივარ ამ დროში
-მე რაც გკითხე იმაზე მიპასუხე
-თუ მნახე ესეიგი უნდა გახსოვდეს და ჩემგან ახსარების ჩაბარებას ნუ მოითხოვ-უთხრა და მათთან მისულ ბიჭს მიესალმა. შემდეგ საუბარი ვეღარ შეძლეს , მარიამი სვავდა , სანდროც, მერე ცეკვავდნენ დაინახა როგორ გავიდა ალექსი საპირფარეშოსკენ და განაგრძო ცეკვა. რამოდენიმე წამის შემდეგ თვითონაც გაყვა , ისეთი მთვრალი იყო თავბრუსხვევას გრძნობდა უკვე . იქ მისულმა დაინახა როგორ კოცნიდა ლიკა სანდროს მერე მოიშორა მაგრამ წასვლამდე უთხრა
-იცოდე გამოგიყენებს და მიგაგდებს, გაგანადგურებს მაგას გრძნობები არ გააჩნია -თქვა და ისე წავიდა მარიამი არ შეუმჩნევია . ალექსანდრემ ნიჟარას დაკრა მუჭი
-დედ... შ.. -უკან შემობრუნდა რო გასულიყო მაგრამ მარიამი დაესხა თავს როგორც აფთარი და გაარტყა
-როგორ გაბედე რაღა იმასთან მიპასუხე -კიდე გაარტყა, მაგრამ გააჩერა ალექსადრემ
-დამშვიდდი და ისტერიკებს ნუ მართავ არ შეგეფერება
-რა არ შემეფერება შენ ჩემი ქმარი ხარ ქმარი გაიგე და გიყვარვარ თუ არა არავისააქ უფლება შეგეხოს ჩემს გარდა , სულ მალე განვქორწინდებით და მერე ვისთანაც გინდა იმასთან გაერთე
-ნუ მასწავლი რა უნდა ვქნა და რა არა ჯობია გაიხსენო რა დაინახე და დაფიქრდე მე ვიყავი დამნაშავე თუ არა -ხელი უშვა და გავიდა. მარიამი დამშვიდდა წყალი შეისხა გამოფხიზლდა და უკან დაბრუნდა. ალექსანდრე აივანზე გასვლისას დაინახა და უკან გაყვა მხოლოდ ის გაიგონა როგორ უთხრა შენს დაბადებისდღეზე არ მინახია პირველადო და იქვე დატოვა ლიკა. მარიამი ისე დადგა რომ ვერ დაენახა შემდეგ კი სახლში მისვლამდე არაფერი უთქვია იცოდა როგორი მთვრალი იყო და აზრი არ ქონდა , შხაპი მიიღო და საწოლში დაწვა ,ზურგი შეაქცია ალექსანდრეს , რამოდენიმე წამის შემდეგ ჩახუტება სცადა მაგრამ ხელი გაუჩერა
-არ გაბედო შეხება - ისე უთხრა მაშინვე უკან გაწია ხელი უხმოდ , გადაბრუნდა მაგრამ დიდხასნ ვერ გაჩერდა წამოდგა შარვალი ამოიცვა სიგარეტის კოლფი და სანთებელა აიღო და აივანზე გავიდა. მარიამი უყურებდა როგორ დადიოდა და ეწეოდა , მერე აივნის მოაჯირს დაეყრდნო და ისე განაგრძო . გვიან დაეძინა სასმელმა თავისი გააკეთა , როცა გამოეღვიძა უკვე ხუთი საათი იყო გვერდით გადაბრუნდა და ალექსანდრე რო ვერ დაინახა უცებ წამოჯდა აივანზე შენიშნა . კარადიდან პლედი აიღო და გავიდა , ალექსანდრეს სავარძელში ეძინა , სიცივისგან გალურჯებული ქონდა ტუჩები მასთან მივიდა პლედი ფრთხილად დააფარა , ლოყაზე აკოცა წამოდგომა დააპირა მაგრამ გააჩერა
-მოიცადე სალაპარაკო გვაქ
-რაზე?
-წუხანდელზე
-რა მოხდა წუხელ ისეთი? რამე დავაშავე?
-არ გახსოვს?
-ზედმეტი მომივიდა რა დავაშავე?
_შენ არაფერი
-აბა შეენ?
-არც მე და მაგის თქმას ვცდილობდი მაგრამ კარგი თ არ გახსოვს არ ღირს გახსენებად
-არ შემოხვალ? სულ გაყინული ხარ -მშვიდად უთხრა და ხელი გაუწოდა , ალექსანდრემ დახედა გამოწვდილ ხელს წამოდგა და თავისი შეაგება. უეცრად მოეხვია და ყელში აკოცა
-დაიმახსოვრე რო მე არასდროს გიღალატებ , ანუ სანამ ჩემი ცოლი ხარ -მერე გადააკეთა და კიდე ერთხელ აკოცა. მარიამს იმდენად გულწრფელად ეჩვენა მისი სიტყვები წინა ღამის გაბრაზება სულ გადაავიწყდა ხელები მოხვია თავი მკერდზე მიდო და გაიყურსა
-მართლა ძალიან ცივი ხარ-ცხვრირი გაუსვა კანზე და ღიმილით თქვა
-შევიდეთ არ გაცივდე თან ადრეა დავიძინოთ-შუბლზე აკოცა და ერთად შევიდნენ ოთახში. ალექსმა შარვალი გაიხადა და გვერდით დაუწვა ცოლს . ჩახუტება უნდოდა მაგრამ თავი შეიკავა სამაგიეროდ მარიამი გადაბუნდა მისკენ თავი მხარზე დაადო და თვალები მინაბა.ძილშიც გრძნობდა როგორ ეფერებოდა სახეზე ალექსანდრე და უფრო ტკბილად ეძინებოდა .
..........
მშობლების საფლავზე წავიდა დაცვა იქვვე ელოდა და ალექსანდრეს ატყობინებდა ყველაფერს . რამდენიმე საათი იჯდა მშობლების საფლავებს შორის მათ უყვებოდა ყველაფერს და თითქოს რჩევას ელოდა . ყველაფერი აწონ დაწონა და გაგას დაურეკა შეხვედრა სთხოვა
-გისმენ გაგა იმედია ყველაფერი გაარკვიე
-კი აქ ყველაფერია - ჩიპი და დოუმენტები გაუწოდა- როგორც გავარკვიეთ ბატონი ალექსანდრე მართლაც იყო ქალბატონ ლიკასთან ხვდებოდნენ ერთმანეთს ასე ვთქვათ მეგობრებზე მეტი იყვნენ, მაგრამ როგორც ასეთი მათი ურთიერთობას რაიმე კონკრეტული სტასტუსი არ ქონია.. ალბათ მიხვდით რას ვგულისხმობ -უხერხულად გრძნობდა თავს გაგა ამაზე რო საუბრობდა
-გასაგებია და ეხლა?
-ახლა საერთოდ არ შეხვედრია როგორც ვიცი სულ თქვენთან ერთად იყო ქორწილის შემდეგ იმიტომ არ იყო სოფელში რო საქმეები ჰქონდა თან თქვენს პრობლემას აგვარებდა . რაც შეეხება ქალბატონი ლიკას დაბადების დღეს მართლაც იყო იქ ფოტოები მოვიძიეთ და რამდენიმე ფოტოზე ერთადაც ჩანხართ მაგრამ უკანა ფონზე ან გვერდით შემთხვევით ... იმ ღამით ფოტოებიდანაც ჩანს რომ ძალიან ბევრი დალიეთ როგორც ჩანს გაბრაზებულიც იყავით მეორე დღეს გაფრინდით მილანში
-მართალია მეორე დღეს საერთოდ არაფერი მახსოვდა დანარჩენს მე გავიგებ ...საკითხებთან დაკავშირებით რა გაარკვიეთ
-მანდ არის ცნობა იმის შესახებ რომ ალექსანდრემ ჭრილობა მიიღო დამნაშავეები კი თქვენი გატაცების მცდელობისთვის არიან ციხეში
-ეგ ამბავი იცოდი რა თქმა უნდა მამა არ დაგიმალავდა მაგრამ არ მითხარი
-მე მხოლოდ იმას ვამბობ რის თქმასაც მავალებენ ქალბატონო
-ეხლა მინდა ყველაფერი მითხრა რაც იცი
-ბატონი ალექსანდრე ფლობდა თურმე ინფორმაციას მამათქვენიც ჩააყენა საქმის კურსში მაგრამ დაცვა რომელიც დაგყვებოდათ მოსყიდულები აღმოჩნდნენ როგორ არ ვიცი მაგრამ მან ეს შეიტყო და სწორედ მაშინ მოასწრო როცა იმ ბარში შემოსვლას და თქვენს წაყვანას აპირებდნენ . თქვენ არაფერი გაგიგიათ ამის შესახებ მამათქვენს არ უნდოდა შეეშინებიეთ ალექსანდრემ კი თქვა რომ იქ შემთხვევით აღმოჩნდა
- საიდან მიხვდებოდა რო მიტაცებდნენ
-ეგ უბრალოდ თქვა ზედმეტი საუბარი რომ არ უყვარს ჩემზე უკეთ გეცოდინებათ მამათქვენიც არ უსმევდა ზედმეტ კითხვებს. ძალიან უყვარდა თქვენი ქმარი
-კარგი მადლობა გაგა კიდევ რამე გინდა მითხრა?
-შეცდომა დავუშვი და აუცილებლად უნდა ჩაგაყენოთ საქმის კურსში - შერცხვენილმა თქვა და მოყოლა დაიწყო- თქვენ დამავალეთ საბასთან შეხვედრა არავის გაეგო მაგრამ ვერ მოვახერხე როგორც ჩანს ალექსანდრემ გაიგო ამის შესახებ და ერთ-ერთი ბიჭის საშუალებით რომელიც იქ იყო სახლში მანამ მივიდა სანამ ჩვენ წავიდოდით როგორც ჩანს სხვა მანქანით მივიდა რადგან პერიმეტრი შევამოწმე და მის მანქანას შევამჩნევდი
-რას მეუბნები რო ალექსანდრე იმ დროს იქ იყო? და შენ არ იცოდი ამის შესახებ? ხო მაგრამ როგორ მომისმენდა თქვენ ხო კართანაც გყავდათ ხალხი
-კამერა იყო ოთახში და ყველაფერს უსმენდა და უყურებდა შორიახლოს მანქანაში
-კამერა? ანუ ყველაფერი მოისმინა იქ მე რაც გავაკეთე და ამის მიუხედავად არაფერი შეიმჩნია? ეგ საიდან გაიგეთ ეხლა
-ის ბიჭი ვინც ეხმარებოდა როგორც ჩანს დიდი ხანია აწვდის თქვენს შესახებ ცნობებს დღესვე გავათავისუფლებ სამსახრიდან ისე მოვიქცევი როგორც მეტყვით
-ესეიგი ატყობინებს ეხლა იცის რომ თქვენს ეს ამბავი შეიტყვეთ?
-არა არაფერი გამიკეთებია სანამ თქვენ არ გეტყოდით
-კარგი ისე იყოს როგორც არის სხვა დროს ყურადღებით იყავი შესაძლოა ალექსის ნაცვლად სხვა მითვალთვალებდეს
-როგორც მიბრძანებთ
მარიამი სახლში მივიდა და ყველაფერი მამამისის სეიფში შეინახა ,შემდეგ სახლში დაბრუნდა , ალექსანდრე მისაღებში იჯდა დივანზე როგორც კი შევიდა მაშინვე შეხედა
-სად იყავი?
-შენ ხო ყველაფერი იცი .ეგ რატო ვერ გაიგე?- მასთან მივიდა და მუხლებზე დაუსკუპდა ,ხელები ყელზე მოხვია
-რა გჭირს დღეს?-გაკვირვებულმა ჰკითხა როცა აკოცა
-ხომ შეიძლება ჩემი უყურადღებობის გამო ქმარმა მიღალატოს ლიკასნაირ ბო*თან ამიტომ გადავწყვიტე ტაქტიკა შევცვალო-ისე უთხრა კოცნა არ შეუწყვეტია თან ისე დაჯდა ალექსანდრეს წელზე მოხვია ფეხები. მაგრამ არ დასცალდა , სანდრომ და ძირს ჩამოსვა
-ყველაფერი გახსოვდა და არ მითხარი! რა ჩაიფიქრე ქალბატონო მარიამ
- იმ შენმა საყვარელმა რო გაკოცა წუხელ? ხო მახსოვს მერე?
-წუხელ სცენები დამიდგი და ეხლა ასე მშვიდად ხარ?
-მივხვდი რო არ მანაღვლებს ეგ ფაქტი-ჩანთას ხელი მოკიდა და გაეცალა.
ორმა დღემ ისე ჩაიარა სახიდან ღიმილი არ მოუშორებია , ლამის გადარია ალექსანდრე ისე იქცეოდა 27 აგვისტოს შეატყობინეს რომ აუცილებელი შეხვედრა ჰქონდათ ინვესტორებთან და მის გარეშე ვერ მოაგვარებდნენ ამიტომ ბარგის ჩალაგება დაიწყო ალექსანდრე გასული იყო ამიტომ ძიძას დაუბარა რაც უნდა გადაეცა მისთვის . თვითმფრინავში ჩაჯდომისთანავე ორი აბი დალია და ისე დაეძინა ჩაფრენამდე არაფერი გაუგია . როცა გაიღვიძა კუნძულზე იყო თვითმფრინავი დაფრენილი და უკვე ჩერდებოდა
-რა ხდება სად ვართ?-უცებ წამოჯდა და გაოცებულმა დასვა კითხვა . ცოტაც და პანიკა დაეწყებოდა თვალებზე სახვევი ააფარეს
-მე ვარ პატარა არ შეგეშინდეს- ყურში ჩასჩურჩულა ალექსანდრემ და აკოცა
-ალექს? რა ხდება -თვალებთან მიიტანა ხელი რო მოეხსნა სახვევი მაგრამ უშედეგოდ
-მალე ნახავ... წამომყევი ხო?
-კი მაგრამ...
-ჩშ ,უბრალოდ წამომყევი -მარიამი წამოდგა და მასინვე მოხვია ალექსმა წელზე ხელი ასე დადგა ხმელეთზე -კარგი გოგო ხარ ეხლა პირდაპირ იარე ხო?
-კაი რა მომხსენი და წამოვალ რა უბედურებაა ასე სიარული არ დავეცე
-მე აქ რისთვის ვარ პატარავ?- ზურგიდან აეკრო და ყელში აკოცა -კიდევ ორი ნაბიჯი და მერე მარჯვნივ ვიაროთ
-ალექსანდრე იცოდე მოვიხსნი ეხლა ამ სახვევს. რას მეთამაშები 17 წლის ბავშვი მე ვარ თუ შენ
-ნუ ბუზღუნებ პატარა ქალბატონო ...სიურპრიზები ხო გიყვარს
-რა სიურპრიზია ასეთი მე პირდაპირ ნახვა მირჩევნია , ალექსანდრე სად ხარ - ხელი რო ვერ იგრძნო წელზე მაშინვე ხელებით ძებნა დაუწყო , მალევე თმაზე იგრძნო შეხება მის უკან იდგა -ალექსანდრე მითხარი რამე ვერ ვიტან სიჩუმეს- პატარა ბავშვივით ბუზღუნებდა . ალექსანდრემ სახვევი მოხსნა და ყურში ჩასჩურჩულა
-სრულწლოვანი გახდი ჩემო პატარავ გილოცავ დაბადების დღეს-მარიამი გაოცებული იდგა და უყურებდა ულამაზეს ხედს. ოკეანის სანაპიროს , ქვიშას რამდენიმე ბუნგალოს და ესმოდა საყვარელი მამაკაცის ხმა და გრძNობდა მის შეხებას . პატარა ბავშვივით გაიქცა წყლისკენ და კისკისით შევიდა მერე რამდენჯერმე დატრიალდა ისე რომ მზეს უყურებდა .ალექსანდრე იდგა და ამ ლამაზ სანახაობას უცქერდა მარიამმა მას შეხედა და მაშინვე მიფრიალდა ყელზე მოეხვია და აკოცა
-მადლობა ყველაზე მაგარი სიურპრიზია რაც ოდესმე მიმიღია
-დროა თაფლობის დღით დავტკბეთ - ალექსანდრემაც გაიცინა მაისური გადაიძრო ხელი მოხვია მარიამს მხარზე გაიდო და წყლისკენ გაიქცა
-მოიცადე ალექსანდრე - მარიამი ფართხალებდა და იცინოდა მერე ორივე წყალში შევიდნენ და მთლიანად დასველდნენ. ქალბატონმა როგორც კი ამოყვინთა სანდროსთან მიცურა - შეხვედრაო შენ მოაწყვე?
- ჩემი ცოლი 18 წლის გახდა და შეხვედრაზე გავატარებინებდი ამ დღეს?- ხელი მოხვია და ვნებიანად აკოცა
-აქ დარჩენა მინდა რამდენიმე დღით
-ჩვენია ეს ადგილი თუ გინდა სულ დავრჩეთ- კიდე აკოცა ამჯერად ყელში და ხელში აიყვანა
-კუნძული გაქ?
-გვაქ! მე და ლაშამ ვიყიდეთ შენთვის ორივეს საჩუქარია მაგრამ მე მომიხდა მარტოს ჩვენება
-მამას არაფერი უთქვამს
-ამ დღისთვის ინახავდა მარტო ჩვენ ორმა ვიცოდით -ქვიშაზე დაჯდა და მარიამიც ჩაისვა
-დროებითი ცოლისთვის ძალიან ძვირადღირებული საჩუქარია - ეშმაკურად მოუჭრა -მითუმეტეს მაშინ ცოლიც არ ვიყავი
-თუ ის ცოლი შენ ხარ არა -მშვიდად უთხრა - სახლი არ ვნახოთ?
-ვნახოთ- გაიცინა ფეხზე წამოდგა და სახლისკენ წავიდა , სანდრო უკან გაყვა - პატარა სახლებს როდიდან მიშენებ სანდრიკო?-უცებ შედგა და წარბები მაღლა აზიდა
-აქ ბევრი ადამიანის ადგილი არაა მხოლოდ ორის
-საინტერესოდ ჟღერს ქმართან ერთად წამოვალ თაფლობის თვეში- წაკბინა და ალექსანდრეს რეაქციას დააკვირდა წამში რო შეეცვალა, გაიცინა და თავისკენ მიიზიდა -თუ გაგეყარე საერთოდ -ტუჩებთან დასჩურჩულა და ისე აკოცა გააშეშა, კბილები ქვედა ტუჩზე მოსდო და უფრო წააქეზა . ალექსანდრემ კარი სწრაფად შეაღი და ისე შეიყვანა კოცნა არ შეუწყვეტია
-სულ როგორ ახერხებ ჩემს გაგიჟებას - შეცვლილი ხმით უთხრა და კოცნა შეწყვიტა . ორივეს სუნთქვა აჩქარებული ქონდა მარიამმა კიდე აკოცა და მაგიდიდან ჩამოხტა
-სახლი დამათვალიერებინე -გაუცინა და კაბა გაისწორა .
ყველაფერი ნახა შემდეგ ბარგი შეიტანა დაალაგა და სამზარეულოში შევიდა პროდუქტები რაც ხელთ ქონდა სალათის მოსამზადებლად გამოიყენა, წვენიც გააკეთა და სანდროსთან გავიდა გარეთ ისაუზმეს . ალექსანდრე მიიმალა ის კი ტალრებს უყურებდა და ფიქრობდა მაგიდაზე პატარა ტორტი დაუდო სანდრომ სანთლებით
-სურვილი ჩაიფიქრე
-სჯობს შენ გითხრა ყველაფერს შემისრულებ ისეთი გრძნობა მაქ- უკან სებრუნდა აკოცა და შემდეგ სანთლები ჩააქრო...
მთელი კუნძული მოიარეს საღამოს უკან დაბრუნდნენ . მარიამი აივანზე გავიდა და სანაპიროზე ალექსი დაინახა როცა ადვოკატი დაუკავშირდა და შეატყობინა რომ შეეძლო ნებისმიერ დროს დაესრულებია ქორწინება . ალექსანდრეს შეხედა მასინვე რომელიც ვიღაცას ელაპარაკებოდა მობილურით და ტელეფონი მოიფრიალა . მარიამმა მაშინვე გაიარა მათ შორის არსებული მანძილი და ალექსანდრე რო დაინახა გულის კარნახით გააკეთა ყველაფერი
-მარიამ შენ უკვე.... შენ თავისუფალი ხარ - პაუზა გააკეთა და ისევ განაგრძო- შეგიძლია დაასრულო ეს ფარსი
-არ შემიძლია
-მე არაფერს გავაკეთებ შენი ნების წინააღმდეგ ისე იქნება როგორც გინდა
-მე ხუთს პლიუს სამი მინდა- უთხრა და ისე აკოცა გონზე მოსვლაც არ დასცალდა - და კიდევ სიმართლე ...
-რა სიმართლე ...5+3 შენ იმას გულისხმობ რაზეც მე ვფიქრობ?
-არაფერს ვგულისხმობ სანამ ყველაფერს არ მეტყვი...
-რა გინდა რომ გითხრა... სიტყვები გჭირდება აუცილებლად? იმაზე ბევრი რამ მაქვს შენთვის ნათქვამი სიტყვების გარეშე მეტის გაკეთება მე არ შემიძლია ახლა შენი დროა და მე გელოდები მარიამ
-გრძნობების მორევში მარტოს ვერ დაგტოვებ...ზედმეტად დიდი დრო გაატარე უჩემოდ -თავისკენ მიიზიდა და ტუჩებზე დააცხრა. პირველი შემთხვევა იყო როცა ალექსანდრე არც კი შეტოკებულა, მარიამი კოცნას აგრძელებდა სანამ სანდრო არ მოშორდა.
-არ გინდა გთხოვ...უბრალოდ არ გინდა - თმაში თითები შეუცურა მისი სახე ხელებში მოიქცია და ისე უყურებდა - შენ ვერც კი წარმოიდგენ რა ღრმა და დიდია ეგ უფსკრული ... შენ არ შეგიძლია იქ ჩემს გვერდით ყოფნა. ახლა უბრალოდ რთულ მდგომარეობაში ხარ ზედმეტად უცხო და რთული პერიოდი დადგა შენს ცხოვრებაში რაც ნაწილობრივ ჩემი ბრალიცაა ...ეგოისტობამ მძლია და ჩემთან ყოფნა გაიძულე არაფერს ველოდი უბრალოდ მეგონა ახლოს თუ მეყოლებოდი უფრო დაგეხმარებოდი .ვერასდროს ვითვალისწინებ შენს ასაკს...ისეთი პატარა და გამოცდელი ხარ, მეამიტი და ბავშვური ,მე კი სულ ისე გიყურებ როგორც ბევრის მნახველ ზრდასრულ ქალს ..მინდა რომ ასე იყოს და თავს ვიტყუებ ხოლმე,ცოტა ხნით . არ მინდოდა ეს დრე ასე გაგვეტარებინა...ვერ გავითვალისწინე ასე მალე თუ მოაგვარებდა ადვოკატი საქმეს . ხვალ შეგვეძლება წასვლა და მერე მე გადავალ ის სახლი შენთვის ავაშენე...ყველა დეტალი შენთვისაა გამიხარდება იქ თუ დარჩები გაყრის შემდეგ .. მე დიდი ხნით წავალ ყაზბეგში და იმდენ ხანს ვერ მნახავ ყველაფრის დავიწყებასაც შეძლებ...შემდეგ უბრალოდ ბიზნესპარტნიორები ვიქნებით, როგორც შევთანხმდით
-ყოჩაღ მე ...რა დიდი ძალა მქონია და არ ვიცოდი ამდონეზე თუ გამოგეცლებოდა აზროვნების უნარი რას წარმოვიდგენდი? ნუთუ მაგ ორი ლამაზი თვალით ვერ ხედავ როგორ ვარ შენს გვერდით...როგორი გავხდი ამ რამდენიმე თვის განმავლობაში და რა მემართება რომ მეხები,რომ მიყურებ, სხვასთან რომ გხედავ საერთოდ რომ მელაპარაკები. კარგი ამას ვერ ხედავ იმას მაინც ვერ ხვდები რომ გაღმერთებ შენ გამო ყველაფრის გაკეთებას რომ შევძლებ და ნებისმიერ ვითარებაში შენს გვერდით დავრჩები... ვერაფერს ხვდები სულ ვერაფერს? არადა მეგონა მე ვიყავი სულელი ამდენი ხანი რომ ვერ შევამჩნიე კაცი რომელიც ამდენ რამეს აკეთებდა, რომელმაც ფაქტობრივად ნაბუქოდონოსორის სემირამიდას კიდურ ბაღებზე დიდი საოცრებები შექმნა მხოლოდ იმიტომ რომ მე ვყოფილიყავი ბედნიერი . ვერ ვამჩნევდი იმიტომ რომ არ მიახლოვდებოდი...არც კი ვიცოდი საერთოდ შენი არსებობის შესახებ. მაინცადამაინც ის ღამე არ მახსოვს როცა შევხვდით თურმე ... ალბათ რამე საშინელება გითხარი და ისე გაგაბრაზე ჩემი მოკვლაც მოგინდებდოა დარწმუნებული ვარ....
თურმე სახლს დამიტოვებს და წავა.... იმდენი სახლი მაქვს იმდენი რამე მაქვს შენი შექმნილი რაში მჭირდება შენი სახლი შენ თუ არ იქნები იქ . ჯანდაბა! ალექსანდრე ამაღლობელო ყაზბეგში კი არა ჯოჯოხეთში გაგიშვებ პირდაპირი რეისით ჩემთან თუ არ იქნები. ეშმაკსაც წაუღია ყველაფერი რაც გამაჩნია არაფერი მჭირდება არც ეს კუნძული არც ის სახლები, არც სამკაულები არაფერი საერთოდ არაფერი მარტო შენი სიყვარული მინდა და შენთვის იტოვებ ისევ. ჭირვეული 18 წლის გოგოს ახირება თუ გგონია საკუთარი თავი სულ არ გცნობივარ...ახირება რომ იყო დიდი ხნის წინ დაგეპატრონებოდი სამუდამოდ და სულ არაფერს დაველოდებოდი .
-მარიამ ...
-ღმერთო დაუბრუნე თავისი გონება და მიხვდეს რას ვეუბნები გაიგოს რო მარტო თვითონ არ გააჩნია გრძნობები გაიგოოოს
-5+3 დარწმუნებული ხარ?
-დაბადაბის დღის საჩურარს თუ გამიკეთებ მზად ვარ ვცადო -უცებ გაიცინა და ალექსანდრეს მკლავებში მოექცა -სხვათაშორის სულ რამდენიმე საათში აღარ იქნება ჩემი დაბადების დღე და თუ რაიმეს თქმა და გაკეთება გაქვს კიდევ გადაწყვეტილი სჯობს იჩქარო- კეკლუცად გაუღიმა კოცნის შემდეგ
სანაპიროდან საძინებელში ისე აღმოჩნდნენ გააზრება ვერ მოახერხა . უბრალოდ ინსტიქტს მიჰყვა და ალექსანდრესთან ერთად ცაიკარგა გრძნობების მორევში...
დილით ალექსანდრეს კოცნამ გააღვიძა , თვალები ზანტად გაახილა და წამოიწია
-დილამშვიდობის ალექს - მის ტუჩებს მაშინვე წაეტანა და ამოიკრუტუნა-ჩემი ტუჩებიიი
-გტკივა? - ისე უცებ გაიწია მარიამს სიცილი აუტყდა. ბალიშში ჩაეფლო და კისკისებდა-მარიამ!
-ალექსანდრე შეეშვი ჩემს პატარა უსუსურ ბავშვთან გაიგივებას ! თორემ დაგსჯი - მისკენ გადაიწია ქვედა ტუჩზე აკოცა და მერე მოშორდა- ხომ ვრჩებით ? თაფლობის თვე მინდა შენთან ერთად ჩვენი საქმეები ვინმეს გადავაბაროთ რა გთხოოოოოოვ
-თვე?
-ხო რა არ გინდა ჩემთან ერთად მარტოს ერთი თვის გატარება?
-მოვაგვარებ საქმეებს და დავრჩეთ
-როგორ მომწონს ყველაფერს ისე რომ აკეთებ მე რომ გამახარებს- საწოლიდან ჩაბობღდა და პირდაპირ სააბაზანოსკენ წაკუსკუსდდა.
ერთი თვეო თქვეს ,მაგრამ იმდენად მოენატრათ სახლი მხოლოდ ორი კვირა დარჩნენ შემდეგ კი სამშობლოში დაბრუნდნენ.მუშაობა დაიწყო ორივემ და მეტ დროს საქმეებზე ატარებდნენ. მეგობრები ხშირად იკრიბებოდნენ ნინო და ნიკაც ჩავიდნენ რამდენიმეჯერ .
ორი თვის შემდეგ დაიწყო წუწუნი, ბევრი ძილი და უნორმო ჭამა .
- ალექს- თვალების ფახურით შეხედა ქმარს და ვაშლი ჩაკბიჩა- მანდ წვენია ბლის და მომიტანე ხო?
-გასუქდი აღარ გინდა მეტი- ხელი თეძოზე მოუჭირა და ყელში აკოცა
-მოზარდი ვარ მე ჯერ ეხლახანს გავხდი 18 წლის
-შეეშვი მაგ ვაშლს - ხელიდან გამოართვა და აკოცა უფრო კომფორტულად
-არ მინდა გთხოვ საშინლად მშია მერე რა - მოიშორა და სამზარეულოში გავიდა-ძიძა მზად აღარაა ეგ ღომი? მინდა
-კი შვილო არის უკვე
-აუ რა მაგარია გადმოიღე და ყველი ჩაფალი შიგ რა კიდე ტყემალი მინდა წითელი
-კი შვილო ეხლავე
-აუ კიდე მინდა რაღაც და არ ვიცი რა
-მგონი მალე მომიწევს შენი პატარისთვის ფაფების მომზადება
- ასე უცებ -მშვიდად თქვა მაგრამ რო გაახსენდა უცებ ამოიღო ტელეფონი და კალენდარს რო დააკვირდა გიჟივით გავარდა .
-სად მიდიხარ-ალექსს შეეჯახა და უცებ რო ჩაუქროლა ეგრევე მიაყოლა
-მალე მოვააალ -უცებ უთხრა და გავარდა. იმდენი ტესტი იყიდა გაავსო აფთიაქის პარკი მერე ჩანთაში ჩააგდო და სახლში ისე შეიპარა.
-სად ხარ ამდენი ხანი გაცივდა ის ღომი რო იკლავდი თავს-ალექსი საძინებელში დახვდა და ეგრევე შეხტა-რა გჭირს
-არაფერი აღარ მინდოდა ეგ , თან საქმე გამომიჩნდა სააბაზანოში შევალ მე შხაპს მივიღებ
-ჩანთით თან ეგრე ჩაცმული შედიხარ?- გაკვირვებულმა უთხრა
-აა ხო გავიხდი ჩანთა მინდა რაღაც მჭირდება- უცებ გაიხადა ფეხზე და შევარდა , კარი გადაკეტა და ძირს დაჯდა. თან ონკანი მოუშვა , რამდენიმე წამი იჯდა ასე არ უნდოდა მოშარდვა და რა ექნა თან ფიქრობდა მერე სანდრომ ჩამოწია კარის სახელური და რო არ გაიღო ეგრევე პროტესტი განაცხადა
-მარიამ კარი რატო ჩაკეტე რა მოიგონე ეხლა
-ისა ჩამეკეტა ეტყობა ვერ გავაღებ ეხლა მადროვე
-კაი რა უჩემოდ იღებ შხაპს?
-მალე გამოვაალ
ყველა ერთად დაალაგა მის ირგვლივ . ლოდინის რამოდენიმე წუთი საუკუნედ ეჩვენებოდა ბოლოს ყველას რო მოავლო თვალი და დადებითი პასუხი დაინახა ყველაზე გაითიშა. რამოდენიმე წამი გაღიმებული იჯდა და იაზრებდა რო მასში ახალი სიცოცხლე არსებობდა შემდეგ სწრაფად გავიდა ოთახიდან ალექსანდრესთვის რო ეთქვა მაგრამ იქ აღარ დახვდა . უცებ ჩავიდა კიბეებზე და ქვემოთ დაუწყო ძებნა, ეზოში რო გავიდა იქაც ვერ ნახა მერე ისევ სახლისკენ შებრუნდა ალექსანდრე რო გამოვარდა ამდენი ტესტით ხელში უყურებდა და იცინოდა მერე მარიამი რო დაინახა მასთან მივარდა
-მამა გავხდები? შენ შვილს მაჩუქებ?. მამა გავხდები -იმდენჯერ აკოცა ხმის ამოღება ვერ მოახერხა. ასეთი გახარებული და ასე მოცინარი არასდროს უნახია ალექსანდრე
-დამსვი რა რო მატრიალებ გული მერევა
-რა ეხლავე აჰა -დივანზე დასვა უცებ და ჩაიმუხლა-კარად ხარ? რამე ხო არ გინდა ექიმთან წავიდეთ
-აი მესმის ეხლა შენი მართვა როგორ შეიძლება
-მე გამიხეთქე გული და შენ იცინი? მართლა კარგად ხარ?
-აბა რა გამხდიდა ეხლა ცუდად -მუცელზე მოისვა ხელი და აკოცა ქმარს -ისე ძალიან მინდა ყურძენი
-ეხლავე მოგიტან გვაქ სახლში?
-მე რომელიც მინდა ის აღარაა მარტო თეთრია მანდ
-კარგი წავალ მოვიტან კიდე ხო არ გინდა რამე
-არაა- ისე თქვა თიტქოს დარწმუნებული იყო მაგრამ უცებ გაახსენდა-აუ მინდა იცი რა მინდაა აი ზეთისხილი მინდა შავი ან მწვანე -უცებ დაფიქრდა -არა შავი მინდა
-კარგი ორივეს ვიყიდი
სახლში რო დაბრუნდა მარიამი საძინებელში იყო გარეცხილი აუტანა ყურძენი და ზეთისხილი მაგრამ ქალბატონი უკვე შოკოლადს მიირთმევდა
-აღარ მინდა ეგ დააგვიანე
-ათი წუთის წინ წავედი და ისიც რიგი იყო დიდი
-მერე ვერ თქვი ფეხმძმე ცოლი მელოდებაო? მაგრამ არ გინდოდა ჩქარა მოსვლა
-იმედია ეხლა ეს ფეხმძმობის თანმდები წუწუნია
-წუწუნა თუ ვარ შეგიძლია თავი დამანებო მე და ჩემს ბიჭს ნანაც მოგვხედავს ისედაც დამყვება ყველგან მთელი დღეა -ტუჩები დაბრიცა და გვერდი იცვალა. ალექსანდრე მიუწვა და აკოცა-ნუ მკოცნი გავბრაზდი
-გაბრაზებული უფრო მინდიხარ და ბავშვს ნუ შემაწუხებიებ - აკოცა და დააყოლა სიტყვებიც
-ზეთისხილი მწვანე მინდა
-ეგეც მოვიტანე
-ხოო? მაშინ იცი რა მინდა? ქლიავი ეგ გვაქ
-მოვიტან ეხლა ესენი წავიღო?
-არა იყოს
ასე დაიწყო და გააგრძელა ბოლომდე . ალექსანდრეც არ წუწუნებდა და დადიოდა მის ხუშტურებზე . როცა ექიმთან მივიდნენ უთხრეს რო ტყუპებს ელოდებოდნენ და სიხარულისგან აღარ იყვნენ, აქ მეორე პრობლემა იყო მარიამი იძახდა ბიჭი გვეყოლებაო ალექსი გოგოო ეხლა ერთი მაინც იქნება ალბათ ბიჭიო ამბობდა მაგრამ რამოდენიმე თვეში რო მივიდნენ სქესის გასაგებად
-ექიმო აბა ბიჭი და გოგოა?
-არაა მამიკო გილოცავ ზუსტად გაარტყი ორივე გოგოა
-მართლა?-ორივემ ერთად თქვა და ეკრანს დააკვირდნენ
-აი მამა მე ერთს ველოდი თქვენ კიდე ორი ხართ ეხლა ორი პრინცესა მეყოლება
-მოკლედ სულ მართალი გამოდიხარ - გაიცინა და აკოცა-წავედით ეხლა შეხვედრა გვაქ საღამოს
-ნახვამდის ექიმო ერთ თვეში შევხვდებით
-ნახვამდის
სახლში ორმაგად გახარებული დაბრუნდა ბატონი ალექსანდრე ყველას გააგებინა გოგოები გვეყოლებაო და დედიკოსთან ერთად საყიდლებზეც წავიდა ოთახი რო მოემზადებიათ . სპეციალურად ქონდა ერთი ოთახი დატოვებული რემონტის გარეშე ბავშვისთვის , მარიამმა მანამდეც იცოდა რო ბავშისთვის იყო ის ოთახი განკუთვნილი მაგრამ არ ეგონა თავისი შვილები თუ იცხოვრებნდენ იმ სახლში.
-ალექს?
-ამჯერად რა უნდა ჩემს პრინცესებს?- მუცელზე აკოცა ცოლს და შემდეგ ახედა
-ამჯერად დედოფალს აქ სურვილი - გაიღიმა და ყურძენი ჩაიდო
-გისმენ
-ის ოთახი ბავშვების ოთახის გვერდით როა რაა იქ?
-ჩემი ოთახია
-შენია ყველა ეს ოთახი კონკრეტულად რა არის
-ერთგვარი კაბინეტი მხოლოდ ჩემთვის სხვას არავის ვიღებ , იქ ვმუშაობ ასე ვთქვათ
-არ აჩვენებ მერე შენს გაბელილ ცოლს?- საყვარლად უთხრა და მუცელზე გადაისვა ხელი
-მგონი შეიძლება გაჩვენო , ყველაზე პრივილეგირებული ხარ ორ გოგოს მიჩენს ერთად - გაიცინა და წამოდგომაში მოეხმარა . მერე კიბეებზე აბაჯბაჯდა ქალბატონი თან მანდარინს მიირთმევდა . მერე კართან გაჩერდა და ალექსმა გააღო . შიგნით შევიდა და ალექსანდრეს დაეყრდნო მოულოდნელობისგან რო არ წაქცეულიყო ოთახში ფოტოები იყო ძალიან ლამაზი პეიზაჟები როგორც ჩანს ალექსის ნამუშევრები ეს კედლებზე ისე დიდი სახატავი ტილო იყო რომელზეც მარიამი იღიმებოდა , მაგიდაზე სახატავი, სახაზავი საშუალებები იდო და როცა დახედა პირველივე ფურცელზე თავისი ფოტო დაინახა, მაშინვე აიღო და სხვა გვერდებზე გადაშალა იქაც მისი თვალები ან ნახატები იყო რომლებზეც იღიმოდა ყველა შავ თეთრში იყო და ეს მეტად მოსწონდა . სხვაგან სახლების და სამკაულების ნიმუშები ქონდა ასევე ძვირფასი თვლები და რამოდენიმე სამკაულის ნიმუში რომელსაც როგორც ჩანს ასრულებდა
-ესეც ჩემი ოთახი
-ეს -რველი აჩვენა- ეს ნახატები როდის შეასრულე?
-დიდი ხნის წინ არ მახსოვს რო მოვიწყენ ხოლმე ვჯღაბნი
-ჯღაბნი? შენ ამას ჯღაბნას ეძახი? ნამდვილი ხელოვანი ხარ ასე არაჩვეულებრივად ხატავ პორტრეტს, პეიზაჟს, სახლის გეგმას აგებ და სამკაულებს ხატავ რომლებიც არაჩვეულებრივია და აკეთებ კიდეც
-სამკაულები და სახლები ხო მაგრამ ნახატები ნამდვილად არაა კარგი
-კარგი არა არაჩვეულებრივია , მინდა ეს ფოტოები ჩარჩოში ჩასვა და რომელიმე ოთახში დავკიდო ან კომპანიაში ჩემს კაბინეტში ხშირად მინდა შევხედო და გამახსენდეს რა მაგარი ქმარი მყავს- მისკენ მიიწია და აკოცა
-რა მოიფიქრე ეხლა
-გააკეთე რაც გითხარი მამიკო თორე დაგსჯით-გაიღიმა და მუცელზე დაიდო ხელი -მოდი ნახე რომელიღაც მირტყავს -უცებ თქვა და ალექსმაც ხელი დაადო
-მამას გიჟი გოგოები დედიკოს გვანან
-დარწმუნებული ვარ გარეგნულად შენ დაგემსგავსებიან
-ბიჭს დაგამსგავსებ შენ ნუ ღელავ-ხელი მოხვია და ყელში აკოცა
-იმ ხუთიდან იქნებ იყოს რომელიმე ბიჭი
-დანარჩენი ბიჭები იქნება კიდევ ორი შენნაირი ზედმეტიც კია
-ეგრე შენს ნებაზე არამგონია გამოვიდეს
-ხუთს პლიუს სამიო ტყუილად მითხარი?
-ვნახოთ ჯერ პატარა ვარ დაბერებამდე შევძლოთ იქნებ
-ისე არც ისე დიდი სხვაიბა იქნება თქვენს შორის და სამი მეყოლებით გასაზრდელი
-შენს ადგილას არ გავაბრაზებდი ცოლს რომელიც შენგან ტყუპებს ელოდება ისე ნეტა მე მყავდა გენეტიკაში ვინმე ტყუპი?
-შენი არ ვიცი და დედაჩემსჰყავს ტყუპისცალი ძმა
-ხო? მე რატო არ ვიცნობ?
-არაა აქ საზღვარგარეთაა , ისე ნეტა იდენტურები იქნებიან?
-წარმომიდგენია როგორ ვიხალისებ რო ვერ გაარჩევ
-რატო გგონია რო ვერ გავარჩევ ჩემს ციცქნა გოგონებს
-ვნახოთ - სკამზე დაჯდა და სამაჯურებს დააკვირდა -რალამაზებია როდის დაასრულებ? ან ვისთვის აკეთებ?
-საიდუმლოა ისე მალე დავასრულებ მცირე დეტალებია დარჩენილი არ გავიდეთ?
-ხო დავიღალე რაღაც დაწოლა მინდა
საძინებელში შევიდნენ ქალბატონი წამოწვა და სანდროს ჩაეხურა შემდეგ გაახსენდა რო სახელები არ ქონდატ მოფიქრებული ბავშვებისთვის და უცებ აენთო
-ვაიმეე ეს როგორ გადაგვავიწყდა სახელები რა დავარქვათ?
-შენ რა გინდა რო დავარქვათ?
-ერთი ვიცი უკვე მეორე მოვიფიქროთ
-აბა რა დავარქვათ მერეს რამე მსგავსი დავარქვათ
-ნინი არის მათ შორის ერთ-ერთი მეორე არ ვიცი
-ნინი? დედაჩემის სახელი გინდა დაარქვა?
-არ შეიძლება?
-როგორ არა პირიქით გაუხარდება მაგრამ გაბრაზდება ჩემზე . იფიქრებს მე თუ გითხარი არ უყვარს ეგრე რო არქმევენ სულ იძახდა რძალმა რატო უნდა დაარქვას ჩემი სახელი თუ არ მოექონებაო , მე მომწონდა სახელი მაშო და იმიტო დავარქვი დედამთილს კი არ დაუძალებიაო
-მე სახელიც მომწონს დედამთილიც და გადაწყვეტილია პირველი რომელიც გაჩნდება იმას ქვია ნინი . შენ რა სახელი მოგწონს?
-მარიამი
-მე არ მინდა ჩემი სახელი ერქვეს სხვა ვარიანტი
-წმინდანის სახელი მინდა დავარქვათ ქართული უცხო სახელები მომდევნოებზე მოვიფიქროთ
-კარგი თან ნინი და მიკელა რო დავარქვა საშინელება იქნება- გაიცინა - რა დაგარქვათ შენ?- ისევ ბავშვს შეეკითხა
-ნინო და ქეთო - პაუზის შემდეგ თქვა ალესანდრემ მარიამმა რო ათასი ვარიანტი თქვა და გაჩუმდა
-შესანიშნავია-მარიამი დაფიქრდა და რომ მოეწონა გახარებულმა ტაში შემოკრა- ესეიგი თქვენ ხართ ჩემი ნინი და ქეთი ყოჩაღ მამიკო - აკოცა გახარებულმა და დააყოლა-აბა თუ კიდე იყოჩაღებ და შოკოლადს ამოგვიტან
-მართლა მოგწონს? ამოვიტან აბა რას ვიზავ წვენი არ გინდა?
-კი წამოიღე
კიდევ სამი თვე გავიდა მარიამი უკვე ელოდებოდა პატარებს სასეირნოდაც ვეღარ დადიოდა იმხელა მუცელი ქონდა , ალექსი უფრო ხშირად იყო სახლში თან უკვე ივნისი იყო ამიტომ საქმეებიც თანაშემწეს გადააბარა და მთელი დღე სახლში იყო
-არ მჯერა რო უკვე ჩემი მულიკოს ქორწილია
-შენ მე მკითხე ასე მალე თუ დაქორწინდებოდნენ არ მეგონა
-რაღა მალე ალექს მთელი წელი გავიდა , ორივე ზრდასრულია ჩემგან განსხვავებით 17 წლის არ თხოვდება
-უფროსი ძმისთვის ყოველთვის პატარა იქნება
-ეგ სხვა საკითხია ისე თაფლობისთვეში როდის მიდიან?
-ქორწილის მეორე დღეს
-კარგია იმ ღამით ბოლომდე ისიამოვნებენ-ოდნავ წამოიწია და წამოდგომა დააპირა- მომეხმარე გთხოვ დღეს ძალიან ცხელა და შხაპი თუ არ მივიღე მოვკვდები
-ეხლავე ჩემო ლამაზო -ხელი მოხვია და წამოაყენა -როდის დაიბადებიან ნეტა ჩვენი გოგონები?
-დღეს ისე მშვიდად არიან მგონი კიდევ გვალოდინებენ
მარიამი სააბაზანოში შევიდა და წყალი მოუშვა მალევე შევიდა ალექსი და მომრგვალებულ ცოლს შეხედა ისეთივე აბრჭყვიალებული თვალებით როგორც ყოველთვის და კაბის შესაკრავი გაუხსნა
-მე რომ მოგეხმარო რას იტყვი- ტუჩებთან უჩურჩულა და ლიფის შესაკრავი გაუხსნა
-წინააღმდეგი არ ვარ-დასკუპდა და მანაც ალექსს დაელოდა. ნელა უსმევდა ხელს და კოცნიდა
ქორწილმა ძალიან მაგრად ჩაიარა , მარიამი ბევრს ვერ ცეკვავდა მაგრამ ერთხელ მაინც მოახერხა , ძალიან მაგრად გაერთნენ და სახლში გამთენიისას დაბრუნდნენ
-დავიღალე მაგრამ ძალიან მაგარი იყო მაშო არაჩვეულებრივად გამოიყურებოდა ულამაზესი პატარძალი იყო
-დარწმუნებული ვარ შენც გინდოდა ქორწილის გადახდა და საპატარძლო კაბის მორგება , მაგრამ ვერ მოახერხე ჩემს გამო - მოეხმარა კიბეების ავლაში და ფეხსაცმელიც თვითონ გახადა და აკოცა
-მალე ერთი წელი გახდება იმ დღიდან რაც დავქორწინდით და იმდენად ბედნიერი იყო ქორწილის ერთი დღე არაფერს შეცვლიდა - გაიღიმა და მისკენ მიიწია სადამდეც მუცელი უშვებდა- ცოტახანში ვერ გაკოცებ მგონი იმხელა მუცელი მაქ- გაიცინა -ვაიმე როგორ გაცელქდნენ რაღაც ძალიან მირტყამენ
-ხოო? აბა ვნახოთ მამიკოს გოგოები რას აკეთებენ -მუცელზე აკეცა კაბა და დაინახა კიდეც ერთ ერთს როგორ ქონდა ფეხი მოდებული მეორე კი ისე ურტყამდა ტალღებს ქმნიდა-ჩემი ცელქი გოგოები -მუცელს აკოცა და ამჯერად ხელი დაეტყო მუცელზე
-ალექსანდრე მტკივა-უცებ წამოიყვირა მარიამმა .
ყვირილს საავადმყოფოში გავარდნა მოყვა , ძვლივს მივიდნენ იქამდე სავარძლით შეიყვანეს გვერდით ალექსი და ნანა მიყვებოდნენ , თან ნინოს ურეკავდა ალექსი , სწრაფად შეიყვანეს სამშობიაროში რადგან წ....ბი დაღვარა და თვითონაც შეყვა. ყველაფერი ისე უცებ მოხდა გააზრებასაც ვერ ასწრებდნენ . მარიამი ბოლო ხმაზე ყვიროდა და ალექსს უჭერდა ხელს . დიდი ტკივილის და წვალების შემდეგ ნინი გამოჩნდა მას წამსვე მიყვა ქეთა და ძალაგამოცლილი მიესვენა, ბავშვებს უყურებდა და უდიდეს სიხარულს გრძნობდა ალექსანდრემ შუბლზე აკოცა
-მიყვარხარ პატარა შენ მე უბედნიერეს კაცად მაქციე
გოგონები დაიჭირა და აკოცა , ალექსანდრემ მხოლოდ პაწაწინა თითებზე აკოცა შვილებს , შემდეგ კი პალატაში გადაიყვანეს . დერეფანში მთელი ოჯახი იყო შეკრებილი მხოლოდ მაშო და გიორგი აკლდნენ მათ არ შეატყობინეს თორე კაცმა არ იცის სად იქნებოდნენ ლუქსში თუ ქორწინების პირველ ღამეს საავადმყოფოში გაატარებდნენ . ალექსანდრე სიხარულით გაბრწყინებული მოეხვია მამას და შემდეგ სხვებს და წავიდა დალოცვები.
მეორე დღეს შევიდა მარიამთან და ბავშვებიც უკეთ ნახა დამშვიდებულმა , მაგრამ ხელში დაჭერა არც უფიქრია ისეთი პატარები იყვნენ ორივე
-არ დაიჭერ? რა შორიდან უყურებ -სიცილით უთხრა მარიამმა
-მე როგორ... გამორიცხულია ვერა ისეთი პატარები არიან არ შემიძლია რო გაიზრდებიან მერე სულ მე მეყოლება ეხლა არა -უცებ თქვა შეშინებულმა და ხელზე აკოცა ერთ-ერთს
-კარგი როგორც გინდა , ნახე გიცნო ნინიმ როგორ იყურება ხელებსაც უფრო ათამაშებს
-ნინი ესაა? მე ქეთა მეგონა -დაბნეულმა თქვა და მარიამის გაცინება კიდე მოახდინა
-ვერ არჩევ რათქმაუნდა
-რატო დამცინის მამა დედათქვენი? ძალიან გევხართ ერთმანეთს და რა ვქნა?
-შეიძლება?- ოთახში თავი მაშომ შემოყო
-მაშო? აქ რა გინდა
-რას ქვია რა მინდა რძალო ჩემი ძმისშვილები გაჩნდნენ და ამათ არ ვნახავდი?- უცებ მიეჭრა ბავშვებს და ფრთხილად აკოცა - გილოცავთ შესანიშნავი ნამუშევარია -მერე ორივეს მაგრად აკოცა და ისევ ბავშვებს დააკვირდა- რა პატარები ხართ და როგორ გევხართ ერთმანეთს რომეი რომელი ხართ ეხლა როგორ გავარჩიო
-ეს ნინია უფროსი ეს ქეთა-მარიამმა მიუთითა
-დარწმუნებული ხარ?
-კი -სიცილით უთხრა
-ავიყვან რა
-ფრთხილად - მარიამი მოეხმარა და ნინი აიყვანა კიდე გაიღო კარი და გიორგი შევიდა . მაშო რო დაინახა ბავშვით ხელში თვალები გაუბრწყინდა . ალექსანდრეს გაეცინა
-რაო სიძე შენც მოგინდა ბავშვი ხო?
-აა ხო - უცებ გამოერკვა -გილოცავთ არაჩვეულებრივი ბავშვები არიან მონდომებას რაც შეეხება ვმუშაობთ - მაშოს გამომეტყველება რო შეეცვალა დასერიოზულდა- კარგი ცოლო ვჩუმდები ეგ რომელია? ნინი თუ ქეთა?
-ეს ნინია ის ქეთა რა ვერ მიხვდი- ისე უთხრა მაშომ ვითომ თვითონ არჩევდა
-კაი ეხლა ამათ არცევ ? გამორიცხულია - ხელზე აკოცა ბავშვს
-ვერ ვარჩევ ხო მარიამმა იცის მხოლოდ -მერე თქვა და ბავშვი ისევ დააწვინა -ექიმი მოგვკლავს თან მივფრინავთ მალე და უნდა წავიდეთ - დაემშვიდობა რძალს და ძმას და წავიდნენ
სახლში მიყვანის დღიდან შეიცვალა ყველაფერი ბავშვები მათ ოთახში იყვნენ რეჟიმის გამო დილით ადრე იღვიძებდნენ შუაღამით კიდევ ერთხელ თვალდახუჭული დგებოდა ერთ ერთი და ბავშვი საწოლიდან ამოყავდა მერე მეორე ტიროდა და ისიც აყავდა . შემდეგ ისევ აწვენდა უკვე დაძინებულს და თვითონაც იძინებდა. მთელი თვე არ უძინიათ წესიერად მიუხედავად იმისა რომ ნანა ეხმარებოდათ , ნინომ ვერ გაძლო სახლში და ერთი კვირის შემდეგ დაადგა თავზე რძალს და შვილს . ისიც ეხმარებოდათ მაგრამ ღამით ცოლ-ქმარი უვლიდა მარტო და კი იყვნენ დაღლილები . შემდეგ უკვე ცოტა წამოიზარდნენ და ალექსი იჭერდა ხელში გამოცვლა და დაბანა არ შეეძლო მაგრამ ჭამის შემდეგ ერთ-ერთს იჭერდა და ასეირნებდა ოთახში ისინიც მიეჩვივნენ და როგორც კი დააწვენდნენ ჭუჭყუნებდნენ .
-დავაძინე დააწვინე რა გთხოვ- მარიამმა ალექსანდრეს შეხედა რომელსაც მკვდარივით ეძინა უკვე -ალექსანდრე
-აა ხო ეხლავე რა ვქნა?-უცებ წამოჯდა და ნახევრად მძინარემ უთხრა
-დააწვინე და მერე ქეთა წაიყვანე
-ეხლავე - წამოდგა და ბავშვი აიყვანა ჯერ ერთი დააწვინა მერე მეორე აიყვანა ისიც დააწვინა-სად მიდიხარ?
-სამზარეულოში წყალი მინდა დავლიო
-მე ჩავალ იწექი შენ და ამოგიტან
-ცოდო ხარ შენც დაიძინე -ჩურჩულით უთხრა მაგრამ მაინც ის წავიდა. როცა ამოვიდა მარიამი დაძინებული დახვდა გაეღიმა , ჭიქა დადო და თვითონაც გვერდით დაუწვა , ხელები მოხვია, აკოცა და დაიძინა. დილით უკვე მარიამმა აიყვანა ორივე აჭამა და უკან დააბრუნდა.
.....
ქორწინებიდან ოთხი წელი იყო გასული . სოფლის სახლში იყვნენ ყველანი ერთად ...
ნინო და ნიკოლოზი შვილიშვილების გარემოცვაში იყვნენ და არავის აქევდნენ ყურადღებას მათ გარდა. ახალგაზრდები კი მინდორზე ისხდნენ და იხსენებდნენ მარიამის პირველ დღეს ამაღლობელთან.
ტყუპები მიბაჯბაჯდნენ მამიკოსთან და ერთად მოეხვივნენ ყელზე
-მაა დედიკო ოგოლ გაიცანი?
-დედიკო? დედიკოო ოოო დედიკო ბაღში გავიცანი თქვენ რომ სიარული არ გიყვართ ერთ დღეს იქნებ ჩემნაირი პრინცი გამოჩნდეს და რომ არ დახვდებით მერე რას იზავთ?
-ყოველ ჯერზე ახალ ამბავს როგორ იგონებ-აბუზღუნდა მარიამი რომელმაც დიდი ხანი არეპეტიცია ბავშვები კითხვა რომ დაესვა
-დედტოო მათა ბაგჩი დაგინაქა? სექტებლიდან ჩვენც ვივლით ბაგჩი
-მე ისედაც ვიცნობ ჩემს პლინცს - მშვიდად განაცხადა ქალბატონმა ნინიმ და დინჯად მიეკრო დედიკოს - არ მინდა ბაღში სკოლაში მინდა ჩემი პრინცი სკოლაჩია
არავინ იცოდა როდის დაინახა პირველად ალექსანდრე ამაღლობელმა მარიამ ალავიძე მხოლოდ მათი სიყვარულის შესახებ იცოდა ყველამ !


ესეც დასასრული დაპირებისამებრ!
ველი შეფასებებს ხვალ ისეთი დღე მელის ნამდვილად დამჭირდება თქვენი კომენტარებიდან მიღებული ემოციები .
მიყვარხართ მე თქვენ და შევეცდები მომდევნო კვირაში დავდო "ისინი"