მორჩილება 26
დილით ჯერ მარიამმა გაიღვიძა.თავის ნომერში დაბრუნდა და იბანავა,ცოტაც შეჭამა.ჯინსი და სვიტერი ჩაიცვა და ზურას ნომერში დაბრუნდა.დილის 11 სთ იყო.ზურას ჯერ კიდევ ეძინა.იცოდა,რომ მალე გაიღვიძებდა და მისთვის ყავა და სტეიკი შეუკვეთა.მის გვერდით დაჯდა,თავის ნომრიდან წამოღებული ლეპტოპი გახსნა და ინტერნეტში ძრომიალი დაიწყო.ამასობასი შეკვეთილი საუზმეც მიუტანეს.ზურას უკვე ეღვიძებოდა.ლეპტოპი გვერდით გადასდო და ზურას აკოცა. -დილამშვიდობის - უთხრა მარიამმა -დილამშვიდობის - გაუღიმა მძინარე ზურამ და აკოცა -არ გშია? -კიი,ძაან.შეუკვეთე უკვე? -კი -აუ ყავაც რაა -ყავაც შევუკვეთე და ცხელია -კარგი გოგო ხარ.შენ არ გშია? -მე ვჭამე უკვე -კაი,მაშ უცებ ვიბანავებ და შევჭამ -კაი,მიდი ზურა საბანაოდ გავიდა.მარიამი ისევ ლეპტოპს მიუჯდა.15 წუთში ზურა სააბაზანოდან ახალი ტანსაცმლით გამოვიდა,ყავა დალია და სტეიკიც შეჭამა,შემდეგ სიგარეტს მოუკიდა. -რა ვქნათ დღეს? -რავი,არ ვიცი -გავიდეთ სადმე,თოვს -გარეთ გავისეირნოთ -სხვა არაფერი ვქნათ? -აქ ისეთი გასართობი არაა,შენ რომ მოგეწონოს.თხილამურებით სრიალზე და საბაგიროთი ბაკურიანის დათვალიერებაზე უარს მეტყვი და - დაიწყო წუწუნი მარიამმა -რა ჭკვიანი ხარ - გაუღიმა ზურამ - მაგრამ თუ გინდა წავიდეთ,ჯანდაბას -მე ვიყავი უკვე,მაგრამ შენ თუ არ გინდა არც მე მინდა -კარგი,მაშინ ისე დავათვალიეროთ მალე გარეთ გავიდნენ.თოვლიან ქუჩებში ისეირნეს,გასართობი მაინც მონახეს.გვიანობამდე ისეირნეს,ნაცნობებიც აღმოაჩინეს და მათთან ერთადაც გაერთნენ.ღამით ბაკურიანი ლამაზი იყო და სასტუმროში მისვლას არ ჩქარობდნენ.10 საათისთის დაბრუნდნენ და ცოტა ხანში სავახშმოდ ისევ რესტორანში ჩავიდნენ.სალაპარაკო არც ახლა გამოელიათ.1 საათში ზურას ნომერში დაბრუნდნენ. მარიამმა მაგიდიდან ზურას სიგარეტი აიღო და ტერასაზე წავიდა.გადაჩვევიდან რამოდენიმე წლის შემდეგ დღეს პირველად მოწია.ცუდ ხასიათზე დადგა,რადგან ხვალ წასვლას აპირებდა.თვალები ცრემლებით გაევსო.ხვალიდან ზურას ვეღარ ნახავდა.მისი არც ნომერი იცოდა და რომც სცოდნოდა,მათი ურთიერთობის გაგრძელება არ შეიძლებოდა.არ უნდოდა ამის დასრულება,უნდოდა კიდევ დარჩენილიყო მასთან,მაგრამ არ შეეძლო.ამასობაში ზურა უკნიდან მიუახლოვდა უკნიდან და პლედი მოახვია,თან ჩაეხუტა. -მოწევა როდიდან დაიწყე? -დღეს მოვწიე პირველად -რა გჭირს? -არაფერი -ცუდად ხარ? მარიამმა თავი გააქნია.ზურა მიხვდა რაც სჭირდა. -წასვლის გამო ხარ ეგრე? მარიამმა ამაზეც თავი დაუქნია.ზურა მის წინ დადგა და ასე ჩაიკრა გულში. -აუ,არ მინდა წასვლა - მოულოდნელად პატარა ბავშვივით დაიწყო ქვითინი მარიამმა -არც მე მინდა წახვიდე - გული დაეწვა ზურას და უფრო ძლიერად ჩაიკრა გულში - ნუ ტირი,რაა - აკოცა და ლოყები გაუმშრალა.რამოდენიმე წუთში ტირილი შეწყვიტა და ზურა შეეცადა ყურადღება სხვა რამეზე გადაეტანათ.იქვე მდგარ სკამზე ჩამოჯდნენ. -დღეს კარგი იყო,არა? - წამოიწყო ლაპარაკი ზურამ -ხოო,გავერთე -მინდა აქვე დავკავდე შენთან სექსით,იმდენი ხანი,რომ მთელი ცხოვრება მეყოს,მაგრამ დროში ვერ ვეტევით - გაუღიმა ზურამ -მაგდენი ხანი არა,მაგრამ ცოტა ხანი შეგვიძლია -აქვე არა? მარიამმა თავი დაუქნია. -თუ დაგვინახავენ არაუშავს - თავი გაიმხნევა ზურამ -უკვე ბნელა,ვერ დაგვინახავენ გარედან.იმედია ვერც მეზობლები - გაუღიმა მარიამმა - მიყვარს ექსტრემალური სიტუაციები,თან ყინავს -მეც მიყვარს - ზურამ თავისკენ მიიზიდა და აკოცა.შემოხვეული პლედი ძირს დააგდო.მარიამს სვიტერი,ლიფი და ჯინსი გახადა.თვითონაც გაიხადა და ორივე ძირს გაფენილ პლედზე აღმოჩნდა.მალე იქვე მიაღწიეს კულმინაციას.ძალიან სციოდათ ტანსაცმლის გარეშე და ნომერში შესვლა შესვლა მოუხდათ. -ხო არ შევიდეთ?ბუხარია და ავანთებ - უთხრა ზურამ -ხო შევიდეთ ზურამ შარვალი ჩაიცვა და პლედი მარიამს დაუთმო.მარიამმა პლედი მოიხვია და ორივე ერთად შევიდნენ ოთახში.ზურამ ბუხარი აანთო და მარიამი პლედიანად მის წინ,იატაკზე ჩამოჯდა.ზურაც მის უკან დაჯდა და ჩაეხუტა.მათი ერთად ყოდნის დრო ნელ-ნელა იწურებოდა,ამის გამო ორივეს მელანქოლია მოაწვა.ზურამ მოხვეული პლედი გამოართვა და ხალიჩაზე დადო.მარიამი იატაკზე შიშველი დარჩა. -დაწექი - უბრძანა ზურამ მარიამი ხმის ამოუღებლად დაწვა ზურგით,პლედზე.ზურამ მის შიშველ და გამხდარ სხეულს თვალი შეავლო,მისკენ დაიხარა და მის მუცელზე თავი დადო.აგიზგიზებული ბუხრის გამო არცერთს აღარ სციოდა.ახლა ერთმანეთთან ლაპარაკი სურდათ,თუმცა პირიდან არაფერი ამოსდიოდათ.მარიამმა თავზე ხელი გადაუსვა.ცოტა ხანს ასე იწვნენ.შემდეგ მარიამს ჩაეძნა და მალევე გაეღვიძა. -გღვიძავს? - ჰკითხა ზურას -კი -წავალ ვიბანავებ და დავწვეთ -ერთად ვიბანაოთ -წამოდი ადგნენ და შხაპი ერთად მიიღეს.მალევე დაწვნენ და ერთმანეთთან ჩახუტებულებს ჩაეძინათ. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.