ჩემი ნერვიულობა ნიამ შეამჩნია და მითხრა :
-ყველაფერი კარგადაა , მან თითქმის დაივიწყა -ამბობს მისი ტუჩები , თვალები კი ყველაფერს აფუჭებენ .
-ნია , ხომ იცი რომ არ მიყვარს მატყუარა ადამიანები . ტყუილს ვერ ვიტან , მითუმეტეს ჩემის საუკეთესო მეგიბრისგან . -ვთქვი და ისევ მას გავხედე .
-ნანო , ანა კარგი გოგოა . გაგიგებს , ეხლა თუ არა ოდესმე მაინც . კარგი ახლა მორჩი გლოვას და გამხიარულდი .
-ჰოო , არა , არა არ მინდა . არ ვარ მაგის ხასიათზე .
-იცი რაა ? აი ეხა აწევ ერთ ადგილს , გამოხვალ გარეთ ავალთ სახურავზე და ზარის დარეკვამდე იქ ვიქნებით . გაიგე ?
-სხვა გზა მაქვს ?-სიცილით ვეკითხები .
-ჰმმ ... -ვითომ ჩაფიქრდა ნია -არა !
და აი ისევ გამოჩნდა გაზაფხულის ნიავი , მაგრამ ეს რაღაც სხვა იყო ... შემეხო , შემაჟრჟოლა , ამაცახცახა , ვერ დაიჯერებთ და პირველად ჩემს ცხოვრებაში ქარმა შემამცივნა , შემაკრთო და ამათრთოლვა . ღრმად ამოვისუნთქე და თვალები დავხუჭე .
-კარგად ხარ ?-ნიამ კარგად იცოდა რომ ამ დროს ლაპარაკი საშინლად არ მინდოდა , მაგრამ ალბათ ცდილობდა ისევ ყურადღება სხვა რამეზე გადამეტანა .
-არ ვიცი ... ალბათ არა . -თავი დავხარე და ამ დროს მესმის ნაცნიბი ხმა , მაგრამ შემაშინა 3 თვიანი სამარისებული სიჩუმის გამო ალბათ .
ზარი -პირველ კლასში ამაზე ვკიოდი , არ ვიცი რატომ ალბათ ვნერვიულობდი რომ გაკვეთილზე არ დამეგვიანა , პირველ კლასში 3 მეგიბარი მყავდა , განუყრელნი ვიყავით . ერთად დავდიოდით , ვთამაშიბდით , თმებს ვიწეწავდით .
მერე ამ ხმაზე უცნაურუ გრძნობა მიპყრობდა თითქოს გული მიჩერდებოდა და ვითრგუნებოდი , ზურგშიც მაცახცახებდა და არ ვოცი ეს რა გრძნიბაა იქნებ ნერვიულობა , მაგრამ რატომ ?
ახლა კი ის მაშინებდა ...
-ნანო . -ჩემსკენ მწვანე , მოკლე კაბიანი "ცისფერთვალება"მოდის და მეხუტება .-როგორ ხარ ? თავს როგორ გრძნობ ? იმედია უკეთესად , ვაიმე გოგოებო იმდენი რამე უნდა მოგიყვეეთ ....
-ეე გოგო , დაწნარდი ცოტა თორე რამდენი ენერგიაც შენ დახარჯე "ეშმაკის ბორლის" ამუშავებას ეყოფოდა . -იუხდშა ნიამ და ცაკი წარბი ჩვეულად აწია .
-მადლობა ლიზა , მე უკეთესად ვარ და რაც შეეხება ამბებს ეხა დავჯდეთ და ცოტა დავაგვიანოთ არ მოკვდებიან ჩვენს ძიებაში . -ვამბობ მე და ოდნავ ვიცინი , მაგრამ თქვენ ხომ იცით ეს რა არის ? მოიცა , რას ეძახიან ?! ხო , ყალბი ღიმილი .
-ძალიან კარგი , წამოდით -შეტრიალდა და წინ გაგვიძღვა ლიზა , ნიამ თვალები აქეთ-იქით გადაატრიალა და ეტყობოდა რომ ამბობდა :"ეხა დაიწყება მთელი 3 თვის ჭორები და ამბებიო".
სპორტის დარმბაზში შევედით და მესამე კლასელებს შორის ჩჯმად გავძვერით , პატარებს ისე უხარიდათ დიდ დარბაზში მოხვედრა როგორც არაფერი , აქეთ-იქით დახტოდნენ და ემოციებს ვერ მალავდნენ .
ჩვენ ერთ მიყრუებულ , კუთხეში დავჯექით და ლიზამ ეგრევე დაიწყო ამბების მოყოლა , დაახლოებით 10 წუთი თავის თვაზე და თავის 3 "თავიან მონსტრზე" ანუ გიორგიზე ილაპარაკა . გიორგი და ლიზა შეყ.. არ არ არიან თუ არიან , თუ არ ... ხან კი ხანაც არა . ნუ შეიძლება , ჩვენ ხომ ვიცით რომ სიგიჟემდე უყვარს გიორგის ლიზა , ლიზას კი გიორგი , მაგრამ თავს მაინც აჩვენებენ რომ "ტუალეტის სახეხის" თავიანი გოგო და "ეშმაკის გამოძერწილი ტარაკანა" ერთად შეუძლებელია .
-ბავშვებო , წამოხვალთ ცემთან სკოლის მერე ? -თქვა ნიამ , ალბათ ეცადა ლიზა როგორმე შეეჩერებინა .
-მე ვერა , ხობუა უნდა ვნახოთ საავადმყოფოში-სრულიად უნებურად წამოაყლანტარა ლიზამ .
-რაა ?! -მე და ნიამ ერთდროულად დავაღეთ პირი , ნიკა ხობუა სკოლის ყველაზე წყნარი ბიჭი და რა უნდა მოსვლოდა ?
-ხოო , არ გაგიგიათ ? იჩხუბა !
-იჩხუბა ? ვისთან ? -იკითხა გაგიჟებულმა ნიამ . ეს იყო პირველი ლიზას მოყოლილი ამბავი რომელმაც ნია დააინტერესა .
-აბა თუ გამოიცნობთ .-ჩვენი ინტრიგანი მეგიბრის კლიჩკა კიდევ უფრი გამართლდა როცა მისი სახე ირონიულს დაემსგავსა "მთავარი მაფია"
-არაა ? -ვხვდებოდი ვინც იგულისხმა ლიზამ , მაგრამ ვერაფრით წარმოვიდგენდი რომ ხობუა , ხობუა ნიკა იჩხუბებდა , თან ვისთან .
-მე მეგონა გარიცხეს , მასწავლებელს რო აგინა და მერხი გატეხა . -მერწმუნეთ ნია ასეთი ანერვიულებული მაშინ ვნახე როცა გამოცდაში 40დან 39 აიღო .
-1 კი , 2 დაემატათ ახლები და თან ბევრად უარესები .
-მეგობრებო -ვაწყვეტინებ და სიცილით ვამბობ -თავგადასავლები იწყება , ცუდი ბიჭების სასტავი დაბრუნდა .