ქამარი მოვიხსენი და ლაშას ხელზე შემოვუჭირე.
-ცოტახანიც მოითმინე კარგი?(ლაშა)მითხრა და ხელები სახეზე მომკიდა.
-ბოდიში რა.ძალიან ცუდად ვარ თვალები მეხუჭება(მე)ძლივს ვლაპარაკობდი.
-გთხოვ ოღონდ თვალები არ დახუჭო მალე მოვლენ ბიჭებიც(ლაშა)ჭკუიდან გადადიოდა.გავიხედე და ბიჭებიც მოვიდნენ.
-ჩქარე მოდით(ლაშა)დაუყვირა და ისინიც მთელი ძალით გამოიქცნენ.
-რაიყო?რა მოხდა?(ალექსი)თვალები მეხუჭებოდა.
-ზაზა...ზაზამ(მე)სიტყვა ვეღარ დავამთავრე და გავითიშე.გონს,რომ მოვედი საავადმყოფოში ვიყავი.ექთანი გადასხმას მიკეთებდა.დამინახა,რომ გავიღვიძე.
-საღამო მშვიდობისა ლამაზმანო(ექთანი)გამიღიმა.
-აჰამ ცოტაღა მიკლია(მე)ძალით გავუღიმე
-ხარ ხარ.ეხლა გავალ და დაისვენე(ექთანი)გამიღიმა.
-ჩემთან ერთად,რომ ბიჭი მოიყვანეს როგორაა?სად წევს?ვინც მომიყვანა ისინი სად არიან?(მე)
-ის შედარებით კარგადაა.ამ სართულზე 24 პალატაშია.მან შენზე ადრე გამოიღვიძა და მასთნ არიან(ექთანი)
-გასაგებია მადლობა(მე)ვუთხარი და წამოდგომა დავაპირე თუ არა ექთანი მეცა და უკან დამაწვინა.
-არ შეიძლება ადგომა უნდა იწვეთ დავუძახებ ეხლავე თქვენს მეგობრებს(ექთანი)
-არა იყოს არ მინდა დავიძინებ(მე)ვიცრუე რა თქმა უნდა.
-კარგით გავალ მე მაშინ(ექთანი)მითხრა და გავიდა.მეც ძლივს-ძლიობით ავდექი,ჩემი კეტები ჩავიცვი,გადასხმას ხელი დავავლე,კარები გავაღე,დერეფანში გავიხედე არავინ არ იყო მეც გავედი და 24 პალატას დავუწყე ძებნა მალევე ბიჭების ხმა გავიგე და მეც შევედი დარცხვენილი თავ ჩაღუნული.ბიჭებმა,რომ დამინახეს მომცვივდნენ.ნოემ ხელში ამიყვანა და დივანზე დამაწვინა.
-რატომ ადექი?(ნოე)
-გამოვიპარე.როგორ ხარ ლაშა?(მე)
-კარგად შენ როგორ ხარ?(ლაშა)გამიღიმა.
-არამიშავს ცოტა მიტრაკებს რა.იმ ექთანმა არაფრით არ გამომიშვა ხო და მეც გამოვიპარე(მე)გავუღიმე.
-რატო ხარ ჯიუტი?(გიო)მხრები ავიჩეჩე.
-როდის წავალთ აქედან?(მე)
-სანამ არ გამოკეთდებით მანამდე.შენ ეგ თქვი ვინ გესროლათ?(ალექსი)
-ვინ და ზაზამ.კამერაში ჩანს ყველაფერი.შეგიძლია ლეპტოპი და კამერა მომიტანო?და უესბე კამერის მიდი რა ალექს(მე)
-კაი წავალ და მოგიტან(ალექსი)მითხრა და წავიდა.
-მაგ თქვენ ზაზუშას თუ შევარჩინო ნახავთ(მე)ლაშას თვალს ვერ ვაშორებდი.რა მჭირდა არ ვიცი.ასეთი რამ არასდროს დამმართნია.ალექსიმ მალე მოიტანა ლეპტოპი და კამერა.გადავიტანე ვიდეო და ვაჩვენე.კარგად ჩანდა ვიდეოში თუ როგორ ცდილობდა იარაღით ჩვენ მოკვლას.
-აბა რას იტყვით?(მე)ალექსი გაფართოებული თვალებით მიყურებდა.
-შენი ბრალია ყველაფერი.არ უნდა მისულიყავი ზაზასთან.ხომ ხედავ სამაგიერო გადაგიხადა და ლაშაც დაშავდა(ალექსი)გავმწარდი.ძალა არ მქონდა,რომ რამე მეთქვა.ავდექი,ხელი დავავლე გადასხმას და გამწარებული გამოვვარდი პალატიდან.შევედი პალატაში და დავწექი.ტირილი დავიწყე და სიმწრისგან მხრებზე ხელები მოვიჭირე.სისხლმა გამოჟონა.
ბიჭებთან:
-არ უნდა გეთქვა ეგ(ლაშა)შეუთია ლასამ.
-ხო ცოდოა შენ კიდე(გიგი)
-ეს არაა ცოდო.მაგის გრძელი ენის გამო ლაშა,რომ დასავდა?(ალექსი)
-მაგის არაფერი ბრალი არაა(ალეკო)ეხლა ალეკო ეცა.
-ვერ გაიგე ირაკლიმ რა თქვა?მარის სიცოცხლე უფრო საფრთხეში იყოვო.ბევრი სისხლი დაკარგაო.ვერ გაიგე ?არაფერი არ უნდა გეთქვა მისი ბრალი არ იყო არაფერი(ლაშა)ალექსი დივანზე დაჯდა,თავზე ხელები გადაისვა.
-მიდი ეხლა და ბოდიში მოუხადე(ნოე)
-მართალია ნოე მიდი და მოუხადე ბოდიში.მაგ ზაზას კი ჩვენ მივხედავთ(ანდრეა)ალექსის მეტი გზა არ ქონდა ისიც დამნაშავედ გრძნობდა თავს.
მარიამი:
ცუდად ვიყავი უკვე ამდენი ტირილით.თვალები ჩაწითლებული მქონდა.ფანჯარაში ვიყურებოდი როცა კარები ვიღაცამ შემოაღო.გადაბრუნების თავიც კი არ მქონდა.ხელი მხარზე მქონდა მიჭერილი.სისხლი ხელზე გადმომივიდა.ლოგინზე ჩამოჯდა და დაიწყო.
-მარ მაპატიე რა დიდი ბოდიში.ძალიან გავნერვიულდი.შემეშინდა რამე არ მოგსვლოდათ(ამოისუნთქა)მოკლედ მაპატიე რა(ალექსი)მითხრა და ხელი ხელზე უნდა დაედო.გადავტრიალდი და წამოვჯექი.რომ დაინახა ჩემი თვალები და ხელი გარეთ გავარდა ექთანის გასაძახებლად.მის ყვირილზე ბიჭები შემოვარდნენ ლაშას გარდა რათქმაუნდა.მაგრამ ღია კარებიდან კარგად ჩანდა ლაშა.ექთანი შემოვიდა,დამიმუშავა და სახვევები გამოცვლა დაიწყო.ვხედავდი ყოველ ჩემს სახის დამანჭვაზე ცოდვისგან იწვოდა.ვუყურებდი მას და ვხვდებოდი,რომ მიყვარდებოდა.მეორე დღეს გაგვწერეს.თაბაშირში ჩამისვეს ხელი.ერთი კვირა უნდა მეტარებინა.მაგრამ მარიამი რის ჯიუტია თავისი თუ არ გაიტანა.მარტო სახვევს ვატარებდი.ლაშას თვალებში ვერ ვუყურებდი.გავიდა ერთი კვირა ჩვეულებრივად იყო ყველაფერი.ისევ სახვევს ვატარებდი.ერთ დღეს კი ისეთი რამ მოხდა რაც არ მესიამოვნა.ბიჭები ჩვენთან იყვნენ როცა გადავწყვიტეთ დასასვენებლად სვანეთში წასვლა.
-როდის წავიდეთ?(ნოე)თქვა და გადმოგვხედა.
-ხვალევე წავიდეთ ჰა?(მე)
-კაია წავიდეთ ვიყიდოთ პროდუქტი ხვალ და წავიდეთ(გიო)
-შეიძლება ჩემი მეგობარი წამოვიყვანო.გოგოა ნანა ქვია თუ არ იქნებით წინააღმდეგი რა თქმა უნდა(ლაშა)სურათი გვაჩვენაა ესააო.ვიცანი ვინც იყო.
-არა რა პრობლემაა(ალექსი)ყველა დაეთანხმა ჩემს გარდა.მე ავდექი და ოთახში შევედი.გავბრაზდი.დავიწყე ბარგის ჩალაგება.ყველაფერი მოვამზადე და გარეთ გასვლა დავაპირე.გარეთ ვაპირებდი გასვლას,რომ ლაშამ ხელი ხელზე მოჭერით გამაჩერა.
-საით?(ლაშა)
-ხელი გამიშვი(მე)არ გამიშვა
-რაიყო რამე გაწყენინე(ლაშა)
-ხელი გამიშვი(მე)ვუთხარი ბრაზით.მაინც არ გამიშვა.მეც ხელი გამოვტაცე და გავიქეცი.ისიც გამომეკიდა მეც მოტოზე დაჯდომა მოვასწარი.სადარბაზოს კარში გამოვიდა და მეც მაშინ მოვწყდი მოტოთი.მამს საფლავზე წავედი.ბევრი ვიტირე.ყველაფერი მოვუყევი და სახლში დავბრუნდი.სახლში შევედი,ბიჭები წასული იყვნენ.ალექსი და ლაშა კი საუბრობდნენ,რომ შევედი გაიგეს და გამომხედეს.
-სად იყავი მარ?(ალექსი)თბილი ხმით მკითხა.
-მამას საფლავზე(მე)აცრემლებული თვალებით შევხედე.
-მოდი ჩემთან(ალექსი)მითხრა და ხელები გაშალა.მეც მივედი,ჩავეხუტე და ტირილი დავიწყე.ვტიროდი და ძლიერად ვუჭერდი ხელებს.ლაშა ცოდვით იწვოდა.
-დაწყნარდი მარ,დაწყნარდი ჩემო გოგო(ალექსი)ძლივს დამაწყნარა.დავწყნარდი და დასაძინებლად წავედი.დილაზე ავდექი ვიბანავე და სველი თმებით გავედი.მივირთვით და გავემზადეთ წასასვლელად.ლაშამ ის გოგო ნანა ჩემი ჯგუფელი მოიყვანა ჩვენთან.ბარგი დაბლა ჩავიტანე და საბარგულში ჩავდე.მართვის მოწმობა მქონდა მაგრამ რაც მოტო შევიძინე მის მერე მანქანა არ გამხსენებია.ჩემს ძმას ყავს მანქანა.
-საჭესთან მე დავჯდები რა(მე)
-კარგი დაჯე ოღონდ არსად არ გადაგვყარო(ალექსი)გამიღიმა და გასაღები მომცა.
-ჩემი კეთილი ძამიკო(მე)ვუთხარი და გავუღიმე.გავნაწილდით მანქანაში.ჩემთან ალექსი,ლაშა,ნანა და ანდრეა ჩაჯდნენ.გიოს მანქანაში კი გიგი,ნოე და ალეკო ჩაჯდნენ.ალექსი წინ დამიჯდა.დავიძარით.სარკეში ვხედავდი როგორ ეკროდა ლაშას ნანა.კინაღამ გული ამერია.120ით მივდიოდი,როცა ნანამ თქვა.
-აუუუ ნელა ატარე რა სისწრაფე არ მიყვარს(ნანა)ძაან ჯაან ჯაან ძერსკი ტონით მითხრა.მეც ჯინაზე მივაწექი ბოლომდე გაზს.გიო უკან მომზდევდა და თან აბღუილებდა მანქანას.ფანჯარა ჩაწეული მქონდა ბოლომდე.ნანა გაფითრებული იჯდა.სიმღერა ჩავრთე და ბოლომდე ავუწიე.ალექსი იგუდებოდა სიცილით.ანდრეამაც და ლაშამაც ვერ შეიკავეს თავი და სიცილი ატეხეს.რასაც ნანაზე ვერ ვიტყოდი.ბოლოს ვეღარ მოითმინა და დაიძახა.
-გააჩერე ცუდად ვარ(ნანა)ნელ-ნელა შევანელე და გავაჩერე.გიომაც უკან მოგვიჩერა მანქანა.ნანა გიჟივით გადავიდა მანქნიდან და მიხვდით ალბათ რაც ქნა.მე მანქანას მივეყუდე.
-ფუუუ ბევრი მოგითმენია(მე)ლაშამ წარბშეკრულმა შემომხედა.
-კარგად ხარ პაწუ?(ლაშა)კითხა და ჩაეხუტა.
-კი კარგად ვარ(ნანა)ისიც ჩაეხუტა ].ვეღარ მოვითმინე.
-მორჩით ეხლა ტყლარწაობას და წავედით თქვენ საყურებლად არ ვართ აქ(მე)ვთქვი,მანქანაში ჩავჯექი და კარები მოვიჯახუნე.მალე ისინიც ჩაჯდნენ.
-თუ შეიძლება ნელა ატარე მარიამ(ლაშა)სარკეში გამომხედა მე კიდე წარბაწეულმა გავხედე.დავიძარით.ნელა ვატარებდი 80-90 არ ვცდებოდი.ჩავედით,გადმოვალაგეთ ბარგი და ავედით სახლში.ხარბად ჩავისუნთქე ჰაერი და გავიღიმე.შევედით სახლში,ოთახები გავინაწილეთ,ოთახში შევედი,ლეპტოპი ამოვიღე და მუსიკები ჩავრთე.ბიჭებმა დამიძახეს.ზევიდან ჩავძახე.
-რა გინდათ?(მე)ჩავძახე და მოაჯირს იდაყვებით დავეყრდენი.
-მოდი რა რამე მოამზადე(გიგი)
-გოგო აქ ჩემს მეტი არავინ არაა?დავიღალე(მე)
-სიკვდილი არ მოგვნატრებია(ნოე)ბიჭებმა სიცილი დაიწყეს.ყველა იცინოდა ლაშას გარდა.არავის არ გვევასებოდა ნანა.
-რაარის საჭმლის კეთების გარტყმაში არაა?(მე)გავიცინე.
-მოდი მოდი ჩემი გოგო გვაჭამე რამე(ალეკო)ლეპტოპი ჩავიტანე და სამზარეულოში შევედი.მუსიკას ავუწიე,კარები მივხურე და მზადებას შევუდექი.თან ვცეკვავდი და თან საჭმელს ვაკეთებდი.პურს ვჭრიდი როცა უკნიდან ვიღაცამ ხელები მომხვია.მე უცბათ მუშტი გავუქნიე და კინაღამ დავარტყი ლაშას.ხელები მოვაშორებინე.
-რა გინდა?(მე)ჩემს საქმეც მივუბრუნდი.
-რას აკეთებ?რა მომიმზადე(ლასა)ხელები ისევ შემომხვია.
-შენთვის არაფერი.ხელები გამიშვი.რაღაც ამ ბოლო დროს ძალიან შეიცვალე ვეღარ გცნობ(მე)ვუთხარი და თეფშები,ჩანგლები და სალფეტკები თეფშებზე დალაგებული მივაჩეჩე.თან ხელით ვაღვენე გაიტანეთქო.დანარჩენები მე გავიტანე.დავსხედით სუფრასთან.დავიწყეთ ჭამა.
-მმმ...უგემრიელესია მარიამ(გიო)
-გენაცვალე შენ ხელებში(ანდრეა)
-საღოლ დაიკო(ალექსი)მითხრა და ლოყაზე მომჩმიტა.
-აქ სადმე მაღაზია არის?ლუდებს ვიყიდი და ავღნიშნოთ ჩვენი ჩამობრძანება ამ ულამაზეს კუთხეში(მე)
-კი არიას(ლაშა)ამიხსნა სადაც იყო.
-ნანაც წაიყვანე ბიჭებს სალაპარაკო გვაქ(ალექსი)გამეღიმა,მეტი რა მინდოდა.
-არა იყოს არ მინდა(ნანა)
-სალაპარაკო გვაქ ცხოვრება წაყევი სწრაფად არ ატარებს ხომ მარიამ?(ლაშა)გამეღიმა
-კი აბა რა(მე)ცინიკურად შემომხედა და აბზუებული ცხვირით გავიდა გარეთ.მეც გასაღები ავიღე და მეც გავედი.მანქანაში ჩავჯექით ეგრევე სარკე გახსნა და პრანჭვა დაიწყო.მე ტელეფონში კამერა ჩავრთე და მივაკარი ზევით სტეკლოზე,რომ კარგად გამოჩენილიყო მისი გალურჯებული სიფათი.დავქოქე და წავიდა გონკაობა.ნელ-ნელა გაფითრდა.
-100...120...140(მე)
-შეანელეეე(ნანა)ყვიროდა მე კი ვიცინოდი.
-თქვი გიყვარს?(მე)
-შეანელეთქო(ნანა)
-გიყვარსთქო გეკითხები(მე)
-შეანელე გთხოვ(ნანა)ცუდად იყო უკვე.
-გიყვარსთქო მითხარი თორე არ შევანელებ(მე)
-არა არ მიყვარს(ნანა)
-აი ახალი ამბავი ჰაჰაჰ(მე)
-შეანელე ეხლა გთხოვ(ნანა)გავაჩერე მისულები ვიყავით.გადავიდა მეც მანამდე ტელეფონი ავიღე და გადაღება დავუწყე.თავი ვეღარ შეიკავა და ...
-ფუუუ ნანა რაიყო(მე)გამეცინა.გამოვრთე კამერა და მაღაზიაში შევედი.
-გამარჯობათ როგორ ხართ?(მე)ქალი და ერთი სიმპატიური ბიჭი იყო იქ.გამიღიმეს.
-გამარჯობა არაგვიშავს შვილო შენ?(ქალი)
-მეც იცით რა მინდა ლუდები მინდა და რამე მისაყოლებელი(მე)
-ლუდები იმ მაცივარშია აიღე შვილო(ქალი)ძალიან თბილი ქალი იყო.
-ძალიან თბილი ადამიანი ხართ(მე)ვუთხარი და გავუღიმე.მანაც გამიღიმა.
-ჩიფსები და მიწისთხილი მომეცით სულ რაც გაქვთ თუ შეიძლება(მე)
-ამდენი არავის არაფერი შეუძენია(ქალი)გამიღიმა.
-ეს ორი კვირა თქვენი კლიენთი ვიქნები(მე)არ ვიცოდი რამდენი ხანი ვიქნებოდით საიდან მოვჩმახე არ ვიცი.
-დე წავედი მე და სახლში გნახავ(ბიჭი)გადაკოცნა.ისეთი სიმპატიური იყო თვალი გავაყოლე.

<3 <3 ბოდიშით დაგვიანებისთვის და პატარა თავისთვის.<3 <3 <3 ეს 2-3 კვირა საქართველოში არ ვიქნები და ვერ შევძლებ შემდეგი თავის დადებას და ბოდიშს გიხდით <3 <3 მადლობთ რომ კითხულობთ <3 <3