მე ისევ ჩავცურდი ძირს,ჩაფხუტი მოვიხსენი სისხლიანი და გადაქლეთილი ხელებით,თავი კედელს მოვადე და ამოვისუნთქე.
-მარიამ რა გააკეთე გოგო(გიო)
-ნოესთან უნდა შევიდე(მე)წამოდგომა ვცადე მაგრამ ძალა გამოცლილმა ვერ შევძელი.გონება მებინდებოდა,თავი კედელს მივადე და თვალები დავხუჭე.არაფერი არ მესმოდა რასაც მეუბნებოდნენ.აზრზე ცივმა ხელებმა მომიყვანა.ლაშა თავის ცივ ხელებს მისმევდა სახეზე.ცოტა გონზე მოვედი.თვალები გავახილე თუ არა ალექსი ჩამეხუტა.
-როგორ ხარ მარ?უკეთ ხარ?(ალექსი)
-კი..იი(მე)
-რა უქენი ხელებს?(ლაშა)მკითხა ჩემს მუხლებთან ჩუხლულმა ლაშამ,რომელსაც ჩემი ხელები ეკავა.ოდნავ გავიღიმე.
-ზაზა ვცემე(მე)გიჟივით ვიცინოდი და ცრემლებს ვიწმენდდი.
-რა ქენი გოგო?(ალექსი)წამოხტა.
-ზაზა ვცემე(მე)ისევ გავუმეორე ძალა მოსულმა.
-შენ გოგო ხომ არ გაგიჟდი ტო?იქ იყავი?რა გინდოდა გოგო იქ?ხომ არ გადაირიე?(ალექსი)ბოლო ხმაზე მიყვიროდა.წამოვუხტი.
-ხო გავგიჟდი.იქ ვიყავი და ვცემე ზუსტად.ჩემი ძმაკაცი,ჩემი ძმა დაჭრა იმ დამპალმა და რა უნდა მექნა?ფეხი-ფეხ გადადებული ვჯდომილიყავი და მეყურებინა როგორ კვდება ნოე?ჰა?მიპასუხე!(მე)მეც ბოლო ხმაზე ვუყვირე ყველა ჩვენ გვიყურებდა.თავი ჩახარა და ხელები გადაისვა თავზე.
-მაპატიე.ზედმეტი მომივიდა.მაპატიე რა.ხომ მაპატიებ?(ალექსი)მითხრა და ჩამეხუტა.ამასობაში ექიმიც გამოვიდა რეანიმაციიდან.ექიმთან მივედით.
-ირაკლი ექიმო როგორ არის?(ალეკო)
-მდგომარეობა სტაბილურია.ბევრი სისხლი დაკარგა მაგრამ ძლიერი ორგანიზმი აქვს.ნუ ნერვიულობთ ყველაფერი კარგად იქნება.გამოჯამრთელებას ვუსურვებ(ექიმი)
-ირაკლი შეგიძლია ამის ხელებსაც,რომ უშველო რამე?(გიგი)კითხა და ჩემზე მიუთითა.
-არაფერი არ მჭირს კარგად ვარ დავიბან და ვსო(მე)
-ჩუმად შენ(გიო)გამაჩუმა გიომ.
-კი,როგორ არა წამო(ექიმი)
-არსად არ წავალ(მე)გავჯინიანდი.
-ლაშა წაიყვანე რა ძმურად(ალექსი)
-არსად არ მივდივართქო(მე)ისევ ჩემი გავაგრძელე.
-ან შენი ნებით წახვალ ან ძალით წაგიყვან(ლაშა)
-წამოდი(ექიმი)მეტი გზა არ მქონდა.დავთანხმდი.ლაშაც წამომყვა.ექიმმა კაბინეტისკენ მიმითითა,მეც შევედი და ლაშაც შემოიყვანა.ლაშა სკამზე ჩამოჯდა.ექიმმა გასასინჯ ლოგინზე დამაჯინა და ხელები დამიმუშავა.10 წუთში მორჩა დამუშავებას და შეხვევას.ექიმმა მაზი მომცა და გამოგვიშვა.ბიჭები ისევ რეანიმაციასთან იდგნენ.სანახავად ჯერ კიდევ არ გვიშვებდნენ.დაღამდა,ექიმი რეანიმაციაში შევიდა ნოეს მდგომარეობის სანახავად.რეანიმაციიდან ნახევარ საათში გამოვიდა და გვითხრა:„ნუ გეშინიათ ყველაფერი კარგადაა მდგომარეობა გაუმჯობესდა და ხვალ შეგიძლიათ ნახვა.ახლა კი შეგიძლიათ სახლებში წახვიდეთ დარჩენას აზრი არ აქვას ჩვენი ექთნები მიხედავენო".თქვა და წავიდა.ყველამ ამოვისუნთქეთ.ჩვენც წამოვედით.მოტოზე დავჯექი,ბიჭებმა ტაქსები გააჩერეს და ყველა ჩვენთან წავედით.მოტოს ძლივს ვმართავდი,მოსახვევში კინაღამ მოვსრიალდი.ძლივს მივედი სახლამდე.მოტო გარაჟში შევაყენე და სახლში ავედი.ბიჭები უკვე მისულები იყვნენ.მე ეგრევე ჩემს ოთახში შევედი და ლოგინნზე დავეხეთქე.გულაღმა ვიწექი და ჭერს მივაშტერდი.დაძინება ვცადე მაგრამ ვერ დავიძინე.ბიჭებს ოთხამდე ეღვიძათ მე კიდე გამთენიისას ექვს საათზე ჩამეძინა.დილაზე ათის ნახევარზე გამეღვიძა.ბიჭებს ჯერ კიდევ ეძინათ.მე საავადმყოფოში გადავწყვიტე წასვლა.ფურცელზე დავუწერე:,,საჭმელი მაცივარშია.მე საავადმყოფოში მივდივარ"-თქო.ფურცელი დივნის გვერდით ტუმბოზე დავდე და სახლიდან გამოვედი.მოტო გამოვაყენე და საავადმყოფოში წავედი.საავადმყოფოში მივედი,ჩაფხუტით ხელში შევედი და მიმღებს ვკითხე ნოეს ექიმი სად შეიძლებოდა მენახა.მან მისი კაბინეტი მაჩვენა.მეც კაბინეტთან მივედი,დავაკაკუნე და ისე შევედი.
-გამარჯობა ექიმო მე ნოეს მეგობ...(მე)სიტყვა არ დამამთავრებინა წყნარად მიპასუხა.
-ვიცი გუშინ,რომ მოიყვანეს მოდი მარიამ(ექიმი)გავიღიმეთ.
-როგორაა ნოე?შეიძლება მისი ნახვა?(მე)
-კარგადაა.წეღან ვიყავი სანახავად და გაიღვიძა თუ გინდა შედი ოღონდ ძაან ნუ გადაღლი(ექიმი)გამიღიმა,პალატის ნომერიც მითხრა და ჩემი ხელებიც მოიკითხა.
-მადლობა ექიმო.წავალ მაშინ მე(მე)
-კარგი(ექიმი)კაბინეტიდან გამოვედი და ნოეს პალატისკენ გავეშურე.ნელა შევაღე კარები და შევედი.ნოეს ეღვიძა.მეც მივედი გახარებულმა და ფრთხილად ჩავეხუტე.
-როგორ ხარ ნოე?კარგად ხარ ძმა?(მე)ვკითხე და საწოლთან ჩავიმუხლე.მანაც თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია.
-იცი როგორ შეგვაშინე(მე)გაეღიმა.
-ხე..ლებ...ზე რ..ა გჭ.ირ...ს?(ნოე)ზალდატანებით ძლივს-ძლიობით მკითხა.
-ეგ არაფერია მთავარია კარგად ხარ(მე)კარი ექთანმა შემოაღო.ხელში ყუთი ეჭირა.
-ცოტახანი გაბრძანდით თუ შეიძლება(ექთანი)მეც უხმოდ ავდექი და გამოვედი.სკამზე ჩამოვჯექი და თავი ხელებში ჩავრგე.ავწიე თავი და კედელს მივადე.გავიხედე და ბიჭებიც მოდიოდნენ.ბიჭები ჩემთან მოვიდნენ.
-როგორაა?იყავი შესული?გაიღვიძა?(ალეკო)
-კი გაიღვიძა,ვნახე და სუსტადაა.ექთანია შესული გასინჯავს და ალბათ შეგიშვებენ რიგრიგობით(მე)ცოტახანში ექთანი გამოვიდა.ყველა მასთან მივედით.
-როგორაა?(გიგი)
-სუსტად შეგიძლიათ 3-3 შეხვიდეთ ოღონდ ნუ გადაღლით(ექთანი)
-მადლობა(გიგი)ჯერ გიგი,ალეკო და ალექსი შევიდნენ.15 წუთში გამოვიდნენ.მერე კი გიო,ანდრეა და ლაშა შევიდნენ.ისინიც მალე გამოვიდნენ.
-ჩაეძინა?(გიგი)
-კი ჩაეძინა(გიო)
-ძალიან დაღლილი ხარ და წადი დაისვენე(ალექსი)
-არ მინდა(მე)ნელ-ნელა ნოეს მდგომარეობა გაუმჯოდესდა და ორ კვირაში გამოწერენ.უცხოეთში წასულ ნოეს დედას გამოწერის დღეს მაინც შევატყობინეთ ნოეს ამბავი ისიც ნოეს ჯიუტობით ვერ ვუთხარით არ გვათქმევინა.კი გაგვიბრაზდა ქალბატონი ქეთი (ნოეს დედა) მაგრამ მალე ჩაუცხრა გაბრაზება.ნოე ჩვენთან დავტოვეთ.კი გაგვიძალიანდა მაგრამ მაინც დავითანხმეთ.მალე ყველაფერი ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა.ნოეც გამოჯამრთელდა და იმის მერე ზაზას არ შევუწუხებივართ.ნოემ,რომ გაიგო ზაზასთან ვიყავი და ვცემე კინაღამ მომკლა,როგორ მიხვედი იქნებ რამე დაეშავებინა შენთვისო.მეც ვუთხარი,რომ ჩემთვის რამის დაშავება ძნელიათქო და გავუღიმე.გათენდა ორშაბათი დღე.დღეს სასჭავლებელში მივდივარ ბოლო დღეა.დღეს მოტოთი წავედი არავინ,რომ არ წამიყვანა მეტი გზა არ მქონდა.ბავშვებმა,რომ დამინახეს მოტოთი პირი ღია დარჩათ.ერთი გოგო რომელიც ვერ მიტანს ისიც პირ ღია უყურებდა ჩემს მოტოს.ახლოს იდგა ჩემთან და ვუთხარი.
-პირი დახურე ყბა არ მოგძვრეს(მე)ვუთხარი და ყველას გაეცინა.გამწარდა.
-ჰაჰაჰა ჯართია მეტი არაფერი(ნანა)ცხვირაბზუებულმა მითხრა.გამეცინა.
-არაფერი ჯართი არაა.ძალიან მაგარი მოტოა(ნიკა)ბავშვებიც დაეათანხმნენ ნიკას და აი ამაზე კი მაგრად გაცოფდა.ცხვირი აიბზუა და წავიდა.ლექციებმა ჩაიარა ვერ ვიტყვი,რომ კარგად იმას თუ ჩავთვლით,რომ მთელი დღე ბოროტი თვალებით მიყურებდა ნანა.ლექციები დამთავრდა როგორც იქნა.ყველას დავემშვიდობე და წამოვედი.მოტოზე დავჯექი,დავქოქე და ახლახან გამოსულ ნანას მოტოციკლეტიდან გამოსული ბოლი შევაფრქვიე და თან ადგილს მოვწყდი.უკან კი მივაძახე:,,არ მინდოდა“-თქო.გზაში ვიგონკავე და სახლში მივედი.სახლში ავედი და ბიჭები გაღიმებულები დამხვდნენ.გამიკვირდა.
-რას იკრიჭებით?რაღაც ძაან უცნაურები ხართ(მე)
-შენთვის საჩუქარი გვაქ მართალია დიდი არაფერია მაგრამ წავა რა(ლაშა)მითხრა და გამიღიმა.გავიდა ოთახიდან და ყუთით ხელში შემოვიდა.
-რა არის?(მე)გავიღიმე.
გახსენი და ნახავ(ლაშა)გავხსენი და შიგნით ჩაფხუტი და მასზე დასამაგრებელი კამერა იდო.
-ვაუუ რა მაგარია.აბა ვინ გამომყვება დასატესტად?(მე)ყველა გაიტურნა.
-მე წამოვალ(ლაშა)
-აიი აიი აიი მასე ხო?კაი(მე)ახალ ჩაფხუტს გავუკეთე კამერა,ლაშას ხელი მოვკიდე და დაბლა ჩავიყვანე.
-აბა მიდი დაიხურე და წავედით(ლაშა)ეზოში ერთ შავ ჯიპს მოვკარი თვალი.არასდროს არ მინახია აქ.ვიფიქრე ვინმესთანაა სტუმრადთქო.დავიხურე ჩაფხუტი და მოტოზე დავჯექით,დავქოქე და გზას გავუდექი.სარკეში გავიხედე და ის შავი ჯიპი დავინახე გამიკვირდა სადაც წავედი იქ გამომყვა.დავინახე,რომ იარაღი ამოიღო ერთმა.ლაშას გადავძახე.
-ლაშა გამაგრდი(მე)გავძახე და გაზს მოვუმატე.
-რა ხდება(ლაშა)მითხრა და ხელები მაგრად მომიჭირა.სწრაფად მივდიოდი მეშინოდა არ დაგვწეოდნენ და არაფერი არ დაეშავებინათ ლაშასთვის.ჩემს თავს არ ვდარდობდი .აი ახლა კი ნაღდად მივხვდი,რომ რაღაც გრძნობა მაქ მის მიმართ.მივქროდი და ვხედავდი,რომ უკან მოგვსდევდნენ.ისინი ჩვენ უკან იდგნენ მივიხედე და ისინიც ჩვენ გვიყურებდნენ.ვიცანი ზაზა.ის იყო ზუსტად ვიცანი.
-ოოო არა შენღა მაკლდი(მე)ვთქვი და მთელი ძალით მივქროდი რაც შეიძლებოდა.მივქროდი სადღაც.მანქანებით ცარიელდებოდა ქუჩა.ლაშა უკნიდან რაღაცეებს მიძახდა მე ვერ ვგებულობდი.ისინი ისევ მოგვსდევდნენ,დაგვეწივნენ,ფანჯარა ჩაწიეს,იარაღი გადმოყო ზაზამ.კამერა მივატრიალე,რომ დაეფიქსირებინა პოლიციაში ფაქტი მექნებოდა წარსადგენად.ისროლა ერთი აგვცსა მეორეც და მესამე ლაშას მოხვდა მისი კვნესის ხმა გავიგე.მეოთხე უკვე კი მე მომხვდა მხარში.საჭე ძლივს შევიკავე,რომ არ გადაგყირავებულიყავით .ლაშამ დაინახა,რომ სისხლი მომდიოდა და ყვირილი დაიწყო გააჩერეო.ნელ-ნელა ლაშას ხელები ეშვებოდა დავუყვირე გამაგრდითქო.შესახვევი დავინახე და იქ შევედი მათაც გადაწყვიტეს მაგრამ ბოლოს შეჩერდნენ მე კი კორპუსებში გავუჩინარდი.გავაჩერე მოტო ნანგრევებთან და ლაშა ჩამოვიდი.მეც ჩამომიყვანა და ჭრილობას ეცა ეგრევე.
-როგორ ხარ?მაჩვენე აბა(ლაშა)ნელ-ნელა მიწევდა მაიკას ხელზე.
-მე არაფერი მჭირს ნაკაწრია შენ მაჩვენე(მე)
-არა ეხლავე ბიჭებს ვურეკავ მაგ დამპალს მოვკლავ ცემი ხელებით(ლაშა)მითხრა და ტელეფონი ამოიღო და ბიჭებს დაურეკა.სიმწრისგან ძლივს ვიკავებდი თავს,რომ არ მეღრიალა.დაელაპარაკეო მითხრა და ქამარი მოიხსნა მოსაჭერად.
-ხო ლაშა რაიყო?(გიო)
-დროზე მოდით(მე)ადგილი ვუთხარი.ვყვიროდი რასაც ქვია.
-რაიყო რა ხმა გაქ ხომ კარგად ხართ(გიო)
-მალე მოდით დაგვჭრეს მალე(მე)ვუთხარი და გავუთიშე.


ძალიან დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის და ასეთი პატარა თავისთვის. მადლობა რომ კითხულობთ და მოგწონთ.მიხარია ძალიან :) <3 <3