შემოდგომის დადგომამდე 1 თვით ადრე.....
ზაფხულის ერთ-ერთ ჩვეულებრივ დილას,"მირა გრიგოლია" სავარჯიშოდ წავიდა, თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე,ყოველ დილით ვარჯიში უკვე ჩვევად ქცეოდა.
-მირა,საყვარელო,სად ხარ?("ეკო"-საუკეთესო მეგობარი)
-სავარჯიშოდ,რა ხდება(მირა)
-კლასმა გადავწყვიტეთ,რომ ეროვნულების ჩაბარება აღვნიშნოთ ხომ წამოხვალ? დღეს(ეკო)
-რა თქმა უნდა,საყვარელო(მირა)-გზაზე გადასვლისას მანქანა მსუბუქად დაეჯახა,სიმპათიური მძღოლი კი გადმოვიდა რათა ბოდიში მოეხადა.
-მაპატიეთ,ვერ დაგინახეთ..(?)
-ღმერთო..თქვენ!-როდესაც დაინახა,თუ ვინ იყო თვალებს ვერ დაუჯერა.-"დემეტრე"?(მირა)
-მირა,რამხელა გაზრდილხარ,გალამაზებულხარ...უფრო("დემეტრე ყიფიანი"-ოჯახის მეგობრის შვილი)
-შენც შეცვლილხარ,როდის ჩამოხვედი?(მირა)
-რამდენიმე დღეა,აქ საქმეზე ვარ(დემეტრე)-მირა სახლამდე მიიყვანა.
-მადლობა,გამიხარდა ბავშვობის მეგობრის ნახვა(მირა)
-მეც გამიხარდა..(დემეტრე)
სახლში შესვლისას ძმა შეეგება.
-ჩემი სიცოცხლე..(მირა)
-მირა,გამოიცვალე და ისაუზმე. მე გიოს სკოლაში წავიყვან და მოვალ("ლარისა"-დიასახლისი)
-ეკოსთან ერთად მაღაზიებში უნდა გაავიდე,საღამოსთვის კაბას ვიყიდით(მირა)
-კარგი,ბარათზე დარიცხულია თანხა(ლარისა)-თითქმის საღამომდე მაღაზიებში დადიოდნენ,როგორც ეს გოგოებს ჩვევიათ,თან საუბრობდნენ.
-დილით,შენთან საუბრის შემდეგ იცი ვინ დამეჯახა?(მირა)
-სიმპათიური ახალგაზრდა,შენ კი,როგორც ყოველთვის ბოდიშის მოხდის საშუალებაც არ მიეცი(ეკო)
-ნწ..ვერ გამოიცანი.დემეტრე ყიფიანი გახსოვს ?(მირა)
-რომელი,ის მსუქანა ?(ეკო)
-რომ იცოდე,როგორი სიმპათიური და სექსუალური გახდა.თვალებს ვერ დავუჯერე(მირა)-აღფრთოვანებული აუღწერა.
-მმ..ძალიან მაინტერესებს(ეკო)-ბევრი სიარულის მერე სახლამდე მიაღწიეს,გაემზადნენ და რესტორანში წავიდნენ.კლასელები ნახეს,იხალისეს.. როდესაც ვალსის დრო მოვიდა,თითქმის ყველა ცეკვავდა,მირას გარდა.
-ქალბატონო,მოწყენილი რატომ ხართ?(დემეტრე)
-აქ რა გინდა,მითვალთვალებ?(მირა)-ხუმრობით უთხრა,თუმცა გაუხარდა მისი ნახვა.
-მეგობრებთან ერთად ვარ.წამოდი ვიცეკოთ(დემეტრე)-საცეკვაო მოედანზე გავიდნენ,დემეტრემ მკერდზე მიიხუტა,ხელები კი წელზე მოხვია,ორივე ჩუმად იყო თითქოს არ უნდოდათ ამ მომენტის გაფუჭება. საღამო მალე დასრულდა,დაიშალნენ.
-არ შემოხვალ?მშობლებს გაუხარდებათ შენი ნახვა(მირა)-კარი გიომ გააღო,როდესაც დასთან ერთად უცნობი დაინახა დაიბნა.
-შვილო,ვინ არის?(ლარისა)
-მირა და მისი შეყვარებული(გიო)-მირა სირცხვილისგან გაწითლდა,დემეტრემ კი სიცილი დაიწყო.
-დედა, ეს დემეტრე ყიფიანია,ბატონი ზურას შვილიი(მირა)
-გამარჯობათ ლარისა დეიდა,როგორ ბრძანდებით?(დემეტრე)-მომაჯადოებელი ღიმილით მიესალმა.
-როგორ გაზრდილხარ,უფრო საყვარელი გამხდარხარ..მშობლები როგორ არიან?(ლარისა)
-მამა 2 წლის წინ გარდაიცვალა...დედა და "ლუკა" კარგად არიან..(დემეტრე)
-ვწუხვარ შვილო..(ლარისა)-ლარისა სამზარეულოში იყო.დემე კი გიოს ეთამაშებოდა.
-შენ ჩემი დის..(გიო)
-ის,ოჯახის მეგობარია პატარა...(მირა)-ძმა მალე გააჩუმა სანამ იგივეს იტყოდა.
-ჩემი მეგობარიც ხომ იქნები?(გიო)
-აუცილებლად(დემე)-ამასობაში "ლაშაც"(ოჯახის უფროსი) მოვიდა,დემეს ნახვამ გაახარა,თუმცა მეგობრის გარდაცველბის ამბავმა დაამწუხრა.
-მირა,მომიყევი!(ეკო)-როგორც კი ტელეფონს უპასუხა კითხა.
-რა მოგიყვე(მირა)
-დემემ რაო? სახლამდე მიგიყვანა?(ეკო)
-ეკო,მორჩი! ის ბავშვობის მეგობარია,ერთმანეთთან ეგეთი დამოკიდებულება არ გვაქვს!(მირა)
-ღმერთო! ოდესმე შეიცვლები ?(ეკო)-დამწუხრებული ხმით უთხრა.
-გიოს უნდა მივხედო,ხვალ გნახავ(მირა)-მეგობრს უცბად დაემსჰვიდობა სანამ კიდევ რამეს არ ჰკითხავდა.
დემე ძმაკაცთან იყო.
-ძმაო,ადვოკატთან როდის გაქვს შეხვედრა?("თოკო")
-2 კვირაში.სერიოზული არაფერი იქნება ვიცი,მაგრამ დედას უნდა,რომ მამას ბოლო სურვილი ვიცოდეთ(დემე)..
რამდენიმე დღე გავიდა.....
-ლარისა,უნდა ვისაუბროთ(ლაშა)
-გისმენ(ლარისა)
-ჩვენი ფინანსური მდგომარეობა მძიმეა... აქციები,რომ ვიყიდე ის კომპანია კოტრდება...ბანკში სესხზე უარს მეუბნებიან(ლაშა)
-გამოსავალი არ არსებობს?(ლარისა)
-კი,მფლობელს ჩვენთვის ყველაზე ძვირფასი და ფასდაუდებელი რამ უნდა.-სიტყვები ძლივს ამოსდიოდა პირიდან.-მირა! ქორწინება!(ლაშა)-ეს ქალისთვის საშინელი ამბავი იყო.
-რას ამბობ!ვიზე უნდა რომ დააქორწინოს(ლარისა)
-თავის ვაჟზე და დავთანხმდი!(ლაშა)
-რა გააკეთე?! რატომ.ნუთუ ქონება უფრო მეტია ვიდრე ჩვენი შვილი?წარმოგიდგენია მაინც რამხელა ტკივილია ეს ქალისთვის? აქამდე ყველაფერში გეთაანხმებოდი,მაგრამ მირას არ გაათხოვებ!(ლარისა)
-მე დავთანხმდი!ნიშნობა რამდენიმე დღეშია.იზრუნე,რომ მირა იქ იყვეს. თორემ..(ლაშა)
-რას იზამ(ლარისა)
-ძალით გავათხოვებ და იცი,რომ გავაკეთებ!(ლაშა).- საღამოს მირას დაბუნებისას,ლარისა ცრემლიანი თვალებით ელოდებოდა შვილს.
-მირა,რაგაც უნდა გითხრა(ლარისა)
-გისმენ,რა ხდება?(მირა)
-რამდენიმე დღეში,შენი ნიშნობაა(ლარისა)-ძლივს უთხრა ეს ამბავი.
-რა ნიშნობა დედა! მეხუმრეები !?(მირა)-ქალმა ყველაფერი უთხრა. მირამ ჯერ ისტერიკული სიცილი დაიწყო შემდეგ კი წავიდა. უმისამართოდ დადიოდა,ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებდა,თუ რა ხდებოდა მის თავს.... როდესაც გზაზე გადადიოდა ტკვილი იგრძნო და გონება დაკარგაა...
-კარგად ხარ?(?)
-აქ რა მინდა(მირა)-საავადმყოფოში იყო.
-გზაზე გადასვლისას ბორბლებში შემივარდით,თითქოს მევედრებოდით,რომ მომეკალით("სანდრო")-მის წინ დემეზე არა ნაკლებ წარმოსადეგი ბიჭი იდგა.
-თუ მეჯახებოდი,ბარემ მოგეკალი!(მირა)
-რა გჭირთ ასეთი(სანდრო)
-ძალით მათხოვებენ,ვიღაც ბებერზე(მირა)-მის ხმაში ზიზღი უფრო იყო ვიდრე მწუხარება.
-იცნობთ მას?(სანდრო)
-არა,არც გათხოვების სურვილი მაქვს და მითუმეტეს იმ კაცის გაცნობის!უკვე მეზიზღება(მირა). სახლში მისვლისას არავის დალაპარაკებია,ოთახში ავიდა და ჩაიკეტა.
ერთადერთი რაზეც ფიქრობდა დემეტრე იყო და ვიღაც ბებერზე ქორწილი!