: ---გისმენთ ბატონო რანო.რას მეტყვით,ვინ არის,საიდან არის და რა დაემართა იმედია ესეც გეცოდინებათ.იურისტმა ღრმად ამოიოხრა და თხობა დაიწყო.
---ელი ქართველია,საქართველოდან ჩამოვიდა.სპირომ ყველაფერი უამბო ხრისტოს რომელიც დიდი ყურისყურით უსმენდა მას.-ასეა ექიმო და ახლა კი საშიში ის არის,რომ გაიგოს ვიზედაც ეჭვი გვაქვს,მან ელი ცოცხალია და ჯერ კიდევ იბრძვის სიცოცხლისთვის,შესაძლებელია აქაც მოვიდეს ან ვინმე მოაგზავნოს.
---გასაგებია,ელი ხომ?სპირომ თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად.რადგან სიტუაცია ასე სერიოზულია,ელიზე პირადად მე ვიზრუნებ,მაგრსამ სამწუხარო ის არის გამოიფხიზლებს თუ არა,ამნეზია გარდაუვალია და ეს როდემდე გაგრძელდება,არ ვიცით,ამის თქმა არ შეგვიძლია,ეს უცნობია.ჯერ-ჯერობით ამნეზიის გარდა სხვა ყველაფერი ნორმალურად არის,მხოლოდ თავი აქვს მთელი სიძლიერით დარტმული და გათიშულია მახსოვრობის უჯრედები,ეს ყველაფერი რომ ამუშავდეს და მწყობრში ჩადგეს,ამ ყველაფერს დრო უნდა.ჩემი აზრით ადამიანი რომ გადავარჩინოთ და დავიცვათ ბოროტი ხელისგან უმჯობესია საქართველოს საელჩოს შეატყობინოთ და ისინი იზრუნებენ თავად პაციენტზე.
---ამაზე მეც ვიფიქრე,მაგრამ ჯერ დაველოდოთ შემდეგ სვლას.თქვენ როგორც თქვით,უკვე იმედები არის და ეს უკვე კარგის ნიშანია.
---იმედი აქამდე არ მქონდა,მაგრამ მაინც ვბრძოლობდით ორივე ერთად და გუშინ დაკარგული იმედის ნაპერწკალი გაღვივდა,როცა ძილში რაღაც სიტყვები წარმოთქვა,რაც მთავარია მგრძნობელობა აქვს.გოგონა რომელიც პალატაშია,ის ქართველია და ის ესაუბრება.როგორც ჩანს,მხოლოდ მისი ენა ესმის.
---როგორც ჩანს ასეა.ელიმ ინგლისური იცის კარგად,ჩვენ ინგლისურად გვესაუბრებოდა,უაქცენტოდ და ძალიან კარგად.სპირომ თავისი სავიზიტო ბარათი ამოიღო და ექიმს გაუწოდა.
---ეს ჩემი საკონტაქტო ტელეფონებია,გთხოვ თუ რამე დაგჭირდეს,რამე შეამჩნიო დამირეკე,შემოვლით კი ყოველ დღე შემოვივლი.ექიმმა მისი ნომრები მისცა და ერთმანეთს დაემშვიდობნენ.მათი წასვლის შემდეგ კი დაფიქრდა.-რაღაც უნდა ვიღონო და ელი დავიცვა,მაგრამ როგორ ვინ ვარ მე მისი,მაქვს კი ამის უფლება?როგორც ექიმი მაქვს უფლება და ეს უნდა გამოვიყენო,ეს შანსი არ უნდა გავუშვა ხელიდან.უეცრად თავი ასწია,დაღლილი თვალები მოისრისა,წამოდგა და ჩქარი ნაბიჯით გავიდა კაბინეტიდან.პირდაპირ ელის პალატაში შევიდა ნინოს გაესაუბრა.
---ნინა შემიძლია გენდო?შემიძლია გესაუბრო?ეს ძალიან სერიოზულია და ადამიანის სიცოცხლეს ეხება.
--გისმენთ ექიმო.შეშინებულმა შეხედა ნინომ.
---ჩვენს ენას კარგად ფლობ,როგორც შეგატყვე წლებია აქ ხარ.
---კი ასეა, უკვე 10 წელია აქ ვარ.
---გყავს ისეთი ვინმე,რომელიც საიდუმლოს შეინახავს და სანდო იქნება?
---ბევრს არავის ვიცნობ,მაგრამ ამ წუთში ვინც სანდოა ჩემთვის და მართლა მეიმედება ის ჩემი დაა რომელიც უმუშევარია და ეძებს საუშაოს.
---ბერძნული იცის?შეუძლია საუბარი?
---კი როგორ არა.ის ჩემზე ადრეა აქ ჩამოსული და უკვე მოქალაქეობაც აქვს,კანონიერი საბუთები აქვს.
---ეს ძალიან კარგი.დაურეკე და მოვიდეს ახლავეს,ახლავეს ნინა.ნინომ ტელეფონი აიღო და დარეკა,რა თქმა უნდა ქართულ ენაზე ესაუბრა და ექიმს უთხრა.
---მალე აქ იქნება.
---კარგია,კაბინეტში ვიქნები და იქ მოვიდეს.მალე მოვიდა ნინოს და ნათია და მიასწავლა კაბინეტი სადაც იყო.ფრთხილად დააკაკუნა კარებზე და მოესმა მამაკაცის დაღლილი ხმა,მაგრამ ძალიან თბილი და სასიამოვნო.
---მობრძანდით.ნათიამ კარები შეაღო და მორიდებით უთხრა.
---მე ნინას და ვარ.ექიმმა მის წინ სკამზე მიუთითა დაბრძანდიო და ძალი\ან ნელა და გასაგებად აუხსნა საქმის ვითარება,ისიც არ დაუმალა რისიც ეშინოდა,რას და ვის უნდა მორიდებოდა.
---ამ ყველაფერთან ერთად რაც მინდა თქვენგან,მინდა არ გაიგოს ვინმემ თუ ვინც მოვა,რომ ქართველები ხართ და მათი ენა გესმით.მინდა ყველას მოუსმინოთ და ჩაიწეროთ ყველაფერი.ეს ძალიან მნიშვნელოვანია,რთულია მაგრამ უნდა შეძლო.
---შევძლებ ექიმო,მე კანონით ვცხოვრობ ამ ქვეყანაში და მუშაობის უფლებაც მაქვს.ასე რომ,არ მეშინია.როდიდან შევუდგე მუშაობას,როდიდან მოვიდე?
---თუ მზად ხარ ყველაფრისთვის დღეიდან,ამ წუთიდან.ფასები იცი როგორადაცაა და ყველაფერი ისე იქნება,არაფერი არ შეიცვლება,შევთანხმდით?
---შევთანხმდით.ნათიამ ხელი ჩამოართვა და მასთან ერთად ელისოს პალატაში წავიდა.
--არაფერი არ გევალება,მხოლოდ ყურადღება არ მოადუნო და დაუკვირდე ძილში ისევ თუ ალაპარაკდება,ან თუ გაიღვიძებს იმ წუთში მირეკავ.ესენი ჩემი ნომრებია,არ მოგერიდოს რა დროც არ უნდა იყოს, მე აქ გავჩნდები.აბა წარმატებები,ხვალ შევხვდებით ერთმანეთს.ხრისტო იმ ღამით სახლში წავიდა,რომ ნორმალურად დაესვენა.ნინომ ელის საწოლს მიუახლოვდა და ნათიას უთხრა.
---ნათია ესაუბრე,მე რომ ველაპარაკე გუშინ ხელზე ხელი მომიჭირა და მივხვდი,რომ ესმის.იცი როგორ მეცოდება?
---მართლაც ცოდოა,თან რა ლამაზია.როგორც შევატყვე,ექიმი ამ გოგონას მიმართ გულგრილი არ უნდა იყოს.
---მეც მასე შევატყვე,იცი რა თბილი ადამიანია?პირველივე წუთიდან დაჰფოფინებს თავზე.
---შენი ბებო კიდევ დიდი დრო უნდა გყავდეს აქ?
---ჯერ კიდევ ჭირდება რაღაც გამოკვლევები და ვფიქრობ რომ კი.დავიღალე ნათი,ძალიან დავიღალე.
---გაუძელი ჩემო გოგო,აბა რას უშვები ასეთია აქაური ცხოვრება.ნინოს ჩაეძინა და ნათიას ელის ხელი ეჭირა ხელში და რაღაცას ეჩურჩულებოდა.5 საათი იყო პალატაში ხრისტო რომ შევიდა.
---აქ რატომ ხართ ამ დროს ექიმო,სახლში ხომ უნდა წასულიყავით.უთხრა გაოცებულმა ნათიამ ხრისტოს.
---ვიყავი,ცოტა დავისვენე და წამოვედი,არ დამეძინა.თუ შეძლებ დაიძინე ცოტა,ცოტა ხნით შეგცვლი მთელი ღამის უძილარი,ხვალ ვერ შეძლებ მუშაობას დასვენება გჭირდება.
---არა უშავს გაუძლებ,განა ამაზე მეტისთვის არ გამიძლია?ხრისტო გავიდა პალატიდან და მისი წასვლის შემდეგ მოტანილ ანალიზების პასუხებს გადახედა,რომლებიც მაგიდაზე იყო დალაგებული.ერთი საათი დააგვიადა და დაღლილი სახით წამოდგა.ამდენი უძილობისგან და ღამეების თევისგან ხრისტოს თვალების გარშემო სიშავე აჩნდა და სახე გაცრეცილი ჰქონდა.პალატაში შესულმა უცბად გაჩერდა ადგილზე და ნელანელა ცდილობდა უკან დაბრუნებას,რადგან ნათიას ჩასძინებოდა და არ უნდოდა გაღვიძებოდა მის შესვლაზე.ხროსტომ მძაფრად შეიგრძნო ამ ორი ადამიანის,ამ ორო უცხო ქალის მძიმე ცხოვრება უცხო ქვეყანაში.ისინი მათი სიცოცხლით უზრუნველყოფდნენ თავიანთ ოჯახებს.შეებრალა ნათია გასაღვიძებლად,მაგრამ ნათიამ იგრძნო ხრისტოს სიახლოვე და თავი ასწია.
---მაპატიე,გაგაღვიძე.მოუბოდიშა ექიმმა.
---წავალ ყავას ამოვიტან და გამოვფხიზლდები.წამოდგა ნათია.
---როგორ ყავას სვამ,მე მივდივარ და ამოგიტან.
---უხერხულია,როგორ შეგაწუხოთ ექიმო.
---ნუ გერიდება,მივდივარ მაინც.გაეღიმა ხრისტოს
---ტიბილი და რძით.უთხრა ღიმილით ნათიამ.მალე დაბრუნდა და ცცივი ყავით ხელში შევიდა პალატაში.ყავის სუნზე ნინომაც გაიღვიძა და თვი წამოყო,ხრისტომ მასაც მიუტანა ღიმილით ყავა და უთხრა.
---ვიცოდი ყავის სუნზე გაგეღვიძებოდა და წამოგიღე,მხოლოდ არ ვიცი როგორს სვამდი და ერთი კოვზი შაქრით გავაკეთებინე.გოგოებო, მხოლოდ ერთი რამ გაითვალისწინეთ,აქ არ შეიძლება ყავის შემოტანა და წამოდით ცოტა ხნით სალონში გავიდეთ.შენ კი თუ არ მოგეწონოს,ხმა არ ამოიღო.გინდა არ გინდა უნდა მიირთვა.
---კარგია,ნუ მიყურებ ექიმო ასე,მართლა მომეწონა.მე ნათია კიარ ვარ სიროფი დავლიო.თქვა ნინომ და გულიამნად გადაიკისკისა,მაგრამ უცებ მიიფარა პირზე ხელი და ხრისტოს უთხრა.-დამავიწყდა წუთიერად სად ვიყავი,ბოდიში.
---არა უშავს.ისე როგორ უძლებთ ასეთ მძიმე ცხოვრებას,ასეთი დაძაბული და რთული რეჟიმით.თითქმის დასვენება არც გიწევთ,ვხედავ ათი დღეა აქ ხარ და არც წასულხარ,ღამით ხომ ძინავს ბებოს და რატომ არ მიდიხარ სახლში.

---მე რომ ვარ აქ და მხედავს იმიტომ ძინავს,სხვაგვარად არც თქვენ მოგასვენებთ და ვერც თავად დაისვენებს,რომ ვერ შემხედავს.უმჯობესია ამიტომ აქ ვიყო და მშვიდად იძინოს.
---რაც აქ ხარ და გიყურებ,ბევრჯერ შევნიშნე შენს თვალებში უნებურად გაჩენილი ცრემლი და ვფიქროდ ,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან ბევრად დასაფასებელია.
---ის ცრემლი ყველაფრის მთქმელია ექიმო.,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან დიდ სევდას და დარდს უძლებს და თან დიდ დროსაც,იმ დროს,რომელმაც მოგვიტანა ეს ძნელი და ცრემლით სავსე ცხოვრება.სევდიანად თქვა ნინომ.წამოდგა და პალატისაკენ წავიდა.-ყავისთვის მადლობა,მე უნდა შევიდე თორემ რომ გაიღვიძოს შეეშინდება იქ რომ ვერ მნახავს.
---არ არის მადლობა საჭირო.გაუღიმა ნინოს და ნათიას უთხრა.-მე ვფიქრობ,რომ ეს ცრემლი ჩაილექება თქვენი შვილების მეხსიერებაში და ერთ დღეს პოპულარულიც კი გახდება ,,უცხო ქალის ცრემლი''.ცრემლი რომელშიც არის სიხარული,ტკივილიც,უნდობლობაც,ღალატიც და ყველაზე მთავარი რაცაა მონატრება.ვინ იცის როგორ გიჭირთ ოჯახის და ახლობლების გარეშე.
---ახალგაზრდა ქალი,რომელიც გაჭირვების გამო ტოვებს ოჯახს,სამშობლოს,არავინმა იცის მის გულში რამოდენა ტკივილია.არ ვამჟღავნებთ ამ დარდს და სევდას,რადგან აქ არავინი არ არის დამნაშავე ჩვენი ასეთი ყოფისა და ასეთი ცხოვრებისა.ეს ჩვენ გვჭირდება და ჩვენვე ვუძლებთ ამ დარდით სავსე ცხოვრებას,წლების განმავლობაში სხვისი მსახურები ვხდებით და გულში ვიკლავთ მონატრებას.სხვის შვილებს დავფოფინებთ თავზე და ვინ იცის, იმ წუთებში რად გვიღირს ჩვენი შვილების ჩახუტება.გავა წლები და ნელა-ნელა ჩვენს სილამაზეს ნაოჭები ეპარება,სახე გვეღარება.უკან რჩება მარტოობაში ჩაკლული საუკეთესო წლები,წლები რომლებიც უკან აღარსოდეს აღარ დაბრუნდება და თვითეული ჩვენთაგანის სახეს რომ ამშვენებს ღიმილი,მაგრამ ამ ღიმილის მიღმა უზარმაზარი დარდი და სევდა რომ ბუდობს.ამ ტკივილს მხოლოდ ის დაინახავს,ვინც იცის რაა უცხო მხარეში ცხოვრება,მარტოობის ტკივილი და სევდიანი თვალებიდან ჩუმი ცრემლით გადატანილი მძიმე წუთები. რამდენი ღამე აქვს ნათენები ტირილში იმ ცრემლიან თვალებს თეთრად,რამდენი რამის გახსენება უწევთ და რამდენ რამეზე ოცნებობენ ემიგრანტი ქალები და დედები,რომლებიც ჩუმად ვებრძვით ჩვენს თავებს და ამ უდიდესი შრომის ფასად,ჩვენს ჯამრთელობასაც კი საფრთხეს ვუქმნით.ჩვენ არ გვაშინებს სიძნელე,იცით რატომ ექიმო?დადუმებული უსმენდა ექიმი ნათიას და ცრემლიან თვალებში შეაჩერდა,რადგან უნდოდა პასუხი იქ ამოეკითხა.ჩვენ ქართველები სულით ძლიერები ვართ და ეს სიძლიერე ჩვენი წინაპრებიდან მოგვყვება.ვუძლებთ ამ ცხოვრებას და გაჭირვების მიუხედავად,მაინც კმაყოფილები ვართ იმით,რომ ჩვენი იჯახები ჩვენი შრომის ფასად და მონატრების ფასად დღეს მსუყე გვყავს და აღარ უჭირთ,აღარ ცივათ,აღარ შიათ.ეს ყველაფერი კი ამ ამ უცხო ქვეყანაში ემიგრანტობამ მოგვიტანა ჩვენი ძლიერი ნებისყოფის სანაცვლოდ.ვიტანჯებით,გვიჭირს მაგრამ ჩვენ მაინც კმაყოფილების ღიმილი გვაქვს სახეზე,რადგან ჩვენი ხვედრი ეს არის და ვერსად ვერ გავექცევით მას.ნელა-ნელა კი გადის დრო,მაგრამ ამ ნელა-ნელა დროსთან ერთად სიარულში,ერთი თვის უკან 10 წელი შემისრულდა აქ ცხოვრების,ამ უცხო ქვეყნის ქვეშ,რომელმაც ფართოდ გამიშალა ფრთები და შემიფარა.დილით ჩქარი ნაბიჯებით სამსახურში ფიქრებისაგან გამოუძინებელი თვალებით რამდენჯერ წავსულვარ და რამდენჯერ გავჩერებულვარ გზაში და შემიხედავს,როგორ ლამაზად ამოდის მზე და ვარდისფრად რომ ედება ათენის ცას,თითქოს ყველასთან ერთად,მეც მილოცავდა უკან დასაბრუნებელ ბლიკებს.საღამოს კი იმავე ადგილზე სადაც მზის ამოსვლას ვხვდებოდი,ცის კიდობანი ლამაზი დაისის ფერებით მხვდება და თავმომწონედ მაუწყებს მზის ჩასვლას.ვინ იცის რამდენი წელია ასე წვალობს ემიგრანტი დედა,რამდენჯერ ავადაც გამხდარა და მაინც ღიმილით ხვდება კომპიუტერის მონოტორზე უკვე გაზრდილი შვილის სახეს,იღიმის და იმ წუთში შეიძლება სიმწრის ღიმილია ის ღიმილი,რადგან არ უნდა მათ გული ატკინოს და ააფრორიაქოს ისინი,არ ინერვიულოს შვილებმა.ამ თმენა თმენაში ახალგაზრდობაც გაქრა და სადღაც ჩვენი სხეულის რომელიღაც კუთხეში ჩასახლდა.თავი ჩაქინდრა,თვალებზე მომდგარი ცრემლი შეიმშრალა და იქვე მდუმარედ მჯდომარე ექიმს შეხედა,რომლის თვალზეც შეამჩნია ცრემლი,რომელსაც ძალიან ცდილობდა შეკავებას და გარეთ გამოსვლის ნებას არ აძლევდა.
---ჩვენ წავალთ აქედან ექიმო,მაგრამ როგორ წავალთ ესაა საფიქრალი ჯერ და მერე კი,როცა ეს დღე დადგება დაუფარავი ხალისით წავალთ.მტკივნეული კი ის არის,რომ ბევრი ჩვენი საყვარელი ადამიანები აღარ დაგვხვდებიან და მათი მონახულება მხოლოდ საფლავებზე მოგვიწევს.ჩვენც,ჩვენვე ვართ ჩვენი თავებისთვის ცუდები,ჩვენ ვფიქრობთ მხოლოდ იქ მყოფებზე,შვილებზე,დედმამიშვილებზე და ჩვენი თავისთვის კი ჩვენ დრო აღარ გვრჩება საფიქრლად.გიყურებ ახლა და თქვენს თვალებში ვხედავ ერთადერთ შეკითხვას.ხრისტოს გაეცინა და უთხრა.

---მართალია,დიდი ნახია გისმენ და ერთი კითხვა დამებადა.
---ვიცი შეგატყვე,მკითხე რაც გაინტერესებს.
---რა მოგცა ამ წლებმა,ამ მარტოობის დარდიანმა და მხოლოდ ცრემლით სავსე წლებმა..
---ალბად არ დამიჯერებ,რომ გითხრა.ბევრი,ძალიან ბევრი რამ.დაკარგვითაც დავკარგე ბევრი,მაგრამ შევიძინე კიდეც.მთავარი იცი რა გავიგე ამ წლების მანძილზე?ძალიან კარგად ვარჩევ უკვე თეთრს და შავს.თურმე აქამდე ეს არ მცოდნია.ესეც კი ამ სიშორემ მასწავლა.
---მიუხედავად იმისა,რომ კარგად არ გიცნობ,მხოლოდ ერთს გეტყვი.თქვენ ორივე დები ძალიან ძლიერები ხართ.
---გეთანხმებით,ძლიერები ვართ არ ვუატყოფ და თან ძალიან ბედნიერიც ვარ,იმიტომ რომ თუმდაც თქვენი სახით მე მყავს საბერძნეთში უახლოესი მეგობარი,მადლობა ამ ნდობისთვის.ხრისტომ ნათის შეხედა ცრემლითი თვალებით და უთხრა.
---მოდი ჩემთან სულელო.ხელი მოხვია და თბილად ჩაიკრა გულში.-მე ამარიკაში,კალიფორნიაში დავიბადე და გავიზარდე,სამწუხარო ის არის რომ ჩემმა მშობლებმა მეტი შვილი აღარ გააჩინეს და დავრჩი დედისერთა.ნებას თუ მომცემ, მე დიდი სიხარულით ვიქნები თქვენს გვერდით და დაგიცავთ.ვიცი,ისიც კარგად ვიცი, რასაც ნიშნავს თქვენთვის უცხო მიწა და უცხო ცა,ამიტომ მე კარგად მესმის თქვენი.ყოველთვის გქონდეთ ჩემი იმედი და არ მოგერიდოს,გესმის? არ მოგერიდოს, როცა რამეში დაგჭირდე,მე ყოველთვის თქვენს გვერდით ვიქნები.ნათიამ ცრემლი მოიწმინდა და დაღლილი ხმით თქვა.
---ამასობაში გათენდა კიდეც.
---მალე შემოვლა დაიწყება,თუ გინდა წადი დაისვენე და მოგვიანებით მოდი.აქ კარები დაკეტილი იქნება შემოსასვლელი კარები ორი-სამი საათით,ვერავინი ვერ შემოვა შიგნით.

---კარგი,მაშინ წავალ და ცოტას დავისვენებ პირველზე კი აქ ვიქნები.დაეთანხმა ხრისტომ ღიმილით და ნათიაც წასასვლელად მოემზადა.ნინომ კაფეტერიაში ჩავიდა და შოკოლადი შეუკვეთა.პაციიენტთა თავმდგმურები უკვე ყველა გარეთ იყო და ექიმების გამოსვლას ელოდნენ.ნინო ნელა-ნელა მოუყვებოდა საავადმყოფოს ჰოლს და უეცრად ყური მოკრა ქართულ საუბარს და უნებურად დააყურადა.
---ვერ შევალ შიგნით,კარები დაკეტილია.როგორც ჩანს ექიმების შემოვლაა.
---???
---არა,არ არის ქართველი და ხიო გავიგე ფრთხილად ვიქნები.
---???
---კარგი,ვთიშავ და გაგაგებინებ ყველაფერს.
---???
---ხო ვიცი,უბრალოდ გავიგებ რომელ პალატაშია.ნინომ მიხვდა ვიზედაც იყო საუბარი და ნათიას მესიჯით მიწერა ყველაფერი რაც კი მოისმინა,თან უკვე მოსვენებაც კი დაკარგა.ახლოს დადგა კარებთან,რომ პირველი შესულიყო პალატაში.ამ დროს ნათიას მესიჯი მოუვიდა რომელიც ხელის კანკალით გახსნა.
--ნინო ეს ის ტიპია,ვისიც ეშინოდა ხრისტოს და მოლოდინიც კი ჰქონდა.აი მისი ნომერო და დაურეკე და მეც მივწერ.ხრისტო ერთერთ პაციენტის პალატაში იყო,რომ ნათიას მესიჯი მოუვიდა და იმ წუთში წაიკითხა.
---ექიმო,ელის სიცოცხლე მართლა საფრთხეშია.ნინო გარეთაა და გელოდება.ცოტა ხანში ხრისტომ კარები გააღო და ნინო შეატარა შიგნით,გარეთ კ მრისხანედ მომოათვალიერა სათითაოდ ყველა.
---შიჰნით შედი და ახლავეს მოვალ.შემდეგ კი ტელეფონი ამოიღო და სადღაც გადარეკა.ნინო ძალიან ანერვიულებული შევიდა პალატაში მის ბებოსთან.ხრისტომ ქარიშხალივით შევარდა პალატაში და ნინოს უთხრა.
---მპუსმინე რას ეტყვის,ისე გააკეთე,რომ თითქოს არ გესმის ენა თუ რას საუბრობს.მართლაც ნინომ ძალა მოიკრიბა და ისე მოიქცა,რომ თითქოს არ ანაღვლებდა არაფერი და მხოლოდ ბებოს დატრიალებდა თავზე.ცოტა ხანში ახალგაზრდა მამაკაცი შემოვიდა პალატაში და ელისოს საწოლთან მივიდა,ჩამოჯდა და ელისოს ხელი მის ხელში აიღო,სახეზე დააცქერდა და ჩურჩულით უთხრა.
---: ---გისმენთ ბატონო რანო.რას მეტყვით,ვინ არის,საიდან არის და რა დაემართა იმედია ესეც გეცოდინებათ.იურისტმა ღრმად ამოიოხრა და თხობა დაიწყო.
---ელი ქართველია,საქართველოდან ჩამოვიდა.სპირომ ყველაფერი უამბო ხრისტოს რომელიც დიდი ყურისყურით უსმენდა მას.-ასეა ექიმო და ახლა კი საშიში ის არის,რომ გაიგოს ვიზედაც ეჭვი გვაქვს,მან ელი ცოცხალია და ჯერ კიდევ იბრძვის სიცოცხლისთვის,შესაძლებელია აქაც მოვიდეს ან ვინმე მოაგზავნოს.
---გასაგებია,ელი ხომ?სპირომ თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად.რადგან სიტუაცია ასე სერიოზულია,ელიზე პირადად მე ვიზრუნებ,მაგრსამ სამწუხარო ის არის გამოიფხიზლებს თუ არა,ამნეზია გარდაუვალია და ეს როდემდე გაგრძელდება,არ ვიცით,ამის თქმა არ შეგვიძლია,ეს უცნობია.ჯერ-ჯერობით ამნეზიის გარდა სხვა ყველაფერი ნორმალურად არის,მხოლოდ თავი აქვს მთელი სიძლიერით დარტმული და გათიშულია მახსოვრობის უჯრედები,ეს ყველაფერი რომ ამუშავდეს და მწყობრში ჩადგეს,ამ ყველაფერს დრო უნდა.ჩემი აზრით ადამიანი რომ გადავარჩინოთ და დავიცვათ ბოროტი ხელისგან უმჯობესია საქართველოს საელჩოს შეატყობინოთ და ისინი იზრუნებენ თავად პაციენტზე.
---ამაზე მეც ვიფიქრე,მაგრამ ჯერ დაველოდოთ შემდეგ სვლას.თქვენ როგორც თქვით,უკვე იმედები არის და ეს უკვე კარგის ნიშანია.
---იმედი აქამდე არ მქონდა,მაგრამ მაინც ვბრძოლობდით ორივე ერთად და გუშინ დაკარგული იმედის ნაპერწკალი გაღვივდა,როცა ძილში რაღაც სიტყვები წარმოთქვა,რაც მთავარია მგრძნობელობა აქვს.გოგონა რომელიც პალატაშია,ის ქართველია და ის ესაუბრება.როგორც ჩანს,მხოლოდ მისი ენა ესმის.
---როგორც ჩანს ასეა.ელიმ ინგლისური იცის კარგად,ჩვენ ინგლისურად გვესაუბრებოდა,უაქცენტოდ და ძალიან კარგად.სპირომ თავისი სავიზიტო ბარათი ამოიღო და ექიმს გაუწოდა.
---ეს ჩემი საკონტაქტო ტელეფონებია,გთხოვ თუ რამე დაგჭირდეს,რამე შეამჩნიო დამირეკე,შემოვლით კი ყოველ დღე შემოვივლი.ექიმმა მისი ნომრები მისცა და ერთმანეთს დაემშვიდობნენ.მათი წასვლის შემდეგ კი დაფიქრდა.-რაღაც უნდა ვიღონო და ელი დავიცვა,მაგრამ როგორ ვინ ვარ მე მისი,მაქვს კი ამის უფლება?როგორც ექიმი მაქვს უფლება და ეს უნდა გამოვიყენო,ეს შანსი არ უნდა გავუშვა ხელიდან.უეცრად თავი ასწია,დაღლილი თვალები მოისრისა,წამოდგა და ჩქარი ნაბიჯით გავიდა კაბინეტიდან.პირდაპირ ელის პალატაში შევიდა ნინოს გაესაუბრა.
---ნინა შემიძლია გენდო?შემიძლია გესაუბრო?ეს ძალიან სერიოზულია და ადამიანის სიცოცხლეს ეხება.
--გისმენთ ექიმო.შეშინებულმა შეხედა ნინომ.
---ჩვენს ენას კარგად ფლობ,როგორც შეგატყვე წლებია აქ ხარ.
---კი ასეა, უკვე 10 წელია აქ ვარ.
---გყავს ისეთი ვინმე,რომელიც საიდუმლოს შეინახავს და სანდო იქნება?
---ბევრს არავის ვიცნობ,მაგრამ ამ წუთში ვინც სანდოა ჩემთვის და მართლა მეიმედება ის ჩემი დაა რომელიც უმუშევარია და ეძებს საუშაოს.
---ბერძნული იცის?შეუძლია საუბარი?
---კი როგორ არა.ის ჩემზე ადრეა აქ ჩამოსული და უკვე მოქალაქეობაც აქვს,კანონიერი საბუთები აქვს.
---ეს ძალიან კარგი.დაურეკე და მოვიდეს ახლავეს,ახლავეს ნინა.ნინომ ტელეფონი აიღო და დარეკა,რა თქმა უნდა ქართულ ენაზე ესაუბრა და ექიმს უთხრა.
---მალე აქ იქნება.
---კარგია,კაბინეტში ვიქნები და იქ მოვიდეს.მალე მოვიდა ნინოს და ნათია და მიასწავლა კაბინეტი სადაც იყო.ფრთხილად დააკაკუნა კარებზე და მოესმა მამაკაცის დაღლილი ხმა,მაგრამ ძალიან თბილი და სასიამოვნო.
---მობრძანდით.ნათიამ კარები შეაღო და მორიდებით უთხრა.
---მე ნინას და ვარ.ექიმმა მის წინ სკამზე მიუთითა დაბრძანდიო და ძალი\ან ნელა და გასაგებად აუხსნა საქმის ვითარება,ისიც არ დაუმალა რისიც ეშინოდა,რას და ვის უნდა მორიდებოდა.
---ამ ყველაფერთან ერთად რაც მინდა თქვენგან,მინდა არ გაიგოს ვინმემ თუ ვინც მოვა,რომ ქართველები ხართ და მათი ენა გესმით.მინდა ყველას მოუსმინოთ და ჩაიწეროთ ყველაფერი.ეს ძალიან მნიშვნელოვანია,რთულია მაგრამ უნდა შეძლო.
---შევძლებ ექიმო,მე კანონით ვცხოვრობ ამ ქვეყანაში და მუშაობის უფლებაც მაქვს.ასე რომ,არ მეშინია.როდიდან შევუდგე მუშაობას,როდიდან მოვიდე?
---თუ მზად ხარ ყველაფრისთვის დღეიდან,ამ წუთიდან.ფასები იცი როგორადაცაა და ყველაფერი ისე იქნება,არაფერი არ შეიცვლება,შევთანხმდით?
---შევთანხმდით.ნათიამ ხელი ჩამოართვა და მასთან ერთად ელისოს პალატაში წავიდა.
--არაფერი არ გევალება,მხოლოდ ყურადღება არ მოადუნო და დაუკვირდე ძილში ისევ თუ ალაპარაკდება,ან თუ გაიღვიძებს იმ წუთში მირეკავ.ესენი ჩემი ნომრებია,არ მოგერიდოს რა დროც არ უნდა იყოს, მე აქ გავჩნდები.აბა წარმატებები,ხვალ შევხვდებით ერთმანეთს.ხრისტო იმ ღამით სახლში წავიდა,რომ ნორმალურად დაესვენა.ნინომ ელის საწოლს მიუახლოვდა და ნათიას უთხრა.
---ნათია ესაუბრე,მე რომ ველაპარაკე გუშინ ხელზე ხელი მომიჭირა და მივხვდი,რომ ესმის.იცი როგორ მეცოდება?
---მართლაც ცოდოა,თან რა ლამაზია.როგორც შევატყვე,ექიმი ამ გოგონას მიმართ გულგრილი არ უნდა იყოს.
---მეც მასე შევატყვე,იცი რა თბილი ადამიანია?პირველივე წუთიდან დაჰფოფინებს თავზე.
---შენი ბებო კიდევ დიდი დრო უნდა გყავდეს აქ?
---ჯერ კიდევ ჭირდება რაღაც გამოკვლევები და ვფიქრობ რომ კი.დავიღალე ნათი,ძალიან დავიღალე.
---გაუძელი ჩემო გოგო,აბა რას უშვები ასეთია აქაური ცხოვრება.ნინოს ჩაეძინა და ნათიას ელის ხელი ეჭირა ხელში და რაღაცას ეჩურჩულებოდა.5 საათი იყო პალატაში ხრისტო რომ შევიდა.
---აქ რატომ ხართ ამ დროს ექიმო,სახლში ხომ უნდა წასულიყავით.უთხრა გაოცებულმა ნათიამ ხრისტოს.
---ვიყავი,ცოტა დავისვენე და წამოვედი,არ დამეძინა.თუ შეძლებ დაიძინე ცოტა,ცოტა ხნით შეგცვლი მთელი ღამის უძილარი,ხვალ ვერ შეძლებ მუშაობას დასვენება გჭირდება.
---არა უშავს გაუძლებ,განა ამაზე მეტისთვის არ გამიძლია?ხრისტო გავიდა პალატიდან და მისი წასვლის შემდეგ მოტანილ ანალიზების პასუხებს გადახედა,რომლებიც მაგიდაზე იყო დალაგებული.ერთი საათი დააგვიადა და დაღლილი სახით წამოდგა.ამდენი უძილობისგან და ღამეების თევისგან ხრისტოს თვალების გარშემო სიშავე აჩნდა და სახე გაცრეცილი ჰქონდა.პალატაში შესულმა უცბად გაჩერდა ადგილზე და ნელანელა ცდილობდა უკან დაბრუნებას,რადგან ნათიას ჩასძინებოდა და არ უნდოდა გაღვიძებოდა მის შესვლაზე.ხროსტომ მძაფრად შეიგრძნო ამ ორი ადამიანის,ამ ორო უცხო ქალის მძიმე ცხოვრება უცხო ქვეყანაში.ისინი მათი სიცოცხლით უზრუნველყოფდნენ თავიანთ ოჯახებს.შეებრალა ნათია გასაღვიძებლად,მაგრამ ნათიამ იგრძნო ხრისტოს სიახლოვე და თავი ასწია.
---მაპატიე,გაგაღვიძე.მოუბოდიშა ექიმმა.
---წავალ ყავას ამოვიტან და გამოვფხიზლდები.წამოდგა ნათია.
---როგორ ყავას სვამ,მე მივდივარ და ამოგიტან.
---უხერხულია,როგორ შეგაწუხოთ ექიმო.
---ნუ გერიდება,მივდივარ მაინც.გაეღიმა ხრისტოს
---ტიბილი და რძით.უთხრა ღიმილით ნათიამ.მალე დაბრუნდა და ცცივი ყავით ხელში შევიდა პალატაში.ყავის სუნზე ნინომაც გაიღვიძა და თვი წამოყო,ხრისტომ მასაც მიუტანა ღიმილით ყავა და უთხრა.
---ვიცოდი ყავის სუნზე გაგეღვიძებოდა და წამოგიღე,მხოლოდ არ ვიცი როგორს სვამდი და ერთი კოვზი შაქრით გავაკეთებინე.გოგოებო, მხოლოდ ერთი რამ გაითვალისწინეთ,აქ არ შეიძლება ყავის შემოტანა და წამოდით ცოტა ხნით სალონში გავიდეთ.შენ კი თუ არ მოგეწონოს,ხმა არ ამოიღო.გინდა არ გინდა უნდა მიირთვა.
---კარგია,ნუ მიყურებ ექიმო ასე,მართლა მომეწონა.მე ნათია კიარ ვარ სიროფი დავლიო.თქვა ნინომ და გულიამნად გადაიკისკისა,მაგრამ უცებ მიიფარა პირზე ხელი და ხრისტოს უთხრა.-დამავიწყდა წუთიერად სად ვიყავი,ბოდიში.
---არა უშავს.ისე როგორ უძლებთ ასეთ მძიმე ცხოვრებას,ასეთი დაძაბული და რთული რეჟიმით.თითქმის დასვენება არც გიწევთ,ვხედავ ათი დღეა აქ ხარ და არც წასულხარ,ღამით ხომ ძინავს ბებოს და რატომ არ მიდიხარ სახლში.

---მე რომ ვარ აქ და მხედავს იმიტომ ძინავს,სხვაგვარად არც თქვენ მოგასვენებთ და ვერც თავად დაისვენებს,რომ ვერ შემხედავს.უმჯობესია ამიტომ აქ ვიყო და მშვიდად იძინოს.
---რაც აქ ხარ და გიყურებ,ბევრჯერ შევნიშნე შენს თვალებში უნებურად გაჩენილი ცრემლი და ვფიქროდ ,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან ბევრად დასაფასებელია.
---ის ცრემლი ყველაფრის მთქმელია ექიმო.,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან დიდ სევდას და დარდს უძლებს და თან დიდ დროსაც,იმ დროს,რომელმაც მოგვიტანა ეს ძნელი და ცრემლით სავსე ცხოვრება.სევდიანად თქვა ნინომ.წამოდგა და პალატისაკენ წავიდა.-ყავისთვის მადლობა,მე უნდა შევიდე თორემ რომ გაიღვიძოს შეეშინდება იქ რომ ვერ მნახავს.
---არ არის მადლობა საჭირო.გაუღიმა ნინოს და ნათიას უთხრა.-მე ვფიქრობ,რომ ეს ცრემლი ჩაილექება თქვენი შვილების მეხსიერებაში და ერთ დღეს პოპულარულიც კი გახდება ,,უცხო ქალის ცრემლი''.ცრემლი რომელშიც არის სიხარული,ტკივილიც,უნდობლობაც,ღალატიც და ყველაზე მთავარი რაცაა მონატრება.ვინ იცის როგორ გიჭირთ ოჯახის და ახლობლების გარეშე.
---ახალგაზრდა ქალი,რომელიც გაჭირვების გამო ტოვებს ოჯახს,სამშობლოს,არავინმა იცის მის გულში რამოდენა ტკივილია.არ ვამჟღავნებთ ამ დარდს და სევდას,რადგან აქ არავინი არ არის დამნაშავე ჩვენი ასეთი ყოფისა და ასეთი ცხოვრებისა.ეს ჩვენ გვჭირდება და ჩვენვე ვუძლებთ ამ დარდით სავსე ცხოვრებას,წლების განმავლობაში სხვისი მსახურები ვხდებით და გულში ვიკლავთ მონატრებას.სხვის შვილებს დავფოფინებთ თავზე და ვინ იცის, იმ წუთებში რად გვიღირს ჩვენი შვილების ჩახუტება.გავა წლები და ნელა-ნელა ჩვენს სილამაზეს ნაოჭები ეპარება,სახე გვეღარება.უკან რჩება მარტოობაში ჩაკლული საუკეთესო წლები,წლები რომლებიც უკან აღარსოდეს აღარ დაბრუნდება და თვითეული ჩვენთაგანის სახეს რომ ამშვენებს ღიმილი,მაგრამ ამ ღიმილის მიღმა უზარმაზარი დარდი და სევდა რომ ბუდობს.ამ ტკივილს მხოლოდ ის დაინახავს,ვინც იცის რაა უცხო მხარეში ცხოვრება,მარტოობის ტკივილი და სევდიანი თვალებიდან ჩუმი ცრემლით გადატანილი მძიმე წუთები. რამდენი ღამე აქვს ნათენები ტირილში იმ ცრემლიან თვალებს თეთრად,რამდენი რამის გახსენება უწევთ და რამდენ რამეზე ოცნებობენ ემიგრანტი ქალები და დედები,რომლებიც ჩუმად ვებრძვით ჩვენს თავებს და ამ უდიდესი შრომის ფასად,ჩვენს ჯამრთელობასაც კი საფრთხეს ვუქმნით.ჩვენ არ გვაშინებს სიძნელე,იცით რატომ ექიმო?დადუმებული უსმენდა ექიმი ნათიას და ცრემლიან თვალებში შეაჩერდა,რადგან უნდოდა პასუხი იქ ამოეკითხა.ჩვენ ქართველები სულით ძლიერები ვართ და ეს სიძლიერე ჩვენი წინაპრებიდან მოგვყვება.ვუძლებთ ამ ცხოვრებას და გაჭირვების მიუხედავად,მაინც კმაყოფილები ვართ იმით,რომ ჩვენი იჯახები ჩვენი შრომის ფასად და მონატრების ფასად დღეს მსუყე გვყავს და აღარ უჭირთ,აღარ ცივათ,აღარ შიათ.ეს ყველაფერი კი ამ ამ უცხო ქვეყანაში ემიგრანტობამ მოგვიტანა ჩვენი ძლიერი ნებისყოფის სანაცვლოდ.ვიტანჯებით,გვიჭირს მაგრამ ჩვენ მაინც კმაყოფილების ღიმილი გვაქვს სახეზე,რადგან ჩვენი ხვედრი ეს არის და ვერსად ვერ გავექცევით მას.ნელა-ნელა კი გადის დრო,მაგრამ ამ ნელა-ნელა დროსთან ერთად სიარულში,ერთი თვის უკან 10 წელი შემისრულდა აქ ცხოვრების,ამ უცხო ქვეყნის ქვეშ,რომელმაც ფართოდ გამიშალა ფრთები და შემიფარა.დილით ჩქარი ნაბიჯებით სამსახურში ფიქრებისაგან გამოუძინებელი თვალებით რამდენჯერ წავსულვარ და რამდენჯერ გავჩერებულვარ გზაში და შემიხედავს,როგორ ლამაზად ამოდის მზე და ვარდისფრად რომ ედება ათენის ცას,თითქოს ყველასთან ერთად,მეც მილოცავდა უკან დასაბრუნებელ ბლიკებს.საღამოს კი იმავე ადგილზე სადაც მზის ამოსვლას ვხვდებოდი,ცის კიდობანი ლამაზი დაისის ფერებით მხვდება და თავმომწონედ მაუწყებს მზის ჩასვლას.ვინ იცის რამდენი წელია ასე წვალობს ემიგრანტი დედა,რამდენჯერ ავადაც გამხდარა და მაინც ღიმილით ხვდება კომპიუტერის მონოტორზე უკვე გაზრდილი შვილის სახეს,იღიმის და იმ წუთში შეიძლება სიმწრის ღიმილია ის ღიმილი,რადგან არ უნდა მათ გული ატკინოს და ააფრორიაქოს ისინი,არ ინერვიულოს შვილებმა.ამ თმენა თმენაში ახალგაზრდობაც გაქრა და სადღაც ჩვენი სხეულის რომელიღაც კუთხეში ჩასახლდა.თავი ჩაქინდრა,თვალებზე მომდგარი ცრემლი შეიმშრალა და იქვე მდუმარედ მჯდომარე ექიმს შეხედა,რომლის თვალზეც შეამჩნია ცრემლი,რომელსაც ძალიან ცდილობდა შეკავებას და გარეთ გამოსვლის ნებას არ აძლევდა.
---ჩვენ წავალთ აქედან ექიმო,მაგრამ როგორ წავალთ ესაა საფიქრალი ჯერ და მერე კი,როცა ეს დღე დადგება დაუფარავი ხალისით წავალთ.მტკივნეული კი ის არის,რომ ბევრი ჩვენი საყვარელი ადამიანები აღარ დაგვხვდებიან და მათი მონახულება მხოლოდ საფლავებზე მოგვიწევს.ჩვენც,ჩვენვე ვართ ჩვენი თავებისთვის ცუდები,ჩვენ ვფიქრობთ მხოლოდ იქ მყოფებზე,შვილებზე,დედმამიშვილებზე და ჩვენი თავისთვის კი ჩვენ დრო აღარ გვრჩება საფიქრლად.გიყურებ ახლა და თქვენს თვალებში ვხედავ ერთადერთ შეკითხვას.ხრისტოს გაეცინა და უთხრა.

---მართალია,დიდი ნახია გისმენ და ერთი კითხვა დამებადა.
---ვიცი შეგატყვე,მკითხე რაც გაინტერესებს.
---რა მოგცა ამ წლებმა,ამ მარტოობის დარდიანმა და მხოლოდ ცრემლით სავსე წლებმა..
---ალბად არ დამიჯერებ,რომ გითხრა.ბევრი,ძალიან ბევრი რამ.დაკარგვითაც დავკარგე ბევრი,მაგრამ შევიძინე კიდეც.მთავარი იცი რა გავიგე ამ წლების მანძილზე?ძალიან კარგად ვარჩევ უკვე თეთრს და შავს.თურმე აქამდე ეს არ მცოდნია.ესეც კი ამ სიშორემ მასწავლა.
---მიუხედავად იმისა,რომ კარგად არ გიცნობ,მხოლოდ ერთს გეტყვი.თქვენ ორივე დები ძალიან ძლიერები ხართ.
---გეთანხმებით,ძლიერები ვართ არ ვუატყოფ და თან ძალიან ბედნიერიც ვარ,იმიტომ რომ თუმდაც თქვენი სახით მე მყავს საბერძნეთში უახლოესი მეგობარი,მადლობა ამ ნდობისთვის.ხრისტომ ნათის შეხედა ცრემლითი თვალებით და უთხრა.
---მოდი ჩემთან სულელო.ხელი მოხვია და თბილად ჩაიკრა გულში.-მე ამარიკაში,კალიფორნიაში დავიბადე და გავიზარდე,სამწუხარო ის არის რომ ჩემმა მშობლებმა მეტი შვილი აღარ გააჩინეს და დავრჩი დედისერთა.ნებას თუ მომცემ, მე დიდი სიხარულით ვიქნები თქვენს გვერდით და დაგიცავთ.ვიცი,ისიც კარგად ვიცი, რასაც ნიშნავს თქვენთვის უცხო მიწა და უცხო ცა,ამიტომ მე კარგად მესმის თქვენი.ყოველთვის გქონდეთ ჩემი იმედი და არ მოგერიდოს,გესმის? არ მოგერიდოს, როცა რამეში დაგჭირდე,მე ყოველთვის თქვენს გვერდით ვიქნები.ნათიამ ცრემლი მოიწმინდა და დაღლილი ხმით თქვა.
---ამასობაში გათენდა კიდეც.
---მალე შემოვლა დაიწყება,თუ გინდა წადი დაისვენე და მოგვიანებით მოდი.აქ კარები დაკეტილი იქნება შემოსასვლელი კარები ორი-სამი საათით,ვერავინი ვერ შემოვა შიგნით.

---კარგი,მაშინ წავალ და ცოტას დავისვენებ პირველზე კი აქ ვიქნები.დაეთანხმა ხრისტომ ღიმილით და ნათიაც წასასვლელად მოემზადა.ნინომ კაფეტერიაში ჩავიდა და შოკოლადი შეუკვეთა.პაციიენტთა თავმდგმურები უკვე ყველა გარეთ იყო და ექიმების გამოსვლას ელოდნენ.ნინო ნელა-ნელა მოუყვებოდა საავადმყოფოს ჰოლს და უეცრად ყური მოკრა ქართულ საუბარს და უნებურად დააყურადა.
---ვერ შევალ შიგნით,კარები დაკეტილია.როგორც ჩანს ექიმების შემოვლაა.
---???
---არა,არ არის ქართველი და ხიო გავიგე ფრთხილად ვიქნები.
---???
---კარგი,ვთიშავ და გაგაგებინებ ყველაფერს.
---???
---ხო ვიცი,უბრალოდ გავიგებ რომელ პალატაშია.ნინომ მიხვდა ვიზედაც იყო საუბარი და ნათიას მესიჯით მიწერა ყველაფერი რაც კი მოისმინა,თან უკვე მოსვენებაც კი დაკარგა.ახლოს დადგა კარებთან,რომ პირველი შესულიყო პალატაში.ამ დროს ნათიას მესიჯი მოუვიდა რომელიც ხელის კანკალით გახსნა.
--ნინო ეს ის ტიპია,ვისიც ეშინოდა ხრისტოს და მოლოდინიც კი ჰქონდა.აი მისი ნომერო და დაურეკე და მეც მივწერ.ხრისტო ერთერთ პაციენტის პალატაში იყო,რომ ნათიას მესიჯი მოუვიდა და იმ წუთში წაიკითხა.
---ექიმო,ელის სიცოცხლე მართლა საფრთხეშია.ნინო გარეთაა და გელოდება.ცოტა ხანში ხრისტომ კარები გააღო და ნინო შეატარა შიგნით,გარეთ კ მრისხანედ მომოათვალიერა სათითაოდ ყველა.
---შიჰნით შედი და ახლავეს მოვალ.შემდეგ კი ტელეფონი ამოიღო და სადღაც გადარეკა.ნინო ძალიან ანერვიულებული შევიდა პალატაში მის ბებოსთან.ხრისტომ ქარიშხალივით შევარდა პალატაში და ნინოს უთხრა.
---მპუსმინე რას ეტყვის,ისე გააკეთე,რომ თითქოს არ გესმის ენა თუ რას საუბრობს.მართლაც ნინომ ძალა მოიკრიბა და ისე მოიქცა,რომ თითქოს არ ანაღვლებდა არაფერი და მხოლოდ ბებოს დატრიალებდა თავზე.ცოტა ხანში ახალგაზრდა მამაკაცი შემოვიდა პალატაში და ელისოს საწოლთან მივიდა,ჩამოჯდა და ელისოს ხელი მის ხელში აიღო,სახეზე დააცქერდა და ჩურჩულით უთხრა.
---რატომ ენდე ასე ბრმად იმ ნაბ...რს,რომ მცოდნოდა ქართველი იყავი,გეფიცები არ დავთანხმდებოდი,არ გავაკეთებდი ამ სისაძაგლეს.შემდეგ ნინოს შეხედა და ქართულად დაელაპარაკა,ალბად იერით შეამჩნია რომ ქართველი იყო.ნინოს გული აუჩქარდა,მაგრამ ყურადღება არ მიქცია,არ შეიმჩნია რომ ქართველი იყო.ნინომ არ მიაქცია ყურადღება,ის ტელფონზე მესიჯობდა.მამაკაცმა კი ძლივს გასაგები ბერძნულით უთხრა.
---თქვენ ბერძენი ხართ?
---დიახ,რამე გნებავთ?
---არა,არა არაფერი.მადლობა.
---არ იცით ბერძნული?იქნებ ინგლისური გესმით?
---დიახ,ინგლისური ვიცი.უეცრად გამოფხიზლდდა მამაკაცი.
---რამე გაინტერესებთ?მკითხეთ რაც გინდათ.
---ამ გოგონას,ეს დღეები ვინმემ მოაკითხა?
---არა,მისი მოყვანის დღიდან აქ ვარ და ჯერ არავის მოუკითხავს.
---რას ამბობს ექიმები,არის რაიმე სიახლე?
---ეს შეგიძლიათ,თავად ექიმს შეეკითხოთ.აი ისიც, მოვიდა.პალატაში ხრისტო შემოვიდა
---გისმენთ,რა გაინტერესებთ?
---ბერძნული არ იცის ექიმო,მაგრამ გოგონას მდგომარეობა აწინტერესებს,ალბად ახლობელია.უთხრა ინგლისურად ნინომ.
---ახლობელი ხართ?
---დიახ,ახლობელი ვარ.
---როგორ გაიგეთ,გოგონა აქ რომ წევს?
---იცით? ჩვენ უკვე სამი კვირაა გოგონას ვეძებთ და ყველა საავადმყოფო შემოვიარეთ.
---რატომ მილიციას არ მიმართეთ?
---ვიფიქრეთ,რომ შევძლებდით მის პოვნას.ახლა რადგან მივაგენით,ჩვენ წავიყვანთ და მივხედავთ მას.
---ასეთ მძიმე ავადმყოფს, ვერსად ვერ წაიყვანთ.ჯერ წარმოადგინეთ საბუთები,რომ მისი ნათესავი ხართ.აქ ჩართულია მილიცია და საელჩო,მე მათ უნდა შევატყობინო,ამიტომ თქვენი მონაცემები მჭირდება.ხო,შეგიძლიათ მითხრათ რა ჰქვია გოგონას?ჩვენ დღემდე არ ვიცით მისი სახელი.
---ელენე,ელენი ჰქვია გოგონას.აქ კი მამაკაცმა თავისი თავი გსაყიდა უკვე და აშკარად დაეტყო,რომ ელისოსთვის ის სრულიად უცნობი პიროვნება იყო.ხრისტო პირდაპირ თვალრებში უცქერდა მამაკაცს და უკვირდა,ასეთი ცივ სისხლიანი როგორ უნდა იყოს ადამიანი,რომ ასე მშრალად საუბრობდეს ტყუილს.პალატასი სირბილისგან აქლოშინებული ნათია შემოვარდა,მან იქ მიმდინარე საქმის მსვლელობა მესიჯებით იცოდა ნინოსგან.არ დაიბნა და ექიმს მიუბრუნდა.
---მაპატიეთ დამაგვიანდა,იურისტიც ახლავეს მოვა.მე უბრალოდ წინ წამოვედი.
--მადლობა ნადია ეს გოგონას ახლობელია და როგორც მან გვითხრა,გოგონას ელენი ჰქვია.ყველაფერი ჩაწერეთ უთხარით ბატონ რანოს და მისამართიც,საკონტაქტო ტელეფონი,რომ რამე მოხდეს ხომ უნდა შევატყობინოთ,ხომ უნდა დავუკავშირდთ.მე საელჩოში დავრეკავ და ვეტყვი,რომ გოგონას ნათესავი გამოუჩნფდა.ექიმი პალატიდან გავიდა,მამაკახი კი საწოლთან იდგა გაფითრებული.მიხვდა,რომ საქმე არც ისე ადვილად იყო,როგორც ნიკოლოზმა აუხსნა და უთხრა.ამ დროს მისი ტელეფონი ამღერდა,უხალისოდ ამოიღო ტელეფონი და უპასიხა აღრენილმა.

---შენ საერთოდ კარგად ხარ?აქ მთელი მილიცუა და საელჩოა ჩართული საქმეში.სად მომაგზავნე,იცოდე ეს გოგონა უბრალო ადამიანი არ ჩანს.მე ჩავარდები,მაგრამ არც შენ გადტოვებ უკან შე ნაბიჭ...ო.გაბრაზებული გავარდა პალატიდან და ნინომ და ნათიამ მიხვდნენ,რომ ელისოს ქართველმა დაეტაკა ,მაგრამ ეს იყო შეკვეთა.შემდეგ ორივემ საბრალო ელისოს გადახედეს და დაინახეს მისი შეჭმუხნული წარბები,თითქოს რაღაცის ან ვიღაცის ეშინოდა და ერთიანად თრთოლვაც კი დაიწყო ძილში.ნათიამ გავიდა და ექიმს დაუძხა,რომლებიც სხვა ექიმებთან ერთად შემოვიდნენ და ელისოს დააკვირდნენ.ელისომ უეცრად ბაგე გახსნა და გარკვევით თქვა.
---არ მომეკარო,არ მომიახლოვდე შენ მკვლელი ხარ,მკვლელი.ამბობდა ძლში ამ სიტყვებს და თან ორივე ხელებს ძლიერად მუჭნიდა.მისი მშვილდივით გადაჭიმული წარბები ხან გაიხსნებოდა და ხან შეიკვრებოდა,ოფლმაც დაასხა ელისოს შავგვრემან,სწორნაკვთებიან სახეზე რომელიც ხან მედიდურ სახეს იღებდა,ხან მკაცრს და თოთქოს ტირილის დაწყებაც უნდოდა და ნელა-ნელა ჩაწყნარდა ბობოქარი წუთები და ელისოს თვალები ისევ აივსო ცრემლით,რომელიც უკვე გარეთაც გამონარნარდნენ ყველას დასანახად.ცრემლმა გზა ნახა თუ არა,ელისოს ჩქარა მოძრავმა მკერდმაც დამშვიდდა და სუნთქვაც დაუწყნარდა,მშვიდი გაუხდა.
---: ---გისმენთ ბატონო რანო.რას მეტყვით,ვინ არის,საიდან არის და რა დაემართა იმედია ესეც გეცოდინებათ.იურისტმა ღრმად ამოიოხრა და თხობა დაიწყო.
---ელი ქართველია,საქართველოდან ჩამოვიდა.სპირომ ყველაფერი უამბო ხრისტოს რომელიც დიდი ყურისყურით უსმენდა მას.-ასეა ექიმო და ახლა კი საშიში ის არის,რომ გაიგოს ვიზედაც ეჭვი გვაქვს,მან ელი ცოცხალია და ჯერ კიდევ იბრძვის სიცოცხლისთვის,შესაძლებელია აქაც მოვიდეს ან ვინმე მოაგზავნოს.
---გასაგებია,ელი ხომ?სპირომ თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად.რადგან სიტუაცია ასე სერიოზულია,ელიზე პირადად მე ვიზრუნებ,მაგრსამ სამწუხარო ის არის გამოიფხიზლებს თუ არა,ამნეზია გარდაუვალია და ეს როდემდე გაგრძელდება,არ ვიცით,ამის თქმა არ შეგვიძლია,ეს უცნობია.ჯერ-ჯერობით ამნეზიის გარდა სხვა ყველაფერი ნორმალურად არის,მხოლოდ თავი აქვს მთელი სიძლიერით დარტმული და გათიშულია მახსოვრობის უჯრედები,ეს ყველაფერი რომ ამუშავდეს და მწყობრში ჩადგეს,ამ ყველაფერს დრო უნდა.ჩემი აზრით ადამიანი რომ გადავარჩინოთ და დავიცვათ ბოროტი ხელისგან უმჯობესია საქართველოს საელჩოს შეატყობინოთ და ისინი იზრუნებენ თავად პაციენტზე.
---ამაზე მეც ვიფიქრე,მაგრამ ჯერ დაველოდოთ შემდეგ სვლას.თქვენ როგორც თქვით,უკვე იმედები არის და ეს უკვე კარგის ნიშანია.
---იმედი აქამდე არ მქონდა,მაგრამ მაინც ვბრძოლობდით ორივე ერთად და გუშინ დაკარგული იმედის ნაპერწკალი გაღვივდა,როცა ძილში რაღაც სიტყვები წარმოთქვა,რაც მთავარია მგრძნობელობა აქვს.გოგონა რომელიც პალატაშია,ის ქართველია და ის ესაუბრება.როგორც ჩანს,მხოლოდ მისი ენა ესმის.
---როგორც ჩანს ასეა.ელიმ ინგლისური იცის კარგად,ჩვენ ინგლისურად გვესაუბრებოდა,უაქცენტოდ და ძალიან კარგად.სპირომ თავისი სავიზიტო ბარათი ამოიღო და ექიმს გაუწოდა.
---ეს ჩემი საკონტაქტო ტელეფონებია,გთხოვ თუ რამე დაგჭირდეს,რამე შეამჩნიო დამირეკე,შემოვლით კი ყოველ დღე შემოვივლი.ექიმმა მისი ნომრები მისცა და ერთმანეთს დაემშვიდობნენ.მათი წასვლის შემდეგ კი დაფიქრდა.-რაღაც უნდა ვიღონო და ელი დავიცვა,მაგრამ როგორ ვინ ვარ მე მისი,მაქვს კი ამის უფლება?როგორც ექიმი მაქვს უფლება და ეს უნდა გამოვიყენო,ეს შანსი არ უნდა გავუშვა ხელიდან.უეცრად თავი ასწია,დაღლილი თვალები მოისრისა,წამოდგა და ჩქარი ნაბიჯით გავიდა კაბინეტიდან.პირდაპირ ელის პალატაში შევიდა ნინოს გაესაუბრა.
---ნინა შემიძლია გენდო?შემიძლია გესაუბრო?ეს ძალიან სერიოზულია და ადამიანის სიცოცხლეს ეხება.
--გისმენთ ექიმო.შეშინებულმა შეხედა ნინომ.
---ჩვენს ენას კარგად ფლობ,როგორც შეგატყვე წლებია აქ ხარ.
---კი ასეა, უკვე 10 წელია აქ ვარ.
---გყავს ისეთი ვინმე,რომელიც საიდუმლოს შეინახავს და სანდო იქნება?
---ბევრს არავის ვიცნობ,მაგრამ ამ წუთში ვინც სანდოა ჩემთვის და მართლა მეიმედება ის ჩემი დაა რომელიც უმუშევარია და ეძებს საუშაოს.
---ბერძნული იცის?შეუძლია საუბარი?
---კი როგორ არა.ის ჩემზე ადრეა აქ ჩამოსული და უკვე მოქალაქეობაც აქვს,კანონიერი საბუთები აქვს.
---ეს ძალიან კარგი.დაურეკე და მოვიდეს ახლავეს,ახლავეს ნინა.ნინომ ტელეფონი აიღო და დარეკა,რა თქმა უნდა ქართულ ენაზე ესაუბრა და ექიმს უთხრა.
---მალე აქ იქნება.
---კარგია,კაბინეტში ვიქნები და იქ მოვიდეს.მალე მოვიდა ნინოს და ნათია და მიასწავლა კაბინეტი სადაც იყო.ფრთხილად დააკაკუნა კარებზე და მოესმა მამაკაცის დაღლილი ხმა,მაგრამ ძალიან თბილი და სასიამოვნო.
---მობრძანდით.ნათიამ კარები შეაღო და მორიდებით უთხრა.
---მე ნინას და ვარ.ექიმმა მის წინ სკამზე მიუთითა დაბრძანდიო და ძალი\ან ნელა და გასაგებად აუხსნა საქმის ვითარება,ისიც არ დაუმალა რისიც ეშინოდა,რას და ვის უნდა მორიდებოდა.
---ამ ყველაფერთან ერთად რაც მინდა თქვენგან,მინდა არ გაიგოს ვინმემ თუ ვინც მოვა,რომ ქართველები ხართ და მათი ენა გესმით.მინდა ყველას მოუსმინოთ და ჩაიწეროთ ყველაფერი.ეს ძალიან მნიშვნელოვანია,რთულია მაგრამ უნდა შეძლო.
---შევძლებ ექიმო,მე კანონით ვცხოვრობ ამ ქვეყანაში და მუშაობის უფლებაც მაქვს.ასე რომ,არ მეშინია.როდიდან შევუდგე მუშაობას,როდიდან მოვიდე?
---თუ მზად ხარ ყველაფრისთვის დღეიდან,ამ წუთიდან.ფასები იცი როგორადაცაა და ყველაფერი ისე იქნება,არაფერი არ შეიცვლება,შევთანხმდით?
---შევთანხმდით.ნათიამ ხელი ჩამოართვა და მასთან ერთად ელისოს პალატაში წავიდა.
--არაფერი არ გევალება,მხოლოდ ყურადღება არ მოადუნო და დაუკვირდე ძილში ისევ თუ ალაპარაკდება,ან თუ გაიღვიძებს იმ წუთში მირეკავ.ესენი ჩემი ნომრებია,არ მოგერიდოს რა დროც არ უნდა იყოს, მე აქ გავჩნდები.აბა წარმატებები,ხვალ შევხვდებით ერთმანეთს.ხრისტო იმ ღამით სახლში წავიდა,რომ ნორმალურად დაესვენა.ნინომ ელის საწოლს მიუახლოვდა და ნათიას უთხრა.
---ნათია ესაუბრე,მე რომ ველაპარაკე გუშინ ხელზე ხელი მომიჭირა და მივხვდი,რომ ესმის.იცი როგორ მეცოდება?
---მართლაც ცოდოა,თან რა ლამაზია.როგორც შევატყვე,ექიმი ამ გოგონას მიმართ გულგრილი არ უნდა იყოს.
---მეც მასე შევატყვე,იცი რა თბილი ადამიანია?პირველივე წუთიდან დაჰფოფინებს თავზე.
---შენი ბებო კიდევ დიდი დრო უნდა გყავდეს აქ?
---ჯერ კიდევ ჭირდება რაღაც გამოკვლევები და ვფიქრობ რომ კი.დავიღალე ნათი,ძალიან დავიღალე.
---გაუძელი ჩემო გოგო,აბა რას უშვები ასეთია აქაური ცხოვრება.ნინოს ჩაეძინა და ნათიას ელის ხელი ეჭირა ხელში და რაღაცას ეჩურჩულებოდა.5 საათი იყო პალატაში ხრისტო რომ შევიდა.
---აქ რატომ ხართ ამ დროს ექიმო,სახლში ხომ უნდა წასულიყავით.უთხრა გაოცებულმა ნათიამ ხრისტოს.
---ვიყავი,ცოტა დავისვენე და წამოვედი,არ დამეძინა.თუ შეძლებ დაიძინე ცოტა,ცოტა ხნით შეგცვლი მთელი ღამის უძილარი,ხვალ ვერ შეძლებ მუშაობას დასვენება გჭირდება.
---არა უშავს გაუძლებ,განა ამაზე მეტისთვის არ გამიძლია?ხრისტო გავიდა პალატიდან და მისი წასვლის შემდეგ მოტანილ ანალიზების პასუხებს გადახედა,რომლებიც მაგიდაზე იყო დალაგებული.ერთი საათი დააგვიადა და დაღლილი სახით წამოდგა.ამდენი უძილობისგან და ღამეების თევისგან ხრისტოს თვალების გარშემო სიშავე აჩნდა და სახე გაცრეცილი ჰქონდა.პალატაში შესულმა უცბად გაჩერდა ადგილზე და ნელანელა ცდილობდა უკან დაბრუნებას,რადგან ნათიას ჩასძინებოდა და არ უნდოდა გაღვიძებოდა მის შესვლაზე.ხროსტომ მძაფრად შეიგრძნო ამ ორი ადამიანის,ამ ორო უცხო ქალის მძიმე ცხოვრება უცხო ქვეყანაში.ისინი მათი სიცოცხლით უზრუნველყოფდნენ თავიანთ ოჯახებს.შეებრალა ნათია გასაღვიძებლად,მაგრამ ნათიამ იგრძნო ხრისტოს სიახლოვე და თავი ასწია.
---მაპატიე,გაგაღვიძე.მოუბოდიშა ექიმმა.
---წავალ ყავას ამოვიტან და გამოვფხიზლდები.წამოდგა ნათია.
---როგორ ყავას სვამ,მე მივდივარ და ამოგიტან.
---უხერხულია,როგორ შეგაწუხოთ ექიმო.
---ნუ გერიდება,მივდივარ მაინც.გაეღიმა ხრისტოს
---ტიბილი და რძით.უთხრა ღიმილით ნათიამ.მალე დაბრუნდა და ცცივი ყავით ხელში შევიდა პალატაში.ყავის სუნზე ნინომაც გაიღვიძა და თვი წამოყო,ხრისტომ მასაც მიუტანა ღიმილით ყავა და უთხრა.
---ვიცოდი ყავის სუნზე გაგეღვიძებოდა და წამოგიღე,მხოლოდ არ ვიცი როგორს სვამდი და ერთი კოვზი შაქრით გავაკეთებინე.გოგოებო, მხოლოდ ერთი რამ გაითვალისწინეთ,აქ არ შეიძლება ყავის შემოტანა და წამოდით ცოტა ხნით სალონში გავიდეთ.შენ კი თუ არ მოგეწონოს,ხმა არ ამოიღო.გინდა არ გინდა უნდა მიირთვა.
---კარგია,ნუ მიყურებ ექიმო ასე,მართლა მომეწონა.მე ნათია კიარ ვარ სიროფი დავლიო.თქვა ნინომ და გულიამნად გადაიკისკისა,მაგრამ უცებ მიიფარა პირზე ხელი და ხრისტოს უთხრა.-დამავიწყდა წუთიერად სად ვიყავი,ბოდიში.
---არა უშავს.ისე როგორ უძლებთ ასეთ მძიმე ცხოვრებას,ასეთი დაძაბული და რთული რეჟიმით.თითქმის დასვენება არც გიწევთ,ვხედავ ათი დღეა აქ ხარ და არც წასულხარ,ღამით ხომ ძინავს ბებოს და რატომ არ მიდიხარ სახლში.

---მე რომ ვარ აქ და მხედავს იმიტომ ძინავს,სხვაგვარად არც თქვენ მოგასვენებთ და ვერც თავად დაისვენებს,რომ ვერ შემხედავს.უმჯობესია ამიტომ აქ ვიყო და მშვიდად იძინოს.
---რაც აქ ხარ და გიყურებ,ბევრჯერ შევნიშნე შენს თვალებში უნებურად გაჩენილი ცრემლი და ვფიქროდ ,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან ბევრად დასაფასებელია.
---ის ცრემლი ყველაფრის მთქმელია ექიმო.,,უცხო ქალის ცრემლი'' ძალიან დიდ სევდას და დარდს უძლებს და თან დიდ დროსაც,იმ დროს,რომელმაც მოგვიტანა ეს ძნელი და ცრემლით სავსე ცხოვრება.სევდიანად თქვა ნინომ.წამოდგა და პალატისაკენ წავიდა.-ყავისთვის მადლობა,მე უნდა შევიდე თორემ რომ გაიღვიძოს შეეშინდება იქ რომ ვერ მნახავს.
---არ არის მადლობა საჭირო.გაუღიმა ნინოს და ნათიას უთხრა.-მე ვფიქრობ,რომ ეს ცრემლი ჩაილექება თქვენი შვილების მეხსიერებაში და ერთ დღეს პოპულარულიც კი გახდება ,,უცხო ქალის ცრემლი''.ცრემლი რომელშიც არის სიხარული,ტკივილიც,უნდობლობაც,ღალატიც და ყველაზე მთავარი რაცაა მონატრება.ვინ იცის როგორ გიჭირთ ოჯახის და ახლობლების გარეშე.
---ახალგაზრდა ქალი,რომელიც გაჭირვების გამო ტოვებს ოჯახს,სამშობლოს,არავინმა იცის მის გულში რამოდენა ტკივილია.არ ვამჟღავნებთ ამ დარდს და სევდას,რადგან აქ არავინი არ არის დამნაშავე ჩვენი ასეთი ყოფისა და ასეთი ცხოვრებისა.ეს ჩვენ გვჭირდება და ჩვენვე ვუძლებთ ამ დარდით სავსე ცხოვრებას,წლების განმავლობაში სხვისი მსახურები ვხდებით და გულში ვიკლავთ მონატრებას.სხვის შვილებს დავფოფინებთ თავზე და ვინ იცის, იმ წუთებში რად გვიღირს ჩვენი შვილების ჩახუტება.გავა წლები და ნელა-ნელა ჩვენს სილამაზეს ნაოჭები ეპარება,სახე გვეღარება.უკან რჩება მარტოობაში ჩაკლული საუკეთესო წლები,წლები რომლებიც უკან აღარსოდეს აღარ დაბრუნდება და თვითეული ჩვენთაგანის სახეს რომ ამშვენებს ღიმილი,მაგრამ ამ ღიმილის მიღმა უზარმაზარი დარდი და სევდა რომ ბუდობს.ამ ტკივილს მხოლოდ ის დაინახავს,ვინც იცის რაა უცხო მხარეში ცხოვრება,მარტოობის ტკივილი და სევდიანი თვალებიდან ჩუმი ცრემლით გადატანილი მძიმე წუთები. რამდენი ღამე აქვს ნათენები ტირილში იმ ცრემლიან თვალებს თეთრად,რამდენი რამის გახსენება უწევთ და რამდენ რამეზე ოცნებობენ ემიგრანტი ქალები და დედები,რომლებიც ჩუმად ვებრძვით ჩვენს თავებს და ამ უდიდესი შრომის ფასად,ჩვენს ჯამრთელობასაც კი საფრთხეს ვუქმნით.ჩვენ არ გვაშინებს სიძნელე,იცით რატომ ექიმო?დადუმებული უსმენდა ექიმი ნათიას და ცრემლიან თვალებში შეაჩერდა,რადგან უნდოდა პასუხი იქ ამოეკითხა.ჩვენ ქართველები სულით ძლიერები ვართ და ეს სიძლიერე ჩვენი წინაპრებიდან მოგვყვება.ვუძლებთ ამ ცხოვრებას და გაჭირვების მიუხედავად,მაინც კმაყოფილები ვართ იმით,რომ ჩვენი იჯახები ჩვენი შრომის ფასად და მონატრების ფასად დღეს მსუყე გვყავს და აღარ უჭირთ,აღარ ცივათ,აღარ შიათ.ეს ყველაფერი კი ამ ამ უცხო ქვეყანაში ემიგრანტობამ მოგვიტანა ჩვენი ძლიერი ნებისყოფის სანაცვლოდ.ვიტანჯებით,გვიჭირს მაგრამ ჩვენ მაინც კმაყოფილების ღიმილი გვაქვს სახეზე,რადგან ჩვენი ხვედრი ეს არის და ვერსად ვერ გავექცევით მას.ნელა-ნელა კი გადის დრო,მაგრამ ამ ნელა-ნელა დროსთან ერთად სიარულში,ერთი თვის უკან 10 წელი შემისრულდა აქ ცხოვრების,ამ უცხო ქვეყნის ქვეშ,რომელმაც ფართოდ გამიშალა ფრთები და შემიფარა.დილით ჩქარი ნაბიჯებით სამსახურში ფიქრებისაგან გამოუძინებელი თვალებით რამდენჯერ წავსულვარ და რამდენჯერ გავჩერებულვარ გზაში და შემიხედავს,როგორ ლამაზად ამოდის მზე და ვარდისფრად რომ ედება ათენის ცას,თითქოს ყველასთან ერთად,მეც მილოცავდა უკან დასაბრუნებელ ბლიკებს.საღამოს კი იმავე ადგილზე სადაც მზის ამოსვლას ვხვდებოდი,ცის კიდობანი ლამაზი დაისის ფერებით მხვდება და თავმომწონედ მაუწყებს მზის ჩასვლას.ვინ იცის რამდენი წელია ასე წვალობს ემიგრანტი დედა,რამდენჯერ ავადაც გამხდარა და მაინც ღიმილით ხვდება კომპიუტერის მონოტორზე უკვე გაზრდილი შვილის სახეს,იღიმის და იმ წუთში შეიძლება სიმწრის ღიმილია ის ღიმილი,რადგან არ უნდა მათ გული ატკინოს და ააფრორიაქოს ისინი,არ ინერვიულოს შვილებმა.ამ თმენა თმენაში ახალგაზრდობაც გაქრა და სადღაც ჩვენი სხეულის რომელიღაც კუთხეში ჩასახლდა.თავი ჩაქინდრა,თვალებზე მომდგარი ცრემლი შეიმშრალა და იქვე მდუმარედ მჯდომარე ექიმს შეხედა,რომლის თვალზეც შეამჩნია ცრემლი,რომელსაც ძალიან ცდილობდა შეკავებას და გარეთ გამოსვლის ნებას არ აძლევდა.
---ჩვენ წავალთ აქედან ექიმო,მაგრამ როგორ წავალთ ესაა საფიქრალი ჯერ და მერე კი,როცა ეს დღე დადგება დაუფარავი ხალისით წავალთ.მტკივნეული კი ის არის,რომ ბევრი ჩვენი საყვარელი ადამიანები აღარ დაგვხვდებიან და მათი მონახულება მხოლოდ საფლავებზე მოგვიწევს.ჩვენც,ჩვენვე ვართ ჩვენი თავებისთვის ცუდები,ჩვენ ვფიქრობთ მხოლოდ იქ მყოფებზე,შვილებზე,დედმამიშვილებზე და ჩვენი თავისთვის კი ჩვენ დრო აღარ გვრჩება საფიქრლად.გიყურებ ახლა და თქვენს თვალებში ვხედავ ერთადერთ შეკითხვას.ხრისტოს გაეცინა და უთხრა.

---მართალია,დიდი ნახია გისმენ და ერთი კითხვა დამებადა.
---ვიცი შეგატყვე,მკითხე რაც გაინტერესებს.
---რა მოგცა ამ წლებმა,ამ მარტოობის დარდიანმა და მხოლოდ ცრემლით სავსე წლებმა..
---ალბად არ დამიჯერებ,რომ გითხრა.ბევრი,ძალიან ბევრი რამ.დაკარგვითაც დავკარგე ბევრი,მაგრამ შევიძინე კიდეც.მთავარი იცი რა გავიგე ამ წლების მანძილზე?ძალიან კარგად ვარჩევ უკვე თეთრს და შავს.თურმე აქამდე ეს არ მცოდნია.ესეც კი ამ სიშორემ მასწავლა.
---მიუხედავად იმისა,რომ კარგად არ გიცნობ,მხოლოდ ერთს გეტყვი.თქვენ ორივე დები ძალიან ძლიერები ხართ.
---გეთანხმებით,ძლიერები ვართ არ ვუატყოფ და თან ძალიან ბედნიერიც ვარ,იმიტომ რომ თუმდაც თქვენი სახით მე მყავს საბერძნეთში უახლოესი მეგობარი,მადლობა ამ ნდობისთვის.ხრისტომ ნათის შეხედა ცრემლითი თვალებით და უთხრა.
---მოდი ჩემთან სულელო.ხელი მოხვია და თბილად ჩაიკრა გულში.-მე ამარიკაში,კალიფორნიაში დავიბადე და გავიზარდე,სამწუხარო ის არის რომ ჩემმა მშობლებმა მეტი შვილი აღარ გააჩინეს და დავრჩი დედისერთა.ნებას თუ მომცემ, მე დიდი სიხარულით ვიქნები თქვენს გვერდით და დაგიცავთ.ვიცი,ისიც კარგად ვიცი, რასაც ნიშნავს თქვენთვის უცხო მიწა და უცხო ცა,ამიტომ მე კარგად მესმის თქვენი.ყოველთვის გქონდეთ ჩემი იმედი და არ მოგერიდოს,გესმის? არ მოგერიდოს, როცა რამეში დაგჭირდე,მე ყოველთვის თქვენს გვერდით ვიქნები.ნათიამ ცრემლი მოიწმინდა და დაღლილი ხმით თქვა.
---ამასობაში გათენდა კიდეც.
---მალე შემოვლა დაიწყება,თუ გინდა წადი დაისვენე და მოგვიანებით მოდი.აქ კარები დაკეტილი იქნება შემოსასვლელი კარები ორი-სამი საათით,ვერავინი ვერ შემოვა შიგნით.

---კარგი,მაშინ წავალ და ცოტას დავისვენებ პირველზე კი აქ ვიქნები.დაეთანხმა ხრისტომ ღიმილით და ნათიაც წასასვლელად მოემზადა.ნინომ კაფეტერიაში ჩავიდა და შოკოლადი შეუკვეთა.პაციიენტთა თავმდგმურები უკვე ყველა გარეთ იყო და ექიმების გამოსვლას ელოდნენ.ნინო ნელა-ნელა მოუყვებოდა საავადმყოფოს ჰოლს და უეცრად ყური მოკრა ქართულ საუბარს და უნებურად დააყურადა.
---ვერ შევალ შიგნით,კარები დაკეტილია.როგორც ჩანს ექიმების შემოვლაა.
---???
---არა,არ არის ქართველი და ხიო გავიგე ფრთხილად ვიქნები.
---???
---კარგი,ვთიშავ და გაგაგებინებ ყველაფერს.
---???
---ხო ვიცი,უბრალოდ გავიგებ რომელ პალატაშია.ნინომ მიხვდა ვიზედაც იყო საუბარი და ნათიას მესიჯით მიწერა ყველაფერი რაც კი მოისმინა,თან უკვე მოსვენებაც კი დაკარგა.ახლოს დადგა კარებთან,რომ პირველი შესულიყო პალატაში.ამ დროს ნათიას მესიჯი მოუვიდა რომელიც ხელის კანკალით გახსნა.
--ნინო ეს ის ტიპია,ვისიც ეშინოდა ხრისტოს და მოლოდინიც კი ჰქონდა.აი მისი ნომერო და დაურეკე და მეც მივწერ.ხრისტო ერთერთ პაციენტის პალატაში იყო,რომ ნათიას მესიჯი მოუვიდა და იმ წუთში წაიკითხა.
---ექიმო,ელის სიცოცხლე მართლა საფრთხეშია.ნინო გარეთაა და გელოდება.ცოტა ხანში ხრისტომ კარები გააღო და ნინო შეატარა შიგნით,გარეთ კ მრისხანედ მომოათვალიერა სათითაოდ ყველა.
---შიჰნით შედი და ახლავეს მოვალ.შემდეგ კი ტელეფონი ამოიღო და სადღაც გადარეკა.ნინო ძალიან ანერვიულებული შევიდა პალატაში მის ბებოსთან.ხრისტომ ქარიშხალივით შევარდა პალატაში და ნინოს უთხრა.
---მპუსმინე რას ეტყვის,ისე გააკეთე,რომ თითქოს არ გესმის ენა თუ რას საუბრობს.მართლაც ნინომ ძალა მოიკრიბა და ისე მოიქცა,რომ თითქოს არ ანაღვლებდა არაფერი და მხოლოდ ბებოს დატრიალებდა თავზე.ცოტა ხანში ახალგაზრდა მამაკაცი შემოვიდა პალატაში და ელისოს საწოლთან მივიდა,ჩამოჯდა და ელისოს ხელი მის ხელში აიღო,სახეზე დააცქერდა და ჩურჩულით უთხრა.
---რატომ ენდე ასე ბრმად იმ ნაბ...რს,რომ მცოდნოდა ქართველი იყავი,გეფიცები არ დავთანხმდებოდი,არ გავაკეთებდი ამ სისაძაგლეს.შემდეგ ნინოს შეხედა და ქართულად დაელაპარაკა,ალბად იერით შეამჩნია რომ ქართველი იყო.ნინოს გული აუჩქარდა,მაგრამ ყურადღება არ მიქცია,არ შეიმჩნია რომ ქართველი იყო.ნინომ არ მიაქცია ყურადღება,ის ტელფონზე მესიჯობდა.მამაკაცმა კი ძლივს გასაგები ბერძნულით უთხრა.
---თქვენ ბერძენი ხართ?
---დიახ,რამე გნებავთ?
---არა,არა არაფერი.მადლობა.
---არ იცით ბერძნული?იქნებ ინგლისური გესმით?
---დიახ,ინგლისური ვიცი.უეცრად გამოფხიზლდდა მამაკაცი.
---რამე გაინტერესებთ?მკითხეთ რაც გინდათ.
---ამ გოგონას,ეს დღეები ვინმემ მოაკითხა?
---არა,მისი მოყვანის დღიდან აქ ვარ და ჯერ არავის მოუკითხავს.
---რას ამბობს ექიმები,არის რაიმე სიახლე?
---ეს შეგიძლიათ,თავად ექიმს შეეკითხოთ.აი ისიც, მოვიდა.პალატაში ხრისტო შემოვიდა
---გისმენთ,რა გაინტერესებთ?
---ბერძნული არ იცის ექიმო,მაგრამ გოგონას მდგომარეობა აწინტერესებს,ალბად ახლობელია.უთხრა ინგლისურად ნინომ.
---ახლობელი ხართ?
---დიახ,ახლობელი ვარ.
---როგორ გაიგეთ,გოგონა აქ რომ წევს?
---იცით? ჩვენ უკვე სამი კვირაა გოგონას ვეძებთ და ყველა საავადმყოფო შემოვიარეთ.
---რატომ მილიციას არ მიმართეთ?
---ვიფიქრეთ,რომ შევძლებდით მის პოვნას.ახლა რადგან მივაგენით,ჩვენ წავიყვანთ და მივხედავთ მას.
---ასეთ მძიმე ავადმყოფს, ვერსად ვერ წაიყვანთ.ჯერ წარმოადგინეთ საბუთები,რომ მისი ნათესავი ხართ.აქ ჩართულია მილიცია და საელჩო,მე მათ უნდა შევატყობინო,ამიტომ თქვენი მონაცემები მჭირდება.ხო,შეგიძლიათ მითხრათ რა ჰქვია გოგონას?ჩვენ დღემდე არ ვიცით მისი სახელი.
---ელენე,ელენი ჰქვია გოგონას.აქ კი მამაკაცმა თავისი თავი გსაყიდა უკვე და აშკარად დაეტყო,რომ ელისოსთვის ის სრულიად უცნობი პიროვნება იყო.ხრისტო პირდაპირ თვალრებში უცქერდა მამაკაცს და უკვირდა,ასეთი ცივ სისხლიანი როგორ უნდა იყოს ადამიანი,რომ ასე მშრალად საუბრობდეს ტყუილს.პალატასი სირბილისგან აქლოშინებული ნათია შემოვარდა,მან იქ მიმდინარე საქმის მსვლელობა მესიჯებით იცოდა ნინოსგან.არ დაიბნა და ექიმს მიუბრუნდა.
---მაპატიეთ დამაგვიანდა,იურისტიც ახლავეს მოვა.მე უბრალოდ წინ წამოვედი.
--მადლობა ნადია ეს გოგონას ახლობელია და როგორც მან გვითხრა,გოგონას ელენი ჰქვია.ყველაფერი ჩაწერეთ უთხარით ბატონ რანოს და მისამართიც,საკონტაქტო ტელეფონი,რომ რამე მოხდეს ხომ უნდა შევატყობინოთ,ხომ უნდა დავუკავშირდთ.მე საელჩოში დავრეკავ და ვეტყვი,რომ გოგონას ნათესავი გამოუჩნფდა.ექიმი პალატიდან გავიდა,მამაკახი კი საწოლთან იდგა გაფითრებული.მიხვდა,რომ საქმე არც ისე ადვილად იყო,როგორც ნიკოლოზმა აუხსნა და უთხრა.ამ დროს მისი ტელეფონი ამღერდა,უხალისოდ ამოიღო ტელეფონი და უპასიხა აღრენილმა.

---შენ საერთოდ კარგად ხარ?აქ მთელი მილიცუა და საელჩოა ჩართული საქმეში.სად მომაგზავნე,იცოდე ეს გოგონა უბრალო ადამიანი არ ჩანს.მე ჩავარდები,მაგრამ არც შენ გადტოვებ უკან შე ნაბიჭ...ო.გაბრაზებული გავარდა პალატიდან და ნინომ და ნათიამ მიხვდნენ,რომ ელისოს ქართველმა დაეტაკა ,მაგრამ ეს იყო შეკვეთა.შემდეგ ორივემ საბრალო ელისოს გადახედეს და დაინახეს მისი შეჭმუხნული წარბები,თითქოს რაღაცის ან ვიღაცის ეშინოდა და ერთიანად თრთოლვაც კი დაიწყო ძილში.ნათიამ გავიდა და ექიმს დაუძხა,რომლებიც სხვა ექიმებთან ერთად შემოვიდნენ და ელისოს დააკვირდნენ.ელისომ უეცრად ბაგე გახსნა და გარკვევით თქვა.
---არ მომეკარო,არ მომიახლოვდე შენ მკვლელი ხარ,მკვლელი.ამბობდა ძლში ამ სიტყვებს და თან ორივე ხელებს ძლიერად მუჭნიდა.მისი მშვილდივით გადაჭიმული წარბები ხან გაიხსნებოდა და ხან შეიკვრებოდა,ოფლმაც დაასხა ელისოს შავგვრემან,სწორნაკვთებიან სახეზე რომელიც ხან მედიდურ სახეს იღებდა,ხან მკაცრს და თოთქოს ტირილის დაწყებაც უნდოდა და ნელა-ნელა ჩაწყნარდა ბობოქარი წუთები და ელისოს თვალები ისევ აივსო ცრემლით,რომელიც უკვე გარეთაც გამონარნარდნენ ყველას დასანახად.ცრემლმა გზა ნახა თუ არა,ელისოს ჩქარა მოძრავმა მკერდმაც დამშვიდდა და სუნთქვაც დაუწყნარდა,მშვიდი გაუხდა.
---შენი ღამეების თევა და ლოდინი,მალე აგისრულდება რეალობად ექიმო.უთხრა ერთ-ერთმა ექიმმა ხრისტოს.
---მაგრამ როდორი იქნება მახსოვრობა მასში,ეს არ ვიცით.ჩაფიქრებულად თქვა ხრისტომ.
---თქვენ ბერძენი ხართ?
---დიახ,რამე გნებავთ?
---არა,არა არაფერი.მადლობა.
---არ იცით ბერძნული?იქნებ ინგლისური გესმით?
---დიახ,ინგლისური ვიცი.უეცრად გამოფხიზლდდა მამაკაცი.
---რამე გაინტერესებთ?მკითხეთ რაც გინდათ.
---ამ გოგონას,ეს დღეები ვინმემ მოაკითხა?
---არა,მისი მოყვანის დღიდან აქ ვარ და ჯერ არავის მოუკითხავს.
---რას ამბობს ექიმები,არის რაიმე სიახლე?
---ეს შეგიძლიათ,თავად ექიმს შეეკითხოთ.აი ისიც, მოვიდა.პალატაში ხრისტო შემოვიდა
---გისმენთ,რა გაინტერესებთ?
---ბერძნული არ იცის ექიმო,მაგრამ გოგონას მდგომარეობა აწინტერესებს,ალბად ახლობელია.უთხრა ინგლისურად ნინომ.
---ახლობელი ხართ?
---დიახ,ახლობელი ვარ.
---როგორ გაიგეთ,გოგონა აქ რომ წევს?
---იცით? ჩვენ უკვე სამი კვირაა გოგონას ვეძებთ და ყველა საავადმყოფო შემოვიარეთ.
---რატომ მილიციას არ მიმართეთ?
---ვიფიქრეთ,რომ შევძლებდით მის პოვნას.ახლა რადგან მივაგენით,ჩვენ წავიყვანთ და მივხედავთ მას.
---ასეთ მძიმე ავადმყოფს, ვერსად ვერ წაიყვანთ.ჯერ წარმოადგინეთ საბუთები,რომ მისი ნათესავი ხართ.აქ ჩართულია მილიცია და საელჩო,მე მათ უნდა შევატყობინო,ამიტომ თქვენი მონაცემები მჭირდება.ხო,შეგიძლიათ მითხრათ რა ჰქვია გოგონას?ჩვენ დღემდე არ ვიცით მისი სახელი.
---ელენე,ელენი ჰქვია გოგონას.აქ კი მამაკაცმა თავისი თავი გსაყიდა უკვე და აშკარად დაეტყო,რომ ელისოსთვის ის სრულიად უცნობი პიროვნება იყო.ხრისტო პირდაპირ თვალრებში უცქერდა მამაკაცს და უკვირდა,ასეთი ცივ სისხლიანი როგორ უნდა იყოს ადამიანი,რომ ასე მშრალად საუბრობდეს ტყუილს.პალატასი სირბილისგან აქლოშინებული ნათია შემოვარდა,მან იქ მიმდინარე საქმის მსვლელობა მესიჯებით იცოდა ნინოსგან.არ დაიბნა და ექიმს მიუბრუნდა.
---მაპატიეთ დამაგვიანდა,იურისტიც ახლავეს მოვა.მე უბრალოდ წინ წამოვედი.
--მადლობა ნადია ეს გოგონას ახლობელია და როგორც მან გვითხრა,გოგონას ელენი ჰქვია.ყველაფერი ჩაწერეთ უთხარით ბატონ რანოს და მისამართიც,საკონტაქტო ტელეფონი,რომ რამე მოხდეს ხომ უნდა შევატყობინოთ,ხომ უნდა დავუკავშირდთ.მე საელჩოში დავრეკავ და ვეტყვი,რომ გოგონას ნათესავი გამოუჩნფდა.ექიმი პალატიდან გავიდა,მამაკახი კი საწოლთან იდგა გაფითრებული.მიხვდა,რომ საქმე არც ისე ადვილად იყო,როგორც ნიკოლოზმა აუხსნა და უთხრა.ამ დროს მისი ტელეფონი ამღერდა,უხალისოდ ამოიღო ტელეფონი და უპასიხა აღრენილმა.

---შენ საერთოდ კარგად ხარ?აქ მთელი მილიცუა და საელჩოა ჩართული საქმეში.სად მომაგზავნე,იცოდე ეს გოგონა უბრალო ადამიანი არ ჩანს.მე ჩავარდები,მაგრამ არც შენ გადტოვებ უკან შე ნაბიჭ...ო.გაბრაზებული გავარდა პალატიდან და ნინომ და ნათიამ მიხვდნენ,რომ ელისოს ქართველმა დაეტაკა ,მაგრამ ეს იყო შეკვეთა.შემდეგ ორივემ საბრალო ელისოს გადახედეს და დაინახეს მისი შეჭმუხნული წარბები,თითქოს რაღაცის ან ვიღაცის ეშინოდა და ერთიანად თრთოლვაც კი დაიწყო ძილში.ნათიამ გავიდა და ექიმს დაუძხა,რომლებიც სხვა ექიმებთან ერთად შემოვიდნენ და ელისოს დააკვირდნენ.ელისომ უეცრად ბაგე გახსნა და გარკვევით თქვა.
---არ მომეკარო,არ მომიახლოვდე შენ მკვლელი ხარ,მკვლელი.ამბობდა ძლში ამ სიტყვებს და თან ორივე ხელებს ძლიერად მუჭნიდა.მისი მშვილდივით გადაჭიმული წარბები ხან გაიხსნებოდა და ხან შეიკვრებოდა,ოფლმაც დაასხა ელისოს შავგვრემან,სწორნაკვთებიან სახეზე რომელიც ხან მედიდურ სახეს იღებდა,ხან მკაცრს და თოთქოს ტირილის დაწყებაც უნდოდა და ნელა-ნელა ჩაწყნარდა ბობოქარი წუთები და ელისოს თვალები ისევ აივსო ცრემლით,რომელიც უკვე გარეთაც გამონარნარდნენ ყველას დასანახად.ცრემლმა გზა ნახა თუ არა,ელისოს ჩქარა მოძრავმა მკერდმაც დამშვიდდა და სუნთქვაც დაუწყნარდა,მშვიდი გაუხდა.
---შენი ღამეების თევა და ლოდინი,მალე აგისრულდება რეალობად ექიმო.უთხრა ერთ-ერთმა ექიმმა ხრისტოს.
---მაგრამ როდორი იქნება მახსოვრობა მასში,ეს არ ვიცით.ჩაფიქრებულად თქვა ხრისტომ.

========
სასწაული მოხდა და თანვე მოვაყოლე კიდევ ერთი თავი.. სურათზეა ზე სიმპატიურები ხრისტო და ფრისტოო...
ტკბილი ძილი ჩემო საყვარლებო