-ალექსანდრე ალუჩა მინდა-წამოვყე თავი და ალექსანდრეს გაღვიძება ვცადე.
-ამ შუა ღამისას რა ალუჩა აგუტყდა დაიძიბე რა-ამოიზმუვლა და გვერდი იცვალა.
-ხეპრევ ადექი და ალუჩა ამომიტანე მაცივარშია-ვუთხარი და თავში წამოვუთაქე.
-თქვენი კაპრიზები შემიწირავს მე რაა...-ადგა ბუზღუნით და კარისკენ წავიდა.
-მოიცა მოიცა...-გავაჩერე შუა გზაში
-რა მოხდა?-მკითხა შეწუხებული ხმით
-ალუჩა აღარ მინდა. სხვა რაღაც მინდა
-ეხლა არ მითხრა რო...
-მარწყვი მინდა-დავამთავრე ალექსანდრეს დაწყებული წინადადება რამაც მისი თვალების გაფართოება გამოიწვია
-სექტემბერში მარწყვი საიდან მოგიტან ხო არ დავხატავ?
-თუ გინდა დამიხატე მაგრამ უნდა იჭმეოდეს. ვუთხარი სიცილით.
-მარწყვის ნაყინი არ წავა?
-აუ კიიიი, მიდი მომიტანე-ვუთხარი თვალებ ანთებულმა-ჩემი ჭკვიანი ბიჭი-ვუთხარი სასაცილოდ და ჰაეროვანი კოცნა გავუგზავნე.
-ახლავე საყვარელო-გამიღიმა და ცოტახანში დიდი ნაყინის ყუთით დაბრუნდა, მომიწვა გვერძე და ნაყინის ჭამა დაიწყო.
-ალექსანდრე იცი რა ვფიქრობ ხანდახან?
-აბა რას?-მკითხა დაინტერესებულმა
-იმდენ ნაყინს ჭამ შენც ორსულად ხო არა ხარ?-ვუთხარი და ავხარხარდი ბოლო ხმაგექნა
-კაი მორჩი ეხლა კაკანს და ჭამე თორე დადნება.
-მე არ ვკაკანებ, ნაზად ვიცინივარ
-კი.კი.როგორ არა ისეთი ნაზი ხარ რო იცინი "ნაზად" მთელი სახლი ზანზარებს
-ნუ ხარ უტაქტო ვირი
-ვინ არის ვირი?-იკითხა ისე თითქოს ვერ გაიგო რა ვთქვი
-შენ ხარ აბა მე ვერ ვიქნები და.
-წესივრად მელაპარაკე თორე ინანებ-მითხრა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა.
-შენ რო ქათამი მიწოდე კაი იყო?
-როდის გითხარი ქათამი ხარ თქო?
-ხო მითხარი ნუ კაკანებო.
-მერე მე არ მითქვამს ქათამი ხარ თქო.
-არა კაცო, სულ არა. სპილო კაკანებს ეტყობა ან ბეგემოტი.
-მარი ნუ მიწვევ.
-სულაც არ გიწვევ.ვირო-ბოლო სიტყვა ჩემთვის ჩავიჩურჩულე.
-ვირი არაა?-დამიწყო ღუტუნი
-კაი გაჩერდი... გეყოს ალექსანდრე.
-ეხლა ვინ არის ვირი აბა მითხარი-აგრძელებდა ღუტუნს და მე სიცილს ვუმატებდი
-შენ ხარ ყველა ვარიანტში-ვუთხარი ძლივს ძლივობით და სიცილით კისკისით.-გაჩე რა
-მხოლოდ მაშინ ბოდიშს რო მომიხდი
-კაი ხო ბოდიში
-ვერ გავიგე გამიმეორე
-ბოდიშიიი ეხლა კიდე შემეშვი-ღრმად ამოვისუნთქე და მაინც ვერ მოვისვენე. წამოვხტი ვანაში შევვარდი და კარი მივხურე. მერეთავი გამოვყავი და და დავუძახე-ვიროოოო, ვიროოოოოოოოოოო-და უცბა შევყავი თავი თორე ბალიშები პირდაპირ თავში მომხვდებოდა. კარ ჩავკეტე და დავიძახე-ვაიმე წელიიი. რა მწარედ დავეციიიი. ჩემი შვილი.-დავიძახე და კარის უკან დავდექი.
-მარიიი გამიღე კარი-აბრახუნებდა კარებზე და ყვიროდა.მე ხმა არ გავეცი და კარის შემომტვრევა გადაწყვიტა. როცა კარისკენ წამოვიდა მაშინ გავაღე კარები და ინერციით წყლით სავსე ვანაში ჩახტა მე კი დრო ვიხელთე დაოთახიდან სიცილ კისკისით გამოვვარდი.
-ეს უკვე არ უნდა გექნა
-კაი ერთი.-ვუთხარ და პირველ სართულზე ჩავედი
-მარიიიამმმმმმ!-დაიღრიალა ალექსანდრემ ბოლო ხმაზე
-ხოო ძვირფასოო-გამოვეპასუხე და ჩუმად ავხუთხითდი.
-საკუთარ თავზე პასუხს არ ვაგებ-მითხრა და კიბეზე დაეშვა.მე ბარის ოთახში ჩავედი, არყის ბოთლი გავხსენი, ჭიქაში წყალი დავასხი და ხელში ავიღე.
-აი სად ყოფილხარ მითხრა სიცილით და ჩემსკენ წამოვიდა
-არა, არა, არა არ მოხვიდე თორე დავლევ ამას და მამას ვაჟკაცი აღარ გეყოლება.
-მაგას არ იზავ-თქვა და ჩემსკენ დაიძრა, მე კი ჭიქატუჩებთან მიმქონდა-არ გაბედო-სახე დაუსერიოზულდა.
-შენ მაიძულე-ვუთხარი და ისე დავლიე თითქოს მართლა არაყი იყო. ისეთი სიფათი ქონდა თავი ვერ შევიკავე და გულიანად ავხარხარდი.
-რა გაცინებს გოგო შენ გიჟი ხო არ ხარ? წამოდი ექიმთან მივდივართ.
-რა ექიმი კაი რა...
-გამოადგი ფეხითქო დაიყვირა და მკლავში მწვდა. მე ხელი გავაშვებინე და ტონსაც ავუწიე
-ნუ ღრიალებ რა-ვუყვიროდი მაგრამ სიცილი წამსკდა.-წყალი დავლიე კაცო მართლა გიჟი კი არ ვარ. შენ ჯობია გამშრალდე.
-ვაიმე მარი გამასწარი თორე ვერ გადამირჩები.
-თუ დამიჭერ დაგნებდები-მივაძახე და მისაღებში გავვარდი. ალექსანდრეს საროჩკის ამარა დავრბოდი მთელს სახლში. ბოლოს მაინც დამიჭირა უკნიდან და თავისკენ შემაბრუნა. ხელები შემომხვია და ამიკრა სცელ სხეულზე. ვეღარ ვსუნთქავდი.
-ალექსანდრე ამომასუნთე
-ესეიგი დღეს წყლით მოინდომე წუწაობა. კიბატონო იყოს ეგრე.-ამითაცა ხელში და გარეთ გავიდა. როგორც კი მის განზრახვას მივხვდი ავფართხალდი.
-არა რა გთხოვ ცივი წყალი იქნება
-ნუ გეშინია თბილი წყალია ბავშვს არაფერი მოუვა-ამ დროს აყზამდეც მივაღწიეთ. ერთი ისკუპა ჩემიანად და ორივე წყალში აღმოვჩნდით
-ხეპრე, დეგენერატო, დებილო, იდიოტო, გამოთაყვანებულო, ყეყეჩო-თან ვლანძღავდი, თან ვწუწავდი და, თან ნაპურისკენ მივცურავდი,მაგრამ ვინ გაგიშვა. მწვდა მკლავში ალექსანდრე და თავისკენ მიმიზიდა. მაშინვე ტუჩებზე მეცა. სათითაოდბდამიკოცნა ჯერ ზედა შემდეგ კი ქვედა ტუჩი. გზა ყელისკენ გაიკვალა და მკერდამდეჩ ჩავიდა.
-შენ, გენაცვალე ჭრილოვები არ გტკივა?-ვკითხე გამომცდელად
-როცა ჩემთან ხარ არა-მითხრა და ისევ ტუჩებზე მეძგერა.-ისეთი ტკბილი ხარ!-ვნება იგრძნობიდა მის ხმაში.
-ვიცი-თითები სველ თმაში შევუცურე და ახლა მე დავუწყე კოცნა.
-წამო ავიდეთ არ გაცივდე-ამოვედით აუზიდან გავმშრალდით და ისევ დავწექით
-საყიდლებზე როდის წავიდეთ?
-რა გინდა რო იყიდო? მარტო ვერ წახვალ?
-ბავშცისთვის.
-აა მაშინ წამოვალ-გაეცინა
-ესეიგი ბევრი რაღაც უნდა ვიყიდოთ და ყველაფერი ბამბის იმიტო რო ბავშვის კანისთვის კაია. წინასწარ ფეხსაცმელებიც და ფაჩუჩებუც. ქუდი არ უნდა დამავიწყდეს, ჟაკეტებიც დასჭირდება. და კიდე...ალექსანდრე მისმენ?
-აჰამ-ამოიზმუვლა და მკერდზე მიმიკრო.
-აჰამ კი არა დაგეძინა მე კიდე ამდენს ვლაპაეაკობ
-არაუშავს დაიძინე ახლა.
-კაი ხო-ვუთხარი და მის მკლავებში გავიტრუნე.

შუადღით ოთხ საათზე გამეღვიძა. წქმოვხტი გავემზადე და ალექსანდრესც გავაღვიძე.
-ადე ჩაიცვი უნდა გავიდეთ.
-აუ ჰო მაიცა ცოტახანი
-ადექი, ადექი, ადექი, ადექი ადექი.. -დავიწყე ყვირილი და ლოგინზე ხტუნვა
-გაჩე რა მარიი-არ ვჩერდებოდი-მარიიი-აუწია ხმას მაგრამ მაინც არ გავჩერდი.-მარიამმმ-მწვდა ხელში და ზემოდან მომექცა-რა გინდა
-უნდა წავიდეთ!-ვუთხარი თავაჯერებულმათავაჯერებულმა
-ხვალე!-მითხრა და მაკოცა.
-არა ახლავე-მოვიშორე და გავუმეორე კატეგორიულად.
-ხვალე-მითხრა და ყელში დამიწყო კოცნა
-ნუ აკეთებ ეგრე!-
-მაინც რას ვაკეთებ?-მკითხა და თვალებში ჭინკები აუთამაშდა.
-არ გადავიფიქრებ მაინც დღეს წავალთ.-მაინც თავისას აგრძელებდა და მაიკა მხრიდან გადამიწია. მერე კი ზურგზე ჩახსნა და მთლიანად გამხადა.
-ალექსანდრე გაჩერდი.
-არა-გამიმეორა და შარვლისკენ წაიღო ხელი
-ეხლააა-ვუთხარი და წამოდგომა ვცადე.
-სად გარბიხარ?-ხმაში ვნება შეეპარა
-ალექსანდრე ბავშვისთვის უნდა ვიყიდოთ რაღაცეები კარგი რა მორჩი ეხლა
-ვერ გაგიშვებ ჩიტუნავ!-მითხრა და ჩამეხუტა ისე თავიც აღარ მიჩანდა, თავი გამოვყავი მისიბმკლავებიდან და ღრმად დავიწყე სუნთქვა
-გაგებუტე-ვუთხარი და ცხვირი ავივზუე
-დიდად არ მანაღვლებდეს ეხლა ეგ
-დეგენერატო ჩემ შემორიგებას უნდა ცდილობდე ხეპრევ
-კარგი ხო-მაკოცა
-კოცნა არ მიშველის
-აბა რა გინდა არ მითხრა რო...
-ნუ გაქვს ბინძური აზროვნება. საყიდლებზე უნდა წამომყვე
-კაი ადე მაშინ და გავემზადოთ. ავდექი ჩავიცვი და მანქანაში ჩავხტი
საყიდლებზე ბევრი ვიარეთ. ვიყიდეთ ცისფერი ფაჩუჩები სათამაშოები აკვანი. ტანსაცმელი.
-რაღაც გვავიწყდება რა...-ავწრუკუნდი
-რატო ყველაფერი ვიყიდეთ თან აუარებელი-მითხრა და ცამეტიოდე პარკი დამანახა რომელიც ხელში ძლივს ეჭირა
-ქუდი ქუდი გამახსენდა და გადასაფარებლებიც
-ფეხბურთის გადასაფარებელი-მითხრა ალექსანდრემ
-არაა რა ფეხბურთი კაი რა
-მამას ჩემპიონი უნდა გახდეს
-რომელი ბრწყინვალე ფეხბურთელი შენა ხარ?-ბოლოს მაინც თავისი გაიტანა.
-არ წავედით სახში?
-აკვანი როგორ წავიღოთ?-ჩავფიქრდი სასაცილოდ
-სახში მოგვიტანენ დამშვიდდი
-კაი მაშინ წავიდეთ-ვუთხარი აცანცარებულმა და მანქანაში ჩავსხედით
-კმაყოფილი ხარ?-გამომხედა ალექსანდრემ გამომცდელად
-ამმმ კიი
-ამხელა ქალი ხარ რას ცანცარებ 2 წლის ბავშვივით?
-რა გინდა?
-ბავშვმა ბავშვი როგორ უნდა გაზარდო არ მესმის.
-ჩემ ლაზარეს მშვენივრად გავზრდი რაა-ტუჩი ავიბზუე
-შენ საუკეთესო იქნები-მითხრა და მაკოცა
-დიახაც-შევიფერე.-მაღაზიაში შევიაროთ პლიტკები მინდა
-ფრთხილად იყავი არ გამისუქდე
-მსუქანი აღარ გეყვარები?
-არაა
-ხოდა თუ არც რააა-გავიბუტე
-კაი ხო გეხუმრე რაიყო.
-იცი რა?
-რა მოხდა
-გადავიფიქრე
-რა გადაიფიქრე?
-სახში არ მინდა მთაწმინდაზე ავიდეთ.-და დავაწექით მთაწმ