-შევხდეთ?
მწერს მირზა,უნებლიე ღიმილით ვპასუხობ
-შევხდეთ
-გამოგივლი,სამუშაოზე
მიუხედავად იმისა რომ,მიყვარდა,მიყვარს მანქნების მოკლე ბიოგრაფია,ვცდილობ ვიცოდე ამა და ამ მარკის ისტორია,მაგრამ დაინტერესებული იმით რო ვიყო საჭესთან და ვატარო მე,არრაა !ეს არასოდეს
-ჩემს ფიქრებში გართულს,უკვე შესვენების დრო იყო
მირზაც მაღაზიათან მელოდებოდა
გამოვიცვალე,ჩავიცვი ჩემი საზაფხულო სარაფანი და გავედიი
-სალამი
-სალამი
-როგორ ხარ?როგორ მიდის სამუშაო დღე?
-ცუდად არა,მაგრამ დამღლელია
-არაუშავს,აიტან
ეს ყოველთვის ასეთი უხეში არაა ))
-სად წავიდეთ?
-რავი,სადმე
-კარგი,მე წაგიყვან,ახალ ბულვარში,დრიფტშოუა
-კარგი,წასვლისას რამე ენერგეტიკული არ დაგავიწყდეს ,გავუღიმე
უყვარდა ჩემი ღიმილი,სულ აღნიშნავდა რო თვალებით უფრო ვიღიმოდი
-იყოს რედბული?
-რათქმაუნდა
-მომიყევი რაიმე
-რაიმე
-ეე,ეხლა ნუ დაიწყე ისევ ბავშვობები
-ხო კარგი,მირზა
-დამღლელი სამუშაო,ზღვაზე ვერ გავსულვარ,მოწყენილობაა,ჩემს ირგვლივ
-არ მჯერა რო მოიწყინე
-ნურც
-ისევ ლელე,ხომ გთხოვე არ გინდა ეგ თქო
-მითხარი მაშ,ჩემთან რაგინდა?ჩემთან რისთვის ხარ?
-კარგად ვარ შენთან,ვგრძნობ სიმშვიდეს როცა გეხები,როცა გეხუტები ვგრძნობ როგორ გიცემს გული და ეს მამშვიდებს,სიმშვიდე ლელე,
-სულ ეს არის?მოვიწყინე და აშკარად დამეტყო ეს სახეზე,მერამდენედ მპასუხობს ერთი და იგივეს ,სათვალავი ამერია
-როგორც ყოველთვის,კითხვაზე არ მიპასუხა,,ხელი ჩამკიდა და გავაგრძელეთ გზა.
სწრაფად მიდიოდა,უფრო უმატა გაზს,იცის რო მიყვარს სისწრაფე
-საკმარისია მირზა
-შეგეშინდა?არცკი შემოუხედავს,მხოლოდ ხელზე მიჭერს,არვიცი რას ფიქრობს ,მაგრამ აშკარად მე ხელს მტკენს
-არა,იქნებ გამიშვა ხელი??მტკეენ
-ანერვიულებულმა გამომხედა ,ბოდიში არ მინდოდა
-არაუშავს,ხალხმრავლობა არასდროს მიყვარდა,მაგრამ ეხა აჭარული გამოთქმაა,"ხათრი,ზორზე ვარესია"
-მივედით,გადმოდი
ჩემთვის სანახავი ის იყო როგორ ცდილობს გოგო მრბოლელი აჯობოს ბიჭს,ისე ვიყავი მოწყენილი ვთხოვე წავსულიყავით
-წავიდეთ რაა
-რატომ?რაგჭირს,?
-ვერაფერი ვუთხარი,ვერ გავუმხელდი იმ გრძნობას რასაც მის მიმართ მქონდა,ველოდებოდი მას,როდის მეტყოდა ,დამაიმედებელს რაიმეს...