***
-ლექსო!-ოთახში შემორბის მირზა.
-ჯარჯი!-ვახსენებ, რომ მას ლექსო კი არა ჯარჯი ქვია. მირზა და ლექსო გაკვირვებულიები მიყურებენ, მე კი თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებ.
-ესეიგი...-ლექსო რაღაცის თქმას აპირებს, თუმცა მირზა აწყვეტინებს:
-ამის დრო არ არის! გასული ვიყავი, იმის შესამოწმებლად რომ საფრთხე არ გვემუქრებოდა, ხოდა გავიგე, რომ შავი ფურგონი დაინახეს ხალხმა, საახეები კი არ დაუნახავთ. ხოდა აქედან უნდა წავიდეთ!-ლაპარაკს ამთავრებს ის.
-მანქანით ვერ წავალთ, სახიფათოა!-დაამატა ლექსომ.
-ხო, მანქანას დავტოვებთ სადმე! ახლა ერთი წვეულება იმართება, იქ წავიდეთ!-ამბობს მირზა.
-მართალია, ხალხი იქნება, მაგრამ პოლიცია იქ არ შემოვა!-ეუბნება მირზას ჯარჯი.
-წავედით!-ამბობს მირზა და ლექსო ჩემკენ მოდის.
ადექი!-მკლავში ხელს მავლებს და გარეთ გავყავარ. ავტომობილში ვჯდებით და ლექსო წამდაუწუმ ფანჯარაში იხედება.
-აქ გააჩერე!-ეუბნება მირზა მას და მანქანას მოფარებულ ადგილში ტოვებს.
-ახლა ხელებს მოგხსნით და რაც შეიძლება, სწრაფად მოგვყევი ჩვენ!-მეუბნება ლექსო.
-ეჭვი არ შეგეპაროთ, რომ ჩამოგრჩებით!-ვამბობ და მათთან ერთად გავრბივარ. ახლა მე რომ სხვა მხარეს გავქიცე, აუცილებლად საფრთხეში აღმოვჩნდები. თან ერთი მიზეზიცაა გითხრათ? ლექსო ვერ მეთმობა! მისმა შავმა თვალებმა, თვითონ ჯარჯიმ მიმიზიდეს!
-ტანსაცმელი წამოგიღეთ, ეგრე წვეულებაზე ვერ შეხვალთ და ტუალეტში გამოიცვალეთ! მე მოვემზადე უკვე, სანამ მოვიდოდი!-გვეუბნება მირზა და ლექსოს დიდ წითელ პარკს ესვრის.-წვეულებაზე ვქინები, ფანჯარასთან!-ამატებს მირზა.
ლექსოს ხელჩაკიდებული შევყავარ შენობაში ისე რომ ხალხს თვალში არ გავეჩხიროთ და ტუალეტს ვეძებთ. გოგოების ტუალეთის კარის სახელურს ვკიდებ ხელს, თუმცა დაკავებულია.
-მალე აქ მოდი!-მეუბნება ლექსო და კაცების საპირფარეშოში შევყავარ.-აიღე!-პარკდიან კაბას იღებს და მაწვდის. მალევე ვიხდი ელასტიკს და მაისურს და ლექსოს სტვენის ხმა მესმის:
-კრმინალისთვის ზედმეტად კარგი ტანი გაქვს!-იცინის ჯარჯი.
-იგივე კოპლიმენტს გეტყვი!-თვალს მიკრავს ჯარჯი. კრიმინალმა უნდა მოისროლოს თავისი კომპლექსები, პირადად მე ასე ვარ და სულაც არ შემრცხვენია, ლექსოს წინ ტანსაცმლის გარეშე ყოფნამ.
სარკეში ჩავიხედე და მეც ამომხდა ოვაციის ბგერები.
-ლამაზი კაბაა!-ჩემით აღფრთოვანებული ვამბობ მე.
-უფრო ლამაზს გაჩენს!-ლექსომაც მე მომბაძა და თვალი ჩამიკრა.
-შენ კი მაგ კოსტუმში, მძარცველს არ გავხარ!-მის მხრებზე ხელებს ვაწყობ.
-კომპლიმენტების წუთები გვაქვს!-იცინის ლექსო და ბაგეებზე მაცხრება. თმაზე ხელს ვუსვამ და ხელში ჩაბღაუჭებულ მაისურს ძირს ვაგდებ.
-მგონი შემიყვარდი!-მეუბნება ლექსო.
-მგონი არ უხდება, მაგ წინადადებას!-ვეუბნები მას და ისევ ვაგრძელებთ წეღანდელ ქმედებას. ამდროს მე რას ვგრძნობ? ენით აღუწერელ რაღაცას. სხეულზე წარმოქმნილი ეკალი მსიამოვნებს და გულს და გონებას ედება სიამოვნებით და სიყვარულით გაჟღენთილი წერტილები.
-მეც შემიყვარდი, ოღონდ ,,მგონის“ გარეშე!-ვიძახი მე.
-მაქვს კიდევ ერთი შანსი?-მეკითხება ჯარჯი. თავს ვუქნევ მას.-,,მგონის“ მეც ვაშორებ!
-გააღებთ კარს?-გვესმის მირზას ხმა. იატაკიდან ჩემ ნივთებს ვკრეფ და პარკში ვათავსებ. ლექსო კი კარს აღებს.
-ძლივს, ისიც კი ვიფიქრე ერთმანეთი ხო არ შეუყვარდათ-მეთქი!-ამბობს მირზა და გარეთ გავდივართ.
-იფიქრე და ჩვენ დაგიდასტურებთ!-იძახის ჯარი. მირზა გაკვირვებული უყურებს და ლექსოსგან მხარზე დარტყმას იღებს. ერთ-ერთ მაგიდასთან მივდივართ და ხალხს ვუერთდებით.
-გაიგეთ, თურმე ბანკი გაუძარცვავთ!-იძახის ერთი მამაკაცი, რომელიც ვარდისფერ კაბაში, ჩაცმულ ქალს თვალს არ აშორებს.-მგონი სამნი ყოფილან!
-მე ვიტყვი რომ ძალიან ჭკვიანები არიან, ჯერ თუ ვერ იპოვეს!-ამატებს წითელთმიანი ქალბატონი.-თქვენ რას იტყვით?-გვეკითხება ჩვენ.
-მე ვიტყვი, რომ ერთ-ერთი მძარცველი ძალიან სიმპათიური იქნებოდა!-ამბობს ლექსო.
-მე კი ვიტყვი, რომ ერთი ბიჭი ძალიან თავხედი და მიმზიდველი იქნებოდა, მეორე ბიჭი მძარცველი ცოტა შეგნებული!-შეგნებული მირზას ვუწოდებ.-და მესამე კი საოცრად ლამაზი!-მე და ლექსო ირონიული ღიმილით ვაჯილდოვებთ ერთმანეთს.
-წამოდი ვიცეკოთ!-მთავაზობს ლექსო, თუმცა პასუხს არ ელოდება ისე მივყავარ საცეკვაოდ.
-მძარცველმა ცეკვა იცის?-ვიცინი მე.
-დარწმუნდები!-თვალს მიკრავს ის და წელზე ხელს მხვევს.-და შენ?
-ქეთემ ყველაფერი იცის!-ვიძახი მე.
-ქეთე გქვია?-მეკითხება ის.
-ისე შეგიყვარდი, ჩემი სახელიც არ იცოდი!-ვამატებ მე.
-შენ საიდან იცი, ჩვენი ნამდვილი სახელები?-მეკითხება ლექსო.
-ხელები კარგად უნდა შემიკრათ ხოლმე!-მითითებას ვაძლევ მას.
-წავედით!-გვიახლოვდება მირზა და გასასვლელისკენ მივდივართ. ლექსო ვერცხლისფერ ავტომობილს უახლოვდება და მანქანას აღებს:
-ჩაჯექით!-იძახის და მანქანაში ვსხდებით.
-როდის მოასწარი?-ღიმილით ვეკითხები ჯარჯის.
-სანამ ღვინის სმით იყავი დაკავებული!-მეუბნება ლექსო და სიჩქარეს უმატებს.
-სად მივდივართ?-ისევ კითხვების სმას განვაგრძობ.
-ერთ ადგილას, სადაც ვერავინ მოგვაგნებს!-ამბობს და კოლოფიდან სიგარეტს ირებს.-ეწევი?-მეკითხება ის.
-ცოტა გასაკვირიც კია, მძარცველი თვაის ფილტვებს გაუფრთხილდეს!-ვიძახი და სიგარეტის ღერს ვართმევ.

***
-მზად ხარ?-მეუბენბა ლექსო, იგივე ჯარჯი ბანკის შენობის წინ მდგომს და მირზას დანას აწვდის.
-წავედით!-ვეუბნები და იარაღს ვტენით.
-ძარცვაა, დაწექით!-ვყვირით და ჩემოდანში ფულს ვყრით.

-------------------------------------------------------
დასასრული! დიდი მადლობა!