ჯანდაბა, ჯანდაბა, ჯანდაბა. რა ფუნქციები. ამან სულ გაუბერა. ან საერთოდ რეები მაკადრა. გაგეჩერებინა ვერონა ენა და არ ინერვიულებდი ამდენს. -ნერვიულად დააბოტებდა ოთახში, შემდეგ მოიფიქრა და აბაზანაში შესვლას აპირებდა კარზე რომ დააკაკუნეს და სულ გადაუვიდა სახიდან ფერები. სულ რაღაც რამოდენიმე საათი საკმარისი აღმოჩნდა ვერონასთვის რომ მიმხვდარიყო კარზე დანიელი არ აკაკუნებდა. ხელის კანკალით ჩამოსწია სახელური და ცოტა მოეშვა როცა კართან ელინა დაინახა.
-თქვენ რა მართლა აქ ხართ? - იკითხა გაკვირვებულმა და თან გაიღიმა.
-დიახ. პრინცმა დანიელმა მთხოვა ცოტახნით მის ოთახში მოცდა.
-აჰ, გასაგებია.
-რამე საქმე გქონდათ ელინა თუ მხოლოდ მყუდროების დარღვევა გინდოდათ?! - თავზე წამოადგა მოსამსახურეს დანიელი და ირონიული ღიმილით დაასაჩუქრა.
-რას ბრძანებთ, ვიფიქრე პრინცესას მოშივდებოდა და ამიტომ ამოვიარე.
-და სად არის საჭმელი?-ჩამჭრელად კითხა პრინცმა.
-მე ხომ მისი გემოვნება არ ვიცი, ამიტომ ჯერ უნდა გამერკვია
-რას მიირთმევთ თქვენო უქუსლესობავ? - უტიფრად აათვარიელა დანიელმა და მზერა განახევრებულ ქუსლზე შეაჩერა.
-რა? - დაიბნა როგორც ყოველთვის ვერონა.
-რას მიირთმევ-თქო?
-მადლობთ მაგრამ არ ვარ ჭამის ხასიათზე.
-როგორც იტყვით.- თავი დაუკრა ელინამ და კარი გაიხურა.
-რა თავხედი ხარ-დაუბღვირა გოგომ.
-შენც საყვარელი ხარ. - ნაგლურად გაუღიმა და კორსეტის შესაკრავი თოკებით თავისკენ მოქაჩა ვერონა, მფეთქავ არტერიაზე ტუჩები მიაკრა და შემდეგ ლავიწზე კბილები ნაზად დაასო.
-ისა და ძაან ხო არ გაგიტკბა მანდ?! - დანიელისდა გასაკვირად ისტერიკები არ მოუწყვია და არც მის სხეულს დასტყობია რაიმე უჩვეულო.
-ჰმ -ჩაიცინასავით- ჩხრიალა, დასაბანი ხარ.ამის გაგონებამ ბოლო მოუღო ვერონას, გამწარდა გაწითლდა ყელში ბურთი მოაწვა და ყველაფერი ერთად დაემართა ამ უხეშ რეპლიკაზე.ხოლო როცა გონს მოვიდა უკანმოუხედავად შევარდა აბაზანაში.
-დაიჯერა?- თვითონაც უკვირდა პრინცს - რით ვერ მივხვდი ასეთი გულუბრყვილო რომ არის. -დანანებით ჩაილაპარაკა და შემდეგ ისევ მაცდურად გაიღიმა -რამე უფრო მწარე უნდა მეთქვა. მაგრამ არაუშავს დღეს ეყოფა.პრინცმა ცოტახანს დაიცადა მაგრამ გოგო რომ აღარ გამოვიდა თავის კაბინეტს მიაშურა.
(ვერონა)
-ფუ ეგ საზიზღარი, როგორ მომიშალა ნერვები. რაღაც უმდა მოვიფიქრო და გავუხეთქო ის უგულო გული. -ჩაისისინა და ბანაობა განაგრძო.10-15 წუთში კარის ხმა გაიგო და სულ რაღაც 2 წუთში იგრძნო ოთახში დატრიალებული უცხო აურა.დაუპატიჟებელმა სტუმარმა სააბაზანოს კარი გარედან ჩარაზა და მდუღარე წყალთან ერთად ორთქლიც არ დაიშურა ვერონასთვის. გოგომ კარზე რაღაც ხმები რომ გაიგო ეგონა კარს აღებდა დანიელი და ქაფიან სხეულზე სასწრაფოდ ხალათი მოიცვა. იმ წუთას ვერც შენიშმა ორთქლის მატება. ცოტა ხანში უკვე ძალა ეკარგებოდა კარზე ბრახუნით და ყვირილით. წყლის ხმაში მის კნავილს ვინღა გაიგებდა. ონკანიც ისე გაიჭედა რომ ვეღარ გადაკეტა.

(დანიელი)
როგორც კი ჩემს საქმეებს მოვრჩი ოთახს მივაშურე მაგრამ უცებ ერთი მსახური გადამიდგა წინ.
-თქვენო უდიდებულესობავ, ელინა ცუდადაა.
-რა სჭირს?
-მგონი ფეხი იღრძო.
-მერე რას დამდგარხარ აქ უკუზო აქლემივით, წადი მიხედე და მეც მოვინახულებ შემდეგ.
-როგორც თქვენ იტყვით. -მიპასუხა მცველმა და აორთქლდა, როგორც იქნა გზაზე აღარავინ მეღობება, ჰერი ჰერი საწოლისკენ. ნეტა ჩემი ცხვარის ბალიში მარიამ გარეთ ხომ არ გაფინა? ვინმემ რომ ნახოს რას იტყვიან, მომავალ მეფეს ცხვარუკას ბალიშზე სძინავსო?!
-ამ გოგომ კარის დაკეტვა არ იცის? არადა 5 წუთის წინ შევნიშნე ოთახიდან რომ გამოვიდა. -ჩაილაპარაკა თავისთვის და ოთახში შეალაჯა. მოსაცმელი გაიხადა და თეთრი საროჩკაც მის გზას გაუყენა. არასდროს უყვარდა სხვები რომ ეხმარებოდნენ ჩაცმა-გახდაში. მაგრამ გახდისას გამონაკლისებიც არის ხოლმე. ცოტახანში აბაზანის მიღება გადაწყვიტა და წამოდგა. როცა კარამდე მივიდა ჩარაზული დახვდა და ეს უცნაურობა რატომღაც მის სტუმარს დააბრალა. -სულ გაგიჟდა ეს გოგო?? -კარს მიაწვა და და მხრით გაიტანა, ცოტა გვიან მიხვდა ფიცრის გაწევითაც რომ გაიღებოდა. აბაზანაში შევიდა და გახდას აპირებდა როცა ვიღაცამ კივილი დაიწყო.
-არაა, არ გაიხადო-და თან თვალებზე ,,ცდილობდა" ხელის აფარებას. -სარკეში ჩანხარ.
-გაოგნებულმა ბიჭმა აბაზანა მოათვალიერა მაგრამ არავინ იყო, შემდეგ სარკეში გაიხედა და ვიღაცის ხელებს, უფროსწორად მტევნებს მოჰკრა თვალი. უცებ ჩაიცვა რის გახდასაც აპირებდა და ოთახის ერდათერთ ფანჯარასთან მივიდა საიდანაც აბრეშუმის ნაჭერი იყო გადაკიდებული და ვუღაც სულელი მის კიბედ გამოყენებას აპირებდა.როცა ქვემოთ ჩაიხედა აღმოაჩინა რომ ეს სულელი მისი სტუმარი ყოფილა და თანაც შიშველი. -რაა? -ბოლო სიტყვები ხმამაღლა მოუვიდა. -ვაი მართლა შიშველია.
-რა დროს ეგაა ამომიყვანე. ოღონდ არ შემომხედო. დროზე ამომიყვანე თორემ ვინმე დამინახავს.
-ამ შუაღამისას?-ჰკითხა ბიჭმა და სწრაფად დაიწყო გოგოს ამოყვანა თან ცდილობდა მზერა აერიდებინა და კარგადაც გამოსდიოდა.
-რაზე ფიქრობ? -უნდოდა უხეშად ეთქვა ვერონას და ენიშნებინა რომ ახლა სწრაფად თუ არ ააბრძანებსა ზემოთ, მალე ზღართანს გაადენდა.
-რაზე და მინდორში პეპლების დამჭერით მორბენალ ჩემს თავზე -ირონია არ დააკლო წინადადებას.-რა თქმა უნდა იმაზე როგორ ამოგათრიო ეს ორასი კილო სასახლის ერთ-ერთ ოთახში და თან ისე რომ არ შემოგხედო. -ვერონა გაჩუმდა, რადგან ისეთ სიტუაციაში იყო კამათის დრო არ ჰქონდა. დოდი წვალების შემდეგ ამოიყვანა გოგონა და ისე უცებ შემოეხვია გოგო აზრზე ვერ მოვიდა.
-ნორმალური ხარ? -დაუღრინა დანიელმა.
-აუუ მომეცი ეგ ხალათი - ამოილუღლუღა შერცხვენილმა გოგომ.
-ჰმ, შემახსენე დილით როგორ მელაპარაკებოდი და რა დიდ გულზე იყავი?!-გაიხსენა დილანდელი ვერონა.
-იცი ეგ ჩემი სურვილით სულაც არ მომხდარა.
-აბა ვისი სურვილით მოხდა?
-რა ჩემი ბრალია შენ თუ იდიოტი ხარ და გულქვა?
-აჰა ესეიგი გულქვა? და იდიოტიც ხომ?? - გულზე მოხვდა ასეთი შეფასება გოგოსგან რომელიც სიკვდილით დასჯას გადაარჩინა.
-რა იყო ხომ არ გეწყინათ მომავალო მეფევ ერთიუბრალოპრინცესისგან ასეთი სიტყვების მოსმენა?
-რა შემატყეთ რომ მეწყინა მე ხომ გული არ მაქვს და შესაბამისად ვერაფერს ვგრძნობ. ალბათ იმასაც ვერ ვიგძნობ როგორ დაგწყდება გული სამეფო ოთახის მაგივრად მოსამსახურთათვის განკუთვნილ ოთხშ რომ მოგიწევთ გადაბრძანება. ხო მართლა, ეხლა შენს გამო საქმეებს ვერ გადავდებ და ცოტახანში ჩემს კაბინეტში გელოდები, სალაპარაკო გვაქვს.-დანიელმა როგორც კი თავისი სათქმელი დაასრულა ოთახის კართან ჩრდილი გაკრთარასაც მხოლოდ ვერონამ მიაქცია ყურადღება.დაახლოებით ნახევარი საათი იყო გასული დანიელის წასვლიდან, ის კი ისევ ოთახში იყო და ვერ გადაეწყვიტა რა ექნა. ამ დროს ელინამ შემოაღო კარი და პრინცესას დანიელის ბრძანების შესახებ მოახსენა.
-პრინცმა ბრძანა რომ თქვენ იქნებით მისი პირადი მოსამსახურე და მხოლოდ თქვენ მოემსახურებით. ასევე იქნებით მის განკარგულებაში თუ რა თქმა უნდა სიცოცხლე გინდათ. -ელინამ ერთიამოისუნთქა და გააგრძელა. - პრინცესა ვერონა ამ ყველაფრის თქმა პრინცმა დამავალა და ძალიან გთხოვთ დაემორჩილოთ,ის ისეთი სასტიკია როცა არ ემორჩილებიან.. მართალია მე სულ სამი წელია რაც სასხლეში ვმუშაობ მაგრამ უკვე კარგად გავიცანი. თქვენზეც შესანიშნავი შთაბეჭდილება დამრჩა ამ მოკლე დროში.
-კარგით.
-სიმართლე გითხრათ მეგონა ისტერიკებში ჩავარდებოდით და თქვენი ძალით წამოყვანა მოუწევდათ მცველებს მაგრამ როგორც ჩანს შევცდი ნამდვილად არ გავხართ სხვა კუდაბზიკა პრინცესებს.
-სიტყვები შეარჩიეთ, ისეთი მომთბენიც არ ვარ როგორიც ვჩანვარ.-დერეფანს ნელა მიუყვებოდნენ , ვერონა აქეთ-იქით აცეცებდა თვალებს. როცა რომელიღც კარს უახლოვდებოდნენ იქედან დანიელის ხმა ისმოდა. ვერონა მიხვდა რომ ის მისი კაბინეტი იყო და იმის დიდი იმედით რომპრინცი გამოვიდოდა პატარა სპეკტაკლი დადგა.
-ვაიჰჰ,ფეხი. ელინა მომეხმარე. ფეხი გადამიბრუნდა.
-მცველებო ეხლავე აქ მოდით პრინცესას ფეხი გადაუბრუნდა ოთხში შეიყვანეთ.
-არა უბრალოდ დამეხმარეთ რომ წამოვდგე.
-დარწმუნებული ხართ?
-დიახ.-გაიმკაცრა ხმა.
-კარგით როგორც ინებებთ.-მცველებმა წამოაყენეს ვერონა და ისევ თავიანთ საქმეს დაუბრუნდნენ.როცა კარი გაიღო და იქედან დანიელი გამოვიდა, ვერონას დანახვისას უმკაცრესი სახე მიიღო და ისე თქვა.
-ეს აქ რას აკეთებს? ანდაც კარგია რომ აქ ხარ პირდაპირ გეტყვი რაც გევალება დღეს. ესეიგი ვახშამი მომიმზადე,აბაზანაც მოამზადე აუცილებლად და კიდევ დამლაგებლებს უთარი ოთახები მოაწესრიგონ სტუმარს ველოდებით. დროზეე აქ რას უდგახარ?- ვერონას ამოასხა ამდენმა მბრძანებლობამ და ოდნავ დაიხარა, შეუმჩნევლად ამოიღო ჯიბის დანა და გაბრაზებული დანიელს ზურგზე შემოახტა და თავს დაესხა.

ჰაიით ;დდ აბა როგორ ხართ?? ძალიან დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის და შეცდომებისთვის, უბრალოდ ტელეფონით ვწერ და მიძნელდება უფრო.
ისე რას ფიქრობთ ღირს გაგრძელებად?