შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 4 )


27-07-2017, 15:05
ავტორი elebabi
ნანახია 4 305

თავი 4
30 წლის შემდეგა ამბობენ რომ ქალს ვეღარ მოატუებ, რადგან უკვე ზუსტად იცის რა და როგორ უნდა. არ ვიცი ეს თეორემა მართალია თუ არა მაგრამ მე რომ ზუსტად მივხვდი რა მინდა მომავალში ეგ უკვე კარგად ვიცი. თათას სიტყვებმა „ თაი ფეხმძიმეთ ხარ, უკვე 6 კვირის“ ჩემი ცხოვრება კალაპოტში ჩასვა. ახლა უკვე ზუსტად ვიცი რას გავაკეთებ მომავალში. ჩემი პატარა აუცილებლად გაჩნდება. ის იქნება ჩემი ცხოვრების მამოძრავებელი ღერძი. მისით უნდა ვიცხოვრო და უსარგებლო ფიქრები და წარსულის მოგონებები ძველ ცხოვრებას გავატანო. არ ვიცი გამომივა კი? მაგრამ ცდას არ დავაკლებ.
და ვიწყებ ზრუნვას ჩემს პატარას ჯანმრთელობაზე. ჩავაბარე ყველა ანალიზი და ახლა წუთი-წუთზე ველოდები პასუხებს რის შემდეგაც ულტრაბგერით გამოკვლევაზე წავალთ მე და თათა. ქალბატონი პედიატრს მტკიცედ აქვს გადაწყვეტილი უახლოესი 8 თვე ჩემს გარშემო იტრიალოს. კატეგორიულად გამაფრთხილა რომ ჩემთან გადმოდის საცხოვრებლად და არანაირი სულელური მიზეზი არ მიშველის რომ მისგან დავიხსნა თავი. სიმართლე გითხრათ არც გავჯიუჯებულვარ აღარ მინდა მარტო ვიყო. იმდენად დიდი ხანია ჩემზე არავინ ზრუნავს მეც მინდა გამოვცადო თუ როგორია როცა ვინმე გიფრთხილდება.
აჰა ტაიფუნი სახელად თამარა უახლოვდება ჩემს კაბინეტს, მოქოთქოთებს და 50 მეტრშიც მისი ხმა ისმის. თვალებდახუჭული ველი როდის შემოგლიჯავს კარებს და აი ისიც უკვე ჩემს წინ სავარძელში უცნაურ პოზაში ზის, არც ფეხის მორთხმა რომ არ ქვია და არ ვიცი რა ჰქვია საერთოდ. დამავიწყდა მეთქვა ეს ქალბატონი ამ ბოლო დროს იოგითაა გატაცებული. სადღაც ხომ უნდა დახარჯოს მოზრვავებული ენერგია, კლუბებში ეგ ვეღარ დადის და მთლიანად გიგოზეა გადართული.
- ქალბატონო ექიმო აქ თქვენი ანალიზის პასუხებია. აფრალებს თეთრი ფერის კონვერტს.
- მერე რაო რა წერია მანდ ქალბატონო პედიატრო? არც მე ვაკლებ ირონიას..
- რაო და ქალბატონ მომავალ დედას ყველაფერი კარგად აქვს. და საერთოდაც კარგი გოგოაო.. მაგრამ არ უნდა რომ თქვას ეგ არსება ვისია მუცელში რომ ზისო?
- ეს არსება არა, ბავშვია და ჩემია! !! ჩემია მარტო ჩემი...
- მარტო თაია ბავშვი არ ჩაისახებოდა.. თუ რაიმე სამედიცინო ჩარევით არ მოახერხებდი რაშიდაც ღრმად ვარ დარწმუნებული. ასე რომ მაგ ბავშვს ყავს მამა და ან მიმხელ ან მე ჩემი გზებით ვეცდები გავარკვიო ეგ ამბავი.
- მაინც როგორ? თავალებ დაწვრილებული ვუყურებ ჩემს დაქალს.
- აი როგორ და ახლა დავრეკავ გიგოსთან მას და აწ უკვე ჩვენს შინაგან საქმეთა მინისტრს ბატონ გიორგი ჯიბუტს საერთო ნაცნობები ყავთ, ხო და რაღაცნაირად მოვახერხებ და მასთან მიღებაზე ჩავეწერები. მერე ერთი კარგად გამოვიპრანჭები. ეჭვი მეპარება მიცნობდეს მაგრამ ის აუცილებლად ეცოფინება ვინ ვარ რადგან ამდენი წელი შენს გარშემო ვტრიალებ და ეგ მაგას გამოუძიებელი არ დარჩებოდა. ხო და შევალ ამ მინისტრის კაბინეტში, ცოტას გავეპრანჭები ხო იცი მაგის გარეშე არ შემიძლია, დავჯდები მის წინ სავარჩელში. ის ყავას შემომთავაზებს და მეც დავთანხმდები, მერე 2ყავას შეუკვეთავს მის დიდმკერდა ან დიდტრაკა მდივანს. ჩვენ დაველოდებით ყავის მოტანა, მანამდე მე მის ლამაზი თვალებით დავტკბები, ნუ ახლა სხვა რაღაცეებიც კარგი აქვს მაგრამ ჩემთვის ეგ აღარ შეიძლება.. ხიხიაა. ხო და გაიღება კარები შემოვა ჩვენი სექსუალური მდივანი და მოგვიტანს 2 ყავას. ხო და ყავის ფინჯანს ხელში რომ აიღებს მაშინ დავსვამ საკაცობრიო მნიშვნელობის კითხვას. ბატონო მინისტრო თქვენი ყოფილი ცოლი ბავშვსე ელოდება და ხომ არ იცით მამა ვინა? ხო და სავარაუდოთ ის ყავა გადაცდება, პერანგიც დაესვრება და ხველებით შეიძლება კიდევაც მოიგუდოს. ახია მაგაზე.. ხო კარგი ნუ მიყურებ შეშინებული თვალებით არ დაიხრჩობა გადარჩება...
- გიორგიმ არ უნდა გაიგოს ბავშვის შესახებ. დამდუღრულივით ვხტები სკამიდან.
- რაღას დამადგმევინე ამხელა სცენარი თუ მაინც მეუბნებოდი?
- და მოცელილივით დავეცი საცარძელში. ამ საზიზღარმა გოგომ მაინც ყველაფერი დამაფრქვევინა
- არ მაინტერესებს თქვანი ვნებიანი თავგადასავლები. მხოლოდ ერთ კითხვას დავსვამ. როგორ აპირებ დაუმალო კაცს შენი ორსულობა რომელიც სადღაც შენს კორპუსში, შენს მეზობლად ცხოვრობს. არც ის გამიკვირდება რომ კარის მეზობელიც იყოს.
- მაგაზე არ მიფიქრია. არ ვიცი ვიზამ რამეს. ჯერ მუცელი არ დამეტყობა და მერე არ ვიცი მოვიფიქრებ რამეს. ახლა მაგაზე ვერ ვფიქრობ. მარტო პატარაზე მეფიქრება.. მივაყარე უცებ და.....აი ის საიდან იცი გიორგის როგორი მდივანი ყავს?
- ვაიმე ცუდათ ვარ! შენ მარტო ეგ გაიგე? და სიცილით ძირს ხოხავს თათა..
- კაი ხო.. სულ არ მაინტერესებს.. და გაბუტული მივემართები ეხოს გასაკეტებლად.
ლალიკო ჩვენი ეხოსკოპისტია. შესანიშნავი ბუნჩულა და საყვარელი ქალბატონია. ტავისი ფუმფულა ხელებით მუცელზე გელს მისვამს და იწყებს ჩემი პატარას დათვალიერებას.
- თაი ჯერ ძალიან პატარაა 6 კვირის. ამ დროისთვის ნორმალურად ვითარდება. კარგი კვება და გენოკოლოგის ყველა მითითების შესრულება, ეგაა შენი მოვალეობა ახალა და ყველაფერი კარგად იქნება.
- გულის ცემა?
- ახლავე მოგასმენინებ.
- და ოთახში ჩემი პატარას სიცოცხლის დამადასტურებელი ხმები ისმის. ყველაფერს რომ მირჩევნია და შეუძლებელს რომ შევძლებ რომ მისმა გულმა დაუსრულებლად იფეთქოს. ჩემი და მისი შვილი, ნეტა როგორი იქნებოდა მისი ემოცია ხლა აქ რომ იყოს? მისი თვალებით დანახული ემოცია ყველაზე მეტად მჭირდება. მიუხედავა ამდენი ტკივილისა, 31 წლის მანძილზე არც ერთი ბედნიერი დღისა მინდა ეს კაცი ჩემი იყოს და რა ვქნა? ჩუმათ ვიშორებ ცრემლს და მუცელს ვისუფთავებს. ლალიკოს ვემშვიდობებით და კალიდორში გამოვდივართ. ნელი ნაბიჯებით მივიყვებით დერეფანს არც ერთი ხმას არ ვიღებს.... და უცებ:
- თათა რას იტყვი დიდი შოკოლადის ნაყინზე? ბევრი თხილით და ნატეხი შოკოლადებით?
- იყოს ნება შენი. იღიმის თათა. როგორცე ჩვენი დედოფალი ინებებს ისე იქნება ყველაფერი ჩემო მშვენიერო ბროწეულის ყვავილო.
- ეს ბროწეულის ყვავილი რაღა? მეცინება
- ალისფერი თმები, მწვანე თვალები, საოცარი ფორმები, თეთრი კანი და ამ მშვენიერებას რა ვუწოდო თუ არა ბროწეულის ყვავილი? ბროწეულივით რომ უნდა აფეთქდე და გაიფურჩქნო სწორედ ისეთი ხარ!
- მორჩი მჭერმეტყველებას და წავედით.
კაბინეტში შევიარე, თეთრი ხალათი საკიდზე დავკიდე, სამოსი შევისწორე ტელეფონი ავიღე და ლიფტისკენ გავემართე სადაც თათა მელოდა. შენი მანქანით წავიდეთ ხო? ახლა ტაქსის გამოძახება არ ღირს. მე მანქანა აღარ მყავს რაც გიორგის ბინა დავტოვე იქვე ჩავაბარე მანქანის გასაღებისც და ბინის შეძენის შემდეგ მანქანის შეძენა ვეღარ მოვახერხე. სავარაუდოთ მე და ჩემი პატარა უმანქანოოთ ვერ შევძლებთ. მომიწევს ავანსის აღება და ავტოს შეძენა.
სანაყინეში უამრავი ხალხი ირეოდა. ამ ბოლო დროს მაქვს განცდა რომ ყველა მე მაკვირდება, არ ვიცი ალბათ ფეხმძიმობამ უფრო ემოციური გამხადა. ნაყინი მგონი ნორმაზე მეტის მომივიდა, ძალიან მეგემრიელა. მაგრამ რაღაც ცუდი შეგრძნება დამიტოვა.
- თათ წავიდეთ რა რაღაც ვერ ვარ..
- ხომ არაფერი გტკივა? დაფეთებული მეკითხება თათა..
- არა.. უბრალოდ რაღაც... აუ არ ვიცი რა მჭირს სახლში წავალ და დავიძინებ.
- შენ ხო არ დაგავიწყდა მე სად ვცხოვრობ?
- არააააა.. სახლში წავალთ! და მე დავიძინებ შენ გიგო დაპატიჟე თუ გინდა... ოღონდ! ჭკვიანად.. თითს დემონსტრაციულად მაღლა ვწევ.
- არის შეფ! ვიყოთ ჭკვიანად და შენი დივანი არ შევიწიროთ.
- ნუ მაიმუნობ ამხელა ქალი როდის უნდა დაჭკვიანდე?
- არასდროს არ დავჭკვიანდები, ყოველთვის ასეთი გადარეული ვიქნები ჩემო ფუმფულააა
- არ ვარ მე ფუმფულა..
- ხარ თან ისეთი გემრიელი... უჰ.. კამფეტ!
- რა გეშველება შენ.. დავიღუპე. ამბობენ ბავშვი რომ ინძრევა ვისაც დაინახავ იმას ემგვანებაო და შენ თუ 8 თვე 24 საათი ჩემს გვერდში იტრიალებ, რა გამოდის შენ უნდა დაგემგნოს? არა... არ მინდაა!!
- პრეტენზია არ მაქვს, მამამისმა იტრიალოს მე სულ გავქრები..
- ნუ მაჭერ მაზოლზე წიხლს თამარა..
ამ კამათში სახლამდეც მივაღწიეთ, მე აქ ჩამოვალ შენ დააყენე მანქანა და შესასვლელთან დაგელოდები. ეზოში ისევ ის სამი დიდი შავი ჯიპი დგას ჩაბურული მინებით, მანქანებთან 2 შეიარაღებული დაცვა დგას, 2 სადარბაზოს შესასვლელს იცავ, ნეტა რა ხდება? ნელი ნაბიჯებით მივიწევს კორპუსისკენ, თათაც გამოჩნდა, სადარბაზოში უნდა შევიდე და ტექსტი მომზადებული მაქვს რომ დაცვამ თუ არ გამატარა მოვახსენო რომ მეც აქ ვცხოვრეო და ნუ არღვევენ ცემს უფლებებს და ასე შემდეგ. უცებ ერთ ერთი მათგანი კარებს მიღებს და მომმართავს „მობრძანდით ქალბატონო თაია“ მე გაშტერებულს: რა იცის ამან მე ვინ ვარ? თათა ლიფტში მიკრავს თავს. 1.2.3.4.5. და უკვე ჩემს სართულზე ვარ. და ერთი დაცვა ჩემი ბინის მოპორდაპირე კარებს იცავს. თათს გადავხედე, მან წარბი ამიწია და მხრები აიჩეჩა და კარებში შემატარა.
ნეტა ვინა ჩვენი მეზობელი? ვეკითხები თათას
- არ ვიცი თაი, დაბნეული მპასუხობს ჩემი მეგობარი.
- ალბათ ვინმე მაფიოზა, ბაბულიკა ტიპია, დიდ ოქროს ჯაჭვით კისერზე და ღიპიანი. აბა რა უბედურება ამდენი დაცვა? ან ამ კორპუსში რას ცხოვრობს ამდენი ფული თუ აქვს რა უნდა ამ სოროში? წავიდეს რა სადმე დიდ ვილაში იცხოვროს.. უჰ როგორ მაღიზიანებს ასეთი შტერი როჟები!
- თათა დუმს და ჩაფიქრებულია და უცებს.... თაი!!! არ გიფიქრია რომ იქ ის ცხოვრობს. და ხელს მეზობელი ბინისკენ იშვერს.
- ვი ის? ვერ ვხვდები მე
- ის!!! რა გჭირს?
- მაგას სახელი არ აქვს ? ის უამრავი ადამიანი შეიძლება იყოს...
- გიორგი ადამიანო რა გჭირე? შენ ორსულად ხარ თუ ტვინი გამოგირეცხეს?
- არაააა... რა გიორგი გადაირიე .. მკვდრის ფერ მედება მე!
- რატო ვითომ? კაცი მინისტრია, ყავს დაცვა, ემსახურება სახელმწიფო მანქანა. და ცხოვრობს ლისზე..
- ნერწყვს მძიმედ ვყლაპავ. არაააა არ მინდა მაგაზე ფიქრია.. არ შემიძლია წავედი მე ვიბანავე... მანდ! ბინისკენ ვიშვერ ხელს ვიღაც წაშავო ტიპი ცხოვრობს ბევრი ფულით და დიდი ღიპით და არავითარი გიორგი... გაიგე რა გიორგი.. რა უნდა მაგას აქ.. არააააა...
- როგორც გინდა! შენ ეგრე იფიქრე და ერთ დღეს რომ შემოგივლის აქ შენი მინისტრი მეზობელი მერე ნახე შენ.. იკრიჭება თათა და საძინებელში უჩინარდება.
2 კვირა მშვიდ გარემოში გავატარე. დავდივარ სამსახურში. დილით თათა სტაფილოს, ბროწეულის და სხვადასხვა ხილის წვენით დამდევს ოთახიდან ოთახში რასაც დიდი პროტესტის მერე ვსვამ. კვებით კარგად ვიკვებები . თითქმის ყველაფერ მივირთმევ მარტო საშინლად ვერ ვიტან შოკოლადს და ფორთოხალს.. გახსენებაზეც კი გული მერევა.. ჯერ ისეთი ძლიერი ტოქსიკოზი არ მაწუხებს. არც ღამე მეღვიძება რაიმეს სურვილებით. ჭკვიანად ვიქცევით მე და ჩემი ბაჭია! დღემდე ვერ გავარკვიე ვინაა ჩემი მეზობელი. ან რა დროს მიდის ან რა დროს მოდის, ვერც ერთხელ მოვკარი თვალი. 8 კვირის გავხდი ეხოზეც ვიყავი ისევ ყველაფერი ნორმის ფარგლებში აქვს პატატუნას და მეც. ცოტა კიდევ მოვიმატე და აიმიტომ მედა თათა საშოპინგოთაც ვიყავით უფრო თავისუფალი ტანსაცმელი შევიძინე. მაწუხებს ტანზე მომდგარი ქვედაბოლო და შარვლები. დაცვის ბიჭები ისევ ღიმილიანი სახეებით მხვდებიან და ქალბატონი თაიათი მომმართავენ. კიდევაც შემომთავაზეს თუ რამ მინდოდეს არ მომერიდოს და ნებისმიერ დროს ვთხოვო..
საღამოს თათა და გიგო სავახშმოდ გავუშვი. მე ჩემი ლამაზი კაბა-ხალათი ჩავიცვი, ისეთი თავისუფალი და ლამაზი რომ შეიძლებოდეს სამსახურშიც ჩავიცმევდი.. ძალიან კომფორტულია არსად არ მაჭერს და თავისუფლად დასრიალებს კანზე. რაღაც სამზარეულოში ფუსფუსის ხასიათზე ვარ. მთელი სახლი თავაბნელე. მარტო სამზარეულოს განათება დავტოვე, ჩავრთე მუსიკა და შევუდექი საქმეს. მაცივრიდან ბოსტნეული გამოვიღე. სალათას მოვამზადებ .. აბა ამ დროს სხვა რა ვჭამო? თან ყველაფერს ვჭრი წვრილ კუბებად და თან მუსიკის ჰანგებს ვყვები.სრული ნეტარებააა, მარტო სახლში , მშვიდათ ბაკეთო ის რაც გინდა. კარების საკეტის ხმა მესმის, თათა არ დაბრუნდებოდა 15 წუთის წინ წავიდა, გასაღებით აღებს ვირაც კარს და ისევ გასაღებითვე კეტავს. მე შიშით მთელი ძალით ვაფრინდები დანას. კალიდორიდან პირდაპირ სამზარეულოში შემოდის მიახლოვდება ჩემს გვერდზე ჩერდება და რომ მგონია რომ რამე უნად დამიშაოს, უცებ სტაფილოს ერთ ნაჭერს იღებს და გემრიელად აკრატუნებს. სწრაფად დანიანადვე ვბრუნდები და თვალები შუბლზე ამდის ჩემს მისაღებში, ჩემი ყოფილი ქმარი მშვიდი ნაბიჯებით დაბრძანდება. გასაღებს მაგიდაზე აგდებს, მერე პიჯაკს იხდის და სკამზე კიდებს, ჰალსტუხს ერთი ხელის მოსმით იცილებს და იქვე აგდებს მერე მაჯაზე საღილეებს იხსნის პერანგის მკლავებს იკეცავს. საკელოს ზედა ორ ღილს იხსნის. ტელეფონს ჯიბიდან იღებს და გასაღების გვერდზე დებს და იქვე სავარძელში ჯდება და მე მიყურებს. ვმუნჯდები ეს კაცი სამსახურიდან დაბრუნებულ ჩვეულებრივ ქმარს გავს, რომელიც თითქოს და არსად წასულა და ეს წლების არსად იყო დაკარგული. ასე არხეინად ზის და მაკვირდება. ხელის ტკივილს მოვყავარ გონს, სიმწრით დანას ისეთი ძლით ვაჭერ ხელს რომ თითები სულ გამილურჯდა, სწრაფდ ვუშვებ ხელს დანას და ლითონი ჟრიალით ეხელქება კერემიკის იატაკს, არანაირი ემოცია მის სახეზე, ქანდაკებასავით უტყვი სახით მიყურებს, მზერას ტანზე მავლებს, თმის ღერიდან ფეხის ფრჩხილამდე ვგრძნობ მის მზერას და საოცრად მსიამოვნებს. თვალებში ვუყურებს ერთმანეთს არ ვიცი რამდენი დრო გავიდა, სამყარო გაჩერდა, ასეთი არ მინახავს. ოდნავ ჭაღარა შეპარვია, დაბალ წვერს ატარებს, შრამიც ისევე ამშვენებს, მომაკვდინებლად სიმპატიურია და მეც ჩემს გრძნობებს ვერაფერს ვუხერხებს. ამ კაცთან უძლური ვარ. არც თავმოყვარეობა მახსოვს და არც ის ვინ ვარ. მის ხელში მარიონეტივით ვარ, მთლანად მასზე ვარ მინდობილი. ოთახში გამეფებულს დაძაბულ გარემოს, მისი ხმა აპობს:
- გამარჯობათ ქალბატონო თაია! მისი ხმაც კი უემოციოა მაგრამ ცოტა სიბრაზე შეპარულ ნოტებს მაინც ვიჭერ.
- დუმილი....
- ხმას არ მცემთ?
- აქ რა გინდა? როგორც იქნა ამოვიდგი ენა?
- მე? იოცებს ის
- ხო თქვენ.. აპა მე აქ ვცხოვრობ! ცოტა სითამამე მემატება.
- ხო? აი მე ერთი ამბის სათქმელად გავისარჯე ამხელა გზეზე. ირონიული უხდება ტონი!
- მითხარით და გთხოვთ დატოვოთ ჩემი სახლი. მე თქვენ არ გიცნობთ.
- ხო? არ მიცნობ? საინტერესოა. კორგი პირდაპირ საქმეზე გადავიდეთ. დგება და ჩემსკენ მოემართება, მისი შესაჩერებლად გაშვერილ ხელზე მაჯაში მაგრად მავლებს ხელს და მთელი ძლით მიჭერს ხელს, ისე რომ სიმწრით ცრემლები მცვივდება, მისკენ მქაჩავს და მასზე აკრულს ზემოდან დამცქერის. საშინლად განრისხებულია ბოროტად უელავს თავალები:
- როდის უნდა გეთქვა რომ შვილს ველოდები? ცრის კბილებში.
- მეტკინა, ამოვიკნავლე საცოდავად?
- როდის უნდა გეთქვა? კბილებს ერთმანეთს აჭერს და მთელი ძალით ახლა წელზე მიჭერ ხელს?
- არასდროს! ვუკივი მე! და ბოლოს რასაც ვხედავ მისი გაცოფებული თვალებია და მერე მის ტუჩებს ვგრძნობ ჩემსაზე და საერთოდ მავიწყდება ვინ ვარ!



№1 სტუმარი monika

Au dzalian kargia kargi gogo iqnebi valac tu dadeb ertisuli maqvs rodis dadeb

 


№2 სტუმარი Guest megi

Dzaaan magari iyo,dzaaan magrad wer da xvalac dade uechceli

 


№3  offline წევრი elebabi

monika
Au dzalian kargia kargi gogo iqnebi valac tu dadeb ertisuli maqvs rodis dadeb

დავდებ“აუცილებლად.. მადლობა რომ კითხულობთ

Guest megi
Dzaaan magari iyo,dzaaan magrad wer da xvalac dade uechceli

აუცილებლად... აუცილებლად დავდებ

 


№4 სტუმარი Guest მარიმი

აუუ ძაან კარგი იყო შემდეგ თავს მოუთმენლად ველი

 


№5 სტუმარი Guest Lia

Bombia bombi
Arahveulebrivia
Xvalac dadeb?

 


№6  offline წევრი tamuna.s

საინტერესოა თავს როგორ იმართლებს და ცოლ-შვილის არსებობაზე რას ეტყვის, რაც არუნდა იყოს და სამსახური მოიმიზეზოს, არაფერი არ ამართლებს. ამდენი წელი მკვდარი ეგონა გოგოს და ეს თურმე ბედნიერად ცხოვრობს და ახალი ოჯახი ყავს.(თუ რათქმაუნდა სიმართლეა რას იმ კაცმა უთხრა თაიას) ეხლა კი ეცხადება და აქეთ პრეტენზიებს უცხადებს და ისე იქცევა თითქოს ერთი საათით იყო მეზობელთან გასული და ეხლა დაბრუნდა. თაია ცოტა მაგრად უნდა დაუდგეს და ასე ხელებში არ ჩაადნეს ყოველჯერზე. კარგია ყოველდღე რომ დებ საინტერესო ისტორიაა, იმედია ასე გააგრძელებ და ცოტა თავები გაზარდე.

 


№7  offline წევრი elebabi

სინამდვილეში სულას არაა ცუდი ბიჭი.. მეტს ვერაფერს ვიტყვი.. დაელოდეთ შემდეგ თავს

 


№8 სტუმარი Ucnobi

მაგარია, თან ძალიან კარგი გოგო ხარ ყობელდღე რომ დებ ახალ თავებს, გააგრძელე ასე საინტერეხოდ, წარმატებები

 


№9 სტუმარი მოცინარი

ეს კაცი მარტო მე მეზიზღება?!

 


№10 სტუმარი Salo

Motxroba shesanishnavia avtori arachveulebrivi magram am gogosi ar mosmis rato unda uyvardes kaci romelsac mashin axsendeba roca unda aseti or frontze mebrdzoli kacebi ar unda arsebobdes

 


№11 სტუმარი Guest Liza

რატომღაც ყველას უარყოფითი დამოკიდებულაება აქვს ამ კაცის მიმართ, მე კიდევ მგონია რომ თაია მოატყუეს როცა უთხრეს რომ მისმა ყოფილმა ქმარმა ახალი ოჯახი შექმნა და მოტყუებით "აახიეს" ის ბინაც. ან შეიძლება საერთოდ სხვა ამბავი იყოს მანდ, მაგრამ თაიას ყოფილი ქმარი ცუდი ტიპი მაინც არამგონია იყოს. თაიამ კიდე რა ქნას, ამდენი წელი მარტო იყო სიმშვიდეში, ახლა კიდევ ასე უცბად გამოჩნდა ყოფილი ქმარი რომელიც ჯერ კიდევ უყვარს და მთელი მისი ცხოვრება თავიდან მოიცვა. თანაც ორსულადაა, მგრძნობელობა გაძლიერებული აქვს და სულაც არ მიკვირს ხელებში თუ "ჩაადნა" :დ

რაც შეეხება ისტორიას, გრამატიკულ შეცდომებს თუ გადახედავ ხოლმე წერის დასრულების შემდეგ, კარგი იქნება <3 ზოგი მონაკვეთის დაწერა კი დარწმუნებული ვარ(!) უკეთესად შეგეძლო, უბრალოდ მეტი დრო რომ დაგეთმო. თვითონ ისტორია კარგია, მომწონს და ძალიან დასაფასებელია მკითხველს რომ არ ალოდინებ და ყოველდღე დებ. მადლობა ამისთვის <3

 


№12  offline წევრი თუთა პირველი

ჯერ-ჯერობით იმის იმედი მაქვს, რომ რაღაცების გარკვევის გარეშე ხელში არ ჩაადნება და ცოტა სიმტკიცეს გამოიჩენს. და გიორგმა უნდა დაიწყის გაცნობიერება, რომ 16 წლის ბავშვი აღარ არის თაია და სიტუაციაში გარჯვევის ღირსია. ისტორა მონწონს , თუმცა მთავარი გმირების ურთიერთობები და განცდები ცოტა მაკლია. კარგი გოგო ხარ, ველოდები ახალ თავს:)))))

[quote=თუთა პირველი]ჯერ-ჯერობით იმის იმედი მაქვს, რომ რაღაცების გარკვევის გარეშე ხელში არ ჩაადნება და ცოტა სიმტკიცეს გამოიჩენს. და გიორგიმ უნდა დაიწყის გაცნობიერება, რომ 16 წლის ბავშვი აღარ არის თაია და სიტუაციაში გარჯვევის ღირსია. ისტორა მონწონს , თუმცა მთავარი გმირების ურთიერთობები და განცდები ცოტა მაკლია. კარგი გოგო ხარ, ველოდები ახალ თავს:)))))

 


№13  offline წევრი elebabi

Guest Liza
რატომღაც ყველას უარყოფითი დამოკიდებულაება აქვს ამ კაცის მიმართ, მე კიდევ მგონია რომ თაია მოატყუეს როცა უთხრეს რომ მისმა ყოფილმა ქმარმა ახალი ოჯახი შექმნა და მოტყუებით "აახიეს" ის ბინაც. ან შეიძლება საერთოდ სხვა ამბავი იყოს მანდ, მაგრამ თაიას ყოფილი ქმარი ცუდი ტიპი მაინც არამგონია იყოს. თაიამ კიდე რა ქნას, ამდენი წელი მარტო იყო სიმშვიდეში, ახლა კიდევ ასე უცბად გამოჩნდა ყოფილი ქმარი რომელიც ჯერ კიდევ უყვარს და მთელი მისი ცხოვრება თავიდან მოიცვა. თანაც ორსულადაა, მგრძნობელობა გაძლიერებული აქვს და სულაც არ მიკვირს ხელებში თუ "ჩაადნა" :დ

რაც შეეხება ისტორიას, გრამატიკულ შეცდომებს თუ გადახედავ ხოლმე წერის დასრულების შემდეგ, კარგი იქნება <3 ზოგი მონაკვეთის დაწერა კი დარწმუნებული ვარ(!) უკეთესად შეგეძლო, უბრალოდ მეტი დრო რომ დაგეთმო. თვითონ ისტორია კარგია, მომწონს და ძალიან დასაფასებელია მკითხველს რომ არ ალოდინებ და ყოველდღე დებ. მადლობა ამისთვის <3

მადლობა რომ კითხულობთ და ასე მძაფრად განიცდით მომხდარ მოვლენებს... იმაში მართალი ხართ რომ გიორგი არაა ცუდი პიროვნება.. ეგ შემდეგ თავებში.. რაც შეწხება შეცდომებს.. ვმუშაობ“ისეთ უწყებაში სადაც არაფერ კავშირშია ჩემი ჰობი... ამიტომ გახსნილი მაქვწ დოკუმენტი და პერიოდულად ვამატებ ხოლმე.. დღის ბოლოს სამსახურიდანვე ვტვირთავ და ... ნუ როგორც ვასწრებ... მაპატიეთ...

 


№14 სტუმარი Guest Liza

elebabi
Guest Liza
რატომღაც ყველას უარყოფითი დამოკიდებულაება აქვს ამ კაცის მიმართ, მე კიდევ მგონია რომ თაია მოატყუეს როცა უთხრეს რომ მისმა ყოფილმა ქმარმა ახალი ოჯახი შექმნა და მოტყუებით "აახიეს" ის ბინაც. ან შეიძლება საერთოდ სხვა ამბავი იყოს მანდ, მაგრამ თაიას ყოფილი ქმარი ცუდი ტიპი მაინც არამგონია იყოს. თაიამ კიდე რა ქნას, ამდენი წელი მარტო იყო სიმშვიდეში, ახლა კიდევ ასე უცბად გამოჩნდა ყოფილი ქმარი რომელიც ჯერ კიდევ უყვარს და მთელი მისი ცხოვრება თავიდან მოიცვა. თანაც ორსულადაა, მგრძნობელობა გაძლიერებული აქვს და სულაც არ მიკვირს ხელებში თუ "ჩაადნა" :დ

რაც შეეხება ისტორიას, გრამატიკულ შეცდომებს თუ გადახედავ ხოლმე წერის დასრულების შემდეგ, კარგი იქნება <3 ზოგი მონაკვეთის დაწერა კი დარწმუნებული ვარ(!) უკეთესად შეგეძლო, უბრალოდ მეტი დრო რომ დაგეთმო. თვითონ ისტორია კარგია, მომწონს და ძალიან დასაფასებელია მკითხველს რომ არ ალოდინებ და ყოველდღე დებ. მადლობა ამისთვის <3

მადლობა რომ კითხულობთ და ასე მძაფრად განიცდით მომხდარ მოვლენებს... იმაში მართალი ხართ რომ გიორგი არაა ცუდი პიროვნება.. ეგ შემდეგ თავებში.. რაც შეწხება შეცდომებს.. ვმუშაობ“ისეთ უწყებაში სადაც არაფერ კავშირშია ჩემი ჰობი... ამიტომ გახსნილი მაქვწ დოკუმენტი და პერიოდულად ვამატებ ხოლმე.. დღის ბოლოს სამსახურიდანვე ვტვირთავ და ... ნუ როგორც ვასწრებ... მაპატიეთ...


ხოდა მითუმეტეს მაგარი გოგო ყოფილხარ თუ ასეთ ვითარებაში წერ, თან საინტრესოდ... საპატიებელი არაფერი გაქვს, პირიქით, ასე გააგრძელე <3

 


№15 სტუმარი Guest თამუნა

ძალიან კარგი იყო ! იქნებ მოახერხო და 12ის მერე ატვირთო? წარმატებები

 


№16 სტუმარი Kato...

Es istoria ise gavs chems cxovrebas.... ise mtkiva yvelaferi.... samwuxarod tu sabednierod siyvarulsa da samshoblos shoris archevans ase uceb aketeben... mtkiva magram mainc amayi var me... sayvareli mamakaci araa chemtan magram vici rom sachiro dros samshoblos gamoadga... vici taia miigebs, me kidev siamayem mdzlia da gamoviqeci saqartvelodan... megona ese ufro gamiadvildeboda uimisoba , magram mwared shevcdi ....
mapatiet cota areulad davwere...

 


№17  offline წევრი თ.მ

ძალიან მანტერესებს როგორ განვითარდება ყველაფერი. ყველაფერს აქვს მიზეზი და ძალიან საინტერესო იქნება გაგრძელება❤❤❤❤❤

 


№18  offline წევრი lamazmani

Kargia magram cota shecdomebi gqonda wina tavshi manqana yavda exla ara ise kaia momewona ukve ro gamochnda giorgi velodebi shemdeg tavs moutmenlad

 


№19  offline აქტიური მკითხველი uchveulo

ohoo kargi iyoo dzaliaan <3

 


№20  offline წევრი Mariamch

მაგარი გოოგო ხარ!♥ სუპეერ

 


№21  offline წევრი elebabi

Guest Lia
Bombia bombi
Arahveulebrivia
Xvalac dadeb?

დავდებ აუცილებლად დღეს და შემდეგ თავს ორშაბათს.

 


№22  offline წევრი Smiling girl

მაგარი გოგო ხარ

 


№23  offline აქტიური მკითხველი terooo

კარგია რომ მიახალა სიმართლე

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent