მოდი მგელობანა ვითამაშოთ . (პირველი მეორე )
–ღმერთო ჩემო ნამდვილად არ მაქვს ბედი – ნინი როგორც ყოველთვის წუწუნებს – თუ მეტყვი რასერჩი ამ უსიმპატიურეს არსებად , ნამდვილად დამაკმაყოფილებ – მიაჩკა იცი ეს ვინაა? – ღმერთო უცხოპლანეტელია ? ასეც ვიცოდი ასეთი მშვენიერიი... – ჩაქრი მიაკო ჩაქრი, კინაღამ ჩემი მოკლე სიცოცხლე ისედაც შეამოკლა და შენ ამბობ რომ მშვენიერია ? – აი თურმე ვის ლანძღავდი გუშინ მთელი დღე. – არა მიაჩკა ნამდვილად არ გამოგდის ჩემი დამშვიდება წავალ ჰაერზე მაინც გავალ – გაბრაზებული აჯახუნებს კარებს და გარეთ გარის , ნეტავ ოდესმე დაჭკვიანდება ეს გოგო ? საქმე ნამდვილად არ მაქვს ოთაახს თვალს ვავლებ , არა ვერაფერს ვერ იტყვი ნამდვილად მშვენიერია , როგორც ჩანს ჯანაშიას ფული ნამდვილად არ აკლია ვცდილობ ყველა ნივთი რომელიც აქ დგას დავათვალიერო და მათი მშვენიერებით დავტკბე . ფული არც მე მაკლია , არასდროს მაკლდათქო რო გითხრათ ტყუილი.ჩემი ისტორია სერიალს გავს, უფრო კონკრეტულად თურქულ სერიალს. დედამ გამზარდა ძლიერი და დამოუკიდებელი ქალი იყო ყოველ შემთხვევაში მე ასე მახსოვს , ერთდროულად მკაცრი და თბილი . ფული თავზე საყრელად გვქონდათქო ტყუილი , მაგრამ დედა მუშაობდა და შესაბამისაც მშივრები არასდროს ვრჩებოდით. მეც ვცდილობდი იმედები გამემართლებინა და კლასში ნამდვილად ვლიდერობდი . არასდროს მიოცნებია ფულზე მომწონდა გარემო სადაც ვიზრდებოდი მომწონდა ჩემი ცხოვრება . ერთ დღეს როცა სკოლიდან დავბრუნდი სახლში უცხო მამაკაცი დამხვდა რომელიც როგორც შემდეგ გავიგე მამაჩემი ყოფილა , რათქმაუნდა მასი გაცნობის სურვილი ნამდვილად მქონდა დედა მას აუგად არასდროს მოიხსენიებდა თუმცა ხშირად არც ვსაუბრობდით ამ თემაზე. როგორც გავიგე ერთმანეთი სკოლაში შეყვარებიათ ოხ ეს ბავშური სიყვარული , თითქოს ყველაფერი კარგად იყო სანამ ზემოთხსენებულმა მამიკომ არ შეიტყო ჩემი ჩასახვის ამბავი, აშკარად არ გახარებია, პირიქით იმდენად შეაწუხა ამ ამბავმა გაიქცა და მას შემდეგ აღარავის უნახავს იქამდე სანამ თვითომ არ დაგვადგა სახლში. მამაჩემი ხშირად გვსტუმრობდა ხოლმე ,თუმცა მხოლოდ გამარჯობით შემოვიფარგლებოდი . ასე გრძელდებოდა დიდხანს სანამ დედაჩემის ავადმყოფობის შესახებ არ გავიგე , როგორც აღმოჩნდა რამოდენიმე დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი , მისი ბოლო სურვილი კი ის იყო ,რომ მისი სიკვდილის შემდეგ მამასთან მეცხოვრა თბილისში , რათქმაუნდა არ მინდოდა ,მაგრამ ,, მამიკოს'' გარდა აღარავინ მყავდა , მას შეეძლო ჩემთვის კარგი განათლება მიეცა ამით კი დედას სურვილიც ასრულდებოდა. დღეს თბილისში ვცხოვრობ მამაჩემთან ცუდი ურთიერთობა მაქვს , უფრო სწორად ურთიერთობა საერთოდ არ მაქვს. ცუდად ნამდვილად არ ვგრძნობ თავს ახლა ნინიც გვერდში მყავს. ნინის გახსენებაზე უნებურად მეღიმება ნეტავ ახლა სადაა ? კარებს ვიხურავ და მის მოსაძებნად მივდივარ . ძალიან ბევრი ხალხია შეკრებილი ჩემს დაქალს კი ნამდვილად ვერ ვხედავ , თუმცა თვალში განცალკევებით მდგომი ბანდა მხვდება , ორი გოგო და სამი ბიჭო , ოჰოოო უყურე შენს სიმპატური ზუსტად იმ ბიჭისთვისაა შექმნილი გამყინავი თვალებით ,რომ იყურება დანარჩენებიც კარგები არიან რთული მისახვედრი არაა რომ დაწყვილებულები არიან , მხოლოდ შავთვალება არის გოგოს გარეშე , რაიყო მისტერ სიმპატიურო შეყვარებული არგავს ? – ახლა რაზეც ფიქრობ ჯობია თავიდან ამოიგდო – გვერდით ზუკა მიდგება – ზუკაკო დაკლებული მეჩვენები , რაიყო ლობიანები ვერიპოვე აქ ? –მიაჩკაა ტყუილად ვეღარ ამაგდებ კარგი წავედი მე შენნაირ უჟმურთან არაფერი მესაქმედა – მსუქანა ნამდვილად წასასვლელად ემზადება – და კიდე ის ,,ცუდი'' ბიჭია , მასთან საქმის დაჭერას არ გირჩევ . –ამას ამბობს და უჩინარდება ალბათ ხაჭაპურის სუნი იგრძნო . მია აქ ასე ხოარ იდგები მიდი და გაიცანი ბავშვები ცოას გაერთობი მაინც ტყუილად ხოარ მოსულხარ არა ? კარგი ოპერაცია ,,გავიცნოთ განცალკევებული სასტავი '' იწყება , მშვიდი ნაბიჯებით მივაბიჯებ მათკენ და ვცდილობ ანერვიულება არ დამეტყოს . – გამარჯობა – არასწორ ადგილას მოხვედი ძვირფასო – აგდებით მპასუხობს ქერა გოგო – უბრალოდ მოვიწყინე და ვინმეს გავიცნობთქო , მოდი თავიდან დავიწყოთ მე მია ვარ – ხელს შავთვალებას ვუწვდი , ჩემს ხელს უყურებს ირონიულად იღიმს სახეში არც კი მიყურებს , ხელს მატოვებს და სახლისკენ მიდის . ყველა ნეგატიური ემოცია ერთად მივლის ცრემლები მადგება და მომხდარის გააზრებას ვცდილობ , ღმერთო ეს რაიყო ? ვცდილობ ემოციები მოვთოკო ,,აქ არ იტირო მია'' ჩემ თავს ვარწმუნებ და ჩემი ოთახისკენ მივდივარ. ნინი – გაბრაზებული გამოვდივარ მიას ოთახიდან ამ გოგოს ადამიანის დამშვიდება ისე შეუძლია როგორც მე სიმღერა , ანუ საშინლად. გასეირნებაზე ნამდვილად არ ვიტყოდი უარს , ჰაერის ჩაყლაპვა ახლა წამალივით მომიხდებოდა . ვცდილობ გარეთ გავიდე იმდენი ხალხია სუნთქვა ნამდვილად მიჭირს , ძვილს ვაღწევ არეულობას თავს და გარეთ გავდივარ, უცნაური ხმები მესმის ,, ნეტავ ეს ის არიყოს რასაც ვფიქრობ '' ნინი ყოველთვის უხერხულ სიტუაციაში როგორ ხვდები . ვხედავ როგორ ახლართულან ჩემი გაბრაზების მიზეზი და ვიღაც გრძელფეხება ლამაზმანი. გემოვნება ნამდვილად გქონია , ნინი ახლა შეუმჩნევლად უნდა გაქრე აქიდან სანამ რომელიმეს დაუნახიხარ თორემ კარგი დღე ნამდვილად არ დაგადგენა . ვცდილობ ფრთხილად გავცდე აქაურობას თუმცა ვინ მომცა ამის ბედი რკინის ბოთლს ფეხს ვკრავ და ხმაურს ვიწვევ . კარგი გასაგებია რომ ვიღაცამ გარემონე ნამდვილად არ იფიქრა ,თუმცა მოხარული ვიქნებოდი ჩემს უსაფრთხოებაზე მაინც ეზრუნა . აშკარად შემამჩნიეს სანდრო ქერას ხელით ანიშნებს დამტოვეო და ჩემსკენ ჩქარი ნაბიჯებით მოემართება გააზრებას ვერ ვასწრებ ისე ვეჯახები კედელს ეს მდგომარეობა ნამდვილად არ მწყობს . – მითვალთვალებ ? – როგორც იქნა ხმას იღებს , მითვალთვალებო ? ღმერთო ჩემო როგორი დებილი უნდა იყო ადამიანი ეს კითხვა რომ დასვა. – ვაიმე როგორ მიხვდი ? აშკარად ასე მეტყობა ხო ? – ირონიას არ ვაკლებ – აბა წვეულების პრინცესამ გასეირნება გადაწყვიტა ? – არა დასარეკად გამოვედი – მართლა აბა სადარის ტელეფონი ? – ღიმილს ვერ მალავტ მაიმუნების მეფე , ღმერთო ჯიბეში ტელეფონს ვეძებ თუმცა ჩემი მცდებობა კარგად მოვატყუო ეს სიმპატიური არსება სასტიკი კრახით მთვარდება , არა ნინაჩკა ნამდვილად უნდა შეამოწყო ჯიბე როცა მსგავსს ტყუილს იგონებ . – უი სახლში დამრჩენია – სწრაფად ვუსხლტები ხელიდან და სახლისკენ მივრბივარ , უკან კი გადახარხარების ხმა მესმის– თვითკმაყოფილი იდიოტი – მხოლოდ ამას ვყვირი ჭიშკარს ვაღებ და ოთხისკენ მივიჩქარი , მიაჩკას როარ მოვუყვე მომხდარი ნამდვილად მოვკვდები , ოთახს ვაღებ არვიცი საიდან დავიწყო ამბის მოყოლა ,თუმცა ლაპარაკის ყველანაირი სურვილი მეკარგება როცა ვხედავ როგორ ისვრის მია ჭიქებს , აქ რაღაც ცუდი მოხდა ჩემი ამბავი მოიცდის . |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
