რატომ გადავეყარეთ ასეთ იდიოტებს 14
-რას ნიშნავს ორი ქორწილისთვის?- გაუგებრობა სახეზე აღბეჭვდოდა კესოს. -ლაშას და ლიზის ასევე თემოს და ანის ეშველათ- ტაში შემოკრა ესმამ. -და ამაში რათამაუნდა შენი ხელი ურევია არა?- გვერდულად გადახედა ბაბიმ. ესმამ თანხმობის ნიშნად წინა საუკუნეებისთვის დამახასიათებელი მისალმების მსგავსად დემონსტრირებულად დაუკრა თავი. -როდის უნდა მოეშვა ამ მაჭანკლობას რაა -ამოიბუზღუნა ბაბიმ. -რასაა რომკადრებ დაია- შეიცხადა ესმამ. - მე ჩემო ძვირფასო - გულზე მიიდო ხელი ესმამ.- ვცდილობ ამ დიდ და სიყავრულით აღვსილ გზაზე სიარული გავუადვილო მათ ვისაც ეს ჭირდება. თანაც ზოგჯერ საჭიროა ცოტაოდენი ბიძგი, რომ სწორი გზიდანა რ გადაუხვიონ. სიყვარული ესხომ ეკლებით სავსე გზაა- ირონიით ჩაილაპარაკა ბოლო სიტყვები. -ვინმე ისეთი რომ გისმენდეს ვინც არ გიცნობს იფიქრებდა რომ სიყვარულის ექსპერტი ხარ- გადაიხარხარა კესომ. -გამოჩნდება ვინმე ვინც დაგაჯერებს ზუსტადაც მაგ ეკლიანი გზის არსებობას- ნიშნის მოგებით ჩაიცინა ბაბიმ. -ხო როგორ არა. შენ რა გენაღვლება. შენთვის კი დამოჩნდა ეგეთი უკვე.-გაეცინა ესმას. -ამოგწიწკნი მაგ ენას- დაუბღვირა ბაბიმ. -კესო შეგიძლია დღეს ჩვენთან წამოხვიდე?- ყურაღდება არ მიაქცია ბაბის მუქარას ესმამ. -კარგი ხო ისედაც დიდი ხანი დაგასვენეთ ჩემგან- გაეცინა კესოსაც. - მაგიტო მიყვარხარ - გადაეხვია ბაბი. -ანუ მიტი აბოდებ ჩემზე სულ შენთან რომ ვარ ხოო?- გაეკრიჭა ესმა. - ხო როგორ არა. მეყვარები აბა რა ჯერ იყო და ახალ ბინაში ნორმალურად მოწყობილიც არ ვიყავი, რომ შემომეჭერი და ვეღარ მოგიშორე მერ სულ ნერებს მაწიწკნი. არაფრის კეთება რომ არ იცი მაგაზე აღარაფერს ვამბობ. სამზარეულოში როდის გააკეთე ბოლოს რამე ეგ მაინც თუ გახსოვს?- დაეჭვებით გადახედა ბაბიმ. -დაგავიწყდა, რომ სამზარეულოში შენ არ მიშვებ?- ნიშნისმოგრბით იკითხა ესმამ. -იმიტომ რომ მეზარება ახალი სახლის ძებნა- დაეჭყანა ბაბი. -ეჰჰჰჰ- ამოიოხრა- ჩემზეა ნათქვამ ,,რაც მოგივა დავითაო ყვრლა შენი თავითაო". თავიდანვე არ უნდა გამეთამამებიმე- დანანებით ჩაილაპარაკა ესმამ. - ხო ხო როგორ არა - გადახარხარა ბარბარემ.- დაგავიწყდა ჩემზე პატარა რომ ხარ. -რაღაც თვეებით- ცხვირი აიბზუა ესმამ. -კარგი ხო რაიყოთ- თავს ძლივს იკავებდა კესო არ ჩაბჟირებულიყო. -კარგი ხო მოვრჩეთ წავედით ახლა.- წამოიმართა ბაბი. სტუმრებიც უკვე იშლებოდნენ. სიძე პატარძალი დიდი ხნის გაპარული იყო ქორწილიდა. ბიჭები გარეთ გასულიყვნენ და რაღაცაზე საუბრობდნენ. როცა გოგონები გარეთ გავიდნენ ბიჭები მათკენ გამოემართნენ. - უკვრ მიიდხართ?- წამოიწყო საუბარი იკამ. -ხო უკვე დაიცალა თითქმის დარბაზი, თანაც დამაწყვიტა ამ პლოკვრბმა ფეხები.- სახე მოღრიცა ესმამ. -რაამ? - ვერ გაერკვა ალექსი. - ფეხსაცმელები იგულისხმა- გაეცინა კესოს. -აა ხო - დაიბნა ლექსო. -აბაა იმედია ქორწილი მალე იქნება- გაეცინა ესმას. -რა ქორწილი- ვითომ ვერ მიხვდა იკა. - რას იკატუნებ თუძმახარ თავს. შენზე ადრე გავიგე - ენა გამოუყო ესმამ. - აუ ამას ხო ვერაფერს გამოაპარებ ტო -ხლეი ჩაიქნია ალემ. - ნუ დამაეჭვებ შენს მიხვედრილობაში. აქამდე არ იცოდი ეგ? - გადაიხარხარა ესმამ. - კარგით ხო ახლა გვეყო. წავედით სახლებში ხვალ გავარკვიოთ მაგათი ამბები.- საუბარი დაასრულა ლექსომ და ყველანი დაიშალნენ. - ვაიმე დედააა მეღირსა სახლიი.- ამოიხრიალა ესმამ და მდივნის საზურგეზე გადაწვა. - ეგოგო ნორმალურა მოქცევა როდის უნდა ისწავლო?- დაიბუზღუნა ესა და სავარძელში ჩაეშვა. -როცა ჭკუა მომემატება- გაეკრიჭა ესმა. -იმედების გადაწურვაც ასეთი უნდა- ამოიოხრა ბაბიმ. - ამას უყრე, როგორ გაისლიქა- წარბი აწია ესმამ. - კარგი მასწავლებელი მყავდა- თვალი ჩაუკრა ბაბიმ. -ხო მაგაში გეთანხმები- სიტყვა ჩააკვეხა კესომ და სამივემ ისტერიკული სიცილი დაიწყო. - დავიძინოთ რაა- ამოიგმინა კესომ. - ხო თორე დილამდე ვერ მივატან.- წამოიზლაზნა ესმა. ყველანი ოთახებში განაწილდნენ და დასაძინებლად მოემზადნენ, ნუ რამდენად მოახერხეს მომზადება ეგ სხვა თემაა მაგრამ ხო დაიძინეს რაც მთავარია. ქორწილიდან ერთი კვირის შენდეგ წყვილები დაბრუნდნე. ყველანი ესმასთან და ბარბარესთან შეიკრიბნენ. -აბა ბატონო ლაშა როგორ მაოხერხეთ ქალბატონი ლიზის მოგერიება?- დაინტერესდა კესო. -რად უნდოდა გოგო მაგას მოგერიება დამინახა თუარა ჩამადნა ხელებში.- გადაიხარხარა ლაშამ. -ხო როგორ არა. მე ვიყავი რომ მეხვეწებოდი ხმა გამეციო არაა?- ნიშნის მოგებით გადახედა ლიზიმ. -ისე კიარ არის აუცილებელი ყველაფერს თუარ ვიტყვით- გადაუჩურჩულა ლაშამ სიცილით. -მართალია ლაშა. სულარ მაინტერესებს თქვენი ცელქობები ღამით.- გაეცინა ესმას. -ჰოჰ არადა ნეტა იცოდე რას კარგავვ- თვალი ჩაუკრა ლექსომ. -არ მიზიდავს პორნოგრაფია.- არც მიფიქრია. პროსტა მეეჭვება შენ ვინმემ წაგიყვანოს და ამათგან მაინც გაიგე- სათუთად გაუღიმა ლექსომ თითქოს ასეთ უხერხულ თემაზე კიარ აშოკოლადზე საუბრობდნენ. -ისა და სხვათაშორის ჩვენც აქ ხომ არ ვართ?- ხელი აიქნია იკამ. ესმამ ბავშვებს თვალი მოავლო და ლიზის და ლაშას აწითლებულ სახეებს რომ გადააწყდა სიმწრით ჩაეცინა. - კარგი. ქორწილი როდის არის?-სიტუაციის განმუხტვა ცადა ბაბიმ. - ერთ თვეში. გადავწყვიტეთ რახან ერთ დროს მოვიტაცეთ გოგონები ბარემ ქორწილიც ერთად გვექნება- განმარტა თემომ. -აი ეს მესმისს- გაუხარდა კესოს. -როგორ ქორწილი გინდათ? თემო მახსვს ამბობდი ტრადიციულ ქორწილს გადავიხდიო- შეეკითხა საბა. - ხო ლაშასაც ასე უნდოდა ძირითადად ემთხვევა ჩვენი აზრები. ჩოხა-ახალუხი და ამბები რა. - აუ რას ვიგუგუნებთ.- ტაში შემოკრა საბამ. - აბაა უკვე მეორე კლასელი გვიოჯახდება- გაოიცა ბაბიმ. -ორიც შინაბერა გვრჩება- გაიიცინა ლუკამ. -კაი ერთი საბაა მივხვდით მეორე?- გაიცინა ანიმ. - რასაა რომკადრებ- მე კიარა ბაბი და ესმა იგულისხმა- თვალი ჩაუკრა საბამ ლუკას. - პატენტი წურწუმიები ხართ წინასწარმეტყვრლებაში- ცხვირი აიბზუა ბაბიმ. - რამე გამოვტოვე?- დაინტერესდა საბა. - დიახაც.- გაიჯგიმა ბარბარე. - მაიცა თუ ძმა ხარ შენც თუ ესმასავით გყავს შეყვარებული გაჩუმდე ჯობია აღარ მინდა კაცო ამდენი ქორწილები გავღატაკდი ბავშვი- გადაიხარხარა იკამ ბაბის ვითომ შეყვარებული რომ გაახსენდა. ალექსს კი სულაც არ ჰქონდა სახუმაროდ საქმე. სახე აელეწა, ძარღვები დაებერა და სიწითლემ დაუარა. თავი ძლივს შეიკავა ფეხზე არ წამომხტარიყო და ბოლი ხმაზე არ ეღრიალა. ბავშვები მალევე დაიშალნენ. ესმას ინგამ, დედამ, დაურეკა და დიდხანს ისმინა საყვედურები იმის თაობაზე რომ ოჯახი და უმცროსი ძმა სულ გადაავიწყდა ამიტომ მეორე დღესვე წავიდა მათ სანახავად. მთელი დრე დედასთან და ლუკასთან გაატარა. პატარა ბიჭი იმდენად მონატრებოდა გვერდიდან ვერ იცილებდა. ლუკა კი ასაკის მატებასთან ერთად უფრო ცელქი ხდებოდა. საღამოს გიორგი ,ესმას მამაც, დაბრუნდა სამსახურიდან, ისაუბრეს, ერთმანეთი მოიკითხეს და გადაღლილები დასაძინებლად გაემართნენ. მეორე დღეს ესმა სახლში დაბრუნდა. ერთი თვე თვალის დახამხამებაში გაილია. ქორწილის დღეც მოახლივდა. ყველანი დიდი ემოციებით და აღფრთოვანებით ელოდნენ ამ დღის დადგომას და იმედები არც გაცრუებიათ. ბიჭები ტრადიციულ ქართულ სამოსში იყვნენ გამოწყობილები გოგონებს კი გრძელი გაშლილ თეთრი საპატარძლო კაბები ამშვენებდათ. ლაშას და თემოს მეჯვარეებიც, ალექსიც(ლაშას მეჯვარე) და საბაც (თემოს მეჯვარე) ჩიხა-ახალსხში გამოწყობილიყვნენ. გოგონების მეჯვარეები, ესმა (ლიზას მეჯვარე) და ბარბარე( ანის მეჯვარე) მუხლს ოდნავ აცდენილი მომჯდარი კაბები ეცვათ რომლებიც ჩოხა-ახალუხის აქსესუარებით იყო გაწყობილი. ჯვარი სამებაში დაიწერეს, ხელიც მოაწერეს. მწვანედ აბიბინებულ მონდორზე მრგვალი მაგიდები იდგა ერთიც გრძელი მაგიდა. ჰაერში სითბოს სუნს ყვავილების სურნელიც შერეოდა, რომლითაც მაგიდები იყო გაფორმებული. ამ სილამაზით მოჯადოებულები მოაბიჯებდნენ ახლად დაქორწინებულები მეჯვარეებთან ერთად გრძელი მაგიდისკენ. ყველანი მაგიდასთან ისხდენენ სამეგობროდან მხოლოდ ერთი პირი აკლდათ. 6აკლდათ და როგორც ჩანს მოსვალასაც არ ჩქარობდა. რამდენიმე წუთში მანქანის ხმაურმა გაჰკვეტა დაბუდებული სიჩუმე. ლამაზ დაბალ ღობესთან, რომლითაც შემოწერილი იყო მექორწილეთა ტერიტორია, მანქანა გაჩერდა. მანქანიდან სწორედ დაგვიანებული მეგობარი გადმოვიდა. ლექსო ჟორჟოლიანმა გადმაბიჯა მანქანიდან და თან მოჰყვა ულამაზესი გოგონა, რომელსაც დიდი სინაზით მოეკიდა მისთვის ხელი და დარცხვენილი მოაბიჯებდა, ამდენ ხალხში, რომელთა ყურადღება მათკენ იყო მიმართული. ყველას ყურადღება მაგრამ ესმაა, ესმა სხვა იყო. მთელი ტანით აეტანა კანკალს, საშინელ გრძნობას, სახელად ეჭვიანობას, მოეცვა მთელი მისი სხეული და ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდა, სად ქონდა ამდენი თავშეკავების უნარი ლექსოსთვის ის თეთრი კბილები სათითაოდ არ დაეცალა. მესამედ, უკვე მესამედ ხედავდა ლექსოს სხვა ქალთან და რაც დრო გადიოდა მით უფრო მკვეთრი და ძლიერი იყო ეს შეგრძნება. ბარბარემ ესმას მდგომარეობა შეამჩნია, ჩაეცინა მაგრამ მალევე დასერიოზულდა. იცოდა, იცნობდა ესმას და დარწმუნებული იყო გამიზნულად თუ არა ძალაუნრბურად მაინც ჩაიდენდა რამე საშინელებას. ესმას ხელში ჩაეჭოდა და ყურთან მუიტანა სახე. -აქედანვე მეცოდება შენი მომავალი ქმარი. - ჩემ მომავალ ქმარს წინ უყურებ და იმასაც ხედავ ვიღაც მშვრნიერი გოგონასთვის როგორ ჩაუკიდია ხელი და მანამ არ გაუშვებს ახლა სანამ არ მოვტეხავ ხელებს-გაუაზრებლად გამოცრა კბილებში.- მოიცა რა თქვიიი?- შეიცხადა ბაბიმ და ესმა ხელზე დაექაჩა. - არა არაფერი- გამოერკავ ესმა. -სახლში როცა მივალთ სალაპარაკო გვაქვს.-უჩვეულოდ გაუმკაცრდა ხმა ბაბის. -კარგი-ამოიკნავლა ესმამ და ისევ მოახლოებულ წყვილს გაუსწორა მზერა. -მივესალმები სიძე-პატარძალს და მეჯვარეებს- უჩვრულოდ გამხიარულდა ლექსო, როდესაც ესმას სახეს წააწყდა. სახეზევე აღბეჭვდოდა მისი ეჭვიანობა. -ბარო ძმა- გადაეხვია ლაშა. -ვინც არ იცნობთ,გთხოვთ მიესალმოთ მისი აღმატებულება ნია, ჩემი ბიძაშვილი- დააყოლა ბოლოს დ აესმას თვალი გაუსწორა რომელსაც მაშივე დაეტყო ცვლილება. ბოდიში ამდენ ხნიანი ინტერვალით რომ ვამატრბ ახალ თავებს. უბრალოდ დასასრულისკენ მივდივარ ( მიხვდით ამლბათ) და ცოტა მიჭირს აზრების დალაგება თანაც იმასაც თუ გავითვალისწინრბთ, რომ წინასწარ არაფერი ამქვს დაგრგმილი. ყვლაფერი წერის პროცესში მოდის. მადლობა რომ კითხულობთ. ♡♡ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.