დილით საშინელი თავის ტკივილი და ჩემი დაქალის ყვირილი მაღვიძებს თავს ძლივს ვწევ და ვუბღვერ
-ადექიი დაოო დღეს ხომ დიდი დღეააა.. ჩამყვირის ყურში თან ცდილობს ამაგდოს სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით საწოლიდან
-სალომე ყოველი დღე დიდია შენთვის და შეიძლება ერთხელ მაინც გამოვიძინო ამ სამი თვის განმავლობაშ რასაც ზაფხული ჰქვია? ვუბღვერ და თავს უკან ბალიშზე ვაბრუნებ
-აუუუ ნინუცაა გეყოფაა შუადღემდე ძილი, რა ბებრუხანასავით იქცევი ეს ახალგაზრდა გოგო, შეყვარებული შენ არ გინდა .. გართობა შენარგინდა სულ ძილი ვისგაუგია ერთხელ მაინც მოიქეცი ჩემთვის და აეგდე წავიდეთ სადმე ... კატის თვალებით მიყურებდა და მუდარით მთხოვდა..ყოველთვის ასე იყო, იცოდა უარს რომ ვერ ვეტყოდი
-ჰოარააა?! ნეტა მთელი სამი თვე ვის თხოვნებს ვასრულებ ჩავიბურტყუნე და წამოვდექი -წავედი ვიჭყუმპალავებ მოვემზადები და გავიდეთ სადაც გინდა თორე მომკლავ შეი წუწუნით..ვუთხარი და სააბაზანოშ შევედი, ახლა მოკლედ მოგიყვებით ჩემზე.. მე ვარ ნინუცა ახვლედიანი 21 წლის ვსწავლობ სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტში ქირურგიის ფაკულტეტზე , დედაჩემის შემდეგ ჩემი ოცნებაა ნეიროქირურგი გამოვიდე , მშობლებს რაც შეეხებათ ორივე ამერიკაში არიან დედისერთა ვარ სამწუხაროდ მაგრამ სალომეს ხელში ეს არ მიგვრძნია რადგან ბავშვობიდან მოყოლებული სულ ერთად ვართ ჭირშიც და ლხინშიც! რაც შეეხება შეყვარებულს არასდროს მყოლია როგორც მე ვიტყოდი არწივივით თავისუფალი ვარ! მართალია სკოლის პერიოდში ბევრი მომწონდა თუმცა ყოველთვის გატაცებად ვთვლიდი და ვივიწყებდი , მხოლოდ სალოს დეიდაშვილი მახსოვს ნიკა რომელსაც ბაღიდან დაწყებული ვეპრანჭებოდი , სულელი ვიყავი აი მიზეზიც, ყოველთვის უყვარდა ჩემი გამწარება და არც მე ვაკლებდი, შემდეგ წავიდა ისიც ამერიკაში სასწავლებლად და სულ დავივიწყეთ ერთმანეთი, ვერ გეტყვით დამავიწყდა თქო ბავშვობაში სულ ვტიროდი მენატრება მეთქი შემდეგ გავიზარდე და ხანდახან მაინც გამახსენდება ასე იცის ადამიანზე მიჩვევამ..რაც შეეხება სალომეს ისიც ჩემხელაა და დედისერთა მშობლებიც ამერიკაში არიან და ასე ვთქვათ ჩემს და მის მშობლებს საერთო მიზნებიაქვთ და ძალიან კარგადაც არიან ერთად, გარეგნობას რაც შეეხება სალომე გამხდარ თუმცა ჩემზე 2-3 სანტიმეტრით დაბალია მე 1.70 ვარ ის კი 1.68, თმები წელმადე მაქვს სალის კი მხრებამდე და ხვეული მე კი სწორი, ორივეს შეუდარებელი ტანი გვაქვს უბრალოდ მე შავი თვალები მას კი მწვანე ..როგორც იქნა მოვემზადეთ და გავედით სახლიდან, გზაში ჩემი დეიდაშვილი დათო შეგვხვდა (ცნობისთვის უკვე დიდიხანია დათო და სალომე ერთმანეთს მალულად ეტრფიან არადა პირისპირ კატა-თაგვს გვანან )
-ვაა გოგოებოო როგორ ხართ.?? გადაგვეხვია ორივეს და სალომეს თმებიც მოწიწკნა -რაო ციცქნა გასეირნება მოინდომე ახლა? სიცილით მოუჭირა ცხვირზე ხელი სალოს
-აუ დავაი რა ..უხეშად მოიშორა ხელი და ბუტიასავით გაიბუსხა- წავიდეთ თორემ ცუდი აურაა აშკარად ..ირონიულად დაამატა
-ნინუც ჯობია დაქალს მიხედო თორემ ვგონებ ცუდად გაიტყიპება .. ღიმილ შეპარული მკაცრი ტონით მომიგო რაზეც სიცილი წამსკდა...ასე იცოდნენ და ამაზე ვხალისობდი კიდეც
-აუ იცი რას გეტყვი შენი გასატყიპი ტყეში დარბის
-ოოო გეყოფათ ახლა , გასაგებია სასაცილო და საყვარლები ხართ ასე რომ კამათობთ მაგრამ ამისთვის მერე ახლა მეზარება თქვენი ყურება ..ამოვიბურტყუნე და ორივე მკაცრად გავაფრთხილე
-ჰო ამჯერად გადამირჩი..თავისთვის ჩაილაპარაკა და შემდეგ მე გამომხედა-უი დღეს ჩემი ძმაკაცი ჩამოდის ამერიკიდან და კლუბში ვიკრიბებით და იმედია წამოხვალთ
-აუ არვიცი დაათ , ხოიცი დიდად არ მხიბლავს კლუბები ან ვიცნობთ მაინც?
-აუუ წავიდეთ გოგო გავერთობით გთხოოვ რა..მავედრებელი თვალებით შემომხედა
-კაი ხო ამერთხელ, კიმარა ვინაა ეგეთი ?
-ნუ იცნობთ რა, რო ნახავთ გაიგებთ ახლა უნდა წავიდე ვემზადებით დასახვედრად და ადგილს მოგწერთ იცოდეთ ჭკუით და გამოგივლით და წავიდეთ ერთად..გაგვაფრთხილა და ადგილს მოსწყდა ტავისი ემელის ჯიპით..
-აუუ ნეტა ვინაა? კიმარა ამერიკაში ვინ ძმაკაცი ჰყავს ...ჩაფიქრდა და მე მომაშტერდა
-მე რას მიყურებ განა ყველას ვიცნობ
-ოოო კაი ხო ხოო, ისეე ვინმე გოგოს კიდე წამოიყვანს?შეპარვით შემომხედა აშკარად მივხვდი რასაც უმიზნებდა და სიცილი წამსკდა
-არა საყვარელო ნუ ნერნვიულობ ხოიცი მხოლოდ შენ გეტრფის
-აუუუ ეგ რაშუაშია დავაი რა დებილო..შემომიბღვირა და გამასწო
ბევრი ვისეირნეთ ჩვენ საყვარელ კაფეში ნაყინებიც ვჭამეთ ბოლოს რომ არ ვიცოდით სარამოსთვის რა ჩაგვეცვა გადავყვიტეთ ახლები შეგვეძინა და მაღაზიებში წავედით, სალომემ საოცარი წითელი კაბა იყიდა წელზე მოჭერილი მუხლს ზემოთ და ფრიალა წელი ამოღებული შეუდარებელ იყო თან მის ხორბლისფერ კანს უფრო მოუხდა, მეკი შავი ტანზე მომდგარი მუხლს აცდენილი პატრა დეკოლთითა და წელ ამოღებული ვიყიდე.. როგორც იქნა სახლში შევაღწიეთ უკვე 7ხდებოდა დათომ კიდე მოგვწერა 8 ისთვსი მზად იყავითო, ჩვენც დავფაცურდით და მზადება დავიწყეთ... როგორც იქნა მოვემზადეთ მაღლებიც ჩავიცვით და თმებიც გავიშალე
-ვაუუუ აი ეს მესმის დაო ..აღფრთოვანებულმა წამოიძახა სალიმ..-დღეს ყველას გავაგიჟებთ ნახე თუარა
-მე კი ვიცი ვისი გაგიჟებაც გინდა შენ ...ჩავიხითხითე და თმის სწორებას მოვყევი
-მოკლედ კაცმა არაფერი უნდა გითხრას რა,აი რეკავს
-უპასუხე გოგოო ..მის დაბნეულობაზე სიცილი ამიტყდა
-გისმენ
-...
-კი მზად ვართ
-...
-კაი ახლავე..გოგო მოვედით და ჩამოდითოო.. ის ბიჭიც მოუყვანია თან
-ამმკაი წავედით ჩანთას ხელი დავადე და ჩავედით...გარეთ გასულს ბიჭები გადმოსული დაგვხვდნენ ..თითქოს მეცნობაო თუმცა სიბნელის გამო და თან სიშორისგან ვერ დავინახე კარგად აი მისი თვალები რომ ელავდნენ აქედანაც კი ვხედავდი..მივუახლოვდით დათას გადავეხვიეთ სალომე კი იმ ბიჭს შეახტა, არაფერი მესმოდა ვინ იყო მაგრამ აშკარად მეცნობოდა და დაველოდე როდის გაგვაცნობდა ვაჟბატონს ასეთი ირონიული სახით რომ მიმზერდა, ღმერთო როგორ მეცნობოდა მისი სახე თუმცა ვერ ვიხსენებდი, ეს სიბნელეც კი მიშლიდა ხელს კარგად დამენახა მისი ნაკვთები, თუმცა დათოს ხმა რომ მისწვდა ყურთასმენას აი მაშინ დავრწმუნდი რომ არ მომჩვენებია და წამის მეასედში გამიელვა თავში ყველაფერმა და გაშეშებული დავდექი მის წინ
-ეს ჩემი ძმაკაცი ნიკა ჯაჭვლიანია ხომ გახსოვთ? გახარებულმა ჩამძახა , აქამდე როგორ ვერ მივხვდი ანროგორ ვერ გამახსენდა დავიჯერო სალომემ არიცოდა ამის შესახებ
-როგორ შეცვლილხარ პატარა ქალბატონო გამომხედა და გადამეხვია, ჯერ მისმა ხმამ გამყინდა შემდეგ მისმა მკლავებმა და ხელებმა წელზე ასე რომ მომიჭრეს ხელები, მხოლოდ მისმა ჩაცინებამ მომიყვანა გონს
-ჰოომ დრო ცვლის რასვზამთ, თან არც გავუფრთხილებივართ შენ თუ ჩამოდიოდი , ვერ გიცანია თავიდან..
-დრო ცვლის თუმცა გრძნობებს იტოვებს ..ორაზროვნად ჩაილაპარაკა და გამომხედა..
-კაი წავედით თორემ დავაგვიანებთ კლუბში ..როგორც იქნა ხმა ამოიღო დათომ უკან დავჯექით მე და სალი ხოლო ნიკა რულთან დაჯდა, სარკე ისე ჰქონდა მობრუნებული რომ პირდაპირ მისი თვალები ჩემსკენ იყო მობრუნებული, დაბნეულობისგან და მისი მზერისგან შეწუხებულმა გავიხედე თუმცა არ გამომპარვია ტუჩი როგორც ჩატეხა...დარწმუნებული ვიყავი წინ უარესი დღეები მელოდა და ამისთვის უნდა მოვმზადებულიყავი, მაგრამ მე რის ნინუცა ვარ ამას გავატანინო რამე..ჩემთვის გულში ჩავილაპარაკე და ეშმაკურმა აზრმა გამიელვა თავში..


ესეც ჩემი პირველი მოთხრობა, იმედია მოგეწონებათ არვიცი მთელი ემოციებით ვწერდი და იემდია რამე მაინც გამოვიდა... არ მოგერიდოთ და პირდაპირ მითხარით რამე შეცდომები თუ მაქვს ან ღირს თუ არა გაგრძელება ;დდ მადლობა ვინც წაიკითხეთ <3 წინასწარ ბოდიში შეცდომებისთვის <3