ნინის ქორჭილისთვის ვემზადებოდით. ამ გოგომ ალბათ 400 კაბა მაინც მოისინჯა. ამილახვარების ოჯახი შეძლებული იყო ამიტომაც დიდი ქორწილი გადაიხადეს.
სიმართლე გითხრათ სულ არ მინდოდა ქორწილში წასვლა მაგრამ ერთადერთი დაქალი მითხოვდებოდა და აბა როგორ შეიძლებოდა რომ არ წავსულიავი. ნინიმ მეჯვარედ ჩვენი კლასელი დაიყენა, ძალიან კარგი გოგოა და კარგად ვართ მასთან. გიორგი თავის მეჯვარეზე არაფერს ამბობდა, ასე იძახდა ქორწილში ნახავთო. ხელისმოწერაზე მისვლას ვერ ვასწრებდი ამიტომ პირდაპირ რესტორანში გადავწყვიტე მისვლა. მე რომ მივედი ქორწილი უკვე ,,გახურებული“ იყო ნინი და გიორგი მოვძებნე და კიდევ ერთხელ მივულოცე.
-სად ჯანდაბაში იყავი ქალო.-გაბრაზებულმა მისაყვედურა ნინიმ.
-კაი ბოდიში რა- გავუღიმე მე.
-კაი რა ნინი რაიცი რა საქმე ქონდა, იქნებ ექიმთან იყო ან რამე.- სიძემ ჩემი მხარე დაიკავა.
-სიძე მომწონს-ვთქვი მხიარულად. ამაზე ყველას ერთად გაგვეცინა. ვგრძნობდი უკნიდან ვიღაც მიახლოვდებოდა.
-რაზე იცინით მეც მითხარით.
უკან მივბრუნდიდა და ო, ღმერთო გეგა იდგა ჩემს უკან და ისევ იკრიჭებოდა.
-ვა ანგელოზოო, შენ აქ რა გინდა? -მაცდურად მკითხა გეგამ.
-ბატონოო?? მე კიარა შენ რაგინდა აქ? ეს ჩემი დაქალის ქორწილია!-ფარხმალი არ დავყარე მეც.
-ჩემი ძმაკაცის ქორწილიც არის.- გამიღიმა.
-ანი გეგა ჩემი მეჯვარეა-ამიხსნა გიორგიმ.
-ამმ... გასაგებია.-დავიმორცხვე მე-ანუ ის ბიჭი ვისაც გვიმალავდი გეგაა?
-დიახ დიახ, ყოვლად სიმპატიურო და საოცარი მე, გეგა დავდარიანი ვარ ამ სულელის მეჯვარე.-გეგამ გამცა პასუხი.
-შენთვის არმიკითხავს ნარცისო-გამოვაჯავრე გეგა.
-კაი გეყოთ ეხლა-ჩაერია ნინი-ერთი ეგ ამიხსენით თქვენ საიდან იცნობთ ერთმანეთს.
-ჩვენი ახალი კლასელია და სხვათა შორის შენს ადგილას დასკუპდა.
ჩემს პასუხზე გაეცინათ და დავიშალეთ მე ცალკე დავჯექი ამდენი დგომა და სიარული ძალიან მღლიდა. ციტა ხანში გეგა მოვიდა.
- ლამაზოო...
-რა გინდა გეგა.-მკვახედ ვუპასუხე მე.
-ესე რატომ მელაპარაკები?
-ესე როგორ?
-აი სულ მენაგლები?
-და ძაან გადარდებს?
-შენ ვერცკი წარმოიდგენ ეს როგორ მტკენს გულს.-მის სიტყვებში წუხილი იგრძნობოდა.