#ნინი
ხმას ვერ ვიღებდი რათქმაუნდა ვიცოდი,რომ ვუყვარდი, მაგრამ ეს მოულოდნელი იყო ზოგადად ემოციური ადამიანი ვარ.
–თქვი ეხა რამე გამიცინა მარიამმა და თვალი ჩამიკრა.
ლევანის შევხედე თალები ჩაწითლებოდა და აცრემლებული თალებით მიყურებდა გავუღიმე და რაც ძალა მქონდა ჩვეხუტე.
–ჩემი სულელი ბიჭი როგორ იფიქრე,რომ მე არ მიყვარდი.
ლევანი მომეხვია და მაგრად ჩამეხუტა.
–ეღირსად როგორც იქნა ახარხარდნენ დათუნა და ალექსი.
–მასხარები ჩაიბურტყუნა დემეტრემ რაზეც ყველას გაგვეცინა.
–გილოცავთ გვრიტებო თქვენი ნებართვით უნდა გავიდე თქვა ნიკუშამ და გარეთ გავიდა.
#დემეტრე
–დემეე რაჭირს ნიკუშას.
–აქ იყავი გავარკვევ და მოვალ.
–კაი მალე მოდი.
–კაი.
ნიკუშა წასული იყო რათქმაუნდა ვიცი სადაც იქნებოდა ბარისკენ შევუხვიე და ვიპოვე კიდეც.
–რაგჭირს ნიკუშ?
ნიკუშამ ხელში ვისკის ჭიქა აატრიალა და შემომხედა.
–არაფერი პროსტა ვერ ვეგუები,რომ ნინი ასე მალე გაიზარდა.
გამეცინა.
–ნიკუშ ის ყოველთვის 4 წლის გოგო არიქნება რომელსაც თვისი ბიძაშვილი აიკიდებს და ასეირნებს.
–დიახაც იქნება.
ნიკუშა ფეხზე წამოდგა და ისევ ვიღაცას დაეჯახა.
–ღმერთო ისევ შენ?!
–მაპატიეთ გთხოვთ ის გოგო იყო დილით რო შეეჯახა.
–ასეთი დაბნეული რატო ხარ?
–არვიცი ბავშობიდან ასეთივარ გაწითლდა ის გოგო და მხრები აიჩეჩა –კიდევ ერთხელ ბოდიში.
–არაფერია, რა გქვია?
–ელენე შენ?
–ნიკუშა
–სასიამოვნოა.
–ჩემთვისაც.
გამეცინა და ნიკუშას თვალი ჩავუკარი.
–გნახავ მერე მივაძახე, მაგრამ ეჭვი მეპარება გაეგო ისე გართული იყო.
ამათ ხელში კიდე ჩემი ძილისგუდა დამავიწყდა უკვე მომენატრა რას მიშვება ეს გოგო.
ოთახში შევედი და მარიამს უკნიდან მოვეხვიე.
–მომენატრე.
–მთვრალი ხარ?
–ნწ არა, მაგრამ ეხა დავთრები.
–დავთვრები“თ“ გამიცინა და ნინისკენ დაიძრა.
–იოცნებე.
#მარიამი
–უკაცრავად ბიჭი შეიძლება ჩემი დაქალს დაველაპარაკო?
–დრო 5 წუთი ჩაიცინა ლევანმა და ბიჭბისკენ წავიდა.
–ეგრე აღარ იხუმრო მივაძახე და ნინის ჩავეხუტე.
–ნინი არგინდა ჩვენი პრინცები გავაბრაზოთ და მაგრად დავთვრეთ?
–გეყოფა მარიამ.
–აუუ მიდი რა იმ პრონტოზავრის გაბრაზება მინდა.
–არგირჩევ არც იცი როგორია რო ბრაზდება.
–დავიკიდოთ წავედით.
–მაინდამაინც გინდა,რომ ჩემს დაბადებისდღეზევე მომკლან?
–არინერვიულო ჩემიც მოვა ჩავიხითხითე ბოროტულად.
კარისკენ წავედით როცა დემეტრემ დამიძახა ჯანდაბა!
–საით ლამასებო?
–მაღაზიაში მოვიგონე ტყუილი.
–მე წაგიყვანთ გამოხტა ლევანი.
–იცი რა ლევან? რაღაც გოგოს ნივთები უნდა ვიყიდოთ ამიტომ მალე მოვალთ.
–კარგი. დაეჭვებით შემოგვხედეს და თავის საქმეს დაუბრუნდნენ.
–მარიამ ისედაც უნდა დაგველია რა საჭიროა გამოპარვა.
–ოო მე მინდოდა ჩემ დაქალთან ბოლოს როდის დავლიეთ მარტოებმა?
–ამმმ.
–ეხა არმითხრა მართლა ვიხსენებო.
–კაი ვღადაობ წავიდეთ.
ბარში შევუხვიეთ მაგრამ სწრაფად გავჩერდით ფრთხილად მოვტრიალდით და კედელს ამოვეფარეთ.
–შენც ის დაინახე რაც მე?
–ხო მგონი.
–რა დღეშია უყურე.
–საყვარელი.
ნიკუშა ვიღაც გოგოსთან ერთად წვენს სვავდა და ლაპარაკობდენენ. არმეშლება ნამდვილად წვენს სვავდა.
–მარიამ ჩემი თვი დაქირავებული აგენტი მგონია დანებე თავი.
–არა მე ჩემ ნიკუშას ასე ადვილად არ დავთმობ.
–რას აპირებ?
–გავალთ და დავლევთ მერე თვითონ მოვა.
–ღმერთო დაგვიფარე. ხელი თავზე მიირტყა ნინიმ და წამომყვა.
–ორი ჭიქა BLACK LABEL–ი თუ შეიძლება.
–სრულწლოვანებიხართ?
–პატარა ბიჭი მომისმინე შენხელა შვილი მყავს ამიტომაც დაასხი.
–რა ჯანდაბას აკეთებ? გადმომიჩურჩულა ნინიმ
–გეყოფა მოდუნდი დღეს შენი დაბადების დღეა.
–აქ რაგინდათ? თვზე დაგვადგა ნიკუშა.
–რავი შენ? ანერვიულებულზე წამოიძახა ნინიმ.
–ორი ჭიქა BLACK LABEL.
–ჯანდაბა არ შეგეძლო ორი წუთით მერე მოგეტანა?? შესჩივლა მარიამმა.
ოფიციანტი გაკვირვებული გვიყურებდა.
–მმ მადლობა ყურადღება არ მიაქციოთ სწრაფად თქვა ნინიმ.
–ახლა გასაგებია.
–ნიკუშ ის გოგო ვინაა? საუბრის თემა შევცვალე.
–ის გოგო ელენეა,მაგრამ ნუ ცვლი თემას.
–კარგი მინდოდა მე და ნინის დაგველია ბოლოს როდის დავლიეთ ერთდ აღარც გვახსოვს. ამიტომ გთხოვ ნიკუშა არაფერი თქვა.
–რა არუნდა თქვას? მოვიდა ალექსი.
–ჯანდაბა ჯანდაბა.
–ვაიი ეს რო დემეტრემ ნახოს მოგკლავს მაღზიაშ გონიხართ და გელოდებიან.
–ბიჭებო ნინი და მარიამი ხოარ გინახ.... ლევანიმ შემოგვხედა და მობილური დაუშვა.
–ეს რაარის? ნინი ხოიცი რო ვერ ვიტან გოგო ბარში მარტო რო ზის მითუმეტეს თქვენ.
–ესსს ისა ბიჭო ჩემი და ნიკუშასია მხარი გაკრა ალექსმა ნიკუშას და დალია.
–ხო ხო აბა რა ნიკუშამაც დალია და თალი ჩაგვიკრა.
–აა კაიი. მისმინეთ დალიეთ რამდენიც გინდათ რა მაგრამ ოთახში არმიყვარს ესეთ სიტუაციაში როხართ.
–ვიცი ვიცი. ჩაილაპარაკა ნინიმ.
ყველა გასასვლელისკენ მიდიოდა მარტო მე ვიჯექი ჯინაზე.
–მარიამ წამოდი. მექაჩებოდა ნინი.
–არა მე მინდა დამიბრუნოთ ჩემი დაქალი გაბრაზებულის სახე მქონდა მაგრამ სიცილს ძვლივს ვიკავებდი.
–ბიჭო სადხართ ყველა დაიკარგეთ.
შემოვიდა დემეტრე.
–მარიამ? 1 საათია გეძებ.
ხმა არ გავეცი ეხლა,რომ ხმა ამომეღო სიცილი ამიტყდებოდა და მთელი სპექტაკლი წყალში ჩმეყრებოდა.
ძალა მოვიკრიბე და დემეტრეს სერიოზული თვალებით შევხედე.
–ყველასთნ სალაპარაკო მაქვს გარეთ გავიდეთ.
ფეხზე ავდექი და სასტუმროს ეზოში გავედი.
გაკვირვებული სახეებით მომყვებოდნენ აუზთნ მივედი და დემეტრე გამოვიყვანე.
–დემე გახსოვს ჩვენი პირველი შეხვედრა?
–კი მარიამ მაგრამ მაშინებ ხოკარგად ხარ.
–კი ვარ უბრალოდ პირველი დღისთვის სამაგიერო მინდოდა გადამეხადა სწრაფად მივაყარე დემეტრეს ხელი ვკარი და აუზში მოვადენინე ზღართანი.
ბოლოხმაზე ვიცინოდი მთელი ეს სპექტაკლი ისე წავიდა როგორც მინდოდა.
–ეგეც შენ 1;1
–მოგკლავ მარიამ!!!
დანარჩენებიც სკდებოდნენ სიცილით და დემეტრეს დასცინოდნენ.
მაგრამ ყველაზე ცუდი ის იყო რო დემეტრე წყლიდან ამოვიდა და გამწარებული სახით მედგა წინ.

პ.ს ბავშვებო გრძელდება ჩემი მოთხრობა და გთხოვთ იაქტიუროთ <3 ასევე თუ მოგეწონათ და ღირს გაგრძელებად დაალაიქოთ და დატოვოთ კომენტარი <3 <3