თავი მეორე..
ისტორია დაწერილია რეალური ამბის მიხედვით..
გახსოვთ რომ ვქთვი არ მესმის ამ წყვილებისთქო? ახლა მესმის.. მესმის როგორია გიყვარდეს ადამიანი სულ შებოჭილი ხარ სულ იმაზე ფიქრობ რამე ხოარ აწყენინე ან რამე ხოარ დააშავე ან მან ხოარ დააშავა ან კარგად არის? როგორაა რაიმე თუ სურს რასაკეთებს? ვენატრები? და ა.შ
პანიკაში ვიყავი მე შემიყვარდა მე! ალბათ ფიქრობთ ვინვარ მე რომ ასე ვამბობ არა? ყოველთვის ზიზღით ვუყურებ ამ გრძნობას და ამას არც კი ვმალავდი ყველამ იცოდა ჩემი დამოკიდებულება .. გოგოსა და ბიჭის სიყვარულზე წინ და-ძმობას ვაყენებდი მეგობრობას ვაყენებდი ოჯახის სიყვარულს ვაყენებდი მაგრამ მერე უკვე ყველაფერი შეიცვალა როცა მივხვდი რომ მეთიუ შემიყვარდა..
14 თებერვალი იყო სიყვარულის დღე! დილით სკოლაში მივდივოდი გზად მეთიუ შემხვდა ..
- ელის..
- გისმენ მეთი!
- რაღაც მინდა გითხრა და არვიცი როგორ ვთქვა რანაირად მოვახერხო...
რაღაცას ბუტბუტება თუმცა არმსმოდა .. აფორიაქდა მე გავჩერდი და დამშვიდება ვცადე !
- ჰეი მოიცა ! დამშვიდდი !
სული ამოითქვა ჩაისუნთქა.. შუა ქალაქში მუხლებზე დადგა ჯიბიდან პატარა გულის ზარდახშა ამოიღო გახსნა და ამბობს სიტყვებს:
- ელის ! არცისე დიდიხანია შენთან ურთიერთობა მაქვს მაგრამ მგონი შემიყვარდი ! ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ შენს გარეშე სუნთქვაც აღარ შემიძლია ! შენი ღიმილი! აი რო იღინი უბრალოდ ვგიჟდები უბრალოდ სიგიჟის პირასვარ აი მინდა რომ მაგ დროს დაგახრჩო რომ ააღარ არსებობდე რომ აღარ მომინდე ან სამუდამოდ ჩემთან წაგიყვანო და ყოველდღე ვუყურო შენს ღიმილს! რაღაცას მმართებ რაღაც მემართებაშენთან ყოფნის დროს ! მიყვარხარ ელის !
- მთავარია ცოლობა არ მთხოვო..
გამეცინა მასაც გაეცინა თავი გაიქნია და ადგა ..
- ცოლობა? არა ჯერ მოდი შეყვარებულობაზე დავჯერდები..
- ეგრე ჯობია..
და თავისი ნაჩუქარი ოქროსფერი ბეჭედი თითზე გავიკეთე...

აი ასე შედგა ჩვენგან წყვილი... ყველაფერი კარგად იყო სანამ სკოლაშ მივედით იმიტომ რომ იმდღესვე იჩინა პირველმა პრობლემამ თავი! ეს უხერხემლოები იყო ! მათ არ მოეწონათ ჩემი გადაწყვეტილება და უბრალოდ აღიზიანებდათ მეთიუ ! რათქმაუნდა არ დავუთმე და ჩემი სათქმელი ვუთხარი.. ისინიც დადუმდნენ..

პრობლემა ნომერი 2.
გოგონა მეხუთე კატეგორიიდან !
- შენ მეთის შეყვარებულიხარ?
- კი
- ხო მეც ვიყავი ადრე მაგისი შეყვარებული აუუ იმენა აუტანელი ბიჭია ოღონდ მართლა აი სულ ფიზიკურ ურთიერთობაზე ფიქრობს რაა მე მაგიტო დავშორდი
- ჩემთან არ ყოფილა ეგეთი რაც კი გვაქვს მიმოწერა
- ეგ ახლაც მომწერს დაგენეძევები
- მიწერე!
მიწერა და პასუხიც მიიღო შეხვედრაზე დათანხმდა სულ სიყვარულოთი წერდა !
აი რას ვგრძნობდი ვერ აღვწერ რაღაც საოცარად საშინელი შეგრძნებაა სიყვარულის გამო რომ ასე ისჯები აი ასე ! თითქოს გული რომ გისკდება და რომც არ სკდება? კანკალი რო აგიტანს და ზანზარს რომ გამოიწვევს შენში ერთს და დიდს და რომ მორჩება .. ჰორმონები რომ ებრძვიან ერთნანეთს აი რომ მინდა მოვკლა ! გონებას უნდა მოკლას მაგრამ გული უშლის ხელს ! რათქმაუნდა გული იმარჯვებს ყველგან და ყოველთვის და რატომ ხდება ასე !? არმესმის !

ზარი დაირეკა პირველი გაკვეთილიც დაიწყო სიბრაზე მახრჩობდა! სადაცაა ვიფეთქებდი !! აფეთქებას გარეთ გასვლა ვარჩიე ! გავედი ჰაერზე .. ცივმა ჰაერმა ცოტა დამამშვიდა და ამ დროს ვხედავ მეთიუ როგორ დადის ეზოში ტელეფონზე ლაპარაკობს და ბედნიერებით კვდება ისე იცინის! ავვარდი! გული გასკდა ! გიჟივით მივვარდი და სახეში ერთი კარგად ვუთავაზე თან ისე რო ტელეფონი გაუვარდა ბატარია ცალკე ფრინავდა ტელეფონი ცალკე ..




ახლა სამწუხაროდ ვეღარ ვახერხებ მეტის დაწერას მაგრამ სამაგიეროდ მესამე თავს მალევე შემოგთავაზებთ <3