მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(10)
კლინიკაში იყვნენ ბათუ და ეკატერინე. ქალბატონი სკამზე იჯდა და რიგს ელოდა. ბათუ ვიღაცას ესაუბრებოდა დერეფნის ბოლოს . ვიღაცას რა ერეკლე იყო სხვა ვინ იქნებოდა -ვერ გავიგე კლინიკაში რა გინდა. შენზე ჯანმრთელი ვინღაა -გიჟია და ავუსრულებ სურვილს ჩემი რა მიდის.ამის გამო ხო არ ვეჩხუბები , ანალიზებს გავიკეთებ მეტი ხო არაფერი -თვითონ იკეთებს შენ რო გიშვებს ? -კი იკეთებს ... -რა გაცინებს,შენს ადგილას მოვკლავდი . ბოლო დონის იიოტი გამოყავხარ რომელმაც ისიც არ იცის რა სჭირს ...ნეტა რა ჰგონია რო ქლამიდიაზი გაქ თუ შიდცი და ჰეპატიტი -ყველაფერზე რომ ფეთქდები იმიტომ ვერ გაგირკვევია ოთხი წელი შენ ცოლთან საქმე! ჩხუბის დროს უფრო გაჯიუტდდებოდა და ახლა ჰგონია რომ ყველაფერს მარტივად დავუჯერებ! -ნამდვილი ეშმაკი ხარ ! წავედი მე ... ისე მაინც მომწერე რას გეტყვიან რო მოვა პასუხები -ჯერ რა დროს პასუხებია...აუ კაროჩე რა ცოტნე როგორ გამოვუშვი ამ დედა მოტყნ*** ადგილას.აქ რა გამაძლებინებს ამდენი ავადმყოფი და გაჭირვებული ადამიანია -თვითონ უნდოდა და შენ რას უზამდი...წავედი ახლა ჩემი ბრატყი უნდა წავიყვანო აუზზე -ცურვას ასწავლი უჩემოდ? -ნუ გაატრაკე რა ...მოდი მერე და შენ ასწალე .ისე ვაჭყუმპალავებ სიცხეა ტო -კაი და გამოვალ თუ გამოვაღწიე აქედან- მობილური გათიშა და კატოს გახედა. ერთ ერთ კაბინეტში შეიყვანეს ,ისიც შეჰყვა.კი დაუბრიალა თვალები ,მაგრამ შანსს გამოტოვებდა? -გამარჯობათ ,დაბრძანდით -გამარჯობა -თქვა და ნერვიულად გადახედა ბათუს ,უკვე იცოდა რომ რაღაც საოცრებას ჩაიდენდა. ტავიდანვე შეაშინმა მისმა მარტივმა თანხმობამ. ექიმმა რამდენიმე კითხვა დაუსვა და როგორც კი გაიგო რომ უბრალოდ შემოწმება სურდა ქალბატონ კატერინას საქმეს შეუდგა. ბათუ კი ექთანს გაჰყვა ... სხვა ანალიზებიც ჩაიტარეს და ისევ კაბინეტშ დაბრუნდნენ. -დაგირეკავთ და შეგატყობინებთ როდის იქნება პასუხები მზად, საერთო ჯამში კი შემიძლია გითხრათ რომ სრულიად ჯანმრთელი ბრძანდებით -მაშ ,შეხვედრამდე - ეკატერინე წამოსადგომად მოემზადა ბათუმ ხელი რომ დაადო ხელზე და შეაჩერა -ქალბატონო დიანა ანალიზების პასუხებამდე გვინდა გვირჩიოთ აბები ან თუნდაც ნემსი კატერინასთვის... მალე დაქორწინებას ვაპირებთ და ჯერ-ჯერობით ბავშვის გაჩენა არ გვინდა ხომ ხვდებით -ძალიან მშვიდად ესაუბრებოდა ქალს და ეკატერინეს ხელზე თითებით ეფერებოდა. კატო უსმენდა სხვადასხვა შემოთავაზებას და ყურებს ვერ უჯერებდა, იცოდა რომ რამეს ჩაიდენდა ,მაგრამ ამას ვერ წარმოიდგენდა. უცებ გამოფხიზლდა და წამოდგა -ქალბატონო დიანა ვფიქრობ ანალიზების პასუხის შემდეგ სჯობს ამ თემაზე საუაბრი ... მომდევნო შეხვედრამდე ბათუს გადახედა,ისიც სრულიად კმაყოფილი მზერით უცქერდა, წამოდგა და ქალს დაემშვიდობა. საავადმყოფოს დერეფანში მიქროდა,კი არ მიაბიჯებდა . ბათუ მიჰყვებოდა და კმაყოფილი იღიმოდა. მანქანაში ჩაჯდა და კარი ისე მიხურა ლამის ჩამოაგდო. -ეს რას ნიშნავდა? -რაზე მეუბნები? -არ ვაპირებ რაღაც აბების დალევას ყოველი სექსის წინ ან უარესი რაღაც უბედურების გაკეთებას და ამით მცირედი საფრთხის შექმნას... -მეგონა პრეზერვატ*ვით სექ*ი არ გევასებოდა , თორემ მე მიჩვეული ვარ უკვე და რადგან შევთანხმდით და შენი პრიკაზიც ავასრულე შეიძლება ჩემს საქმეებს მივხედო? -სამაგიერო გადამიხაე? ეს რა ანგარიშის გასწორება იყო ანალიზის გამო? - სურვილების დაბალანსება... მესმის რომ ჯანმრთელი ქმარი გჭირდება და ჩემზეც ფიქრობ. მე კი ბავშვი არ მინდა ქალისგან რომელიც არც კი მიცნობს, რომელთანაც საერთო არაფერი მაქვს და რომელსაც არ უნდა რომ ჩემი ესმოდეს! -როგორ შეგიძლია ასე მშვიდად მესაუბრო -არაფერია აქ საომარი ... დამიჯერე . სახლსი მიგიყვანო თუ ნელიკოსთან? -შენ სად მიდიხარ! -დავიგრუზე ,ბავშობა გამახსენა იმ ოთახმა და როგორმე უნდა განვიტვირთო -რა კარგია ხუმრობის ხასიათზე ხართ ისევ... -შენც სცადე ერთხელ იქნებ და მოგეწონოს !- გაბრაზეულ კატერინას უცებ მოკიდა ყბაზე ხელი და ტუჩებზე დააცხრა - ნერვებს ნუ იშლი ტყუილად, უბრალოდ დაფიქრდი შენ ხომ ჭვიანი ქალი ხარ -სად მიდიხარ...დღეს დილით ვის ელაპარაკებოდი ?- თავი გვერდით გასწია როგორც კი საჭეს მიუბრუნდა ბათუ მაშინვე კითხვა დაუსვა -კაბაზე რა ხდება? დახატა ლიზიკომ? -დათი ნუ ცვლი თემას... ერთი კვირაა ექიმტან ვიზიტი გადადე ! არც კი ვიცი სად დადიოდი , ამ დილით ვირაცას ესაუბრებოდი ჩემთვის გაურკვეველი ტერმინოლოგიით ,თითქოს რაღაც მინიშნებები იყო . სად მიდიხარ? -ამ ბოლო დროს დეტექტივებს უყურებ? -დათი მიპასუხე ! -ხმას ნუ უწევ და მიხვდი როდესაც არ გპასუხობ ე.ი არ გეხება შენ ეს თემა! მიხედე ქორწილს და იფიქრე ანალიზის პასუხებზე იქნებ ავად ვიყო და ქორწილამდე ახალი საქმრო იპოვე- ღრიალამდე ცოტა აკლდა,საჭეს ხელი დაარტყა და კატო ადგილზე შეხტა! -ახალი საქმრო? გინდა ვიპოვნო? საერთოდ არ გადარდებს ? ქორწილის დღეს რომ დაგტოვო და წავიდე დაიკიდებ? -ქორწილის დღეს რომ დამტოვო სამუდამოდ ჩემი საყვარელი იქნები ! შეწყვიტე უაზრო გამოსვლები , გონს მოდი და ისიც იკმარე დღეს რაც გამაკეთებინე! - მანქანა სწრაფად დაამუხრუჭა ერისთავების ჭისკართან და კატოს მიუბრუნდა - გადადი ! -არც ქორწილი შედგება და შენი საყვარელიც არ ვიქნები, თვის ბოლოს სულ სხვა კაცი იქნება ჩემს გვერდით ,რომელიც ჩემს სურვილზე ააგებს ცხოვრებას და შვილებზეც არ მეტყვის უარს! - მანქანიდან გადავიდა და ეზოსკენ წავიდა. ჭიშკრის გაღებაც ვერ მოახერხა ისე მოაბრუნა უკან ბაღათურიამ , მკლავებზე უჭერდა ხელს და გაგიჟებული მზერით უყურებდა -ახლა მე წავალ, ქორწილამდე ერთი კვირით ადრე დავბრუნდები .შენ კი უკვე გამოფხიზლებული დამხვდები და მიხვდები რომ იმ დღიდან მე მეკუთნი როცა პირველად დაგინახე , შენით რომ დამიკაკუნე კარზე და გართობა ჩამიშალე მაშინ უკვე მახეში იყავი ! შეიგნე რომ ისე იქნება როგორც მე მინდა და გააკეთე ისე რომ ის მინდოდეს რაც შენ გინდა ! - ტუჩებზე ეძგერა და ისე აკოცა სულ მთლად გამოაცალა ძალა სხეულიდან. შემდეგ ცივად მოშორდა და წავიდა. მანქანა ისე გააქროლა წამში აღარც კი ჩანდა მისი კვალი. ერთი კვირა რომ გავიდა და მისი ხმაც არ ჰქონდა გაგებული უკვე ჭკუაზე აღარ იყო. უამრავი საქმე ჰქონდა, არ აძლევდნენ მოსვენებას. ლიზას კაბის ესკიზი დაახატინა, მკერავს შეუთანხმდა, დიზაინერი მუშაობდა და ყველაფერი წამებზე იყო გათვლილი. არ იცოდა სად იყო ბაღათურია, მშობლებმა ა რიცოდნენ. ცოტნე და ერეკლე არაფერს ამბობდნენ. ანალიზების პასუხები გაიგო , ყველაფერი ისე იყო როგორც ბათუ ეუბნებოდა ,მაგრამ ისეთი რეაქცია ჰქონდა თითქოს არც კი ადარდებდა ეს ამბავი. რეალურად სხვა რამ რომ ყოფილიყო მაინც გაჰყვებოდა და ეს ფაქტი აგიჟებდა, ის უნგრევდა ფსიქიკას რომ ამ კაცზე დამოკიდებული იყო. დამოკიდებულება კი ერთ კვირაში იგრძნო, გაიაზრა ყველა მისი ქცევა, ყველა მისი გამოხედვა სიტყვა და ყველაფერზე დასკვნა დადო. თითქოს დრო ჰქონდ აგამოყოფილი ბაღატურიას,თითქოს ყველაფერი წინასწარ გათვალა. ერთდროულად დაამშვიდა ანალიზებით და მიახვედრა რომ ყველაფერირ ასაც აკეთებდა უაზრობა იყო,უბრალოდ თავის მართლება ან მიზეზის ძებნა ქორწილის ჩასაშლელად. ქორწილამდე ზუსტად 8 დღე იყო დარჩენილი, ქალაქში ყველაფერი იწვოდა.მუშაობა დაასრულა და თავის მოწესრიგებაზე იყო გადასული. დადიოდა სალონებში სხვადასხვა პროცეურებზე და ანჩო ლიზას პარტნიორობით თითქმის ყოველ საღამოს კლუბში ატარებდა. ვერ იჯერებდა ამდენი ხანი როგორ გაძლეს გიორგიმ და ლიზამ,სულ ფიქრობდა რომ ელიზაბეტი რაიმე სიგიჯეს ჩაიდენდა და იჩხუბებდნენ.ისინი კი ისე უგებდნენ ერთმანეთს თითქოს ერთი ტვინით აზროვნებდნენ. ანჩო ა ზურა ჩვეულებრივად იყვნენ ისე როგორც ადრე , უბრალოდ ანჩო კოცნით ახრჩობდა ზურიკოს. ეს რა თქმა უნდა ორმხრივი იყო ,მაგრამ ანჩო მაინც მოსიარულე ცეცხლად დარჩა. ერთ-ერთი კოლეგის წვეულებაზე იყო მიწვეული, იქ იმდენი ცნობილი სახე და მისი წრის წარმომადგენელი იქნებოდა ამ ღონისძიების გამოტოვება არ შეეძლო . განსაკუთრებულად მოემზადა და ანჩო ზურას თანხლებით გაემართა რესტორანში. ყველაფერი მაღალი ხარისხით იყო შესრულებული, კლასიკური მუსიკა, საუბრები ეკატერინეს საყვარელ თემებზე და ყველაფერი ის რაც მისი იყო. -შენ ვერც კი წარმოიგენ ვინ ვნახე !- ანჩო მივარდა და გაოცებულმა ახარა -თუ არ მეტყვი რა თქმა უნდა ვერ წარმოვიდგენ -მეთიუ ... მეთიუა აქ და აი ამ წამს შენკენ მოემართება -გააზრებაც ვერ მოახერხა ისე მიუახლოვდა ყოფილი თაყვანისმცემელი და მის წინ დადგა. თავაზიანად მოიკითხა ჩვეული ფლირტის ელემენტებით გაკერებული საუბარი დაიწყეს.ეკატერინე ისე იყო სებოჭილი თითქოს ეკლიანი მავთულხართები იყო მის ირგვლივ ,სულ ოდნავადაც რომ შერხეულიყო დაიღუპებოდა. საცეკვაოდ რომ გაჰყვა და მისი ხელი წელზე შეეხო უფრო ცუდად იგრძნო თავი, თავიდან არაფერს აქცევდა ყურადღებას.უბრალოდ საუბრობდა,მაგრამ ბოლოს იმდენად ცუდად იგრძნო თავი ხელიდან დაუსხლტა კაცს . აივანზე იდგა და ხედს უყურებდა გვერდით რომ დაუდგა კაცი -რატომ არ მითხარი დანიშნული თუ იყავი? -მალე ქორწილი მაქვს -შენი საქმრო სად არის? მაინტერესებს როგორია -საქმიანი ვიზიტით იმყოფება საზღვარგარეთ -რას საქმიანობს? მეცნიერია? ვიცნობ? -ბიზნესმენია ... -უკაცრავად?- ისე ჩაიცინა თითქოს რაღაც საოცრება უთხრა .ეკატერინემ როგორც კი შეამჩნია მისი რეაქცია მაშინვე ბრაზით აივსო თითქმის მოთმინება დაკარგა- გამაკვირვე...ვაჭარს მიჰყვები? კარგად ხარ ნამდვილად? -შესანიშნავად, უკეთესად არასროს ვყოფილვარ. მოუთმენლად ველი ქორწილის დღეს რათა დავრწმუნდე რომ ნამდვილად ჩემი ქმარი გახდება მისი მსგავსი პიროვნება! უკაცრავად შენი კომპანია უკვე მომბეზრდა !- ცივად მიახალა და ხელით ანიშნა დამტოვეო -ეკატერინე - ყბაჩამოვარდნილი უყურებდა კაცი, მსგავსი სიუხეშე კატერინასგან წარმოუდგენელი იყო -იმედია სასმელმა იმოქმედა და ხუმრობ. აქ შენ გამო დავბრუნდი მე როდესაც მივხვდი რომ მჭირდებოდი დავბრუნდი. შენ კი შენ ვაჭარ და ვიღაც მდაბიო კაცს მიჰყვები? აქამდე ვფიქრობდი რომ ძნელი იქნებოდა შენი დაბრუნება ახლა კი ზუსტად ვიცი რომ კონკურენციისაც კი არ უნდა მეშინოდეს -მეთიუ შენ შეჯიბრების მონაწილეთა სიაშიც არ განიხილები! არც არსებობს მონაწილეები ერთადერთია და მას მე ცოლად მივყვები! - მაქსიმალურად ეცადა სიმშვიდის სენარჩუნებას და იქედან წამოვიდა .თითქოს გამოიქცა, ამის ყოველთვის ეშინოდა. ყველას მსგავსი რეაქცია ექნებოდა და უარესი როდესაც მოისმენდა ბათუს საუბარს, მის შეხედულებებს და გაიგებდა რომ შეხება არ ჰქონდა ეკატერინეს გარემოცვასთან. იცოდა ,ელოდა ამ დრეს მაგრამ სულ სხვა რეაქცია წარმოედგინა, არ ეგონა თუ გაბრაზდებოდა ეგონა სერცხვებოდა, ინანებდა, უკან დაიხევდა თავს დამცირებულად იგრძნობდა ახლა კი ბრაზობდა, ჭკუიდან იშლებოდა ბათუს შეურაცხყოფის გამო. სახლში ისე დაბრუუნდა სიტყვაც არ უთქვამს,გააგიჟა ანჩო . აივანზე იჯდა შუაღამემდე, გამთენიისას დაურეკა ერეკლეს . არც კი ელოდა ისე სწრაფად უპასუხა დადვანმა -ეკატერინე მშვიდობა გაქვს? -ვიცი რომ იცი სადაც არის ბაღათურია, ისიც ვიცი რომ უკავსირდები . ახლავე დაურეკე და უთხარი დაბრუნდეს თორემ მის საკუთრებას ასე დარწმუნებით რომ მიითვისა , სხვა დაიკანონებს! - უთხრა და მანამ გაუთიშა სანამ ერეკლე პასუხს ეტყოდა. არც კი უფიქრია, არც ნორმალურად უაზროვნია ეს საუბარიც სრული კატასტროფა იყო მისთვის მაგრამ არ ადარდებდა. სრულიად დარწმუნებული იყო რომ დროზე ადრე დაბრუნდებოდა ბაღათურია,მაგრამ სულ ტყუილად. ერტი ზარიც კი არ განუხორციელებია ბათუს. სამაგიეროდ მეთიუ იყო ყველგან, მაინცადამაინც იმ დროს გამართაყველამ შეკრებები და წვეულებები. მაგიდასთან იდგა , შამპანიურს მიირთმევდა და ცდილობდა ზრდილობის ფარგლებში მოეშორებინა მეთიუ რადგან ირგვლივ სხვებიც იყვნენ. მეტიუს კი არაჩვეულებრივად გამოსდიოდა საუბარი ,იმდენად დახვეწილი იყო რომ ყველას თავბრუს ახვევდა. ეკატერინეს კი ისე ურევდა გულს მისი სიტყვები თითქოს აქამდე არც მოუსმენია მისთვის . ისე წავიდა ბინისკენ დარწმუნებული იყო რომ მეტჯერ აღარ მივიდოდა მსგავს ღონისძიებაზე. რამდენიმე ჭიქა სასმელისგან გაბრუებული მიაბიჯებდა, კარი გააღო და საჯდომით მიხურა. მისაღებისკენ დაიძრა, მაგრამ შუქის ანთება ვერ მოასწრო ისე მიეყინა ადგილზე . სურნელი ტრიალებდა ირგვლივ, თვალები დახუჭა და კედელს თავი მიადო ,ბაღათურიას სურნელი იყო ყველგან . ირგვლივ მიმოიხედა და პირდაპირ აივნისკენ წავიდა, ზურგით იყო მიყრდნობილი მოაჯირს და ეწეოდა.ისე მშვიდად იდგა თითქოს არც წასულა,თითქოს იქ უნდა ყოფილიყო იმ სახლში, იმ აივანზე . კატო რომ შევიდა ჩაიცინა კვამლი პირიდან გამოუშვა და თვალები დააწვრილა . ქვემოდან უყურებდა ეკატერინეს და ღიმილს არ იშორებდა . ხელები ოდნავ გაშალა და თავი გვერდით გადასწია ,თითქოს კატოც ამას ელოდა ისე სწრაფად გადალახა მანძილი ,მის მკლავებში ჩაიმალა .სახე მის ყელშ ჩამალა და გაიტრუნა, სიტყვა არ უთქვამს საერთოდ არაფერი. თითქოს სხვა არაფერი სჭირდებოდა სხვა! ბაღათურია მკლავებს არ აშორებდა შემდეგ ტუჩებმა საერთო წერტილი იპოვეს, ისე კოცნიდა ეკატერინე თითქოს სასიცოცხლო ძალას იღებდა მისი ბაგეებისგან. .. ყველაფერი იმდენად ემოციური აღმოჩნდა ეკატერინესთვის რომ დილით გაღვძებულს აღარც კი სჯეროდა რომ წინა ღამით მომხდარი სიმართლე იყო. თვალები სწრაფად გაახილა და გვერდით მძინარე ბაღათურია რომ დაინახა შვებით ამოისუნთქა, საერთოდ არ ფიქრობდა და არც წუხდა. უბრალოდ სურდა ჩახუტებოდა, აი ასე მძინარე საქმროსთვის მოეხვია ხელები და ძილი გაეგრძელებინა. თავი შიშველ გულ-მკერდზე დაადო და თვალები დახუჭა. ზარის ხმამ გამოაფხიზლა,თვალები გაახილა და გვერდით მიიხედა. ბათუ იქ აღარ იყო, სწრაფად წამოდგა და ხალათი მოიცვა. თმები შეიკრა და დერეფანში გავიდა. კართან ზურგით მდგომი ბაღათურია რომ დაინახა გაეღიმა,მაგრამ მის წინ მეთიუს რომ შეხედა სახე მოექუფრა. არ ესმოდა რას ეუბნებოდა ბათუს,მაგრმა კარგად გაიგო როგორ შებრუნდა ბატუ ,უთხრა შეგიძლია მისაღებში დაელოდოო და წავიდა. გაბრაზდა,საშინლად გაბრაზდა, გაცოფებული იცვამდა. შემდეგ მეთიუსთან გავიდა -როგორ ხარ? -აქ რას აკეთებ? -ის ბიჭია შენი საქმრო? არ იცის ვინ ვარ? -და ვინ ხარ? -ეკატერინე იმ კაცს იცავ რომელიც არც კი ეჭვიანობს შენზე? სახლში კაცი დაგიტოვა და წავიდა -ეჭვიანობა უნდობლობას ნიშნავს, მან კი კარგად იცის რას გავაკეთებ - ეს ყველაფერი გაუარებლად თქვა ,მაგრამ შემდეგ მიხვდა რომ სიმართლეს ამბობდა.ისევ გაეღიმა -რატომ იღიმი? -უამრავი საქმე მაქვს...შენთან სასაუბროდ დროს ვერ დავხარჯავ! იმედია წასვლამდე აღარ შევხვდებით ბათუსთან გავიდა, ბატონი სააბაზანოში იყო .პირსახოც მოხვეული გავიდა იქედან და კარადისკენ დაიძრა. მეორე პირსახოცით თავი გაიმშრალა და ჩაცმა დაიწყო -ასე მალე დაგტოვა სტუმარმა? -მითხარი რომ არ იცი ვინ იყო -ვიცი მერე ? -შარვალი ამოიცვა და ისე შებრუნდა -იცი და მაინც დატოვე სახლში სადაც ნახევრად შიშველი საძინებელში ვიწექი? -ვერ ვხვდები რა გინდა ...უნდა ვცემოდი შენ როგორ გიყვარს ჩემი საცოლე-თქო? რა მიზეზით მაგ ჭიაყელამ რა უნდა გააკეთოს ისეთი მე რომ გავბრაზდე ან შენ რომ ღალატისკენ მოგიწოდოს. ისე ეგ შენი საყვარელი იყო ოდესმე ? -დავუშვათ იყო -ახლა ვხვდები რატომ არ ამბობ ქორწილზე უარს...მაგასთან სექ*ის შემდეგ ჩემზე როგორ იტყვი უარს -გინდა გამაგიჟო...დამცინი -მიხვდი? რა მიღწევაა ..უცებ ჩაგიცვამს - მიუახლოვდა და პერანგის ღილები გაუხსნა -ცუდადაა შებნეული - თითები მკერდზე გადაუსვა და აცახცახებულ კატერინას ტუჩეი მიაწება ახურებულ კანზე - ხვდები რომ ჩემ გარდა ვეღარავის იტან ? -შენ რატომ ხვდები ამას...თვითკმაყოფილება შეგიწირავს-თვალები დახუშა და თავი უკან გადასწია -შენ არ ხარ ის ქალი ვინც ასე უბრალოდ დაიწყებს კაცთან ურთიერთობას...მითუმეტეს ორთან ერთად ! შეუძლებელია რომ მიღალატო -კოცნით მუცლამდე ჩავიდა შემდეგ კაბის ელვა გახსნა და ქვედაკაბა წამსვე გაჩნდა იატაკზე -დათიიი-კნუტსი ხმას უფრო ჰგავდა ვიდრე ადამიანის-ამიტომ არ დაბრუნდი ერეკლემ რომ გითხრა? -მხოლოდ სულელები ეჭვიანობენ - საწოლზე დააწვინა და ზემოდან მოექცა -ზურას რომ დაარტყი? -მაშინ სხვა სიტუაცია იყო -შიშველი რომ იყო? -არა ! შენ არ იცოდი რომ ჩემი იყავი - კოცნისას გაიღიმა და ქვემოდან ახედა -დათიი -ჩშშ - ვნებიანად დაუკოცნა ბაგეები და ხელები თავთან გაუკავა -დათის ნუ მეძახი თორემ ჭკუიდან ვიშლები -დამცინი ხო? ჭკუიდან შენი საცოლის თაყვანისმცემლები არ გშლის და დათის რომ გეძახიიი ღმერთო მან ნუ მკოცნი ... ასე ასე როგორ შეგიძლია -აშკარაა რომ უნდა გაჩუმდე! - მგონი შევიშალე -ნეტავ დაქანცულები იწვნენ საწოლზე.ბათუს მის მუცელზე ედო ლოყა და ქვემოდან უყურებდა თვალებდახუჭულს.მისი გულისცემა ესმოდა, უყურებდა მკერდს რომელიც სწრაფად აუდ-ჩაუდიოდა და საოცრებას განიცდიდა. ტუცები მიაწება იქვე და სემდეგ ენისწვერი გადაუსვა -აბა? -რა -გეყო თავისუფალი დრო ფიქრისთვის? -მართალი ხარ...ჯერ არ ღირს ბავშვის გაჩენა ,თუმცა იმდენად მაღალია აქტიური ტოზოიდების რიცხვი რომ ... ასეთი ჯანმრთელი როგორ ხარ? -ცხოვრებაში სიამოვნებას ვეძებ ...პრობლემებს არ ვაბუქებ და წესებს არ ვცნობ -რთული ხარ -ვიცი -ხანდახან მგონია რომ ვერასდროს გაგიგებ... ვერ გაგიცნობ -მე კი დარწმუნებული ვარ რომ ერთაერთი ქალი იქნები ვინც გამიცნობს ...ახლა კი დროა წავიდეთ თორემ დაღამდება მალე -სად უნდა წავიდეთ?-წამოჯდა და ბათუს გახედა -დათიი -ნუ მეძახი ეგრე-თქო - სააბაზანოდან დაუძახა -არ მოხვალ? ზეწარი მოიშორა და სააბააზანოში სრულიად შიშველი შევიდა. გვერდით დაუდგა ბაღათურიას და თვალები დახუჭა -ადგილი უნდა განახო სადაც სახლია -რომელი სახლი -სადაც ვიცხოვრებთ- თითებს მის სხეულზე დაატარებდა .კატოც ქაფიან ხელებს უსვამდა გულმკერდზე,უცებ გაუფართოვდა თვალები -სახლი როდის შეარჩიე...არ მინდა ! -აბა აქ ვიცხოვროთ? -აქ ერთ დღესაც არ გავატარებ შენი ცოლის სტატუსით ! -მეც ასე ვიფიქრე და ახლა სახლებს გაჩვენებ -არ მინდა... არცერთო მომეწონება.სახლის ადაც უნდა ვიცხოვრო სავარაუდოდ რამდენიმე ათწლეული და ჩემი შვილიც იქ უნდა გაიზარდოს აფსოლიტურად უნდა ექვემდებარებოდეს ჩემს სურვილებს! აშენება მინდა ...ამიტომ ადგილი იპოვნე სადმე ნორმალურ ადგილას და შენება დავიწყოთ... გპირდები გავითვალისწინებ ეკონომიურ სესაძლებლობებს სასახლე არ მინდა -ჩემთვის არააქვს მნიშვნელობა ამ დეტალს ,დრო რომ დასჭირდება ამაზე რას იტყვი ! წლები დასჭირდება ყველაფრის მოგვარებას -ჩემთან იცხოვრე -გამორიცხე ! -შენებთან ვიცხოვ... -არც კი დაასრულო! 17 წლისაც არ ვიყავი რომ წამოვედი იმ სახლიდან ახლავე ნუ აურევ ყველაფერს -სახლი მინდა ჩემი გემოვნებით...სუფთა გარემოში და არავითარი სხვა ემოციით. ყოველი დღე რაღაცას უნდა მახსენებდეს...სხვისი ისტორიის მატარებელი სახლი არ მინდა! -სახლი ვიყიდოთ ...ცოტა ხნით იქ ავრცეთ სანამ ავაშენებთ -შენ რა ნავთობმაგნატი ხარ? -იმ სახლს ისევ გავყიდით ,რა პრობლემაა -შენს ბიზნესს კაპიტალი არ სჭირდება? -ჩემს საქმეებში ნუ ერევი...მოიქეცი ქერა ცოლივით და მხოლოდ საკუთარ სურვილებზე იფიქრე -ვის ელაპარაკები გავიწყდება? ასე იცით ადამიანებმა როგორც კი გაგიღიმებთ და დავტკბებით მაშნვე გგონიათ რომ შევიცვალეთ -არქიტექტორი მჭირდება - პირსახოცი მოიხვია და ეკატერინეს აგხედა-რა -გიორგის ხომ არ ვიცნობთ შესანიშნავ არქიტექტორს? -გამორიცხულია... რომ აბარებდა ვუთხარი არასდროს აგაშენებინებ სახლს-თქო -და ახლა იმიტომ უნდა ვეძებოთ სხვა რომ ის დაგცინებს? -რა თქმა უნდა არა ... სულ მაინტერესებდა ამხელა თმას როგორ იშრობდი .გინდა დაგეხმარო? -ვერ ვიტან თმაზე რომ მეხებიან ... ისიც იკმარე რის უფლებასაც გაძლევ და მორჩი ამ რომანტიკულ გამოხტომებს -რომანტიკული რა არის გაწუწულ თმას რომ გაგიშრობ ის? მე წავედი აივანზე ვიქნები მოვწევ და მერე წავიდეთ გიორგისთან -მიწა რომ არ გვაქ როგორ დახაზავს -ვინ გითხრა რომ არ მაქვს? ლიზიკომ კარი რომ გააღო და წყვილი დაინახა კივილი დაიწყო -ბათუუუ როგორც იქნა დაბრუნდი...ჩამომიდნა და ნერვიულობით ასე როგორ შეიძლება მოქცევა? -ელიზაბეტ გიორგი სახლშია?- ეკატერინემ მკლავში ჩაავლო და ბათუს მოასორა -კიი სახლშია ზემოთაა კაბინეტში რაღაც საქმე ჰქონდა ...აქეთ წამოდით გიორგი მალევე ჩამოვიდა , ბათუს მოეხვია .ლიზიკომ არ აცადათ საუბარი და მაგიდა გააწყო თკბილეულობით სასმელებით და მერე ამოისუნთქა. ბოლოს რომ გაიგეს რაც სურდა წყვილს კაბინეტში გადაინაცვლეს. გიორგის მოხაზულობა გააკეტებინეს და ეკატერინეს სურვილები ფურცელზე გადაატანინა. -რა გამოდის რომ ის შენი ბავშვის ამბავი ასე მარტივად გააიფიქრე? -არ გადამიფიქრებია ელიზაბეტ,უბრალოდ გადავდე. მე მინდა რომ ნორალური შვილი მყავდეს, ჭკვიანი,მშვიდი და ჯანმრთელი . ჯანმრთელი იქნება რადგან ჩემდაგასაოცრად დათის არაფერი სჭირს ,როგორ მოახერხა არ ვიცი ...პასუხისმგებლობის გრძნობა ჰქონია -ამოისუნთქე -ვსუნთქავ -იცი რა ჩქარა საუბრობდი? -ნუ დამცინი..თავი უცნაური მგონია -უცნაური ხარ მთელი ცხოვრებააა ...ე.ი სახლს აშენებინებ. რა გამოდის რომ ასე ერთმანეთს უბათილებთ სურვილებს? -რომ დავფიქრდეთ ასე გამოდის მაგრამ გეგმა არ მქონია ...არც შეთანხმება და მგონი ასე უფრო მარტივია ,როცა თავისთავად ხდება რაღაც -მეთიუ საწვიდა? -რა იყო ახლა ეს...რომ არ გაგეხსენებინა მოკვდებოდი? -ბატუმ ნახა? -სახლსი დამიტოვა..რეაქცია არ ჰქონია. იმდენად მიცნობს რომ იცის არ ვუღალატებ -ის იცის რომ მასთან ქორწინებას გადაიფიქრებ და იდეალურ კაცსი არ გაცვლი? -იდეალურია...თავის მხრივ მაგრამ მაინც -ამას შენ ამბობ? -მგონი ვთქვი უკვე ...ახლა კი წავედი .კაბა უნდა ვნახო ,იმედია ისეთი იქნება როგორც დახატე თორემ გავგიჟდები ! გუშინ რომ გირეკავდი რატომ არ მიპასუხე? -საქმე მქონდა -ისე ნუ მიყურებ ...ვიცი რომ გიორგი სახლსი არ იყო -ვაიმე სხვა საქმე მქონდა...მიდიოდი შენ ! კაბა ზუსტად ისეთი გამოდიოდა როგორიც სურდა. ყველაფერი ათასჯერ შეამოწმა ქორწილამდე და სახლის სრული გეგმაც იხილა. გაოცებული დარჩა ერთ დღეს ბათუმ რომ უთხრა ბაღათურიების სახლში საცხოვრებლად მოემზადე და დაიმახსოვრე რომ ჯერ ჩემი ცოლი ხარ და შემდეგ მათი რძალიო! არ უკითხავს რატომ შეიცვალა აზრი, მაგრამ ფაქტი იყო რომ ბაღათურია ასე უბრალოდ და უმიზეზოდ არაფერს აკეთებდა. -ჩაალაგე ?- როგორც ყოველთვის ახლაც მოულოდნელად დაადგა ყელში აკოცა და შემდეგ მიუჯდა გვერდით -ერთხელ დამახრჩობ ... - წვენის ჭიქა დადო და ბათუს გახედა- მართლა გადავდივართ? -დღეიდან სიტყვა მართლა ლექსიკონიდან ამოღებულია -რა კარგ ხასიათზე ხარ -რამდენიმე დღეში ცოლს ვირთავ და ...გინდა დაგპატიჟებ -სახლში მე მიგყავარ და ცოლად სხვას ირთავ? გინდა მინისტრის ხელში ჩამაგდო? -რაოო ვიხუმრეთო?- თმა ყურს უკან გადაუწია და ყბაზე აკოცა- კარგი გოგო ხარ -გოგო არ ვარ...კარგი რატომ ვარ? -თმა რომ გაშლილი გაქვს იმიტომ ხარ კარგი ... ბარგი მალე შეკარი ქორწილის დღეს იქ უნდა იყოს -არ მითხრა რომ იქ წავალთ -ტყუილად შეიცხადე...იქ ისეთი სქელი კედლებია ხმა არც გადის არც შემოდის . იქ არ წავალთ პირდაპირ გავფრინდებით სავარაუდოდ -ჰაერში თუ გვექნებოდა ქორწინების პირველი ღამე რატომ არ ვიცოდი? -პირველი ღამე არც ისე გექნება არც ჩემთან და ცოტა განსხვავებული და დასამახსოვრებელი ხომ უნდა იყოს...არ მითხრა უკვე მქონდა თვითმფრინავში სექ*იო - თავი უკან გასწია და გაოცებული სახე მიიღო. ეკატერინეს ისეთი სახე ჰქონდა ბათუმ ხმამაღლა ჩაიცინა- ე.ი ყველაფერი გარკვეულია მე წავედი -წინასაქორწილო წვეულებას აკეთებს შენი მეჯვარე? მეჯვარე ჩამოვიდა საერთოდ? -წვეულებას ერეკლე აკეთებს და მეჯვარე ჩამოვა ამ ღამით ...ხვალ გაგაცნობ ან ამ ღამესვე .გააჩნია როგორ ხასიათზე იქნება -როგორ ხასიათზე უნდა იყოს -რომ ნახავ თავად მიხვდები..წავედი- მოწყვეტით აკოცა ტუჩებში და ისე წავიდა როგორც მოვიდა. ეკატერინე წიგნებში ჩაფლული იჯდა ტელეფონის ხმა რომ გაიგო, სათვალე მოიხნსა და წიგნებშორის მობილურის ძებნა დაიწყო.როგორც იქნა იპოვნა და უპასუხა -სად ხარ ამდენ ხანს რომ არ მიპასუხე -ვკითხულობდი .. რა ხდება? -კიდე მე მეკითხბეი გოგო? ორი საათია გირეკავ და არ მპასუხობ ! დაჩი ჩამოვიდა და საღამოს კლუბში მივდივართ -აუცილებლად უნდა წამოვიდე? ხვალ გავიცნობ -შეეცადე რამე ისეთი ჩაიცვა დედაჩემში რომ არ აერიო დაჩის და ქორწილიდან არ გამიტაცოს...გამკეთებელია იცოდე! -იდიოტი- გათიშლ მობილურს დახედა. გარეთ უკვე დაღამებული იყო,ყოველთვის ასე ეფლობოდა წიგნებში. ჯერ დალაგება დაიწყო ,შემდეგ თავის მოწესრიგებას შეუდგა ამ ხნის განმავლობაში იმდენჯერ დაურეკა ბათუმ ხან ტავად ეშლებოდა ნერვები ხან იქეთ აგიჟებდა ბაღათურიას. ბოლოს მანქანამდეც მიაღწია და კლუბშიც მივიდა. კლუბის განათებამ, კვამლმა და ხმაურმა გონება გაუთიშა. წამში შეათვალიერა გარემო და ნაცნობი სახეები შეამჩნია. ბაღათურიამ აბარებულივით გაიხედა კატოს მიმართულებით და თავიდან ფეხებამდე შეათვალიერა ერისთავი. შემდეგ წამოდგა და წელზე მოხვია ხელი -რომ გეთქვა მოვდივარო არ შეგეძლო?- აკოცა და დაბოხებული ხმით ჩასჩურჩულა ყურში -მთავარია აქ ვარ... -ასე ეშმაკურად რომ იღიმი ვგიჟდები ! -უცებ თქვა და მაგიდასთან მჯდომ ბიჭს გახედა.ეკატერინემაც მისი მიმართულებით გააიტანა ყურადღება და ნერწყვი ძლივს გაააგორა ორმეტრიანი დაკუნთული კაცის დანახვისას, სახეზე მკაცრი გამომეტყველება აეკრა და წარბშეკრული იჯდა თუმცა რომ წამოდა და ხელი ჩამოართვა ოდნავ გაიღიმა -დაჩი გაიცანი ჩემი მომავალი მეუღლე ეკატერინე -სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა, იმედია ნამდვილად იმსახურებთ ბათუს !-ისეთი ხმა ჰქონდა და ისეთი გამოხედვა ბაღათურია მასთან შედარებით კამფეტს ჰგავდა. ეკატერინემ სიტყვა ვერ უთხრა ეშმაკურად მოცინარ ბატუს აუბრიალა თვალები -ვნხავთ დაჩი ... დრო გვაქვს მაგისთვის რომ გავიგოთ ვინ ვის იმსახურებს- ბათუმ ძმაკაცს მხარზე ხელი დაარტყა და სემდეგ კატერინას გაუძღვა თავისი ადგილისკენ- გთხოვთ მადმუაზელ -ბარბი როგორ ხარ?- როგორც კი დაჯდა მაშინვე გაუღიმა გოგოს, დიდი ხანი იყო გასული ბოლო შეხვერიდან და გაუხარდა მისი იქ ნახვა. თანაც საკმაოდ კარგ განწყობაზე იყო, კოქტეილის ჭიქაც ეჭირა და აშკარად არ იყო პირველი -კარგად ჩემო კარგო შენ როგორ ხარ? აბაა მზად ხარ ქორწინების მძიმე ჯაჭვის სატარებლად თუ ჯერ კიდევ არის ქორწილის ჩაშლის საშიშროება- სიცილით უთხრა ჩუმად და თვალი ჩაუკრა -ერეკლეე შენი ცოლი ჩემს საცოლეს ამხედრებს და ვატყობ გააიმტერებს საყვარელ მეჯვარეს -ბათუს რა გამოეპარებოდა წამსვე დაიჭირა ბარბის სიტყვები და სხვათაშორის ჩაილაპარაკა -მე შენთვის ვამბობ... მეცოდები ერეკლეს ბედის გასაზიარებლად, რომ მიყვარხარ და ვგიჟდები შენზე იმიტომ ვამბობ - ხელები ოდნავ გაშალა და ისე გაიცინა ბათუმაც ვერ შეიკავა თავი. ბავშვურად საყვარელი იყო ოდნავ შემთვრალი,თვალებჟუჟუნა გოგო რომელიც ერეკლეს თავგზას ურევდა. კი ცდილობდა ყურადღება არ მიექცია და დაჩისთან საუაბრი განეგრძო მაგრამ არაფერი გამოსდიოდა.სხეული ეწვოდა ისე უნდოდა მოხვეოდა და მთელი სახე დაეკოცნა მისთვის. ყოველთვის აგიჟებდა სურვილი და ღმერთმა იცის როგორ იკავებდა თავს,რა გზით გადაჰქონდა ყურადრება. კარგად ერთობოდნენ, საუბრობდნენ. ერეკლე იხსენებდა ამბებს მერე ცოტნეც შეუერთდდა და ათასი რამ მოყვეს . ეკატერინეს არ გამორჩენია ის ფაქტი რომ ყველაფერს ზედაპირულად ყვებოდნენ, არ უხსენებიათ დაჩის პროფესია და საერთოდ მათი გაცნობის ამბავი .აშკარა იყო ბიჭი მატი კურსელი ან კლასელი არ გახლდათ. ელიზაბეტი და გიორგი ცეკვავდნენ , ბარბარეც წავიდა და გაიყოლა ერეკლეს მზერა.მარტო ცეკვავდა ქალბატონი და ერეკლეს უყურებდა,თითქოს განგებ იწვევდა. დადვანი კი ვისკის ჭიქას უჭერდა თტებს და ყლუპ ყლუპობით სვამდა ალკოჰოლს. -ასე უყურებ ახლა თუ ადგები - ეკატერინემ მხოლოდ ეს გაიგო ბათუს ნათქვამიდან და შემდეგ ერეკლე დაინახა როგორ აეკრო სხეულზე მოცეკვავე ცოლს. იმდენად განსხვავებული წყვილი იყო თითქოს რაღაც ტროპიკული იყო ,უცხო და საოცარი. -ეს კაბა მომწონს-კაბის ჭრილში იმდენად მარტივად გაიკვალა გზა ბაღათურიას თითებმა რომ რეაგირება ვერ მოახერხა ეკატერინემ. ყურში ეჩურჩულებოდა და იქვე კოცნიდა - ხშირად ჩაიცვი - თითები მოშიშლებულ ბარძაყზე ასრიალა და ისე უცებ მოუჭირა კატომ ღრმად ამოისუნთქა კვნესამდეც არ აკლდა ბევრი.კიდევ კარგი ხმამაღალი მუსიკა იყო და ახლოსაც არავინ იჯდა. დაჩი გასული იყო სხვები კი ცეკვავდნენ -დათიი -რა დათი მაბრაზებ! - ხელისგული ისე მიაჭირა ბოქვენის ძვალზე კატოს თვალები გაუფართოვდა, ფეხების შეტყუპება სცადა,მაგრამ არაფერი გამოუვიდა . მხოლოდ ირგვლივ მიმოიხედა რომ დარწმუნდა არავინ უყურებდა და სიტყვის თქმა ვერ მოახერხა ისე წამოიკვნესა და ტუჩები კბილებშორის მოიქცია -ეს..როგორ აქ ...დათიი ააა ბათუ ბათუ სირცხვილია..უმსგავსობაა ეს ღმერთო -მაგიდისკენ გადაიწია .ერთი ხელი სავარძელს მოუჭირა მეორე ბაღათურიას მკლავს .გრძნობდა მის ყელში თავჩარგული ბაღათურიას ღრმა სუნთქვას და იმასაც თუ როგორ იღიმოდა -აი ასე ... კარგი გოგო ხარ -წელზე მოხვეული ხელი უფრო მოუჭირა და ისე აეკრო თითქოს უბრალოდ ეხუტებოდა - ტუჩებს ნუ დაიკბენ... იცოდე დაგსჯი ერთიანად აკანკალებული,სიამოვნებისგან შეშლილი,ხმაჩავარდნილი და სირცხვილისგან დაფერფლილი გონს მაინც ვერ იკრებდა. ისევ ცხოველური ინსტიქტი ღუპავდა და წინააღმდეგობას ვერ უწევდა. ცოტაც და გ**თავებდა ბაღათურია რომ მოშორდა ,ზურგით სავარძელს მიეყრდნო,წელში გასწორდა და კატოს ისე გახედა.ეკატერინე თვალებანთებული უყურებდა ხელი ისე ჰქონდა სავარძელზე მოჭერილი ძლივს აამოძრავა, კოქტეილის ჭიქა ბოლომდე დაცალა და ბაღათურიას მკლავზე ჩავლებული ხელით მოქაჩა. ისიც ისე წამოდგა თითქოს სწორედ ეს უნდოდა კატერინასგან -საით წავიდე -მე მიმათრევ და მე მეკითხები კატერინა? -შენი აზრით ვიცი სად უნდა წავიდე? -დაუკმაყოფილებელი უფრო მეტად მაშინებ -დათაა სად წავიდე ! -ფანტაზია ჩართე ... ისე არაფერი გამოვა . მე მანამდე საპირფარეშოში შევალ თითებზე რაღაც ბლანტი მომედო და უნდა მოვიშორო - მშვიდად უთხრა და სააბაზანოსკენ წავიდა. ეკატერინეს ხელი რომ შეუშვა ისე წაბანცალდა თითქოს საყრდენი გამოაცალეს. შემდეგ საპირფარეშოში აღმოჩნდა, ყველაფერი ისე ხდებოდა თითქოს სიზმარი იყო, ან ტვინი აჯერებდა რომ ამ ყველაფერს რეალურად არ ჩადიოდა. აზროვნება მაშნ დაუბრუნდა მაგიდასთან რომ დაბრუნდა და გარურკვეველი სითხე მოსვა -სად იყავი_თ?- ლიზამ მაშინვე გადაუჩურჩულა და მკლავზე უჩქმიტა -სუფთა ჰაერზე -ხოო? მერე სახე ისევ ალეწილი რატომ გაქვს? „ჰაერმა“ არ გიშველა? ღმერთოო მაღალოო ბათუს ძლევამოსილება უნდა ვაღიარო მგონი მართლა შენი ეშმაკად ქცეული ანგელოზია და ჩემს დას აცუნებს - ჩუმად ლაპარაკობდა და იცინოდა -პასუხსაც არ მცემს... არც კი იცავს თავს ისე მოგეწონა არც კი აპროტესტებ ხომ? -წამოდი ვიცეკვოთ -ცეკვის თავი გაქ ქალო?- უცებ შეიცხადა ,მაგრამ სიცილით გაჰყვა . ლიზასთან ცეკვავდა ,მართალია მასსავით არ იგრიხებოდა ,მაგრამ მაინც საოცრად მიმზიდველი იყო . იმისთვის რომ მთვრალი ახალგაზრდა მიეზიდა. ბიჭმა ხელი ურცხვად მოხვია და ცეკვა დაიწყო. უცებ შეკრა წარბები და ბიჭის მკლავები მოიშორა -არ გაიქცე რა ვიცეკვოთ...ძალიან ლამაზი ხარ იცი? -რა თქმა უნდა ვიცი , მაგრამ სხვისი ვარ და თუ გინდა აქედან მრთელმა გააღწიო დროულად მომშორდი- სიტყვები რომელსაც იფიცებოდა რომ არასდროს იტყოდა. გული აერია ისევ ამ ყველაფრის გააზრებისას და ბაღათურიას გახედა რომელიც მშვიდად იჯდა მაგიდასთან დაბრუნებულ ბიჭებს ესაუბრებოდა და სასმელს სვამდა. ისე უყურებდა თითქოს წამოდგომას არც აპირებდა,არც კი ეჭვიანობდა. შებრუნდა , ჩანთა აიღო და წავიდა. მანქანას ისე სწრაფად ატარებდა როგორც არასდროს, ბინაში სწრაფად შევიდა,თითქოს ვიღაცას გაურბოდა და თავი ციხესიმაგრეს შეაფარა. კართან ჩაიკეცა ,ჯერ გაშტერებული იჯდა და ყველაფერს იხსენებდა ,მერე გიჟივით კიოდა და ბოლოს რომ დაიცალა და მიხვდა აზრი არ ჰქონდა ამ ყველაფერს საძნებლამდე მიაღწია. ყველაფერი გაიხადა, იქვე დაყარა და სავსე ჯაკუზში ჩაეშვა. ფსკერისკენ წავიდა და მანამ არ ამოსწია თავი სანამ ბოლომდე არ შეეკრა სუნთქვა. შემდეგ თავი კიდეზე ჩამოსდო და თვალები დახუჭა. დიდხანს იყო ასე თუ არა ისიც ვერ გაიგო,თვალები რომ გაახილა და იქვე ჩამომჯდარი ბაღათურია დაინახა ის შიშიც კი ვერ განიცადა რაც მისი გამოჩენისას სჩვეოდა -მივხვდით რომ სიამოვნებისთვის ყველაფერი შეიძლება გააკეთო თუ კიდევ გვჭირდება რამდენიმე გაკვეთილი უაზრო სინანულის გასაქრობად - ტუჩებშორის მოქცეული სიგარეტი გააბოლა და თვალებდაწვრილებულმა შეხედა ეკატერინეს -მეტყვი ამ ყველაფერს რატომ აკეთებ? -შენ რა ვარაუდები გაქ -ჩაიცინა და ისევ გააბოლა -უბრალოდ გინდა დამიმორჩილო,ყველაფერი შეცვალო ჩემს ცხოვრებაში და საკუთარ თავს დააჯერო რომ ყვლისშემძლე ხარ,რაც სისულელე იქნება -მარტო ერთი ვარიანტი გაქვს? -ან გინდა რომ ისე მოქცევას შემაჩვიო შენთან ცხოვრება რომ შევძლო და საერთოდ არ გინდა რომ მთლიანად დავკარგო საკუთარი თავი . რომელია სწორი? -შენი აზრით? -მე შენ გეკითხები -გიპასუხებ უბრალოდ მაინტერესებს სწორი პასუხი გაქვთ თუ არა ქალბატონო კატერინაა -არც იმდენად იდიოტი ხარ და უსუსური პირველი რომ იყოს...მაგრამ არც იმდენად ამრტივადაა საქმე როგორც მეორე -მერე უკვირთ რატომ ხდები შენ ჩემი ცოლი- გაიცინა და კატოსკენ დაიხარა , დაწითლებულ ტუჩებზე აკოცა ჯერ ქვედა ტუჩს უკოცნიდა შემდეგ ზედას ,ბოლოს ორივეს - ძალიან თუ არ მომინდები მეტჯერ ასე აღარ მოვიქცევი,გპირდები ! - სახეზე თითები ჩამოუსვა და ისე შეანათა მწვანე სფეროები თითქოს ბოდიშს უხდიდა-არასდროს ვეცდები სხვებს დაგამსგავსო, შენ შენ ხარ და პირიქით სხვები უნდა დაგემსგავსონ ,მაგრამ მაინც ერთაერთი იქნები ! ყველაზე სწორი პასუხი რა არის იცი?- შუბლი შუბლზე მიაბჯინა და ისე თქვა - მე ვარ ავადმყოფი რომელსაც კონტროლს აკარგვინებ! თვალებდახუჭული კოცნის მოლოდინში დატოვა გათიშლი კატერინა და ორი დღე აღარ გამოჩენილა. -ეკატერინეეეეეეეეეეეეეე გესმის ? გაითიშა მგონი -კომაში ჩავარდა მგონი ანიკოოოოოო მიშველეეეთ ერთადერთ დას ვკარგააავ...ამის ტვინს გამოიკვლევენ ეგრევე ამოაძრობეეენ გიორგიი მომიყვანეეთ მიშველეეთ -ელიზაბეტ გეყოფა,რა გაყვირებს? -ოოჰ მადლობა ღმეერთს- უცებ მოეხვია და მტელი მსახიობური ნიჭ გადმოაფრქვია- დამიბრუნდი..ღმერთოო მაღალო ძლიერი რა მეგონა ამას თუშ ეძლებდი,მე შენშ ეჭი შევიტანე ნამდვილი სასწაულმოქმედი ხაარ რას ვფიიქრებდი აბა ვნებისგან დაჩლუნგებულ ეკატერინეს თუ გამოაფხიზლებდი -გოგოოო მორჩი ამ ამბების აგდახედვას...ყველაფერი რიგზეა გაიგე ბოლოს და ბოლოს..დ.აჟე ცეკვებიც ისე იქნება შენ როგორც გინდა ფაქტობრივა სპექტაკლი იქნება ქორწილი კი არა ...თუმცა საოცრება და მომიყევი მართლას ამბობს ეს ქაჯი თუ ამის აღვირახსნილი ფანტაზიის ამბავია ეს ყველაფერი და გიორგი რომ ვერ აკმაყოფილებს იმიტო აწუხებს ასეთი გიჟობა ამბები და მოლანდებები -რა გითხრა ასეთი -რაოოო დაააააა -ის ვუთხარი შენ და ბათუ რომ გაქრით კლუბიდან და საეჭვოდ ახურებულ,არეულ სიამოვნებისგან გათანგული სახით დაბრუნდი .ჩემი ვარაუდით სადღაც იმ ტერიტორიაზე იმაიმუნეთ შენ რომ სრულიად გულისამრევ, კატასტროფულ,კოშმარულ და შეურაცხმყოფელ ადგილად მიგაჩნია იმდენად დელიკატური და ინტიმნი ამბისთვის -ბოდავს! -არაა არ ბოდაავს...მართალი ყოფილა -საიდან დაასკვენი ანჩო? -ისე უარყავი და ისეთი სახე მიიღე თითქოს ამ წამს მე კი არ მიყურებდი შენ და ბათუ ჟიმ*** -სოფიოს უნდა დავურეკო ... ჩვენი ოთახის მომზადება დაასრულა თუ არა უნდა გავიგო! წასვლამდე უნდა ვნახო მერე რომ არ მომეწონოს როგორ მოვიქცე- უცებ წამოდგა, სახეზე მიმიკაც არ შეუცვლია თითქოს სიმართლეს არ ეუბნებოდნენ. სადედამთილოს ესაუბრა და შემდეგ ჩანთა აიღო- მე გავალ, ვნახავ ყველაფერს და მალე დავბრუნდები. მანამდე აქ გამოგზავნილ ჩანაწერებს თუ გაახედავთ კარგი იქნება.იქნებ რამე შეცდომაა -მალე დაბრუნდი ბათუს ნუ დაურეკავ და ნუ მოთხოვ საწოლის გამოცვლას.. -მოიცა შენ არ მიტხარი ბათუს ოტახს არ ცვლის სოფიოო? -ანჩოო მე გითხარი ბათუს ოთახს არ ეხებათქო, სხვა საძინებელს აკეთებს ჩვენთვის ! -იმედია ყველა სხვა ოთახისგან შორსაა და შენი კვნესის ხმას არ გააგონებ განატლების მინისტრსა და მის მეუღლეს.უუიი მართლა შენი სამაზლო კაცი არ ჩანს და სა არის? ცოცხალია? -ორი კვირის წინ გაფრინდა საქმესთან დაკავშირებით და დაბრუნდება დღეს... ნუ ხვალ ქორწილშ იქნება.დავურეკე და მითხრა მაგ ამბავს ცოცხალი თავით ვერ გამოვტოვებო, ჩემი ძმის სახეს უნდა ვუყურებდე თანხმობას რომ განაცხადებსო ...წავედი ! სოფიოს ისე უხაროდა სარძლოს ნახვა ეკატერინეც თავისთავად გაღიმებული შედიოდა სახლში, ბათუ ამ ხნის განმავლობაშ არცერთხელ მისულა მათტან. სამაგიეროდ ხშირად ხედავდა როგორ ურეკავდა დედას , ამჯერადაც დაურეკა სოფიოს, ქალს ამ დროს ისე უბრწყინავდა თვალები თითქოს რარაც სასწაული ბედნიერება წვეოდა. სულ რამდენიმე წუთს ესუაბრებოდა ხოლმე, მოკლედ და კონკრეტულად ბოლოს დააყოლებდა „ნახვამდის დე“ და გათიშავდა. ოთახი მოეწონა , შესაბამისად კმაყოფილი დაბრუნდა ბინაში და ბოლომდე შეამოწმა ყველა დეტალი. ლიზა და ანჩო გააგიჟა ბოლოს .გეგმის მიხედვით ქორწილის წინა ღემ მშობლიურ სახლში უნდა გაეტარებინა. რა თქმა უნდა ასეც მოიქცა, სახლში იყო და საერთოდ არ გეგმავდა გოგონების შეკრებას და სადმე გართობას ქორწილის წინა ღამეს. ანჩოს და ლიზას არსებობა დაივიწყა ,ვერ გაითვალისწინა რომ ის ორი ასე მარტივად არ გაატარებდა იმ ღამეს. სახლის აივანზე იჯდა და ფიქრობდა მომდევნო დღეზე, ისეთი შეგრძნება ჰქონდა თითქოს მეორე დღეს ახალ ცხოვრებას იწყებდა, თავიდან დაიბადებოდა და სულ სხვა სამყაროში აღმოჩნდებოდა .სამყაროს კი დავით ბაღათურია ერქვა, ბათუ რომელიც ათას თავისტკივილს მოუვლენდა თუ განაგრძობდა ძველი შეხედულებებით ცხოვრებას. ერთადერთ გამოსავალს ხედავდა და ეს იყო ბაღათურიას ტყავში შეძრომა, მისი გადმოსახედიდან ფიქრი და ყველა მისი ცადენილი ქცევის შეფასება. აივანზე გაიგო როგორ დაუძახა ნელიკომ მე და მამაშენი გავდივართო და წვენის ჭიქა ისევ აავსო. დაინახა როგორ გავიდა მამამისის მანქანა და ისევ ზეცას ახედა, ვარსკვლავები ჯერ კიდევ არ ჩანდა,მზე ჩადიოდა ლამპიონები ინთებოდა და მზის შუქს ნელ-ნელა ცვლიდა. ეზოში შესული მანქანა ვერც კი შეამჩნია, სამაგიეროდ ზურგიდან რომ მიეპარა ლიზა და რაღაც მოახვია თვალებზე ეგ კარგად გაიგო -მე ვაარ..ჩშშ არ დაპანიკდე.შორს არ მიმყავხარ შენ თავს ვფიცავააააარ -მეც აქ ვარ გეფიცები არაფერს დავაშავებინებ - ანჩოს ხმა გაიგო და ხელების ცეცებით წავიდა სადღაც. სავარაუდოდ ქვემოთ ჩაიყვანეს. დივანზე დასვეს და რაღაც ჩართეს- ქალბატონოო ბევრი ვიფიქრეთ რა უნდ აგაგვეკეთებინა ამ ღამით, კაგრი იქნებოდა ლიზიკოს ამბავი გაგვემეორებინა,მაგრამ შენ ამით ვერ ისიამოვნებდი ამიტომ ზეემოციური და შენთვის შესაფერისი ღამე დავგეგმეთ,არ გაბედო და არ დაიწუნო-ანჩომ განაგრძო სიტყვით გამოსვლა და თვალებიდან სახვევი მოაშორა. დიდ ეკარს შეხედა თვალებისგახელისთანავე და ინსტიქტურად გაეღიმა თავისი თავი რომ ამოიცნო. სულ პატარა იყო , ფოტო შავთეთრი და ძველი იყო მაგრამ კარგა დაუმუშავებია ქალბატონ ფოტოგრაფს -ქალბატონებო ვინც არ იცით ეს პატარა საყავრელი ბავშვი ეს სერიოზული მილედია... აი ეს შიშველი ბავშვიც ეკატერინეაა და აი ეს ხის ცხენზე რომ ზის და ვეჭვობ ამ დროს დაწერილი იყო მაღლა მისი ამბავი რომ ამ ცხენის მერე ბაღათურიას მოექცეოდა ზემოდან...-ფოტოებს ქალბატონი ახმოვანებდა თან დიდი ემოციით. ეკატერინე კი თვალს არ აშორებდა ეკრანს ,ღიმილით უყურებდა კადრებს. როგორ გაჩნდა უცებ ლიზა და მას მერე ყველა ფოტოში ლიზასთან ერთა იყო . შემდეგ ანჩო გამოჩნდა თავისი გიჟური ფოტოებით. ყველგან საოცარი სახით იყო ,ან ისეთ პოზაში ეკატერინეს გაოცებულის ახე ჰქონდა. ზოგ ფოტოში ემილიც იყო ლიზიკოსთან და ეკატერინესთან ერთად, რამდენიმე ბაკურიანის ფოტოც იყო ბარბისთან ერთად . ლიზა კი არ ჩუმდებოდა და თავის საოცარ გახმოვანებას აგრძელებდა. -და ბოლოოოოს მე ეს ორიგინალური , ნერვებისმომშლელი და აუტანელი ქალი სიგიჟემდე მიყვარს. რა ვქნა მისი სისხლი მაქვს და ისე მიცქეფს რო შეუძლებელია არ მიყვარდეს! -მე რატო მიყვარს არ მეკითხები გოგო? სისხლი არ მაქვს მისი მაგრამ კარგად ვიცნობ და ვიცი რა ოქროცაა, ნამდვილი საოცრება ხარ . ნამდვილი ქალი , ჩემი მილედიიი ხარ შენ და მიხარია ის დღე სექტემბრის 20 მიხარია შენ რომ გაგიცნაი აი ის ზუსტად..ახლა ზურიკო რომ იყოს აქ იეჭვიანებდა ...იცის შენ რო უფრო მიყვარხარ -მეც ძალიან მიყვარხართ ... ჩემო გადარეულებო -აუუ ახლა ვიტირეეებ რა საყვარლები ხაართ.ერეკლეს უნდა გავეყარო და თავიან გადვაიხადო ქორწილიიი მეც მინდაა ასეთი საღამოო - ბარბარემ წამოიძახა ,ესეც რომ აფრენს ხომ იცით? -სისულელეა ლიზას ყველაზე მეტა მე ვუყვარვარ! შენც უყვარხრავ,მაგრამ მე მისი ერთადერთი ვარ - ეკატერინეს მოეხვია ემილი და მერე გაიცინა- იმედია საუკეთესო გადაწყვეტილება მიიღე -ემილიკოოო თქვენ არ იცნობთ ჩემს ბათუს თორემ მაგას არც კი ეტყოდით! მთავარია გაუგოს და არ გააბრაზოს , აი რომ ბრაზდება მერე იმაზე ხისთავიანი ხდება ვიდრე ჩემი ქმარია ყოველწამს ! - ბარბარემ წამსვე დაიცვა ბათუ ეკატერინეს არაფერი უთქვამს ... ვინ დააცადა ანჩო და ლიზა ტრიალებდნენ. მსუბუქი სასმელი, ტკბილეული ათასი ამბავი და შუაღამემდე ჭოროაბა. შემდეგ წავიდნენ, ბარბის ტასოსთან ეჩქარებოდა,ანჩო და ლიზიკო გაიქცნენ და ემილიკოც გაიყოლეს. სახლში მარტო რომ დარჩა მერე დაფიქრდა, მიხვდა რომ ბათუ ასე მშვიდად არ გაატარებდა საღამოს და წამსვე ისურვა გაეგო მისი ადგილსამყოფელი. ბაღათურია რა თქმა უნდა მეგობრებთან ერთად იყო. ერეკლემ პრიმიტიული გადაწყვეტილება მიიღო და კლუბის დახურვა გადაწყვიტა. ყველას განუცხადა ხვალ ჩემი ძმაკაცი ცოლს ირთავს და ამაღამ საოცარი დრო უნდა ატარებინოთო. -შენ *იგ ხო არ გაქ ბიჯო რა ამიყარე ხალხი... თქვენთან ვიქნები ცოტას დავლევ-თქო ვიფიქრე -შენ რა მართლა ერთგული გახდი?- დაჩიმ ჩაიიცნა და ვისკი გადაკრა-შენ მაგივრადაც მე გავერტობი -რას იცინი შე ჩემა,...აბა რა ვქნა აქ დღეს ვიღაც ნაშა გავჟი*ო და მერე ეკატერინესთან წავიდე? -დანძრეული გქონია ...ცოტნე სწორი აღმოჩნდა -რას გეუბნებოდიი? როდის გითხარი მაგრამ არ დამიჯერე ...გამორიცხულია ბათუმ ცოლი მოიყვანოსო -რა სი*ულ ბაზრებს იწყებთ რა გინდათ? ხვალ ადრე უნდა გავიღვიძო ბოლო ბოლო ამდენი იწვალა და ცოდოა რო ჩავუყარო წყალში -რა საყავრელია ნახეე - ერეკლემ ხმა გაინაზა და დაჩის მხარი გაკრა -შენ ვის დასცინი ... არ ვიცოდე მაინც ბარბარესთან როგორც უციკდები -დიდი ბოიში ახლა შენნაირი ველური არ ვართ ყველანი.. ქალი შენ არ იცი და ბავშვი! -რა ნაზი და სათნო გახდი ...ბარბის დამსახურებაა ბოლომდე თუ თავიდანვე ასეთი იყავი! -აბა რა გამოდის ახლა ჩვენ სამი ვერთობით და შენ სვამ ?-ცოტნემ გადახედა ბიჭებს -მე გამომრიცხეთ...-ერეკლემ წამსვე გაასავსავა ხელები უარყოფის ნიშNად -რატო ბარბისთან რამე შეიცვალა? -არაფერი, რა უნდა შეცვლილიყო ...უბრალოდ არ მინდა ! -სოფიო მოვინახულე და მითხრა რომ მათთან გადადიხართ ,მართლა აპირებ თუ დედა დაამშვიდე -ვაპირებ! -ასეა საქმე? -ხო რა...ცოტა ხნით დავრჩები . მარტივია და ჭკვიანური! -ჩვენ არ გვეუბნება რაში ჭირდება იქ გადასვლა და შენ მაინც გაგვაგებინე...არა ეს არ უნდა მეთქვა - ცოტნემ უცებ დაიწყო და თავადვე დაასრულა -თავად გავარკვევ... დავფიქრდები ცოტას -მართალია, კაცმა ამხელა ანატომია ისწავლე და მაგას ვერ გაარკვევ? რომ გაიგებ მეც მითხარი მე სად მაქვს ამათი ჩახლართული ამბების გარკვევის ნერვები- ერეკლემ თვალები აატრიალა და ამღერებულ მობილურს რომ შეხედა დაფეთებულმა უპასუხა- გისმენ ბარბარე ... ტასო კარგადაა? აბა რატო მირეკავ ... ხო ბიჭებთან ვარ შენ რამე გინდოდა? ..გკიტხე უბრალოდ აბა მე რა ვიცი რატომ დამირეკე - მობილური დადო და სახეზე ხელები ჩამოისვა- ეს ქალი მე შემიწირავს... -შეგიწირა უკვე შე საცოდაო...რა სახით ელაპარაკებოდი - ცოტნე ახარხარდა,მაგრამ ემილიმ დაურეკა დაბარებულივით- ამას რა რა აემართა ვაიმეე ისევ თუ ფეხით წაბოდიალდა ხო უნდა მიატეხო ახლა ის გაკნაჭული ფეხები ...გისმენ კნაჭა რა იყო? ჩემთან რა გინდა... აა ხო კარადაში იქნება ... ვაიმე შენ დაალაგე ეგ წიგნები ბოლოს და მე რა ვიცი . ვისთვის უნა მიმეცა..რა დროს წიგნია გოგო გადაირიე? რა კითხვა მოგინდა წეხან კატოსთან არ იყავი? ავადმყოფი ხარ-თქო რომ გეუბნები ... სხვა რამე მოძებნე. დავბრუნდები ხო ... გოგო ნუ ხარ ტუტუცი ვინ მოგიყვანს შენ ცოლად ბილწსიტყვაობ სულ ..ნერვებს გიშლი? მეე? შენ ახლა მთვრალი ხარ ერთი ჭიქა თუ დალიე და ეტყობა სხვაში გერევი ...ვერ მიტან? ოოო ფსიქიკისთვის სიძულვილი ცუდია არ იცი? ...გამითიშა - მობილურს გაკვირვებულმა დახედა-რა ვუთხარი ახლა ისეთი ... რაეწიგნება ამ შუაღამეს. უკეთესი მაინც მოეფიქრებინა რამე -აი როგორ უნდა ილაპარაკო...ჩემი სკოლაა. ქალმა როგორ უნდა მოგიშალოს ნერვები ! -ნერვების მოშლაზე გაის ცხოვრება? რანაირი ხალხი ხართ -შენ დიდხანს არ რჩები ხო? დამღალე უკვე..კიდე მირეკავს ახლა რაღა უნდა - ერეკლე ამჯერად შორს გავიდა და ისე უპასუხა -რა ხდება -მამაა ... მამიტოოო მიჩელეე -ტასიკო რა ხდება? -დედა გაიწლა ქელი... ქოდა ციცქლი მოცდიც .აუუ მოდიი ლაა ტკივა დედააც -მოვდივარ...ხუთ წუთში მანდ ვარ პატარავ არ შეგეშნდეს შენ ხო? უცებ დაბრუნდა უკან სწრაფად დაემშვიდობა ბიჭებს და სახლისკენ გაიქცა. ბარბარეს თითის შეხვევა არ ჰქონდა მგონი დასრულებული სახლში რომ შევარდა და დაეტაკა. -რა დაგემართა? გაკერვა ჭირდება? -გადაირიე? აქ რა გინდა -რომ გეკითხები მიპასუხე -მომშორდი...არყის სუნი გაქვს და ყარხარ! -ხელი როგორ გაიჭერი ამ შუაღამეს რატო არ გძინავს ვაფშე? -ნაკაწრია რამ გადაგრია... მომშორდი არ მჭირდება ეს მზრუნველი ქმრის თამაში!- ხელი გამოგლიჯა და კიბისკენ დაიძრა- ვაიმეე ანასტასია დადვანოო ჩემს მობილურს ხელი გაუშვი და დაიძინე თორემ არ ვიცი რას გავაკეთებ კიბეზე რომ ავიდა შემობრუნდა და ერეკლეს გადახედა- სადღა მიდიხარ, ხვალ ადრე უნდა გაიღვიძო ... ნუ თუ გინდა საძინებელში დაიძინო და თუ არ გინდა შეგიძლია ისეთი ქალი დაკერო თავისი ბინა რომ ჰქონდეს ! ერეკლე კიბეს აუყვა მორჩილი ბავშვივით, შემდეგ ბარბარეს გვერდი აუარა იქვე გაიხაა ,საწოლზე დაეცა და ბალიში დაიფარა თავზე. ბარბარე კი სიცილით შევიდა ოტახში, პენუარი მოირგო და მშვიდად დაწვა მეორე მხარეს. ბაღათურია ბინის აივანზე იჯდა და მობილურს ატრიალებდა ხელში . გაეცინა წამიერად ამღერებულ მობილურზე ეკატერინეს ფოტოს დანახვისას -ალიოო -ხმა დაიწვრილა და ისე უპასუხა -იმედია იმდენი არ დალიე რომ ხვალ ქორწილმა უშენოდ ჩაიაროს- მართალია პაუზა გაგრძელდა ,მაგრამ ეკატერინე მაინც მიუხვდა ჩანაფიქრს -მოკლედ რა ვარ ასეთი საოცრება... ჯერ ცოლი არ ხარ და როგორ ხუმრობ . ცოლი რომ გახდები წარმოიდგინე როგორი მხიარული,ლაღი და საყვარ... -როგორ გაატარე საღამო? -შესანიშნავად ...შენ რა მოგიწყვეს გოგოებმა? -წარსულის მოგონებები გამახსენეს... ცოტა ვისაუბრეთ და წავიდნენ -რა უფანტაზიოები არიან რა... ასე ვშვებოდი მე? ერთი შიშველი კაცი რა გახდა...შენ არ დაგწყდეს გული მე გიცეკვებ ხვალ თუ კარგ ხასიათზე ვიქნები -კაიი? -ოხ ეკატერინაა ეკატერინააა როგორ გამიცუღლუტდდი? -მეხუმრე? არ მიცეკვებ? პირდაპირ ქორწილის დასასრულს რომ მიცეკვო? -გინდა ყველამ ნახოს როგორი ვარ შიშველი? -აბა თვითმფრინავში იცეკვე და ჩამოგვყრიან - ეკატერინამ თავი ვერ შეიკავა და აკისკისდდა, ბათუსაც გაეცინა -გინდა ახლა მოვიდე და გიცეკვო? -რა დალიე ასეთი... -შენ მოდი და მიცეკვე-თქო ხომ არ მითქვამს? -არ გამიკვირდება რომ მითხრა -მეგონა მხოლოდ სამეჯლისოები იცოდი... შემთხვევით აღმოსავლურ ცეკვებსაც ხომ არ ფლობ კარგი ცოლის პონტში? -ჯერ ცოლად შემირთე და მერე გავხსნი დაფარულ კარტებს... ტკბილი ძილი -მითიშავ? -არ გავთიშო? -როგორც გინდა... -საყავრელი ბავშვის ხმით რატომ მელაპარაკები? -მე ? რას კადრულობ დეიდა? -დეიდაა...ეგ დეიდა ცუდად მახსოვს და ამ ქორწილის წინა ღამით ნუ გამახსენებ -იმხელა ხალათი გეცვა ნერვები დამაწყვიტე ! -ჩემს მკერდს ისე მიშტერებოდი თითქოს შიშველი ვიყავი -იყავი დამიჯერე...მაგრამ უკეთესი მკერდი გაქვს ვდირე წარმოვიგენდი -რა გარყვნილი კაცი ხარ -ჯერ არც კი იცი მაგ სიტყვის მნიშვნელობა ,დამიჯერე -მჯერა! -ასე მარტივად? -რატომ წელავ საუბარს ? -ქორიწლის წინა დღეს მაინც ვიქნები შეყვარებული ბიჭი ...არაფერს რომ არ დააცდი კაცს -ხვალ დაშუპებული მექნება თვალები ისე რომ მაკიაჟიც ვერ დაფარავს -ისედაც იტყვიან ბიჭი სჯობსო და რა მნიშვნელობა აქვს თვალებს? -ღმერთო ჩემო ,შენთან ლაპარაკი შეუძლებელია ! წავედი -იმედია არ დაგესიზმრები,თორემ ხვალ დილით ზედმეტად სველი და დაღლილი იქნები ...ტკბილი ძილიი -შენ... -მეც ხო? გმადლობ შევეცდები დავიძინო .ისე მეც არ მაწყობს რომ დამესიზმრო კოშმარად გნახავ და ხვალ რომ ვერ გავიღვიძო მერე ხომ დაქვრივდი გათხოვებამდე ! -რატომ დაგირეკე რა მინდოდა -იცოდი მხოლოდ მე რომ ვფიქრობდი იმაზე რაზეც შენ და იფიქრე საუბარი გვიშველისო ...შემოგთავაზე მოვალ-თქო და არაო ...რა გავაკეთო მეტი? -ასეთი ხმით ნუ მელაპარაკები ... -როგორი ხმით -ხრინწიანი -ასეთი ხმა მაქვს -ხოდა გაჩუმდი! -ვთიშავ და ვიძინებ...დაიძინე თორე ხვალ უკონკურენტოდ დავრჩები ! -დარწმუნებული ხარ ? -შენ არა? -სერიოზულად მეკითხები? -თუ არ ხარ არაუშავს ვერსად გამექცევი ,ხვალ ამ დროს ჩემი ცოლი იქნები ! ასე დაასრულეს საუბარი , თითქოს უაზრო და მხოლოდ მათთვის გასაგები ! ................................ მაღვიძარას ხმის ნაცვლად მობილურზე გაბმულმა ზარმა გააღვიძა, შეშინებული წამოჯდა და ხელისკანკალით უპასუხა -მოგესალმებით ქალბატონო ეკატერინე, მინდა შეგახსენოთ რომ დღეს თქვენთვის უბედნიერესი დღეა ,თქვენ პატივად გერგოთ ბათუ ბაღათურიას ცოლობა. ვიმედოვნებთ ღვთისგან მოვლენილ ამ სასწაულს გაუფრთხილდებით- სანამ ბაღათურიას ბოხ ,ღიმილშეპარულ ბარიტონს უსმენდა და თანდათან იმუხტებოდა გამოფხიზლება მოახერხა -მინდა მოგახსენოთ რომ ბატონი ბაღათურია სასწაული სწორედ იმიტომ არის რომ თავად ღვთაებრივი ქალის ცოლად შერთვის პატივი ერგო ,რომელიც თავის მხრივ გპირდებათ რომ სწორედ ისევე გაგიფრთხილდებათ როგორც თავად გაუფრთხილდებიან...ახლა კი მომიტევეთ ეს ღირსშესანიშნავი დღე შესაფერისად უნდა განვაგრძო - ბაღათურიას ჩუმი სიცილი ესმოდა მეორე მხრიდან და თავადაც გაბადრული საუბრობდა. მობილური გადადო საათს შეხედა და მშვიდად წამოდგა საწოლიდან. როგორც ავღნიშნეთ ყოველი წამი ისე ჰქონდა გატვლილი რომ აჩქარება არ დასჭირვებოდა, ისედაც შინაგანი ღელვა ჰქონდა და მოულოდნელი გაშტერებები ემართებოდა. სააბაზანოდან ფეხი არ ჰქონდა გამოდგმული კარი რომ შეანგრია ორმა გიჟმა -ქორწილიაა ქეიფიააა -გრიალიიი გრიალიიიი - ლიზამ აიწყო ყროყინი და ანჩომ განაგრძო.ორივე ხელებგაშლილი იდგა და საჯდომს ისე აქნევდნენ სიმღერის პარალელურად რომ მენჯის ძვლიდან ამოვარდნენ. -ტაშ ტაშ ტაშ ტარამ ტარამ მრავალ ჟამიეერ -საოცარი ტრიალი რომ გააკეთეს ნელიკო შევიდა და ორივე ისე აიხლართა ძლივს დადგნენ ფეხზე. ეკატერინე კი სიცილს ვერ იკავებდა ,განსაკუთრებით ნელიკოს გამომეტყველებაზე გაეცინა და უარესად გააგიჟა ქალი -შვილო რა დაგემართა...რა დროს ესაა. იმდენი საქმეა ყველაფერი იდეალურად უნდა იყოს განსაკუთრებით შენ -დედა დრო თავზესაყრელად გვაქვს... ყველაფერი იდეალურად იქნება და გთხოვ ტყუილად ნუ ფორიაქობ ! -ქალბატონო დედა თუ შეიძლება თქვენ გადით, მოემზადეთ ჩვენ მივხედავთ ქალბატონ პატარძალს და ვფიცავ ჩემს სიცოცხლე გიორგის ისეთს ჩაგაბარებთ რომ ვარსკვლავები აღარ ამოვინენ ცაზე მისი სილამაზით დატყვევებულები -ელიზაბეტმა ნელიკო გარეთ გაიყვანა და ცოტა ხანში უკან დაბრუნდა -ძალიან გთხოვთ ნუ დამირღვევთ სიმშვიდეს და ჯანდაბა მე მართლა ვთხოვდები და თან იმ არსებაზე? -დიახ დიახ დიაახ -შენი მობილურია... დღე სვინ გირეკავ არ გამაგიჟო -დილაადრიან დამირეკა ბატონმა ბათუმ ... და ახლაც ისაა- გაოცებულმა დახედა მობილურს და უპასუხა. უკვე ეშნოდა რამე სიგიჟე არ მოიფიქროსო პირმოკუმულმა უპასუხა -ისევ მე გახლავართ ქალბატონო ერისთავო...ახლა გეგმას დავყურებ მივხვდი რომ მხოლოდ პიჯაკის ჩაცმა მჭირდება და მოვიწყინე. იმედია მაკიაჟის სქელ ფენას არ გაგიკეთებენ რომ გაკოცებ ტუცებზე ტონალურის ფენა რომ არ მომედოს და საერთოდაც სასრუველი იქნება თუ ტუჩსაცხს არ წაგისვამენ ისე უფრო გემრიელები არიან -დათი რა გინდა ვერ.. -დათის დღეს კიდევ ერთხელ თუ დამიძახებ პირობას გაძლევ ქორწილის დღეს გაგიჟებული დაასრულებ -მინდა გითხრა რომ ქორწილში თავად გაგიჟდები და თუ შეიძლება საქმე ნახე -ჩემი საქმე შენ ხარ...სხვა უკეთესი რა ვიპოვო? მე მოკაზმვა არ მჭირდება ბუნებრივად ვარ ზელამაზი და ზესექსუალური -კი ნამდვილად ბუნებრივად ხარ ზეავადმყოფი და ზეთავშიავარდნილი - ის იყო აზარტში უნა შესულიყო სტილისტები რომ დაიანხა და გაიღიმა- წავედი ! სავარძელში იჯდა და რამდენიმე ქალი დაფუსფუსებდა თავს. თვალებდახუჭული იყო როცა მობილური მიაჩეჩა ლიზიკომ -უკვე ისე მოვიწყინე ვფიქრობ სად გავიქცე და დამამშვიდებ თუ -შეგიძლია გაიქცე და მერე მთელი ცხოვრება ინანო ! მეგობრებად დავრჩეთ -შენ რა ხდება რამე ისეთს გისვამენ სახეზე რო ალერგი მოგცა? არ დამიმალო ჩემი კატუშა სად წაიყვანეთ ჩემი უიმორო ქალი ..ჩემი არაცინიკოსი და -ერთ საათში უნდა იყო ჩემთან და მანამდე დარეკვას კიდევ აპირებ? -ერთხელ კიდევ და მერე კაკრაზ მანდ ვიქნები...შეეცადე ისე გამოიყურებოდე რომ კართან მოსული არ გავვარდე უკან -ღმერთო ჩემო -დიახ გისმენთ...რამე პრობლემა გაქვთ? -ძალიან დიდი ... დათი ჰქვია და -აიი კიდევ ერთხელ დათიო ანუ გამომიწვიე და გინდა რომ გაგიჯდე ხომ? -მე მგონი მაშინ გავგიჟდი შენ რომ ცოლობაზე დაგთანხმდი -და ვინ გთხოვა რო? რაღაც მე ეგეთი არაფერი მახსენდება და საერთ- მობილური ისე გათიშა და მიაჩეჩა აფხუკუნებულ ანჩოს წინადადება არ დაასრულებინა საწყალ კაცს. -რაოო? -ანჩოო მბილური აღარ მომცეთ თორემ ... -კიდევ რეკავს -გათიშე საერთოდ -კარგი როგორც გნებავს..აი შენი თვალით ნახე- მობილური გადადო და დააკვირდა- რალამაზი ხარ ჩემო ღვთაებავ? -აუუ ხოო ძალიან ლამაზი ხარ... მართლა დახვეწილი და საოცრად სადა -თმას მალე დაასრულებთ? -რამდენიმე წუთი დარჩა ,ულამაზესი ხართ - სტილისტმა გაუღიმა და თავისი საქმე განაგრძო. სარკის წინ იდგა და მათ ნამუშევარს აკვრიდებოდა, ყველაფერი იმაზე კარგი გამოვიდა ვიდრე ელოდა. ის იყო კაბის მორგება უნდა დაეწო ანჩოს მობილური რომ ამღერდა -შენთან არიან-ხელში მიაჩეჩა ტელეფონი და ლიზასთან ერთად გავიდა ოთახიდან -რა ხდება ბაღათურია? კაბის მორგებას ვაპირებ და თუ გაიქეცი ნუღა მაწვალებ ტყუილად -ოჰ ყოველ ნახევარ საათში ვიხვეწებით ქალბატონო კატერინა? შენ ასე თუ გააგრძელებ საღამომდე იუმორის მწვერვალზე ახვალ -მატრო ხარ მანდ? ვინმე პატრონი არ გყავს რომ მოგხედოს ? -რა ბოროტი ქალი ხარ... იცი შენ გარდა ვერავინ მივლის და მაინც წელავ დროს -ასე თუ გინდოდა ჩემი ცოლად შერთვა გეთქვა და გადმოვწევდი ქორწილის თარიღს -ვიწვი სურვილით... უკვე წარმოვიდგენ როგორ გკოცნი და მაგარ მურამში შევდივარ.არასდროს გამიხდია სადედოფლო კაბა ქალისთვის და მაინტერესებს რა -რა კარგია ე.ი სხვისი ცოლი არ შეგიცდენია -ოო ღმერთო ჩემო შენთან საუბარი აღარ ღირს როგორ გათავხედდი. იმედია ვინმე არ გისმენს ხო? -რა თქმა უნდა მხოლოდ შენთვის საყავრელო -რას ვიფიქრებდი ასე უცებ თუ გაგიჟდებოდი ... თავიდანვე ვხედავდი შენში პოტენციალს -დათა დრო გაგყავს -რისთვის დაგირეკე არ გაინტერესებს? -აბა გისმენ -მეტად დელიკატური მოთხოვნა მაქვს, სხვამ არ უნდა გაიგოს -დათა გისმენ -ეგ თეთრი გამჭირვალე საცვალი არ ჩაიცვა... ლამაზია და მენანება გასახევად ! როგორ ეცადა ეკონტროლებინა სიტუაცია ,მაგრამ ბოლსო მაინც დაამუნჯა და ისე გაუთიშა . რა თქმა უნდა შემდეგ აღარ დაურეკავს. კაბა მოირგო ეკატერინემ, ფატაც დაუმაგრეს გოგონებმა და ბოლოს თვალებდახუჭული დადგა სარკის წინ. ღრმად ამოისუნტქა,თიტქოს ღელვა რასაც გრძნობდა ერთიანად გაფანტა და საკუთარ ანარეკლს გაუღიმა, საოცნებო პატარძალი იყო ზუსტად ისეთი როგორიც სურდა. უკან მდგომ დამუნჯებულ გოგონებს გადახედა და ფართოდ გაიღიმა -შენ... -ხო შენ -ღვთაებრივი ხარ -მარტო ჩემია... შენი არაა .აი ეს საოცრება ქალი ჩემი და არის ღმერთო მაღალო გევედრები ისეთი იყოს ბაღათურია როგორადაც მიხასიათებენ და როგორიც მგონია - ჩურჩულებდა ელიზაბეტი და კატოს თვალს არ აშორებდა-აუუ ახლა ვიტირეეებ -მაკიაჟი გაგვიფუჭდებააა- ანჩომ ამოიკნავლა და კაბაზე ხელი დაისვა- მე წლის მეჯვარე უნდა ვიყო საუკუნის პატარძლის გვერდით და გინდ ამაკიაჟი გამიფუჭდეს? თუ არ არის შემოგზავნილი ახლა ეს -ისინი კიდე სად არიან ამდენ ხანს...არ დავურეკე წეხან? იგვიანებს ხედავ? რა წესია? ქვემოთ უნდა დაგლოდებოდა, ლოდინით გაგიჟბეულიყო და იქეთ გალოდინებს? -ვიცოდი რომ არ მოვიდოდა ამიტომ მშვიდად ვარ...- ეკატერინემ ჩაიცინა და ფანჯარასთან მივიდა - კაბის ბოლო იმდენად გრძელია რომ არც კი ვიცი როგორ გავძლებ ჯვრისწერის დასრულებამდე -ფოტოებს იქვე გადაგიღებენ ...ყველაფერი კარაგდ იქნება...რა გინდა მძიმე არ უნდა იყოს.. კაბის ბოლოს ჩვენ დავიჭერთ ქოთქოთებდა ლიზიკო სანამ მანქანები არ შევიდა ეზოში. ბატონი ბაღათურია ძალიან მშვიდად მიაბიჯება, როგორც ყოველთვის სერიოზული გამომეტყველებით და ამალაც უკან მიჰყვებოდა. სახლში შესვლისთანავე მიესალმა ნელიკოს და ვახოს. ქალბატონი ისე იყო აფორიაქებული თითქოს თავად თხოვდებოდა. ქვემოთ იყვნენ ყველანი, ეკატერინე არადა არ ჩანდა, ნელიკოსაც კი არ დაენახა. ლიზა და ანჩოც ქვემოთ გაუშვა .თავდახრილი იდგა ფანჯარასთან და ლოცულობდა, როგორც კი დაასრულა მაშინვე გაიგო ბაღათურიას ხმა -ეკატერინე -დათა?! - უკან შებრუნდა და იქვე მდგომ ბაღათურიას მწვანე სფეროებს გაუსწორა მზერა.იმდენად სხვანაირად უმზერდნენ მწვანეები ,სიტყვის თქმა ვეღარ მოახერხა.უყურებდა, ხვდებოდა რომ ბაღათურიას დამუნჯება შეძლო ,გაიღიმა და თავი გვერდით გაახარა. ბაღათურიას მზერაც თან გაჰყვა ,დატყვევებული უმზერდა და არც კი ცდილობდა ემოციის დაფარვას - უნდა წავიდეთ -უნდა წავიდეთ ?! არ გვინდა -არ გვინდა? გადაიფიქრე? -ხო ! -ხოო? -არ მინდა სხვამ დაგინახოს ... მოგიტაცებ სადმე კოშკში გამოგკეტავ და საუკუნოვან მონასტერში დავიწერთ ჯვარს -დათა - სიცილით წარმოთქვა მისი სახელი და ბაღათურიამ წარბები შეკრა -სერიოზულად გეუბნები! -შენ რომ ეჭვიანი არ ხარ? -არ ვიყავი,ახლა ვარ ! -დავით ბაღათურია -ხოო -დათა -რა -წავიდეთ ! - პაუზის შემდეგ უთხრა და სულ გააგიჟა ბაღათურია -წამოხვალ? ქორწილი რომ გინდოდა? -ახლაც მინდა ,მაგრამ ეს უფრო მინდოდა -ჩემი დაყ.დაშტერება? -ამ მზერის გამოწვევა -მაგიჟებ !- უცებ გამოცოხლდა, გაიცინა და ტუჩებზე დააცხრა ეკატერინეს. ისე კოცნიდა როგორც არასდროს, იმდენად მომთხოვნი იყო წეხანდელი მშვიდი საუბარი საერთოდ აღარც კი ახსოვდა -დათა -შენი სურვილი ჩემთვის კანონია , დღეს ! წლის ქორწილი გვექნება - გაიცინა ხელი გაუწოდა და კარისკენ დაიძრა- კაბის ბოლო წამოგყვება თუ დავუძახო ამალას- ჩუმად უთხრა და ჩაიცინა -წამომყვება- კატომაც სიცილით უპასუხა და სვლა განაგრძო. კამერები აფიქსირებდა წყვილს, საოცარი კადრები იყო ულამაზესი წყვილი და საოცარი ემოცია ,რომელსაც ისინი აფრქვევდნენ. ეკატერინეს კომპლიმენტებით ამკობდნენ,ბათუ კი ხან წარბშეკრული იყო ხანაც მომავალ ცოლს უმაღლებდა განწყობას . მანქანაში რომ ჩასხდნენ და დაიძრნენ გზაში ისეთი რბოლა და დრიფტი მოაწყვეს ეკატერინეს თვალები გადმოუცვივდა. ბაღათურიამ დაამშვიდა კადრები იქნება ლამაზიო და პროფესიონალები არიან არაფერი მოხდებაო. მონასტერში შესვლამდე ისე შეჩერდა კატერინა ბათუს სახე გაეყინა -ეკატერინა -დარწმუნებული ხარ რომ ღირს? -ახლა ჩემს ადგილას ვიღაც ტვინითგამოტენლი სათვალიანი პიჟონი რომ იდგეს ტაძარში შეფრინდებოდი? -არა, სხვა ვერ იდგება ჩემს გვერდით საკურთხეველთან -თვითშეფასებას მიმარლებ მეუღლევ,გმადლობ მაგრამ იქნებ შევიდეთ დავიწეროთ ჯვარი და დავრწმუნდე რომ ჩემი ცოლი ხარ -კარგი რა დათა... ხუმრობის დროა? ისე ნუ იქცვეი თითქოს გული მიგდიოდეს ჩემი სიყვარულით და ერთი სული გქონდეს როდის ჩამიგდებ ხელში -აუცილებლად უნდა მიყვარდე ერთი სული რომ მქონდეს შენს ხელშიჩასაგდებად? ის არ კმარა რომ მაგიჟებ,მინდიხარ და ეგოისტურად მინდა ჩემს საკუთრებაში იყო?- ამ ყველაფერს ისეთი ტონით ეუბნებოდა ვინმეს რომ მოესმინა იფიქრებდა მტრები არიანო- წავედით ! ტაძარში შესვლისთანავე სრულიად მოწყდა სამყაროს,ყველაფერი იმდენად ამაღელვებელი არმოჩნდა თითქოს პირველად ხედავდა ამ პროცესს და საერთოდ წარმოდგენაც არ ჰქონდა რა უნდა გაეკეთებინა.გულისცემა ისე ჰქონდა გახშირებული როგორც არასდროს, ტაძრიდან გასვლამდე ამოსუნთქვაც ვერ მოახერხა. შემდეგ ბაღათურიას მკლავებში მოექცა ტუჩებზე მისი ცხელი ტუჩები მიეწება და სულ მთლად დაკარგა გონება. პოზიორობა დაიწყეს კამერებთან და იმდენი ფოტო გადაიღეს სათვალავიც აერიათ. ბაღათურია რომ არ წუწუნებდა და მხოლოდ დაჩის თვალების ტრიალი აფუჭებდა განწყობას ეგ ცალკე თემა იყო. უმშვენიერეს ფერია ტასოსთან ერთად გადაიღო ფოტოები და ქალბატონის თანხლებით განაგრძეს გეგმა. გაუკვირდა მანქანაში რომ არ ჩაისვა ბაღათურიამ. ტაძრიდან რომ წამოვიდნენ ქალბატონმა ეკატერინემ ციმციმ მოიშორა კაბის შლეიფი, ბათუმ უკან გაიხედა და თვალები დაახამხამა. შემდეგ კაბას დააკვირდა და წარბები მაღლა აზიდა -რა? -საღოლ ლიზიკოს რა ... მე კიდე გული გამისკდა ვიფიქრე ცეკვასაც ვერ მოვახერხებდით -სიძევ ჩავსხდეთ მანქანებში თორემ დაგვაღამდება თავზე მალე...მერე დაადებთ ტავს და გაიპარებით ფრენა კია 4 საათზე -ანჩოო დამშვიდდი მე ყველაფერს მოვასწრებ - თვალი ჩაუკრა და პიჯაკი გაიხადა -რას აკეთებ -საჭესთან ვჯდები ... ვერ ვიტან სხვა რომ ატარებს- დაჩის თვალი ჩაუკრა და ისიც უკან დაჯდა ანჩოსთან ერთად -დედააა მგონი ვიღუპებიით ხალხოო...მანქანას თავი გადახადე? - ანჩო ქოთქოთებდა, ეკატერინე კი წინ დაჯდა როგორღაც, ვერ ხვდებოდა ბაღატურია რას აპირებდა ,მაგრამ ასე რომ მოსწონდა ყოფნა ამას ვერ უარყოფდა. მანქანების რიგი რომ დადგა ბაღათურიამაც აამუშავა ძრავი და შემდეგ ისეთი სიჩქარით მოსწყვიტა მანქანა ადგილს რომ ეკატერინეს კივილი წასკდა -დათაა -ჩაისუნთქე და ისიამოვნე ადრენალინით ჩემო საყავრელო ცოლო- ხელი თითებზე მოუჭირა და თუჩები შეახო ხელისზურგზე -თუ ღმერთი გწამს წინ იყურე და საჭეს მოკიდე ხელები... ზურასთვის არც მიკოცნია დრეს წესივრად და ახლა რომ მოვკვდე ხომაა საცოდაობა...კაცო ლოდო ასე მშვიდად როგორ ხარ მიგვახატავს რომელიმე კედელს -ორ ბორბალზე რომ წაიყვანოს მაინც არაფერი მოხდება, დამშვიდდი ანჩო! -ორ ბორბალზეო? წაუყვანია თუ? დედაა ეკატერინეე ხელი არ მოაწერო...დღესვე აიყარეთ ჯვარიი ეს ჩემზე გიჟი ყოფილა...აუუუ მეც მასწავლის რო რამე? ვტრიალეებთ? - უცებ წამოიყვირა და სავარძლის საზურგეს მიეყრდნო ბაღათურიას ერისთავის ხელი ჰქონდა ტორში მოქცეული და ხელზე ისე მშვიდად ეფერებოდა თითქოს არც არაფერი ხდებოდა. ეკატერინე კი ცხოვრებაში პირველად განიცდიდა მსგავს სიამოვნებას. თითქოს ყველა უჯრედი ერთად აუფეთქდდა, ადრენალინმა მოიცვა ყველაფერი და სხეული თხემით ტრფამდე დაიმუხტა. ვერც კი გაიაზრა ისე წამოდგა და მაშინ ნამდვილად დაიკივლა ბაღათურიაც რომ მის პირისპირ დადგა . ის რამდენიმე წუთი ალბათ არასდროს დაავიწყდება. სრული სიგიჟე იყო, ისე შეაბიჯა ქორწინების სახლში ჯერ კიდევ სულელივით იღიმოდა და გული გამალებით უცემდა. ისე უცებ ჩაიარა ყველაფერმა თითქოს აღარც კი ჰქონდა საფიქრალი. სრულიად დარწმუნებულმა,ღიმილით და ხმამაღალი ტონით განაცხადა თანხმობა შემდეგ კი თავად აკოცა ბაღათურიას,რომელიც თავის ღიმილს არ აკლებდა და სულ მთლად აგიჟებდა ერისთავის ქალს. როგორ მოახერხა არ ვიცი,მაგრამ ფაქტი იყო ყველაფერი გეგმის მიხედვით მიდიოდა და თან არაფერი ხდებოდა ისე როგორც გეგმაში იყო. -ძლივს გვეღირსა..გაშრა ყელი ტო - ბაღათურიამ წაიზმუვლა რესტორნის დანახვისას -გევედრები იქაც ნუ მოაწყობ რამე მსგავს რაც გზაზე გააკეთე -ეკატერინაა ჩემო საყავრელო მეუღლევ ასე მიცნობთ? -დიახ ასე გიცნობთ ბატონო დავით -ხედავ დაჩიკო? ერთხელ ვაპატიე,ორჯერ,სამჯერ,ოთხჯერ და ჰგონია რომ სულ ვაპატიებ.. მოიცა შევიდეთ შენობაში სულ ნოტებზე გაცეკვებ მაგ დავითის გამო -რამ ააცანცარა ეს კაცი...შენ მოგიყვანა ცოლად ხო არ დაავიწყდა ჰა? -ანჩოოო მე არაფერი მავიწყდება ! -ახლა კიდე უნდა გავუღიმო კამერას? ყბები მეტკინა რა უბედურებაა ამდენი ღიმილი. მალე გადავაყლაპებ იმ კამერას - დაჩი გადავიდა მანქანიდან და ანჩოს კარი გაუღო - გთხოვთ ქალბატონო ანიკო -ვისი ბიჭ ხარ შენ..რ.ა ანიკოო რა ანიკო? ისე მეც დავიღალე... რაა კაცო ამდენი გადაღება .ისეთი შეგრძნება მაქ რო ტვალეტშიც გამომყვებიან-ჩუმად უთრხა და მერე კამერას გაუღიმა -შენ მოგეცა ჩემი ცოდვა ეკატერინა ერისთავო -აი მეჯვარეების ასეტი უნდა როგორ წუწუნებენ ნახე,დამაფასე მე როგორ ვაჟკაცურად ვუძლებ -დაგიფასებ შრომას ...რამდენიმე საათში- ყურში ჩასჩურჩულა ეკატერინემ და იქვე აკოცა -ოომ მართლა? - კამერა გვიღებდა და ცოტა სითბო ხომ უნდა გამომეჩინა -რა ცუდი ქალი ხარ... როგორი უგულო ასე ჯუჯღუნებნდნენ შესვლამდე. წინ ქალბატონი ანასტასია მიდიოდა კალათიდან ვარდისფურცლებს ყრიდა ხელს უქნევდა სტუმრებს და იღიმოდა. უკან მოდიოდა წყვილი და ტასუნას შემყურე ღიმილს ვერ იკავებდნენ. ორიოდ სიტყვით მოგახსენებთ შეკრებილი საზოგადოების შესახებ ამ უზარმაზარ ეზოში მაგიდები იყო გაფანტული და იმდენად ლამაზი იყო რომ გავიწყდებოდა ამ მაგიდებთან როგორი ხალხი იდგა. აქ შეხვდებოდით მინისტრებს, მეცნიერებს, საზოგადო მოღვაწეებს, მხატვრებს, ლექტორებს და ყველას ვინც კი მათ წრეში იყო. ამას ემატებოდა ჟურნალისტები და ფაქტობრივად ოპერაში შეკრებილ მაყურებელს უფრო ჰგავდნენ ვიდრე გასართობად მისულს. ყველაფერი ისე იყო როგორც ეკატერინეს ქორწილს შეეფერებოდა. -ესაა შენი საოცნებო ქორწილი? -რის თქმას ცდილობ? -რას ხედავ ეკატერინე ირგვლივ? -ხალხს რომელიც ვახოსა და მიხეილის შვილების ქორწილში არიან ,რომელთაც აუცილებლად უნდა ენახათ ეს ყველაფერი! -მეგონა ვერ ხვდებოდი ... კარგია ერთი ნაბიჯით წინ ვართ -გეყოფათ ჩურჩული...მთავარია ჩვენ ვართ აქ და იცით ახლა თქვენი ცეკვის დროა. სიძე დაგვატყვე თორემ გაჩვენებთ მე და ლიზიკო კლასს-ანჩომ გააჩერა ორივე და მალევე გაისმა მელოდიის ხმა. ბაღათურიას მკლავებში მოქცევამ ყველა და ყველაფერი გააქრო, მიხვდა რომ საკუთარი სიამოვნებისტვის აკეთებდა ყველაფერს და საერთოდ არ ჰქონდ ამნიშვნელობა ვინ უყურებდა ამ ყველაფერს -უნდა წავსულიყავით... -უკვე გვიანია ბათუ -ყველა შენ გიყურებს -პატარძალი ვარ იცი? შენც გიყურებენ უკლებლივ ყველა მდედრი -მერე არ გინდა სადმე გადამმალო? -მირჩევნია ყველამ გიყუროს და მხოლოდ მე მხედავდე! -შენ ისედაც არავის უყურებდი და რა გამოდის რომ მხოლოდ მე დავიჩაგრე? -გგონია დაიჩაგრე? -ძალიან... ამდენი სიკეთეც არ გამიკეთებია შენი ცქერა რომ მომისაჯა ღმერთმა -ეს კაბა მაინც ძალიანაა გაშლილი...ვერ გიახლოვდები -არ ცდილობ ! -ნუთუ - ჩაიცინა და ქვედა ტუჩზე აკოცა- ვცადოთ?- დაიწყო ასევე მომაკვდინებლად ნელა განაგრძო კოცნა როგორც კი დაასრულეს ცეკვა მაშინვე დაიწყო მეორე მელოდია და ამჯერად სხვა წყვილებიც გამოვიდნენ მოედანზე. მწვანე მინდორი თითქმის დაფარეს. მშვიდად მიდიოდა ყველაფერი, ლიზა და ანჩოც კი არ იჩენდნენ ინიციატივას. სადღეგრძელოები, მილოცვები, მშობლების ღიმილი . დაისვენეს , მოდუნდნენ და ბაღათურიაც რომ დამშვიდდა და შეწყვიტა ღლაბუცი შემდეგ შეიცვალა მუსიკოსები . დაიწყო სიმღერა მაღალ ტონალობაში,ისეთი რომ ყველა მომღერლებს უყურებდა. ეკატერინა გაოცებული იჯდა -ბათუ რა ჩაიდინე? -არაფერი...აზრზე არ ვარ ! -ანჩოოო.... ლიზა - გოგონების დანახვისას ყველაფერს მიხვდა -ესენი რომ არ იყვნენ რა გვეშველებოდა ! -გააგიჟებენ ნელიკოს -გადაიტანს! -რას აპირებენ...ესენი ვინ არიან- დაფარულ მინდორს გადახედა და მოცეკვავეებს რომლთა რიცხვი თანდათან უფრო იზრდებოდა. ცეკვები დაიწყეს ,დაიწყეს და იმდენი მოახერხეს რომ ყველა აიყოლიეს. -იცეკვებ? -მე? შენ იცეკვებ? -გიცეკვებ - ეკატერინემ გაიცინა და მოცეკვავეებისკენ დაიძრა. ლიზა თითქოს ელოდა ისე დაიძრა საყავრელი დისკენ . ბაღათურია მოცეკვავეების წინ იდგა და ფაქტობრივად მისთვის ცეკვავდნენ . ეკატერინეს მოძრაობები აგიჯებდა, საერთოდ ვერ წარმოედგინა თუ მსგავს სიგჯეს ჩაიდენდა, იცინოდა და თვალს არ აშორებდა ცოლს. თავიდნა ყველა გაგიჟდა, ნელიკო ლამის შეწუხდა, ლიზა მოგკლავო ამოქვა და ვახოს ყელში ჩამალა თავი. ყველა ჭორაობდა, გაგიჟდა ეკატერინაო ამბობდნენ. შემდეგ მოცეკვავეები შეერივნენ მათ რიგებს და ისე აიყოლიეს რომ ამ სერიოზულ ხალხსაც კი დააკარგვინეს თავი. კატერინამ ბათუ საცეკვაოდ იხმო და ისიც დინჯი ნაბიჯებით დაიძრა. ბოლოს წელზე მოხვია ხელი და სხეულზე აიკრა . -შენ უნდა ყოფილიყავი მოცეკვავე -კომპლიმენტად მივიღებ -ახლა ისე ნუ იზამ რო ფეხები წაგამტვრიო..სად ვიცი ამდენი ცეკვა დაგაბიჯებ ფეხს -მოინდომე -მოვინდომებ ახლა და შემოგაცლი ამ კაბას აქვე...მაინც დიდია -შეგიძლია ...ნებას გაძლევ -უკაცრავად? -თუ იპოვნი გასაღებს ... გეტყვი შენი ბოლო ზარისას გადმოცემული თხოვნა შევასრულე თუ არა- ხელები ყელზე მოხვია და ტუჩებთან დასჩურჩულა -ბოლო ზარი... მეტყვი -აჰაამ -რო ვნახო პირდაპირ -კაბა დიდია ..შეუმჩნევლად ვერ ასწევ -მაინც მომატყუე,წესიერ ქალად მოგიყვანე და თურმე ნამდვილი ეშმაკი ხარ, მაცდური -ხელებს წელზე დაატარებდა, თითებით ეძებდა გასახსნელს ,მაგრამ ეკატერინე უბნევდა თავგზას, ტან ცეკვა უწევდა ტემპით და ქალბატონი ისე დააცოცებდა ტუჩებს მის ყელში როგორ გინდოდა ეფიქრა-კატოო -რა...რამე გეტკინა? -ოხ ეკატერინე -რატომ კვნესი ? -გეფიცები ამ ხალხს მთლად გავაგიჟებ,ხომ იცი ამათი აზრი ნუ მაიძლებ კონტროლი დავკარგო- ჩახრინწული ხმით უთხრა და უკან დაიხია. თიტები მკლავზე ააყოლა. ცეკვავდა , სხვებისთვის ნამდვილა ცეკვავდა ,რეალურად კი უკვე ნაპოვნი“გასარების“ გამოყენებას აპირებდა თან ისე რომ ეკატერინესთვის მოულოდნელი ყოფილიყო. დაატრიალა და ისე უცებ შემოაცალა კაბის უზარმაზარი ნაწილი რომ კატო თვალებგაფართოებული შერჩა ხელში, სხეულზე მიიწება, მოკლე ტანზეგამოყვანილ კაბას ხელი ჩააყოლა მოშიშვლებულ ბარძაყზე თიტები მოუჭირა და მკლავზე გადაიწვინა -დათაა ... ღმერთო ჩემო -როდის შეაფასებ ჩემს შესაძლებლობებს კატუშა?- მისკენ დაიხარა, ტუჩებთან მიუახლოვდა მაგრამ არ აკოცა, ათრთოლებულ სხეულს უყურებდა, ტუჩები ყელისკენ გადაიტანა შემდეგ მადისაღმძრელად მომზირალ მკერდთან ,თან ისე რომ არც კი შეხებია - პასუხი მჭრდება-ისევ სხეულზე აიკრა ქალი და ცეკვა განაგრძო . ასე ერთმანეთზე მიკრულები არხევდნენ სხეულს -კატრინა პასუხი ! -ჯანდაბა! შენი თხოვნა შევასრულე - ცხვირისწვერით ეხებოდა ბაღათურიას დაინახა როგორ ჭყიტა მინაბული თვალები ბათუმ და კატოს მკერდიდან მზერა მის სახეზე გადაიტანა.თითები საჯდომისკენ ჩააცურა და კატო რომ არ გასხლტომოდა ხელიდან კაცმა არ იცის რას გააკეთებდა. ანჩოს და ლიზას „ფლეშმობიც“ დასრულდა და აფორაქებული,გულაჩქარებული, სუნთქვაგახშირბეული ხალხი თავიანთი ადგილებისკენ დაიძრა. ბაღათურიამ ისარგებლა არეულობით და ისე გაქრა კატოსთან ერთად მოთვალთვალესაც კი მოატყუებდა -აბა წავიდეთ თუ გავიდეთ -გავიდეთ...არა წავიდეთ .დათაააა -არჩევანის უფლებას გაძლევ ...სანამ გეკითხები მიპასუხე თროემ რამე მეტყობა რომ მოთმენა შემიძლია? ეს კაბა ...ეს ისეთია თან არ გაცვია ! რას მმართებ მიყურებ? მეორედ არ განმეორდება ! -ფრენა რამდენ საათშია? -ოთხი ან სამი საათი გვაქვს -ასე მალე წასვლა არ მინდა - კედელზე აკრულმა ამოთქვა და ბაღათურიას ტუჩებზე დააცხრა- დავრჩეთ -დავრჩეთ ... - ბათუმ მკერდზე მიაწება ტუჩები კაბა მუცელზე აუკეცა და თითები საჯდომზე მოუჭირა- დრო გვაქვს ... ბოლო 3 საათი კლასიკური მუსიკა ერთხელაც არ გაჟღერებულა, უკვე შუაღამე იყო მხოლოდ ახალგაზრდები დარჩნენ. მართალია ცოტანი იყვნენ,მაგრამ ნამდვილი გართობა სწორედ იმ დროს დაიწყო. გიჟებმა თავზე დაიმხეს ყველაფერი, ზურა და გიორგი კი მიჩვეულები იყვნენ სხვები გაოცებულები უყურებდნენ. ბოლო წამებს დატოვეს რესტორანი და აეროპორტისკენ დაიძრნენ. ამალაც მიჰყვებოდა , ნელის უკვე ჩატარებული ჰქონდა გაცილების ცერემონია და სახლშ მშვიდად ეძინა. ანჩო, ზურა, ლიზა ,გიორგი დაჩი და ცოტნე -ლიზიიკოოო ხომ გეუბნებოდი ბოლოს ფეხზე ვერ დავდგებითთქო- ზურაზე ჩამოკიდებული აბურტყუნდა ანჩო -რა დავლიეთ ასეთი... ორს კი არა ოთხს ვაცილებთ -ჩემთან რატომ არიან ექვსნი? -არ უნდა წამოსულიყავით... ძლივს დგეხართ ფეხზე -კატუშაა შენ ჩუუ რა...შენ ქორწილში უნდა მეგუგუნა -მე კიდე ვერ წარმოვიდგენდი ჩემი დის ქორწილშ თუ ვიგუგუნებდი... იმ სათვალიან გალსტუკიანებთანაც კი ვიგუგუნეთ...ვისი დამსახურებაა? -სიძეე...სიძე გვყავს სუპერ -კიდევ კარგი ამათ არ ჰგავხარ რძალო- დაჩიმ ლოყაზე აკოცა კატოს და მერე ბატუს მიარტყა მხარზე ხელი- შენს დაბრუნებამდე გავფრინდები მე ,მაგრამ მალე ჩამოგაკითხავთ . არ დაგჩაგროს ერისთავმა -შენი იმედით დგას ფეხზე ! -ნუ მეეჭვიანები ცოტნიკო ! -ათ წუთშია ფრენა და წავედით ჩვენ რეგისტრაციას გავივლით...დაიშალეთ არაა საჭირო ახლა ეს ხელის დაქნევები და ჰაეროვან კოცნების გაგზავნა -მოკლედ რა ეს მხოლოდ ჩემ დას ეღადავება რა ხარ ასეთი -აბა კარგად, ჭკვიანად იყავით.ერთმანეთს ნუ დახოცავთ და შეინარჩუნეტ დღევანდელი განწყობა... დაგვირეკეთ რომ ჩაფრინდებით ! -არის შევასრულო შენი დავალება ბატონო ცოტნე...ჭკვიანად!- ბიჭს მოეხვია ბაღათურია და თმები აუჩეჩა.მერე ყველას გადაეხვივნენ და წავიდნენ. თვითმფრინავში რომ ავიდნენ და დასხდნენ ერთი ღრმად ამოისუნთქეს. ორივეს გაეცინა -დასრულდა? -მგონი ხო -კმაყოფილი ხარ? -ცამდე -ჯერ სად ხარ ... ახლა ჩემი სურვილების დროა -ასე რომ მეუბნები მაშინვე უხამსი აზრები რატომ მებადება -გარყვნილი ქალი ხარ და იმიტომ! -ძალიან გინდა ,მაგრამ არც ეგრეა ჩემი საქმე -დროის ამბავია ... ის კაბა ხომ დაგვხვდება სახლში? ამას ჭრილი არ აქვს- თითები მოუჭირა ბარძაყზე და წარბები შეკრა -თითები გააჩერე! -არ მითხრა დავიღალეო -შენ არა? -ვაფშე არა...მოწყენილობა რომ გაიფანტა მოვიხოდე -თავი მტკივა... მგზავრობსი დროს მძინავს ძირითადად -გამონაკლისი დაუშვი... ხვალ სტამბოლიდან გამოიძინე- ყელში აკოცა და თითები ისევ ბარძაყზე აასრიალა -რატომ მეგონა რომ შენი ტემპერამენტი და სექს*ე დამოკიდებულება გაქრა ? -აზრზე არ ვარ , სულ ტყუილად გეგონა ! ეგ დამოკიდებულება კონტაქტით გადადის და დამიჯერე სულ მალე შენც დამოკკიდებული იქნები -შენ ვინ დაგაავადა -ჩემ შემთხვევაში თანდაყოლილია- ტუჩებზე ჯერ ნაზად შეეხო შემდეგ კი ჩვეული ვნებით დაეწაფა წითელ ბაგეებს. ჰაერში პირველი ღამის იდეა ნამდვილად განახორციელა ბაღათურიამ , ზოგადად ყველა ჩანაფიქრს ერთნაირი ხარისხით ასრულებს მთავარია ამოიცნო მისი განზრახვა და რეალური მიზანი ! როგორც იქნა დავწერე , დავისვენებ ახლა მეც და დაისვენებთ თქვენც იმედია ღირდა ლოდინად და მოგეწონებათ. შეიძლებოდა მეტად დატვირტული უნდა ყოფილიყო, მაგრამ მეტი ვერ მოვიფიქრე და ვწუხვარ თუ იმედები გაგიცრუეთ პ.ს თამარ ქალო ნატვრის თვალო შენ გამხვიე ამ შარში შენი ბრალია რომ მიჩიჩინებდი მთელი ზაფხული აგვისტოში მაინც დაწერე "ჩემი" ისტორიაო და კიდე კაი მოგწონს თორე კი მიგახრჩობდი . |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.